Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Η ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑ ΕΛΛΑΣ του Νεοχρυσοστομου Θρυλικου και Νοσταλγικου μας ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑ ΕΛΛΑΣ





του Νεοχρυσοστομου Θρυλικου 

και Νοσταλγικου μας ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ


ΣΥΓΧΡΟΝ.-ΠΕΙΡΑΤΕΣ 

 

 ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ τοῦ Κυρίου περιγράφει, ἀγαπητοί μου, τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Ἂς τὸ δοῦμε κάπως λεπτομερέστερα.
Ἤτανε, λέει, Σάββατο· ἡμέρα δηλαδὴ λατρείας τοῦ Θεοῦ καὶ ἀργίας. Οἱ Ἑβραῖοι καὶ μέχρι σήμερα, ὅπου κι ἂν βρίσκωνται, τὸ Σάββατο πηγαίνουν ὅλοι στὴ συναγωγή, κ᾿ ἐκεῖ γίνεται διδασκαλία καὶ ἑρμηνεία ψαλμῶν καὶ προφητειῶν. Τὸ τηροῦν τὸ Σάββατο.
Ἐδῶ μοῦ ᾿ρχεται νὰ κλαύσω. Διότι οἱ Ἑβραῖοι τηροῦν τὸ Σάββατο· ἀλλὰ ἐμεῖς τηροῦμε τὴν Κυριακή; Ἂν πᾶτε στὰ Ἰεροσόλυμα, τὸ Σάββατο στοὺς δρόμους αὐτοκίνητο δὲν κινεῖται. Μόνο δυὸ αὐτοκίνητα κινοῦνται· τὸ ἕνα εἶνε τῆς ἀστυνομίας, καὶ τὸ ἄλλο εἶνε τὸ ἰατρικό, κανένα ἄλλο. Ὅλοι στὶς συναγωγές. Ἐμεῖς; Στὴν Ἑλλάδα τὴ Δευτέρα δὲ᾿ μπορεῖς ν᾿ ἀνοίξῃς ἐφημερίδα· στάζει αἷμα ἀπὸ τὰ δυστυχήματα. Εἶνε μιὰ τιμωρία· διότι καταπατοῦμε τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς. Καλὰ εἶπαν, ὅτι στὴν Ἑλλάδα τὸ αὐτοκίνητο ἔφαγε τὴν Κυριακή…
Σάββατο, λοιπόν, οἱ Ἑβραῖοι ἦταν μαζεμένοι στὴ συναγωγή. Τότε πῆγε ἐκεῖ καὶ ὁ Χριστός. Πῆγε γιὰ νὰ μᾶς δείξῃ, ὅτι ὀφείλουμε κ᾿ ἐμεῖς νὰ ἐκκλησιαζώμεθα τακτικὰ στοὺς ναούς μας, ποὺ εἶνε ἀπείρως ἀνώτεροι ἀπὸ τὶς συναγωγές. Πῆγε γιὰ νὰ διδάξῃ καὶ νὰ ἑρμηνεύσῃ ψαλμούς, προφητεῖες καὶ διηγήσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πρᾶγμα ποὺ δείχνει, ὅτι καὶ στὴν ἐκκλησία μας πρέπει πάντοτε ν᾿ ἀκούγεται κήρυγμα. Ἔχουμε στὴν Ἑλλάδα δέκα χιλιάδες ἐκκλησίες. Ἂν σὲ κάθε μιὰ τὴν Κυριακὴ ἀκουγόταν κήρυγμα χριστιανικό, ζωηρό, προφητικό, ἡ κατάστασι θὰ ἦταν διαφορετική. Τώρα σπανίως ἀκούγεται κήρυγμα, ἰδίως στὴν ὕπαιθρο. Πῆγε τέλος γιὰ νὰ κάνῃ θαῦμα. Ποιό θαῦμα;

Και όσοι αρχιερείς ή Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι αγωνίζονται πυρετωδώς να ενώσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας με τον Πάπα ομοιάζουν κατά πάντα και είναι ομοιότροποι με τον Άννα και τον Καϊάφα και εν ημέρα Κρίσεως με τα αρχιερατικά τους διαδήματα θα κοσμούν τα φρικτότερα και τα κεντρικότερα μέρη της κολάσεως!

                            Καμιά κοινωνία μ' αυτούς.

   Γέροντας Γαβριήλ
    
     (Κουτλουμουσιανό κελί οσίου Χριστοδούλου):
«Αρχιερείς, Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι Ομοιότροποι με τον Άννα και τον Καϊάφα»!
                                                     

       Άγιον Όρος 21-11-2016
  
Γέροντας Γαβριήλ: 

     Ομοιότροποι με τον Άννα και τον Καϊάφα όσοι Αρχιερείς, Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι αγωνίζονται πυρετωδώς να ενώσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας με τον Πάπα!
   
Θα κοσμούν τα φρικτότερα και τα κεντρικότερα μέρη της κολάσεως!

     Είναι ευκολότερο να βαπτίσεις το σατανά παρά να συνετίσεις τον Πάπα!
Όσοι παραποιούν την αλήθεια και τη νοθεύουν, θα ισχύσουν γι’ αυτούς τα φοβερά λόγια του προφήτη Ησαΐα:  
 
«Ουα ο λγοντες τ πονηρν καλν κα τ καλν πονηρν, οι τιθντες τ σκτος φώς κα τ φώς σκτος, οι τιθντες τ πικρν γλυκ κα τ γλυκ πικρν».

Θα ισχύσουν πάλι γι’ αυτούς και τα φοβερά λόγια που είπε ο Απόστολος Παύλος στην Πάφο της Κύπρου προς το μάγο Ελύμα που διέστρεφε την αλήθεια, όταν ο Παύλος κατηχούσε τον ανθύπατο Σέργιο: «Ω πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ραδιουργίας, υιὲ διαβόλου, εχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, ου παύσῃ διαστρέφων τὰς οδοὺς Κυρίου τὰς ευθείας; Καὶ νύν ιδοὺ χεὶρ Κυρίου επὶ σέ, καὶ έσῃ τυφλὸς μὴ βλέπων τὸν ήλιον άχρι καιρού. Παραχρήμα δὲ έπεσεν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀχλὺς καὶ σκότος, καὶ περιάγων εζήτει χειραγωγούς».
Αυτά τα λόγια δεν τα είπε, ο Παύλος επειδή θίχτηκε ο εγωισμός του αλλά «πλησθείς ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ» όπως ρητώς το ιερό κείμενο λέγει. Αυτά τα λόγια θα ισχύσουν και για μας, όταν παραποιούμε την αλήθεια και τη διαστρέφουμε λέγοντας πως ο Πάπας είναι εκκλησία και έχει μυστήρια και διαφωνώντας έτσι με τους Αγίους πατέρες.
     Τα απαισιότερα ονόματα Αρχιερέων σε όλη την προχριστιανική και χριστιανική ιστορία και στον κόσμο όλο είναι δύο: Άννας και Καϊάφας∙ Χριστοκτόνοι και Θεοκτόνοι! 
 
Και όσοι αρχιερείς ή Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι αγωνίζονται πυρετωδώς να ενώσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας με τον Πάπα ομοιάζουν κατά πάντα και είναι ομοιότροποι με τον Άννα και τον Καϊάφα και εν ημέρα Κρίσεως με τα αρχιερατικά τους διαδήματα θα κοσμούν τα φρικτότερα και τα κεντρικότερα μέρη της κολάσεως!

Σημ: Για περαιτέρω πληροφορίες Κωσταντίνος Νάσιος τηλ. 6974939273

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ

                                 Σπέρνοντας ανέμους

Αποτέλεσμα εικόνας για ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

 
 
 
 
Ὡς πεδίο ἀναμέτρησης Ὀρθοδοξίας καί οἰκουμενισμοῦ, ἡ «σύνοδος» Κρήτης δέν ἀπέδωσε ὅλα τά ἀναμενόμενα στούς ἐνδιαφερόμενους γιά μιά ψευδένωση ὡς προστάδιο συγκερασμοῦ τῶν θρησκειῶν μέ κεφαλή ἀντι-μεσσία. 

Παρά τήν ἀδιαφάνεια καί τούς ἀποκλεισμούς πού καταλογίζονται στούς φιλοοικουμενιστές, γύρω στά δύο τρίτα ὑπολογίζονται οἱ ἀντιπροσωπεῖες τῶν Ἐκκλησιῶν πού ἀρνήθηκαν συμμετοχή, ἤ τήν ἀποκήρυξαν ἤ ἐπιφυλάχθηκαν νά τήν δεχτοῦν, ἐνῶ πληθαίνουν οἱ ἀντιδράσεις μειώνοντας τήν στήριξη τοῦ Πατριάρχη. Ἡ ἀνακοίνωση ὅτι ὅσοι δέν ἀποδεχόμαστε τήν «σύνοδο» εἴμαστε αἱρετικοί, ὅπως καί οἱ προτάσεις ὁρισμένων γιά καθαίρεση καί ἀφορισμό, ἐκτός τῆς ταραχῆς τους δείχνουν καί ἔνδεια ἐπιχειρημάτων ἔναντι τῆς ἄρτια θεολογικῆς θεμελίωσης τῆς καταδίκης τῆς «συνόδου», πού κανένας Ἅγιος δέν θά τήν ὑπέγραφε.
Ἐρωτήματα πού προκαλοῦν: Εἶναι σέ θέση νά ἀφορίσει κάποιος πού ἐκκλίνει ἀπό θεμελιώδεις ἀλήθειες τῆς Ἐκκλησίας; Ἀκόμη κι ἀπό ὄργανο ἀδιάβλητο; Ἔχει ἰσχύ ὁ ἀφορισμός κάποιων ἐπειδή συντάσσονται μέ τούς Ἁγίους, ἤ μακαρίζονται πού διώκονται γιά τήν μόνη πίστη πού ἁγιάζει; (Λουκ. στ΄, 22, ΛΒ΄ Ἀποστολικός). Θά ἀφορίσουν ἆραγε καί τούς Ἁγίους ὡς αὐτουργούς ἀντίστασης στήν καθυπόταξη τῆς Ἐκκλησίας μέσα ἀπό προσχηματικούς ἀτέλειωτους διαλόγους «ἀγάπης»; Τί μαρτυρεῖ ἡ ἀγάπη γιά τούς αἱρετικούς πού γίνεται ἔχθρα γιά τούς Ὀρθοδόξους; Ἔχει σχέση μέ τήν ἄκτιστη ἀγάπη πού εἶναι ὁ Θεός, ἤ εἶναι προϊόν κτιστοῦ, θνητοῦ ἐγώ, ἐξαρτημένη ἀπό ἄτομα καί περιστάσεις; Θύματα τοῦ ἀρχέκακου δέν εἶναι ὅσοι κράτησαν τήν πίστη ἀνόθευτη ὅπως δόθηκε ἀπ᾿ τόν Θεό, ἀλλά ὅσοι ἀνοίγουν σάν Κερκόπορτα τίς πύλες τῶν Ἱερῶν σέ προβατόσχημους, ἀπομακρύνοντας κάθε εὐλογία, γιά νά ἐπέλθει θάνατος πνευματικός καί συμφορές στά βιοτικά.
Δέν ἀγνοοῦν ὅτι ἡ αἵρεση, ὅπως καί ἡ ἄρνηση ἀναγνώρισης Ἁγίων, εἶναι βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

         «Κράτει ό έχεις» (Αποκάλ. 3, 11)

του Μαθηματικου κ. Νικου Σακαλακη

Αναμφίβολα, όταν συγκαλείται μια Εκκλησιαστική Ορθόδοξη σύνοδος τότε, απόλυτα δικαιολογημένα, προβάλλουμε πάνω της ολόκληρο το Συνοδικό παρελθόν και μέλλον της Ορθοδοξίας με το ερώτημα: Σύνοδος ζωής ή σκοπιμότητας; 


Αντικρίζοντας ολόκληρη τη περασμένη διαδρομή της Συνοδικής ιστορίας βλέπουμε, ότι πάνω από τους επισκόπους και τις Συνόδους υπάρχει η αυθεντία της διαχρονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ως έσχατου κριτηρίου αλήθειας. Μετά τη «Σύνοδο της Κρήτης», που αναγνώρισε συνοδικά την παναίρεση του Οικουμενισμού, συγκλήθηκε και η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (23-24 Νοεμβρίου) με θέμα συζητήσεως τις αποφάσεις – θέσεις της συνόδου, που κολακεύεται από την ονομασία της ως «πανορθοδόξου συνόδου». Είναι αλήθεια, ότι η πνευματικότητα – ψυχολογία μιας εκκλησιαστικής Ιεραρχίας (Διοικούσα Εκκλησία) προβάλλεται πάνω στις συνοδικές αποφάσεις της.
Και οι δυο σύνοδοι έχουν εμφανή τα σημεία της πνευματικής διάθλασης, ως γινόμενο οικουμενιστικών αντιλήψεων – θέσεων, γι’ αυτό και απέτυχαν να παρουσιάσουν στον σύγχρονο κόσμο την έγκυρη και ολοκληρωμένη έκφραση της Θεϊκής αλήθειας, που είναι η Μία Εκκλησία του Χριστού, η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή διδάσκει και έχει το πλήρωμα της αλήθειας. Και το σπουδαιότερο, οι σύνοδοι αυτές δεν παρουσίασαν τον οικουμενισμό ως άρνηση της Ορθοδοξίας, ως σύνολο βέβηλων δογμάτων.

π. Ν. Μανώλης: Αν δεν καταδικάσετε τη Σύνοδο, "χιλιάδες λαού, θα οδηγηθούμε στην αποτείχιση"!

Μα γιατί, εκβιάζετε τον άνθρωπο, όπως -λέτε ότι κάνουν- κάποιοι
άλλοι ...κακοί προς εσάς;
Ανοιχτή επιστολή προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο
για το ψευδές Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου


εφημέριος του Ιερού Ναού αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας
της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη, Σάββατον 03/12/2016
Προς τον Μακαριώτατον αρχιεπίσκοπον Αθηνών κ. Ιερώνυμον
ΘΕΜΑ: "Αίτημα δημοσίευσης των πρακτικών της 2ας συνεδρίασης της εκτάκτου Ιεραρχίας του Νοεμβρίου 2016"
Μακαριώτατε, πάτερ και Δέσποτα
την ευχή Σας,
Βαθιά θλιμμένος Σας απευθύνω την παρούσα ανοιχτή επιστολή. Ως πνευματικός πατήρ ορισμένων χιλιάδων πιστών, Σας μεταφέρω τόσο τη δική μου όσο και των πνευματικών μου τέκνων, ανησυχία, αναστάτωση και οργή για τη νέα ντροπιαστική κατάσταση της εκκλησιαστικής επικαιρότητας. Αυτήν την στιγμή βρίσκεται ακόμη, αναρτημένο στον διαδυκτιακό τόπο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το Δελτίο Τύπου της δευτέρας συνεδρίασης της εκτάκτου Ιεραρχίας της 24ης Νοεμβρίου 2016. Εκεί σαφώς αναφέρεται ότι αποφασίσθηκε από την Ιεραρχία η έγκριση των προτάσεων της Εισηγήσεως του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ.Θεολόγου, με θέμα την ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας περί των διεξαχθεισών εργασιών της (λεγομένης) Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Σύμφωνα όμως με δηλώσεις επιφανών Ιεραρχών, ουδέποτε απεφασίσθη από την σεπτή Ιεραρχία αυτό που περιγράφεται  στο Δελτίο Τύπου.
Οι δηλώσεις του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ, στην εκκλησιαστική Ιστοσελίδα "κατάνυξις" (https://katanixis.blogspot.gr/) αλλά και άλλων Ιεραρχών που συμφωνούν με τον μητροπολίτη Κυθήρων, διαψεύδουν κατηγορηματικά το δελτίο Τύπου. Ο έχων την ευθύνη των Δελτίων Τύπου της Ιεραρχίας και συντάξας αυτό, μητροπολίτης Δημητριάδος κ.Ιγνάτιος, δεν γνωρίζει ότι "χείλη ιερέως ου ψεύδονται"; Πόσο μάλλον χείλη αρχιερέως! Τί λοιπόν μακαριώτατε; Θα επιτρέψετε τους οικουμενιστές Ιεράρχες και προπαγανδιστές της επαίσχυντης μεταπατερικής θεολογίας, να αμαυρώσουν την συνεδρίαση της Ιεραρχίας με ένα ψευδές επίσημο κείμενο; Επί τόσες ημέρες γιατί δεν δώσατε εντολή, Εσείς ως πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, να απαλειφθούν από το κείμενο αυτό τα ψεύδη;

Έκκληση για προσευχή κάνουν στην αγάπη σας υπέρ υγείας του Σπυρίδωνος 21ος ετών.



    Έκκληση για προσευχή κάνουν στην αγάπη σας, η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι υπέρ υγείας του Σπυρίδωνος 21ος ετών.
  Ο Σπυρίδωνας Τραυματίστηκε βαριά σε τροχαίο ατύχημα και υπέστη πολύ σοβαρά κατάγματα και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.
   Ευχόμαστε Ο Άγιος Τριαδικός Θεός διά πρεσβειών πάντων των Αγίων να χαρίσει την υγείαν του αγαπητού μας αδελφού Σπυρίδωνα.
Σας ευχαριστούμε

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ειχαμε χασει κυριολεκτικα καθε ελπιδα και ειχαμε απογοητευθει με τους κληρικους της Κρητης. Δεν ακουγονταν ουτε ΚΙΧ απο κληρικο για οσα συνεβησαν και για οσα συμβαινουν στην Κρητη που .....αλωνιζει ο Αρχιαιρεσιαρχης Βαρθολομαιος.. Δεν πιστευαμε στα αυτια μας και στα ματια μας. Να ομως που εμφανισθηκε ....κεραυνος εν αιθρια...Να που και εκει υπαρχουν κληρικοι ηρωϊκοι και γενναιοι, που αποδεικνυουν οτι η Κρητη μας, ειναι πραγματι το νησι των Γενναιων. Και μαλιστα ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ. Ευχαριστουμε Κρητες Πατερες, για την χαρα, την ελπιδα και την απαντοχη που μας δωσατε και μας κανατε να καμαρωνουμε για σας. Μην υποχωρησετε ουτε ρουπι, γινετε παραδειγμα σε μας τους Φελλαχοελληνες της ηπειρωτικης Ελλαδας, που κρυφτηκαμε σαν κυνηγημενοι και παψαμε ναμαστε παιδια της Ελευθερας και καταντησαμε παιδια της ΔΟΥΛΙΚΗΣ Παιδισκης.

Απειλουν με Αποτειχισι κληρικοι της Κρητης.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ



Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
ὡς Κληρικοὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτρέψατέ μας νὰ σᾶς μεταφέρουμε τὴν ἀγωνία καὶ τὸν προβληματισμὸ μας.
Εἰσαγωγικῶς καὶ διευκρινιστικῶς σᾶς ἀναφέρουμε ὅτι: Χάριτι Θεοῦ καὶ παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ ἀτέλειές μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνεπιστεύθη τὴν διαποίμανση τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν τους πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν δικῶν σας, προσπαθοῦμε νὰ πραγματοποιήσουμε. Στὸν δύσκολο, κατ᾿ ἄνθρωπο, αὐτὸν δρόμο ὁδοδεῖκτες, ἐμπνευστὲς καὶ βοηθοὺς ἔχουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες παλαιότερους καὶ νεώτερους. Ἡ βιωτή τους, τὰ λόγια τους, τὸ παράδειγμά τους, εἶναι οἱ ὑποθῆκες, οἱ παρακαταθῆκες, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἀκολουθοῦμε, ὅπως καὶ κάθε συνειδητὸς ὀρθόδοξος χριστιανός.
Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηροῦμε ὅτι, ἡ καθαρὴ Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ζωὴ δέχεται μεγάλη πίεση ἐκκοσμικεύσεως καὶ νοθεύσεως ἀπὸ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, ποὺ ὅλους μᾶς ἐπηρεάζει. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δυστυχῶς, ἔχει σιγά-σιγὰ εἰσέλθει καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο καὶ ἡ προσπάθεια, ποὺ κάποτε
ξεκίνησε γιὰ προσέγγιση μὲ τὶς αἱρετικὲς ἀποκλίσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ, μὲ τὴν μορφὴ διαλόγων καὶ συνεργασιῶν σὲ κοινωνικὰ θέματα, ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἐπιθυμοῦντες στὴν Μία καὶ Μόνη Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, παρεξέκλινε καὶ ἀντὶ νὰ προβληματίσει τοὺς ἐν αἱρέσει εὑρισκομένους συνανθρώπους μας, σταδιακὰ ἄμβλυνε τὸ Ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ λαοῦ μας.

Δὲν μποροῦμε νὰ ἀναφερθοῦμε διεξοδικῶς στὰ θέματα αὐτά, τὰ ὁποῖα σίγουρα καὶ σεῖς τὰ γνωρίζετε καὶ καλύτερα ἀπὸ μᾶς καὶ παρακαλοῦμε τὰ ὅσα σᾶς καταθέτουμε νὰ μὴν ἐκληφθοῦν ὡς προσπάθεια διδασκαλίας πρὸς ἐσᾶς, ἤ διαθέσεως καταθέσεως γνώσεων. Εἶναι ὅμως ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ γίνει κατανοητὸ καὶ νὰ μὴν παρεξηγηθεῖ τὸ διάβημά μας.
  Ἐπειδὴ οἱ διάφοροι διάλογοι διεξήγοντο ἀπὸ λαϊκοὺς ἤ κληρικοὺς ἐκπροσώπους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ πολλάκις ἐσυνοδεύοντο καὶ ἀπὸ συμπροσευχὲς καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ἀπαγορευμένες ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, τὰ δὲ πορίσματα τῶν διαφόρων ἐπιτροπῶν ἐνίοτε ἦσαν ἀντίθετα πρὸς τὰ δόγματα καὶ τὶς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, προκαλοῦσαν μεγάλη στεναχώρια καὶ ἀγωνία στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μεγάλες φυσιογνωμίες ἀναντιρρήτου κύρους καὶ σύγχρονοι  Ἅγιοι (Ἅγιος Παΐσιος, Ἅγιος Ἰουστῖνος, Ἅγιος Πορφύριος καὶ ἄλλοι πολλοί) μὲ τὰ γραφόμενα καὶ τὶς συμβουλὲς τους στηλίτευαν, συμβούλευαν καὶ κρατοῦσαν σὲ ἐγρήγορση ἀλλὰ καὶ σὲ προσευχὴ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἐν ἀναμονῇ ἀποφάσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀξιολογήσεως τῶν μέχρι τώρα γεγονότων.
Γνωρίζοντας ἤδη τὴν προϊστορία τῆς συγκλίσεως Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν κανονισμὸ λειτουργίας της καὶ τὰ προσυνοδικά κείμενα, εἴχαμε μεγάλη ἀγωνία γιὰ τὴν ἔκβασή της καὶ προσευχόμεθα ἀδιαλείπτως ὁ Θεὸς νὰ φωτίσει τοὺς συνερχομένους ἀρχιερεῖς, ὥστε νὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις Ὀρθόδοξες, ἑπόμενες τῶν διδαχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων.
Ὅμως δυστυχῶς, μετὰ ἀπὸ προσεκτικὴ μελέτη τῶν πεπραγμένων καὶ ἀποφασισθέντων τῆς ἐπονομαζόμενης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19 - 23 Ἰουνίου 2016 καὶ ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη,  διαπιστώσαμε ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. 

Σταματηστε επιτελους τα παραμυθια. Δεν ειναι και δεν λειτουργει το 666 ως "προχαραγμα" του Αντιχριστου Ερημιτου ασκητου

Σταματηστε επιτελους τα παραμυθια.



Δεν ειναι και δεν λειτουργει το 666 ως "προχαραγμα" του Αντιχριστου



             Ερημιτου ασκητου

Πριν απο λιγες μερες δημοσιευσαμε ενα εκτενες κειμενο εναρετου ερημιτου ασκητου ( γνωστου στον ιστολογο μας), με το οποιο αποδεικυεταιπεριτρανα,  βασει της Αγιας Γραφης και σωρειας Πατερικων κειμενων, οτι το διαβοητο 666, δεν ειναι και δεν λειτουργει, ως προχαραγμα του Αντιχριστου.
Ουδεις ετολμησε να απαντηση στο κειμενο αυτο που διεξοδικοτατα ανελυε το επιμαχο ζητημα. 
Ολοι οι ανευθυνοϋπευθυνοι θεολογοι ή θεολογουντες  ή ασχετοι, την ...νησσαν εποιησαν...
Σαν να πηγαν καποιοι ως ....κοαζοντες βατραχοι, κατι να πουν, αλλα ολα ηταν απλα ...κοασματα.
Ας παρακολουθησουμε, λοιπον και παλι ενα κεφαλαιο της σπουδαιοτατης αυτης θεσεως του ερημιτου ασκητου, που εχει και επιδεχεται μεγαλες αξιωσεις.
Και δεχομεθα και τον αντιλογον.
Σοβαρον, τεκμηριωμενον, αποδεικτικον αντιλογον και μονον. 
Βασει της Αγιας Γραφης, βασει των Αγιων Πατερων.
Ιδου η Ροδος, ιδου και το ιστολογιο ΟΜΟΛΟΓΙΑ ανοιγει το σταδιο του νομιμου και του καλου αγωνος.
Οποιος νομιζει, οτι ειναι εραστης της Αληθειας και μπορει να μιληση με τον ορθον και ορθοδοξον λογον, ας τολμηση.
Οι θυρες της Παλαιστρας εχουν ανοιξει.
Η αληθεια Ομολογειται με λογον και με πραξεις.
Εν λογοις και εν εργοις γενναιως δει παρατεταχθαι....λεγει ο αγιος μας Μαρκος, της των Εφεσιων επισκοπος, ο Ευγενικος.

 

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

O MΥΘΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ 666.... του ενδελεχους ερευνητου κ. Βασιλειου Σακκα 5ον



      O MΥΘΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ 666.... 

 

του ενδελεχους ερευνητου κ. Βασιλειου Σακκα
                           
                               5
ον

 


 Ἡ Θεία καὶ Ἱερὰ Γραφὴ, προειδοποιεῖ ὅτι ὅσα προεγράφη πάντα εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν ἐγράφη. Πρέπει λοιπόν νὰ διδασκόμεθα ἀπὸ τὰ μαθήματα καὶ τὶς ἐμπειρίες τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνουμε τὰ ἴδια λάθη. Τὸν 17ο αἰῶνα ἔχομε στὴν Ρωσία τὸ σχῖσμα τῶν Παλαιοπίστων, τοὺς ὁποίους ὡς γνωστόν κατεδίκασεν ἡ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Μόσχας τοῦ 1666.  Σὺν τοῖς ἄλλοις, μεταξὺ τῶν σχισματικῶν αὐτῶν παρουσιάσθη τεραστία ἐσχατολογικὴ ἔξαρσις καὶ ἀναστάτωσις. 
Γι’ αὐτοὺς τὸ 666 ἦταν ὁ Μέγας Πέτρος ἤ ὁ Πατριάρχης Νίκων. Ὁ Μ. Πέτρος δὲν  ἦταν κατ’ αὐτοὺς ὁ πραγματικὸς Μ. Πέτρος ἀλλὰ κάποιος ἑβραῖος Ἀντίχριστος ἀπὸ τὴν φυλὴ Δὰν ποὺ σκότωσε τὸν Μ. Πέτρο καὶ πῆρε τὴν θέσι του! Τὸ παραλήρημα δὲ ἦταν τέτοιο (ἀνάλογο καὶ τοῦ σημερινοῦ) ποὺ ὅταν προσπαθοῦσαν ν’ ἀριθμήσουν τὰ ὀνόματα τῶν δύο αὐτῶν προσωπικοτήτων καὶ δὲν ἔβγαινε ἀκριβῶς 666 ἔλεγαν: Προσέξτε γιατὶ ὁ Ἀντίχριστος ἔβγαλε ὡρισμένες μονάδες ἤ δεκάδες ἀπὸ τὸ ὄνομά του γιὰ νὰ μᾶς ἀποπλανήσῃ!  Γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου οἱ ἄνθρωποι προέβαιναν σὲ ἐγκλήματα καὶ ὁμαδικὲς αὐτοκτονίες. Οἱ χρονογράφοι ἀναφέρουν π.χ. ὅτι τὴν 6η Ἰανουαρίου 1679 στὸ Τομπόλσκ αὐτοκτόνησαν ὁμαδικῶς διὰ πυρᾶς 1.700 ἄτομα! Στὶς 24 Ὀκτωβρίου 1687 στὸ Τιοῦμεν αὐτοπυρπολήθησαν περὶ τοὺς τριακοσίους. Στὸ Ἰαροσλάβ, τὸ 1680 ἐκάησαν περὶ τὰ πέντε χιλιάδες ἄτομα. Στὶς 4 Μαρτίου τοῦ 1687, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν πνευματικὸ τους ὁδηγὸ μοναχὸν Ἰγνάτιον ἐκάησαν 2.700 ἄτομα καὶ ἄλλα χίλια μὲ ἐπικεφαλῆς τους τὸν μοναχόν Πίνιμ!
Ὅπως εἶπα καὶ παραπάνω οἱ ταλαίπωροι αὐτοὶ ἄνθρωποι προτιμοῦσαν νὰ σκοτώσουν τὰ παιδιά τους καὶ νὰ αὐτοκτονήσουν παρὰ νὰ ἀπογραφοῦν, διότι κατὰ τὴν τότε κινδυνολογία, ἀντίστοιχη τῆς σημερινῆς, ἡ ἔννοια τῆς ἀπογραφῆς δημιουργοῦσε στὶς ψυχὲς καὶ στὶς συνειδήσεις τους τὸν ἴδιο ἀποτροπιασμὸ ποὺ αἰσθανόμαστε ἐμεῖς σήμερα ὅταν μᾶς λένε ὅτι σώνει καὶ καλὰ θὰ μᾶς χαράξουν τὸ μέτωπο καὶ τὸ δεξί μας χέρι! Ἀλλοι πάλι θεωροῦσαν ὅτι ἀποτελεσματικὸν μέσον ἀντιμετωπίσεως τοῦ Ἀντιχρίστου  ἦταν ἡ σαρκικὴ ἁγνότης. Ἔτσι ὅπως ἀναφέρει ὁ Anatole Leroy – Beaulieu στὴν ἱστορικὴ του μελέτη : L’ empire des Tsars et les Russes (Edition Robert Laffont – Paris 1990 – 1932 p), ὄχι μόνον εὐνουχίζοντo οἱ ἴδιοι καὶ προέτρεπαν καὶ τοὺς ἄλλους νὰ τὸ κάνουν, ἀλλὰ εἶχαν στήσει καὶ ὑπόγεια ἐργαστήρια ὅπου παρέσυραν τὰ ἀνυποψίαστα θύματά τους καὶ τὰ εὐνούχιζαν διὰ τῆς βίας, τρομοκρατώντας τα ἀκολούθως ὅτι ἐὰν τὸ μαρτυρήσουν στὴν ἀστυνομία θὰ τοὺς σκοτώσουν!


Ἐκμεταλλευόμενοι τὸν φόβο τῶν ἀνθρώπων γιὰ κάθε τὶ τὸ ἄγνωστο καὶ πρωτόγνωρο, ἔλεγαν ὅτι οἱ πατάτες εἶναι ἡ τροφὴ τοῦ ἀντιχρίστου μὲ τὴν ὁποία θὰ μολύνη τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὅτι ἡ πατάτα ἦταν ὁ ἀπηγορευμένος καρπὸς ποὺ ἔδωσε ὁ ὄφις στοὺς Πρωτοπλάστους! Ἀλλὰ καὶ ἡ  ζάχαρι, ὁ καφές καὶ τὸ τσάϊ ἦταν ἀπηγορευμένα καὶ ἀκάθαρτα μεταξὺ τῶν  Παλαιοπίστων! Χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου ἦταν τὰ τρία δάκτυλα μὲ τὰ ὁποῖα κάνουμε τὸν σταυρὸ μας, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ τρίτο “ἀλληλούϊα” ποὺ προηγεῖται τοῦ “δόξα σοι ὁ Θεὸς”!


Χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι πλέον οἱ χρονολογίες ἀριθμοῦντο ἀπὸ τῆς γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος καὶ ὄχι ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου ἦταν ἐπίσης τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀρχὴ τοῦ πολιτικοῦ ἔτους μετετέθη ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο στὸν Ἰανουάριο καὶ ἄλλα διάφορα. Ἴσως αυτὰ σᾶς κάμουν σήμερα νὰ γελᾶτε, ἐκεῖνοι  ὅμως οἱ καϋμένοι δὲν γελοῦσαν, ἀλλὰ ἀγχωνόντουσαν ὅπως ἐσεῖς σήμερα.
Οἱ Πατέρες λένε ὅτι ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας “ἠσθένησεν ἡ φύσις” καὶ οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε γίνει πάρα πολὺ εὔθραυστοι καὶ εὐάλωτοι! Ὅπως ἀποδεικνύουν καὶ οἱ σημερινὲς ἐμπειρίες τῶν αἱρέσεων, συχνὰ φτάνει ἕνα τίποτε γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσῃ ἕνα σχετικὰ φυσιολογικὸ, λογικὸ καὶ ἰσορροπημένο ἄτομο καὶ νὰ τὸ ὁδηγήσῃ σὲ ὁλοσχερῇ καταστροφή. Μιὰ χίμαιρα μπορεῖ νὰ συσκοτίσῃ τὸν νοῦν μας ἀπὸ τὴν μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη, νὰ καταστρέψῃ τὸ ἡγεμονικὸν καὶ διακριτικὸν μας καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ  στὴν “κακὴν ἀλλοίωσιν”, τὴν αἵρεσι, τὴν ἀνισσοροπία, τὸν παραλογισμό, τὴν κατάπτωσι, τὴν ἐξαθλίωσι, τὴν ἀπελπισία, τὴν αὐτοκτονία καὶ τὸ ἔγκλημα. Κανεὶς νουνεχὴς μεταξὺ μας δὲν μπορεῖ νὰ ὑπερτιμᾶ τίς δυνάμεις του, ἐὰν δὲν τὸν σκεπάσῃ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Θεὶα καὶ Ἱερὰ Γραφὴ προειδοποιεῖ: “ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ”.


Γι’ αὐτὸ καὶ σεῖς οἱ πνευματικοὶ, οἱ ἔχοντες εὐθύνην ψυχῶν, εἶστε ἰδιαίτερα στὸ στόχαστρο τοῦ ἀνθρωποκτόνου διότι κατὰ τὸ γεγραμμένον: “πατάξω τὸν ποιμένα καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης”. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ νεοφανής μας Ἅγιος Νεκτάριος εἰς τὸ βιβλίον του “Αἱ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι – Περὶ τῶν Ἁγίων Εἰκόνων”, ἐπεξηγώντας τὰ αἴτια τῆς εἰκονοκλαστικῆς αἱρέσεως ἐκθέτει τὸ πῶς ἡ πνευματικὴ κατάπτωσις τῶν κληρικῶν καὶ τῶν μοναχῶν μας, ἡ ἀσυνέπειά τους, ἡ χλιδὴ τους, ἡ τυπολατρεία τους, ἡ ἰδιοτέλειά τους, ἡ ἀδικία τους, ὁδήγησαν τοὺς ἀνθρώπους σὲ ἀντίδρασι ὥστε νὰ ἐπιζητοῦν μεταρρυθμίσεις καὶ διορθώσεις. Μὴ ὄντες δὲ ἀρκούντως κατηρτισμένοι καὶ ὥριμοι πνευματικῶς, ἐπειδὴ καὶ ἡ ἀντίδρασις εἶναι κακὸς σύμβουλος, παρεσύρθησαν καὶ κατέληξαν στὸ ἄλλο ἄκρον δημιουργήσαντες αἱρέσεις καὶ διαιρέσεις.


Ὄντως  λοιπὸν πρέπει νὰ ἀγρυπνοῦμε ὥστε οἱ διάφοροι ποικιλώνυμοι “ἀόρατοι ἀρχιτέκτονες τῆς Νέας Ἐποχῆς” νὰ μὴν μᾶς εὕρουν ποτὲ καθεύδοντας καὶ κοιμωμένους. Ἄσχετα μὲ τὸ ἄν ὑπάρχῃ τὸ 666 στοὺς γραμμικοὺς κώδικες ἤ στὶς νέες ταυτότητες, τὸ πιὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ ρίξουμε μιὰ ματιὰ γύρω μας γιὰ νὰ πιστοποιήσουμε ὅτι παντοῦ βασιλεύει τὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τὸ πνεῦμα  τῆς Νέας Ἐποχῆς. Σήμερα ὑπέρ ποτε πιστοποιοῦμε τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου πρὸς τοὺς Ἐφεσίους: “Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχὰς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις”.
Ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἀγάπῃ του μοῦ ἐχάρισε τὴν συναίσθησιν τῆς ἁμαρτωλότητος καὶ ἀναξιότητός μου, “ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γιγνώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντός”, ὥστε καὶ ἄν ἀκόμη τὸ ἤθελα, νὰ μὴν μπορῶ νὰ κρίνω ἤ νὰ αἰτιασθῶ κανέναν. Ὅλως δὲ ἰδιαίτερα ἐλέγχομαι ἀπὸ τὴν ὑμνωδίαν τῆς θείας λατρείας μας “Κύριε ἁμαρτάνων οὐ παύομαι, φιλανθρωπίας ἀξιούμενος, νίκησόν μου τὴν πώρωσιν καὶ ἐλέησόν με”.


Ὅλως ἰδιαίτερα αἰσθάνομαι τὴν ἐπίκλησιν τοῦ ὑμνωδοῦ πρὸς τὴν Παναγίαν Μητέρα μας: “Λῦσον τὴν ἀχλὺν τῶν πταισμάτων μου, Θεόνυμφε, τῷ φωτισμῷ τῆς σῆς λαμπρότητος” ὅτι “παθῶν με ταράττουσι προσβολαὶ πολλῆς ἀθυμίας ἐμπιπλῶσαι μου τὴν ψυχὴν”.  Ἐνθυμούμενος δὲ τὸ τῶν Πατέρων: “Οὐκ ἁρμόζει ἡ μετάνοια τῷ θεολογοῦντι οὐδὲ ἡ θεολογία τῷ μετανοοῦντι” γνωρίζω ὅτι ἀντὶ νὰ προσπαθῷ νὰ διδάξω κανέναν, ὀφείλω νὰ ἐρευνῶ τὸ θέμα τῆς δικῆς μου εὐθύνης ἔναντι τῆς κακοδαιμονίας ποὺ μαστίζει σήμερα τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα. Ποῖον ἀνάθεμα ἐμφωλεύει εἰς τὴν δικὴν μου ψυχὴν, ὅπως τὸ πάλαι ἐν τῇ σκηνῇ Ἄχαρ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ καὶ ἐμποδίζει τὴν ἐκπόρθησιν τῆς Γαί; Τὸ Εὐαγγέλιον λέγει ὅτι ὅταν ἐκτελέσουμε ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, νὰ πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε “ἀχρεῖοι δοῦλοι”. Ἐγὼ δυστυχῶς οὔτε κἄν “ἀχρεῖος δοῦλος” εἶμαι. Δὲν προτίθεμαι λοιπὸν νὰ διδάξω οὔτε τὴν πανοσιολογιότητά σας, οὔτε κανέναν. Ἁπλῶς στὰ σχεδὸν ἑξηνταπέντε μου χρόνια, παρατηρῶ γύρω μου καὶ τὸ μόνον ποὺ πιστοποιῶ στὸν θρησκευόμενο κόσμο, εἴτε γιὰ τοὺς Νεοημερολογίτες Οἰκουμενιστὲς πρόκειται εἴτε γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους, εἶναι ὅτι ζοῦμε μέσα σὲ διαρκῆ σύγχυσι καὶ ἀντίφασι. Μιὰ τηλεθεάτρια τηλεφώνησε στὴν ἐκπομπὴ τοῦ κ. Νάκου στὸ κανάλι 40, καὶ διαμαρτυρήθηκε ὅτι ἀπαγοητεύτηκε ἀπὸ ἕνα κήρυγμα κάποιου π. Τάδε ποὺ πῆγε ν’ ἀκούσῃ ἐπειδὴ δὲν ἄκουσε τίποτε γιὰ τὸ 666.: “Δὲν εἶπε τίποτε σπουδαῖο, ἁπλῶς μίλησε γιὰ τὴν … Ἐνσάρκωσι τοῦ Λόγου”! Ἡ ἐνσάρκωσις τοῦ Λόγου δὲν ἦταν τόσο … σπουδαῖο ἐν συγκρίσει μὲ τὸ 666! Κύριε τῶν Δυνάμεων!


Ὅταν ἀκοῦς ἁπλοῦς πιστοὺς, πλὴν μορφωμένους, νὰ μιλοῦν γιὰ θρησκευτικὰ θέματα στὴν τηλεόρασι καὶ τὶς ἀντιδράσεις τους σὲ πιάνει ἴλιγγος! Γιὰ θέματα στοιχειώδη, βασικὰ καὶ τετριμμένα ἀπαντοῦν σὰν νὰ σὲ βλέπουν νὰ ἦρθες ἀπὸ τὸν Ἄρη! Τὶ; Τὰ ἀναστενάρια δὲν εἶναι χριστιανικὰ; Ρωτάει ἕνας κοινωνιολόγος δημοσιογράφος. Τὶ λὲς καλὲ; Αὐτὰ εἶναι μέρος ἀναπόσπαστο τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐθνικῶν μας παραδόσεων! Ὁ ἄλλος δημοσιογράφος τοῦ κεντρικοῦ δελτίου ειδήσεων ξεσπάει κατάπληκτος: Τὶ; Δὲν ἐπιτρέπονται οἱ ἐξωγαμιαῖες καὶ προγαμιαῖες σχέσεις; Τὶ λὲς καλέ; Ἀφοῦ κι’ ἐγὼ εἶχα προγαμιαῖες σχέσεις (λὲς καὶ τὸν ρωτήσαμε ἤ μᾶς νοιάζει νὰ μάθουμε!), εἶναι κανεὶς ἀπὸ σᾶς ποὺ νὰ μὴν εἶχε; Καὶ ὅμως ὅλοι αὐτοὶ θεωροῦνται ὀρθόδοξοι! Βαπτισμένοι καὶ μυρωμένοι μὲ “Σφραγῖδα Δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου”! Κάπου λέει στὴν Παλαιὰ Γραφή: “ἀπόλλυται ὁ λαός μου δι’ ἔλλειψιν γνώσεως”! Σύρε τώρα ἐσὺ μέσα σ’ αὐτὴν τὴν βαβοῦρα νὰ μιλήσης γιὰ ἐσχατολογικὰ, γιὰ Ἀντίχριστο καὶ 666!  Ἀσφαλῶς καὶ θὰ βρῆς ὦτα εὐήκοα ποὺ ζητοῦν χάϊδεμα, ὅπως ἄλλωστε βρίσκουν οἱ ἀστρολόγοι, μάγοι, μέντιουμ, κ.λ.π. οἱ ὁποῖοι καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι ἀκραιφνεῖς ὀρθόδοξοι!


Ἐμεῖς λοιπὸν οἱ Ὀρθόδοξοι (γιὰ τοὺς Νεοημερολογίτες Οἰκουμενιστὲς θὰ μιλήσω στὴν συνέχεια) τὶ μήνυμα μετανοίας, συνεπὲς μὲ τὸ βίωμά μας ἔχουμε νὰ μεταδώσουμε στοὺς ἀδελφούς μας αὐτούς ποὺ παραπαίουν στὴν ἄγνοια, μέσα σὲ μιὰ ζωὴ ὅπου ὄντως βασιλεύει τὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου; Αὐτὰ ποὺ καθόμαστε καὶ βγάζουμε βιβλιάρια συναγωνιζόμενοι ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ποιὸς θὰ παραθέσῃ περισσότερους γραμμικοὺς κώδικες, πολλὲς φορές δυστυχῶς καὶ φαλκιδευμένους, ποὺ κανεὶς δὲν καταλαβαίνει, εἶναι παιδαριώδη καὶ νηπιώδους γνώσεως! Γινόμαστε δυστυχῶς “νήπιοι ταῖς φρεσί” καὶ οὐχὶ “τῇ κακίᾳ”! Ὅλα τὰ προβλήματα τὰ λύσαμε καὶ τὸ 666 μόνον μᾶς ἔμεινε! Τὰ σχίσματά μας, τὶς διαιρέσεις μας, τοὺς ἀλληλοαφορισμούς μας ποὺ κάνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ βάζουν καρούλια στὰ πόδια τους καὶ νὰ φεύγουνε μακρυά μας κατασκανδαλισμένοι, δὲν τὰ βλέπουμε καὶ βαλθήκαμε νὰ ἑρμηνεύσουμε τὶς ἀκρίδες, τὰ δρέπανα, τοὺς καβαλλάρηδες, τὰ πηγάδια, τοὺς ἀψίνθους, τὰ θηρία, τὶς βαβυλῶνες καὶ τὰ 666!
Διηρημένης τῆς Ἐκκλησίας, πάτερ μου, εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ εὐσταθήση μιὰ ὁποιαδήποτε ἐκκλησιολογία; Καλὰ, δὲν μᾶς ἐδίδαξε ἡ ἱστορία, ὅτι διηρημένων τῶν πιστῶν, κάθε περαιτέρω ἑρμηνεία οἱουδήποτε θέματος αὐτομάτως μεταβάλλεται σὲ πρόσχημα νέων σχισμάτων καὶ μεγαλυτέρου διχασμοῦ; Ὅταν χωρίσαμε τὶς εὐθύνες μας ἀπὸ τὸ Νεοημερολογιτικὸν Σχῖσμα ὑπῆρχαν ἕνα ἑκατομμύριο ψυχὲς ποὺ δὲν εἶχαν “κλίνει γόνυ τῷ Βάαλ”,  ποὺ εἶναι αὐτοὶ σήμερα πάτερ μου; Ἐκ τίνος “ζητηθήσεται τὸ αἷμα αὐτῶν” ὡς προειδοποιεῖ ὁ προφήτης; Τὶ πνευματικὴν τροφὴν θὰ λάβουν οἱ ἄνθρωποι ἐρχόμενοι πρὸς ἡμᾶς ὅταν τοὺς παρασύρουμε στὸν δαίδαλον τῆς ἀλληλοφαγομάρας μας καὶ τοῦ στείρου μας σχολαστικισμοῦ θέλοντας νὰ τοὺς πείσουμε ἄν ἡ τάδε εἰκόνα λέγεται “Ἀνάστασις” ἤ “Ἅδου Κάθοδος”, ἀν σ’ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τὰ χέρια τοῦ Χριστοῦ πρέπαι νὰ ἔχουν τρύπες ἤ ὄχι, ἤ τὶ ἀπέγινε τὸ τεμάχιον “ὀπτοῦ ἰχθύος” ποὺ ὁ Κύριός μας κατέλυσε μετὰ τὴν Ἁγίαν Του Ἀνάστασιν;


Τὶ νὰ τὶς κάνουν τὶς ἀποκαλυπτικές μας ἑρμηνεῖες ὅταν ζαλίζονται καὶ δὲν μποροῦν νὰ διαλέξουν μέσα στὴν συλλογὴ ἀρχιεπισκόπων καὶ συνόδων ποὺ ἔχουμε νὰ τοὺς προτείνουμε; Πῶς θὰ οἰκοδομηθοῦν ὅταν μᾶς λένε: Ξέρετε ἐκκλησιάζομαι στὸν Ἅγιο Γεώργιο, κι’ ἐμεῖς τοὺς λέμε καλύτερα νὰ ἐκκλησιάζεσαι στὸν Ἅγιο Δημήτριο, ἤ ἐξομολογοῦμαι στὸν τάδε πνευματικὸ κι’ ἐμεῖς τοὺς λέμε καλύτερα νὰ ἐξομολογεῖσαι στὸν δεῖνα; “Μεμέρισται ὁ Χριστός” ὥστε νὰ γίνουμε κι’ ἐμεῖς τοῦ Κηφᾶ ἤ τοῦ Ἀπολλώ; Καταντήσαμε σὰν τὰ προτεσταντικὰ παρακλάδια νὰ κάνουμε προσηλυτισμό μεταξύ μας σὰν τοὺς Γιεχωβάδες! Ὅλοι μᾶς βλέπουν σὰν σέκτα  καὶ γίναμε χλεύη στοὺς ὀπαδούς τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Σχίσματος ποὺ λένε στοὺς ἐκκλησιαστικὰ ἀκατάρτιστους πιστούς τους “πλανῶντες καὶ πλανώμενοι”: “Μὰ δὲν βλέπετε ὅτι ἔγιναν δεκαπέντε κομμάτια; Τὶ ἄλλη ἀπόδειξι θέλετε ὅτι τοὺς ἐγκατέλειψε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ”; Καὶ ὡς ἀπάντησι συναγωνιζόμαστε τοὺς Νεοημερολογίτες καὶ τὴν Κα Ρέλφε στὴν ἑρμηνεία τῶν γραμμικῶν κωδίκων ποὺ “ξεκλείδωσε” ὁ συνεργάτης καὶ φίλος της Τζών Σέφερντ, κατ’ ἐπιφοίτησιν τοῦ … Ἁγίου Πνεύματος “τὸ βράδυ τῆς 31ης Αὐγούστου 1981” (βλέπε: “Τὸ Νέο Σύστημα Χρήματος” – τῆς Mary Stewart Relfe - Ἐκδ. Στερέωμα 1993 σ.36).


Καὶ ὅταν βλέπω ὅλην αὐτὴν τὴν σύγχυσι καὶ κακοδαιμονία ποὺ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, οἰκτείρω τὸν ἑαυτὸν μου διότι εἶμαι φιλάμαρτος καὶ φιλόϋλος ὥστε ὁ Χριστὸς δὲν μπορεῖ νὰ μὲ χρησιμοποιήσῃ εἰς τὸν “Ἀγώνα τὸν καλὸν” καὶ λέγω: “Τὶς δώση τῇ κεφαλῇ μου δάκρυα”; Οἱ φίλοι μου καὶ οἱ γνωστοὶ μου λένε: Ὁ Βασίλης εἶναι “παληοημερολογίτης”! Ὁ Βασίλης πάει “μὲ τὸ παληό”! Μωρὲ, χαρᾶς τὸ πρᾶμα! Καίτοι δὲν τὸ λένε περιφρονητικὰ, ἀλλὰ μὲ ἀγάπη καὶ σεβασμό, στὰ δικά μου ὅμως τ’ αὐτιὰ μου ἠχεῖ σὰν ρετσινιὰ καὶ λέω: Θεέ μου, αὐτὸ κατόρθωσα λοιπὸν νὰ τοὺς μεταδώσω σὰν μήνυμα; Ἔτσι ἐφήρμοσα τὸ “Οὔτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν”; Ἀφοῦ δὲν κατόρθωσα νὰ ἀκούσω αὐθόρμητα ἀπὸ τοὺς φίλους μου: Ὁ Βασίλης εἶναι “Χριστιανός”! Ὁ Βασίλης εἶναι “Ὀρθόδοξος”!, τὶ νὰ τὰ κάνω ὅλα τὰ ἄλλα, τὰ ἡμερολόγια καὶ τὶς ἀριθμοερμηνεῖες; Μὴ περὶ ἡμερῶν, ραβδώσεων καὶ γραμμικῶν κωδίκων “μέλλει τῷ Θεῷ”;


Ἀλλὰ γιατὶ ἐσεῖς οἱ πνευματικοὶ, οἱ λευκανθέντες εἰς τὴν ἄσκησιν καὶ τὸ βίωμα τοῦ Εὐαγγελίου, δὲν βάζετε τὰ πράγματα στὴν σωστή τους θέσι ὥστε νὰ μὴν διαιωνίζεται τοῦτο τὸ σκάνδαλον ἀλλὰ τοποθετεῖτε τὴν ἅμαξαν πρὸ τῶν βοῶν; Ἀφοῦ στὰ ἁπλᾶ καὶ διασαφησμένα δὲν μποροῦμε νὰ συμφωνήσουμε, τὶς χρεία προσπαθείας ἐσχατολογικῆς ἑρμηνείας τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ περὶ τῶν ὁποίων γέγραπται ὅτι “οὔ πάντες χωροῦσι”; Στὴν Γαλλία ὁ Βουδδισμὸς ἔγινε τετάρτη θρησκεία τοῦ κράτους μὲ 800.000 πιστούς καὶ δικαίωμα ἑβδομαδιαίας παρουσιάσεως στὴν κρατικὴ τηλεόραση! Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ βαπτισμένοι καὶ μυρωμένοι προσχωροῦν στὴν Σαηεντολογία καὶ τὶς πιὸ ἀλλοπρόσαλες αἱρέσεις. Μόνον στὴν Ἀττικὴ μία μερίς Πεντηκοστιανῶν (ὄχι ὅλοι οἱ Πεντηκοστιανοί) διαθέτει 24 ἐκκλησίες, δέκα τηλεφωνικὲς γραμμές λειτουργοῦν ἐπὶ 24ώρου βάσεως καὶ τὸ ραδιόφωνό τους ἐκπέμπει σὲ 46 περιοχὲς σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα (Βλ. ἐφημ.: Χριστιανισμός Νο 170 - Ἰαν. 1998).  Κι’ ἐμεῖς, γιὰ νὰ περιοριστοῦμε στὴν Ἀθήνα, οἱ νόμιμοι διάδοχοι τῶν Ἁγ. Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, Μάρκου τοῦ  Ἀθηναίου, Ἀριστείδου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Μηνᾶ τοῦ Καλλικελάδου, τῆς  Ὁσίας Φιλοθέης, τῆς Ἁγ. Μάρτυρος Δαρείας καὶ τόσων ἄλλων, πῶς ἐγκαταλείψαμε τὴν πόλιν μας ἀφρούρητον καὶ βορὰν τῶν ἀλωπέκων;


Ἐξ αἰτίας μας, πάτερ μου καὶ ἄς μὴ βαυκαλιζώμεθα, ἐξαπλοῦνται οἱ αἱρέσεις. Ἐξ αἰτίας μας τὸ νεοεποχιτικὸν πνεῦμα ἔχει ἀλλοτριώσει καὶ ἀλλοιώσει τὰ πάντα. Ἐξ αἰτίας μας τὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου κυριαρχεῖ στὸ ἔθνος μας καὶ “πολλοὶ ἀντίχριστοι” κατὰ τὸν Ἀπόστολον τῆς Ἀγάπης δροῦν στὰ σχολιά μας, τὶς ἐκκλησίες μας, τὶς οἰκογένειές μας, τὶς Ἀρχές μας, τὶς ἐπιχειρήσεις μας καὶ παντοῦ, χλευάζοντάς μας γιὰ τὶς ἑξακοσιαεξηκονταεξολογίες μας. Ἐξ αἰτίας μας ἡ σώζουσα καὶ ζῶσα τῶν Ὀρθοδόξων Ἱερὰ Παράδοσις μετατρέπεται ὁσημέραι εἰς εἶδος μουσειακὸ καὶ λαογραφικὸ φολκλόρ! Πᾶς σὲ ἐκκλησία γιὰ νὰ παρευρεθῆς σὲ ὑποτιθέμενο μυστήριο γάμου ἤ βαπτίσεως καὶ νομίζεις ὅτι βρίσκεσαι μεταξὺ τῶν Ζουλού! Τὶ ἔχουμε νὰ παρουσιάσουμε στοὺς ἀνθρώπους; Τὶ βλέπουν σὲ μᾶς ποὺ νὰ τοὺς ἑλκύσῃ εἰς τὸν Σωτῆρα Χριστὸν λέγοντας: “πάντα ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι”; Τὶ εἶναι τὸ ἐμπόρευμα ποὺ προσφέρουμε; Ποιὰ εἶναι ἡ πραμάτεια μας ποὺ θ’ ἀποτρέψῃ τὸν “κεκοπιόντα καὶ πεφορτισμένον” ἀπὸ τοῦ νὰ προστρέξῃ στὸ ἀπέναντι μαγαζὶ ποὺ τοῦ ὑπόσχεται χριστεπώνυμες, ἀλλόθρησκες καὶ κάθε ἄλλου εἴδους χίμαιρες; Τὶ λόγο θὰ ἀποδώσουμε γι’ ὅλα αὐτὰ, πάτερ μου; Προσωπικὰ τρέμω γιὰ τὸν ἑαυτὸν μου ὅτι θὰ ἀκούσω τὸ εὐαγγελικὸν καὶ κυριακὸν λόγιον: “ὁ δὲ ἐφιμώθη” καὶ εἴθε νὰ εἶμαι μόνος μου. Γιατὶ ἄν εἶμαι μόνος μου, κάποια ἀνακούφισι θὰ μοῦ δώσουν οἱ δικές σας προσευχές. Ἄν ὅμως μὴ γένοιτο καὶ βρεθοῦμε ὅλοι παρέα, τὶ γίνεται; Τὸτε τὶ μπορεῖ νὰ κάνῃ ὁ κρύος τοῦ παγωμένου;


Γι’ αὐτὸ τὸ καλύτερο ποὺ ἔχομε νὰ κάμωμεν εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε ἅπαντες τὸ τοῦ ἀποστόλου: “Εἰς πολλὰ πταίομεν ἅπαντες” καὶ νὰ τακτοποιήσωμεν τὰ τοῦ οἴκου μας προτοῦ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ ὁτιδήποτε ἄλλο. Νὰ πάψουμε νὰ θεωροῦμε ὁ καθένας τὸν ἑαυτὸν του κανονικώτερον τοῦ ἄλλου, ἀφοῦ ἐὰν θέλουμε νὰ εἴμαστε τίμιοι μὲ τὸν ἑαυτόν μας ὅλοι ξέρουμε ὅτι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ κανείς μας δὲν εἶναι κανονικός. Πιστεύω ὅτι διὰ τὴν ὑπερηφάνειάν μας  “συνέκλεισεν γὰρ ὁ Θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν” διότι ὑπεραιρόμεθα ἔναντι τῶν ἀδελφῶν. Ὅλοι μας τὰ ἔχουμε κάνει στραπάτσο καὶ θάλασσα καὶ “ἐὰν ἁμαρτίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε, τὶς ὑποστήσεται”; Πρὸ παντὸς ἄλλου ἐγχειρήματος καὶ πρὸ πάσης ἄλλης  διατυπώσεως ἤ ἐκκλησιολογικῆς λογομαχίας, ἀντὶ τοῦ νὰ ζητοῦμε νὰ ἐπιβληθοῦμε τοῦ πλησίον ὡς “οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων” νὰ μάθουμε μᾶλλον κατὰ τὴν ὑπόδειξιν τοῦ Ἀποστόλου τὸ “ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν”. Ἀκούσωμεν καὶ συμμορφωθῶμεν μὲ ὅσα λέγει ὁ Ἅγιος Ταράσιος: “Ὁρῶ καὶ βλέπω τὴν ἐπὶ τὴν πέτραν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν τεθελιωμένην Ἐκκλησίαν αὐτοῦ διεσχισμένην καὶ διῃρημένην. Οὐκ οἶδεν ὁ τῆς Ἐκκλησίας ὅρος  καὶ νόμος ἔριν καὶ φιλονικίαν, ἀλλ’ ὥσπερ οἶδεν  ἕν Βάπτισμα,  μίαν Πίστιν, οὕτω καὶ συμφωνίαν μίαν ἐπὶ παντὸς πράγματος ἐκκλησιαστικοῦ∙ οὐ γὰρ ἐστιν ἀπόδεκτον καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὡς τὸ ἑνωθῆναι ἡμᾶς καὶ γενέσθαι μίαν Καθολικὴν Ἐκκλησίαν, καθ’ ἅ καὶ ἐν τῷ Συμβόλῳ τῆς εἰλικρινοῦς ἡμῶν Πίστεως ὁμολογοῦμεν καὶ αἰτοῦμεν, ἀδελφοί, ἵνα γενώμεθα οἱ τοῦ ἑνὸς Θεοῦ ἕν καὶ οἱ τῆς Τριάδος ἡνωμένοι καὶ ὁμόψυχοι καὶ ὁμότιμοι, οἱ τῆς κεφαλῆς ἡμῶν Χριστοῦ σῶμα ἕν συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον, οἱ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οὐ κατ’ ἀλλήλων, ἀλλὰ σύν ἀλλήλοις, οἱ τῆς ἀληθείας τὸ αὐτὸ φρονοῦντες καὶ λέγοντες καὶ μὴ ᾖ ἔρις καὶ διχοστασία ἐν ἡμῖν, ὅπως ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσῃ  πάντας ἡμᾶς”! Ὅταν ἡ Ἐκκλησία εἶναι διηρημένη, οὔτε θεολογοῦμε, οὔτε ἐκκλησιολογοῦμε, οὔτε ἐσχατολογοῦμε, οὔτε δογματίζουμε, οὔτε Ἁγίους ἀνακηρύττουμε! Ἐὰν ὁ ἱ. Νικόδημος εἶναι Ἅγιος, θὰ τὸ πληροφορηθοῦμε ὄχι ἀπὸ τὸν π. Θεόκλητο Διονυσιάτη ἤ τὸν ἀποστάτην Ἀθηναγόραν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν μας.


Καὶ ταῦτα μὲν ἄρχισα περὶ τῶν Ὀρθοδόξων διαλεγόμενος, διότι ἕνα βασικὸ ἐκ τῶν τῆς Ἐκκλησίας μας θεμελίων εἶναι καὶ ἡ αὐτομεμψία (ἄν δὲν τὴν ἐκφυλίσουμε κι’ αὐτὴν βέβαια σὲ φιλολογία).  Ἀλλὰ ἄς ἔλθουμε τώρα καὶ  εἰς τοὺς Νεοημερολογίτας Οἰκουμενιστάς. Βέβαια στὴν κρατικὴ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ εὐλαβεῖς ἄνθρωποι λαϊκοὶ, μοναχοὶ καὶ κληρικοὶ ὅλων τῶν βαθμῶν, μὲ ἦθος, ἀρετὴν, γνώσεις καὶ κῦρος. Ἀλλὰ τοιοῦτοι βρίσκονται παντοῦ σὲ ὅλα τὰ συστήματα. Τεμάχιον χρυσοῦ, οἱουδήποτε  βαθμοῦ καθαρότητος δὲν εἶναι αὐτομάτως λίρα Ἀγγλίας. Ἐμεῖς περὶ συστημάτων καὶ θεσμῶν ἀποφαινόμεθα καὶ ὄχι περὶ προσώπων, παρεκτὸς καὶ τά πρόσωπα καθυβρίζουν τοὺς θεσμοὺς. Ἡ Κρατικὴ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, ποὺ ὅπως εὐφυῶς τὴν ἀποκαλοῦν πολλοὶ τυγχάνει “ἡ νόμῳ ὑπόδουλος ἐκκλησία”, ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως της καὶ μέχρι σήμερα ἀπεδείχθη γιὰ ὅποιον μελετήσῃ  ἀμερολήπτως τὴν ἱστορίαν της, ὡς οὖσα ἐκ τῶν πλέον ἀσυδότων ὀργανισμῶν. Ἐὰν εἴμεθα ἀντικειμενικοί, ὀφείλομεν νὰ παραδεχθῶμεν ὅτι οὐδέποτε ὑπὴρξαμε “ὀρθόδοξον κράτος” μὲ τὴν ἔννοιαν τῶν Πατέρων καὶ τῆς Ἱερᾶς μας Παραδόσεως.


Πάντοτε δυστυχῶς ἀπεδείχθη ὅτι ἡ κρατικὴ ἐκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἡ δουλοπρεπὴς καὶ ἀσπόνδυλος θεραπαινὶς τῶν κοσμικῶν καὶ πολιτικῶν σκοπιμοτήτων καὶ ἐπιδιώξεων τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, εἴτε εἰς τὸ παρελθὸν ἀναφερθοῦμε εἴτε στὸ παρὸν. Ὁ ρόλος της εἶναι δυστυχῶς “ρόλος γλάστρας” καὶ περιορίζεται εἰς τὸ “νὰ ἐγκαινιάζῃ τὰ χρυσάνθεμα”, ἁπλῶς ὁρκίζοντας διαδοχικῶς τὴν μίαν μετὰ τὴν ἄλλην τὶς πλέον ἀντιφατικὲς μεταξύ τους κυβερνήσεις, χωρὶς ποτὲ νὰ ἐξασφαλίζῃ ἐγγυήσεις ποὺ νὰ κατοχυρώνουν τὴν ὀρθόδοξον κατεύθυνσιν τοῦ ἔθνους. Ἀποτέλεσμα εἶναι τὸ νὰ ἔχουμε φθάσει πνευματικῶς ὡς ἔθνος, σὲ τέτοια κατάστασι ξεθωριάσματος, ἀποχρωματισμοῦ καὶ ἀλλοτριώσεως, ποὺ ὅταν παρουσιασθῇ στὴν τηλεόρασι καὶ κάποιος ποὺ νὰ ξέρῃ καὶ νὰ πῇ μιὰ σωστὴ κουβέντα περὶ τῆς πίστεως, ὅλοι τὸν κοιτάζουν σὰν νὰ ἔφτασε  ἀπὸ τὸ διάστημα, σὰν νὰ τοὺς μιλάει κινέζικα καὶ ὅλοι τοῦ ἐπιτίθενται καὶ ὁρμᾶνε νὰ τὸν φᾶνε κατασκανδαλισμένοι. Διαβάζοντας τὸν Εὐεργετηνὸ, συναντῶ ὑψηλὰ νοήματα τῆς ὀρθοδόξου βιοτῆς, ποὺ μοῦ εἶχε μάθει ἡ συγχωρεμένη ἡ μάνα μου καὶ ἡ ὁποῖα οὔτε ἰδιαίτερα θρήσκευε οὔτε γνώρισε ποτὲ τὶ ἦταν ὁ Εὐεργετηνὸς. Αὐτὰ ὅμως τὰ πράγματα ἦταν ἀκόμη μέσα στὴν συνείδησι τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ μας, καὶ ὅταν βλέπω μέσα σὲ τέσσερεις γενεὲς ποὺ ἀκολούθησαν τὴν παποεορτολογικὴ  μεταρύθμισι, τὴν ἀλλοίωσι ποὺ ἐπῆλθε στὸ πλήρωμα, φοβᾶμαι μὴν παραφρονήσω!
Ἡ κρατικὴ ἐκκλησία, ἐφ’ὅσον ἔχει ἐξασφαλίσει τὸ ραχάτι της καὶ τὸν κορβανᾶν της, ἁπλῶς περιορίζεται στὸ νὰ λέῃ “ναὶ καὶ ἀμὴν” σ’ἕνα κράτος τοῦ ὁποίου ἡ δομὴ καὶ διάρθρωσι εἶναι τόσο ὀρθόδοξη, ὅσο ἐγὼ εἶμαι ἀστροναύτης. Τὸ 1918 ἡ πολιτεία ἐπέβαλε εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ὡς Μητροπολίτην Ἀθηνῶν τὸν περιβόητον ἐκεῖνον Μελέτιον Μεταξάκην ποὺ ἦτο τότε Μητροπολίτης Κιτίου. Ὅπως ἀναφέρει ὁ ἱστορικός μας Παῦλος Καρολίδης εἰς τὴν μηνυτήριον ἀναφοράν του τὸ 1921, ὁ Μεταξάκης πρὶν ἐπιβῇ τῆς Μητροπόλεως Κιτίου μέσῳ  διαφόρων ραδιουργιῶν εἶχε ἤδη προξενήσει πολλὰ δεινὰ στὶς Ἐκκλησίες Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας καὶ Ἀλεξανδρείας. Στὴν Κύπρο ἰδιοποιήθη τὰ χρήματα τῆς Μητροπόλεως ἐντὸς 24 ὡρῶν. Τόση ἦταν ἡ ἀπέχθεια τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ πρὸς αὐτὸ τὸ ὑποκείμενο, ὥστε ὅταν μιὰ μέρα πῆγε νὰ λειτουργήσῃ στὴν κωμόπολι τῶν Βουνίων, οἱ κάτοικοι κλείδωσαν τὰ σπίτια τους καὶ πῆγαν ὅλοι προκλητικὰ στὸ καφενεῖο. Οἱ πιστοὶ τῆς Μητροπόλεως Κιτίου μάζεψαν ἑπτὰ χιλιάδες ὑπογραφὲς γιὰ νὰ τὸν διώξουν. Καὶ ὅμως ἡ Ὀρθόδοξος Πολιτεία τῆς Ἑλλάδος δὲν βρῆκε κανέναν καλύτερον ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἀποδιοπομπαῖο γιὰ νὰ τὸν ἐπιβάλῃ ὡς κεφαλὴν στὴν Ἐκκλησία. Ὅταν δὲ ὕστερα ἀπὸ δυὸ χρόνια δὲν τὸν εὕρισκε πλέον τοῦ χεριοῦ της τὸν … ἀπέλυσε σὰν ἔκτακτο δημόσιο ὑπάλληλο μὲ ἁπλὸ κυβερνητικὸ ἔγγραφο τῆς 17 Νοεμβρίου 1920,  χωρὶς καμία ἐκκλησιαστικὴ διαδικασία!


Στὴν περίοδο τῆς Χούντας ὁ Παπαδόπουλος ἔκανε ἕναν νόμο στὰ μέτρα του περὶ “αὐτομάτου διαζυγίου” ποὺ ἴσχυσε μόνον γιὰ μιὰ μέρα καὶ τοῦ ἐπέτρεψε νὰ παντρευτῇ τὴν ἐκλεκτὴ τῆς καρδιᾶς του τὸ πανελληνίως γνωστὸ “Δεσποινάκι”.  Δικτάτορας ἦταν ὁ ἄνθρωπος, τὴν δουλειά του ἔκανε! Ἡ “σεπτὴ ἱεραρχία” ὅμως ὄχι μόνον εἶπε ἁπλῶς ναὶ καὶ ἀμὴν, ἀλλὰ επισκοπος της Κρατουσας εκκλησιας, ἐτόλμησε νὰ συγκρίνῃ αὐτὸ τὸ “Δεσποινάκι” μὲ  “τὴν τοῦ ἀεννάου φωτὸς Μητέρα”, τὴν Κυρίαν μας Θεοτόκον καὶ ἀνεφώνησε δημοσίως: “Δύο Δέσποινας ἔχομεν! Μίαν εἰς τοὺς οὐρανούς, τὴν Παναγίαν, καὶ μίαν ἐπὶ τῆς γῆς, τὴν Κυρίαν Προέδρου”! Καὶ ὅμως αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ὑποτίθετο ὅτι ἦτο Μητροπολίτης καὶ οὐκ ἠσχύνετο, ὡς ἄλλωστε οὐκ ἠσχύνθημε ἐμεῖς τὰ δέκα ἑκατομμύρια ὑποτιθέμενοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ποὺ δὲν εὑρέθηκε οὔτε ἕνας νὰ τοῦ δώσῃ μιὰ κλωτσιὰ ἐκεῖ ποὺ σκέπτομαι καὶ νὰ τὸν πετάξῃ ἐκτὸς Ἐκκλησίας!     

Ω Καιροι, ω ηθη, ω καταντια!!!! Mε ποιο δικαιωμα συνανταται μονος του με τους ευτελεις κυβερνητικους προσκυνημενους, ο ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΣ, αφου εκφραζει τον εαυτο του και μονο; Ποιοι, τον ανακηρυξαν ως Πασης Ελλαδος, ενω ειναι μονο ο μητροπολιτης Αθηνων και τιποτα, μα τιποτα περισσοτερο; Δεν θαπρεπε να τους επισκεπτεται παντοτε, με δυο μεχρι τρεις συνοδικους, για ολα τα ζητηματα της Εκκλησιας; Γιατι του το επιτρεπουν οι αλλοι; Ανυπαρκτοι ειναι ...οι αχρηστοι; Που ζουμε, στην δικτατορια του φασιστα Σεραφειμ Τικα, που τον κατηυθυνε η Δημητρα;

Ω Καιροι, ω ηθη, ω καταντια!!!!

Mε ποιο δικαιωμα συνανταται μονος του με τους ευτελεις κυβερνητικους προσκυνημενους, ο ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΣ, αφου εκφραζει τον εαυτο του και μονο;

Ποιοι, τον ανακηρυξαν ως Πασης Ελλαδος, ενω ειναι μονο ο μητροπολιτης Αθηνων και τιποτα, μα τιποτα περισσοτερο;

Δεν θαπρεπε να τους επισκεπτεται παντοτε, με δυο μεχρι τρεις συνοδικους, για ολα τα ζητηματα της Εκκλησιας;

Γιατι του το επιτρεπουν οι αλλοι;

Ανυπαρκτοι ειναι ...οι αχρηστοι;

Που ζουμε, στην δικτατορια του φασιστα Σεραφειμ  Τικα, που τον κατηυθυνε η Δημητρα;

Οι μητροπολιται, τι ειναι, απλες ...σουρτουκικες μαριονετες των πανηγυριων;

====================

Συνάντηση Γαβρόγλου - Ιερώνυμου την Παρασκευή

Συνάντηση Γαβρόγλου - Ιερώνυμου την Παρασκευή
  (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )
Αθήνα
Συνάντηση του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, στις 15:30, στο υπουργείο.

Η επίσκεψη, που θα έχει εθιμοτυπικό χαρακτήρα, γίνεται σε ανταπόδοση της προηγούμενης επίσκεψης του υπουργού στην Αρχιεπισκοπή, στις 21 Νοεμβρίου.
o ασύνορος πολιτισμός μας…

 
 ΠαπαΗΛΙΑ 
του ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΥ ....ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗ


Μας μίλησε ο σουλτάνος κ. Ερντογάν για τα σύνορα της καρδιάς των Τούρκων, τα οποία-αν καλά θυμάμαι-έφταναν κατά την περίοδο της ακμής τους μέχρι τα σύνορα της τότε Αυστροουγγαρίας. Και του απάντησαν οι δικοί μας ότι τα σύνορα της δικής μας καρδιάς φτάνουν μέχρι τις Ινδίες.
Αλλά οι καρδιές δεν έχουν σύνορα. Κι αν μεν είναι καλές δημιουργούν πολιτισμούς χωρίς σύνορα. Ενώ αν είναι άσχημες δημιουργούν βαρβαρότητα επίσης χωρίς σύνορα. Δεν απομένει, λοιπόν, παρά να συγκρίνουμε την ιστορική πορεία του δικού μας έθνους με αυτήν κάποιων άλλων, για να γίνει αντιληπτό το ποιον προσανατολισμό έχουν οι καρδιές των μεν και των δε:
 Οι γείτονες μας και  ελέω ΝΑΤΟ «σύμμαχοι» μας Τούρκοι, απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω, δεν έχουν να παρουσιάσουν αξιόλογο  πολιτισμό. Στους λαούς, που υποδούλωσαν  δεν άφησαν κάποια ίχνη πολιτισμού. Αν μάλιστα τους κρίνουμε με βάση τις εμπειρίες της δικής μας  400χρονης σκλαβιάς, δεν μας άφησαν ως ανάμνηση τίποτε άλλο παρά «μνημεία» ασύνορης βαρβαρότητας: Με τα χαράτσια, τα παιδομαζώματα, τις σφαγές, τους ανασκολοπισμούς, τους εξανδραποδισμούς και όσα άλλα η βαρβαρότητα μπορεί να υπαγορεύσει. Και ασφαλώς, επειδή τους χώριζε πολιτισμική άβυσσος από τους άλλους λαούς δεν μπόρεσαν να οικειοποιηθούν κάποια αξιόλογα στοιχεία του πολιτισμού τους. Σε αντίθεση βέβαια με κάποιους αραβικούς λαούς, οι οποίοι επωφελούμενοι απ’ την επικοινωνία τους με την πνευματική παρακαταθήκη των Ελλήνων, ανέπτυξαν αξιόλογους πολιτισμούς.
Τα καλλιτεχνικά ρεξάλλου αλλά και τα λογοτεχνικά και φιλοσοφικά δημιουργήματα των Ελλήνων είναι εδώ και τρείς και πλέον χιλιάδες χρόνια αναπαλλοτρίωτος θησαυρός όλων των λαών της ανθρωπότητας. Και σ’ όλες τις χώρες που βρεθήκαμε δημιουργήσαμε και αφήσαμε πίσω μας μνημεία αθάνατου πολιτισμού: Αλεξάνδρειες, Αντιόχειες και τόσα άλλα κέντρα μακραίωνης και απαράμιλλης  πνευματικής ακτινοβολίας. Αφού ακόμη και οι Ρωμαίοι, όταν κατέκτησαν τα εδάφη μας αναγκάστηκαν να πουν ότι «η υποταγμένη Ελλάδα υπέταξε τον τραχύ κατακτητή».Και στη συνέχεια η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν ένας τεράστιος πομπός πολιτισμικών θησαυρών, όχι μόνο στους λαούς, που διαφέντεψε αλλά και πολλούς άλλους: Σλάβους, Βουλγάρους, Αρμένιους, Γεωργιανούς, Ρώσους, οι οποίοι έκθαμβοι απ’ τα καλλιτεχνικά αλλά και τα πνευματικά δημιουργήματα των Βυζαντινών, φρόντισαν να τα οικειοποιηθούν. Άλλωστε και ο νεότερος ευρωπαϊκός και ο αμερικάνικος πολιτισμός  έχει τις ρίζες του στην πολιτισμική  κληρονομιά των Ελλήνων.
Άλλωστε και ο ύμνος προς τη δημοκρατία του κ. Ομπάμα τι άλλο μπορεί να είναι  παρά η αναγνώριση  της τεράστιας πνευματικής προσφοράς των Ελλήνων προς την ανθρωπότητα; Βέβαια τόσο η αρχαία δημοκρατία, όσο και οι σύγχρονες δημοκρατίες είναι, όπως έχει πει και ο Θουκυδίδης στην ιστορία του,  «λόγω» μόνο δημοκρατίες. Γιατί  βάση της ουσιαστικής δημοκρατίας δεν είναι μόνο η ισότητα απέναντι στους νόμους-που βέβαια δεν υπάρχει- αλλά και απέναντι στα παραγόμενα αγαθά. Σχετικά με την οποία, όπως λέει και το Ευαγγέλιο, «χάμα μέγα εστήρικται» μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων. Πολύ δε μεγαλύτερο ήταν το χάσμα αυτό στην αρχαιότητα δεδομένου και του θεσμού της δουλείας. Της οποίας όμως δουλείας οι αχθοφόροι είναι μεγάλοι συντελεστές των θαυμαστών μνημείων της Ακρόπολης. Για τα οποία καυχιόταν ο Περικλής και όπου ο κ. Ομπάμα επέλεξε να κάνει τον ρομαντικό ηγεμονικό του περίπατο .
Για να προσθέσουμε στο σημείο αυτό ότι, όπως θα ’λεγε κι ο Αριστοτέλης,  «φίλος μεν ο κ. Ομπάμα, αλλά φιλτάτη η αλήθεια». Δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ηγεμονίας του ιδίου αλλά και των προκατόχων του καταστράφηκαν ολόκληρες χώρες.  Των οποίων οι λαοί δεινοπαθούν, τόσο στον τόπο τους, όσο και στα καραβάνια απανθρωπιάς της προσφυγιάς  που αναγκάζονται ν’ ακολουθούν. Με την ελπίδα να φτάσουν κάποτε στους παραδείσους  των καταστροφέων τους, οι οποίοι  ωστόσο τους υποδέχονται υψώνοντας  μπροστά τους τείχη . Ή, όπως ο κ. Ομπάμα, απονέμοντας εύσημα στους Έλληνες για τα μαθήματα ανθρωπιάς προς την ανθρωπότητα.  Παρά το γεγονός ότι μπορεί ο πολιτισμός  μας και η αγάπη μας για τους δεινοπαθούντες   να μην έχουν σύνορα, ωστόσο όμως οι δυνατότητές  μας είναι πολύ περιορισμένες. Γεγονός για το οποίο ευθύνεται πρώτιστα και  πάλι  η ασύνορη βαρβαρότητα των τοκογλύφων της Αμερικής και της Ευρώπης.  Αφού τους μεν Άραβες κατέστρεψαν με τις πολεμικές τους μηχανές, ενώ εμάς μας δολοφονούν οικονομικά με υποχθόνιες μεθοδεύσεις.
Ωστόσο ο κ. Ομπάμα, παρότι  χρησιμοποίησε την πατρίδα μας, για ν’ απαντήσει στις εναντίον του ΝΑΤΟ και της παγκοσμιοποίησης διαφαινόμενες προθέσεις του κ Τραμπ, αναγκάστηκε να πει έστω και λίγα καλά λόγια για την παγκόσμια πολιτισμική προσφορά των αρχαίων αλλά και των νεότερων Ελλήνων. Γεγονός, που μπορεί να δυσαρέστησε κάποιους ευρωπαίους και αμερικανούς ανθέλληνες, που τόσα χρόνια, στο όνομα της ασύνορης βαρβαρότητας, μας χλευάζουν παντοιοτρόπως.  Αλλά και κάποιους δικούς μας φωταδιστές οι οποίοι αγωνίζονται μανιωδώς να μας αποκόψουν απ’ τις πνευματικές μας ρίζες. Γιατί πιθανώς οι πάτρωνές τους φοβούνται ότι και σήμερα, παρά την περιορισμένη γεωγραφικά επικράτειά μας, αποτελούμε κίνδυνο για την ασύνορη βαρβαρότητά τους.
 Για τον πρόσθετο  λόγο ότι μαζί με την αρχαιοελληνική μας παράδοση διαθέτουμε το και παντοδύναμο οπλοστάσιο του Ευαγγελίου, με βάση το οποίο υλοποιήθηκε στις πρώτες χριστιανικές κοινότητες η πεμπτουσία της αληθινής  δημοκρατίας.  Όπου, σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων (Δ: 32-34),  «ο καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους»!Όραμα που μας επιτρέπει να επεκτείνουμε επ’ άπειρο τον ασύνορο πολιτισμό μας…

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου