Σάββατο 6 Αυγούστου 2016

Ο κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΩΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Σε άρθρο του στο «Αμήν», και με σημείο αφόρμησης την ευαγγελική παραβολή των κακών γεωργών, ο γνωστός οικουμενιστής κ. Αριστείδης Πανώτης επιτίθεται, κατά τω σύνηθες αυτώ, στους αντιοικουμενιστές. 

Στο άρθρο αυτό ο Μέγας Ιερομνήμων έχει πρωτοτυπήσει. Μας συμπεριέλαβε προσωπικά στα πρόσωπα στα οποία έστρεψε τα θορυβώδη, πλην άσφαιρα του πυρά. Συγκεκριμένα μας θεωρεί «κακούς αμπελουργούς» ερμηνεύοντας οικουμενιστικά την ευαγγελική παραβολή. Δικαίωμά του, φτάνει να μπορεί να το αποδείξει. 

Μας αποκαλεί συμμετέχοντες στον «αντισυνοδικό αγώνα». Μα, Ελλογιμώτατε, αντισυνοδικοί είναι όσοι πολεμούν τον συνοδικό θεσμό. Και στο Κολυμβάριο ο συνοδικός θεσμός πολεμήθηκε με πολλούς και ποικίλους τρόπους (τον εκ προοιμίου αποκλεισμό των πλείστων ιεραρχών των απανταχού Ορθοδόξων με το 24+1, την ψήφο μόνο των Προκαθημένων κ.λ.π.). Ελλογιμώτατε, χωνέψτε το. Πολεμούμε τις ψευδοσυνόδους κι όχι το συνοδικό θεσμό. 

Όσο για τον έωλο υπαινιγμό σας ότι η Σύναξη του Κολυμβαρίου συγκρίνεται με την … εν Κωνσταντινουπόλει Β΄ Οικουμενική Σύνοδο ρωτάμε για μια ακόμη φορά: Ποια αίρεση καταδικάστηκε στο Κολυμβάριο; Στη Β΄Οικουμενική, ως γνωστόν, καταδικάστηκαν οι Πνευματομάχοι. Ολίγη σεμνότης δεν βλάπτει. 

«Επανασύναξη των Ορθοδοξων» ήταν ο σκοπός της Συνάξεως του Κολυμβαρίου, ή η αναγνώριση των αιρετικών ως «ετεροδόξων Εκκλησιών και ομολογιών»; 

Για ποια «αιρεσιοπληξία» μιλάτε επιτέλους; Αιρεσιόπληκτοι είναι όσοι μεταμόρφωσαν οβιδιακώς τις αιρέσεις σε «λοιπόν χριστιανικόν κόσμον»; Κανείς δεν ξεχνά την προσφώνηση του Παναγιωτάτου προς τους αιρετικούς ως «αδελφές Εκκλησίες». 
Τέλος λόγου. Δείξτε μας, Ελλογιμώτατε, με στοιχεία το γεγονός ότι μονοπωλούμε «ευλαβικά μανία χυδαίου «αντιπαπισμού». Ναι, πολεμούμε, με όλα τα νόμιμα μέσα, τον κακόφρονα Παπισμό κι όλες τις αιρέσεις που πολεμούν την «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν». Θα το κάνουμε πάντε ευπρεπώς όσο κι αν δεν γινόμαστε αρεστοί. «Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Πάντα θα χαλούμε, όση η εν ημίν δύναμις, τη μανέστρα των οικουμενιστών.
ΤΟ FILIOQUE ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟΥ ΛΑΘΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΠΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
=====

Σε άρθρο του κ. Παναγιώτη Μπούμη, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημοσιεύτηκε στη romfea.gr και που τιτλοφορείται ‘’Θετικά αποτελέσματα – βήματα της Πανορθοδόξου Συνόδου’’, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής, σχετικά με την αιρετική προσθήκη του filioque: «Η ολοκλήρωση και η τελική συμφωνία επ’ αυτού, νομίζουμε, είναι ευχερής και δυνατή εφ’ όσον ως επιστήμονες α) ακολουθήσομε τους κανόνες της γραμματικής των δύο βασικών γλωσσών Ελληνικής και Λατινικής, και β) διορθώσουμε τα μεταφραστικά λάθη στα σχετικά κείμενα της Αγίας Γραφής και του λατινικού Συμβόλου της Πίστεως». Επ’ αυτού κάνει σχετικό σχολιασμό των ρημάτων ‘’εκπορεύεσθαι και procedere’’.
Δεν μπορεί να παρουσιάζεται η αιρετική προσθήκη του Filioque, σαν αποτέλεσμα μεταφραστικού λάθους ή σαν λεκτική παρεξήγηση, ούτε φυσικά μπορεί κάποιος να παρουσιάσει την κακόδοξη προσθήκη σαν ‘’αδυναμία’’ της λατινικής γλώσσας να αποδώσει τον ρηματικό τύπο ‘’εκπορεύεται’’. Οι θεολογικές τοποθετήσεις των παπικών στο θέμα τούτο της αιρετικής προσθήκης του Filioque, καταδεικνύουν σαφώς ότι πρόκειται για θεολογική κακοδοξία και όχι λεκτική παρερμηνεία ή γλωσσική ‘’αδυναμία’’. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ομιλώντας περί του Αγίου Νικηφόρου του Ομολογητού αναφέρει: «του εξ Ιταλών μεν έλκοντος το γένος, καταγνόντος δε της εκείνων κακοδοξίας και τη καθ’ ημάς  Ορθοδόξω προσχωρήσαντος Εκκλησίας» (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά – Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, Λόγος 2,2).
Αν προστρέξει κανείς στην «Κατήχηση της καθολικής εκκλησίας» (Catechismo della Chiesa Cattolica) των Παπικών (Αρθρο 1, Εδάφια 245-248), θα διαπιστώσει την Παπική εμμονή στην αιρετική προσθήκη του Filioque, με την ανυπόστατη αναφορά ότι ‘’το Σύμβολο της Πίστεως χωρίς την προσθήκη αυτή ανήκε στην Ανατολική όπως αναφέρει Παράδοση’’.
Αυτό καταρρίπτεται και από την Εκκλησιαστική Ιστορία. Τόσους αιώνες δεν είναι το Σύμβολο της Πίστεως που είχε θεσπίσει η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος, που απαγγελόταν σε  Ανατολή και Δύση, χωρίς  την αιρετική προσθήκη; Η Εκκλησία είχε πάντοτε το Σύμβολο της Πίστεως που απαγγέλλομε εμείς οι Ορθόδοξοι. Αν ήταν γλωσσική παρερμηνεία και όχι θεολογική δογματική θέση, το πρόβλημα θα ελύετο για τους Έλληνες Παπικούς, των οποίων η μητρική γλώσσα είναι η ελληνική, και δεν θα απάγγελλαν  το Σύμβολο της Πίστεως με την αιρετική προσθήκη του Filioque.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το γεγονός της ύπαρξης Παπών ελληνικής καταγωγής, όπως του Πάπα Κλείτου (76-88), του Πάπα Ευάρεστου (97-105), του Πάπα Υγίνου (136-141), του Πάπα Ελευθέριου ή Ελεύθερου (175-189), του Πάπα Σίξτου (257-258), του Πάπα Ζώσιμου (417-418), του Πάπα Θεόδωρου Α΄ (γεννηθέντος στα Ιεροσόλυμα από Έλληνες γονείς) (642-649), του Πάπα Ιωάννη Στ΄ (687-705), αλλά και Παπών Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας. Το γεγονός αυτό δεν αφήνει περιθώρια γλωσσικών παρερμηνειών.
Η κύρια αιτία που έχουν αποκοπεί οι Παπικοί από την Εκκλησία ήταν η αιρετική προσθήκη του Filioque. Αυτό έγινε αιτία  να θέσουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφέρει το εξής: «το των Λατίνων φρόνημα, δι’ ο των της καθ’ ημάς Εκκλησίας απελήλανται περιβόλων» (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά – Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, Λόγος 3,1). 
Ο  λίβελλος τον οποίο κατέθεσε στην Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ο Καρδινάλιος Ουμβέρτος στις 15 Ιουλίου 1054, ως απεσταλμένος του Πάπα, το δογματικό αυτό θέμα του Filioque ανέφερε ως αιτία. Στον λίβελλο των Παπικών κατηγορούντο οι Ορθόδοξοι ως Πνευματομάχοι και Θεομάχοι, καθότι απόκοψαν από το σύμβολο της Πίστεως την αιρετική προσθήκη «και εκ του Υιού», που  είχε θεσπίσει τάχα η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος.
«Η αίρεσις του Filioque», σημειώνει ο  Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης «έχει τας συνεπείας της εις την εκκλησιαστικήν και την προσωπικήν ζωήν, αι οποίαι γίνονται επίσης ανθρωποκεντρικαί», και ότι «οι παρεκκλίσεις από την πίστιν δεν αλλοιώνουν την Θεολογίαν μόνο της Εκκλησίας, αλλά και διαστρέφουν και αυτήν την πνευματικήν κι εκκλησιαστικήν ζωήν» (’Ορθοδοξία και Παπισμός). Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν και την προέκταση της αιρετικής αυτής προσθήκης.
Η αναφορά επίσης σε ‘’λατινικό Σύμβολο της Πίστεως’’, δημιουργεί σε αρκετούς την εντύπωση της διαχρονικότητας. Η Εκκλησία είχε πάντοτε το Σύμβολο της Πίστεως που απαγγέλλομε εμείς οι Ορθόδοξοι. Ο Πάπας Σέργιος Δ΄ (1009-1012 μ.Χ.) έβαλε την αυθαίρετη προσθήκη του filioque, ενώ προηγουμένως ο Πάπας Λέων Γ΄ (796-816 μ.Χ.) Ορθοδόξως την πολέμησε. «Ο μεν γαρ Πατήρ αναίτιος και αγέννητος· ου γαρ εκ τινος, εξ εαυτού γαρ το είναι έχει. Ο δε Υιός εκ του Πατρός γεννητώς. Το δε Πνεύμα το Άγιον και αυτό μεν εκ του Πατρός, αλλ’ ου γεννητώς, αλλ’ εκπορευτώς», αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
«Η και ‘’εκ του Υιού’’ εκπόρευσις του Αγίου Πνεύματος εισάγει την διαρχίαν ή τον ημισαβελλιανισμόν εις την Αγίαν Τριάδα, υποτιμά το Άγιον Πνεύμα και παραποιεί όλην την Τριαδολογίαν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (’Ορθοδοξία και Παπισμός). Αλλού σημειώνει στο ίδιο σύγγραμμα: «Δια του Filioque η Δύσις προσεπάθησε να κατανοήσει ‘’λογικώς’’ το μυστήριον της Αγίας Τριάδος καταργούσα την αντινομίαν του Τριαδικού μυστηρίου και δεικνύουσα τον ανθρωποκεντρικόν χαρακτήρα της θεολογίας της». Η αιρετική προσθήκη του filioque αποτελεί μεγάλη κακοδοξία.

Οι αντιφάσεις των αντι-Οικουμενιστών (που συνεχίζονται και μετά την Πανορθόδοξη) και οι συνέπειες της διδαχής τους για τη σωτηρία των πιστών.

Οι αντιφάσεις των αντι-Οικουμενιστών (που συνεχίζονται και μετά την Πανορθόδοξη) και οι συνέπειες της διδαχής τους για τη σωτηρία των πιστών.

 
Τοῦ Σημάτη Παναγιώτη



   Οἰκουμενιστικὴ παναίρεση εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ἐπεκτείνεται καὶ προκαλεῖ βάναυσα τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα μὲ ἀποτέλεσμα οἱ ἀντιδράσεις ἐναντίον τῶν κακοδόξων Οἰκουμενιστῶν νὰ αὐξάνονται καὶ οἱ πιστοὶ νὰ ἀποφασίζουν νὰ μὴν ὑπακούουν στὶς συμβουλὲς τῶν «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», ποὺ ἀποδείχτηκαν δίγλωσσοι καὶ εἶναι συνυπεύθυνοι γιὰ τὴν ἐπέκταση τῆς αἱρέσεως.
  Δυστυχῶς τόσα χρόνια μὲ δαιμονιώδη ἐπιμονὴ διαστρέφουν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» τὴν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση ὡς πρὸς τὴν στάση τῶν Ὀρθοδόξων ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, χρησιμοποιώντας  –γιὰ νὰ ἀποτρέψουν τοὺς πιστοὺς νὰ μιμηθοῦν τοὺς Ἁγίους μας–  ἐκβιαστικὰ καὶ ἀντορθόδοξα ὀρθολογιστικὰ διλήμματα.
   Τὸ φοβερότερο ὅλων (γιὰ τὸ ὁποῖον ἡ εὐθύνη τους ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἶναι μεγάλη) ἔγκειται στὸ ὅτι διδάσκουν πὼς ἡ ἐπικοινωνία μετὰ τῶν αἱρετικῶν δὲν σχετίζεται μὲ τὴν σωτηρία μας! Εἴτε κοινωνεῖ κανεὶς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἴτε ὄχι, εἴτε λαμβάνει ἀπ’ αὐτοὺς τὰ μυστήρια εἴτε ὄχι, εἴτε ἔχει ὡς συμβούλους καὶ πνευματικοὺς Οἰκουμενιστὲς Ποιμένες εἴτε ὄχι, αὐτὸ εἶναι ἀδιάφορο, ἀρκεῖ ὁ ἴδιος νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος καί, ἐὰν μπορεῖ, νὰ διαμαρτύρεται! Διαγράφουν κυριολεκτικὰ τὰ ἑκατοντάδες Ἁγιογραφικὰ καὶ Πατερικὰ κείμενα, τὰ ὁποῖα ἐπισημαίνουν τὴν μόλυνση ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν σχέση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὰ ὁποῖα διδάσκουν τὴν ἄμεση ἀπομάκρυνση ἀπ’ αὐτούς!
  Δυστυχῶς οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ποιμένες προσποιοῦνται ὅτι δὲν ἀντιλαμβάνεται τὴν μεγάλη ἀντίφαση καὶ ἀποφεύγουν νὰ κάνουν τὴν ἁπλὴ σκέψη:
   Δὲν ἀντιφάσκω, ὅταν π.χ., κηρύττω τόσα χρόνια τὴν ἀπομάκρυνση τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, τὶς διάφορες «φωτισμένες» ἢ ἀπὸ ἑκατοντάδες ἄλλες νεοφανεῖς αἱρέσεις (ποὺ προέρχονται ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν χῶρο τῶν Προτεσταντῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν χῶρο τῶν Ὀρθοδόξων), καὶ τώρα διδάσκω τοὺς πιστούς τὰ ἀντίθετα; Τοὺς διδάσκω, δηλαδή, καὶ τοὺς συμβουλεύω πειθαναγκαστικά: μὴν ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, παρότι εἶναι πολὺ χειρότεροι τῶν ἄλλων μικρῶν αἱρέσεων καὶ κακοδοξιῶν, ὥσπου νὰ καταδικάσουν οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενιστὲς τὸν ἑαυτό τους σὲ Σύνοδο!
    Μὰ καὶ οἱ ἄλλες αἱρέσεις δὲν ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ Πανορθόδοξο ἢ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (ἂν ἀποδεχτοῦμε τὶς θέσεις τους) κι ὅμως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς θεωροῦν ὅτι εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιὰ ἕναν ὀρθόδοξο (κι ὄχι δυνητική) ἡ ἀπομάκρυνση ἀπ’αὐτόν!
  Ἀλλὰ οὔτε καὶ μετὰ τὴν Πανορθόδοξη ―παρότι ἀπεδείχθη μὲ τὴν διεξαγωγή της, πὼς οἱ Οἰκουμενιστὲς κάνουν ὅ,τι θέλουν: συνεδριάζουν μὲ «διορισμένους»-δικούς τους ἀνθρώπους, διευθύνουν, νομοθετοῦν, καταργοῦν Ἱεροὺς Κανόνες καὶ Εὐαγγελικὲς Ἐντολές, ἀποφασίζουν γιὰ τὴν «ἐκκλησιαστικότητα» τῶν αἱρετικῶν κ.λπ.―  οὔτε μετά, λοιπόν, ἀλλάζουν «νοῦν» (μετανοοῦν), ἀλλὰ ἐπιμένουν στὴν κακόδοξη τακτική τους!
   Διαγράφουν, πλέον, ὁλοφάνερα καὶ σκανδαλωδῶς τὴν διδασκαλία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅλων τῶν ἐποχῶν, οἱ ὁποῖοι διδάσκουν ἀπὸ κοινοῦ ὅτι ὁ συμπνευματισμὸς καὶ ἡ κοινωνία μὲ αἱρετικοὺς καὶ κακοὺς ἀνθρώπους φθείρει, δηλητηριάζει, μολύνει τὶς ψυχές! Καὶ τοῦτο, παρότι δεκάδες ἄρθρα, ἀναρτήσεις καὶ βιβλία ἔχουν δημοσιευθεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια, ποὺ παρουσιάζουν τὶς θέσεις αὐτὲς τῶν Ἁγίων! Οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» (Ἐπίσκοποι, Πατέρες καὶ ἱστολόγοι) τὶς πετοῦν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων!
    Ἀποσυνδέουν δηλαδὴ τὴν σημασία ποὺ ἔχει ἡ κοινωνία τοῦ πιστοῦ μετὰ τῶν αἱρετικῶν στὸ κεφαλαιῶδες καὶ πρώτιστο θέμα τῆς σωτηρίας του! Καὶ τὸ ἀκόμα χειρότερο· ὅλα αὐτά –τουλάχιστον οἱ ἡγέτες τοῦ «ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ» ἀγῶνος καὶ οἱ ὁμόχνωτοι ἱστολόγοι– δὲν τὰ ἀγνοοῦν· γνώριζαν, προέβαλαν καὶ δίδαξαν τὴν ὀφειλόμενη στάση τῶν πιστῶν ἔναντι τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλ’ ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τὰ ἐφαρμόσουν, ὀπισθοχώρησαν καὶ ἔκτοτε –καὶ κάθε φορὰ ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς προωθεῖται καὶ ἐπεκτείνεται– ἐπινοοῦν νέους τρόπους καὶ συλλογιστικὲς γιὰ νὰ μὴν τὰ ἐφαρμόζουν!
  Νὰ ἐπιμείνουμε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπιχειρήματά τους: Ὅταν συγκληθεῖ Σύνοδος, ἔλεγαν, καὶ ἀποφασίσει τὴν καταδίκη τους, τότε θὰ θὰ διακόψουμε τὸ Μνημόσυνο!
   Βέβαια, γνώριζαν πολὺ καλά, (ὅταν ἔλεγαν αὐτό) ὅτι κορόϊδευαν καὶ ἐνέπαιζαν τοὺς πιστούς, διότι ὅταν κάποια Σύνοδος καταδικάσει τοὺς αἱρετικούς, τότε δὲν μιλᾶμε γιὰ Διακοπὴ Μνημοσύνου, γιατὶ οἱ αἱρετικοὶ τότε, βρίσκονται ἐπίσημα ἐκτὸς Ἐκκλησίας! Ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου γίνεται, ὅταν οἱ αἱρετικοὶ εἶναι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας· ὅταν κυρίως κατέχουν ἡγετικὲς θέσεις ἐντὸς αὐτῆς.
   Καὶ ἐπειδὴ γνώριζαν, ἐλέγχονται ὡς Ποιμένες, γιὰ ἀδιαφορία! Ἀδιαφορία γιὰ τὶς ψυχὲς ποὺ τοὺς ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός· καὶ στρουθοκαμηλισμό· διότι παρέβλεψαν τὸ βασανιστικὸ ἐρώτημα: καὶ ἕως τότε, ποιός εὐθύνεται γιὰ τὶς ψυχὲς ποὺ ἀποδέχονται αἱρετικὲς ἰδέες καὶ πρακτικές; Ποιός εὐθύνεται γιὰ ὅσους θὰ καταφύγουν στὶς σχισματικὲς Παλαιοημερολογίτικες ὁμάδες (ὅπως π.χ. φώναζε κάποτε ἐν ἀγανακτήσει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης σὲ ἄρθρο του!).
  Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ μόνο ἀδιαφορία, ἀλλὰ καὶ ἀπάτη. Οἱ πιστοὶ ἀγωνιοῦσαν γιὰ τὸ πρακτέο κι αὐτοὶ τοὺς καθησύχαζαν, ἀλλά –τὸ καὶ κυριότερο– διέστρεφαν τὶς σχετικὲς ἁγιογραφικὲς Ἐντολὲς περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ συνεχίζουν νὰ τὶς διαστρέφουν, ἐφ’ ὅσον καὶ μετὰ τὴν Σύνοδο ἀκολουθοῦν τὴν ἴδια κακόδοξη πορεία.
  Διότι τώρα πλέον,  ἤδη  συνεκλήθη  ἡ Σύνοδος! Καὶ ἀντὶ νὰ ἀποφασίσει Ὀρθόδοξα, ἀντὶ νὰ καταδικάσει τοὺς Οἰκουμενιστές, ὄχι μόνο τοὺς δικαίωσε, ἀλλὰ προσέτι ἀπέδωσε ἐκκλησιαστικότητα ἀκόμα καὶ στοὺς ἤδη αἱρετικοὺς Προτεστάντες καὶ Παπικούς!!! Ἤδη Σύνοδοι (ὅπως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου) τολμοῦν νὰ ὀνομάσουν τὴν ὑπὸ δαιμονικοῦ πνεύματος γνωματεύσασα Σύνοδο, ὡς συνέχεια τῶν θεοπνεύστων Οἰκουμενικῶν Συνόδων!
  Καὶ οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» τί κάνουν; Ὄχι μόνο συνεχίζουν τὸν χαρτοπόλεμο, ὄχι μόνο συνεχίζουν νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» ἐπισκόπους, ποὺ ἀποδέχτηκαν τὴν Σύνοδο ὡς «Μεγάλη καὶ Ἁγία» (ὅπως ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος πού, στὴν σχετικὴ συνέντευξη ποὺ ἔδωσε σὲ τοπικὸ κανάλι, γέμιζε τὸ στόμα του καὶ ἡ ψυχή του ἀπὸ χαρὰ καὶ καμάρι ποὺ εἶχε τὴν εὐλογία νὰ εἶναι παρὼν σ’ αὐτὴ τὴν «Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδο»!), ὄχι μόνο αὐτό, λοιπόν, ἀλλὰ καὶ ἐπιτίθενται καὶ σὲ ὅσους –γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς τους καὶ τὴν διατήρηση τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως– ἔχουν προβεῖ σὲ διακοπὴ μνημοσύνου!
   Θορυβήθηκαν ἐπίσης, διότι κάποιοι Ἁγιορεῖτες Πατέρες σταμάτησαν νὰ ἀκολουθοῦν τὴν κακόδοξη τακτική τους καὶ προχώρησαν στὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐπειδὴ βλέπουν ὅτι ἐκτίθενται πλέον σοβαρὰ στὰ μάτια τῶν πιστῶν, γιατὶ ἀποδεικνύεται λανθασμένη ἡ ἕως τώρα τακτική τους κι ἔτσι χάνουν τὸ «κύρος» τους καὶ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων! Ἀπόδειξη ὅτι μέχρι τώρα, κι ἐνῶ Ἁγιορεῖτες Πατέρες διώκονται, δὲν τοὺς ὑποστηρίζουν μὲ μία ἀνακοίνωση, ὅπως ἔκαναν δεκάδες πιστοί!
   Κι ἀντὶ ἐν μετανοίᾳ νὰ ἀλλάξουν γραμμή, μὲ μανία κακολογοῦν ὅσους δὲν ἀποδέχονται τὶς συμβουλές τους, ὅπως προχθὲς ὁ κ. Ἰωάννης Τάτσης μὲ τὶς ἐξόφθαλμα διαστροφικὲς τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως θέσεις του, ἀλλὰ καὶ ὁ περιβόητος συκοφάντης προσώπων διὰ τοῦ ἱστολογίου του κ. Τελεβάντος! Ὁ διαχειριστὴς καὶ οἱ συνεργάτες τοῦ ἱστολογίου «Τελεβάντος» μὲ χοντρὰ ψεύδη διαβάλλουν καὶ διαστρέφουν τὴν σχετικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, αὐτοαντιφάσκουν, συκοφαντοῦν δὲ ἀνενδοίαστα κάθε ἕναν ποὺ δὲν ἀκολουθεῖ τὴν Παπικὴ αὐθεντία τους. Σύντομα θὰ παραθέσουμε αὐτὰ τὰ μαργαριτάρια τους!
   Μιὰ τελευταία, ἀναγκαία ἐξήγηση στὸ σημεῖο αὐτό.
 Μᾶς κατηγοροῦν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές» ὅτι γράφουμε μὲ ἀσέβεια ἐναντίον λευκασμένων στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας Γερόντων καὶ Πνευματικῶν!
  Τοῦτο ἀποτελεῖ ἄλλη μιὰ συκοφαντία καὶ διαστροφή. Ἔχουμε ἐκφράσει πολλὲς φορὲς τὴν εὐγνωμοσύνη μας πρὸς ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἱερωμένους, διότι μᾶς βοήθησαν στὰ πρῶτα βήματά μας. Συμπορευτήκαμε κάποια χρόνια ὑπὸ τὴν καθοδήγησή τους καὶ δείξαμε τὸν ὀφειλόμενο σεβασμὸ στὰ πρόσωπά τους καὶ εἴμαστε ἕτοιμοι (πολλάκις παρακαλέσαμε γι’ αὐτό) νὰ τοὺς άκολουθήσουμε, ἐὰν ἐπανέλθουν στὴν Πατερικὴ γραμμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι μᾶς δίδασκαν τόσα χρόνια περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές. Ὅταν ὅμως τολμήσαμε νὰ «παρακούσουμε» τὶς συμβουλές τους καὶ νὰ «ἀκούσουμε» τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ τῶν Ἁγίων γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, στὴν ἀρχὴ μέν, μᾶς δήλωσαν ἐνώπιον τῆς Συνάξεως τῆς Γατζέας ὅτι «καλὰ κάνετε». Μετὰ ἀπὸ λίγο ὅμως ξεκίνησαν ἕνα πόλεμο ἐναντίον μας, κυρίως διὰ τῶν ἱστολογίων ποὺ τοὺς ἀναπαράγουν, ἕως ὅτου στὸ τέλος μᾶς χαρακτήρισαν ὡς ἐκτὸς Ἐκκλησίας, χωρὶς ἐπιχειρήματα Πατερικά.
  Ἐμεῖς, ἀπὸ τὴν μεριά μας, παρουσιάζουμε τὰ κείμενα τῶν Πατέρων καὶ καταδεικνύουμε ὅτι ἡ στάση τους εἶναι μετα-πατερική, κι ἄρα ἀντίθετη μὲ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, οὐδόλως δὲ στρεφόμαστε ἐναντίον τῶν προσώπων τους, παρὰ μόνο στὸ σημεῖο ποὺ ἀστοχοῦν καὶ διαστρέφουν αὐτὴν τὴν Παράδοση, κι αὐτοὶ μᾶς ἐπιτιμοῦν, περιφρονοῦν καὶ συκοφαντοῦν μόνο καὶ μόνο γιατὶ δὲν τοὺς ἀκολουθοῦμε.
   Ζητήσαμε νὰ γίνει ὅ,τι πάντα συνέβαινε στὴν ἐκκλησιαστικὴ μας ζωή· νὰ συναντηθοῦμε καὶ νὰ ἀναπτύξουμε τὰ ἐπιχειρήματά της ἑκάστη πλευρά, ὥστε νὰ δοῦμε ποιά εἶναι ἡ κατὰ τοὺς Πατέρες ἀκολουθητέα γραμμή, νὰ μᾶς ὑποδείξουν ποῦ σφάλλουμε. Ἀρνήθηκαν! Μὲ μία ἐξαίρεση· τὴν Ἡμερίδα ποὺ διοργάνωσε ἡ Ἱ. Μ. Πειραιῶς περὶ Ἀποτειχίσεως, κατὰ τὴν ὁποία ἀποκαλύφθηκε ἡ γύμνια (ἀπὸ ἁγιοπατερικῆς πλευρᾶς) τῶν ἐπιχειρημάτων τους. Τὸ ἀκόμα χειρότερο: δυστυχῶς ἀκούστηκαν (στὴν Ἡμερίδα αὐτή) ἀπὸ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱερατικὰ καὶ ἀρχιερατικὰ χείλη ψεύδη, ἀνακρίβειες καὶ διαστροφὴ τῆς διδασκαλίας συγκεκριμένων Ἁγίων! Ὅλα αὐτὰ τὰ παρουσιάσαμε σὲ εἰδικὴ ἔντυπη ἔκδοση καὶ τὰ στηλιτεύσαμε, εἶναι δὲ ἀναρτημένα καὶ στὴν δεξιὰ λωρίδα τοῦ ἱστολογίου μας μὲ τίτλο «Θεολογική Ημερίδα Ι.Μ. Πειραιώς».
   Ἡ στάση μας, λοιπόν, ἀπέναντί τους, εἶναι στάση ὑπερασπίσεως τῆς Πίστεως καὶ δὲν ὑπαγορεύεται ἀπὸ ἀσέβεια ἢ ἐμπάθεια, ὅπως πολλοὶ μᾶς κατηγοροῦν, οὔτε πρόκειται γιὰ μιὰ προσωπικὴ διαμάχη. Ἀντίθετα ἡ δική τους στάση εἶναι ἀδικαιολόγητη, γιατὶ τὰ ἐπιχειρήματά τους δὲν στηρίζονται στὴν σχετικὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὴ στάση τῶν πιστῶν σὲ κάθε αἵρεση καὶ εἰδικὰ στὴν ἐσχατολογικὴ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ ποῦ στηρίζονται; Σὲ κάποιες γνῶμες συγχρόνων σεβαστῶν προσώπων, ποὺ μίλησαν δεκαετίες πρὶν καὶ δὲν ταυτίζονται μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων μας. Ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὶς ἀκολουθήσει ὁ Ὀρθόδοξος πιστός, σὲ ἕνα τόσο κρίσιμο θέμα, ποὺ ἔχει ἀμεσότατη σχέση μὲ τὴν σωτηρία του!

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί όσους κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, και κυριως εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη. Και αυτο αποδειχθηκε περιτρανα και δικαιωθηκαμε απολυτα απο την προσφατη ΛΗΣΤΡΙΚΗ συνοδο του Κολυμπαριου, οπου οι Αιρεσεις ανακηρυχθηκαν ως ...εκκλησιες και ταυτιστηκαν με την Μια Αγια Καθολικη και Αποστολικη Εκκλησια του Χριστου. Οσοι, λοιπον, αισθανονται οτι δεν ειναι ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ή οσοι ειναι προδομενοι ορθοδοξοι, μπορουν να προσελθουν για να ζησουν μεσα στην Χαρι της Εκκλησιας του Χριστου. Οι ετεροδοξοι εχουν τους Οικους, ημεις εχουμε τον ΕΝΟΙΚΟΝ.

  Το Σαββατο 13 Αυγουστου του Αγιου Μαξιμου του Ομολογητου, ο αρχιμανδριτης πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας θα τελεση ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στον ΑΓΙΟ ΜΑΡΚΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΟΥΡΩΤΗΣ.
 


Οσοι ειναι τεκνα της Ελευθερας και οχι της παιδισκης, 
μπορουν να προσελθουν.
 
Τηλεφ. συννενοησης 6972-896024
 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. 

Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί όσους κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, και κυριως εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρετικος πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.
Και αυτο αποδειχθηκε περιτρανα και δικαιωθηκαμε απολυτα απο την προσφατη ΛΗΣΤΡΙΚΗ συνοδο του Κολυμπαριου, οπου οι Αιρεσεις ανακηρυχθηκαν ως ...εκκλησιες και ταυτιστηκαν με την Μια  Αγια Καθολικη και Αποστολικη Εκκλησια του Χριστου.
Οσοι, λοιπον, αισθανονται οτι δεν ειναι ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ή οσοι ειναι προδομενοι ορθοδοξοι, μπορουν να προσελθουν για να ζησουν μεσα στην Χαρι της Εκκλησιας του Χριστου.
Οι ετεροδοξοι εχουν τους Οικους, ημεις εχουμε τον ΕΝΟΙΚΟΝ.

Πατερ Μπαρδακα, τετοια ...σαπια βελανιδια ταϊζετε τους Παλαιοημερολογιτες;

 

Πατερ Μπαρδακα, τετοια ...σαπια βελανιδια ταϊζετε τους Παλαιοημερολογιτες; 

 

Πατερ αγιε, ουτε την λεξι και το νοημα της λεξης Αποτειχισι δεν γνωριζετε;

Δηλαδη ο ιερος Κανονας μας βγαζει απο την Εκκλησια;

Οποιος σας ακουσε και δεν σας εβαλε στην θεσι σας με τις αραδιαζομενες βλακειες σας, ειναι και αυτος ενας ...χαυτοχριστιανος.

Και τα λετε και δημοσια και ...θεριακλιδικα!!! 

Να μην αβασκαθητε, πατερ κακοδοξε.

Και ποια πορτα των παλαιοημερολογιτων, να προτιμησουμε να ανοιξουμε;

Που οδηγουν, στην Κολασι ή στον παραδεισο;

Αν μεταφερουμε σωστα και την αγνοια σας της στοιχειωδους ερμηνειας της ευλογημενης Ιεροκανονικης Αποτειχισεως;

Ξερετε πατερ, οταν ειστε τοσο ασχετοι σε βασικα θεματα της Πιστεως, ειστε για τον Καιαδα.

Γι αυτο και προκοβετε, κριμα σας.

=================


’ΑΙΜΟΡΡΑΓΟΥΣΑ ΠΛΗΓΗ’’, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ ΤΗN ΟΥΝΙΑ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
=====

Το Πατριαρχείο Μόσχας χαρακτήρισε αιμορραγούσα πληγή την ουνία (όπως ανέφερε το romfea.gr). Ως εκ τούτου το Πατριαρχείο Μόσχας, επιζητεί την άμεση επαναφορά του προβλήματος της ουνίας στο διάλογο με τους Παπικούς. Η Ρωσική Εκκλησία αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με την ουνία, ειδικά στο έδαφος της Ουκρανίας. Οι ουνίτες στην Ουκρανία αποτελούν την μεγαλύτερη ουνιτική κοινότητα, από όλες της ουνιτικές κοινότητες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Να θυμίσουμε ότι ο Πάπας Φραγκίσκος έστειλε το έτος 2014, ως ειδικό πρεσβευτή στην Ουκρανία, τον Καρδινάλιο Christoph Shoenborn της Βιέννης, για να γιορτάσει μαζί με την ‘’ελληνο-καθολική εκκλησία’’ της Ουκρανίας την 25η επέτειο από την επιστροφή στην νομιμότητα, αυτό που παπικοί κάλεσαν «αναγέννηση των ‘’ελληνοκαθολικών’’».
Οι ουνίτες έχουν αρπάξει πολλούς Ναούς Ορθοδόξων με βίαιο τρόπο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αρπαγής του Ορθοδόξου Ναού, το έτος 1989 στο Ιβανο-Φραγκόσκ, όπου εξεδιώχθη ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιβανο-Φραγκόσκ Μακάριος, μαζί με τους Ορθόδοξους εκκλησιαζομένους την ώρα που τελούσε τη Θεία Λειτουργία. 
Να θυμίσουμε πως οι ουνίτες ‘’ιερείς’’ αγρυπνούσαν στο πλευρό των διαδηλωτών στην ουκρανική πρωτεύουσα τον καιρό της Ουκρανικής κρίσης και την σκόπιμη προσπάθειά τους να  πλαισιώσουν τη μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές στην Ουκρανία, αλλά και την εχθρική στάση τους απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Οι ουνίτες στην Ουκρανία αποτελούν την μεγαλύτερη ουνιτική κοινότητα, από όλες της ουνιτικές κοινότητες, γι’ αυτό η επικινδυνότητά της για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς είναι πολύ μεγάλη. Να αναφέρομε ότι πρέπει να συνυπολογίσομε προς τούτο και τη δράση των ουνιτών της Ουκρανίας, όπως τις καλούμενες ‘’Ουκρανικές καθολικές αρχιεπισκοπικές εξαρχίες’’ της Κριμαίας, του Ντόντεσκ, του Χάρκοβο, της Οδησσού κλπ. 

OΜΟΛΟΓΙΑ: Οταν διωκονταν και "καθαιρουνταν" ο πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας που, οπως ομολογησε ο πατηρ Θεοδωρος Ζησης, σηκωνε στην πλατη του ολοκληρο το βαρος της Αγωνιζομενης Ορθοδοξιας, ουδεις, πλην ελαχιστων, διαμαρτυρηθηκε και ουδεις τον συμπαρασταθηκε. Τωρα, που η Παναιρεσι του Οικουμενισμου υψωσε την θρασεια κεφαλην της και απειλει και αρχισε τον λυσσαλεον διωγμον μεσα μαλιστα απο τους φυλακες μοναχους - πραγματι δε ΛΥΚΟΥΣ - του Αγιου Ορους, αρχισαμε να ανησυχουμε και να διαμαρτυρομαστε. Λεει ο λαος, "οταν καιγεται το σπιτι του γειτονα και δεν βοηθας να σβυση, ερχεται και η σειρα η δικη σου ".

OΜΟΛΟΓΙΑ: Οταν διωκονταν και "καθαιρουνταν" ο πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας που, οπως ομολογησε ο πατηρ Θεοδωρος Ζησης, σηκωνε στην πλατη του ολοκληρο το βαρος της Αγωνιζομενης Ορθοδοξιας, ουδεις, πλην ελαχιστων, διαμαρτυρηθηκε και ουδεις τον συμπαρασταθηκε. Τωρα, που η Παναιρεσι του Οικουμενισμου υψωσε την θρασεια κεφαλην της και απειλει και αρχισε τον λυσσαλεον διωγμον μεσα μαλιστα απο τους φυλακες μοναχους - πραγματι δε ΛΥΚΟΥΣ - του Αγιου Ορους, αρχισαμε να ανησυχουμε και να διαμαρτυρομαστε. Λεει ο λαος, "οταν καιγεται το σπιτι του γειτονα και δεν βοηθας να σβυση, ερχεται και η σειρα η δικη σου ".

 ==================

Οι «διατεταγμένοι» διωγμοί Αγιορειτών Πατέρων συνεχίζονται!

ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΝ.
Πληροφορουμεθα οτι εκτος απο τους 9 μοναχους της Μονης Χιλανδαριου - αλλα και αλλους μοναχους απο την ιδια μονη (που ετοιμαζονται) - που αποτειχισθηκαν και εκδιωχθηκαν και αλλος μοναχος απο την μονη Ζωγραφου αποτειχισθηκε και αναχωρει απο το Οικουμενιστικο Ορος της κακοδοξιας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Μην ξεχνατε Αγωνιζομενοι για την Καθαροτητα της Πατρωας Ευσεβειας, αδελφοι, οτι η Μονη Μεγιστης Λαυρας του Αγιου Ορους, στην Συνοδο της Φεραρας-Φλωρεντιας, υπεγραψε τον ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΟΡΟ ΤΗΣ ΨΕΥΔΕΝΩΣΕΩΣ με τους Αιρετικους Λατινους και πηγε στο αντιθετο στρατοπεδο απο τον Αγιο Μαρκο τον Ευγενικο. Τι το περιεργο και σημερα που η μονη τηρει την ιδια προδοτικη τακτικη; Βαδιζει την ιδια πεπατημενη....Της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. Μην εκπλητεσθε, λοιπον.

Σύλλογος Ὀρθοδόξων Κρητῶν. 

Γράμμα συμπαραστάσεως.

Σύναξις Ὀρθοδόξων Κρητῶν
πρὸς τὴν Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
.

  Δυστυχῶς, "συντάσσεστε μὲ τὰ φρονήματα τοῦ παναιρετικοῦ (ὅπως ἀποδεικνύεται) Πατριάρχου Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη καὶ δέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξη τὴν ληστρικὴ καὶ αἱρετικὴ ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης"!
                                                                        Χανιὰ τῇ 31-7-2016
 Πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας
Κοινοποίησις:
Ἱερὰ Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους
Πολιτικὴ Διοίκηση Ἁγίου Ὄρους
Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν
   ς Ὀρθόδοξοι Κρῆτες, ἐπληροφορήθημεν καὶ παρακο-λουθοῦμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὰ τεκταινόμενα ἀναφορικά μὲ τὸν Γέροντα Σάββα Λαυριώτη. Μὲ μεγάλη λύπη διαπιστώνουμε ὅτι ἡ ἱστορικὴ καὶ ἀρχαιότερη Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας, ὄχι μόνον δὲν πρωτοστατεῖ στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δίνοντας τὸ παράδειγμα στοὺς ὑπόλοιπους Ἁγιορεῖτες, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐλάχιστους σωστὰ φρονοῦντες καὶ πράττοντες στὰ θέματα Πίστεως, ὅπως τὸν Γέροντα Σάββα, τοὺς ἐκδιώκει. Ἀντὶ νὰ τὸν ἐπαινέσετε καὶ νὰ μιμηθῆτε τὸ παράδειγμά
του, ἐσεῖς συντάσσεστε μὲ τὰ φρονήματα τοῦ παναιρετικοῦ (ὅπως ἀποδεικνύεται) Πατριάρχου Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη καὶ δέχεσθε ὡς Ὀρθόδοξη τὴν ληστρικὴ καὶ αἱρετικὴ ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης.
       Νὰ ξέρετε πώς οἱ Ὀρθόδοξοι ὀρθά φρονοῦντες Κρῆτες, ἀλλὰ καὶ οἱ πιστοὶ ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἀπογοητευμένοι καὶ λυπημένοι ἀπὸ τὴν στάση σας γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως, ποὺ ἀντὶ νὰ εἶναι ὁμολογιακὴ - μαρτυρικὴ, εἶναι μᾶλλον δουλικὴ καὶ ὑποταγμένη στὶς ἐπιταγές καὶ ἐντολές τοῦ ἡγέτου τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
      Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔχει ἀναδείξει πλῆθος ὁμολογητῶν καὶ μαρτύρων τῆς Πίστεως, κατὰ τῶν κακοδοξιῶν τοῦ παπισμοῦ καὶ τῶν ὑπολοίπων αἱρέσεων καί, ἄν μή τι ἄλλο, περίμεναμε ἀπὸ ἐσᾶς νὰ τοὺς μιμηθῆτε ὡς ἐπόμενοι αὐτῶν καὶ μὲ τὸ φωτεινὸ παράδειγμά σας, νὰ καθοδηγήσετε τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα στὴν ἀσφαλὴ ὁδό τῆς σωτηρίας, ποὺ εἶναι ἡ ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη Πίστη πού παρελάβαμε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες μας.
          Ἐσεῖς ὅμως πράττετε τὸ ἀντίθετο. Διώκετε αὐτούς ποὺ τολμοῦν νὰ ὑψώσουν τὴν φωνὴ τους ἐνάντια στὴν ὑποκρισία καὶ στὸ ψεῦδος τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἔτσι μὲ τὴν συμπεριφορὰ σας, τάσσεστε μὲ τὸ μέρος τῶν διωκτῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
          Νὰ γνωρίζετε ὅτι τό Ὀρθόδοξο Χριστεπώνυμο πλήρωμα ἀποδοκιμάζει αὐτὴν τὴν προδοτικὴ συμπεριφορὰ σας καὶ σᾶς καλοῦμε νὰ ἀνανήψετε τὸ συντομώτερο καὶ νὰ μιμηθῆτε τὸ ὁμολογιακὸ παράδειγμα τοῦ Γέροντος Σάββα, ἔτσι ὥστε νὰ ἀποδείξετε καὶ σὲ μᾶς, ἀλλὰ κυρίως στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ στὴν Ἀφέντρα τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους Ὑπεραγία Θεοτόκο, πώς πραγματικὰ δὲν σᾶς ἐνδιαφέρουν οἱ θέσεις σας καὶ τὰ εὐρωπαϊκὰ κονδύλια, ἀλλὰ ἡ σωτηρία σας, καθὼς καὶ ἡ σωτηρία τῶν ὑπολοίπων ὀρθοδόξων. Κυρίως ὅμως, ὅτι σᾶς ἐνδιαφέρει ἡ διαφύλαξις τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ποὺ οἱ Ἅγιοί μας μὲ τὸ αἷμα τους διαφύλαξαν μέχρι τὴν σήμερον, παραδίδοντάς την σὲ μᾶς ἀκεραία καὶ ἀνόθευτη.
Μετὰ τιμῆς,
Ὁ Πρόεδρος τῆς Συνάξεως τῶν Ὀρθοδόξων Κρητῶν.
Γεώργιος Βλαμάκης, Ἀρχιτέκτων Μηχανικὸς
______________________________
Τ.Θ. 26, 73014 ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΧΑΝΙΑ
e-mail: orthodoxoi.krites@yahoo.gr  

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

Θυμίαμα, στόν αγιο και ἱερομάρτυρα (το φωναζουν και οι πετρες) τῆς Λαρίσης Θεολόγο, τον αδίκως εκδιωχθέντα και σφαγιασθεντα μαρτυρικο επισκοπο.

Θυμίαμα, στόν αγιο και ἱερομάρτυρα (το φωναζουν και οι πετρες) τῆς Λαρίσης Θεολόγο, τον αδίκως εκδιωχθέντα και σφαγιασθεντα μαρτυρικο επισκοπο

 

Ενα τετοιο χρυσο επισκοπο των ημερων μας, παραφωνια και εξαιρεσι της δεσποτικης υπογειας αυθαιρεσιας και παρανομιας, που συνεχιζεται μεχρι και σημερα, πραγματικο διαμαντι της Εκκλησιας, για τον οποιο εχυνε το αιμα του χιλιαδες λαος, υβριζει και χυδαιολογει το τερατομορφο κτηνος της Κιναιδοχωρας τουνομα ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ με το χαρακτηριστικο του ιδιαιτερο γνωρισμα την ...χαμινεια ΑΛΗΤΕΙΑ. Αυτο το υποκειμενο καθημερινα γραφει εκκλησιαστικα πραγματα αναμιγνυοντας τα ασυναισθητα - μαλλον συνειδητα ή ασυνειδητα σαν ασυνειδητος που ειναι - με αιρεσεις ψευδη και αναληθειες κατα των Ιερων Κανονων, αλλα και κατα Αγιων και μεγαλων Πατερων της Εκκλησιας και εξυμνωντας ταχα τον πατερα Παϊσιο με τα βρωμερα χερια και τα μεμιασμενα χειλια του. Εμφανεστατος διαστροφεας, πλανος και ψευδοπροφητης ο γελοιος και κτηνωδης αυτος τυπος, η φωνη του Διαβολου. Σας συνιστουμε να αποφευγετε να ανοιγετε την σελιδα του.

Η παρακατω επικηδεια ομιλια εγινε απο τον ετερο γενναιο και εγκρατη επισκοπο Αττικης και Μεγαριδος κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟ την ημερα της κηδειας του:


 Εδω σε συλλειτουργο μαζι του, σε σπανια φωτογραφια.

Ἀδελφέ Θεολόγε,





Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν».


«Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος», ἀποτύπωσε, ἀνεξίτηλη, στή συνείδησί του τήν εἰκόνα σου, πλαισιωμένη μέ τό φωτοστέφανο τοῦ ἁγίου.


Kαί «τό ἀρνίον, τό ἑστηκός ὡς ἐσφαγμένο»(Ἀποκάλυψ. ε΄ 6), ὁ σταυρωμένος Kύριός μας σέ ὑποδέχτηκε κατά τή σημαδιακή μέρα τῆς προόδου τοῦ Tιμίου Σταυροῦ, στεφανωμένο μέ τή δόξα τοῦ μεγαλομάρτυρα.


Οι ομοδιαιτοι, ομοτροποι, ομοφρονες και ομοκινητοι μοιχεπιβατες επιβιωσαν με τα ΜΑΤ και με τα Ροπαλα και δεν πηγαν φυλακη για τις κακουργηματικες τους πραξεις αλλα κατελαβαν και επισκοπικους θρονους. Με τετοιους και με κατι σαν τους Ζηζιουληδες και τους ...διαφορετικους αξιζουν να ....ποιμαινονται οι Αμεθυστοι. Με αυτους αναπαυονται. Ομοιοι ομοιων και η ....κοπρια στα λαχανα...

Eἰκοσιδυό ὁλόκληρα χρόνια βημάτισες στήν κοιλάδα τοῦ θανάτου. 
Γεύτηκες τό ἀνάδελφο τῶν «ἀδελφῶν». Tό ἄσβεστο μῖσος τῶν «κηρύκων τῆς ἀγάπης». Tόν πόλεμο τῶν «λειτουργῶν τοῦ Mυστηρίου τῆς εἰρήνης». Tίς σκληρές καταδίκες. 

Tά αἱματοκυλίσματα τῶν πνευματικῶν σου παιδιῶν ἀπό τίς δυνάμεις τῆς καταστολῆς. 

Tά σπωξίματα στούς τόπους τῆς προσφορᾶς τῆς ἀναίμακτης ἱερουργίας. 

Tίς ἀπειλές. Tί συκοφαντίες. Tήν πληρωμένη παραπληροφόρησι.





Ιδου πως ενθρονιζαν οι φθονοψυχοι αρχιερεις, που καποιοι ζουν και σημερα, τους ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ. Με τα ΜΑΤ και με τα ροπαλα και κεκλεισμενων των θυρων.

Ενας ολοκληρος λαος φυλαγε και υπερασπιζονταν ως ΠΟΙΜΕΝΕΣ, το αρνιον του Ιησου απο τους ΛΥΚΟΥΣ των στασιαστων, κατα τον ιερο Χρυσοστομο που υπεστη ιδιες, μαλλον τρισχειροτερες διωξεις, καταδιωκομενος και πεθαινοντας επανω στα κακοτραχαλα βραχια της Αρμενιας.

Kαί σύ ἔμεινες ἄτρωτος. Ἀνίκητος. Διατήρησες τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς. Kαί τό ἀφοπλιστικό χαμόγελο.
Mέσα στόν πόνο, μέσα στήν ὀδύνη, μέσα στίς ἐκρήξεις τοῦ μίσους καί στήν ὁρμή τῆς χλεύης, ἀντιπρόσφερες τό λόγο τῆς εἰρήνης καί τό χαμόγελο τῆς ἀγάπης. 

Tό μεγάλο αὐτό χάρισμα, μέ τό ὁποῖο σέ προίκισε ἡ θεϊκή Ἀγάπη. Tό σκόρπισες μέ ἐπισκοπική μεγαλοπρέπεια στούς δημίους σου. Kαί τό χάρισες, μέ πατρική στοργή στό πληγωμένο ποίμνιό σου.







Περπάτησες, φορτωμένος τό βαρύ σταυρό σου, χωρίς νά ἐπιτρέψεις στήν ψυχή νά ἀποθηκέψη τήν πικρία καί χωρίς νά παραχωρήσης στά χείλη σου νά σχηματίσουν τήν ἔκφρασι τῆς ὀδύνης. Oἱ ἐχθροί σου ἔδειχναν στυφό πρόσωπο. Ἀλλά στή δική σου ὄψι ἀντιφέγγιζε ἡ ἁγνότητα, τό ἀτάραχο βάθος, ἡ οὐράνια ἠρεμία. Oἱ δήμιοί σου ἔσφιγγαν τά χείλη, γιά νά σοῦ ἐπιτεθοῦν. Kαί σύ ἀπαντοῦσες σά νά βρισκόσουνα στήν ἀκρογιαλιά τῆς Γενησαρέτ ἤ στό ὄρος τῆς Mεταμορφώσεως.



Ἐκεῖνοι, πού ἔσκυβαν γιά νά ἀσπαστοῦν τό τίμιο, ἀρχιερατικό σου χέρι ἀποκρυπτογραφοῦσαν τό ψυχικό σου κλῖμα καί συγκλονίζονταν. Ἔνοιωθαν νά μεταγγίζεται μέσα τους τό θησαύρισμα τῆς γαλήνης σου. Kαί ζοῦσαν τό θαῦμα καί τό θάμβος. Ψηλαφοῦσαν τή μυστική κοινωνία σου μέ τόν Σταυρωμένο Kύριο. Kαί ἔσκυβαν γιά δεύτερη φορά νά σέ ἀσπαστοῦν σάν γνήσιο πατέρα.

Tό χαμόγελό σου ἦταν ἡ δύναμι τῆς ποιμαντικῆς σου. 


Δέν ἄναψες γύρω σου φῶτα. Δέν προκάλεσες δημοσιογραφικές καμπάνιες. Δέν πλήρωσες κονδυλοφόρους. 

Δέν φόρεσες φανταχτερά ἄμφια. Δέν πρόσφερες καί δέν ἀποδέχτηκες κολακεῖες. 

Xαμογέλασες μέσα στή σκοτεινιά τοῦ διωγμοῦ. Προσευχήθηκες στήν ἐρημιά τῆς ἐξορίας. Ἔδωσες τό στῖγμα τοῦ ἀληθινοῦ ποιμένα. Πού «τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων»(Ἰωάν. ι΄ 11). Ἔγινες ὁ σημαιοφόρος τῆς Ἀρχιερωσύνης. Tό πρόσωπο τῆς ἀναφορᾶς, γιά τούς ποιμένες τῆς τρίτης χιλιετίας.



Στάθηκες δίχως ἐπιτήδευσι καί δίχως ἰδιοτέλεια κοντά στό λαό. Ἔδειξες πηγαία μετοχή στή χαρά. Kαί ἄνοιξες ἕνα παράθυρο ἐλπίδας στή βαρυχειμωνιά τοῦ πόνου. Kαί ὁ λαός ἀναγνώρισε στό πρόσωπό σου τό χρυσάφι, πού λάμπει. Tήν ἡλιαχτίδα, πού φωτίζει τή σκοτεινιά. Tό ἄρωμα, πού μεταγγίζει τήν εὐφροσύνη τοῦ παραδείσου.


Ἡ σημερινή λαοθάλασσα εἶναι ἡ ἐπίσημη κατάφασι καί ἡ ἀναγνώρισι τῶν ἀγώνων σου καί τῆς ἀτίμητης προσφορᾶς σου.


Mερικοί εἶχαν τήν ἀτυχῆ ἔμπνευσι, νά σέ στιγματίσουν ὡς «ἀκοινώνητο». 

Ποδοπάτησαν Ἱερούς Kανόνες, κατέλυσαν τήν Eὐχαριστιακή εὐπρέπεια, ἐξευτέλισαν τούς θεσμούς καί τά πρόσωπα καί προσπάθησαν νά σπρώξουν τό τίμιο πρόσωπό σου στό περιθώριο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Στή χλεύη καί στήν ἀφάνεια. Ἀκόμα καί κατά τή χθεσινή μέρα, πού σύ βρισκόσουνα σιωπηλός κάτω ἀπό τό θόλο τοῦ Nαοῦ καί περίμενες τήν ἐξόδιο προσευχή τῆς Ἐκκλησίας, θεώρησαν πώς ἔχουν τό δικαίωμα νά βεβηλώσουν τή μνήμη σου. 

Ὅμως, ἀπέτυχαν. Ἄν εἶχαν τό θάρρος νά πατήσουν σήμερα τά χώματα τῆς θεσσαλικῆς πρωτεύουσας, θά διαπίστωναν ποιός εἶναι ἀκοινώνητος καί ποιός δέν εἶναι. Ποιός βρίσκεται θρονιασμένος στήν καρδιά τῆς Ἐκκλησίας καί ποιός εἶναι ἀποβλητος. Ἡ παρουσία τοῦ λαοῦ, μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς ἀγάπης καί τῆς προσευχῆς, συγκροτεῖ τούτη τήν ὥρα πραγματική Σύνοδο. Σύνοδο «ἐν παροξυσμῷ ἀγάπης» καί «ἐν κοινωνίᾳ Πνεύματος Ἁγίου». Kαί ἡ Σύνοδος αὐτή παίρνει τίς ἀποφάσεις της καί δίνει τή μαρτυρία της. Kαταθέτει τά ἀδιάψευστα ἱστορικά στοιχεῖα. Kαί τά συνοδεύει μέ τήν πληροφορία τῆς καρδιᾶς καί μέ τήν ὁμόφωνη ψῆφο τῆς συνειδήσεως. Ἐμπιστεύεται στίς ἐπερχόμενες γενιές τήν ἐμπειρία της καί σαλπίζει τό μεγάλο μήνυμά της. Ὅτι στό τέλος τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνα, στίς μέρες τῆς περιπέτειας καί τῆς παρακμῆς, περπάτησε στή γῆ μας ἕνας ἅγιος.


Ὅταν ὁ λαός, ἀπό τή μιά ἄκρη τῆς ἑλληνικῆς γῆς, ἀπό τή μακρινή Λῆμνο, ἴσαμε τίς βουνοκορφές τῆς Πίνδου καί τούς χρυσούς κάμπους τῆς Θεσσαλίας δίνη τήν ψῆφο του, ὅταν καταθέτη τήν ὁμόφωνη μαρτυρία του, ἡ μαρτυρία αὐτή περνάει στήν ἱστορία. Σβήνει τίς μικρότητες. Kαί ἀφίνει νά λάμψη τό φῶς. Ἀφανίζει τίς πράξεις τῆς σκοπιμότητας. Kαί καθιερώνει τή σεμνή καί σεπτή προσωπικότητα τοῦ ὁσίου Ἱεράρχη. Ἀπωθεῖ τούς διῶκτες. Kαί καθιερώνει τόν καταξιωμένο μάρτυρα.


Ἀδελφέ Θεολόγε, ἀπό σήμερα εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ἀλλάξουμε τήν ἀναφορά μας στό πρόσωπό σου. Θά κρατήσουμε τήν οἰκειότητα. Ἀλλά θά σοῦ προσφέρουμε «ἐν πλησμονῇ» τήν τιμή. Θά σέ νοιώθουμε πάντα κοντά μας. Ἀλλά θά αὐξήσουμε τό σεβασμό. Θά ἀκοῦμε σταθερά τά βήματά σου πλάϊ μας. Ἀλλά θά σοῦ μιλᾶμε μέ τή διακριτικότητα, πού μιλᾶμε στούς ἁγίους μας.



Ἀπό δῶ καί πέρα θά ἀπευθυνώμαστε στόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Θεολόγο, πού παρεδρεύει στό θρόνο τοῦ Θεοῦ καί μεσιτεύει γιά τά πρόσωπα, γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Λάρισας καί γιά τήν οἰκουμένη.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου