Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Οι συγκεντρωθεντες στη Συναξι της Κρητης ΨΕΥΤΟΘΕΟΛΟΓΟΙ ΛΥΚΟΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, μαζι με τον ΨΕΥΤΟΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ. ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ, ΠΑΝΤΟΙΟΤΡΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΛΟΤΡΟΠΩΣ.

O ΑΡΧΟΝΤΟΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ:
ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ  ΨΕΥΔΟΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, 
Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗΝ.



Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι όχι μόνον μία, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή Της, δεν δύναται να έχη πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το Σώμα του ενός και μοναδικού Χριστού. Είναι οντολογικώς αδύνατος ο χωρισμός της Εκκλησίας, δια τούτο ποτέ δεν υπήρχε διαίρεσις της Εκκλησίας, αλλά μόνον χωρισμός από την Εκκλησίαν. Κατά τον λόγον του Κυρίου δεν διαιρείται η Άμπελος, αλλά μόνον τα εκουσίως άκαρπα κλήματα εκπίπτουν και ξηραίνονται από την αείζωον Άμπελον (πρβλ. Ιωάν.15,1-6). Εκ της μιας αδιαιρέτου Εκκλησίας του Χριστού εις διαφόρους καιρούς απεσχίσθησαν και απεκόπησαν οι αιρετικοί και οι σχισματικοί, οι οποίοι κατά συνέπειαν έπαυσαν να είναι μέλη της Εκκλησίας και σύσσωμοι του Θεανθρωπίνου Σώματός Της. Τοιούτοι ήσαν πρώτον οι Γνωστικοί, κατόπιν οι Αρειανοί και Πνευματομάχοι, έπειτα οι Μονοφυσίται και Εικονομάχοι και τέλος οι Ρωμαιοκαθολικοί και Προτεστάνται και Ουνίται και όλη η άλλη αιρετική και σχισματική λεγεών». (Ιουστίνου Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 81-82).

Ιδού τι λέει για την εγκυρότητα των μυστηρίων των αιρετικών: «Η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού, διατυπωθείσα υπό των αγίων Αποστόλων, υπό των αγίων Πατέρων, υπό των αγίων Συνόδων, περί των αιρετικών είναι η εξής: αι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησία, ούτε δύνανται να είναι Εκκλησία. Δια τούτο δεν δύνανται αύται να έχουν άγια Μυστήρια» (όπου. ανωτ. σελ. 228). «Ένεκα τούτου, συμφώνως προς το φρόνημα της Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και συμφώνως προς ολόκληρον την ορθόδοξον Παράδοσιν, η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν παραδέχεται την ύπαρξιν άλλων μυστηρίων έξω απ᾽ αυτήν, ούτε θεωρεί αυτά ως μυστήρια, έως ότου προσέλθη τις δια της μετανοίας εκ της αιρετικής ‘εκκλησίας’, δηλαδή ψευδοεκκλησίας, εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν του Χριστού. Μέχρις ότου δε μένει τις έξω από την Εκκλησίαν, μη ηνωμένος μετ᾽ αυτής δια της μετανοίας, μέχρι τότε είναι ούτος δια την Εκκλησίαν αιρετικός και αναποφεύκτως ευρίσκεται εκτός της σωτηριώδους Κοινωνίας (=communio). Διότι ‘τις μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος;’ (Β´Κορ.6,14)» (όπου ανωτ. σελ. 230).

«Ο Οικουμενισμός είναι κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανισμούς, δια τας ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης. Μέσα του ευρίσκεται η καρδία όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, με επί κεφαλής τον Παπισμόν. Όλοι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αίρεσις παραπλεύρως εις την άλλην αίρεσιν. Το κοινόνευαγγελικόν όνομά των είναι η παναίρεσις» (όπου ανωτ. σελ. 224).

«Εξ αυτής δε της παναιρέσεως (του Παπισμου) εγεννήθησαν και γεννώνται συνεχώς άλλαι αιρέσεις: το Filioque, η αποβολή της επικλήσεως, τα άζυμα, η εισαγωγή της κτιστής χάριτος, το καθαρτήριον πυρ, το θησαυροφυλάκιον των περισσών έργων, η μηχανοποιημένη διδασκαλία περί της σωτηρίας και ως εκ τούτου μηχανοποιημένη διδασκαλία περί της ζωής, ο παποκαισαρισμός, η ιερά εξέτασις, τα συγχωροχάρτια, ο φόνος του αμαρτωλού δια την αμαρτίαν, ο ιησουητισμός, η σχολαστική, η καζουϊστική, ο μοναρχισμός, ο κοινωνικός ατομικισμός διαφόρων ειδών... Ο Προτεσταντισμός; Είναι το πλέον πιστόν τέκνον του Παπισμού, το οποίον δια της ορθολογιστικής σχολαστικής του πίπτει δια μέσου των αιώνων από την μίαν αίρεσιν εις την άλλην αίρεσιν και πνίγεται συνεχώς εις τα διάφορα δηλητήρια των αιρετικών πλανών του. Προς τούτοις, η παπιστική υψηλοφροσύνη και η “αλάθητος” αφροσύνη βασιλεύει απολυταρχικώς και ερημώνει τας ψυχάς των πιστών του. Κατ᾽ αρχήν έκαστος προτεστάντης είναι ένας ανεξάρτητος πάπας εις όλα τα ζητήματα της πίστεως. Τούτο δε πάντοτε οδηγεί από τον ένα πνευματικόν θάνατον εις τον άλλον· τέλος αυτού του ‘αποθνήσκειν’ δεν υπάρχει, καθ᾽ ότι ο αριθμός των πνευματικών θανάτων του ανθρώπου είναι αναρίθμητος» (όπου ανωτ. σελ. 230).

«Αφού ούτως έχουν τα πράγματα, τότε δια τον παπιστικόν – προτεσταντικόν Οικουμενισμόν με την ψευδοεκκλησίαν του και τον ψευδοχριστιανισμόν του δεν υπάρχει διέξοδος από το αδιέξοδόν του, άνευ ολοψύχου μετανοίας ενώπιον του Θεανθρώπου Χριστού και της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας Του. Η μετάνοια είναι το φάρμακον δι᾽ εκάστην αμαρτίαν, φάρμακον δοθέν εις τον άνθρωπον από τον μόνον Φιλάνθρωπον» (όπου ανωτ. σελ. 230).

Στρογγυλή Τράπεζα στο Κισινάου της Μολδαβίας για τη Σύνοδο της Κρήτης 12/07/2016. Συμμετείχαν ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο καθηγητής Δημήτριος Τσελεγγίδης, ο μοναχός Σεραφείμ και ο π. Ματθαίος Vulcanes



Ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο καθηγητής Δημήτριος Τσελεγγίδης σε oρθόδοξη συνάντηση στη Μολδαβία για τη Σύνοδο της Κρήτης


Στρογγυλή Τράπεζα στο Κισινάου της Μολδαβίας για τη Σύνοδο της Κρήτης 12/07/2016. Συμμετείχαν ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο  καθηγητής Δημήτριος Τσελεγγίδης, ο μοναχός Σεραφείμ και ο π.  Ματθαίος Vulcanescu.




ΔΙΑΨΕΥΣΗ  ΤΟΥ  ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥ  κ. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ



ἀπρόκλητος καί συστηματικός συκοφάντης μου κ. Τελεβάντος, μέ τόν ὁποῖον –ἀφοῦ ἐξήντλησα ὅλα τα πνευματικά μέσα– (τά ὁποῖα ἀπέρριψε, ἐπιμένοντας νά μέ συκοφαντῆ, χωρίς νά προσκομίζη ἀποδείξεις ἀλλά μόνο ἀδέσποτες πληροφορίες ἀνάνδρων κρυπτοπληροφοριοδοτῶν του), πρόκειται νά ἀντιπαρατεθοῦμε, τόν μήνα Σεπτέμβριο, στό Δικαστήριο (ἀφοῦ ἀνεβλήθη ἡ πρώτη δικάσιμος τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, λόγω τυπικοῦ ἀβλεπτήματος τοῦ Εἰσαγγελέως), συμπλήρωσε 252 ἀναρτήσεις(!), πλήρεις, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, λιβέλλων καί συκοφαντιῶν ἐναντίον μου.
Ἀπό ἐτῶν ἔχω παύσει νά ἀπαντῶ στόν κύριο αὐτόν μέχρι σήμερα, ὅταν, εὑρισκόμενος σέ ἄδεια, πληροφορήθηκα ὅτι ἡ συκοφαντική του ἀπρέπεια προχώρησε σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά μέ θεωρῆ ὑπαίτιο καί ὑποκινητή τῶν κριτικῶν κειμένων τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» (τοῦ ὁποίου ἐπιμένει νά μέ παρουσιάζη ὡς ὑπεύθυνον, ἀποκαλῶντας τόν «Βολουδάκειον»(!),  παρά τίς ἐπανειλημμένες διαψεύσεις μου ὅτι εὐθύνομαι μόνο γιά τά ἐνυπόγραφα ἄρθρα μου), γιά τό πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ καί ἀγαπητοῦ μου Σέβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ἀναμιγνύοντας, μάλιστα, με τις δικές του φαντασιώσεις, καί ἀπρεπῆ σχόλια και εἰκασίες σχισματικῶν  προσώπων.
Δηλώνω, λοιπόν, κατηγορηματικά γιά μιά ἀκόμη φορά, ὅτι ἀπό νεαρός διάκονος μέχρι σήμερα, στά 65 μου χρόνια , οὐδέποτε ἔγραψα ἄρθρο ἤ σχόλιο, ἐναντίον τῶν τοποθετήσεων κάποιου προσώπου, κληρικοῦ ἤ λαϊκοῦ, χωρίς νά θέσω σ΄αὐτό τήν ὑπογραφή μου. Θεωρῶ ἄνανδρη τήν ἐπώνυμη κριτική ἀπό ἀνωνύμους ἐπικριτάς. Πολύ δέ περισσότερο αὐτό ἰσχύει γιά πρόσωπα σεβαστά καί οἰκεῖα, ὅπως θέλω νά αἰσθάνομαι τόν ἅγιο Ναυπάκτου, τόν ὁποῖο γνωρίζω ἀπό ἀρχιμανδρίτη, παρ’ ὅτι δέν συναντόμεθα συχνά, λόγω πολλῶν καί δικῶν του καί δικῶν μου ὑποχρεώσεων καί παρά τίς ὅποιες διαφορές μας στήν ποιμαντική διάσταση καί στρατηγική της Ἐκκλησίας, πού εἶναι φυσικό νά ὑπάρχουν.
Περιττεύουν οἱ χαρακτηρισμοί  γιά τόν ἀκατανόμαστον ἑσμόν τῶν δειλῶν ἀνδρεικέλων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πού ἀποτελοῦν τό ‘’δημοσιογραφικό’’ ἐπιτελεῖο τοῦ «κριτοῦ τῆς Οἰκουμένης» κ. Τελεβάντου, οἱ ὁποῖοι προσθέτουν στίς φαντασιώσεις του (μέ τό ἀκόρεστο πάθος τους, τό ‘’γυναικουλίστικο’’ κουτσομπολιό τους καί τόν φθόνο τους γιά κείνους πού δέν τούς μοιάζουν), τίς δικές τους εἰκασίες, καί εἶναι ἡ μόνιμη μάστιγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου.
Ὅσο γιά τίς ἐπίσημες Ἐκκλησιαστικές Ἀρχές –ἰδίως τῆς Κύπρου καί τῆς Ἀμερικῆς– πού τόν ἀνέχονται νά ὑβρίζη καί νά προπηλακίζη τούς πάντες ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ, εἶναι τό κρῖμα πολύ βαρύ!

16-7-2016                                             π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης  



Αφησαμε τα Πολυτιμοτατα βορα στους Χοιρους και στους Προβατοσχημους Λυκους.

ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΛΗΔΕΣ

Αυτοι ειναι οι ευζωνοι της Εκκλησιας του Χριστου.
Αυτοι που τους διωξαν τι ειναι;
Ειναι Λυκοι Βαρεις, Λυκοι Προβατοσχημοι.
Τι θα περιμενε κανεις;
Να αφηνε ο Σατανασιος Γιεφτιτς να παραμενουν στο Χιλανδαρι οι δουλοι του Χριστου;
Αυτο το ανθρωπομορφο τερας της Σερβιας, ο απιστος Σατανασιος εφαρμοζει οσα οι διωκτες της Εκκλησιας και απαιτει και απο τα ...κοπελια του, σαν τον ηγουμενο της Χιλανδαριου να εφαρμοζουν την ιδια τακτικη οπως κανει και ο ιδιος.
Παντως και παλι και πολλακις αποδεικνυεται τελευταια οτι οι Σερβοι αδελφοι μας αγαπουν περισσοτερο απο τους Ελληνες τον Χριστο.
Οι Ελληνες ασχολουνται με την καλοπερασι τους και την απολαυσι των αγαθων της ζωης αυτης της ματαιης και απατηλης.
Επαληθευεται η προφητεια του Αγιου Κοσμα και αλλων Αγιων για τους κληρικους και τους μοναχους των ημερων μας.
Ο Θεος να μας ελεηση για τα χαλια μας εδω στην Ελλαδα που καταντησαμε σαρκες και μονο σαρκες.
Που αφησαμε τα Πολυτιμοτατα βορα στους Χοιρους και στους Προβατοσχημους Λυκους.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.....

TO IΣTOΛOΓIO EXEI KAΠOIO TEXNIKO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ

Ευχαριστούμε για την κατανόηση

ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ..... ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ , ΛΟΥΚΑ, ΟΝΟΥΦΡΙΟ , ΔΑΜΙΑΝΟ , ΔΑΝΙΗΛ , ΤΗΣ Ι.ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΙΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ..... ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.... ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ , ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ , ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ.....

ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΞΟΝ ΓΗ με αυτά που συμβαίνουν στο περιβόλι της Παναγίας , στο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ-ΑΘΩ  από τους Οικουμενιστές λυκοποιμένες , οι οποίοι μετά και την ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης ξεκίνησαν να διώκουν με μανία όσους ομολογούν την αλήθεια , και προχωράνε στην διακοπή της μνημόνευσης του αρχιαιρεσιάρχη οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…. 

Πριν λίγες μέρες από την Ι.Μονή Χιλανδαρίου εκδίωξαν τρείς μοναχούς από την Σερβία , και έναν μοναχό από Βουλγαρία επειδή μετά τα όσα έγιναν στην ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης , σταμάτησαν να κατεβαίνουν στις λειτουργίες , δηλώνοντας ότι δεν αναπαύονται πλέον άλλο με το να μνημονεύουν τον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο γιατί είναι αιρετικός. 

Η εντολή από τον καθηγούμενο της μονής προς τους μοναχούς ήταν άμεση…. “ Αν δεν κατεβαίνετε στις λειτουργίες μαζέψτε τα και φύγετε “ και μάλιστα δίνοντάς τους περιθώριο μόνο 2-3 μέρες , και χωρίς το δικαίωμα της απολογίας . Αν δεν φύγουνε στο χρονικό περιθώριο που τους δίνουνε , τους παίρνουνε τα κλειδιά από τα κελιά τους .

Κανένα ενδιαφέρον από τα εκτελεστικά όργανα του Βαρθολομαίου που το παίζουνε και ορθόδοξοι για το που θα βρούνε να πάνε οι μοναχοί μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα που τους δίνουνε για να φύγουνε από την μονή. 

Η μνημονεύεις τον αιρετικό πατριάρχη , η πέθανε , πείνασε , μείνε στον δρόμο , βγες στον κόσμο , δεν μας ενδιαφέρει για την σωτηρία της ψυχής σου. Αυτοί είναι οι οικουμενιστές του Πάπα , εχθροί του Χριστού που διώκουν τα παιδιά του από το περιβόλι της Παναγίας

Κάτι άλλο πραγματικά εξοργιστικό που μάθαμε από τους μοναχούς , ήταν ότι τους ζήτησαν από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου να παραδώσουν τις ταυτοτητές τους , κάτι που εκτός από απαράδεκτο , είναι και παράνομο. 

Τόσο μίσος έχουν οι λυκοποιμένες οικουμενιστές προς τους ορθοδόξους μοναχούς. Να τους πάρουν και τις ταυτότητες για να έχουνε και πρόβλημα όταν κυκλοφορούνε έξω και να ταλαιπωρηθούν ώστε να έρθουνε σε μεγάλη δυσκολία , πιστεύοντας έτσι οι λυκοποιμένες οικουμενιστές , ότι θα γυρίσουν οι μοναχοί πίσω και θα τους παρακαλάνε. 

Και κάτι ακόμα που μάθαμε είναι πως απευθύνθηκαν στην Ι.Μονή του Αγίου Παντελέημωνα (Ρωσική ) για να τους δεχτεί , αλλά η απάντηση ήταν ΟΧΙ....ΦΥΓΕΤΕ.

ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ , και δεν αφήνει τα παιδιά του που τον αγαπούν και ομολογούν και μαρτυρούν για να κρατήσουν την Ορθόδοξη πίστη. ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι.ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΚΌΨΑΝΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΩΚΤΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ , ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: 

1) ΜΟΝΑΧΟΣ ΛΟΥΚΑΣ – ΣΕΡΒΙΑ 

2) ΜΟΝΑΧΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ( ΔΟΚΙΜΟΣ ) – ΣΕΡΒΙΑ 

3) ΜΟΝΑΧΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ – ΣΕΡΒΙΑ 

4) ΜΟΝΑΧΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ – ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Yποστήριξι στους διωκόμενους μοναχούς της Ι.Μ. Χιλανδαρίου

Yποστήριξι στους διωκόμενους μοναχούς της Ι.Μ. Χιλανδαρίου

12-7-2016 
Κοιν.: Διοίκηση Ἁγίου Ὅρους, 
Ἱερὰ μονὴ Χιλανδαρίου
Χαίρετε ἐν Κυρίω.
Πληροφορηθήκαμε μὲ ἀφάνταστη λύπη καὶ ἀπορία τὸν διωγμὸ πού ἀσκήσατε στούς Μοναχούς: Λουκᾶ, Δαμιανό, Ὀνούφριο καί τὸν δόκιμο Μοναχό Δανιήλ, ἀπό τὴν Μονὴ τῆς μετανοίας τους, 
διότι προέβησαν στήν ἀνακήρυξη τῆς κακοδοξίας καὶ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ προβατόσχημου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενιστῆ κ.κ. Βαρθολομαίου, μετά τήν ληστρικὴ σύνοδο τῆς Κρήτης, στὴν ὁποία ὑπεγράφη ἀνορθοδόξως ἡ καθιέρωση τῶν αἱρέσεων ὡς "Ἐκκλησίες" καὶ ἡ κατοχὺρωση τοῦ Π.Σ.Ε. ὡς χριστιανικοῦ θεσμοῦ, κατοχυρώνοντας συνοδικῶς τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας.

Εἴμαστε λυπημένοι, ἀπογοητευμένοι ἀλλὰ καὶ ἀγανακτισμένοι μέ ἱερά ἀγανάκτηση, διότι ἀντί νά διώκονται οἱ αἱρέσεις καί συνολικὰ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως τὴν ὀνόμασε καὶ κατεδίκασε ὁ Σέρβος Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, τὸν ὁποῖον μὲ αὐτὴν σας τὴν ἀπὸφαση προσβάλλετε καὶ διώκετε ὡς ἄλλοι καθεστωτικοὶ ἐκ νέου, διώκετε πιστοὺς ὁμολογητὲς καὶ ἀγωνιστὲς τῆς Πίστεως. 
Ποιὸ εἶναι τὸ ἁμαρτημά τους; 
Ἡ μὴ συγκαταβασή τους στὴν αἵρεση, ὡς ἐδίδαξε ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής; 
Δὲν ἐταχθήκατε ὡς μοναχοὶ γιὰ νὰ διώκετε, ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπερασπίζετε τὴν Πίστην. 
Δὲν ἀπολαμβάνετε τὶς τιμὲς ἀπὸ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ προσβάλετε τὰ Πιστεύω του. 
Δὲν διδαχθήκατε ἀπὸ τὰ λάθη τῶν προκατόχων σας, ποὺ ἒδιωξαν τοὺς Κολλυβάδες Ἁγίους καὶ τόσους ἄλλους;


Ἀλλάξτε τὴν στάση σας, ὅσο εἶναι καιρός! 
Κρατεῖστε τούς ἀληθινοὺς αὐτοὺς μοναχούς στόν τόπο τῆς μετανοίας τους καὶ μιμηθεῖτε τήν ὁμολογία τους καὶ τὸν ἀγῶνα τους στήν διαφύλαξη τῆς Μίας Ἀληθείας ὡς ὀρθόδοξοι μοναχοί! 
Ἀλλιῶς ἀναδεικνύετε ἑαυτοὺς ὡς προδότες καὶ διῶκτες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Μητρός καὶ τῶν Ἁγίων Του!
Σεβόμενοι τήν ἱστορία σας, τό Σχῆμα σας, ἀλλά ὄχι τὴν συγκεκριμένη ἐνέργεια σας καί μή ἀναγνωρίζοντας μία τέτοιου εἶδους ἐκδικητικὴ πατρότητα, ἐλπίζοντας ὅμως στὴν δύναμη τῆς μετάνοιας καὶ τῆς Ἀγάπης καὶ μὲ τὴν δύναμη τῆς ἐλευθερίας ποὺ χαρίζει ἡ πίστη,


Οἰκογένεια Τσακίρογλου

Με τον Χριστό και τους Αγίους Πατέρες ή με τους Μεταπατερικούς πλανους Ψευδοπροφητες;

Με τον Χριστό και τους Αγίους Πατέρες ή με τους Μεταπατερικούς πλανους Ψευδοπροφητες;

   πὸ τὴν στιγμὴ ποὺ Χριστιανοὶ τόλμησαν να ἀκολουθήσουν τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἐφαρμόσουν τοὺς Ἱερούς Κανόνες, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς μεταδίδοντας τὸν μολυσματικὸ ἰὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἄρχισε ὁ κανονιοβολισμός  τους μὲ χαρακτηρισμοὺς ὅπως ʺεἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀκραῖοι, ταλιμπάν, ἐγωκεντρικοί, φανατικοί, ἀνυπάκοοι, κρίμαʺ κλπ. Τὸ λυπηρὸ εἶναι, ὅτι αὐτοὶ οἱ χαρακτηρισμοὶ δὲν προέρχονται μόνο ἀπὸ ὀπαδοὺς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ λεγόμενους ʺἈντιοικουμενιστέςʺ.
   Ἐπειδὴ τὰ μέχρι τώρα ἐπιχειρήματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν Πίστη δὲν τυγχάνουν σοβαρῆς ἀντιμετώπισης, μιὰ καὶ τὴν ἰδιότητα τῆς αὐθεντίας ἔχουν οἰκειοποιηθεῖ καὶ καταχρασθεῖ οἱ προαναφερθέντες, ἂς ἀφήσουμε λοιπὸν τοὺς Ἅγιους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας νὰ τοὺς ἀπαντήσουν, τί πρέπει νὰ κάνουμε ὅταν ὑπάρχει αἵρεση (καταδικασμένη ἀπὸ Σύνοδο ἢ μὴ καταδικασμένη· ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς ὀνόμασε τὸν Οἰκουμενισμὸ παναίρεση, χωρίς νὰ περιμένει κάποια Σύνοδο), καὶ ποιοί παραμένουν ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ μετὰ τοῦ Χριστοῦ, ὅσοι κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἢ ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπ’ αὐτούς;
    Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ὁρίζουν: «...Ὁμοίως καὶ οἱ λαϊκοί, τοῖς τῇ γνώμῃ τοῦ Θεοῦ ἐναντία δογματίσασι μὴ πλησιάζετε μηδὲ κοινωνοὶ τῆς ἀσεβείας αὐτῶν γίνεσθε, λέγει γὰρ καὶ Θεός... Ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου αὐτῶν, ἵνα μὴ συναπολῆσθε αὐτοῖς ...ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς» (Διατ. Ἁγ. Ἀποστ. βιβλ. ΣΤ΄§Δ΄ καὶ Ε΄).
   Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει:  «Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. ὡς προειρήκαμεν, καί ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1, 8-9).
   Ἡ Τρίτη Οἰκουμενικὴ σύνοδος:  «Τοῖς δὲ ἀποστατήσασιν, ἡ ἀφισταμένοις Ἐπισκόποις, μηδόλως ὑποκεῖσθαι κατὰ μηδένα τρόπον» (3ος Κανών).
  «Οἱ γὰρ δι᾿ αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾿ ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι» (15ος Κανὼν τῆς ΑΒ' Συνόδου). Ἐδῶ πρέπει ὡς πρὸς τὸ «αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην» νὰ τονισθεῖ, ὅτι Ἅγιοι καὶ ἀναγνωρισμένοι Γέροντες τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν ἤδη ἀποφανθεῖ καὶ καταδικάσει τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς αἵρεση καὶ μάλιστα παναίρεση.
   Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης: «ἡ κοινωνία μὲ τὴν αἵρεσιν μολυσμὸν ἔχει ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν αὐτούς, ἔστω καὶ ἂν εἶναι ὀρθόδοξος ὁ ἀναφέρων» (Ρ.G. 99, 1669).
  «Φυλάξατε ἑαυτοὺς τῆς ψυχοφθόρου αἱρέσεως, τῆς ὁποίας ἡ κοινωνία εἶναι ἀλλοτρίωσις Χριστοῦ» (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὅ.π. σελ. 1216) καὶ  «οἶδεν ἡμῖν ὁ ἀγαθὸς Θεὸς καὶ διὰ τῶν ἐναντίων καὶ θλιπτικῶν οἰκονομεῖν τὰ συμφέροντα, μετὰ δὲ πάντα ἔργον τὸ φυγεῖν τὴν κοινωνίαν τῆς χριστομάχου αἱρέσεως, ἧς ἡ μέθεξις μελαίνει τὴν ψυχὴν καὶ ἀπόλλυσιν». (Σεργίῳ ὑπάτῳ καὶ ἐξαδέλφῳ) καὶ πρὸς ἄλλον λαϊκόν: «Διὸ παρακαλῶ σου τὴν θεοφιλίαν φυλάττεσθαι τῆς ἀθέου κοινωνίας τῶν αἱρετιζόντων… ὅτι περὶ ψυχῆς ἀθανάτου τὸ κινδυνευόμενον» (Λέοντι ἀρωματοπράτῃ). Ὑπ’ ὄψιν, ὅτι ἐδῶ ὁ Ἅγιος ὁμιλεῖ περὶ τῆς μοιχειανῆς αἱρέσεως, ποὺ ὄχι μόνον δὲν εἶχε καταδικαστεῖ, ἀλλ’ οὔτε κἂν ἐθεωρεῖτο αἵρεση.
  Γράφει ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιὰ τὴν κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη, ὅταν ἀπεδείχθη ὅτι ὁ μὴ ἀκόμη καταδικασμένος Πατριάρχης Νεστόριος (ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος στὶς μέρες μας) ἦταν λύκος καὶ ψευδοποιμένας: «ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινούπολης δὲν πηγαίνει πιὰ στὶς ἐκκλησίες του (τοῦ Νεστορίου), ἐκτὸς ἀπὸ λίγους ἀνόητους καὶ κόλακες...» και συμβουλεύει «μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες (αὐτῷ), εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος. Τοῖς δὲ ...διὰ τὴν ὀρθὴν πίστιν κεχωρισμένοις ἢ καθαιρεθεῖσι παρ᾿ αὐτοῦ, κοινωνοῦμεν ἡμεῖς... ἐπαινοῦντες δὲ μᾶλλον τοὺς πεπονθότας κἀκεῖνο λέγοντες αὐτοῖς· εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν Κυρίῳ, μακάριοι, ὅτι τὸ τῆς καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ πνεῦμα ἐφ’ ἡμᾶς ἀναπέπαυται» (ἐπιστ. πρὸς τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς Κωνσταντινουπόλεως).
     Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπαντᾶ στὴν ἐρώτηση· τί νὰ κάνουμε μὲ αὐτούς, ποὺ κηρύττουν θέσεις διαφορετικὲς ἀπὸ αὐτὲς τῶν Ἀποστόλων: «Ἐκκλίνατε ἀπὸ αὐτῶν καὶ ἀποπηδᾶτε... Διὸ παρακαλῶ φεύγειν καὶ ἀποπηδᾶν αὐτῶν τοὺς συλλόγους» ( ΕΠΕ 17, 718). «Κρεῖττον γὰρ ὑπὸ μηδενός ἄγεσθαι ἢ ὑπὸ κακοῦ ἄγεσθαι» (Κατὰ Ἰουδαίων λόγος πρῶτος).
    Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέγει στὸν λόγο Δ΄: «Ὅσα ἐναντιοῦνται φανερὰ τοῖς θείοις προστάγμασι δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ τὰ ἐρωτῶμεν, μήτε νὰ λαμβὰνωμεν περὶ αὐτῶν συμβουλήν, ἀλλὰ νὰ ἀποφεύγωμεν ὅλαις ἡμῶν ταῖς δυνάμεις» ( Κλίμ. Λόγος Δ΄, περὶ ὑπακοῆς ρδ΄).
    Ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ευγενικός στὴν ἀπολογία του γράφει: «πέπεισμαι γάρ ἀκριβῶς ὅτι ὅσον ἀποδιΐσταμαι (ὅσο ἀπομακρύνομαι) τούτου καί τῶν τοιούτων (τοῦ ἑνωτικοῦ πατριάρχου Μητροφάνους καί τῶν λατινοφρόνων γενικῶς), ἐγγίζω τῷ Θεῷ καί πᾶσι τοῖς ἁγίοις, καί ὥσπερ τούτων χωρίζομαι, οὕτως ἑνοῦμαι τῇ ἀληθείᾳ καί τοῖς ἁγίοις πατράσι τοῖς θεολόγοις τῆς Ἐκκλησίας» (PG 160, 536BC-536CD), καὶ «Οὐδέποτε μὲ τὶς μέσες καταστάσεις, ἄνθρωπε μου, διορθώθηκαν τὰ ἐκκλησιαστικά. Δὲν ὑπάρχει μέση κατάσταση μεταξύ ἀληθείας καὶ ψεύδους…αὐτός ποὺ παρεκκλίνει λίγο ἀπό τὴν ἀλήθεια, στὸ ψεῦδος ἀνήκει» (ἐπιστολὴ πρὸς Γεώργιον Σχολάριον. P.G.160, 1082-1096).
  Ὁ Μέγας Φώτιος μᾶς συμβουλεύει: «Αἱρετικός ἐστιν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστίˑ φυγεῖν ἐξ αὐτοῦ καὶ ἀποπηδᾶν δεήσει... φῦγε τὴν κοινωνία αὐτοῦ καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν ὁμιλίαν ὡς ἰὸν ὄφεως…» (ΕΠΕ 12, 400, 31). Καὶ πάλι παρατηρητέον, ὅτι δὲν ὁμιλεῖ γιὰ καταδικασμένη αἵρεση ὁ Ἅγιος Φώτιος, ἀλλὰ γενικὰ γιὰ κάθε ἕνα ποὺ διαπιστωμένα αἱρετίζει.
   Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐπίσης, κατ’ ἀπολύτως παρόμοιο τρόπον  καὶ χρησιμοποιῶν τὶς ἴδιες εἰκόνες μὲ τὸν μέγα Φώτιο, λέγει ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου τὰ ἑξῆς: «Φύγωμεν οὖν τοὺς τὰς πατρικὰς ἐξηγήσεις μὴ παραδεχομένους, ἀλλὰ παρ’ ἑαυτῶν πειρωμένους εἰσάγειν τὰ ἐναντία, καὶ τὰς μὲν ἐν τῷ γράμματι λέξεις περιέπειν ὑποκρινομένους, τὴν δὲ εὐσεβῆ διάνοιαν ἀπωθουμένους· καὶ φύγωμεν μᾶλλον ἢ φεύγει τις ἀπὸ ὄφεως. Ὁ μὲν γὰρ ἐνδακών τὸ σῶμα θανατοῖ πρόσκαιρα, τῆς ἀθανάτου ψυχῆς χωρίσας· οἱ δὲ τῆς ψυχῆς αὐτῆς λαβόμενοι τοῖς ὀδοῦσι χωρίζουσιν αὐτὴν τοῦ Θεοῦ, ὅπερ ἐστί θάνατος αἰώνιος τῆς ἀθανάτου ψυχῆς. Φεύγωμεν οὖν τούς τοιούτους πάσῃ δυνάμει, καὶ προσφεύγωμεν τοῖς ὑποτιθεμένοις τὰ εὐσεβῆ καὶ σωτήρια, ὡς συνάδοντα ταῖς πατρικαῖς παραδόσεσι» (ΕΠΕ 10, 356).
  Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος: «Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (P.G. 35, 33-ΒΕΠΕΣ 33, 199) καί «γιατὶ αὐτῶν ποὺ τὸ φρόνημα ἀρνούμαστε πρέπει καὶ τῆς κοινωνίας νὰ ἀπέχουμε» (P.G. 26, 1188 BC).
   Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἐξηγώντας τὸ Κατὰ Μάρκον η΄ 38, γράφει: «Ὅποιος ντρέπεται γιὰ τοὺς λόγους Μου, ὅποιος ἀμφιβάλλει γιὰ τὸ εὐαγγέλιο ἢ ἀρνιέται τὴν διδασκαλία Μου, ὅποιος διαστρέφει τοὺς λόγους Μου καὶ μὲ τὴν αἵρεση προκαλεῖ σύγχυση ἀνάμεσα στοὺς πιστούς, ὅποιος φέρεται ἀλαζονικά στὴν ἀποκάλυψη καὶ τὴν διδασκαλία Μου καὶ τὴν ἀντικαθιστᾶ μὲ ἄλλες, δικές του διδαχές ἢ ὅποιος κρύβεται σκόπιμα καὶ δὲν ὁμολογεῖ τὰ λόγια Μου μπροστὰ στοὺς ἰσχυρούς αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Αὐτός θὰ νιώσει καὶ τὴν δική Μου ντροπή, καὶ τὸν δικό του φόβο» («Καιρός Μετανοίας» Ὁμιλίες Β΄, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς).
   Θὰ χρειαζόμασταν ἕνα ὁλόκληρο βιβλίο γιὰ νὰ ἀναφέρουμε  ὅλες τὶς πατερικὲς περικοπὲς ποὺ ὁρίζουν τὴν διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τοὺς κακόδοξους καὶ αἱρετίζοντες. Πόσο μᾶλλον ἂν ἀναφέρουμε καὶ τοὺς χαρακτηρισμοὺς τῶν Ἁγίων γιὰ τοὺς αἱρετικούς, ὅπως «ὄφεις, μιξοθῆρες (μισοὶ ἄνθρωποι μισοὶ θηρία), ἀλητήριοι, συμμορία, τέρατα, διάβολοι, μισάνθρωποι, ὄργανα τοῦ σατανᾶ, κῦνες, βδελλύγματα, υἱοὶ τῆς ἀπωλείας κλπ.». Ἂς φαντασθοῦμε, ἂν ζοῦσαν σήμερα οἱ Ἅγιοι καὶ ἔλεγαν αὐτοὺς τοὺς χαρακτηρισμούς, τί θα ἄκουγαν ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους, τοὺς ὑποστηρικτές τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας!  
   Ἂς ἀναλογισθοῦμε λοιπὸν ὁ καθένας μας, ποιοί ἔχουν δίκιο; Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἢ οἱ Μεταπατερικοί;
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Tsakiroglou.a@gmail.com

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Εγραψε προχθες στο ιστολογιο του ο πατηρ Νικολαος: Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης3 Ιουλίου 2016 - 1:39 π.μ. Όχι Δημήτρη μου, δεν είναι ότι εν γένει είμαι εναντίον της αποτείχισης. Ούτε πως αποτειχισμένοι = δαιμονισμένοι, αλλά ότι ορισμένοι εκ των αποτειχισμένων που υβρίζουν τους γεροντάδες μου και κάθε έναν αγωνιστή ιερέα που για πολλούς πνευματικούς λόγους δεν κόβουν ακόμα το μνημόσυνο, ομοιαζουν με δαιμονισμένους και αυτό φυσικά έχει εξήγηση. ==========================Αυτα Τα "σοφα" εγραψε ο π. Νικολαος. Ομως ας μην ξεχναει που και αυτον καποιος ηγουμενος τον αποκαλεσε δαιμονισμενο για τους αγωνες του που δεν κανει κανενας αλλος κληρικος της Θεσσαλονικης. Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ τον ρωταει: Δηλαδη θαπρεπε να επαινουμε τους γερονταδες σου που δεν εφαρμοζουν την Πατερικη γραμμη και την Πατερικη πρακτικη, πατερ Μανωλη; Οι ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, πατερ Μανωλη, λενε οτι αυτοι ειναι ΟΛΟΙ τους ΠΛΑΝΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ, οσοι εφαρμοζουν τα αντιθετα των Αγιων του Θεου. Αυτο δεν το διαβασες πουθενα παππουλη; Θελεις να σε υπενθυμισουμε καποιον μεγαλο ασκητη και Πατερα; Ευχαριστως. Αυτος μας τα λεει καλα, ή οι γερονταδες σου του Αθωνος και της Αμερικης; άγιος Συμεών ο Νέος ο Θεολόγος: «Ευχαίς και δάκρυσι τον Θεόν καθικέτευσον πέμψαι σοι οδηγόν απαθή τε και άγιον. Ερεύνα δε και αυτός τας Θείας Γραφάς, και μάλιστα τας των Αγίων Πατέρων πρακτικάς συγγραφάς, ίνα ταύταις αντιπαρατιθείς τα παρά του διδασκάλου και προεστώτος σοι διδασκόμενα και πραττόμενα, ως εν κατόπτρω δύνασαι βλέπειν ταύτα και καταμανθάνειν και τα μεν συνάδοντα ταις Γραφαίς, εγκολπούσθαι κατέχειν τη διανοία. Τα δε νόθα και αλλότρια, διακρίνειν και αποπέμπεσθαι, ίνα μη πλανηθής. Πολλοί γαρ, ίσθι, πλάνοι και ψευτοδιδάσκαλοι, εν ταις ημέραις ταύταις γεγόνασιν» (Ρ.G. 120, 617).

Αυτή είναι η "Ομολογία" του π. Νικόλαου Μανώλη!,  κατά την "Ομολογία" του Γέροντά του Αγάθωνα

Προτιμά τον Γέροντα, κι όχι την Εντολή της Εκκλησίας

Καλά, αφελής είναι ή μας παίζει τον αφελή

Ποιός κληρικός θα τολμήσει να διδάξει στους πιστούς να αποχωρούν από το Ναό, όταν έρχεται ο Δεσπότης τους;



εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Ιούνιος 2016, αρ.φ. 179)
Η ψευδοσύνοδος της Κρήτης απειλεί την πνευματική ζωή των Χριστιανών
Η ψευδοσύνοδος της Κρήτης και η αντίδρασή μας
 Είναι ηθικά επιβεβλημένο να αναφερθούν μερικά πράγματα στο πολύ φλέγον ζήτημα αυτό το οποίο μόλις τώρα έχει αρχίσει να ταράζει τα ύδατα της Ορθοδοξίας. Η αντίδραση ενός Χριστιανού στο γεγονός της ψευδοσυνόδου της Κρήτης και των αποφάσεών της, οπωσδήποτε χρειάζεται να βασίζεται στην εμπιστοσύνη στα θεμέλια της Εκκλησίας μας. Τα θεμέλια αυτά είναι οι άγιοι Πατέρες, οι οποίοι σε αυτά τα ζητήματα, τα δογματικά και τα εκκλησιολογικά έχουν εδραιώσει την πίστη μας κι έχουν πάρει θέση ξεκάθαρη.

 Στο επόμενο διάστημα ο καθένας από εμάς θα κληθεί, από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, να ομολογήσει τον Χριστό, να δώσει μία ομολογία.  Με αφορμή την στάση των Ορθοδόξων Χριστιανών που πρέπει να τηρηθεί, παραθέτω έναν λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος λέγει για τα τρία είδη της αθεΐας.
 Το ένα είδος είναι η κλασσική αθεΐα και απιστία, αυτοί οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός. Το δεύτερο είδος αθεΐας και απιστίας είναι η διαστροφή της εννοίας του Θεού, από τις αιρέσεις και από τις θρησκείες. Όταν κανένας διαστρέφει την έννοια, δεν πιστεύει στον έναν αληθινό Θεό και πιστεύει στα είδωλα ή πιστεύει στο Μωάμεθ ή πιστεύει στο Βούδα ή πιστεύει εδώ-εκεί, αυτό είναι το δεύτερο είδος αθεΐας. Ας νομίζουν πως πιστεύουν στο Θεό και ότι είναι θρησκείες, άθεοι είναι και άπιστοι. Το δεύτερο λοιπόν είδος αθεΐας είναι οι αιρέσεις και οι άλλες θρησκείες και τα είδωλα. Κατά τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά υπάρχει και ένα τρίτο είδος αθεΐας το οποίο εκπλήσσει όταν το ακούσει κανείς αλλά το οποίο όμως είναι πολύ σωστό και έχει δίκιο ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, διότι αυτοί που ανήκουν σε αυτό το είδος της αθεΐας βοηθούν ώστε τα άλλα δύο προηγούμενα είδη, να αυξάνουν και να μεγαλώνουν. Ποιό είναι το τρίτο είδος αθεΐας; Στο τρίτο είδος αθεΐας ανήκουν εκείνοι οι οποίοι σιωπούν, οι οποίοι δεν μιλούν, οι οποίοι δεν πολεμούν τα άλλα είδη αθεΐας. Έχει γεμίσει ο κόσμος από αθέους και απίστους, έχουμε και στη χώρα μας αθέους και απίστους, έχουμε και στη χώρα μας αιρετικούς. Δεν μιλούν οι χριστιανοί, και εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους. Προχωρούν οι αιρέσεις, προχωρούν οι θρησκείες, προχωράει το ισλάμ. Στο τρίτο είδος αθεΐας λοιπόν είναι αυτοί οι οποίοι σιωπούν και δεν πολεμούν τα άλλα είδη αθείας -τους πραγματικά αθέους και απίστους και εκείνους οι οποίοι διαστρέφουν την έννοια του Θεού- τις αιρέσεις και τις θρησκείες και την ειδωλολατρία. Αυτό το τρίτο είδος αθεΐας, της μεγαλύτερης από τις άλλες δύο, παρατηρείτε όταν κινδυνεύει η πίστη και δεν ανοίγουμε το στόμα μας να αντιδράσουμε, να μιλήσουμε και να κηρύξουμε. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος, που αυτός ο ησυχαστής Άγιος άφησε το κελί του, το άκτιστο φως, που έβλεπε καθημερινά και βγήκε να αντιδράσει και να τα βάλει με τους Πατριάρχες της εποχής του και όλους τους μεγάλους εκείνης της εποχής.
  Ἕνας άλλος λόγος, που αποτελεί προσωπική πηγή έμπνευσης καθενός χριστιανού που θέλει να ομιλεί στον κόσμο με την αντιαιρετική γλώσσα, είναι του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη, ο οποίος λέγει ότι "κινδυνευούσης της πίστεως" είναι αμαρτία να σιωπάς. «Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί;  Ιερεύς;  αλλ’  ουδαμού. Άρχων; Και ουδ’ ούτως. Στρατιώτης; Και που; Γεωργός; Και ου δ’αυτό τούτο. Πένης; Μόνον την εφήμερον τροφήν ποριζόμενος,  ουδείς  μοι  λόγος  και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράξουσι, και συ σιωπηλός και άφροντις;». Δηλαδή «Είναι εντολή Κυρίου να μη σιωπούμε όταν κινδυνεύη η πίστης. Συνεπώς, όταν πρόκειται για την πίστιν, δεν πρέπει να είπη κανείς: ποιός είμαι εγώ; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πτωχός; Δεν μου πέφτει εμένα λόγος και φροντίς. Τι λέγεις, οι πέτρες θα φωνάξουν, και συ θα μείνεις σιωπηλός και άπραγος;»  
  Στην ίδια γραμμή με τον Άγιο Θεόδωρο Στουδίτη ο Όσιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, που λίγο πριν κοιμηθεί, είπε εκείνη τη φοβερή φράση «Όταν θα έρθει η εποχή, που μία γιαγιά δεν θα της επιτρέπεται να ελέγξει τον Πατριάρχη, θα ‘ρθει η καταστροφή για την Ορθοδοξία». 
Αυτό δίνει απάντηση σε όσους Οικουμενιστές και φιλοοικουμενιστές μας λένε ότι δεν πρέπει να μιλάμε.
Η στάση των Χριστιανών
 Υπάρχει περίπτωση ο Ορθόδοξος Χριστιανός να δεχθεί (να επιτρέψει Ο Κύριος) πάρα πολλή κριτική κι από αδελφούς ακόμη και κοντινούς, ότι δεν πρέπει να μιλάει, να τον ειρωνευτούν ότι είναι ο κριτής των πάντων, ότι ελέγχει και παντού βρίσκει την αίρεση και δεν θα πρέπει να ελέγχει την Εκκλησία, αλλά να κάνει απόλυτη υπακοή στο Δεσπότη και στην ιερά Σύνοδο και άλλα παρόμοια. Ή πως ο Πατριάρχης δεν τον έχει πειράξει σε τίποτε και ότι το σωστό είναι να κοιτά τον εαυτό του μόνο, τις αμαρτίες του, την σύζυγό του, τα παιδιά του και να τα αφήσει όλα τα άλλα.  Σε τέτοιες προκλήσεις αντορθόδοξες και πονηρές θα πρέπει ομολογιακά να απαντά ο κάθε χριστιανός ως ακολούθως: «Αυτοί οι Άγιοι εμένα μου δίνουν την απάντηση ότι δεν πρέπει να το κάνω αυτό (να σταματήσω να αντιδρώ). Αυτοί οι πατερικοί λόγοι είναι που με εμπνέουν να ομιλώ».
 Με αυτήν την Ψευδοσύνοδο, που δεν την λέω αγία και μεγάλη Σύνοδο, ούτε Πανορθόδοξη, αλλά συνέδριο και ψευδοσύνοδο, αποκαλύπτεται ότι όποιος λέγει ότι η Ορθοδοξία κινδυνεύει έχει απόλυτο δίκιο. Εδώ ας μην κρυβόμαστε πίσω από αυτό που τονίζουν Ο Κύριος και οι Απόστολοι για την Εκκλησία ότι «πύλαι άδου ου καταισχύσουσιν αυτήν». Αυτό φυσικά και ισχύει και είναι ο Χριστός η κεφαλή του σώματος και ποτέ η Εκκλησία δεν θα πάθει κάτι, πάντα θα υπάρχει και θα αποτελεί το σώμα του Χριστού. Ωστόσο η Εκκλησία περιλαμβάνει σε κάθε εποχή ένα πλήθος πιστών ανθρώπων και απίστων και λιγότερο πιστών, οι οποίοι στην πορεία τους μπορεί να χαθούν. Για αυτούς τους ανθρώπους έχουμε ευθύνη να τους κρατήσουμε εντός της εκκλησίας.
  Τὸ κυριότερο είναι ποιά Εκκλησία θα τους διδάξουμε αν κάθε ημέρα στα δόγματα κάνουμε ο,τι κάνουν οι Πατριάρχες και αφαιρούμε. Επειδή υπάρχει μία αφαιρετική ενέργεια των Πατριαρχών πάνω στα δόγματα της Εκκλησίας και βγάζουν κανόνες, βγάζουν θέματα τέτοια ώστε απογυμνώνουν την Ορθοδοξία από τα θεμέλια, που είναι η Θεολογία.
Καταλυτική αντίδραση
 Αν ο Πατριάρχης σε μία λειτουργία που θα πάει σε έναν Ναό, επιλέξει να επιτρέψει μέσα στη λειτουργία να εισέλθει και κάποιος αιρετικός, π.χ. ένας Καρδινάλιος η ένας Μονοφυσίτης επίσκοπος η κάποιος πάστορας Προτεστάντης κτλ., για να συμπροσευχηθούν ή να τελέσουν μαζί μία αρτοκλασία (όπως είναι συνηθισμένο πλέον, κάνουν αρτοκλασίες,  θέτουν τα χέρια και οι παπικοί επάνω στο πρόσφορο), αν εκείνη τη στιγμή αποχωρήσει το εκκλησίασμα, θα το ξανακάνει αυτό ο Πατριάρχης; Μία, δύο, τρεις φορές, αν συμβεί και αποχωρήσει το ποίμνιο από το Ναό, μετά δεν θα τολμήσει να το επαναλάβει.
 Αυτό θα πρέπει να ακούγεται και να διαδίδεται. Συνέβη ένα τέτοιο περιστατικό; Να βγαίνει στη δημοσιότητα. Έγινε κάτι στην Αυστραλία; Να το λέει ο κόσμος.  Αντέδρασαν κάποιοι σε άλλη εκκλησία; Να το διαδίδουν οι πιστοί. Τα πράγματα σήμερα, εκτός από γόνατα και προσευχή, θέλουν όπλα και δράση όπως έλεγε ο μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης.
 Πολλές φορές αρκεί και μία καλή συμβουλή να προσφέρεται στον κόσμο, ότι δηλαδή  αυτά που αποφάσισαν στην ψευδοσύνοδο, δεν είναι καλά πράγματα. Οι ιερείς, οι μοναχοί και οι μοναχές που δέχονται πλήθος κόσμου για να τους συμβουλευτούν και να τους μιλήσουν, πρέπει να μιλάνε στο λαό και να λένε πως η σύνοδος αυτή δεν αποφάσισε καλά πράγματα, ότι αν δουν Καρδινάλιο στο ναό οι πιστοί, να σηκωθούν να φύγουν, να μην πάρουν την ευχή του, να μην δεχθούν να συμπροσευχηθούν με ένα καρδινάλιο, με έναν παπικό, με έναν αιρετικό μέσα στην λειτουργία. Να αντιδράσουν και έτσι θα λάβουν τον στέφανο της Ομολογίας από τον Κύριό μας και Θεός μας. Αμήν!
«μοσχογερμανοί» 

και  «βρωμοέλληνες»…



 του παπα-Ηλια μας


Τις τελευταίες μέρες στα πολιτικά μας δρώμενα επικρατεί, όπως θα έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος, μια «ωραία ατμόσφαιρα» αχαλίνωτου σουρεαλισμού.
Θυμάστε βέβαια εκείνο το περυσινό αξιοθαύμαστο και ταυτόχρονα αξιοθρήνητο ΟΧΙ του λαού μας. Που το είχαν προετοιμάσει πλησίστιες οι αντιμνημονιακές μας δυνάμεις. Με αποτέλεσμα να θριαμβεύσει. Γεγονός που τις επόμενες μέρες ανάγκασε τη συντριπτική πλειονότητα των κομματαρχών μας να συνεδριάσουν εναγωνίως τεθλιμμένοι και περίλυποι στο παλάτι του εξοχότατου Προέδρου της ρακένδυτης Δεινοκρατίας (μοντέρνα ορθογραφία). Όπου και πραγματοποίησαν τον 13ο  ηράκλειο άθλο με το να εξαφανίσουν σύριζα το ΟΧΙ του λαού και να το αντικαταστήσουν με το εξευτελιστικό ΝΑΙ στο καθεστώς του σιωνοναζισμού και ευρωναζισμού. Εξ ου και μας προέκυψε το 3ο εθνοσωτήριο μνημόνιο. Όπου ο θριαμβευτής πλέον κ. Σόιμπλε επέβαλε τους δρακόντειους όρους του. Με τους οποίους υπονομεύεται εκ θεμελίων κάθε πτυχή της οκονομικής και κοινωνικής μας ζωής. Γεγονός που έκαμε το λαό μας να πλέει πλέον σε πελάγη αδιατάρακτης ευτυχίας. Τόσο που, όπως ακούσαμε απο τα ΜΜΕ (=μέσα μαζικής εξαπατήσεως) μόλις κάπου χίλιοι συγκεντρώθηκαν στο κλεινό μας άστυ υπό την αιγίδα της Λαϊκής Ενότητας, προκειμένου να διατρανώσουν την αγανάκτησή τους για τα όσα «υπέροχα» συμβαίνουν στον τόπο μας. Για να βάλει ασφαλώς το «κερασάκι της τούρτας» ο κ. Πρωθυπουργός μας, ο οποίος απ’ τη μακρινή Κίνα έψαλε κι αυτός τον θούριο του στο ΟΧΙ του λαού.
Και βέβαια μέσα στα πλαίσια αυτά κινήθηκε και η προ ημερών επίσκεψη του Αντικαγκελαρίου κ. Γκάμπριελ, οποίος μας δήλωσε εμφαντικά ότι«Δεν ερχόμαστε με σηκωμένο δάχτυλο να παίξουμε τον ρόλο του δασκάλου και να πούμε σε άλλους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν και πώς πρέπει να το κάνουν. Αλλά ερχόμαστε ως εταίροι».Και άλλα τέτοια-όπως θα έλεγε και ο Καβάφης-«ηχηρά παρόμοια». Για να τον διαψεύσει την ίδια στιγμή ο πρώην Υπουργός Μεταφορών της Γερμανίας κ. Ραμσάουερ. Ο οποίος με αφορμή το αθέλητο προφανώς σκούντημα κάποιου φωτορεπόρτερ βρήκε την ευκαιρία να εμέσει τη χολή του ευρωναζισμού και ευρωρατσισμού σε βάρος ημών «των «βρωμοελλήνων». Για να μας παραπέμψει στην ανάλογη συμπεριφορά, που έδειξε η αρία φυλή  κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο απέναντι των Εβραίων, των Σλάβων, των τσιγγάνων,κλπ. Μηδέ ημών εξαιρουμένων. Αφού, απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω, εμείς οι «βρωμοέλληνες» δεν πήγαμε στη Γερμανία, για να κάψουμε, να καταστρέψουμε, να διαπράξουμε ατομικές και ομαδικές εκτελέσεις , να κρεμάσουμε ανθρώπους ή να συλήσουμε τους αρχαιολογικούς τους  θησαυρούς. Αυτά τα έκαμαν οι «μοσχογερμανοί» σε βάρος μας.
Συνεπώς αυτό για το οποίο πρέπει να αναρωτηθούμε για μια ακόμη φορά είναι: Πώς μπορεί να κατανοηθεί η ακατάσχετη μανία των ναζιστών και των σιωνιστών εναντίον της πατρίδας μας;
Βέβαια κάποιοι δικοί μας υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται, στην προκειμένη περίπτωση, ως πειραματόζωο. Αφενός για να σωφρονίσουν εμάς και αφετέρου, για να προειδοποιήσουν κάποιους άλλους για το τι μπορεί να πάθουν, αν δεν είναι ευπειθέστατοι στα προστάγματά τους. Πράγμα που αφήνει κάποια περιθώρια ελπίδας για μελλοντική - έστω και ύστερα από εκατό χρόνια - ανάκαμψη και επιστροφή στην κανονικότητα της εθνικής μας οντότητας.
Η πραγματικότητα όμως φωνάζει ότι ούτε καν ύστερα από το χρονικό όριο των 99 χρόνων, που με τη λογική των εβραίικων παζαριών έχουν θέσει, υπάρχει φώς για την απελπισμένηκαι μάταιη ελπίδα μας. Αλλά πρόκειται για μια απόφαση βάρβαρη «κατ’ εικόνα και ομοίωση» αυτών που μας καταδυναστεύουν.
Και, προκειμένου να το καταλάβουμε αυτό αρκεί μεταξύ πολλών άλλων να αναφέρουμε τη γνώμη του νομπελίστα Αμρικανού οικονομολόγου ΠολΓκρούγκμαν. Ο οποίος αναφερόμενος στις αποφάσεις που παίρνονται απ’  την κομισιόν και την τρόικα σε βάρος μας λέει χαρακτηριστικά: «Οι αποκρουστικές αποφάσεις τους για την Ελλάδα σημαίνουν ότι και η απόφαση των Ρωμαίων για τους Καρχηδόνιους. Ότι, δηλαδή, η Ελλάδα πρέπει να καταστραφεί»!
Και μπαίνει το συνακόλουθο εύλογο ερώτημα: Γιατί όλο αυτό το καταστροφικό μένος εναντίον της πατρίδας μας; Μήπως η Ελλάδα είναι κάποια υπερδύναμη, όπως για παράδειγμα η Ρωσία; Που όχι απλώς αγωνίζονται να τη θέσουν στο περιθώριο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, αλλά και την περισφίγγουν με διάφορα δόλια προσχήματα από παντού, προκειμένου να την εξαφανίσουν!
Βέβαια η πατρίδα μας, παρά τη μικρή γεωγραφική της έκταση, διαθέτει κομβική γεωστρατηγική θέση, αλλά και φυσικό πλούτο και άριστες κλιματολογικές συνθήκες. Ώστε να αποτελεί για πολλούς μια αληθινή «Γη της Επαγγελίας» και έναν επίζηλο επίγειο παράδεισο. Αλλά και αυτή η παράμετρος δεν δίνει ικανοποιητική δικαιολόγηση στην εναντίον μας καταφορά τους.   Την πειστικότερη-νομίζω -απάντηση ότι μας την είχε προσφέρει η Βραζιλιάνα κ. Maria Lucia Fattorelli, που συμμετείχε στην Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος. Η οποία (15-6-15), είπε περίπου τα εξής:«Αναρωτιόμουνα που οφείλεται το καταστροφικό μένος εναντίον της Ελλάδας; Και νομίζω ότι βρήκα το λόγο για τον οποίο επέλεξαν να καταστρέψουν την Ελλάδα. Όλοι μας γνωρίζουμε απ’ τα μαθητικά μας θρανία τι σημαίνει η Ελλάδα για την ανθρωπότητα. Σημαίνει πολιτισμό, ήθος, αξιοπρέπεια, δημοκρατία και τόσα άλλα. Τα οποία πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να τα εξαφανίσουν, εξαφανίζοντας την Ελλάδα».
Μήπως θα ’πρεπε να πάρουμε πολύ στα σοβαρά τα λεγόμενα τόσο του κ. Πολ Γκρουμαν, όσο  και της κ.Maria Lucia Fatoreli; Δεδομένου ότι αποκαλύπτουν -νομίζω- σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια το πολιτισμικό και ανθρωπιστικό κακούργημα, που προωθείται σε βάρος της πατρίδας μας απ’ το κανιβαλικό σιωνοναζιστικό καθεστώς!...
Κι όσο κι αν  ντόπιοι και ξένοι πολιτικοί και μιντιακοί απατεώνες επιμένουν να μας υπνωτίζουν με τη μουσική του Βάγκνερ, θα πρέπει εμάς τους «βρωμοέλληνες» κάποτε να μας αφυπνίσει η μπόχα που βγαίνει απ’ τα κρεματόρια των «μοσχογερμανών». 
Τα κατοχικά και τα σημερινά!...

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου