Σάββατο 2 Απριλίου 2016

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: ΟΛΟΚΑΡΔΙΑ ΣΥΓΧΑΙΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΑΝΒΡΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΠΑΡΡΗΣΙΑΣΜΕΝΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.

Αμβρόσιος: «Εγώ είμαι με τον νόμο του Θεού»


Προηγήθηκε προώθηση προς την Εισαγγελία από την Αστυνομία ενός φακέλου με περίπου 100 καταγγελίες διαδικτυακές, σχετικά με τις αναρτήσεις του Επισκόπου ενάντια στους ομοφυλόφιλους, τον περασμένο χρόνο, ιδιαιτέρως δεν τις αναφορές του, ότι «είναι αποβράσματα της κοινωνίας και ξεφτιλισμένοι» και τις προτροπές του…«φτύστε τους, αποδοκιμάστε τους, μαυρίστε τους, γιατί δεν είναι άνθρωποι και στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι».


Ο Ιεράρχης επιβεβαιώνει πως δέχθηκε στο Επισκοπείο αστυνομικό και κατέθεσε σχετικά, στο πλαίσιο προανάκρισης, και λέει ξεκάθαρα πως «υποστήριξε το Ευαγγέλιο και δεν θα το αλλάξει ποτέ για να συμμορφωθεί και να το προσαρμόσει με τον νόμο» -εννοώντας τον αντιρατσιστικό νόμο ή και το σύμφωνο συμβίωσης- τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Οταν ο νόμος του Θεού είναι αντίθετος με τον νόμο των ανθρώπων και της κοσμικής δικαιοσύνης, εγώ είμαι σταθερά με τον πρώτο!».

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ…
Ο Ποιμενάρχης, αφού αναφέρει ότι «το ευαγγέλιο δεν έχει μόνο αγάπη αλλά και τιμωρία για τον αμαρτωλό», λέει με ευθύ τρόπο ότι δεν τον φοβίζει η όποια δίκη. «Ας με δικάσουν, δεν με πειράζει. Εχω εμπιστοσύνη στους δικαστές, αλλά δεν διακατέχομαι κι από καμία φοβία».

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Οι παμπονηροι Φαναριωτες, με πρωτοστατουντα, τον γνωστο γονο, των γνωστων κατυθυνσεων Ιωαννη Ζηζιουλα, ενω υφηρπασαν μεχρι σημερα με δολιοτητες και πονηριες και δολοπλοκιες, σαν ...αλητες των πεζοδρομιων, το διστακτικο ΝΑΙ των αλλων εκκλησιων, συνεχιζουν ακαθεκτοι να ασχημονουν αδιστακτα με τροπο ληστρικο στην ταχα συμφωνια σε ολα των πατριαρχειων και των εκκλησιων. Απο ΤΟΙΟΥΤΟΥΣ τι να περιμενη κανεις; Η ΛΗΣΤΡΙΚΟΤΗΤΑ της "μεγαλης συνοδου" διαγραφεται πλεον καθαροτατα και ασφαλως και θα παρη στην ιστορια την ιδια ονομασια απο την ΣΥΝΕΙΔΗΣΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που ειναι Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Φθανουν πια οι ....πουσ..... σας, ΠΑΝΑΘΛΙΟΙ ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ!!!

Απάντηση Μητροπολίτη Γκόρι και Ατένι Ανδρέα σε άρθρο του Πρωτοπρ. π. Γεωργίου Τσέτση «Γεγονός ἤ ‘προβοκάτσια’ ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας Γεωργίας;»


Στίς 3 Μαρτίου τοῦ 2016, τό πρακτορεῖο Ἐκκλησιαστικῶν Εἰδήσεων «ΑΜΕΝ.gr» δημοσίευσε ἄρθρο τοῦ Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσέτση μέ τίτλο «Γεγονός ἤ ‘προβοκάτσια’ ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας Γεωργίας;». Ἐπειδή εἶμαι ἕνας ἀπό τούς «σχολαστικούς» Γεωργιανούς ἀντιπροσώπους, θεωρῶ τόν ἑαυτό μου ὑποχρεωμένο νά κάνω τά παρακάτω σχόλια.
 
Κατ’ ἀρχάς θέλω νά σημειώσω, ὅτι ἡ Ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας πήγαινε σέ ὅλες τίς Προπαρασκευαστικές Συνεδριάσεις καί ἐλάμβανε μέρος σ’ αὐτές μέ πνεῦμα ἀδελφοσύνης, ἑνότητος καί συνεργασίας μέ ὅλες τίς Ἀδελφές Ἐκκλησίες. Μέ πνεῦμα ὑποστηρίξεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖο ἐπί δεκαετίες ἐργάσθηκε περισσότερο ἀπ’ ὅλους καί ἐβάστασε τό κύριο βάρος τοῦ ἔργου τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

Νά ἐπιστρέψουμε ὅμως στό ἄρθρο. Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ὁ π. Γεώργιος δηλώνει, ὅτι οἱ Γεωργιανοί Ἀντιπρόσωποι στήν Ε’ Προσυνοδική Διάσκεψη «τούς ψήσαμε τό ψάρι στά χείλη», ὥσπου νά πετύχουμε τήν συμπερίληψη στό κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» οὐκ ὀλίγων θέσεών μας.


Γιά νά σχηματίσουμε καθαρότερη εἰκόνα, πρέπει νά περιγράψουμε πρῶτα τό κλῖμα στό ὁποῖο διεξήγοντο οἱ ἐργασίες τῆς Εἰδικῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς, ἡ ὁποία συγκροτήθηκε τό 2014 μέ ἀπόφασιν τῶν Ὀρθο- δόξων Προκαθημένων. Μάλιστα στό θέμα αὐτό ἀναφέρεται καί ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου, ὅταν λέει: «εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ἡ πείσμων καί σχολαστική συμπεριφορά τῶν Γεωργιανῶν ἀδελφῶν σέ Διορθόδοξες Διασκέψεις καί Ἐπιτροπές ἐρεθίζει καί δημιουργεῖ ἀδιέξοδα».

1. Εἶναι γνωστόν, ὅτι στήν ἐν λόγῳ Ἐπιτροπή εἶχε δοθῆ ἐντολή γιά ἐπεξεργασία τῶν κειμένων τοῦ 1982 καί τοῦ 1986 καί προώθησή τους πρός τήν Ε’ Προσυνοδική Πανορθόδοξο Διάσκεψι γιά ἐπικύρωση. Συγκεκριμένα, ἔπρεπε νά γίνει ἀναθεώρηση τῶν κειμένων: “Ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί ἡ Οἰκουμενική Κίνησις”, “Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμον” καί “Ἡ συμβολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν προώθησιν τῆς Εἰρήνης, τῆς Δικαιοσύνης, τῆς Ἐλευθερίας, τῆς Ἀδελφοσύνης καί τῆς Ἀγάπης μεταξύ τῶν λαῶν καί τήν ἐξαφάνισιν τῶν φυλετικῶν καί ἄλλων διακρίσεων”· καί ἐπιμέλεια, ἐφ’ ὅσον χρειάζεται, τῶν κειμένων: “Τό ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἡμερολογίου”, “Κωλύματα γάμου” καί “Ἡ σπουδαιότης τῆς νηστείας καί ἡ τήρησις αὐτῆς σήμερον”.

Παρά τήν σαφήνεια τῆς ἐντολῆς, στίς συνεδριάσεις τῆς Εἰδικῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς εἰς τό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης, ὁ Σεβασμιώτατος Πρόεδρος, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ὅτι τά ὑπό ἀναθεώρησιν κείμενα εἶχαν υἱοθετηθῆ ὑπό σωμάτων ἀνωτέρων τῆς Ἐπιτροπῆς (δηλαδή ὑπό Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων διαφόρων ἐτῶν), δέν ἐπέτρεπε στούς Ἀντιπροσώπους τῶν Ἐκκλησιῶν νά παρέμβουν “δι’ οὐσιαστικάς ἀλλαγάς” – πρᾶγμα, μέ τό ὁποῖο δέν δυνάμεθα νά συμφωνήσουμε, διότι ἡ Εἰδική Ἐπιτροπή εἶχε τήν ἁρμοδιότητα αὐτή. Ἡ ἀνωτέρω στάση τοῦ Προέδρου, πού ἀφοροῦσε ὅλα τα κείμενα, δέν ἄλλαξε παρά τίς ἔντονες ἀντιδράσεις τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν. Ὅμως, ἡ ἀπαγόρευση αὐτή, γιά ἄγνωστους λόγους, δέν ἴσχυε γιά ἀλλαγές πού τίς ἐπρότεινε ὁ ἴδιος ἤ συμφωνοῦσε μέ αὐτές. Ἔτσι ἑνώθηκαν τά δύο κείμενα, ἔφυγαν οἱ παράγραφοι πού ἀφοροῦσαν τίς ἀξιολογήσεις τῶν διεξαγομένων διαλόγων μέ τίς διάφορες Ὁμολογίες, καθώς ἐπίσης ἔγιναν καί ἄλλες σημαντικές ἀλλαγές.

Ὁπότε, δέν ἔμενε τίποτε ἄλλο στήν ἀντιπροσωπεία μας, παρά νά περιμένουμε τήν Ε’ Προσυνοδική Διάσκεψη γιά νά πετύχουμε ἐκεῖ τίς ἐπιζητούμενες ἀλλαγές. Ἐξαίρεση ἀποτελοῦσαν μόνο τά κείμενα: “Τό ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἡμερολογίου” καί “Κωλύματα γάμου”, περί τῶν ὁποίων ἡ ἀπόλυτη πλειοψηφία τῶν Ἐκκλησιῶν δήλωσε τήν ἀρνητική της στάση, ἡ δέ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας ἀρνήθηκε νά τά ὑπογράψει. Σέ αὐτό μᾶς ἀπήντησε τό προεδρεῖο ὅτι, ἐπειδή τά κείμενα αὐτά ἔχουν ἤδη ἐγκριθῆ ἀπό τήν Γ’ Προσυνοδική Διάσκεψη τό 1982, παραπέμπονται κατ’ εὐθεῖαν στήν Μεγάλη Σύνοδο στήν ἀρχική τους μορφή. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας διαφωνοῦσε κατηγορηματικῶς καί μέ ἐπίσημα Γράμματα ζητοῦσε ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἴτε τά δύο αὐτά θέματα νά ἀφαιρεθοῦν ἀπό τήν θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου εἴτε νά γίνει περαιτέρω συζήτησή τους. Ἔτσι πετύχαμε, ὥστε στήν Σύναξη τῶν Προκαθημένων τοῦ 2016 τό μέν κείμενο “Τό ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἡμερολογίου” νά ἀπαλειφθῆ ἀπό τήν θεματολογία, τό δέ κείμενο “Κωλύματα γάμου” νά ὑποστῆ ἐπεξεργασία. Στό θέμα αὐτό παρόμοια μέ τήν δική μας στάση εἶχαν καί μερικές ἄλλες ἀδελφές Ἐκκλησίες.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο γνωστος Φαναριωτικος γονος των γνωστων Ζηζιουλιων κατευθυνσεων με το θρασος και την αναιδεια της .....διαφορετικοτητας, εκφραζει τον προσανατολισμο του Αιρετικου Φαναριου και των ...κοπελιων του! Γιατι οχι; Οι ανθρωποι αυτοι δεν εχουν ...τσιπα....και ειναι ικανοι να πωλησουν τα πρωτοτοκια αντι πινακιου φακης. Μας προειδοποιησε ο μακαριτης ο Ρωμανιδης που εβλεπε μακρυτερα.

Ανεξήγητη τύφλωση των αντι-Οικουμενιστών! Καθημερινώς αποκαλύπτουν την επιμονή των αιρετικών στην παναίρεση, αλλά κοινωνούν μαζί τους και τους μνημονεύουν!

  Προκαλεί ανερυθρίαστα ο Γαλλίας Εμμανουήλ για την Μεγάλη Σύνοδο


...Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν αναγνωρίζουμε όλες τις άλλες Εκκλησίες, είτε είναι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, είτε οι Εκκλησίες οι οποίες προήλθαν από την Μεταρρύθμιση. Πρέπει να είμαστε  λ ο γ ι κ ο ί  σε όλα αυτά τα θέματα..
Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις: Σε μια εκτενή συνέντευξη που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια, ο Μητροπολίτης Γαλλίας, "ο οποίος έχει αναδειχθεί σήμερα σε έναν εκ των κορυφαίων ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, μέλος της Ιεράς Συνόδου, εκ των διοργανωτών της Μεγάλης Συνόδου, και εξ απορρήτων συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου", θέτει θέμα "λογικής" όσον αφορά στις εκκλησιολογικές, δογματικές και ακραιφνώς οικουμενιστικές εκτροπές, που ετοιμάζονται για την Αγία και Μεγάλη σύνοδο. Ομολογεί με παρρησία και επιβεβαιώνει τις θεολογικά τεκμηριωμένες ανησυχίες, που εκφράστηκαν στην πρόσφατη ημερίδα. Υπενθυμίζουμε την ιδιόχειρη και ενυπόγραφη θέση του Οικουμενικού Πατριάρχου στον Μητροπολίτη Κυθήρων, το περασμένο καλοκαίρι. Ο Θεός να μας φυλάει..
Δείτε σχετικά:

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

Η ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Η ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ
ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
    Στην ανάρτησή μας  ΣΥΜΦΩΝΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΥ ΧΩΡΟΥ αναφέρθηκε στην ανάγκη τῆς ενότητος τῶν ορθοδόξων (νεοημερολογιτῶν και παλαιοημερολογιτῶν), όπως έγραψε ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος στην επιστολή του προς τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.
   Η πορεία πρός την –ο μοι γένοιτο– ληστρική Σύνοδο τῆς Κρήτης, καταξιώνει τους αδελφούς τοῦ Πατρώου χώρου και καταισχύνει τους κακοδόξους Οικουμενιστάς τοῦ Νέου χώρου. Στην Ημερίδα «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες» εφάνηκε ξεκάθαρα ο φωτισμός γιά τον οποίο ομίλησε ο μακαριστός π. Παΐσιος, όταν έγραψε τα εξής:
    «Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ δώση ὁ Θεὸς τὸν φωτισμόν Του εἰς ὅλους μας …, διά νὰ γίνη πρῶτον ἡ ἕνωσις αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» [ενν. η ένωσις τοῦ παλαιοῦ και νέου χώρου], νὰ πραγματοποιηθῆ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στὸ σκανδαλισμένο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀγάπη η πνευματική μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν, καὶ κατόπιν ἂς γίνη σκέψις γιά τὴν ἕνωσιν μετὰ τῶν ἄλλων ὁμολογιῶν, ἐὰν καὶ ἐφ᾽ ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν ν᾽ ἀσπασθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα».
    Από το πνεύμα που επικράτησε στην Ημερίδα και η συναναστροφή μεταξύ ορθοδόξων Παλαιοῦ και Νέου χώρου φάνηκε η αναγκαιότης τῆς συνενώσεως για να αντιμετωπισθεί η κακοδοξία τῶν Οικουμενιστῶν. Έφθασε λοιπόν ο καιρός τῆς ταπεινώσεως και ενώσεως.
    Οι επίσκοποι τῆς Ελλαδικῆς Εκκλησίας θα πρέπει να προσέχουν πολύ την εξής φράση του Αγίου Παїσίου:
  «Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θά παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολο­γήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας».
      Ποιοί από τους επισκόπους θα υποστηρίξουν την Ορθοδοξία εφ’ όσον τα κείμενα που είναι προς ψήφιση και ο κανονισμός λειτουργίας τῆς Συνόδου δεν είναι τῆς παραδόσεως, όπως επίσης δεν είναι ορθόδοξος η παρουσία αιρετικῶν παρατηρητῶν; Και επίσης, ποιός πατήρ τῆς Εκκλησίας μας πήγε σε Σύνοδο για την οποία γνώριζε εκ τῶν προτέρων ότι πρόκειται για ληστρική σύνοδο; Μήπως επιβάλλεται η Ιεραρχία τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος να αποφασίσει να μην συμμετάσχει στην Σύνοδο αυτή όπως προτείνει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, ώστε να αποφευχθεί ένα νέο σχίσμα, και να συγκροτηθεί από την Ιεραρχία σύνοδος προς καταδίκη τοῦ Οικουμενισμοῦ;
     Άς αναλογιστούν οι επίσκοποι τῆς Ελλαδικῆς Εκκλησίας ότι η κόκκινη γραμμή δεν είναι το κοινό ποτήριο με τους παπικούς, αλλά η έγκριση τῶν προς ψήφιση αιρετικῶν κειμένων, όπως υπογραμμίστηκε στην Ημερίδα. Ο όρος «Χριστιανικές Εκκλησίες» στα κείμενα δεν είναι καταχρηστικός ή τεχνικός, αλλά έχει σκοπό να δώσει εκκλησιαστικότητα  στις αιρέσεις. Οι συντάκτες πιστεύουν στην αιρετική θεωρία τῶν κλάδων.
   Τέλος παραθέτω ένα σχόλιο για το θέμα τῆς ενώσεως από αδελφό καθηγητή.
Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ είπε…
Σεβαστέ π. Θεόδωρε με χαρά μου πληροφορήθηκα ότι στην Ημερίδα κάποια στιγμή στον λόγο Σας ζητήσατε να πέσουν οι τόνοι αντιπαράθεσης μεταξύ Νεοημερολογητών και Παλαιοημερολογητών Αντιοικουμενιστών μπροστά στον κοινό μεγάλο κίνδυνο που διέρχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, εννοώντας, εάν κατάλαβα καλά, μία πιθανή συνεργασία και ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων δυνάμεων, μελλοντικά, ενάντια στους Αιρετικούς Οικουμενιστές και φιλοοικουμενιστές. Αυτή η σκέψη δεν είναι δική Σας, αλλά ο Χριστός μας Σας φώτισε, ως αρχηγό μίας σεβαστής ομάδος κληρικών και λαϊκών που πονούν για Την Εκκλησία Του. Πατέρα Θεόδωρε αυτό είναι το Αντίδοτο στο δηλητήριο της Αίρεσης που πλέον επιβάλλεται και Επίσημα με την απόφαση της Ψευδοσυνόδου, η ενότητα δηλαδή όλων των αληθινών Ορθοδόξων. Η πλευρά των χλευαστικώς αποκαλουμένων «Παλαιοημερολογητών», αναφέρομαι στην μεγάλη μερίδα αυτού του αγώνα, ποθεί και ζητά αυτή την ενότητα υπεράσπισης της Ορθοδοξίας και είναι έτοιμη να προσφέρει όλες της τις δυνάμεις και μέσα που διαθέτει, Αρχιερείς, κληρικούς, μοναχούς, Ναούς, μοναστήρια, χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που αποτελούν το λογικό ποίμνιο, άλλωστε ο αγώνας μας γι αυτό έγινε από τους Πατέρες μας και συνεχίζεται από εμάς, παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη μας, για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Εύχομαι αληθινά μετά την οριστική πτώση των Οικουμενιστών με τις αποφάσεις της Συνόδου τους να βρείτε το θάρρος να αποφασίσετε την Αποτείχιση και κατόπιν την ενότητα των Ορθοδόξων. Εάν συμβεί αυτό τότε αυτοί που οραματίσθηκαν την «Νεα Ορθοδοξία» και την υλοποιούν με την Σύνοδό τους θα διαπιστώσουν όπως λέει και ο λαός μας «τι εστί βερύκοκο».

Χαιρετισμός Επισκόπου Μπρατσέκ Λογγίνου, στην Ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο

 Εἶπε ὁ Ἐπίσκοπος Λογγίνος: «Εμείς, οι Ορθόδοξοι, δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε στον οικουμενι-σμό... Ὄχι μὲ τον καταραμένο οικουμενισμό, ο οποίος είναι πρόδρομος του αντιχρίστου»!!!
ς μᾶς ποῦν λοιπόν, οἱ Ἕλληνες ἱερωμένοι ἀντι-Οἰκουμενιστές: Ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ Π.Σ.Ε. τί εἶναι; Δὲν εἶναι συμμετοχὴ στὸν Οἰκουμενισμό; Καὶ ἡ ἀναγνώριση-ψήφιση τῶν πεπραγμένων στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τῶν αἱρετικῶν βαπτισμάτων ὡς ἔγκυρων, (παρόντων τοῦ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιου ὡς παρατηρητοῦ καὶ τοῦ Δημητριάδος Ἰγνατίου ὡς μέλους) τί εἶναι; Δὲν εἶναι ἀποδοχὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Καὶ ἡ μνημόνευση τῶν Οἰκουμενιστῶν, τί εἶναι; Δὲν εἶναι κοινωνία μὲ τὸν "καταραμένο οικουμενισμό";


Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου Επισκόπου του Μπάντσεν και Βικαρίου της Επαρχίας Τσερνοβιτσίου, κ.κ. Λογγίνου, ως εκπροσώπου του Μητροπολίτου Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας, κ.κ. Ονουφρίου.


Σεβασμιώτατοι, Σεβαστοί Πατέρες, Οσιολογιώτατοι και Οσιολογιώτατες, αγαπητοί αδελφοί,
Με τον πιο βαθύ πόνο της ψυχή, συνήλθαμε σήμερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, επειδή, στις ημέρες που ζούμε, η Ορθόδοξη μας Εκκλησία δέχεται σκληρά χτυπήματα. Αλλά, παρόλο που εδώ και δύο χιλιετίες η Εκκλησία μας δέχτηκε χτυπήματα από όλες τις πλευρές, από όλες τις αιρέσεις, οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας τήρησαν τα δόγματα και την αληθινή πίστη. 

Σας αγκαλλιάζουμε με όλη την αγάπη μας εν Χριστώ τω Κύριω ημών και, κατά τον λόγο του θείου Ψαλμωδού, ο οποίος λέει: Ίδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό (Ψ 132:1), σας αγκαλλιάζουμε όμως όχι στην υποκριτική αγάπη με τους αιρετικούς, αλλά ενωμένοι με τους αδελφούς μας στην αγνή μας πίστη, κανονική και ορθή, διότι η αγάπη συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ (A’ Koρ. 13:6) και την αλήθεια την ζούμε στην Εκκλησία μας. Σήμερα μας συνένωσαν εδώ ο πόνος της ψυχής και οι προβληματισμοί του Ορθοδόξου λαού της Οικουμένης, λόγω του μεγάλου κινδύνου, που έχει εμφανιστεί ενώπιόν μας, και αντιμέτωποι του κινδύνου αυτού έχουμε μπροστά μας μόνο δύο επιλογές: να γίνουμε προδότες της αγίας μας Ορθόδοξου πίστεως ή να ομολογήσουμε την αγία αλήθεια, την οποία λάβαμε ως την πιο πολύτιμη παρακαταθήκη. Γνωρίζουμε μόνο μια Εκκλησία, την οποία μας παρέδωσε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας,
και αυτή είναι η μία, ἁγία, καθολική καὶ ἀποστολικὴΈκκλησίαν και αυτή είναι η ορθόδοξη πίστη, και όλα αυτά θέλουμε να τα επιστρέψουμε ως ακέραια αντίδωρα στον Σωτήρα μας, στην αιωνιότητα. Αυτή είναι η Εκκλησία, την οποία πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν (Μτ. 16:18) και της οποίας η κεφαλή είναι ο Χριστός.
Δεν αναγνωρίζουμε άλλες αδελφές «εκκλησίες» και ούτε τις «σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο». Ναι, βέβαια, αγαπάμε όλους και όλον τον κόσμο της γης, διότι όλοι είμαστε κτίσματα του Θεού και εξαιτίας αυτού τους αγαπάμε και τους καλούμε όλους να επιστρέψουν στην αληθινή και σωτήρια Ορθόδοξη πίστη, την οποία μας αποκάλυψε ο Κύριος Ιησούς Χριστός και η οποία είναι μια και την εξαγόρασε με το άγιο Του Αίμα και όχι με τον καταραμένο οικουμενισμό, ο οποίος είναι πρόδρομος του αντιχρίστου και αποβλέπει να καταστρέψει από τα θεμέλια την μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία του Χριστού.
Θέλω να εκφράσω μερικούς λόγους για τους οποίου εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε στον οικουμενισμό:
- Ο Οικουμενισμός αντικαταστεί την σωστή έννοια της Καθολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Εκκλησίας που πρεσβεύει την Αλήθεια του Θεού, με τον λάθος ορισμό της Καθολικής Εκκλησίας, ως παγκόσμια Εκκλησία, στην γεωγραφική έννοια του όρους «καθολικός».
- Ο οικουμενισμός προτιμάει την ποσότητα των μελών και όχι την ποιότητα της ομολογίας της πίστεως.
-   Επιβάλλει νόθες διδασκαλίες, δήθεν καθολικές, οι οποίες είναι εκτός της Αλήθειας.
-   Ενισχύει τους ετεροδόξους στην πεποίθηση ότι κι εκείνοι ανήκουν στην Εκκλησία.
-   Δεν πιστεύει στην ύπαρξη της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας.
-   Υπονομεύει κατά τον αιρετικό τρόπο την ορθόδοξη εκκλησιολογία.
-   Εκφράζει δυσπιστία στη δύναμη των λόγων του Χριστούγια το ακαταμάχητο της Εκκλησίας (Μτ. 28:20), οι οποίοι λόγοι θα παραμείνουν αμετάκλητοι μέχρι τη συντέλεια του κόσμου.
- Πρεσβεύει μια διδασκαλία εντελώς καινοτόμα περί της Εκκλησίας, αντίθετη ως προς την Ορθόδοξη πίστη. Εμείς δεν μπορούμε να απορρίψουμε τα δόγματα, τους κανόνες και τις παραδόσεις της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, που μας ενθαρρύνουν στην ορθή πίστη και μας καθοδηγούν προς την αιώνια σωτηρία, και να προτείνουμε τον οικουμενισμό, ο οποίος μας απομακρύνει από την Ορθοδοξία και μας διδάσκει να παραμελήσουμε τους δογματικούς και κανονικούς όρους της Εκκλησίας.
- Ο οικουμενισμός αμφισβητεί τους ι΄ και με΄ Ιερούς Αποστολικούς Κανόνες, οι οποίοι καταδικάζουν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός δε δύναται να συμμετάσχει σε ένα κίνημα, το οποίο επιδιώκει, με το αποκλειστικό του πνεύμα, να ισοπεδώσει τους ορθοδόξους με τους αιρετικούς, αμφισβητώντας τις Ορθοδόξους Οικουμενικές και Τοπικές Συνόδους, με βάση των οποίων κατοχυρώθηκε η Ορθόδοξη διδασκαλία.
- Αποσπάει με  αιρετικό τρόπο τα κείμενα του λόγου του Θεού από τα συμφραζόμενά τους.
- Προετοιμάζει την Ορθοδοξία για δογματικές αποκλίσεις με σκοπό την «ενότητα»στο όνομα του οικουμενισμού.
Και πολλά άλλα παρόμοια. Δεν μπορούμε να πουλήσουμε την Αλήθεια και την πίστη και είμαστε πολύ προβληματισμένοι για όλα αυτά που γίνονται.
Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί πατέρες, οσιολογιώτατοι και οσιολογιώτατες, αγαπητοί αδελφοί,
Δεόμεθα τον αγαθό Θεό μας να μας βοηθήσει να παραμένουμε αληθινοί υιοί της Εκκλησίας του Χριστού, να μην είμαστε αδιάφοροι, να μην γίνουμε προδότες, να μην πουλήσουμε την πίστη, την οποία μας παρέδωσαν όλοι Άγιοι Πατέρες, από τον Χριστό μέχρι τώρα, και οι οποίοι την βίωσαν σε όλη την κανονική και δογματική αγνότητα των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων. Όσοι δεν γνωρίζουν ακόμα την πίστη και την αλήθεια να αποφασιστούν επιτέλους τι είναι – ορθόδοξοι ή αιρετικοί, είναι με τον Πάπα Ρώμης ή με την Αλήθεια του Χριστού, του Σωτήρα ημών, με τις διδασκαλίες της Ορθόδοξης μας Εκκλησίας.
Δεν θα σε πουλήσουμε, Αγία Ορθοδοξία μας, ακόμα και αν χρειαστεί να υποφέρουμε για σένα. Ένα μαρτύριο ήταν η ζωή όλων εκείνων που θυσιάστηκαν για την αγάπη του Χριστού. Είναι η ώρα να πάρουμε απόφαση: θα ομολογήσουμε τον αληθινό Χριστό ή θα ομολογήσουμε τον πρόδρομο του αντιχρίστου.
Αυτή η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» είναι η πιο πονηρή, ληστρική, ψευδής σύνοδος, την οποία οι πιστοί της επαρχίας μου δεν πρόκειται ποτέ να την αναγνωρίσουν. Έχω συμμετάσχει στην προετοιμασία της συνόδου, είναι τρομερό αυτό που προετοιμάζεται˙ διαπιστώνουμε την διγλωσσία της «Μεγάλης» Συνόδου, όμως ξέρουμε ότι ο Θεός είναι ναι ή οὔ (Μτ. 5:37), και γι’αυτό δεν θα την αναγνωρίσουμε ποτέ. Και η κοινή δήλωση από την συνάντηση στην Κούβα του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Πάπα, τον αρχιαιρετικό, με τα 30 σημεία που περιέχει, για μένα προσωπικά είναι τα τριάκοντα ἀργύρια του Ιούδα. Γι΄αυτό προσεύχομαι ο Θεός να μας βοηθήσει! Αν χάσουμε τα πάντα στη γη και δεν έχουμε τι να φάμε, τι να πιούμε, τίποτε δεν είναι, όμως, αν χάσουμε την πίστη, χάσαμε τα πάντα. Αν χάσουμε την Αλήθεια των Αγίων Πατέρων, την οποία μας την παρέδωσαν, και αν χάσουμε την αληθινή Εκκλησία, πού αλλού θα σηκώσουμε μετά τα χέρια μας στον πόνο μας και που να προσευχόμαστε; Σε ποιον «θεό» θα προσεχόμαστε πλέον, αν προδώσαμε και πουλήσαμε τον Θεό μας; Αυτοί θέλουν τον οικουμενισμό, επειδή αποβλέπουν να κερδίσουν τον χριστιανικό κόσμο, και όμως τόση ταραχή προκάλεσε ο οικουμενισμός στην Εκκλησία μας! Τους χριστιανούς δύναται να τους επαναφέρουμε στην Εκκλησία μόνο και μόνο με την ομολογία της Αλήθειας και με την μετάνοια. Επίσης μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να είμαστε ένα, αδελφοί μου στην αληθινή πίστη, η οποία μας δόθηκε άπαξ διά παντός.
Ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία σας, σας αγαπάμε πολύ! Σας ευχαριστώ ακόμα μια φορά για την ομολογία της αγίας Αλήθειας. Ο Θεός δεν θα μας αφήσει. Δεν κάνουμε επιδείξεις υπερηφάνειας, δεν θέλουμε να αναδείξουμε τίποτε άλλο παρά μόνο την Αλήθεια των Αγίων Πατέρων, τους οποίος το ε΄ σημείο της κοινής δήλωσης της Κούβας τους κατηγορεί, όλους του Αγίους Πατέρες και τους προγόνους μας εδώ και δέκα αιώνες, επειδή τάχα λόγω των αμαρτιών και λαθών τους, σήμερα οι δύο Εκκλησίες δεν έχουν ευχαριστιακή κοινωνία.
Αδελφοί μου, δεν υπάρχουν περισσότερες Εκκλησίες, υπάρχει μόνο η μια Εκκλησία του Χριστού, της οποίας η κεφαλή είναι ο Χριστός. Να παραμείνετε σε αυτή την Εκκλησία και ο Χριστός θα παραμείνει μαζί σας.
Σας ασπαζόμαστε τα χέρια, χαιρόμαστε την ορθόδοξη μας κοινωνία. Να είστε ενωμένοι στο πνεύμα της Αλήθειας, θα είμαστε μαζί σας με όλη την αγάπη μας και σας διαβεβαιώνουμε ότι θέλουμε να ομολογήσουμε την Αλήθεια. Στις τοπικές μας συνόδους δεν έχουμε καμία εξουσία, δεν μας δίνει κανείς σημασία, γι΄αυτό για μας είναι πολύ δύσκολο και ζητάμε ταπεινά τις ιερές σας προσευχές για να τηρήσουμε την αληθινή πίστη.
Αμήν.
Βικάριος της Επαρχίας του Τσέρνοβιτς

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Το πρωτο εις την ζωην του, λογικο και (ιδιομορφο βεβαια) αξιοπρεπες αρθρο, του εν λογω Φαναριωτου!!!!

Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου: ΠΕΡΙ ΧΑΣΑΠΟ-ΧΟΙ-ΡΟΥΡΓΩΝ

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 
Τὸ λίαν ἐπίκαιρον θέμα τῆς ὀργανοδωρεᾶς1, ὡς γνωστόν, εἶναι ἓν θέμα μὲ ποικίλην καὶ δυσχερῆ προβληματολογίαν θρησκευτικοῦ, ἠθικοῦ, κοινωνιολογικοῦ, νομικοῦ, πολιτικοῦ, οἰκονομικοῦ καὶ ἄλλου χαρακτῆρος. Δύναται δὲ νὰ ὑλοποιηθεῖ ὑπὸ τοῦ δότου ζῶντος ἔτι ἢ μετὰ τὸν θάνατόν του, ὁπότε ἐμπλέκεται μετ’ αὐτοῦ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ καὶ ἡ γνώμη τῶν συγγενῶν του. Βεβαίως ἐδῶ σημαντικὸν ρόλον διαδραματίζει ἡ ἡλικία τοῦ δότου καθὼς καὶ ἡ κατάστασις τῶν ὀργάνων αὐτοῦ, τὰ ὁποῖα δυνατὸν νὰ παρουσιάζουν φθορὰς ἐκ τῆς στιγμῆς λήψεώς των, τῆς χρήσεως πολλῶν φαρμάκων κ.ἄ. 
Οὕτως νεφρά, ἤπαρ, καρδία, πνεύμονες, πάγκρεας, λεπτὸν ἔντερον, κερατοειδὴς χιτὼν καὶ ὀστά, ἠμποροῦν νὰ ἀφαιρεθοῦν ἐξ ἑνὸς ἐγκεφαλικῶς νεκροῦ δότου καὶ νὰ μεταμοσχευθοῦν εἰς ἕναν παραλήπτην. Καὶ ἐδῶ διερωτᾶταί τις: τί γίνονται τὰ ὄργανα τῶν χιλιάδων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι σφαγιάζονται ἀπὸ ἐτῶν εἰς τὴν Ἐγγὺς Ἀνατολήν; Γνωστὸν ἐξ ἄλλου καὶ τὸ ὅτι εἰς τὴν Κίναν, ὅπου ἐτησίως ἐκτελοῦνται περὶ τὸ ἓν ἑκατομμύριον καταδίκων, ἀμέσως λαμβάνονται τὰ ὄργανα αὐτῶν. Ἐπίσης πασίγνωστοι καὶ αἱ κλοπαί, ἡ ἐμπορία τῶν ὀργάνων κ.ἄ. 
Προκειμένου δὲ περὶ τῶν νεφρῶν καὶ τοῦ ἤπατος, τοῦτο εἶναι δυνατὸν καὶ μεταξὺ συγγενῶν ἢ ἐγγὺς εὑρισκομένων προσώπων. Εἰς ὅλας πάντως τὰς περιπτώσεις δέον πρὸ τῆς λήψεως τοῦ ὀργάνου, νὰ διαπιστωθεῖ ὑπὸ δύο ἰατρῶν, ἀνεξαρτήτων πρὸς ἀλλήλους, ὁ ἐγκεφαλικὸς θάνατος τοῦ ἀσθενοῦς.


Κατὰ τοὺς εὐρωπαϊκοὺς πάντως νόμους -ἐκτὸς τῆς Δανίας, ἡ ὁποία δέχεται τὸν καρδιακὸν θάνατον-, ἐγκεφαλικός2 σημαίνει: ἀ-λειτουργίαν τοῦ μικροῦ, τοῦ μεγάλου ἐγκεφάλου καὶ τοῦ στελέχους ἄνευ ἀναστολῆς. Καὶ διὰ νὰ ἐξακριβωθεῖ τὸ συμβάν, ἐφ’ ὅσον διὰ τῆς ἰατρικῆς ὑποστηρίξεως διατηρεῖται ὁ ἀσθενὴς ἐν τῇ ζωῇ, οἱ ἰατροὶ ἐξετάζουν ἐὰν ὁ ἀσθενὴς ἀντιδρᾶ δι’ ἐρεθισμάτων εἰς τὸ πρόσωπόν του ἢ ὅταν ἐγγίζεται ὁ λαιμός του, τέλος δὲ ἐὰν διακοπεῖ ἡ τεχνητὴ ἀναπνοή του διὰ μικρὸν καὶ οὗτος μετὰ ἀρχίζει καὶ πάλιν μόνος νὰ ἀναπνέει. Ὁ ἐγκεφαλικὸς θάνατος ἰατρικῶς -κατὰ τὰς φυσικὰς ἐπιστήμας-, θεωρεῖται ὡς ὁ θάνατος τοῦ ἀνθρώπου, ὅμως ἡ ἐξομοίωσις αὕτη δὲν εἶναι ἀναμφισβήτητος, διότι ἄνθρωποι διαγνωσθέντες ὡς ἐγκεφαλικῶς νεκροὶ εἶναι θνήσκοντες (κλινικὸς θάνατος) καὶ οὐχὶ νεκροί. Π.χ. ἐγκεφαλικῶς νεκραὶ ἔγκυοι γυναῖκες ἔχουν γεννήσει, πρᾶγμα ὅμως ἀδύνατον δι’ ἓν πτῶμα. Οὗτοι παρουσιάζουν ὅλα τὰ ἐνδεικτικὰ τῶν ζώντων: π.χ. ἱδρώνουν, χωνεύουν καὶ ἐνίοτε κινοῦνται, ὑποστηρίζονται διὰ τεχνητῆς ἀναπνοῆς καὶ δέχονται μαρτυρικὰς ἐπεμβάσεις τῆς διαγνωστικῆς τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου, διότι δὲν παρέχονται εἰς αὐτοὺς φάρμακα κατὰ τοῦ πόνου καὶ δὲν χρησιμοποιεῖται ἡ νάρκωσις κατὰ τὰς ἐκτομὰς π.χ. ἀπὸ τὸν λαιμὸν μέχρι τοῦ γόνατος. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν γνωρίζει τις ἐὰν ὑποφέρουν οἱ ἐγκεφαλικῶς νεκροί κατὰ τὴν ἀφαίρεσιν ὀργάνων, δίδονται εἰς αὐτοὺς φάρμακα κατευναστικά, πρὸς λῆψιν φρέσκων ὀργάνων. Πάντως ἡ ἀφαίρεσις αὐτῶν ἐκ ζώντων, σημαίνει ἐπίσπευσιν τοῦ θανάτου καὶ ἰατρικὴν ἐπέμβασιν μὲ συνέπειαν τὸν θάνατον, ὅπερ ἐγκληματικὸν καὶ ἀνήθικον. 
Διὰ τῆς ἐμπειρικῆς παρατηρήσεως τῆς διαδικασίας τοῦ θανάτου, δὲν δυνάμεθα ἐκ τῶν ἀνωτέρω νὰ προσδιορίσωμεν τὴν ἀκριβῆ στιγμὴν αὐτοῦ, ἀλλὰ μόνον ὁρισμένα διακριτικὰ ἐκ τῶν ὁποίων ἐξάγεται τὸ συμβάν του, ὁ ὁποῖος διὰ τὸν ἐγκέφαλον ἀποτελεῖ πάντως ἓν κριτήριον αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον ὅμως δὲν δύναται νὰ ὑποκατασταθεῖ τεχνητῶς (δι’ ὑπολογιστῶν). Τοῦτο ἰσχύει καὶ διὰ τὴν ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου ἐξάρτησιν τοῦ ἀνθρώπου ὡς ψυχοσωματικῆς ἑνότητος.


Περιττὸν νὰ λεχθεῖ, ὅτι πολλὰ τῶν ἀνωτέρω προβλημάτων ἀποκρύπτονται ἐκ τῆς εὐρυτέρας δημοσιότητος, διότι τὸ θέμα τῆς ὀργανοδωρεᾶς παρουσιάζει καὶ μερκαντιλιστικὴν προβληματολογίαν: Κατ’ ἀρχὴν ἀπαιτεῖται δι’ αὐτὴν ἡ ὑπογραφὴ τῆς ταυτότητος δωρεᾶς ὑπὸ τοῦ δότου. Ἐπίσης δέον νὰ σημειωθεῖ, ὅτι πλέον τῶν 90% τῶν θυμάτων δὲν συμφωνοῦν διὰ τὴν δωρεάν, ὁπότε μὴ ὑπαρχούσης τῆς ἀποφάσεως τοῦ δότου ἢ τῶν συγγενῶν του, προσβάλλεται τὸ δίκαιον αὐτοδιαθέσεως τοῦ ἀποθνήσκοντος, διότι οὐδεὶς πρέπει νὰ γίνηται ἀντικείμενον ἑτέρου. Ἄρα διὰ τὴν δωρεὰν δὲν ἀρκεῖ μόνον ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπον. 
Διότι τὸ θέμα τῆς λήψεως ὀργάνων ἐμπλέκεται καὶ μὲ τὸ τῆς μεταμοσχεύσεως καὶ τῆς ἀπανθρώπου ἐν πολλοῖς ἐμπορίας αὐτῶν. Ἰδοὺ μερικὰ παραδείγματα. Ἡ κυβέρνησις τῆς Γερμανίας κατὰ τὸ 2012 ἐπέβαλε μίαν μεταρρύθμισιν δωρεᾶς ὀργάνων, ἐπὶ τῷ σκοπῷ τῆς αὐξήσεως τῶν δωρητῶν. Αἱ κοινωνικαὶ ἀσφαλίσεις ὄφειλον μελλοντικῶς νὰ ἀπαιτοῦν ἀπὸ τοὺς συνταξιοδοτουμένους, νὰ ἀποφασίζουν περὶ τοῦ ἐὰν ἐπιθυμοῦν νὰ γίνωσιν δόται! Αἱ κλινικαὶ ἐπιέζοντο νὰ πραγματοποιοῦν ὁρισμένον ἀριθμὸν μεταμοσχεύσεων, ἀλλέως θὰ ἔχανον τὸ Statut των! Ἐκτὸς τούτου, ἀναρίθμητοι "χοι-ροῦργοι" εἶχον συνάψει σύμβασιν μὲ bonus, τοῦτ’ ἔστιν ἀμείβοντο ἐπιπλέον ὅταν "ἐχειρούργουν" πολλάκις, ὥστε τὸ τμῆμα τῶν μεταμοσχεύσεων νὰ ἀποβαίνει χρυσορυχεῖον διὰ τὸ νοσοκομεῖον. 
Μήπως αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ προσομοιάζοντά πως πρὸς τὸ ἐμπόριον λευκῆς σαρκός, ἐπιτάσσει καὶ ὁ ὄρκος τοῦ Ἱπποκράτους; 
__________________________________ 
1- R. Fuchs, Schwerer Tod, Publik-Forum ἀρ. 2 (2013) 24-25. B. Tambour, Organspende, Ἔνθ. ἀνωτ. ἀρ. 2 (2015) 25. 
2- Χ. Παρασκευαΐδη, Δημητριάδος, Ἐγκεφαλικὸς ἢ καρδιακὸς θάνατος; Ἀθῆνα 1992. E. Schockenhoff - A. Manzel, Ist der Mensch mit dem Hirntod wirklich tot? Publik-Forum ἀρ. 22 (2012) 16-17.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ‘’ΕΟΡΤΑΣΑΝ’’ ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ‘’ΕΟΡΤΑΣΑΝ’’ ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου


Το πρόβλημα της Ουνίας στην Ουκρανία ολοένα και οξύνεται. Οι Παπικοί Ουνίτες, εκμεταλλεύονται τα πάντα. Στο Κίεβο ο Ουνίτης ‘’αρχιεπίσκοπος’’ Sviatoslav ο οποίος προΐσταται των Ουνιτών της Ουκρανίας, σε ομιλία του στις 20 Μαρτίου 2016, στον Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στο Κίεβο, μίλησε για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Φυσικά δεν μίλησε για την Ορθοδοξία, ούτε αναφορά στην 7η Οικουμενική Σύνοδο είχε κάνει.  Απλά ανέφερε ότι η Κυριακή είναι για τις εικόνες και ανεφέρθηκε εκτεταμένα για τη νηστεία. Ένας ανυποψίαστος Ουκρανός Ορθόδοξος, αν παρευρίσκετο εκεί θα νόμιζε ότι είναι Ορθόδοξοι.  Εξάλλου τα άμφια των Ουνιτών, ήταν όπως των Ορθοδόξων. Στην Ουκρανία ακόμα και ένζυμο άρτο χρησιμοποιούν οι ουνίτες ‘’ιερείς’’.

Να σημειώσουμε ότι οι Ουνίτες, πολλούς Ναούς Ορθοδόξων έχουν αρπάξει με βίαιο τρόπο.   Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αρπαγής του Ορθοδόξου Ναού, το έτος 1989 στο Ιβανο-Φραγκόσκ, όπου εξεδιώχθη ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιβανο-Φραγκόσκ Μακάριος, μαζί με τους Ορθόδοξους εκκλησιαζομένους την ώρα που τελούσε τη Θεία Λειτουργία. Μέχρι και ουνίτη ‘’πατριάρχη’’ ήθελε να διορίσει το Βατικανό στην Ουκρανία. Η Ουνία στην Ουκρανία, η οποία παρεισέφρησε στην Ουκρανία μέσω των Ιησουιτών δρα κυρίως στη Δυτική Ουκρανία, στην πόλη Λβιβ. 

Στο κείμενο του Balamand, στο οποίο κατ’ουσία αναιρέθηκαν οι προηγούμενες καταδίκες της Ουνίας στη Βιέννη (1990) και στο Freising (1990), οι Ουνίτικες ‘’εκκλησίες’’ καλούνται «Καθολικές  Ανατολικές Εκκλησίες». 

«Εκκλησία ομολογήτρια» αποκάλεσε την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ο Πατριάρχης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας  Κύριλλος, κατά την πρόσφατη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσσίας που συνήλθε στις 24 Δεκεμβρίου 2015 στην Πατριαρχική και Συνοδική κατοικία της Ιεράς Μονής Αγίου Δανιήλ Μόσχας (mospat.ru.gr) και όντως είναι Εκκλησία ομολογήτρια.

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016


Ο π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ


Σέ όρθόδοξα πλαίσια κινεῖται καί ἡ σκέψη τοῦ μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, ὁ ὁποῖος διετέλεσε ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Δημητρίου Κομνηνείου στό Στόμιο Λαρίσης, καί, κατά κοινή ὁμολογία, ἦταν ὀρθοδοξότατος στό φρόνημα, ἐμβριθής μελετητής τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ὁ καλύτερος καί πιστότατος ἑρμηνευτής καί ἀναλυτής της στόν 20ό αἰῶ. Ὁ π. Ἀθανάσιος σέ μιά ὁμιλία του τό 1991, ἑρμηνεύοντας τό 15ο κεφάλαιο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, ἀναπτύσσει τά σχετικά μέ τήν Ἀποστολική Σύνοδο καί τήν συγκρίνει μέ τήν μέλλουσα Πανορθόδοξη Σύνοδο. Ἔχει, ὅπως θά διαπιστώσουμε, καί πολλές ἀναφορές στόν ὅσιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς. 

Λέει, λοιπόν: «Ὁ σκοπὸς μιᾶς Συνόδου εἶναι νὰ φέρει τὴν εἰρήνη… Φημολογεῖται ἡ συγκρότηση μιᾶς Συνόδου Οἰκουμενικῆς, ἡ ὁποία θὰ γίνει στὶς μέρες μας… Ἐρωτοῦμε: τί θὰ περιέχει αὐτὴ ἡ Σύνοδος; Δηλαδὴ μὲ τί θὰ ἀσχοληθεῖ;…Ὅπως λέει ὁ π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, εἶναι χαρακτηριστικό, πὼς σὲ κάθε προσυνοδική ἐργασία, ποὺ γίνεται, αὐτῆς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου, ἀλλάζουν καὶ τὰ πράγματα. Καὶ ἔτσι δὲν μένει κάτι σταθερό. Αὐτὸ βέβαια τὸ κατακρίνει ὁ π. Ἰουστῖνος. . .  

Εἶναι, ὅμως, καὶ κάτι ἄλλο. Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θὰ συγκαλέσουν τὴν Σύνοδο, ἢ ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ παρακαθίσουν στὴ Σύνοδο, ποιοί θὰ εἶναι; Οἱ Ἐπίσκοποι, ποὺ θὰ καθίσουν, γιὰ νὰ συζητήσουν τὰ θέματα τῆς Συνόδου, σὲ ποιά πνευματικὴ καταστάση βρίσκονται; Ὀρθοδοξοῦν ἢ δὲν ὀρθοδοξοῦν; 

Αὐτοὶ, λοιπὸν, οἱ ἄνθρωποι, ἅμα θὰ καθίσουν στὸ τραπέζι τῶν συζητήσεων, θὰ κινηθοῦν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ; Εἶναι πολὺ σοβαρὰ πράγματα. Προσέξτε! Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔχουν ἤδη χαλκεύσει καὶ ἔχουν ἤδη πείσει αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν οἰκουμενιστικὲς θέσεις. Βεβαίως, εἶναι Οἰκουμενιστές! Δυστυχῶς, πλὴν ἐξαιρέσεων. Λοιπόν, στὸ σχέδιο τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ ἔχουν ἐγκλωβίσει ἤδη τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει τὸ ἑξῆς σχέδιο: Νὰ ἐπέλθει ἡ «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Ὀρθοδοξίας, Ρωμαιοκαθολικισμοῦ καὶ Προτεσταντισμοῦ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη φάση.

Ἀλλὰ, δὲν σταματάει τὸ κακὸ ἐκεῖ. Ἔχουμε ἀκόμα μία φάση. Εἶναι ἡ φάση ἑνώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ, μὲ τὰ τρία αὐτὰ (Ὀρθοδοξία, Ρωμαιοκαθολικισμὸς καὶ Προτεσταντισμὸς), μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ὅλα αὐτὰ ἤδη ἔχουν μπεῖ σὲ δοκιμασία. Δηλ., ὅπως, ὅταν θέλουμε νὰ κάνουμε μία θεατρικὴ παράσταση, γίνεται μία δοκιμή καὶ δεύτερη καὶ Τρίτη, καί μετὰ γίνεται μία πρόβα τζενεράλε, μία γενικὴ πρόβα. Ὅλες αὐτὲς οἱ συναντήσεις, ποὺ γίνονται, πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, καὶ ποὺ συμμετέχουν, δυστυχῶς, καὶ ὀρθόδοξοι, μὰ στὴν Εὐρώπη εἶναι, μὰ στὴν Ἀμερική, εἶναι καμώματα τῆς γενικῆς πρόβας. Νὰ δοῦν πῶς πάει τὸ πρᾶγμα. Ὥστε, λοιπὸν, τὸ μεθεπόμενο βῆμα εἶναι αὐτό. Εἶναι ἡ ἕνωση ὅλων τῶν θρησκειῶν.

Τα πρωτοπαλίκαρα των Οικουμενιστών επιστρατεύτηκαν: Η "επιστήμη" στην ...υπηρεσία της αίρεσης!!!

Τα πρωτοπαλίκαρα των Οικουμενιστών επιστρατεύτηκαν: Η "επιστήμη" στην ...υπηρεσία της αίρεσης!!!

ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού


Σε λίαν ενδιαφέρουσα εισήγηση στην Θεολογική και Επιστημονική Ημερίδα για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο στις 23.3. τρέχοντος έτους, ο Σεβ. Γλυφάδας κ. Παύλος (υπό τον τίτλο «Ερωτήματα περί την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον») εξέθεσε τις θέσεις του για το κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα. Μεταξύ άλλων παρουσίασε την γνώμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιουστίνου του νέου Ομολογητού (Ποποβιτς), ο οποίος είχε εκφράσει  αντίθεση για τη σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου, σε επιστολή του προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας. Έγραφε μεταξύ άλλων ο Άγιος: «Εάν τα σύγχρονα προβλήματα δεν λύωνται με τον Θεάνθρωπον και κατά τον θεανθρώπινον, αποστολικόν και αγιοπατερικόν τρόπον είναι αδύνατον να λυθούν ορθοδόξως και θεαρέστως». 

Είναι φανερό πως σήμερα επιβεβαιώνεται η θέση του Αγίου, με τρόπον που είναι ορατός ακόμη και στον εκ γενετής τυφλό. Όταν αναγνώσει κάποιος το διαβόητο κείμενο της Συνάξεως των Προκαθημένων που αναφέρεται στις Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον δεν χρειάζεται καν να σκεφθεί, ούτε να προβληματισθεί, αν ο Άγιος έχει δίκαιο. 

Από του αιώνος ουκ ηκούσθη ότι οι αιρετικοί (Παπικοί, Προτεστάντες όλων των αποχρώσεων, Μονοφυσίτες και λοιποί), με μια μεταμόρφωση που θα έκανε τον Οβίδιο να κιτρινίσει από ζήλεια, έγιναν «Εκκλησίες»;!!! 

Μάλιστα οι συντάκτες του ως άνω άρθρου 6, παραθεωρώντας, ενσυνειδήτως και επι σκοπώ, τους ιερούς κανόνες ήλθαν να μας πουν τούτο το πρωτοφανές, καινοφανές και εξωφρενικό: Ο 7ος κανόνας της Β΄ Οικουμενικής  Συνόδου κι ο 95ος κανόνας της Έκτης Οικουμενικής αναγνωρίζουν το «βάπτισμα» των αιρετικών και (φυσικώ τω τρόπω) και τα «μυστήρια» τους!!! Ήδη η εξαίρετη εισήγηση του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου αποτελεί πληρωμένη απάντηση στους συντάκτες του ανωτέρω άρθρου 6. 

Διακρίνει κανείς οτιδήποτε το θεανθρώπινον, αποστολικόν ή αγιοπατερικόν σ’ όλα αυτά; Η Εκκλησία της Σερβίας πώς αντικρύζει αυτή την εκτροπή από τον θεανθρώπινο, αποστολικό και αγιοπατερικό τρόπο για τον οποίο ομιλεί ο Άγιος Ιουστίνος; Τοιουτοτρόπως θα λυθούν τα προβλήματα της Εκκλησίας ορθόδοξως και θεαρέστως;

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ!

ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΑΙΣΧΟΣ! ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ

  ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ!

 

 

________Εξ ορισμού ο εκάστοτε Υπουργός της Παιδείας επαγρυπνεί για την «εθνική καί ηθική διαπαιδαγώγηση» της σπουδαζούσης νεολαίας, όπως άλλωστε ορίζει τό Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 16: 
«2. Η παιδεία αποτελεί βασικήν αποστολήν του Κράτους, έχει δε ως σκοπόν την ηθικήν, πνευματικήν, επαγγελματικήν καί φυσικήν αγωγήν των Ελλήνων, την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και την διάπλασιν αυτών ως ελευθέρων και υπευθύνων πολιτών».... 
  _______Δυστυχώς, οπως από τα πράγματα αποδεικνύεται,  ο σημερινός Υπουργός της α-Παιδείας κ. Νικ. Φίλης ενεργεί ακριβώς τα αντίθετα! Αγωνίζεται για να ξερριζώση τόσο την πρός τον Θεό πίστη, όσο και την εθνική συνείδηση από τις καρδιές της μαθητιώσης νεολαίας! Πρόσφατες, άλλωστε, είναι καί οι δηλώσεις του για τήν μή γενοκτονία των Ποντίων! (1) Ο άνθρωπος δεν είναι μόνον ανιστόρητος! Φαίνεται, ότι είναι καί ...αγράμματος! Άρα ακατάλληλος, για να μη είπω επικίνδυνος, για τον τομέα της Παιδείας!
_______Φαίνεται, λοιπόν, ότι ποτέ δέν άκουσε, ποτέ δέν έμαθε, ότι στην Επανάσταση  του 1821 η Εκκλησία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο! Ποτέ δεν άκουσε το όνομα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, ή της Αγίας Λαύρας! Ποτέ δέν άκουσε κάτι, ποτέ δέν διάβασε κάτι για τη Συνέλευση της Βοστίτσας, δηλ. το Αίγιό μας, για τον Παπαφλέσσα, για τον Κερνίτσης Προκόπιο, για το Λάβαρο της Επαναστάσεως, για το Κρυφό Σχολειό και όλα τα παρόμοια!   
  ________«Καλά, δέν ήξερες, δεν ρώταγες»; όπως λέγει ο θυμόσοφος Λαός μας. Ιδού το αποτέλεσμα: Στην εόρτιο Εγκύκλιό του, επ'   ευκαιρία της Εθνικής μας Επετείου, αναφέρεται σε πολλά, όχι όμως και στους Ήρωες της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας ή στην συμβολή  της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 1821! Επί παραδείγματι εθεώρησε σπουδαίο να αναφερθή  στούς «λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες στη δεκαετία του ’60, και το σύνθημα Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, που κυριαρχούσε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου», αλλά δέν είπε έστω και δυό λέξεις για το Κρυφό Σχολειό, την Αγία Λαύρα, για  τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, για την Ορκομωσία των Αγωνιστών στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, για το Λάβαρο του Αγώνος κλπ. Κατά τον αριστερό καί άθεο κ. Φίλη το «Πολυτεχνείο» είναι υπέρτερο όλων αυτών των ιστορικών γεγονότων!  Αίσχος! 
_______Κύριε Υπουργέ, είσθε ανάξιος για τη θέση αυτή. Σας καλώ να παραιτηθήτε! Ξαναγυρίστε στη θέση σας ως Δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΑΥΓΗ και απ' εκεί να πολεμάτε την Ορθοδοξία και την Ελλάδα! Όχι όμως και από τη θέση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας, διότι με τον τρόπο αυτό παραβιάζετε τό Σύνταγμα της Ελλάδος! Βλέπετε, είτε το θέλετε, είτε όχι, επίσημη θρησκεία της Ελλάδος  ακόμη είναι η Ορθοδοξία! Τό Σύνταγμα αρχίζει με τήν επίκληση «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ»! 
 ______Λοιπόν, δεν κάνετε για τη θέση του Υπουργού της Παιδείας! Να παραιτηθήτε, για να ησυχάσουμε με Σας.
Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, 25 Μαρτίου 2016
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Σημείωσις:
(1) Μπορεί στίς ΗΠΑ να ωμίλησε για την «γενοκτονία των Ποντίων», αλλά το γεγονός αυτό ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ το ολίσθημά του. Άλλωστε οι Έλληνες της Αμερικής δεν είναι και ψηφοφόροι του! Αν είναι γενναίος, ας κάμη την επανόρθωση με μια Δήλωσή του εδώ στο Ελλαδιστάν. Τότε θα έχη αξίαν!  

Αλλο ενα ...παρδαλο Οικουμενιστικο ....λουλουδι που μυριζει σαν...γαϊδουραγκαθο!!!

Αλλο ενα ...παρδαλο Οικουμενιστικο ....λουλουδι που μυριζει σαν...γαϊδουραγκαθο!!!



nikodimos


Γράφει ο Κούκης Δημήτρης για την Romfea.gr
Παιδοψυχολόγος - Θεολόγος


Ο μακαριστός μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος, τρία χρόνια μετά την κοίμησή του, εξακολουθεί να βρίσκεται βαθιά μέσα στις καρδιές του πιστού λαού.
Και τούτο γιατί είχε εντρυφήσει στη ζωή της αφιέρωσης, που κατασφράγιζε το Ευαγγελικό και πατερικό ήθος του.
Έζησε ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε πνεύμα υπακοής, πτωχείας και άσκησης.
Προσπάθησε συστηματικά να συνδέσει τη Θεολογία με τη ζωή και την εμπειρία της Εκκλησίας, δίχως στεγνό ύφος και ξύλινη γλώσσα.
Πίστευε ότι η Ορθόδοξη Θεολογία έχει νόημα, μόνο αν γίνεται πράξη, και ότι το Δόγμα δε μπορεί να αποδεικνύεται ξεκομμένο από την εμπειρία της θεώσεως.
Η ορθόδοξη διδασκαλία του μακαριστού Νικοδήμου υπήρξε σταθερά συνδεδεμένη με την εμπειρία της Μεταμόρφωσης και της Πεντηκοστής.
Η θεολογική του γλώσσα άγγιζε πάντοτε υπαρξιακές πτυχές της ζωής των πιστών και ήταν γεμάτη αγωνία για την αλήθεια, τη ζωή και το θάνατο.
Ο κηρυκτικός του λόγος, βαθιά αγιοπνευματικός, βασιζόταν στην εκκλησιαστική ερμηνεία της Βίβλου και στην υγιή εσχατολογία.
Πίστευε ότι η ζωντανή πίστη πηγάζει και τρέφεται από την Λατρεία, για αυτό και έζησε σύσσωμος και σύναιμος με την Σαρκωμένη Αλήθεια, τον Χριστό.
Η θεοφιλής εκκλησιαστική πορεία του διεκόπη απότομα και αντικανονικά. Εκδιώχθηκε από τη Μητρόπολη Αττικής με βίαιο τρόπο, δίχως δυνατότητα απολογίας ή δικαστικής αποκατάστασης.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει: «Οι συνθύται μου δυσμενείς εχθρών πέρα. Ουδέ τράπεζαν μυστικήν δεδοικότες…», δηλαδή, περισσότερο από τους εχθρούς δυσμενείς είναι απέναντί μου οι συλλειτουργοί μου, χωρίς να φοβούνται ούτε την Αγία Τράπεζα.
Η εμπειρία αυτή κατέστη για τον μακαριστό Νικόδημο μία «ματωμένη» μαρτυρία. Άλλωστε η πίστη ομολογείται με Μαρτυρία, που είναι ολοκληρωτική παράδοση στον Χριστό.
Τα τελευταία χρόνια βίωσε στην ησυχία της εξορίας του τη λατρεία του αληθινού Θεού, στη Μονή Νέου Στουδίου.
Πολλοί αγάπησαν τον μακαριστό Νικόδημο κι έγιναν ακόλουθοί του, αλλά και πολλοί τον εδίωξαν.
Μία που «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός κι από κάθε δίκοπο σπαθί» («Ζών γαρ ο λόγος του Θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον») (Εβρ. 4:12) - κλήθηκε να «κόψει», μόνο επειδή ήταν έτοιμος να «κοπεί»!

απο το δεσποτικο ιστολογιο ΡΟΜΦΑΙΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου