Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ: ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ



ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ:

 

ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

 

 

ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ιστ


«Nὰ ἔχετε ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι θὰ κάνωμε κάτι ἄλλο. 
θὰ διοργανοσουμε ὁμάδα κρούσεως, θὰ πᾶμε σὲ αὐτοάμυνα – ἐκεῖ ὁδηγούμεθα. 
Καλὴ εἶνε ἡ δημοκρατία, ἀλλὰ κατήντησε σκιά. 
Καὶ σήμερα κυριαρχοῦν οἱ ἀπατεῶνες καὶ οἱ λωποδύτες. 
Σὲ τέτοιες ἐποχὲς ζοῦμε. 
Κ᾿ ἐσεῖς θὰ ἀναγκασθῆτε νὰ πᾶτε σὲ αὐτοάμυνα, νὰ ὑπερασπίσετε τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑ­πόληψι τῆς οἰκογενείας σας. 
Καταλάβατε;  
Kαὶ αὐτὸ μᾶς τὸ ἐπιβάλλει καὶ τὸ σύνταγμα. Εἴμεθα ἐντὸς τοῦ συντάγματος. 
Τί λέει τὸ σύνταγμα; 
Tὸ τελευταῖο ἄρ­θρο του λέει τὸ ἑξῆς:
Ὅταν κινδυνεύῃ ἡ πατρίς, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ θρησκεία, ὅταν κινδυνεύουν τὰ ἰδανικά, καὶ ἀδρανοῦν οἱ ἐντεταλμένοι καὶ ὑπάρχῃ ἀναρχία, τότε φύλακας τοῦ συντάγματος, φύλακας τῆς ἐλευθερίας, φύλακας τῆς θρησκείας εἶνε ὁ λαός. Ἐμεῖς λοιπὸν θὰ ἀγωνιστοῦμε, ἂν θέλουμε νὰ ζήσῃ ἡ πατρίς μας καὶ ἂν δὲν θέλουμε νὰ γίνῃ ἀμπέλι ξέφραγο καὶ νὰ χορεύουν ὅλοι οἱ πίθηκοι, ὅλων τῶν χρωμάτων καὶ καταστάσεων.  
Εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος δοῦλος τοῦ Κυρίου, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια σας· ἀλλὰ ὡς πρὸς τὴν πίστιν, πεθαίνω γιὰ τὴν πίστι. Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ μ᾿ ἀξιώσῃ ἑνὸς τέλους μαρτυρικοῦ. 
Καὶ γράμματα παίρνω ἐπάνω ἀπὸ τὴ Φλώρινα, ὅτι θὰ μὲ σκοτώσουν. 
Ἀλλὰ τολμᾶνε; 
Πρέπει νὰ ἔχουν, λένε, πολλὲς δυνάμεις, γιατὶ οἱ Χριστιανοὶ εἶνε ἀγωνιστικοί.  
Λοιπόν, μπροστὰ σὲ συνθῆκες καὶ σὲ τέτοιες ἡμέρες ποὺ ζοῦμε, χωρὶς ν᾿ ἀνακατευώμεθα μὲ τὰ κόμματα, θὰ κινούμεθα σὲ ἕν· ὑπερκομματικὸ μῆκος, πάνω ἀπὸ τὰ κόμματα. 
Ἂς ἔχουν διαφορὲς οἱ ἄνθρωποι· ἄλλος τὸ ἄλφα, ἄλλος τὸ βῆτα, ἄλλος τὸ γάμμα φρόνημα κ.λπ.. Ἀλλὰ σ᾿ ἕνα σημεῖο νὰ εἴμεθα σύμφωνοι· πέρα ἀπὸ τὰ κόμματα, πέρα ἀπὸ τὶς ἰδεολογίες, πέρα ἀπὸ ὅλα, θὰ εἴμεθα Ἕλληνες καὶ πρὸ παντὸς Χριστιανοί. 
Αὐτὰ τὰ δυὸ ἰδανικὰ νὰ τὰ κρατήσωμε καλά».

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

     Ἀκολουθώντας καὶ ἀποκαλύπτοντας ἄλλη μιὰ φορὰ "τὸ τρίπτυχο προφίλ τοῦ ὁμολογιακοῦ του προσώπου" μὲ τὴν τακτική τῶν ὑπαναχωρήσεων καὶ τῆς διγλωσσίας ὁ κ. Βαρθολομαῖος, θέλει νὰ παραπλανήσει γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ὀρθοδοξίαν του*, καὶ νὰ πειθαναγκάσει τοὺς Επισκόπους νὰ ψηφίσουν τὰ Οἰκουμενιστικά του σχέδια, μὲ ὑποκριτικὲς ὑποσχέσεις τοῦ τύπου «οὐδὲν προδίδουμε, οὐδὲν ἀπεμπολοῦμε» θὰ «τακτοποιήσουμε πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και άλλες Πανορθόδοξες» γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση (ὅπως ὑπονοεῖ) τῶν κρισίμων θεμάτων τῆς Πίστεως!    Καὶ ἀφοῦ κατορθώσει ΜΙΑ φορὰ σὲ ἐπίπεδο Συνόδου νὰ ὑποκλέψει τὴν ψῆφο (μὲ τὴν ἀνοχή ὅλων ὅσων κοινωνοῦν μαζί του), κατόπιν «μὴν εἴδατε τὸν Παναή»!
    Θυμίζει τὴν ἱστορία  μὲ τὴν βασίλισσα τῶν Αἰγυπτίων Σεμίραμις, ἡ ὁποία ζητούσε ἀπὸ τὸν βασιλιὰ σύζυγό της μιὰ χάρη. Νὰ βασιλεύσει κι αὐτὴ μιὰ μόνο μέρα. Κι ὅταν τὸν ἔπεισε διέταξε νὰ συλλάβουν τὸ βασιλιά καὶ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν. Κι ἔμεινε πιὰ αὐτὴ μόνη βασίλισσα ὄχι μιὰ μέρα, ἀλλὰ γιὰ ὅλη της τὴ ζωή». Ἀλλὰ θυμίζει (ἐκ τοῦ ἀντιθέτου) τὴν ὀρθόδοξη στάση κάποιου ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας (ἐπὶ Εἰκονομαχίας), ποὺ ὅταν τοῦ εἶπαν νὰ ὑπογράψει ΜΙΑ μόνο φορὰ τὴν ἀποδοχὴ αἱρετικῶν πιστευμάτων καὶ μετὰ ἂς πιστεύει ὅ,τι θέλει, ἀρνήθηκε λέγοντας ὅτι εἶναι σὰν νὰ μοῦ λές, ἄφησέ με νὰ σοῦ πάρω μόνο γιὰ μιὰ φορὰ τὸ κεφάλι!

Παραθέτουμε τὴν Ἐγκύκλιο μὲ κάποια μικρὰ σχόλια.
   

Βαρθολομαίος:
Να τακτοποιήσουμε πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και άλλες Πανορθόδοξες(!)

 Πηγή: «ekklisiaonline»

Με αφορμή την επερχόμενη Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέδωσαν εγκύκλιο στην οποία αναφέρονται εκτενώς και στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Κρήτη. 
Αναφέρει μεταξύ άλλων πως "Η Ορθοδοξία είναι η Εκκλησία της συνοδικότητος" , ενώ ως βασικό σκοπό της Πανορθόδοξης αναφέρει πως είναι  "να καταδειχθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ηνωμένη εν τοις Μυστηρίοις, και μάλιστα τη Θεία Ευχαριστία, και τη Ορθοδόξω πίστει, αλλά και εν τη συνοδικότητι". Εντύπωση προκαλεί η αναφορά τους ότι "η Ορθόδοξος Εκκλησία διευθετήση πρώτον τα του οίκου της πριν η εκφέρη λόγον προς τον κόσμον", ενώ υπόσχονται και άλλες Πανορθόδοξες!
Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος την οποία εξασφάλισε το ΕΚΚΛΗΣΙΑonline:
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ ΤΗι ΣΥΓΚΛΗΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΘΕΟY

αγαμοκρατία και δεσποτοκρατία…

αγαμοκρατία και δεσποτοκρατία


 
του Παλαιμαχου Αγωνιστη
παπαΗλια Υφαντη

Ο Παναγιότατος Πάπας αποφάνθηκε πως κάποια απ’ τα λεγόμενα του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών για την προεδρεία των ΗΠΑ κ. Μπραμ, «δεν είναι και τόσο χριστιανικά». Και ο Πρεσβυτεριανός κ. Μπραμ του απάντησε ανάλογα.
Μπαίνει όμως το εύλογο ερώτημα για όλους εμάς τους, λεγόμενους, χριστιανούς, που σε πολλούς τομείς πραγματοποιήσαμε ολική ανατροπή του χριστιανισμού: Πόσο άραγε χριστιανοί μπορεί να είμαστε; Και ας περιοριστούμε, στην προκειμένη περίπτωση, στον τομέα διοίκησης, αρχίζοντας απ’ τους άγιους ποντίφηκες! Μήπως το περί του «αλαθήτου» δόγμα δεν συνιστά εξωφρενική «ύβρη» σε βάρος του μόνο αλάθητου Θεού; Ή ο περί «πρωτείου» ισχυρισμός δεν αποτελεί εκ βάθρων ανατροπή του ευαγγελικού πνεύματος( Ματθαίου: Κ: 25-28, κλπ )! Κι ακόμη το ακατανόητο γεγονός ότι σε αντίθεση με το παράδειγμα  του Χριστού που επέλεξε ως βάση για την οικοδόμηση της Εκκλησίας του τον έγγαμο Απόστολο Πέτρο  έχουν  επιβάλει στον κλήρο το απάνθρωπο καθεστώς της καθολικής αγαμίας! Πράγμα που εξάλλου βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με την μακραίωνη παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας, οπότε γινόταν αδιακρίτως επιλογή μεταξύ εγγάμων και αγάμων. Με βάση τη σοφία και την αγιότητά τους και όχι τόσα άλλα μετέπειτα αφύσικα και αμφισβητούμενα κριτήρια.
Και ενώ στην Παπική Εκκλησία επεβλήθη η αγαμία ως υποχρεωτικό μέτρο για τους κληρικούς όλων των βαθμίδων, στην Ορθόδοξη περιορίστηκε μόνο στους επισκόπους. Είναι δε χαρακτηριστικό, στην προκειμένη περίπτωση, το παράδειγμα του διαπρεπούς ιεράρχη της ΚυρήνηςΣυνεσίου. Ο οποίος στο απάνθρωπο μέτρο της αγαμίας, που τότε άρχισε να εφαρμόζεται, απάντησε ότι θα γινόταν επίσκοπος μόνο, αν διατηρούσε τη σύζυγό του. Για να αναγκαστούν να δεχτούν τον όρο του, δεδομένης της μεγάλης του αρετής και σοφίας. Τελικά όμως η συνήθης πλειοψηφία των αγάμων κατόρθωσε να επιβάλει στην Ορθόδοξη Εκκλησία το μέτρο αυτό, που διαχρονικά αποδείχτηκε πηγή πολλών δεινών. Μεταξύ των οποίων το μέγιστο φαίνεται να είναι το σκάνδαλο της δεσποτοκρατίας, που αποτελεί το αντίστοιχο του παπικού αλάθητου και πρωτείου. Γιατί μπορεί να μην ομιλούν περί αυτών αλλά τα εκφράζουν με το βίο και την πολιτεία τους. Σε σχέση και με το λαϊκό στοιχείο της Εκκλησίας αλλά προπάντων τους υπόλοιπους κληρικούς.
Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι η αποξένωση του λαού από την Εκκλησία. Δεδομένου ότι τον έχουν βάλει τελεσίδικα στο περιθώριο. Και ποτέ δεν τον ρωτάνε για το παραμικρό. Ή μήπωςακούσατε να ζητούν τη συγκατάθεσή του, όταν θέλουν να εκλέξουν παπάδες, επισκόπους ή αρχιεπισκόπους; Τον κολακεύουν μόνο, οσάκις θέλουν να αποσπάσουν τον οβολό του!  Αλίμονο δε στον κληρικό, που θα τολμήσει να διαφωνήσει με τις συχνά ανόητες και άδικες αποφάσεις  τους. Που μπορεί να βρίσκονται σε αντίθεση, όχι μόνο προς τους νόμους της Πολιτείας, αλλά και το νόμο της ελευθερίας και της δικαιοσύνης του Ευαγγελίου. Διότι σαν άλλοι Ερντογάν νόμος είναι-λένε- η υπογραφή τους! Ενώ παράλληλα μοιράζουν σαν τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Νταβούτογλου τριαντάφυλλα αγαπολογίας . Και βέβαια είναι δικτυωμένοι με διάφορα ΜΜΕ. Έτσι ώστε να κρύβουν τ’ αγκάθια τους, για να μπορούν να κάνουν ο, τι θέλουν και εντούτοις να βρίσκονται στο απυρόβλητο και μάλιστα να διαφημίζονται και ως άγιοι.
Βέβαια το Ευαγγέλιο μακαρίζει όσους επιλέγουν να μένουν άγαμοι, προκειμένου να  υπηρετήσουν το έργο της Βασιλείας του Θεού ( Ματθαίου: 19: 12). Αν όμως δενδιαθέτουν το χάρισμα της αγαμίαςκαι μάλιστα ελαύνονται από αλλότρια πάθη (φιλοδοξία, φιλαργυρία, εξουσιομανία, κλπ), καταντούν πηγή δυστυχίας και για τους εαυτούς τους και τους συνανθρώπους τους. Γιατί η φύση, που νομίζουμε ότι μπορούμε να τη στραγγαλίσουμε εκδικείται ποικιλοτρόπως. Με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μας εκτρέπει σε διάφορες αφύσικες καταστάσεις, αλλά και να υπαγορεύει συχνά σαδιστική συμπεριφορά απέναντι στους άλλους.
Συμπεριφορά, που στην προκειμένη περίπτωση, εκδηλώνεται ιδιαίτερα σε βάρος των άμεσα εξαρτωμένων από τους εκπροσώπους της δεσποτοκρατίας. Με πρώτα θύματα τους έγγαμους ιερείς. Είναι δε χαρακτηριστικός ο τρόπος, που χρησιμοποιούν συχνά, προκειμένου να κουρελιάσουν την αξιοπρέπειά του έγγαμου παπά και να τον εξαναγκάσουν να σκύψει και να φιλήσει την παντούφλα του ετσιθελισμού τους: «Λυπήσου, του λένε, τα παιδάκια σου»!…
Αλλά και απέναντι στους άγαμους δεν είναι η συμπεριφορά τους λιγότερο καταπιεστική. Κάποιοι απ’ τους ιδιαίτερα δραστήριους άγαμους ιερείς κατορθώνουν να δημιουργήσουν αξιόλογα πνευματικά ιδρύματα ή μοναστήρια και μοναστικές αδελφότητες. Ε, λοιπόν κάποιοι τσιφλικάδες δεσποτάδες φτάνουν στο κατάντημα να διαλύον τα μοναστήρια και να αλυσοδένουν τους ναούς των πνευματικών ιδρυμάτων. Καταστρέφοντας έτσι τις τόσο αναγκαίες στην ατέλειωτη ερημιά της εποχής μας πνευματικές αυτές οάσεις.
Μπορεί οι διωκόμενοι κληρικοί να προσφύγουν στην κοσμική δικαιοσύνη. Αν όμως οι δικαστές ανήκουν στα διαπλεκόμενα με τα παρεκκλησιαστικά παραδικαστικά κυκλώματα δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Κι αν ακόμη συναντήσουν Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες, και δικαιωθούν,το συνδικάτο του δεσποτικού αδελφάτου αρνείται συχνά να εφαρμόσει τις αποφάσεις.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Χριστός σε αντίθεση με όλους αυτούς οι οποίοι «φορτώνουν του ώμους κλήρου και λαού φορτία βαριά και πονηρά» (Ματθαίου; ΚΓ: 4) φωνάζει και λέει πως «ο ζυγός του είναι χρηστός και το φορτίο του ελαφρύ» (Ματθαίου: ΙΑ: 30). Και όμως αυτοί στο όνομα του Θεού της Αγάπης επιμένουν να ποδοπατούν κάθε έννοια αγάπης και δικαιοσύνης
Λέγεται πως τον Ιούνιο στην Κρήτη συνέρχεται μετά από πολλούς αιώνες Πανορθόδοξη Σύνοδος. Η οποία θα έπρεπε να δώσει πρωταρχική σημασία στα πυορροούντα αυτά σε βάρος της Εκκλησίας σκάνδαλα. Πώς όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν η εκκλησιαστική διοίκηση, αντί να κκλησιαστικοποιείται , ρέπει ολοένα  και περισσότερο-σ’ Ανατολή και Δύση-προς τον δεσποτισμό και τον ολοκληρωτισμό!…

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Οι Κατηχούμενοι του αγίου Κυρίλλου κι εμείς οι Φωτισθέντες, αλλ' ακατήχητοι!

Οι Κατηχούμενοι του αγίου Κυρίλλου κι εμείς οι Φωτισθέντες, αλλ' ακατήχητοι!


 Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ αʹ Φωτιζομένων, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι.
ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, καὶ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, καὶ περὶ Ἀντικειμένου.

Ἀνυπόκριτον ἔχε τὴν ψυχήν, ὦ ἄνθρωπε, διὰ τὸν ἐτάζοντα καρδίας καὶ νεφρούς. Ὥσπερ γὰρ οἱ μέλλοντες στρατεύειν, ἐρευνῶσι τὰς ἡλικίας καὶ τὰ σώματα τῶν στρατευομένων, οὕτω καὶ ὁ Κύριος στρατολογῶν τὰς ψυχὰς, ἐρευνᾷ τὰς προαιρέσεις· κἂν μὲν ὑπόκρισιν εὕρῃ κρυπτομένην, ἀπέβαλε τὸν ἄνθρωπον ὡς τῆς ἀληθοῦς στρατείας ἀνεπιτήδειον· εἰ δὲ ἄξιον καταλάβῃ, τούτῳ δίδωσιν ἑτοίμως τὴν χάριν. Οὐ δίδωσι τὰ ἅγια τοῖς κυσίν· ἀλλ' ὅπου βλέπει τὴν ἀγαθὴν προαίρεσιν, ἐκεῖ τὴν σωτηριώδη δίδωσι σφραγίδα, τὴν θαυμασίαν, ἣν τρέμουσι δαίμονες καὶ γινώσκουσιν ἄγγελοι· ἵνα οἱ μὲν φύγωσιν ἐλασθέντες, οἱ δὲ περιέπωσιν ὡς οἰκεῖον. Τοῖς οὖν λαμβάνουσι τὴν πνευματικὴν ταύτην σφραγίδα καὶ σωτήριον, χρεία καὶ τῆς οἰκείας προαιρέσεως. Ὥσπερ γὰρ κάλαμος γραφικὸς ἢ καὶ βέλος χρείαν ἔχει τοῦ συνεργοῦντος, οὕτω καὶ ἡ χάρις χρείαν ἔχει τῶν πιστευόντων.  Ὅπλον λαμβάνεις οὐ φθαρτόν, ἀλλὰ πνευματικόν. Καταφυτεύῃ λοιπὸν εἰς τὸν νοητὸν παράδεισον. Λαμβάνεις ὄνομα καινὸν, ὃ πρότερον οὐκ εἶχες. Πρὸ τούτου Κατηχούμενος ἦς, νῦν δὲ κληθήσῃ Πιστός…».
Γίνε «κοινωνὸς τῆς ἁγίας ἀμπέλου. Ἀλλ' ἐὰν μὲν ἐπιμείνῃς ἐν τῇ ἀμπέλῳ, αὔξῃ ὡς κλῆμα καρποφόρον· ἐὰν δὲ μὴ ἐπιμείνῃς, ὑπὸ τοῦ πυρὸς καταναλωθήσῃ. Καρποφορήσωμεν τοίνυν ἀξίως. Μὴ γένοιτο γάρ, ἵνα ἐν
ἡμῖν γένηται τὸ, κατὰ τὴν ἄκαρπον ἐκείνην συκῆν, μή ποτε ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς καὶ νῦν καταράσηται διὰ τὴν ἀκαρπίαν... Αὐτοῦ μὲν οὖν ἐστι τὸ καταφυτεῦσαι καὶ τὸ ποτίσαι, σὸν δὲ τὸ καρποφορῆσαι. Θεοῦ τὸ χαρίσασθαι, σὸν δὲ τὸ λαβεῖν καὶ διατηρῆσαι· μὴ διὰ τὸ δωρεὰν δίδοσθαι τὴν χάριν, καταφρόνει· ἀλλὰ λαβὼν συντήρησον εὐλαβῶς. 1.5 Καιρὸς ἐξομολογήσεως ὁ παρών. Ἐξομολόγησαι τὰ πεπραγμένα, τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἔργῳ· τὰ ἐν νυκτὶ, τὰ ἐν ἡμέρᾳ…

Άκουε τί λέγουν περί Εκκλησίας οι αιρετικοί Οικουμενιστές, «ίνα έτι μειζόνως αὐτούς μισήσης»! (Κύριλλος Αλεξανδρείας)


«Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν     ἐντάσσει»
                                                                                     (Ἅγιος Κύριλλος)
     
    «Ἄκουε δέ, τίνα λέγουσιν εἶναι τὸν Χριστόν [Ἰησοῦν], ἵνα ἔτι μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς(σ.σ.: Παρόμοιες βλάσφημες ἐκκλησιολογικὲς θέσεις (ὄχι ΜΙΑ, ἀλλὰ πολλὲς Ἐκκλησίες κηρύττουν σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές!). Ἆρα ἔστι τι τούτων ἀσεβέστερον; ἔστι τι τούτων ἀθλιώτερον; Ἐγὼ διηγοῦμαί σοι τὴν πλάνην, ἵνα μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς. Φεῦγε οὖν τὴν ἀσέβειαν, μηδὲ χαίρειν λέγε τῷ τοιούτῳ, ἵνα μὴ κοινωνήσῃς τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους· καὶ μήτε πολυπραγμονήσῃς, μήτε εἰς λόγους αὐτοῖς ἐλθεῖν θελήσῃς. Καὶ μίσει μὲν πάντας αἱρετικούς, ἐξαιρέτως δὲ τὸν τῆς μανίας ἐπώνυμον...· ἀλλὰ διὰ τὰ δυσσεβῆ δόγματα μίσει τὸν τῆς κακίας ἐργάτην, τὸ δοχεῖον παντὸς ρύπου, τὸν πάσης αἱρέσεως βόρβορον ὑποδεξάμενον. Φιλοτιμούμενος γὰρ ἐν κακοῖς ἐξαίρετος γενέσθαι, τὰ πάντων λαβών, καὶ μίαν αἵρεσιν πεπληρωμένην βλασφημιῶν καὶ πάσης παρανομίας συστησάμενος, λυμαίνεται τὴν ἐκκλησίαν, (μᾶλλον δὲ τοὺς ἐκτὸς τῆς ἐκκλησίας) ὡς λέων περιπατῶν καὶ καταπίνων. Μὴ πρόσεχε αὐτῶν τῇ χρηστολογίᾳ, μηδὲ τῇ νομιζομένῃ ταπεινοφροσύνῃ· ὄφεις γάρ εἰσι γεννήματα ἐχιδνῶν. Καὶ Ἰούδας ἔλεγε, Χαῖρε Ῥαββὶ, καὶ προεδίδου. Μὴ τοῖς φιλήμασι πρόσεχε, ἀλλὰ τὸν ἰὸν φυλάσσου. Καὶ ἵνα μὴ μάτην δοκῶμεν αὐτοῦ κατηγορεῖν, ἐν παρεξόδῳ τίς ἐστιν οὗτος ὁ Μάνης εἴπωμεν, καὶ τί διδάσκει ἐκ μέρους· …κλέπτης γάρ ἐστιν ἀλλοτρίων κακῶν, ἐξιδιοποιούμενος τὰ κακά. Καὶ γέγραπται· Ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν. Ἐβλασφήμησεν οὖν, Πνεῦμα ἅγιον ἑαυτὸν εἰπών. Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν ἐντάσσει».
(Κυρίλλου ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, Κατήχησις αʹ Φωτιζομένων, ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι, 6.12 ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ).

Εορτή του Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων


 Ο Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Ιεροσολύμων  Ο Κατηχητής

Ὑπερασπίστηκε τὰ Δόγματα τῆς Πίστεως κι αὐτὸ τοῦ κόστισε διωγμοὺς καὶ ὑπὲρ δεκάχρονες ἐξορίες!

Εορτή του Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου ΙεροσολύμωνὉ Ἅγιος Κύριλλος καταγόταν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ γεννήθηκε πιθανῶς τὸ ἔτος 313 μ.Χ. στὰ Ἱεροσόλυμα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων Μαξίμου τοῦ Γ΄ (333–348 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο καὶ διαδέχθηκε στὴν ἐπισκοπικὴ ἕδρα κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ ἔτους 348 μ.Χ., εἴτε διότι ὁ Μάξιμος ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ἀρειανούς, εἴτε διότι πέθανε.
Ὁ Ἅγιος ἀρχικὰ ἀδιαφοροῦσε γιὰ τὶς δογματικὲς «λεπτολογίες» καὶ ἀπέφευγε ἐπιμελῶς τὸν ὅρο «ὁμοούσιος». Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀρειανὸς Μητροπολίτης Κασαρείας Ἀκάκιος ἐνέκρινε τὴν ἐκλογή του καὶ τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο. Ἀλλὰ συνέβη καὶ ἐδῶ, ὅτι ἀργότερα καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Μελετίου, Πατριάρχου Ἀντιοχείας ( 12 Φεβρουαρίου). Ὁ Ἅγιος δὲν ἔμεινε ἐκτὸς τοῦ κλίματος τῆς ἐποχῆς, ὡς πρὸς τοὺς δογματικοὺς ἀγῶνες καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους μῆνες τῆς ἀρχιερατείας του ἀποδείχθηκε μὲ τὶς περίφημες Κατηχήσεις του, ὑπερασπιστὴς τῶν Ἀποφάσεων καὶ τῶν Ὅρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
Τοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου ἐξῆρε καὶ ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος τοῦ ἔτους 382 μ.Χ.: «Τῆς δέ γε μητρὸς ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις, τὸν αἰδεσιμώτατον Κύριλλον ἐπίσκοπον εἶναι γνωρίζομεν. Κανονικῶς τε παρὰ τῶν τῆς ἐπαρχίας χειροτονηθέντα πάλαι καὶ πλεῖστα πρὸς τοὺς Ἀρειανοὺς ἐν διαφόροις τόποις ἀθλήσαντα».
Ἡ δογματικὴ τοποθέτηση τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου ὑπῆρξε ἡ πρώτη αἰτία ρήξεως μὲ τὸν Ἐπίσκοπο Ἀκάκιο Καισαρείας, ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια ζητοῦσε διάφορες ἀφορμὲς γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν Ἅγιο.
Δεύτερη αἰτία ἦταν ἡ διαφορὰ σχετικὰ μὲ τὴν δικαιοδοσία τῶν δύο ἑδρῶν. Ὡς γνωστό, λόγω καταστροφῆς τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων ἡ ἐκεῖ Χριστιανικὴ κοινότητα διασκορπίστηκε, μετὰ δὲ τὴν ἐπανοικοδόμηση αὐτῆς οἱ Χριστιανοὶ ἦταν λίγοι, γι’ αὐτὸ σὲ Μητρόπολη ἀναδείχθηκε ἡ πρωτεύουσα τῆς Παλαιστίνης, Καισάρεια. Μετὰ ἀπὸ λίγο, ὅταν οἱ Χριστιανοὶ τῶν Ἱεροσολύμων αὐξήθηκαν, ἡ Ἐπισκοπὴ Ἱεροσολύμων ζήτησε ἀποκατάσταση τῆς παλαιᾶς αὐτῆς θέσεως. Τὸ 325 μ.Χ. ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, διὰ τοῦ 7ου Κανόνος αὐτῆς, ὅριζε νὰ τιμᾶται ἰδιαίτερα κατὰ τὰ ἀρχαία ἔθιμα ὁ Ἐπίσκοπος Αἰλίας, δηλαδὴ Ἱεροσολύμων, ἡ δὲ Μητρόπολη Καισαρείας νὰ διατηρεῖ τὸ οἰκεῖο ἀξίωμα. Ἡ ἀσάφεια τῆς διατυπώσεως τοῦ Κανόνος προκάλεσε διένεξη μεταξὺ τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καὶ τοῦ Ἀκακίου.

Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: Για τις μεθόδους των αιρετικών!



Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων:


Για τις μεθόδους των αιρετικών!

    Απόσπασμα ομιλίας του αγίου Κύριλλου Ιεροσολύμων, που πιθανότατα εκφωνήθηκε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του έτους 350 μ.Χ. Προέρχεται από τις γνωστές Κατηχήσεις και συγκεκριμένα την 4η κατά σειρά. Η ομιλία αυτή παρουσιάζει ένα διάγραμμα των βασικών δογμάτων και των κανόνων της Χριστιανικής  ζωής. Ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει προσεκτικά και να διαπιστώσει ο ίδιος το ύφος ενός αγίου ανδρός αναφορικά με τις αιρέσεις. Αφιερώνεται ειδικά σε αγαπολόγους και σε αυτούς που ο ηθικισμός τους περισσεύει... και εύκολα σκανδαλίζονται.
  «Η κακία μιμείται την αρετή, και το ζιζάνιο προσπαθεί να παρουσιαστεί σαν σιτάρι. Εξωτερικά βέβαια εξομοιώνεται με το σιτάρι, αλλά οι έμπειροι το ξεχωρίζουν από τη γεύση του.
   Και ο διάβολος παρουσιάζεται σαν άγγελος φωτεινός, όχι γιατί θέλει να γυρίσει εκεί οπού ήταν (διότι, όπως το αμόνι, έχει άκαμπτη καρδιά και η προαίρεσή του είναι αμετανόητη), αλλά για να τυλίξει με το σκοτάδι της αβλεψίας και τη μολυσματική κατάσταση της απιστίας εκείνους που ζουν ισάγγελη ζωή.
   Πολλοί λύκοι περιφέρονται με ένδυμα προβάτου, που έχουν βέβαια ενδύματα προβάτων, αλλά και νύχια και δόντια.
   Και έτσι, φορώντας το δέρμα του άκακου ζώου και εξαπατώντας με την εμφάνισή τους τους αθώους, χύνουν με τα δόντια τους το φθοροποιό δηλητήριο της ασέβειας.

ΕΙ ΖΗΤΕΙΣ τον ΚΥΡΙΟΝ....


ΕΙ ΖΗΤΕΙΣ 

                      τον ΚΥΡΙΟΝ....



Ει ζητεις ουν  τον Κυριον εις βαθος, 
εκει ευρισκεις Αυτον.

Ει ζητεις εις υδωρ, 
εκει ευρισκεις Αυτον ποιουντα σημεια.

Ει ζητεις Αυτον εν λακκω, 
εκει ευρισκεις Αυτον 
εν μεσω δυο λεοντων 
φυλασσοντα τον δικαιον Δανιηλ. 

Ει ζητεις Αυτον εις το πυρ, 
εκει ευρισκεις Αυτον 
βοηθουντα τοις δουλοις Αυτου.

Ει ζητεις Αυτον εν ορει, 
εκει ευρισκεις Αυτον 
μετα του Ηλια και Μωϋσεως.

Πανταχου ουν εστι 
και υποκατω της γης 
και υπερανω των Ουρανων, 
ειτε εν ημιν.

Πανταχου εστιν.

Αγιος Μακαριος ο Αιγυπτιος, ΕΠΕ, 12,12. 

============= 

Επαινομεν αρετην, 
ψεγωμεν κακιαν...

Καν γαρ μη μετιωμεν αρετην,
επαινωμεν δε αρετην,
δυνησομεθα παντως αυτην μετελθειν.

Καν μη φευγωμεν κακιαν, 
αλλα ψεγωμεν κακιαν,
δυνησομεθα παντως αυτην εκφυγειν.

Ιερος Χρυσοστομος, ΕΠΕ, 25,444.

Οι αντι-Οικουμενιστές καθημερινά καταδεικνύουν τις αιμοβόρες διαθέσεις των αιρετικών ΛΥΚΩΝ, αλλά κοινωνούν μαζί τους!

O Οικουμ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσβάλλει και βλασφημεί τους Αγίους που απέκοψαν του Παπικούς! (Φωτό)


   Τί κρίμα! Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς νομίζουν πὼς ἀγωνίζονται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ μὲ κάθε νέα δημοσίευση κάνουν ὅλο καὶ μεγαλύτερη τὴν ἀπόστασή τους ἀπὸ τὴ γραμμὴ τῶν Ἁγίων! Ἀποδεικνύουν καὶ πείθουν μὲ εἰκόνες, ντοκουμέντα καὶ περισπούδαστα ἄρθρα καὶ Ἡμερίδες, ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι εἶναι ψευδοποιμένες, ἀλλὰ κοινωνοῦν μαζί τους, μὲ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ οἱ ἴδιοι ὀνομάζουν ...λύκους!
    Ἀδυνατοῦν νὰ καταλάβουν ὅτι, ὅποιος κάνει παρέα μὲ λύκους, θὰ καταβρωθεῖ ἀπ’ αὐτούς, θὰ  μεταβάλλεται δηλαδὴ κι ὁ ἴδιος σὲ λύκο ποὺ δουλεύει γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὰ πρόβατα στὸ Οἰκουμενιστικὸ στρατόπεδο!

O Οικουμ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσβάλλει και βλασφημεί τους Αγίους που απέκοψαν του Παπικούς! (Φωτό)

Δυστυχῶς, εἶναι πολλά ἀπό αὐτά πού διαδραματίζονται καί δηλώνονται, ἐδῶ καί δεκαετίες, ἀπό τούς παναιρεσιάρχες-οἰκουμενιστές (κληρικούς καί λαϊκούς), οἱ ὁποῖοι ἔχουν παρεισφρύσει στήν Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί μάλιστα σέ ἡγετικές θέσεις ὡς Πατέρες (;) "φυλάττοντες τούς ἀμνούς ἀπό τούς λύκους" (;)...

Πρωτοστατεῖ, ὡς γνωστόν τοῖς πᾶσιν, ὁ Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος.
Αὐτά τά πολλά καί κακόδοξα πεπραγραμμένα καί λεχθέντα "ἄρρητα ρήματα" τῶν οἰκουμενιστῶν, δυστυχῶς καί πάλι,
  • εἴτε παραμένουν ἄγνωστα ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, λόγῳ ἀγνοίας,
  • εἴτε ἀφήνουν παγερά ἀδιάφορους τούς περισσότερους Χριστιανούς ἀκόμη κι ὅταν τά γνωρίζουν καί τά πληροφοροῦνται, λόγῳ χλιαρότητος καί ὀλιγοπιστίας,
  • εἴτε τά βλέπουν καί τά ἀκοῦνε, ἀλλά τά παρερμηνεύουν ἀδιακρίτως ὡς σωστά, χωρίς νά ἀντιλαμβάνονται τά δηλητήρια πού τά διαποτίζουν, λόγῳ ἀγνωσίας καί ἀδιακρισίας.
Ὅλες αὐτές οἱ στάσεις ἀπέναντι στά πνευματικά δρώμενα, ὀφείλονται σέ μία "πνευματική" κατάσταση πού συνοδεύεται ἀπό ἔλλειψη κατηχήσεως, πνευματικῆς μελέτης, πνευματικοῦ ἐν μετανοίᾳ ἀγῶνος καί ζήλου καί σταθερῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς βάσει τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως!
Ἡ ἄγνοια, ἡ ἀδιαφορία καί ἡ ἀφροντισιά- πού κατά τούς Ἁγίους μας ἀποτελοῦν ἁμαρτία ὡς ἔλλειψη πόθου σωτηρίας καί γνησίας ἀναζητήσεως, γνώσεως καί ἀγαπήσεως τῆς Ἀληθείας- ὁδηγοῦν τούς περισσότερους Χριστιανούς:
  • στήν "γκουροποίηση-προσωπολατρεία" πατέρων πού σφάλλουν κι αἱρετίζουν,
  • σέ ἐσφαλμένη ἀντίληψη περί Πίστεως καί Δογμάτων,
  • στήν ἀδιάκριτη "ὑπακοή" σέ καιρούς κινδυνευούσης Πίστεως, ὅπου ἀντιθέτως ἐπιβάλλονται τό: "Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις" (Πράξ. 5, 29) καί ἡ κατά τούς Ἁγίους Πατέρες "ἁγία ἀνυπακοή",
  • καί τέλος στήν δειλία γιά Ὁμολογία Πίστεως λόγῳ καί ἔργῳ.
Ἵσως δέν γνωρίζετε ὅλοι, πώς ὁ Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαῖος, ἤδη χρόνια πρίν, δήλωσε εὐθαρσῶς πώς οἱ προπάτορες μας Ἅγιοι
  • "μᾶς κληροδότησαν τήν διάσπαση τῆς Ἐκκλησίας",
  • "ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως",
  • καί ἀκόμη χειρότερα δήλωσε πώς "τώρα βρίσκονται στά χέρια τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ"!
 Ἄκουσον, ἄκουσον!!!
Ἰδού ἡ αὐθεντική δήλωσις:

Οικουμενισμός: "ΑΓΑΠΗ" κατά της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και "ΑΛΗΘΕΙΑ" κατά της ΑΓΑΠΗΣ


Περί αγάπης και αληθείας προς τους αιρετικούς



Πολύ συχνά στα θέματα της Πίστεως και της προασπίσεώς της, προβάλλεται -συνήθως από νεωτεριστές, όπως λ.χ. τους οικουμενιστές κ.α.- το επιχείρημα αφ' ενός της «αγάπης» προς τους καινοτόμους, τους αιρετικούς, τους αιρετίζοντες Ορθοδόξους κ.λπ., αφ' ετέρου δε της «αποφυγής της κατακρίσεώς» τους. Σκοπός αλλά και επιτυγχανόμενο αποτέλεσμα της προβολής αυτού του επιχειρήματος είναι η άμβλυνση των αποστάσεων μεταξύ των «χριστιανικών ομολογιών» και των θρησκειών.

Η παρούσα μελέτη, θα προσπαθήσει να προσεγγίσει λίγο πιο προσεκτικά (όχι πλήρως, αλλά πάντως το κατά δύναμιν βαθύτερα) το θέμα τούτο της αγάπης προς τους αιρετικούς και πώς αυτή νοείται, πάντοτε βάσει αντιπροσωπευτικών διδασκαλιών, οι οποίες απηχούν τη διαχρονική φωνή της Εκκλησίας μας, την «consensus Ecclesiae», δηλ. την «ομοφωνία της Εκκλησίας».

«ΚΑΙ   ΤΗΝ   ΑΓΑΠΗΝ   ΦΥΛΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΙ   ΤΗΝ   ΑΛΗΘΕΙΑΝ   ΕΚΔΙΚΕΙΣΘΑΙ»

ήτοι

Περί αγάπης και αληθείας προς τους αιρετικούς

Η πεποίθηση της Εκκλησίας, όπως προκύπτει από αυτά που μας παρέδωκαν όλοι οι φίλοι του Θεού, οι Άγιοι, είναι ότι αγάπη χωρίς την αλήθεια δεν νοείται,  διότι αγάπη εν τω ψεύδει δεν είναι αληθής αγάπη, αγάπη εκ Θεού. Πρέπει παραλλήλως τόσο να διαφυλάσσεται η αγάπη, όσο και να προφυλάσσεται η αλήθεια, «και την αγάπην φυλάττεσθαι και την αλήθειαν εκδικείσθαι».

1. Εισαγωγή: Η αληθής αγάπη της Εκκλησίας και η ψευδής αγάπη («αγαπισμός») της Νέας Εποχής
  • Η κατά Χριστόν αγάπη διαφέρει από την κοσμική αγάπη
  • Η ψευδής αγάπη των αντιθέων.

2. Η Καινή Διαθήκη περί αληθείας και αγάπης, συνοπτικώς.
  • Σκοπός της αληθείας η σωτηρία του πλησίον.
  • Η αλήθεια ως κοινή Πίστη είναι παράγων συνδετικός των πιστών.
  • Η αγάπη και η αλήθεια παράλληλα χαρίσματα.
  • Την αλήθεια πάντοτε και αναποφεύκτως θα την πολεμεί το κακό.

3. Η εξωτερική ειρήνη προϋποθέτει την εσωτερική ειρήνη, και η εσωτερική ειρήνη προϋποθέτει τα ευσεβή δόγματα.
4.  Είναι προτιμότερος ο επαινετός πόλεμος για την αλήθεια της Πίστεως, από τη συνθηκολόγηση με την αίρεση
.
5.  Οι Άγιοι Πατέρες περί της σχέσεως αγάπης και θεοσεβείας
.
6. Η παρεμπόδιση της αιρετικής δραστηριότητος είναι έργο αγάπης, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή
  • Σχόλιο του οσίου Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς επί των λόγων του Αγίου Μαξίμου
7. Σύγχρονες μαρτυρίες περί της αληθείας και της αγάπης

8. Η παρασιώπηση της αληθείας είναι έλλειψη αγάπης προς τους πλανωμένους αιρετικούς
9.  Η κριτική κατά των αιρέσεων, επειδή ενέχει αγάπη, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται, καθώς λέγουν οι Άγιοι, να είναι εμπαθής
10. Που μας οδηγεί, τελικώς, ο αγαπισμός της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου;  

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (βασικές αρχές του New Age)
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(όλες οι εμφάσεις στα κείμενα είναι δικές μας)
1. Εισαγωγή: Η αληθής αγάπη της Εκκλησίας και η ψευδής αγάπη («αγαπισμός») της Νέας Εποχής.

Ο Θεός είναι αγάπη και όσοι αγαπούν τον Θεόν πρέπει να αγαπούν και τους αδελφούς των: «ο Θεός αγάπη εστί [...] και ταύτην την εντολήν έχομεν απ' αυτού, ίνα ο αγαπών τον Θεόν αγαπά και τον αδελφόν αυτού»[i] · αυτή είναι μία βασική εντολή της Καινής Διαθήκης του Κυρίου και Θεανθρώπου και Παντοκράτορος Χριστού, η οποία υφαίνει όλη την πνευματική μας ζωή γύρω από την διπλή αγάπη, πρώτα προς τον Θεό και έπειτα προς τον πλησίον. «Εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται»[ii].

Η κατά Χριστόν αγάπη διαφέρει από την κοσμική αγάπη.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Τραγικές ομοιότητες αιρετικών: Καλέκας-Ακίνδυνος, Βαρθολομαίος-Ζηζιούλας!

Τραγικές ομοιότητες αιρετικών: Καλέκας-Ακίνδυνος, Βαρθολομαίος-Ζηζιούλας!

ἱερὸς Ἰωσὴφ Καλόθετος ἦταν μαθητὴς καὶ συναγωνιστὴς τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ κατὰ τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς τους. Ἡ ἐπιστολή, τῆς ὁποίας ἕνα μικρὸ τμῆμα παρουσιάζουμε καὶ σχολιάζουμε, ἐγράφη τὸ 1344 (περὶ τὰ τέλη Νοεμβρίου κατὰ τὸν Δημ. Τσάμη στὸ Σύγγραμμα «Ἰωσήφ Καλόθετος», σελ. 352). Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κατηγορεῖται ὡς αἱρετικὸς ἀπὸ τὸν νόμιμο καὶ κανονικὸ Πατριάρχη Ἰωάννη Καλέκα. Ὁ Π. Χρήστου μᾶς πληροφορεῖ σχετικά:
«Το 1344 ενδημούσα σύνοδος της Κωνσταντινούπολης έθεσε (τὸν Γρηγόριο Παλαμᾶ) εκτός εκκλησιαστικής κοινωνίας επειδή παρερμήνευσε τον Τόμο του 1341 και επειδή δεν μνημόνευσε τον Πατριάρχη». Καὶ ὅπως γράφει ὁ Jean Meyendorff: «Ο Πατριάρχης (σ.σ.: Ἰωάννης Καλέκας) διέταξε τη σύλληψη του Γρηγορίου Παλαμά, με πρόσχημα καθαρά πολιτικό. Αλλά, για να νομιμοποιήσει τη σύλληψη, αποφάσισε να κατευθύνει εναντίον του μια δίκη για αίρεση. Ο Ακίνδυνος, με απαίτηση του αρχιερέα, δημοσίευσε τις αναιρέσεις εναντίον του Παλαμά, κι ο Παλαμάς, απ' το βάθος της φυλακής του, δεν παρέλειψε ν’ απαντήσει» (Jean Meyendorff, “Γρηγόριος Παλαμάς, Ο Θεολόγος του Ησυχασμού” -ἐδῶ). 
Ἐκείνη λοιπόν, τὴν περίοδο, ποὺ ὁ Ἱερομόναχος Γρηγόριος Παλαμᾶς βρίσκεται στὴ φυλακὴ κατηγορούμενος γιὰ αἵρεση, ὁ ἱερὸς Ἰωσὴφ Καλόθετος γράφει αὐτὴ τὴν ἐπιστολή, στὴν ὁποία τονίζει ὅτι «αἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ πολεμοῦν ποικιλοτρόπως τὴν ἀλήθειαν. Αἱ αἱρέσεις εἶναι ὅπλον των κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὅμως διὰ τῶν Ἁγίων της περιορίζει τὴν ἔκτασιν τῆς ἀποστασίας».
Ὁ Ἀκίνδυνος τώρα (σύμμαχος τοῦ Κελέκα), εἶχε ἤδη καταδικαστεῖ γιὰ τὶς θέσεις του ἀπὸ Σύνοδο τοῦ 1341, ἀλλὰ δέχτηκε «να υπογράψει μια θολή δήλωση μεταμέλειας, και απέφυγε τη μνημόνευση του ονόματος του μέσα στις συνοδικές αποφάσεις». Ἔτσι, μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ πατριάρχη Καλέκα, καὶ ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἔγγραφη-ἐπίσημη καταδικαστικὴ ἀπόφαση, διαδίδει «τὰς κακοδόξους διδασκαλίας του, ὡς βραβεῖον δὲ τοῦ ἀπονέμονται Μοναί»! (Δ. Τσάμη, ὅπ. παρ.).
Οἱ μαθητὲς τοῦ Ἁγίου, βέβαια, δὲν ἀποδέχονται αὐτὲς τὶς «δραστηριότητες» τοῦ Ἀκίνδυνου (καὶ Καλέκα), ἀφοῦ μὲ αὐτές, κατὰ τὸν ἱ. Ἰωσὴφ Καλόθετο
ὁ Ἀκίνδυνος «ἀπεκόπη οὐσιαστικῶς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἵδρυσε μετὰ τοῦ Πατριάρχου (Καλέκα) ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν» (Δ. Τσάμη, ὅπ. παρ.).
Καὶ αὐτὰ τὰ λέει ὁ ἱερὸς Ἰωσήφ, χωρὶς κάποια Σύνοδος νὰ ἔχει ἀφορήσει τὸν Καλέκα, μεταφέροντάς μας τὴν ἐπικρατοῦσα πεποίθηση-πράξη τῆς Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ συνειδητὰ αἱρετίζων ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τοὺς πιστοὺς ὡς ἀποκεκομμένος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Το Μεγαλο παραμυθι των Φαναριωτων και του Διαβολου, που "ετερως φρονουν και ανιατως εχουν"...

Το Μεγαλο παραμυθι 
των Φαναριωτων 
και του Διαβολου,
που  "ετερως φρονουν 
και ανιατως εχουν"... 



Εδω και πολλα χρονια, αλλα κατα διαστηματα στο ιστολογιο μας, διαφοροι ΒαρθολομαιοΦαναριολατρεις, μας γραφουν επιτιμητικα οτι ο ...καϋμενος ο "του Χριστου πενης"!!! Βαρθολομαιος και οι Φαναριωτες δεσποτογλυφτες του, ...πασχουν και υποφερουν μεσα στην Τουρκιά και γι αυτο και προβαινουν σε ανοιγματα προς τις Παμπαλαιες Αιρεσεις των Φραγκολατινων και των Προτεσταντων και ...καθε καρυδιας Διαβολου καρυδι!!!
Αυτο το παραμυθι του Διαβολου και των φιλων του Φαναριωτων δεν ...πιανει σε μας αλλα και σε παρα πολλους αλλους νουνεχεις .... επομενους τοις Αγιοις Πατρασι.
Και καλα και ωραια, φιλτατοι, αλλα γιατι εδω και 96 χρονια (απο το θλιβερο 1920 ), προβαινουν σε Αιρετικες προκλητικες παραχωρησεις και σε ενδοτικες και προδοτικες πραξεις;
Για να ...καταπραϋνουν τους Αιρετικους της Δυσεως και να αισθανονται ασφαλεια μεσα στην σημερινη Τουρκια, προστατευοντας τους;
Σαν ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ δεν το νομιζετε;
Εμεις το νομιζουμε και το πιστευουμε και το αποδεχομεθα...
Να σας πουμε κατι, φιλτατοι ...παραμυθιομανεις;
Εμεις στα σπιτια μας, εδω στην ελευθερη Πατριδα μας, πιο μεγαλη ανασφαλεια εχουμε και ζουμε απο εκεινους εκει στην Τουρκια, που οι Σκοτεινες Δυναμεις τους προστατευουν και τους ενισχυουν με πανοπλες φρουρες ασφαλειας, αλλα ακομα και με οικονομικα μεγεθη ...ΟΥΚ ΑΜΕΛΗΤΕΑ και ΟΥΚ ΕΥΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΑ!!!
Θυμηθειτε τις ...δηλωσεις του Ελπιδοφορου Λαμπρινιαδη και για λογους σκοπιμοτητος, καθηγητου(;;;) Πανεπιστημιου της Ουνιτικης θεολογικης Θεσασαλονικης!!!
Οχι, λοιπον, δεν κακολογουμε και δεν συκοφαντουμε τον Πατριαρχη σας.
ΗΜΕΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ, ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ.
Απο την στιγμη που, εδω και 10ετιες ολοκληρες αμετακινητα και σε σταθερη βασι, οι ξεβαμμενοι αυτοι, ταυτιζουν τις Αιρεσεις με την Εκκλησια του Χριστου, για τον Θεο μας και τους Αγιους Του, ειναι εχθροι μας και ο Βαρθολομαιος, οχι Πατριαρχης μας.
Λεγει ο Αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος: Ποιει φιλους δια τον Ιησουν και ποιει εχθρους δια τον Ιησουν.
Οι εχθροι της Πιστεως του Ιησου, της Αιμματοβαμενης Φιλτατης μας Ορθοδοξιας, ειναι και δικοι μας εχθροι.
Και εμεις, ως τεκνα της Ελευθερας Ορθοδοξιας μας και ΟΧΙ της Παιδισκης Παναιρεσεως του Οικουμενισμου - Πανθρησκειασμου, θα ακουσουμε τους ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ μας και οχι τους σημερινους χρεωκοπημενους και στιγματισμενους και προσκυνημενους ρασοφορους του Φαναριου ή οποιων παρομοιων τους, που ....λαλουν ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ.
Και παραθετουμε σε απαντησι σας οσα τρεις Αγιοι Πατερες γραφουν για τους Αιρετικους τυπου Βαρθολομαιου και Φαναριωτων, που Αιρετιζουν ηθελημενα, εσκεμμενα, υποτροπιαστικα, με λογια και με πραξεις, εν πληρει γνωσει τους, γυμνη τη κεφαλη και στεντορια τη φωνη:

Το γαρ καινοτομουμενον, καν εξ αγγελου εστιν, ααφαλιζεται ημας ο αποστολος μη δεχεσθαι, λεγων που. 
"Καν ημεις αυτοι, ή αγγελος ευαγγελιζηται (προσθησω και παραδιδωσι), παρ' ο ευαγγελισαμεθα. ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΣΤΩ. 
(αγ. Θεοδωρος ο Στουδιτης P.G. 99,958).

 ===============

Toυς ετερως φρονουντας, ως λυμην της αληθειας, εως αν μεν ή δυνατον, προσλαμβανωμεθα και θεραπευωμεν.
Ανιατως δ' εχοντας ΑΠΟΣΤΡΕΦΩΜΕΘΑ, μη της νοσου μεταλαβωμεν πριν μεταδουναι της εαυτων υγειας.
(αγ. Γρηγοριος ο θεολογος, λογος Στ', 22).

==================

Ρωτησαν τον αγιο Εφραιμ τον Συρο, οτι λεει το Ευαγγελιο να μη μισης κανενα ανθρωπο. Και πως γεγραπται περι των Αιρετικων οτι, τους μισουντας Σε Κυριε εμισησα και οτι ως εχθρους του Θεου μισησατε αυτους, δεν ειναι αυτα αντιφατικα; και απαντησε ο Οσιος Πατηρ:
Τους Αιρεσιωτας (τους Αιρετικους) ως βλασφημους και του Θεου εχθρους η Γραφη ουκ ονομασεν ανθρωπους, αλλα ΚΥΝΑΣ(σκυλια) και ΛΥΚΟΥΣ και ΧΟΙΡΟΥΣ και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ, καθως φησιν ο Κυριος, "μη δωτε το αγιον τοις κυσι".
Και Ιωαννης λεγει οτι "αντιχριστοι πολλοι γεγονασι".
Τουτους ουν, τους Αιρετικους, ου χρη αγαπαν, ουδε συνδυαζειν (να μη συναναστρεφωμεθα), ουδε συνερχεσθαι (ουτε να συμπροσευχομεθα), ουδε συνεσθιειν, ουδε λαμβανειν εις οικον, ουδε χαιρειν λεγειν αυτοις, ινα μη των πονηρων εργων αυτων κοινωνησωμεν.
(αγιος Εφραιμ ο Συρος)  

=================== 

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου