Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Οι λόγοι για τους οποίους δεν δέχονται –Οικουμενιστές και αντι-Οικουμενιστές– την διδασκαλία του αγ. Θεοδώρου του Στουδίτου! (Ομιλία του π. Ευθύμιου Τρικαμηνά)


Οι λόγοι για τους οποίους δεν δέχονται –Οικουμενιστές και αντι-Οικουμενιστές– την διδασκαλία του αγ. Θεοδώρου του Στουδίτου!

 (Ομιλία του π. Ευθύμιου Τρικαμηνά)



ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ κυρια Κριστιαν Υπουργε Δικαιοσυνης της Γαλλιας; Μπορειτε να κοροϊδευετε και το ΙΣΛΑΜ; Αν τολματε, συνεχιστε να το κοροϊδευετε.

ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ κυρια Κριστιαν Υπουργε Δικαιοσυνης της Γαλλιας;

Μπορειτε να κοροϊδευετε και το ΙΣΛΑΜ;

Αν τολματε, συνεχιστε να το κοροϊδευετε.

 

Στη Γαλλία μπορούμε να κοροϊδεύουμε όλες τις θρησκείες, δήλωσε η Υπουργός Δικαιοσύνης

«Μπορούμε να σκιτσάρουμε τα πάντα, ενός προφήτη περιλαμβανομένου», υπογράμμισε σήμερα η Κριστιάν Τομπιρά, μία μέρα μετά τη δημοσίευση νέας γελοιογραφίας του Μωάμεθ από τη σατιρική γαλλική εφημερίδα Charlie Hebdo.

Οι Διάλογοι με τους Παπικούς και οι "Διάλογοι" των Ορθοδόξων με τους Οικουμενιστές!

Οι Διάλογοι με τους Παπικούς και οι "Διάλογοι" των Ορθοδόξων με τους Οικουμενιστές!

Οπροϋποθέσεις τῶν κατὰ Χριστὸν Διαλόγων εἶναι ἀποθησαυρισμένες στὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ εἶναι σαφεῖς καὶ ἀδιαπραγμάτευτες. Οἱ Οἰκουμενιστές, ὅμως, τὶς διαστρεβλώνουν ...«ἐπιτυχῶς»! Κι αὐτὸ γιατὶ οἱ πνευματικοὶ ποιμένες τοὺς τὸ ἐπιτρέπουν. Ἀρνοῦνται νὰ κάνουν ἐκεῖνο ποὺ δίδαξε ὁ ἑορταζόμενος σήμερα Μέγας Χρυσόστομος (κι ἂς μὴν ὀνομάστηκε ἐπισήμως Μέγας).
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἀλλὰ καὶ ὁ σήμερα ἑορταζόμενος ἱ. Χρυσοστόμος, μᾶς διδάσκει πὼς πρώτη προϋπόθεση τῶν Διαλόγων μὲ τοὺς αἱρετικούς, εἶναι ὅτι πρέπει νὰ τοὺς βλέπουμε ὡς ἀσθενεῖς, νὰ τοὺς προσεγγίζουμε μὲ καλωσύνη ὡς ἰατροί καὶ νὰ μὴ συμμετέχουμε «ἰσότιμα» στοὺς Διαλόγους, ὡς ἀναζητοῦντες τὴν ἀλήθεια ἀπὸ κοινοῦ. Οὐδεὶς Ἅγιος ἀποδέχτηκε αὐτὴν τὴν "ἰσότητα" τὴν ὁποία καθιέρωσαν οἱ Οἰκουμενιστὲς καὶ στὴν πράξη ἀποδεχτήκαμε. Ἀντίθετα οἱ Ἅγιοι πάντα ἦσαν τοῦ πνεύματος τῆς παρακάτω ἀπαντήσεως ποὺ
διασώζει ὁ Μ. Ἀθανάσιος σὲ μιὰ περίπτωση Διαλόγου Ὀρθοδόξων καὶ Ἀρειανῶν:
«Ἐμεῖς δὲν ἤρθαμε ἐδῶ γιὰ νὰ ἀνακαλύψουμε τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως, αὐτὴν τὴν ἔχουμε, ἀλλὰ ἤρθαμε γιὰ νὰ συνετίσουμε τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ ἀντιλέγουν στὴν παραδοθεῖσα ἀληθινὴ πίστη: «ἡμεῖς οὐ δεόμενοι πίστεως συνήλθομεν (ἔχομεν γὰρ ἐν ἑαυτοῖς ὑγιαίνουσαν τὴν πίστιν), ἀλλ' ἵνα τοὺς ἀντιλέγοντας τῇ ἀληθείᾳ καὶ καινοτομεῖν ἐπιχειροῦντας ἐντρέψωμεν».
Καὶ κατέληξαν:
«Μόνο ἂν ἀποδεχθῆτε τὴν παραδεδομένη πίστη ποὺ ἐμεῖς ἐδῶ πιστὰ ἐκφράζουμε, μπορεῖ νὰ ὑπάρξει μεταξύ μας ὁμοφροσύνη. Ἐπειδὴ δὲ αὐτοί, ὡς ἀμαθεῖς καὶ δόλιοι, ἐπέμεναν στὶς θέσεις,
οἱ Πατέρες τοὺς κατεδίκασαν «ὡς μὴ ὄντας ἀληθῶς Χριστιανούς» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐπιστολὴ περὶ τῶν γενομένων ἐν τῇ Ἀριμίνῳ τῆς Ἰταλίας καὶ ἐν Σελευκείᾳ τῆς Ἰσαυρίας συνόδων).
Στὶς συζητήσεις τῶν Πατέρων μὲ τοὺς αἱρετικούς, ὁ ὀρθόδοξος ποιμένας  ἔχει  τὸν πρῶτο λόγο. Διδάσκει ὁ ἱερὸς πατήρ. «Κἂν λέγῃ σοι ὁ αἱρετικός,… κατάσπασον αὐτοῦ τὸ φρόνημα εἰς τὴν γῆν ...καὶ μὴ ἀφῇς ἀποπηδῆσαι, μηδὲ ἀναχωρῆσαι εἰς τὸν λαβύρινθον τῶν λογισμῶν· ἀλλὰ κάτασχε, καὶ ἀπόπνιξον, μὴ τῇ χειρί, ἀλλὰ τῷ ρήματι· μὴ δῷς αὐτῷ διαστολὰς καὶ διαφυγάς, ἃς βούλεται. Ἐκεῖθεν θόρυβον ἐμποιοῦσι τοῖς διαλεγομένοις, ἐπειδὴ ἡμεῖς αὐτοῖς ἀκολουθοῦμεν καὶ οὐκ ἄγομεν ὑπὸ τοὺς νόμους τῶν θείων Γραφῶν. Περίθες τοίνυν αὐτῷ τειχίον πάντοθεν, τὰς ἀπὸ τῶν Γραφῶν μαρτυρίας, καὶ οὐδὲ χᾶναι δυνήσεται» (Χρυσοστόμου Ἰω., Ἀπόδειξις τοῦ χρησίμως τὰς περὶ Χριστοῦ καὶ ἐθνῶν καὶ τῆς ἐκπτώσεως Ἰουδαίων προφητείας ἀσαφεῖς εἶναι).
Καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος τοῦ ἰδίου πνεύματος δὲν ἦταν, ὅταν ἔλεγε γιὰ τοὺς διαλεγομένους Οἰκουμενιστές: «Μαζεύονται καὶ συνεδριάζουν καὶ κάνουν συζητήσεις ἀτέλειωτες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν χωράει συζήτηση, ποὺ οὔτε οἱ ἴδιοι Πατέρες συζήτησαν ἐδῶ καὶ τόσα χρόνια. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες εἶναι τοῦ πονηροῦ· ...συγκαλοῦν συνέδρια μὲ ἑτεροδόξους, γιὰ νὰ γίνεται ντόρος καὶ νομίζουν ὅτι θὰ προβάλουν ἔτσι τὴν Ὀρθοδοξία, μὲ τὸ νὰ γίνουν δηλαδὴ ταραμοσαλάτα μὲ τοὺς κακοδόξους» (Διονυσίου Δ. Τάτση, Πρεσβ., "Ἀθωνικὸν ἡμερολόγιον").
Μια ακομα ...φρεσκια (χθεσινη) ομιλια του αρχιμανδριτου π. Ευθυμιου Τρικαμηνα
για τον Μεγαλομαρτυρα Χρυσοστομο 





Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Λαοι και εθνη υποκλιθειτε, προ του Γιγαντιαιου Επισκοπου της Ορθοδοξιας.



 4ος αιωνας μ.Χριστον: 
ΟΥΔΕΝ ΔΕΔΟΙΚΑ ΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΠΛΗΝ ΕΝΙΩΝ, βροντοφωναζε με ολη την δυναμι της ψυχης του, ο πολυπαθος αγιος, που εφτυσε αιμα απο την δεσποτικη καστα της εποχης του, που λυσσαλεα αγωνισθηκε να τον εξοριση και να τον πεθανη στην εξορια, με την συμπραξι της αισχρας και φιλοδοξης βασιλισσας Ευδοξιας.
Σημερα 16 αιωνες μετα, τι γινεται; Διαφερουν οι καταστασεις ή ειναι ομοιες και απαραλλακτες; 

Σε ηπιωτερο βαθμο στο προσκηνιο, αλλα σε βαρβαροτερο στα παρασκηνια, η ιστορια, δυστυχως, επαναλαμβανεται.
Δειτε τι εγινε με τους 12 μητροπολιτες που σφαγιασθηκαν εν μια νυκτι και καταταλαιπωρηθηκαν μεχρι το τελος της ζωης τους, γιατι ετσι το ηθελαν οι τρεις τελευταιοι φθονεροι αρχιεπισκοποι, που ηταν ο ενας βαρβαροτερος και μοχθηροτερος απο τον αλλο. 

Ζουσαν και ζουν, ως ΑΘΕΟΙ εν τω κοσμω. 
Ομως ο Θεος ειναι ΖΩΝ και τιμωρει και "εκδικειται" οταν Εκεινος κρινει, αλλα και αγιαζει με δοκιμασιες τους Αγιους Του.  
Τι απολογηθησεσθε, λοιπον, ενοχοι αρχιεπισκοποι της Σκολιας και Διεστραμμενης Γενεας μας, Σεραφειμ, Χριστοδουλε και Ιερωνυμε, και οι λοιποι συνενοχοι αρχιερεις; 
Ιδου ο θανατος σας ηρθε και ερχεται για ολους και μετα θανατον ουκ εστι μετανοια. 
Αυτο το κηρυγμα δεν κηρυττατε στους αλλους; 
Γιατι δεν το εφαρμοζατε στους εαυτους σας; 
Και την Μεγαλη αυτη Πληγη κανενας σας δεν θελησε να την κλειση και την αφησατε ανοικτη μεχρι και σημερα. 
Κριμα, κριμα, δεν αφησατε να χαρη μαζι με τον θρηνουντα λαο που απορφανισθηκε απο τους καλους ποιμενες του, ουτε τον Ουρανο και τους Αγγελους του Θεου, αλλα και τον Αγιο Θεο. 
Ο Θεος, ας παραβλεψη την αμαρτια σας αυτη, που εξ αιτιας της, εξευτελισθηκε η Εκκλησια και βλασφημηθηκε το ονομα του Χριστου "εν τοις εθνεσι".

Λαοι και εθνη υποκλιθειτε,
προ του Γιγαντιαιου Επισκοπου
της Ορθοδοξιας.

===================

Σε εικονες

ολη η διαδρομη και το μαρτυριο

του Μεγαλομαρτυρα αγιου

Ιωαννου του Χρυσοστομου




Ολη η βασανιστικη διαδρομη του που επιλεχθηκε απο τους ραδιουργους εχθρους του αρχιερεις και ιδιαιτερα του τερατωδους Θεοφιλου Αλεξανδρειας.

Κατα την παραμονη του στα Κομανα χειροτονουσε επισκοπους, πρεσβυτερους και διακονους και βαπτιζε και κατηχουσε πολλους ειδωλολατρες της περιοχης," πληθος αναριθμητον".


Το κενοταφιο στον ναο των Κομανων.


Ο σημερινος ναος του αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου στα Κομανα του Ποντου οπου αφησε ο μεγαλομαρτυρας αγιος την τελευταια του πνοη.
























Σας μεταφερουμε την μεγαλοπρεπεστατη περιγραφη της υποδοχης των αγιων λειψανων του Μεγαλομαρτυρα αγιου, του αθανατου χρυσανθρωπου Χρυσοστομου.
Προσπαθειστε να φαντασθειτε το ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΑΥΤΟ που θελγει την φαντασια μας.



Υστερα απο 30χρονια

Δοθηκε αμεσως εντολη να μεταφερουν το σωμα του εξοριστου στην Κωνσταντινουπολι και να το αποθεσουν στο ναο των αγιων Αποστολων.
Ο Χρυσοστομος αφησε το εκκλησακι του αγιου Βασιλισκου, οπου αναπαυοταν εδω και τριαντα χρονια.
Το φερετρο που περιειχε τα λειψανα του, μεταφερθηκε απο πολη σε πολη ως τη Χαλκηδονα μεσα απο αναριθμητη συρροη λαου, ιερεων και μοναχων.
Στη Χαλκηδονα τον περιμενε η αυτοκρατορικη τριηρης μεγαλοπρεπα στολισμενη.
Ο αυτοκρατορας δεν θελησε να παραλαβει την ιερα παρακαταθηκη καποιο αλλο πλοιο.

Ολη η πολη ηταν εκει.
Ο αυτοκρατορας, η συγκλητος, οι πρωτοι αρχοντες, οι ανωτεροι αξιωματικοι.
Κι η θαλασσα καλυφθηκε απο αμετρητα πλοια και καίκια γεματα κοσμο και φωταγωγημενα με πυρσους.
Ειχε ηδη βραδυασει.
Απο τον στομιο του Ευξεινου ποντου ως την Προποντιδα θα μπορουσε κανεις να νομισει οτι η θαλασσα ηταν ξηρα, ετσι εκφραζονται οι ιστορικοι.
================

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΤΙΜΗΣΗΣ

ή ΘΑ ΑΤΙΜΑΣΗΣ

ΤΟΝ ΑΓΙΟ;



Σήμερα η Εκκλησία του Χριστού επί της γής, θα γιορτασει την μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Γιγαντιαίου Πατρός και Διδασκάλου.
Πολλοί αρχιερείς ονομάζονται Χρυσόστομοι, και καποιοι από αυτούς είναι Αισχρόστομοι.
Δεν έχουν καμμία απολύτως σχέσι με τον Μεγάλο Αγιο.
Και οι περισσότεροι αρχιερείς, δεν έχουν καμμία απολύτως ομοιότητα με τον Αγιο.
Μάλλον με τους εχθρούς του Αγίου είναι όμοιοι και απαράλλακτοι.
Αναρωτιέμαι, αφού δεν μοιάζουν με τον Αγιο και δεν μιμούνται τον Αγιο, γιατί γιορτάζουν τον Αγιο;

Η ιστορία του Αγιου Χρυσοστόμου, επαναλαμβάνεται στην εποχή μας.
Και ολοι οι σημερινοί αρχιερείς είναι, είτε ηθικοί αυτουργοί, είτε συνένοχοι, στην αγρια καρατόμησι του Αγίου Ιωαννου του Χρυσοστόμου.
Και αλήθεια, γιατί;
Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καρατομήθηκε και κατακρεουργήθηκε αγρίως και βαναύσως, οδηγουμενος στην εξορια του επανω στα κακοτραχαλα βραχια της Αρμενιας από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους της εποχής του.
Είναι ψέμμα πελωρίων διαστάσεων ότι διώχθηκε, από τα εκτελεστικά όργανα, τον βασιλιά και την βασίλισσα.
Από τους ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ διώχθηκε και από αυτούς κατακρεουργήθηκε.
Το ομολογεί αυτό η ίδια η βασίλισσα Ευδοξία και μάλιστα σε γραπτό κείμενό της απευθυνόμενο πρός τον Χρυσόστομο.
Η ιστορία σήμερα επαναλαμβάνεται.
Αυτοί οι αρχιερείς που θα πανε σήμερα να γιορτάσουν τον Αγιο, μάλλον ανήκουν και θα επαιρναν το μέρος των αφριζόντων αντιπάλων του Χρυσοστόμου.
Εκείνου του ραδιούργου και χρυσομανούς κακότατου και εμπαθέστατου Θεοφίλου πατριάρχου Αλεξανδρείας, (ομοιου του σημερινου πατριαρχου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ), του ζηλόφθονος Σεβηριανού Γαβάλων και των άλλων λυσσωδών και φθονερών εχθρών του.
Και οι σημερινοί αδελφοκτόνοι πατριάρχαι και αρχιεπίσκοποι και αρχιερείς - σήμερα με διαφορετικά ονόματα - είναι όμοιοι με εκείνους.
Η δική μας καρδιά και τα δικά μας τα μάτια έτσι τους βλέπουν και αυτά βλέπουν καλύτερα γιατί τους περάσαμε από την Κρισάρα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας και ζωής.

Ποιός από τους σημερινούς αρχιερείς πήρε το μέρος των ΔΩΔΕΚΑ μητροπολιτών που σφαγιάσθηκαν σαν αρνιά και σαν κριάρια;

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς υπερασπίστηκαν και αγωνίσθηκαν για την αποκατάστασί τους οταν ζούσαν οι τρείς τελευταίοι εναπομείναντες από τους δώδεκα, Λαρίσης Θεολόγος, Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνος, και Αττικής Νικόδημος;

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς, ΝΑΙ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ,  μίλησαν, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν, για την αποκατάστασι του τελευταιου (μολις προσφατα) εναπομείναντος Κανονικού μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, όταν εγινε τελευταία συζήτησι στην περισυνή σύνοδο του Οκτωβρίου;

ΟΥΔΕΙΣ, ή σχεδόν ουδείς.
ΟΛΟΙ τους ενέδωσαν είς τον πρωτοφανή εμπαιγμό της συνωμοτούσας Τρόϊκας Ιερωνύμου-Ζακύνθου και εί τινος άλλου ραδιούργου εμπαίκτου...
Ιδού η ενοχή ΟΛΩΝ.
Ιδού και η καταδίκη ΟΛΩΝ.
Που θα έλθη οπωσδήποτε, θάττον ή βράδιον.

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς φώναξαν και φωνάζουν γιά τον αγιο μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης ΑΡΤΕΜΙΟ που τον σφαγίασαν αδίκαστο και αναπολόγητο οι Σέρβοι Κάϊν στην ΛΗΣΤΡΙΚΗ Σύνοδο του Βελιγραδίου;

Και πόσοι αντέδρασαν στην τυφλή επιδοκιμασία του σταλθέντος κειμένου του...Αχυρένιου της Σερβίας, υπό του ...Αχυρένιου της Ελλάδος Ιερωνύμου Λιάπη, κατά των καταγεγραμμένων εις αυτό αντίθεων και εγκληματικών πράξεων της ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ συνοδου του Βελιγραδίου;

Δεν είναι, λοιπόν, μαθηματικά βέβαιο ότι τα ίδια θα επρατταν και εναντίον του λυσσωδώς καταδιωκομένου υπό των προγόνων τους, αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου;
Βεβαιότατα, ΝΑΙ.
Τότε γιατί θα πανε να τον γιορτάσουν;
Εις κενόν θα κοπιασουν.
Δεν θα γιορτασουν τον Αγιο.
Εθλιψαν τον Αγιο, στενοχώρησαν τον Αγιο, ατίμασαν τον Αγιο.

Και εσύ ο "λαός του Θεού" ο χριστώνυμος.
Και εσύ σήμερα θα πας στους ναούς γιά να γιορτάσης τον Αγιο. 

Θα τον γιορτασεις όμως, ή και εσύ τον έθλιψες και τον στενοχώρησες, αφου ποτε σου δεν διαμαρτυρηθηκες για τις διωξεις και καρατομησεις των καλων σημερινων αρχιερεων;
Σκέψου και κάμε την αυτοκριτική σου.

Πώς είναι δυνατόν να γιορτασεις τον Αγιο, αφού δεν έλαβες ποτέ το μέρος του Αγίου;
Οταν στον αδικο σφαγιασμό καλών επισκόπων δεν ανοιξες ποτε το στόμα σου να πης δυό λόγια συμπαράστασης στον αδικούμενο, πώς τολμάς εσύ και πάς να γιορτάσης τον Αγιο;
Αν ζούσες στην εποχή του Αγίου θα επαιρνες το μέρος των εχθρών του Αγίου, δεν θα ακολουθούσες τον Αγιο, όπως έπραξαν οι Ιωαννίται της εποχής του που υπέφεραν τα πάνδεινα και επι 30 ολοκληρα χρονια και ο Αγιος τους χαρακτήριζε "αξιοθαύμαστους μάρτυρες που εξυμνούν οι αιώνες τα κατορθώματά τους".

Σύ ο σημερινός χριστιανός που θα πας να γιορτάσεις τον Αγιο πόσο συμπαραστάθηκες στον ΑΓΡΙΟ ΣΦΑΓΙΑΣΜΟ των δώδεκα μητροπολιτών;
Καθόλου ή σχεδόν καθόλου.
Την ιστορία του σφαγιασμού τους, την ακούς αδιάφορα, τελείως αδιάφορα.
Λοιπόν;
Πώς τολμάς και πάς να γιορτάσεις τον Αγιο;
Ομως βλέπω ότι διαμαρτύρεσαι.
Καθόλου να μην διαμαρτύρεσαι.
Είσαι ένοχος.
Πολύ ένοχος.

Να, υπάρχει και ένας πολύ φρέσκος ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ, ενός σημερινού πραγματικού ΑΓΙΟΥ.
Πότε μίλησες γι αυτό;
Τι θέσι πήρες σ' αυτό;
Καμμία, απολύτως καμμία θέσι.
Και τότε πώς τολμάς αναίσχυντε ψευτοχριστιανέ και πάς να γιορτάσης τον Αγιο;
Ιδού το αίμα αυτού του Αγίου, του απλού και κεχαριτωμένου Σέρβου ΑΡΤΕΜΙΟΥ, ακόμα κοχλάζει και φωνάζει και κραυγάζει και διαμαρτύρεται.
Και εσύ ενώ το γνωρίζεις καλά αυτό, αδιαφορείς και σιωπάς.

Εις κενόν κοπιαζεις, χριστιανέ, κακώς θα μεταβης εις τον ναόν του Θεού, δεν θα γιορτασεις τον Αγιο Χρυσόστομο, αφου εθλιψες, κατεθλιψες βαθύτατα τον Αγιο, στενοχώρησες τον Αγιο, ατίμασες βάναυσα τον Αγιο.
Φύγε μακρυά του, ψευτοχριστιανέ.
Φύγε.

Ο Αγιος δεν έχει καμμία απολύτως σχέσι με όλους εσάς.
Καμμία απολύτως.
Την ημέρα Εκείνη του Τρομερού Μεγαλείου, θα πη εις όλους υμάς:

ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΥΜΑΣ,ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΥΜΑΣ.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

1η Απάντησις εις ύβριστάς, του πατρος Ιωαννου Διωτη.



1η Απάντησις εις ύβριστάς






Εις το Ιστολόγιον amethystosbooks.blogspot.gr επικρίνομαι, κατά ανέντιμον και πρόστυχον τρόπον, δια το βιβλίον μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ  ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ».

Ο Ιερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ με την ίδρυσιν της καταφώρως αντικανονικής μικτής Μονής εις το Έσσεξ της Αγγλίας, κατά περιφρονητικήν παράβασιν ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων, εδημιούργησε προϋποθέσεις και ευκαιρίας αμέσου κινδύνου, ώστε οι εκεί Μοναχοί και Μονάστριαι να απολαμβάνουν την νοεράν σαρκικήν αμαρτίαν.

Εις την μικτήν αυτήν Μονήν και δια τους Μοναχούς και δια τας Μοναχάς υπάρχουν: Κοινός Ηγούμενος, κοινή προσευχή, κοινός εκκλησιασμός, κοινά διακονήματα και κοινή τράπεζα. Κοινά τα πάντα.

Ο 20ος ιερός Κανών της Ζ  Οἰκουμενικῆς Συνόδου εντέλλεται να μη συντρώγουν εις το ίδιον Μοναστήριον Μοναχοί και Μονάστριαι, «μοιχεία γαρ μεσολαβεί την συνδιαίτησιν». Υπάρχει πλήθος Πατερικών κειμένων, τα οποία επιβεβαιώνουν τούτο, όπως καταγράφονται πολλά εις το προαναφερθέν βιβλίον μου. Μήπως οι υβρισταί επικριταί μου απολαμβάνουν και αυτοί την νοεράν σαρκικήν αμαρτίαν εις τον βίον των και δι’ αυτό υποστηρίζουν αυτήν την κατάστασιν;

Επίσης, ο Σωφρόνιος Σαχάρωφ διετύπωσεν εις τα βιβλία του, εκτός από αιρετικάς Τριαδολογικάς κακοδοξίας του, και πλήθος άλλων θεολογικών πλανών. Αι αδιάσειστοι αποδείξεις υπάρχουν εις το ως άνω βιβλίον μου.

Ως προς τους χυδαίους εις βάρος μου χαρακτηρισμούς των αναιδών κατηγόρων μου, τούτο μόνον λέγω. Οι ίδιοι αυτοί άνευ φόβου Θεού και εντροπής ανθρώπων αδίστακτοι άνθρωποι χαρακτηρίζουν τον άγιον Θεόδωρον Στουδίτην ως «θλιβερόν Άγιον».

Δια το εν λόγω βιβλίον μου έχουν αποφανθή ειδήμονες ότι αποτελεί πρωτότυπον προσφοράν εις την Ορθοδοξίαν. Εάν το Οικουμενικόν Πατριαρχείον είχε προβή εις την αγιοκατάταξιν του Σωφρονίου και μετά την έκδοσιν του βιβλίου μου ηναγκάζετο να ανακαλέση την αγιοκατάταξιν αυτήν, τότε θα εδημιουργείτο όνειδος δι’ ολόκηρον την Ορθοδοξίαν και αμφισβήτησις δι’ όλους τους Αγίους. Τοιαύτη συμφορά εις την Εκκλησίαν του Χριστού ουδέποτε υπήρξε.

Τέλος, δηλώνω ότι υπάγομαι εις την Κανονικήν Εκκλησίαν του νέου Ημερολογίου.



Αθήναι 12-11-2015 Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κ. Διώτης

Θεολόγος και Δημοσιογράφος

 
 
ΙΔΟΥ ΚΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ....ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΥ ΑΥΤΟΠΕΡΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ, ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΙΔΑ.
Ειχαμε αδικο οσα με χαρακτηρισμους του Αγιου Γρηγοριου του Θεολογου τον περιγραψαμε;
Τους επαναλαμβανουμε:
 Το Αλβιωνιον Φαντασμα, 
το Λυσσωδες κακον, 
 Ο Κυνισκος, 
το Κητωδες Τετρακεφαλον Τερας", (Αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος) ΕΠΕ 10,102.
αυτος ειναι ο Μεθυσμενος-Αμεθυστος και η συρομενη παρεα του. 
Αντιγραφουμε απο το καταχθονιο ιστολογιο του:
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο π.Ιωάννης απάντησε στους επικριτές του. Η δεοντολογία απαιτεί να δημοσιεύαεις την απάντησή του.
12/11/15 9:53 μ.μ.
Blogger Ο/Η amethystos είπε...
ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΧΕΖΕΙ!
12/11/15 10:16 μ.μ.
  Οσοι υπολογιζουν ή φοβουνται αυτο το αγιομαχικο κοινωνικο κατακαθι που διαμενει στην Κιναιδοχωρα και απο εκει εκβραζει τους χυδαιους και πεζοδρομιακους οχετους του, διαχεομενους σε ολοκληρο τον πλανητη, αλλα και η συνενοχος ομοφρων παρεα του που γυροφερνει στα ελληνικα χωματα, ας βλεπουν ποιους υπολογιζουν.
Ανθρωπους μηδενικης αξιας.

 

ΩΝ, ΟΥΚ ΗΝ ΑΞΙΟΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ

ΩΝ,

ΟΥΚ ΗΝ ΑΞΙΟΣ,

Ο ΚΟΣΜΟΣ









Εάν ο λαός δεν αγωνίζετο στην Καισάρεια, δεν θα ήτανε σήμερα επίσκοπος Καισαρείας ο Βασίλειος∙ θα ήταν ο Τυάνων Άνθιμος.

Εάν στην Κωνσταντινούπολη δεν ηγωνίζετο ο λαός δεν θα ήτανε ο Γρηγόριος, θα ήταν ο Μάξιμος.

Και αν ο λαός δεν ηγωνίζετο, δεν θα ήταν ο Χρυσόστομος στον θρόνον εκείνον…
Σταματώ αδελφοί μου!
Σταματώ!
Και κάνω μια σκέψι, συγχωρήσατέ με, μια σκέψι θα κάνω.
Κάνετε μια υπόθεσι:
Εάν στις ημέρες μας ζούσαν οι Τρεις Ιεράρχαι, τι θα έκαναν;
Φαντασθήτε ότι ο Θεός διατάσσει τα πνεύματα τα άγια τα οποία είναι εις τους ουρανούς και λέγει:
-Ενδυθήτε σάρκα, λάβετε ράβδον, κατέβετε εις την γην, και ελάτε εδώ στην Ελλάδα, και να δείτε εν μέσω ημών όχι πλέον πυγολαμπίδας, αλλά να δείτε τον Βασίλειον τον πυρίνον, να δείτε Γρηγόριον τον φιλόσοφον, και δείτε τον Χρυσόστομον, τι θα έκαναν αυτοί;
Θα συμμαχούσαν με τα Ανάκτορα;
Θα συμμαχούσαν με τους πλουσίους;
Θα συμμαχούσαν με τους στρατηγούς;
Θα συμμαχούσαν με όλη την κοπρίαν και όλη την αηδίαν, ασκηταί αυτοί και ακτήμονες;
Αμαρτωλοί, που φύγωμεν;
Επίσκοποι, που φύγωμεν;
Ο μεν Βασίλειος θα έλεγε:
Εκκαθαρίσατε εντός 24 ωρών την Εκκλησία της Ελλάδος!
Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός θα έψαλλε τα θρηνωδέστερα ποιήματά του δια την κατάντια της Εκκλησίας.
Ο δε άλλος, ο δε άλλος, ο Χρυσόστομος, ο σκληρότερος εξ όλων, όχι έξι, όχι δεκάξι, όχι τριανταέξι, όχι σαρανταέξι, όχι εκατό, όχι διακόσους, όχι χίλιους, θα τους κούρευε όλους!
Και θα δημιουργείτο μια νέα κατάσταση στο έθνος μας.
Εδώ δεν χρειάζεται οίκτος, εδώ δεν χρειάζεται, σαν τον γιατρό που δεν λυπείται τον ασθενή αλλά βυθίζει την μάχαιράν του, εδώ χρειάζεται η Εκκλησία… η Εκκλησία μας νοσεί βαρύτατα, η Εκκλησία μας δεν θεραπεύεται παθολογικώς, η Εκκλησία μας πρέπει να μπει στο χειρουργείον, και να γίνει αποκοπή των σεσηπότων μελών.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.
Δυστυχώς, οι ολίγοι καλοί Επίσκοποι που υπάρχουν, είναι δειλοί!
Δεν έχουν σθένος, να αγωνισθούν!
Τρέμουν τους κακούς.
Φοβούνται να μην καθαιρεθούν.
Και είναι εις θέση να τους καθαιρέσουν.
Και ξεχνούν οι καλοί Επίσκοποι, ξεχνούν ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται.
Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσ’ στην Εκκλησία.
Χίλιες φορές να καθαιρεθώ από τοιούτους επισκόπους και να πάω στην έρημον να κλαίω τα αμαρτήματά μου παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλιν και να φιλώ την κακοήθειαν και την διαφθοράν.
Ηγωνίσθησαν λοιπόν αυτοί όλοι οι Πατέρες.
Σήμερα αγών δε γίνεται!
Οι κληρικοί δεν αγωνίζονται!
Δεν υπάρχει αγωνιστικόν πνεύμα.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγών πέφτει στο λαό!
Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, είναι θέμα μεγάλο τώρα αυτό το οποίο λέγω, όπως όλα τα βάρη, τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα πάντα, τα αίματα, τα μαρτύρια, πέφτουν στο λαό μας, γιατί άμα γίνει καμμιά ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνουμε εδώ οι ολίγοι, να χύσουμε το αίμα μας!
Όπως όλα τα βάρη πέφτουν στο λαό, τον μικρό λαό, έτσι το βάρος αυτό του Αγώνος του Εκκλησιαστικού πέφτει στο λαό!
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν, θα αγωνισθώμεν και πάλιν, θα αγωνισθώμεν και πάλι εναντίον της κακοηθείας και διαφθοράς, θα αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός, θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα, θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες ως σύνθημα: 

«έως θανάτου αγώνισαι υπέρ Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Το κατ’ εμέ, δεν γνωρίζω.
Είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστον, τα όπλα δεν τα παραδίδω.
Θα αγωνιστώ μέχρι τέλους δια να ίδω μιαν Εκκλησίαν υψηλήν και Αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών, εις μνημόσυνον αιώνιον.

Εις τον Αγώνα αυτόν είμαι βέβαιος ότι θα είναι και ο ευγενής Ελληνικός λαός.
Και ο Ελληνικός λαός να είναι βέβαιος ότι εις τον Αγώνα αυτόν τον τίμιον, τον Ιερόν αυτόν Αγώνα της καθάρσεως των Ιερών Θυσιαστηρίων, εις τον Αγώνα αυτόν θα έχουμε την ευλογίαν από τα Ουράνια του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου οι οποίοι ηγωνίσθησαν δια μίαν Ζώσαν και Ελευθέραν Εκκλησίαν.
Αμήν.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙ

Η ΕΥΡΩΠΗ

ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙ




Η Ευρώπη είναι αίρεση.
Η χριστιανική αίρεση είναι χειρότερη από την ειδωλολατρία.
Επειδή η εμπειρία επιβεβαίωσε πως είναι πιο εύκολο να πάρουμε με το μέρος του Χριστού τους ειδωλολάτρες παρά τους αιρετικούς.
Μέχρι τη στιγμή που εμείς θα ονομαζόμαστε Ορθόδοξοι δεν είναι καλό να έχουμε τους αιρετικούς για παράδειγμα.
Η αποστολή των ορθόδοξων λαών δεν είναι να τρέμουν μπροστά στους αιρετικούς λαούς, αλλά αποστολή τους είναι να τους φέρουν στο σωστό δρόμο.

Στην εποχή μας αποσυντίθεται και σαπίζει ό,τι είναι αιρετικό.
Ας ξεσηκωθούν οι ορθόδοξοι λαοί και ας παίξουν δυνατά τις σάλπιγγες στους αιρετικούς για να επιστρέψουν στην αλήθεια και στην τιμιότητα.
Αυτό είναι το αποστολικό έργο του καιρού μας.
Αν θα το κάνουμε αυτό, θα μας ευλογήσει ο Χριστός, ο Θεός μας, στον οποίο ας είναι η δόξα, εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
ΕΠΣΚΟΠΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ 1956

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

Mια ωραια αναπαυλα απο τα Ιμαλαϊα για να ξεχασουμε για λιγο τους Μεθυσμενους και τους Αμεθυστους και ολο το τρελλοκομειο που υπαρχει γυρω μας.

Mια ωραια αναπαυλα απο τα Ιμαλαϊα για να ξεχασουμε για λιγο τους Μεθυσμενους και τους Αμεθυστους και ολο το τρελλοκομειο που υπαρχει γυρω μας. 

Το αφιερωνω στους δυο Αποτειχισμενους που μας διακονουν με ολοκληρη την ψυχη τους, τον Σπυρο τον ψαλτη μας και την Γεωργια την διακονισσα μας.


Του Παλαιμαχου (85 ετων) Αγωνιστου ιερεως ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΩΤΗ



           Μονο στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ



Σοβαρὰ ἐκκλησιολογικὴ 

αὐθαιρεσία τοῦ Ναυπάκτου

                          
Ο δευτερος, (μετα τον Χρυσοστομο Σμυρνης), Ψευτοαγιος των ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ, ο νεωτεριστης Σωφρονιος Σαχαρωφ

                                             5ον

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. ερόθεος διακηρύσσει, ντεκκλησιολογικς, τι δρυτς τς μικτς Μονς ες τ Essex τς γγλίας ερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ εναι «γιος» κα ς γιον τιμ ατόν. δ πρόκειται περ πραξικοπηματικς κα αθαιρέτου νακηρύξεως «γίου» κα χι περ κανονικς ναγνωρίσεως. ς δ γράφη, Ναυπάκτου ερόθεος Βλάχος πιδιώκει κα τν πίσημον γιοκατάταξιν το λίαν προβληματικο Σωφρονίου Σαχάρωφ. Τοιαύτη σκανδαλώδης περίπτωσις δι πρώτην φορν παρατηρεται.
Ναυπάκτου κ. ερόθεος, ς θεολόγος, πρεπε ν γνωρίζ τι ες τν ρθοδοξίαν δν γίνεται νακήρυξις, λλ ναγνώρισις γίου, τν γιότητα το ποίου χει παραδεχθ προηγουμένως καθολικ συνείδησις τς κκλησίας. δ πίσημος ναγνώρισις κα γιοκατάταξις γίνεται μ πόφασιν το Οκουμενικο Πατριαρχείου, κατόπιν τιολογημένης προτάσεως τς τοπικς κκλησίας. Πάπας μόνον νακηρύσσει γίους, κατ βούλησιν ατο κα νεξελέγκτως. ρθοδοξία ναγνωρίζει γίους.
Τυγχάνει γνωστόν, τι ν τος αἰῶνας πρξαν, πάρχουν κα θ πάρχουν κατομμύρια γνώστων γίων, χωρς πώνυμον γιοκατάταξιν. μως, ποτελε μέγα κα προκλητικν τόπημα π το Ναυπάκτου παντελς κριτος τόλμη ν νακηρύξ, ναγνωρίσ κα ν τιμήσ ς πραγματικν γιον τν μφιλεγόμενον ερομόναχον Σωφρόνιον Σαχάρωφ μ τν περιπετειώδη πνευματικν ζωήν του κα τ τόσα κραυγαλέα θεολόγητά του.
«μείναμεν»π γίους
πεφάνθη λοιπν Ναυπάκτου ες τ βιβλίον του «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ» : «ν π. Σωφρόνιος δν εναι γιος, τότε δν πάρχουν γιοι» (σελ. 49).
Σκέπτεται τί λέγει κα τί γράφει Δεσπότης τς Ναυπάκτου; Λέγει δηλαδή: κα Σωφρόνιος γιος οδες γιος. Ἐὰν δν ναγνωρισθ λοιπν ς γιος Σωφρόνιος, πως δν θ ναγνωρισθ, τότε πλέον… «μείναμεν» π γίους, κατ τν κ. ερόθεον. Μόνον κρισία; Μόνον περισκεψία; κάτι χειρότερον κόμη;
« το σίου τούτου Πατρς κοίμησις πρξεν ντως σιακ ν Κυρί τελείωσις, ν βαθυτάτ γήρατι. Τας ατο πρεσβείαις Θες λέησον κα σσον μς. μήν» (σελ. 478).
Μ ατος τος λόγους τελειώνει τ βιβλίον του ατ Δεσπότης τς Ναυπάκτου περ το ψευδο-«γίου» του. Εναι τ ποκορύφωμα τς αθαιρεσίας του. Περιεφρόνησε λόκληρον τν γιοκατατακτικν διαδικασίαν τς κκλησίας Ναυπάκτου κα διος, μ τ προσωπικά του κριτήρια, ς Πάπας, νεκήρυξε κα νεγνώρισεν ς γιον τν παραπαίοντα δογματικς κα κκλησιολογικς ερομόναχον Σωφρόνιον Σαχάρωφ. σως χει παραγγείλει κα τν εκόνα ατο το «γίου» του, ποος δρυσε μικτν Μονν (νδρν κα γυναικν) κατ περιφρόνησιν αστηροτάτων ερν Κανόνων Οκουμενικν Συνόδων κα ποος διετύπωσε τραγελαφικς θεολογικς πλάνας.
Πο φθάσαμεν; Κατ τν Ναυπάκτου, εναι «γιος», ναντιλέκτως, ερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ, παρ τς τόσας κακοδοξίας του κα νοησίας του, τς ποίας πανηγυρικς υοθέτησεν Ναυπάκτου κα προβάλλει περηφάνως πρς διδαχν τν ναγνωστν του.
Ν μ παρασυρθον ο ναγνσται το παναθλίου λεγχομένου βιβλίου κα τιμήσουν ς «γιον» τν κοιμηθέντα ερομόναχον Σωφρόνιον Σαχάρωφ. Ατς εναι «γιος» μόνον το γίου Ναυπάκτου. Εναι προσωπικόν του κατασκεύασμα. Δι’ σα μ συμφώνως πρς τν θεον νόμον πραξεν ερομόναχος οτος θ κριθ τελικς π το Θεο, πως κα λοι μες.
Δειν ντιφατικότης κα προκλητικ
νακολουθία το Ναυπάκτου εροθέου
Εναι πολλα α ντιφάσεις το Ναυπάκτου. Μία ξ ατν εναι κα ποκαλυπτομένη π τ κόλουθον πόσπασμα νς ρθρου του:
« κατάταξη μως νς Χριστιανο στ γιολόγιο τς κκλησίας πρέπει ν συνδέεται μ ζωνταν τεκμήρια τς γιότητος, ν πάρχουν σαφ στοιχεα πο ν πιστοποιον τι νθρωπος ατς εναι Νας το Παναγίου Πνεύματος... ν κάποιος κλαμβάνεται ς γιος, λλ τελικς δν εναι... κα βεβαίως ποδίδοντας σ ατν τιμ γίου, γινόμαστε κτισματολάτρες ...Πρέπει ν εναι κράδαντη πίστη τν Χριστιανν (“κα μηδείς πιστείτω”)... ζωνταν παρουσία τν γίων κδηλώνεται μ τ θαύματα τ ποα πιτελονται... κδηλώνεται μ τν ποικιλία τν χαρισμάτων θαυματουργίας, μυροβλυσίας κα γενικ μ τ φθαρτα λείψανα, τ ποα εωδιάζουν, θαυματουργον κα μυροβλύζουν... πώλεια τν κριτηρίων τς ρθοδόξου πνευματικότητος κα τς γιότητος συνιστ λλοίωση τς ρθοδόξου πίστεως κα βίωση μις δαιμονικς πνευματικότητος μ φοβερς συνέπειες γι τν διο τν νθρωπο, ταν τιμ κάποιον ς γιον, ν διος φερόμενος ς γιος χει νάγκη το λέους το Θεο... Στος γίους ζητομε τς προσευχές τους κα δν εχόμαστε γι τν σωτηρία τους, πργμα τ ποο κάνουμε γι κείνους πο δν γνωρίζουμε ἐὰν γιναν δεκτο π τν Θε ς γιοι. Ἐὰν λοιπν τιμομε κάποιον ς γιον, πο Θες δν τν χει φανερώσει ς γιον, τότε το στερομε τν προσφορ τν προσευχν μας γι τν σωτηρία του κα το κάνουμε μεγάλο κακό».
Τ νωτέρω, δι τν γιοκατάταξιν, γράφει Ναυπάκτου κ. ερόθεος ες τ ρθρον του « γιότητα κατ τν ρθόδοξη Παράδοση» («κκλησιαστικ παρέμβαση», ανουάριος 2004), βασιζόμενος ες τν σχετικν διδασκαλίαν το κορυφαίου Διδασκάλου τς κκλησίας μας ωάννου το Δαμασκηνο, ς δηλώνει Δεσπότης τς Ναυπάκτου.
πίσης, μ θέμα «Προϋποθέσεις γιοκατατάξεως» δωκε πρόσφατον συνέντευξιν Ναυπάκτου κ. ερόθεος («κκλησιαστικ Παρέμβαση», ανουάριος 2015) που ξέθεσε κα τ ξς «χαρακτηριστικ γνωρίσματα νς Χριστιανο γι ν εσέλθ στ γιολόγιο τς κκλησίας»: «Ν διαθέτ ρθόδοξη πίστη», «ν γίνωνται θαύματα, δηλαδ Χριστς δι’ ατο ν νεργ διάφορα σημεα», «ν προηγται ποδοχ π τ λα κα ν κολουθ γιοκατάταξη π τν κκλησία». « συνείδηση το ρθοδόξου λαο παίζει μεγάλο ρόλο στν γιοκατάταξη νς Χριστανο».
Οδν τοιοτον χαρακτηριστικν πάρχει ες τν βίον το Σωφρονίου Σαχάρωφ. Δέσποτα ερόθεε Βλάχε, ερίσκεσαι ες δυσχερεστάτην θέσιν. Θ ξακολουθήσς ν τιμς ς «γιον» τν μφιλεγόμενον κα ντιλεγόμενον Σωφρόνιον Σαχάρωφ;
Συνεπς, δν πάρχουν α γιοκατατακτικα προϋποθέσεις δι τν Σωφρόνιον Σαχάρωφ, κατ τν διον τν Ναυπάκτου κ. ερόθεον, ποος, αθαιρέτως, ντικανονικς, ντεκκλησιολογικς κα ντορθοδόξως, νεκήρυξεν, νεγνώρισε κα μετ’ πιτάσεως προβάλλει ς «γιον» τν ντιλεγόμενον τοτον ερομόναχον. Ατοαναιρεται δι μίαν κόμη φορν Ποιμενάρχης τς Ναυπάκτου κ.ερόθεος Βλάχος.
Ὁ Ναυπάκτου περὶ τοῦ «ἁγίου» του
Εναι προκλητικς Ναυπάκτου. Τ σα παινετικ γράφει περ το δρυτο τς μικτς Μονς το Essex ερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ προκαλον τν θυμηδίαν. μνολόγος οτος πίσκοπος γράφει κα τ ξς, δειγματοληπτικς, περ κοινο νθρώπου, τν ποον κατέταξε μεταξ τν γίων τς κκλησίας, νατρέπων τν κκλησιαστικν τάξιν:
Τ γιογραφικν χωρίον «ΟΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤ», τ ποον ναφέρεται ες τν πόστολον Παλον (Β΄ Κορ. ιβ΄, 2), τ χρησιμοποιε Ναυπάκτου κα δι τν δρυτν τς μικτς Μονς το Essex, τν ποον ξομοιώνει, ρητς κα σαφς, μ τν ορανοβάμωνα πόστολον Παλον, μ τν Συμεν τν Νέον Θεολόγον κα μ τν Γρηγόριον τν Παλαμν. πως πόστολος Παλος «ρπάγη ες τν παράδεισον κα κουσεν ρρητα ήματα, οκ ξν νθρώπ λαλσαι» (Β΄ Κορ. ιβ΄ 4), οτω «κα Γέροντας Σωφρόνιος (γράφει κ. ερόθεος) εχε παράλληλη μπειρία μ ατ το ποστόλου Παύλου… ζησε τν κσταση, ρπάγη στν τρίτο οραν κα στν Παράδεισο κα βίωσε πολλς μπειρίες το κτίστου Φωτός… ταν τν πλησίαζα, ασθανόμουν τι βρισκόμουν μπροστ σ μι μεγάλη μορφ σν τν πόστολο Παλο, σν τν γιο Συμεν τν Νέο Θεολόγο, σν τν γιο Γρηγόριο τν Παλαμ» (σελ. 20-21).
Φρίκη! Φρίκη! Φρίκη! Τί παθεν Ναυπάκτου ερόθεος Βλάχος; Δν λέγχει τς σκέψεις του; Δν δύναται ν συγκρατήσ τν γραφίδα του; Δεσπότης τς Ναυπάκτου ερόθεος Βλάχος δν πρξεν ατόπτης τς δθεν ρπαγς ες τν τρίτον ορανν το Σωφρονίου. Λοιπν εναι ατ ψευδολογήματα το Ναυπάκτου, πότε ρχιερες οτος φθασεν ες τν σχάτην κατάπτωσιν τς πάτης εναι φαντασιώσεις το Σωφρονίου, πότε ερομόναχος οτος πρξε δαιμονόπληκτος.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου