Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Ο φύλακας άγγελος αποχωρεί απο το Ναό, όπου λειτουργούν αιρετικοί!


[Ἡ μετάφραση καὶ τὰ σχόλια μὲ πλάγια καὶ ἐντὸς
εἰσαγωγικῶν, εἶναι τοῦ ἁγιορείτη μοναχοῦ
Νικοδήμου Μπιλάλη,τοῦ ὁποίου στὶς 17 Ἰουλίου
Τελέστηκε τὸ τεσσαρακονθήμερον μνημόσυνον].


Ὁ Μ. Βασίλειος μὲ τὴν ἐπιστολή του αὐτή, ἀπαντᾶ στοὺς πρεσβυτέρους τῆς Νικοπόλεως, ποὺ ἦτο Μητρόπολις τῆς Μικρᾶς Ἀρμενίας. Ἡ ἐπιστολή –ποὺ ἐγράφη σὲ καιρὸ αἱρέσεως– περιέχει κάποιες ἀλήθειες, ποὺ εἶναι χρήσιμες στὸν καιρὸ τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς), τῆς ἐσχάτης αἱρέσεως τῆς ἱστορίας (π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος), τῆς «πιὸ μεγάλης αἱρέσεως, ποὺ ἔχει μέσα της ὅλες τὶς αἱρέσεις» (μητροπ. Γόρτυνος Ἱερεμίας).



Τὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετώπιζαν τότε οἱ πιστοὶ τῆς Νικοπόλεως ἦταν ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος Φρόντων «ἐγκατέλειψε τὴν Ὀρθοδοξίαν, γενόμενος ὄργανον τῶν Ἀρειανῶν, χάριν τοῦ “δυστήνου δοξαρίου”» (“Δύστηνον δοξάριον”=ἀθλία καὶ ποταπὴ δόξα. Ἡ φράσις ἔχει γίνει παροιμιώδης καὶ λέγεται περὶ τῆς ἀρχιερατικῆς ράβδου, ἤτοι τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος).



Οἱ Νικοπολίτες, ὅμως, δὲν τὸν ἀποδέχτηκαν ὡς Ἐπίσκοπο, καὶ γι’ αὐτή τους τὴ στάση ὁ Μ. Βασίλειος τοὺς ἐπαινεῖ· τοὺς διαβεβαιώνει ταυτόχρονα ὅτι ὁ Φρόντων «διὰ τῆς παρούσης διαγωγῆς του παρέσχε σαφεστάτην ἀπόδειξιν τῆς ὅλης ζωῆς του, ὅτι δηλαδὴ οὐδέποτε ἔζη μὲ τὴν ἐλπίδα εἰς τὰς περὶ τοῦ μέλλοντός μας ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου.Τοὐναντίον, ὅ,τιδήποτε καὶ ἂν ἔπραττεν ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα ἔργα, ἀκόμη καὶ τοὺς λόγους περὶ τῆς πίστεως καὶ τὴν ἐπίδειξιν εὐλαβείας, ὅλα τὰ ἐχρησιμοποίει διὰ νὰ ἐξαπατᾶ ὅσους τὸν συνανεστρέφοντο».



Στὴν συνέχεια ὁ Μ. Βασίλειος προτρέπει νὰ μὴ καταθλίβονται ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, διότι ἂν ἔφυγε ὁ Φρόντων καὶ ἕνας δυὸ μαζί του «αὐτοὶ εἶναι ἀξιοθρήνητοι λόγῳ τῆς πτώσεώς των, ἐνῶ τὸ ἰδικόν σας (ἐκκλησιαστικὸ) σῶμα παραμένει ὁλόκληρον μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ. 


Διότι πράγματι καὶ τὸ μέλος (ὁ Φρόντων) τὸ ὁποῖον κατέστη ἄχρηστον ἀπεκόπη (ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίας, ἔστω κι ἂν δὲν εἶχε καθαιρεθεῖ ἀκόμα ἀπὸ κάποια Σύνοδο) καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο παραμένει (οἱ ὑπόλοιποι πιστοί) δὲν ἐκολοβώθη».



Καὶ σχολιάζει ἐδῶ ὁ ἀείμνηστος γέρων Νικόδημος: «Χαρακτηριστικὴ ἡ ἄποψις τοῦ Μ. Β. διὰ τὸ βαθύτατον ἐκκλησιολογικόν της νόημα. Ἡ ἔκπτωσις–ἀποκοπὴ μέλους ἢ μελῶν ἀπὸ τῆς Ἐκκλησίας δὲν σχίζει” τὸ σῶμα αὐτῆς, τὸ ὁποῖον παραμένει ὁλόκληρον καὶ “ἀκολόβωτον”. Ἡ Ἐκκλησία παραμένει Μία καἰ ἀκεραία–ἀδιαίρετος, ἐφ’ ὅσον μόνον παραμένει “στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας” (Α΄ Τιμ. 3, 15), ἀντιθέτως πρὸς τὰ ἐκπεσόντα εἰς αἵρεσιν μέλη, τὰ ὁποῖα καθίστανται “νεκρά”.



Ἐντεῦθεν φαίνεται πόσον ἕωλος καὶ ψευδὴς εἶναι ἡ “οἰκουμενιστικὴ” “κε(αι)νοφωνία” περὶ τῆς λεγομένης “θεωρίας τῶν κλάδων”, ὅτι δηλαδὴ αἱ σύγχρονοι αἱρέσεις τῆς Δύσεως (Παπισμὸς καὶ αἱ ἐξ  αὐτοῦ ἀποσπασθεῖσαι προτεσταντικαὶ παραφυάδες) ἀποτελοῦν “ζῶντας κλάδους” τῆς Μίας Ἁγίας Ἐκκλησίας, πρὸς “ἐπανίδρυσιν” τῆς ὁποίας ἐργάζεταιΟἰκουμενισμός.



Καὶ συνεχίζει ὁ Μ. Βασίλειος:



«Ἐὰν ἐξ ἄλλου σᾶς λυπῇ τὸ ὅτι ἐξεδιώχθητε ἀπὸ τοὺς τοίχους (τῶν ναῶν), ὅμως “θὰ ἐκκλησιάζεσθε (ἤδη) κάτω ἀπὸ τὴν σκέπην τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ” καὶ ὁ φύλαξ Ἄγγελος(*) τῆς Ἐκκλησίας σας (τὸν μὲν Ναὸν ἐγκατέλειψε, ἐσᾶς δὲ) σᾶς ἔχει ἀκολουθήσει.



Ἑπομένως εἰς κενοὺς οἴκους συναθροίζονται καθημερινῶς καὶ ἐξ αἰτίας τῆς διασπορᾶς τοῦ λαοῦ ἑτοιμάζουν διὰ τοὺς ἑαυτούς των βαρεῖαν καταδίκην. Ἐὰν πάλιν ἡ περίστασις ἀπαιτεῖ καὶ κάποιαν ταλαιπωρίαν, ἔχω πεποίθησιν εἰς τὸν Κύριον ὅτι αὕτη δὲν θὰ καταλήξῃ εἰς τὸ κενόν. Συνεπῶς ὅσον περισσοτέρους πειρασμοὺς θὰ ἀντιμετωπίσετε, τόσον πλουσιότερον μισθὸν θὰ ἀναμένετε ἀπὸ τὸν Δίκαιον Κριτήν. Μήτε λοιπὸν νὰ δυσφορῆτε ἐξ αἰτίας τῶν παρόντων γεγονότων μήτε νὰ ἀπελπίζεσθε».

* * *


Καὶ σήμερα ὑπάρχει αἵρεση καὶ αἱρετικοί. Εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Οἰκουμενιστές, ποὺ ἅγιοι ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, ἀποκαλεῖ μεγάλη, ἐσχάτη Παναίρεση, ποὺ συγκεντρώνει ἐν ἑαυτῇ ὅλες τὶς ἄλλες αἱρέσεις (αἱρετικὲς δοξασίες, δηλαδή, καταδικασμένες ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους).



Καὶ ὅπως τότε, κάποιοι Ἐπίσκοποι (ὅπως ἐδῶ ὁ Φρόντων) ἐγίνοντο ὄργανα τῶν Ἀρειανῶν, ἔτσι καὶ σήμερα κάποιοι Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι γίνονται ὄργανα καὶ τῶν Παπικῶν, καὶ τῶν Προτεσταντῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν!



Τότε, ὅμως, κάποιοι ἀκολουθοῦσαν τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ διέκοπταν τὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς (ποὺ δὲν εἶχαν ἀκόμα καθαιρεθεῖ ἀπὸ Σύνοδο).



Σήμερα ὅμως, ὅποιος ἐφαρμόζει τὴν Πατερικὴ Παράδοση λοιδωρεῖται καὶ διώκεται ἀκόμα καὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ διδάσκουν ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς συγκεντρώνει ἐν ἑαυτῷ ὅλες τὶς ἄλλες αἱρέσεις.



Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι τὰ Οἰκουμενιστικὰ καμώματα ποὺ ξεδιάντροπα πλέον καὶ χυδαία παρελαύνουν στὶς τηλεοράσεις, τὰ ἱστολόγια, τὰ περιοδικὰ καὶ τὰ βιβλία θὰ ξυπνήσουν τοὺς κοιμωμένους.

__________________

(*) Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Μ. Βασίλειο, καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παρόμοια θέση διετύπωσε. Ὅταν εἶχε καταδικαστεῖ ὁ ἅγιος ἀπὸ τὴ σύνοδο στὴ Δρῦ ζήτησε ἀπὸ τὸν λαὸ ποὺ παρευρίσκονταν στὸ ναὸ νὰ προσευχηθοῦν λίγο πρὶν ἀναχωρήσει γιὰ τὴν ἐξορία:


«Ἐλᾶτε, εἶπε, κι ἀφοῦ προσευχηθοῦμε ἂς συνταχθοῦμε μὲ τὸν ἄγγελο τῆς Ἐκκλησίας».


Νὰ συνταχθοῦμε μὲ τὸν ἄγγελο τῆς ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος μᾶς βεβαιώνει μὲ τὴ γνωστή του σαφήνεια, ὅτι παίρνει τὰ “πράγματά” του κι ὁ ἄγγελος καὶ φεύγει κι αὐτὸς μαζί μας ὅταν οἱ ἐκκλησιαστικὲς προδιαγραφὲς ἀλλοιώνονται.


Καθὼς κι ὁ βιογράφος του Παλλάδιος στὴ συνέχεια ἀναφέρει:


«Συνεξῆλθε μαζί του [μὲ τὸν ἅγιο] καὶ ὁ ἄγγελος τῆς ἐκκλησίας, ἐπειδὴ δὲν ὑπέφερε τὴν ἐρημία της, γιὰ τὴν ὁποία εἶχαν ἐργαστεῖ οἱ ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες τῶν πονηρῶν πνευμάτων, οἱ ὁποῖες κατάντησαν τὴν ἐκκλησία ἁμαρτωλὸ θέατρο».



Ἀλλὰ καὶ ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης παρόμοια θέση διετύπωσε, ὅταν ρωτήθηκε, ἂν μποροῦν νὰ μπαίνουν γιὰ νὰ προσευχηθοῦν σὲ ναοὺς στοὺς ὁποίους λειτουργοῦσαν οἱ αἱρετικοί. Ὁ ἅγιος, ἀφοῦ μνημόνευσε τὰ λόγια του Μ. Βασιλείου ποὺ ἀναφέραμε πιὸ πάνω, ἀπάντησε ἀποκλείοντας τέτοιο ἐνδεχόμενο καὶ πρόσθεσε ὅτι οἱ ναοὶ αὐτοὶ ἔχουν ἐρημωθεῖ. Ἀπὸ τότε, λέει, ποὺ μπῆκε ἡ αἵρεση ἔφυγε (“πέταξε” λέει ἐπὶ λέξει) ὁ ἄγγελος καὶ ἔγινε κοινὸ σπίτι ὁ ναός.

Οἱ πληροφορίες αὐτὲς ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα: http://megalomartys.wordpress.com


λόκληρη ἡ ἐπιστολὴ 238 (ΣΛΗ΄) τοῦ Μ. Βασιλείου:


«ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙΣ

Ἐδεξάμην τὰ γράμματα τῆς εὐλαβείας ὑμῶν, καὶ οὐδὲν ἔσχον καινότερον τῶν ἐγνωσμένων ἤδη παρ' αὐτῶν διδαχθῆναι. Καὶ γὰρ ἔφθασεν ἡ φήμη εἰς πᾶσαν τὴν περιοικίδα, τοῦ παρ' ὑμῖν καταπεσόντος τὴν αἰσχύνην περιαγγέλλουσα, ὃς ἐπιθυμίᾳ δόξης κενῆς τὴν αἰσχίστην ἑαυτῷ συνήγαγεν ἀτιμίαν καὶ εὑρέθη τῶν μὲν ἐπὶ τῇ πίστει μισθῶν διὰ τὴν φιλαυτίαν ἐκπεσών, αὐτὸ δὲ τὸ δύστηνον δοξάριον, οὗ ἐπιθυμήσας ἐπράθη τῇ ἀσεβείᾳ, οὐκ ἔχων διὰ τὸ δίκαιον μῖσος τῶν φοβουμένων τὸν Κύριον. Ἀλλὰ ἐκεῖνος μὲν τοῦ παντὸς ἑαυτοῦ βίου ἐναργέστατον ἐξήνεγκε δεῖγμα ἐκ τῆς νῦν προαιρέσεως, ὅτι οὐδέποτε ἔζη ἐπ' ἐλπίδι τῶν ἀποκειμένων ἡμῖν ἐπαγγελιῶν παρὰ τοῦ Κυρίου· ἀλλὰ εἴ τι αὐτῷ ἐπραγματεύετο τῶν ἀνθρωπίνων καὶ ῥήματα πίστεως καὶ πλάσμα εὐλαβείας, πάντα πρὸς τὴν τῶν ἐντυγχανόντων ἀπάτην ἐπετηδεύετο. Ὑμᾶς δὲ τί καταπονεῖ τὸ συμβάν; Τί χείρους ἑαυτῶν γεγόνατε παρὰ τοῦτο; 
Ἔλειψεν εἷς ἐκ τοῦ πληρώματος ὑμῶν· εἰ δὲ καὶ συναπῆλθέ που ἄλλος εἷς ἢ δεύτερος, ἐλεεινοὶ τοῦ πτώματος οὗτοι, ὑμῶν δὲ τὸ σῶμα ὁλόκληρόν ἐστι τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι. 
Καὶ γὰρ καὶ τὸ ἀχρειωθὲν ἀπερρύη καὶ οὐκ ἐκολοβώθη τὸ μένον. 
Εἰ δὲ ἀνιᾷ ὑμᾶς ὅτι τῶν τοίχων ἐξεβλήθητε, ἀλλ' ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεσθε καὶ ὁ ἄγγελος ὁ τῆς Ἐκκλησίας ἔφορος συναπῆλθεν ὑμῖν. Ὥστε κενοῖς τοῖς οἴκοις ἐγκατακλίνονται καθ' ἑκάστην ἡμέραν, ἐκ τῆς διασπορᾶς τοῦ λαοῦ βαρὺ ἑαυτοῖς τὸ κρίμα κατασκευάζοντες. 
Εἰ δέ τις καὶ κόπος ἐστὶν ἐν τῷ πράγματι, πέπεισμαι τῷ Κυρίῳ μὴ εἰς κενὸν ὑμῖν ἀποβήσεσθαι τοῦτο. Ὥστε ὅσῳ ἂν ἐν πλείοσι πειρατηρίοις γένησθε, τοσούτῳ πολυτελέστερον τὸν παρὰ τοῦ δικαίου Κριτοῦ μισθὸν ἀναμένετε. 
Μήτε οὖν δυσφορεῖτε τοῖς παροῦσι μήτε ἀποκάμνετε τῇ ἐλπίδι. 
Ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ἥξει πρὸς ὑμᾶς ὁ ἀντιλαμβανόμενος ὑμῶν καὶ οὐ χρονιεῖ».

Ὁ Γκεμπελισμὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ





Ο ΠΙΟ πρόσφορος τρόπος νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ὁ ἰσχυρὸς ἰδεολογικὸς ἀντίπαλος εἶναι ἡ «ρετσινιά», ἤτοι: ἡ ἐτικέτα! Αὐτὸ κάνουν μετὰ μανίας οἱ θιασῶτες τοῦ οἰκουμενισμοῦ κατὰ ὅσων ἀγωνίζονται γιὰ τὴ διάσωση τῆς αὐτοσυνειδησίας τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ὡς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τὴ μοναδικότητα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, θεωρώντας τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν σώζουσα ἀλήθειά της, κατακερματισμένη στὶς ἀμέτρητες «ἐκκλησίες» τῆς αἱρετικῆς ἑτεροδοξίας καὶ ἄρα ὑπάρχει ἀνάγκη «συγκόλλησής» τους. Ἐπειδὴ τὰ ἐπιχειρήματά τους εἶναι ἀδύναμα, σαθρά, παιδαριώδη καὶ ἀφελῆ, ἀποφεύγουν τὸ διάλογο καὶ γιὰ τοῦτο καταφεύγουν στὶς «ἐτικέτες», οἱ ὁποῖες συχνὰ «λειτουργοῦν» θετικὰ γιὰ ἐκείνους.


 Τὰ συγγράμματα τῶν οἰκουμενιστῶν βρίθουν ἀπίστευτων χαρακτηρισμῶν γιὰ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς ἀντιπάλους τους, ὅπως «σοῦπερ ὀρθοδόξους», «ἡρακλεῖδες τῆς Ὀρθοδοξίας», «φανατικούς», «ἀκραίους», «φονταμενταλιστὲς τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀλλὰ καὶ «ψυχοπαθεῖς», «ναρκισσιστὲς τοῦ παρελθόντος», «συμπλεγματικούς», καὶ ἕνα σωρὸ ἄλλα «στολίδια»! Ἀντίθετα τοὺς ἑαυτούς τους χαρακτηρίζουν ὡς «προοδευτικούς», «διαλλακτικούς», «ἀνεκτικούς», «πολιτισμένους», «εἰρηνιστές», «ἀδογμάτιστους», κλπ. Μὲ αὐτὰ τὰ «προσωπικὰ εὔσημα» ἐναγκαλίζονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους, καταπατώντας Ἱεροὺς Κανόνες καὶ περιφρονώντας τοὺς ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μᾶς παρέδωσαν τὴν Ὀρθοδοξία μας ἀνόθευτη μὲ τιτάνιους ἀγῶνες, δίνοντας ἀκόμα και τὴ ζωή τους γιὰ τὴ σώζουσα ἀλήθεια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Ἀλλὰ δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ «γκεμπελισμὸς» τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ χαρακτηρισμοί του, εἶναι στεφάνια δόξας γιὰ τοὺς ἀντιοικουμενιστές!
Ορθόδοξος Τύπος,18/07/2014

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἐκφραστές της χρησιμοποιοῦν μεθόδους «γκαῖμπελς». Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς νιώθουν στὸ πετσί τους αὐτὲς τὶς μεθόδους, παρόλο ποὺ ἀντιμετωπίζουν ὀρθῶς «τὸν “γκεμπελισμὸ” τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς χαρακτηρισμούς του» ὡς «στεφάνια δόξας γιὰ τοὺς ἀντιοικουμενιστές!».
Ἐμεῖς, ὅμως, λυπούμαστε, ὄχι γιὰ τὶς ὕβρεις καὶ τὶς μεθόδους τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ γιατὶ οἱ «ἀντιοικουμενιστὲς» χρησιμοποιοῦν παρόμοιες μεθόδους.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐφαρμόσαμε τὴν ὀρθόδοξη πρακτικὴ τῆς Ἀποτειχίσεως, δεχθήκαμε τὴν περιφρόνηση, τὸν ἀποκλεισμό, τὶς ὕβρεις τῶν πρὶν συναγωνιστῶν μας! Ἔφτασαν στὸ σημεῖο νὰ μᾶς θεωροῦν σχισματικοὺς καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας· νὰ διαφημίζουν δὲ στὰ ἱστολόγιά τους καὶ νὰ μοιράζουν στὶς Συνάξεις τους, τὸ προτεσταντικῶν προδιαγραφῶν βιβλίο ποὺ κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Πειραιῶς, διὰ τοῦ ὁποίου διέβαλαν καὶ συκοφαντοῦσαν τὴν ἐφαρμογὴ τῆς διαχρονικῆς στάσεως τῆς Ἐκκλησίας (ποὺ ἀποκρυσταλλώθηκε στὸν ΙΕ΄ Κανόνα)· καὶ ὅταν δώσαμε τὴν πρέπουσαν ἁγιοπατερικὴ ἀπάντηση, ὑποσχέθηκαν ὅτι θὰ ἀνταπαντήσουν, ἀλλὰ μὴ ἔχοντας ἐπιχειρήματα, σιώπησαν!
Γι’ αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ μὴ σχολιάσουμε μὲ λύπη καὶ νὰ μὴν ἐπισημάνουμε, ἀποβλέποντες στὸν προβληματισμό τους, ὅτι αὐτὸ ποὺ κατηγοροῦν ὅτι τοὺς κάνουν οἱ Οἰκουμενιστές, τὸ ἴδιο κάνουν κι αὐτοὶ σ’ ἐμᾶς.
Ὅσοι, λοιπόν, λέγουν ἀλήθειες, ἂς μὴν ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὴν ἀλήθεια! Καὶ ἡ ἀλήθεια ἐπὶ τοῦ προκειμένου εἶναι πὼς τὸν "Γκεμπελισμὸ" τῶν Οἰκουμενιστῶν μιμοῦνται οἱ ...Ἀντι-Οἰκουμενιστές!

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας, Ἡ πιό μεγάλη αἵρεση στίς μέρες μας, πού ἔχει μέσα της ὅλες τίς αἱρέσεις, εἶναι ὁ «Οἰκουμενισμός»

 
        
 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
 
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως,
Χαίρετε καί ὑγιαίνετε! 
1. Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι εἴμαστε βασπισμένοι στήν ἅγια Κολυμβήθρα καί μπήκαμε ἔτσι στήν Οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ πού λέγεται «Ἐκκλησία». Ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι, τόν Θεό δέν τόν ἔχουμε ἁπλᾶ δημιουργό, ἀλλά τόν ἔχουμε Πατέρα, τόν ἔχουμε τόν πιό κοντινό συγγενῆ μας! Εἴμαστε χριστιανοί, βαπτισμένοι καί μυρωμένοι, ἔχουμε τήν σφραγίδα τοῦ Θεοῦ ἐπάνω μας. Ἀνήκουμε στόν Θεό καί στήν Μία, τήν ἀληθινή Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του. 


2. Ἀλλά πρέπει ὄχι μόνο νά λεγόμαστε, ἀλλά καί νά ζοῦμε σάν χριστιανοί. Πρέπει νά ζοῦμε κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, κατά τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ μας, πού εἶναι γραμμένες στό ἅγιο Εὐαγγέλιο. Πρέπει νά προσευχόμαστε στόν Θεό μέ τό «Πάτερ ἡμῶν...» καί τίς ἄλλες προσευχές πού ἔχει ἡ ἁγία μας ᾽Εκκλησία. Πρέπει νά ἐκκλησιαζόμαστε τήν Κυριακή ἡμέρα. Γι᾽ αὐτό τήν λέμε «Κυριακή» τήν ἡμέρα αὐτή, γιατί ἀνήκει στόν Κύριο, τόν Θεό μας. Πρέπει νά διαβάζουμε τό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί τούς βίους τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά βαδίζουμε καί ἐμεῖς κατά τό δικό τους παράδειγμα.
3. Ἀλλά πῶς γίναμε ἔτσι, ἀδέλφια μου; Πολλοί ζοῦν χωρίς καμμιά ἔννοια τοῦ Θεοῦ. Παραμερίζουν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, κάνουν δικό τους νόμο καί ζοῦν ὅπως θέλουν, κατά τό δικό τους «εὐαγγέλιο». Τί πράγματα εἶναι αὐτά πού γίνονται!... Τίς νηστεῖες, Τετάρτη καί Παρασκευή καί τίς ἅγιες Τεσσαρακοστές, πολλοί τίς ἔχουν διαγράψει. Οἱ νέοι μας, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι, κατά τό πλεῖστον, δέν ζοῦν ἠθική ζωή. Παιδί μου, τό σῶμα σου εἶναι ἁγιασμένο, γιατί εἶναι ὅλο βουτηγμένο στήν ἅγια Κολυμβήθρα καί πρέπει λοιπόν νά τό φυλάγεις ἁγνό καί καθαρό. Μάθε, παιδί μου, ὅτι ἡ σχέση τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας μόνο στόν γάμο εἶναι εὐλογημένη. Βέβαια! Δέν θέλει ὁ Θεός καί δέν εὐλογεῖ ἡ Ἐκκλησία τίς προγαμιαῖες καί τίς ἐξωγαμιαῖες σχέσεις. Καί ἐγώ, ὁ Ἀρχιερέας τοῦ Θεοῦ καί Ἐπίσκοπός σου, πρέπει νά σοῦ λέγω τό τί θέλει ὁ Θεός· καί ἀλλοίμονό μου, ἄν δέν σοῦ τό λέγω.
4. Ἀδέλφια μου, ἄς πάρουμε ὅλοι τήν ἀπόφαση νά ζοῦμε κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μας. Ἄς πᾶμε σέ πνευματικό πατέρα – σέ ἄγνωστο ἄν θέλετε – γιά νά ἐξομολογηθοῦμε τά κρίματά μας, νά πλυθεῖ καί νά λουστεῖ ἡ ψυχή μας καί νά ἀρχίσουμε μέ σταθερή τήν ἀπόφαση μιά νέα καί ὄμορφη ζωή, ὅπως τήν θέλει ὁ Χριστός μας. Ἄχ, νά ἀγαπήσουμε πολύ τόν Ἰησοῦ Χριστό μας, πολύ νά Τόν ἀγαπήσουμε πάνω ἀπό ὅλες τίς ἀγάπες. Ὁ Χριστός νά γίνει ὁ ἔρωτας τῆς ψυχῆς μας. Καί μάλιστα, ἄν τό καλέσει ἡ ὥρα, νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί τό αἷμά μας νά χύσουμε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί Αὐτός ἔχυσε τό Αἷμά Του γιά τήν ἀγάπη Του σέ ἐμᾶς. Ναί, Χριστιανοί μου! Κι᾽ ἄν μᾶς βάλουν μαχαίρι στό λαιμό γιά νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη μας στόν Χριστό, ἐμεῖς νά λέμε σάν τό Δημητσανίτικο παλληκάρι, τόν ἅγιο Εὐθύμιο, τόν ἀνεψιό τοῦ Πατριάρχου ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε´: «Πιό βαθιά τό μαχαίρι, δέν ἀρνοῦμε τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου στόν Χριστό»!
5. Καί κάτι ἄλλο χριστιανοί μου: Νά διαβάζετε θεολογικά βιβλία, γιά νά μάθετε καλά τήν ὀρθόδοξη πίστη μας. Γιατί ὑπάρχουν πολλοί ἐχθροί γύρω μας, πού μάχονται τήν πίστη μας. Καί τήν μάχονται, ἐπειδή εἶναι ἀληθινή. «Αἱρετικοί» λέγονται οἱ ἐχθροί μας αὐτοί. πιό μεγάλη δέ αρεση στίς μέρες μας, πού χει μέσα της λες τίς αρέσεις, εναι «Οκουμενισμός». Ὁ Οἰκουμενισμός θέλει νά ἀνακατώσει ὅλα τά θρησκεύματα, γιά τήν ἑνότητα τάχα τοῦ κόσμου. Ἀλλά ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας εἶναι τέλεια, εἶναι ἀκέραιη, δέν τῆς λείπει τίποτε καί δέν ἔχει λοιπόν ἀνάγκη νά ἑνωθεῖ μέ κάποια ἄλλη ἤ ἄλλες πίστεις, γιά νά συμπληρωθεῖ ἀπ᾽ αὐτές. – λλη μεγάλη αρεση εναι «Παπισμός». Τό περίεργο δέ γιά τόν Παπισμό εναι τι πάρχουν μερικοί θεολόγητοι ερωμένοι, πού δέν γνωρίζουν τι Παπισμός εναι αρεση, ν τά κείμενα τν γίων Πατέρων τς κκλησίας μας ποκαλον καθαρά τούς παπικούς «αρετικούς». Καί συναντνται λοιπόν ο θεολόγητοι ατοί, πως τούς επα, κληρικοί μέ τόν αρετικό Πάπα, καί τόν γκαλιάζουν καί τόν φιλνε καί τόν καλον δελφό, τόν λένε καί «γιώτατο» (!...) καί συμπροσεύχονται μαζί του!... Σάν δέν ντρεπόμαστε!.. Ἀλλά ἐσεῖς, ἀδελφοί μου χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, θέλω νά γνωρίζετε τήν ἀλήθεια καί σάν ποιηματάκι νά λέτε: «Ὁ Παπισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ Οἰκουμενισμός παναίρεση»!
6. Ἀδελφοί μου, καλή μετάνοια νά ἔχουμε ὅλοι μας, γιατί ἀλλιῶς δέν πρόκειται νά γευθοῦμε τόν Παράδεισο. Ὁ Παράδεισος ἔχει δύο πόρτες: Τήν μιά τήν λένε «ἀθωότητα» καί τήν ἄλλη τήν λένε «μετάνοια». Ἀπό τήν πρώτη πόρτα, τήν ἀθωόητα, δέν περνᾶμε, γιατί ὅλοι μας εἴμαστε λερωμένοι. Ἔτσι ὅλοι μας πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε νά περάσουμε ἀπό τήν πόρτα τῆς μετάνοιας. Ὁ καθένας ἄς λέει: «Εὕρω καγώ τήν ὁδόν διά τῆς μετανοίας»! Τόν ἑαυτό μου, ὡς Ἐπίσκοπός σας, τόν θεωρῶ ὡς ἡγούμενο στήν πορεία αὐτή τῆς ὁδοῦ τῆς μετανοίας. Ἄς μέ συγχωρέσει ὁ Θεός καί ἄς μέ συγχωρέσετε καί σεῖς, ἀδελφοί μου, ὅπου παρεξέκλινα καί φάνηκα λιποτάκτης τῆς ἱερᾶς αὐτῆς ὁδοῦ πρός τόν Παράδεισο καί σᾶς ἔδωσα κακό παράδειγμα μέ φερσίματα ἀνάρμοστα πρός τήν βιωτή τῆς μετανοίας. Εὔχεσθε γιά μένα, γιά τήν σωτηρία μου, ὅπως καί ἐγώ εὔχομαι πάντοτε, κάθε μέρα, πρωί καί βράδυ, γιά Σᾶς. Καλή μετάνοια καί καλό Παράδεισο, ΑΜΗΝ
Δημητσάνα 25/7/2014

Πηγή: "Ακτίνες"

Η νέα εποχή είναι εδώ!


Τν δολοφόνησαν καὶ ὕστερα ...προσκύνησαν τ πτμα του!!!

Πηγή: "Τρομακτικό"
Γιατροί προσκυνούν 11χρονο λίγο μετά την απόφαση του να... [photo]
Η εικόνα είναι τόσο συγκινητική που λίγα λόγια μπορούν να την περιγράψουν...
Οι γιατροί πρέπει να είναι και είναι, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις, άνθρωποι!
Ένα εντεκάχρονο αγόρι από το Σενζέν της Κίνας, ο Λιάνγκ Γιαογί, υπέφερε από όγκο στο κεφάλι και λίγο πριν το θανατό του αποφάσισε να δωρήσει τα νεφρά και το συκώτι του.
Η φωτογραφία απεικονίζει τη στιγμή μετά την επέμβαση για την λήψη των οργάνων.
Οι ιατροί και οι νοσοκόμες υποκλίθηκαν τρεις φορές μπροστά στο άψυχο σώμα για να εκφράσουν τιμή και σεβασμό στο νεκρό παιδί και τη μητέρα του! Δείτε τη συγκλονιστική εικόνα.
ΣΧΟΛΙΟ:

«Χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται» εἶχε γράψει ὁ Ντοστογιέφσκυ.
Καὶ καλὰ ἡ ἀντίχριστη παγκόσμια κοινωνία, ἀλλὰ ἡ Ὀρθόδοξη Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας, οἱ Ἐπίσκοποι, γιατί συνεχίζουν τὴν συμπόρευση μαζί τους;
Γιατί ἀποδέχονται ἔργοις καὶ λόγοις τὸ "θεάρεστον" ἔργον τῆς ἀφαίρεσης ὀργάνων, ἀποδεχόμενοι τὸν Ἐγκεφαλικὸ θάνατο ὡς τὸν πραγματικό θάνατο; (ὅπως ἔκανε ὁ γέρων Μωϋσῆς, ὅπως διδάσκει ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος).
Γιατί ὁ λαλίστατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων δὲν ὁμιλεῖ; Γιατί περιμένει -ἀκόμα- τὴν ἀπάντηση τῆς Ἱ. Συνόδου στὸ ζήτημα αὐτό (ὅπως ἔγραψε ἐδῶ καὶ χρόνια στὸ ἱστολόγιό του, ὅταν ρωτήθηκε) ἐνῶ σὲ ἄλλα θέματα δὲν περιμένει, ἀλλὰ παίρνει τὴν ὅποια θέση;
Νὰ θυμίσουμε τὸ γιατί: διότι πρόλαβε καὶ δήλωσε, ὅπως καὶ ἄλλοι Ἐπίσκοποι, ὡς «δωρητὴς ὀργάνων» προπαγανδίζων κι αὐτὸς τὴ δολοφονία ἀθώων!
Ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση, ἢ ἡ ἐκκοσμίκευση καὶ ὁ Οἰκουμενισμός, δηλαδὴ ἡ αἵρεση, δὲν ἄφησαν τίποτα ὄρθιο.
Π.Σ.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΙ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΓΗ ΣΕ ΚΟΛΑΣΙ

 

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΡΩΤΑΕΙ ΤΟΝ ΑΧΥΡΕΝΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΗΠΑ


ΓΑΖΑ… NOΡΒΗΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ: “ΚΥΡΙΕ ΟΜΠΑΜΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΡΔΙΑ;”
O Dr Mads Gilbert , Διδάκτωρ Ιατρικής, Καθηγητής και Διευθυντής Κλινικής Επειγόντων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας, βρίσκεται ως εθελοντής στη Γάζα. Λυγίζοντας υπό το βάρος των φορτίων των νεκρών και τραυματιών, δημοσίευσε προσωπικό του κείμενο με τη μορφή ανοικτής επιστολής.
 
Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά
Το κείμενο του ανθρωπιστή λειτουργού της υγείας, μας μεταφέρει την κυρίαρχη ατμόσφαιρα του επώδυνου θανάτου και της επιθανάτιας αγωνίας αθώων θυμάτων και ιατρικού προσωπικού, εξαίροντας ταυτόχρονα τον μεγαλειώδη ηρωισμό τους. Τέλος, δηλώνει ότι αν πραγματικά ο Ομπάμα είχει μέσα του ανθρώπινη καρδιά θα σταματούσε αυτόν τον πόλεμο.

“Αγαπητοί φίλοι
Η χθεσινή νύχτα ήταν ακραία. Η χερσαία εισβολή στη Γάζα είχε σαν αποτέλεσμα ολόκληρα φορτία από ακρωτηριασμένους, διαμελισμένους, αιμμοραγούντες, με επιθανάτιους σπασμούς…. άνθρωποι όλων των ηλικιών, αθώοι πολίτες και παιδιά, τραυματισμένοι ή νεκροί…

Οι ήρωες των ασθενοφόρων και όλων των νοσοκομείων της Γάζας εργάζονται σε βάρδιες από 12 έως 24 ώρες, χλωμοί από κούραση από τον απάνθρωπο φόρτο εργασίας , απλήρωτοι τους τελευταίους 4 μήνες.Προσπαθούν να περιθάλψουν αλλά κυρίως να καταλάβουν γιατί όλο αυτό το χάος από σώματα που άλλα περπατούν, άλλα όχι, από όργανα , από διαμελισμένα άκρα σε διαφορετικά μεγέθη , από σώματα που αναπνέουν και που δεν αναπνέουν, που αιμορραγούν ή δεν αιμορραγούν…και που είναι ΆΝΘΡΩΠΟΙ.

Τώρα, αυτοί αντιμετωπίζονται ως ζώα από τον πιο “ηθικό στρατό του κόσμου”.
 
Ο σεβασμός μου για τους τραυματίες είναι άπειρος, σε αυτήν τους την θεληματικότητα μέσα σε τέτοιο πόνο , σοκ και αγωνία του θανάτου.Ο θαυμασμός μου για το προσωπικό και τους εθελοντές είναι ατέρμονος. 

Η εγγύτητά μου με τους Παλαιστίνιους μου δίνει δύναμη, αλλά έχω και κάποιες αναλαμπές που απλά θέλω να ουρλιάξω, να σφίξω κάποιον στην αγκαλιά μου, να κλάψω , να μυρίσω το δέρμα και τα μαλλιά από ένα ζεστό παιδί που χάνεται στο αίμα, να προστατεύσω τους άλλους μέσα σε μια αιώνια αγκαλιά, αλλά δεν έχω αυτήν την πολυτέλεια, όπως δεν την έχει κανένας εδώ…

Πάλι γκρίζα πρόσωπα από τα αποκαίδια και τις στάχτες – ΟΧΙ – όχι πάλι μια φουρνιά με δεκάδες ακρωτηριασμένους και αιμορραγούντες, ήδη υπάρχουν λίμνες αίματος στο δάπεδο της εντατικής, , δεμάτια στάζουν από αίμα, επίδεσμοι βουτηγμένοι στο αίμα, πρέπει όλα να καθαρισθούν, οι καθαριστές είναι παντού-με φτυάρια μαζεύουν τους ιστούς , τα μαλλιά, τα ρούχα, το αίμα που ρέει σαν από από κάνουλα, τα υπολείμματα του θανάτου…όλα πρέπει να απομακρυνθούν …να ετοιμασθούν από την αρχή και πάλι από την αρχή και πάλι απ’ την αρχή.

Πάνω από 100 περιστατικά ήρθαν στο νοσοκομείο της Αλ Σίφα χθες βράδυ. Αρκετοί για ένα οργανωμένο νοσοκομείο με εκπαιδευμένο προσωπικό…Αλλά εδώ δεν έχουμε σχεδόν τίποτα: ούτε ηλεκτρικό, ούτε νερό, ούτε αναλώσιμο υλικό, ούτε φάρμακα, ούτε χειρουργικά τραπέζια, ούτε εργαλεία, ούτε monitors ….είναι όλα σκουριασμένια λες και τα πήραν από κάποιο μουσείο ιατρικών ειδών…Αλλά αυτοί οι ήρωες δεν παραπονιούνται . Μπαίνουν μέσα σαν πολεμιστές, με το κεφάλι όρθιο και με τεράστια θεληματικότητα.

Και τώρα που σας γράφω αυτά τα λόγια, είμαι μόνος μου στο κρεβάτι και τα μάτια μου τρέχουν…ζεστά αλλά ανώφελα δάκρυα πόνου, οργής και φόβου. Δεν μπορεί να συμβαίνει ΑΥΤΟ.

Και μετά, μόλις τώρα, η ορχήστρα της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ ξεκίνησε την θηριώδη συμφωνία της: Apachi, F 16 , πυροβολικό, πολεμικό ναυτικό , αρρωστημένοι πύραυλοι . Όλα κατασκευασμένα και πληρωμένα εκ των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κύριε Obama διαθέτετε καρδιά; Σας προσκαλώ να περάσετε εδώ ένα βράδυ, ένα μόνο βράδυ, εδώ με εμάς στη Shifa. Μεταμφιεσμένος σε καθαριστής ίσως
Είμαι πεποισμένος ότι αυτό θα αλλάξει την Ιστορία του Κόσμου
Δεν υπάρχει κανείς που να έχει το DNA μιας ανθρώπινης καρδιάς που να μπορούσε να φύγει από εδώ χωρίς να έχει την πεποίθηση ότι πρέπει να σταματήσει ο σφαγιασμός των Παλαιστινιακού λαού.

Αλλά οι άκαρδοι και ανελέητοι έκαναν τους υπολογισμούς τους και σχεδίασαν μια νέα επίθεση στη Γάζα.
Τα ποτάμια αίματος θα συνεχίσουν να τρέχουν την επόμενη νύχτα. Τους ακούω να κουρδίζουν τα όργανα του θανάτου.
Σας παρακαλώ, κάντε ό,τι μπορείτε. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Γάζα, παλαιστινιακά κατεχόμενα

ΠΗΓΗ

ΑΠΗΓΑΓΑΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΣΤΟ ΚΙΕΒΟ

akathistou

O αρχιμανδρίτης Κύριλλος, εφημέριος του ναού του Αγίου Νικολάου στην περιοχή Fasova Makarov στο Κίεβο, έχει υπό την ευθύνη του την διαφύλαξη της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας του Ακαθίστου στην οποία προστρέχουν οι πάσχοντες από καρκίνο πιστοί. Χτες δέχθηκε επίθεση από ένοπλους μασκοφόρους.




Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά


Χτες το βράδυ , ο ιερομόναχος δέχθηκε επίθεση από ομάδα ένοπλων μασκοφόρων οι οποίοι υπό την απειλή πυροβόλων όπλων, τον οδήγησαν σε όχημα που εξαφανίστηκε προς άγνωστη κατεύθυνση ( ruskline 24/07/14).
Βρέθηκε μετά από ώρες από τους πιστούς σε παρακείμενη περιοχή, να βρίσκεται σε ημικωματώδη κατάσταση μετά από άγριο ξυλοδαρμό που είχε υποστεί. 
Στο σώμα του έφερε σημάδια από βασανισμό. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο όπου και νοσηλεύεται. 
Η επίθεση αυτή προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των επιθέσεων των ουκρανών εξτρεμιστών κατά των ορθόδοξων τόπων λατρείας και του κλήρου που τελούν υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας. 
Το αυτοαποκαλούμενο “πατριαρχείο του Κιέβου”, φιλοναζιστικής και μισαλλόδοξης νοοτροπίας θεωρείται υποκινητής του αντιρωσικού φρονήματος των Ουκρανών και δημοσίως καλεί στη θανάτωση των “Μοσχοβιτών πιστών”.

ο αρχιμανδρίτης Κύριλλος
ο αρχιμανδρίτης Κύριλλος

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ στα Ιεροσόλυμα με τα ΜΑΤΙΑ του «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ» του 1964! Ο ρόλος των Πνευματικών.






Θέμα σωτηρίας η απομάκρυνση

από τους Οικουμενιστές!
Πρὶν ἕνα περίπου μῆνα, οἱ «Ὀρθόδοξοι» Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες ἀνέβηκαν ἄλλο ἕνα σκαλοπάτι ἀποστασίας, ἐπειγόμενοι νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν προδοσία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου. Γιὰ νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ προδοσία ποὺ συντελεῖται, καταφεύγουμε σὲ ἕνα δημοσίευμα τοῦ «ρθόδοξου Τύπου» ποὺ ἔγινε πρὶν πενῆντα χρόνια (φ. 36, 1964, σελ. 1-2)
Σὲ ἐκεῖνο τὸ δημοσίευμα, οἱ περὶ τὸν τότε Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὀνομάζονται ὡς «οΝέο-Αρετικο τοῦ Φαναρίου» καί, μὲ ἀφορμὴ ὅσα ἔγιναν στὰ Ἱεροσόλυμα μεταξὺ Πάπα Παύλου καὶ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, χαρακτηρίστηκαν –ὁ Ἀθηναγόρας καὶ τὴν κουστωδία του– «μπρηστς το Φαναρίου».
Στηριζόμενος τότε ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» στὴν σύσσωμον ἀντίδραση τῶν Ὀρθοδόξων, ἤλεγξε μὲ αὐστηρότητα τὸν Ἀθηναγόρα καὶ τοὺς ἐλάχιστους ἀκολούθους του, τονίζοντάς τους ὅτι τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐδῶ· ἂν νομίζετε «ὅτι θὰ μᾶς πιάσετε στὸν ὕπνον... ἀπατᾶσθε. Ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Αἱ χεῖρες ν ρθοδόξων) μὲ τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, κινοῦνται πειλητικς πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῶν ἀδιστάκτων ἐμπρηστῶν (το Φαναρίου). Αἱ φλόγες τῆς ἀνοσίου πυρκαϊᾶς τῶν μητραλοιν τς Πίστεως εἰδοποίησαν ἤδη τοὺς εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ κόσμου Ὀρθοδόξους, νὰ μὴ δίδουν ὕπνον εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἀνάπαυσιν εἰς τὰ βλέφαρά των, ἐφ’ ὅσον οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ἀθηναγόρου θὰ θέλουν νὰ ὑπερβάλλουν τὸν Ἀρχηγόν των εἰς ζῆλον φιλοπαπικόν».

«Ὁ θηναγόρας κα κουστωδία αὐτοῦ ντήλλαξαν φίλημα σκαριώτου μετ το πάπα καὶ τῶν Καρδιναλίων αὐτοῦ». Διὰ τοῦτο ὀφείλουν οἱ Ὀρθόδοξοι «νὰ ὑπάγουν εἰς τὸ Φανάριον καὶ νὰ ἀξιώσουν νὰ δοθῆ τέρμα εἰς τὰ δεινὰ τῆς ὀρθοδοξίας».
Καὶ παρακάτω παρότρυνε τοὺς ερομονάχους νὰ κάνουν ὅ,τι πάντα ἔκαναν οἱ πιστοί, ὅταν ἐπροδίδετο ἡ Πίστη: Ν διακόψουν τ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη, νὰ ποτειχισθον ἀπὸ αὐτόν.
Λίγα χρόνια μετά, ἐπειδή, παρὰ τὴν προειδοποίηση τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ πατριάρχης συνέχισε τὴν Οἰκουμενιστικὴ πορεία του, οἱ Ἁγιορεῖτες διέκοψαν τὸ Μνημόσυνό του, καὶ οἱ τρεῖς Μητροπολίτες ἔκαναν μερικὴ ἀποτείχιση. Αὐτὰ τὴν δεκαετία τοῦ 1960-1970 ποὺ τὰ περιστατικὰ προδοσίας τῆς Ὀρθοδοξίας ἦσαν ἐλάχιστα καὶ στοὺς πολλοὺς ἄγνωστα, ἡ πληροφόρηση πενιχρὴ καὶ (ὅπως ἔγραφε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος) οἱ οἰκουμενίζοντες Ἐπίσκοποι, ἐμετρῶντο εἰς τὰ δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρός!
Τελείωνε τὸ ἄρθρο τοῦ «Ὀρθ. Τύπου» ὡς ἑξῆς:
 
Τότε, λοιπόν, οἱ ὀρθοφρονοῦντες συντάκτες τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου», (ὅπως φαίνεται στὶς τελευταῖες γραμμὲς τῆς παραπάνω φωτοτυπίας) διατύπωναν τὴν διαχρονικὴ Πατερικὴ Παράδοση, ὅτι δηλαδή, μὲ τὴν Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου ἀπομακρύνουμε ἀπὸ πάνω μας τὸν μολυσμὸ τῆς αἱρέσεως· μὲ τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου παύουμε νὰ ἀνήκουμε στὴν μερίδα τῶν αἱρετικῶν· μὲ τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου σώζουμε τὶς ψυχές μας (ἀσφαλῶς ὄχι μόνο μὲ τὴν ἀποτείχιση, ἀλλὰ ἀκολουθώντας πιστὰ κατὰ πάντα τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου)· μὲ τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου «περιφυλάσσομε» τὴν Ὀρθοδοξία.
 Ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου καὶ ἡ Ἀποτείχιση, ἐφ’ ὅσον ὅλα τὰ ἀνωτέρω εἶναι ἀναγκαῖα γιὰ τὴ σωτηρία μας, ἄρα, κι αὐτὴ εἶναι ἀναγκαία καὶ ὑποχρεωτική. Ἀσφαλῶς καὶ δυνητική, γιὰ ὅσους δὲν εἶναι ἐνημερωμένοι καὶ ἕτοιμοι ἢ δὲν θέλουν νὰ συνταχθοῦν μὲ τὴ χορεία τῶν Ἁγίων καὶ τῶν πιστῶν ποὺ τὴν ἐφάρμοσαν! Αὐτὰ ἂς τὰ βλέπουν οἱ τωρινοὶ συντάκτες του καὶ οἱ χαράσσοντες τὴν γραμμὴν τοῦ «Ὀρθόδοξου Τυπου».
 
Τώρα, ποὺ  οἱ δίνουν πρὸς τὰ ἔξω τὴν ἐντύπωση ὅτι κατὰ βάσιν ἔχουν κοινὴ Πίστη, ὅπως τοῦτο σημειολογικὰ παρέχεται καὶ διὰ τῶν συμπροσευχῶν, οἱ ὁποῖες δὲν ἀποτελοῦν πλέον μεμονωμένες περιπτώσεις, ἀλλὰ ἐπίμονη πανδημία ἀσέβειας στὴν Πατερικὴ Παράδοση. Τώρα ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι κάποια ὀμιχλώδης ὑπόθεση, μιὰ νέα αἵρεση ποὺ μόλις τώρα συνειδητοποιοῦμε τὴν ὕπαρξή της, ἀλλὰ καταδικασμένη ἀπὸ Ἁγίους ὡς Παναίρεση, παρὰ τὶς νέες πτυχὲς ποὺ συνεχῶς ἐρευνῶνται. Τώρα, ποὺ παρόμοια αἴσχη μὲ ἐκεῖνα ποὺ διεπράχθησαν τότε, ἐπαναλήφθηκαν ἐφέτος μὲ ἑωσφορικὸ πεῖσμα ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, παρὰ τὶς ἐπὶ δεκαετίες διαμαρτυρίες, ἀλλὰ καὶ παρακλήσεις νὰ σταματήσουν τὸ ξεπούλημα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Μάλιστα τὸν παρελθόντα Ἰούνιο, ἡ συνάντηση  στὰ Ἱεροσόλυμα πραγματοποιήθηκε μὲ ἀναβαθμισμένη συμπροσευχή, ἡ ὁποία μεταδόθηκε διὰ τῶν Μ.Μ.Ε. σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Αὐτὴν τὴν ἐκτροπὴ καὶ βεβήλωση τῶν Ἁγίων Τόπων, δὲν τὴν ἀνέχτηκε οὔτε ὁ οὐρανός, καὶ ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νὰ ἐκδηλωθεῖ ἐκείνη ἡ “ἀνεξήγητη”» φωτιὰ στὸ Σπήλαιο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στὴν Βηθλεέμ, μήπως καὶ οἱ «ἔμπρηστὲς τοῦ Φαναρίου» ἀντιληφθοῦν ὅτι ὁ οὐρανὸς τοὺς καταδεικνύει ὡς «ἐμπρηστὲς τῆς Ὀρθοδοξίας».
Ἂς τὰ δοῦν ὅμως καὶ κάποιοι ἀνιστόρητοι καὶ ἐσκεμμένως φαντασιόπληκτοι ποὺ ἐπιμένουν νὰ βαπτίζουν τὶς αἱρετικὲς πράξεις τῶν Οἰκουμενιστῶν «ἀσχήμιες». Ἂς τὰ δεῖ καὶ ὁ Ὀρθόδοξος Λαός (ἱερωμένοι, μοναχοί καὶ λαϊκοί) κι ἂς ἀναρωτηθοῦν:
Τότε οἱ πιστοί, μὲ πρωτοστάτες τοὺς μοναχοὺς τοῦ Αγίου Ὄρους,  ξεσηκώθηκαν. Σήμερα τί περιμένουν; Γιατί σιωποῦν; Τί φοβοῦνται; Οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις, οἱ τιμές, τὰ τῆς ἐπιβιώσεως εἶναι ἀνώτερα ἀπὸ τὴν σωτηρία μας;
Γιατί, σήμερα, λοιδωροῦν ἐκεῖνα, ποὺ τότε θεωροῦσαν ὡς ἀναγκαῖα γιὰ τὴ σωτηρία μας;
Γιατί τώρα, ὄχι μόνο δὲν διακόπτουν τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν, ὄχι μόνο δὲν ἀφήνουν τοὺς πιστοὺς ἐλευθέρους νὰ ἀποτειχισθοῦν, δυνητικὰ ἔστω (ἀφοῦ αὐτὸ πιστεύουν γιὰ τὸν ΙΕ΄ Κανόνα), ἀλλὰ τοὺς προτρέπουν νὰ παραμένουν στὴν αἵρεση, διδάσκοντας (καὶ τρομοκρατώντας τοὺς πιστούς) ὅτι ὅποιος ἐφαρμόσει τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀποκρυσταλώθηκε στὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, αὐτὸς εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας;
Πέρα ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς κύκλους ποὺ διδάσκουν αὐτὴν τὴν ἀλλοίωση τῆς ἁγιοπατερικῆς στάσεως ἀπέναντι στην αἵρεση, μαθαίνουμε ὅτι καὶ κάποιοι Ἁγιορεῖτες τὰ ἴδια διδάσκουν (ὅπως κάποιος ποὺ ἔχει τὴν φήμη τοῦ Πνευματικοῦ, στὴν Καψάλα τοῦ Ἁγίου Ὄρους), λησμονώντας ὅτι οἱ Γέροντές τους διέκοψαν τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη  π ρ ὶ ν  μισὸ αἰῶνα!
Μήπως εἶναι καιρὸς να σταματήσουν τὴν στάση σιωπῆς, τουλάχιστον οἱ Ἁγιορεῖτες; Μήπως ὁ ἐν λόγῳ Πνευματικός, θὰ θελήσει νὰ μιλήσει, καὶ νὰ μᾶς ἐξηγήσει, σὲ ποιά ἄγνωστα Πατερικὰ κείμενα στηρίζεται, ὥστε μὲ τόση πεποίθηση νὰ ὑποστηρίζει μιὰ τέτοια ἀντιπατερικὴ θέση; (Δὲν ἀποκαλύπτουμε τὸ ὄνομά του, ὥσπου νὰ διασταυρώσουμε τὶς πληροφορίες μας ἀπὸ περισσότερα στόματα πιστῶν).

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου