Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Ο Μητρ. Γόρτυνος παραποιεί ασεβέστατα την παράδοση της Εκκλησίας, για να αρέσει στον αιρεσιάρχη.




Σεβασμιώτατος Γόρτυνος δὲν εἶναι μόνον Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ εἶναι καὶ Πανεπιστημιακὸς δάσκαλος. Γι’ αὐτὸ εἶναι διπλῆ ἡ αὐθαιρεσία, στὴν ὁποία ἐπιδίδεται μὲ Κυριακάτικο Ἐγκύκλιο κήρυγμά του ποὺ δημοσιεύτηκε στὰ θρησκευτικὰ ἱστολόγια.


Κατὰ πρῶτον ὁ κ. Ἱερεμίας αὐθαιρετεῖ ὡς ἐπιστήμων καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου, λησμονώντας, διαγράφοντας καὶ παραποιώντας ἀνεπίτρεπτα ὡς ἐπιστήμων τὰ Νομοκανονικὰ κείμενα. Ἄραγε αὐτὴ τὴ μέθοδο διδάσκει στοὺς μαθητές του;


Κατὰ δεύτερον αὐθαιρετεῖ κατὰ τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως, τὴν ὁποία (μὲ τὸ ἔνδυμα καὶ τὸ χρίσμα τοῦ Παραδοσιακοῦ) τὴν πλήττει ὕπουλα καὶ τὴν ἀλλοιώνει, διαβεβαιώνοντας ψευδέστατα τὸ ποίμνιό του ὅτι στηρίζεται στοὺς Ἁγίους, τοὺς ὁποίους ὅμως, στὴν πραγματικότητα παρερμηνεύει, κακοποιεῖ σκοπίμως τὴν διδασκαλία τους καί, βέβαια, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τοὺς ἀτιμάζει. Γι’ αὐτὴ του τὴν αὐθαιρεσία θὰ μιλήσουμε ἀναλυτικὰ παρακάτω.


Παραθέτουμε εἰσαγωγικὰ τμήματα τῶν βαρύγδουπων δηλώσεών του (στὸ τέλος παραθέτουμε ὁλόκληρο τὸ κήρυγμά του), τὶς ὁποῖες ὁ ἴδιος προκλητικὰ παραβαίνει:


«Τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας νά τήν διαφυλάξουμε ἀκριβῶς ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, χωρίς νά τήν ἀλλοιώσουμε οὔτε στό παραμικρό... Δέν πρέπει νά εἴμαστε δειλοί γιά τήν πίστη μας· προπαντός δέ ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι πρέπει νά δίδουμε καλή μαρτυρία γι᾽ αὐτήν, διαμαρτυρόμενοι, μέ ταπείνωση ὅμως καί μέ σωστή θεολογία, ὅταν βλέπουμε νά συμβαίνουν παραβάσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.


Καί ἐγώ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὁ Ἐπίσκοπός σας, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, δέν θέλω νά εἶμαι δειλός, ἀλλά θέλω νά ἐκφράζω σέ σᾶς καί σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τόν πόνο μου καί τήν διαμαρτυρία μου, ὅταν βλέπω πράγματα πού φαίνονται ὡς ὠμές παραβάσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί ὅταν βλέπω νά παραβιάζονται τά ὅρια, τά ὁποῖα ἔθεσαν οἱ Πατέρες μας»!





Ἂς δοῦμε, ὅμως, τὴν τραγικότητα τοῦ προσώπου του. Αὐτὸς ποὺ δηλώνει «δέν θέλω νά εἶμαι δειλός» καὶ ὅτι «πρέπει νὰ διαμαρτυρόμαστε ὅταν «παραβιάζονται ὠμὰ οἱ Ἱεροὶ κανόνες», καταφέρεται στὴ συνέχεια ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἐφαρμόζουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ποὺ αὐτός, ἀπὸ δειλία καὶ ἐνοχὴ συνειδήσεως, δὲν ἐφαρμόζει! Καταφέρεται δηλαδὴ ἐναντίον ὅσων ἀντιδροῦν κατὰ τῶν διαστροφέων τῆς Πίστεως Οἰκουμενιστῶν, καὶ ἔχουν διακόψει τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν Ἐπισκόπων. Καὶ τὸ κάνει ἀπὸ δειλία καὶ ἐνοχὴ συνειδήσεως, ἐπειδὴ δὲν ἔχει τὸ θάρρος νὰ διακόψει ὁ ἴδιος τὸ μνημόσυνο τοῦ Παναιρετικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου.


Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὁ κ. Ἱερεμίας θερμοπαρακαλοῦσε πρὶν λίγο καιρὸ τὸν ἡγέτη τῶν αἱρετικῶν κ. Βαρθολομαῖο νὰ πάει στὴν Μητρόπολή του γιὰ νὰ εὐλογήσει ὁ ἡγέτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὸ Ποίμνιό του καὶ αὐτόν!!!


Ἐπειδὴ ὅμως εἶχε ὑπογράψει ὁ κ. Ἱερεμίας τὴν «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» ὁ Πατριάρχης τὸν «ἄδειασε» (κατὰ τὴν λαϊκὴ ἔκφραση) καὶ ἐνῶ πῆγε στὴν διπλανὴ πόλη (τὴν Τρίπολη) ἀρνήθηκε νὰ ἐπισκεφθεῖ καὶ τὴν Μητρόπολή του. Καὶ ὁ «θαρραλέος» κ. Ἱερεμίας, προχώρησε σὲ μιὰ ντροπιαστικὴ πράξη: πῆρε πίσω τὴν ὑπογραφή του ἀπὸ τὴν «Ὁμολογία Πίστεως» δικαιολογούμενος —ὡς νὰ ἦτο κάποια ἀγράμματος γραία (αὐτὸς ὁ πανεπιστημιακὸς καθηγητής) — ὅτι δὲν κατάλαβε τί ὑπέγραψε!!!


Ποιά συνέπεια καὶ ἐντιμότητα νὰ περιμένει κανεὶς ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄτομο;


Παραθέτουμε καὶ θὰ ἐξετάσουμε, ἂν εὐσταθοῦν τὰ ὅσα γράφει ἐναντίον τῶν ἀποτειχισμένων, κατὰ τῶν ὁποίων ξιφουλκεῖ:


«Μερικοί, πού φαίνονται ὡς “σοῦπερ” Ὀρθόδοξοι καί πολύ ζηλωτές, μοῦ ἀποστέλλουν προσωπικά γράμματα καί μέ τά γραφόμενά τους τραβοῦν τά πράγματα πρός τά ἄκρα, δηλαδή πρός τήν αἵρεση. Γιατί “αἵρεση”, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ ἀλήθεια τραβηγμένη στά ἄκρα! Στίς ἐπιστολές τους λοιπόν αὐτοί πρός ἐμένα –φαντάζομαι καί σέ ἄλλους– μοῦ γράφουν ὅτι ὅσοι θέλουν νά εἶναι γενναῖοι ἀγωνιστές τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νά προχωρήσουν σέ “ἀποτείχιση”. Νά ἀποκηρύξουμε δηλαδή τόν Πατριάρχη γιά τίς συμπροσευχές του μέ τόν Πάπα καί μαζί μέ τόν Πατριάρχη νά ἀποκηρύξουμε καί ὅσους ἔχουν κοινωνία μαζί του. Οἱ συγγραφεῖς τῶν ἐπιστολῶν αὐτῶν μοῦ εἶναι ἐπίμονοι στίς προτάσεις τους, ἀκόμη δέ μοῦ τίς γράφουν προκλητικά καί σέ ἱστολόγια κρίνοντές με αὐστηρά. Σ᾽ αὐτούς λοιπόν ὅλους δηλώνω μέ εὐθύτητα στό κήρυγμά μου αὐτό, ἄς μέ φυλάξει ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία νά μήν κάνω τέτοιο κακό πού μοῦ προτείνουν. Γιατί αὐτό πάει γιά τήν αἵρεση τοῦ Προτεσταντισμοῦ, στόν ὁποῖο ὁ καθένας τους εἶναι “ἐκκλησία” καί “ὑπέρ-ἐκκλησία”»!


Αὐτὰ γράφει ὁ σφοδρὸς ἀντι-Οἰκουμενιστής, ὁ πολὺς Γόρτυνος κ. Ἱερεμίας. Ἂς δοῦμε ὅμως, τί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας κι ἂν ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση συμφωνεῖ μὲ τοὺς ἀφορισμούς του, γιὰ νὰ συμπεράνουμε, ἂν ὁ διδάσκαλος Ἐπίσκοπος ἀποδέχεται καὶ διδάσκει τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας ἢ τὴ δική του κακόδοξη γνώμη, τὰ «ἐντάλματα καὶ τὶς διδασκαλίες τῶν ἀνθρώπων» (Κολ. β΄ 22) καὶ μάλιστα τῶν Οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι τὰ ἔχουν ὑποβάλλει στοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ἔχουν πείσει νὰ τὰ ἐφαρμόζουν!


Ἀσφαλῶς θὰ γνωρίζει ὁ Γόρτυνος ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας πορεύεται σύμφωνα μὲ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐφαρμόστηκαν ἀπὸ τοὺς Προφῆτες, Ἀποστόλους καὶ τοὺς Ἁγίους. Ὅλοι λοιπόν αὐτοὶ μᾶς διδάσκουν νὰ ἀπομακρυνόμαστε καὶ νὰ μὴ ἔχουμε κοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ διδάσκουν παρὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἁγίων πατέρων, διότι αὐτοί, ὡς διδάσκοντες κακοδοξίες, εἶναι ψευδεπίσκοποι.


Ἀσφαλῶς καὶ δὲν ὑπάρχει καμία ἀνάγκη νὰ ἀποδείξουμε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση. Τὸ ἔχει γράψει σὲ πολλὰ κηρύγματά του ὁ Σεβασμιώτατος Γόρτυνος. Καὶ μάλιστα τὰ ἔχει παρουσιάσει μὲ ἐπιτυχία καὶ ἐκλαϊκευμένα, ὥστε νὰ τὰ καταλαβαίνει καὶ ἕνας ἀγράμματος πιστός. Ἔχει ἀκόμα ἐπιτυχῶς καταγράψει τὶς αἱρετικὲς ἀποκλίσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀποδεχόμενος τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Παναίρεση! Εἶναι λοιπόν γνωστὸν ὅτι τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὴν προωθοῦν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μὲ τὸν δεξιὸ ἑξαπτέρυγό του Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα, τὸν Δημητριάδος Ἰγνάτιο, τὸν Μεσσηνίας Χρυσόστομο, τὸν Σύρου Δωρόθεο, τὸν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο κ.ἄ. Ἐπισκόπους καὶ Ἀκαδημαϊκοὺς συναδέλφους του στὴν Ἑλλάδα (δὲν ἀναφέρουμε τοὺς Οἰκουμενιστὲς τῶν ἄλλων Πατριαρχείων).


Ἐδῶ δυὸ σημειώσεις:


1. Γιατί, ἐνῶ γνώριζε ὁ κ. Ἱερεμίας ὅτι ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας «καταγγέλλεται γιὰ τὰ αἱρετικά του φρονήματα, ἐπέλεξε νὰ παραστεῖ στὴν κηδεία τοῦ ὑπουργοῦ τῆς Χούντας Ἰωάννη Λαδά στὴν Καλαμάτα, καὶ νὰ πλέξει τὸ ἐγκώμιο τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας λέγων: “τῇ ἀδείᾳ τοῦ ἀθλητοῦ τῶν ἀθλητῶν καὶ τοῦ καθηγητοῦ τῶν καθηγητῶν κ. κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου, Μητροπολίτου Μεσσηνίας προΐσταμαι τῆς νεκρωσίμου ταύτης ἀκολουθίας”»! Ἔτσι ἐννοεῖ τὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν Οἰκουμενιστῶν;


(Πηγή: klassikoperiptosi.blogspot.gr/2010/10/blog-post_6882.html).


2. Ἀπορίας ἄξιον εἶναι, γιατί μᾶς λέγει ὅτι οἱ ἐπιστολογράφοι του τοῦ ζητοῦν «νά ἀποκηρύξουμε τόν Πατριάρχη γιά τίς συμπροσευχές του μέ τόν Πάπα»; Γιατί, μιλώντας γιὰ διαμαρτυρία, γράφει ὅτι  «πρέπει νὰ διαμαρτυρόμαστε ὅταν παραβιάζονται ὠμὰ οἱ Ἱεροὶ κανόνες», ἀλλὰ «ξεχνάει» νὰ γράψει ὅτι στὴν περίπτωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἔχουμε ἁπλὰ παράβαση Ἱερῶν Κανόνων, ἀλλὰ προσθήκη αἱρετικῶν δοξασιῶν; Μήπως γιὰ νὰ ἀποφύγει τὸ χαρακτηρισμὸ τοῦ Πατριάρχη ὡς αἱρετικοῦ; Μήπως ἀναφέρεται μόνο στὶς συμπροσευχές, γιὰ νὰ ἁπαλύνει τὴν κατάσταση καὶ νὰ κρύψει τὶς αἱρέσεις του κ. Βαρθολομαίου; Δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἐπιστολογράφους ποὺ τοῦ ἀπέστειλαν τὶς ἐπιστολὲς ποὺ ἰσχυρίζεται, ὁ ὁποῖος νὰ τοῦ ἐπισημαίνει τὶς αἱρέσεις ποὺ υἱοθετεῖ καὶ καλύπτει ὁ Πατριάρχης; (Ἐμεῖς δὲν τοῦ στείλαμε καμία ἐπιστολή, ἀγνοοῦμε δὲ παντελῶς τὰ περὶ τῶν ἐπιστολῶν στὶς ὁποῖες ἀναφέρεται).


Ἐπανερχόμαστε.


Ἐφόσον ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Παναίρεση, ὀφείλουμε κατὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ αὐτούς. Ἔστω ἐκεῖνοι ποὺ τὸ ἐπιθυμοῦν καὶ τὸ ἀντέχουν (γιὰ νὰ μὴν μπλέξουμε τώρα στὸ προαιρετικὸ ἢ τὸ ὑποχρεωτικὸ αὐτῆς τῆς στάσεως). Ἔχουμε τὴν εὐλογία ἀπὸ τοὺς Ἁγίους, ὅταν προβαίνουμε σὲ μιὰ τέτοια ἐνέργεια ἀπομακρύνσεως ἀπὸ αἱρετικούς. Γιατὶ οἱ κηρύττοντες κακοδοξίες εἶναι ψευδεπίσκοποι καὶ ἡ Ἐκκλησία διδάσκει νὰ ἀποφεύγουμε τὴν κοινωνία μὲ ψευδεπισκόπους, νὰ μὴν τοὺς μνημονεύουμε. Μάλιστα, γιὰ νὰ μὴν ὑπάρχει ἀμφισβήτηση καὶ διαφορετικὲς ἑρμηνεῖες, ἡ Ἐκκλησία, τῇ ἐπιστασίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος φρόντισε νὰ διατυπωθεῖ αὐτὴ ἡ διδασκαλία καὶ νὰ περιληφθεῖ σὲ συγκεκριμένο Ἱερὸ Κανόνα, τὸν γνωστὸ πλέον ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ποὺ συνῆλθε ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μ. Φωτίου.


Μὲ ποιό δικαίωμα ὁ κ. Ἱερεμίας Φούντας νομοθετεῖ διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀπαγορεύει ὅ,τι ἐπιτρέπει ἡ Ἐκκλησία; Μήπως εἶναι «ὑπερ-Ἐκκλησία»; Ὁ Ἱερὸς Κανόνας τιμᾶ ὅσους ἀποτειχίζονται ἀπὸ ἐκείνους τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ διδάσκουν κακοδοξίες, πρὶν οἱ κακοδοξοῦντες καταδικαστοῦν ἀπὸ Σύνοδο, καὶ ὁ κ. Ἱερεμίας μᾶς λέει ὅτι οἱ ἀποτειχισμένοι εἶναι αἱρετικοί; Ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἐφαρμόζουν ἕνα Ἱ. Κανόνα βρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας; Τότε, ποῦ βρίσκεται αὐτὸς ὁ ἴδιος ποὺ διαστρέφει τὸν Ἱ. Κανόνα. Εἶναι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας;


Γιατί διδάσκετε κ. Ἱερεμία Φούντα τὰ ἀντίθετα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ ἐκκλησιαστική μας Παράδοση;




Παρουσιάζουμε σὲ δύο στῆλες ἐποπτικὰ τὶς δύο διαφορετικὲς διδασκαλίες.


















Ἂς δοῦμε ὅμως καὶ τὴν ἑρμηνεία τῶν Κανονολόγων, τῶν ὁποίων τὴν ἑρμηνεία ὁ κ. Ἱερεμίας διαγράφει ἐτσιθελικὰ καὶ ἀσεβέστατα:


Καὶ πρῶτον:


Ὅ ἅγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει στὸ Πηδάλιον (σελ. 292): «εάν δε οι ρηθέντες πρόεδροι ήναι αιρετικοί, και την αίρεσιν αυτών κηρύττουσι παρρησία, και διά τούτο χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι, και προ του να γένη ακόμη συνοδική κρίσης περί της αιρέσεως ταύτης, οι χωριζόμενοι αυτοί, όχι μόνον διά τον χωρισμόν δεν καταδικάζονται, αλλά και τιμής της πρεπούσης ως ορθόδοξοι, είναι άξιοι, επειδή, όχι σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτόν, αλλά μάλλον ελευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδεπισκόπων αυτών. Όρα και τον λα'. Αποστολικόν».


Ὁ Βαλσαμών ἑρμηνεύει (P. G. 137, σελ. 1068-1069): «Εάν δε εξ ευλόγου αιτίας τυχόν προφάσει αιρέσεως, αποστή τις από της του οικείου αρχιερέως κοινωνία, διά τι κολασθήσεται; Επάγουσιν οι Πατέρες ως ταύτα πάντα τότε γίνονται, όταν προφάσει εγκληματικής τινός υποθέσεως καθ’ εαυτόν τις του οικείου ποιμένος καταγνώσεται, και αποσχίση εαυτόν εκ τούτου, και τοιουτοτρόπως διαρρήξη την ένωσιν της Εκκλησίας. Ει γαρ μη δι’ εγκληματικήν αιτίασιν, αλλά δι’ αίρεσιν χωρίση τις εαυτόν από του επισκόπου αυτού ή του μητροπολίτου ή του πατριάρχου, ως επί εκκλησίας διδάσκοντος ανερυθριάστως διδάγματα τινά απηλλοτριωμένα του ορθού δόγματος, ο τοιούτος και προ εντελούς διαγνώσεως, πολλώ δε πλέον και μετά διάγνωσιν, εάν εαυτόν αποτειχίση, ήγουν χωρίση εκ της κοινωνίας του πρώτου αυτού, ου μόνον ου τιμωρηθήσεται, αλλά και τιμηθήσεται, ως ορθόδοξος. Ου γαρ απέσχισεν εαυτόν από επισκόπου, αλλά από ψευδεπισκόπου και ψευδοδιδασκάλου. Και το παρά τούτου γεγονός επαίνου άξιον εστίν, ως μη κατατέμνον την Εκκλησίαν, αλλά μάλλον συνάπτον αυτήν και του μερισμού απαλλάττον».


 Ὁ Ζωναράς ἐπίσης (P. G. 137, σελ. 1069): «Ει δ’ ο πατριάρχης τυχόν ή μητροπολίτης, ή ο επίσκοπος αιρετικός είη, και τοιούτος ως δημοσία, κηρύττειν την αίρεσιν, και γυμνή τη κεφαλή, αντί του, ανυποστόλως και μετά παρησιάς, διδάσκει τα αιρετικά δόγματα, οι αποσχίζοντες αυτού, όποιοι αν είεν, ου μόνον κολάσεως άξιοι ουκ έσονται διά τούτο, αλλά και τιμής, ως ορθόδοξοι, αξιωθήσονται, χωρίζοντες εαυτούς της των αιρετικών κοινωνίας. Τούτο γαρ δηλοί το αποτειχίζοντες. Το γαρ τείχος των εντός αυτού προς τους εκτός χωρισμός εστίν. Ου γάρ επισκόπου απέστησαν, αλλά ψευδεπισκόπου και ψευδοδιδασκάλου. Ουδέ σχίσμα τα της Εκκλησίας εποίησαν, αλλά μάλλον σχισμάτων την Εκκλησίαν απήλλαξαν όσον το επ’ αυτοίς».


 Καὶ ὁ Ἀριστηνός (P. G. 137, σελ. 1070): «Ει δε τινές, αποσταίεν τινός, ου διά πρόφασιν εγκλήματος, αλλά διά αίρεσιν, υπό   συνόδου ή αγίων Πατέρων κατεγνωσμένην, τιμής και αποδοχής άξιοι, ως ορθόδοξοι».


Τέλος (γιὰ νὰ ἀναφέρουμε καὶ ἕνα ἅγιο Πατέρα, ὁ Μέγας Αθανάσιος ἐκφράζοντας αὐτὸ ποὺ ἀποτελεῖ τὴν διαχρονικὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας λέγει ξεκάθαρα: «’Εάν ὁ Ἐπίσκοπος ἤ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἤ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετά Ἄννα καί Καϊάφα, εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός» (P. G. 27, σελ. 1369).


 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα-Μεγαλόπολη, Κυριακή 15 Ἰουνίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ! ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΡΘῌ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙᾼ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΝ


Ἀδελφοί μου χριστιανοί

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως!

1. Νά τό ἔχουμε χαρά καί νά δοξάζουμε τόν Θεό γιατί εἴμαστε Ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας νά τήν διαφυλάξουμε ἀκριβῶς ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, χωρίς νά τήν ἀλλοιώσουμε οὔτε στό παραμικρό. Ἀκόμη κι ἄν μᾶς διώξουν καί ἄν μᾶς φυλακίσουν καί μᾶς θανατώσουν ἀκόμη, νά ὁμολογοῦμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως αὐτή διατυπώθηκε στίς Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους ἀπό τούς θεοφόρους Πατέρες. Δέν πρέπει νά εἴμαστε δειλοί γιά τήν πίστη μας· προπαντός δέ ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι πρέπει νά δίδουμε καλή μαρτυρία γι᾽ αὐτήν, διαμαρτυρόμενοι, μέ ταπείνωση ὅμως καί μέ σωστή θεολογία, ὅταν βλέπουμε νά συμβαίνουν παραβάσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. 


Ἕνας-ἕνας οἱ Ποιμένες δίδουν «γῆν καὶ ὕδωρ» στὸν νέο Βέκκο!



"Πλήθος ευχών για τον Πατριάρχη του Γένους
Τις θερμές ευχές κλήρου και λαού δέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για τα ονομαστήριά του που εόρτασε την Τετάρτη...

Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη συγχοροστάτησαν οι Ιεράρχες ...Υδρας, Σπετσών και Αιγίνης ΕφραίμΝέας Σμύρνης Συμεών...".


νέα Οἰκουμενιστικὴ Ἐκκλησία ἐξελίσσεται καὶ προοδεύει, κατὰ τὰ σχέδια τοῦ σκοτεινοῦ ἐμπνευστοῦ της.
 
Τί κι ἂν ἀποκαλύπτεται στὰ ἔκπληκτα μάτια τους ἡ ἀντίχριστη δράση του;


Ἀντὶ νὰ καταληφθοῦν ἀπὸ ἱερὴ ἀγανάκτηση, καταλαμβάνονται ἀπὸ φόβο καὶ δειλία.


Κι ἕνας ἕνας -οἱ θεωρούμενοι παραδοσιακοὶ καὶ εὐσεβεῖς ἱερεῖς καὶ Ἐπίσκοποι- δίδουν «γῆν καὶ ὕδωρ» στὸν νέο Βέκκο τῆς Ἐκκλησίας.


Ἀρνοῦνται νὰ ἀντισταθοῦν καὶ νὰ ἐνημερώσουν τὸ Ποίμνιο γιὰ τὸν βαρὺ λύκο πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ποὺ λυμαίνεται τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ κοινωνοῦν μαζί του!


Κι ἐκεῖνος ὁ «λέων» τοῦ Πειραιῶς χάθηκε πρὸς ταπείνωση τῶν ὑμνητῶν του, οἱ ὁποῖοι θέλησαν νὰ στηρίξουν τὸν «ἀγῶνα» τους, ὄχι στὸν Θεό, τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὴν Παράδοσή μας, ἀλλὰ σὲ θεσμικοὺς παράγοντες περίεργους καὶ περιπετειωδῶς ἀναρριχηθέντας στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο.

Ὑπάρχουν ἄραγε πιστοὶ ποὺ περιμένουν ἀκόμα ἀπ’ αὐτοὺς φῶς;

Ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω!


ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ… «ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ» ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΏΝ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης


Ένας πραγματικά αποκαλυπτικός αλλά και εκπληκτικός χάρτης της οργάνωσης των Τζιχαντιστών που τελευταία έχουν ταράξει την διεθνή επικαιρότητα με την κατάληψη της ιρακινής πόλης Μοσούλης και την προέλαση τους προς την Βαγδάτη, κυριολεκτικά βάζει «φωτιά» καθώς στην προσδοκώμενη ισλαμική αυτοκρατορία, που είναι και ο τελικός του στόχος, συμπεριλαμβάνεται και η χώρα μας, η Ελλάδα!

Φευγουν οι Αγωνιστες Ομολογητες και μενουμε με τους Προδοτες Οικουμενιστες και τους παρομοιους με αυτους Σιγονταροοικουμενιστες.

 

Κοιμήθηκε ο Πρωτοπορος 

της ευλογημενης Αποτειχισεως 

Ομολογητης Γέροντας Χρυσόστομος 

των Σπετσών 

 


Τριάντα χρόνια ακριβώς μετά από την Ομολογία - Αποτείχισή του από την κοινωνία με τους Οικουμενιστές (1984) και την έναρξη των διώξεων και των ταλαιπωριών, που υπέμεινε από εχθρούς και "φίλους", κοιμήθηκε σήμερα ο Γέροντας πατήρ Χρυσόστομος Σπύρου, ανάστημα του π. Φιλοθέου Ζερβάκου, πνευματικός, θεολόγος και ιεροκήρυκας.



ΑΓΙΕ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΣΟΥ

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Αποτειχισι: Οι Οικουμενιστες Αγιορειτες της Ανιερης κοινοτητας και των Ηγουμενων, κωφευουν στις φωνες αντιστασης στο ξεπουλημα της Πιστεως.


ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ 

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΦΩΝΗ 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

που ξεπλενει την ντροπη της 

προδοτικης σιωπης των Αγιορειτων







Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων.


Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ ὀρθοδόξου τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορά τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελείται στίς ἠμέρες μας.
 


Ἔνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
 Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαῒκούς. 
Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἰρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαῖου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. 
Μέ ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. 
Τό ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορείτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μάλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχείον, ὅπως καί ἔγινε.
 


Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωπούν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πῶς δέν πρέπει νά ἀποκοπούμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές καί Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δη ὅταν αὐτός ἔχει αἰρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.
 


Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορείτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ Λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά Κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς Ἐκκλησίες τοῦ Σατανά, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἰρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὄλες τίς «Ἐκκλησίες», πού συμπροσεύχεται μέ αἰρετικούς, Ἐβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνούν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται. 

Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβούνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστηκαν καί ἁγίασαν τά χώματα τούτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἴμα τους, καί σήμερα, οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνούν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλεγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὄμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.
 


Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. 
Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.
 


Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλούν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.
 


Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαίο καί τό συνάφι του, γι αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὀμολογίας του, καί νά συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

 

Μετά τιμῆς.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

Το αληθινό και το κίβδηλο, του Φώτη Μιχαήλ





   Για εμάς τους Ορθοδόξους, οι ”αδελφικοί” εναγκαλισμοί,
οι συμπροσευχές και οι κοινές διακηρύξεις του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον πάπα, δεν είναι θέμα πολιτικό ή κοινωνικό. Ούτε είναι θέμα θρησκευτικό, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Είναι ζήτημα που αφορά στην γνησιότητα και ακεραιότητα της Πίστης μας. Συνεπώς, πάνω απ’ όλα, είναι θέμα Εκκλησιαστικό.

Και ποια είναι η διαφορά του θρησκευτικού από το Εκκλησιαστικό; Δεν είναι το ίδιο πράγμα;
    1ον. Το Εκκλησιαστικό Γεγονός έχει να κάνει με την οντολογία του ανθρώπου, δηλαδή με τους λόγους και τον σκοπό της υπάρξεώς του. Ενώ, αυτό που λέμε θρησκεία, συνιστά εκφύλιση του Εκκλησιαστικού γεγονότος προς την κατεύθυνση του συναισθήματος.
    2ον. Ο πιστός μέσα στην καρδιά του έχει την ελπίδα. Ενώ ο θρησκευόμενος λέει ότι είναι αισιόδοξος. Η ελπίδα είναι συστατικό της εκκλησιαστικής μας ζωής και αναφέρεται σε Θεόν ζώντα. Ενώ η αισιοδοξία είναι προϊόν ψυχολογικών διεργασιών και σχετίζεται με το εγώ.
 3ον. Η Εκκλησία, ως Σώμα Χριστού, προσφέρει στον άνθρωπο σωτηρία από την φθορά και τον θάνατο. Ενώ η θρησκεία, ως  εκκοσμίκευση του Εκκλησιαστικού Γεγονότος, συνιστά απλά και μόνον μία φτηνή και εντελώς επιπόλαια ψυχολογική αναπλήρωση.
 4ον. Το έργο της σωτηρίας, μέσα στην Εκκλησία, βασίζεται στην Θεία Χάρη και οι πιστοί από την πλευρά τους καλούνται, οικειοθελώς, να προσφέρουν την ταπείνωση και την υπακοή τους στο θέλημα του Θεού.
Ενώ αντίθετα η θρησκεία, ως συναισθηματική παραφθορά της αποκαλυμμένης Αλήθειας, έχει εγωϊσμό και ανθρωπαρέσκεια: Ζητάει αγώνες ηθικούς, απορρίπτει την Θεία Χάρη και θεοποιεί τον ανθρώπινο παράγοντα.
5ον. Η Εκκλησία έχει ασκητική και φιλότιμο. Ενώ η θρησκεία έχει καλές πράξεις και αναμονές θεϊκών ανταποδόσεων γι’ αυτές.
 6ον. Η Εκκλησία έχει απλότητα και το πολίτευμά της δεν είναι πολίτευμα αυτού του κόσμου. Ενώ η θρησκεία έχει επίδειξη, δημόσιες σχέσεις και διαπλοκή με την εξουσία.
7ον. Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο. Η θεραπευτική της ορίζεται με ακρίβεια από αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων, από το ιερό Πηδάλιο και από την Παράδοση των Αγίων Πατέρων. Διέπεται, δηλαδή, από Ιερούς Κανόνες, σταθερούς και αιωνίους.
Ενώ η θρησκεία, ως προϊόν ανθρώπινης επινόησης και όχι ως Πίστη εξ αποκαλύψεως, αδυνατεί να θεραπεύσει τον Άνθρωπο. Βάζει στην άκρη την Πατερική Παράδοση και εφαρμόζει το γνωστό ”ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Δικαιολογεί, δηλαδή, διαφορετικές κατά περίπτωση συμπεριφορές, ανάλογα με πεποιθήσεις προσωπικές, ανάλογα με εφήμερα οικονομικά ή γεωπολιτικά συμφέροντα, ανάλογα με την βούληση των εκάστοτε ισχυρών.
 8ον. Στην Εκκλησία συμπορεύεσαι με αμαρτωλούς αγωνιστές της Αγιότητας. Ενώ στην θρησκεία συναντάς αυτοείδωλα.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Χορος Οικουμενιστων καλογηρων στο Αγριον Οικουμενιστικον Ορος

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΕΦΥΓΕ,

 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ.


Νεα επιστασια αναλαμβανει στην Κοινοτητα του Αγριου Ορους οπου μνημονευεται ο Αρχιαιρεσιαρχης Βαρθολομαιος, τεως Αγιου Ορους.
Φευγει ο Οικουμενιστης Χιλανδαρινος Στεφανος, και ερχεται ο Οικουμενιστης Κυπριος αντιπροσωπος Συμεων Διονυσιατης.
Ως γνωστον, η Ιερα μονη Διονυσιου ηταν η συντηρητικοτερη μονη και καταντησε η Οικουμεστικοτερη αφου ηγουμενευει ο Κυπριος Πετρος τσιρακι του Αιρεσιαρχη Βαρθολομαιου, ο οποιος τον στελνει ως προτιμητεο σε ειδικες αποστολες μεχρι Αμερικης.
Δυστυχως ο Βαρθολομαιος αποτελει τον χειροτεεο πατριαρχη της Ιστοριας, ενας ιδιος και απαραλλακτος νεος Βεκκος.
Θα αφηση εποχη πρωτοφανους απηνους διωκτου των ευσεβων κληρικων και λαϊκων και προδοτου της Πατρωας Πιστεως και Ευσεβειας.
Μεχρις οτου εκπνευση το ζην θα δουμε πραματα και θαυματα απο τον ξεπλυμενο και ξοφλημενο αυτον δευτερον Ιουδα της Εκκλησιας.
Λενε οι θλιβερες ειδησεις:

Τα νέα καθήκοντα της αναλαμβανει το ερχόμενο  Σάββατο η  Νέα Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΄΄Αγιορείτικου Βήματος'' η Νέα Επιστασία, η πέμπτη τετράδα στη σειρά της Ιεραρχίας των Επιστασιών, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Ορους, θα απατελείται από τον γέροντα Συμεών Διονυσιάτη, ως Πρωτεπιστατή με επιστάτες τον γέροντα Ευθύμιο της Μονής Ζωγράφου, Ιερομόναχο Κυρίωνα της Μονής Αγίου Παντελεήμονος-Ρωσικού και γέροντα Εφραίμ της Μονής Κωνσταμονίτου.
Η τελετή εγκαθίδρυσης  της νέας εγκατάστασης  θα γίνει σύμφωνα με το αρχαίο Αγιορείτικο τυπικό στον Πάνσεπτο Ιερό Ναό του Πρωτάτου ενώπιον της εφεστίου εικόνας της Παναγίας ''Αξιον Εστι''

O διαβοητος εξτρεμιστης Λοβερδος (φιλος του Αχυρενιου Ιερωνυμου) συνεχιζει το υπολοιπο καταλυτικο του εργο. ΟΤΑΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΕΝΑ ΔΟΛΙΟ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΒΛΑΨΗ.

Ξεκινά τα… άλλα κόλπα ο νέος υπουργός Παιδείας – Με τον ερχομό των τζαμιών προωθεί την πλήρη κατάργηση της καμπάνας από τις εκκλησιές

Ξεκινά τα… άλλα κόλπα ο νέος υπουργός Παιδείας – Με τον ερχομό των τζαμιών προωθεί την πλήρη κατάργηση της καμπάνας από τις εκκλησιές

Να τα να τα… Δυναμικά ξεκινά το έργο του στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ο Ανδρέας Λοβέρδος. Με τα τζαμιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να βρίσκονται προ των πυλών, ξεκινά παράλληλα και η αποδόμηση των ορθόδοξων εκκλησιών… Έτσι, γιατί τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Και η Τρόικα μόνο τυχαία δεν επέλεξε τον συγκεκριμένο πολιτικό για το συγκεκριμένο πόστο.

Τι ακριβώς συμβαίνει; Ο κύριος Λοβέρδος, αν και δεν είναι της δικής του άμεσης αρμοδιότητας, ανασύρει ένα πολύ «περίεργο»
νομοσχέδιο, το οποίο άφησε… κληρονομιά στον διάδοχό της, στο υπουργείο Περιβάλλοντος τότε, η Τίνα Μπιρμπίλη!!!
Το νομοσχέδιο, προβλέπει «περιορισμό, έλεγχο έως και πλήρη κατάργηση της έντασης με την οποία κτυπούν οι καμπάνες των Εκκλησιών». Δηλαδή την ίδια ώρα που η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ανάψει το πράσινο φως για τη δημιουργία τζαμιών, πάει να αποδομήσει τις ορθόδοξες εκκλησιές μέσω δόλιου μέσου.
Οι καμπάνες των Ορθοδόξων Ναών κτυπούν αιώνες τώρα για να ειδοποιήσουν τους πιστούς για την έναρξη της Θείας Λειτουργίας και για άλλους πολλούς λόγους, είναι συνυφασμένες με την καθημερινή ζωή και την παράδοση αυτού του λαού και βέβαια ποτέ δεν ενοχλούσαν κανέναν.
Τώρα όμως, με αφορμή τον θόρυβο που προκαλούν, υπάρχουν καταγγελίες, προφανώς από τους αλλοδαπούς, που έχουν έλθει στη χώρα, οι οποίοι τυγχάνουν και αλλόθρησκοι (μουσουλμάνοι κ.λπ.). Και οι οποίοι καταγγέλουν και τις εικόνες του Χριστού στα σχολεία και τους λοιπούς δημοσίους χώρους κ.τ.λ.).
Άμεσα υπεύθυνο για την ηχορύπανση, η οποία καταγγέλεται, είναι το υπουργείο Περιβάλλοντος και όχι αυτό της Παιδείας και Θρησκευμάτων, ωστόσο η ανάσυρση του συγκεκριμένου νομοσχέδιου επανέρχεται στο προσκήνιο μετά από σκέψη του Ανδρέα Λοβέρδου… Προσεχώς περισσότερες λεπτομέρειες για το ζήτημα…
hellasforce.com


Λίθος Φωτός

Συμφωνία στα εγκόσμια, διαφωνία στα θεϊκά!


Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Αποτειχισι: Λοβερδος: Ειναι ο υπουργος που αγωνισθηκε λυσσαλεα και προωθησε τον νομο για τις Κανιβαλλικες Μεταμοσχευσεις.

Στενές σχέσεις Ἀνδρέα Λοβέρδου μὲ τὴν Σαϊεντολογία! 

Τι θα κάνει η Ι. Σύνοδος;




  • Λέτε νὰ ἔχει πρόβλημα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ τὸν καλέσει στὴν Ἱ. Σύνοδο;


  • Εξάλλου εἶναι ὑπὲρ τῆς Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν

 Στενές σχέσεις το νέου πουργο



Παιδείας καί Θρησκευμάτων νδρέα

Λοβέρδου μ τν Σαϊεντολογία! 

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Πῶς θὰ χαρακτηρίζατε τοὺς δικηγόρους, οἱ ὁποῖοι θὰ παρεῖχαν νομικὲς ὑπηρεσίες καὶ ἰδιαίτερα ἂν ὑπεράσπιζαν μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου μιᾶς ἐταιρίας, ὀργάνωσης καὶ γενικὰ φορέα, γιὰ τὸν ὁποῖον ἡ Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη ἐξέδωσε ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ἀπόφαση (10493/1997 τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν), τμῆμα τῆς ὁποίας περιλαμβάνει τὰ ἀκόλουθα:

«...ἀπεδείχθη μὲ πληρότητα, ὅτι τὸ καθοῦ καὶ ἐκκαλοῦν εἶναι μία ὀργάνωση μὲ ὁλοκληρωτικὲς δομὲς καὶ τάσεις, ποὺ στὴν οὐσία περιφρονεῖ τὸν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἐνεργεῖ ἐλεύθερα καὶ μόνον κατ' ἐπίφαση προκειμένου καὶ ἀποκλειστικὰ νὰ προσελκύσει μέλη, τὰ ὁποία στὴ συνέχεια ὑφίστανται, μὲ ὅλες τὶς προαναφερθεῖσες διαδικασίες καὶ θεωρίες, πλύση ἐγκεφάλου, μὲ ἀνώτερο σκοπὸ τὴ δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλαχιστοποίηση τῶν ἀντιρρήσεων (βασικὲς θέσεις τῶν θεωριῶν τοῦ ἱδρυτῆ), ἔτσι ὥστε νὰ βρισκόμαστε πλέον ἐνώπιον ἄβουλων ὄντων, τὰ ὁποῖα ἔχουν χάσει τὴ δυνατότητα λήψεως ἀποφάσεων ὡς καταστάλαγμα τῆς ἐλεύθερης βούλησής τους, ἐφόσον ἔχουν ἤδη περάσει ἀπὸ.... ὅλα τα στάδια τῶν διδασκαλιῶν της καὶ μὲ τὴν κατάλληλη περαιτέρω ἐπεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικὰ στὶς «ἀλήθειες», ποὺ ἐφαρμόζει, χωρὶς ὅμως, νὰ ἔχουν τὰ κίνητρα γιὰ νὰ τὶς ἐξετάσουν καὶ ἀξιολογήσουν. Ἐνόψει αὐτῶν, τὸ ἐκκαλοῦν σὲ καμμία περίπτωση δὲν νομιμοποιεῖται νὰ ἐπικαλεῖται παραβίασή των δικαιωμάτων τόσο τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. . . ».

Διάλογος Ορθοδόξων-Καθολικών, Κ. Νούση. Σχόλια.




Ὁ κ. Νούσης τίποτα δὲν ἔχει διδαχθεῖ ἀπὸ τὴν ἱστορία τοῦ Παπισμοῦ· τίποτα δὲν ἔχει διδαχθεῖ καὶ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. 
Τὴν Οὐνιτικὴ πρακτικὴ τῶν Παπικῶν, οἱ ὁποῖοι δέχονται νὰ θυσιάσουν ἀκόμα καὶ τὸ filioque γιὰ τὴν Παγκυριαρχία τους στὸ θρησκευτικὸ χῶρο, τὴν ἐντάσσει «στην πραγματική διάθεση αμφοτέρων των διαλεγομένων για μια ρεαλιστική και εν Κυρίω κοινωνία και επανένωση της διηρημένης χριστιανοσύνης»
 
Ὅσους δὲ ἐπικαλοῦνται τὶς θέσεις τῶν Ἁγίων, τοὺς ἐντάσσει «στον χώρο της αντιρρητικής θεολογίας και παραφιλολογίας (καί) στην καχύποπτη και στείρα απολογητική νοοτροπία του παρελθόντος»!
 
 
Παραθέτουμε τὶς οὐρανοβάμονες θέσεις τοῦ κ. Νούση, ποὺ λειτουργοῦν ὑπὲρ τῆς Πανθρησκείας, γιὰ τὴν ὁποία ἐργάζεται ὁ Πάπας, ὁ Πατριάρχης καὶ ἡ Νέα Τάξη πραγμάτων, ὄχι γιατὶ περιμένουμε νὰ τὸν πείσουμε, ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὲς οἱ θέσεις ὅλο καὶ περισσότερο διακινοῦνται ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστικοὺς κύκλους καὶ ὅσους νομίζουν ὅτι μὲ νηφαλιότητα ἀσκοῦν ἀμερόληπτη κριτική.
 
 
Στὴ συνέχεια παρουσιάζουμε κάποιες θέσεις συγχρόνων θεολόγων καὶ ἱερωμένων, ἀπὸ τὶς ὁποῖες γίνεται κατανοητὸ ὅτι δὲν εἶναι μόνο τὸ filioque (ἂν καὶ ἦταν μία ἀπὸ τὶς πρῶτες αἰτίες), οὔτε μόνο τὸ πλῆθος τῶν ἄλλων αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ, ποὺ κάνει ἀδύνατη τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Παπικῶν στὴν Μία Ἐκκλησία, ἀλλὰ κυρίως, ἐκεῖνο ποὺ δὲν βλέπει ὁ κ. Νούσης, εἶναι ὅτι λείπει ἡ μετάνοια καὶ ἡ εἰλικρίνεια ἀπὸ τὴν μεριὰ τοῦ Βατικανοῦ· ἀπὸ τὴν μεριὰ δὲ τοῦ Φαναρίου ἐφαρμόζεται μιὰ βλάσφημη πορεία πρὸς «Ἕνωση», ποὺ ἀντιστρατεύεται τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων, Ἁγίων καὶ Μαρτύρων.
 
 
Καὶ μόνο ἡ ἐπιμονὴ νὰ ὁμιλοῦν γιὰ «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες» καὶ «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν» (ὅπως ἀποδέχεται ὁ αἱρετίζων Πατριάρχης Βαρθολομαῖος), ἀντὶ γιὰ τὴν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφὴ τῶν αἱρετικῶν στὴν Ἐκκλησία, ἀποδεικνύει ὅτι ἀποκλείεται νὰ ὁδηγηθοῦν σὲ καλὸ ἀποτέλεσμα οἱ πορευόμενοι σὲ δρόμους ἀντίθετους ἀπὸ ἐκείνους ποὺ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐχάραξαν μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
1. Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Νούση:

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

ΘΕΕ ΜΟΥ, Ω ΘΕΕ ΜΟΥ, ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΠΟΙΩΝ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΑ, ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΩΣ ΕΝΟΣ;



Θα μας πη εστω και ΕΝΑΣ την Αληθεια;
Ολοι γυρω μας συνεχως θα ψευδωνται και θα ωραιοποιουν τα ψεμματα;
Και μεχρι το τελος θα ζουν οι χριστιανοι με ψεμματα;









Μου συνεστησαν να μην γραψω τιποτα. Αλλα εγω δεν αντεχω να μην τα πω. Αυτα που πρεπει να πω, αφου δεν τα λενε οι αλλοι, δεν τα λεει κανενας. Δεν σας κανω τον εξυπνο. Σε μας ως φαινεται ελαχε η μοιρα να τα λεμε, αφου ολοι ζουμε με Ψεμματα. Θελουμε να ζουμε με ψεμματα και μας αρεσει να ζουμε με ψεμματα. Τι ωραιος κοσμος μπαμπα! Ορθοδοξος και χριστιανικος!!!


Προχθες πεθανε ο μεγαλοαββας Μωυσης ο Αγιορειτης. Προσπαθησα να μην γραψω τιποτα γιατι στο παρελθον ανταλλαξα μαζι του καποια αλληλογραφια για μειζον εκκλησιαστικο ζητημα. Και στενοχωρηθηκε ο αββας με τις αποψεις μου. Ηθελε ντε και καλα να συμφωνησω μαζι του οτι οι κανιβαλλικες μεταμοσχευσεις δεν ειναι ωμα και αποτροπαια εγκληματα. Η αλληλογραφια υπαρχει. Και δημοσιευτηκε στο περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ.

Ομως καποια λιγα παλι με ξεφυγαν. Και εγραψα μονο αληθειες. Οχι ψεμματα οπως αρεσκονται να λενε και να γραφουν και να σκορπιζουν παντου οι αλλοι.Και οχι μονο λαϊκοι, αλλα κυριως ρασοφοροι, δεσποταδες, παπαδες, καλογηροι. Ακατασχετη και διαρκης και καταμαυρη ψευδολογια σκορπιζεται γυρω μας. Απο ολους και για ολα.


Ειμαι ανθρωπος αμαρτωλος, το αναγνωριζω. Και μετα απο, κατ' αιτησιν αναβολης..... ετοιμοθανατος. Και γι αυτο θα επρεπε ισως να ειμαι πολύ συγκρατημενος και να σιωπω. Να κλαιω νυχθημερον τις αμαρτιες μου και να προσπαθω να τις ξεριζωσω απο μεσα μου γιατι εκαμαν ριζες βαθιες και εγιναν αξεριζωτες.

Ομως δεν αντεχω να μην μιλησω για τα δικαια Κυριου Παντοκρατορος που καταπατουνται και μπασταρδευονται καταχρηστικα και ασυστολα, απο - κατα γενικη ομολογια των ευλαβων βλαμενων-  ανθρωπους ρασοφορους και μαλιστα θεωρουμενους "αγιους". Αληθεια; Ναι, δυστυχως, αληθεια.
 
Μολις, λοιπον, τα εγραψα με πηρε καποιος στο τηλεφωνο και με εξυβρισε χυδαια, πεζοδρομιακα γιατι εθιξα το ...ειδωλο του. Σκεφτηκα, λοιπον, τετοια τεκνα παρηγαγε ο αββας Μωυσης;
Ελπιζω αυτος μαλλον να αποτελουσε εξαιρεσι.
 
Εγραψα λοιπον οτι ο αββας ηταν με ολους και με ολα. Σαν τον Μιχαλη Τριτο να πουμε τον σεβαστο μου παληοφιλο κοσμητορα της Θεολογικης Θεσσαλονικης, η οποια με τις συνεχεις εκκλησιαστικες ασχημιες της, μας καμνει να ντρεπομαστε για την υπαρξι της και να ευχομαστε το ταχυτερο μετα παταγου κλεισιμο της. .


Ο αββας Μωϋσης ηταν και με τους Μοιχεπιβατες και με τους Οικουμενιστες και με τους Ορθοδοξους και με τους Πανθρησκειαστες. Πηγαινε παντου οπου ηθελε να παη, και οπου τον καλουσαν. Και στην Λαρισα και στην Καλαματα και στην Βεροια και στην Κρητη και οπου αλλου ανθουσε η κακοδοξη...πορτοκαλεα. Και οντως ο αββας πολλακις εντυπωσιαζε με τις ωραιολογιες του και την συναρπαστικοτητα του.

Ομως ενω ηταν ετοιμοθανατος ...εκανε μεταμοσχευσι 
του μονού οργανου καποιου κακομοιρη, που του το πηραν οταν βρισκονταν ασθενης και εν υπνωσει. Και το μεταφυτευσαν ...ευλαβως στον αββα. Και μας ελεγε ο αββας οτι ρωτησε καποιους - μαλλον απλοϊκους - Αγιορειτες και δεν τον απετρεψαν και ετσι εβγαινε ο ιδιος ...λαδι!!

Ομως ο ιδιος τι ηταν, ενα ανωριμο παιδακι ηταν και δεν ηξερε; Δεν γνωριζε ποια ειναι η αληθεια; Πως το πηρε ετσι μποσικα; Και αφου  με το ξεριζωμενο οργανο ...ανανεωθηκε σαν καινουργιος ανθρωπος πλεον γεματος  ζωντανια απο το νεο ξενο σηκωτι, απεφασισε να γυριζει και να περιφερεται παντου σε ολη τη χωρα με την προσκλησι των δεσποταδων - αλλο που δεν ηθελαν και αυτοι για να παρουσιαζονται σαν φιλοαγιορειτες και φιλοι ταχα του κηρυγματος του Μωυσεως του Αγιορειτου - και σκορπουσε τις κηρυκτικες ωραιολογιες του στο χαζοβλαμμενο ποιμνιο που απο κατω χειροκροτουσε αφου εφευγε ικανοποιημενο. Και ο μεγας αββας ικανοποιημενος και αυτος, συνεχιζε απτοητος. 


Εμεις, του συστησαμε τοτε για το πρωτοφανες εγκλημα του που φερει εσκεμμενα επανω του εγκληματικο οργανο, να αναχωρηση στα βαθεα της ερημου και να ζητηση το ελεος του Θεου. Ομως εκεινος συνεχιζε τον δικο του δρομο και μεχρι το ...τελος του. Γιατι ξαναηρθε και το δευτερο ..τελος του και αυτό ηταν οριστικο. Με την ανομη μεταμοσχευσι εκεινος κερδισε καποια λιγα ακομα χρονακια αυτης της ζωης και λοιπον; Αραγε μετανοησε; Ειλικρινα θα ηθελα να μετανοησε και να εγραψε κατι σε καποιο σημειωμα οτι μετανοησε και δεν αφησε επανω του την ρετσινια της κανιβαλλικης μεταμοσχευσης. Αφου θεωρηθηκε μαλιστα μαζι και με αλλους ρασοφορους μεταμοσχευθεντες, ως υποδειγματα ...και ετσι ψηφισθηκε και ο νομος περι μεταμοσχευσεων που ισχυει για ολοκληρο τον Ελληνικο λαο και βγηκε μαλιστα και εγκυκλιος της (Ιερας!!!παρακαλω συνοδου!!!) που εγκρινει τις κανιβαλλικες μεταμοσχευσεις και τις ...επευλογει!!! διοτι αποτελουν ….αλτρουιστικες πραξεις!!!
Συνενοχος δηλαδη ο αββας Μωυσης και σε αυτην την ανιερη πραξι της ΑΝΙΕΡΟΥ ιερας συνοδου των ΠΟΝΗΡΕΥΟΜΕΝΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ του 2014. Αισχος, μυριες φορες , Αισχος!!!

 Κι ομως μετα απο ολα αυτα τα ...νεοαββαδικα εργα και τις ημερες, οι πολλοι εσπευσαν να τον εγκωμιασουν.
Μονο καποιοι χριστιανοι γιατροι τον ηλεγχαν οτι εκανε λαθος, μεγαλο λαθος, αλλα εκεινος αρνουνταν μεχρι τελους να τους ακουση.
Και εμεις αυτο δεν θα το πραξουμε διοτι την πραξι του την  θεωρουμε αμαρτια και Αιρεσι και προσβολη του ανθρωπινου προσωπου και μπασταρδεμα της διδασκαλιας της Εκκλησιας. Και με ολα αυτά, τι; Μαλιστα λεγεται οτι τον εθαψαν ...ΤΡΕΙΣ αρχιερεις.


Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου