Αναίρεση συκοφαντιών
και ανατροπή κατηγοριών Χρήστου Σαλταούρα.
Του Αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή
Εδώ και
αρκετό καιρό, πολλοί Αρχιερείς, ιερείς, Αρχιμανδρίτες, Θεολόγοι αλλά και
άσχετοι τελείως, παρουσιάζονται ως ειδημονες, καθηγητές, υφηγητές και υπουργοί
του Λόγου, παντογνώστες, παντεπόπτες, ερμηνευτές και Κανονολόγοι, στην ουσία
όμως συκοφάντες, κατήγοροι και λασπολόγοι.
Αγαπητέ
μου αδελφέ Χρήστο,
Παρ' όλο
που πιστεύω πως έχεις πράγματι καλή διάθεση, μάλλον δεν εξήτασες αντικειμενικώς,
και λεπτομερώς τις πηγές, μάλλον δεν ερεύνησες τους Πατέρες σχετικώς με την
Αποτείχιση, και ενώ συνιστά παράλειψη και άγνοια, δεν είναι αυτό ντροπή.
Ο ίδιος
δεν γνώριζα τίποτε για αυτό το θέμα και αναλαμβάνω την ευθύνη που δεν ερεύνησα
και δεν ρώτησα. Έχουν όμως πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης και οι πνευματικοί μου
και οι καθηγητές μου οι οποίοι επί τούτου απέκρυψαν την Αποτείχιση από τα
Συγγράματα των Πατέρων, για λόγους δήθεν διακρίσεως, ενώ διατηρούσαν κοινωνία
με Οικουμενιστές. Ίσως φοβούνταν την παρεξήγηση του Κανόνος, βλέποντας τα
πολυκέφαλα σχίσματα των Παλαιοημερολογητών. Ίσως είμαστε και μεις άξιοι
τοιούτων ηγετών...
Και
συμπορευόμουν κι'εγώ ασυνείδητα με τους Οικουμενιστές, ελέγχοντας
ευκαίρως-ακαίρως, πολεμώντας δίχως φόβο και με αδάμαστο πάθος, την Παναίρεση του
Οικουμενισμού.
Πρίν μας
συκοφαντήσετε και μας βρίσετε ως αιρετικούς, και σχισματικούς, παρακαλώ όλους
τους αγαπητούς αδελφούς, συνιστώ εντόνως
να διαβάσετε ταπεινά, προσεκτικά και απολύτως αμερόληπτα, ανεπηρέαστοι από κάθε
προκατάληψη και προδιάθεση, τα βιβλία του π. Ευθυμίου, ιδίως το σχετικό,
ενημερωτικό, πάνυ Πατερικό και άκρως Αποκαλυπτικό:
"Η διαχρονική Συμφωνία των Πατέρων για το
Υποχρεωτικό του 15ου Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου περί Διακοπής
Μνημονεύσεως Επισκόπου Κηρύσσοντος επ’ εκκλησίαις αίρεσιν”.
Υπάρχει
και για δωρεάν κατέβασμα στο διαδύκτιο και για τα κινητά μας.
Είναι
αλήθεια πως πάρα πολλοί, δεν γνωρίζουν καν για την Αποτείχιση και μόλις ακούν
για αυτήν, αμέσως προτρέχουν σε δικά τους αβίαστα και εμπαθή συμπεράσματα, να
μας τσουβαλιάσουν με άδικες γενικεύσεις στα πυρά των Σχισματικών
"Γνησίων" Παλαιοημερολογητών και στα ωκεάνια άπατα βάθη των
"ΕξωΚιβωτιακών".
Εφ' όσον
όμως οι συκοφαντίες παρουσιάζονται δημοσίως, δημοσίως λοιπόν και εμείς, επί
ίσοις όροις, απαντούμε. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αποφαίνεται πως διά του
αυτού τρόπου που γίνονται οι κατηγορίες, διά του ιδίου πάλιν τρόπου πρέπει και
να αναιρούνται.
Ας μου το
συγχωρέσει ο αδελφός Χρήστος, (εάν και κατά πόσον αυτό αποτελεί αμάρτημα,
αστόχημα Αγιογραφικό), που του απευθύνομαι στον Ενικό και μάλιστα χωρίς το
"κ".
Όχι πως
αρνούμαι να του δείξω σεβασμό, κάθε άλλο, τον έχει και εκ των προτέρων,
προκαθορισμένο, δεδομένο. Είναι απλά μια δική μου προσωπική επιλογή να μην
πιστεύω στις διάφορες ευρωπαϊκούρες του Διαφωτισμού πως μόνο αυτές τάχα
δύνανται να εμπεριέχουν και να περικλείουν τον σεβασμό και την ευγένεια προς
αλλήλους.
Η ομιλία
του αδελφού Χρήστου παρουσιάζεται και διακυματίζεται από το Ιστολόγιο
"Κατάνυξις":
http://katanixis.blogspot.com.au/2014/05/blog-post_8757.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/gssUJ+(%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%85%CE%BE%CE%B9%CF%82)
Διακυματίζεται
ως θούρειος τρόπαιοφόρος και δη ως "ντοκουμέντο", μάλλον δε
καρακάξειο κρεσέντο, υπό μορφήν ύπουλης και βαθμιαίας συλλογικής αυξήσεως της
εντάσεως των κατηγοριών αυτών, υπό πάντων των αντικειμένων και εχθρών των
Αποτειχισθέντων αδελφών.
Αδέλφια
μου, γιατί μας πολεμείτε άδικα;
Και ξεκινά
ο αδελφός μας Χρήστος:
-Υπάρχουν
ορισμένοι αδελφοί οι οποίοι ακολουθούν λάθος γραμμή, κατά την γνώμη μας, (ευτυχώς για
σας) όσον αφορά την
αντιμετώπιση της "παναίρεσης" του Οικουμενισμού. Πρέπει να αντιδρούμε
και "ορθώς"... και προσθέτει παρακάτω "εμείς κάνουμε ορθές
κρίσεις".
Πρώτα
πρώτα, το ξεκαθαρίζει ο ίδιος πάρα πολύ ορθώς, και για τον ίδιο ευτυχώς, τον
τιμά αυτό, ομολογεί κάτι πάρα πολύ σημαντικό και άκρως αποκαλυπτικό για την
ουσία και βαρύτητα των επιχειρημάτων του, κάνοντας μία ουσιαστικοτάτη δήλωση, η
οποία όχι μόνο ελαφρύνει τη θέση του αλλά και ακυρώνει, ανισχυροποιεί και
τελείως ανυπόστατες ποιεί τις άδικες και εμπαθείς του κρίσεις.
Το λέγει
καθαρά και το υπογραμμίζει: ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ!
Ε λοιπόν,
αδελφοί μου, από αυτό και μόνο, φαίνεται και διαφαίνεται σε όλες τις διάφορες
θέσεις και επιθέσεις γενικά, το πόσο άδικο έχουν, το πόσο σφάλλουν, το πόσο
εκπίπτουν και παραπαίουν, το πόσο αδικούν όχι εμάς τους τιποτένιους, αλλά τους
ιδίους τους Μεγίστους, Θεοφόρους Αγίους Πατέρες, των οποίων τη θέση και γραμμή
κατά τις πενιχρές μας δυνάμεις εφαρμόζουμε.
Αυτοί, οι
ταλαίπωροι αδελφοί, ακυρώνουν και υποβαθμίζουν τη Θεοφώτιστη Πατερική Γραμμή,
την Αγιοπατερική "Διαγνώμη" λέγοντας τη δική τους γνώμη. Αν και αυτό,
προς τιμήν τους είναι, δεν είναι το ζητούμενο, ούτε το απαιτούμενο, ούτε καν το
χρειαζούμενο.
Σε αυτό το
μεγάλο θέμα της μεγάλης αιρέσεως και Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, όπως και ο
ίδιος ο αδελφός Χρήστος προκαταρκτικώς την ονομάζει, δεν έχει καμία θέση, αξία
και σημασία η δική μας γνώμη, αλλ' η Θεοφώτιστη γνώμη των Θεοπνεύστων Πατέρων.
Σ' αυτή τη δεινή και φρικτή περίοδο του
μεγάλου και συγχρόνου διωγμού που υφίσταται η Αλήθεια του Χριστού, δεν
τοποθετούμε ως κέντρο της Αληθείας κάποιους τιτλούχους, θρονούχους και
"ευνούχους" ιερωμένους οι οποίοι ακρωτηρίασαν τη συνείδησή τους και
τον αντιαιρετικό ανδρισμό τους χάριν φιλικών και διαπροσωπικών, δουλοπρεπών
σχέσεων με το ανθρωποκεντρικό, δεσποτοκρατικό αφεντικό τους, αλλά τοποθετούμε
τον Ίδιο το Χριστό και τη διδασκαλία Του, το Λόγο Του, τους
Αποστόλους Του και τους Αγίους Πατέρες.
Δεν εξυψώνουμε
και δεν αποθεώνουμε Μεταπατερικούς, "μοντερνικούς" και κοσμικούς
Ιεράρχες ως ηγέτες αληθινούς και δήθεν Ορθοδόξους.
Αυτά τα
λέγω, όχι για τον αδελφό Χρήστο, αυτός αδέσμευτος φαίνεται από τέτοιες
αρρωστημένες αντιλήψεις και ψευτοευλάβειες, αλλ' εκ παραδρομής, για αυτούς που
παραμονεύουν εις το δράξασθαι της ευκαιρίας να μας πολεμήσουν, να μας
μουτζουρώσουν, να μας περιθωριοποιήσουν και να μας αχρηστεύσουν.
Ο αδελφός
Χρήστος, παρουσιάζει τρείς μόνο αιτίες της προωθήσεως και θραύσεως
(χρησιμοποιεί μάλιστα τον όρο "θραύση") του Οικουμενισμού, λέγοντας:
Ο
Οικουμενισμός δυστυχώς κάνει θραύση στην εποχή μας:
1. διότι
είμαστε χαλαροί
2. διότι
πολλοί φοβούνται να μιλήσουν
3. διότι
υπάρχουν προδότες της Πίστεως, Αρχιερείς, Ιερείς, Θεολόγοι και "Θολολόγοι"
Τα αληθινά
όμως αίτια δεν είν' αυτά, αλλά εκείνα που παρουσιάζουν, στηλιτεύουν και
στιγματίζουν οι Θεοφόροι Άγιοι Πατέρες. Αυτά είναι:
1. Η
άρνηση ένεκα δειλίας και φοβίας της Διακοπής Μνημονεύσεως
2.
η απραξία της Αποτειχίσεως των Πιστών διά λόγους δήθεν διακρίσεως και φοβίας,
λόγους εφησυχαστικούς, συμβιβαστικούς και συνοδοιπορειακούς.
3.
η εσκεμμένη, δόλια, πολυχρόνια, διπλωματική και συστηματική αποφυγή αμέσου και
Επισήμου καταδίκης του Οικουμενισμού και των Οικουμενιστών Αρχιερέων.
Ο Οικουμενισμός δυστυχώς κάνει θραύση στην εποχή μας διότι συμβαδίζουμε και
υποστηρίζουμε τους Φορείς της Παναιρέσεως διά της Κοινωνίας μας και της
συμπορεύσεώς μας. Διά της Συνευδοκίας μας και της αποστασίας μας.
Ο Οικουμενισμός κάνει θραύση διότι επιχειρείται συλλογική θραύση και
θλάση της Μόνης Ορθής Αγιοπατερικής Αντιδράσεως, της Θείας Αποτειχίσεως.
Ο Οικουμενισμός κάνει θραύση διότι εσείς τιμάτε με την παρουσία σας
στους Ναούς των Λατινοφρόνων, αυτούς τους οποίους ο αδελφός Χρήστος δικαίως
αποκαλεί "Προδότες της Πίστεως, Αρχιερείς, Ιερείς, Θεολόγους και
"Θολολόγους". Πάτε και κολυμπάτε σε θολωμένα νερά και δε βλέπετε τα
σκυλόψαρα που καραδοκούν και σας ερμηνεύουν κατά το δοκούν.
Ο Οικουμενισμός κάνει θραύση διότι εσείς στεκόσαστε άπρακτοι στο πλευρό
τους και αντιστεκόσαστε στους απομακρυνομένους από την Παναίρεση. Σκορπάτε τη
διαίρεση και επευλογείτε την επάρατη Παναίρεση διά της Αβραμιαίας Φιλοξενίας
και "Μεσσιανικής" Αθωνικής υποδοχής για τον καταπράσινο,
πρασινοκόκινο, κοκινοασπρόμαυρο Πολύχρωμο και Πολυπολιτισμικό Πατριάρχη.
Ο Οικουμενισμός κάνει θραύση διότι εσείς τον περιθάλπετε,
χαρτοπολεμείτε, κειμενολογείτε και βατολογείτε σε ατελέσφορες θεωρίες. Αντί να
τους εκδιώκετε και να τους αποκόβετε από ανάμεσά σας, σα κακοήθη καρκινώματα,
ως Ψευδοποιμένες και Λυκοποιμένες, όπως κυριολεκτικά κατά λέξη τους
χαρακτηρίζουν δικαίως οι όντως Δίκαιοι (περί Πίστεως, ουχί ηθικής μόνον) εσείς
διά της κοινωνίας, τους αναγνωρίζετε ως Κανονικούς Ηγέτες, Ορθοδόξους και
Παναγιωτάτους, ορθοτομούντας και εγκυροτάτους με κανονικά, υποστατά μυστήρια,
"ας λένε" οι Πατέρες "ότι μολυσμόν έχουσι τα μυστήρια των
Λατινοφρόνων", ασ΄τους να λένε, δε ξέρουνε αυτοί τί λένε, ξέρετε εσείς, οι
Μεταπατέρες, Γεροντοπατέρες, Αρχιμανδριτοπατέρες, οι κατά κόρον
Σιγονταροοικουμενιστές!
Ο αδελφός
Χρήστος έρχεται να μας καθησυχάζει πως "δε τρέχει τίποτα" μη
σκιάζεστε στα οικουμενιστικά τα σκότη, δεν είστε και υποχρεωμένοι να
απομακρυνθείτε...
Ερμηνεύει
τον ΙΕ' Κανόνα της Αγίας Πρωτοδευτέρας Συνόδου ως "δυνητικό
δικαίωμα", και το επαναλαμβάνει "όχι την υποχρέωση, τη
δυνατότητα" (μπορείς αν θέλεις κι' αν θέλεις όπως νομίζεις) και προσθέτει
μάλιστα πως "δεν είναι και κακό".
Σαν να μας λέει, "δικαίωμά
σας, καλά να πάθετε, αφού θέλατε διωγμό..."
Εάν δούμε
τον Κανόνα όμως, όχι με αυτόφωρη νομικίστικη πλευρά, αλλά με πνευματική,
εσωτερική σκοπιά, θα δούμε πως δεν είναι δικαίωμα επιλεκτικό, αλλά απευθύνεται
στους πάντες. "Και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού,
διωχθήσονται!" (Β' Τιμ. γ' 12).
Πάντες πρέπει, αλλά δεν θέλουν όλοι.
"Πάντες οι κλητοί, αλλ' ου πάντες οι θέλοντες παραστήναι εκλεκτοί!"
Εδώ το "εκλεκτοί" δεν έχει την έννοια της αυτοδικαιώσεως αλλά της
εκλογής με βάση τα κίνητρα και τις προθέσεις. Εκλέγουν την Αλήθεια, επιλέγουν την
Αγιοπατερικη Οδό και έτσι τους εκλέγει, διαλέγει ο Θεός "διά το ανόθευτον
την Πίστιν τηρήσαι".
Ο κάθε
Ιερέας έδωσε όρκο στη χειροτονία του να διατηρήσει την Πίστη ανόθευτη. ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να διακόψει τη Μνημόνευση,
εάν έχει συνείδηση, εάν πιστεύει αληθινά στο Θεό και εάν αγαπά την Αλήθεια, εάν
υπηρετεί την Ορθοδοξία και δεν υπηρετεί δουλικά τη Δεσποτοκρατία!
Επιπλέον,
ο αδεφλός Χρήστος, παραδέχεται κάποια νοθεία στη αλλαγή του Ημερολογίου.
Ομολογεί ευθαρσώς και επιτυχώς, πως ο τρόπος της αλλαγής του Ημερολογίου "δεν ήταν ορθός, δεν ήταν
κανονικός". Δόξα τω Θώ. Αλλά προχωρεί μετά σε μια ανεπίτρεπτη,
παράλογη και λίαν εξοργιστική, (σχιζοφρενική θα έλεγα) διευκρίνηση, λέγοντας
"αλλά δεν δημιουργήθηκε σχίμα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί, όμως δεν
έγινε..."
Τί έκανε
λέει; Δεν έγινε σχίσμα;;;
Μα, αδελφέ
μου, το Παλαιοημερολογιτικό Σχημα, τί
είναι; Το Σχίσμα αυτό έγινε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ,
επακριβώς και ΕΙΔΙΚΩΣ ΕΞ' ΑΙΤΙΑΣ
ΑΥΤΗΣ της επάρατης, παπόφιλης, αντίθεης αλλαγής!
Κύριο
φταίξιμο και αυστηρότερη καταδίκη έχει αυτός που έγινε αιτία να γίνει το σχίσμα
και όχι το οδυνηρό, τραγικό αποτέλεσμα και οι διασκορπισθέντες αδελφοί. Όχι πως
αυτό καθ' εαυτό αμνηστεύεται, αλλά ο κύριος ένοχος και κατακριτέος είναι ο
πρωταίτιος του σκανδάλου.
Και η
Σταύρωση του Χριστού αποτελεί σκάνδαλον. "Ημεις δε κηρύσσομεν Χριστόν
Εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησιν δε μωρία" (Α' Κορ. Α' 23).
Όμως, ενώ αποκλειστικός εντολοδόχος του σκανδάλου της Σταυρώσεως είναι ο
δειλός, αυτοκατάκριτος και κολασμένος Πιλάτος, στην ουσία όμως περισσότερο
κρίμα έχει ο Ιούδας:
"Ουκ
είχες εξουσίαν ουδεμίαν κατ' εμού, ει μη ην σοι δεδομένον άνωθεν, διά τούτο ο παραδιδούς με σοι, (Ιούδας)
μείζονα αμαρτίαν έχει". Δεν ήταν τάχα "γραφτό" να προδώσει,
ούτε ο Ιούδας, ούτε ο Βαρθολομαίος. Το ήθελε η κακή τους η διάθεση, ο κακός
τους ο καιρός. Και πληρώνουν την
τιμήν του τετιμημένου. "Απελθών απήγξατο" (Ματθ. 27, 5).
Δεν του
πρετείνουμε, ούτε τα πανύψηλα και κρημνιστικά τείχη της Πόλεως, ούτε καμιά
ταράτσα του Χίλτον. Δεν επιθυμούμε να κρεμασθεί μύλος ονικός εις τον
Πατριαρχικόν αυτού τράχηλον. Όχι. Αλλά προτείνουμε κλίνοντες καρδία και γόνυ να
προστρέξει μετά δακρύων στους πόδες του π. Ευθυμίου να εξομολογηθεί. Ποιός τόπε
πως δεν εξομολογούνται οι Πατριάρχες, εάν τελικώς εξομολογούνται... "Μεγάλη
η μετάνοια!" Ιδίως όταν βιώνεται από Μεγαλόσχημο Ιεράρχη, Οικουμενικής
εμβέλειας...
Ο
Εντολοδόχος Πιλάτος-Πάπας έχει μεγάλη αμαρτία για τη Καισαρική διαταγή της
αλλαγής του Ημερολογίου. Περισσότερο κρίμα όμως έχει ο Προδότης Ιούδας-Παριάρχης
που υποτάσσεται, υποκύπτει και προδίδει την Αλήθεια χάριν της κοσμικής αγάπης
και ψευδενώσεως. "Συνέφερε αυτώ ίνα μη γεννηθεί..."
Ο Άγιος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος, προειδοποιεί: "Ουαί
τω κόσμω από των σκανδάλων, ανάγκη γαρ εστίν ελθείν τα σκάνδαλα, πλην, ουαί τω
ανθρώπω εκείνω δι' ου το σκάνδαλον έρχεται!' Ουκ είπεν μόνον ουαί τω ποιούντι,
όλως δε το δι΄ου
προσέθηκεν!" Περισσότερον κρίμα έχει αυτός, διά του οποίου, το
σκάνδαλον προκύπτει, φανερώνεται, δημοσιεύεται, κοινοποιείται και εφαρμόζεται
διά αδιστάκτου διαταγής διεφθαρμένων Αρχιερέων!
"Βγάλτε
όλοι το σκασμό, κι ακούστε δώ, εδώ και τώρα, 13 ημέρες μπρός! Είπαμε σκασμός! Έτσι
το θέλουμε! Αποφασίζουμε και διατάζουμε, και τα στόματά σας φράζουμε. Δεν έχετε
δικαιώματα, ανθρωπάκια εσείς, παράσιτα της εκκλησιαστικής ημών ελίτ, έχετε μόνο
καθήκον ιερό να υπακούτε τυφλά τοις ηγουμένοις υμών και να υποτάσσεσθε δουλικά,
ω άθλια υποκείμενα! Δούλοι, τσιράκια, άβουλα προβατάκια! Σας διαφεντεύει και
κελεύει ο λύκος! Λύκε, λύκε Βαρθολομαίε,
είσ' εδώ; Βάζω τη παπική τη τιάρα μου και σας κηνυγώ!
Ο Χριστός
επίσης είπε: "Από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε
αυτούς". (Ματθ. ζ' 16). Καρπός αυτής της όντως ΑΝΤΙΘΕΟΥ, αντιχρίστου και αντορθοδόξου
αλλαγής, ήταν ακριβώς οι αναμενόμενες και αναπόφευκτες διαιρέσεις, τα
Ημερολογιακά τα Σχίσματα! Κύριοι ένοχοι, οι Συνοδικοί "Άγιοι Πάντες"
που δέχτηκαν ασυζητητί αυτή την αλλαγή, μη φειδόμενοι του σκανδαλισθέντος,
τραυματισθέντος και αποσχισθέντος ποιμνίου.
Και εάν τα
99 πρόβατα συμφωνούν με την "ημερολογιακή διόρθωση" (μου θυμίζει το
διαβολικό, διπλωματικό Εκτρωματικό που λένε διαβολικά για τις εκτρώσεις "διακοπή
κυήσεως αντί για ΦΟΝΟΣ!") "ημερολογιακή διόρθωση" ... έστω και εάν ένα μόνο πρόβατο διαφωνεί κι'
ανησυχεί, άσε τα 99, τρέξε για το ένα, πιάσε το από τους γκρεμούς, σώσε το,
φορτώσου το στους ώμους και ανέβα σκληροτράχηλους Οδούς, γίνε εσύ θυσία για το
ένα. Μη θυσιάζεις την Χριστοφόρο ενότητα του Οικουμενικού Ποιμνίου χάριν της
Εωσφορικής ενότητος του Πάπα!
Ακούστε το
Άγιον Πνεύμα που ενέπνευσε τους εκατοντάδες Συνοδικούς Πατέρες της Αγίας
Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Ακούστε αυτό το Ιστορικό, ανατρεπτικό και διαχρονικό το "ΟΧΙ". Σας απαντά ο Μέγας Πρόεδρος της Συνόδου, ο
Άγιος Φώτιος ο Ιερός, Πατριάρχης και αυτός Κωνσταντινουπόλεως: Σας εξαπολύει
ένα δριμύτατο κατηγορώ, ένα ηχηρό ράπισμα του ΟΧΙ, ακούστε το δικό του ΟΥ!
"ΟΥ σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον,
αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι".