Σάββατο 18 Μαΐου 2013



ΟΙ  MYΡΟΦΟΡΕΣ 

                                ΓΥΝΑΙΚΕΣ


(Ραδιοφωνικη Ομιλια του 1996)














ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ,

στον αδελφο ΙΩΑΝΝΗ.


Σημερα το πρωϊ, Κυριακη των Μυροφορων γυναικων, εζησα μια εκπληξι.
Φιλος κτηνιατρος της Μακεδονιας, χθες το βραδυ ξενυχτησε για να απομαγνητοφωνηση την παραπανω ομιλια του ιστολογου, που εγινε πριν απο 17 χρονια και να μας την στειλη.
Αυτο δεν ξαναγινε.
Ουτε και εγω σκεφτηκα, οτι ηταν δυνατον να απομαγνητοφωνησω καποτε τις ομιλιες αυτες.
Απλα και μονον ανελαβα να τις μεταφερω σε CD, διοτι με πληροφορησαν, οτι υστερα απο τοσα χρονια, αυτες οι κασετες, ειναι δυνατον να καταστραφουν.
Και ευγενικοι φιλοι και αδελφοι, καμνουν αυτες τις μετατροπες, τελειως αφιλοκερδως και ετσι καταφεραμε να τις αναρτησουμε και στην ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ.
Ευχαριστω πολυ απο βαθους καρδιας για την πραγματικη ΕΚΠΛΗΞΙ του αδελφου κτηνιατρου, ο οποιος παρα την κοπιωδεστατη καθημερινη εργασια του για τον αρτο της ημερας (γνωριζω λεπτομερειες της ζωης του), ξενυχτησε για να κανη αυτην την απομαγνητοφωνησι, αλλα και την εκπληξι, για την χαρα που προκαλεσε και στον ιστολογο.
Ειναι για μενα πρωτοφανες, μαλιστα αφου δεν περασε καν απο το μυαλο μου, οτι ηταν δυνατον να προβω σε μια τετοια επιπονο και κοπιωδη εργασια.
Γι αυτο, αξιζει για τον κοπο και για τον μοχθο του αδελφου Ιωαννη, να την ακουσετε, αλλα και να την διαβασετε γραπτα αυτην την ομιλια και αν ωφεληθη εστω και ενας απο σας, θα πιστεψω οτι αξιζε τον κοπο αμφοτερων.



Χριστός Ανέστη φίλοι ακροατές! 
Μύριες, αναρίθμητες φορές : Χριστός Ανέστη! 
Ανέστη πριν από 1996 χρόνια. 
Ανίσταται 1996 χρόνια. 
Ανέστη και το 1996. 
Ανέστη και ανέστησε τον άνθρωπο από το φρικτό πρόσωπο του θανάτου και μαζί και την υπόσχεσή του ότι τα σώματά μας θα αναστηθούν! 
Και αυτό είναι το μεγαλύτερο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού! 



 Αλήθεια, υπάρχει μεγαλύτερο , από την ικανοποίησι αυτού του πόθου κι αυτής της λαχτάρας, μήνυμα; Χαρείτε, λοιπόν, Χριστιανοί, το Χριστός Ανέστη με ολόκληρον τον νουν σας, με ολόκληρον την διάνοιάν σας, με ολόκληρον την ψυχήν σας, και με ολόκληρον την καρδιά σας. 
Αν είστε Χριστιανοί, να το χαρείτε. 
Aξίζει να το χαρείτε! 
Αξίζει να το χαίρεστε πάντα! 
Χριστός Ανέστη! 
Μύριες, αναρίθμητες φορές : Χριστός Ανέστη! 
Δεύτε πιστοί με την καρδιά απλή κι αθώα σαν τα παιδιά, την πανδαισία γευθήτε, και ως αναστήθηκε ο Χριστός όμοια κι ο λόγος Του πιστός κι εσείς θ΄αναστηθήτε! 




Φίλοι ακροατές, θα πάμε και πάλι σήμερα στο κλίμα των ημερών εκείνων, σε ορισμένα σημεία και σε ορισμένα περιστατικά. 
Ακόμα θα πούμε και για τα δώρα της Αναστάσεως του Χριστού, τα αποκλειστικά και πρωτότυπα δώρα της Αναστάσεως του Χριστού. 
Θα μου πείτε: - Πάλι για την Ανάστασι θα πούμε; 
Μα, υπάρχει προσφιλέστερο θέμα από το θέμα της Αναστάσεως; 
Πλούτος άφθονος βγαίνει από τον κενόν τάφον του αναστάντος Χριστού. 
Είναι το μεγαλύτερο γεγονός, και το μεγαλύτερο θαύμα της Πίστεώς μας, είναι το χαρμοσυνότερο, το ενδοξότερο, το σπουδαιότερο, το σημαντικότερο γεγονός, αποτελεί το μεγαλύτερο θέμα και το μεγαλύτερο και το θελκτικότερο υπερθέαμα της Ορθοδόξου Πίστεως και της Ορθοδόξου ζωής. 



Η Ανάστασι μου έλυσε το πρόβλημα του θανάτου, άρα μου έλυσε όλα τα προβλήματά μου! 
Δεν υπάρχει πλέον το αίνιγμα! 
Δεν υπάρχει πλέον το άγνωστο! 
Περπατώ και βαδίζω πάνω στα ίχνη του αναστημένου Χριστού. 
Πατώ σε γερό και σε στερεό έδαφος! 
Είπαμε ότι κανένας απ΄τους μαθητάς ή απ΄τις μαθήτριες του Χριστού, δεν πίστευε στην ανάστασι του Χριστού. 
Η έλλειψι κάθε ελπίδας είχε φάει τα σωθικά τους. 
Δεν περίμεναν πλέον τίποτα. 
Δεν ήλπιζαν σε τίποτα. 
Ο φόβος και η δειλία τους βρίσκονταν στο ζενίθ! 
Έτρεμαν σύγκορμοι. 
Έχασαν «τον μπούσουλά τους». 
Έχασαν «τα νερά τους». 
Και κατακλείστηκαν, και κλειδαμπαρώθηκαν στα σπίτια τους, απογοητευμένοι και απελπισμένοι και καταπτοημένοι. 
Ενώ όμως έχουμε μπροστά μας αυτό το θλιβερό φαινόμενο των μαθητών και των μαθητριών, και με το Χριστό νεκρό, το σώμα Του κρύο, ακίνητο, όπως κάθε πτώμα, άτρωτο, άφωνο και ανίκανο να υπερασπίσει τον εαυτό του, σώμα στερούμενο ψυχής, καρδιά σταματημένη και στόμα κλειστό, ξαφνικά βγαίνουν απ΄ το σπίτι τους που είχαν κατακλειστεί από την προηγούμενη μέρα δύο κρυμμένοι μαθηταί: Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος και τολμήσαντες ζήτησαν από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού. 


Πειραματόζωα στα χέρια 

 

Οικουμενιστών 

 

και αντι-Οικουμενιστών;






«Τὸ βατραχάκι» εἶναι ἕνα θαυμάσιο κείμενο τοῦ  συγγραφέα καὶ φιλοσόφου Olivier Clerc περιγράφει κατὰ τραγικὸ τρόπο τὴν σύγχρονη κατάσταση ποὺ βιώνουμε ὡς Ἕλληνες καὶ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Διαβάζοντάς το, κάναμε κάποιες σκέψεις, καταγράψαμε κάποιες ἀναλογίες καὶ προχωρήσαμε σὲ κάποιους συνειρμούς. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀναγνῶστες πιστεύουμε πὼς θὰ βροῦν καλύτερες ἀναλογίες καὶ συνειρμούς.... Ἐμεῖς παραθέτουμε τοὺς δικούς μας.




Παρουσιάζουμε πρῶτα «μὲ λίγα λόγια» Τὸ βατραχάκι τοῦ Olivier Clerc:



«Ἕνα βατραχάκι κολυμποῦσε ἀμέριμνο σὲ μία χύτρα μὲ δροσερὸ νερό. Οἱ παρατηρητὲς ἀνάψαν μία χαμηλὴ φωτιὰ κάτω ἀπὸ τὴ χύτρα. Ἡ θερμοκρασία τοῦ νεροῦ ἀνέβαινε ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ 25..26..27....35 βαθμοί. Τὸ βατραχάκι ἔνοιωθε μία μικρὴ διαφορά, ἀλλὰ αἰσθανόταν ἀκόμα σχετικὰ ἄνετα. 40-45, μία μικρὴ δυσφορία, ἀλλὰ τίποτε τὸ ἀνησυχητικὸ δὲν περνοῦσε ἀπὸ τὸ μυαλό του, μόνο που αἰσθανόταν λίγο κουρασμένο. 50 βαθμοὶ καὶ ἡ ἐνόχληση ἦταν πιὰ μεγάλη, ἀλλὰ καὶ ἡ κούραση ἐπίσης· γι’ αὐτὸ καὶ ὑπομένει καὶ δεν ἀντιδρᾶ. Σὲ λίγο ἡ θερμοκρασία κάνει τὸ βατραχάκι νὰ χάσει τις αἰσθήσεις του καὶ σύντομα βράζει μέσα στὴ χύτρα.



»Ἂν τὸ ἔριχναν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ κατ’ εὐθεῖαν στοὺς 40-50 βαθμούς, ὅπως εἶχαν κάνει οἱ παρατηρητὲς νωρίτερα σὲ ἄλλο βατραχάκι, αὐτὸ μ’ ἕνα γερὸ σάλτο θὰ πηδοῦσε ἔξω ἀπὸ τὴ χύτρα.



»Τὸ πείραμα ἀποδεικνύει ὅτι, ὅταν μία ἀλλαγὴ γίνεται μὲ τρόπο ἐπαρκῶς ἀργό, διαφεύγει τῆς συνειδήσεως καὶ στὴν πλειονότητα τῶν περιπτώσεων δὲν προκαλεῖ καμιὰ ἀντιδράση, καμιὰ ἀντίσταση.



»Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ στην κοινωνία μας μὲ ὅσα ἀργὰ καὶ σταδιακὰ συμβαίνουν σὲ βάρος μας. Γίνονται ἀργὰ ἀργὰ για να τὰ συνηθίζουμε. Αὐτὰ ποὺ μᾶς συμβαίνουν σήμερα, ἂν γινόταν ὅλα μαζὶ πρὶν 20-30-40 χρόνια θὰ μας ἔκαναν νὰ φρίξουμε, νὰ βγοῦμε στοὺς δρόμους, να ἐπαναστατήσουμε. Τώρα ὅμως;



»Τὰ ἄσχημα προγνωστικὰ γιὰ τὸ μέλλον μας, ἀντὶ να προκαλοῦν ἀντιδράσεις καὶ ἐξεγέρσεις, προετοιμάζουν ψυχολογικὰ τὸν κόσμο ὥστε να ἀποδέχεται τὶς δραματικὲς καὶ ἐξαθλιωτικὲς συνθῆκες ζωῆς ποὺ μᾶς ἐπιβάλουν.



»Μήπως είναι η ώρα ΝΑ ΠΕΤΑΧΤΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΥΤΡΑ;»(1)

* * *



ν θελήσουμε νὰ παρουσιάσουμε τὴν συμπεριφορὰ καὶ τὶς ἀναλογίες ποὺ ὑπάρχουν ἀνάμεσα στὴ χύτρα μὲ τὸ βατραχάκι καὶ στοὺς πιστοὺς ὡς πρὸς τὴ «χύτρα» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θὰ λέγαμε πὼς βρισκόμαστε στὴ θέση ποὺ ἦταν τὸ βατραχάκι, ὅταν μέσα στὴν χύτρα ἐπικρατοῦσαν «50 βαθμοὶ καὶ ἡ ἐνόχληση ἦταν πιὰ μεγάλη, ἀλλὰ καὶ ἡ κούραση ἐπίσης· γι’ αὐτὸ καὶ ὑπομένει καὶ δεν ἀντιδρᾶ».




Χρόνια τώρα, κάποιοι ἐπισημαίνουν, πὼς δὲν φώναζε ἄσκοπα ἢ φανατικὰ ὁ ἀπ. Παῦλος, ὅταν δίδασκε συμβουλεύοντας: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέρα νουθεσία παραιτοῦ». Οἱ σύγχρονοι ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες, ποὺ μὲ κοσμικὸ τρόπο ἐκλογῆς ἔχουν καταλάβει ἐπισκοπικοὺς καὶ πατριαρχικοὺς θρόνους, (προωθούμενοι ἀπὸ νεοταξικὰ κέντρα ἐξουσίας), διδάσκουν ἢ εὐνοοῦν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τοῦτο σημαίνει πὼς ὁδηγοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Πάπα, ὁ ὁποῖος θὰ παραδώσει τὰ πάντα στὰ χέρια τοῦ ὅποιου Ἀντίχριστου.




Τὸ δράμα, ὅμως, ἔγκειται στὸ ὅτι, οἱ ὑπόλοιποι ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι, ἱερωμένοι καὶ θεολόγοι, ἀδυνατοῦν νὰ κατανοήσουν, αὐτὸ ποὺ κατανόησε ὁ Olivier Clerc.




Πὼς δηλαδή, τὰ οἰκουμενιστικὰ κέντρα, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, «ἄναψαν μία χαμηλὴ φωτιὰ κάτω ἀπὸ τὴ χύτρα». Καὶ ἐνῶ «ἡ θερμοκρασία τοῦ νεροῦ ἀνέβαινε ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά», μέσα ἀπὸ διαχριστιανικοὺς καὶ διαθρησκειακοὺς διαλόγους, ἐκκλη-σιαστικὰ συνέδρια, ἡμερίδες καὶ συμπόσια μὲ τοὺς αἱρετικούς, οἰκολογικοὺς διάπλους καὶ λοιπὲς ἐνέργειες ἀπαγορευμένες ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, καὶ κυρίως τὶς βδελυρὲς συμπροσευχές (σὰν κι αὐτὴ τοῦ Μιλάνου), οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἔλεγαν καὶ συνεχίζουν (ἐξοργίζοντας τοὺς πιστούς) νὰ λένε, πὼς ὅταν φτάσουμε στὸ «κοινὸ ποτήριο» καὶ τὰ πράγματα θὰ ἔχουν φτάσει στὸ ἀπροχώρητο,  –ὅταν δηλαδή, ἀρχίσουν νὰ μᾶς βράζουν– τότε θὰ ἀντιδράσουμε σὰν ἕνας ἄνθρωπος οἱ Ὀρθόδοξοι!




Τὸ πείραμα ὅμως, μὲ τὸ βατραχάκι, προϊδεάζει γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα.




Δυστυχῶς, ἔχει σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀλλοιωθεῖ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος, ἔχει ἐκκοσμικευθεῖ ἀκόμα περισσότερο ἡ ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση, ἔχουν ἀλλάξει πολλὰ βασικὰ στοιχεῖα καὶ παράμετροι τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ Παραδόσεως. Βρισκόμαστε στὴ φάση ἐκείνη, λίγο πρὶν χάσουμε τὶς αἰσθήσεις μας! Καὶ συνεχίζουμε νὰ κολυμπᾶμε ἐνοχλημένοι, μὰ ἄβουλοι μέσα στὴν χύτρα.




Συλλογίζονται τὴν τεράστια εὐθύνη ποὺ ἔχουν οἱ ποιμένες; Συλλογίζεται τὴν τεράστια προσωπικὴ εὐθύνη ποὺ φέρει κάθε πιστός;




Ἀλήθεια, μποροῦν ἀκόμα πολλοὶ ποιμένες (χωρὶς ἴχνος αὐτοσυνειδησίας, μὲ μειωμένη ὑπευθυνότητα, χωρὶς ταπείνωση ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Πατέρων –ποὺ διδάσκουν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς) νὰ ἰσχυρίζονται, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ καὶ χωρὶς θεολογικὰ ἐπιχειρήματα, πὼς ὑπάρχει ἀκόμα χρόνος ἀντίδρασης; Καὶ ποιό εἶναι αὐτὸ τὸ χρονικὸ σημεῖο; Ὅταν θὰ χάσουν καὶ οἱτελευταῖοι τὶς «αἰσθήσεις» τους;




Ἀλήθεια! Δὲν τρομάζουν μὲ τὴν φοβερὴ ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, μὲ τὶς ἀμέτρητες συμπροσευχὲς (ἀκόμα καὶ μὲ συμμετοχὴ εἰδωλολατρῶν) ποὺ σὲ καθημερινὴ βάση πλέον βλέπουμε νὰ πραγματοποιοῦνται;




Παίρνουν ἐπάνω τους τὸ αἰώνιο βάρος νὰ συμβουλεύουν, πὼς ὑπάρχει ἀκόμα καιρός;
 

ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»

(1) http://yannisayannis.blogspot.com/2008/12/blog-post_11.html  (Πρώτη δημοσίευση, 1/12/08).
Τι ζητᾶ ὁ Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ
καί τί σχεδιάζει ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.
Ἀντι-οἰκουμενιστικές ἐλπίδες (φροῦδες) καί οἰκουμενιστικός ρεαλισμός.


ὑπό του Θεολογου κ. Δημητρίου Κάτσουρα



Διαβάσαμε στόν ἡλεκτρονικό τύπο τήν ἐπιστολή πού τελευταίως (8/5/2013) ἀπηύθυνε ὁ Μητροπολίτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Πειραιῶς) κ. Σεραφείμ στόν Πρόεδρο καί τά μέλη τῆς Συνόδου στήν ὁποία ἀνήκει, μέ τήν ὁποία (ἐπιστολή του) ζητᾶ τήν Συνοδική κατάγνωση καί καταδίκη τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὀρθή καί ἐπιβεβλημένη (ἄν καί μᾶλλον καθυστερημένη) ἡ ἐνέργειά του. Στήν ἐν λόγω ἐπιστολή ὁ γνωστός γιά τήν παρρησία του (ἀναμφισβήτητη στό ἐπίπεδο τῶν λόγων καί δηλώσεων) Μητροπολίτης περιγράφει καί κατ’ οὐσίαν καταγγέλει μέ ὀρθά ἐπιχειρήματα-στοιχεῖα καί μέ τά ἁρμόζοντα μελανά χρώματα τήν συνεχιζομένη καί διευρυνομένη ἀποστασία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία ἔχει συμπαρασύρει σχεδόν τούς πάντες καί τά πάντα στήν λεγομένη ὀρθόδοξη Ἀνατολή.




Εἶναι χαρακτηριστικές μεταξύ ἄλλων οἱ διατυπώσεις του στήν ἐν λόγῳ ἐπιστολή: «Ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει αἰχμαλωτίσει μέ ἁλυσίδες καί δεσμά ὅλες σχεδόν τίς τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες καί τίς Ἱεραρχίες τους, οἱ ὁποῖες λατινοφρονοῦν καί οἰκουμενίζουν…», «ὁ Οἰκουμενισμός, ἐπέτυχε ἐσχάτως τήν ἀθρόα μεταβολή τῆς μακραίωνης καί δισχιλιετοῦς ἁγιοπατερικῆς καί ἱεροκανονικῆς πορείας τῆς Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας, τοῦ σεπτοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας…τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχεί-ου…σέ οἰκουμενιστική στάση ζωῆς», «τό Ἅγιον Ὄρος δέν παρέμεινε ἀλώβητο καί ἀνεπηρέαστο», «ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει διαβρώσει καί τίς Θεολογικές Σχολές, στίς ὁποῖες δέν διδάσκεται πλέον ἡ ὀρθοδοξοπατερική Θεολογία, ἀλλά ἑδραιώνεται ἀνοικτά…ἡ οἰκουμενιστική θεολογία» !
 Γιά νά καταλήξη, πρίν τήν τελική διατύπωση τοῦ αἰτήματος-προτάσεώς του ὅτι «ΤΩΡΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΣΟΒΑΡΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» ! Θά τόν ἀδικούσαμε δέ σ’ αὐτήν τήν ἐπιγραμματική ἀναφορά στήν πρωτοβουλία του αὐτή ἐάν δέν ἀναφέρουμε ὅτι (ἐπίσης ὀρθῶς) ζητᾶ μαζί μέ τήν καταδίκη τῆς αἱρέσεως καί (αὐτό πού πάντοτε ἀκολουθοῦσε στή διαχρονική πράξη Της ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ) τήν καταδίκη «τῶν ἀκολουθούντων, διδασκόντων καί μεταλαμπα-δευόντων τήν παναίρεση αὐτή…».


Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

ΙΔΟΥ Ο ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΣ ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΑΦΟΒΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΜΠΑΛΑΙΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΛΑΤΙΝΟΥΣ  



Ολοι και ολα, ηδη εγιναν ενα. 
Ιδου οι αποδειξεις.
Τα σημερινα αισχη του Μιλανου.
Απο χρονια πολλα εκαμαν την ενωσι και προσπαθησαν σιγα σιγα να την εμφανισουν, για να μην αντιδραση ο λαος. 
Οι Φραγκολατινοι θα κρατησουν τα δικα τους και οι Ορθοδοξοι τα δικα τους, οπως ανακοινωσαν οι ιδιοι οι Λατινοι.
Χωρις να αρνηθουν καμμια απο τις αιρεσεις τους. 
Αληθεια, γιατι δεν καλεσε ο Αρχιαιρεσιαρχης Βαρθολομαιος και τους πριν απο τους Αιρετικους Φραγκολατινους και τους αλλους Αιρετικους, για να συμμετεχουν στις τελετες αυτες του Αισχους; 
Να εμφανισουν ολοι οι Αιρετικοι μαζι, ενα Πανθρησκειακο ....χριστιανικο μωσαϊκο;
Οπως, το φιλοδοξουν;
Αλλα, περιμενετε. 
Παμε, για μεγαλες εκπληξεις....


Θα δουμε ομως επιτελους, οι Ορθοδοξοι και οι ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, καποτε να αντιδρασουν;;;
Και να καμουν, την ευλογημενη ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ;;;
Αυτη ειναι η εντολη του Θεου και των Αγιων Του.
Ο σωζων εαυτον σωθειτω.


Όταν αρνούμαστε να πορευτούμε 

 

την οδό των Πατέρων


 



του Θεολογου κ. Παν. ΣΗΜΑΤΗ

 


Χθές, λοιπόν, σήμερα καὶ αὔριο στὰ ἱστολόγια,  μεθαύριο στὰ χριστιανικὰ περιοδικὰ καὶ στὰ κηρύγματα κάποιων Ἐπισκόπων θὰ κυριαρχήσουν τίτλοι αἰχμηροὶ καὶ καταδικαστικοὶ τῶν νέων προδοτικῶν κινήσεων στὸ Μιλᾶνο, τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίου.



Καὶ στὴ συνέχεια, ὅλα θὰ συνεχίσουν τὴν προδιαγεγραμμένη πορεία: Ὁ Πατριάρχης καὶ κάποιες δεκάδες ἄτομα τοῦ περιβάλλοντός του θὰ συνεχίσουν τὶς ἀσχήμιες, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς θὰ κάνουν τὸ «καθῆκον» τους διαμαρτυρόμενοι καὶ ἐξαπολύοντες ἕνα δικτυακὸ ἢ δημοσιογραφικό-χαρτο-πόλεμο ἐναντίον τους, καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς θὰ ἔχει κάνει ἕνα ἀκόμα βῆμα γιὰ τὴν ἐπικράτησή του, ἀφοῦ θὰ ἔχει ἀλλοιώσει λίγο ἀκόμα τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν (κληρικῶν καὶ λαϊκῶν).


Καὶ εὔλογα οἱ Οἰκουμενιστὲς θὰ τρίβουν τὰ χέρια τους γιὰ τὴν πρόοδο τῶν Διαλόγων, βλέποντας πὼς ἔχουμε φτάσει ἕνα βῆμα πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος, τὴν ποθητὴ «Ἕνωση», ὁ οὐρανὸς θὰ λυπεῖται, ἡ Θεία Χάρις θὰ μᾶς ἐγκατελείπει, ἀφοῦ ἐμεῖς ἐγκαταλείψαμε τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἁγιοπατερικὴ στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, γιατὶ φοβόμαστε τὸ κόστος, τοὺς διωγμούς, τὴν ὁμολογία.



Πόσο διαφορετικὰ θὰ ἦσαν τὰ πράγματα, ἂν οἱ Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ ἄμεση ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μὲ αὐτοὺς ἐφηρμόζετο!



Ἂς θυμηθοῦν οἱ διδάσκοντες ποιμένες, τί ἡ «γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν» (Ἰω. ιθ΄ 37).
                                                              





ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΩΝ


 ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΜΠΟΥΤΑΡΗ


του ιατρου κ. Λυκουργου Νανη




Ώστε αποτελεί "τιμή", κατά τη γνώμη  του γνωστού και μη εξαιρετέου κ.Μπουτάρη, η προκλητική "παρέλαση", στην πόλη των αγίων Δημητρίου και Γρηγορίου του Παλαμά,  κάποιων δυστυχισμένων συνανθρώπων μας που ανερυθρίαστα και με περισσό θράσος προβάλλουν στην κοινή θέα την ξετσιπωσιά, την αναισχυντία, την αδιαντροπιά, τον αυτοεξευτελισμό τους! Είναι κι αυτό σημείο των δύστηνων καιρών μας!



Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αρκείται στο γεγονός ότι "παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς" αλλά επαίρεται και καυχάται κι όλας γι αυτό του το κατάντημα! Και "διαφημίζει" επιπλέον αυτήν του την επιλογή, και χρησιμοποιώντας παντοίου είδους σοφιστείες επιχειρεί, συνάμα, να πείσει τόσο τον εαυτό του όσο και την κοινωνία στην οποία ζει και κινείται ότι η ανομολόγητη σεξουαλική διαστροφή   αποτελεί μία απλή "παρέκκλιση", μία "παραλλαγή" απ το "θεωρούμενο" σαν φυσιολογικό, ένα διαφορετικό "σεξουαλικό προσανατολισμό".



Ότι η βάναυση υποβάθμιση της θεοειδούς προσωπικότητάς μας στο κτηνώδες αποτελεί μία εναλλακτική μορφή ανθρώπινης συμπεριφοράς. 'Οτι η αποκτήνωση, ο υποβιβασμός και η σε τελική ανάλυση διάλυση του ανθρωπίνου προσώπου που συνεπάγεται η υποδούλωση στο πάθος του σοδομισμού συνιστά πράξη απελευθέρωσης απ το ζυγό των "προκαταλήψεων" και τη συσσωρευμένη "σκουριά" του παρελθόντος. 



Άλλωστε, στη γέμουσα συγχύσεως και διαστρεβλώσεως της αληθινής εννοίας των λέξεων εποχή μας, κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά θα πρέπει να μας ξενίζει και να μας γεμίζει με απορία! Το μαύρο παρουσιάζεται άσπρο και τούμπαλιν, τη εμπνεύσει κατ αρχήν του "απ αρχής ανθρωποκτόνου" διαβόλου και τη "ευγενεί" συμπράξει των θεραπόντων του νεοταξίτικης προελεύσεως politically correct (των διαφόρων think tank, μέσων μαζικής εξαχρειώσεως των εγχώριων και αλλοδαπών "νταβάδων",αμαρτωλών ΜΚΟ, μηδενιστών πολιτικών, "στοχαστών" και δήθεν πνευματικών ανθρώπων "ων ο θεός η κοιλία"). 



Ω τλήμον Θεσσαλονίκη! Ο πρώτος πολίτης σου, αντί με τις δηλώσεις  και τις εν γένει εκδηλώσεις του να περιφρουρεί τις ηθικές και πνευματικές αξίες που εξευγενίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο και που "ποιούν ήθος", εκείνος αποδίδει τιμή στη διαφήμιση της απύθμενης διαστροφής!



Απομένει η λεγόμενη "πνευματική ηγεσία" της πόλης, με επικεφαλής τον επιχώριο επίσκοπο, να ανακαλέσει στην τάξη τον ασχημονούντα δήμαρχο και να μην αντιπαρέλθει το συγκεκριμένο, σοβαρό, ατόπημά του. Αρκετά μέχρι τώρα έχει προκαλέσει ο συγκεκριμένος τοπάρχης! Αλλά και οι πολίτες που σέβονται τον εαυτό τους και που αγαπούν την πρόοδο της πόλης τους θα πρέπει, το δίχως άλλο, να αντιδράσουν με σθένος στην ελεεινή πρόκληση.

Αναφαίρετο το δικαίωμα του καθενός, στη σφαίρα της ιδιωτικής του ζωής, να ασχημονεί και να διαθέτει το σώμα του όπως αυτός νομίζει! Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να προκαλεί το κοινό αίσθημα! Αυτό ας το καταλάβουν επιτέλους οι προπαγανδιστές της διαστροφής!

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

O AΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ,

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΠΤΟΗΤΟΣ 

ΝΑ ΟΡΓΙΑΖΕΙ,

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ.


ΑΣ ΟΨΩΝΤΑΙ,

ΟΙ ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!





Οι αυτοαποκαλουμενοι ορθοδοξοι επισκοποι, τι αλλο περιμενουν να δουν, για να παψουν το μνημοσυνο του Αρχιαιρεσιαρχου που παριστανει τον ορθοδοξο;
Δεν σιχαινονται να ...γαργαριζουν στο στομα τους, το μολυσμενο ονομα του;
Ολα αυτα που βλεπουμε να διαπραττει, δεν ειναι λατρευτικες πραξεις; 
Και τι ειναι;
Δεν ειναι intercommunio;
Μαλλον, προδοτικες και μαγαριστικες λατρευτικες πραξεις; 
Τι ετι χρειαν εχουμε μαρτυρων;
Μια εικονα, χιλιες λεξεις.
Και που θα παει αλλο αυτη η παρανοϊκη καταστασι;


Οι Αγιορειτες γιατι δεν μιλανε; 
Τι ψευτοορθοδοξοι μοναχοι ειναι αυτοι;
Πως θα συλλειτουργησουν αυριο μαζι του;


Οι εν τω κοσμω "γενναιοι" καρικατουριστες των Πατερικων αναστηματων, θιασωτες δε του ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, που μαζευτηκαν προχθες σε μοναστηρι της Μαγνησιας και επαιξαν τα νεα θεατρα τους για να εξαπατησουν τον λαο και εαυτους και αλληλους, γιατι μουγγοθοδωριζουν και δεν λαμβανουν επισημη και δημοσια θεσι;
Ποιος τους διδαξε την τακτικη που εφαρμοζουν;
Τι περιμενουν;
Τον ηλιο τα μεσανυχτα;
Μαζευονται, αλληλοβλεπονται και αλληλοασπαζονται μαλιστα σταυροειδως, συζητουν, ακουν, κρινουν, ζηλοτυπουν, κατακρινουν τους πρωτοπορους Αποτειχισμενους, καποιοι ηλιθιαινοντες τους χαρακτηριζουν ....σχισματικους χωρις να αντιδρουν οι αρχηγευοντες και αποχωρουν εκειθεν απρακτοι, θυμωδεις και ....πληρως ικανοποιημενοι οτι εκαμαν το καθηκον τους.
Τι αλλο περιμενουν για να αισθανθουν καποια ...ενοχλησι, για να αποκηρυξουν ονομαστικα τους Οικουμενιστες;
Για φαντασματα βλεπουν τον Βαρθολομαιο και τους Φαναριωτες ομοιους του Οικουμενιστες αρχιερεις που τον συνοδευαν, Ιταλιας Γενναδιο και Μοσχονησιων Αποστολο;



Μηπως παιζουν τον ρολο του Δουρειου ιππου του Αρχιαιρεσιαρχου του Φαναριου;
Ας μας απαντησουν.


Ομως ακουστε τι ειπε και τι επραξε και παλι ο θρασυτατος μειοδοτης ρασοφορος του Φαναριου:

Χοροστάτησε λειτουργίας στον κατάμεστο ναό Σάντα Μαρία Ιν Ποντόνε, ο οποίος έχει παραχωρηθεί από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στην ελληνορθόδοξη κοινότητα του Μιλάνου.

Παρών, στην τελετή, ήταν και ο καθολικός Αρχιεπίσκοπος Σκόλα.
«Ευχαριστούμε τον Κύριο για την αδελφοσύνη που επικρατεί ανάμεσά μας, ανάμεσα στις δυο αδελφές εκκλησίες μας. Σας απευθύνω χαιρετισμό, με ιδιαίτερη αγάπη και σας μεταφέρω την ευλογία της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης», τόνισε, μεταξύ των άλλων, ο οικουμενικός πατριάρχης.



Παλι για "Δυο αδελφες εκκλησιες μας", μιλησε ο αναισχυντος Καταληψιας του θρονου της Κωνσταντινουπολεως.
Την Παμπαλαια Αιρεσι του Φραγκολατινισμου, αμετανοητως την χαρακτηριζει ως "αδελφη Εκκλησια" της Παναμωμητης Ορθοδοξιας μας.
Και ουδολως αισχυνεται, ο μυριαναισχυντος κρυπτο-Ουνιτης ρασοφορος.
Και δεν τολμαει κανενας, ουτε επισκοπος, ουτε πρεσβυτερος, αυτον τον προκλητικοτατο Αιρεσιαρχη, να τον ελεγξη κατα μετωπον και να τον καταγγειλη.
Ω Κυριε, σε ποιους φρικτους καιρους, μας επετρεψες να ζουμε!!! 

  

Π Ε Ρ Ι 

 

ΑΝΤΙ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. 

 

 


  

Είναι εξαιρετικά περίεργο το γεγονός, φαινόμενο της εποχής μας και αυτό, να ζητούμε απο αυτούς τους Επισκόπους να είναι επίσκοποι της Εκκλησίας του Κυρίου και όχι του Βαρθολομαίου. 



Γνωρίζουμε όλοι μας πώς εκλέγονται αυτοί οι επίσκοποι, τί είδους άνθρωποι είναι οι Αρχιερείς και παρ’όλα αυτά ζητάμε απο τους επισκόπους να γίνουν αληθινοί άνθρωποι και αληθινοί Χριστιανοί.


Όπως ο Γιανναράς ζητά αληθινούς κυβερνώντες και πραγματικούς πολιτικούς για να βγούμε απο την κρίση.
Ας πούμε πώς οι Επίσκοποι αφυπνίζονται, και γκρεμίζουν τον Βαρθολομαίο, θα έχουμε Εκκλησία; 
Ας πούμε πώς σταματούν τα συλλείτουργα και η παράβαση των κανόνων, πώς οι κανόνες τηρούνται με ευλάβεια, θα έχουμε πίστη και Εκκλησία; 
Η Εκκλησία θα διαθέτει Χριστιανούς;
Ένας απο τους ηγέτες τού αντι-οικουμενισμού, ο Ζήσης, έκανε κήρυγμα δογματικό για την δικαίωση και την σωτηρία του ανθρώπου. 
Εννοώντας σαν δικαίωση την πίστη και τα έργα τής πίστεως. 
Δέν γνωρίζει την καταγωγή της διδασκαλίας περί δικαιώσεως; 
Έχει μελετήσει ποτέ του κάτι άλλο, εκτός της δογματικής του Τρεμπέλα; 
Ο Ρωμανίδης στην γιγαντιαία του διαφωνία με τον Τρεμπέλα, πάνω στο ίδιο θέμα γράφει στην σ.216, του εγχειριδίου της αλληλογραφίας των: Η ΔΙΚΑΙΩΣΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ.
 
Ας πούμε πώς νικούν οι αντι-οικουμενιστές και ο Ζήσης σαν ταγός, αναλαμβάνει το ποιμαντικό έργο του νικητού. 
Θα σωθούμε; 
Θα επιτρέψει ποτέ ο Θεός να ηγηθούν των Χριστιανών ψεύτες σαν τον Πειραιώς,τον Ζήση, τον Σαράντο και άλλους, οι οποίοι θα ξαναβάλουν το νέο κρασί στα ίδια παλαιά βαρέλια;
Προσπάθησε ποτέ ο Κύριος να μεταπείσει τους Φαρισαίους; 
Αυτή δέν είναι η προδοσία του Ιούδα; 
Δέν προσπάθησε να μεταπείσει τους Φαρισαίους; 
Προσπάθησαν ποτέ οι Πατέρες να μεταπείσουν τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΙΣΤΩΝ;
 
Αμέθυστος.

Έκφραση Ευγνωμοσύνης 

 

προς Χριστίνα Νάκου







του Αποτειχισμενου Θεολογου 
κ. Νικολαου Πανταζη
απο τη μακρινη Αυσταρλια



Αγαπητή μου Αδελφή εν Χριστώ Χριστίνα,

Αληθώς Ανέστη!

Κι' αν μας χωρίζουν αληθώς, χίλια και πλέον μίλια, είν' η δική μας "η ψυχή και η καρδία μία". 
Έχουμε "το αυτό νοϊ" και διακαίεται διαρκώς η ύπαρξή μας, τη ιδία της Ορθοδοξίας φλογί, που καταφλέγει τα εσώτερα των αντιφρονούντων, μικροψύχων και ολιγοπίστων.

Όχι πως τους μισούμε, ούτε πάλι αλάνθαστους τους εαυτούς μας θεωρούμε. 
Αλλά δεδιωγμένους ένεκεν δικαιοσύνης, πιστούς πατέρες έχοντες, μετά φόβου Θεού Πίστεως και αγάπης τη Αληθεία προσέχοντες, βρισκόμαστε μακάριοι, τα πάντα κατέχοντες, εφ' όσον έχουμε τον Χριστό μαζί μας.




Σε λένε Χριστίνα και όπως διαισθάνομαι και διαπιστώνω, δεσπόζει ο Λατρευτός μας Χριστός στα γραπτά σου, στις σκέψεις σου, στη ζωή σου και διαφεντεύει ολόκληρο το είναι σου.
Ο κοινός αγώνας γεννά κοινά συναισθήματα και αναγεννά γνωριμίες πρωτόγνωρες, ταυτοχρόνως δε πολύ γνωστές, λες κι' είναι από παλιά επιγνωσμένες, διά της Ευαγγελικής Αληθείας και ομοψυχίας ενωμένες.



Δύο μεγάλοι και ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΙ Γέροντες, αδελφή μου Χριστίνα, και ένας αγιαζόμενος Θεολόγος, στάθηκαν σωτηριολογικά ορόσημα στη ζωή μου, αλλά και κολάσιμα συνάμα, εάν δεν ανταποκριθώ ισάξια στην κλήση και επάξια του ονόματός τους και των ιστορικών τους αγώνων.




Προς δόξαν της Παναγίου και αδιαιρέτου Τριάδος, τους αναφέρω ανεξαιρέτως και τους τρεις:

Ο πρώτος, χρονολογικώς πάντοτε, ο όντως ΑΓΙΟΣ και Νέος ΘΕΟΛΟΓΟΣ της Εκκλησίας μας εν καιρώ ευθέτω, ο υψηπέτης και υψοποιός, ο παιδιόθεν μου εξομολόγος και ακριβέστατος καθοδηγός, ο κεχαριτωμένος και πάντων των καρπών του Αγίου Πνεύματος λουσμένος, το πάγχρυσο στόμα του Λόγου, ο λόγιος, ελλογιμώτατος και θεαρχικώτατος Γέρων, π. Αθανάσιος Μυτιληναίος.




Ο δεύτερος, ο περίλαμπος Πρύτανις και η Θεόστεπτος Κορωνίς των Θεολόγων απάντων, ο τον σταυρόν του διωγμού ένεκεν του Αναμαρτήτου ημών Χριστού επ' ώμων αράμενος και τον στέφανον της αδίκου συκοφαντίας καταδεξάμενος, ο ταύτην την Αυστραλιανήν Ήπειρον επισκεψάμενος και τοις δικτύοις αυτού σαγηνεύσας εμέ τον πανάθλιον. 
Ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος, στο Αεροδρόμιο της Συγκαπούρης, τον Ιανουάριο του 1987, διά της θείας δυνάμεως και της χάριτος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, τεμάχιον του οποίου φέρει πάντοτε πάνω του, κατεστάθη κοινωνός και μάρτυς μετά του αγαπητού μας αδερφού Αντωνίου Μάρκου, ενός μεγάλου και τελείως απροσδοκήτου Θαύματος εν εμοί, όθεν και απηύθυνε προς ημάς: "Εν Αυστραλία υιούς εγέννησα εν τω Ευαγγελίω!" Δοξάζω τον Πανοικτίρμωνα Θεό που μου παρέχει κάθε δικαίωμα να τον αισθάνομαι και να τολμώ να τον αποκαλώ Αγιογραφικό και Θεολογικό μου πατέρα!




Ο τρίτος και επιβλητικοτερος, ο Αγιοπατερικός και ηρωϊκότερος, ο πανθομολογουμένως ΑΓΙΟΣ (και όχι με λειτουργική τάχα έννοια όπως θέλουν μερικοί) Φλωρίνης Αυγουστίνος, με τον οποίο αξιώθηκα (ο όντως ανάξιος) πολλαπλές ουράνιες Θεοσημείες οι οποίες απεκάλυψαν τρανότατα χαρίσματα διορατικού και προφητείας εντός του, σε θέματα που δύναμαι "ομώσαι όλως" πως μόνον ο Χριστός γνωρίζει...

Δεν καυχώμαι που συνδέομαι μαζί τους, ούτε τους θεωρώ ίνδαλματα μου. 
Έχω ακράδαντη, εσωτερική πληροφορία πως ευλογούν και επιστατούν την Αποτείχισή μου.



Ναι, αδερφή μου Χριστίνα, ο Γέροντά σας π. Ευθύμίος είναι και δικός μας Γέροντας και μας παρηγορεί όλους μυστικώς εικονίζοντας με την πανάδικη και παναγία καθαίρεσή του, το Εσφαγμένο Αρνίο.
Ο χριστολογικός διωγμός του αποτελεί θυρανοίξια θείας χάριτος, ελκυστήριο φωτισμού, προοίμιο καθαρμού και θεώσεως πρόξενος.



Επιπλέον, ο διωγμός και ονειδισμός που αγαλλομένω ποδί και κατευφραινομένη ψυχή υφιστάμεθα, συνιστά σαφέστατα στοιχείο μαρτυρίου. 
Τα πονηρά ρήματα που εκτοξεύουν οι αντικείμενοί μας, προστίθενται στη δυσμενή πολεμική του αντιδίκου ημών εωσφόρου και αντί να παραστέκονται συστρατιώτες Χριστού αποδεικνύονται σύμμαχοι του διαβόλου.




Το "Στώμεν καλώς", αποτελεί πια ποινικό αδίκημα και ο αντιαιρετικός αγώνας απαγορεύεται εξ' αιτίας της δημιουργίας σχιαμάτων. 
Η ομολογία Χριστού σταμπάρεται παλαιοημερολογήτικη και η έννομη Αγιοπατερική μάχη κατά του Οικουμενισμού, παλιομοδήτικη.




Αγαπητή μου Χριστίνα και αγαπητά Αποτειχιμένα αδέρφια.
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ και ΠΑΝΤΑ ΖΕΙ η πεποίθηση μέσα μας πως κάτι καλό θα βγεί και κάτι θα συνεισφέρει η ελαχιστότητά μας στο Μέγιστο αυτό σκοπό που επισκοπούμε διά αποκοπής από ψευδοεπισκόπους, διά της Νομοκανονικής, Αγιοπατερικής Αποτειχίσεως, οίος σκοπός Αυτός εστί Χριστός, η Νίκη ημών, η νικήσασα τον κόσμον, όπως θριαμβεύσει επί του Οικουμενισμού, δι' επισήμου Συνοδικής καταδίκης!




Φίλτατά μου Αποτειχισμένα αδέρφια: ΠΑΝΤΑ ΖΕΙ η ελπίδα και ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΖΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ του Χριστού, Η ΦΙΛΤΑΤΗ ΑΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. 
Η Εκκλησία του Χριστού, εν ωκεανώ Οικουμενισμού "βυθίζεται αλλ' ΟΥ καταποντίζεται!" (Αγ. Ιωάν. ο Χρυσόστομος).

Και προσθέτει σήμερα ο Άγιος Γέροντάς μου, π. Αθανάσιος, ο Νέος Θεολόγος: "Δεν θα σώσουμε ΕΜΕΙΣ την Εκκλησία, αλλά η Εκκλησία θα σώσει ΕΜΑΣ. Δεν χρήζει σωτηρίας η Εκκλησία, αλλ' εμείς." 
Έτσι λοιπόν κι' εμείς δεν επιχειρούμε να "σώσουμε το Σώμα του Χριστού" αλλά πιανόμαστε σφιχτά υπ' αυτού και κρεμόμαστε, προς στιγμήν, από την Άγκυρα της Αποτειχίσεως.




Δεν ειν' αυτοί, οι Οικουμενιστές Ιεράρχες, πραγματικό Σώμα Χριστού, αλλά επίγειο, κοσμικό, διοικητικό. 
Δεν είναι Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ αλλά ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΤΥΡΡΑΝΙΑ και ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΦΑΤΡΙΑ. 
Οι ίδιοι αποκοπήκαν μόνοι τους τη στιγμή που κήρυξαν συνταυτισμό και σύμπλευση με τον Αιρεσιάρχη Πάπα. Αποκοπηκαν ως αρρωστημένα μέλη από το καρκίνωμα του Οικουμενισμού. 
Εμείς απλώς αρνούμαστε να διατηρούμε κοινωνία και ένωση με αυτούς για να μην επέλθει ταχεία μετάσταση και ο δεύτερος θάνατος, από τον οποίο ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΩΣ υπάρχει ανάσταση.

Η Ανάσταση του Χριστού να ανασταίνει και άλλα αδέρφια μας και ιδίως Μητροπολίτες, Ιερείς, Μοναχούς και Θεολόγους, προς δόξαν Θεού, ΑΜΗΝ ΤΡΙΣΓΕΝΟΙΤΟ!!!


Υ. Γ.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Χριστίνα μου, για την ΘΡΙΑΜΒΙΚΗ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ και ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ σου παραπομπή του Μεγάλου Αθανασίου!


και παπικά ιντερντίκτα;;;

 Image
Μεγαλοβδομαδιάτικα
πήγα στην εκκλησία
για της Αποκαθήλωσης
την άγια ακολουθία…


Κι απ’ τους παπάδες ζήτησα
-φερέλπιδες,  λεβέντες-
να μου επιτρέψουν στο λαό
να πω λίγες κουβέντες…
Κι εκείνοι μου αρνήθηκαν
πεισμόνως κι επιμόνως
«γιατ’ είχε κουραστεί ο λαός
Και δεν υπήρχε χρόνος»!…


Αυτές, κατά τη γνώμη μου,
είναι αστείες ενστάσεις!
Ή, κατά το λεγόμενο,
«εν αμαρτίαις προφάσεις»!
Και   είναι εξόχως λυπηρό
οι ευλαβείς παπάδες
τέτοιες να εφευρίσκουνε
ανόητες κουτουράδες…
Το κήρυγμα είναι πάρεργο
ή και χαμένος χρόνος;
Κι όχι του ευαγγελισμού
ο ευλογημένος δρόμος!

Ή μήπως και τους δόθηκαν
 άνωθεν οδηγίες
για όσους οι εφιάλτες μας
 «βαφτίζουν» ταραξίες!
Γιατί συντάξεις και μισθούς
Τα’χουμε κουρεμένα,
ακόμη και κηρύγματα
κατακρεουργημένα!…

Αλλά μέσα στα πάμπολλα
δεσποτικά τερτίπια
δεν ξανασυναντήσαμε
και παπικά ιντερντίκτα!….
(1)Τα ιντερντίκτα είναι οι μεσαιωνικές απαγορεύσεις των παπών σε βάρος τω ανεπιθύμητων… 
Υ.Γ.
Αγωνιστήκαμε,  στην Αιτωλοακαρνανία,  ν' απαλλαγούμε απ' το καθεστώς της δεσποτοκρατίας
Κι όμως, δυστυχώς, φαίνεται να επανέρχεται θριαμβευτικά, συνοδευόμενο μάλιστα κι απ’ την  αχώριστη συντρόφισσά του τη   ρουφιανοκρατία!…
παπα-Ηλίας

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου