Σάββατο 9 Μαρτίου 2013




γίου ωάννου το Χρυσοστόμου







«Λόγος περὶ ψευδοπροφητῶν καὶ ψευδοδιδασκάλων καὶ ἀθέων αἱρετικῶν…»









 ΟΤΑΝ Η ΑΙΡΕΣΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΤΑΙ



ΑΠΟ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ



«Σ τς κεντου πηγς, ντλσας τ ρεθρα, ξ ν παντες ο διψντες ντλομεν, νματα χρυσρρειθρα Χρυσστομε» (ρθρος ορτς)





Συναντήσαμε στὴν διεύθυνση http://patrologia.ct.aegean.gr/PG_Migne, ἕνα συγκλονιστικὸ γιὰ τὴν ἐπικαιρότητά του, σημαντικότατο καὶ πολυσήμαντο κείμενο ποὺ ἀποδίδεται στὸν ἱερὸ Χρυσόστομο.

Διαβάζοντάς το, ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι κάθε φορ πο ο ποιμένες δν κατανοον τν τεράστια ζημι πο πιφέρουν στς ψυχς τν πιστν ο αρετικο κα τος φήνουν σύδοτους, τος διευκολύνουν ν λωνίζουν στν κκλησία, κόμα χειρότερα, ταν κοινωνον μ τος αρετικος κα συμπροσεύχονται μ ατος παραβαίνοντας τος ερος Κανόνες, τότε κκλησία, «κιβωτς σωτηρίας» θυμίζει πλοο, πο ο διοι ο κυβερντες του τ χουν παραδώσει σ χέρια πειρατν.



Καὶ δυστυχῶς, κάποιοι σύγχρονοι Ἀρχιερεῖς ἀρνοῦνται τὸ ρόλο τοῦ φύλακα τῆς ποίμνης, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν διαφύλαξη ἀνόθευτης τῆς Πίστεως·

παραβλέπουν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ·

ἀρνοῦνται νὰ ἀντιπαλαίσουν «πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας» (Ἐφεσ. 6, 10-17), γιατὶ αὐτὸς ὁ ἀγῶνας θέλει ἄσκηση, αὐταπάρνηση, θυσίες.

πιλέγουν τν φωνία κα τν συμβιβασμ μ ποικίλες δικαιολογίες.

Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ κακοδαιμονία στὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας διαιωνίζεται.



Βέβαια, διαπίστωση ατ δν μνηστεύει τν εθύνη μν τν λαϊκν, πο τος κολουθομε.



Τὸ ἀπόσπασμα τοῦ κειμένου ποὺ παραθέτουμε δὲν ἔχει μεγάλες δυσκολίες κατανοήσεως. Γιὰ νὰ μὴν τὸ ἀδικήσουμε μεταφραστικά, τὸ παραθέτουμε, ὅπως ἐγράφη πρωτότυπα.


===================

«Τίς ἕξει ἀπολογίαν ἀμελείας ἀκούων τὰς τοσαύτας παραγγελίας; Καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν· Μ παραδχεσθε αρετικν ἄνθρωπον μετ μαν κα δευτραν νουθεσαν· καὶ Αἱρετικοὶ ἄνθρωποι προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες κα πλανμενοι… κοσατε πλιν ο τς γπας μετ΄ ατν ποιοντες·

πς φγητε π τς ργς τς περχομνης φ΄ μς, ο τοτοις συμμιαινμενοι ν βρσει, ν πμασι;

πς τολμτε προσελθεν τος θεοις μυστηροις κα φρικτος το Χριστο;

Καὶ ὁ προφήτης Δαυΐδ (λέγει)· Οὐκ ἔστιν ἐν στόματι αὐτῶν ἀλήθεια… Ἡσαΐας δὲ ὁ προφήτης, μᾶλλον δὲ ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου λέγει· ...Οὐκ ἔστι χαίρειν τοῖς ἀσεβέσι, λέγει Κύριος...

Ἀλλ' ἔτι μικρὸν ἐνδιατρίψωμεν τοῖς τοῦ προφήτου ρήμασι καὶ ἴδωμεν πῶς στηλιτεύει καὶ θριαμβεύει τὸν κεκρυμμένον αὐτοῖς δλον καὶ λέγει· Οὐκ ἔστιν ἐν στόματι αὐτῶν ἀλήθεια· ἡ καρδία αὐτῶν ματαία, καὶ τὰ ἑξῆς.



Ὅρα δὲ τὴν τοῦ προφήτου σύνεσιν, πῶς δημοσιεύει καὶ ποκαλπτει θριαμβεύων τοὺς κακοδόξους, να μ μες πλανηθμεν.

κοσατε, ο ρθδοξοι, κα τος αρετικος μ συγκαταβανετε·

κοσατε, ποιμνες, κα φρξατε κα μ σιγσητε, λλ κηρξατε τν λγον· μ δτε τπον τ διαβλ, μ δτε θραν τος λκοις

Οτως ον ποιετε κα μες, ποιμνες, κα μ συγκοινωνετε τος ργοις τος καθρτοις το σκτους·

μλλον δ κα λγχετε



Καὶ ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς …ἔκλινεν οὐρανοὺς, καὶ κατέβη, καὶ πάντα ᾠκονόμησε πρὸς σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, καὶ πάντα ὑπέδειξε ποιῶν καὶ διδάσκων. Ετα θλων διδξαι, να ο μλλοντες προστασθαι τν κκλησιν, οτως κδικωσι τος αρετικούς, ποησεν φραγλλιον κ σχοινων, κα εσελθν πντας ξβαλεν κ το ερο, κα πσατο, κα ξεδωξε...



κοσατε ο προϊστμενοι τν κκλησιν.

Ὑμῖν γὰρ ὑπέδειξε τὸ καλόν, ἵνα ἐξακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ, προσέχοντες πανταχόθεν ἀκριβῶς κα τος λκους κδικοντες κα τν πομνην φυλττοντες.
 

Μετὰ δὲ τούτους ...καὶ αἱ κατὰ καιροὺς γενόμεναι ἅγιαι σύνοδοι τούτους μετανοτως ἔχοντας ἐκριζώσαντες, τῇ ἀπωλείᾳ παρέδωκαν κατὰ τὸ γεγραμμένον, ὅτι Ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος...



λλ πολ τ διφορον ρ τν ττε ποιμνων παρ τν νν.  
κενοι πολεμισταί, οτοι φυγδες· 
 κενοι βιβλων καλλωπιστα κα δογμτων, οτοι ματων... 
Οτοι ς μισθωτο φιεσι τ πρβατα, κα φεγουσιν· 
 κενοι τν ψυχν ατν θηκαν πρ τν προβτων, μιμησμενοι τν ποιμνα τν καλν.  
τν μακαρων ατν νδρν, ν τ νματα ν βιβλίῳ ζως· 
ος φριξαν δαμονες κα τρμαξαν αρετικο· 
κα φργη στμα λαλοντων δικα...
 

Εἶτα ἐάν τις ἀθέων αἱρετικῶν παραφρονῇ λαλῶν διεστραμμένα, ὁ ἀντιλέγων οὐδείς, ὁ πολεμῶν οὐδαμοῦ· πάντες πτωχοὶ τότε γίνονται, πντες σιωπητικοί, πντες φυγδες;

Ὢ τῆς κακῆς ρίζης πάντων τῶν κακῶν τῆς φιλαργυρίας!



...Τρυφντες, μεθοντες κα μετεωριζμενοι βολεσθε νικν τς αρσεις


λλ' οα μν, ο τρυφντες κα μετεωριζμενοι, ν χρυσ κα ματοις ποικλοις καλλωπιζμενοι·

πς λλοις δεξετε τν καλν πτωχεαν το Χριστο το δι' μς πτωχεσαντος, το ντειλαμνου τος μαθητας ατο μ χειν χαλκν ν τας ζναις.

ντως πλανσθε, μ νοοντες τς Γραφς...

πλοτος μν πληθνθη, κα λγος μν ξλειπε·

τ μτια μν σητβρωτα γεγνασι·

περ ν λγον δσετε τ ρχιποιμνι Χριστ...


Προσχετε αυτος κα παντ τ ποιμνίῳ·

Βλπετε μ πολεψ πρβατον κ τς πομνης. 
Τοτο γρ στε γινσκοντες, τι ἐὰν ν πρβατον πολεψ γενμενον θηριλωτον ξ μετρας μελεας, πντα τν βον μν κατλυσεν·

τ γρ αμα ατο κ τν χειρν μν παιτσει Κριτς.



Ἀνανήψατε οὖν λοιπὸν, κηρύξατε τὸν λόγον, ἀπορρίψατε πᾶσαν βιωτικὴν μέριμναν, βλέπετε ἀκριβῶς πῶς περιπατεῖτε».


το θανασιμότερο αμάρτημα… 


το θανασιμότερο αμάρτημα...



Στη μεγαλύτερη δίκη όλων των εποχών, τη μητέρα των δικών, αναφέρεται το ευαγγέλιο της αυριανής Κυριακής (10-3-13), που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. 

Στη δίκη αυτή θα είμαστε υπόδικοι όλοι. 
Και η απόφαση, που θα παρθεί για τον καθένα μας, θα είναι οριστική και αμετάκλητη. 
Το σημαντικότερο δε είναι ότι οι αποφάσεις, που θα παρθούν δεν θα είναι για κάποιους μήνες ή χρόνια. 
Ούτε θα έχουν ισόβια έστω, αλλά αιώνια ισχύ. 
Γι’ αυτό και αξίζει να προσέξουμε τα κριτήρια, με τα οποία θα κριθούμε.


Ασφαλώς και δεν θα είναι τα κριτήρια της δικής μας νομιμότητας.

Που θέλει να καταδικάζεται ένας άνθρωπος του λαού, για ασήμαντες αφορμές.
Τη στιγμή που οι βουλευτές και οι υπουργοί κουκουλώνουν τα κακουργήματά τους με ασυλίες και παραγραφές και άλλες παμπόνηρες μεθοδεύσεις.

Αλλά ούτε και τα κριτήρια της ηθικής, με τη στενή της έννοια, που, συνήθως, την περιορίζουμε στο υπογάστριο. 
Όχι γιατί η ηθική του υπογαστρίου δεν παίζει σπουδαίο ρόλο στην προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή του ανθρώπου. 
Αλλά γιατί η ηθική αυτή, χρησιμοποιείται συχνά σαν άλλοθι για να αποπροσανατολίζεται η κοινωνία απ’ την καρδιά της ηθικής…
 

Αλλά, πριν φτάσουμε στην καρδιά της ηθικής, ας επισημάνουμε το γεγονός ότι το κριτήριο της «μέλλουσας κρίσης» δεν βρίσκεται ούτε ανάμεσα στα, λεγόμενα, στη γλώσσα της εκκλησίας, «θανάσιμα αμαρτήματα».
 Όπως είναι η αλαζονεία, η λαιμαργία, η απληστία, κλπ…


Αλλά πού, επιτέλους, βρίσκεται αυτό το κριτήριο;


Για να το προσδιορίσουμε καλύτερα τη φύση και τη θέση του κριτηρίου αυτού, θα πρέπει να θυμηθούμε τους ρωμαίους αυτοκράτορες.
 Οι οποίοι λατρεύονταν ως θεοί. 
Στους οποίους μάλιστα οι πολίτες όφειλαν να προσφέρουν θυσίες και θυμιάματα.

Και, όποιος δεν προσέφερε τη λατρεία αυτή, διέπραττε το, περίφημο, crimen majestatis.


Που σημαίνει έγκλημα κατά της αυτοκρατορικής μεγαλειότητας και συνεπαγόταν ακόμη και την ποινή του θανάτου.
Το κριτήριο, λοιπόν, με το οποίο θα κριθούμε, είναι θα μπορούσαμε να πούμε ένα είδος crimen majestatis. 
Έγκλημα, δηλαδή, που προσβάλλει τον ίδιο το Χριστό. 



Και, για να το επιβεβαιώσουμε, αρκεί να προσέξουμε το κατηγορητήριο, που θα μας απευθύνει ο Χριστός:

«Πείνασα, θα μας πει, και δεν μου δώσατε να φάω. Δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω. Ήμουνα γυμνός και δεν με ντύσατε, ξένος και δεν με φιλοξενήσατε. Άρρωστος και στη φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε».



Κι εμείς θα του αποκριθούμε ότι δεν τον είδαμε ποτέ, ώστε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του.

Αλλά Eκείνος θα μας απαντήσει πως τον είδαμε άπειρες φορές στο πρόσωπο των «αδελφών του, των ελαχίστων». 
Κι αφού δεν ανταποκριθήκαμε στις ανάγκες των ανθρώπων αυτών, ούτε και στις δικές του ανταποκριθήκαμε.


Που σε τελική ανάλυση σημαίνει ότι το crimen majestatis (=έγκλημα κατά της μεγαλειότητας) του Χριστού είναι με μια λέξη: η ΑΔΙΚΙΑ.
Της οποίας συνέπεια είναι: η πείνα, η δίψα, η γύμνια, η μετανάστευση, η αρρώστια, η φυλάκιση. 
Που πλήττουν και θανατώνουν, όχι μόνο κάποιους «ελάχιστους», αλλά πάμπολλα εκατομμύρια…



Και πώς θα μπορούσαμε ν’ αντιμετωπίσουμε αυτή την πραγματικότητα;
 
Υπάρχουν δύο μορφές αντιμετώπισης: 
Η ελεημοσύνη και η δικαιοσύνη.

Στην πρώτη περίπτωση, ο καθένας μπορεί να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του, κυρίως, σε προσωπικό επίπεδο. 

Ενώ, στη δεύτερη, μπορεί να προσφέρει, ανάλογα με τους αγώνες του, κυρίως, στο κοινωνικό επίπεδο. 
Προκειμένου η κοινωνία να γίνει δικαιότερη. 


Η προσφορά μας αυτή έχει άμεση σχέση με τη θέση, που παίρνομε απέναντι στα πολιτικά δρώμενα.
Η ταύτισή μας με πολιτικά κόμματα, που προωθούν την κοινωνική ανισότητα, σημαίνει πως γινόμαστε συναυτουργοί στο έγκλημα της αδικίας. 
 Και χτίζουμε μαζί τους την κόλαση για τους συνανθρώπους μας. 
Και σε τελική ανάλυση και για μας τους ίδιους.
Αν όμως παλεύουμε, μαζί μ’ αυτούς, που παλεύουν για τη δικαιοσύνη, χτίζουμε τον παράδεισο, για μας και τους συνανθρώπους μας.




Και ακούστε τι λέει, στον καθένα από μας, ο νεομάρτυρας Αλέξανδρος, που αποκεφαλίστηκε, επειδή αντιστάθηκε στο καθεστώς του Χίτλερ:
«Ρωτάω εσένα το Χριστιανὸ, μaς λέει: Μήπως ξεπέφτεις στὴ δολιότητα, τὸν ὑπολογισμὸ καὶ τὴν ἀναβλητικότητα, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάποιος ἄλλος θὰ σηκώσει τὸ χέρι γιὰ νὰ σὲ ὑπερασπίσει; 
Ή μήπως δὲν σοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς τὴ δύναμη καὶ τὴ θέληση νὰ ἀγωνιστεῖς;



Πρέπει νὰ χτυπήσουμε τὸ κακὸ ἐκεῖ ποὺ εἶναι πιὸ δυνατό, καὶ εἶναι πιὸ δυνατὸ στὴν ἐξουσία τοῦ Χίτλερ»!…

Όπως τώρα είναι στην εξουσία της Μέρκελ και των SS, Sαμαρά και Sτουρνάρα. 
Και όλων των λοιπών, ντόπιων και ξένων ανδρείκελων του ναζισμού και του Σιωνισμού…
 
Κι εμείς έχουμε να επιλέξουμε, ανάμεσα στο θανάσιμο αμάρτημα της αδικίας, που οδηγεί στην επίγεια και αιώνια κόλαση. 


Ή το σωτήριο δρόμο της δικαιοσύνης, που οδηγεί, στον επίγειο και τον αιώνιο παράδεισο…

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com
e-mail: yfantis.ilias@gmail.com
Aποτειχισι:

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ 

ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ. 
 



Λογοκρισία καὶ φίμωση 

κατὰ τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως 

«Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»
 
ἀπὸ χριστιανικοὺς, 

ἀλλὰ ἀνελευθέρους 

καὶ ἐλεγχομένους ἱστοτόπους.





Γιὰ νὰ καταδείξουμε ἀκόμη μία φορὰ —ὥστε νὰ καταλάβουν ὅλοι τὰ συμβαίνοντα εἰς τὴν ὑπὸ οἰκουμενιστικὴ κατοχὴ εὑρισκομένη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, σήμερα— πόση ἀγάπη καὶ δημοκρατία καὶ ἐλευθερία πνέει σὲ κάποιους ἱστοτόπους, οἱ ὁποῖοι μάλιστα θέλουν νὰ λέγονται «χριστιανικοί», ἀναφέρουμε ἕνα ἀκόμα φασιστικὸ κροῦσμα λογοκρισίας καὶ φιμώσεως ἐναντίον τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (ΦΕΚΦ) καὶ τῶν μελῶν της.




Εἶναι γνωστὸ ὅτι χρόνια τώρα, κατόπιν «ἄνωθεν» ὁδηγίας-ἐντολῆς, καλοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ μᾶς ἔχουν ἀποκλείσει ἀπὸ τοὺς ἱστοτόπους ποὺ κατέχουν ἢ διευθύνουν, ὅπως ἄλλωστε συμβαίνει καὶ μὲ ὅλα τὰ ἔντυπα μέσα ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς χριστιανικά!... Δὲν ἀναρτοῦν-δημοσιεύουν κείμενά μας καὶ εἰδήσεις περὶ τῶν ἐκδηλώσεών μας καὶ ἄλλων δραστηριοτήτων μας.




Κρίνουν οἱ καλοὶ ἀδελφοὶ ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι πληροῦν τὰ κριτήρια τῆς αὐθεντικῆς καὶ ἀνόθευτης Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, ἐφόσον κάνουν ὑπακοὴ σὲ «καθεστωτικοὺς» δεσπότες καὶ γέροντες καὶ πανεπιστημιακοὺς καθηγητές. Ἀλλὰ κρίνουν ὅτι ἐμεῖς δὲν πληροῦμε αὐτὰ τὰ κριτήρια, ἐπειδὴ προσπαθοῦμε νὰ κάνουμε ὑπακοὴ μὲ συνέπεια εἰς τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, εἰς τὴν ἱερὰ Παράδοση καὶ εἰς τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ ἐπειδὴ βάσει αὐτῶν ἐλέγχουμε τοὺς ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας δεσπότες καὶ γέροντες καὶ καθηγητὲς οἰκουμενιστές, κατονομάζοντάς τους, γιὰ τὴν προσχώρησή τους εἰς τὴν παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγκρητισμοῦ· ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ ἐπίσης ἐλέγχουμε τοὺς ἀντὶ-οἰκουμενιστὲς δεσπότες καὶ γέροντες καὶ καθηγητὲς γιὰ τὴν ἄτολμη καὶ χλιαρὴ καὶ ἐπαμφοτερίζουσα καὶ —ὄχι σπανίως— αἱρετίζουσα στάση τους ἔναντι τῶν οἰκουμενιστῶν. Ἐνεργώντας ὅμως ὅπως οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας διαχρονικῶς μᾶς διδάσκουν μὲ τοὺς λόγους τους καὶ μᾶς ὑποδεικνύουν μὲ τὶς πράξεις τους κατὰ τῶν αἱρέσεων καὶ ἔναντι τῶν αἱρετικῶν. Δηλαδὴ μᾶς ἀπορρίπτουν ἐπειδὴ κάνουμε ὑπακοὴ εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Μέγα Ἀρχιερέα τῆς Ἐκκλησίας Του, καὶ ὄχι εἰς τὸν ὅποιον σύγχρονο μεγαλοσχήμονα καὶ βαρὺ ὄνομα φέροντα δεσπότη καὶ γέροντα καὶ καθηγητή!...




Δὲν θέλουν λοιπόν, οἱ καλοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, νὰ μολύνουν τοὺς ἱστοτόπους τους μὲ τὰ κείμενά μας καὶ τὶς δράσεις μας. Ὅλα τὰ δικά μας κείμενα εἶναι ἀκατάλληλα· ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις καὶ οἱ δράσεις μας ἀπορριπτέες. Μόνον ποὺ ποτὲ δὲν ἔκαναν τὸν κόπο νὰ μᾶς ἐξηγήσουν, μὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφικὸ τρόπο καὶ μὲ ἁγιοΠατερικὸ λόγο, ποῦ παρεκκλίνουμε, ποῦ λαθεύουμε, ποῦ ἀστοχοῦμε. Προσοχή: μὲ ἁγιοΠατερικὴ ἀναφορὰ καὶ ἐπιχειρηματολογία· ὄχι μὲ προσωπικὲς ἀπόψεις καὶ δεσποτοκρατικὲς ἐπιβολὲς καὶ ἐπιβoυλές, ὅπως ἔπραξαν οἱ δύο συντάκτες τοῦ ἀτεκμηρίωτου καὶ ἐπιπόλαιου φληναφήματος τοῦ ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων Γραφείου τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς κατὰ τῆς περὶ Ἀποτειχίσεως καὶ τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Α&Β Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἁγιοΠατερικῶς τεκμηριωμένης καὶ στοιχειοθετημένης διατριβῆς τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ!!!




Σήμερα, ὅμως, τὸ κακό παράγινε καὶ ἐμεῖς ἁπλῶς καταγγέλλουμε, ὅτι δημοσίευσαν κείμενο τοῦ μητροπ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐναντίον μας, καὶ μάλιστα ἀπαντητικὸ σὲ κείμενό μας ποὺ οἱ καλοὶ ἀδελφοὶ δὲν δημοσίευσαν (μὲ τιμητικὴ ἐξαίρεση τὸν ἱστότοπο aktines.blogspot.com), μὲ τὸ ὁποῖον ὁ ἴδιος μᾶς προέτρεπε: «Παρακαλῶ τοὺς ἀγαπητοὺς ἐν Κυρίῳ ἀδελφοὺς νὰ καταθέσουν ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ μίαν ἔστω δήλωσή μου ἢ ἀποδοχὴ τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ».



Ὅμως, ἡ πολύπαθος καὶ πολύπλαγκτος ἀγάπη τους, οἱ δημοκρατικὲς εὐαισθησίες τους καὶ οἱ περὶ ἐλευθερίας τοῦ λόγου τοποθετήσεις τους, τὶς ὁποῖες ἐκλεκτικὰ καὶ ἐπιλεκτικὰ ἐφαρμόζουν οἱ καλοὶ ἀδελφοί, ἀκατασχέτως μπουρδολογώντας συνήθως περὶ «διαλόγου» καὶ «σεβασμοῦ τῶν ἀντιθέτων ἀπόψεων», δὲν τοὺς ἐπέτρεψε νὰ δημοσιεύσουν καὶ τὴν δική μας ἀπάντηση, παρότι κι αὐτὸς ὁ μητροπ. Πειραιῶς, τὸ κείμενο τοῦ ὁποίου ἐδημοσίευσαν, μᾶς προέτρεπε καὶ τὸ ζητοῦσε, ὅπως δὲν δημοσίευσαν καὶ τὸ κείμενό μας εἰς τὸ ὁποῖον ὁ ἴδιος ἀπαντοῦσε!!!




Μᾶς ἀπαγορεύουν καὶ μᾶς ἀποκλείουν μὲ «ἄψογη» δεοντολογικῶς φασίζουσα συμπεριφορά, οἱ καλοὶ ἀδελφοί, νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὶς θέσεις μας καὶ τὴν Ἕνωσή μας καὶ τὸν ἑαυτό μας, ποὺ ὁ μητροπ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ κακοπροαιρέτως παραποιεῖ καὶ βαναύσως κακοποιεῖ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, πολὺ καλὰ γνωρίζοντας ὅτι οἱ θέσεις μας καὶ οἱ ἀπόψεις μας θὰ τύχουν μικρῆς ἢ καὶ μηδαμινῆς δημοσιότητος, κατὰ σύστημα καὶ αὐταρέσκως παίζοντας ἐν οὐ παικτοῖς.



Ἀπὸ τὴν ἀπομόνωση καὶ τὴν φίμωσή μας τῆς διαδικτυακῆς καὶ ἔντυπης ἐξορίας μας, ἀλλὰ μὲ ὑπομονὴ καὶ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἀλήθεια Του καὶ τὴν Ἀγάπη Του, ἁγιοΠατερικῶς ἐπιμένοντες



Φιλορθόδοξος Ἕνωσις «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»
Θεσσαλονίκη, 8 Μαρτίου 2013

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου