Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Ὁμοφυλοφιλία: Μιά μάστιγα γιά τή δῆθεν Χριστιανική Δύση (ΙΙ)
 
Πέντε μύθοι γύρω ἀπό τό «γάμο» ἀτόμων ἴδιου φύλου (Β) 
 
 
 
 

(Σ.μ. Στό σύγχρονο δυτικό κόσμο μας ἡ ὁμοφυλοφιλία διαφημίζεται ὡς “φυσιολογική” ἐναλλακτική σεξουαλική ἔκφραση. Ὄχι μόνο θεωρεῖται ἀτομικό δικαίωμα, ἀλλά ἡ καθιέρωσή της ὡς καθ’ ὅλα ἰσότιμης πρός ὅ,τι ἐπί αἰῶνες συνιστοῦσε τήν αὐθεντική λειτουργία τοῦ φύλου, ἔχει γίνει ἀντικείμενο προπαγάνδας καί προσηλυτισμοῦ. Θεωρεῖται πιά πολιτισμικό κεκτημένο, πού πρέπει ἀναγκαστικά νά ἐμπεδωθεῖ στό λαό καί νά γίνει ἀποδεκτό, μέσα ἀπό τήν ἐνημέρωση καί τήν ἐκπαίδευση, καί νά θεσμοθετηθεῖ μέ σχετική διαμόρφωση τοῦ νομικοῦ πλαισίου τῶν κοινωνιῶν, ἔτσι ὥστε ἡ ἀποδοκιμασία αὐτῆς νά συνιστᾶ παράβαση τῶν κατά τοῦ ρατσισμοῦ ἀρχῶν. Βλ. παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων ὑπό τήν αἰγίδα τῶν ἀρχῶν, νομιμοποίηση συμβιώσεων ἤ “γάμων” ὁμοφυλοφίλων ζευγαριῶν, νομοθέτηση δυνατότητας υἱοθεσιῶν ἀπό τέτοια ζευγάρια, κτλ. Στά κηρύγματα τῶν ἀκτιβιστῶν, γιά τήν προώθηση αὐτοῦ τοῦ “ἐναλλακτικοῦ” τρόπου συμπεριφορᾶς, ἀντιδροῦν διεθνῶς, ὅπως εἶναι φυσικό, οἱ ὑποστηρικτές τῆς παραδοσιακῆς μορφῆς ζωῆς. Θά δημοσιεύσουμε τρία σχετικά ἄρθρα. Τό πρῶτο, πού καταχωρεῖται στή συνέχεια σέ μετάφραση, τό συλλέξαμε ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.orthodoxytoday.org/blog. Ἡ συγγραφέας εἶναι νεαρή λογία ἀμερικανίδα Ρωμαιοκαθολική, μητέρα τριῶν παιδιῶν, πού τά ἀνατρέφει στό σπίτι της. Ὅπως ἀναφέρει στό βιογραφικό της, «πάθος της εἶναι νά βοηθήσει (ἀρθρογραφώντας) στο ξαναχτίσιμο τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ζωῆς στήν Ἀμερική»).
     


Αὐτό, πού καλοῦμε “γάμο” ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου, ἔχει νομιμοποιηθεῖ σέ κάποιες πολιτεῖες τῶν ΗΠΑ. Οἱ ὁροι “γαμπρός” καί “νύφη” ἔχουν ἀντικατασταθεῖ μέ τά ὀνόματα τῶν ἀτόμων, πού τό καθένα χαρακτηρίζεται ὡς “ταίρι” (spouse), ἤ μέ τίς ἐνδείξεις “Πρόσωπο Α” καί “Πρόσωπο Β”. Ἀντιδράσεις βέβαια ὑπάρχουν, ἀλλ’ ὅσοι ἀντιδροῦν στολίζονται μέ ἐπίθετα ἀπαξιωτικά: μοχθηροί, μισαλλόδοξοι, στενόμυαλοι, εἶναι τά πιό εὐγενικά. Στόχος αὐτῶν τῶν χαρακτηρισμῶν εἶναι ἡ συσκότιση τῆς ὠμῆς πραγματικότητας, πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ἐπιδίωξη νά ἀπαξιωθεῖ καί ὑπονομευθεῖ ὁ γάμος καί ἡ οἰκογένεια ὅπως τά ξέρουμε.
 


     Ὡς βασικό ἐπιχείρημα προβάλλεται ὅτι κάποιοι ἄνθρωποι γεννιοῦνται ἐκ φύσεως ὁμοφυλόφιλοι. Ἰσχύει ἐδῶ μιά παλιά ἀρχή, πού οἱ ἀκτιβιστές ὁμοφυλόφιλοι ἐφαρμόζουν κατά κόρον: λέγε κάτι συνεχῶς καί τελικά θά γίνει πιστευτό. Στή συγκεκριμένη περίπτωση, ἡ ἐπιστήμη δέν τεκμηριώνει τή θέση ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἀναπόδραστο γενετικό δεδομένο. Οἱ μελέτες, πού λέγεται ὅτι στηρίζουν αὐτή τήν ἰδέα, ἀμφισβητοῦνται. Ἀντίθετα, ἔχουμε πολλούς ὁμοφυλόφιλους, πού μέ τή θέλησή τους ἐγκαταλείπουν τό ὁμοφυλοφιλικό στύλ ζωῆς. Ἐκτός αὐτοῦ, οἱ ἴδιοι οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἀκτιβιστές διεκδικοῦν ὡς δικαίωμα τοῦ καθενός νά δηλώνει τό φύλο του ἐλεύθερα, χωρίς νά δεσμεύεται ἀπό γενετικά δεδομένα, ἤ καί νά ζεῖ ὡς ἀμφι-φυλόφιλος. Γενικά, γίνεται ἀποδεκτό ἀπό τήν ἐπιστήμη ὅτι κάποια πρόσωπα μπορεῖ νά ἔχουν γεννηθεῖ εὐάλωτα σέ ἔξωθεν ἐπιρροές, ὅπως ἡ γονική καταπίεση ἤ ἡ περιρρέουσα κουλτούρα τῆς κοινωνίας, ὅσον ἀφορᾶ τό φύλο.
     Ἄς ἐξετάσουμε τώρα πέντε μύθους, πού διατυμπανίζουν οἱ ὑποστηρικτές τοῦ “γάμου” ἀτόμων τοῦ αὐτοῦ φύλου. 

     Μύθος 1ος. Τό δικαίωμα τοῦ νά νομιμοποιοῦν ζευγάρια τοῦ αὐτοῦ φύλου ἐπίσημα τόν ἔρωτά τους, δέ βλάπτει τό γάμο κανενός ἄλλου οὔτε καταστρέφει τό θεσμό τοῦ γάμου. Παλιό τό ἐπιχείρημα: «τό τί κάνω εἶναι δική μου δουλειά, καί δέν πειράζει κανέναν ἄλλο»! Ἡ νομική ὑπόσταση τοῦ γάμου ὑπῆρξε διαχρονικά, σχεδόν σ’ ὅλους τούς πολιτισμούς, θεσμός, πού προστατεύει τίς μητέρες καί τά παιδιά. Ὁ γάμος σήμερα δέχεται ἐπίθεση ἀπό μιά ἀτομοκεντρική, χωρίς ἀρχές, κουλτούρα. Ὁ ἄντρας, πού περιορίζει “ἀτομικά του δικαιώματα” γιά νά ὑπηρετήσει τή γυναίκα του καί τά παιδιά του, χλευάζεται ὡς “ἀδύναμο ἀνθρωπάκι”· ἡ κοπέλα, πού “ὀνειρεύεται” ἕνα γάμο χαρακτηρίζεται ἐπιεικῶς ὡς “σεμνότυφη γυναικούλα”. Οἱ ἀλλοιώσεις στήν κουλτούρα μας εἶναι τραγικές. Ἄν ὁ γάμος χάσει τό νόημα πού εἶχε, ἡ κοινωνία ἀφήνεται ἕρμαιο σέ καταστροφικά πολιτισμικά τσουνάμια μέ ἀνοιχτές τίς πόρτες τῶν νομικῶν της φραγμάτων. Εἶναι κανόνας: οἱ παραχαράξεις φθείρουν τίς γνήσιες ἀξίες. Ἡ παραχάραξη τοῦ γάμου ὁδηγεῖ σέ ἑνώσεις τραγελαφικές. Χωρίς νομικούς φραγμούς, ὅποιος θέλει μπορεῖ νά διεκδικήσει θέση κάτω ἀπό τήν ὀμπρέλα ἑνός “γάμου”. Δέ θά μετράει οὔτε ἡ ἡλικία, οὔτε ἡ συγγένεια αἵματος. Οὔτε κάν ὁ ἀριθμός αὐτῶν, πού ζητοῦν νόμιμη “γαμήλια” τελετή, θά ἔχει σημασία. Ὅλος ὁ θεσμός τοῦ γάμου θά χάσει τό νόημά του. Στή Σκανδιναβία νομιμοποίησαν τό “γάμο ὁμοφυλοφίλων”· ἀποτέλεσμα: ἡ συνοίκηση-συμβίωση ἐκτόπισε τήν οἰκογενειακή ἑστία.
    


 Μύθος 2ος. Ὁ “γάμος” ἀτόμων τοῦ αὐτοῦ φύλου εἶναι θέμα “δικαιωμάτων ἰσότητας”. Οἱ ἀκτιβιστές ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ “γάμος” ἀτόμων τοῦ αὐτοῦ φύλου εἶναι ἀτομικό τους δικαίωμα, ἀνάλογο μέ τήν ἰσότητα ἀτόμων διαφορετικῶν φυλῶν· “δικαιοῦνται” δηλαδή καί αὐτοί νά ἔχουν τή δυνατότητα “γάμου” καί νά ἀπολαμβάνουν τά αὐτά νομικά προνόμια καί προστασίες μέ τά ἑτερόφυλα ζευγάρια. Ἡ στέρηση αὐτοῦ τοῦ “δικαιώματος” συνιστᾶ, κατ’ αὐτούς, “φυλετική διάκριση”. Ἡ πραγματικότητα βέβαια εἶναι ἄλλη. Ἡ καθιέρωση τοῦ “γάμου” ὁμοφυλοφίλων στοχεύει στήν κοινωνική καταξίωση τοῦ τρόπου ζωῆς τους, καί δέν ἔχει σχέση μέ προνόμια καί προστασίες. Δέν ὑπάρχουν νόμοι, πού νά ἀπαγορεύουν στούς Ἀμερικανούς πολίτες νά συγκατοικοῦν καί νά ζοῦν μαζί μέ ὅποιον θέλουν. Ὅλες οἱ προστασίες, πού οἱ ὁμοφυλόφιλοι διεκδικοῦν, ὑπάρχουν ἤδη στό ἀμερικανικό δίκαιο. Κάθε πολίτης ἔχει ἐκ τοῦ νόμου τήν εὐχέρεια νά ὁρίζει ὅποιον θέλει γιά κληρονόμο του· μπορεῖ ἐπίσης νά ἐπιλέγει ποιούς θέλει καί ποιούς δέν θέλει νά τόν φροντίζουν στίς ἀνάγκες του, π.χ., ὅταν ἀρρωστήσει. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι οἱ πιέσεις, πού ἀσκοῦνται, ἀποβλέπουν στήν ἐπίσημη καθιέρωση ἑνός νέου σέτ ἀξιῶν, πού ἀποκλίνουν ἀπό τις κανονικές, καί ὄχι στή θέσπιση “δικαιωμάτων”, πού ὑπάρχουν ἤδη στήν ἀμερικανική νομοθεσία. Ὁ γάμος εἶναι κάτι πολύ πάνω ἀπό τόν ἁπλό νομικό θεσμό· τόν δέχεται ἡ κοινωνία ὡς θεμέλιο γιά τήν οἰκογένεια καί ἰδανικό περιβάλλον γιά νά μεγαλώνουν παιδιά· ὡς πηγή ἀριστείας καί εὐρωστίας γιά τό ἔθνος. Οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἀκτιβιστές διεκδικοῦν ὡς δικαίωμά τους τήν ἀμφισβήτηση τῆς πανανθρώπινης ἀλήθειας ὅτι τό ἀρσενικό καί τό θηλυκό ἔχουν πλασθεῖ ἔτσι ὥστε νά συμπληρώνει τό ἕνα τό ἄλλο “εἰς σάρκα μία”, ἡ ὁποία πρέπει νά προστατεύεται ὡς τό φυσικό ὄργανο γιά τή συνέχεια καί πρόοδο τοῦ ἀνθρώπινου γένους.

      
Μύθος 3ος. Κάθε ενωση ἀνθρώπων, τῶν ὁμοφυλόφιλων περιλαμβανομένων, μπορεῖ νά ἀναλάβει ὑπεύθυνα ἀγωγή παιδιῶν μέ εὐεργετικά γιά τήν κοινωνία ἀποτελέσματα. Λένε, δηλαδή, ὅτι μέ τήν ἀπονομή τοῦ στάτους τῶν ἐγγάμων, ὁποιαδήποτε ἕνωση ἀτόμων, χωρίς περιορισμούς φύλου, κτλ., μπορεῖ νά ἀναδειχθεῖ μονάδα ὠφέλιμη στήν κοινωνία στόν τομέα τῆς ἀγωγῆς. Οἱ εἰδικές ἔρευνες, ἐν τούτοις, δείχνουν τό ἀντίθετο. Τό ἐπιστημονικό μήνυμά τους εἶναι σαφές: τό παντρεμένο ζευγάρι, ἡ οἰκογένεια μέ μαμά καί μπαμπά, εἶναι τό ἄριστο γιά τά παιδιά, σέ σύγκριση μέ κάθε ἄλλο “οἰκογενειακό” κατασκεύασμα. Οἱ ὅποιες ἐπινοήσεις οἰκογενειῶν, χωρίς μιά μαμά καί ἕνα μπαμπά παντρεμένους, ἔχουν ἀποτύχει οἰκτρά· τό διακύβευμα πάντοτε ἦταν ἡ εὐτυχία καί τό μέλλον τῶν παιδιῶν. Ἤδη τά παιδιά μας ἀπειλοῦνται ἀπό τήν αὔξηση τῶν ἐλεύθερων συμβιώσεων καί τήν περιθωριοποίηση τοῦ γάμου. Ἄν σ’ αὐτά προσθέσουμε καί τό “γάμο” ἀτόμων τοῦ αὐτοῦ φύλου, στραγγαλίζουμε ἱερά δικαιώματά τους. Τά ντοκουμέντα εἶναι συντριπτικά: παιδιά μεγαλωμένα σέ κατασκευασμένες “οἰκογένειες”, διαφορετικές ἀπό ἐκείνες πού ξέρουμε, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο στό: α) νά ἔχουν κακές ἐπιδόσεις στό σχολεῖο καί προβλήματα ὑγείας· νά εἶναι ἐκτεθειμένα σέ ἐμπειρίες ναρκωτικῶν ἤ καί ἀλκοόλ· β) νά ἐμφανίζουν πρόωρη καί ἀνώριμη σεξουαλική δραστηριότητα ἐκτεθειμένα σέ κινδύνους μόλυνσης ἀπό ἀσθένειες μεταδιδόμενες σεξουαλικῶς, ἄκαιρων ἐγκυμοσυνῶν καί ἐκτρώσεων.



     Μύθος 4ος. Ὁ “γάμος” ὁμοφυλοφίλων εἶναι ἐλεύθερη ἐπιλογή συνειδησιακή καί θρησκευτική.
     Αὐτός εἶναι ὁ πιό ἀστήρικτος ἀλλά καί ὕπουλος μύθος. Ἕνας τέτοιος “γάμος” συγκρούεται μέ βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν, Ἰουδαίων καί Μουσουλμάνων πολιτῶν, οἱ ὁποῖες ἀπορρέουν ἀπό βασικές ἀρχές τῶν θρησκειῶν αὐτῶν. Γιά τό ξερίζωμά τους οἱ ἀκτιβιστές ὁμοφυλόφιλοι ἐργάζονται μέ πάθος νά προωθήσουν τήν ἀτζέντα τους στά σχολεῖα εἰσάγοντας εἰδικά μαθήματα. Στόχος τους ἡ σταδιακή ἀλλοίωση τῆς κοινῆς γνώμης μέ τήν καλλιέργεια τῆς ἰδέας ὅτι ἡ ἀντίθεση πρός τήν ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μισαλλοδοξία καί κακότητα. Τελικός στόχος, ἡ ἀναμόρφωση τοῦ νομικοῦ πλαισίου γιά τό γάμο. Περνᾶνε ἔτσι νόμοι, πού ἐπιβάλλουν σέ ἐλεύθερους ἐπαγγελματίες καί δημοσίους ὑπαλλήλους νά ἀποδέχονται σιωπηλά, κατά τίς συναλλαγές τους μέ πολίτες, ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν προσκρούει στό ἦθος καμιᾶς θρησκείας.
     Στήν πραγματικότητα, ἡ θέσπιση τοῦ “γάμου” ὁμοφυλοφίλων, ὄχι μόνο δέν ἐναρμονίζεται μέ τή θρησκευτική συνείδηση, ἀλλά τουναντίον γίνεται μοχλός ἀνατροπῆς θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καί ἐκδίωξης τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπό τίς κοινωνικές ὑπηρεσίες. Ἕνα πρόσφατο παράδειγμα: Στή Μασσαχουσέττη καί τήν Περιφέρεια τῆς Κολούμπια ἀπαγορεύτηκε ἡ λειτουργία καθολικῶν γραφείων υἱοθεσιῶν, μέ τό σκεπτικό ὅτι ἡ ἠθική στάση τους δέ συνάδει πρός τήν ἀτζέντα τῶν ὁμοφυλόφιλων, τή δυνατότητα, δηλαδή, υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ζευγάρια τοῦ αὐτοῦ φύλου. Γιά τή ριζοσπαστική πολιτική τους εἶναι προτιμότερο νά μένουν τά παιδιά ὀρφανά, παρά νά βρίσκουν οἰκογενειακή στέγη μέσω χριστιανικῶν γραφείων!
 



     Μύθος 5ος. Ὁ “γάμος” ἀτόμων ἴδιου φύλου εἶναι τό ἴδιο πράγμα μέ τό γάμο ἑτερόφυλου ζευγαριοῦ.
     Αὐτός ὁ μύθος ἀπέχει παρασάγγες ἀπό τήν ἀλήθεια. Στήν πραγματικότητα, οἱ ὁμοφυλοφιλικές ἑνώσεις εἶναι βραχύβιες· πολλοί ἀπό τούς ὁμοφυλοφιλικούς “γάμους” στή Μασσαχουσέττη διαλύονται ἀμέσως μετά τή σύστασή τους. Ἐξ ἄλλου, οἱ κίνδυνοι γιά τήν ὑγεία, πού σχετίζονται μέ τίς ὁμοφυλοσεξουαλικές πράξεις, εἶναι ἁπτές πραγματικότητες, ἀδιάσειστα βεβαιωμένες στά Νοσοκομεῖα. Ἄς μή στρουθοκαμηλίζουμε: τό ὁμοφυλοφιλικό σέξ εἶναι βλαβερό καί καταστροφικό γιά τό ἀνθρώπινο σῶμα. Οἱ νόσοι ἀπό τούς ἰούς HIV (AIDS) καί HPV πλήττουν σάν ἐπιδημίες τίς ὁμάδες ὁμοφυλόφιλων ἀνδρῶν. Ἡ ἐνδοοικιακή βία, ἐξ ἄλλου, εἶναι φαινόμενο πού ἐμφανίζεται μέ διπλάσια συχνότητα στά ὁμόφυλα ζευγάρια ἀπ’ ὅ,τι στά ἑτερόφυλα.  

Καί βέβαια, εἶναι αὐτονόητο ὅτι μέ μιά νομική ἕνωση δύο ἄνδρες ἤ δύο γυναῖκες δέν ἀποκτοῦν τή δυνατότητα νά ἑνωθοῦν “εἰς σάρκα μία”. Αὐτό εἶναι φυσιολογικά ἀδύνατο. Οὔτε μιά νομική διαδικασία μπορεῖ νά δώσει ἱερότητα στήν ὁποιαδήποτε ἕνωση. Τοὐναντίον, αὐτή ἡ διαδικασία χωρισμένη ἀπό τή φυσιολογική τάξη, θά δημιουργήσει σύγχυση ἀπαξιωτική γιά τήν ἀξία τοῦ γάμου. Γενικά, οἱ κυβερνήσεις μέ τούς νόμους θεσμοθετοῦν κανόνες, μέ βάση τούς ὁποίους μετρᾶμε καί ἀξιολογοῦμε τά πράγματα. Ἡ θεσμοθέτηση μιᾶς κίβδηλης ἕνωσης ὡς ἰσότιμης μέ τό γάμο ἰσοδυναμεῖ μέ διαστροφή τοῦ ἴδιου τοῦ κανόνα. Ἄν ἡ κυβέρνηση στή χώρα μας νομοθετήσει τό “γάμο” ὁμοφυλοφίλων, αὐτό θά σημαίνει πλήρη καί ἀμετάκλητη ἀπαξίωση τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου. Ὁ γάμος πιά δέ θά ἔχει οὔτε νόημα οὔτε κῦρος. Μιά τέτοια κυβερνητική ἀπόφαση θά ἔλθει σέ πλήρη ἀναντιστοιχία πρός τά δεδομένα τῶν κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, πού ἔχουν κατασταλάξει στά ἑξῆς: Ὑπάρχει ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ: α) μιᾶς οἰκογένειας, πού δημιουργεῖται καί ἐπικυρώνεται ἀπό τήν κοινωνία, ὅταν ἕνας ἄντρας καί μία γυναίκα δεσμεύονται ἐπίσημα μέ ὑποσχέσεις ἀμοιβαίας ἀφοσίωσης καί χτίζουν μιά συνεκτική μονάδα, καί β) μιᾶς συγκατοίκησης δύο ἤ περισσότερων τυχαίων ἀτόμων, πού λένε ὅτι συγκροτοῦν ἕνα σπιτικό, περιφρονώντας καίριους ἠθικούς κώδικες καί καθιστώντας κενά νοήματος ἀξίες καί θεσμούς, αὐτά τά ἴδια τά διαχρονικά θεμέλια τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας.
 



     Ἐπιμύθιο.
    



 Ἐν κατακλείδι, θά λέγαμε ὅτι αὐτό τό κοινωνικό πρόβλημα χαρακτηρίζει μιά κρίσιμη καμπή γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, ὄχι μόνο γι’ αὐτό τό ἔθνος. Αὐτό πού ἐπιδιώκουν οἱ ἀκτιβιστές τῆς ὁμοφυλοφιλίας δέν εἶναι μιά ἐπουσιώδης προσθήκη στό νόμο. Εἶναι μιά ριζική ἀλλοίωση τοῦ θεμελιώδους θεσμοῦ πάνω στόν ὁποῖο βασίζεται ἡ κοινωνία. Τό ἐρώτημα προβάλλει ἀμείλικτο: Θά προστατεύσουμε τό γάμο ὡς θεσμό καθοριστικῆς σημασίας γιά τήν προστασία μητέρων καί παιδιῶν ἤ θά συνταχθοῦμε μέ τίς δυνάμεις ἐκεῖνες πού διακηρύσσουν ὅτι δέν ὑπάρχουν εὐθύνες οὔτε ἀμοιβαῖες ὑποχρεώσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί ὅτι καθένας μπορεῖ νά συμπεριφέρεται σεξουαλικά ὅπως θέλει, χωρίς νά τόν νοιάζει ἄν οἱ πράξεις του βλάπτουν τήν κοινωνία, εἰδικά τά παιδιά, καί ὑπονομεύουν τήν κοινωνική εὐρωστία; 



Janice Shaw Crouse           

6 σχόλια:

  1. Σιγά-σιγά μαζί με την "πρόοδο" ξεφυτρώνουν και οι ιεροεξεταστές!!Άρα η ιστορία επαναλαμβάνεται,
    όπως και στην περίπτωση της αναζωπύρωσης του φα
    σισμού σε όλη την Ευρώπη,που την έπνιξε στο αί-
    μα μεταξύ 1939-1945!!
    Όσο για το άρθρο της "κυρίας"το μόνο,που αποδέ-
    χομαι είναι ότι τα ομόφυλα ζευγάρια ΔΕΝ πρέπει και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να υιοθετούν και να ανατρέφουν παιδιά!!ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ κατά των παιδι
    ών και των κοινωνιών!Κατά τα άλλα ας ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΑ
    ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ!!!
    Και κάτι ακόμη:Υπάρχει στην εκκλησία και δη στα
    μοναστήρια ακολουθία, αδελφοποιίας,που είναι
    κάτι σαν γάμος μεταξύ δύο ομοφύλων;Την έχω στα
    χέρια μου για όποιον αμφιβάλλει να του τη στεί-
    λω!Για να μην αναφέρω περίπτωση αυτοκράτορα,που παντρεύτηκε δυο φορές με άντρες πριν γίνει τέτοιος,αφού πρώτα σκότωσε τον ευεργέτη του!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδη, Υπαρχη στο Αγιο Ορος τετοιο πραγμα που μας λες, & τι Μοναστηρια εννοεις;;;
    Και γιατι δεν μας αναφερεις την περιπτωση του Αυτοκρατορα;;;
    Συγγνωμη εαν σε ενοχλησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Βασίλειος ο Α΄ο Μακεδών δολοφόνος του Μιχαήλ Γ΄της δυναστείας του Αμορίου!Ιδρυτής της δυναστείας των Μακεδόνων!!Ρωμαλέος,ευειδής
    με προσόντα ελκυστικά παντρεύτηκε τον ηγούμενο μοναστηριού της Κων/
    πολης και στη συνέχεια το γυιο της Πατρινής πλούσιας αρχόντισας Δανιηλίδας!!Πηγή κάποιος σύχρονος χρονογράφος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. «Ο Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών "προήχθη από ευτελούς υπηρέτου ενός των μεγιστάνων της Κωνσταντινουπόλεως εις το περίβλεπτον αξίωμα του μονάρχου της Ανατολής. Ίνα αξιωθή τοιαύτης μεταβολής της εαυτού τύχης, ουδέν μέγα ή απλώς γενναίον έπραξεν• απ' εναντίας δεν ανέβη τας κυριωτέρας της κλίμακος εκείνης βαθμίδας ειμή δια πολυειδώς αισχρού εξευτελισμού και δια κακουργίας δεινής.» (Κ. Παπαρρηγόπουλου, "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", τ. 5, κεφ. Β΄.)
    Ο πρώτος γάμος μεταξύ ανδρών δεν έγινε το 2008 στην Τήλο, αλλά, σύμφωνα με πλείστες ιστορικές μαρτυρίες, τον θ΄ αι. μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Ένας άξεστος ιπποκόμος, Φτω-
    χός κι αγράμματος χωριάτης, αλλά όμορφος και με ωραία κορμοστασιά νέος, νυμφεύτηκε τον Νικόλαο, ηγούμενο μοναστηριού και μερικά χρόνια αργότερα έναν άλλο άνδρα, γιό πλού-
    σιας χήρας, τον Ιωάννη. Μέσω αυτών των γάμων απόκτησε διασυνδέσεις στην Κωνσταντινούπολη και σύντομα έγινε "παρακοιμώμενος" του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄. Αργότερα, μέσα σε
    ένα λουτρό αίματος και οργίων κατάφερε να κατακτήσει ο ίδιος το θρόνο.Πρόκειται για τον Βασίλειο Α' τον Μακεδόνα, τον πρώτο αυτοκράτορα της Μακεδονικής-λεγόμενης- δυναστείας.
    Οι γάμοι αυτοί του Βασιλείου με άνδρες είναι οι πρώτοι, που τεκμηριώνονται από ιστορικές πηγές, δεν είναι όμως πρωτόγνωροι στη χριστιανική παράδοση. Οι γάμοι μεταξύ ανδρών, ή "ε
    νώσεις", ή "αδελφοποιήσεις", όπως συγκαλλυμένα ενίοτε λέγονται, έχουν πολύ βαθιές ρίζες στο χριστιανισμό ξεκινώντας από τη Βίβλο και φθάνοντας μέχρι τις μέρες μας (βλ «Άγια ζευγάρια ομοφύλων».)
    Ο γάμος του Βασιλείου Α΄ με τον Ιωάννη, όπως μας τον διασώζει στη «Χρονογραφία» του ο βυζαντινός αξιωματούχος (κουροπαλάτης και μέγας δρουγγάριος της βίγλας), Ιωάννης Σκυλίτζης. Διακρίνονται από αριστερά: Η μητέρα του Ιωάννη, Δανιηλίδα, το ζεύγος των μελλονύμφων Βασίλειος - Ιωάννης, ο ιερέας, που τελεί τον γάμο και πίσω του άλλοι ιερείς, ενώ ανάμεσα στο ζεύγος και στον ιερέα φαίνεται ανηγμένο το Ευαγγέλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφοποιητοι η αλλιως βλαμηδες ειναι αλλο και αλλο οι ομοφυλοφιλοι . Ας μην μπερδευεται ο κοσμος . Πιθανως ετσι ενοησε ο Τατσοπουλος αυτο που αναφερει ο Κολοκοτρωνης στα απομνημονευματα του οτι δηλαδη ηταν βλαμης με τον ισχυρο Τουρκαλβανο απο το Λαλα της Ηλειας τον Αλη Φαρμακη και ετσι τον βοηθησε το 1808 κατα του Βελη Πασα .Φυσικα καταλαβε ο Τατσοπουλος απλως ηθελε να συκοφαντησει τον Κολοκοτρωνη . Αυτος ο θεσμος των αδελφοποιτων ηταν απλως τροπον τινα η εδραιωση μιας στενης φιλιας μεταξυ πολεμικων συνηθως αντρων ουτως ωστε να υπαρχει μια περαιτερω ηθικη υποχρεωση αλληλοβοηθειας αν ερθουν δυσκολες περιστασεις .Χαρακτηριστικο ειναι οτι ο πρωτος βαθμος της Φιλικης Εταιρειας ηταν αυτος του βλαμη η αλλιως αδελφοποιτου . Ουδεις φυσικα φανταζεται οτι ειχε γεμισει η Ελλαδα ομοφυλοφιλους στα χρονια της Φιλικης Εταιρειας . Να μην συγχεουμε τα πραγματα .Αλλωστε η λεξη βλαμης εμεινε και στα ρεμπετικα τραγουδια και δεν ενοει φυσικα τους ομοφυλοφιλους αλλα τους αδελφικους φιλους .Τωρα για το αν καποιοι φιλοδοξοι στην βυζαντινη περιοδο γιναν ζιγκολο καποιων ισχυρων για να ανεβουνε παρατηρειται σε ολες τις περιοδους αλλα οχι οτι στην Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια ειχε θεσμοθετηθει κατι τεοιο . Για ονομα του Θεου . Οσο για την Βιβλο δεν αναφερει ουτε μια περιπτωση αδελφοποιτων εκτος και αν εννοηθει σαν τετοια η στενη φιλια του Δαυιδ με τον Ιωναθαν αλλα οποιος θελει μπορει να παρεξηγησει οτι θελει . Αυτα περι αδελφοποιτων η βλαμηδων για να μην μπερδευεται ο κοσμος και τους συγχεει με τους ομοφυλοφιλους .Α.Μ

      Διαγραφή
  5. Από δω τό έφερες από κει το πήγες πάλι προσπάθησες να δικιολογή-
    σεις τα πράγματα!Σε παραπέμπω μιας και διαθέτεις ίντερνετ στο όνομα
    ου ρηθέντος αυτοκράτορος-που δεν ήταν ο μόνος!-,όπου με λίγη καλή θέληση και προσοχή θα ΔΕΙΣ ποιος ήταν!!!
    Παρά ταύτα ΔΕΝ παραγνωρίζεται το όλο έργο του τόσο αυτού, όσο και της ιδρυθείσης δυναστείας!Τουλάχιστον μέχρι το θάνατο του ΟΝΤΩΣ με-
    γάλου ομώνυμού του του Β΄!Από κει και πέρα η αυτοκρατορία άρχισε
    τον κατήφορο!!
    Για μία ακόμη φορά θα πω ότι,όταν δεν υπάρχει πρόκληση,ΔΕΝ δικαιού-
    ται κανείς να υβρίζει τους ανθρώπους αυτούς,γιατί δυστυχώς για ΣΑΣ
    τους στρέιτ ΠΟΛΛΟΙ απ' αυτούς υπήρξαν και λαμπροί ηγέτες,αλλά και ευεργέτες της ανθρωπότητας!!ΤΕΛΟΣ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου