Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Θέλουμε να ελπίζουμε, οτι ο κ. Ανθιμος θα απάντησε στον θρασύτερο και αντιπαθέστερο Υπουργό της ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ, ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να συμφωνήση με τον "εγκεφαλικό θάνατο" των απιστων χασαπηδων της Μινεσσοτα και επομένως με ολόκληρη την υπόθεσι των κανιβαλικών Μεταμοσχεύσεων.
Εδωσε ομως ο κ. Ανθιμος μία τέτοια θαρραλέα απάντησι;
Οι εικόνες δείχνουν το αντίθετο.


Συνάντηση Υπουργού Υγείας με Μητροπολίτη Άνθιμο

Συνάντηση με τον μητροπολίτη Άνθιμο, στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, για θέματα που αφορούν την προώθηση των μεταμοσχεύσεων και τη συνεργασία στην προσπάθεια που καταβάλει η πολιτεία για στήριξη και επανένταξη των τοξικομανών, είχε το μεσημέρι ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανδρέας Λοβέρδος.

Σε δηλώσεις του, μετά τη συνάντηση, ο κ. Λοβέρδος επισήμανε ότι η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να είναι «ουραγός» στις μεταμοσχεύσεις, σημείωσε τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να πειστεί η κοινή γνώμη για την αναγκαιότητά τους και τόνισε ότι η εκκλησία έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στην κατεύθυνση αυτή.

«Στην περίπτωση των μεταμοσχεύσεων δεν επιτρέπεται η Ελλάδα να έχει καταστεί ουραγός και στα Βαλκάνια, όχι μόνο στην Ευρώπη, με τέσσερις μεταμοσχεύσεις, ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Πρέπει να φτάσουμε στα επίπεδα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, ή εν πάση περιπτώσει πολύ γρήγορα να αποκτήσουμε διψήφιο αριθμό», τόνισε ο υπουργός.

Από την πλευρά του, ο μητροπολίτης Άνθιμος επιβεβαίωσε την καλή συνεργασία που υπάρχει με την πολιτεία και τη διάθεση να επιλυθούν και να προωθηθούν ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος.

Όποιος σκάβει τον λάκο του άλλου…


Του ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ (*)


Η Τουρκία, χρησιμοποιώντας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρελκυστικά και καταχρηστικά την αξία του γεωγραφικού χώρου που κατέχει ως κράτος, κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη στήριξη των χωρών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και να θέσει υπό πολυετή ομηρία Κύπρο και Ελλάδα. Με την καθοριστική στήριξη των ως άνω χωρών, η Τουρκία κατέλαβε το 40% της Κύπρου, το οποίο, παρά τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, συνεχίζει να κατέχει διατηρώντας 40 χιλιάδες στρατό κατοχής στην πολύπαθη νήσο. Ταυτόχρονα, ασκώντας κρατική τρομοκρατία, έθεσε υπό ομηρεία την Ελλάδα, η οποία επί τριάντα χρόνια δεν μπορεί να κάνει χρήση ενός κυριαρχικού της δικαιώματος, που είναι η επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο σύνολο του θαλάσσιου χώρου της. Για να ισχυροποιήσει δε τις θέσεις και τα επιχειρήματά της απέναντι στην Ελλάδα, η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που είναι σε ισχύ από το 1982. Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όμως, δίνει το δικαίωμα στις χώρες που έχουν θαλάσσιες ακτές, να ορίσουν κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), κατόπιν συμφωνίας με τις όμορες προς αυτές χώρες. Αυτό ακριβώς το δικαίωμα έκανε χρήση η μικρή και διαμελισμένη Κύπρος, και όρισε την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο, ενώ είναι σε εξέλιξη ανάλογη διαδικασία με τη Συρία.
"Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όμως, δίνει το δικαίωμα στις
χώρες που έχουν θαλάσσιες ακτές, να ορίσουν κάτω από

συγκεκριμένες
διαδικασίες την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη"

















Η Τουρκία, εγκλωβισμένη στην πρακτική της άσκησης κρατικής τρομοκρατίας σε Ελλάδα και Κύπρο και στην απόφασή της να μην αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, όσο διαρκούσε η διαδικασία της οριοθέτησης, στην ουσία παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων. Το μόνο που κατάφερε, ήταν να επεκτείνει εξ αντικειμένου το casus belli που ίσχυε για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων και να θέσει υπό ομηρία την Ελλάδα και στο ζήτημα της κήρυξης της ΑΟΖ σε όλο το θαλάσσιο χώρο από το Θρακικό Πέλαγος μέχρι το Αιγαίο, το Καστελόριζο και την Κύπρο.

Η Τουρκία άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έπεσε η ίδια στο λάκκο που έσκαβε χρόνια τώρα σε Κύπρο και Ελλάδα, όταν οι παλιοί καλοί φίλοι, Ισραήλ και ΗΠΑ, έκαναν πρακτικά βήματα στο ζήτημα της εξόρυξης του φυσικού αερίου και πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Τότε συνέλαβε ένα στρατήγημα που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, θα την έβγαζε από το αδιέξοδο. Ανακάλυψε την Παλαιστίνη, τη Γάζα
και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό. Και ένας λαός που πένεται και κυριολεκτικά δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ανταποκρίνεται σε όποιο χέρι βοηθείας του απλωθεί, έστω και τουρκικό.

Ποιο ήταν το κεντρικό ζητούμενο του στρατηγήματος;

Να ρίξει το Ισραήλ μέσα στο λάκκο που έσκαψε το ίδιο για τους Παλαιστινίους. Δηλαδή, εκμεταλλευόμενη τον πόνο των Παλαιστινίων, να θέσει υπό ομηρία ολόκληρη τη ΝΑ Μεσόγειο, και μέχρι να λυθεί το Παλαιστινιακό και να ορίσει η Παλαιστίνη τη δική της ΑΟΖ στη Μεσόγειο, να σταματήσει κάθε διαδικασία καθορισμού της ΑΟΖ των γειτονικών χωρών και να παγώσει κάθε διαδικασία εξόρυξης στην περιοχή αυτή.Στα πλαίσια αυτού του στρατηγήματος, η Τουρκία διεκδίκησε το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, μια διαδικασία που διακόπηκε βίαια, με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, το Δεκέμβρη του 2008. Αυτός ήταν ο λόγος του εκνευρισμού του Ερντογάν στο Νταβός, ένα μήνα μετά, όταν έφυγε από το πάνελ, αφήνοντας σύξυλο τον Σιμόν Πέρες, καταγγέλλοντας το Ισραήλ ως χώρα δολοφόνο μικρών παιδιών. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι, χρόνια τώρα είναι ο βασικός υποστηρικτής της Τουρκίας στον αγώνα που γίνεται να αναγνωριστεί διεθνώς η Γενοκτονία που υπέστησαν Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι από τους Τούρκους. Άλλος ένας λάκκος δηλαδή, που πέφτουν μέσα εκείνοι που τον έσκαψαν για τους άλλους, τους γενοκτονημένους λαούς της Ανατολής.

Στη συνέχεια, στα πλαίσια του ιδίου στρατηγήματος, η Τουρκία προσπάθησε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, υπενδυόμενη την προβιά του ακτιβιστή ανθρωπιστή αυτή τη φορά. Το γενοκτόνο τουρκικό κράτος, διέθεσε τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη μίσθωση του Μαβί Μαρμαρά και ανέθεσε στην παρακρατική ισλαμοφασιστική οργάνωση ΙΗΗ την αποστολή να σπάσει το εμπάργκο. Ο στόχος ήταν να αποκτήσει ναυτική δραστηριότητα η Λωρίδα της Γάζας, για να ισχυροποιηθούν τα επιχειρήματα της Τουρκίας που θα οδηγούσαν στην ομηρία της ΝΑ Μεσόγειο. Το Ισραήλ αντέδρασε με το γνωστό τρόπο, για να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ και να φθάσουμε σήμερα να μιλάμε για το Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας;
Ποιο είναι το σχέδιο αυτό;

Θα παραθέσουμε τους κεντρικούς του άξονες.
Η Τουρκία σε πρώτη φάση θα επιδιώξει να έχει αυξημένη και μόνιμη παρουσία με πλοία του πολεμικού της ναυτικού στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του Κόλπου της Αλεξανδρέττας και της Διώρυγας του Σουέζ και κυρίως στα όρια της ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ, με το πρόσχημα της προστασίας των τουρκικών εμπορικών πλοίων που θα κινούνται στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει εμπράκτως τις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Μάλιστα, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει στο Αιγαίο με τα πολεμικά της αεροπλάνα. Δηλαδή, όπως με τις πτήσεις των πολεμικών της αεροσκαφών αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγαίο και δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών του πηγών, έτσι, με τις κινήσεις των πολεμικών της πλοίων στην περιοχή μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ, θα επιδιώξει να αμφισβητήσει εμπράκτως τα νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα των ως άνω χωρών και υπό το φόβο μιας πολεμικής σύγκρουσης, να προκαλέσει την παρέμβαση των ΗΠΑ και να παγώσουν οι διαδικασίες εξόρυξης και εκμετάλλευσης.

Παράλληλα, η Τουρκία θα επιχειρήσει να πετύχει εντός του Σεπτεμβρίου την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κυρίαρχου κράτους, στην επικείμενη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αμέσως μετά, σχεδιάζει να ανακηρύξει μονομερώς την δική της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο μέχρι τα 200 ν.μ., και με βάση την αρχή της αναλογικότητας, να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με το ψευδοκράτος, χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα ΑΟΖ στο Καστελόριζο. Στη συνέχεια, σχεδιάζει να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, θέτοντας έτσι υπό τον έλεγχό της το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο έχουν λάβει εντολή να προβούν στις απαραίτητες επιχειρησιακές προετοιμασίες για να προστατεύουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία.

Τέλος, στα πλαίσια του σχεδίου αυτού, η Τουρκία, μέσω της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις στην ΑΟΖ Τουρκίας-ψευδοκράτους-Παλαιστίνης, έχοντας καταφέρει να περικλείσει και να απομονώσει εντελώς από θαλάσσης το Ισραήλ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει και το βέτο της Άγκυρας, στις προσπάθειες που καταβάλλει για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

Υπάρχουν και άλλα υποτιθέμενα «βέλη στη φαρέτρα» της Άγκυρας, όπως η καταγγελία του Ισραήλ στον ΟΗΕ για το πυρηνικό του οπλοστάσιο, η καταγγελία επίσης στον ΟΗΕ για τον αποκλεισμό της Γάζας, η πλήρης διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, το πλήρες πάγωμα των εμπορικών σχέσεων και άλλα.
Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά κενά και αδυναμίες στο Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας εναντίον του Ισραήλ, το οποίο επιδέχεται και πολλές αναγνώσεις.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα, εν όψει της μονομερούς ανακήρυξης της τουρκικής ΑΟΖ, πρέπει να είναι έτοιμη να διαχειριστεί το ζήτημα του Καστελόριζου, αν δεν το έχουν «διευθετήσει» ήδη εκείνοι που χαϊδολογούνται χρόνια τώρα με την Τουρκία.

Επίσης, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ισραήλ δεν βοηθούσαν με χέρια και πόδια την Τουρκία να καταλάβει τα 40% του εδάφους της Κύπρου και να κρατηθεί πάνω στο νησί τόσα χρόνια, όλα θα ήταν πιο εύκολα για όλους. Είναι ο λάκκος που λέγαμε…

(*) ΠΗΓΗ: Strategy Report
MERABELLO LIBRO D' ORO

Σκόπια:

Εντυπωσιακός ο εορτασμός

της Ημέρας της Ανεξαρτησίας


skopia








Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες συνεχίστηκε από τους πολίτες ο γιορτή της Ημέρας της Ανεξαρτησίας στην πλατεία Μακεδονίας, μπροστά από το μνημείο του «Αλέξανδρου του Μακεδόνα» και το σιντριβάνι.


Οι πολίτες διασκέδασαν με τους μουσικούς και τους τραγουδιστές οι οποίοι άφησαν μια καλή ανάμνηση στην επέτειο των 20 χρόνων της ανεξαρτησίας.


Στο πανηγυρικό μέρος του εορτασμού συμμετείχαν πολίτες από όλη τη χώρα που τελείωσε με τα πυροτεχνήματα και τα επίσημα εγκαίνια του μνημείου του 'Αλέξανδρου του Μακεδόνα' με το σιντριβάνι.


Ο πρωθυπουργός, Νίκολα Γκρούεφσκι, κάλεσε για ενότητα ως προς το ζήτημα του ονόματος της χώρας.


«Εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε οποιαδήποτε προτεινόμενη λύση στη διαφορά του ονόματος που θα μας ανάγκαζε σε αλλαγή του Συντάγματος και του κράτους δικαίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ είναι απαραίτητοι αλλά όχι με λύσεις που δημιουργούν νέες απογοητεύσεις και ιστορικές πιέσεις στο έθνος», δήλωσε ο Γκρούεφσκι.


Προηγήθηκε η Δήλωση της ανεξαρτησίας στο Κοινοβούλιο από τον πρόεδρο Ίβανοφ πριν πάει στο νέο «Μουσείο του Μακεδονικού Επαναστατικού Αγώνα».


Μετά την επίσημη δήλωση στο κοινοβούλιο περιστοιχιζόμενος από αρκετές εκατοντάδες στρατιώτες και αστυνομικούς και στη συνέχεια με νεότερους που συμβόλιζαν το μέλλον πέρασαν την Πύλη της Μακεδονίας και μέσω της πλατείας έφθασαν στο μουσείο.


Ακολούθησαν τα μουσικά συγκροτήματα και οι διάσημοι τραγουδιστές καθώς και η «μακεδονική Φιλαρμονική», η όπερα και το μπαλέτο. Η Καρολίνα Γκόσεβα ανέβηκε στον τεράστιο γερανό και τραγούδησε το γνωστό τραγούδι Ζέμιο Μόγια- η πατρίδα μου.

http://www.echedoros-a.gr/

Ο ...κύων της Νεας Υόρκης

να πάψη να ...γαυγίζει...



Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ




ΓΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ

ΞΕΧΝΑΜΕ



ΙΔΟΥ, που οι αποφάσεις του ΜΠΑΛΑΜΑΝΤ, εφαρμόζονται επακριβεστατα.



ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΟΥΘΗΡΑΝΩΝ




Μετα την αναγνωρισι των Παπικων,
σειρά είχε η αναγνώρισι του βαπτίσματος των προτεσταντών.


Αυτό έγινε επίσημα πλέον (ανεπίσημα εφαρμοζόταν εδώ και χρόνια) κατά την 13η διμερή συνάντηση Λουθηρανών της Γερμανίας αφ ενός και Οικουμενικού Πατριαρχείου αφ ετέρου, που είχε λάβει χώρα στο Φανάρι κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου 2004.


Σε δελτίο τύπου της Ευαγγελικής Εκκλησίας στη Γερμανία των Λουθηρανων) με ημερομηνία 27 Σεπτεμβρίου 2004, διαβάζουμε και τα εξής:
Η Ευαγγελική Εκκλησία στη Γερμανία (ΕΚD) και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζουν εκατέρωθεν το βάπτισμα των μελών τους (Gemeindeglieder).


Πάνω σ αυτό συμφώνησαν την περασμένη βδομάδα οι αντιπροσωπείες της EKD και του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνστ/πόλεως στο πλαίσιο του μεταξύ διμερούς θεολογικού διαλόγου.


Παρ όλον ότι δεν υπάρχει ακόμη εκκλησιαστική ένωσις μεταξύ των δύο εκκλησιών, θεωρούμε τα μέλη μας εκατέρωθεν ως βαπτισμένα και απορρίπτουμε εν περιπτώσει αλλαγής Ομολογίας την ανάγκη νέας βαπτίσεως.


Αυτή η φράση περιλαμβάνεται στο κοινό ανακοινωθέν, το οποίο υπεγράφη στήν Κωνσταντινούπολη μεταξύ των εκπροσώπων των δύο εκκλησιών Επισκόπου Rolf Koppe και Μητροπολίτου Αυγουστίνου της Ελληνορθόδοξου Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.

( ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΕΥΧΟΣ 38)

Οι Μαχαραγιάδες της Κατοχικής ενώ πίνουν το αίμα του λαού σπαταλούν το δημόσιο χρήμα

Αίσχος - Αίσχος

900.000 ευρώ θα μας στοιχίσει το γραφείο του Βενιζέλου


Και άλλο θα επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Γραφεία από χρυσάφι για Ευ. Βενιζέλο και Θ. Πάγκαλο. Διαβάστε αναλυτικά την απόφαση στην εφημερίδα της κυβερνήσεως

Τι και αν ζούμε σε περίοδο κρίσης. Αυτό δεν φαίνεται να πτοεί τον Ευ. Βενιζέλο, το Γραφείο του οποίου ως αντιπροέδρου θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό περί τα 900.000 ευρώ.

Σύμφωνα με απόφαση που δημοσιεύθηκε ήδη στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, τεύχος Β΄, αριθμός 1763, 4/8/2011 (1763/ 4-8-2011), το κόστος λειτουργίας του πολιτικού γραφείου του Βενιζέλου ως αντιπροέδρου, ανέρχεται στο ποσό των 895.000 ευρώ, ετησίως.

Το εν λόγω γραφείο θα στελεχωθεί από 20 άτομα, εκ των οποίων οι 15 θα είναι μετακλητοί ή με απόσπαση υπάλληλοι και οι υπόλοιποι 5 ειδικοί σύμβουλοι και συνεργάτες.

Όμως αυτό είναι το ένα γραφείο του Ευ. Βενιζέλου, αφού εκτός από αντιπρόεδρος είναι και υπουργός Οικονομικών και διατηρεί και εκεί έτερο γραφείο το οποίο κοστίζει ετησίως άλλες 800.000 ευρώ περίπου.

Εκτός από τον Βενιζέλο έχουμε και δεύτερο αντιπρόεδρο, ο οποίος έχει και αυτός με τη σειρά του πολιτικό γραφείο, για το οποίο θα πληρώσουμε χρυσάφι επίσης, αφού θα μας κοστίσει 1.000.000 ετησίως.

Σε αυτό εργάζονται είκοσι υπάλληλοι.

Αναλυτικά η απόφαση:

Αριθμ. 1/11 (ΦΕΚ 1763 Β/4-8-2011): Σύσταση Πολιτικού Γραφείου του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ενιαίων θέσεων ειδικών συμβούλων – συνεργατών, μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και αποσπασμένων υπαλλήλων του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου του Δημοσίου Τομέα.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις των άρθρων 55 παράγραφοι 1, 3, 4 και 6, 56, 57 και 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την «Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» (ΦΕΚ 98/Τ.Α΄/22.4.2005).

2. Τις διατάξεις του άρθρου 22, παράγραφος 3 του Νόμου 2362/1995 «Περί Δημοσίου Λογιστικού Ελέγχου των Δαπανών του Κράτους και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 247/Τ.Α΄/27.11.1995).

3. Τις διατάξεις του π.δ. 63/2011 (ΦΕΚ 145/Τ.Α΄/17.06.2011) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών»....

4. Τις διατάξεις του π.δ. 185/2009 (ΦΕΚ 213/Τ.Α΄/7.10.2009) «Ανασύσταση του Υπουργείου Οικονομικών, συγχώνευση του Οικονομίας και Οικονομικών με τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και μετονομασία του σε «Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας» μετατροπή του Υπουρείου Μακεδονίας-Θράκης σε Γενική Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης και υπαγωγή στο Υπουργείο Εσωτερικών της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας-Θράκης και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής».

5. Την απόφαση με αριθ.2/56591/0020/3-8-2011 με την οποία έχει εγγραφεί νέος φορέας στο Υπ. Οικονομικών.

6. Από τις διατάξεις της απόφασης αυτής προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 447.640 ευρώ περίπου, για το τρέχον οικονομικό έτος 2011, 895.280 ευρώ περίπου για το 2012 και 895.280 ευρώ περίπου, για καθένα από τα επόμενα έτη. Οι δαπάνες αυτές θα καλυφθούν, όσον αφορά στο τρέχον οικονομικό έτος από πιστώσεις του εκτελούμενου προϋπολογισμού του Υπουργείου Οικονομικών (Ε.Φ. 23-730 ΚΑΕ ομάδων 0200,0500,0700,0800 και 1000).

Κατά τα επόμενα έτη, η προκαλούμενη δαπάνη θα καλύπτεται από τις πιστώσεις που εγγράφονται κατ’ έτος για το σκοπό αυτό στον ανωτέρω προϋπολογισμό, αποφασίζουμε:

1. Συνιστάται από 17.06.2011 Πολιτικό Γραφείο του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης για να επικουρεί στο έργο του τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης του οποίου η θέση συστάθηκε με το π.δ. 63/2011 (ΦΕΚ 145/Τ.Α΄/17.06.2011).

2. Στο ως άνω Πολιτικό Γραφείο συνιστώνται για την εκπλήρωση του σκοπού του 10 (δέκα) θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και 5 (πέντε) ενιαίες θέσεις ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών.

3. Στο ως άνω Πολιτικό Γραφείο για την εκπλήρωση του σκοπού του,αποσπώνται μέχρι 5 (πέντε) υπάλληλοι του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου του Δημόσιου Τομέα.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 3 Αυγούστου 2011

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011


ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ -

ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ ΝΑΙ

ΑΓΙΟΣ ΟΧΙ


Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι καὶ συναισθηματισμοὶ δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὴν ἁγιότητα. Ἄρχισαν νὰ γίνονται ἔρευνες γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης ἐπισταμένα, ὅταν ἔγινε λόγος γιὰ τὴν ἁγιοποίησή του. Κανεὶς δὲν ἀμφισβήτησε τὸ φρικτὸ μαρτύριό του, ποὺ ἔγινε ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γιὰ τὴν Πατρίδα. Ὅταν ὁ Τοῦρκος Διοικητὴς Νουρεντὶν τὸν παρέδωσε στον ὄχλο γιὰ νὰ τὸν λιντζάρει τοῦ εἶπε: «Εἶσαι ἐχθρὸς καὶ προδότης τῆς πατρίδος μας», γι’ αὐτὸ καὶ μαρτύρησε. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Χατζησταύρου (στενὸς συνεργάτης τοῦ Σμύρνης, τότε ἐπίσκοπος Τράλλεων) ἦτο μαζί του σχεδόν μέχρι τό τέλος. Ἄραγε γιατὶ δὲν προέβη στὴν ἁγιοποίησή του; Ἀκριβῶς γιατὶ ἐγνώριζε τὴ βιοτή του, τὴ δράση του καὶ τὶς θέσεις του.


Κανεὶς δὲν προέβη στὴν ἁγιοποίηση τοῦ Βενιζέλου, ἂν καὶ αὐτὸν τὸν εἶχαν οἱ Μικρασιάτες στὰ εἰκονίσματα τους. Ἀκόμη καὶ ἂν κατηγορεῖται καὶ αὐτὸς γιὰ Μασονία δὲν μᾶς ἀφορᾶ, ἀφοῦ δὲν ζητήθηκε ἀπὸ κανένα νὰ τὸν προσκυνήσει ὡς ἅγιο. Στὸ Χρυσοστομο Σμύρνης πάντοτε καταθέταμε στεφάνια καὶ κάναμε ἐπιμνημόσυνες δεήσεις καθὼς καὶ γιὰ ὅλα τὰ θύματα τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ὅσοι κατάγονται καὶ μεγάλωσαν στὴ Ν. Ἰωνία Βόλου τὸ γνωρίζουν πολὺ καλὰ αὐτό. Ὡς ἐθνομάρτυρας ἔχαιρε τοῦ θαυμασμοῦ καὶ τοῦ σεβασμοῦ ὅλων. Ὡς ἅγιος ὅμως, μετὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ ἦλθαν στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει ἀποδεκτός. Ἀποτελεῖ σκέτη παραφωνία μέσα στὸ ἁγιολόγιο, σκέτη μομφὴ στὴ χορεία τῶν ἁγίων. Γιατί ἡ Ἐκκλησία ἀρνήθηκε νὰ ἁγιοποιήσει τὸν Ἀθανάσιο Διάκο, τὸν Ἡσαΐα Σαλώνων, τὸν Παπαφλέσσα; Γιατὶ ἀκριβῶς ἄλλο ἐθνομάρτυς καὶ ἄλλο ἱερομάρτυς. Ὁ ἅγιος πρέπει νὰ εἶναι φῶς, παράδειγμα πρὸς μιμήση σὲ ὅλα καὶ ἰδιαίτερα στὴν πίστη.


Τὸ ἔργο του «Περὶ Ἐκκλησίας» καθὼς καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἔγραψε ὡς διάκονος τὸ 1897 καὶ εἶναι ὀρθοδοξότατα· διαβάστε ὅμως καὶ τὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κανταβρυγίας Πρωθιεράρχη Πάσης Ἀγγλίας καὶ Μητροπολίτη Ἀρχιβάλδο γιὰ νὰ δεῖτε τὶς θέσεις του τὸ 1907. Διαβάστε τὸ σχέδιο τῆς Μικρασιατικῆς ἀμύνης ποὺ ἔγραψε τὸ 1922. Μέχρι καὶ φρόνημα ἄλλαξε ὁ ταλαίπωρος γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν λατρευτή του πατρίδα. Τὰ πάντα τὰ θυσίαζε χάριν τῆς πατρίδος, ἀκόμη καὶ τὴν ἀρχιερωσύνη του. Γιατί ἄραγε τὸν ἁγιοποίησε πρῶτα–πρῶτα ἡ Προτεσταντική Ἐπισκοπιανὴ «Ἐκκλησία»; Μήπως γιατὶ ξεπούλησε τὰ πρωτοτόκια τῆς θρησκευτικῆς ἀληθείας (ὅπως ὁ ἴδιος ἔγραφε τὸ 1897) ἀντὶ πινακίου φακῆς, δηλαδὴ ἀντὶ εὐτελοῦς βοηθείας γιὰ τὴν Πατρίδα ἐκ μέρους τῆς Δύσεως; Ἂν ἤξεραν πόσο κακὸ ἔκαναν στὴν μνήμη του καὶ τὴ φήμη του αὐτοὶ ποὺ προέβησαν στὴν ἁγιοποίησή του, μετὰ ἀπὸ 70 χρόνια ἀπὸ τό μαρτύριό του, δὲν θὰ τολμοῦσαν νὰ τὸ κάνουν. Ὡς ἐθνομάρτυρας ἦταν παράδειγμα πρὸς μίμησι, ἀποτελοῦσε πρότυπο γιὰ τὴν φιλοπατρία του, ὡς ἅγιος ὅμως ἀποτελεῖ ὄνειδος γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ χαρὰ γιὰ τοὺς Μασόνους που ἐπέβαλλαν στανικὰ τὴν ἁγιοποίησή του.


Γιὰ τὸ θέμα τῆς μασονικῆς του ἰδιότητος ὑπάρχουν τεκτονικὰ δελτία ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ ἀειμνήστου καὶ πολεμίου τῆς Μασονίας κ. Νικ. Ψαρουδάκη γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Πέραν αὐτοῦ, ἂν ἐξετάστε τὰ κείμενα καὶ τοὺς λόγους του, θὰ διαπιστώσετε πὼς περιέχουν ἰδέες, φράσεις καὶ λέξεις εἰδωλολατρικὲς καὶ πανθεϊστικὲς ποὺ συνάδουν μὲ τὴν Μασονία. Ἐξάλλου ἔχει ὑποβληθεῖ καταγγελία–προσφυγὴ στὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο ἀπὸ τὸ σύλλογο μας ἀπὸ τὸ 2002 μὲ ἀρ. κατάθεσης 1010/11-9-02 μέσῳ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος, ὅπου ἀναφέρονται ὅλα τὰ σχετικὰ στοιχεῖα μὲ τὸ αἴτημα νὰ ἐπανεξετασθοῦν τὰ πάντα σχετικὰ μὲ τὴν ἁγιοποίηση αὐτή. Δυστυχῶς ἐκώφευσαν καὶ ἀδιαφόρησαν. Αὐτὸ ποὺ ἤθελαν τὸ κατάφεραν. Κατεσκεύασαν ἕναν ἅγιο στὰ μέτρα τους, οἰκουμενιστή, συγκρητιστή, ἐκκοσμικευμένο, πολέμιο τοῦ μοναχισμοῦ καὶ τόσα ἄλλα.


Ἂν ἔχετε ἀγαθὴ προαίρεση ἀδελφοί, θὰ συμμεριστεῖτε τὸν πόνο καὶ τὴν ἀγωνία μας νὰ μὴν προσκυνήσουν οἱ μελλοντικὲς γενιὲς καὶ τὰ παιδιὰ καὶ ἐγγόνια μας ἕναν οἰκουμενιστή, μασόνο καὶ ὀπαδὸ τῆς πανθρησκείας ὡς ἅγιο. Ἂν δυστυχῶς δὲν ἔχετε, τότε πολὺ φοβούμεθα ὅτι εἶστε ἱκανοὶ νὰ προσκυνήσετε καὶ τὸν Πάπα Ἰωάννη Παῦλο ὡς ἅγιο.


Κανεὶς δὲν θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὑπερ-ὀρθόδοξο καὶ τιμητὴ τῶν πάντων. Ὅλοι παλεύουμε γιὰ τὴ σωτηρία μας. Θεωροῦμε ὅτι θὰ δώσουμε λόγο στὸ Θεὸ ἂν δὲν ἀντισταθοῦμε σ’ αὐτὴ τὴ μεθοδευμένη ἁγιοποίηση. Δόξα τῷ Θεῷ, ἔχουμε τόσους ἁγίους νὰ τιμήσουμε, νὰ μιμηθοῦμε καὶ νὰ τύχουμε τῶν πρεσβειῶν τους. Δὲν χρειαζόμεθα ἕναν ὑπὸ ἀμφισβήτηση «ἅγιο», ἕναν ἅγιο τέκτονα, ὅπως τὸν ἀποκαλοῦν στὰ δελτία τους οἱ Μασόνοι.


ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ


«ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011





















Αγιος ΟΧΙ,


εθνομαρτυρας


ΝΑΙ.



του αρχιμ. Ευθυμιου Τρικαμηνα



Εἶναι ἀνάγκη νὰ δημοσιευθουν οἱ παροῦσες σκέψεις, ἐξ αἰτίας τῆς ἐπικειμένης ἑορτῆς, τὴν ὁποία ἐθέσπισαν πρόσφατα οἱ Ἐπίσκοποι, τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης καὶ τῶν ὑπολοίπων πεσόντων στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή.


Ὁ λόγος εἶναι ὅτι μὲ τὰ πανηγύρια καὶ τὶς φιέστες προσπαθοῦν κάθε χρόνο οἱ δεσποτάδες νὰ ἐπιβάλλουν στὸν λαὸ αὐτὴν τὴν παράνομη ἁγιοποίησι καὶ μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου νὰ θεωρηθῆ τὸ γεγονὸς τετελεσμένο καὶ μάλιστα ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἀναγνωρίστηκε ὡς ἅγιος μὲ τὴν συγκατάθεσι τοῦ λαοῦ.


Δὲν θὰ ὑπῆρχε κανένα πρόβλημα ἂν ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἐτιμᾶτο, ὅπως συνέβαινε μέχρι πρότινος, μόνο ὡς Ἐθνομάρτυς. Διότι εἰς αὐτὴν τὴν περίπτωσι τὸ μόνο ποὺ ἐξετάζεται εἶναι ἡ προσφορὰ στὴν πατρίδα καὶ ἡ θυσία δι’ αὐτήν, τὰ ὁποῖα ὄντως ὑπῆρχαν στὸν Χρυσόστομο Σμύρνης εἰς μέγιστο βαθμό.


Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ θέλησαν οἱ Ἐπίσκοποι, ὑπακούοντας προφανῶς στὴν Μασονία, νὰ τὸν κατατάξουν στὸ ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, τὰ πράγματα εἶναι τελείως διαφορετικά.


Διότι ἐδῶ πρέπει νὰ ἐξετασθῆ ἂν ἡ ἁγιοποίησις αὐτὴ συνᾴδει μὲ ὅλη τὴν ὀρθόδοξο διαχρονικὴ Παράδοσι. Ἂν δηλαδή, γιὰ νὰ μιλήσουμε πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης εἶχε ὀρθόδοξο πίστι καὶ φρόνημα ἢ διακατείχετο καί διεκήρυττε ἀπροκάλυπτα αἱρέσεις, ἂν εἶχε σχέσεις μὲ σκοτεινὲς δυνάμεις (Μασονία), ἂν εἶχε κοσμικὸ φρόνημα, ἂν εἶχε εἰδωλολατρικὲς καὶ πανθεϊστικὲς ἀντιλήψεις κλπ.


Ἀκόμη πρέπει νὰ ἐξετασθῆ ἂν τὸ μαρτύριό του ἔγινε ἀποκλειστικῶς καὶ μόνο γιὰ τὴν πίστι στὸν Χριστὸ ἢ ἔγινε γιὰ πατριωτικοὺς ἢ ἄλλους λόγους, ἂν ὁ Θεὸς ἔδειξε μὲ κάποιο σημεῖο (θαῦμα) τὴν ἁγιότητα τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἂν ὁ λαὸς εἶχε συνειδητοποιήσει τὴν ἁγιότητα αὐτή, ἐν ὅσῳ ζοῦσε καὶ μετὰ θάνατο.


Ἡ ὀρθόδοξος λοιπὸν Παράδοσις ἀπαιτεῖ, προκειμένου νὰ καταγραφῆ κάποιος στὰ συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ τιμᾶται ὡς ἅγιος, νὰ μὴν πληροῖ μόνο κάποιους ἀπὸ τοὺς προαναφερθέντας ὅρους, ἀλλὰ ὅλους.


Δηλαδὴ ἂν καὶ ἕναν ὅρο δὲν πληροῖ δὲν καταγράφεται στὰ συναξάρια ὡς ἅγιος. Τὸ παράδοξο λοιπὸν καὶ συγχρόνως πρωτάκουστο καὶ πρωτοφανὲς διὰ τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι, ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἁγιοποιήθηκε χωρὶς νὰ πληροῖ οὔτε ἕναν ἀπὸ τοὺς προαναφερθέντας ὅρους.


Καὶ τὸ τονίζουμε αὐτό, ΟΥΤΕ ΕΝΑ.


Ἐκεῖ δηλαδή ποὺ καὶ ἕνας ὅρος νὰ λείπη δὲν ἁγιοποιεῖται κάποιος, ἐδῶ ἁγιοποιήθηκε ἔχοντας ὅλα τὰ ἀντίθετα (κουσούρια), θὰ λέγαμε εἰς πεῖσμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἰς ἐξευτελισμὸ τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως, εἰς δόξα τῆς παντοδυνάμου Μασονίας, εἰς ἀπόδειξι τῆς συμπορεύσεως τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν Νέα Ἐποχή, τὴν Μασονία καὶ τὸν Ἀντίχριστο, καὶ εἰς ἐπαλήθευσι τῆς κατὰ τὰ ἔσχατα χρόνια ἥττας τῶν ἁγίων, σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Δανιὴλ (Δαν. 7,25).


Ἅγιοι ἐδῶ ἐννοοῦνται οἱ κατὰ τὰ ἔσχατα χρόνια ἀληθινοὶ Ὀρθόδοξοι, στοὺς ὁποίους πλέον θὰ ἐπιβληθοῦν ὡς ἅγιοι οἱ Μασόνοι, οἱ Οἰκουμενιστές, οἱ χλιαροὶ καὶ ἀδιάφοροι περὶ τὴν πίστι καὶ εἰδωλολάτρες κατὰ τὴν ἀντίληψι, οἱ ἐκσυγχρονιστὲς καὶ μοντέρνοι, δυτικομανεῖς καὶ δυτικόπληκτοι καὶ κοντολογὶς νεοεποχίτες ἅγιοι, ποὺ τὰ πιστεύω τους ταιριάζουν μὲ ὅλους καὶ μὲ ὅλα.


Ἐπειδὴ στὴν ἀντιπαράθεσί μου γιὰ τὴν ἐν λόγῳ ἁγιοποίησι τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, ὑπάρχουν καὶ κάποιοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι θέλοντας νὰ κάνουν τυφλὴ ὑπακοὴ στους προϊσταμένους των καὶ προφανῶς γιὰ νὰ ἔχουν τὴν εὔνοια των ὡς πρὸς τὴν περαιτέρῳ σταδιοδρομία των, γράφουν κατὰ καιροὺς ὑπερασπιζόμενοι τὴν ἁγιότητά του, θέλω νὰ τοὺς ὑποβάλω κάποιες συγκεκριμένες ἐρωτήσεις, σχετικὰ μὲ τὴν ἁγιοποίησι αὐτή, διότι ἡ ἁγιότης κάποιου κρίνεται μὲ βᾶσι τὴν ὀρθοδοξο διαχρονικὴ Παράδοσι καὶ δὲν στηρίζεται σὲ συναισθηματισμοὺς ἢ μοιρολόγια, οὔτε σὲ δικτατορικὲς ἀποφάσεις κάποιας Συνόδου καὶ σὲ διαστροφὴ τῆς ἀληθείας.


Ἐρωτῶ λοιπὸν τὰ ἑξῆς:


1. Διατὶ μέχρι σήμερα δὲν δέχθηκαν καμμία συζήτησι ἐπὶ τοῦ θέματος (δημόσιο διάλογο, δημόσια ἀνατροπὴ τῶν ἐπιχειρημάτων μας, διαφάνεια ἐπὶ τοῦ θέματος κλπ), τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία κάθε φορὰ τοὺς τὸ προτείνουμε καλοπροαίρετα, γιὰ νὰ φανῇ ἡ ἀλήθεια;


Εἶναι γνωστὸ τοῖς πᾶσι ὅτι εἶναι εὔκολο νὰ ὁμιλεῖ κανεὶς χωρὶς ἀντίλογο καὶ μάλιστα στηριζόμενος στὴν ἐξουσία καὶ δυσκολο ὅταν ὑπάρχει ἀντίλογος ἀπὸ ἀνθρώπους μάλιστα ποὺ ἔχουν ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ θέμα. Αὐτὴ ἡ κυνικὴ ἀδιαφορία γιὰ διαφάνεια καὶ δημόσιο διάλογο εἶναι γνώρισμα τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων, τῆς Μασονίας καὶ τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ καὶ ὄχι τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία πάντοτε ταυτίζεται μὲ τὴν ἀλήθεια.


2. Ὑπάρχει στὸ ὀρθοδοξο ἁγιολόγιο ἄλλη περίπτωσις (ἔστω καὶ μία) ἁγίου, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται «ἐθνοϊερομάρτυρας», δηλαδὴ πατριωτικὸς ἅγιος ἢ ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ ἄρα δὲν ταιριάζει μὲ κανένα ἅγιο;


3. Ὑπάρχει στὸ ὀρθόδοξο ἁγιολόγιο ἄλλη περίπτωσις ἁγίου, ὁ ὁποῖος μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του ἦτο ἐμπλεκόμενος σὲ σκοτεινὲς δυνάμεις (Μασονία) ἢ καὶ ἐδῶ ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης εἶναι μοναδικός;


4. Ὑπάρχει στὸ ὀρθόδοξο ἁγιολόγιο ἄλλη περίπτωσις ἁγίου, ὁ ὁποῖος ὄχι ἁπλῶς εἶχε κάποια αἱρετικὰ φρονήματα, ἀλλὰ κυριολεκτικῶς δὲν εἶχε κανένα ὀρθόδοξο, σὲ σημεῖο (εἶναι λυπηρό) ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ κανεὶς νὰ διακρίνη τί ἐπίστευε καὶ ποῖον Θεὸ προσκυνοῦσε;


5. Ὑπάρχει τέλος, γιὰ νὰ μὴν μακρηγοροῦμε, στὸ ὀρθόδοξο ἁγιολόγιο ἄλλη περίπτωσις ἁγίου, ὁ ὁποῖος εἶχε εἰδωλολατρικὲς καὶ πανθεϊστικὲς ἀντιλήψεις, κοσμικὸ φρόνημα, δυτικὰ πρότυπα γιὰ τὸν «ἐκσυγχρονισμὸ» τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιμοναχικὲς ἰδέες, ἢ ἅγιος ὁ ὁποῖος ἐλάτρευε τὴν πατρίδα σὲ βαθμὸ παραλογισμοῦ, θυσίαζε τὴν ἀρχιερωσύνη του χάριν αὐτῆς, ὑπετάσσετο χάριν τῆς πατρίδος στὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ θεοποιοῦσε τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς ἢ τέλος διέστρεφε τὶς προφητεῖες τῆς ἁγ. Γραφῆς καί τὶς προσάρμοζε στὰ στρατιωτικὰ γεγονότα τῆς ἐποχῆς του;


Ἄν, οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἁγιοποιήσεως βροῦν ἔστω καὶ κάποια ἀπὸ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ συνθέτουν τὴν προσωπικότητα τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης νὰ ὑπάρχουν καὶ σὲ ἄλλους ἁγίους, ἐμεῖς θὰ σταματήσουμε τὸν δημόσιο ἔλεγχο, ὄχι φυσικὰ γιατὶ ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης εἶναι ἅγιος, αὐτὸ εἶναι ἡλίου φαεινότερο, ἀλλὰ διότι αὐτοὶ ποὺ τὸν ἁγιοποίησαν πλανήθηκαν ὡς ἄνθρωποι.


Ἂν ὅμως δὲν βρεθεῖ οὔτε ἔνας ἅγιος τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ νὰ ἔχη αὐτὰ τὰ κουσούρια, τότε σημαίνει ἀφ’ ἑνὸς μὲν ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης δὲν ταιριάζει στὸ ὀρθόδοξο ἁγιολόγιο, ἀλλὰ μᾶλλον στὸ Παπικὸ (ἐκεῖ ἁγιοποιοῦνται μὲ τὴν βούλα τοῦ Πάπα ἀκόμη καὶ οἱ δολοφόνοι ὁλοκλήρου λαοῦ), ἀφ’ ἑτέρου δὲ ὅτι οἱ ἁγιοποιήσαντες αὐτὸν Ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτοὺς ἔχουν ἤδη χαράξει ἄλλη πορεία καὶ ἀγωνίζονται νὰ ὁδηγήσουν εἰς αὐτὴν καὶ τὸν λαό.


Κλείνοντάς τὶς παροῦσες σκέψεις καὶ εὐχαριστώντας γιὰ τὴν φιλοξενία των, σας ἀναφέρω τὰ χαρακτηριστικὰ λόγια τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, τὰ ὁποῖα δύνανται νὰ καθοδηγήσουν ἐπὶ τοῦ θέματος κάθε καλοπροαίρετο ἀνθρωπο.


«Οὐδεὶς ἅγιος τὸν τοῦ Θεοῦ νόμον παραβέβηκεν, οὐδὲ παραβὰς δύνασθαι καλεῖσθαι ἅγιος» (P.G. 99,1048 B).


Ο Μανώλης Γλέζος

«καταργεί» το Μ. Αλέξανδρο!!!


Ο ΚΡΕΤΙΝΙΣΜΟΣ κάποιων «αριστερών» ειδώλων είναι από τις πλέον απωθητικές «ιδιότητες» , διότι αποτελεί το κατακάθι της ακραίας καθεστωτικής αλλοτρίωσης και απάτης.
Τα «αριστερά» ηρωικά «σύμβολα» έχουν πάθει τέτοια ζημιά, έχουν τόσο πολύ αλλοιωθεί και αλλοτριωθεί από την καθεστωτική τους ενσωμάτωση που όχι μόνο δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ εκτός από το είδωλό τους, αλλά καταναλώνουν ασύστολα κούφιες και ανόητες ρητορικές κορώνες, πιστεύοντας ότι λένε εξυπνάδες «δημοκρατικές» και «αντιεξουσιαστικές»…
Ο φλύαρος και βλακώδης βερμπαλισμός του αστού δημοκράτη (αριστερός το παίζει), Μανώλη Γλέζου σπάει κόκκαλα!!!

Το καθεστωτικό αυτό είδωλο
που πέραν από τις κοινοβουλευτικές δημοκρατικές σκιές δεν βλέπει τίποτα, βρόντηξε και άστραψε πάλι: Είπε «ηρωικό» ΟΧΙ στην προτομή του Μ. Αλεξάνδρου στην..Πάρο!

Γιατί; Διαβάστε:

«Από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου και πιο πριν του πατέρα του Φιλίππου καταργήθηκε η δημοκρατία. Αρνούμαστε λοιπόν την διαστρέβλωση της ιστορίας».


Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://trelogiannis.blogspot.com/2011/09/blog-post_1908.html

ΕΔΩ που ζούμε δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, η Ελλάδα είναι υπό ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ οικονομική, πολιτική και αλλοδαπή κατοχή, ξεπουλιέται και ιδιωτικοποιείται, τα κοινοβούλια και τα κόμματα έχουν μεταλλαχτεί σε διακοσμητικά ντεκόρ του ψεύδους και της απάτης, η ίδια η εθνική υπόσταση της χώρας μας υπονομεύεται και ο Γλέζος μάς μιλάει για «Σουμέριους και βαβυλωνίους», για το Μ Αλέξανδρο και το Φίλιππο που «κατάργησαν τη δημοκρατία»!!!!!

Είτε σκόπιμα, είτε από ανοησία, είτε επειδή πέραν από το «είδωλό» του δεν υπάρχει τίποτε άλλο, παρέχει για μια άλλη μια φορά το τεκμήριο και το άλλοθι στους νεοταξικούς σχεδιασμούς και στο αμερικάνικο προτεκτοράτο των Σκοπίων…

Βεβαίως, για μια φορά ακόμα, δείχνει την ιστορική του ανεπάρκεια, τη δραματική θεωρητική του φτώχεια και την πολιτική, βερμπαλιστική του ρηχότητα.

ΟΧΙ μόνο δεν ξεχωρίζει τις διαφορετικές ιστορικές εποχές, αλλά ούτε και το κοινωνικό περιεχόμενο της «δημοκρατίας».

Η «δημοκρατία» για το Γλέζο είναι ένας μαθηματικός τύπος και όχι το τσόφλι ενός κοινωνικού και ιστορικού καρπού.

Έτσι τη «δημοκρατία» την κατάργησε ο Μ. Αλέξανδρος!!!

Προφανώς για το φτωχό Γλέζο ο Μ. Αλέξανδρος και ο Φίλιππος φταίνε για το γεγονός ότι δεν έχουμε δημοκρατία σήμερα!!!!

Κάποιοι άλλοι αστείοι φορτώνουν όλα τα κακά της μοίρας μας στο Μαρξ και στο Λένιν. Ο Γλέζος πάει ακόμα πιο πίσω…

Βεβαίως με τη λογική του Γλέζου η «δημοκρατία» ήταν καταργημένη πιο παλιά, από την ίδια την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Πού ακούστηκε σε δημοκρατία να υπάρχουν δούλοι, πολίτες τρίτης κατηγορίας;

Τέτοιες αστειότητες λέει ο Γλέζος, που αδυνατείς να πιστέψεις ότι μπορεί να ξεστομίζονται στην εποχή μας, εκτός και αν αυτές οι φαιδρότητες λέγονται σκόπιμα, ενταγμένες μέσα στα νεοταξικά σχέδια αποδόμησης της ελληνικής ιστορίας.

Πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ο Γλέζος (κάνει και τον αριστερό) τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της ιστορίας;

Πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ότι η Αλεξανδρινή εποχή είναι ένα βήμα ανώτερης εξέλιξης από την κλασσική αρχαιότητα των πόλεων-κρατών και ότι αποτελεί το τέλος της Αρχαιότητας και την απαρχή της ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ περιόδου της παγκόσμιας ιστορίας;

Ο Μ. Αλέξανδρος ολοκλήρωσε την ενοποίηση των αυτόνομων ελληνικών πόλεων-κρατών της εποχής, απελευθέρωσε τις ελληνικές ιωνικές πόλεις στα παράλια της Μικράς Ασίας, μεταλαμπάδευσε τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ανατολή, «έριξε το φράχτη» που χώριζε την Ευρώπη από την Ασία και έκανε την Ελλάδα να ταυτιστεί με την τότε Οικουμένη…

Η εποχή του Μ. Αλεξάνδρου ήταν γιγάντιο ιστορικό βήμα προς τα εμπρός και μέγας «ιστορικός κρίκος» της συνέχειας του Ελληνικού Πολιτισμού…


Μόνο ανιστόρητοι, θεωρητικά ραχιτικοί και πολιτικά πιόνια του εθνομηδενισμού και της Νέας Τάξης μπορεί να λένε τέτοιες αρλούμπες για το Μ. Αλέξανδρο, σαν και αυτές του Μανώλη Γλέζου…

Διαβάστε και μια άλλη ανάλυσή μας για το Γλέζο με τον τίτλο:


«ΓΛΕΖΟΣ: Τα θρηνώδη μνημόσυνα της «αριστερής» κατάπτωσης»

ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5072









Ἐλευθερία καὶ ασυδοσία


στὸ διαδίκτυο



Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο




Ψευδωνυμογράφος σὲ ἀπανωτὰ σχόλιά του (11) ἀνέπτυξε τὴν βύθιο ἐμπάθειά του, ἐπιβεβαιώνοντας ἀπολύτως τὸ κείμενο τοῦ γράφοντος, «Ἀνώνυμοι κουκουλοφόροι ἱεροεξεταστὲς λυμαίνονται τὸ διαδίκτυο».[1]


Βεβαίως συζήτηση μὲ ψευδωνυμογράφο δὲν μπορεῖ νὰ γίνει, διότι —ὅπως τὸ συνηθίζουν οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνωνυμογράφων καὶ ψευδωνυμογράφων— διατηρεῖ τὴν ἀνωνυμία του καὶ τὴν προκλητικότητά του, ἀναφέρεται ἱεροεξεταστικὰ σὲ προσωπικὰ δεδομένα, διαστρέφει ἢ κάνει πὼς δὲν καταλαβαίνει ὅ,τι ἀποκαλύπτει τὸν ρόλο του καὶ τὸν σκοπό του· καί, κυρίως, τὸ ὕφος του δὲν δηλοῖ ἐντιμότητα καὶ ὀρθοδοξία-ὀρθοπραξία, ἐνῶ τὸ ἐπίπεδό του προσιδιάζει σ’ ἐκεῖνο τῶν χούλιγκανς.


Ὡστόσο μᾶς δίδει τὴν ἀφορμὴ ν’ ἀναφερθοῦμε στὸ διαδίκτυο καθ’ ἑαυτό, καθὼς πολλοὶ ἐπικαλοῦνται τὸ προνόμιο τῆς ἀνωνυμίας/ψευδωνυμίας σὲ αὐτό.


Διαδικτυακὲς ὑποσχέσεις


Τὴν ἐποχὴ ποὺ ξεκινοῦσε ἡ ἐγκαθίδρυσή του, διατυμπανίστηκε καὶ δημιουργήθηκε ἐνθουσιωδῶς ἡ ἐλπίδα ὅτι τὸ διαδίκτυο θὰ καθιστοῦσε τὸν πλανήτη ἕνα παγκόσμιο χωριό· ὅτι θὰ συνέβαλε στὴ γνωριμία καὶ στὴν ἀλληλοκατανόηση τῶν ἀνθρώπων, τῶν πολιτισμῶν, τῶν πίστεων· ὅτι θὰ ὁδηγοῦσε στὴν ὑπέρβαση τῶν φανατισμῶν, τοῦ ρατσισμοῦ, τῆς ξενοφοβίας· ὅτι θὰ προωθοῦσε τὴν εἰρήνη καὶ τὴ συνεργασία μεταξὺ τῶν λαῶν· ὅτι θ’ ἀποτελοῦσε τὸ παγκόσμιο ἐλεύθερο βῆμα γιὰ τὴν ἔκφραση ἀπόψεων, τὴν ἀντιπαράθεσή τους ἀλλὰ καὶ τὴ σύνθεσή τους· ὅτι τὸ διαδίκτυο καὶ μόνον μὲ τὴν ἐλεύθερη διακίνηση τῶν πληροφοριῶν θὰ ἔφτιαχνε ἕναν κόσμο καλύτερο. Εἴκοσι ἕνα χρόνια μετὰ ὁ κόσμος κατέστη πολλὰ χειρότερος ἀπὸ κάθε ἄποψη, καὶ τὸ διαδίκτυο ὰποτέλεσε ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικὸτερα ἐργαλεῖα —ἂν ὄχι τὸ σημαντικότερο— γι’ αὐτὸ τὸ «κατόρθωμα».


Διακινοῦνται στὸ διαδίκτυο ὄχι μόνον πολιτικές, φιλοσοφικές, ἐπιστημονικές, καλλιτεχνικές, θρησκευτικὲς κ.π.ἄ. ἀξίες ἀλλὰ καὶ οἱ ἀντίστοιχες ἀπαξίες —καὶ μάλιστα οἱ ἀπαξίες εἶναι πολλὰ περισσότερες, πολλὰ πειστικότερες, πολλὰ δημοφιλέστερες. Λ.χ. δὲν προβάλλεται μόνον ὁ Χριστός, ἀλλὰ καὶ οἱ πάσης φύσεως αἱρέσεις κατὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ πολλὰ περισσότερο προβάλλεται ὁ Διάβολος· δὲν προβάλλεται μόνον τὸ καλό, ἀλλὰ περισσότερο τὸ κακό· δὲν προβάλλεται μόνον ἡ ἀλήθεια ἀλλὰ κυρίως τὸ ψέμμα, καὶ μάλιστα μὲ τὰ διαστροφικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἑωσφορικῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου· δὲν προβάλλεται μόνον ἡ ὀρθοδοξία καὶ ἡ ὀρθοπραξία ἀλλὰ κυρίως ὁ ἀποκρυφισμός, ἡ μαγεία, ὁ σατανισμός, ἡ μασωνία, ἡ νεο-εἰδωλολατρεία, ὁ νεο-παγανισμός· δὲν προβάλλεται μόνον ἡ φιλανθρωπία, ἀλλὰ περισσότερο ἡ ἀπανθρωπιά: τὸ ἐμπόριο λευκῆς κι ἐγχρώμου σαρκός καὶ ἀνθρωπίνων ὀργάνων, ἡ πορνεία, τὰ ναρκωτικά, ἡ παιδεραστία (κυρίως αὐτή!), ὁ τζόγος, ἡ βία, κάθε εἴδους ἔγκλημα καὶ διαστροφή, ἀκόμα καὶ ὁ καννιβαλισμὸς καὶ μύρια ὅσα ἀνήκουστα ἐγκληματικὰ καὶ σατανικά!...


Ἀσπίδα ἐγκλημάτων

καὶ ἄλοθι ἐγκληματιῶν


Στὸ διδίκτυο ἔχουν πρόσβαση ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας καὶ κάθε μορφωτικοῦ ἐπιπέδου, ψυχικὰ ὑγιεῖς καὶ ἀσθενεῖς, καλοπροαίρετοι καὶ κακοπροαίρετοι, διανοητικὰ ἰσορροπημένοι καὶ ἀνισόρροποι, ἀγαθοὶ καὶ ἄθλιοι, ἅγιοι κι ἐγκληματίες κ.ο.κ.


Οἱ ἐξουσίες καὶ οἱ ἐξουσιαστὲς ποὺ θίγονται ἀπὸ τὶς ἀντὶ-καθεστωτικὲς δράσεις, οἱ ὁποῖες ἀναπτύσσονται σ’ αὐτό, ἔχουν τὸν τρόπο νὰ ἐλέγξουν τὸ «ἐλεύθερο» διαδίκτυο καὶ νὰ «προστατευθοῦν»· συνηθέστερα τὶς ἐκτρέπουν τοῦ σκοποῦ καὶ τοῦ στόχου τους καὶ νὰ τὶς χρησιμοποιήσουν πρὸς ὄφελος τῆς κυριαρχίας τους.


Ὅμως ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια παιδιὰ καὶ νέοι καὶ πρόσωπα ποὺ ἀνήκουν σὲ εὐπαθεῖς κατηγορίες ἀνθρώπων καὶ πολιτῶν, πῶς θὰ προστατευθοῦν ἀπὸ τὸν καταιγισμό, ἀπὸ τὰ ἀλλεπάλληλα τσουνάμια ἐπιρροῶν ποὺ δὲν μποροῦν —λόγω τῆς θέσεως καὶ τῆς καταστάσεώς τους— νὰ τὶς διαχειριστοῦν;


Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ποὺ πέφτουν θύματα συκοφαντιῶν, κακοβουλιῶν, προσβολῶν, ἐκβιασμῶν κ.π.ἄ. πῶς θὰ προστατευθοῦν, ὅταν μάλιστα τίθεται ἐν κινδύνῳ κι αὐτὴ τούτη ἡ ζωή τους, κι ἀκόμη χειρότερα αὐτὴ τούτη ἡ ψυχή τους;


Τὸ προνόμιο τῆς ἀνωνυμίας καὶ τῆς ψευδωνυμίας μπορεῖ νὰ καθίσταται ἀσπίδα ἐγκλημάτων καὶ ἐγκληματικῶν πράξεων καὶ νὰ χρησιμοποιεῖται ὡς ἄλοθι ἐγκληματιῶν καὶ διεστραμμένων καὶ κακοβούλων ἀνθρώπων;


Γι’ αὐτὸ ἀντιστρέφω τὸ ἀνόητο καὶ πονηρὸ ἐρώτημα, ἂν «συμφωνῶ» μὲ τὸν ἄνθρωπο τῆς παγκοσμιοκρατίας, τὸν πολὺ καὶ βαρύ κύριο β΄ ἀντιπρόεδρο τῆς δωσιλογικῆς κυβερνήσεως τῶν μνημονίων καὶ τῆς τριπλῆς κατοχῆς τῆς Ἑλλάδας, ὡς πρὸς τὸν ἔλεγχο/προσωποποίηση ἱστολογίων-ἱστοσελίδων-ἀναρτήσεων ποὺ προωθεῖ —σαφῶς γιὰ λόγους καταστολῆς τῶν ἀντιφρονούντων καὶ ἀγωνιζομένων κατὰ τῆς σύγχρονης βαυαροκρατίας στὴν πατρίδα μας καὶ κατὰ τῆς παγκοσμιοκρατικῆς βαρβαροκρατίας:


Συμφωνοῦν, ὅσοι θέτουν τὸ ἀνωτέρω ἐρώτημα, μὲ τὰ ὀλέθρια δεινὰ ποὺ ὑφίστανται οἱ χρῆστες —καὶ ὄχι μόνον αὐτοὶ— τοῦ διαδικτύου; Ἐὰν ἀπορρίψουν τὸν ὅποιον ἔλεγχο, ἀποδέχονται τὰ δεινὰ τῆς ἀσυδοσίας στὸ διαδίκτυο· καὶ ἑὰν ἀπορρίψουν τὰ δεινὰ ἀποδέχονται τὸν ἔλεγχο!


Τὸ τί ἐπιλέγει κανεὶς ἀφορᾶ ἀποκλειστικὰ στὸν ἴδιο, ἀλλὰ ἡ κριτικὴ τῶν ἐπιλογῶν του ἀφορᾶ στὸ σύνολο τῶν ἐνδιαφερομένων καὶ μάλιστα τῶν θιγομένων ἐκ τῶν ἐπιλογῶν του. Kαὶ γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ διαμαρτύρεται κάποιος ὅταν ἀσκεῖται κριτικὴ στὶς ἐπιλογές του, διότι ἀναιρεῖ τὶς δικές του θέσεις περὶ «διαδικτυακῆς ἐλευθερίας», περιερχόμενος σὲ κατάσταση ἀνερμάτιστης διχοστασίας.


«Ἀρετὴ καὶ τόλμη» θέλει ἡ ἐλευθερία


Ἄλλωστε ἡ Ἐλευθερία θέλει «ἀρετὴ καὶ τόλμη». Κι αὐτὸ δὲν τὸ ἀναφέρει ὁ γράφων τὸ παρὸν κείμενο μόνον θεωρητικά· ὥστε τὸ πονηρὸ ἐρώτημα ποὺ τοῦ ἀπευθύνεται νὰ καθίσταται καὶ ἀπεχθές· κι αὐτὸ ἀναφέρεται χωρὶς ἔπαρση, ἀλλὰ καθ’ ὑπέρβασιν τῆς ὅποιας ὑποκριτικῆς ταπεινολογίας θέλγει ἀνωνύμους καὶ ψευδωνύμους ἱεροεξεταστές. Ἔχει διακονήσει ὁ γράφων τὴν Ἐλευθερία καὶ στὰ πέτρινα χρόνια (1967-74) —μὲ τὴν εὐρύτερη ἔννοια συναγωνιστὴς μάλιστα, ἐκείνη τὴν ἐποχή, τοῦ σημερινοῦ θιασώτη καὶ παράγοντα τῆς παγκοσμιοκρατίας καὶ φιλοξενουμένου τῆς Λέσχης Μπίλντενμπεργκ κ. Θεοδώρου Παγκάλου—, ἔχει παλαίψει στὰ μαρμαρένια ἀλώνια κι ἔχει καταβάλει στὰ κολαστήρια τῆς χούντας ὑπὲρ τῆς Δημοκρατίας εἰς τὸ ἀκέραιο τὸ σκληρὸ τίμημα τῆς ψυχῆς του καὶ τῆς ζωῆς του —ὅσο τοῦ ἀναλογοῦσε ὡς συνειδητοῦ καὶ ἐνεργοῦ πολίτη— πάντοτε ἐπωνύμως, γαλουχημένος παιδιόθεν, μεταξὺ ἄλλων, κι ἀπὸ τοὺς στίχους τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ, ὅπου μιλάει ἡ Μούσα στὸν ποιητή:


«Ἀνάξιος μέσα στοὺς πιστούς μου / κι ὅσων παλμὸ κι ἀνασασμὸ / τοὺς δίνει ὁ νοῦς μου, / ἀνάξιος ὅποιος δὲ μπορεῖ / μὲς στὸ σεισμὸ τὸ χαλασμὸ / κάστρο τὴ γνώμη του νὰ στήσει, / καὶ καρτερεῖ, / καὶ λέει: νὰ ἰδῶ· καὶ δὲ μπορεῖ / κι ἀργοσαλεύει του ἡ ψυχή, / σὰν τὸ κυπαρίσσι.


»Ἀνάξιος ὅποιος τὰ φτερά του, / φτερὰ ἀπὸ σκέψην ἢ ἀπὸ πράξη / δὲ γοργανοίγει τα —χαρά του,— / γιὰ νὰ πετάξει, / βοριὰς θρακιάς, μὲ τοὺς ἀνέμους, / πρὸς τοὺς πολέμους.


»Ἀνάξιος κι ὅποιος συλλογιέται / καὶ μὲς στοῦ λογισμοῦ του κλειέται / τὴ φυλακὴ / καὶ πότ’ ἐδῶ σκυφτὸς τραβιέται / καὶ πότ’ ἐκεῖ· / ἀνάξιος μέσα στοὺς δικούς μου, / σακάτης ὅποιος καὶ βαριέται, / κι ἂς ἐθυσίασε στοὺς βωμούς μου· / κι ὅποιος ξαφνιάζεται καὶ στέκει / ἢ τρέμοντας παραπατεῖ / τὴν ὥρα ποὺ ἔσκουξε ἡ βροντή, / τὴν ὥρα ποὺ ἔπεσε παρέκει / τ’ ἀστροπελέκι. [...]


»Κι ὁ ποιητὴς ἀνάξιος πιά! / Κι ἀκόμ’ ἀνάξιος κι ὁ σοφός, / ποὺ δὲν ἀνάφτουν πυρκαγιὰ / κι ἀπὸ τοῦ λύχνου τους τὸ φῶς, / ὅταν ἀλύπητη, βαρειὰ / ξεσπᾶ ἡ Ἀνάγκη, καὶ προστάζει. / Ἀνάξιος εἶναι ὅποιος διστάζει! [...]


»Ἀνάξιος ὅποιος ξάφνου ἀκούει / τὸ προσκλητήρι τῶν καιρῶν / νὰ τὸ φυσάει ἢ νὰ τὸ κρούει / σάλπιγγα ἢ τύμπανο, τὸ ἀκούει, / δὲν λέει: Παρών!


»Ἀνάξιος ὅποιος μαρμαρώνει / σὰ νὰ τὸν πότισαν ἀφιόνι, / κι ἀντὶ τὰ λόγια τὰ χρυσά, / ποὺ ἀστράφτουνε καὶ ὀρθὰ καὶ ἀκέραια, / τὰ λόγια του μουντά, μισά, / τὰ λόγια του σὰν ἀχνοκέρια.


»Ἀνάξιος ὅποιος δὲ γνωρίζει, / γιὰ μὲς στὸ νοῦ του δὲ σταθεῖ / πὼς κυβερνᾶ καὶ πὼς ὁρίζει / τὸ Λόγο ποὺ εἶναι σὰ σπαθί!» («Τὰ παράκαιρα», 1927).


Οἱ θέσεις μας


Ἡ ἐπωνυμία τῶν ἱστολόγων καὶ διαχειριστῶν ἱστοσελίδων πρέπει νὰ εἶναι αὐτονόητη καὶ ἐκ τῶν ὦν οὐκ ἄνευ· δὲν πρέπει κἂν νὰ συζητεῖται· καὶ ἡ ἀπαίτηση ἐπιχειρηματολογίας ἐπὶ αὐτοῦ χωρεῖ στὴ σφαίρα τῆς ἀνοησίας καὶ τοῦ πονηροῦ.


Ἡ ἐπωνυμία τῶν ἀρθρογράφων, σχολιαστῶν κ.λπ. δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ εἶναι δημοσία· ἐὰν τὸ ἐπιθυμεῖ ὁ ἐνδιαφερόμενος δημοσίως μπορεῖ νὰ εἶναι ἀνώνυμος ἢ ψευδώνυμος, ἀλλὰ τὰ στοιχεῖα του πρέπει σὲ κάθε περίπτωση νὰ εἶναι γνωστὰ στὸ ἱστολόγιο ἢ στὴν ἱστοσελίδα καὶ διαθέσιμα σὲ κάθε ζήτηση. Ἔτσι αὐτομάτως μπαίνει φρένο στὴν ἀσυδοσία, γιατὶ δὲν ἔχει ποῦ νὰ κρυφτεῖ ἡ θρασυδειλία, ἰδιαιτέρως ἐκείνων ποὺ ἂν κι ἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ τοὺς λείπει ἡ παρρησία κι ἐνδιαφέρονται νὰ κρυφτοῦν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους· καί, ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν μποροῦν νὰ κρυφτοῦν ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ Θεὸ μας Ἰησοῦ Χριστό, παντοιοτρόπως ἀσχημονοῦν!...


Ἡ ἀνωνυμία/ψευδωνυμία ἔχει νόημα μόνον ὅταν χρησιμοποιεῖται γιὰ λόγους οὐσίας καὶ ἀνωτέρας βίας καὶ γενικότερου ἐθνικοῦ, κοινωνικοῦ κ.λπ. συμφέροντος: ἀποκάλυψη σκανδάλων, παρανομιῶν, ἐγκλημάτων, προδοσιῶν κ.λπ., καὶ μόνον στὸν βαθμὸ ποὺ τεκμηριώνονται ἐπαρκῶς.


Σὲ καμμία περίπτωση δὲν πρέπει νὰ χρησιμοποιεῖται ἡ ἀνωνυμία/ψευδωνυμία ὅταν διατυπώνονται καταγγελίες καὶ ἐκφράζονται κρίσεις κατὰ προσώπων.


Τὸ τίμημα τῆς Ἐλευθερίας


Ἡ ἀνωνυμία/ψευδωνυμία στὸ διαδίκτυο, καὶ ὅπου ἀλλοῦ, μοιάζει μὲ τὶς μάσκες καὶ τὶς μεταμφιέσεις τοῦ καρναβαλιοῦ, ὅπου κρύβεται τὸ πρόσωπο γιὰ νὰ ἀναδυθοῦν τὰ πάθη, ποὺ ἀχαλίνωτα πλέον ἀσχημονοῦν. Καρναβάλι, λοιπόν, καταντοῦν οἱ ἀνωνυμογράφοι/ψευδωνυμογράφοι τὴν ἐλευθερία τοῦ λόγου στὸ διαδίκτυο· καρναβάλι διαδικτυακῆς ἀσυδοσίας καταντοῦν τὴν ἐλευθερία!...


Εἶναι μάλιστα γελοῖο νὰ χρησιμοποιοῦνται ἡρωϊκὰ ψευδώνυμα γιὰ νὰ κρύβεται ἡ θρασυδειλία· ἀμετροεπεῖς στὴν «ἡρωϊκὴ» ψευδωνυμία τους κουκουλοφόροι ἱεροεξεταστὲς ἀσχημονοῦν καὶ αὐθαδιάζουν ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς. Οἱ σύντροφοι καὶ συμπολεμιστὲς τοῦ Ἀχιλλέα ὅμως δὲν κρύβονταν· μὲ ἀρετή, παλικαριά, αὐτοθυσία καὶ αὐταπάρνηση ὁρμοῦσαν στὶς μάχες, ὑπερασπιζόμενοι τὴν πατρίδα τους, τὴν τιμὴ καὶ τὰ ἰδανικά τους, γιὰ νὰ βγοῦν πάντα νικητές· τροπαιοφόροι ἢ νεκροί!...


Ὅποιος δὲν μπορεῖ ἢ δὲν θέλει νὰ καταβάλει τὸ τίμημα τῆς Ἐλευθερίας, πολλὲς φορὲς σκληρὸ καὶ ἀκραῖο, καθίσταται ἀνάξιος νὰ εἶναι Ἐλεύθερος!!!


Ὅποιος βάζει ὑπεράνω τῆς Ἐλευθερίας τὴ θέση του καὶ τὸν μισθό του, ἐπιλέγει τὴν κατάσταση τοῦ δουλοπάροικου!


Ὅποιος δικαιολογεῖται ὅτι ἔχει οἰκογένεια καὶ παιδιὰ και γι’ αὐτὸ κρύβεται, εἶναι ἀκόμη χειρότερος· ἐπειδὴ γεννάει καὶ ἀνατρέφει οἰκειοθελῶς δούλους, ἄρα μήτε τὴν οἰκογένειά του σέβεται μηδὲ τὰ παιδιά του ἀγαπάει! Κι ἂς μὴ μιλήσουμε γιὰ τὴν Πατρίδα του καὶ τὴν Πίστη του!...


Διδάσκει καὶ διαδίδει τὴν ἐθελοδουλεία! Ἀπεμπολεῖ τὰ ἰδανικὰ καὶ τὴν ἱστορία τῶν Ἑλλήνων, νοθεύει καὶ μεταλλάσσει τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη· καθιστᾶ «ἀνοήτους» τοὺς ὁμολογητές, μάρτυρες καὶ ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ· καθιστᾶ «κορόϊδα» τοὺς ἥρωες τῆς Πατρίδος!...


Ἰδιαιτέρως ἐὰν εἶναι ὀρθόδοξος ἱερέας κι ἀκόμη περισσότερο ὀρθόδοξος μοναχὸς —ὡς μὴ ἔχων κἂν «ὑποχρεώσεις» στὸν κόσμο—, τότε στὴν πράξη ἔχει ἀρνηθεῖ ὁλόκληρο τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο· ἔστω κι ἂν εἶναι γέροντας ἢ πνευματικός· ὅσο κι ἂν βγάζει στεντωρείως ἀντὶ-οἰκουμενιστικὲς καὶ ἀντὶ-αἱρετικὲς κορῶνες ἢ μειλιχίως μωρολογεῖ ἀνώδυνες καθεστωτικὲς κατηχήσεις!...


Θὰ ἦταν προτιμότερο νὰ σωπαίνει κανείς, παρὰ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς νὰ ὑποκρίνεται τὸν «ἀγωνιστὴ» καὶ μάλιστα τὸν «ὀρθοφρονοῦντα» κριτὴ κι ἐπικριτὴ τῶν πάντων ἀνωνύμως ἢ ψευδωνύμως.


Διαπιστευτήρια ψευδωνύμων


Καὶ γιὰ νὰ μὴν ὑπάρξουν παρεξηγήσεις· ὁ γράφων τὸ παρὸν καταθέτει ὅτι χρησιμοποιεῖ κι αὐτὸς ψευδώνυμα —ὅμως γνωστοποιώντας τὰ στοιχεῖα του στὰ ἔντυπα καὶ ἠλεκτρονικὰ μέσα, ὅπου δημοσιεύονται κείμενά του— μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν καθίσταται ἐνοχλητικὴ ἡ συνεχὴς ἀναφορὰ ἐδῶ κι ἐκεῖ τοῦ ὀνόματός του· κι αὐτὰ εἶναι:


Λ.Ντ. (τὰ ἀρχικὰ τοῦ ὀνόματός του)·


Μεμᾶς Κατηφόρης (τιμώντας καὶ τιμώμενος στὸ ὄνομα θείου του, ποὺ σὲ ἡλικία 22 ἐτῶν ἀγρίως βασανίστηκε κι ἐκτελέστηκε ὡς μέλος τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως 1941-44 ἀπὸ «ἕλληνες» συνεργάτες τῶν γερμανῶν κατακτητῶν, μόλις δύο μῆνες πρὸ τῆς Ἀπελευθερώσεως καὶ ἀποχωρήσεώς τους ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα)·


Μέτοικος (γιατὶ αὐτὸ εἶναι: τόσο γεωγραφικῶς, ἐξ Ἀθηνῶν ἐγκατεστημένος σήμερα στὸ Δροσερὸ Τρικάλων Θεσσαλίας· ὅσο καὶ πνευματικῶς, ἀπὸ τὸν παπισμὸ καὶ τὴν ἀθεΐα στὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία)·


Θερσίτης (γοητευμένος κι ἐμπνεὀμενος παιδιόθεν ἀπὸ ἑναν θαρραλέο καὶ ἁπλὸν ἕλληνα στρατιώτη —καταγραφόμενο ὡς «ὁ πρῶτος ἕλληνας δημοκράτης»— ἐπικριτὴ καὶ ἀνθιστάμενο καὶ θύμα τῶν ἰσχυρῶν καὶ βασιλέων πολιορκητῶν τῆς Τροίας· βλ. Ὁμήρου Ἱλιάς, ραψ. β΄, στ. 211-277).


Καί, βεβαίως, αὐτὰ τὰ ψευδώνυμα χρησιμοποιεῖ ἤδη π.Δ. (πρὸ Διαδικτύου), στὴ διάρκεια τεσσάρων δεκαετιῶν περίπου, ὅταν ἴσως πολλοὶ ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς ἀνωνυμογράφους καὶ ψευδωνυμογράφους δὲν εἶχαν κἂν γεννηθεῖ!!! nnn


[1] http://apotixisi.blogspot.com/2011/08/normal-0-false-false-false_31.html

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου