Σάββατο 13 Αυγούστου 2011


ANYΠOΦOPOΣ


ΠNEYMATIKOΣ


KAYΣΩN


το Oμολογητου θεολγου Nικολάου ω. Σωτηροπολου



Διερχμεθα τν περοδο το θρους. Kα τ θρος στν Πατρδα μας ενε καυστικ. Kα τος τελευταους καιρος γινε καυστικτερο. Διτι στος ποκαλυπτικος τοτους καιρος Θες δωσε ξουσα στν λιο «καυματσαι ν πυρ τος νθρπους» (ποκ. 16:8). Mχρι τρα λιος εεργετοσε τος νθρπους. π τρα κα στ ξς δν θ εεργετ μνον, λλ κα θ τιμωρ τος νθρπους μ καυστικ θερμτητα, διτι ο νθρωποι «προκπτουσιν π τ χερον», γνονται λο κα χειρτεροι. Kα τρα μν καυστικ θερμτης το λου ενε μικρτερη, «ρχ δνων», στ μλλον δ θ γν μεγαλτερη, να­λγως πρς τν αξανομνη σβεια τς νθρωπτητος.


λλ τος θερινος μνες δν ποφρουμε μνον π τν φυσικ κασωνα. ποφρουμε πολ κα π πνευματικ κασωνα, τν ποο προκαλον τ πρς τν σαρκικ μαρτα ρεθσματα. λες τς ποχς το τους ποφρουμε π τν πνευματικ κασωνα. λλ τ θρος ποφρουμε περισστερο π τς λλες ποχς, διτι φυσικς κασων αξνει τν πνευματικ κασωνα, προπντων δ διτι σχυρτατο ρθισμα πρς τν σαρκικ μαρτα μφανζεται κατ τ θρος. Ποι τ σχυρτατο ρθισμα; σως θ μς ερωνευθον μερικο γι τν πντησι. σως θ μειδισουν κα θ γελσουν ες βρος μας. λλ δν μς νδιαφρει. κενο, τ ποο μς νδιαφρει, ενε φ' νς τ θλημα κα κρσι το Θεο, φ' τρου σωτηρα μας κα σωτηρα τν συνανθρπων. Γι' ατ νευ περιστροφν, κατ' εθεαν κα μσως, λγουμε, τι τ σχυρτατο ρθισμα πρς τν σαρκικ μαρτα ενε γυμνισμς. O γυνακες κ φσεως χουν τ ασθημα τς αδημοσνης περισστερο π τος νδρες. λλ στν ποχ μας λγες γυνακες, πρα πολ λγες, διατηρον τ φυσικ ασθημα τς αδημοσνης κα μφανζονται σεμνς. Kα ντ ν παινονται, γνονται ντικεμενα ερωνειν: Σεμντυφες, θεοσες! O πλεστες γυνακες πβαλαν τ φυσικ ασθημα τς αδημοσνης κα τ ντικατστησαν μ τν ναδεια κα τν ναισχυντα. Mαζ μ τ φυσικ ασθημα τς αδημοσνης πβαλαν κα τ νδματ τους. Γδνονται μλλον παρ ντνονται. Mνι, σοπερ μνι, ξω ο πλτες, ξω τ στθη, ξω κα ο κοιλις! μγυμνες κα σχεδν λγυμνες! Στ στρατπεδα γυμνιστν κα λγυμνες! γυμνισμς πυρπολε τν Πατρδα μας κατ τος θερινος μνες σ λους τος χρους της, χι μνο στς παραλες, λλ κα στος δρμους κα στς πλατεες τν πλεων κα τν χωριν, κα στ μσα τν συγκοινωνιν, κα στ διωτικ κα στ δημσια καταστματα, κα στ ψηλ βουν.


γυμνισμς πυρπολε κα τος φοβερος τπους τς λατρεας, τος ερος ναος. Διτι κα στος ερος ναος χωρς καννα φβο, χωρς καμμα συστολ, εσρχονται ο ξετσπωτες γυνακες, γι ν σκανδαλσουν κα κε ψυχς, ν τς κνουν ν γανακτσουν κα ν ταραχθον. Kατ τν τλεσι μλιστα το βαπτσματος κα το γμου ναδεια κα ναισχυντα μσα στος ερος ναος ποκορυφνονται. Kα διερωτται κανες: πως τελονται σμερα ο βαπτσεις κα ο γμοι, ενε μυστρια, μπαιγμς τν μυστηρων; Kα ν ταν σμερα στ γ Xριστς σωματικς, πως ταν λλοτε στν Παλαιστνη, θ ψωνε τ φραγγλιο δο μνο φορς, ναρθμητες φορς; Kα θ κρδαινε πλς τ μαστγιο, θ μαστγωνε τς ναιδστατες κα ναισχυνττατες κενες γυνακες, πο μ τν προκλητικ μφνισ τους μαστιγνουν ασθησιακ ψυχς, πο σ' ατ τν ποχ τς πιστας κα θεΐας ξακολουθον ν δηγον τ βματ τους στος ερος ναος, γι ν λατρεσουν τν Θε;


ψνοντας τ φραγγλιο Kριος δωσε παρδειγμα πρς μμησι. Δδαξε τ πρπει ν κνουν ο ντιπρσωπο του, ο πσκοποι κα ο ερες. ν Kριος ξεδωξε τος σεβες π μα ξωτερικ αλ το ουδαϊκο ναο, πολ περισστερο φελουν ο ντιπρσωπο του ν ποκλεουν κα ν κδικουν τ σεβ πρσωπα π τ σωτερικ το χριστιανικο ναο, ποος ενε πολ ντερος το ουδαϊκο ναο. Στ θμα το γυμνισμο γα Γραφ ενε αστηρ, πολ αστηρ. Διτι γυμνισμς πυρπολε ψυχς, προκαλε πορνεες κα μοιχεες μσα στς καρδις, ξωθε κα δηγε κα σ σωματικς πορνεες κα μοιχεες. διαιτρως γα Γραφ παιτε σεμντητα στος ερος τπους τς λατρεας π ελβεια πρς τν Θε. Στν οκο το Θεο κατ τ ραμα το σαΐα τ ξαπτρυγα Σεραφμ, ντερα γγελικ ντα, μ τς δο π τς ξι πτρυγς τους καλπτουν τ ς γυμν ποτιθμενα πδια τους π ελβεια πρς τν Kριο. Kατ τ βρ. 12:28-29 πρπει ν λατρεωμε τν Θε «μετ αδος κα ελαβεας· κα γρ Θες μν πρ καταναλσκον». O κληρικο, ο ποοι πευθυνμενοι πρς τν Θε κατ τ Θεα Λειτουργα λγουν, «γασον τος γαπντας τν επρπειαν το οκου σου», πρπει πρτοι ν νδιαφρωνται γι τν επρπεια το οκου το Θεο. M κηργματα ν διαφωτζουν τν λα γι τ κακ το γυμνισμο. Kα ν λαμβνουν αστηρ μτρα, στε στ να ν μν εσρχωνται πρσωπα μ γυμνιστικ κα ξαλλη μφνισι. «Tς θρας, τς θρας ν σοφίᾳ πρσχωμεν», κφωνε λειτουργς το ψστου. Kα συμφνως πρς τν κφνησ του στς θρες το ναο πρπει ν θτ πρσωπα, πο ν' ποκλεουν τν εσοδο σ πρσωπα μ σκανδαλδη μφνισι. Kα ν πρσωπο μ ττοια μφνισι διαφγ τν προσοχ τν φυλασσντων τν εσοδο κα εσλθ στ να, ν το γνουν αστηρς συστσεις μ ραο τρπο, στε ν καταλβ, τι, ν δν συμμορφωθ, λλοτε δν θ χ θσι στ να.


νδιαφρονται ο κληρικο γι τν επρπεια το οκου το Θεο; Διαφωτζουν τν λα γι τ κακ το γυμνισμο (λλ κα τς παντελονοφορας τν γυναικν, σιχαμερο φαινομνου στ μτια το Θεο); Λαμβνουν αστηρ μτρα, στε νας ν μν πυρβλητος π τ πρ το γυμνισμο; Δυστυχς χι. O ξαιρσεις ενε σπνιες, σπανιτατες. Πολλο κληρικο λγουν: «Δν πρπει ν διχνωμε τν κσμο π τν κκλησα», στι μεθερμηνευμενον: Δν πρπει κσμος ν γνεται κκλησα, λλ' κκλησα ν γνεται κσμος, ν κκοσμικεεται, ες βρος το χαρακτρος της κα το προορισμο της, κα πρς χαρν το Διαβλου κα τν κκλησιομχων.


λλοι κληρικο λγουν: «Δν πρπει ν κρνωμε. Θες δν κοιτζει τ ξωτερικ, λλ τ σωτερικ τν νθρπων. σχτως πρς τν μφνισ της μπορε μι γυνακα ν χ καλ ψυχ». Bεβαως μι γυνακα μπορε π γνοια κα παρασυρμ π τ θε μδα ν χ σεμνη μφνισι, λλ καλ ψυχ. σεμνη μως μφνισι δν παει ν ενε κακ μφνισι κα ν σκανδαλζ ψυχς. δ Θες δν κοιτζει μνο τ σωτερικ το νθρπου, λλ κα τ ξωτερικ, γι' ατ ρητς παγορεει τ γυμνισμ (λλ κα τ ν φορ γυνακα παντελνια κα ν νδρζεται ασχρς). πσης Θες δν παγορεει ν κρνωμε κα ν λγχωμε, λλ ν κατακρνωμε. ς μ συγχωνται ο ννοιες!


λλοι τλος κληρικο λγουν: «T ρεμα ενε τερστιο, κατσχετο, δνατο ν γυρσ πσω. Δν μπορομε πλον ν πιβλωμε τν τξι». Bεβαως τ ρεμα ενε γκωδστατο κα ρμητικτατο. λλ φτανε ο κληρικο, κα δως ο πσκοποι, διτι δν πταξαν τ κακ στν ρχ του, ν τ γενσει του, λλ' φησαν ν γενικευθ κα ν γκωθ. Kα τρα μως δν ενε δνατη πιβολ τς τξεως. ξω π τ να, σ λλους χρους, δν δνανται ο κληρικο ν πιβληθον, εμ στ λγα πνευματικ τους τκνα. Kα δν δνανται ν πιβληθον ξω π τ να στν πολ λα, διτι δν χουν ξουσα. Mσα μως στ να δνανται ν πιβληθον, διτι χουν ξουσα. Σ μεγλο να το λεκανοπεδου ττικς, κατμεστο π κκλησασμα, γρφων τ παρν ρθρο παρατρησε, τι καννα πρσωπο π τ κκλησασμα δν εχε σεμνη μφνισι. T ατ παρατρησε κα σ μεγλο να τν Πατρν, πσης κατμεστο π κκλησασμα. Γιατ στος δο ατος ναος, σφαλς δ κα σ εαρθμους λλους, δν βρσκει θσι σεμνη κα σκανδαλδης μφνισι, λλ καθ' πασαν τν γραμμν πικρατε τξι κα επρπεια; Σ' ατος τος ναος συμβανει τ ξαιρετικ κα θερεστο ατ φαινμενο, διτι σ' ατος τος ναος πρχουν ληθινο ερες, λειτουργο το Θεο μ φβο Θεο, κα μ θλησι ν πιβλλουν τ θλημα το Θεο, κα ν βοηθον λλους κα τος αυτος τους ν σωθον κα χι ν κολασθον. Διτι κα μνη ναιδς κα νασχυντη κα προκλητικ κα σκανδαλδης μφνισι, δως μσα στος ναος, ενε ρκετ γι ν κολσ χι μνο τ τσι μφανιζμενα πρσωπα, λλ κα τος πευθνους ερες κα πισκπους.


Kληρικο, πο προβλλουν δικαιολογες γι τ βεβλωσι τν ναν, δν ενε ξιοι τς διτητος κα τς ποστολς τους. O δικαιολογες τους ενε προφσεις ν μαρταις. Eλαβς εροψλτης ερο ναο τν θηνν μετ τ Θεα Λειτουργα πλησασε μα κοπλα, πο κκλησισθηκε μγυμνη κα μ τν κοιλι ξω κα κοιννησε τ χραντα Mυστρια. M ραο δ τρπο εροψλτης συμβολευσε τν κοπλα ν ντνεται σεμν κα τσι ν κκλησιζεται κα ν κοινων. λλ' παπς, θεωρομενος μλιστα καλς παπς, ππληξε τν εροψλτη γι τ συμβουλ του στν κοπλα. «Δν πρεπε», επε, «ν μιλσς στν κοπλα»! παπς ατς κα ο μοιο του καθλου δν νοχλονται, ν ο βαπτισμνοι ρθδοξοι χριστιανο, κα δως νετης, εσρχωνται στος φοβερος τπους τς λατρεας πως ενε κα πως θλουν, ρκε ν γνωνται εσπρξεις κα ν ζον καλ ο παπδες κα καλλτερα ο δεσποτδες. Kοσμικ φρνημα τς μεγλης πλειοντητος τν κληρικν, ξερς παγγελματισμς, ζωηρ νδιαφρον γι τ χρμα κα τν εζωα, διαφορα γι τν πνευματικτητα κα τ σωτηρα τν ψυχν, διαφορα γι τν επρπεια το οκου το Θεο, ατς ενε ο πραγματικς ατες τς σημερινς καταστσεως μλλον καταστασας τν ερν ναν, τς εσβολς σ' ατος κα τς πικρατσεως τς ναιδεας κα τς ναισχυντας, τς βεβηλσεως τν φοβερν τπων τς λατρεας. N συνοψσωμε τς πολλς ατες σ μα; Eνε πιστα. ν κα πολλο κληρικο χουν τν δα, τι πιστεουν, στν πραγματικτητα δν χουν πστι, λλ ψευδασθησι πστεως. Γραφ λγει: «Δεξν μοι τν πστιν σου κ τν ργων σου» (ακ. 2:18).


ερες κα ρχιερες! M ποφροντας τν φυσικ κασωνα, καλς πρττετε φροντζοντας ν χουν ο ναο κλιματισμ. λλ περισστερο νυπφορος ενε πνευματικς κασων, τν ποο προκαλε προκλητικ μφνισι τν γυναικν μσα στος ναος. Φροντσετε, παρακαλομε, ν' ποκτσουν ο ναο πνευματικ κλιματισμ δι τς ντιμετωπσεως το πνευματικο κασωνος. Διτι λλις θ ριφθτε στ γεννα, που τ πρ ενε σβεστο, αἰώνιο, λπς δ διαφυγς δν πρχει. Γραφ δν ενε παραμθι· ενε ληθιν κα φοβερ, βεβαιωμνη μ σημεα, θαματα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου