Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Η Εκκλησία της Σερβίας -

Η Εκκλησία των Κατακομβών


Ο άγιος μητροπολίτης Ράσκας ΑΡΤΕΜΙΟΣ

και ο πιστός λαός

την ημέρα των Χριστουγέννων



Παραγωγή

«δεσποτάδων»!


Η μεγαλη πολι της ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, κάποτε ήταν το μεγαλύτερο κέντρο της Ορθοδόξου Πίστεως και Ευσεβείας.

Με έναν Μέγα Αθανάσιο, έναν Ιωάννη Ελεήμονα, έναν Κύριλλο, αλλα και εποχή καταπτώσεως με έναν Θεόφιλο το τερατώδες χρυσοπορφυρο κατασκεύασμα, από την μανια του οποίου "εφτυσε αίμα" ο Κορυφαίος των Ορθοδοξων Πατέρων, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Τις τελευταίες δεκαετίες ατύχησε και παλι το παλαίφατο πατριαρχειο Αλεξανδρειας, με τις ασημαντότητες που αναδειχθηκαν σαν πατριαρχες.

Σήμερα αρχει και διαφεντευει μια ....πρωτοφανης και περιλαλητη μορφη, ο Θεοδωρος ο νεος, που ακουει στο ονομα ...πατηρ πατερων, ποιμην ποιμενων και κριτης της οικουμενης, που γιορταζει ακομα και τα ...γενεθλια του σαν τις ....δεσποινιδούλες της εποχης μας.

Και, αληθεια, τι σχεσι εχει ο κ. Θεοδωρος με τις ...δεσποινιδουλες και τις απομιμείται;

Αλλα το πλεον περιεργο γεγονος ειναι η πολυπληθυς χειροτονια επισκοπων, που δεν μυριζουν ...θυμιαμα, αλλα ...αρωματα Παρισιανικα!!!!

Που γυροφερνουν συνεχως στην Αθηνα και στις αλλες Ελληνικες ή Ευρωπαϊκες πολεις.

Και γιατι;

Δεν χειροτονηθηκαν για την ιεραποστολη της Αφρικανικης ηπειρου;

Τοτε τι δουλεια εχουν και περιφερονται εδω και εκει μακρυα απο τις μητροπολεις για τις οποιες διοριστηκαν;

Ποιος θα τους συμμαζεψη και θα τους ....εξαποστειλη στις μητροπολεις τους;

Οι αποριες μας ειναι και αλλων αποριες.

Αναδημοσιευουμε ενα αρθρο του περιοδικου Ιωαννης ο Βαπτιστης:




Κάποτε είχε λόγους ευλογημένης και αγιαστικής υπάρξεως και το λεγόμενο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Ο Χριστιανισμός ανθούσε.

Άγιοι επίσκοποι, όπως ο Μέγας Αθανάσιος και ο Ιωάννης ο Ελεήμων, ήσαν επί κεφαλής αγώνων για την Ορθόδοξη πίστι και την έμπρακτη αγάπη.

Τις τελευταίες δεκαετίες κύριο έργο των εκεί διοικούντων είναι να εκλέγουν δεσποτάδες.

Οσάκις συνέρχεται εκεί σύνοδος, σχεδόν μοναδικό έργο είναι να τεμαχίζεται ο χάρτης της Αφρικής, να κατασκευάζωνται νέες επισκοπές και να χειροτονούνται νέοι δεσποτάδες!

Χρειάζονται;

Αν υπάρχη ποίμνιο, αν υπάρχουν πρεσβύτεροι, καλώς ιδρύονται επισκοπές.

Αν όμως ιδρύωνται, διότι εξ Ελλάδος εξελαύνουν μερικοί «κουσουριάκηδες» με τον οίστρο «σώνει και καλά» να φορέσουν μίτρα, τότε πρόκειται για φρικτή γελοιοποίησι του επισκοπικού διακονήματος.



●Για 3-4 περιοχές της Αφρικής μεγάλη είναι η ανάγκη επισκόπων και πρεσβυτέρων, αλλά και λαϊκών συνεργών.

Είναι οι τόποι, όπου ταπεινοί πρεσβύτεροι από την Ελλάδα, όπως οι μακαριστοί π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, π. Χαρίτων Πνευματικάκης, π. Κοσμάς Ασλανίδης, έσπειραν με άγιο ζήλο το σπόρο του Ευαγγελίου στην Αφρικανική γη.

Περιοχές όπως το Ζαϊρ, η Τανζανία, η Μαδαγασκάρη, ίσως και άλλες, έχουν ανάγκη πολλών και ικανών λειτουργών της Εκκλησίας.

Θαυμαστό και ευλογημένο το εκεί έργο της Ιεραποστολής.


●Για άλλες όμως περιοχές;

Πρέπει οπωσδήποτε ο ανεπιθύμητος εδώ και «κουσουριασμένος» «ρασοφόρος» να σκύβη στον εκεί πατριάρχη για να του φορέσει χρυσοστόλιστη μίτρα και να του εγχειρίση πατερίτσα;


●Υπάρχει εκεί άτομο, αποσχηματισμένος αγιορείτης, με δυό-τρία κατά καιρούς ονόματα, που φιγουράρει δεσπότης του Αλεξανδρείας.

Έργο του;

Επί τέλους βρέθηκε ένας παπάς (μοναδικός) για τη μητρόπολί του!

Άλλωστε τι χρειάζονται άλλοι, αφού στα δάκτυλα των δυο χεριών μετριούνται οι εκεί όντως ορθόδοξοι!


●Υπάρχουν δεσποτάδες εκεί (ο λόγος το λέει), που προφανώς αμείβονται από κάποιο υπουργείο μας (μάλλον των Εξωτερικών), που περιφέρονται τις 300 από τις 365 μέρες του έτους, στην Ελλάδα!


Στο ερώτημα γιατί, απαντούν:

«Στο κράτος, που λέει η δεσποτική μου φήμη, χριστιανοί δεν υπάρχουν.

Εδώ τουλάχιστον κάνω κηδείες και μνημόσυνα»!

Τις ελάχιστες φορές που μεταβαίνουν στην περιοχή τους, φωτογραφίζονται με μερικά μαυράκια, στέλνουν φωτογραφίες όχι μόνο στη «Ρομφαία», αλλά και σε πλήθος αθώων και αφελών στην Ελλάδα, και δώστου οι εισφορές για … το ανύπαρκτο έργο τους!


●Υπάρχει και πατριάρχης, που έχει τόση δουλειά, ώστε μετά βίας βρίσκει καιρό να γιορτάσει με φιέστες πότε τα γενέθλιά του, πότε την επέτειο εκλογής του, πότε την επέτειο χειροτονίας του, πότε τα πεντάχρονα, πότε τα δεκάχρονα, πότε την ονομαστική γιορτή και πότε τον εξωραϊσμό κάποιου ναού!

Και τα ηλεκτρονικά πρακτορεία προβάλλουν καμμιά δεκαριά φωτογραφίες από κάθε εκδήλωσι!


●Όλα αυτά δεν μειώνουν τη λάμψι του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου, που ηρωϊκά και με αυτοθυσία διακονούν επίσκοποι, όπως ο πρ.Κεντρώας (π.Ιγνάτιος), ο επίσκοπος Μελέτιος, ο νέος επίσκοπος Νικηφόρος, στη Μαδαγασκάρη ο επίσκοπος Ιγνάτιος, όπως επίσης αφανείς χριστιανοί γιατροί, και άλλοι, τους οποίους ο Κύριος γνωρίζει.


Το έργο των αληθινών ιεραποστόλων έχει ανάγκη ενισχύσεως.

Εκεί δεν έχουμε δεσποτάδες.

Έχουμε ποιμένες.

Πατέρες του λαού.



Περιοδικό «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ» τ. 560 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Α π ο κ α λ υ π τ ι κ ο

Πού βρίσκεται σήμερα

η κεφαλή του Αγίου

Ιωάννου του Προδρόμου;

(για πρώτη φορά στα ελληνικά)

Το αυθεντικό κεφάλι του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη.

Μετάφραση: Ραφαήλ Παπανικολάου

Η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κλάπηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους το 1204, και από το 1206 βρίσκεται στην πόλη Amiens (Αμιένη) της βόρειας Γαλλίας, στον περίφημο καθεδρικό της ναό, ο οποίος χτίστηκε ακριβώς για να στεγάσει το άγιο αυτό λείψανο και μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Τα παρακάτω αποτελούν μετάφραση ενός δημοσιεύματος του ιστολογίου Full of Grace and Truth, όπου παρατίθενται δύο αποσπάσματα από ένα αφιέρωμα του υπέροχου περιοδικού “Road to Emmaus” (Δρόμος προς Εμμαούς). Σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά μέχρι το τέλος του δημοσιεύματος. Γίνεται λόγος και για τις αποδείξεις της γνησιότητας της τιμίας κάρας.

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το περιοδικό Road to Emmaus για ιερά ορθόδοξα λείψανα στη Γαλλία. Πρόκειται για μια συνέντευξη με τον π. Νικολά Nikichine ο οποίος από καιρό ερευνά πολλά από τα φερόμενα λείψανα που έχουν σχέση με την Ορθοδοξία στη Γαλλία και παρουσιάζει εδώ πολλά από τα συμπεράσματά του. Μεταξύ των κειμηλίων που έχουν περισσότερες ιστορικές αποδείξεις, όπως αναφέρει, είναι η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην Amiens της Γαλλίας. [...]

“Από το 13ο αιώνα, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ Νταμ στην Αμιένη στεγάζει ένα μέρος του κρανίου – τα οστά του προσώπου – του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Αυτό δεν πρέπει να συγχέει αυτούς που γνωρίζουν ότι και το Άγιον Όρος ισχυρίζεται ότι έχει «την κεφαλή του αγίου Ιωάννη» (σημείωση του μεταφραστή: ίσως να εννοεί κάπου αλλού). Αυτή η ονοματοδοσία είναι μια ευσεβής συνήθεια, γιατί ακόμα κι αν έχετε μόνο ένα μέρος του κεφαλιού ή του χεριού, δεν θα λέγατε, «έχουμε πέντε εκατοστά του κρανίου», θα λέγατε, «έχουμε την κάρα του». Στο Άγιον Όρος έχουν ένα άλλο μέρος του κρανίου, αλλά στην Αμιένη έχουμε τα οστά του προσώπου, και μπορείτε να φανταστείτε ακόμη και την προσωπικότητά του πίσω από αυτά τα λείψανα.”

“RTE: Μπορείτε να μας πείτε τώρα για τα αποδεικτικά στοιχεία για ορισμένα από τα λείψανα που έχετε μελετήσει;


π. ΝΙΚΟΛΑ: Όλα τα κυριότερα λείψανα που ανέφερα προηγουμένως έχουν βάσιμα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα από πολλές διαφορετικές πηγές, και αυτή η ποικιλία της συνοχής είναι ισχυρό επιχείρημα από μόνο του. Επίσης, μαθαίνοντας την ιστορία αυτών των λειψάνων, εμείς οι Ορθόδοξοι ανακαλύπτουμε μια άλλη άποψη για την ιστορία της δυτικής Εκκλησίας και έναν νέο τρόπο κατανόησης αυτών των ιστορικών γεγονότων.

Για παράδειγμα, η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αποκτήθηκε κατά τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204 (σημείωση του μεταφραστή: από τους λατίνους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη και άρπαξαν όλους τους θησαυρούς της, π.χ. τα διάφορα πολύτιμα κειμήλια που μεταφέρθηκαν και βρίσκονται έως σήμερα στην Βενετία, το Άγιο Μανδήλιο που σήμερα είναι γνωστό ως η Σινδόνη του Τορίνο, η περίφημη εικόνα της Οδηγήτριας που ζωγραφίστηκε από τον ευαγγελιστή Λουκά και κατέληξε στο Montevergine της Ιταλίας, και άλλα πολλά).

Αυτό ήταν μια μεγάλη τραγωδία για την ανατολική Εκκλησία, αλλά τώρα βλέπουμε τι έχει συμβεί στη Μικρά Ασία, στην Τουρκία, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453 μέχρι σήμερα. Αν το κεφάλι είχε παραμείνει εκεί, θα είχε χαθεί ή καταστραφεί, όταν η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Τούρκων (όπως συνέβη με πολλά λείψανα), ή μήπως θα ήταν ακόμα προσβάσιμο για προσκύνηση; Τώρα, αυτό το λείψανο είναι στη Γαλλία, σε έναν πολύ όμορφο καθεδρικό ναό, και είναι δυνατό για τους Ορθόδοξους να το προσκυνήσουν με τον πλέον ανοικτό τρόπο. Η 25η Μαΐου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ή η 7η Ιουνίου, σύμφωνα με το αστικο ημερολόγιο, είναι η γιορτή της Τρίτης Ευρέσεως της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, και σε αυτή τη γιορτή, το 2004, τελέσαμε την Θεία Λειτουργία με αυτό το λείψανο στην αγία τράπεζα. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στη σύγχρονη Τουρκία, και αυτό το είδος προβληματισμού αλλάζει την εκτίμησή μας για το ιστορικό γεγονός της μεταφοράς αυτού του λειψάνου στην Αμιένη. Ο Θεός έχει την δική Του πρόνοια.

Παλιό ανάγλυφο από τον καθεδρικό της Αμιένης που δείχνει

την άφιξη της κεφαλής του αγίου Ιωάννη στην πόλη.

Παρατηρούμε ότι το άγιο λείψανο με την χρυσή λειψανοθήκη

είναι ακριβώς το ίδιο όπως το βλέπουμε και σήμερα.

Ο Θεός επέτρεψε τη μεταφορά αυτών των λειψάνων εδώ, και αυτή η δυτική κοινωνία τα διατηρεί πιστά. Βεβαίως, η Γαλλία περνάει μια περίοδο αποχριστιανοποίησης, αλλά ακόμη βλέπουμε καθημερινή προσκύνηση των λειψάνων αυτών από έναν μικρό αριθμό πιστών χριστιανών. Ένα άλλο πολύ γνωστό παράδειγμα από τον 11ο αιώνα είναι η μεταφορά («μετακομιδή») του λειψάνου του αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας (και αυτή βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία) στο Μπάρι στην Ιταλία. Στην ακολουθία που είναι αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός, λέμε «Δεν ήταν χρήσιμο στα μάτια του Θεού αυτά τα πολύτιμα λείψανα να παραμένουν αδρανή στην έρημο της Λυκίας.» [*** Βλ. την σημείωση παρακάτω] Εμείς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε ευλαβικά την πρόνοια του Θεού, η οποία εκδηλώνεται σε αυτό.

Αυτή η συνεχής προσκύνηση ακόμη και απο μια μειοψηφία Γάλλων πιστών είναι ένα από τα πνευματικά επιχειρήματα για τη γνησιότητά τους. Σε κάθε περίπτωση που έχω μελετήσει, έχω βρει ντόπιους που πιστεύουν, και ακαδημαϊκούς μελετητές που έχουν έγγραφα, ιστορικά βιβλία, και αρχεία που παρουσιάζουν τα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη γνησιότητα του λειψάνου. Βεβαίως, αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι σε αριθμό. Ο μεγάλος αριθμός των Γάλλων ρωμαιοκαθολικών όχι μόνο δεν γνωρίζουν τίποτα για τους δικούς τους ιερούς τόπους, αλλά και δεν ενδιαφέρονται και πολύ για αυτους. Αυτό δεν είναι δικό τους φταίξιμο – αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα των αντι-χριστιανικών, αντι-εκκλησιαστικών, και αντι-λειψανικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Δυστυχώς, κάθε αδύναμο σημείο της ιστορίας της δυτικής Εκκλησίας (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του Παπισμού) μεγεθύνεται με σκοπό να γενικεύσει την εντύπωση της αδυναμίας της Εκκλησίας συλλήβδην. Οι ρωμαιοκαθολικοί είχαν τις αποτυχίες τους, και η ευπιστία των απλών ανθρώπων γινόταν ενίοτε αντικείμενο εκμετάλλευσης από κακούς κληρικούς για το κέρδος, αλλά και πάλι, όταν μελετάτε την ιστορία των μεγάλων λειψάνων, δεν μένει χώρος για αυτές τις απλοϊκές αντιρρήσεις.

Αντιθέτως, έχουμε πολύ κατηγορηματικά και ισχυρά επιχειρήματα. Μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της κεφαλής του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη, η οποία, ανατομικά, είναι ένα οστό του προσώπου χωρίς το σαγόνι. Συγχρόνως, μια εκκλησία στην επισκοπή του Βερντέν (σημείωση του μεταφραστή: άλλη πόλη της Γαλλίας) είχαν, όπως φημιζόταν, το σαγόνι του Αγίου Ιωάννη. Μια επιτροπή συστήθηκε για να εξετάσει τα δύο κειμήλια, και στην προκειμένη περίπτωση, το σαγόνι στο Βερντέν αποδείχθηκε ότι ήταν ενός άλλου ανθρώπου, μετά τον δέκατο αιώνα, αλλά τα συμπεράσματα της ίδιας επιτροπής σχετικά με τα λείψανα του αγίου Ιωάννη στην Αμιένη ήταν εκπληκτικά. Το οστό της Αμιένης όχι μόνο έχει χρονολογία από τον πρώτο ως τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν, αλλά και αυτό το κομμάτι του κρανίου προσδιορίστηκε ότι ήταν ενός άνδρα μεσογειακής καταγωγής, ηλικίας από 30 μέχρι 45, και επιπλέον υπήρχε μια αρχαία τρύπα που προκλήθηκε από ένα αιχμηρό εργαλείο, ακριβώς στο κάτω μέρος του μετώπου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, γνωρίζουμε ότι μετά τον αποκεφαλισμό του, η Ηρωδιάδα μαχαίρωσε το κεφάλι με το μαχαίρι της ως εκδίκηση για την καταγγελία εκ μέρους του του παράνομου γάμου της με τον Ηρώδη. Αν και αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό για τους επιστημονικούς εξεταστές, έχουμε πράγματι αυτό το επιχείρημα από τη δική μας παράδοση, μαζί με άλλα ιστορικά και ανθρωπολογικά επιχειρήματα για τη γνησιότητα του λειψάνου του.

Στην ιστορία των μεγάλων κειμηλίων, έχουμε σχεδόν πάντα αυτή την επιστημονική και πνευματική ταύτιση. Για παράδειγμα, στην ιστορία της Σινδόνης του Τορίνου, η ιστορική τεκμηρίωση δεν είναι πολύ πειστική, αλλά τα πιο εντυπωσιακά επιχειρήματα προέρχονται από την επιστημονική πλευρά, τα πορίσματα των οποίων έχουν συνεχώς αναθεωρηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. (σημείωση του μεταφραστή: Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί και η πληθώρα των ιστορικών τεκμηρίων σχετικά με την αγία Σινδόνη, εκτός από τα επιστημονικά! Μπορείτε να διαβάσετε για την θύελλα των συγκλονιστικών στοιχείων σε διάφορα βιβλία, όπως για παράδειγμα στα άψογα “The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry” του ιατροδικαστή Frederick Zugibe και το “Holy Faces, Secret Places” του ιστορικού ερευνητή Ian Wilson. Το ένα εστιάζει κυρίως στις αποδείξεις που αφορούν στις φυσικές επιστήμες, ενώ το άλλο στις ιστορικές.)

Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, είχαμε αυτό που ονομάστηκε «Καθολική Αναγέννηση» στη Γαλλία. Η πρωτόγονη και άξεστη λογικοκρατία και η κριτική των επαναστατών και των Προτεσταντών που προσπαθούσαν να δυσφημίσουν τα λείψανα ώθησαν τους Ρωμαιοκαθολικούς να εξερευνήσουν τις ιστορίες αυτών των αντικειμένων. Μελέτησαν, έκαναν αρχαιολογικές έρευνες, και έφτασαν σε ένα υψηλότερο επίπεδο αντικειμενικής επιχειρηματολογίας υπέρ της γνησιότητας πολλών από αυτά τα λείψανα που ήταν γνωστά από πριν. Όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη χριστιανική Ανατολή, έχουμε ακόμη πολλά έγγραφα που δεν έχουν ερευνηθεί, εξαιτίας των γλωσσικών φραγμών, την αρχαιότητας, και της έλλειψης πρόσβασης.

Ο καθεδρικός ναός της Παναγίας στην Αμιένη, όπου φυλάσσεται η κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.

Καθώς συνεχίζουμε να μελετάμε, βρίσκουμε με τον καιρό ακόμη περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της γνησιότητας, αλλά η άποψή μου είναι ότι η λογική διερεύνηση δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί επαρκή απόδειξη. Περιορίζεται από την φύση της λογικοκρατίας. Το βασικό επιχείρημα για εμάς είναι το επιχείρημα της πίστης μας. Δεν είναι το γεγονός ότι αυτό το λείψανο, αυτό το κόκαλο, είναι πραγματικά από από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή με κάποιον τρόπο να επηρεάζει τη σύγχρονη ζωή μας, το προσωπικό μας πεπρωμένο. Γνωρίζουμε από την ιστορία της Εκκλησίας ότι, αν αυτό λείψανο είναι από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή, τότε έχουμε μια μεγαλύτερη εγγύηση ότι η αδύναμη προσευχή μας θα έχει περισσότερα αποτελέσματα εδώ από ό, τι σε άλλο τόπο.

Το σημείο όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο εφικτό, αλλά και χρήσιμο να προσευχόμαστε μπροστά σε άγια λείψανα. Έχουμε αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι υποστηρίζουν την προσευχή μας. Ο Θεός και οι άγιοι οι ίδιοι μάς δίνουν αρκετά επιχειρήματα. Ωστόσο, ακόμη και αν καλώ προσκυνητές σε αυτά τα ιερά μέρη, προσωπικά, δεν τολμώ να επιβάλω αυτό το σέβας ως μια βεβαιότητα. Μόνο το σύνολο της Εκκλησίας μπορεί να το εξουσιοδοτήσει αυτό. [...]“

(παρμένο από: http://www.roadtoemmaus.net/back_issue_articles/RTE_25/A_CITY_OF_SAINTS.pdf, “A CITY OF SAINTS: THE FORGOTTEN RELIQUARIES OF PARIS”;
Road to Emmaus Vol. VII, No. 2 (#25))

[***Σημείωση: Όπως γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον "Συναξαριστή" του για την γιορτή της μετακομιδής του λειψάνου του αγίου Νικολάου (20 Μαϊου): «Διά τούτο ευδόκησεν ο Θεός να σηκωθούν από εκεί τα άγια λείψανα του μεγάλου Πατρός ημών Nικολάου, και να μεταφερθούν εις την πολυάνθρωπον πολιτείαν την ονομαζομένην Mπαρ, ήτις ευρίσκεται εις την Iταλίαν. Ένα μεν, διά να μη μείνουν τα λείψανα τοιούτου Aγίου άτιμα και άδοξα, και άλλο δε, διά να απολαύση και η Δύσις τα τούτου θαυμάσια, ήτις ακόμη δεν είχε πέση εις τας αιρέσεις και κακοδοξίας, αλλ’ ήτον Oρθόδοξος, και ενωμένη με την Aνατολικήν Eκκλησίαν." (http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp)

(και τώρα οι ταπεινές μου απόψεις...) (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του ιστολογίου Full of Grace and Truth)

Αυτά και τα παρόμοια συναισθήματα που προαναφέρθηκαν δεν δείχνουν να αποδέχονται καθόλου την αφαίρεση των ιερών ορθοδόξων λειψάνων(συμπεριλαμβανομένης εκείνης κατά την λεηλασία της Κωνσταντινούπολης) και τη μεταφορά τους σε ξένα και ακόμα και ετερόδοξα μέρη, αλλά φαίνεται να επαναλαμβάνουν ότι κανείς μας δεν γνωρίζει τον άπειρο νου του Θεού, και το τί ευδοκεί το ανεξιχνίαστο θέλημά Του. Ίσως θα έπρεπε επίσης να δείχνουμε ταπεινοφροσύνη, μετάνοια και καρτερία στις διάφορες δοκιμασίες που επιτρέπονται από το Θεό εξαιτίας των πολλών αμαρτιών μας. Εν πάση περιπτώσει, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό εν τέλει για τις αμέτρητες υλικές και πνευματικές ευλογίες που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε από Αυτόν σε αφθονία.]

Πηγή: Περιοδικό “Road to Emmaus: A Journal of Orthodox Faith and Culture” (ιστοσελίδα http://www.roadtoemmaus.net/). Αναδημοσίευση από http://full-of-grace-and-truth.blogspot.com/2009/08/head-of-precious-forerunner-in-amiens.html.

Το πηραμε απο το Βατοπεδι.

ΟΙ ΡΩΣΟΙ

απομιμουνται

τους Αιρετικους Φραγκολατινους;



Ως γνωστον, ο εικονιζομενος ναος του Σωτηρος στην ερυθρα πλατεια της Μοσχας, ανατιναχθηκε σε σκονι και κονιορτο, απο τους Χριστομαχους και Χριστιανομαχους αντιχριστους Μπολσεβικους της Ρωσσιας με την Δικτατορια τους το 1917κ.
Με την πτωσι και κονιορτοποιησι Της και υστερα απο 80κ χρονια και με την αλλαγη των πολιτικων πραγματων, ανηγερθη και παλι ο ναος.
Ομως μας εκπλήσσει η εξωτερικη εικονα του ναού, που και εσεις βλεπετε.
Πατηστε επανω στην εικονα για να την μεγαλωσετε και μια και δυο φορες.
Επανω ακριβως απο τις πορτες υπαρχουν πολλα και διαφορα αγαλματα.
Επειδη αυτο το φαινομενο παρατηρειται μονο σε ναους των Αιρετικων Φραγκολατινων και απαγορευεται απο τους Ιερους Κανονες η τοποθετησι αγαλματων, ειτε εντος, ειτε εκτος των ορθοδοξων ναων, διερωτωμεθα, τι συμβαινει με τους Ρωσους;
Από πότε η Ορθόδοξη Εκκλησία απέκτησε αγάλματα;
Από το Μ. Πέτρο και εδώ;

Ή πρόσφατα μετά τα Οικουμενιστικά ανοίγματα της Μόσχας, γέμισαν τον νεοκτιστο ναό του Σωτήρος, με αγάλματα;
Ποιος θα λυσει την απορια μας;












XΡΗΖΕΙ ΑΜΕΣΟΥ

ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ;


Επειδή το εν συνεχεια αναφερομενο κειμενο αφορά την ιστοσελίδα μας, μεσα στην οποία αρθρογραφουν και οι ονομαζομενοι παρακατω εκλεκτοί, διαφορετικοί, ξεχωριστοι και υπαρκτοι επιστημονες, ανθρωποι και χριστιανοι "“Αμέθυστος”, ΙΚ, Ιωάννης Καρδάσης, ειδικός μπαρκοντολόγος (γράφε φαιδρολόγος), και αλλοι", και ψευδως, υβριστικώς, συκοφαντικώς και ανεπιτρεπτως, αποδιδονται απο αλλοπροσαλλο, επαμφοτεριζοντα και δολοπλόκο Αμερικανοδιαιτο θολολογο και ψευτοκανονολογο, συνεχως και αδιαλλειπτως και καθ' υποτροπην, όλες οι συγγραφες και ολα τα θεματολογια της ιστοσελιδας μας, σε καποιο ανυπαρκτο και φανταστικο κληρικο της Πτολεμαϊδας, σπευσαμε εσπευσμενα να ζητησουμε την γνωμη και αποψι ειδικου ιατρου, περι της ερμηνείας του φαινομενου ο οποίος μας απαντησε:


Θα πρέπη να πάσχη


απο καποια μορφη ΜΟΝΟΪΔΕΑΣΜΟΥ,


με υποβόσκουσα ενδειξι


διαταραχης προσωπικοτητος.


Μετα απο αυτην την ιατρικη διαγνωσι, εμείς τι να πουμε;

Τιποτα.

Αφηνουμε να τα πητε εσεις.

Αλλα παρακαλουμε και καποιον ψυχιατρο που παρακολουθει το ιστολογιο μας, να μας δωση την μαρτυρια του.

Και τι δεον γενεσθαι....

Εαν υπαρχει και καποια αλλη, διαφορετικη ερμηνεια του φαινομενου, ειναι αποδεκτη και θα αναφερθη.

Ο εν λογω ασθενης, ειναι πλεον ή βεβαιο, οτι οδευει προς Αμερικανικο...φρενοκομειο!!!

Διαβαστε, λοιπον, τα νεα φανταστικα φρενοβλαβοφληναφηματα του .....παραδοξου φαινομενου....

Κυριε ελεησον!!!


--------------------------------



Να προσθέσω όμως και μια άλλη ανάγκη. Εκτός από τη φάλτσα φωνή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσοστόμου και ευάριθμων άλλων της Αρχιεπισκοπικής αυλής, υπάρχει και η χαίνουσα πυώδης πληγή της υπόσκαψης κάθε πνευματικού αγώνα από το γνωστό κληρικό της Πτολεμαίδας, το βωμολόχο, το σκανδαλοποιό και συστηματικό συκοφάντη ο οποίος αρθρογραφεί ως “Αμέθυστος”, ΙΚ, Ιωάννης Καρδάσης, ειδικός μπαρκοντολόγος (γράφε φαιδρολόγος), κτλ., κτλ..


Παρακαλώ θερμά όλους να του υποδείξουν το καθήκον του να κρεμάσει το πετραχήλι και να απέλθει εις τα ίδια για να κυτάξει την ψυχή του. Αφού διέσυρε τους πάντες από τον κεκοιμημένο άγιο Γέροντά του μέχρι και Αγίους της Εκκλησίας με τις χειρότερες ύβρεις και συκοφαντίες - τώρα άρχισε πόλεμο εναντίον του π. Παισίου!


Ο λόγος; Οχι μόνον επειδή αντιπαθεί τον “Γεροντισμό” - όπως ονομάζει την ευλάβεια των πιστών προς αγίους κληρικούς και μοναχούς - αλλά και επειδή ο π. Παίσιος με το πνευματικό του κύρος έγυρε αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ όσων αγωνίζονται εναντίον της “Νέας Εποχής”. Ετσι ο “ειδικός μπαρκοντολόγος” (γράφε φαιδρολόγος) απομονώθηκε και βγάζει τα σώψυχά του εναντίον του Αγίου Γέροντα.


Είναι φανερόν ότι, αν το θέμα έμενε στο επίπεδο της φαιδρότητας, δεν χάθηκε ο κόσμος αν προσετίθετο ένα επιπλέον φαιδρό υποκείμενο στα ήδη - εν αφθονία -υπάρχοντα. Οταν όμως - πέραν της φαιδρότητας - έχουμε να κάνουμε με αδίστακτο συκοφάντη και υβριστή ακόμη και των Αγίων ουδείς νομιμοποιείται να σιωπά και προπαντός να προωθεί σε επιτελικές θέσεις τον καθαιρετέο αυτό κληρικό.


Οίκοθεν νοείται ότι η πιο στοιχειώδης αγάπη προς ένα τόσο προβληματικό άτομο επιβάλλει την απομάκρυνσή του από τον ιερό κλήρο - όχι μόνον για να σταματήσει την υπόσκαψη όλων των πνευματικών αγώνων - αλλά και γιατί αυτό επιβάλλει το ενδιαφέρον για να να σωθεί η ψυχή του.

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Προσοχή-προσοχή

Οι ευαίσθητοι

να μην το δούν.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ!

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ

ΑΛΗΘΙΝΟ.




Αυτη και ο πατερας της 1998


Γενεθλια σαν παιδι


Σε παρτυ με φιλους


Το αυτοκίνητο στο οποίο ταξίδευε η Jacqueline.

Χτυπήθηκε από άλλο αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε

ένας 17χρονος μαθητής πηγαίνοντας σπίτι αφού

είχε πιει μερικά ποτά με φίλους.

Αυτο έγινε τον Δεκέμβριο του 1999



Μετά το ατύχημα η Jacqueline χρειάστηκε

πάνω από 40 επεμβάσεις



Η Jacqueline
παγιδεύτηκε στο φλεγόμενο αμάξι

και το σώμα της καιγόταν για 45 δευτερόλεπτα περίπου



Με τον πατέρα της 2000.

Λαμβάνοντας περιποίηση.


Τρεις μήνες μετά το Ατύχημα



Χωρίς το αριστερό βλέφαρο η Jacquie χρειάζεται

σταγόνες για να μην τυφλωθεί


Τώρα ο 20χρονος δεν μπορεί να συγχωρέσει

τον εαυτό του που οδήγησε μεθυσμένος εκείνο

το βράδυ πριν τρία χρόνια

Έχει συνειδητοποιήσει πως κατέστρεψε

την ζωή της Jacqueline Saburidos




Δεν πεθαίνουν όλοι όσοι είναι θύματα τροχαίου .

Αυτήν η φωτογραφία πάρθηκε μετά από 4 χρόνια

από το ατύχημα και οι γιατροί ακόμη διορθώνουν

την Jacqueline της οποίας το σώμα καλύφθηκε

κατά 60 % από σοβαρά εγκαύματα



ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!!!

Βοήθησέ με να το στείλουμε σε όσους
γνωρίζουμε!!!

Μαμά βγήκα με τους φίλους μου.
Πήγα σε ένα πάρτυ και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει,

να μην πιω αλκοόλ.
Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά,
έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα
ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες
συμβουλεύσει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει
να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν oι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή.
Όταν το πάρτυ τελείωσε όλοι μπήκαν στα
αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι
σε θέση να οδηγήσουν.

Εγώ πήρα το αμάξι μου.
Ήμουν σίγουρη ότι ήμουν καθαρή.
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε .....
Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και
ακούω έναν αστυνομικό να λέει «το παιδί που προκάλεσε το

δυστύχημα ήταν μεθυσμένο».
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρυνή.

Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις
δυνάμεις να μην κλάψω.
Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει.

Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ.
Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ τώρα πρέπει να πεθάνω.

Γιατί το κάνουν αυτό μαμά; Αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές;
Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια.
Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στον
μπαμπά να είναι δυνατός.
Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει αν θα οδηγούσε.

Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ, τώρα να ήμουν ζωντανή .....

Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο αδύνατη και
αρχίζω να φοβάμαι
μαμά..
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απελπισμένη.

Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου πω πόσο σε αγαπάω
Σε αγαπάω μαμά....αντίο!!!
Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε
ένα δυστύχημα.
Η κοπέλα ενώ πέθαινε ψυθίριζε αυτές τις λεξεις και η δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη.

Η ίδια δημοσιογράφος άρχισε μια εκστρατεία
εναντίον της οδήγησης υπό την επήρρεια Αλκοόλ.
Αν αυτό το μήνυμα έφτασε σε εσένα και το
διαγράψεις, χάνεις την ευκαιρία, ακόμα και αν δεν πίνεις να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν ότι και η δική σου ζωή κινδυνεύει .

Αυτή η μικρή χειρονομία μπορεί να κάνει τη
διαφορά.

Ξέρω πως αυτά τα μηνύματα λένε προώθησε το αλλά τα περισσότερα είναι ηλίθια αυτό είναι πραγματικό και αν δεν το προώθησης είσαι ηλίθιος πραγματικά . παρακαλώ στείλτε το σε όσους περισσότερους μπορείς για να καταλάβουν τις συνέπειες της μέθης στην οδήγηση

Την επόμενη φορά που σας σταματήσει η αστυνομία ξανασκέψου το ... και θυμήσου αυτό..

Μην πίνετε όταν θα οδηγήσετε οδηγείτε πάντα με ασφάλεια...

Αν έχεις καρδιά προώθησε σε όποιον ξέρεις γιατί όλοι πρέπει να το δουν

λαός εν σκότει...


Κείμενο συντριπτικής βαρύτητας αποτελεί η «Προς το ΛΑΟ» (υπ’ αριθ. 44), σχετική με την οικονομική, κλπ, κρίση, εγκύκλιος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας.

Και βέβαια εδώ δεν μπορούμε να αναδημοσιεύσουμε την εγκύκλιο της Ιεραρχίας, που έχει πολλαπλά δημοσιευτεί.

Απλά θα σχολιάσουμε κάποια από τα «ναι μεν, αλλά», τόσο της εγκυκλίου, όσο και κάποιων επικριτικών σχολίων:


Και βέβαια η Ιεραρχία έχει, όχι απλά το δικαίωμα, αλλά και ιερό καθήκον να μιλήσει για τα οποιαδήποτε, σε βάρος του λαού, συμβαίνοντα και τεκταινόμενα.

Και αυτοί, που εκφράζονται επικριτικά για τις ενέργειες αυτές της Ιεραρχίας, απλά δείχνουν ότι έχουν καθίσει σε κάποιων άλλων «πολιτισμών» τα θρανία. Που-πάνω κάτω-μυρίζουν τοκογλυφικό ίκτερο και ναζιστική βαρβαρότητα…

Των οποίων «πολιτισμών» οι εντολοδότες τους προώθησαν και τους επροίκισαν με άφθονο χρήμα, όπως φαίνεται, και πολυειδή προνόμια. Έτσι ώστε να μιλούν και ενεργούν ως εντολοδόχοι τους.

Γράφοντας και σκηνοθετώντας εφιαλτικά σενάρια σε βάρος του λαού και της ιστορίας του. Προκειμένου ν’ ανοίξουν τις κατάλληλες κερκόπορτες.

Απ’ όπου θα εισορμήσουν, για να λεηλατήσουν τον υλικό και πνευματικό πλούτο οι ιεροεξεταστές του καπιταλιστικού Μεσαίωνα.

Που σημαίνει ότι μιλούν και ενεργούν διαμετρικά αντίθετα προς τον ελληνικό πολιτισμό. Όπως αυτός εκφράζεται απ’ τον Μακρυγιάννη, το Σολομό, τον Παπαδιαμάντη, τον Παλαμά, το Ρίτσο, το Σεφέρη, τον Ελύτη. Και τόσους άλλους…

Και ο οποίος περικλείεται, βασικά, ανάμεσα στο «Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά» και το «Νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης»….

Αλλά κάποια βασικά και μεγάλα «ναι μεν, αλλά» υπάρχουν και σχετικά με την Ιεραρχία.
Η οποία, χαρακτηριστικά, αναρωτιέται:

Γιατί, ενώ γίνονται ριζικές ανατροπές, για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα, σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις;
Και προβάλλει η αντερώτηση:

Δεν φέρει ευθύνη για την παθητική στάση και την νοσηρή υπνηλία μεγάλης μερίδας του λαού η ίδια η Ιεραρχία; Αφού αντιμετωπίζει το λαό ως κοπάδι αλόγων προβάτων! Ο οποίος-σε μεγάλο ποσοστό- ακόμη και τώρα, που τον ζώνει, ολοένα και περισσότερο το σκοτάδι της τοκογλυφικής βαρβαρότητας, ρέγχει και δεν αντιδρά…

Και, ενώ η Ιεραρχία κάνει λόγο για κάποια εκκλησιαστικά-υπαρκτά ή κατασκευασμένα-σκάνδαλα, αποσιωπά το σκαναδαλωδέστερο των σκανδάλων, που είναι η δεσποτοκρατία. Στο όνομα της οποίας είναι καταδικασμένα τα εκατομμύρια του λαού στην παθητικότητα και την αδράνεια της εκκλησιαστικής ζωής….

Και- για να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια της τα λόγια, «γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ», για να μιλήσει επιτέλους η Ιεραρχία;

Αφού «η οικονομική κρίση», η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι, όπως σωστά λέει η ίδια, συνέπεια και καρπός της πνευματικής κρίσης!….

Την πρωταρχική ευθύνη για την πνευματική κρίση, την δεν την έχει η πνευματική ηγεσία;

Ή μήπως η Ιεραρχία δεν είναι πνευματική ηγεσία!

Και δεν θα έπρεπε οξυδερκέστερα και πρωτύτερα από οποιονδήποτε άλλον να είχε «συλλαβίσει» «τα σημεία των καιρών» και να αφυπνίσει το λαό σχετικά με το επερχόμενο σκότος;

Κι αν η ίδια δεν έβλεπε, δεν άκουγε, τουλάχιστο. κάποιες-όπως του γέροντα Παΐσιου-προφητικές φωνές, που-προ εκοσιπενταετίας, περίπου- προειδοποιούσαν για τη στυγνή δικτατορία της συμμορίας των τοκογλύφων, που εξυφαινόταν σε βάρος μας;

Γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο κατάντημα να ακροβατούμε στο κομμένο, πάνω απ’ τη χαίνουσα, απύθμενη και αδιέξοδη άβυσσο, σχοινί, για να ψελλίσει τα πρώτα της λόγια!….

Παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

ΕιΔΟΠΟΙΗΣΗ: Την Τρίτη 11-1-2011και ώρα 11-12 π. μ. θα γίνει μπροστά στα δικαστήρια της Χαλκίδας και στη συνέχεια στο Δημοτικό Θέατρο, συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την εσχάτη προδοσία, που διαπράχτηκε, με την υπογραφή του μνημονίου, σε βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.

Μακάρι όλοι όσοι διαφωνούν με την αθλιότητα του Μνημονίου να δώσουν το παρόν.

Για να κάμουν τη συγκέντρωση αυτή αφετηρία περαιτέρω εξελίξεων…

παπα-Ηλίας












ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ =


ΒΙΑ και ΕΓΚΛΗΜΑ


του μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ


πανάληψις πό τούς σλαμιστάς το ποτροπαίου γκλήματος δολοφονίας νυπόπτων καί θώων μελν τς Κοπτικς Χριστιανικς Κοινότητος τς Αγύπτου ναδεικνύει κτύπως μίαν λήθειαν πού δολίως κρύπτεται πό τήν πίδραση τν ερηνοποιν κηρυγμάτων τν δθεν διαθρησκειακν διαλόγων καί τς καλλιεργείας φιλικς τμοσφαίρας μεταξύ τν λαν.


ποσιωπται ντέχνως χαρακτηριστικός πυλνας το νθρωποπαθος σλαμισμο, πού δημιουργήθηκε πό τήν «εφυεστάτην» προσπάθειαν το ραβος μπόρου Μωάμεθ ποος γεννήθη τό τος 570 μΧ στή Μέκκα τς ραβικς χερσονήσου, υός το μπνταλάχ καί τς μινα Μπίντ Οαχάμπ πό τήν φυλή τν Κουραϊσιτν πού νκε στήν οκογένεια τν Χασιμιτν καί πού ρφανός νετράφη πό τόν πάππον του μπντούλμουτταλίμπ καί τόν θεον του μπού Ταλίμπ καί 25ετής ν συνεζεύχθη τήν 40χρονη χήρα Χαντίτζα καί λλας κτώ (8) πισήμους γυναίκας, μετά τόν θάνατόν της καί πού ρχισε νά κηρύττει τό 610 μ.Χ. σέ λικία 40 τν χων πολλάς μφιβολίας διά τό ργον ατό, ν κατ’ οσίαν ες ατόν φείλει τήν πικράτησίν του καί ναφερόμεθα στόν «ερό πόλεμο»(Τζιχάντ). Καί ν κόμη παραθεωρήσωμε τά συγκεκριμένα γεγονότα παραμένουν τά κείμενα.


Α παροτρύνσεις το Κορανίου πρός δυναμικήν, μαχητικήν ντιμετώπισιν τν πίστων εναι πολλαί καί μεσοι. Μέ τήν σούρα το Κορανίου ( μετάνοια 9:5)


«ταν παρέλθωσι ο εροί μνες τότε φονεύετε τούς πολυθεϊστάς που ν συναντήσητε, ζωγρετε πολιορκοντες καί νεδρεύοντες ατούς», καθώς καί μέ τή σούρα ( Μωάμεθ 47:4-10)


«πόταν συνανττε τούς πίστους φονεύετε καί κατασφάζετε, συγκρατοντες στερρς τά δεσμά το αχμαλώτου.Μετά δέ τήν κατάπαυση τς μάχης φετε αυτόν λεύθερον νταλλάξατε ντί λύτρων. Πράττετε οτως άν βούλετο Θεός θά θριάμβευε διος π’ ατν λλά ποβάλλει μς ες τόν πόλεμον διά νά δοκιμάσει τούς μέν διά τν δέ.


Θεός δέν θά πωλέσ τά ργα τν πεσόντων ν τ μάχ πέρ πίστεως. Θά εσαγάγ ατούς ες τόν Παράδεισον ν δη πέδειξεν ατος.


σοι πιστοί άν συνδράμετε τόν Θεόν ες τήν μάχην Ατο κατά τν πίστων καί Θεός θά συνδράμει μς κατευθύνων τά μέτερα διαβήματα» (Πρβλ. σορες Τά Λάφυρα 8:73,76. Σίδηρος 57:10), ς καί μέ τή σούρα ( Βος, 2:189)


«Μάχεσθε μέχρις του ποσοβηθ φ’ μν κίνδυνος το πειρασμο, καί ταν δέν πάρχ λλη λατρεία εμή το μόνου Θεο. ν ο χθροί θέσωσι τέρμα ες τάς πράξεις ατν, τότε ς παύσωσι α χθροπραξίαι, κτός ν πρόκειται περί σεβν», κυρίαρχο στοιχεο στήν ζωή τν πιστν το σλάμ εναι σφαγή καί θάνατος σων δέν ποδέχονται τήν δθεν ποκάλυψι το δθεν προφήτου.


ντολή το ερο πολέμου παραμένει γιά τό σλάμ ναμφισβήτητος. Α κτός τς κυριαρχίας το σλάμ χώραι ς μετέρα νομάζονται «Οκος Πολέμου» καί ντιδιαστέλλονται το «Οκου το σλάμ». Εναι περιοχαί πολέμου ως του τεθον διά τς Τζιχάντ πό τό κράτος τς δθεν ληθος πίστεως.


χαρακτήρ το σλάμ πρξε πιθετικός καί ποδεικνύεται μέ τίς γκληματικές πράξεις τν σλαμιστν τι καί σήμερα παραμένει. Τό ξφος καί μάχαιρα θεωρονται πειστικότερα το κηρύγματος καί τς πειθος.


λλωστε μέσ το ερο Πολέμου διάδοσις το Μουσουλμανισμο ταν ατία τς πικρατήσεώς του πό τν στηλν το ρακλέους μέχρι το νδο ποταμο. Τό σλάμ διά νά πικρατήση δέν χρειάσθη πως γία μν κκλησία κατομμύρια μαρτύρων κ τν πιστν της, λλά προετίμησε νά τούς ναζητήση μεταξύ τν παδν τν λλων θρησκειν σφάζοντας καί κατακρεουργώντας ατούς. δθεν προφήτης Μωάμεθ δν δρυσε πλς μιά θρησκευτική κοινότητα λλά καί να κράτος τν ποίων κυρίαρχο στοιχεο εναι ερός πόλεμος.


Κατόπιν τν νωτέρω δεδομένων καί κ τς θρησκευτικς παραδοχς το σλάμ προβλεπομένων, Μουσουλμανισμός ποτελε καταστροφική λατρεία, μή συμβατή μέ τάς προβλέψεις το σχντος ν λλάδι Συντάγματος που ν ρθρ 13 καθιεροται λευθερία θρησκευτικς συνειδήσεως λλά σέ θρησκευτικές παραδοχές, πού δέν ντίκεινται στή δημόσια τάξη καί τά χρηστά θη.


σλαμισμός a priori προωθε ς μέσον ξαπλώσεώς του πως τά νωτέρω χωρία το Κορανίου ναφέρουν, τό γκλημα, τή βία, τήν τρομοκρατία καί τόν θάνατο. Συνεπς Νόμος πού ψηφίσθη διά τήν δημιουργία σλαμικο τεμένους στήν Πρωτεύουσα τς Χώρας τυγχάνει πωσδήποτε ντισυνταγματικός διότι ναγνωρίζει ς γνωστή θρησκεία δυναμένη νά πιτελε κωλύτως τή λατρεία της, μία θρησκευτική παραδοχή πού εθέως ντίκειται στήν δημοσία τάξη, τά χρηστά θη καί τό Ερωπαϊκό κεκτημένο.


Καί ναί μέν δι’ στορικούς λόγους καί συμβατικούς λόγους ες τήν λληνικήν Θράκην συγκεκριμένη θρησκευτική παραδοχή πιτρέπεται κατά παρέκκλισιν τν ρχν τς νομιμότητος λλά ες τήν λοιπήν χώραν νοχή μις τοιαύτης θρησκευτικς κτροπς θά καταστ δυναμίτης διά τόν κοινωνικόν στόν καί τήν κοινωνικήν ερήνην, φ’ σον κυρίαρχον ατημα τς συγκεκριμένης ψευδος θρησκείας εναι διά τς βίας πιβολή καί πικρατησίς της.


λλωστε τό Μαρτυρολόγιον τς γιωτάτης μν κκλησίας καί τό Πάνθεον το θνους μυρώνονται πό τό αμα κατομμυρίων μαρτύρων καί ρώων πού ερηνικς ντέστησαν καί θυσιάσθησαν στήν βάναυσον καί δολοφονικήν πιθετικότητα το σλάμ.


Καλομεν θεν τήν Κυβέρνησιν νά ποσύρ τό ντισυνταγματικόν Νομοθέτημά της διότι λλως θά εναι πεύθυνη παρομοίων γκληματικν νεργειν στήν χώρα μας τν φονταμενταλιστν σλαμιστν.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου