Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ο διαβόητος ραδιούργος και συκοφάντης
του επισκόπου Αρτεμίου δαιμόνιος Σάββας Γιάννιτς.
Ο μοιχεπιβάτης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ τον χειροθέτησε "αρχιμανδρίτη".









ΟΙ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ

ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

ΕΤΣΙ ΣΤΕΦΑΝΩΝΟΥΝ

ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

























Στο Κόσσοβο υπάρχουν δύο Αμερικανικές βάσεις - η μια είναι η Bondsteel, η μεγαλύτερη Αμερικανική βάσι στον κόσμο.

Η δεύτερη είναι η βάσι και το προτεκτοράτο ΝΤΕΤΣΑΝΙ, όχι μικρότερης ισχύος, με επίσημο υπάλληλο τον εικονιζόμενο πράκτορα δαιμονικό ρασοφόρο Σάββα Γιάνιτς.

Στη μονή Ντέτσανι πηγαίνουν πράκτορες από όλο τον κόσμο, που διασχίζουν το Κόσσοβο, οι πολιτικώς και στρατιωτικώς υψηλα ιστάμενοι, και τυγχάνουν θερμής και επίσημης υποδοχής.
Εκεί πηγαίνουν οι επίσημοι εκπρόσωποι της μουσουλμανικής κυβερνήσεως της Πρίστινας, σε επίσημες επισκέψεις (όχι κρυφά), με αφορμή τις χριστιανικές εορτές (το Πάσχα, κλπ).

Γι΄ αυτό εκεί στη μονή ΝΤΕΤΣΑΝΙ συρρέουν και χύνονται Νείλοι ποταμοί χρημάτων και πολλών -πολλών δολλαρίων, ιδικά από τις δυτικές πηγές και τις Αμερικανικές πηγές.


Ο εικονιζόμενος Σάββας Γιάνιτς εφημερεύει στην μονή Ντέτσανη του Κοσσυφοπεδίου. Ο Σάββας Γιάνιτς συκοφαντούσε τον Αρτέμιο παντού. Ασταμάτητα και ακούραστα. Και μέσα στην αδελφότητα της Ντέτσανι (λέγοντας πως είναι άρρωστος, χάνεται, δεν καταλαβαίνει, έχει αρτηριοσκλήρωσι, διαβιτικές κρίσεις, κλπ, πως δεν έχει πνευματικότητα καθόλου, αλλά είναι υλώδης, δεν γνωρίζει πως πρέπει να δουλεύει με τους μοναχούς, δεν καταλαβαίνει την πολιτική κατάσταση στο Κόσσοβο, και ό,τι κάνει, αυτό είναι εις βάρος των Σέρβων, τρώει τα χρήματα...). Αυτές τις συκοφαντίες τις διέρρεε και μέσα στην Σερβική Εκκλησία γενικά, και στους πολιτικούς, κυβερνητικούς στο Βελιγράδι, και στον λαό της Μητροπόλεως, και στους Σέρβους του εξωτερικού, και στους δυτικούς αντιπροσώπους στο Κοσσυφοπέδιο, παντού.


Εκεί κατοικοεδρεύει και ο μοιχεπιβάτης Θεοδόσιος ο οποίος έπαιξε άσχημο ρόλο στην όλη διαδρομή του σαν βοηθός επίσκοπος του μητροπολίτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ. Τον υπέσκαπτε μέρα και νύχτα τον επίσκοπο Αρτέμιο σαν βοηθός επίσκοπός του. Κινούνταν και ενεργούσε κρυφά και υπόγεια και χωρίς την άδειά του πράξεις ανεπίτρεπτες.


Σήμερα αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι οργανέτα των Αμερικάνων και έχουν αγαστή συνεργασία με όλες τις άλλες δυνάμεις που θέλουν την ανεξαρτοποίησι του Κοσσόβου.
Ιδιαίτερα ο εικονιζόμενος πράκτορας Σάββας Γιάνιτς που εμφανίζεται με τον σημερινό αντιπρόεδρο των Η.Π.Α. Ο ρόλος του γιά τους Αμερικάνους είναι πολύ ....σημαντικός.


Τον εν λόγω βύθιο και βυσσοδόμο και αισχρό συκοφάντη του επισκόπου Αρτεμίου Σέρβο ρασοφόρο πράκτορα των δολοφόνων των λαών Αμερικάνων, ο ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ Θεοδόσιος μόλις ΣΗΜΕΡΑ τον επιβράβευσε με το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Ετσι στεφανώνουν τους προδότες στην Σερβία οι ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ του λεγομένου Σέρβικου "πατριαρχείου".

Aνέκδοτη προφητεία του Πατροκοσμά για πόλεμο.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ...


















( Μιά ανέκδοτη προφητεία του Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού πού τελευταίως κυκλοφόρησε από την Ι. Μ. Αιτωλοακαρνανίας )


Η προφητεία αυτή
φωτογραφίζει επιτυχώς την εποχή μας, τα τελευταία συμβάντα στήν χώρα μας, καί την φορολογική επέμβαση τών ξένων πού πιέζουν ...
Τά προτεινόμενα μέτρα "μιάς ακόμη νέας λιτότητας", στοχεύουν προφανώς στήν εξαγρίωση καί στήν Επανάσταση τού λαού ώστε να πέσει η Ελλάδα σε ακυβερνησία, σέ χάος, καί σέ νέο Εμφύλιο...
Μιά ικανή δικαιολογία δηλαδή, γιά να μπούνε ξένες στρατιωτικές δυνάμεις καί να καταλάβουν την χώρα... Αμυδρή ελπίδα δίνει η παρακάτω προφητεία τού Αγίου Κοσμά: "Θά ξεκινήσουν νάρθουν γιά νά εισπράξουν τους φόρους. Δέν θά προφθάσουν όμως, γιατί θά γίνει πόλεμος...», ( εννοώντας προφανώς τόν Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο στά στενά τού Βοσπόρου καί στην Κωνσταντινούπολη...).


Είναι όμως αυτό, ή "έτερον προσδοκώμεν ; "

Οι προφητείες τού Αγίου Κοσμά, ήταν αυτό που έκανε τόν σκλαβωμένο Έλληνα τού ΙΗ΄ αιώνα νά αναθεώρηση τη μοιρολατρική κατάσταση στην οποία τόν είχε ρίξει ή σκλαβιά των τριών αιώνων.
Ό Άγιος Κοσμάς καλλιέργησε τό δυνατόν της απελευθερώσεως. Μάλιστα γιά την απελευθέρωση τους, τους φύτευε διάφορες μελλοντικές καταστάσεις. Τους προφήτευε γιά τό ποθούμενον. Καί τί άλλο γλυκύτερον μπορούσαν νά επιθυμούν από τό να φάνε τό γλυκό ψωμί της ελευθερίας;
Έτσι άρχισε νά κινείται τό ενδιαφέρον καί ή επιθυμία γιά «τό ποθούμενον» γράφει ή Οσιολογιωτάτη μοναχή Ευθυμία, Καθηγουμένη της Ί. Μονής τού Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού, στό βιβλίο της «Προφητείες τού Αγίου Κοσμά τού Αίτωλού, μέσα στην Ιστορία».


Έδώ, δεν θά σημειώσομε κάποια από τίς γνωστές προφητείες τού Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού, τού Εθναποστόλου καί Ιεραποστόλου, αλλά θά φέρομε στό φώς, μιά ανέκδοτη προφητεία πού αφορά καί

μέλλοντα καί παρόντα...
Από χρόνια είχα ακούσει από γέροντες, ότι ό Άγιος Κοσμάς καί γιά τόν τόπο μας είχε ειπεί προφητείες. Πολλές φορές άκουσα νά λένε παππούδες καί γιαγιάδες, ότι ό Άγιος Κοσμάς είπε: " Οί Τούρκοι θά ξανάρθουν μέχρι τό Ντουγρί !... "Επειδή όμως τοποθεσίες μέ τό όνομα «Ντουγρί» υπάρχουν καί σέ άλλα μέρη της Πατρίδος μας, δέν έδωσα καί τόση σημασία...
Τελευταίως όμως, όταν ό π. Κωνσταντίνος Γιολδάσης ύπηρετούσε ώς διάκονος εις τόν Ιερόν Ναόν της Ζωοδόχου Πηγής, Αγρινίου, σέ μιά συζήτηση, μού απεκάλυψε, ότι πρόκειται γιά τό Ντουγρί Τριχωνίδος, άρχισα νά ερωτώ...
Επισκέφθηκα γέροντας της περιοχής μας καί δή τής ορεινής Τριχωνίδος, καί άκουσα, σχεδόν τά ίδια, μέ αυτά πού μού διηγήθηκε ό κ. Μιχαήλ Γιολδάσης, κάτοικος Αγίας Βαρβάρας.


Ό κ. Μιχαήλ Γιολδάσης επί λέξει είπε:

" Όταν ήμουν στό δημοτικό Σχολείο ή γιαγιά μου και ό πάππους μου, μού μιλούσαν γιά τόν «Άγιο Παπουλάκη» πού πέρασε καί άπό τό χωριό μας. Ό Παντελής Καρόπουλος, ή Ζάρας, μας διηγείτο γεγονότα καί λόγια τού «Αγίου Παπουλάκη» που κι εκείνος τά ήκουσε από τόν παππού του, που ήταν αυτήκοος μάρτυς τών λόγων τού Αγίου Κοσμά, νέος τότε.
Έλεγε λοιπόν ότι:
Κάποτε κατεβαίνοντας από τό χωριό του, Μέγα Δένδρο, ό Άγιος Κοσμάς έφθασε στην Παραβόλα. Διψασμένος, ζήτησε από τους κατοίκους της Παραβόλας λίγο νερό νά ξεδιψάσει...


Οι Παραβολιώτες όμως δέν τού έδωσαν νερό από εκείνο που έπιναν, αλλά νερό από μία στέρνα... Ό Άγιος δέν τό γεύτηκε καί είπε:-- Νερό νά μήν έχετε. Στά πόδια σας είναι τό νερό. Στά πόδια σας είναι το νερό, κι΄ εσείς δέν θάχετε δικό σας νερό. Κοίταξε κατά τη λίμνη καί τά βουνά ό Παπουλάκης καί είπε : " Νερό, Νερό..."Έφυγε διψασμένος καί προχώρησε καί έφθασε στην Ντέμη, τό σημερινό χωριό Καινούριο.

Κάθισε κάτω από ένα Πλάτανο μεγάλο. Οι κάτοικοι τού προσέφεραν νερό. Κάλεσε τότε τους Έλληνας τού χωριού νά έλθουν νά τους μιλήσει... Όμως, ήλθαν λίγοι...
Απορημένος τους ρώτησε:
--Γιατί δέν έρχονται καί οι άλλοι; καί τού απάντησαν:
--Άγιε Παπουλάκη φοβούνται μήπως ό Ντέμ, ή Άντέμ αγάς, που είναι εδώ, όταν μας δεί μαζεμένους θά μας κόψει ( τα κεφάλια )...
Τότε ό Άγιος Κοσμάς τους βεβαίωσε, ότι ό Ντέμ αγάς έφυγε απ' εδώ καί βρίσκεται στό Ζαπάντι. Καί πρόσθεσε ο Άγιος:
--Θά ξανάρθουν οι Τούρκοι...


ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ...


Έν τω μεταξύ συγκεντρώθηκαν οι κάτοικοι καί ό Άγιος Κοσμάς τούς μίλησε καί τούς δίδαξε... Όταν τελείωσε τό Θείο λόγο του, οι κάτοικοι τόν ερώτησαν.

--Πότε, άγιε Παπουλάκη, θάρθουν οι Τούρκοι εδώ;

Κι΄ εκείνος απάντησε, βάζοντας μία εικόνα της Παναγίας μέσα στην κουφάλα τού Πλατάνου.
--«Όταν θά ξεραθεί αυτός ό Πλάτανος καί θά σμίξουν οι δυό χώρες, τότε οι Τούρκοι θάρθουν ατουφέκιστοι καί θά πιουν καφέ στό Ντουγρί».
--Καί πότε, Άγιε τού Θεού, θά σμίξουν οι δυό χώρες, καί ποιές είναι αυτές;
-- «Σας είπα ότι, όταν ξεραθεί καί κοπεί ό πλάτανος καί σμίξουν οι δυο χώρες. Οι δυο χώρες είναι τό Βραχώρι καί ό τόπος πού πατάμε τώρα (ή Ντέμη). Τότε θά σάς βάλουν μεγάλους φόρους οι Ευρωπαίοι. Θά βάλουν φόρους καί στά παράθυρα καί στά χωράφια. Θά ξεκινήσουν νάρθουν γιά νά εισπράξουν τους φόρους. Δέν θά προφθάσουν όμως, γιατί θά γίνει πόλεμος...».
Έδώ καί αρκετά χρόνια τό 1974, ό πλάτανος ξεράθηκε... Οι κάτοικοι τού Καινούριου (Ντέμη), καλύπτοντας τό ρέμα, στην όχθη τού οποίου ήταν ό πλάτανος, έκοψαν τίς ρίζες τού δένδρου καί έριξαν τσιμέντα. Φυσικό ήταν, ό πλάτανος νά ξεραθεί, όποτε τόν έκοψαν...


Δίπλα ακριβώς από τόν πλάτανο καί τό ρέμα, κάποιος κάτοικος τού χωριού επονομαζόμενος Τασούλης, ανήγειρε τό σπίτι του καί στό ισόγειο άνοιξε καφενείο. Όταν έκλεινε αργά τό βράδυ τό καφενείο, γιά νά ανέβει στό σπίτι του, έβλεπε μία σκιά νά περιφέρεται, στον τόπο εκείνο. Κατ' αρχάς φοβήθηκε...

Όταν τού είπαν, ότι έδώ ό Άγιος Κοσμάς στάθηκε καί ομίλησε, συγκινημένος καί εκδηλώνοντας την ευλάβεια του προς τόν Άγιο, έκτισε ένα εικόνισμα, ή Προσκυνητάρι καί έβαλε μέσα τήν εικόνα τού Αγίου Κοσμά. Άπό τότε δέν είδε ξανά τήν σκιά!!! Σήμερα τό καφενείο τό έχουν τά παιδιά του.
Τό δεύτερο «σημείο» τό όποιο έδωσε ό Άγιος Κοσμάς είναι
«Όταν θά ενωθούν οι δυό χώρες, Βραχώρι καί Ντέμη...».
Ήδη μέ τό σχέδιο «Καλλικράτης» τό Αγρίνιο καί τό Καινούριο (Ντέμη) γίνονται ένας δήμος.


«Οι δύο χώρες, ενώνονται»!!!


Άλλοι γέροντες προσθέτουν στην ανωτέρω προφητεία τού Αγίου Κοσμά καί τούτα τά λόγια του:

«Αυτά θά γίνουν όταν θά είναι τά τέσσαρα 7 , τά 3 Κ, καί ένα Π».
Τήν πλήρη ερμηνεία τών λόγων τού Μεγάλου Αγίου μας, μόνο ό Κύριος γνωρίζει καί ό χρόνος θά επιβεβαιώσει.
Προσθέτουν ακόμη οι Γέροντες, ότι ό Άγιος Κοσμάς είχε μαζί του τρία πράγματα:Ένα σκαμνάκι, στό όποιο ανέβαινε νά ομιλήσει, ένα σακούλι ( πού είχε μέσα βιβλία ), καί ένα Σταυρό, τόν όποιο έστηνε καί κάτω άπό τή σκιά του ομιλούσε... Τά προφητικά λόγια τού Αγίου είναι φοβερά καί συγκλονιστικά! Τό δικό μας χρέος είναι νά ετοιμαζόμαστε, διότι «ό καιρός συνεσταλμένος έστι» καί «αί ήμερα πονηρά είσί...».

Σημειώσεις

Πράγματι ή Παραβόλα, μέχρι πρότινος δέν είχε νερό...

Ό νυν Δήμαρχος κ. Βασίλειος Καπέρδας, ύστερα από κάποιο τρανταχτό γεγονός ( ; ), προέβη εις γεώτρηση εις τήν Παραβόλα, καί βρήκε ολόκληρο «Ποτάμι» νερό.Όχι μόνο εις ποσότητα άλλα καί εις άρίστη κατάσταση καί ποιότητα.
Άπό ευγνωμοσύνη προς τόν Άγιο Κοσμά, έκτισε εκκλησάκι εις τό "Ονομα τον Αγίου. Πόσον φωτισμένη και όντως αληθινή υπήρξε ή προφητεία τον Αγίου μας: «Κάτω άπό τά πόδια σας είναι ποτάμι νερό»!
( από τό περιοδικό "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" πού εκδίδει η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας . Τεύχ. 14 τού 2010 )

Από τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Συζητήσεις
http://profiteies.blogspot.com/2010/08/blog-post.html

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

















Ο μιμητής του ιερού Χρυσοστόμου κ. Αρτέμιος δεν είναι πρώην Μητροπολίτης,

αλλά «νυν και αεί» κανονικός επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης


Θεωρήθηκε ποτέ από τους Ορθοδόξους ο ιερός Χρυσόστομος

ως π ρ ώ η ν Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;



του Θεολόγου κ. Παν. Σημάτη



Είδαμε πως στην ιστοσελίδα panayiotistelevantos.blogspot.com αποκαλείται ο κανονικός Μητροπολίτης Ράσκας κ. Αρτέμιος, ως «πρώην Ράσκας».


Ο χαρακτηρισμός, όμως, του κανονικού Μητροπολίτου ως «πρώην» Μητροπολίτου, ρίχνει νερό στο μύλο των Σέρβων Επισκόπων, διωκτών του κ. Αρτεμίου.


Δηλώνει αποδοχή της παράνομης καθαιρέσεως του κ. Αρτέμιου από την νέα «ληστρική» Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας, που είναι ανάλογη με εκείνη την ληστρική Σύνοδο στην Δρυν κατά του ιερού Χρυσοστόμου.


Διαβάζουμε στην ίδια ιστοσελίδα:


«Αν ο Σεβασμιότατος πρώην Ράσκας Αρτέμιος πάει στη Θεσσαλονίκη λ.χ. και θελήσει να συλλειτουργήσει με τον π. Θεόδωρο Ζήση, …πιστεύετε ότι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του αντιοικουμενιστικού κινήματος θα δεχθεί να γίνει αυτό το συλλείτουργο; …δεν σας αποκρύβω ότι πιστεύω» πως ο π. Θεόδωρος θα πει «στον Άγιο πρώην Ράσκας κ. Αρτέμιο: Αν ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης σας δώσει άδεια, Σεβασμιότατε, θα το θεωρήσω ευλογία να συλλειτουργήσω μαζί σας!».


Η εκκλησιαστική ιστορία, όμως, όπως και ο π. Θεόδωρος Ζήσης την παρουσιάζει, άλλα μας πληροφορεί. Γράφει ο π. Θεόδωρος:


Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«δεν δίστασε να διακόψει την κοινωνία με άλλους επισκόπους και να επαινέσει στις επιστολές που στέλνει από την εξορία, όσους κληρικούς και λαϊκούς ηρνούντο να δεχθούν ως νόμιμη εκκλησιαστική κατάσταση τους διώκτες και διαδόχους του», όλους αυτούς δηλαδή που «είχαν διακόψει κάθε κοινωνία με την κρατούσα εκκλησιαστική κατάσταση· τους προτρέπει δε να συνεχίσουν αυτήν την στάση, έστω και αν οι περισσότεροι υπέκυψαν στους ισχυρούς.


Είναι η μόνη ελπίδα για να διορθωθούν» τα πράγματα της Εκκλησίας κατά τον πολύπαθο ιερό Πατέρα, που συγκεκριμένα γράφει:


«“Τούτο των κακών διόρθωσις, όταν τους τα τοιαύτα πονηρευσαμένους υμείς οι υγιαίνοντες αποστρέφησθε και μηδέν κοινόν έχητε προς αυτούς”…


Αυτό ας το σημειώσουμε όσοι στους καιρούς μας διστάζουμε να πράξουμε αυτό πού πρέπει, επικαλούμενοι τον κίνδυνο σχίσματος».


Και συνεχίζει ο π. Θεόδωρος:


«Επειδή λοιπόν επίστευε ότι το σχίσμα το προκαλούν οι αντίπαλοί του, ουδέποτε διενοήθη να αποδεχθεί τις αποφάσεις των δύο ψευδοσυνόδων, …και να αποχωρήσει του θρόνου οικειοθελώς· αυτό θα εσήμαινε αναγνώριση της κανονικότητος των αποφάσεων. Από την αρχή των περιπετειών του μέχρι του θανάτου του επίστευε ότι αυτός είναι ο νόμιμος και κανονικός επίσκοπος στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως».


Και στην αρχή μεν, «συνιστά στους επισκόπους που τον ακολουθούσαν να παραμείνουν στις επισκοπές τους εν κοινωνία προσωρινή προς τους παρανομούντες» (όπως ακριβώς έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ράσκας Αρτέμιος).


Στη συνέχεια, όμως, «διέκοψε κάθε κοινωνία και συναναστροφή» με όσους τον καθαίρεσαν, πιστεύοντας ότι αυτή ήταν «η μόνη οδός για τη διόρθωση των πραγμάτων της Εκκλησίας… γι' αυτό και επαινεί όσους δεν έχουν κοινωνία μαζί τους, θεωρώντας τους κατά πρόθεση μάρτυρες» (Ζήση Θεόδωρου, Σύγχρονοι εκκλησιολογικοί προβληματισμοί, με βάση τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο).


Αυτά λέγει η ιστορία.


Και η εύλογη ερώτηση:

υπήρξε στιγμή, που ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εθεωρείτο από τους Ορθοδόξους ως «πρώην» Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;


Σημ. Αποτειχισης:


Επειδή ο Παναγιώτης Τελεβάντος είναι Κύπριος την καταγωγήν, τον θέτω ένα ερώτημα για την περίοδο του Ολετήρος της Κύπρου Μακάριου Μούσκου. Τα γεγονότα ειναι γνωστα εις ημάς τους παλαιοτέρους, αφού με τον Παναγιωτη μας συνδεουν απο τοτε με τα Κυπριακα κοινοι αγωνες εις το κλεινον αστυ.

Οταν εκείνος ο πανίσχυρος ρασοφορος Πολιτικός, ο Μακαριος Μουσκος, καθαιρέθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου και εν συνεχεια προσκαλεσε στην Κύπρο υπεραριθμη .....δεσποτική σαββούρα και συγκαλεσε την ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΜΕΙΖΟΝΑ και ΥΠΕΡΤΕΛΗ ΣΥΝΟΔΟ, και "καθηρεσε" τους τρεις σεβασμιους ιεραρχες της Κυπρου που αποτελούσαν την Ιερα Συνοδο της Εκκλησιας της Κυπρου, - αφου υπερφορτωσε και εξαγορασε τους εντολοδοχους του με χρυσόν και άργυρον και πλούτον αμύθητον για να εκτελέσουν το θελημα του, να καθαιρέσουν δηλαδη τους αγίους εκείνους μητροπολίτας - πώς θα αποκαλούσε ΤΟΤΕ αλλα και σημερα εκείνους τους μητροπολίτας, ως πρώην Πάφου και ως πρώην Κιτιου και ως πρώην Κυρηνείας; Λίγη συνεσι και φρονημα ορθοδοξο Παναγιωτη δεν βλαπτει. Καυχασαι οτι μαθητευσες παρα τους ποδας Επιφανιου. Φοβου μηπως ο Επιφανιος σε αποπεμψη ακομα και μετα θανατον!!!

Υποβολιμαίο το Ψήφισμα των κληρικών

της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας


Ένα ακραιφνές κείμενο οικουμενιστικού μιθριδατισμού


Η Μητρόπολη Βεροίας, μας έθλιψε χθες δημοσιοποιώντας ένα Ψήφισμα των κληρικών της, αφού μέσα σ’ αυτό ψηλαφείται η ασθένεια του Οικουμενισμού, που έχει προσβάλλει ένα μεγάλο μέρος και των κληρικών μας. Το μόνο που έλειπε από το Ψήφισμα ήταν ένα σκίτσο με τη στρουθοκάμηλο, η οποία έχει χώσει το κεφάλι της μέσα στην άμμο.


Οι κληρικοί, με την άδεια και την ευλογία ασφαλώς του επισκόπου τους (δεν γράφουμε και με την παρότρυνσή του, για να μη μας κατηγορήσουν ως έχοντες κακούς λογισμούς) συγκεντρώθηκαν και συνέταξαν αυτό το Ψήφισμα με σκοπό να μας πείσουν πόσο καλό ποιμένα έχουν· ποιμένα που διαποιμαίνει την Μητρόπολή του θεοπρεπώς. Και από την άλλη, πόσο κακός, προβληματικός, αχάριστος, εριστικός, ασεβής, εμπαθής είναι ο πρώην συλλειτουργός τους, π. Παύλος, που τόλμησε να τα βάλει με τον επίσκοπό τους και γι’ αυτό απεβλήθη από την Μητρόπολη και βρήκε καταφύγιο σε άλλη Μητρόπολη! (Εδώ αποδίδεται και έμμεση μομφή στον Μητροπολίτη που τον εδέχθη, ως συμπράξαντα!).


Οι πατέρες της μητροπόλεως Βεροίας, δεν αποκρύπτουν την αιτία του σκανδάλου (έστω κι αν το παρουσιάζουν με το δικό τους σκεπτικό): ο π. Παύλος είχε έμμονη ιδέα (όπως διατείνονται) εναντίον του Οικουμενισμού. Όμως, ο Οικουμενισμός είναι άγνωστος για την Μητρόπολη της Βεροίας, δεν πέρασε ούτε καν απέξω και δεν έχει μολύνει τον αέρα της!


Δεν θα ασχοληθούμε με το αν ο συλλειτουργός τους π. Παύλος (τον οποίο εξουθενώνουν «συναδελφικά» πανελληνίως) επέδειξε την συμπεριφορά που του προσάπτουν, ή αν αυτοί, υπηρετούντες τις ενδόμυχες επιθυμίες του ποιμένος τους πριν καν τις εκφράσει, ή υπακούοντες από σεβασμό στις υποδείξεις του, ερμηνεύουν την συμπεριφορά του π. Παύλου, όπως την αντελήφθη ο επίσκοπός τους.


Θα μείνουμε μόνο σε μερικές φράσεις του κειμένου τους:

Γράφουν πως ο Μητροπολίτης τούς καθοδηγεί στην καταπολέμηση των αιρέσεων. Και είναι τόσο επιτυχές το αντιαιρετικό τους έργο, ώστε στην μητρόπολη Βέροιας, δεν υπάρχουν δείγματα αιρετικής προπαγάνδας· και τα ελάχιστα «δείγματα» τα κατατροπώνουν με τόσο μεγάλη επιτυχία, ώστε όχι μόνο έχει ελαχιστοποιηθεί η προπαγάνδα αιρετικών στην Βέροια, αλλά και οι μικρές ομάδες που υπάρχουν εκεί, ελέγχονται πλήρως. Έτσι, «δεν δραστηροποιούνται αιρετικές μειονότητες» στην Βέροια.


Και καλά τις μικρές ομάδες τις ελέγχουν. Τον Οικουμενισμό, όμως, την «παναίρεση του 20ου αιώνα» κατά τον Άγιο Ιουστίνο (Πόποβιτς) τον ελέγχουν; Αυτός δεν δραστηριοποιείται στην Βέροια;


Όχι, μας διαβεβαιώνουν οι υπεύθυνοι ποιμένες της, «σαν κληρικοί ουδέποτε διαπιστώσαμε στη Μητρόπολή μας κάποια οικουμενιστική κίνηση ή συγκρητιστική συμπροσευχή». Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίσουν «το θέμα του Οικουμενισμού θρυλούμενο»!!! Και συνεχίζουν: «δεν μπορούμε να δεχθούμε» πως πρέπει «να εγκαταλείψουμε κάθε άλλο ποιμαντικό έργο προς χάριν ενός μονομερούς αντιαιρετικού αγώνα, τη στιγμή μάλιστα που το ποίμνιό μας δεν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα».


Άρα λοιπόν:


α) Ο επίσκοπος και οι κληρικοί της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας θεωρούν ως αντιαιρετικό αγώνα, μόνον εκείνο που ορθώς διεξάγουν κατά κάποιων μικρών αιρετικών ομάδων μερικών δεκάδων ατόμων (ίσως μαρτύρων του Ιεχωβά ή Πεντηκοστιανών). Εκεί εξαντλείται όλη η αντιαιρετική τους δράση.


β) Μας βεβαιώνουν, ότι την παναίρεση του οικουμενισμού δεν την ανιχνεύουν τα γυμνασμένα πνευματικά τους αισθητήρια, ούτε να υπάρχει, ούτε να περιΐπταται στην περιοχή της Βέροιας.


γ) Άρα, θα ένιωθαν την μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής τους, αν ξαφνικά ανακάλυπταν ότι ο ιός του Οικουμενισμού έχει φωλιάσει στο μητροπολιτικό μέγαρο και στις καρδιές των πνευματικών της Βέροιας.


Θα παραθέσουμε μερικά απλά ερωτήματά, για να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους.


Μπορούν, οι πνευματικοί πατέρες της Βέροιας, να περιγράψουν και να ορίσουν την αίρεση του Οικουμενισμού; Μπορούν να μας φέρουν παραδείγματα από την εκκλησιαστική ιστορία, για το τί έκαναν οι αληθινοί επίσκοποι (οι φρουροί και φρυκτωροί της πίστεως) όταν εμφανιζόταν μια αίρεση; Μπορούν να μας πληροφορήσουν τί έκαναν οι Άγιοι Πατέρες (σε οποιοδήποτε μέρος της γης κι αν βρίσκονταν), όταν εμφανιζόταν μια αίρεση, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας από τον Οικουμενισμό στην επαρχία τους ή σε οποιαδήποτε άλλη εκκλησιαστική περιφέρεια;


Γνωρίζει το ποίμνιο της Βεροίας ποιοί είναι οικουμενιστές, ποιές μεθόδους χρησιμοποιούν, σε ποιά πατριαρχεία και επισκοπές διακινούνται; Έχει πληροφορήσει ο επιχώριος επίσκοπος της Βέροιας το ποίμνιό του, ότι ο ηγέτης της Ορθοδοξίας κ. Βαρθολομαίος είναι ταυτόχρονα ένα από τους ηγέτες του Οικουμενισμού; Έχει αποκαλύψει στα πνευματικά του παιδιά, ο Σεβασμιώτατος Βεροίας, τις αιρετικές διδασκαλίες και τις αιρετικές ενέργειες του πατριάρχη;


Τους έχει πληροφορήσει ότι ο υπ’ αριθμόν ένα σύμβουλός του, ο μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, έχει εισαγάγει και διδάξει την αιρετική βαπτισματική θεολογία και πολλές άλλες αιρετικές διδασκαλίες; Τους έχει επιστήσει την προσοχή, ότι ένας έλληνας συνεπίσκοπός του, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος (στοιχών εις τα βήματα των δύο προηγουμένων) έχει διδάξει προφορικά και γραπτά τον βλάσφημο λόγο ότι «η Εκκλησία είναι Μια και διηρημένη»; Λόγο που στρέφεται κατά του ενάτου άρθρου του Συμβόλου της Πίστεως, δια του οποίου ομολογούμε ότι η Εκκλησία είναι ΜΙΑ; Γνωρίζει το ποίμνιο της Βεροίας, ότι επειδή ο ίδιος ο Μεσσηνίας δεν θέλει να μετανοήσει και να αποκηρύξει την βλάσφημη κακοδοξία του, μεθοδεύτηκε, ώστε να την αποκηρύξουν αντ’ αυτού, ο οικειοθελώς προσφερθείς Μητροπολίτης Πειραιώς και ο Μητροπολίτης Κυθήρων, ως εμπλακείς στην υπόθεση με την καταγγελία που κατέθεσε εναντίον του συναδέλφου του μητροπολίτου Μεσσηνίας;


Αν λοιπόν, έχουν αφήσει το ποίμνιο της θεοσώστου μητροπόλεως Βεροίας στο σκοτάδι για όλα αυτά, αν δεν του έχουν επιστήσει την προσοχή για τον κίνδυνο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού που οδηγεί στην πανθρησκεία του Αντιχρίστου, αν –αντίθετα– αποκρύπτουν από τους πιστούς τους αιρετικούς οικουμενιστές ηγέτες, αν μάλιστα, παρουσιάζουν τους οικουμενιστές ηγέτες ως ορθοδόξους, τότε, ποιόν αντιαιρετικόν αγώνα ισχυρίζονται πως κάνουν (αυτοί και ο επίσκοπός τους) και ποιά ασφάλεια προσφέρουν στα πνευματικά τους παιδιά; Δεν άκουσαν ποτέ, ότι για πρώτη φορά Οικουμενικός Πατριάρχης παραβρέθηκε και συμπροσευχήθηκε στη Συναγωγή Εβραίων στην Αμερική, για πρώτη φορά πατριάρχης προσέφερε το Κοράνιο (αποκαλώντας το «ιερό») ως δώρο αντί Αγίας Γραφής και ταυτόχρονα ο ίδιος παροτρύνει τους νέους να μείνουν …πιστοί στην παράδοση των Πατέρων τους;


Δεν διάβασαν ποτέ, ότι η αίρεση του Οικουμενισμού έχει αμβλύνει τα αισθητήρια των πιστών πανελλαδικώς, ότι υπάρχουν μητροπολίτες που έδωσαν ή προσπάθησαν να δώσουν ορθόδοξο ναό σε παπικούς (Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Καλαβρύτων Αμβρόσιος), ότι υπάρχει μητροπολίτης που συμπροσεύχεται με τον εντόπιο μητροπολίτη των παπικών και τακτικά παρευρίσκεται σε λειτουργία των παπικών (ο Σύρου Δωρόθεος); Δεν έχει ακούσει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δέχθηκε σιωπηρά, όσα τον Φεβρουάριο του 2006 στο Porto Alegre τῆς Βραζιλίας υπέγραψαν ή αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα οι Μητροπολίτες Δημητριάδος Ιγνάτιος και Καλαβρύτων Αμβρόσιος;


Και τι αποδέχτηκαν αδιαμαρτύρητα οι επίσκοποί μας στο Porto Alegre; Πως η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι «Μία», αλλά την αποτελούν όλες μαζί οι 350 αιρετικές “εκκλησίες” του ΠΣΕ»(!) και πως «η πληθώρα των κακοδοξιών και πλανών των “εκκλησιών” του ΠΣΕ, είναι “διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ιδίας Πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος”»!!!


Ποιά στάση και αντιμετώπιση θα επεφύλασσε σε όλες αυτές τις κακόδοξες οικουμενιστικές στάσεις και ιδέες ο ασκητεύσας στην Ι. Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς; Αυτός δεν ήταν που δίδαξε πως «οι της του Χριστού εκκλησίας, της αληθείας εισί, και οι μη της αληθείας όντες, ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί»; Τα ίδια δεν δίδαξαν και άλλοι άγιοι που πολέμησαν τις αιρέσεις της εποχής τους και αγωνίστηκαν να κρατήσουν ανόθευτη την Πίστη, με συνέπεια να φυλακισθούν και να καθαιρεθούν γι’ αυτό;


Πώς, λοιπόν, σεβαστοί πατέρες της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας επαναπαύεσθε, έχοντας τέτοια φωτεινά παραδείγματα και εφησυχάζετε το λαό ότι όλα στη μητρόπολή σας βαίνουν καλώς και θεαρέστως; Πώς τολμάτε να συκοφαντείτε έναν αδελφό σας που είχε το θάρρος να ελέγξει τον επίσκοπό σας για την αφωνία και την αδιαφορία του; Ακόμα κι αν ως άνθρωπος, έχει κάποιες από τις αδυναμίες που του προσάπτετε, αυτό σας νομιμοποιεί να αθωώνετε τον προϊστάμενό σας (και τον εαυτό σας) για την σιωπή του έναντι της αιρέσεως του Οικουμενισμού;


Αλλά ας δεχθούμε ότι τα πράγματα είναι όπως τα παρουσιάζετε εσείς και όχι όπως τα παρουσιάζει ο π. Παύλος. Ας δεχθούμε αυτό που από μόνοι σας ομολογείτε: ο Σεβασμιώτατος σε σύναξη κληρικών «παραχώρησε τό λόγο (στον π. Παύλο), προτρέποντάς μας να τον ακούσουμε». Και ο π. Παύλος «κατήγγειλε τον Επίσκοπο για παράλειψη καθήκοντος», αφού ως ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος για την καταπολέμηση της αιρέσεως, ο επίσκοπος, δεν ενημερώνει και δεν προφυλάσσει τους πιστούς από τον κίνδυνο που προέρχεται από την αίρεση του Οικουμενισμού. Στην περίπτωση αυτή, πού βλέπετε το λάθος του π. Παύλου; Τί πιο φυσικό και ορθόδοξο να καταγγείλει την παράλειψη καθήκοντος του συμποιμένα του (έστω επισκόπου) ο οποίος αρνούμενος να πει την αλήθεια, έκρυβε τον κίνδυνο εκ της οικουμενιστικής αιρέσεως; Δεν λένε οι Άγιοι Πατέρες και οι Σύνοδοι, ότι πρέπει να αποκαλύπτουμε τους αιρετικούς και να καταδικάζουμε τις αιρέσεις;


Και γιατί παρουσιάζετε ως εγωϊστή τον π. Παύλο, με την ψευδή κατηγορία ότι τάχα απαιτούσε να υπακούει ο επίσκοπός του σ’ αυτόν; Γράφετε ειρωνικά: καταγγελλόταν «ο επίσκοπος γιατί δεν έκανε αυτά που του υποδείκνυε ο π. Παύλος». Υπεδείκνυε, άραγε, ο π. Παύλος κάτι το προσωπικό και αντιπατερικό; Ασφαλώς όχι. Αντίθετα, αυτό που ζητούσε, ήταν αυτό που είχε καθήκον να πράξει ο επίσκοπος και δεν το έπραττε. Κι εσείς, συμπορεύεστε με τον επίσκοπο, αντί να τον βοηθήσετε να πράξει ορθόδοξα. Και παραβλέπετε την Παράδοση της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Ιερών Κανόνων.


Και «γνωρίζετε» τόσο «καλά» την πατερική διδασκαλία και την ποιμαντική των Πατέρων περί των αιρέσεων, ώστε να θεωρείτε ότι μόνο αν συμπροσευχηθεί ο δικός σας επίσκοπος με τους παπικούς, τότε μόνο έχει ευθύνη. Και ισχυρίζεσθε έμμεσα, πως δεν έχει ευθύνη όταν δεν καταγγέλλει τους συμπροσευχομένους ορθόδοξους Αρχιερείς· πως δεν έχει ευθύνη όταν τους υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων· πως δεν έχει ευθύνη και όταν συμπροσεύχεται με αυτούς δίνοντάς τους συγχωροχάρτι. Καμώνεστε πως δεν καταλαβαίνετε ότι έχει μεγάλη ευθύνη και όταν σιωπά, τη στιγμή που προδίδεται η Πίστη από υψηλά ισταμένους αδελφούς και συλλειτουργούς του!


Αλλ’ έστω πως τα πράγματα είναι έτσι όπως τα γράφετε (που δεν είναι): η σύγχυση που προκαλεί ο οικουμενιστικός ιός στις συνειδήσεις σας είναι τόσο μεγάλη, που δεν σας αφήνει να καταλάβετε πως, μ’ αυτά που γράψατε, ομολογείτε ξεκάθαρα ότι ο πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι οικουμενιστής. Προσέξτε γιατί: εσείς οι ίδιοι γράφετε στο Ψήφισμα, ότι η συμπροσευχή είναι εκδήλωσης (απόδειξη) οικουμενιστικής συμπεριφοράς. Όμως, δεκάδες φορές ο πατριάρχης (και οι άλλοι επίσκοποι, όπως ο Περγάμου, ο Μεσσηνίας, ο Δημητριάδος, ο Σύρου κ.ά.) συμπροσευχήθηκαν με τους παπικούς και τους προτεστάντες και συνευλόγησε ο πατριάρχης –το φοβερότερο– ομού μετά του πάπα τα πλήθη (ορθοδόξων και παπικών)! Άρα, οι ίδιοι προσάπτετε στα πρόσωπα αυτά την μομφή του Οικουμενισμού!


Θέλουμε να πιστεύουμε, πατέρες, ότι δεν συμμερίζεστε τις απόψεις του Σεβ/του Βεροίας· ότι αναγκαστήκατε να «υπακούσετε» στις επιταγές του. Είτε αυτό ισχύει όμως, είτε (το χειρότερο) πράγματι συμφωνείτε μαζί του, και τα δύο αποδεικνύουν –δυστυχώς– ότι το μικρόβιο του οικουμενισμού έχει κι εσάς προσβάλει. Είναι επικίνδυνο και ύπουλο αυτό το μικρόβιο, είναι κάτι σαν το φαρμάκι που σε μικρές δόσεις έπινε ο Μιθριδράτης. Και δυστυχώς συνηθίζεται σήμερα στα καθ’ ημάς, με δυσάρεστες πνευματικές συνέπειες.


Κι αν εσείς, οι ποιμένες, επηρεασθήκατε, σκεφθείτε πόσο μεγάλος είναι ο επηρεασμός των απλών πιστών, τους οποίους αποιμάντως ποιμένετε με την αβελτηρία σας προς την Ορθόδοξη Πίστη και με την ιδιοτελή υποταγή σας στο αιρετίζον αυθαίρετο και εξουσιαστικό καθεστώς της δεσποτοκρατίας, που μας οδηγεί στην Πανθρησκεία της αντιχρίστου Νέας Εποχής.


Είναι καιρός και σεις να προβληματισθείτε για την πραγματικότητα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και να ενημερώσετε και το ποίμνιό σας. Έχετε μεγάλη ευθύνη απέναντι στον Θεό γι’ αυτό. Και είναι πολύ γνωστός σε σας ο ευαγγελικός λόγος, ο οποίος επιτάσσει: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Έστω κι αν οι άνθρωποι είναι επίσκοποι, που όμως απειθούν στους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας.

Θεσσαλονίκη, 26 Νοεμβρίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»

Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010



666:


Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ



Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ:

«Θλιβερά εφευρήματα αιρετικών»



Μπορεί να μη συχνάζει στα τηλεοπτικά παράθυρα, και να αποφεύγει τη δημοσιότητα, αλλά είναι ο Ιεράρχης που έχει μελετήσει όσο κανείς άλλος το πρόβλημα του «666». Ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος ήταν ο πρώτος που δεν χάιδεψε τα αυτιά των ορθόδοξων φονταμενταλιστών που διαδήλωναν έξω από τη βουλή κατά την ψήφιση της συμφωνίας Σένγκεν το 1997. Η μελέτη του «Το χάραγμα του Αντίχριστου στην ορθόδοξη παράδοση» καταρρίπτει από θεολογική σκοπιά τη συσχέτιση του «666» με τον bar code, τους υπολογιστές και τις ταυτότητες. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Ιό» δεν διστάζει να τοποθετηθεί ενάντια στο ρεύμα και να καταγγείλει ως πλάνη και απάτη τη σχετική φιλολογία που εκπορεύεται ακόμα και από τα υψηλά κλιμάκια της Ιεραρχίας.



ΕΡΩΤΗΣΗ: Στη μελέτη σας «Το χάραγμα του Αντίχριστου» αποκαλύπτετε ότι το «666» ως χάραγμα του αντίχριστου είναι εφεύρημα Αμερικανών προτεσταντών. Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι σήμερα χρησιμοποιείται ως βασικό επιχείρημα για να κινητοποιήσει τους πιστούς στις «λαοσυνάξεις» και μάλιστα από χείλη Ιεραρχών, συμπεριλαμβανομένου του Αρχιεπισκόπου;


ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ: To 666, σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννου (κεφ. 13, στιχ. 18), είναι ο αριθμός του ονόματος του αντίχριστου. Είναι ο αριθμός, στον οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται το όνομα του αντίχριστου. Τα γράμματα του ονόματός του προστιθέμενα πρέπει να δίνουν άθροισμα 666. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα γράμματα του αλφαβήτου στα εβραϊκά και στα ελληνικά ήσαν ταυτόχρονα και αριθμοί. Π.χ. τα γράμματα του ονόματος Βενέδικτος σαν αριθμοί (2+5+50+5+4+10+20+300+70+200) δίνουν άθροισμα 666. Ενας Βενέδικτος μπορεί να είναι ο αντίχριστος. Ενας Ιωακείμ δεν μπορεί να είναι, ο αντίχριστος. Μόνο το Ω είναι 800.


Για τους αγίους Πατέρες, ερμηνευτές της Αποκάλυψης, αυτή είναι ή μόνη εκδοχή. Και μέχρι το 1970-80 κανείς ποτέ Ορθόδοξος δεν είδε το 666 σαν κάτι άλλο. Τότε 1970-1980 στην Αμερική άρχισε να γίνεται, για πρώτη φορά σε κύκλους σατανιστικούς (δίσκοι με τραγούδια σατανιστικά) και έπειτα σε κύκλους περιθωριακούς από την πανσπερμία των προτεσταντικών παραφυάδων (σέκτες), λόγος για το 666 σαν «χάραγμα του αντίχριστου». Ξεκίνησαν από τη δαιμονοποίηση του bar code (γραμμωτός κώδικας), που χρησιμοποιήθηκε για τη διακίνηση των ειδών εμπορίου. Τις ιδέες αυτές αντιγράφοντας από βιβλία μιας αμερικανίδας προτεστάντισσας, της Mary Stuart Relfe, τις μετέφεραν στον χώρο της Εκκλησίας μας ιερομόναχοι και μοναχοί «ζηλωτές». Ετσι, οι ιδέες αυτές κατέκτησαν τους συντηρητικούς κύκλους της Εκκλησίας μας. Με αποτέλεσμα ότι έτσι επήλθε μια σοβαρή αλλοίωση στο ορθόδοξο φρόνημα. Στην αρχή μεταφράστηκαν αυτούσια τα βιβλία της Mary Relfe (The new money system - To νέο σύστημα χρήματος). Εκείνοι που τα επήραν σοβαρά, καταδίκαζαν την χρήση του κομπιούτερ. Και διεκήρυτταν, ότι όποιος πιάνει στα χέρια του κάτι που έχει το bar code ή το 666 χάνει μια για πάντα την σωτηρία του! Επακολούθησε μια κυριολεκτική έκρηξη θρησκευτικής παραφιλολογίας γύρω από τον bar code και τον αντίχριστο, που κυριολεκτικά δαιμονοποιούσε την πρόοδο στην πληροφορική (Κομπιούτερ). Με την πάροδο του χρόνου οδηγήθηκαν σε αδιέξοδα. Και oι πιο «συνετοί» άρχισαν να κάνουν υποχωρήσεις. Πρώτα είπαν: Να χρησιμοποιείς το περιεχόμενο και να πετάς το κουτί με τον bar code!.. Μετά είπαν: Ο,τι πάει στην τσέπη ή στην κοιλιά, δεν βλάπτει! Σημασία έχει (λένε τώρα!), μόνο αν μπει στην ταυτότητα! Γιατί ή ταυτό-τητά μας είναι τάχα το «πρόσωπό» μας! (Γελοιότητες!). Είναι θλιβερό, εφευρήματα αιρετικών, και μάλιστα με θεολογικές προϋποθέσεις που απέχουν χαωδώς από τις ορθόδοξες, να προσδιορίσουν τις ενέργειες Ορθοδόξων, κληρικών, μοναχών, αρχιερέων, και να τους οδηγούν σε μια ξενότροπη πολιτική δραστηριοποίηση.


ΕΡΩΤΗΣΗ: Στην ίδια μελέτη σας παραθέτετε την εγκύκλιο 2626/7-4-97 της Ιεράς Συνόδου, με το δικό σας σχόλιο ότι ή Σύνοδος επιβεβαιώνει πως «ο αριθμός 666 δεν είναι το σφράγισμα του αντίχριστου». Ομως σε επόμενη εγκύκλιο (445/9-2-98) η άποψη της Συνόδου τροποποιείται και αφήνεται να εννοηθεί ότι το «χάραγμα» έχει σχέση με το 666. Υπάρχει, τελικά, κατασταλαγμένη άποψη στην Ιεραρχία για το θέμα αυτό;


ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ: To θέμα, αν το 666 είναι το χάραγμα του αντίχριστου, είναι θέμα ερεύνης της επιστήμης της Ορθόδοξης Θεολογίας. Σε θέματα επιστημονικά, έρευνας και επιστήμης, οι γνωματεύσεις και αποφάνσεις της Ιεράς Συνόδου δεν έχουν καμία θέση. Οταν το κάνει, πέφτει στο ίδιο εκείνο λάθος, που έκαμε η Δυτική Εκκλησία, τότε που, αντίθετα στην επιστημονική παρατήρηση του Γαλιλαίου, προσδιόρισε «αυθεντικά» ότι η γη μένει ακίνητη και ο ήλιος κινείται!... Είναι θλιβερό ότι η Ιεραρχία μας σήμερα, αντί να καταδικάζει και να καταστέλλει το νόθο αυτό παραλήρημα γύρω από το 666, αφήνει να δίνεται η εντύπωση ότι το υιοθετεί και το αποδέχεται!... Και μάλιστα, ενώ ή Ορθόδοξη Θεολογία διακηρύττει ότι είναι αδύνατο να δοθεί αυθεντική ερμηνεία στα εσχατολογικά προβλήματα που θέτει η Αποκάλυψη. Ταλαιπωρούμε τον λαό του θεού για πράγματα αβέβαια!...


ΕΡΩΤΗΣΗ: Me βάση τη δική σας βαθιά θεολογική κατάρτιση, μπορείτε να βεβαιώσετε τους πιστούς ότι το 666 δεν έχει καμιά σχέση με το θέμα των ταυτοτήτων;


ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ: Στο βιβλίο μου "Το χάραγμα του Αντίχριστου στην Ορθόδοξη Παράδοση" έκδ. β' σελ.15 και 71 γράφω σαφώς και κατηγορηματικά: Το 666 δεν είναι το χάραγμα του αντίχριστου. Πρώτα θα έλθει ο αντίχριστος. Μετά θα ζητήσει να τον λατρεύσει ο κόσμος σαν Θεό. Μετά θα δώσει το χάραγμά του. Οσο ο αντίχριστος δεν έχει έλθει, "χάραγμα" δεν υπάρχει. Και συνεπώς, το 666 όπου και αν είναι, σε ό,τι και αν χρησιμοποιείται, είναι πάντοτε ένας απλός αριθμός όπως όλοι. Και τίποτε πλέον.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ


Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου «Το χάραγμα του Αντίχριστου στην ορθόδοξη παράδοση» (έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως, Πρέβεζα 1997). Νηφάλια και διεισδυτική μελέτη του προβλήματος του 666 από ορθόδοξη θεολογική σκοπιά και αποκάλυψη της απάτης.


Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου «Παραχάραξη του Χαράγματος» (Εκδοση Ιεράς Μονής, Αγια Μετέωρα 1997). Προσπάθεια αναίρεσης των συμπερασμάτων του Μητροπολίτη Νικοπόλεως και εμμονή στην τρομοκρατική παραφιλολογία που συνδέει το 666 με τη σύγχρονη τεχνολογία.


Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου «Παραχάραξη εις βάρος της αλήθειας και της ευπρέπειας» (έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως, Πρέβεζα 1998). Ανταπάντηση στις αιτιάσεις των μοναχών και συμπλήρωση της επιχειρηματολογίας.


Βασιλείου Βολουδάκη «Ο αντίχριστος, ο αριθμός 666 και η ανησυχία των χριστιανών» (εκδ. Υπακοή, γ΄ έκδοση, Αθήνα 1997). Συμπληρωμένη αναδημοσίευση παλιότερης μελέτης με στόχο τη θεολογική ανασκευή του πανικού για το «χάραγμα» και τον «666».


Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου «Ο Γέρων Παϊσιος» (Αγιον Ορος 1996). Προσωπική μαρτυρία ενός μοναχού για τη ζωή του Παϊσιου. Επιβεβαιώνει ότι ο Παϊσιος διέδιδε το βιβλίο της Relfe και είχε απ’ αυτό αντλήσει τις απόψεις του για το «666».


Σάββα Αγουρίδη «Η αποκάλυψη του Ιωάννη» (εκδ. Π.Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη 1994). Μελέτη και ερμηνεία του κειμένου της αποκάλυψης, με αναλυτική παρουσίαση του ιστορικού και θεολογικού προβλήματος του «666».


Γιώργου Μουστάκη «Η αποκάλυψη του Ιωάννη και το σκάνδαλο του 666» (εκδ. Αγκυρα, Αθήνα 1998). Ο γνωστός θεολόγος-κοινωνιολόγος αναλύει με ντοκουμέντα την πλάνη του 666. Περιλαμβάνεται και η έκθεση-μελέτη του χημικού κ. Καρδάση προς την Ιερά Σύνοδο, στην οποία αποδεικνύεται η απάτη της κυρίας Relfe για τους γραμμωτούς κώδικες.


Μοναχού Παρθένη «Το χάραγμα της αποκάλυψης» (εκδ. Στερέωμα, χ.χ., χ.τ.έ.). Χαρακτηριστικό δείγμα από την ενδοεκκλησιαστική παραφιλολογία που προκάλεσε η «θεωρία» της Relfe.

*

Πηγή : http://www.ekklisiastikos.com/2009/12/666-o.html Date of access : 20.11.2010


Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική. Ο γραμμωτός κώδικας, δηλαδή ο bar code, δηλαδή το ηλεκτρονικό φακέλωμα, δηλαδή το ηλεκτρονικό σφράγισμα του αντίχριστου, δηλαδή ο 666. Το κακό είναι ότι έχουμε αρχίσει πάλι να πιστεύουμε σε φαντάσματα.



Δεν είναι δυνατόν να ερμηνευτεί το πάθος και ο φανατισμός που προκάλεσε η διαμάχη για τις ταυ-τότητες αν δεν συνυπολογιστεί ο πραγματικός τρό-μος που προκαλεί σε ορισμένες μερίδες της ελληνι-κή κοινωνίας η σύνδεση των νέων ταυτοτήτων με τον δαιμονικό αριθμό «666» και με το λεγόμενο σφράγισμα του αντίχριστου. Από το βήμα της λαοσύναξης στη Θεσσαλονίκη ο Αρχιεπίσκοπος δεν δίστασε να επικαλεστεί την απειλή του «666» και να ταυτιστεί έτσι με τις φονταμενταλιστικές ομάδες των παραεκκλησιαστικών οργανώσε-ων. Όλα ξεκινούν από μια ειδική ερμηνεία ενός χωρίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη: «Όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου.


Ο αριθμός του είναι χξς΄ (666)». Όπως γράφει ο καθηγητής Αγουρίδης (1994), «πρόκειται περί εφαρμογής της ραβινικής μεθόδου της γεματρία. Έλληνες και Ιουδαίοι δεν είχαν τότε εν χρήσει αραβικούς αριθμούς. Τα γράμματα του αλφαβήτου ανταποκρίνονταν σε αριθμούς: α=1, β=2, ε=5, ι=10, κ=20, κτλ. Έτσι κάθε λέξη μπορούσε να μεταφραστεί σε έναν αριθμό, όπως και κάθε αριθμός μπορούσε να μεταφραστεί σε μια ή περισσότερες λέξεις» (σελ. 326).


Από εκείνη την εποχή έχει επιχειρηθεί άπειρες φορές να «αποκωδικοποιηθεί» ο «αριθμός του θηρίου» και να εντοπιστεί ο αντίχριστος. Ανάλογα με την εποχή, οι δεισιδαίμονες χριστιανοί ανακάλυπταν αντίχριστους κάθε λογής και απέδιδαν σ’ αυτούς τα βάσανά τους, προσδοκώντας ταυτόχρονα την επικείμενη λύτρωση. Κάποιοι θεώρησαν αντίχριστο τον ρωμαίο αυτοκράτορα, λέγοντας ότι το όνομα Νέρων Καίσαρ στα αραμαϊκά βγάζει 666. Άλλοι, όπως ο προτεστάντης του 16ου αιώνα Μίκαελ Στίφελ, αποδίδουν την ιδιότητα του αντίχριστου στον Πάπα της Ρώμης Λέοντα Ι΄, βασισμένοι σε ένα απόσπασμα του επισκόπου Λουγδούνου Ειρηναίου, ο οποίος υποστηρίζει (τον 2ο αιώνα) ότι το όνομα ΛΑΤΕΙΝΟΣ είναι ένα από τα (πολλά) ονόματα που τα γράμματά του αθροιζόμενα καταλήγουν στον δαιμονικό αριθμό. Οι καθολικοί (Πέτρους Μπούνγκους) αντιτείνουν ότι αντίχριστος είναι ο Λούθηρος. Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει και την εναλλακτική λύση του Μωάμεθ ως αντίχριστου. Στον 20ό αιώνα εντοπίστηκαν και νέοι αντίχριστοι στα πρόσωπα του Λένιν, του Χίτλερ, του Γκορμπατσόφ και του Σαντάμ Χουσεϊν. Ο γνωστός αμερικανός ακροδεξιός τηλε-ευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον δίδασκε καθημερινά ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι διαβολική συνωμοσία και ο Τζορτζ Μπους που την εισήγαγε ενεργούσε κατά διαταγή του Σατανά. Αυτά άκουγε ο καημένος ο Ρέιγκαν και έβαλε το δημοτικό συμβούλιο του Χόλιγουντ να αλλάξει τον αριθμό της βίλας του όπου αποσύρθηκε, από 666 St Cloud Street σε 668.


Δεν υπάρχει λοιπόν εποχή που σέβεται τον εαυτό της και να μην έχει μπει στον πειρασμό να ανακαλύψει τον αντίχριστό της. Άλλωστε ποτέ δεν έλειψαν οι μισητοί ηγέτες. Αυτό που ζούμε, όμως, σήμερα είναι κάτι εντελώς νέο. Για πρώτη φορά ο αριθμός 666 συνδέεται με την ίδια την τεχνολογική πρόοδο.


Υποστηρίζεται, δηλαδή, από ομάδες φανατικών σ’ όλο τον κόσμο ότι η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι πιστωτικές κάρτες, οι νέες ταυτότητες προετοιμάζουν την έλευση του αντίχριστου και ότι ιδιαίτερα ο γραμμωτός (ή ραβδωτός) κώδικας (bar code) που χρησιμοποιείται για την οπτική αναγνώριση των αντικειμένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες είναι «το χάραγμα του αντιχρίστου» για το οποίο μιλά η Αποκάλυψη.


Η μόδα έχει έρθει και στη χώρα μας και έχει κυριολεκτικά σαρώσει στους χώρους των φονταμενταλιστών ορθοδόξων (μερίδες παλαιοημερολογιτών, ομάδες μοναχών, παραεκκλησιαστικές οργανώσεις).Το περίεργο είναι ότι όλη αυτή η υπόθεση ξεκίνησε από ένα βιβλίο γραμμένο το 1981 από αμερικανίδα προτεστάντισσα. Πρόκειται για το βιβλίο της Mary Stewart Relfe «When your money fails» (και τη συνέχειά του «The new money system») που έγινε μπεστ σέλερ στην Αμερική.


Ε, λοιπόν, αυτά τα βιβλία έγιναν ευαγγέλια στην Ελλάδα από εκείνους που δεν θέλουν να ακούσουν ούτε για προτεστάντες ούτε για Αμερική ούτε και για γυναίκες!


Η κυρία Relfe παρουσιάζει τον εαυτό της ως νέο Ευαγγελιστή Ιωάννη και δηλώνει ότι έλαβε «εξ αποκαλύψεως» και «κατά θέλημα Χριστού» το μήνυμα ότι το 666 είναι το χάραγμα του αντίχριστου και ότι ο γραμμωτός κώδικας (bar code) φέρει το 666. Κατά συνέπεια, όποιος δέχεται και χρησιμοποιεί τον γραμμωτό κώδικα, όποιος μετέχει στο νέο οικονομικό σύστημα συναλλαγών συνεργεί στην εισαγωγή του «σφραγίσματος του αντίχριστου».


Πρόκειται για μια πραγματική απάτη. Στον γραμμωτό κώδικα οι αριθμοί απεικονίζονται με επταψήφιους συνδυασμούς μαύρων και λευκών γραμμών. Ο αριθμός έξι αντιστοιχεί στο συνδυασμό μαύρο-λευκό-μαύρο-λευκό-λευκό-λευκό-λευκό. Η Relfe αυθαίρετα ξεχωρίζει τα τρία πρώτα στοιχεία (μαύρο-λευκό-μαύρο) και ταυτίζει τον αριθμό έξι με τις τρεις διπλές γραμμές που βρίσκονται στην αρχή, στη μέση και στο τέλος του γραμμωτού κώδικα, και οι οποίες επιβάλλονται από το γεγονός ότι ο κώδικας πρέπει διαβάζεται και προς τις δύο κατευθύνσεις.


Γνωρίζοντας ότι η άποψή της θα αντικρουστεί εύκολα, η Relfe επικαλείται άλλους κωδικούς, «μυστικούς» αυτή τη φορά, τους οποίους δήθεν χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και που τους έμαθε η Relfe με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Για να μπερδέψει μάλιστα κι άλλο τους αναγνώστες της, παραθέτει μια μακρά σειρά προϊόντων και εμπορικών σημάτων όπου απαντάται ο αριθμός 666. Φυσικά για να πλουτίσει τη συλλογή της δεν διστάζει μπροστά σε αριθμολογικούς ακροβατισμούς. Για να βγάλει από τη γνωστή κάρτα VISA το 666 μας λέει: VI είναι το 6 στα λατινικά. Το αγγλικό γράμμα S ακούγεται όπως το ελληνικό Ζ, το οποίο είναι το 6ο γράμμα του αλφάβητου. Και το Α είναι το 6 στα αρχαία βαβυλωνιακά. Όπερ έδει δείξαι!


Η κυρία Relfe ανακαλύπτει εξάρια παντού. Η πτήση του Απόλλων-8 στο φεγγάρι, π.χ., κράτησε 6 μέρες, ο πύραυλος είχε 6 διαμερίσματα, η ταχύτητα ήταν 6 μίλια το δευτερόλεπτο και η βαρύτητα στο φεγγάρι είναι το ένα έκτο από τη βαρύτητα στη γη. Αυτή η αριθμολογική προσκόλληση στο 6 (που θυμίζει την ανάλογη επιμονή ορισμένων να βρίσκουν τον αριθμό 5 στις διαστάσεις των πυραμίδων) θα μπορούσε να βρει τα ανάλογά της για κάθε τριψήφιο συνδυασμό: 333, 444, 555. Όσο για το 888, αυτό είναι ο αριθμός της λέξης Ιησούς!


Η αμερικανίδα οραματίστρια δεν διστάζει να κατονομάσει και τον αντίχριστό της. Ερμηνεύει την προφητεία του Δανιήλ για να υποστηρίξει ότι αντίχριστος πρέπει να είναι από τον αραβικό κόσμο (11,37) και ειρηνοποιός (11,21). Άρα, συμπεραίνει η Relfe, πρόκειται για τον Ανουάρ Σαντάτ! Εδώ ο φανατισμός εγγίζει τον παραλογισμό: ο αντίχριστος πρέπει να φέρει την ειρήνη!


Με τους αριθμούς του 666 παίζουν φυσικά και όλες οι καφετζούδες της διεθνούς άκρας δεξιάς. Ο απαραίτητος κ. Καρατζαφέρης ανακάλυψε, μάλιστα, ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει τη διαβολική διάσταση στον αριθμό 6 και γι' αυτό τον απεικόνισαν με τα δυο γράμματα: στ΄=σα-ταν! Πού να του πει κανείς του καημένου του Έλληνα τηλε-ευαγγελιστή ότι η λέξη σατάν είναι εβραϊκή!


Όλα αυτά θα ήταν απλώς διασκεδαστικά, αν δεν μεταβάλλονταν σιγά σιγά σε πραγματική ψύχωση. Τα μπεστ σέλερ της κυρίας Relfe, που ήρθαν στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, συνοδεύτηκαν από δεκάδες απομιμήσεις, αντιγραφές και επαναλήψεις, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζεται η απήχηση της τρομοκρατικής της θεωρίας. Το σημαντικό είναι ότι τα βιβλία της δεν βρήκαν πρόθυμους αναγνώστες μόνο στους γνωστούς υποστηρικτές κάθε μυστικιστικής ή παραθρησκευτικής συνωμοτικής θεωρίας. Πολύ γρήγορα υιοθετήθηκαν από ορθόδοξους μοναχούς, οι οποίοι άρχισαν να τα διαδίδουν με ζήλο στους οργανωμένους πιστούς. Αποσπάσματα της Relfe περιέχονται στο βιβλίο του αγιορείτη μοναχού Παρθένη («Ανησυχητικά σημεία των καιρών»), στο οποίο προστίθενται και οι ελληνικές εμφανίσεις του 666 «στο πεντοχίλιαρο, στα εισιτήρια των λεωφορείων, σε πολλά είδη προϊόντων και στη νέα μας ταυτότητα».


Κρίσιμο ρόλο για τη διάδοση του τρομοκρατικού σεναρίου της Relfe στην Ελλάδα έπαιξε η υιοθέτησή του από τον γέροντα Παϊσιο (1924-1994), έναν αγιορείτη μοναχό με ιδιαίτερο κύρος στους εκκλησιαστικούς κύκλους. Ο βιογράφος και μαθη-τής του μοναχός Χριστόδουλος Αγγέλογλου αναφέρει ότι ο Παϊσιος είχε το βιβλίο της συνεχώς μαζί του και το έδειχνε στους επισκέπτες του. Ο ίδιος ο Παϊσιος δήλωνε ότι ήδη έχουν «χαραχθεί» με λέιζερ στο μέτωπο και τα χέρια 3000 άτομα στην Αμε-ρική και μάλιστα πρώτα τα διακεκριμένα πρόσωπα! Τις απόψεις του αυτές ο Παϊσιος τις διατύπωσε εγγράφως το 1987, όταν και πάλι υπήρχε θέμα ταυτοτήτων, μπερδεύο-ντας κάρτες, τηλεόραση, και λέιζερ. Ήταν φυσικό να μην καταλαβαίνει και πολλά από ηλεκτρονικούς υπολογιστές ο γέροντας. Η επιστολή του κυκλοφόρησε σε κύ-κλους πιστών και προκάλεσε μεταστροφή ακόμα και Ιεραρχών. Ο Καντιώτης, για παράδειγμα, ο οποίος είχε διατυπώσει νηφάλιες σκέψεις λίγες βδομάδες νωρίτερα («ο αριθμός 666, αυτός καθ' εαυτόν μνημονευόμενος ή χρησιμοποιούμενος, δεν πρέπει να προκαλεί πανικόν») άρχισε να βάλει κατά της κυβέρνησης του Αντρέα Παπανδρέ-ου με το γνωστό του ύφος, λέγοντας ακριβώς τα αντίθετα: «εν προκειμένω ο αριθμός 666 δεν χρησιμοποιείται ως κοινός τις αριθμός, αλλ' έχει αντιχριστιανικήν σκοπιμότη-τα, εντασσόμενος εις τα σχέδια της παγκοσμίου σιωνιστικής αυτοκρατορίας».


Εδώ και δύο χρόνια το μπεστ σέλερ της κυρίας Relfe αιφνιδίως εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Εικάζουμε ότι θα πρέπει να υποστεί κάποια επεξεργασία. Να αφαιρεθεί, για παράδειγμα, η πρόβλεψη-προφητεία ότι η Δευτέρα Παρουσία αναμένεται στα τέλη του 1997 ή αρχές του 1998 που ακούγεται κάπως εσφαλμένη. Όμως η μυθοπλασία περί 666 έχει ήδη ριζώσει βαθιά. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τους λόγους που η θεωρία της Relfe βρήκε τόσο πρόσφορο έδαφος. Η επιτυχία της πρέπει να αποδοθεί στο πολιτισμικό σοκ που προκάλεσε η ραγδαία εξάπλωση των ηλεκτρονικών υπολογιστών σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αυτή η εισβολή της νέας τεχνολογίας δημιούργησε νέες στρατιές λειτουργικά αναλφάβητων πολιτών (δηλαδή εκείνων που δεν μπορούν ούτε να κάνουν χρήση αλλά ούτε και να κατανοήσουν τα «διαβολικά» αυτά μηχανήματα).


Το κακό είναι ότι οι δεισιδαιμονίες της κυρίας Relfe καθώς φαίνεται θεωρούνται χρήσιμες για να φανατίσουν τους πιστούς και να τρομάξουν περισσότερο τους αφελείς. Με μοναδική εξαίρεση τον μητροπολίτη Νικοπόλεως, του οποίου συνέντευξη φιλοξενούμε σήμερα, οι Ιεράρχες δεν έχουν φροντίσει να διαφοροποιηθούν από το μύθο του «666». Συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Με τις σχετικές της εγκυκλίους η Ιερά Σύνοδος, χωρίς να ταυτίζεται με τους ακραίους φονταμενταλιστές, αφήνει ανοικτό το «παραθυράκι» του τρόμου. Το μόνο σχετικό έντυπο που κυκλοφορεί στις επίσημες εκδόσεις της εκκλησίας (Αποστολική Διακονία) είναι μια μικρή μπροσούρα του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμου, στην οποία δηλώνεται μεν σαφώς ότι «ο αριθμός 666 (…) δεν έχει τη δύναμη να μας βλάψει», όμως αφήνεται και η απειλή ότι «εάν υπάρξει αθέτηση των υποσχέσεων της πολιτείας θα ενημερώσωμεν τους χριστιανούς και θα τους προτρέψωμε να μη δεχθούν να λάβουν τις νέες ταυτότητες».

(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 9/7/2000)



Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου