Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Τα μετά την Βιέννη


Η αίρεση εδραιώνεται κάτω από τις επευφημίες μας


Ο εξουνιτισμός της Αγίας Ορθοδοξίας μας συνεχίζεται ακάθεκτος


Οι δηλώσεις και οι συνεντεύξεις των μελών «της ΜΘΕ του Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών» αντιμετωπίστηκαν και ερμηνεύτηκαν διαφοροτρόπως από τους Οικουμενιστές αλλά και από όσους αγωνίζονται ορθόδοξα εναντίον των νεωτερισμών τους. Προσθέτουμε και τις δικές μας επισημάνσεις στο θέμα ―καθώς εν τω μεταξύ εκδόθηκε και το Κοινό Ανακοινωθέν της ΜΘΕ―, φροντίζοντας οι εκτιμήσεις μας να εκφράζουν όσο γίνεται καλύτερα το πνεύμα, αλλά και το γράμμα των Αγίων Πατέρων, που τελευταία όχι μόνο παραθεωρείται επικίνδυνα, μα και αλλοιώνεται κακόδοξα, στα πλαίσια της «συναφειακής» θεολογίας. Μιας οικουμενιστικής αιρετικής θεολογίας που συγγενεύει με τις παγκοσμιοποιητικές θεωρίες και πρακτικές και λανσάρεται έξυπνα ως εύπεπτη τροφή στον ανεκτικό περίγυρο της Νέας Τάξης. Το ανησυχητικό δε είναι, ότι η «θεολογία» αυτή διαδίδεται στον αγνοούντα λαό του Θεού επίσημα από Επισκόπους και θεολόγους, εκκολάπτεται δε στην φερόμενη ως «Ορθόδοξη» Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου.

Ας έλθουμε, όμως, σε συγκεκριμένες φράσεις των πρωταγωνιστών της Βιέννης:


Α. O Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν σύννεφα δυσπιστίας» μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών.

Γνωρίζουμε πως δυσπιστία υπάρχει, δεν εμπιστευόμαστε δηλαδή κάποιον, όταν με τις πράξεις και τα λόγια του έχει καταστεί αναξιόπιστος, και άλλα λέγει τη μια φορά, άλλα την άλλη και άλλα τελικά κάνει. Ας εξετάσουμε, λοιπόν: υπάρχουν «σύννεφα δυσπιστίας» μεταξύ των Παπικών και της Μίας, Αγίας, Ορθόδοξης, Καθολικής Εκκλησίας; Και εκ δευτέρου: υπάρχει δυσπιστία μεταξύ των Ορθόδοξων Εκκλησιών ή του ορθοδόξου πληρώματος προς τους Ποιμένες του;


1. Ο Πάπας Βενέδικτος διακήρυξε ―σε μια κρίσιμη καμπή του Διαλόγου― όχι μόνο επίσημα αλλά και σκόπιμα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ελλειμματική Εκκλησία, σε αντίθεση με το Βατικανό, που αποτελεί την πλήρη Εκκλησία!

Η δήλωση αυτή, παρά τις διαμαρτυρίες των πιστών δεν ενεργοποίησε το Φανάρι, ώστε να αντιδράσει, να ζητήσει από τον Πάπα να ανακαλέσει, και μάλιστα στα πλαίσια διεξαγωγής ενός Διαλόγου «επί ίσοις όροις» (όπως διαφημίζεται). Το αντίθετο έπραξε η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος· θεώρησε αυτό ως υποβάθμιση της Εκκλησίας μας από την «εκκλησία» των Παπικών, γι’ αυτό και ζήτησε εξηγήσεις προσωπικά από τον συμπρόεδρο της ΜΘΕ Σεβασμιώτατο Περγάμου. Και ο Περγάμου, εξευτελίζων τον Συνοδικό θεσμό (για τον οποίο δήθεν κόπτεται) και επιδεικνύων περιφρόνηση προς την Εκκλησία της Ελλάδος, αρνήθηκε να απαντήσει.

Αυτή η υποτιμητική δήλωση του Πάπα για την Εκκλησία μας και ο τρόπος με τον οποίο απαξίωσε την Ελλαδική Εκκλησία ο Περγάμου, μπορούμε να μην τα εκλάβουμε ως λόγο δυσπιστίας προς τους πρωταγωνιστές του Διαλόγου;


2. Δυστυχώς συνεχίζεται και παγιώθηκε η ονομασία της παράταξης των Παπικών ως Εκκλησίας, με την ουσιαστική σημασία της λέξεως, όπως πολλοί Πατέρες και θεολόγοι διαπιστώνουν και ο π. Γεώργιος Καψάνης διατύπωσε, λέγων: ο χαρακτηρισμός των Παπικών ως Εκκλησία, δεν αποτελεί πλέον λόγο αβροφροσύνης (όπως συνεχίζουν ανεντίμως να ισχυρίζονται οι Οικουμενιστές και όσοι τους δικαιολογούν), αλλά εκφέρεται στην κυριολεκτική του σημασία.

Και η ονομασία «αδελφές εκκλησίες», σημαίνει τρία πράγματα. Όχι μόνο Ι) αναγνώριση της αίρεσης του Παπισμού ως Εκκλησίας, όχι μόνο ΙΙ) εξίσωση της Μίας Εκκλησίας με την αίρεση ―αφού οι Παπικοί ζηλότυπα επιμένουν να κρατούν και να πολλαπλασιάζουν τις αιρέσεις τους―, αλλά και ΙΙΙ) υποβάθμιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τοποθέτησή της κάτω από την αίρεση, αφού αποδεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα τον όρο «ελλειμματική» Εκκλησία, ταυτόχρονα δε διαφαίνεται ότι αποδεχόμαστε κάποιας μορφής του δαιμονικού και εξουσιαστικού Πρωτείου, ανύπαρκτου στην ενιαία εκκλησιαστική ιστορία.


3. Δυσπιστία επίσης υπάρχει, διότι οι Παπικοί, παρά την προϋπόθεση που η Πανορθόδοξος Διάσκεψη της Ρόδου έθεσε, πως για την έναρξη του Διαλόγου είναι απαραίτητο να καταργήσουν την Ουνία, οι Παπικοί όχι μόνο δεν την κατάργησαν (παρόλο που το 1990 στο Freising του Μονάχου συμφώνησαν προς τούτο και υπέγραψαν συμφωνία), αλλά και αναβάθμισαν την Ουνία και την κατέστησαν τρίτη συνισταμένη του διαλόγου: Παπικοί, Ορθόξοι, Ουνίτες!!!! Οι δικαιολογίες που προσάγουν οι ημέτεροι, (αποδεικνυόμενοι έτσι παπικότεροι των παπικών) ότι το θέμα της Ουνίας θα συζητηθεί αργότερα, είναι έωλες και αντικανονικές, αποτελούν δε προσωπικές θέσεις των και όχι απόφαση της Ορθοδοξίας, και δείχνουν άλλη μια φορά, πόσο σεβασμό τρέφουν στη Συνοδικότητα της Εκκλησίας, αφού καμιά Πανορθόδοξος Σύνοδος δεν κατήργησε την απόφαση εκείνη της Ρόδου, που απαιτούσε ρητά την κατάργηση της Ουνίας για την έναρξη του Διαλόγου.


4. Για την οικονομία του γραπτού λόγου δεν θα αναφέρουμε άλλα παραδείγματα δυσπιστίας των ορθοδόξων για τη στάση των Παπικών απέναντί μας.

Βρισκόμαστε, όμως, στη δυσάρεστη θέση, να αναφέρουμε εν ολίγοις, αντίστοιχα παραδείγματα δυσπιστίας προς τους ίδιους τους Ορθοδόξους «εκπροσώπους» μας, και τον καθοδήγητή τους Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Και αυτά πρέπει να λέγονται και να τονίζονται «εν καιρώ αιρέσεως» του Οικουμενισμού και να μη παρασιωπώνται (όπως κατ’ οικονομίαν μπορούσαμε να κάνουμε σε άλλες μεμονωμένες περιπτώσεις). Πρέπει δηλαδή να αναφέρουμε την παράβαση δεκάδων Ιερών Κανόνων κατά βούλησιν περί συμπροσευχών (οι οποίες συνεχίστηκαν ασυστόλως και στη Βιέννη), συμποσίων, αποδοχή και λήψη δώρων, ατελών συλλείτουργων κ.λπ.

Ακόμη έχουμε δυσπιστία (καλύτερα αντίρρηση) ως προς τον Διάλογο, ο οποίος είναι μεν επιθυμητός για τον ευαγγελισμό των μη χριστιανών και την επιστροφή στην Εκκλησία των εκτός αυτής αιρετικών, αλλά όταν διεξάγεται με τον ορθόδοξο, παραδοσιακό τρόπο των Πατέρων. Όχι όταν αυτός αποτελεί (κατά έκφραση σχολιογράφου) «ένα ανελέητο παίγνιο εξουσίας, αθέμιτου ανταγωνισμού, φιλοδοξίας και κενοδοξίας που καμιά σχέση δε θα έπρεπε να έχει ούτε ιστορικά με την Αγία μας Εκκλησία».

Αναφέρθηκαν σε άλλο δημοσίευμα, συγκεκριμένες αποδείξεις μη συνοδικής νοοτροπίας Επισκόπων-μελών του Διαλόγου, που συνιστούν όχι «σύννεφα», αλλά «καταιγίδα δυσπιστίας». Να προσθέσουμε εδώ κάποια ακόμα:

Και πάλι δεν δόθηκε στη δημοσιότητα κάποιο είδος Πρακτικών των συζητήσεων, (πέρα από ένα ανούσιο Ανακοινωθέν), ώστε να γνωρίζουν οι πιστοί τι συζητούνται, ποιες οι θέσεις των εκπροσώπων μας, πόσο ενδοτικοί είναι στις απαιτήσεις των Παπικών κ.λπ. Όλα αυτά αποτελούν επτασφράγιστο μυστικό. Ως εκ τούτου έρχονται αυθόρμητα στο νου μας οι διαπιστώσεις του πρώην Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας και κατόπιν Πισιδίας, Μεθόδιου, όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο του θεολόγου κ. Σταύρου Μποζοβίτη, Τα αιώνια σύνορα της Ορθοδοξίας και οι Αντιχαλκηδόνιοι (σ. 85): Είναι πρωτοφανές γεγονός «ότι τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ των συναντήσεων –αν υπάρχουν– δεν δημοσιεύονται, ...για να μη γίνουν αντιληπτές οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί των Ορθοδόξων εκπροσώπων». Το βεβαιώνει αυτό και ο Μητροπολίτης Πισιδίας Μεθόδιος: «Τώρα δεν τολμούν να δημοσιεύσουν τα πρακτικά των συζητήσεων. Γιατί; Ο λόγος προφανής. Η Κοινή Δήλωσις κλείνει προς τις απόψεις των Orientals» (Αντιχαλκηδονίων)!

Αυτή η πρακτική της μη εκδόσεως Πρακτικών, συνεχίζεται και στους τωρινούς Διαλόγους. Σε επιστολή του προς την Ι. Σύνοδο ο κ. Δημ. Τσελεγγίδης αναφέρεται σε ζητήματα που «αφορούν πρώτιστα στον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο διάλογος, δηλαδή χωρίς ουσιαστική ενημέρωση, όχι μόνο του πληρώματος της Εκκλησίας, αλλά ούτε καν των κατά τόπους επισκόπων».

Για το ίδιο θέμα, της απόκρυψης από το λαό του Θεού των συζητήσεων που γίνονται στην ΜΘΕ του Διαλόγου και η παρατήρηση του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου: Κάποιοι θεολόγοι και Επίσκοποι «“επαγγελματίες” (σύμφωνα με τον καθηγητή Βέλτση) του διαλόγου αποφασίζουν ερήμην του λαού του Θεού (λαϊκών και κληρικών), ακόμα ερήμην και αυτών των Συνόδων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών»!

Όλα αυτά μας θυμίζουν απόκρυφες Μασονικές συναντήσεις και όχι «Ελευθέρα και Ζώσα Εκκλησία».

Άρα, Σεβασμιώτατε Περγάμου, υπάρχουν όχι «σύννεφα δυσπιστίας», αλλά καταιγίδα και κυκλώνας δυσπιστίας στο ορθόδοξο πλήρωμα της καθ’ ημάς Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας.


Β. Ένα δεύτερο σημείο που θα πρέπει να σχολιασθεί, εξ όσων ελέχθησαν στη Βιέννη, είναι ότι, τώρα πλέον, οι αιρέσεις ονομάζονται δυσκολίες: «ο Θεός θα βρει έναν τρόπο για να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες που παραμένουν μεταξύ μας» (Περγάμου Ιωάννης). Και για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, δηλαδή οι βλάσφημες αιρετικές δοξασίες των Παπικών, που (κατά τους Πατέρες) κατατάσσουν το Βατικανό στους «εχθρούς του Θεού» δεν χρειάζεται η μετάνοια. Αυτή τη λέξη, μάλιστα, την αποφεύγουν στον διάλογο, όπως «ο διάβολος το λιβάνι. Και πιο είναι εκείνο που χρειάζεται; είναι η «προσαρμογή και από τις δύο πλευρές» (an adaptation from both sides) που είναι απαραίτητη για να οδηγηθούμε στην ενότητα»!

Ωραία, λοιπόν, επειδή το Βατικανό είναι δύσκολο έως αδύνατο να μετανοήσει (κατά το Άγιο Γρηγόριο Παλαμά (και τον π. Βασίλειο Γοντικάκη που τον επανέλαβε) και για να αποφύγουμε την πατερική προϋπόθεση της μετάνοιας, μοναδικό όρο-τρόπο επιστροφής των Παπικών στην Μία Εκκλησία, αποδέχονται ή εφευρίσκουν οι Οικουμενιστές, το Φανάρι και ο κ. Ζηζιούλας άλλους όρους, όπως την θέση που ο καρδινάλιος Koch διετύπωσε στη Βιέννη: «μπορούμε να βρούμε μία νέα [κοινή] πορεία σήμερα"». Κι αυτή την τοποθέτηση, που οδηγεί εκτός Εκκλησίας, ανεπιφυλάκτως την αποδέχθηκε ο Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας.


Γ. Αλλά ας δούμε και αυτό, που αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της ΜΘΕ. Ο καρινάλιος Koch επικαλέσθηκε τις πρόσφατες ενέργειες του Πάπα Βενέδικτου και είπε: «ο Πάπας Βενέδικτος έδειξε πρόσφατα την ετοιμότητά του να αποδεχθεί την πολυμορφία στην εκκλησία καλώντας δυσαρεστημένους Αγγλικανούς να γίνουν καθολικοί, διατηρώντας παράλληλα ορισμένες από τις παραδόσεις τους».

Ας σπεύσουμε, λοιπόν, για να μη χάσουμε την ευκαιρία: αν συμμορφωθούμε κι εμείς προς τα κελεύσματα του Βατικανού, θα γίνουμε άξιοι των αμοιβών του Πάπα· θα μας κάνει τη χάρη να μας αποδεχθεί, έστω κι αν κάνουμε πολύ λιγότερες υποχωρήσεις από ό,τι οι Αγγλικανοί! Και ίσως να ευτυχήσουμε να δούμε ως καρδινάλιο κάποιον από τους στυλοβάτες του Διαλόγου, π.χ. τον Περγάμου κ. Ιωάννη.


Δ. Ερχόμαστε τέλος, μετά από όλα αυτά, σε κάποιες ορθόδοξες εκτιμήσεις, που τις θεωρούμε μονοσήμαντες και κοντόφθαλμες, γιατί εστιάστηκαν μόνο στην αποτυχία της έκδοσης Κοινού Κειμένου στη Βιέννη. Αγνόησαν, όμως, το γεγονός, ότι οι Παπικοί και οι συνοδοιπόροι τους στην προαγωγή του Οικουμενισμού, είναι έμπειροι διπλωμάτες και γνωρίζουν καλά το παιχνίδι των ελιγμών, τη μέθοδο «δύο βήματα μπροστά ένα πίσω». Έτσι ―όπως εκτιμούμε― έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο, οι οποίες κωδικοποιήθηκαν και εκφράστηκαν σε υψηλό επίπεδο από τον Μητροπολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ και τον πανεπιστημιακό καθηγητή θεολογίας κ. Τσελεγγίδη.

Επίσης, μεγάλο ρόλο έπαιξε το όραμα της υλοποιήσεως της τρίτης Ρώμης, που δεν έχει σβήσει. Ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ρωσίας φαίνεται πως χρησιμοποίησε το Διάλογο για να κρατήσει το θέμα αυτό ζωντανό. Ως εκ τούτου η Μόσχα προβάλλει ένα άτυπο «βέτο», και κατά θεολογικούς κύκλους, αυτό αφορμάται μεν από θέματα πίστεως, αλλά στην πραγματικότητα πίσω από αυτά κρύβονται οι ηγεμονικές διεκδικήσεις της Μόσχας. Τα γεγονότα φαίνεται ότι ευοδώνουν αυτή την εκτίμηση.

Θα ενθυμούνται λοιπόν, όσοι παρακολουθούν τα γεγονότα, ότι ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων απείχε των εργασιών της Συνάντησης της ΜΘΕ στην Ραβέννας το 2007 με αφορμή την συμμετοχή της λεγόμενης «Εσθονικής Αποστολικής Εκκλησίας» και δευτερευόντως για δογματικά θέματα. Επίσης πέρυσι στην Κύπρο είχε δηλώσει στο «Amen»: «Ορισμένες φορές η διαφωνία δεν είναι μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, αλλά και μεταξύ Ορθοδόξων… Για παράδειγμα στο θέμα του πρωτείου, λόγω των ιστορικών γεγονότων, θεωρείται ότι πρώτος είναι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό είναι πρεσβείο τιμής. Όμως ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης διατείνεται ότι το πρωτείο έχει μια συγκεκριμένη εξουσία, έχει κάποια ιδιαίτερα προνόμια. Αυτή είναι μια διαφωνία μεταξύ μας. Μέσα στην οικογένεια των Ορθοδόξων δεν υπάρχει κοινή αντίληψη για το θέμα του πρωτείου».

Και ενώ αυτά είπε το 2007 (σε παρόμοιες δηλώσεις προέβη και εφέτος στη Βιέννη)(*), θέσεις που ασφαλώς μας χαροποιούν, αφού κινούνται προς μη αποδοχή του Πρωτείο του Πάπα, όμως, φαίνεται καθαρά σ’ αυτές τις δηλώσεις η «κόντρα» με το Φανάρι, ενώ ταυτόχρονα, κάποιες άλλες δηλώσεις του στην Κύπρο, δείχνουν πως ο κ. Ιλαρίων, σε άλλο καίριο θέμα πίστεως και Ι. Κανόνων «μειοδότησε», αναγνωρίσας ως Εκκλησία το Βατικανό. Είπε, δηλαδή, ότι «υπάρχει αναγνώριση των μυστηρίων γιατί αναγνωρίζουμε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία την Αποστολική διαδοχή, αλλά λόγω του σχίσματος διακόπηκε η κοινωνία μεταξύ των μυστηρίων»!

(http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=842).


Το συμπέρασμα: Μέχρι τώρα υπήρχαν πολλές θεολογικές φωνές οι οποίες μιλούσαν για άμβλυνση του ορθοδόξου αισθητηρίου εξ αιτίας της διαλόγων και της οικουμενιστικής τακτικής, τουλάχιστον των επικεφαλής Αρχιερέων. Ήταν γνωστή, επίσης, η επιδεξιότητα και η ικανότητα του Βατικανού (ως εφευρέτη της «προπαγάνδας») να διεισδύει πολυειδώς και πολυτρόπως στις Ορθόδοξες χώρες. Ήταν γνωστή ακόμα η διαπίστωση των ορθοδόξων, όπως την διατύπωσε ο π. Γεώργιος Καψάνης, σύμφωνα με την οποία: «Ορθώς παρετηρήθη ότι η παπική διπλωματία κάνει κάποια ενέργεια σήμερα, για να αποδώσει καρπούς μετά από εκατό και διακόσια χρόνια... Νομίζουμε ότι και ο διάλογος αγάπης …άνοιξε τον δρόμο για την διείσδυση του πάπα στις Ορθόδοξες χώρες και την προβολή του ακόμη και μεταξύ των Ορθοδόξων ως παγχριστιανικού και πανθρησκειακού ηγέτου» («Ο Όσιος Γρηγόριος», Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγίου Όρους, 2001, αρ. 26, σ. 97-98).

Σ’ αυτές τις φωνές προστίθενται και άλλες, όπως αυτή του καθηγητή θεολογίας κ. Τσελεγγίδη, που πρόσφατα εκμυστηρεύτηκε σε κύκλο θεολόγων, πως η αίσθησή του είναι ότι «στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει μία διολίσθηση προς τον παπισμό στον χώρο της εκκλησιολογίας σε επίπεδο κληρικών και ειδικώς επισκόπων, όπως πιστοποιούν συγκεκριμένες πρακτικές». Αναφερόμαστε στον καθηγητή Τσελεγγίδη, γιατί ήταν ο μόνος λαϊκός θεολόγος τα τελευταία χρόνια από τον Ακαδημαϊκό χώρο (απ’ ό,τι γνωρίζουμε), που τόλμησε με πατερικό λόγο και θεολογικά επιχειρήματα, να αντιταχθεί στην Οικουμενιστική λαίλαπα που κατακλύζει την Ορθοδοξία απ’ άκρη σ’ άκρη και να αντικρούσει το παπικό Πρωτείο με θαυμάσια, καθαρά θεολογικά-επιστημονικά κείμενα.

Ως εκ τούτου, αδυνατεί να καταλάβει κανείς τις νικητήριες φωνές που εκπέμπονται από κάποιους, οι οποίοι θριαμβολογούν ότι και στην Βιέννη «νενικήκαμεν», μη θέλοντες να δουν την έτι περαιτέρω διολίσθηση προς τον παπικό Οικουμενισμό.

Ενώ, δηλαδή, η αίρεση του Οικουμενισμού κατακτά όλο και περισσότερο έδαφος (αφού οι περί δύο πνευμόνων και δύο Εκκλησιών ορολογία συνεχίζεται), ενώ το δογματικό αισθητήριο των απλών πιστών συνεχώς αμβλύνεται, ενώ οι συμπροσευχές έγιναν πλέον καθεστώς και πραγματοποιούνται με καταιγιστικό ρυθμό, τέτοιο που δεν μπορεί κανείς πλέον να τις παρακολουθήσει, ενώ οι Ιεροί Κανόνες καταπατώνται κατά βούλησιν, παρά τις διαμαρτυρίες των πιστών, ενώ ο δρόμος της μετάνοιας (που κατά τους Πατέρες είναι ο μόνος οδός επιστροφής στην Ορθόδοξη Εκκλησία των αιρετικών)έχει εγκαταλειφθεί, αντίθετα δε, δια των Διαλόγων έχουν γίνει αμοιβαίες υποχωρήσεις, που στοχεύουν σε κάποια μορφή «ένωσης»· ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, κάποιοι αιθεροβάμονες αδελφοί μας, όλον αυτόν το ξεπεσμό τον θεωρούν νίκη, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλουν να αποδεχθούν την μοναδική παραδοσιακή ορθόδοξη τακτική.

Και ποια είναι η τακτική των Πατέρων; Η απομόνωση των οικουμενιζόντων θεολόγων και Επισκόπων, οι οποίοι καθοδηγούν και συμβάλουν στην επικράτηση του Οικουμενισμού, είτε ενεργητικά είτε παθητικά, σιωπώντες ή συναινούντες. Και είναι γνωστό ότι «ο σιωπών δοκεί συναινείν». Υπήρξε μάλιστα αγωνιστής Ηγούμενος, ο οποίος ισχυρίστηκε, ότι τώρα ο Οικουμενισμός έχει υποχωρήσει, δεν βρίσκεται στην ακμή του, «όπως αυτό συνέβαινε πριν τριάντα χρόνια»!

Πρόκειται πράγματι, για πρωτοφανές φαινόμενο στην εκκλησιαστική ιστορία: να θεωρούμε και να ονομάζουμε την σταδιακή επικράτηση της αίρεσης, ως νίκη! Αλλά, όλες αυτές οι θριαμβικές φωνές, καθησυχάζουν ανομολόγητες ενοχές, αποδεικνύουν σημεία αμηχανίας ή πανικού και αποτελούν έμμεση απόδειξη ότι συμβιβαζόμαστε με την ιδέα της επικρατήσεως του Οικουμενισμού άνευ σοβαρής αντιστάσεως.


Θεσσαλονίκη, 2 Οκτωβρίου 2010

Γιά την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»

Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης



(*) Μόλις τώρα πληροφορηθήκαμε πως: «Ρωμαιοκαθολικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών της 12ης Γενικής Συνέλευσης της Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, στη Βιέννη, υπήρξε εμπλοκή όταν ο επικεφαλής της ορθόδοξης ρωσικής αντιπροσωπείας μητροπολίτης Βολοκαλάμσκ Ιλαρίωνας, διαφώνησε ότι η πρώτη αδιαίρετη Εκκλησία αναγνώριζε την υπεροχή του Επισκόπου Ρώμης» (http://aktines.blogspot.com/2010/10/12.html).

Αυτή είδηση που προέρχεται από το χώρο των ρωμαιοκαθολικών, δεν αλλάζει τις εκτιμήσεις μας. Να τονίσουμε, όμως, ότι ακόμα και τις δικές μας φιλονικίες και «εκκλησιαστικούς» εγωϊσμούς, ο Θεός δύναται να χρησιμοποιήσει για το καλό της Εκκλησίας Του, να μας δώσει μια ακόμα ευκαιρία θεοφιλούς αντιστάσεως. Αλλ’ αυτό δεν μας απαλλάσσει της ευθύνης, να προσπαθούμε από την πλευρά μας, να βλέπουμε και να καταγράφουμε τα πράγματα, όπως είναι.











Προσπαθούν

να σταθμίσουν

ακόμα και την

...αναπνοή του!!!



Ο αρχισυμμορίτης της Σερβίας, που ετοιμάζεται να ξαναενθρονισθή γιά δεύτερη φορά, γιά να γελοιοποιηθή γιά δεύτερη φορά παγκοσμίως, και πάλι.... άστραψε και βρόντηξε!!!

Ευθύς αμέσως μετά από την προκατασκευασμένη "εκλογή του" και πρίν ακόμα πρωτοενθρονισθή, η κρυπτομένη όπισθεν αυτού και κατευθύνουσα αυτόν, ασεβεστάτη και αθεόφοβη τρισυπόστατη ΤΡΟΪΚΑ, ανέθεσε να διαπράξη αυτός ο ...αχυράνθρωπος, το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, που έθεσαν ως σκοπό της ζωής τους.


Την ηθική και την πνευματική
( να φοβούμεθα και την φυσική; Γιατί όχι; Απο αδίστακτους ανθρώπους όλα τα περιμένουμε) εξόντωσι του γνήσιου και αυθεντικού τέκνου του Αγίου Ιουστίνου, του εναρέτου επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης ΑΡΤΕΜΙΟΥ.

Οι παμπόνηροι Σέρβοι αρχιερείς της αισχύνης, οι μηδενικής αξίας ρασοφόροι, οι "άνθρωποι των τριών οβολών", όπως χαρακτήρισαν οι ιστορικοί τους παρόμοιους με αυτούς φθονερούς και απηνείς διώκτες του ιερού Χρυσοστόμου, προσπάθησαν και συνεχίσουν να αγωνίζονται, γιά να τον εξοντώσουν παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως.


Τον εκδίωξαν, ΛΗΣΤΡΙΚΩ ΤΩ ΤΡΟΠΩ, από τον επισκοπικό θρόνο του Κοσσόβου.


Τον εξωπέταξαν χωρίς δίκη, και χωρίς απολογία, παρά την επιμονή του κατηγορουμένου επισκόπου να διέλθη κανονικά από εκκλησιαστικό δικαστήριο.


Προκατασκεύασαν ένα αφάνταστο, ένα καθαρά Σατανικό κατηγορητήριο και του το διάβασαν μέσα στην Σύνοδο ( μάλλον ΣΥΜΜΟΡΙΑ ήταν αυτή ) χωρίς να τον αφήσουν κάν, να πάη να φέρη τα στοιχεία του για να απολογηθή και να ανατρέψη τις έωλες κατηγορίες.

Ηθέλαν μέσα στην ίδια μέρα να ...τελειώνουν με αυτόν τον ....αφόρητον πονοκέφαλον, οι αδίστακτοι λήσταρχοι και συμμορίτες.


Και αυτό το ονόμασαν ΑΠΟΦΑΣΙ της ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ της Σερβικής Εκκλησίας.

Οντως Διαβολικοί, Σατανικοί άνθρωποι.


Αν ζούσε σήμερα ο ιερός Χρυσόστομος θα κραύγαζε :
"Μηδέ Σκύθαι και Σαυρομάται ούτω δικάζουσιν".

Ετσι δίκασαν και αυτοι οι Διαβολάνθρωποι, τον πανθομολογουμένως ενάρετον και ακατηγόρητον ΑΡΤΕΜΙΟΝ.


Με παρόντες, τους λυσσώντες και οιστρηνιάσαντες, τους φανερούς και δεδηλωμένους εχθρούς του.

Και οι μεγαλύτεροι εχθροί του,
ήσαν και είναι, οι τρείς γνωστοί και φανεροί, οι απύθμενα ΖΗΛΟΤΥΠΟΙ, ΚΑΚΟΨΥΧΟΙ, και ΦΘΟΝΕΡΟΙ, Ειρηναίος Μπούλοβιτς, Αθανάσιος Γιέφτιτς, Αμφιλόχιος Ράντοβιτς, οι γεννηθέντες από τον άγιο Πόποβιτς, αλλά εκκολαφθέντες, "αναγεννηθέντες", ενδυναμωθέντες και παραπλανηθέντες "από την μεγάλη Κίρκη και γόησσα των ημερών μας", τον πιό επικίνδυνο σημερινό ψευτοθεολόγο της Οικουμένης, τον κρυπτοκαρδινάλιο ΙΩΑΝΝΗ ΖΗΖΙΟΥΛΑ.
Αυτό στόχευσε και πέτυχε, αυτή η επικίνδυνη "ΚΙΡΚΗ".
Να καταβάλη και να κατακτήση τους τρείς ...υπερέχοντες στην Σερβία και έτσι να κατακτήση και ολόκληρο το φρούριο της ...Τροίας!!!

Ούτω και εγένετο.


Η αυτοδημιουργημένη αυτή ΣΥΜΜΟΡΙΑ έβαλε για μπροστάρη, τον "άοσμο, άγευστο, και άχρωμο" αυτόν άνθρωπο, τον ....αχυράνθρωπο και ....ντενεκεδάνθρωπο Ειρηναίο της Νις, τον "αφωνότερο ιχθύος και απραγότερο βατράχου", για να εξοντώσουν τον άνθρωπο του Θεού, τον κατάκαρπον και καλιέλαιον Ελαιώνα, τον επίσκοπον Αρτέμιον.

Θα μου πήτε, και τότε γιατί δημοσίευσαν τις ψευδείς αυτές κατηγορίες στον καθημερινό τύπο, αφού δεν τον άφησαν ούτε κάν να απολογηθή ΜΕΣΑ στην ΣΥΝΟΔΟ, και να υπεραμυνθή του εαυτού του;

Ηταν, έστω και στοιχειωδώς έντιμη, αυτή η πράξι τους;
Μα, είπαμε ο κύριος σκοπός τους ήταν η διαπόμπευσι και η εξόντωσι του ΑΡΤΕΜΙΟΥ με τις καθ' ολοκληρίαν αναληθείς και προκατασκευασμένες κατηγορίες για να τον φθείρουν και να τον δυσφημήσουν στα μάτια του αποσβωλομένου Σερβικού λαού.


Καί μετά ταύτα, τον εξεδίωξαν από το Κόσσοβο που ο λαός του, τον είχε ΣΗΜΑΙΑ και ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ, και τον εγκατέλειψαν χωρίς μισθό και χωρίς να ενδιαφερθούν ούτε γιά τον ...επιούσιον άρτον του.

Τόσο μεγάλο είναι το πάθος τους και ο σκοτισμός τους, εναντίον του Αρτεμίου.

Τον απέστειλαν, έναν "συνταξιούχο" κατ' αυτούς, στην Πολιτεία γιά να ζητήση και να καλύψη την ...καθημερινή τροφή του!!!

Οντως, ανθρωποι απάνθρωποι.... λύκοι βαρείς και ύαινες αιμοδιψείς.


Και όλα αυτά, γιατί;

Θα απαντήση γι' αυτούς, ο μεγάλος και αιώνιος ψυχολόγος των ρασοφοροθηρίων, που πάλεψε μαζί τους στήθος με στήθος, ο ιερός Χρυσόστομος:


Διά τον ΦΘΟΝΟΝ εποίησαν
.


Και μετά ταύτα, τί εγένετο;

Ποία η συνέχεια των κατρακυλούντων εις τον κατήφορον, αρχιερέων της αισχύνης;
Ανεπίτρεπτα, πρωτοφανή και πρωτάκουστα, στην σημερινή μας εποχή, πράγματα.


Δεν επέτρεψαν ούτε τον επιλεγέντα από τον ίδιο, ως τόπο διαμονής του.

Και γιά να επιστατούν και για να παρακολουθούν όλες τις κινήσεις του, ανελλιπώς και με κατασκοπευτικούς μηχανισμούς, επέλεξαν οι ίδιοι ως τόπον διαμονής του, το μακρινότατον και ερημότατον χωρίον την ....Κουκουσόν, στα βόρεια της Σερβίας.

Πραγματική εξορία.

Μία εγκαταλελειμένη και ερειπωμένη μονή, χωρίς κελιά και χωρίς κάν τα στοιχειώδη.


Και ο άνθρωπος του Θεού, το άκακο αρνίον, ο ασθενηκώς και κεκοπιακώς Αγιος Γέρων, έκυψε την κεφαλήν και πειθάρχησε και υπάκουσε στους απηνείς και ανηλεείς διώκτες του.


Ομως, ο μοναχικός κόσμος και ο επαναστατημένος λαός, "ηκολούθησε τον καλόν ποιμένα του, όπου και άν υπάγη".

Υπερεκατοντάριθμοι νέοι εύζωνοι μοναχοί, εγκατέλειψαν τους "πόρνους και μοιχούς" του Κοσσόβου και αναχώρησαν και εγκαταστάθηκαν εις τα σπήλαια και εις τας οπάς της Σερβικής γής.
Και η Κουκουσός έγινε Κωσταντινούπολι.
Μετέβησαν όλοι στον τόπο της εξορίας του, γιά να μην αφήσουν μόνο τον Επίσκοπο και Πατέρα τους.

Ομως οι λυσσώντες και οι μαινόμενοι εχθροί του, "ουκ έδωκαν ύπνον τοις βλεφάροις των και νυσταγμόν τοις οφθαλμοίς των".
Συνεχώς και αδιαλλείπτως του δημιουργούν προβλήματα και εμπόδια.

Εδωκαν σατανικόν όρκον να μην ησυχάσουν και μέχρις ότου ίδουν τον Αρτέμιον να ...εκπνέη το ζήν!

Θηρία άγρια και ανήμερα.
Βλέποντες τα απειράριθμα πλήθη του λαού να τον επισκέπτονται, ακόμα και στον απομακρυσμένο και ερημότατο τοπο της εξορίας του, ο ΦΘΟΝΟΣ τους έφθασε στο ΝΑΔΙΡ.

Υδρατμοί οργής και μίσους, εξέρχονται ....από τα ρουθούνια τους.


Τον απείλησαν να τον καταστήσουν και εφ' όρου ζωής... εγκλειστο στο κτίριο του Πατριαρχείου.

Και το αρνάκι του Θεού, εσιώπα.


Του ζήτησαν να παύση να επικοινωνεί και να εξομολογεί τα πνευματικά του παιδιά κληρικούς και λαϊκούς.

Ομως εδώ ο καλός ποιμήν και πατέρας, αρνήθηκε να πειθαρχήση και δήλωσε ότι αρνείται να αποδεχθή πλέον τις παράνομες αποφάσεις τους και παραμένει ο Κανονικός και Ισόβιος μητροπολιτης και επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης.

Πρίν από λίγες μέρες, η αθεόφοβη ΤΡΟΪΚΑ που αυτοαποκαλείται Διαρκής Ιερά Σύνοδος, έθεσε παρανόμως και αντικανονικώς σε ...αργία τον άγιο Επίσκοπο.

Και η παύλα του κακού και των ΚΑΚΩΝ, δεν έχει τέλος και σταματημό.

Το μένος τους και η λύσσα τους καθημερινά επαυξάνει όλο και περισσότερο.


Αυτές τις μέρες κλήθηκε να δώση συνέντευξι τύπου μαζί με δύο καθηγητάς του Πανεπιστημίου της Νις, τον Ζόραν Κβορόβικ και τον Ντάγκισα Μποζόβικ, με θέμα "την τρέχουσα κατάστασι της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας".

Δέκα λεπτά πρίν την έναρξι της πρές κόνφερανς, στο Κέντρο Τύπου της Ενώσεως Δημοσιογράφων της Σερβίας, κατέφθασε έγγραφο του ...αχυράνθρωπου Ειρηναίου, εντολοδόχου του κρυπτομένου Ειρηναίου, που τον απαγορεύει να δώση τη συνέντευξι.

Τον απαγορεύουν, λοιπόν, ακόμα και να εκφράζεται ελεύθερα.

Προσπαθουν να σταθμίσουν ακόμα και την αναπνοή του, οι αδίστακτοι ρασοφόροι ΤΥΡΑΝΝΟΙ και ΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ της Σερβίας.


Ο σεβασμιώτατος Αρτέμιος δήλωσε ότι θα παραμείνη στην αίθουσα, αλλά δεν θα απαντήση στις ερωτήσεις.

Η συνέντευξι τύπου συνεχίσθηκε από τους δύο καθηγητάς, αφού ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Νις Ζόραν Κβορόβικ, κατήγγειλε και διαμαρτυρήθηκε έντονα γιά την συνεχή σειρά των περιορισμών που γίνεται σε βάρος του Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου, κατά παράβασι των Συνταγματικών ελευθεριών, αφού δεν του δίνουν το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας, της ελεύθερης διαμονής, το δικαίωμα του να θέλη να δικασθή , το δικαίωμά του να εκφράζεται δημόσια και ελεύθερα, κ.λ.π.

Και αναρωτιέται ο καθηγητής, αν αυτοί που υποστηρίζουν τον "διάλογο της αγάπης" με τους ετεροδόξους, πώς μέσα εις αυτό το πλαίσιο του διαλόγου δεν πρέπει να ισχύη αυτό και να εφαρμόζεται γιά τους ομοδόξους;

Η απαράδεκτη απαγόρευσι της συνέντευξης τύπου προκάλεσε αγανάκτησι του δημοσιογραφικού κόσμου και ποικίλλες συζητήσεις εναντίον του ...αχυράνθρωπου και των κρυπτομένων όπισθεν αυτού ΒΡΥΚΟΛΑΚΩΝ, γνωστών και μή εξαιρετέων ρασοφορούντων, αρχιερέων της αισχύνης.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010









"Λίαν εύφρανεν τους Ορθοδόξους και κατήσχυνεν τους κακοδόξους το ανακοινωθέν της Μικτής επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων του συνεδρίου της Βιέννης επειδή με αυτό επιβεβαιώνεται η πλήρης αποτυχία των οικουμενιστικών σχεδίων.


Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ίδιοι οι πρωτεργάτες των οικουμενιστικών σχεδιασμών ακύρωσαν με ενέργειές τους τα σχέδιά τους επειδή η ιστορική απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον περασμένο Οκτώβριο ανέτρεψε άρδην τους σχεδιασμούς τους.


Παράλληλα οι ηγεμονικές τάσεις του Πατριαρχείου Ρωσίας συνέτειναν αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση.


Mπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι οι οικουμενιστική πορεία "πνέει τα λοίσθια".


Οι Οικουμενιστές σφυρίζουν δήθεν ανέμελα και ποιούν την νήσσαν αλλά είναι ηλίου φαεινότερη η πλήρης απογοήτευσή τους.


Εκ βαθέων αναπέμπουμε δοξολογία στο Δωρεοδότη Κύριο για το μεγάλο θαύμα.

Παν. Τελεβάντος

Η δωδεκάτη Συνάντηση της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε στην Βιέννη της Αυστρίας, πόλη με μακρά ιστορία, γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, με πλούσιο οικουμενικό βίο.

Η Συνάντηση έλαβε χώρα από 20 έως 27 Σεπτεμβρίου 2010, με γενναιόδωρη και αδελφική φιλοξενία της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Βιέννης, στο Kardinal König Haus.

Στην Συνάντηση συμμετείχαν είκοσι τρία μέλη εκ μέρους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας• κάποιοι δεν ηδυνήθησαν να παραστούν.

Όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, με εξαίρεση τους εκπροσώπους του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, εκπροσωπήθηκαν,ήτοι Οικουμενικόν Πατριαρχείον, Πατριαρχείον Αλεξανδρείας, Πατριαρχείον Αντιοχείας, Πατριαρχείον Ιεροσολύμων, Πατριαρχείον Μόσχας, Πατριαρχείον Σερβίας, Πατριαρχείον Ρουμανίας, Πατριαρχείον Γεωργίας, Εκκλησία Κύπρου, Εκκλησία Ελλάδος, Εκκλησία Πολωνίας, Εκκλησία Αλβανίας και Εκκλησία Τσεχίας και Σλοβακίας.

Τις εργασίες της Επιτροπής διηύθυναν οι δύο συμπρόεδροί της, Αρχιεπίσκοπος κ. Kurt Koch και Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, συνεπικουρούμενοι από τους δύο γραμματείς: τον Μητροπολίτη Σασίμων κ. Γεννάδιο (Οικουμενικόν Πατριαρχείον) και τον Αιδ. Andrea Palmieri (Ποντιφικόν Συμβούλιον δια την Προώθησιν της Χριστιανικής Ενότητος).

Κατά την εναρκτήρια συνεδρία της Ολομελείας, την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου, τα μέλη της Επιτροπής καλωσόρισαν με εγκαρδιότητα ο οικοδεσπότης, Καρδινάλιος Βιέννης Christoph Schönborn, και ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξ ονόματος όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών των ευρισκομένων εις την Αυστρίαν.

Αμφότεροι υπεγράμμισαν την σπουδαιότητα της διεξαγωγής της Συναντήσεως αυτής εις την πόλιν της Βιέννης, η οποία κατέχει όλως ιδιαιτέραν θέσιν εις την ιστορίαν του συνόλου της Χριστιανοσύνης. Το ίδιο βράδυ δεξιώθηκε τα μέλη της Επιτροπής στο Δημαρχείο της πόλεως, ο Δήμαρχος Βιέννης Dr. Michael Häupl.

Οι συμπρόεδροι ανακοίνωσαν ότι η Αυτού Αγιότης ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ κατά την τακτική Γενική Ακρόαση της Τετάρτης παρώτρυνε τους πιστούς να προσευχηθούν με θέρμην για την συνάντηση της Επιτροπής, και ανέγνωσαν Μήνυμα προς τους συνέδρους της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Οι συμπρόεδροι έστειλαν επιστολή εξ ονόματος της Μικτής Επιτροπής προς τον τέως Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας και συμπρόεδρο του Διαλόγου, Καρδινάλιο Walter Kasper, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη και εκτίμηση για τις υπηρεσίες και την σημαντική συμβολή του.

Την Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου, μέλη του Εθνικού Συμβουλίου των Εκκλησιών στην Αυστρία συναντήθηκαν με τα μέλη της Μικτής Επιτροπής στο Kardinal König Haus.

Το Σάββατο, 25 Σεπτεμβρίου, τα μέλη της Ρωμαιοκαθολικής αντιπροσωπείας τέλεσαν την Θεία Ευχαριστία στον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου (Stephansdom) της Βιέννης, προεξάρχοντος του Καρδιναλίου Christoph Schönborn, παρουσία των μελών της Ορθοδόξου αντιπροσωπείας. Στην ομιλία του, ο Καρδινάλιος είπε ότι «έχουμε και χρειαζόμεθα πρωτείον υπό την κανονική έννοια, αλλά υπεράνω όλων είναι το πρωτείον της αγάπης.

Όλες οι κανονικές διατάξεις εν τη Εκκλησία υπηρετούν αυτό το πρωτείον της αγάπης». Κατόπιν παρετέθη δεξίωση στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο της Βιέννης.

Την Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου, τα μέλη της Ορθοδόξου αντιπροσωπείας τέλεσαν την Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος της Ελληνορθοδόξου Μητροπόλεως Αυστρίας στην Βιέννη, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννου παρουσία των μελών της Ρωμαιοκαθολικής αντιπροσωπείας. Απευθυνόμενους στους παρισταμένους, ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ, μετέφερε «τον χαιρετισμόν του Οίκουμενικού Πατριάρχου κ.Βαρθολομαίου και υπογράμμισε τον ρόλο και την συνεισφορά σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελληνορθοδόξου Μητροπόλεως στην ιστορία της Βιέννης».

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε εξάλλου «στην στενή συνεργασία μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών στην Αυστρία και ιδιαιτέρως στη Βιέννη, ευχόμενος η προσευχή του Κυρίου «ίνα πάντες εν ώσιν» (Ιω. 17.21) να καταστεί πραγματικότητα στην αναζήτηση της ενότητος της Εκκλησίας Του».

Κατά τη διάρκεια του απογεύματος της Κυριακής, τα μέλη της Επιτροπής του Διαλόγου επισκέφθηκαν το Κιστερκιανό Αββαείο του Heiligenkreutz και παρακολούθησαν την ακολουθία του Εσπερινού. Κατόπιν, επισκέφθηκαν τον Ρωσορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου.

Κατά την πρώτη συνεδρία, ως είθισται, τα μέλη της Ορθοδόξου και της Ρωμαιοκαθολικής αντιπροσωπείας συναντήθησαν κεχωρισμένως ώστε να συντονίσουν τις εργασίες των.

Στην συνάντηση των Ορθοδόξων συνεζητήθη μεταξύ άλλων το ημιτελές σχέδιο κειμένου, το οποίο προέκυψε από την 11η Ολομέλεια, η οποία πραγματοποιήθηκε πέρυσι στην Πάφο της Κύπρου, καθώς και η μεθοδολογία του Διαλόγου. Ομοίως στη συνάντηση των Ρωμαιοκαθολικών εξετάσθηκε το σχέδιο κειμένου, με σκοπό την εξεύρεση τρόπων βελτιώσεώς του, και αντηλλάγησαν απόψεις επί μεθοδολογικών θεμάτων.

Συμφώνως προς τα αποφασισθέντα κατά την 10η Ολομέλειαν, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Ραβέννα της Ιταλίας το 2007, η Επιτροπή μελετά το θέμα «Ο ρόλος του Επισκόπου Ρώμης εν τη κοινωνία της Εκκλησίας κατά την πρώτην χιλιετίαν», επί τη βάσει σχεδίου κειμένου εκπονηθέντος υπό της Μικτής Συντονιστικής Επιτροπής, κατά την συνάντησή της στον Άγιον Νικόλαον Κρήτης, στην Ελλάδα, το 2008.

Κατά την διάρκειαν της συνεδριάσεώς της στην Βιέννη, η Επιτροπή Διαλόγου συνέχισε την λεπτομερή εξέταση του κειμένου, η οποία άρχισε στην περυσινή συνεδρίαση της Ολομελείας στην Πάφο της Κύπρου. Στο παρόν στάδιο, η Επιτροπή συζητεί το κείμενον αυτό ως «κείμενον εργασίας», έκρινε δε ότι το κείμενο χρήζει περαιτέρω αναθεωρήσεως.

Απεφασίσθη επίσης η σύσταση Υποεπιτροπής, η οποία θα αρχίσει την μελέτη των θεολογικών και εκκλησιολογικών πλευρών του Πρωτείου εν τη σχέσει του προς την Συνοδικότητα. Η Υποεπιτροπή θα υποβάλει το έργον της στην Μικτή Συντονιστική Επιτροπή της Επιτροπής Διαλόγου, η οποία θα συνεδριάσει το προσεχές έτος.

Κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως, τα μέλη της Επιτροπής πληροφορήθησαν την θλιβερή είδηση της εκδημίας, μετά από μακρά ασθένεια, του Monsignor Eleuterio Fortino, Γραμματέως από Ρωμαιοκαθολικής πλευράς της Μικτής Επιτροπής από της ιδρύσεώς της, και ανεπέμφθη δέησις δια την ανάπαυσιν της ψυχής του μεταστάντος.

Η Συνάντηση της Μικτής Επιτροπής χαρακτηρίσθηκε από πνεύμα φιλίας, εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Όλα τα μέλη της εξετίμησαν μεγάλως την γενναιόδωρη φιλοξενία της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Βιέννης, εναποθέτουν δε την συνέχιση του Διαλόγου στις προσευχές των πιστών.

Yποσημ. ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ:

"Όλα τα μέλη (των θεατρίνων) του ...ΘΕΑΤΡΟΥ εξετίμησαν μεγάλως την γενναιόδωρη φιλοξενία της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Βιέννης".

Δύο φορές εγράφη αυτό στο ανακοινωθέν τους, ευχαριστούντες τους Φραγκολατίνους της Βιέννης.

Δηλαδή, μας το ΤΟΝΙΖΟΥΝ για να το χωνέψουμε καλά ότι:

φάγαμε, φάγαμε, φάγαμε, πολύ γενναιόδωρα, ήπιαμε, το γλεντήσαμε και αναχωρήσαμε αφού .....ΦΑΓΑΜΕ και χορτάσαμε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.



Αποκαλύπτουμε

το όνομα

του μαγαρισμένου

ιερέα

που "κοινώνησε"

με τούς Λατίνους

όστια:


Είναι ο πρωτοπρεσβύτερος Παύλος Κουμαριανός,
συντάκτης του επίσημου περιοδικού της Εκκλησίας της Ελλάδος "Εφημέριος", εφημέριος κεντρικού ναού των Αθηνών, ο γνωστός από την ημερίδα της Θεσσαλονίκης που εμφανίσθηκε ότι εξουσιοδοτήθηκε ΨΕΥΔΩΣ από τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Λιάπη και εκείνος αντί να τον τιμωρήση τον κάλυψε.
Είναι εκείνος που πρότεινε να ενωθούμε πρώτα με τους Λατίνους και μετά να συζητήσουμε τις διαφορές μας.
Είναι εκείνος που είναι ο εκλεκτός όχι μόνον του Ιερωνύμου Λιάπη, αλλά ιδιαίτερα του διαβόητου ...κρυπτοκαρδιναλίου Ιωάννου Ζηζιούλα.
Και ιδού η συνέχεια της πτώσεώς του....

Ο Γλυφάδας ζητά

την καθαίρεση ιερέα.

Την καθαίρεση ορθόδοξου ιερέα ο οποίος κοινώνησε όπως οι καθολικοί ζητεί με επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο και πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου κ. Ιερώνυμο, ο μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος.

Ο ιεράρχης έχει αποστείλει επιστολή στον κ. Ιερώνυμο και του αναφέρει ότι κατά την 18ην Διεθνή Οικουμενική Σύνοδον Ορθοδόξου Πνευματικότητος, την διεξαχθείσαν εν τη Διορθοδόξω Μονή Bose Ιταλίας, από 8 ως 11 Σεμπτεβρίου, ορθόδοξος ιερεύς εγγεγραμμένος εν τη δυνάμη των κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (σ.σ. αναφέρεται το όνομά του) κεκοινώνηκεν μετά των παπικών όστιαν εν τη υπό των Λατίνων τελεσθείσαν λατρευτικήν σύναξιν, παρουσία Ελλήνων ορθο δόξων αρχιερέων και καθηγητών πανεπιστημίων».

Η λέξη όστια είναι ιταλική και σημαίνει «άζυμος άρτος», δηλαδή ψωμί που φτιάχνεται χωρίς προζύμι.

Η όστια είναι αγιασμένος άρτος που μοιράζει η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στους πιστούς της κατά τη μετάληψη, αφού έχει καταργήσει τη μετάληψη οίνου.

Ο μητροπολίτης στην επιστολή του ζητεί το θέμα να συζητηθεί στην Ιερά Σύνοδο του Οκτωβρίου και καταλήγει: «Δια τους διαπράξαντας κληρικούς το ανωτέρω ολίσθημα-πλάνη, οι ιεροί κανόνες είναι αυστηρότατοι και ορίζουν καθαίρεσιν».

Ο συγκεκριμένος ιερέας που υπέπεσε σε αυτό το ολίσθημα είναι ιερατικός προϊστάμενος σε πολύ γνωστή εκκλησία του κέντρου των Αθηνών και κατά καιρούς έχει ενοχλήσει με κάποιες απόψεις του εκκλησιαστικούς κύκλους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν – χωρίς, βέβαια να υπάρχουν στοιχεία - ότι ο συγκεκριμένος κληρικός ανήκει στους ελληνόρρυθμους (ουνίτες), δηλαδή ιερείς της Παπικής Εκκλησίας με εμφάνιση κληρικού της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Από την Ρομφαία

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ ρωτάει:

Οι άγιοι

έχουν προβλέψει

την

«κάρτα του πολίτη»;;;

Περιμένουμε απαντήσεις


Ο Άγιος Αρέθας επίσκοπος Καισαρείας και διάδοχος του Μ.Βασιλείου στον επισκοπικό θρόνο στο έργο του «Εξήγησις της Ιεράς Αποκαλύψεως PG 106» αναφέρει:
«το χάραγμα θα δοθεί σαν ψήφος εντριβή και εγνωσμένη ανθρώποις».

Από την άλλη έχουμε τον Άγιο Εφραίμ τον Σύρο που στον λόγο του «περί εμφάνισης του αντιχρίστου» (Ασκητικά) μας πληροφορεί: «διότι τοιούτον τρόπο χρησιμοποιεί ο τύραννος ώστε όλοι να βαστάζουσιν το σημάδι του πριν έρθει να απαιτήσει τα σύμπαντα».
Ας δούμε λοιπόν σε συνδυασμό τις πληροφορίες που οι δύο Άγιοι μας δίνουν:

- α) «ψήφον εντριβή». Στα χρόνια του Αγίου Αρέθα οι άνθρωποι ψήφιζαν γράφοντας το όνομα του υποψηφίου που προτιμούσαν σε κάποιο πλακίδιο σε μέγεθος τραπουλόχαρτου = «ψήφον» (εξ ου και η λέξη ψηφιδωτόν=μικρό πλακίδιο) και μετά το έριχναν στην κάλπη... Η λέξη εντριβής-του εντριβούς, σημαίνει κάτι που είναι καθημερινής χρήσης.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το χάραγμα
αρχικά θα δοθεί με την μορφή πλακιδίου
(κάρτας) καθημερινής χρήσης.

- β) Από την άλλη ο Άγιος Εφραίμ μας τονίζει ότι οι άνθρωποι θα «βαστάζουσιν» το σημάδι προ της ελεύσεως του ανόμου. Προσέξτε ότι ο άγιος δεν λέγει ότι θα φέρουσι επί του σώματος, αλλά ότι θα βαστάζουν το σημάδι του στο χέρι τους και ότι αυτό θα γίνει προτού να εμφανιστεί δημόσια ο Αντίχριστος για να αναλάβει την παγκόσμια εξουσία (απαιτήσει τα σύμπαντα). Μετά την εμφάνισή του θα απαιτήσει, όπως αναφέρει και η Αποκάλυψη, το χάραγμα να το φέρουν οι άνθρωποι επί του σώματός των, της δεξιάς χειρός και του μετώπου των.
Αυτά λέγουν οι άγιοι.

Αγκαλιά της Παναγίας (Αντωνιος ο νεώτερος).

Υπ. Αποτειχισης:

Ο τίτλος καταφατικά, είναι του Αντώνιου.
Ερωτηματικά, ειναι της ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ.


AΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ


από τον κ. Ιωάννη Καρδάση

ειδικό επιστήμονα στο ΜΠΑΡΚΠΟΟΥΝΤ


Και όμως δεν λέγουν αυτά οι άγιοι, αν όντως είναι άγιοι, γιατί ο πρώτος δεν είναι.


Ο Καισαρείας Αρέθας (850-935) είχε δάσκαλο το Μ. Φώτιο και αναφέρεται σαν ασταθής χαρακτήρας, μέχρι του σημείου να κλείνει υπέρ του 4ου γάμου του λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού.
Να μην τον συγχέομε με τον άγιο Αρέθα τον Αιθίοπα (523) ή τον όσιο Αρέθα το Ρώσο (4ο αι.). Ασχολήθηκε με την ερμηνεία της Αποκάλυψης, όπως και ο Καισαρείας Ανδρέας.
Σημειώνεται, ότι κανένας μεγάλος πατέρας της Εκκλησία δεν ασχολήθηκε με την ερμηνεία της Αποκάλυψης και είναι άκρως επιφυλακτικοί, δείγμα της ταπεινοφροσύνης τους.
Πολλοί, που κατά καιρούς επιχείρησαν να την ερμηνεύσουν, την επικάλυψαν μάλλον παρά την αποκάλυψαν.


Η λέξη «εντριβή», εδώ ερμηνεύεται, λανθασμένα, σαν κάτι που είναι καθημερινής χρήσεως.
Αλλά η λέξη «εντριβή» σημαίνει την ενέργεια του εντρίβω, δηλ. το τρίψιμο και μάλιστα του δέρματος, ακόμη δε και με αλοιφή.
Για να κατανοηθεί η φράση του Αρέθα, θα πρέπει να δοθεί στο πρωτότυπο κείμενο, γιατί αμφιβάλλουμε αν έγραψε: «το χάραγμα θα δοθεί σαν…..».
Αλλά, τι λέει το κείμενο: «το χάραγμα θα δοθεί, όπως δίνεται το όνομα του υποψήφιου πάνω σε ένα πλακίδιο».
Σήμερα, το χάραγμα αυτό ήδη προϋπάρχει στα ψηφοδέλτια και δεν έχει να κάνει με σφράγισμα, αλλά με εκδήλωση προτίμησης.
Τώρα, αν χάραγμα σε πλακίδιο, νοείται η σύγχρονη κάρτα, που δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό του Αντίχριστου ή τον αριθμό του, 666, δεν γνωρίζουμε.
Εκείνο, που γνωρίζουμε είναι ένα άλλο κείμενο του Αρέθα, που λεει, ότι το σφράγισμα στο χέρι και στο μέτωπο σημαίνει να μη σου πάρει ο Αντίχριστος τη δύναμη (χέρι) και το μυαλό (μέτωπο):


«Η δε του θηρίου προσκύνησις και το λαβείν αυτού την σφραγίδα, το τον Αντίχριστον ηγήσασθαι Θεόν, και λόγω ή έργω τα καταθύμια τούτω διεξιέναι και κηρύσσειν.
Τούτο γαρ το επί του μετώπου και της χειρός χάραγμα σημαίνει, αντί του λόγου του μετώπου, και αντί του έργου της χειρός παραληφθέντων».


Όσον αφορά τον άγιο Εφραίμ το Σύρο, πάλι το απόσπασμα δεν είναι το αυτούσιο. Ποιος είπε, ότι το «βαστάζω» σημαίνει κρατάω στο χέρι.
Το βαστάζω έχει πολλές ερμηνείες: κρατώ κάτι με το χέρι, μεταφέρω, φορώ, κατέχω, τηρώ, υποστηρίζω, ανέχομαι, αντέχω, διαρκώ, αναμένω, συγκρατούμαι, εγκρατεύομαι, έχω κατά νουν, κρατώ μυστικό, επιφυλλάσομαι, συγκρατώ, φυλάω, συντηρώ, κατάγομαι, μνησικακώ, φέρω.


Επομένως, το «βαστάζω» ως κρατάω κάτι στο χέρι είναι αυθαίρετο.
Θα μπορούσαμε να αντιπαραθέσουμε, ότι το "βαστάζω" σημαίνει: μεταφέρω στο χέρι ή στο μέτωπο, φορώ σημάδι στο χέρι, υποστηρίζω το χάραγμα, ανέχομαι το σφράγισμα, αντέχω στο σφράγισμα, αναμένω το σφράγισμα, κρατώ μυστικό το σφράγισμα, φυλάω το σφράγισμα, φέρω στο μέτωπο και το χέρι μου το σφράγισμα.


Διαλέγετε και παίρνετε.

ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ

ΓΟΝΕΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

΄΄ Ο Ι Α Γ Ι Ο Ι Π Α Ν Τ Ε Σ ΄΄

Κουντουριώτου 21- 2ος όροφος τ.κ. 54625

Θεσσαλονίκη τηλ.2310552-140 φαξ 552-821


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΤΣΑΝΤΑΣ ΣΕ 300 ‘’ ΠΡΩΤΑΚΙΑ’’ .


Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.


Στην αίθουσα της αποθήκης Δ΄ στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη εκδήλωση της επίδοση της σχολικής τσάντας σε περίπου 300 ‘’ Πρωτάκια ‘’ του Συλλόγου .


Την Κυριακή 12.9.2010 το απόγευμα πλημμύρισε η προβλήτα Νο 1 και η αποθήκη Δ΄ στο λιμάνι με μικρά παιδιά που ετοιμάζονται για το σχολικό τους ξεκίνημα, για να πάρουν μία όμορφη τσάντα και πολλές ευχές για πρόοδο και επιτυχίες στη ζωή τους .


Βλέποντας τόσα παιδιά ένοιωθες ελπίδα και αισιοδοξία ότι υπάρχει μέλλον και προοπτική για την χώρα μας .Όμως αυτά που ακούστηκαν στην εκδήλωση προβλημάτισαν και απογοήτευσαν όλους ιδιαίτερα όμως τους πολύτεκνους που αγωνιούν για την επιβίωση τους και το μέλλον των παιδιών τους.


Ο Κεντρικός Σύλλογος πολυτέκνων Γονέων Νομού Θεσσαλονίκης ‘’ Οι Άγιοι Πάντες ‘’ που φέτος συμπλήρωσε 81 χρόνια λειτουργίας , προσφοράς και αγώνων έδειξε με την εκδήλωση της Κυριακής και τις προτάσεις του γιατί οι πολύτεκνοι του Νομού Θεσσαλονίκης αναγνωρίζουν και εκτιμούν τις προσπάθειες του δ.σ και πυκνώνουν τις τάξεις του Συλλόγου που έχει ξεπεράσει τις 9.500 οικογένειες μέλη και ο Σύλλογός είναι από τους 2-3 μεγαλύτερους της χώρας .


Ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ.Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε ότι:


Όλοι πρέπει να καταλάβουμε την αξία και την προσφορά της πολύτεκνης οικογένειας και ιδιαίτερα η κοινωνία και η πολιτική ηγεσία του τόπου.

Αυτά τα παιδιά μας, αποτελούν μια μικρή και ελπιδοφόρα ποσότητα αίματος για την επιβίωση της πολυαγαπημένης μας πατρίδας.

Η ανάγκη που έχει η χώρα μας για Ελληνόπουλα είναι πολύ μεγάλη και το δημογραφικό πρόβλημα είναι οξύτατο και απειλεί την ύπαρξη του Ελληνισμού σε λίγα χρόνια, ενώ σήμερα είναι η αφετηρία των πολλών, μεγάλων και δυσεπίλυτων προβλημάτων που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας .

Το ασφαλιστικό και το οικονομικό πρόβλημα της χώρας έχουν ως βασική αιτία το δημογραφικό.

Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γέρζυ Μπούζεκ απευθυνόμενος στους Έλληνες Ευρωβουλευτές σε συνάντησή τους στα μέσα Ιουνίου 2010 τους δήλωσε ότι : ‘’ Η επίλυση του δημογραφικού, ίσως είναι η βέλτιστη λύση στην οικονομική κρίση που περνάτε ‘’.

Ενώ ο Ευρωπαίος επίτροπος ,Ζακ Μπαρό ο αρμόδιος για την Δικαιοσύνη ,την ασφάλεια και την ελευθερία δήλωσε στις 2/7/2009 μετά από επίσκεψη στην χώρα μας ότι : ΄΄ Υπάρχει κίνδυνος να αποσταθεροποιηθεί η Ελληνική Δημοκρατία από ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές ΄΄.

Ακούει κανείς ;

Ενδιαφέρεται κανείς ;

Υπάρχει πνευματική, στρατιωτική , Θρησκευτική και πολιτική ηγεσία που να ενδιαφέρεται και να αγωνιά ,πρώτα από όλα ,για την επιβίωση της μοναδικής από κάθε άποψη χώρα μας;

Ο κ.Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος διερωτήθηκε, μήπως όλοι αυτοί ενδιαφέρονται πρώτα για την καλοπέραση τους και έχουν σε προτεραιότητα και μεθοδεύουν το ξεπούλημα του ονόματός της Μακεδονίας μας και την καθιέρωση της Τούρκικης γλώσσας ως πρώτης στη Θράκη μας ;

Και δεν γνωρίζουμε τι άλλο σε βάρος του τόπου μας μεθοδεύεται .

Όμως υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις που υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας όπως ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Άνθιμος ,ο γνωστός μουσικοσυνθέτης κ.Μίκης Θεοδωράκης και κάποιοι άλλοι.

Ενώ πρέπει όλοι οι Έλληνες, ηγεσία και λαός ,να ενδιαφερθούμε και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τους συνανθρώπους μας και τον τόπο μας .

Η πολύτεκνη οικογένεια έμπρακτα αποδεικνύει το ενδιαφέρον και την αγάπη της για την πολιτεία μας .

Και η απάντηση της πολιτείας στην πολύτεκνη οικογένεια, το ευχαριστώ δηλαδή είναι :

Η κατάργηση των νόμων που προβλέπουν την προστασία της πολύτεκνης οικογενείας όπως ορίζεται από το Σύνταγμα με το άρθρο 21 παρ 2.

Δηλαδή δεν γίνεται καμία διάκριση ανάμεσα στον πολύτεκνο με 4 ή 14 παιδιά και τον άγαμο .

Και συγκεκριμένα :

-Στο νόμο για την δημοσιονομική προσαρμογή

-Στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο

-Στην εισφορά ΛΑΦΚΑ

-Στο νόμο για τους υμιυπαίθριους

-Στο νόμο για το Φόρο Ακίνητης Περιούσιας

-Στους διορισμούς των πολυτέκνων

-Στους διορισμούς των εκπαιδευτικών πολυτέκνων

-Ακόμα και τις μετεγγραφές των πολυτέκνων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ θέλουν να περιορίσουν και να καταργήσουν .

-Τέλος ακούγεται και γράφεται στα ΜΜΕ για το μέτρο εισοδηματικών κριτηρίων για το επίδομα και σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας .

Εμείς καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια όλων εκείνων που θέλγονται από την ησυχία των νεκροταφείων και ενοχλούνται από τις φωνές των παιδιών.

Εδώ αξίζει να θυμίσουμε στη σημερινή Κυβέρνηση τι έπαθε η προηγούμενη στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, για τις εμμονές που είχε και τις δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού μετά από κάθε εκλογές ότι πήραν το μήνυμα αλλά δεν διόρθωναν στη συνέχεια απολύτως τίποτα.

Ολοκληρώνοντας κ. Θεοτοκάτος τόνισε,: δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται η σημερινή Κυβέρνηση να εγκαταλείψει πρίν την ώρα της την εξουσία δεν θα της προσφέρει τίποτε μία ακόμη επιδρομή κατά των πολυτέκνων ,αντίθετα θα την βλάψει όπως και την πατρίδα μας.


Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με τραγούδια από την εξαιρετική παιδική χορωδία της ενοριακής μουσικής σχολής του Ιερού Ναού Αγ. Παντελεήμονος Μεσημερίου, με χοράρχη την κα Πηνελόπη Καραματσούκη.

Επίσης έγινε η βράβευση των δύο τελευταίων προέδρων του Συλλόγου του κ.Εμμανουήλ Μελιγκόπουλου και του κ.Λεωνίδα Χαριτίδη για την προσφορά τους στην πολύτεκνη οικογένεια και στο Σύλλογο .

Ο Νομάρχης κ.Ψωμιάδης Παναγιώτης μεταξύ άλλων είπε :

΄΄ Πρέπει όλοι να καταλάβουμε, κι ας με συγχωρέσουν οι συνάδελφοι, όταν εμείς οι πολιτικοί έχουμε απέναντί μας την πολύτεκνη μητέρα, οικογένειες πολύτεκνες το πρώτο που πρέπει να πούμε είναι μια συγγνώμη, γιατί εμείς οι πολιτικοί δεν φροντίσαμε να κάνουμε πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που έχουμε κάνει. ΄΄ Ένα τραγούδι λέει την Ρωμιοσύνη μην την κλαίς. Δεν ξέρω αν έφτασε, εγώ δεν πιστεύω ότι έφτασε σε εποχή να την κλαίμε, αλλά σίγουρα ο ελληνικός λαός έχει προβλήματα και θεωρώ ότι δεν υπάρχει προοπτική και μέλλον με τα σημερινά μέσα. Τι μένει να κάνουμε; Να βάλουμε όλοι μες την ψυχή μας το Θεό, τη ρωμιοσύνη και την πατρίδα μας, και την ενότητα του ελληνικού λαού. Να είστε καλά να χαίρεστε τα παιδιά και τα εγγόνια σας ΄΄.

Πατριωτικό Μέτωπο

Ακαδημίας 88

Αθήνα

Τηλ. Συντονιστή

6980292626

www.pamet.gr

pametopo@gmail.com

Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Επιλογή καθαρά φασιστικού τύπου, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου του ΠΑΣΟΚ.

Ο αγώνας κατά των νεοταξιτών, δεν είναι ταξικός.

Είναι αγώνας Πατριωτικός, υπόθεση όλων μας.

Σε επιλογές που θυμίζουν παλιές σκοτεινές εποχές και φασιστικές νοοτροπίες, καταφεύγει το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ, για να κάμψει τον αγώνα των ιδιοκτητών φορτηγών, για την υπεράσπιση της περιουσίας και της αξιοπρέπειάς τους.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, καλεί την ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί όσο πιο σύντομα γίνεται, αυτό που εδώ και καιρό έχει σαφώς περιγράψει: Πως έχουν δρομολογηθεί επιλογές τύπου «Τσολάκογλου», δεδομένου ότι η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή, με την λαϊκή εντολή, παράνομα και ενάντια στις επιταγές του συντάγματος, να βρίσκεται σε κέντρα εξουσίας, πέραν των εθνικών μας συνόρων.

Ακόμη καλεί τους κοινωνικούς αγωνιστές που βρίσκονται στην πρωτοπορία της αντίστασης κατά των νεοταξιτών, να καταλάβουν πως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε πια με ταξικού τύπου αναμετρήσεις, αλλά με κάθετη αντιπαράθεση με ένα σύστημα που επιχειρεί να επιβάλλει «παγκόσμια διακυβέρνηση», οικονομική εξαθλίωση, μείωση της αξιοπρέπειας του Έλληνα πολίτη και εκποίηση του εθνοχώρου μας.

Στοιχεία δηλαδή που συναποτελούν μια σαφή επίθεση κατά της ελληνικής κοινωνίας και της πατρίδας μας συνολικά και τα οποία μπορούν να απαντηθούν, με έναν και μόνο τρόπο: Τη συσπείρωση όλου του ελληνικού λαού στο Πατριωτικό, Παλλαϊκό, Δημοκρατικό Κίνημα του Πατριωτικού Μετώπου, το οποίο έχοντας αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες από την «σταύρωση» του αργεντίνικου λαού, είναι το μοναδικό ελληνικό πολιτικό Κίνημα που στόχο έχει την πλήρη ανατροπή του σημερινού αντιδημοκρατικού πολιτικού συστήματος, πάντα φυσικά με ειρηνικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Μια που ο τελικός στόχος είναι, η επιστροφή της Πατρίδας μας στην κοινωνία της αλληλεγγύης, της εγγύησης του εθνοχώρου μας, της άμεσης και ουσιαστικής δημοκρατίας, της προστασίας των αδυνάτων αλλά και της τιμωρίας όλων των ενόχων οι οποίοι οδήγησαν την Πατρίδα και τον Λαό μας στην σημερινή άθλια πραγματικότητα.

Ο αγώνας των ιδιοκτητών φορτηγών που συντονίσθηκε με την παραπάνω επιταγή, με τη χρήση ως συμβόλου του αγώνα τους της ελληνικής και μόνο της ελληνικής σημαίας αντί των έγχρωμων συντεχνιακών-κομματικών συμβόλων και τη σαφή αντιπαράθεση με ολάκερο το νεοταξίτικο σύστημα, δίνουν τον παλμό των ημερών που έρχονται.

Ο φασισμός δεν πέρασε ποτέ στην Ελλάδα της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ούτε και τώρα δεν θα περάσει
.
Και όταν όλος πια ο ελληνικός λαός αποφασίσει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να είμαστε σίγουροι
πως τα όνειρά μας θα πάρουν εκδίκηση.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου