Σάββατο 26 Ιουνίου 2010



Αλλοι έξι(6) μοναχοί εγκατέλειψαν το Κόσσοβο και oι αυτοεξόριστοι έφθασαν τους ( εξήντα οκτώ) 68.


Και ενώ η Αντι-Ιουστίνια Τρόϊκα πνέει μένεα εναντίον των μοναχών που ακολούθησαν τον ΕΞΟΡΙΣΤΟ καλό πατέρα και ποιμένα τους, ο ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ Καλός Ποιμήν ΑΡΤΕΜΙΟΣ επισκέφθηκε τους μοναχούς του, τα ΛΟΚ της Εκκλησίας της Σερβίας, που απειλούνται από τους αλλοτριοεπισκόπους Γιέφτιτς, Ράντοβιτς, Μπουλοβιτς και τον μεγάλο νέο λυκοποιμένα "πατριάρχη" Ειρηναίο.
Εν τω μεταξύ ο έτερος της Αντι-Ιουστίνιας τρόϊκας ο ψευτοτοποτηρητής Αμφιλόχιος, απειλεί τα σύμπαντα.
Εβαλε επιτίμιο στους μοναχούς να μην λειτουργούν, να μην κοινωνούν, και να μην προβαίνουν σε καμμία αλλη αγιαστική πράξι.
Βέβαια, ποιός τον ακούει τον ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΑ;
"Οτι ούκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν" (Ιω. Ι΄5).

Ευχαριστούμε τις ΑΚΤΙΝΕΣ γιά τα βίντεο

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010







Α Ι Σ Χ Ο Σ

Μετέτρεψαν τον ναό σε σταύλο γιά να χοροπηδούν και να κοπρίζουν τα δίποδα γαϊδούρια.

Συνεχίζουν να μαγαρίζουν τον ένδοξο ιερό ναό της Αγίας Ειρήνης Κωνσταντινουπόλεως οι ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ψευτοέλληνες και οι διάφοροι άλλοι Τουρκόσποροι με την παρουσία πάντοτε του μαγαρισμένου Αιρεσιάρχου Πατριάρχου.

Είναι ντροπή, είναι ΑΙΣΧΟΣ, να παρουσιάζουν μέσα στον ιερό ναό της ιστορικής αγίας Ειρήνης την "Ορέστεια" του Γιάννη Ξενάκη ή τις διάφορες γυμνές Ελληνίδες ή Τουρκάλες τραγουδίστριες.

Μάς λένε οι ειδήσεις ότι ο τουρκικός Τύπος είχε σπεύσει να αγκαλιάσει τις προηγούμενες μέρες τη συνεργασία Ελλήνων και Τούρκων σε αυτό το ιδιαίτερο έργο. Η δεκαεξαμελής Ορχήστρα Μπορουσάν της Κωνσταντινούπολης μέσα στην επόμενη μιάμιση ώρα απέδωσε πολύ καλά το ιδιαίτερο έργο του πρωτοπόρου Ελληνα μουσικού. Η τελετουργία δεν έλειψε στην απόδοση και των τριών μερών τής -κατά Ξενάκη- αισχύλειας τραγωδίας: Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες.

Τη σκηνοθεσία διέκρινε ιδιαίτερη φαντασία: δεκαέξι αναλόγια είχαν στηθεί περιμετρικά του ναού.

Ενώ στο τέλος τα παιδιά, που από Ερινύες μετατρέπονται σε Ευμενίδες, έτρεχαν ανάμεσα στους θεατές.

Τον διάλογο της Κασσάνδρας με τον χορό των γερόντων αλλά και τον μονόλογο της θεάς Αθηνάς ερμήνευσε με χαρακτηριστική άνεση ο βαρύτονος Σπύρος Σακκάς. Σημαντικότερη ήταν η συνεργασία των δύο λαών σε ένα τόσο σπουδαίο έργο της σύγχρονης μουσικής και μάλιστα αρχαιόθεμο.

Λέει η "ελληνίδα" δημοσιογράφος, η ιδέα της μετατροπής του ναού σε χώρο συναυλιών, ιδαίτερα λόγω της εξαιρετικής ακουστικής του, είναι καλή, σκέφτομαι αποχωρώντας.

Μέχρι που πέφτει το μάτι μου στα ΑΠΟΧΩΡΗΤΗΡΙΑ που έχουν δημιουργηθεί ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ.

Σίγουρα, θα μπορούσε να υπάρξει ένας διαφορετικός σχεδιασμός προκειμένου και οι ανάγκες των εκατοντάδων θεατών να καλυφθούν και η ιερότητά του να διαφυλαχθεί ώς ένα βαθμό. Απογοητεύομαι.

Ο άγιος Ραφαήλ

Επίσκοπος Αρτέμιος

και Αρχιμ. Συμεών



ΣΥΜΠΑΡAΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΡΤΕΜΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΣΥΜΕΩΝ

1. O νέος Άγιος Ίουστίνος Πόποβιτς στύλος Ορθοδοξίας

Συμμεριζόμαστε την χαρά της Σέρβικης Ορθοδόξου Εκκλησίας για την επίσημη συναρίθμηση του οσίου Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς μεταξύ των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. O Άγιος Ιουστίνος αναδείχθηκε μεγάλη θεολογική και εκκλησιαστική μορφή του 20ου αιώνος, με κύρια χαρακτηριστικά βίου τούς διωγμούς που υπέστη από το άθεο καθεστώς της χώρας του, την ασκητική μετά ταύτα πολιτεία του στην Ιερά Μονή του Τσέλιε, και την διά συγγραφών απογύμνωση του καταστροφικού ανθρωποκεντρισμού της Ευρώπης, ιδιαίτερα δε των επί εκκλησιαστικού πεδίου παραγώγων αλλά και αιτίων του, του Παπισμού και του Προτεσταντισμού. Στον φωτισμένο νου του οσίου Ιουστίνου, ο οποίος ως νέος απολογητής, φιλόσοφος και ομολογητής τιμά το όνομα του παλαιού αγίου Ιουστίνου, φιλοσόφου και μάρτυρος, οφείλουμε την διαυγέστατη εκτίμηση ότι ο υπό πολλών επαινούμενος και ακολουθούμενος σήμερα Οικουμενισμός είναι η μεγάλη «παναίρεση» του 20ου αιώνος, συμπερίληψη όλων των αιρέσεων, και ότι στην ιστορία της Θείας Οικονομίας υπάρχουν τρεις πτώσεις του Αδάμ, του Ιούδα και του πάπα.

Η θεολογική του σκέψη και τα σοφά θεολογικά του συγγράμματα, που αγκαλιάζουν τούς περισσοτέρους τομείς του εκκλησιαστικού βίου, σε συνδυασμό με την οσία ζωή και πολιτεία του, εσφράγισαν με πατερικά αποτυπώματα όχι μόνον την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά την καθόλου Εκκλησία. O άγιος Ιουστίνος είναι οικουμενικός πατήρ και διδάσκαλος της Εκκλησίας, στύλος και στήριγμα της απέναντι στις αιρέσεις του Παπισμού και του Οικουμενισμού.

2. Εκ των τεσσάρων επιφανών μαθητών του οι τρεις παρεξέκλιναν

Όλοι οι Ορθόδοξοι με ικανοποίηση προσβλέπαμε στους τέσσερις επιφανείς μαθητές του, τον μητροπολίτη Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο (Ράντοβιτς), τον επίσκοπον Μπάτσκας Ειρηναίο (Μπουλοβιτς), τον πρώην επίσκοπο Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης Αθανάσιο (Γιέβτιτς) και τον επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο (Ραντοσάβλιεβιτς). Άπαντες, ελληνομαθέστατοι και πατερικώτατοι, ήσαν το καύχημα της Σερβικής Εκκλησίας· οι τρείς πρώτοι μάλιστα και ως καθηγηταί της Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου διεμόρφωσαν και διαμορφώνουν την κατεύθυνση των θεολογικών σπουδών, ενώ ο τέταρτος, ο επίσκοπος Αρτέμιος, διδάκτωρ και αυτός της Θεολογίας, δεν υστερεί σε θεολογική παιδεία και συγγραφική παραγωγή. Έχει μάλιστα το ιδιάζον πλεονέκτημα ότι δεν είναι μόνον επίσκοπος -ποιμήν, αλλά και πνευματικός πατήρ, Γέροντας, πολλών μοναχών και μοναζουσών, αληθινό πρότυπο μοναχού ο ίδιος. Η επαρχία του, το μαρτυρικό Κοσσυφοπέδιο, είναι γεμάτη από μοναστήρια, στα οποία η πλειονότης των μοναχών είναι πνευματικά παιδιά του.

O επίσκοπος Αρτέμιος ακολουθεί τον όσιο Ιουστίνο, εκτός της ασκητικής βιοτής και της μοναστικής παραδόσεως, και εις τον μετά παρρησίας έλεγχο του Παπισμού και του Οικουμενισμού. Με υπόμνημα που υπέβαλε το 1998 στην Ιεραρχία της Σερβικής Εκκλησίας αποφασί­σθηκε τότε η αποχώρηση της εν λόγω Εκκλησίας από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, η οποία δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε με­τά από επέμβαση άλλων δυνάμεων και υποχώρηση των αναφερθέντων τριών ισχυρών ιεραρχών. Μετέσχε στο μεγάλο συνέδριο που πραγματοποιή­σαμε στην Θεσσαλονίκη, για τον Οικουμενισμό με θέμα: «Οικουμενισμός. Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις» (20-24 Σεπτεμβρίου 2004). Η ορθοδοξότατη και γενναία εισήγησή του δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά του εν λόγω ιστορικού συνεδρίου. Στα εκδιδόμενα από τον ίδιο έντυπα στην επισκοπή του σταθερά διαφωτίζει το ποίμνιο του ελέγχοντας τον Παπι­σμό και τον Οικουμενισμό, το ίδιο δε πράττει και ο συνεργάτης του πρωτοσύγκελλος Συμεών, συγκρουσθείς πολλάκις επί θεολογικών θε­μάτων με τον επίσκοπο πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιο Γιέβτιτς. Υπέ­γραψε μετά ευάριθμων άλλων Ελλήνων επισκόπων και πολυαρίθμων κληρικών, μοναχών και λαϊκών την γνωστή «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού», που ετοίμασε και διέδωσε με μεγάλη επιτυχία η «Σύναξη Κληρικών και Μοναχών», η οποία ετάραξε και ενόχλησε πο­λύ τους εκ των Ορθοδόξων Οικουμενιστάς. To κείμενο της «Ομολογίας» με δική του φροντίδα μεταφράσθηκε στα σερβικά, κυκλοφορήθηκε σε μικρό τευχίδιο και υπογράφτηκε από πολλούς Σέρβους, κληρικούς και μοναχους.

O ομολογητής επίσκοπος αναφέρθηκε πολλές φορές με υπομνήματα προς την Ιερά Σύνοδο της Σερβικής Εκκλησίας, στην διαβρωτική οικουμενιστική διδασκαλία επισκόπου-καθηγητού της Θεολογικής Σχο­λής του Βελιγραδίου, χωρίς να κατορθώσει την λήψη οποιωνδήποτε μέτρων, διότι ο εν λόγω καθηγητής προστατεύεται από την ισχυρή τρι­άδα των μνημονευθέντων ιεραρχών-καθηγητών, κινουμένων δυστυχώς τώρα όχι επί της γραμμής των Αγίων Πατέρων και του Γέροντος των Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, αλλ' επί τα ίχνη των ισχυρών συγχρόνων Οικουμενιστών, συγχρωτιζόμενοι και φωτογραφούμενοι μετά του πάπα και των καρδιναλίων του και προωθούντες πλέον ανοικτά στην πολύπαθη, μαρτυρική και αγιοτόκο Σερβία τον φιλοπαπισμό και τον Οικουμενισμό. O ένας μάλιστα εκ των τριών, ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς, δύο φορές επετέθη υβριστικά και απαξιωτικά κατά το παρελθόν έτος ενα­ντίον των συνταξάντων και υπογραψάντων την «Όμολογία Πίστεως»· την πρώτη φορά στο συνέδριο που διοργάνωσε τον Ιούλιο του 2009 η ανδρική Ιερά Μονή του Οσίου Νικοδήμου (Γουμένισσα) για τον Άγιο Νικόδημο, προκαλέσας μεγάλη λύπη και οργή στους πατέρες της Μονης που είχαν υπογράψει την «Ομολογία» και που τον άκουγαν επίσης να αμφισβητεί ανοικτά διδασκαλίες και γνώμες του Αγίου Νικοδήμου· την δεύτερη φορά, έπραξε το ίδιο στο συνέδριο που οργάνωσε η Ιε­ρά Μητρόπολη Βεροίας τον Νοέμβριο του 2009, με αφορμή την αγιοκατάταξη των μελών της οικογενείας του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.


3. Απροκάλυπτος διωγμός εναντίον τον Αρτεμίου και συνεργατών του

Δυστυχώς οι τελευταίες εξελίξεις στην Σερβική Εκκλησία μας εγέμισαν πικρία και λύπη εξ αιτίας του σκληρού διωγμού που εξαπολύθηκε τους τελευταίους μήνες μετά την εκλογή του νέου πατριάρχου Σερβίας Ειρηναίου εναντίον του επισκόπου Αρτεμίου, πρωτοστατούντων των τριών πνευματικών «αδελφών» του, ιδιαίτερα μάλιστα του εξ αυτών Αθανασίου Γιέβτιτς. Και οι τρεις ετύγχαναν ιδιαίτερης μέχρι τώρα τιμής και σεβασμού εκ μέρους των Ελλήνων πιστών, για την πατερική και ησυχαστική τους συγκρότηση· διερωτώνται τώρα πολλοί και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν πώς είναι δυνατόν οι μαθηταί του οσίου Ιουστίνου, του διωχθέντος και συκοφαντηθέντος, να μεταβάλλονται σε διώκτες και συκοφάντες του πνευματικού τους αδελφού. Φαίνεται πώς έπρεπε και εις αυτό ο επίσκοπος Αρτέμιος να ακολουθήσει τον δρό­μο του οσίου Ιουστίνου, τον δρόμο των διωγμών και της εξορίας, και μάλιστα όχι από αθέους και απίστους, αλλά από αδελφούς και οικείους στην πίστη. Τον δρόμο της αγιότητος έχουν ανοίξει για τον επίσκοπο Αρτέμιο οι πνευματικοί «αδελφοί» του, ενώ οι ίδιοι φαίνεται ότι εζήλωσαν την δόξα των διωκτών των αγίων.

Τα γεγονότα είναι ολοφάνερα και καμμία παραπληροφόρηση δεν μπορεί να τα αλλάξει. O Αρτέμιος είναι ανεπιθύμητος για δύο λόγους, όπως σύντομα εκθέτει ο ίδιος σε σημείωμά του με τίτλο «Γιατί με διώ­κουν». Εν πρώτοις, διότι ως ποιμήν του μαρτυρικού Κοσσυφοπεδίου, και ουσιαστικά ως εθνάρχης των εκεί Ορθοδόξων Σέρβων, ανθίσταται στην ολοκλήρωση των σχεδίων της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κοσσυφοπε­δίου ως δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια, κατά τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αποβλέπουν στην εξασθένηση της Ορθόδοξης Σερβίας με τις ευλογίες του Βατικανού, για να ακολουθήσει στη συνέχεια και η εξασθένηση της Ορθόδοξης Ελλάδος κατά το πρό­τυπο του Κοσσυφοπεδίου. Και δεύτερον για την αποφασιστική του στάση εναντίον του Οικουμενισμού, του Παπισμού και της Παγκοσμιοποιήσεως, εναντίον των νεωτερισμών στην ζωή και στην Θεολογία. Είναι συγκλονιστικά αλλά και ενδεικτικά του πατερικού και μαρτυρικού του ήθους όσα γράφει στη συνέχεια: «Έτσι, ενωμένοι όλοι αυτοί τους οποίους εμποδίζω στην εκπλήρωση των ατίμων σκοπών τους επιτίθενται από κοινού εναντίον μου έτοιμοι να με απομακρύνουν από την θέση μου, είτε να με εξοντώσουν. Ξέρω ότι όλοι οι προκάτοχοίμου στο θρόνο της Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης, όπως και όλος ο σερβικός λαός στο Κόσοβο και τα Μετόχια, αιώνες τώρα μαρτυρούσαν και μαρτυρούν με την παραχώρηση του Θεού. Δεν είναι παράξενο που και εγώ έχω την ίδια τύχη. Οι διώκτες μου μπορούν να μου στερήσουν τον επισκοπικό θρόνο, ακόμα και το επισκοπικό αξίωμα, μπορούν να με ανακηρύξουν άρρωστο, με γεροντική άνοια, ακόμα και παράφρονα, μπορούν να κά­νουν και πολλές ανομίες τις οποίες ούτε μπορώ να φανταστώ. Όλα θα τα άντέξω με την βοήθεια του Θεού».

Αυτά έχουν ήδη πραγματοποιηθή. Χωρίς εκκλησιαστική δίκη και απολογία με ολοφάνερη καταστρατήγηση κάθε εννοίας δικαίου, πολιτικού και εκκλησιαστικού, στην τελευταία της συνεδρία η Ιεραρχία της Σερβικής Εκκλησίας, με ισχνή πλειοψηφία, απομάκρυνε τον επί­σκοπο Αρτέμιο από την επαρχία του, χωρίς να του στερήσει την αρχιερωσύνη, τον εκήρυξε δηλαδή έκπτωτο από τον θρόνο του, και ας ορί­ζουν οι ιεροί κανόνες ότι δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον επίσκοπο η επισκοπή, προτού να ολοκληρωθεί και τελεσιδικήσει η κατ' αυτού δικαστική διαδικασία: «Την γαρ επισκοπήν απ' αντού αφαιρεθήναι προ της εκβάσεως του κατ' αυτόν πράγματος, ουδενί Χριστιανώ δύναται δοκείν» (Κανών πζ' της εν Καρθαγένη τοπικής συνόδου). Περιφέρεται ήδη ανέστιος και εξόριστος, αναζητώντας φιλοξενία σε κάποια επισκοπή, αφού του απαγορεύθηκε δικτατορικά ακόμη και να επισκεφθεί την επαρχία του· του εστέρησαν δηλαδή, χωρίς καμμία αρμοδιότητα, το αναφαίρετο δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος να κινείται ελεύθερα και να ταξιδεύει όπου επιθυμεί. Για να του στερήσουν επίσης την πνευ­ματική μοναστική πατρότητα και να τον αποψιλώσουν από τα πνευματι­κά του τέκνα, του απαγορεύουν, κολοβώνοντας την αρχιερωσύνη που του άφησαν, να εξομολογεί μοναχούς. Ευτυχώς που οι μοναχοί του Κοσόβου διεμήνυσαν στον νέο τοποτηρητή μητροπολίτη Αμφιλόχιο ότι θα εγκαταλείψουν τα μοναστήρια, αν δεν επιστρέψει στην επαρχία του ο μόνος κανονικός επίσκοπος και πνευματικός τους πατέρας επί­σκοπος Αρτέμιος. Ανάστατοι και οργισμένοι είναι και οι Ορθόδοξοι λαϊκοί του Κοσσυφοπεδίου και όλης της Σερβίας.

Χειρότερος είναι ο διωγμός εναντίον του στενού συνεργάτου του Αρτεμίου, πρωτοσυγκέλλου Συμεών. Διατύπωσαν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον του, ότι δήθεν καταχράσθηκε μεγάλα χρηματικά ποσά που συγκεντρώθηκαν από δωρεές και προορίζονταν για επισκευές και ανα­καινίσεις ναών και μονών. O επίσκοπος Αρτέμιος διαβεβαιώνει πώς ο,τι έπραξε ο Συμεών το έπραξε με ιδική του εντολή και πώς για όλες τις δαπάνες υπάρχουν τα αντίστοιχα δικαιολογητικά. Επειδή όμως κανένας δεν θα πίστευε ότι ο Αρτέμιος, ο ασκητής επίσκοπος, καταχράσθηκε χρήματα, επέρριψαν την κατηγορία σε αναίτιο και αθώο συν­εργάτη του, ώστε με αυτό να δείξουν ότι μπορεί ο ίδιος να είναι καλός και άγιος, δεν είναι όμως σε θέση να διοικήσει, και οι συνεργάτες του κάνουν ό,τι θέλουν. Έτσι με την κατηγορία της καταχρήσεως χρημά­των και με την ίδια πρωτοφανή διαδικασία, χωρίς δίκη και απολογία, ο αρχιμανδρίτης Συμεών, που ετοιμάζει στην Θεσσαλονίκη την διδα­κτορική του διατριβή υπό την επίβλεψη του καθηγητού Δημ. Τσελεγγίδη, συνελήφθη με σήμα της Interpol και κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Θεσσαλονίκης, μέχρις ότου αποφασισθεί η απορριφθεί από τις ελληνικές δικαστικές και πολιτικές αρχές η έκδοσή του στη Σερβία, για να δικασθεί εκεί για το δήθεν αδίκημα που διέπραξε.


4. Θα προσκυνήσουν τον πάπα και στη Σερβία

Έτσι η άδικη δίκη εναντίον του Αρχηγού της πίστεώς μας με προ­σαγωγή ψευδομαρτύρων, που επανελήφθη στη ζωή πολλών αγίων, συμβαίνει και στις ημέρες μας από άνομα συνέδρια Αρχιερέων, Γραμ­ματέων και Φαρισαίων, με την παρακίνηση και συνδρομή των σχε­διαστών της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που επιδιώκουν να βγάλουν από την μέση όσους ανθίστανται στα σχέδια τους, είτε με την ηθική είτε και με την φυσική τους εξόντωση.

Οι επιδρομές του ΝΑΤΟ το 1999 στη Σερβία δεν κατόρθωσαν να υποτάξουν την Ορθόδοξη Σερβία, το κατορθώνουν τώρα με την εσω­τερική διάβρωση του φρονήματος των Σέρβων ηγετών σε εκκλησιαστικό και πολιτικό επίπεδο. Διαρκούντων των δολοφονικών βομβαρδισμών με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, που ερρίπτοντο με την ευλο­γία του πάπα, επαναλαμβάνοντος την ανθρωποσφαγή 800.000 Σέρβων κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο από τούς παπικούς Ουστάσι του "αγί­ου" καρδιναλίου Στέπινατς, ο ταπεινός και άγιος πατριάρχης της Σερ­βίας Παύλος, προκάτοχος του Αρτεμίου στην επισκοπή Ράσκας-Πριζρένης, αρνήθηκε πρόταση να δεχθεί και να επιτρέψει επίσκεψη του πάπα στη Σερβία, ο οποίος επίσης πρωτοστατούσε και πρωτοστατεί στην απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου από την Σερβία και στην ενίσχυ­ση των Μουσουλμάνων εναντίον των Ορθοδόξων Σέρβων. Τώρα ο νέ­ος πατριάρχης των Σέρβων Ειρηναίος, αμέσως μετά την εκλογή του, εδήλωσε ότι δυο είναι οι στόχοι της πατριαρχίας του· να επιβάλει εν πρώτοις τάξη και πειθαρχία στις τάξεις των κληρικών, προφανώς για να μην αντιδρούν, όπως ο Αρτέμιος και οι συνεργάτες του, και να προ­ετοιμάσει την επίσκεψη του πάπα στη Σερβία του 2013, με αφορμή τον εορτασμό στη Niss της Σερβίας, γενέθλια πόλη του Μ. Κωνσταντίνου, των 1700 ετών από την υπογραφή του διατάγματος των Μεδιολάνων. Μέσα στο νέο αυτό οικουμενιστικό και νεοποχίτικο πλαίσιο στη ζωή της Σερβίας, η οποία πρέπει να προσκυνήσει τον θρησκευτικό πλα­νητάρχη, αν θέλει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διετάχθη­σαν οι προεστώτες της Εκκλησίας να απομακρύνουν τον ανυπότακτο και ανυπάκουο Αρτέμιο, να σπιλώσουν και να εξασθενήσουν τους δυ­νατούς και ικανούς συνεργάτες του, όπως τον πρωτοσύγκελλο Συμεών.

Μετά του γράφοντος πολλοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, συμπαριστάμεθα εν όλη ψυχή και καρδία προς τους διωκομένους ομόφρονας αδελφούς, ευχαριστούμε τον αγωνοθέτη και στεφανοθέτη Κύριο, διότι αναδεικνύει και στις ημέρες μας ομολογητάς της πίστεως. Λυπούμεθα για τους διώκτας· τους αγαπούμε και προσευχόμαστε να τους φωτίσει ο Θεός να επιστρέψουν στην πρώτη καλή πορεία τους, στον δρόμο των Αγίων Πατέρων και του Αγίου Γέροντος των Ιουστίνου Πόποβιτς.

Απέναντι στην αποκαρδιωτική και θλιβερή εικόνα των «Ορθοδό­ξων» πατριαρχών και προκαθημένων, που προσκυνούν ο ένας μετά τον άλλο το θηρίο της Αποκαλύψεως και συμποσιάζονται με την Βαβυ­λώνα, την πόρνη την μεγάλη (Αποκ. κεφ. 14-18), όπως έγινε αυτές τις ημέρες και στην αγιοτόκο Κύπρο, η στάση του επισκόπου Αρτεμίου και όσων αρχιερέων στην Κύπρο δεν προσκύνησαν το θηρίο, αλλά ακολουθούν το αθώο και εσφαγμένο «Αρνίο», τον Χριστό, «όπου αν υπάγη» (Αποκ. 14, 4), μας εγέμισε με χαρά, καύχηση και ελπίδα. Γιατί αυτοί «ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή τω θεώ και τω αρνίω ­και ουχ ευρέθη ψεύδος εν τω στόματι αυτών άμωμοι γαρ εισίν» (Αποκ. 14, 5).

Στις προσευχές μας θερμά ικετεύουμε: «Μνήσθητι Κύριε Αρτεμίου αρχιερέως και των λοιπών αρχιερέων, των ορθοτομούντων τον λόγον της σης αληθείας».

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ



Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=================

Ιδού, πατέρες και αδελφοί, ότι η Αγιότατη Εκκλησία της Ελλάδος άρχισε να καταπιάνεται με τα ουσιώδη!

Απόφαση πρώτη: Ο Μ.Κ.Ο. “Αλληλεγγύη” μετονομάστηκε σε Μ.Κ.Ο “Αγάπη”! Βεβαίως! Επιβαλλόταν! Ανυπερθέτως! Πώς αλλιώς θα εκπλήρωνε την ιερά αποστολή του με την επωνυμία “Αλληλεγγύη”; Μόλις μετονομάστηκε σε “Αγάπη” θα δείτε τη διαφορά! Ο Μ.Κ.Ο. “Αγάπη” θα επιτελεί από τούδε και στο εξής το έργο του απερίσπαστος χωρίς σκάνδαλα, χαλασμένα κρέατα, καταβρόχθιση εισφορών ή άλλα παρατράγουδα.

Αλλωστε είμαστε η χώρα που είσαι ότι δηλώσεις! Ας μην ξεχνούμε ότι η ειδική Γραμματεύς του υπουργείου παιδείας κ. Δραγώνα κατέλαβε τη θέση της με διδακτορικό περιωπής που έχει εκπονήσει για το μεγαλείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας! Το πρόβλημα, όπως μας εξηγούν, δεν είναι το περιεχόμενο του διδακτορικού αλλά ότι της απενεμήθη ο τίτλος από μη αναγνωρισμένο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα. Σαν τα διδακτορικά που χορηγεί και τις εκλογές Καθηγητών που πραγματοποιεί η Θεολογική Σχολή Αθηνών επί δυναστείας Χριστινάκη να πούμε.

Εύγε Μακαριότατε και Σεβασμιότατοι! Πράξατε το καθήκον σας στο ακέραιο στο συγκεκριμένο θέμα!

Είδατε; Ορίστε όλοι εσείς οι αείποτε μεμψιμοιρούντες που κατηγορούσατε την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας ότι ασχολείται με "το άνηθον και τον κύμινον" και παραβλέπει τα σοβαρά θέματα.

*****

Δεύτερη απόφαση! Αλλά ελήφθη και δεύτερη ιστορική απόφαση, όπως αναφέρει το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου. Στη συνέχεια η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος επικύρωσε την από 18 Ιουνίου 2010 Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την αποδοχή της υποβληθείσης, διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, παραιτήσεως του Θεοφιλεστάτου Επικόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου από της θέσεως βοηθού Επισκόπου παρά τη Ιερά Μητροπόλει Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Στην διεξοδική συζήτηση που ακολούθησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος υπέβαλε αίτημα στο Σώμα της Ιεραρχίας, ζητώντας θέση Βοηθού Επισκόπου, σύμφωνα με τον Νόμο 1951 / 1991. Διεξήχθη ψηφοφορία, και με ψήφους 41 υπέρ, εδόθη η θέση του Βοηθού Επισκόπου στην Ιερά Μητρόπολη Νικαίας.

Ακολούθησε η ψηφοφορία για την πλήρωση της θέσεως Βοηθού Επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως.

Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως, εκλέγεται ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Προκόπιος”. (Εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία”).

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στα πιο πάνω; Πρώτιστα τη μετάθεση του Κερνίτσης από τη Μητρόπολη Καλαβρύτων στη Μητρόπολη Νικαίας με την πονηριά: “Παραιτούμαι από βοηθός επίσκοπος Καλαβρύτων και υποβάλλω υποψηφιότητα και εκλέγομαι σχεδόν παμψηφεί σε βοηθό επίσκοπο του Μητροπολίτη Νικαίας";! Ολα αυτά φυσικά εν πνεύματι Αγίω!!! Ούτε λόγος να γίνεται γιά προσυνεννόηση μεταξύ των Μητροπολιτών Καλαβρύτων και Νικαίας, του πρώην Κερνίτσης και νυν Χριστουπόλεως Προκοπίου και του Αρχιεπισκόπου! Α! πα! πα! πα! Γίνονται στη Σύνοδο τέτοιες βρωμοδουλειές και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι; Συμβαίνουν ποτέ τέτοιες δοσοληψίες; Ρίχνουν ποτέ οι Αγιοι Συνοδικοί μας στάχτη στα μάτια του κόσμου; Ποτέ! Αυτό είναι το καλό με τους Συνοδικούς μας! Τους Κανόνες της Εκκλησίας τους έχουν πηδάλιο! Σε όλα τα θέματα! Δεν είδατε πώς απεκατέστησαν την αδικία στη Μητρόπολη Αττικής; Ετσι και τώρα! Σεβάστηκαν τους Κανόνες. Από τη μια ψήφισαν ακόμη ένα αντικανονικό βοηθό επίσκοπο και ύστερα τη μετάθεσή του τη μετονόμασαν σε παραίτηση και εκλογή κατόπιν αιτήσεως του Μητροπολίτη Νικαίας!!! Και όλα αυτά με την έγκριση της Ιεραρχίας!!! Εν Πνεύματι Αγίω φυσικά πάντοτε! Ολα ανεξαιρέτως!

Το μόνο που με στενοχωρεί στο όλο θέμα είναι ότι ο Θεοφιλέστατος Κερνίτσης νυν Χριστουπόλεως κ. Προκόπιος δεν μετετέθη τελικά στη Μητρόπολη Ιλίου. Ετσι δεν θα έχει τη δυνατότητα ο καυμένος να διδαχθεί από το εκκλησιαστικό φρόνημα του κ. Αθηναγόρα και τη βαθύτερη έννοια του όρου μοιχεπιβασία. Αλλά δεν βαρυέσαι! Αμα λάχει και χρειαστεί θα βρεθεί κάποιος άλλος να του τη διδάξει! Αλλωστε και ο κ. Αθηναγόρας δεν έγινε μοιχεπιβάτης με την ψήφο του. Καμιά ογδανταριά επίσκοποι συμμετείχαν στις εκλογές για να τον αναδείξουν σε Μητροπολίτη Ιλίου με την “τιμία” ψήφο τους και αρκετοί άλλοι παρουσιάστηκαν και στη χειροτονία και στην ενθρόνισή του!!!

Πώς είπατε; Το υπόλοιπα θέματα;! Εννοείτε

1. Την καθαίρεση του Μεσσηνίας;
2. την καταδίκη και από την Σύνοδο της Ιεραρχίας του Νεοβαρλααμισμού;
3. την έξοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος από το παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως Π.Σ.Ε.;
4. την παραίτηση του Αγίου Μεσογαίας;
5. την αποκατάσταση του Κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου;
6. την αξιολόγηση της αιρετικής “βαπτισματικής θεολογίας”;
7. την απαίτηση της Εκκλησίας να εκδιωχθούν κλωτσηδόν από το υπουργείο παιδείας, διά βίου μάθησης και θρησκευμάτων οι κυρίες Διαμαντοπούλου, Χριστοφιλοπούλου και Δραγώνα, και οι Σύμβουλοι του παιδαγωγικού Ινστιτούτου;
8. την απαλλαγή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας, της Θεολογικής Ακαδημίας της Μητρόπολης Δημητριάδος, της “Θεολογίας” του επίσημου περιοδικού της Εκκλησίας της Ελλάδος από την άρα, τη μάρα, και το κακό συναπάντημα που εισχώρησε επί Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου;
9. την απαίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος να διατηρηθεί ο ομολογιακός χαρακτήρας των θρησκευτικών;
10. την αντικατάσταση όλων των οικουμενιστών εκπροσώπων της Εκκλησίας της Ελλάδος με παραδοσιακούς αντιπροσώπους σε όλους τους διαλόγους που διεξάγει και άλλα παρόμοια;


Ολα τα πιο πάνω θα συζητηθούν και θα ληφθούν οι κατά Θεόν αποφάσεις στην αυριανή συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Νέο πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων. Πώς είπατε; Από πού αντλώ τις πληροροφορίες μου; Α! ναι! Ξέχασα να σας ενημερώσω. Μόλις έχω συστήσει πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Οι ευσεβείς πόθοι”. Διερωτάσθε για την εγκυρότητα των πληροφοριών μου; Καμιά έγνοια να μην έχετε! Είναι απολύτως έγκυρες και διασταυρωμένες. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο έγκυρες από αυτές που παρέχει το Οικουμενιστικό πρακτορείο ειδήσεων ΑΜΗΝ του κ. Νίκου Παπαχρήστου που μεταδίδει τους ευσεβείς πόθους των Οικουμενιστών ως εκκλησιαστικές ειδήσεις αλλά και του πρακτορείου “Ρομφαία” που αναγγέλλει τη μια μέρα (“κατ’ αποκλειστικότητα” παρακαλώ), ότι ο Κερνίτσης Προκόπιος μετατίθεται στη Μητρόπολη Ιλίου ως ιεροκήρυκας και την επομένη εκλέγεται ως Χριστιανουπόλεως βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Νικαίας! Αφήνω πια τις επιδόσεις παραπληροφόρησης του εξ Αμερικής συνεργάτη του που βλέπει κάθε τρις και δύο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να αποκαθηλώνεται από το Θρόνο της Αμερικής ενώ ο ίδιος προσβλέπει άνετος στη συνέχιση της ποιμαντορίας του!!!

Με συγχωρείτε δηλαδή! Οι ευσεβείς πόθοι των Οικουμενιστών και των Χριστοδουλάνθρωπων είναι έγκυρες πηγές ειδήσεων και οι δικοί μου ευσεβείς πόθοι δεν είναι; Γιατί παρακαλώ;

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010












ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


Αποδέχονται αυτό το επίπεδο δικαιοσύνης στην Εκκλησία;


Γιατί μοναστήρια και πνευματικοί πατέρες μένουν απαθείς στην συντελούμενη αδικία;

Η μονή που εξόρισε την 75χρονη μοναχή είναι έρημη και εγκαταλελειμένη από ετών γεμάτη από φίδια και ποντίκια.

Εκεί την έστειλε μόνη "να μονάση", ο Γεωργιανός κ. Σαββατος.


Στην εφημ. της Καλαμάτας «Φωνή» (21/6/2010) και υπό τον τίτλο «Διωγμός μοναχής» δημοσιεύεται το υπ' αριθ. 294/10,7-6-2010 Έγγραφο του μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου προς μοναχή 75 ετών της Ι. Μ. Αγ. Κων/νου και Ελένης Καλαμάτας, δίνοντας συνέχεια στον άδικο και αντικανονικό διωγμό που από πέρυσι άρχισε εναντίον της Ι. Μονής, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις των εφημερίδων.

Το περιεχόμενο του Εγγράφου είναι το εξής:


"Οσιωτάτη μοναχή,

κατόπιν της απειθούς και ανυπακόου συμπεριφοράς σας, του ανεπίτρεπτου περιεχομένου των κατά συρροήν εγγράφων σας, ως και του τελευταίου υπ' αριθ. 126/10, της 4ης Ιουνίου 2010 και του αναιδούς τρόπου εκφράσεως προς το πρόσωπον ημών, εντελλόμεθα υμίν όπως μεταβήτε_επί_εξάμηνον (6μηνον) από της λήψεως του_παρόντος, δια παραμονήν και άσκησιν, εις την Ιεράν Μονήν Χρυσοκελλαριάς.

Εις περίπτωσιν μη υπακοής θα υποστήτε τα υπό των Ιερών κανόνων οριζόμενα.

Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος».


Σχόλια στα παραπάνω:


1. Όπως σημειώνεται στην εφημερίδα:

«τα έγγραφα των οποίων ποιείται μνείαν ο μητροπολίτης κ.Χρυσόστομος», του τα έστελναν «κατόπιν συναποφάσεως απασών των μοναζουσών, των οποίων αύτη ετύγχανε εκπρόσωπος».

Ο Μητροπολίτης, λοιπόν, τιμωρεί αντιπροσωπευτικά!


2. Κανένα παράδειγμα από τα ανεπίτρεπτα τάχα παραπτώματα της μοναχής δεν περιέχεται στο Έγγραφο, παρά μόνο χαρακτηρισμοί κατ’ αυτής κατά την προσωπική «κρίση» του Μητροπολίτη, ο οποίος τους βρίσκει «αναιδείς» χωρίς και να τους παρουσιάζει.

Και αυθαίρετα προβαίνει σε εκδίκηση-τιμωρία, στέλνοντας την 75 χρονών μοναχή στην εξορία!

Υπακοή κατά τον Μητροπολίτη φαίνεται ότι είναι η συμμόρφωση της μοναχής προς τις άδικες διαταγές του, η ισοπέδωση της προσωπικότητός της, η αφαίρεση της θεόσδοτης ελευθερίας της.


3. Ερωτώνται οι νομικοί κύκλοι της Εκκλησίας, οι ηγούμενοι των μοναστηριών να μας ενημερώσουν:


α) Μια μοναχή κρίνεται από τον Μητροπολίτη ή από το ηγουμενοσυμβούλιο της Ι. Μονής;


β) Η ποινή επιβάλλεται χωρίς να κληθεί σε εξέταση η μοναχή, χωρίς δίκη, απολογία, απόφαση εκκλησιαστικού δικαστηρίου, κ.λπ.;


γ) Η χριστιανική αγάπη επιτρέπει την μη συμπαράσταση στη γυναικεία αυτή Ι. Μονή, που πάνω από ένα χρόνο ταλαιπωρείται, ευρισκόμενη στο στόχαστρο του Μητροπολίτη;

Ποια ενέργεια συμπαράστασης έδειξαν μέχρι σήμερα τα υπόλοιπα μοναστήρια, που βλέπουν πως η αδικία και η αυθαιρεσία από μερικούς εκκλησιαστικούς ταγούς αποβαίνει πλέον ανεξέλεγκτη;


Θεσσαλονίκη, 23 Ιουνίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»

Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης


Του Βασίλη Κερμενιώτη, κατοίκου Πτολεμαΐδας.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ

ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ


Οφείλετε να εξηγηθείτε κ. Παπαχρήστου
και να σταματήσετε να παραπληροφορείτε τον πιστό λαό.

Κύριε Παπαχρήστου,

διάβασα, προχθές, στην φιλοοικουμενιστική «Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen», την οποία διευθύνετε, το άρθρο σας με τίτλο
«Σκληρή απάντηση Μεσσηνίας στον Κυθήρων με φόντο το διάλογο με την Ρώμη».
Χαρακτηρίζετε την, εκτός θέματος και πλήρη ειρωνίας, απάντηση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας στην τεκμηριωμένη επιστολή του Μητροπολίτη Κυθήρων ως «απάντηση καταπέλτη»!
Και αφού, όπως αναμενόταν, παίρνετε, ουσιαστικά, θέση υπέρ του αιρετίζοντος αρχιερέα, επικαλείσθε κάποιες, υποτιθέμενες, αντιδράσεις επισκοπικών και εκκλησιαστικών κύκλων, για τις οποίες, όμως, οφείλετε να δώσετε κάποιες εξηγήσεις.
Συγκεκριμένα, γράφετε ότι:

«Η υπόθεση [εννοείτε την επιστολή του Κυθήρων προς την Ιερά Σύνοδο] έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό σε πολλούς Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκ-κλησίας».

Σας ερωτώ:
Ποιοί είναι, ονομαστικά, αυτοί οι «πολλοί» Μητροπολίτες;
Και προς τί ο «προβληματισμός» τους;
Τι τους «προβλημάτισε»;
Τους προβλημάτισε το γεγονός ότι βγήκε, επιτέλους, ένας επίσκοπος να πει την αλήθεια, τη στιγμή που αυτοί ακολουθούν την, βολική και ασφαλή, τακτική του στρουθοκαμηλισμού; «Προβληματίστηκαν», λοιπόν, επειδή ένας εξ’ αυτών έπεσε στο “ατόπημα” να… σπάσει τη συνομωσία της σιωπής;
Ή μήπως «προβληματίστηκαν» και αναρωτήθηκαν:
«Τι κάναμε τόσο καιρό;
Βάλαμε ως εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαλόγους, έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει στα δόγματα της Εκκλησίας!
Έναν αιρετικό!».

Απαντήστε μας κ. Παπαχρήστου.

■ «Σημειώνει στο Αmen.gr, ένας εκ των Μητροπολιτών:

“Τους τελευταίους μήνες κάποιοι αδελφοί μας Ιεράρχες εξαπολύουν επιθέσεις κατά του διαλόγου με τη Ρω-μαιοκαθολική Εκκλησία.
Καταγγέλλουν τους πάντες, από Πατριάρχες μέχρι λαϊκούς, χρησιμοποιούν ακραία φρασεολογία, συνταυτίζονται με συντηρητικές παρεκκλησια-στικές και άλλες ομάδες, δείχνουν να μην δεσμεύονται από Συνοδικές αποφάσεις.
Που οδηγούμαστε;
Στο τέλος ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει”».

Κύριε Παπαχρήστου, έχετε χρέος να μας πείτε ποιός είναι αυτός ο μητροπο-λίτης. Αναμένουμε.
Πάντως, με τις θέσεις αυτού του «μητροπολίτη», το amen και εσείς προσωπικά, επανειλημμένα, δείξατε ότι συμπλέετε.
Είτε με δικά σας άρθρα, είτε με επιλεγμένους φιλοοικουμενιστές ή απροκάλυπτους οικουμενιστές «θεολόγους», κληρικούς, κ.ά. περάσατε το μεγάλο ψέμα ότι, δήθεν, οι αντιδρώντες είναι αντίθετοι με τους διαλόγους με τους ετερόδοξους.
Δεν είναι αντίθετοι με τους διαλόγους, κ. εκκλησιαστικέ συντάκτη, είναι αντίθετοι με τις αντορθόδοξες και αντιπατερικές υποχωρήσεις των εκπροσώπων μας στους διαλόγους αυτούς, για τις οποίες ουδέποτε εξουσιοδοτήθηκαν από την Ιερά Σύνοδο!

Κύριε Παπαχρήστου,

δεν διευθύνετε κανένα blog ώστε να μπορείτε να γράφετε ό,τι θέλετε.
Είστε δημοσιογράφος και δημοσιογραφία = αλήθεια.
Πόσω μάλλον που είστε εκκλησιαστικός συντάκτης;
Η Εκκλησία είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος στον οποίο δεν χωρεί το ψέμα.
Πολλοί χριστιανοί “μπαίνουν” καθημερινά στο «amen» με σκοπό να ενημερωθούν αντικειμενικά για τα εκκλησιαστικά δρώμενα και, συχνά, εισπράττουν την οικουμενιστική προπαγάνδα!
Ένα εξόφθαλμο παράδειγμα αποτελεί η «δημοσιογραφία» σας σχετικά με την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού».
Ενώ το σπουδαίο και πατερικότατο αυτό κείμενο δημοσιεύθηκε στα πέρατα της γης (όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά μεταφρασμένο και σε άλλες γλώσσες), το «πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων», που διατηρείτε …δεν έκρινε σκόπιμο να το δημοσιεύσει!!!1

Ιδού, λοιπόν, κ. Παπαχρήστου ποιός είναι, πραγματικά, εναντίον του διαλόγου!
Και αν το δημοσιογραφικό σας ολίσθημα περιοριζόταν μόνο εκεί, θα ήταν καλά.
Εσείς, όμως, προχωρήσατε ακόμη περισσότερο:
Ενώ δεν δημοσιεύσατε την «Ομολογία Πίστεως» ―ίσως, για να μη μάθει την αλήθεια ο πιστός λαός, αφυπνισθεί και ράνει με ντομάτες, αντί ροδοπετάλων, τους άθεους Οικουμενιστές―, εν τούτοις, δημοσιεύσατε αρκετές απαξιωτικές «κριτικές» εναντίον της, από αυτόκλητους και μη, «συνηγόρους» του Οικουμενισμού!
Αυτή είναι η δημοσιογραφική και δημοκρατική ευαισθησία σας, κ. Παπαχρήστου;
Αυτή την αντιδεοντολογική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά σας, τη γνωρίζει η εφημερίδα που σας αμείβει;
Τη γνωρίζουν οι συνάδελφοί σας δημοσιογράφοι;

■ Τέλος, γράφετε:
«Σύμφωνα πάντως με ορισμένες εκτιμήσεις εκκλησιαστικών κύκλων αυτές οι επιθέσεις κατά του προσώπου του Μητροπολίτη Μεσσηνίας “εξυ-πηρετούν” τις φιλοδοξίες κάποιων Αρχιερέων "που εποφθαλμιούν την θέση του αντιπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στο διεξαγόμενο διάλογο Ορθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικών"».

Αυτό είναι είδηση!
Γιατί, όμως, δεν μας λέτε κ. Παπαχρήστου, ποιοί είναι αυτοί οι «εκκλησιαστικοί κύκλοι»;
Κι αυτό απόρρητο είναι;
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν υπάρχουν επίσκοποι με τέτοια φιλοδοξία.
Αυτό, όμως, που είναι «ηλίου φαεινότερο» είναι ότι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας εμφορείται από αιρετικές απόψεις και καλά θα κάνει η Ιερά Σύνοδος, αν δεν τον καθαιρέσει, τουλάχιστον να αδράξει την ευκαιρία και να αποπέμψει τόσο αυτόν, όσο τους άλλους ομοϊδεάτες του ρασοφόρους, από τη νευραλγική θέση της εκπροσώπησης στους διαλόγους. Όλως «τυχαίως» και «συμπτωματικώς», ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών Αρχιερέων είναι κατά του Οικουμενισμού2, σχεδόν πάντοτε, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, στους διαλόγους, είναι …Οικουμενιστές!

Κύριε Παπαχρήστου, έχετε δημοσιογραφικό και ηθικό χρέος να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας ετέθησαν.
Αν δεν το κάνετε, θα αφήσετε να εννοηθεί ότι διασπείρετε ψευδείς ειδήσεις!

Παρατηρώντας, τόσο καιρό, το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, έχω διαπιστώσει ότι τόσο εσείς, όσο και η κυρία Μ. Αντωνιάδου, μεροληπτείτε και, θελημένα ή αθέλητα, ενίοτε, διαστρεβλώνετε την αλήθεια και παραπληροφορείτε τον κόσμο, κάτι που συνιστά σοβαρό δεοντολογικό και δημοσιογραφικό ολίσθημα, για το οποίο θα πρέπει να λογοδοτήσετε στην Ε.ΣΥ.Η.Ε.Α.
Πάντως, να γνωρίζετε, τουλάχιστο χώρο της Εκκλησίας, ότι όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος να κρύψει την αλήθεια, στο τέλος αυτή θα αποκαλυφθεί, γιατί η αλήθεια δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του ίδιου του Θεού («Εγώ ειμί η Αλήθεια» – Ιω. ιδ' 6).

Πτολεμαΐδα, 23/6/2010

Βασίλης Κερμενιώτης
(Υπαγ. στην Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας)

1. Το «Amen», δημοσίευσε, μόνο, κάποια αποσπάσματα.

2. Αυτό, το γράφω «μετά λόγου γνώσεως».
Για δύο χρόνια διετέλεσα Γραμματέας ενός σωματείου που αγωνίζεται κατά του Οικουμενισμού.
Είχαμε πλήθος επαφών και πληροφοριών απ' όλη την Ελλάδα.
Ως εκ τούτου, μπορώ να πω, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μητροπολιτών της Εκκλησίας μας, θεωρούν αίρεση και τον Οικουμενισμό και τον Παπισμό, παρά το γεγονός ότι αποφεύγουν να το διατρανώσουν δημόσια (πρακτική που, φυσικά, δεν τους τιμά).


ΑΠΕΠΤΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

από την Εκκλησία

της Ελλάδος;;;


Γράφει η δεσποτοκρατική, φιλοπαπική, Οικουμενιστική, διπλωματική, φανατική, Φαναριωτική ιστοσελίδα ΑΜΕΝ που δυστυχώς την διαφημίζει και την προβάλει και ο λεγόμενος (ο Θεός να τον καμη!!!) ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος υπέβαλε μήνυσι στην Ιερά Σύνοδο και απειλεί και μηνύσεις στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια εναντίον του αγωνιστού μητροπολίτου Κυθήρων κ. Ιεροθέου.
Αν είναι αλήθεια αυτό δεν το γνωρίζουμε. Αμφιβάλλουμε όμως κατά πολύ γιατί δεν βλέπουμε δημοσιευμένο το κείμενο γιά να το δούμε και να ...γελάσουμε!!!
Και παρακάτω μας λέει το Οικουμενιστικό ιστολόγιο και το εξής αξιοθαύμαστο ψέμμα πελωρίων διαστάσεων. Οτι

"Να σημειωθεί πως η Νομοκανονική Επιτροπή της Ιεράς Συνόδου η οποία εξέτασε την καταγγελία του Μητροπολίτη Κυθήρων θεώρησε επαρκείς τις διευκρινήσεις που έκανε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας".

Εμείς διευκρινίζουμε ότι μέλος τακτικό της εν λόγω επιτροπής είναι και ο μητροπολίτης κ. Σαββάτος. Αυτό το αποκρύπτει και δεν μας το αποκαλύπτει το ..."φιλάληθες" ΑΜΕΝ.
Και εμείς ρωτούμε.
Εξαίρεσε τον εαυτό του από μέλος αυτής της Συνοδικής (Νομοκανονικής, παρακαλώ!!!) επιτροπής ο κ. Σαββάτος και απείχε, ή συμμετείχε και ο ίδιος ο κατηγορούμενος μητροπολίτης και ...απήλλαξε και ο ίδιος τον εαυτόν του;
Γιατί μόνο στην Ελλαδική Εκκλησία γίνονται τέτοιες κακουργηματικές πράξεις.
Οι ίδιοι οι μητροπολίτες είναι οι κατήγοροι, οι ίδιοι είναι οι ανακριτές, οι ίδιοι είναι οι μάρτυρες, οι ίδιοι δικάζουν και οι ίδιοι αποφασίζουν και καταδικάζουν.
Εφαρμόζουν δηλαδή παντού, ένα εξωφρενικό, ένα Κυκλώπειο δίκαιο.
Και ερχόμαστε στη συνέχεια και εμείς οι ήλίθιοι οι χριστιανοί και τους ψάλλουμε σε όλους τους ήχους και με γελοίες φήμες το "εις πολλά έτη δέσποτα".
Πρώτου μεγέθους ηλιθιότης, όντως!!!

Λοιπόν.
Εάν αυτή η Νομοκανονική επιτροπή της Ιεράς Συνόδου "εξέτασε την πραγματική αυτή καταγγελία και θεώρησε επαρκείς τις διευκρινίσεις που έκανε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας", τότε, ώ τότε, και η εν λόγω επιτροπή, που αποτελείται από μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας, έπαψε νάναι ορθόδοξη αφού αρνείται την Αδιαίρετη Εκκλησία του Χριστού επί της γής και αν και οι λοιποί μητροπολίται εγκρίνουν και αποδεχθούν αυτήν την φρικτή αιρετική εκκλησιολογική εκτροπή, τότε απέπτει η Ορθοδοξία από αυτούς τους επισκόπους.


Και τότε, εμείς οι λοιποί Ορθόδοξοι χριστιανοί, οφείλουμε να αποχωρήσουμε ΟΣΟΝ ΤΑΧΙΣΤΑ από ένα τέτοιο Αιρετικό Σώμα και να ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΟΥΜΕ Ορθοδόξως.
Αλλωστε, εκτός από την φοβερή κατηγορία γιά ΑΙΡΕΣΙ της Ελλαδικής Εκκκλησίας, λόγω της καθημερινής διεξαγωγής με την ευλογία Της, χιλιάδων κανιβαλλικων κακουργηματικών μεταμοσχεύσεων ζωντανών ασθενών ανθρώπων που το αίμα τους έφθασε μέχρι τον θρόνον του Θεού και ο Θεός αρνείται την ευλογία Του από μιάς τέτοιας μορφής Εκκλησία, αλλά και γιά αλλους πολλούς λόγους αιρετικών και προδοτικών αποκλίσεων, έχουμε τώρα και μία νέα πελωρίων διαστάσεων ΑΙΡΕΣΙ.

Ελπίζουμε τα πράγματα να διευκρινισθούν ΑΜΕΣΑ.

Ο Φύλαξ της Ορθοδοξίας, ο ευρισκόμενος πάνοπλος εις τας επάλξεις πιστός λαός του Θεού, φρυκτωρεί, αγρυπνεί, ως αστακός παρακολουθεί, ενημερώνεται και όταν το καλέσει ο χρόνος θα επιλέξη τον ορθόδοξο δρόμο του που του τον υποδεικνύουν οι Ορθόδοξοι Αγιοι Πατέρες της Διαχρονικής Εκκλησίας.
“ΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΘΕΩΡΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ;”


Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Αναφερθήκαμε, σε πρόσφατο άρθρο, στις απαράδεκτες θεολογικά θέσεις που διατύπωσε στους ακροατές του ΡΙΚ 3, στην εκπομπή του κ. Ποταμίτη, ο κ. Νίκος Νικολαίδης, Καθηγητής της Πατρολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής του Γραφείου Διαφωτίσεως των Μητροπόλεων Κύκκου και Ταμασού.

Επανερχόμαστε για να θίξουμε ορισμένες άλλες απαράδεκτες θέσεις του κ. Καθηγητού που δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να επισημάνουμε στο προηγούμενο άρθρο.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΟ ΠΣΕ
___________

Στην ίδια εκπομπή ο κ. Νικολαίδης αναφέρθηκε στη “θεωρία των κλάδων” και είπε ότι δεν την ενστερνίζεται επειδή είναι προτεσταντική. Μέχρις εδώ του δίνουμε τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια!

Δικαιολόγησε, όμως, τη συμμετοχή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ!!!

Διερωτώμαι! Αγνοεί ότι η ισότιμη συμμετοχή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ αναιρεί στην πράξη την πίστη στην Μία, Αγία Εκκλησία όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως;

Είναι δυνατόν να αγνοεί ότι ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς υπέδειξε, με σχετικό υπόμνημα στη Σερβική Εκκλησία, να μη συμμετέχει στο παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ;

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ;
________________

Δεν έκανε επίσης καμιά αναφορά στη λεγόμενη “Βαπτισματική θεολογία”. Δεν κατανοεί, άραγε, τη σχέση μεταξύ των κακοδοξιών της “Βαπτισματικής θεολογίας” και της Αγγλικανικής “θεωρίας των κλάδων” και της Βατικάνειας “Αντανακλαστικής πίστης”; Ή μήπως προσπάθησε, για μια ακόμη φορά, να παραπλανήσει τους πιστούς για να δικαιολογήσει την πρόσκληση στον Πάπα να επισκεφθεί την Κύπρο;

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΚΑΙ Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

____________

Αλλά έκανε κάτι χειρότερο από την αποσιώπηση της απαράδεκτης “Βαπτισματικής θεολογίας” ο κ. Καθηγητής! Προσπάθησε έμμεσα να τη δικαιώσει κάνοντας αναφορά στο γεγονός ότι υπάρχει διαφορετική πρακτική στον τρόπο επιστροφής των Παπικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία!

Ορθή διαπίστωση! Οντως! Ορισμένες Εκκλησίες ή και μεμονωμένοι κληρικοί βαπτίζουν τους Παπικούς όταν επιστρέφουν στην Ορθοδοξία! Ακολουθούν δηλαδή, την κανονική “ακρίβεια”. Αλλοι πάλιν τους δέχονται με αναμύρωση όπως η προβλέπει η “οικονομία”. Αλλοι πάλιν υιοθετούν μια πρακτική που είναι πολύ πέραν των πλαισίων των Ιερών κανόνων: Τους δέχονται με απλή ομολογία πίστεως. Και ορισμένοι άλλοι δεν ζητούν από τους προσερχομένους στην Ορθοδοξία αιρετικούς ούτε ομολογία!!!

"ΡΑΒΔΟΣ ΕΝ ΓΩΝΙΑ ΑΡΑ ΒΡΕΧΕΙ!"
____________

Αυτό, όμως, τι αποδεικνύει; Ο κ. Νικολαίδης εξάγει εντελώς αυθαίρετα το συμπέρασμα ότι η διαφορετική πρακτική εισδοχής των Παπικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει πανορθόδοξη απόφαση για τον αιρετικό χαρακτήρα του Παπισμού!!!

Αραγε αυτό είναι το λογικό συμπέρασμα που εξάγεται, από αυτή Βαβυλωνία ή μήπως ότι επικρατεί μεγάλη ανομία και σύγχυση;!

Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΔΙΚΑΙΟ
________________

Αγνοεί ο κ. Καθηγητής ότι πλείστοι όσοι επίσκοποι δεν λαμβάνουν υπόψη τα κωλύματα της ιερωσύνης; Αγνοεί ότι κληρικοί όλων των βαθμίδων χειροτονούνται πολλές φορές παρά την προβλεπόμενη από τους Ιερούς Κανόνες ηλικία; Αγνοεί ότι το επάρατο μεταθετό έχει καθιερωθεί για μακρύ χρονικό διάστημα από πολλλές Ορθόδοξες Εκκλησίες; Αυτό σημαίνει ότι τα κωλύματα της ιερωσύνης δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη; Οτι η προβλεπόμενη από τους κανόνες ηλικία πρέπει να παραθεωρείται ή ότι το μεταθετόν πρέπει να γίνει νόμος ψηφισμένος της Εκκλησίας;

Από πότε έγινε η παρανομία να γίνεται νόμος επειδή υπάρχουν πολλοί παράνομοι; Τι είδους λογική ή θεολογική συνέπεια χαρακτηρίζει αυτή την προσέγγιση;

Αυτά, δυστυχώς, παθαίνει όποιος αναλαμβάνει το ρόλο του προπαγανδιστή και του συνήγορου της παρανομίας αντί να θεολογεί σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας.

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΒΑΠΤΙΣΜΑ (“ΑΚΡΙΒΕΙΑ”)
ή ΜΕ ΧΡΙΣΜΑ (“ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”)

___________________

Γιατί συγχύζει τα ασύγχυτα, ο αγαπητός θεολόγος; Αγνοεί, ότι το βάπτισμα των αιρετικών στη δισχιλιετή ζωή και πράξη της Εκκλησίας ΟΥΔΕΠΟΤΕ θεωρήθηκε αφ’ εαυτού έγκυρο παρά μόνον κατ’ οικονομίαν, σε ορισμένες μόνον περιπτώσεις, και εφ’ όσον(επαναλαμβάνω εφ’ όσον) οι αιρετικοί επέστρεφαν στην Εκκλησία; Οι Κανόνες μιλούν για την ανάγκη ναβαπτίζονται οι αιρετικοί όταν επιστρέφουν στην Εκκλησία και ΜΟΝΟΝ κατ’ οικονομία να γίνονται δεκτοί με χρίσμα. Ολα τα άλλα είναι πρακτικές παρανομίαςπου δεν έχουν κανένα έρεισμα στις κανονικές διατάξεις και στην Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.

Αλίμονον αν θεωρούσαμε τις παρανομίες ως νόμο της Εκκλησίας.

ΠΟΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΙ;
_____________________

Να το πούμε διαφορετικά: Πόσοι κανόνες υπάρχουν τους οποίους οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν τους παραβιάζουν συστηματικά για δεκαετίες ή μερικές φορές για αιώνες; Πόσες αντικανονικές διατάξεις δεν έχουν ακόμη και οι καταστατικοί χάρτες των τοπικών Εκκλησιών; Αυτό σημαίνει ότι οι Κανόνες αχρηστεύθηκαν; Ή μήπως ότι οι αντικανονικές διατάξεις των καταστατικών χαρτών πρέπει να επαναδιατυπωθούν ώστε να είναι σύννομοι με τους Ιερούς Κανόνες;

Αναφέρω ένα παραδειγμα από το χώρο του Πολιτειακού Δικαίου για να γίνει το θέμα ακόμη πιο καθαρό. Πόσοι νόμοι σε όλες τις Πολιτείες δεν ψηφίζονται οι οποίοι είναι αντισυνταγματικοί! Αυτό σημαίνει ότι καταργούνται οι διατάξεις του Συντάγματος ή ότι πρέπει να ακυρωθούν οι νόμοι που αντιβαίνουν τις συνταγματικές διατάξεις;

Είναι δυνατόν να αγνοεί ο κ. Νικολαίδης ότι οι Ιεροί Κανόνες είναι το Σύνταγμα της Εκκλησίας;

Αλλά πέραν των Κανόνων πόσες διατάξεις του Ευαγγελίου ακόμη και αυτόλεκτες Δεσποτικές εντολές δεν καταπατούνται καθημερινά από τη συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και των ευσεβών πιστών; Από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι το Ευαγγέλιο έπαψε να ισχύει; Οτι όσοι τις παραβαίνουν δεν είναι υπόλογοι στο Θεό; Τι είδους παραλογισμός είναι αυτός; Ποιο θεολογικό έρεισμα έχει αυτή η θέση;

Και όμως! Ο κ. Νικολαίδης εξάγει το συμπέρασμα ότι οι Παπικοί δεν καταδικάστηκαν ως αιρετικοί από τη διαφορετική πρακτική εισδοχής των Παπικών στην Εκκλησία!!!

Γιατί;

Από άγνοια;

Ζωηρώς αμφιβάλλουμε! Φοβούμεθα ότι το έκανε για να δικαιολογήσει το πλήθος των παρανομιών που έγιναν κατά την Παπική επίσκεψη.

“ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ”
________________

Ο κ. Νικολαίδης προσπάθησε συστηματικά και έντεχνα να παρουσιάσει ως λίγες τις διαφορές Παπισμού και Ορθοδοξίας και σε κάποια στιγμή μάλιστα ρώτησε: Ποιος είπε ότι δεν έχουμε διαφορές; Και όταν ακροατές της εκπομπής διαμαρτυρήθηκαν και ανέφεραν ότι ο γνωστός οικουμενιστής και νεωτεριστής θεολόγος κ. Πιτσιλλίδης γυρίζει τα κανάλια και παραπληροφεί τους πιστούς ότι δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού επενέβη ο υπεύθυνος της εκπομπής κ. Ποταμίτης για να πει να μη γίνεται ονομαστική αναφορά στο θέμα!!! Αλλά πώς να μη γίνει ονομαστική αναφορά αφού ο κ. Νικολαίδης ρώτησε: Ποιος λέγει ότι δεν υπάρχουν διαφορές;

Αλλωστε σε τελευταία ανάλυση τον κ. Πιτσιλλίδη σε τι τον χρειαζόμαστε όταν ο κ. Νικολαίδης πέρασε ακριβώς τα ίδια μηνύματα με πολύ πιο τορνευμένο τρόπο για να μην προκαλέσει αντιδράσεις;

Αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα που πρέπει να σχολιάσουμε αναφορικά με την απαράδεκτη συνέντευξη του κ. Νικολαίδη στο ΡΙΚ 3.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΚΩΦΕΥΕΙ

ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ


Ὁ ἐπί αἱρέσει καταγγελλόμενος καὶ ἐλεγχόμενος

Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος δὲν ἀποπτύει τὴν αἵρεση,

ἀλλὰ ἀπαντᾶ μὲ ὕβρεις καὶ ψευδολογίες


Ο ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ:

ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ, Ή ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ


Ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ, ἔστειλε ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διὰ τῆς ὁποίας τὴν πληροφορεῖ ὅτι μαθαίνοντας γιὰ τὶς αἱρετικὲς τοποθετήσεις τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας ἔχει μείνει «ἄναυδος καὶ ἐμβρόντητος ἐκ τῆς πελωρίας ἐκκλησιολογικῆς ἐκτροπῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου» κ. Χρυσοστόμου. Δηλώνει ὅτι: ἐσιώπησα «ἐπὶ 8μηνον προσευχόμενος καὶ ἀναμένων τὴν ἐπισήμανσιν τοῦ δεινοῦ αὐτοῦ ἐκκλησιολογικοῦ ἀτοπήματος ὑπὸ ἀρχαιοτέρων… συνεπισκοπῶν μου, ἵνα μὴ παραμένη ἐπισήμως ἐκπεφρασμένη ἡ ἄστοχος καὶ βλάσφημος αὕτη, …ἐκκλησιολογικὴ τοποθετησις» τοῦ κ. Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία κατηγγέλθη ὑπὸ λαϊκῶν μελῶν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας (καὶ ἐννοεῖ τὴν Μηνυτήριο Ἀναφορὰ πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδό ποὺ κατέθεσε ἡ «Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιάτος”» (ἀλλὰ καὶ ἄλλοι φορεῖς), ἀλλὰ δυστυχῶς οἱ 80 Μητροπολίτες δὲν εὐαισθητοποιήθηκαν νὰ τὴν ἐξετάσουν.


Νὰ θυμήσουμε, ὅτι αὐτὴ τὴν Μηνυτήριο Ἀναφορά, ἐπειδὴ κατετέθη ὑπὸ λαϊκῶν, ἡ Ἱ. Σύνοδος ἀρνήθηκε νὰ τὴν ἐξετάσει ―ὅπως ἔδειξαν τὰ πράγματα― καὶ δὲν ἀπάντησε (θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ) πρὸς τοὺς λαϊκοὺς ποὺ τὴν κατέθεσαν, παρουσιάζοντας ἄλλη μία φορὰ τὸ πρόσωπο ἑνὸς ἐξουσιαστικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος, ποὺ θεωρεῖ τὴν Ἐκκλησία «τσιφλίκι» τῶν Ἐπισκόπων, ὑποτιμώντας βάναυσα, ἀπαξιώνοντας καὶ περιθωριοποιώντας τὸ λαϊκὸ στοιχεῖο τῆς Ἐκκλησίας καὶ πληγώνοντας τὴν Ὀρθοδόξη Συνοδικὴ Ἐκκλησιολογία. Μόλις, ὅμως, ἐτέθη τὸ θέμα ἀπὸ κάποιον Ἐπίσκοπο, ἄρχισε ἡ Ἱ. Σύνοδος νὰ ἐξετάζει τὸ θέμα· κάτι κινήθηκε· ἄρχισε μία διαδικασία ἀνταλλαγῆς Ἐπιστολῶν. Αὐτὸ ἀσφαλῶς μᾶς χαροποιεῖ καὶ μᾶς δίνει κάποιες ἐλπίδες, ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξει μιὰ Συνοδικὴ ἀντίδραση ἐναντίον τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀρκεῖ νὰ συνεχιστεῖ, μὲ τὴν εὐλογία καὶ τὴν οἰκονομία τοῦ Χριστοῦ, πρὸς τὴν σωστὴ κατεύθυνση.


Βέβαια, τὸ μεγάλο πρόβλημα τὴ στιγμὴ αὐτὴ δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν ἀπαντητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἀπάντηση ποὺ ἤδη ὁ θεολόγος καὶ φιλόλογος κ. Τελεβάντος χαρακτήρισε ὡς «ἀθεολόγητη, προπετῆ, κουτσομπολίστικη, γεμάτη ψεύδη, ἐμπαθῆ, κακοήθη, μικροπρεπῆ, ἀνάξια ὄχι μόνον ἐπισκόπου ἀλλὰ κάθε ἀνθρώπου ποὺ σέβεται στοιχειωδῶς τὸν ἑαυτὸ του», καὶ ἀπὸ ὅσα θὰ ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια, ἀποδεικνύονται ἐξαιρετικὰ εὔστοχοι οἱ χαρακτηρισμοί του.


Α. Ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος δηλώνει ὅτι μὲ τὴν Ἐπιστολή του αὐτὴ (ποὺ ἀπευθύνει πρὸς τὸν Προεδρο τῆς Ἱ. Συνόδου) θὰ δώσει διευκρινήσεις «στὶς ἀμφιβολίες ποὺ ἐκφράζει ὁ Σεβ. Κυθήρων, σχετικὰ μὲ τὴν ὀρθοφροσύνη μου καὶ τὴν ὀρθοδοξία μου». Μὲ τὶς διευκρινήσεις, ὅμως, ποὺ δίδει ἐπιτείνει τὶς ἀμφιβολίες γιὰ τὴν «ὀρθοφροσύνη» καὶ τὴν «ὀρθοδοξία» του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀξιοπιστία του.


1) Δηλώνει ὅτι κατὰ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου 2009 «οὐδεμία ἐξεφράσθη ἀμφισβήτηση γιὰ τὶς θέσεις τὶς ὁποῖες διετύπωσα, οὔτε κάποια ἐπιφύλαξη ἐξεδηλώθη, γιὰ τὶς ἐκκλησιολογικές μου τοποθετήσεις, τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀνέπτυξα, ἐξ ἀφορμῆς σχετικῆς ἐρωτήσεως τοῦ Σεβ. Πειραιῶς». Ὅμως, ἄλλη εἶναι ἡ ἀλήθεια. Πρίν, κατὰ καὶ μετὰ τὴν Ι.Σ.Ι. ἀμφισβητήθηκε ἔντονα ἡ καταλληλότητα τοῦ Μεσσηνίας ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸν Διάλογο μὲ τοὺς παπικοὺς στὴν Πάφο τῆς Κύπρου. Σγκεκριμένα:


(Ι) Ὁ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, γιὰ πρώτη φορὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες ―ἀπὸ ὅσο γνωρίζουμε― καὶ ἐπειδὴ ἀνησυχοῦσε καὶ ἀμφέβαλε γιὰ τὶς θέσεις τῶν ἐκπροσώπων μας στὸν Διάλογο Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καὶ Ἀχαΐας, ἀπέστειλε ἐπιστολὴ ―πρὶν ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας― πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, στὴν ὁποία παρακαλεῖ, ὅπως «γνωστοποιήσητε ἐὰν ἐδόθη εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἡ ὀρθὴ-ὀρθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εἰς ἣν δέον νὰ παραμείνουν ἀμετακίνητα».


(ΙΙ) Ὡσαύτως, ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, μὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, μὲ εὔσχημο τρόπο ἐκφράζει τὴν ἴδια ἀνησυχία. Γράφει: «φρονῶ ὅτι, δέον ὅπως συζητηθῆ θεολογικῶς τὸ θέμα ὑπὸ τῆς Σεπτὴς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καὶ τοποθετηθῆ καὶ ἐκφρασθῆ σαφῶς ἐπ’ αὐτοῦ τὸ Ἱερὸν Σῶμα, οὕτως ὥστε ὁ ἡμέτερος Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος, ὅστις διακρίνεται διὰ τὴν θεολογικήν του ἐπάρκειαν, εὐρυμάθειαν καὶ ὀρθοκρισίαν, ἐνισχυθῆ ἐν τῇ τελικῇ διαμορφώσει τοῦ κοινοῦ κειμένου τῆς ὡς εἴρηται Διεθνοῦς Συνελεύσεως».


(ΙΙΙ) Ἐπίσης, ἡ ἐφημ. «Στῦλος Ὀρθοδοξίας» (τ. 104, Σεπ. 2009), ἔχει τὶς ἴδιες ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸν Μεσσηνίας. Γράφει: «Δὲν εἶναι μάλιστα τυχαῖο ὅτι τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θὰ ἀντιπροσωπεύσουν ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἔκρυψε τὶς φιλοπαπικές του θέσεις».


(IV) Τὰ διάφορα ἰστολόγια (χωρὶς νὰ ὑπάρξει διάψευση ἀπὸ τὴν Ι.Σ.Ι.) μιλοῦσαν γιὰ διαφωνίες καὶ ἐπιφυλάξεις μέσα στὴν Ἱεραρχία γιὰ τὸν Μεσσηνίας καὶ τὸν Ἀχαΐας τόσο ἔντονες, ὥστε καὶ οἱ δύο τους νὰ ἀπειλήσουν πὼς θὰ παραιτηθοῦν! Τὸ ἰστολόγιο thriskeftika.blogspot.com μὲ τίτλο: «Ἀποστέλλει τελικὰ ἐκπροσώπους στὸ Διάλογο τῆς Κύπρου ἡ Ἱεραρχία» γράφει: «Καὶ παρὰ τὴ χθεσινὴ σαφῆ διαφωνία πολλῶν ἐξ αὐτῶν μὲ τὴ γραμμὴ τοῦ Πατριάρχη, μὲ πρῶτο τὸ Μητροπολίτη Πειραιῶς, τὸ τελικὸ Ἀνακοινωθὲν ποὺ ἐξέδωσε ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀπογοητεύει τὸν πιστὸ λαό. Καὶ τοῦτο γιατί: Ἀποστέλλονται τελικὰ στὴν Κύπρο ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» ὁ Μεσσηνίας καὶ ὁ Ἀχαΐας «γιὰ συμμετοχὴ στὸ Διαλογο μὲ τοὺς παπικούς...» (com/2009/10/blog-post_6845.html).

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, ἐπιμένει ὁ Μεσσηνίας ὅτι δὲν ὑπῆρξε καμία «ἀμφισβήτηση γιὰ τὶς θέσεις» του;


2) Μετὰ τὴν Συνάντηση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς στὴν Πάφο, γράφει στὴν ἐπιστολή του ὁ Μεσσηνίας πώς, ὡς μέλος τοῦ συγκεκριμένου Διαλόγου, κατέθεσε Ἔκθεση πεπραγμένων.


(Ι) Ὅμως, οὔτε ἡ Ἱ. Σύνοδος, οὔτε ὁ ἴδιος ἐνημέρωσαν τὸν λαό, τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν Ἔκθεση αὐτή. Ἀπαγορεύεται νὰ γνωρίζει ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ τὴν ἔκθεση τοῦ Μεσσηνίας; Εἶναι ἀπόρρητη καὶ γιὰ ποῖον λόγο; Γιατί δὲν τὴν δημοσιεύουν στὴν ἰστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ διαπιστώσουμε κι ἐμεῖς ―ἐκτὸς τῶν ἄλλων― ποιές ἐξηγήσεις δίδει γιὰ τὶς συμπροσευχές, ποὺ ἐκεῖ ἔγιναν καὶ κατηγορήθηκε ὅτι συμμετεῖχε σὲ αὐτές; Ἡ Ὁδηγία τῆς Ι.Σ.Ι. ἦταν σαφὴς (Ἀνακοινωθὲν 15/10/2010): «Ὁ Διάλογος πρέπει νὰ συνεχισθεῖ, μέσα ὅμως στα ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικὰ καὶ κανονικὰ πλαίσια»), τὰ ὁποῖα ὡστόσο ὁ Μεσσηνίας παρέβη. Πῶς, λοιπόν, ἐνῶ παρέβη τὴν Ὁδηγία τῆς Ι.Σ.Ι. γιὰ μὴ συμπροσευχές, τοῦ ἐδόθησαν συγχαρητήρια, ὅπως ἰσχυρίζεται, ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Νικοπόλεως; Μήπως καὶ ὁ κ. Μελέτιος συμμερίζεται τὶς ἀπόψεις τοῦ Μεσσηνίες καὶ υἱοθετεί τὶς συμπροσευχές; Δὲν τὸ πιστεύουμε, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση της ἀλήθειας, θὰ πρέπει ὁ ἴδιος νὰ δώσει τὶς δέουσες ἐξηγήσεις!...


(ΙΙ) Ὡς ἄριστος τεχνίτης τῆς παραπληροφόρησης, λοιπόν, ὁ Μεσσηνίας ἀπαντᾶ μόνο σὲ ἐκεῖνα ―ἀπὸ ὅσα τοῦ καταλογίζονται― ποὺ μπορεῖ μὲ ἀοριστολογίες νὰ παρακάμψει, ὥστε νὰ δημιουργήσει ἐντυπώσεις ὑπὲρ αὐτοῦ. Ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ δώσει ἐξηγήσεις ὄχι μόνο γιὰ ὅσα εἶπε στὴ Μικτὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου στὴν Πάφο, ἀλλὰ γιὰ ὅσα ἔκανε: τὴν παραβάση, δηλαδή, τῶν Ὁδηγιῶν τῆς Ι.Σ.Ι. γιὰ μὴ συμπροσευχή. Αὐτὸ ὅμως τὸ παρακάμπτει, δὲν τὸ ἀπαντᾶ καθόλου, παρὰ τὴν διαβεβαίωσή του ὅτι θὰ ἀπαντήσει στὶς «ἀμφιβολίες» τοῦ Κυθήρων «σχετικὰ μὲ τὴν ὀρθοφροσύνη μου καὶ τὴν ὀρθοδοξία μου». Ἀλλὰ εἶναι ἀναγκαῖο νὰ παραθέσει στὴ δημοσιότητα τὸ κείμενο τῆς Ἐκθέσεώς του, γιὰ νὰ μάθουμε τί γράφει καὶ νὰ κατανοήσουμε ἂν οἱ «ἐκκλησιολογικές» του «τοποθετήσεις στὸ συγκεκριμένο Διάλογο» διορθώθηκαν.


Β. Ἐρχόμαστε τώρα στὰ ὅσα γράφει ὡς πρὸς τὸν σεβαστὸ καθηγητὴ κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη.


1. Γράφει ὁ Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, στὴν προσπάθειά του νὰ καταρρίψει τὶς αἰτιάσεις τοῦ Μητροπολίτη Κυθήρων: «Ὁ κ. Σεραφεὶμ ἐξέφρασε μία ἐπιφυλάξη γιὰ τὴν ὀρθοδοξία μου. Ὅμως», συνεχίζει, «τὴν ἐπιφύλαξη τοῦ Σεβ. Κυθήρων δὲν τὴν ἔχει ἐκφράσει μέχρι σήμερα οὔτε προφορικά, οὔτε γραπτὰ ὁ Ἐλλογιμ. Καθηγητὴς κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, …μὲ τὸν ὁποῖον κατ’ ἐπανάληψιν ἐπικοινώνησα τόσο τηλεφωνικὰ ὅσο καὶ διὰ ζώσης ἐξ ἀφορμῆς πανεπιστημιακῶν θεμάτων καὶ ὑποχρεώσεων». Ἄρα, ἐρωτᾷ, «ἕνα τέτοιου εἴδους σοβαρὸ ἐκκλησιολογικὸ ἀτόπημα» (γιὰ τὸ ὁποῖο κατηγορεῖται) «πέρασε ἀπαρατήρητο ἀπὸ τὸν καταξιωμένο Καθηγητὴ τῆς Δογματικῆς» κ. Τσελεγγίδη «καὶ ἀσχολίαστο;».


Ἀσφαλῶς καὶ ὄχι. Ὁ κ. Τσελεγγίδης ἀντέκρουσε τὸν Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, σὲ ὅσα αἱρετικὰ διατύπωσε. Ἂς δοῦμε ὅμως τί ἔγραψε ὁ Μεσσηνίας: «Ἡ Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία ἀνήκει, εἰς τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται στὸ Συμβολο Νικαίας-Κων/λεως» (Περιοδ. «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», τ. 8, 2009), ἀφήνοντας νὰ ἐννοηθεῖ ἡ ὕπαρξη καὶ ἄλλων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖες συνανήκουν καὶ συναποτελοῦν τὴν ΜΙΑ Ἐκκλησία. Τὴν θέση δὲ αὐτὴ ἐπαναλαμβάνει ὁ Μεσσηνίας καὶ στὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν κ. Δημ. Τσελεγγίδη. Γράφει: «…δὲν κατανοῶ εἰς τί ἔγκειται ἡ ἐπιφύλαξή σας καὶ “τὸ ἐκκλησιολογικὸ ἀπαράδεκτο καὶ ἀντιφατικό”. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι Μία καὶ Ἀδιαίρετη, πρὶν τὸ σχίσμα, σήμερα εἶναι διηρημένη[1], ἀφοῦ βρισκόμαστε σὲ σχίσμα, αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει τὸ περιεχόμενο τῆς §41 τοῦ Κειμένου τῆς Ραβέννας».


Ἐκλαμβάνει αὐθαιρέτως ὁ Μεσσηνίας ὡς ἰσάξιο ―ἂν ὄχι σημαντικότερο― τῶν Πατερικῶν Κειμένων, τὸ ἀθεολόγητο Κείμενο τῆς Ραβέννας, ποὺ ὁπωσδήποτε δὲν ἔτυχε ὡς τώρα ἐπισήμου Συνοδικῆς ἐγκρίσεως, καὶ «θεολογεῖ» βάσει αὐτοῦ!!! Ἐπίσης ἄξιο παρατηρήσεως καὶ στιγματισμοῦ εἶναι καὶ ὁ δόλος ποὺ ὑποκρύπτει στὴν ἔκφρασή του: «ἡ Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία ἀνήκει, εἰς τὴν Μία…Ἐκκλησία, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται στὸ Συμβολο Νικαίας-Κων/λεως», ἀφοῦ δι’ αὐτῆς τῆς ἐκφράσεως «κρύπτει» τὴν αἵρεση, παρουσιάζοντάς την ὡς ἀπορρέουσα ἀπὸ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως! Σπεσιαλίστας ὁ καὶ πανεπιστημιακὸς κ. Σαββᾶτος στὴν πλαστογράφηση καὶ παραποιήση καὶ διαστροφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας!


Ἡ αἱρετικὴ αὐτὴ θέση τοῦ Μεσσηνίας (ὅπως ἤδη ἀναφέραμε) ἐπιβεβαιώνεται καὶ ἀπὸ τὸν Διαλογο ποὺ εἶχε μαζί του, κατὰ τὴν Συνεδρία τῆς Ἱεραρχίας (Ὀκτώβριος 2009), ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος «τὸν προκάλεσε (νὰ πεῖ) ἂν πιστεύη ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία. Καὶ ὁ κ. Χρυσόστομος (σ.σ. ἐπανέλαβε) ὅτι εἶναι Μία, ἀλλὰ διῃρημένη. Καὶ τοῦ ἀπάντησε ὁ Πειραιῶς ὅτι εἶναι λάθος του νὰ πιστεύη τέτοια. Ἡ Μία Ἐκκλησία, δὲν διαιρέθηκε ποτέ, ἀλλὰ ὑπάρχει πάντοτε ἐπὶ τῆς γῆς». Δηλαδή, ὁ Μεσσηνίας κάνει «ὁμολογία» ξεκάθαρη τῆς αἱρετικῆς θεολογίας τῶν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν» καὶ τῶν «δύο πνευμόνων».


Σὲ αὐτά, ὁ κ. Τσελεγγίδης ἔχει διατυπώσει τὴν Ὀρθόδοξη θέση; Ἀσφαλῶς, καὶ εἶναι ἡ ἀκριβῶς ἀντίθετη θέση ἀπὸ ἐκείνη τοῦ κ. Χρυσοστόμου. Παραθέτουμε τὴν §13 τοῦ κ. Τσελεγγίδη, στὴν ὁποία ἀναφέρεται ὁ Μεσσηνίας: «Θεολογικά, ἀτυχῶς, ἡ Μικτὴ Διεθνὴς Ἐπιτροπὴ στὴν παράγραφο 41 θεωρεῖ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σήμερα διῃρημένη καὶ κάνει λόγο γιὰ “τὴν περίοδο τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας”, τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τοῦτο ὅμως εἶναι ἐκκλησιολογικῶς ὄχι μόνον ἀπαράδεκτο, ἀλλὰ ἔρχεται καὶ σὲ ἐσωτερικὴ ἀντιφάση πρὸς τὸ ἴδιο τὸ κοινὸ Κείμενο, ἀφοῦ στὴν παραγραφο 32, ὅπως εἴδαμε, ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖται ὡς “μία καὶ ἀδιαιρετος”». (Τί συμβαίνει: δὲν καταλαβαίνει ὁ πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς κ. Σαββᾶτος τὰ κείμενα, ἢ ψεύδεται;). Ἐπίσης, ὁ κ. Τσελεγγίδης στὴν πρόσφατη ἡμερίδα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς ἦταν σαφής, σχετικὰ μὲ τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας: δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει Μία, ἀλλὰ ταυτόχρονα διῃρημένη Ἐκκλησία ἐξαιτίας τοῦ Σχίσματος. Ἂς ρωτήσει ὁ κ. Σαββᾶτος καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ποὺ ἦταν παρὼν στὴν Ἡμερίδα.


Τέλος, ὁ κ. Τσελεγγίδης ἔχει δημοσιεύσει τελευταῖα στὸ περιοδικὸ «Ἐν Συνειδήσει» (ἔκδοση Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου) ἕνα ξεκάθαρα ὀρθόδοξο, πειστικότατο καὶ ἀξιολογότατο ἄρθρο μὲ τίτλο «Εἶναι οἱ Ἑτερόδοξοι μέλη τῆς Ἐκκλησίας;». Στὸ ἄρθρο αὐτὸ τοποθετήθηκε ὁ Μεσσηνίας, ἀλλ’ ὡς διαφωνῶν μὲ τὴν διαυγῆ ὀρθοδόξη ἐκκλησιολογία ποὺ ἐκφράζει ὁ κ. Τσελεγγίδης στὸ κρίσιμο σημεῖο, στὸ ἂν δηλαδή, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ καὶ ἀδιαίρετη (Ὀρθοδόξη θέση) ἢ διηρημένη, ὅπως κακόδοξα ὑποστηρίζει ὁ κ. Χρυσόστομος Σαββᾶτος.


Ὁ Μεσσηνίας, λοιπόν, πάλι παραπλανᾶ. Ἴσως, σκέφτηκε: «Ποῖος θὰ τὸ ψάξει τώρα; Κι ἂν κάποιος μοῦ παραθέσει τὶς θέσεις τοῦ Τσελεγγίδη, θὰ τοῦ πω: «ἐγὼ ἰσχυρίστηκα πὼς δὲν ἀπάντησε προσωπικὰ σὲ μένα». Ναί, ἀλλὰ ὁ Μεσσηνίας γνωρίζει ὅτι ἔχει ἀπαντήσει ὁ κ. Τσελεγγίδης. Ἀπὸ ποῦ; Μὰ ἀπὸ τὴν Μηνυτήριο Ἀναφορὰ τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (ΦΕΚΦ), μέσα στὴν ὁποῖα παρατίθενται οἱ Ὀρθόδοξες θέσεις γιὰ τὸ θέμα ποὺ ὁ Μεσσηνίας κακοποιεῖ, καὶ γι’ αὐτὸ μιλάει ἀπαξιωτικὰ γιὰ τὴν Ἕνωσή μας. Ἀλλὰ αὐτὸ ἔλλειπε τώρα, νὰ περιμέναμε «πιστοποιητικὸ» Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν ἐπὶ αἱρέσει καταγγελλόμενο καὶ ἐλεγχόμενο κ. Σαββᾶτο!...


2. Στὴ συνέχεια καταφέρεται ὁ Μεσσηνίας μὲ σφοδρότητα καὶ ὑποτιμητικὸ τρόπο κατὰ τοῦ Κυθήρων κ. Σεραφείμ. Γράφει: «Ἐὰν ὁ Σεβ. Κυθήρων εἶχε διαβάσει σωστὰ ὁ ἴδιος, τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν τοῦ καθηγητὴ Ἰωάννου Καρμίρη καὶ τὰ ὅσα ἀναφέρω ἐγὼ στὴ συγκεκριμένη παράγραφο, περὶ Ἑνότητος καὶ Καθολικότητας τῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα τῆς Ὀρθοδόξης Ἐκκλησίας δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ ἀναφέρει ὡς κατηγορητήριο τὰ ὅσα διαλαλεῖ».


Δὲν γνωρίζουμε ποιό συγκεκριμένο κείμενο τοῦ Καρμίρη ἐπικαλεῖται ὁ Μεσσηνίας. (Ἂν καὶ πανεπιστημιακὸς ἀποστρέφεται τὶς παραπομπὲς ποὺ θὰ τεκμηρίωναν τὰ γραφόμενά του!) Τὸν ἐρωτοῦμε, ὅμως: Σὲ μία τόσο σοβαρὴ καταγγελία, μὲ τὴν ὁποία ζητεῖται ἀκόμα καὶ ἡ καθαίρεσή του, γιατὶ δὲν ἀναφέρει τὸ συγκεκριμένο κείμενο τοῦ Καρμίρη, ὥστε νὰ φανεῖ τὸ ἄδικο ὅσων τὸν κατηγοροῦν; Μήπως ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει ἢ εἶναι ἀποσπασματικὸ καὶ δὲν ἐκφράζει τὴν ὅλη ἐκκλησιολογία τοῦ Καρμίρη; Μήπως ἐπειδὴ γνωρίζει ὁ Μεσσηνίας, ὅτι κι ἂν ὑπάρχει τέτοιο κείμενο, ἐὰν δὲν συμφωνεῖ μὲ τοὺς Πατέρες, καμία ἰσχὺ δὲν ἔχει, καὶ μόνον ὡς ἀπροσανατολιστικὸ τῆς συζήτησης μπορεῖ νὰ λειτουργήσει;


3. Καὶ συνεχίζει τὴν ἐμπαθῆ καὶ παραπλανητικὴ ἐπιθεσή του ὁ Μεσσηνίας: «Δυστυχῶς», γράφει, «ὁ Σεβ. Κυθήρων μαθαίνει τὴν Ὀρθοδόξῃ Ἐκκλησιολογία ἀπὸ δεύτερο χέρι, ἀπὸ τὴν αὐτοαποκαλουμένη “Φιλορθόδοξη Ἕνωση Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”, τὴν ὁποίαν κανένα ἐπίσημο ἐκκλησιαστικὸ ὄργανο (συνοδικὸ) δὲ τῆς ἔχει ἀναγνωρίσει τὴν “φιλορθοδοξία” της, παρὰ μόνο τὸ ἄλλο αὐτοχαρακτηριζόμενο προπαγανδιστικό του ὄργανο “Ὀρθόδοξος Τύπος”, πολλῷ μᾶλλον ὅταν προεδρεύει αὐτοῦ τοῦ Σωματείου ἕνας πρῴην ρωμαιοκαθολικός, προσήλυτος στὴν Ὀρθοδοξία, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἔκδοση δῆθεν ἀντι-οἰκουμενιστικῶν βιβλίων ἀλλὰ καὶ οἰκουμενιστικῶν (βλ. “Ἡ θεολογία τοῦ Ἰωάννου Ζηζιούλα”) (!!!), προσπαθεῖ νὰ ἐμφανιστεῖ ζηλωτὴς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ πολέμιος τοῦ παπισμοῦ, ἀπὸ τὰ σπλάγχνα τοῦ ὁποίου βέβαια προέρχεται καὶ ποὺ θὰ συνεχίζει νὰ ἐπιχειρηματολογεῖ μὲ ὅρους καὶ προϋποθέσεις ρωμαιοκαθολικῆς ἐκκλησιολογίας, μάλιστα “ἀθροιστικοῦ τύπου”, ἀφοῦ αὐτὴν τὴν ἐκκλησιολογία, τοῦ ιθ΄ αἰῶνος, διδάχθηκε στὰ σεμινάρια τῆς Δύσης».


Θὰ ἀποφύγουμε νὰ ἀπαντήσουμε ἐκτενῶς, σὲ ὅσα προσβλητικά, βάναυσα καὶ ψευδῆ γιὰ τὴν προσωπικότητα τοῦ προέδρου τῆς Φ.Ε. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» ἀναφέρει ὁ Μεσσηνίας. Τί νὰ ἀπαντήσει κανεὶς σὲ ἀνυπόστατες ὕβρεις, οἱ ὁποῖες ἐκφράζονται ἀπὸ ἕναν Ἐπίσκοπο, ποὺ φαίνεται ὅτι ἔχει ἀπωλέσει ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πίστη του καὶ τὴν ψυχραιμία του. Αὐτὰ μόνον σὲ ἕνα ποινικὸ δικαστήριο θὰ μποροῦσαν νὰ ἐξετασθοῦν.


Ἐρχόμαστε, λοιπόν, στὴν οὐσία τῶν κατηγοριῶν.


(Ι) Γράφει ὁ Μεσσηνίας, πὼς ὁ πρόεδρος τῆς Φ.Ε. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» ποὺ ―ὅπως ἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ― συνέταξε τὴ Μηνυτήριο Ἀναφορά, «ἐπιχειρηματολογεῖ μὲ ὅρους καὶ προϋποθέσεις ρωμαιοκαθολικῆς ἐκκλησιολογίας, μάλιστα “ἀθροιστικοῦ τύπου”, ἀφοῦ αὐτὴν τὴν ἐκκλησιολογία, τοῦ ιθ΄ αἰῶνος, διδάχθηκε στὰ σεμινάρια τῆς Δύσῃς». Ὅμως:


(α) Ἡ Μηνυτήριος Ἀναφορὰ ἐγράφη ἀπὸ θεολόγο, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴ συνδρομὴ δικηγόρου, γνώστη τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν προεδρο τῆς Φ.Ε. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», ὁ ὁποῖος ὡς ἐκ τῆς ἰδιότητάς του τὴν μελέτησε, ὑπέδειξε ἐλάχιστες λεκτικὲς διορθώσεις καὶ τὴν προσυπέγραψε. Εἶναι, λοιπόν, κακόβουλα καὶ ψευδῆ, ὅσα ἡ γραφίδα τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας κακοβούλως καὶ ἀμετροεπῶς κακογράφησε.


(β) Ἄρα, τὸ κείμενο τῆς Μηνυτήριας Ἀναφορᾶς, ἔχει Ὀρθόδοξες προϋποθέσεις, ὄχι μόνο ὡς ἐκ τοῦ συγγράψαντος αὐτὸ θεολόγου, ἀλλὰ κυρίως γιατὶ στηρίζεται στὴν ἐκκλησιολογία καὶ τὴ θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Μεσσηνίας ―ἐπειδὴ δὲν μπορεῖ νὰ καταρρίψει τὶς θεολογικὲς θέσεις του, ποὺ ἀποδεικνύουν τις αἱρετικὲς διδασκαλίες τοῦ ἰδίου― καταφεύγει στὴν κατασυκοφάντηση τοῦ προέδρου, ἀλλὰ καὶ στὴν κατασυκοφαντήση τοῦ συνεπισκόπου του, προσπαθώντας νὰ τὸν ἀποδείξει ἄσχετο μὲ τὴν θεολογία!


(γ) Ὁ πρόεδρος τῆς Φ.Ε. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», οὐδέποτε ὑπῆρξε συνειδητὸ μέλος τοῦ Παπισμοῦ, οὔτε σπούδασε, οὔτε καθ’ οἱονδήποτε τρόπο φοίτησε σὲ σεμινάρια τῆς Δύσεως, ὅπως πάλι ψευδῶς ἀφήνει ὁ Μεσσηνίας νὰ ἐννοηθεῖ. Ἡ κακοπιστία καὶ διαβολή, μάλιστα, τοῦ Μεσσηνίας κατὰ τοῦ προέδρου τῆς ΦΕΚΦ καταδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ πρόεδρος σὲ κείμενο τῆς ΦΕΚΦ σχετικὰ μὲ τὴν περιβόητη κακοήθη καὶ συκοφαντικὴ τηλεοπτικὴ συνεντεύξη τοῦ Πάφου κ. Γεωργίου ὁ ὁποῖος τὸν κατηγοροῦσε συνειδητὰ ψευδῶς ὡς «γενίτσαρο πρῴην παπικὸ ἱερέα», εἶχε πληροφορήσει κάθε ἐνδιαφερόμενο —καὶ βεβαίως τὸν Μεσσηνίας— ὅτι προέρχεται ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς ἀθεΐας καὶ ὅτι εἶχε ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπὸ τὸν Παπισμό, ἤδη ἀπὸ πολὺ νεαρὴ ἡλικία. Ὡστόσο ὁ Μεσσηνίας ἐκφράζει ἀπροκάλυπτα τὴν πικρία του καὶ τὸν θυμό του, βάσει ἑνὸς ἰδιότυπου λατινόφρωνος ρατσισμοῦ, γιατὶ ἕνας πρῴην παπικὸς καὶ πρῴην ἄθεος μετεστράφη καὶ ἐπέστρεψε στὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας τῆς ὁποίας δυστυχῶς «Ἱεράρχης» τυγχάνει ὁ κ. Σαββᾶτος· καὶ ὁ περισπούδαστος «ὀρθόδοξος» ἐπίσκοπος καὶ θεολόγος καὶ καθηγητὴς παραθεωρεῖ βάναυσα —ὡς συνέπεια τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν του περὶ «κλάδων» καὶ «πνευμόνων», διαστρέφοντας αὐτὸ τοῦτο τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο— τὸ καθοριστικῆς σημασίας γιὰ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας εὐαγγελικὸ παράγγελμα: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατε πότε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀποθέσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους…» (Κολοσ. 3, 5-9).


Ἐπ’ εὐκαρία καὶ ἐν ὄψει τοῦ ἀνωτέρω εὐαγγελικοῦ χωρίου, πρέπει νὰ ἐνημερώσουμε τὸν Μεσσηνίας κ. Σαββᾶτο, ὅτι δὲν δώσαμε τὴν δέουσα συνέχεια στὶς τηλεφωνικὲς ἀπειλὲς καὶ ὕβρεις καὶ χυδαιολογίες ποὺ ὁ πρόεδρος καὶ ὁ γραμματέας τῆς ΦΕΚΦ ἐπανειλημμένως δεχθήκαμε μετὰ τὶς καταγγελίες μας γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη-ἀντιεκκλησιαστικὴ συμπεριφορά του κατὰ τῶν μοναχῶν τῆς ἱερᾶς μονῆς Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης στὴν Καλαμάτα, ἂν καὶ τὸ περιεχόμενο αὐτῶν τῶν ἀσχημιῶν εἶναι καταγεγραμμένο, ὅπως καὶ ὁ τηλεφωνικὸς ἀριθμὸς ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐξεπέμφθησαν!...


(δ) Δὲν θὰ γίνουμε ἐμεῖς συνήγοροι τοῦ Μητροπολίτη Κυθήρων, ἂν καὶ ἐπικροτοῦμε τὴν κινήσή του, διότι δὲν ἔχει ἀνάγκη τῆς συνηγορίας μας. Οὔτε γνωρίζαμε γιὰ τὴν Ἐπιστολή του αὐτή, οὔτε γνωρίζουμε τὸν ἴδιο προσωπικά, οὔτε ἐπικοινωνήσαμε γιὰ τὸ θέμα μαζί του καθ’ οἱονδήποτε τρόπο, οὔτε διὰ μέσου ἄλλου ἀνθρώπου ἢ τεχνολογικοῦ μέσου. Ὅ,τι ἔκανε, λοιπόν, ὁ Σεβασμιώτατος Κυθήρων τὸ ἔκανε μόνος του, καὶ —ὄχι ὅπως μὲ κακεντρέχεια καὶ ψευδῶς ἰσχυρίζεται ὁ Μεσσηνίας— ὡς «φερέφωνο ἄλλων» καὶ «καθ’ ὑπαγορεύση, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι, καὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν ἐντύπωση ὅτι ἐκκλησιολογικὰ ὀρθοφρονοῦν».


Γ. Ἐφ΄ ὅσον, λοιπόν, ὁ Μεσσηνίας δὲν ἀποπτύει τὶς αἱρετικὲς του τοποθετήσεις, —τὶς ὁποῖες κηρύττει γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐν μέσῳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μάλιστα— εἶναι ἐπακόλουθο τῆς πτώσεώς του νὰ ἀκολουθεῖ τὴ συμπεριφορὰ ὅλων τῶν αἱρετικῶν, δηλαδὴ νὰ συμβουλεύει μὲ θράσος τὸν Μητροπολίτη Κυθήρων, ὁ ὁποῖος «ὀρθοτόμησε τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» καὶ νὰ τοῦ συστήνει(!) μὲ ὕφος καρδινάλιου «νὰ ξαναδιαβάσει τὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησιολογία» γιὰ «νὰ ἀποκτήσει τὸ σωστὸ πλαίσιο τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας» καὶ τέλος νὰ τὸν οἰκτίρει γράφων: «φρίξον ἥλιε καὶ στέναξον γῆ» γιὰ τὸ ἀθεολόγητο τοῦ ἀνδρός !!! (δηλ. τοῦ Κυθήρων).


Ἄλλωστε, ἴδιον τῶν λατινοφρόνων οἰκουμενιστῶν εἶναι νὰ υἱοθετοῦν δι’ ἑαυτοὺς τὸ παπικὸ «ἀλάθητο» καὶ νὰ τηροῦν εὐλαβικὰ τὴν ἑωσφορικὴ περὶ ἀλαθήτου ἀποφάση τῆς Α΄ Βατικανῆς Συνόδου (1870), διὰ τῆς ὁποίας καθυβρίζεται καὶ καταργεῖται ὁ Χριστὸς καὶ κουρελιάζεται τὸ ἱερὸν Εὐαγέλιό Του!


Ὥστε ὁ κ. Σαββᾶτος συμβουλεύει τὸν Ὀρθοδοξο Ἱεράρχη νὰ ξαναδιαβάσει μὲ τὸν τὸν «σαββάτειον» αἱρετικὸ τρόπο τὴν ἐκκλησιολογία, γιὰ νὰ καταλήξει κι ἐκεῖνος στὶς αἱρετικὲς δοξασίες του; Δηλαδή, τὸν προτρέπει νὰ ἀποκτήσει κι αὐτὸς αἱρετικὸ φρόνημα; Ὡς ἐκεῖ φθάνει ἡ πνευματικὴ ἀσθένεια καὶ τὸ «θεολογικὸ» βεληνεκές του; Καὶ νομίζει πῶς δὲν θὰ καταγγείλουμε αὐτὴ τὴν προτροπὴ ὡς αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ εἶναι; ὡς προσπάθεια προσηλυτισμοῦ στὶς αἱρετικὲς ἀσέβειές του!!!


Τέλος, ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας —ἐπικαλούμενος μάλιστα τὸ κῦρος τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου— ἐπιτιμᾷ τὸν Μητροπολίτῃ Κυθήρων, ἐπειδὴ ἀσχολεῖται καὶ ζητᾶ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ ἐπὶ 35 χρόνια ἀδικουμένου Μητροπολίτου Ἀττικῆς κ. Νικοδήμου, καὶ τοῦ κάνει μαθήματα Κανονικοῦ Δικαίου, συνιστώντας (ὁ κατηγορούμενος ἐπὶ αἱρέσει Μητροπολίτης Μεσσηνίας) στὸν Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, νὰ διαβάσει ὀρθόδοξα, καὶ ὄχι «μὲ προτεσταντικοῦ τύπου πρεσβειωπικὰ γυαλιὰ» τὸ περὶ ἀκοινωνησίας τοῦ π. Νικοδήμου θέμα καὶ ἔτσι «νὰ κατανοήσει ὁ ἴδιος τὸν τρόπο λειτουργίας τοῦ συνοδικοὺ συστήματος καὶ τὴ θέση καὶ τὸ ρόλο ποὺ ἔχει κάθε ἐπίσκοπος ἐντὸς τῆς Συνόδου»! Ἔτσι κι ἐδῶ, ὁ ἐπὶ αἱρέσει ὑπόλογος ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, παραδίδει μαθήματα καταστρατηγήσης τῶν Ι. Κανόνων καὶ ἐπιμονῆς στὶς ἄδικες Συνοδικὲς ἀποφάσεις τοῦ παρελθόντος.


Δ. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν μπορεῖ πλέον νὰ κωφεύει καὶ νὰ καθεύδει. Καὶ οἱ πέτρες πλέον κεκράξονται. Ἔστω καὶ γιὰ τὰ προσχήματα, ὁ Πρόεδρος αὐτῆς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος ὡς καθ’ ὕλην ἁρμόδιος πρέπει νὰ εἰσάγει —καὶ ὅσοι ἐναπομείναντες ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι, ὅπως ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ κ.ἄ., πρέπει νὰ ἀπαιτήσουν καὶ ἐπιβάλουν— ἄμεσα πρὸς συζήτηση στὴν ἐπικειμένη Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τὸ θέμα τοῦ Μεσσηνίας κ. Σαββάτου, τοῦ κηρύσσαντος γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τὴν αἵρεση ἀκόμη καὶ ἐντὸς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου· αὐτοῦ τοῦ ἐκλεκτοῦ του καὶ δίκην ἐγκαθέτου ποὺ ὁ αἱρετικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἔχει ἐπιβάλει ὡς ἐκπρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Μικτὴ Ἐπιτροπὴ Ὀρθοδόξων καὶ Λατίνων γιὰ νὰ εἶναι ὁ ἀθεολόγητος καὶ ἀνιστόρητος καὶ ἀνίερος «διάλογός» τους ἀπολύτως ἐλεγχόμενος καὶ ποδηγετούμενος ἀπὸ τὶς ἑωσφορικὲς νεοεποχίτικες οἰκουμενιστικὲς δυνάμεις τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς πανθρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἄλλον Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο καὶ ὄχι Οἰκουμενιστή.


Θεσσαλονίκη, 21 Ἰουνίου 2010

Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»

Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης



[1] Δυστυχῶς, ἀντίθετη γνώμη ἔχουν οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ θεολόγοι ἀπὸ τὸν καθηγητή κ. Σαββᾶτο. Ἀντιπροσωπευτικὰ ἀναφέρουμε: α) Τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, ποὺ ἔχει γράψει: «ποτὲ δὲν ὑπῆρχε διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ μόνον χωρισμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν… Εἰς διαφόρους καιροὺς ἀπεσχίσθησαν… οἱ αἱρετικοί…, οἱ ὁποῖοι κατὰ συνέπειαν ἔπαυσαν νὰ εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας». Β) Τὸν π. Γ. Φλωρόφσκυ: ἡ χριστιανοσύνη εἶναι διηρημένη, ἀλλ’ ὄχι ἡ Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ καὶ ὄχι διηρημένη: «Οἱ ὀρθόδοξοι ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἰσχυρίζωνται, ὅτι τὸ μόνο "ἰδιαίτερον" ἢ "διακριτικὸν" χαρακτηριστικὸν τῆς θέσεώς των εἰς "τὴν διηρημένην χριστιανοσύνην" εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἐντελῶς ἰδία κατὰ τὴν οὐσίαν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν ὅλων τῶν αἰώνων καὶ μάλιστα μὲ τὴν πρώτην Ἐκκλησίαν. Ἐν ἄλλαις λέξεσιν, δὲν εἶναι μία Ἐκκλησία, ἀλλ’ ἡ Ἐκκλησία’’».

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου