Σάββατο 5 Ιουνίου 2010






ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ "ΝΙΤΖΑ" ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ!


Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===============

Εκεί που όλοι νομίζαμε ότι κανείς δεν θα πραγματοποιούσε διαμαρτυρία με πανώ εναντίον του Πάπα ξάφνου επτά - όλοι και όλοι - διαδηλωτές εμφανίστηκαν με τα πανώ τους έξω από τη νεόδμητη εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στην Πάφο δυο περίπου χιλιόμετρα μακρυά από την Αγία Ειρήνη όπου έγινε η “οικουμενική ιερουργία” του Πάπα.


ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΝΕΑ ΚΥΠΡΙΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ
______________

Ο Πάπας δεν δίστασε να δηλώσει ότι ήλθε ως ο “διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου”!!!. Παρόλα αυτά συμπροσευχήθηκε μαζί του και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και άλλοι οκτώ ιεράρχες που τα ονόματά τους βέβαια δεν καταχωρήθηκαν, γι’ αυτό τους το επίτευγμα, στο βιβλίο της ζωής αλλά στο παθητικό της Ιστορίας της Εκκλησίας της Κύπρου.
Ποιοι είναι αυτοί οι Ιεράρχες;
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος,
Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος,
Μητροπολίτης Κιτίου Χρυσόστομος,
Μητροπολίτης Ταμασού Ησαίας,
Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος, και
Μητροπολίτης Κωνσταντίας Βασίλειος,
Και μαζί τους οι Θεοφιλέστατοι επίσκοποι:
Χύτρων Λεόντιος,
Αρσινόης Νεκτάριος, και
Νεαπόλεως Πορφύριος.

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΚΛΙΝΑΝ ΓΟΝΥ ΤΩ ΒΑΑΛ;
______________

Ποιοι είναι τώρα οι πιστοί που θεώρησαν καλό να αψηφήσουν κάθε προειδοποίηση και να κατέβηκανμε τα πανώ τους στην Πάφο για να διαμαρτυρηθούν;

Επτά όλοι και όλοι: Τους αναφέρουμε ονομαστικά. Τους αξίζει!
Βαρνάβας Πολυκάρπου, από το κατεχόμενο Βαρώσι και νυν κάτοικος Λεμεσού,
Λούκας Πορφυρίδης, Ελληνοπόντιος, κάτοικος Πάφου,
Νεόφυτος Ευστρατίου, κάτοικος Πάφου,
Παναγιώτης Κυριάκου, από την κατεχόμενη Βουκολίδα νύν κάτοικος Λεμεσού,
Σωφρόνιος Χατζησωφρονίου, κάτοικος Ψεμματισμένου Λάρνακας,
Ελευθερία Κυριάκου, κάτοικος Λεμεσού, και
Σοφία Κωνσταντίνου, κάτοικος Λεμεσού.

ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
_____________

Εχω γράψει στο παρελθόν ότι αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες δεν είναι ότι πιο ενδεδειγμένο για την περίπτωση. Δεν έχω δυσκολία να ομολογήσω ότι αν ήμουν στην Κύπρο δεν θα κατέβαινα στους δρόμους με πανώ. Οχι μόνον γι’ αυτό το θέμα αλλά για οποιοδήποτε θέμα. Δεν είναι στο χαρακτήρα μου να εκφράζω τη συμφωνία ή τη διαφωνία μου ως διαδηλωτής. Οπου υπάρχει πλήθος, συνωστιμός, δεξιώσεις, παρελάσεις, πλήθος, φωνές, κραυγές με πιάνει αλλεργία. Επιπλέον θεωρώ ότι κάποια άλλης μορφής αντίδραση, στη συγκεκριμμένη περίπτωση, θα ήταν πιο ενδεδειγμένη. Πρότεινα λ.χ. στο παρελθόν να γίνει συνέδριο όπου τα θύματα των φραγκοπαπάδων των παιδεραστών φραγκοπαπάδων θα ιστορούσαν τα πάθη τους και έτσι θα υπήρχε πολύ μεγαλύτερη απήχηση από τη διαδήλωση με πανώ.

ΕΥΓΕ ΣΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ!
_________________

Τώρα, όμως, που είδαμε εννέα αρχιερείς με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο να υποδέχονται τον Πάπα ως “διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου” και ως “επίσκοπον της πρεσβυτέρας Ρώμης” δεν διστάζω να ομολογήσω: Αυτοί οι λίγοι, αυτοί οι επτά, αυτοί που τελικά τόλμησαν, έκαναν το χρέος τους. Δεν θα τους ακολουθούσα αν ήμουν στην Κύπρο. Αν ζητούσαν την άποψή μου θα τους καθοδηγούσα σε διαφορετικής μορφής διαμαρτυρία αλλά τώρα που είδα ότι οι εννέα από τους δεκαεπτά αρχιερείς της Εκκλησίας της Κύπρου “χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη και προ παντός χωρίς αιδώ” εξευτέλισαν τα πάντα και την Εκκλησία και την προσωπική τους υστεροφημία ας είναι καλά αυτοί οι επτά γενναίοι πιστοί που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν με το δικό τους τρόπο και έσωσαν την υπόληψη όλων.

ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΑΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΥΣ
____________

Δεν θα αναλύσω με λεπτομέρειες το τραγελαφικό της επέμβασης “Νίτζα” της Κυπριακής αστυνομίας. Ελικόπτερο των δυνάμεων ασφαλείας επεσήμανε επτά πιστούς με πανώ και διμοιρία του ουλαμού καταστολής εγκλημάτων έσπευσε να καταστείλει τον κίνδυνο!!! Και όντως! Κατόρθωσε με τη βία να σπάσει τα πανώ και έτσι ο Αγιότατος προστάτης των παιδόφιλων δεν ενοχλήθηκε από τη θέα πανώ που τον καλωσόριζαν με τον τρόπο τους!!! Οι διαδηλωτές όμως δεν πτοήθηκαν! Προκαλούσαν τους αστυνομικούς να τους συλλάβουν αν κάνουν κάτι παράνομο. Και η απάντηση των αστυνομικών; Τους έβρισαν χυδαία και τους είπαν: “Δεν θα την ξαναπάθουμε όπως την άλλη φορά”. Μνεία φυσικά του περιστατικού τον περασμένο Οκτώβρη όταν με στανιλικό δημοκρατικό ήθος οι φύλακες του νόμου και της τάξεως τραβούσαν από τα μαλλιά και τα γένεια και χτυπούσαν με λύσσα μοναχούς μπροστά στα έκπληκτα μάτια της υφηλίου επειδή τα τηλεοπτικά κανάλια αναμετάδιδαν τη θηριωδία. Και γιατί; Για να τους διώξουν από παρεκκλήσι που προσεύχονταν! Και το αποτέλεσμα; Εγινε ρεντίκολο η πατρίδα μας επειδή η ευγένεια των αστυνομικών έκανε το γύρο του κόσμου!!!

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
















ΑΙΣΧΟΣ!

ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑ ΑΤΙΜΙΑ!


ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΑΤΙΜΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ

ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ


ΚΑΙ ΜΑΥΡΙΣΑΝ

ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΤΟΥΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΙΑ


ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΠΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ



Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=================


Με βαθύτατη θλίψη οι πιστοί παρακολουθούν την επίσκεψη του Αιρεσιάρχη της Ρώμης στα ματωμένα χώματα της Κύπρου.
Παρατηρήσαμε ήδη τα πρώτα αποκαρδιωτικά δεδομένα.

Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ
___________________

Τον Αιρεσιάρχη της Ρώμης υποδέχθησαν στο αεροδρόμιο Πάφου ο Πρόεδρος Χριστόφιας με τη γυναίκα του. Αυτό επιβάλλει το πρωτόκολλο επειδή είναι αρχηγός κράτους προσκεκλημένος επίσημα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στα πλάνα του αεροδρομίου φάνηκαν όμως οι Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος.
Πρώτο ατόπημα.

Ο ΠΑΠΑΣ ΕΙΣΗΛΘΕ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
________________

Ακολούθως στον ναό της Αγίας Κυριακής ο Πάπας σε ειδικό προσευχητάριο που στήθηκε γονάτισε και προσευχήθηκε λες και είναι Ορθόδοξος επίσκοπος ενώ ο Αρχιεπίσκοπος τον ανέμενε στο ναό για να πει την προσευχή του!!!
Δεύτερο ατόπημα.

“ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ ΡΩΜΗΣ”
_________

Το τρίτο ατόπημα:
Ο Αρχιεπίσκοπος προσφώνησε τον Πάπα στην ομιλία του "Αγιότατο επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης”. Επομένως αυτή φορά δεν υπάρχει καμιάδικαιολογία. Δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί πίσω από την παγκοίνως γνωστή αμάθεια και θεολογική του ανεπάρκεια. Διάβαζε από χειρόγραφο την ομιλία και επομένως όχι μόνον ο ίδιος αλλά και ΟΛΟΙ οι επίσκοποι που παρέστησαν έχουν ΑΚΕΡΑΙΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ που διεπράχθη.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ “ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΙΕΡΟΥΡΓΙΑ”
________________

Τέταρτο ατόπημα:
Στην “οικουμενική Ιερουργία” δηλαδή την προχωρημένη συμπροσευχή συμμετείχαν πλην του Αρχιεπισκόπου και άλλοι ορθόδοξοι επίσκοποι.
Ας σημειωθεί ότι τη συμπροσευχή βάφτισαν (άκουσον! άκουσον!) “οικουμενική ιερουργία” για να μην σκανδαλιστούν οι πιστοί (τόσο χαμηλή άποψη έχουν για τη νοημοσύνη μας!).

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΣΧΗΜΙΕΣ
______________

Πέμπτο ατόπημα.
Ο εκφωνητής των ασχημιών που συντελούνται εναντίον της πίστης μας είναι ο γνωστός για πολλά άτοπα θεολόγος - δημοσιογράφος κ. Καπαρής που αναλύει την επίσκεψη καλά δασκαλεμένος τι να πει για να λειάνει και να ωραιοποιήσει τις οικουμενιστικές ασχημίες.

ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ
_____________

Εκτο ατόπημα.
Στη συνέχεια στον αρχαιολογικό χώρο στην “Οικουμενική Ιερουργία”, χορός ιεροψαλτών με χοράρχη τον κ. Χρίστο Αριστείδου έψαλλε τα απολυτίκια των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα, και το απολυτίκιο της εορτής της Πεντηκοστής, η γενέθλια μέρα της Εκκλησίας του Χριστού.
Αλλη μια απόδειξη ότι δέχθηκαν τον Πάπα ως αληθινό επίσκοπο της Εκκλησίας και όχι ως Αιρεσιάρχη.
Εκκλησιαστικούς ύμνους έψαλλε και η χορωδία των Καθολικών.
Μιλούμε δηλαδή για προχωρημένης μορφής συμπροσευχή.


Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ “ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΙΕΡΟΥΡΓΙΑΣ”
____________

Εβδομο ατόπημα.
Ας σημειωθεί ότι ο χώρος της Αγίας Κυριακής ήταν η έδρα της Επισκοπής Πάφου μέχρι την κατάληψη της Κύπρου από τους Φράγκους, οι οποίοι εκδίωξαν από τις επισκοπικές τους έδρες τον Ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο και τους άλλους επισκόπους της Εκκλησίας της Κύπρου, τις οποίες κατέλαβε η Λατινική Ιεραρχία!!!

ΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
___________


Ογδοο ατόπημα.
Πλήν του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου συμμετείχαν οι ακόλουθοι επίσκοποι:
Οι Μητροπολίτες Πάφου Γεώργιος, Κιτίου Χρυσόστομος, Ταμασού Ησαίας, Κύκκου Νικηφόρος και Κωνσταντίας Βασίλειος και οι Θεοφιλέστατοι επίσκοποι Αρσινόης Νεκτάριος, Χύτρων Λεόντιος αλλά και ο Νεαπόλεως Πορφύριος.
Αίσχος και ντροπή σε όλους τους πιο πάνω.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ
____________

Θα φανεί στη συνέχεια αν ο Νεαπόλεως Πορφύριος παραβρέθηκε (πράγμα λίαν αμφίβολο) χωρίς τη συγκατάθεση του Γέροντά του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιου. Αν δηλαδή έχουμε για επίσκοπο που έγραψε στα κατύμματα των υποδημάτων του το Γέροντά του ή αν παρέστη (το και πιο πιθανόν) με τις ευλογίες του Μητροπολίτη Λεμεσού. Αν με άλλα λόγια είμαστε θεατές του διόλου πειστικού έργου:
“Αλλοι Μάρκοι Εφέσου Ευγενικοί και άλλοι Βησσαρίωνες.”
Δεν βιαζόμαστε πάντως να εξαγάγουμε συμπεράσματα για τη στάση του Λεμεσού. Θα του δώσουμε το ευργέτημα τη αμφιβολίας μέχρις ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση.
Για τον Νεαπόλεως Πορφύριο, όμως, όπως και για όλους ανεξαίρετα όσους παρέστησαν στη συμπροσευχή εκφράζουμε τον αποτροπιασμό και την αηδία μας.
Ας σημειωθεί μάλιστα ότι ο Νεαπόλεως Πορφύριος δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι δεν θεωρούσε πρέπον να φύγει από τη Αρχιεπισκοπή για να μη συναντηθεί με τον Πάπα.
Καλά! Τότε στην Πάφο γιατί πήγε;

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ
______________

Ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ξεκαθάρισε, μετά τη συνεδρία της Συνόδου, ότι ΟΛΟΙ ήταν προσκεκλημένοι αλλά θα πήγαιναν ΟΣΟΙ ήθελαν και ουδείς θα εξαναγκαζόταν να πάει παρά τη θέλησή του. Και ουδεμία διάψευση της δήλωσης έγινε από ΚΑΝΕΝΑ. Επομένως είναι αληθινή και ουδείς μπορεί να επικαλεστεί το έτσι και αλλιώς αναξιόπιστο και διάτρητο επιχείρημα του εξαναγκασμού για να δικαιολογήσει την παρουσία του.

"ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΣ ΕΛΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ ΡΩΜΗΣ"
____________________

Αλλωστε χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Αρχιεπίσκοπου Χρυσοσοτόμου που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι συνειδητά και ελεύθερα επέλεξαν ΟΛΟΙ όσοι παρέστησαν να υποδεχθούν τον Πάπα ως "επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης":
"Δημοκρατία έχουμε", είπε ο Μακαριότατος, "δεν υποχρεώνω κανένα να παραστεί για να υποδεχθεί "τον επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης", αλλά όλοι είναι προσκεκλημένοι να παραστούν είτε στην υποδοχή του στην Πάφο είτε στην Αρχιεπισκοπή".
Επομένως ΟΣΟΙ παρέστησαν παρέστησαν εθελούσια και με πλήρη συνείδηση ότι πήγαν να υποδεχθούν τον "επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης".
Οχι τον Αιρεσιάρχη Πάπα.


ΑΤΙΜΑΣΑΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
_____________

Σε όσους πήγαν να υποδεχθούν τον Πάπα και να συμπροσευχήθηκαν μαζί του λέμε χωρίς περιστροφές:
Ατιμάσατε την πίστη μας και θα το θυμόμαστε.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ και σε ΚΑΘΕ περίπτωση.
Μην έχετε ούτε ένα στο εκατομμυριοστό αμφιβολία.

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΥΣΗΜΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΠΑΠΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
____________________

Ας μη βιαστούμε πάντως να εξάγουμε συμπεράσματα, επειδή και αυτοί που δεν προσήλθαν στην υποδοχή του Πάπα στην Πάφο και στη συμπροσευχή στην Αγια Κυριακή δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρουν εύσημα επειδή δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιοι θα παραστούν στην υποδοχή του στην Αρχιεπισκοπή και ακόμη χειρότερα ποιοι θα συμφάγουν στην τράπεζαν της Ιεζάβελ όπου το γεύμα θα ευλογήσει (γράφε μιάνει) ο Πάπας ως ο “επίσκοπος της πρεσβυτέρας Ρώμης”. Με άλλα λόγια όπου επίσης, όπως τώρα με τη λεγόμενη “οικουμενική ιερουργία”, θα γίνει προχωρημένη συμπροσευχή αλλά και αναγνώριση του “πρωτείου”!!!

ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑΝ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΗΝ
______________

Οι πιστοί παρακολουθούν ενεοί και ντροπιασμένοι τις ασχημίες κατά της πίστης μας.
Εις μνημόσυνο αιώνιας καταισχύνης έστω η παρουσία όσων επιλήσμονες των αρχιερατικών τους όρκων ατίμασαν την προσωπική τους ιστορία, την επισκοπική τους διακονία αλλά και την εκκλησιαστική ιστορία της Κύπρου.
Ντροπή τους!


ΕΚΔΥΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ


ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


του κ. Ιωάννου Καρδάση, Χημικού



Σύνοψη εκδηλώσεων, ενεργειών, νοοτροπιών, παραδοχών με τις οποίες καταδεικνύεται η εκδυτικοποίηση και ποδηγέτηση της Εκκλησίας από τη Ρώμη ήδη από την αυγή της ιστορίας της Εκκλησίας:


1/ Απόστολος Πέτρος (50). Προσπάθεια εξάσκησης πρωτείου διαποίμανσης στην Εκκλησία: «Ο Θεός με διάλεξε από όλους εσάς να κηρύξω το ευαγγέλιο σ’ όλα τα έθνη» (Πράξ. 15. 7).


2/ Ρώμης άγιος Κλήμης Α΄ (90). Σε επιστολή του προς τον Ιεροσολύμων Ιάκωβο τον αδελφόθεο κηρύττει το πρωτείο του Πέτρου, την άφιξή του στη Ρώμη, την χειροτονία του απ’ αυτόν και τον μαρτυρικό θάνατό του. Η επιστολή αυτή αναφέρεται και στην εγκύκλιο της Πανορθοδόξου Συνόδου του 1722.


3/ Σύνοδος Σαρδικής (347). Καθιέρωση του εκκλήτου, ε΄ κανόνας: «ένας καταδικαθείς επίσκοπος μπορεί να καταφύγει στον επίσκοπο της Ρώμης, τον αρχηγό του επισκοπικού σώματος, στην έδρα του αγίου Πέτρου».


4/ Ιω. Χρυσόστομος (400). Θεωρεί τον Πέτρο «προστάτη όλης της Οικουμένης και θεμέλιο της Εκκλησίας».


5/ Σύνοδος Καρθαγένης (418). Επελήφθη του Σχίσματος Ρώμης-Αλεξάνδρειας λόγω του αφορισμού του Ι. Χρυσοστόμου και απευθύνεται στον Ρώμης Ιννοκέντιο Α΄ (όχι στον Αλεξανδρείας) να επιβάλει την ειρήνη στην Εκκλησία.


6/ Αλεξανδρείας άγιος Κύριλλος (430). «Ο Κύριος θεμελίωσε την Εκκλησία του πάνω στον Πέτρο και τον κατέστησε ποιμένα της καθόλου Εκκλησίας».


7/ Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος (431). Δέχτηκε, χωρίς καμία αντίρρηση, τη διατύπωση του πρωτείου διαποίμανσης του Πάπα άγιου Κελεστίνου Α΄.


8/ Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος (451). Καθιέρωσε τον Πάπα άγιο Λέοντα, ως τον «αρχιεπίσκοπο πάσης της Οικουμένης, πατέρα τε και πατριάρχην» και «μακαριώτατο άνδρα πασών των εκκλησιών». Πράγματι, η προσαγόρευση του Πάπα, ως πατέρα, από τους Πατριάρχες ΚΠόλεως γινότανε μέχρι το Σχίσμα (1054). Ο Ρώμης Λέων Α΄ δεν υπογράφει τον κη΄ κανόνα περί των ίσων πρεσβείων τιμής με τον ΚΠόλεως. Στη Σύνοδο αυτή έχουμε τον πλήρη θρίαμβο του Παπισμού.


9/ Αυτοκράτορας Μαρκιανός (451). Απείλησε τους Πατέρες της Δ΄, ότι αν δεν έβγαζαν Όρο αρεστό στον Πάπα Λέοντα Α΄, θα μετέφερε τη Σύνοδο στη Ρώμη.


10/ ΚΠόλεως άγιος Ανατόλιος (458). Διαβεβαιώνει τον Ρώμης Λέοντα Α΄, ότι: «άνευ της εγκρίσεώς του, ουδείς Κανόνας της Δ΄ Συνόδου θα εφαρμοστεί».


11/ Αυτοκράτορας Ιουστίνος Α΄ (519). Ζήτησε από τον Πατριάρχη Ιωάννη Β΄ και τους λοιπούς Επισκόπους και υπέγραψαν τον παπικό λίβελλο Ορμίσδα : «επόμενοι εν πάσι τω αποστολικώ θρόνω και κηρύσσοντες αυτού πάσας τας διατάξεις», ώστε να λήξει το Ακακιανό Σχίσμα.


12/ Ρώμης άγιος Αγαπητός (535). Πρώτος εξάσκησε το αλάθητο στην εκλογή του ΚΠόλεως Μηνά, «πως υποδέξονται την κρίσιν της Αποστολική καθέδρας» και όχι της Συνόδου, που το δέχτηκε και η Εκκλησία.


13/ Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ (545). Κατοχυρώνει το πρωτείο του Πάπα Ρώμης νομοθετικά (131 νεαρά) και τον θεωρεί πρώτο των Επισκόπων και τον ΚΠόλεως δεύτερο. «Θέλουμε να δούμε όλους τους λαούς που βρίσκονται υπό την τακτική δικαιοδοσία μας, να ζουν στην πίστη, την οποίαν ο άγιος Απόστολος Πέτρος μετέδωσε στους Ρωμαίους ποντίφηκες».


14/ Ρώμης άγιος Γρηγόριος Α΄ Διάλογος (604). Ο πρώτος που ασχολήθηκε και με την πολιτική εξουσία και θεωρείται ο ηθικός ιδρυτής της κοσμικής εξουσίας των Παπών.


15/ Αυτοκράτορας Φωκάς (604). Αναγνωρίζει τον Πάπα Γρηγόριο Α΄ ως: «την κεφαλή της Εκκλησίας».


16/ Ρώμης άγιος Αγάθωνας (680). Η θεολογία και το πρωτείο του θριάμβευσαν στην ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, με την επιστολή του προς αυτήν.


17/ Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β΄ (711). Υποδέχεται στην ΚΠολη τον Ρώμης Κων/νο γονυπετώντας προ αυτού. Έτσι, ο Πάπας υπέγραψε τους μισούς κανόνες της Πενθέκτης (όσους τον συνέφεραν).


18/ Κοσμική εξουσία (754). Ο Ρώμης Στέφανος Γ΄ υπήρξε επίσημα ο πρώτος Πάπας, που εξάσκησε και την κοσμική εξουσία. Η Εκκλησία αναγνώρισε de facto την ιδιότητα αυτή, γι’ αυτό έκτοτε οι Πάπες εγίνοντο δεκτοί στις Οικουμενικές Συνόδους (Ζ΄ και Η΄) και με αυτή τη νέα ιδιότητα. .


19/ Ρώμης Αδριανός Α΄ (787). Η θεολογία, του για τις εικόνες, το κύρος, καθώς και το πρωτείο του επικράτησαν πλήρως στη Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο.


20/ Ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις (800). Πλαστογραφήθηκαν με τη βοήθεια της ΚΠολης, για να στηρίξουν το πρωτείο του Πάπα, έναντι των Φράγκων (ψευδοκωνσταντίνειος δωρεά).


21/ Θεόδωρος Στουδίτης (810). Γράφει στον Ρώμης Λέοντα Γ΄, ότι «είναι ο τελικός κριτής σε θέματα δόγματος και υπακοής» και «….. σώσον ημάς, αρχιποίμην της υπ’ ουρανόν εκκλησίας,…..» και προς τον πάπα Πασχάλη Α΄ (820): «Άκουε, αποστολική κάρα, θεοπρόβλητε ποιμήν των Χριστού προβάτων, κλειδούχε της ουρανών βασιλείας, πέτρα της πίστεως, εφ' η ωκοδόμηται η καθολική εκκλησία. Πέτρος γαρ συ, τον Πέτρου θρόνον κοσμών και διέπων…..».


22/ Ιγνατιανή Σύνοδος (870). Αναγνώρισε το παπικό πρωτείο και τις παπικές αξιώσεις και κατάργησε τον κη΄ κανόνα της Δ΄, υποβιβάζοντας τον ΚΠόλεως στη δεύτερη θέση.


23/ ΚΠόλεως άγιος Ιγνάτιος (870). Επιστολή προς τον Ρώμης Αδριανόν Β΄: «ακολουθούμεν την του αποστολικού θρόνου αυθεντίαν».


24/ ΚΠόλεως άγιος Φώτιος (880). Πλέκει το εγκώμιο του ορθοδοξώτατου και αγιώτατου Πάπα Ιωάννη Η΄, αν και ο τελευταίος τόνιζε ιδιαιτέρως το πρωτείο του και θεωρούσε δογματικώς ορθό το Φιλιόκβε.


25/ Σχίσμα (1054). Στο Σχίσμα δεν προσχώρησαν αμέσως τα άλλα Πατριαρχεία. Αντιόχεια και Ιεροσόλυμα προσχώρησαν τον 13ο αι. και η Αλεξάνδρεια τον 14ο, αντιδρώντας στην μέχρι το Σχίσμα, ασφυκτική κηδεμονία της ΚΠολης.


26/ Άγιος Γεώργιος Αθωνίτης (1060). «Η Ρώμη μπορεί να χρησιμοποιεί άζυμο άρτο, γιατί ποτέ δεν έπεσε σε αίρεση, ενώ η Ανατολή χρησιμοποιεί ένζυμο άρτο λόγω των αιρέσεων, στις οποίες υπέπεσε».


27/ Βουλγαρίας Θεοφύλακτος (1109). «να δοθεί στη Ρώμη το δικαιωματικό της πρωτείο».


28/ Αυτοκράτορας Μιχαήλ Α΄ Κομνηνός (1169). Πρότεινε στον Πάπα Αλέξανδρο Γ΄ τη θέση και του Πατριάρχη ΚΠόλεως. Ο τελευταίος αρνήθηκε.


29/ Αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος (1261). Αποκαλεί τον Πάπα Ουρβανό Δ΄ «πατέρα και πρώτο στο βαθμό μεταξύ των Επισκόπων».


30/ Αυτοκράτορας Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος (1369). Κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη έσκυψε και φίλησε το πόδι του Πάπα Ιννοκέντιου ΣΤ΄.


31/ Αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός (1352). Έστειλε επιστολή τέλειας αφοσίωσης στον Πάπα Κλήμη ΣΤ΄, φθάνοντας στο σημείο «να φιλήσει ακόμη το πόδι του ή το πόδι του αλόγου του ή ακόμη τη σκόνη κάτω από αυτό!».


32/ Θεσ/νίκης άγιος Συμεών (1429). Έκανε συμφωνία με τους Παπικούς να παραμείνουν στην πόλη και αυτός στο θρόνο του και κατέστη αίτιος πολλών συμφορών της πόλης.


33/ Αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος. Υπέγραψε τον ενωτικό όρο της Φλωρεντίας, με τον οποίον ο Πάπας αναφέρεται ως «κεφαλή όλης της Εκκλησίας». Τον όρο υπέγραψαν και 3 Μονές του Αγίου Όρους.


34/ Αυτοκράτορας Κων/νος ΙΑ΄ Παλαιολόγος. Στην ουνίτικη λειτουργία της 12.12.1452 με την παρουσία του αυτοκράτορα, διαβάστηκε ο όρος της Συνόδου της Φλωρεντίας και μνημονεύθηκε ο Πάπας Νικόλαος Ε΄ και ο καθαιρεθείς πατριάρχης Γρηγόριος Γ΄ Μάμμας, που είχε καταφύγει στη Ρώμη.


35/ Άγιοι που στήριξαν το πρωτείο. Ρώμης Κλήμης Α΄, Αντιοχείας Ιγνάτιος, Λουγδούνου Ειρηναίος, Ρώμης Ανίκητος, Στέφανος Α΄, Ιππώνος Αυγουστίνος, Ιερώνυμος, Ρώμης Κελεστίνος Α΄, Λέων Α΄, Αγαπητός Α΄, Μαρτίνος Α΄, Αγάθων, Αλεξανδρείας Κύριλλος, Θεόδωρος Στουδίτης, ΚΠόλεως Ανατόλιος, Ιγνάτιος, Γεώργιος Αθωνίτης.


36/ Συλλείτουργα. Δεν έπαυσαν από το 1054 και μετά να τελούνται μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων ακόμη και όταν είχε καταληφθεί η ΚΠολη από τους Σταυροφόρους.


37/ Σχολή Ιησουϊτών στο άγιον Όρος. Το 1635-1641 λειτουργεί Σχολή Ιησουιτών στο Πρωτάτο του αγίου Όρους με την έγκριση της Ι. Κοινότητας. Τη Σχολή κατάργησαν οι Τούρκοι και μετεφέρθη στη Θεσ/νίκη .


38/ Τουρκοκρατία. Πολλοί Πατριάρχες ΚΠόλεως ήταν παπόφιλοι ή παπόδουλοι, όπως π.χ. οι Ραφαήλ Β΄, Νεόφυτος Β΄, Τιμόθεος Β΄, Κύριλλος Β΄ Κονταρής κ.ά. οι οποίοι αναγνωρίζουν τον Πάπα ως «κεφαλή της Εκκλησία» ή φιλοπροτεστάντες, όπως ο Κύριλλος Α΄ Λούκαρις, που καταδικάζεται από την Σύνοδο ΚΠόλεως του 1638.


39/ Πανορθόδοξη Σύνοδος (1848). Αναφέρει, ότι ο απόστολος Πέτρος ήταν «εγωιστής και αναδείκνυε τον εαυτό του περισσότερο από τους άλλους μαθητές», γι’ αυτό επετράπη μόνο σ’ αυτόν να τον πειράξει ο Σατανάς.


40/ Σύγχρονη εποχή. Όλες οι Ορθόδοξες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες, η μια μετά την άλλη υποδέχονται ή ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον Πάπα της Ρώμης, ως τον «αγιώτατο Πάπα Ρώμης», συνεχίζοντας τη φιλοπαπική πολιτική της Εκκλησίας, που είναι διαχρονική, παρ’ όλες τις περιστασιακές καταδίκες του Παπισμού, αλλά ποτέ της «εκκλησίας» της Ρώμης. .


Κύριες Πηγές:

Αγίου Νεκταρίου. «Τα αίτια του Σχίσματος», «Οικουμενικές Σύνοδοι».

Πισιδίας Μεθόδιου. «Έλληνες και Λατίνοι».

Ράνσιμαν Στ. «Δύση και Ανατολή σε Σχίσμα».

Ρωμανίδης Ι. «Δογματική», «Φραγκία».

Ι. ΚΑΡΔΑΣΗΣ









Απάντησι προς τους τρείς αθεολόγητους Ιεράρχες

Μεσσηνίας-Ζακύνθου-Φθιώτιδος


ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΡΟΔΟΤΑΙ;


του θρυλικού αειθαλούς Αυγουστίνου


Ο ανεκτίμητος θησαυρός

Η πίστι, η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, είναι πολύτιμος μαργαρίτης, ανεκτίμητος θησαυρός. Είναι η σπουδαία παρακαταθήκη και η κληρονομιά που μας παρέδωσαν οι πατέρες μας. Την πίστι αυτή πρέπει να τη διαφυλάξουμε αμόλυντη και καθαρή. Να την ομολογούμε και να την διακηρύττουμε ενώπιον πάντων. Τη σημαία της πίστεως ποτέ δεν πρέπει να υποστείλουμε. Γι’ αυτήν πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε συνεχώς και μέχρι θανάτου και να θεωρούμε υψίστη ευτυχία να πεθάνουμε γι’ αυτήν.

Η διαφύλαξι της Ορθοδόξου Πίστεως, η ομολογία και η προβολή της είναι το πρώτο και κύριο καθήκον κάθε Χριστιανού. Ακόμη και νήπιο να είναι, όπως ο άγιος Κήρυκος (15 Ιουλίου), μπορεί και πρέπει να ομολογήση και δια του μαρτυρικού αίματος να προσυπογράψη το «Πιστεύω» της Ορθοδοξίας.

Αν όμως οι λαϊκοί Χριστιανοί επιβάλλεται να διαφυλάττουν και να ομολογούν την Ορθόδοξη Πίστη, πολύ περισσότερο αρμόζει και είναι επιτακτικό καθήκον των κληρικών και μάλιστα των επισκόπων. «Ω Τιμόθεε την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως, ήν τινες επαγγελλόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν» (Προς Τιμ. Α΄ 6,20) λέγει ο Παύλος στον επίλογο της επιστολής του προς τον Τιμόθεο, επίσκοπο Εφέσου, και μέσω αυτού εις όλους τους επισκόπους.

Οι φύλακες

Το ότι το ουσιώδες και πρώτιστο καθήκον του επισκόπου είναι η διαφύλαξι, ομολογία, διακήρυξι, και υπεράσπισι της Ορθοδόξου Πίστεως φαίνεται και στο τυπικό της χειροτονίας του επισκόπου. Ο εψηφισμένος επίσκοπος πριν χειροτονηθή στέκεται στο μέσον του ναού και απαγγέλει το «Πιστεύω» ως έχει και ακόμη πλατύτερα διά της διακηρύξεως της Ορθοδόξου Πίστεως και δια της αποκηρύξεως όλων των αιρετικών.

Στα ενταλτήρια γράμματα με τα οποία εφοδίαζε η Εκκλησία παλαιότερα τους χειροτονηθέντες αρχιερείς το πρώτο καθήκον που τους υπενθύμιζε ήταν η φύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως. Διά του θεσμού της αρχιερωσύνης «τα της καθαράς και αμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα και ανόθευτον ταύτης εναστράπτει της Ορθοδοξίας το κάλλος». Και «τα θεία και αποστολικά θεσπίσματα, χερσίν υπτίαις, εισδέχεσθαι και ως θεοχαράκτους πλάκας ταύτα τιμάν και φυλάττειν» (Σύνταγμα Ράλλη-Ποτλή, Αθήναι 1855, τομ. 5, σ. 544).

Επίσκοπος! Και μόνον το όνομα αυτό, παρατηρεί ο Ζωναράς στην ερμηνεία του ΝΗ΄ αποστολικού κανόνος, πρέπει να είναι μία διαρκής υπόμνησι του πνευματικού χρέους του επισκόπου απέναντι του λαού. Επίσκοπος είναι ο φρουρός, που από υψηλό μέρος επισκοπεί, μήπως αντιληφθή κάποια εχθρική ενέργεια των εχθρών. Αλλοίμονο εάν ο επίσκοπος κοιμηθή. Η πόλι θα καταστραφή εξ αιτίας του. Προς αυτόν απευθύνεται η φωνή του Ιεζεκιήλ (3,15) «Υιέ ανθρώπου, σκοπόν τέθεικά σε τω οίκω Ισραήλ και τω οίκω Ιούδα· ει μη διαστείλη, μηδέ λαλήσης αποθανείται ο άνομος εν τη ανομία αυτού και το αίμα αυτού εκ της χειρός σου εκζητήσω».

Ο δε σοφός κανονολόγος Νικόδημος Μίλας τονίζει ότι «δικαίωμα άμα και καθήκον του επισκόπου είναι να αγρυπνή ίνα εν τη επισκοπική αυτού επαρχία τηρήται η υγιής διδασκαλία, πάσα δε ψευδής διδασκαλία αρξαμένη διαδίδεσθαι, φυγαδεύηται» (Εκκλ. Δίκαιον, Αθήναι 1906, σ. 525).

Λοιπόν ακούγεται σε κάποια επισκοπή κάποια «βέβηλη κενοφωνία και αντίθεσις της ψευδωνύμου γνώσεως» δηλαδή κάποια διδασκαλία που δεν συμφωνεί με την ορθή διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας;

Τότε το τι πρέπει να κάνη ο επίσκοπος είναι ξεκαθαρισμένο από τα όσα εκθέσαμε. Θα πρέπη ο ποιμένας ν’ αρπάξη τη σφενδόνα του Πνεύματος, να εξαπολύση τα τσομπανόσκυλα, να καλέση εις βοήθεια τους γειτονικούς ποιμένες και με όλα τα μέσα να διώξη μακριά τους κήρυκες της αιρέσεως και της πλάνης.

Αλλά αν αυτοί δεν είναι τιποτένιοι αλλά μεγάλοι και ισχυροί τότε τι γίνεται;

Τότε θ’ αποκαλυφθή πόσο ισχυρή είναι η πίστι του επισκόπου.

Εάν είναι μικρή, χλιαρή και αδύνατη, υπάρχει κίνδυνος ο επίσκοπος από συνήγορος και υπερασπιστής της πίστεως λόγω θέσεως, να γίνη συνήγορος και υπερασπιστής της οιασδήποτε κακοδοξίας και πλάνης λόγω δειλίας και να καταντήση προδότης.

Υπόδειγμα ηρωϊκού επισκόπου

Σε περίπτωσι όμως που ο επίσκοπος είναι πιστός και γενναίος θα φερθή όπως ο Μ. Βασίλειος στον ύπαρχο του αυτοκράτορα Ουάλεντα (304-378), τον Μόδεστο, ο οποίος πίεζε τους επισκόπους να υπογράψουν υπέρ του αρειανισμού. Ο Μ. Βασίλειος απτόητος από τις απειλές για δήμευσι περιουσίας, εξορίας ή θανατικής καταδίκης, αρνήθηκε. Τότε ο Μόδεστος του είπε ότι κανείς επίσκοπος δεν του μίλησε έτσι. Και ο Μ. Βασίλειος απάντησε «Φαίνεται ότι δεν συνάντησες πραγματικό επίσκοπο».

Προφητική φωνή Πατριάρχου

Εάν έκαστος επίσκοπος και μόνος του υποχρεούται να υπερασπίζεται τα ορθόδοξα δόγματα από οπουδήποτε και αν προσβάλλονται, πολύ περισσότερο την υποχρέωσι αυτή την έχει το σύνολο των ιεραρχών, η Ιερά Σύνοδος ή η Διαρκής Ιερά Σύνοδος που την αντιπροσωπεύει. Η υπεράσπισι της Ορθοδόξου Πίστεως είναι το κυριώτερο καθήκον της Ιεραρχίας και της Διαρκούς Συνόδου. Αυτό το τονίζουν όλοι οι Καταστατικοί Χάρτες της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, όσοι από του 1850 μέχρι σήμερα έχουν εγκριθή.

Τούτο τόνισε και ο Πατριάρχης Κων/πόλεως ο Άνθιμος Δ΄ λίγους μήνες μετά την ανακήρυξη της Εκκλησίας της Ελλάδος σε αυτοκέφαλη. Έστειλε βαρυσήμαντη πατριαρχική επιστολή υπογεγραμμένη και από τους Συνοδικούς Αρχιερείς προς την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και συνιστά την προσοχή της Ι. Συνόδου ότι πρέπει να κρατήση άχραντη και αμόλυντη την κιβωτό της Εκκλησίας μέσα στην οποία έχει εναποτεθή ο θησαυρός της πίστεως.

Δυστυχώς όμως όταν κυβερνήτες της Ελλάδος αποτόλμησαν όσα δεν είχαν τολμήσει αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι επί τουρκοκρατίας, εκδίδοντας αντιευαγγελικούς νόμους, ουδείς των επισκόπων –κατά τον Χρήστο Ανδρούτσο– είχε την αυταπάρνησι να θυσιάση τον θρόνο χάριν της Ορθοδοξίας. Σαν λαγοί έτρεμαν και ζάρωναν μπροστά στους ισχυρούς. Διαβάζοντας την εκκλησιαστική ιστορία της νεώτερης Ελλάδος και βλέποντας με πόση χλιαρότητα αντιμετώπισε η επίσημη Εκκλησία ύψιστα θέματα αναγκάζεται να ρωτήση· Μωράνθηκε το άλας; Έσβησε το φως; Οι υπερασπιστές της πίστεως εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και έγιναν προδότες;

Μοναχοι του Κοσοβου εγκατελειψαν το μοναστηρι

Και είναι έτοιμοι και την ζωή τους να θυσιάσουν για την Ορθοδοξία

fotka-crna-reka-mdΣτην Ιερά Μονή του Black River στην Επισκοπή Raska και Πρίζρεν (ERP) του Κοσόβου, χθες μετά την Θεία Λειτουργία στην οποία συμμετείχαν και πιστοί από όλα τα μέρη της Σερβίας και από τα γύρω χωριά, οι μοναχοί εγκατέλειψαν το μοναστήρι. Ο νέος μοναχικός τους τόπος θα είναι μιά περιοχή της Κεντρικής Σερβίας, στην πλαγιά του χωριού Loznica στο Cacak.
Τρείς μοναχοί έμειναν στο μοναστήρι μέχρι να το παραδώσουν στον τοποτηρητή.

ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ

Ο ηγούμενος Νικόλαος μετά από 27 χρόνια εγκατέλειψε το μοναστήρι.
Δεν φεύγουμε είπε από το μοναστήρι μας για κάποιον κοσμικό ή συμφεροντολογικό σκοπό. Θέλουμε να κρατήσουμε την Ορθόδοξη πίστη και την Ιερά παράδοση και να μείνουμε πιστοί στον πνευματικό μας πατέρα Επίσκοπο Artemije γιατί είναι ένας πραγματικός υπηρέτης του Θεού. Όσα ακούγονται εδώ και καιρό γύρω απ’ αυτόν είναι όλα συκοφαντίες και ψέματα.

Είμαστε έτοιμοι να δεχθούν οποιαδήποτε ποινη» ως αντίποινα από την εκκλησιαστηκή αρχή, που εγκαταλείψαμε το μοναστήρι.

Οι συνομιλίες και οι απειλές του τοποτηρητή δεσπότη Αμφιλόχιο, ήταν άκαρπες. Προσπάθησε να τους πείσει να μην εγκαταλείψουν το μοναστήρι. Και τους διαμήνυσε, ότι σε περίπτωση που δεν κάνουν υπακοή και φύγουν από τη Μονή, θα υποστούν τις συνέπειες, και θα παραπεμφθούν σε Εκκλησιαστικό δικαστήριο.

Σε δημόσια δήλωση η αδελφότητα της Μονής Black River, την Κυριακή των Αγίων Πάντων 30/17. maj 2010, είπε ζητήσαμε άδεια για να εγκαταλείψουν το μοναστήρι και να ακολουθήσουν τον επίσκοπο και πνευματικό της πατέρα Αρτέμιο στον τόπο της εξορίας του, αλλά δεν μας δώθηκε. Εγκαταλείπουμε το μοναστήρι γιατί χάσαμε την εμπιστοσύνη στη νέα εκκλησιαστική διοίκηση, από την στιγμή που απομάκρυναν τον επίσκοπο Artemije από το θρόνο της Επισκοπής Raska και Πρίζρεν, χωρίς κανέναν λόγο και χωρίς να αποδειχθεί τίποτε απ’ αυτά που τον κατηγορούν.
Δηλώνουν ότι η μοναχική Αδελφότητα είναι αδύνατο να μείνει στο σπίτι που εξόρισαν τον πνευματικό τους πατέρα….
Manastir Τσέρνα Reka
http://mancr.org/2009-03-17-15-07-24/2010-04-20-13-49-45.html

artemiosmonaxoi-1Να σημειωθεί, ότι παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στο μοναστήρι των Ταξιαρχών κοντά στη Πριζρένη, οπού εκεί ο Ηγούμενος Βενέδικτος και η αδελφότητα αρνούνται την απόφαση της Ιεράς Συνόδου και απειλούν, ότι σύντομα θα εγκαταλείψουν και αυτοί το μοναστήρι.
Με επιστολή του ο ηγούμενος Βενέδικτος δηλώνει ότι αυτός και οι μοναχοί του δεν μπορούν να παραμείνουν στο μοναστήρι της επισκοπής που εξορίστηκε ο πνευματικός τους πατέρας.
Απειλούμεθα, είπε, με στέρηση βαθμού και αφορισμό από την εκκλησιαστηκή κοινότητα για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά αυτό δεν θα είναι κακό για μας, αλλά μόνο γι’ αυτούς που την επιβάλουν. Είμεθα έτοιμοι να υποστούν κάθε τιμωρία. Και αυτό δεν σημαίνει ότι κάνουν ανυπακοή και περιφρονούν τις αποφάσεις της συνέλευσεως των επισκόπων, αλλά επειδή γνωρίζουν ότι όλες οι κατηγορίες εναντίον του επισκόπου μας Αρτεμίου είναι κατασκευσμένες από τον ΕΚ.Θεοδόσιο, που ενήργησε ως πατροκτόνος στο έργο αυτό.

Η ίδια αναστάτωση επικρατεί και σ’ αλλα μοναστήρια του Κοσόβου. Τα 2/3 του Σέρβικου πληθυσμού των μοναχών είναι πνευματικά παιδιά του Αρτεμίου και βρίσκονται στο Κόσοβο.

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

«ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

skupipred-patrijarsije.thumbnailΕλάτε όπως είστε.

Ελάτε όπως είστe

Εκκληση των πιστών τέκνων της Εκκλησίας μπροστά από το Πατριαρχειο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, το Σάββατο 5 Ιουνίου απο τις μιά το μεσημέρι μεχρι τις τεσσερις για τη μηνιαία σύναξη».

Aυτό θα συνεχίζεται κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα (Σάββατο 5 Ιουνίου, 3 Ιουλίου, 7Αυγούστου), 1 έως 4μμ και καλούν όλους τους ευσεβείς ανθρώπους και από το εσωτερικό της Σερβίας.
Η διαμαρτυρία θα είναι ειρηνική, θα βρίσκονται έξω από το πατριαρχείο του Βελιγραδίου και προσευχόμενοι θα ομολογούν την αγία πίστης τους, και θυμούνται τα λόγια του Κυρίου, «Μη φοβού το μικρό ποίμνιο…», καθώς και το: «Αν ο Κύριος είναι μαζί μας ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας;»
Οι συγκεντρώσεις των πιστών γίνεται σε καθημερινή βάση έξω από το Πατριαρχείο στο Βελιγράδι.

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ

Αναστατώθηκε όπως φαίνεται ο Σέρβος πατριάρχης και οι παρανομούντες επίσκοποι, που έδιωξαν τον αγιότερο επίσκοπο της Σερβίας, για να ανοίξουν τον δρόμο στον αντίχριστο Πάπα το 2013 και έθεσαν σε κυκλοφορία το κατηγορητήριο με το οποίο η πλειοψηφία της Σέρβικης Ιεραρχίας έδιωξε τον επίσκοπο Αρτέμιο, άνευ απολογίας. Ένα κατηγορητήριο 30 σελίδων, που μοιάζει με γυναικείο κοτσομπολιί και είναι άνευ αποδεικτικών στοιχείων!

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΦΕΝΕΚ

Fenek 031

Fenek 034

Fenek 041

Fenek 045

Ο επίσκοπος Αρτέμιος την Κυριακή των Αγίων Πατέρων, στις 30/05/2010 συλειτούργησε στο μοναστήρι Φενεκ με τον ηγουμενο του μοναστηριού π. Μακάριο και με τον ηγουμενο του μοναστηριού Βρατσεβι π. Βασιλιε. Ηταν πολυς κοσμος και οι περισσότερες αδελφές του μοναστηριού Κοντσουλ. Στο λόγο του είπε στους πιστούς· Να ομολογούν τον Χριστό και να μη ντρέπονται. Να είναι έτοιμοι και την ζωη τους να θυσιάσουν γι’ Αυτόν.

Κοινώνησαν πολλά παιδιά και στο τελος με αγάπη πολυ πήραν την ευχή του.

Απο το augoustinoskantiotis



ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==================

Εκφράζουμε τις πιο θερμές μας ευχαριστίες στο Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πειραιώς για την ευθαρσή θέση του για το εκκλησιαστικό δράμα που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στην Κύπρο.

Μακάρι όλοι οι επίσκοποι της Εκκλησίας να είχαν το θάρρος, την αγωνία και το ενδιαφέρον να δίνουν, με τη συνέπεια του Αγίου Πειραιώς, την καλή ομολογία της πίστεως για όλα τα θέματα της πίστης μας.

Μου κάνει εξαιρετική εντύπωση το ότι ο Σεβασμιότατος Πειραιώς μιλά με παρρησία για όλα τα θέματα ενώ δέχεται από παντού επιθέσεις. Ακόμη και από αυτούς που έπρεπε να τον τιμούν και να τον σέβονται.
Και όμως!
Καθόλου δεν πτοείται από τις άδικες επιθέσεις.
Συνεχίζει να πράττει το καθήκον του.

Ως Ελληνας της Κύπρου τον ευχαριστώ ιδιαίτερα επειδή είχε το θάρρος αλλά και την αγάπη για την Εκκλησία της Κύπρου να δώσει και πάλιν την καλή ομολογία της Πίστεως.
Συνεχάρη, με επιστολή του, τους αρχιερείς που διαφώνησαν με την υποδοχή του Πάπα στην ιδιαίτερή μου πατρίδα.

ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
________________

Οι επίσκοποι είναι οι φρουροί της πίστεως.
Αυτή τους η ιδιότητα τους δίνει όχι απλά το δικαίωμα αλλά το επιβεβλημένο καθήκον να μιλούν όπου “Θεός το κινδυνευόμενον”.

Δεν θα ανατρέξω στην Εκκλησιαστική Ιστορία για να αναφέρω χιλιάδες (επαναμβάνω χιλιάδες) παραδείγματα αγίων επισκόπων οι οποίοι μιλούσαν για θέματα πίστεως ακόμη και όταν αφορούσε αιρέσεις που αναφύονταν σε χώρο εκτός της δικαιοδοσίας τους.
Περιορίζομαι δειγματοπληπτικά να αναφέρω το Μελέτιο Αντιοχείας για τον Απολλιναρισμό, τον Επιφάνιο Κύπρου για τους Πνευματομάχους, τον Οσιο Κορδούης για τον Αρειανισμό, τον Αγιο Κύριλλο για τον Νεστοριανισμό.

Η Εκκλησία είναι Μία και όλοι έχουμε ευθύνη για την Ομολογία της πίστεως. Πολλώ μάλλον οι Επίσκοποι.

Το Αυτοκέφαλο μιας Εκκλησίας αφορά πρωτίστως το "ανεπηρέαστο" της εκλογής των επισκόπων της και άλλα διοικητικά θέματα.
Οχι τις αλήθειες της Εκκλησίας.
Οπου αναφύεται θέμα αλλοτρίωσης της πίστεως όχι μόνον οι επίσκοποι αλλά και οι απλοί πιστοί έχουν καθήκον να μιλούν άσχετα από τον τόπο που βυσσοδομεί η αίρεση.

Χαιρετίζουμε, λοιπόν, εκ μέσης καρδίας, την παρέμβαση του Αγίου Πειραιώς και ευχόμαστε να βρει μιμητές μεταξύ των άλλων επισκόπων.

ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΙ ΟΙ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
______________

Αλλωστε όσοι αντέδρασαν στην ορθή τοποθέτηση του Αγίου Πειραιώς είναι ΟΛΟΙ ανεξαίρετα 100% αφερέγγυα πρόσωπα.

Ποιοι είναι αυτοί;

Πρώτος και χειρότερος ο ανεκδιήγητος Μεσσηνίας Χρυσόστομος γνωστός οικουμενιστής, νεωτεριστής και Νεοβαρλααμίτης επίσκοπος, ο οποίος υποστηρίζει το σύμφωνο της ελεύθερης συμβίωσης και άλλους αντιχριστιανικούς νόμους, επιδοκιμάζει την αποκαθήλωση των ιερών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους και τη μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών από ομολογιακό σε πολυπολιτισμικό και θρησκειολογικό και εναντίον του οποίου εκκρεμεί μήνυση επί αιρέσει στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος επειδή είπε ότι η “Εκκλησία είναι χωρισμένη”!!!.

Υστερα ο γνωστός Μητροπολίτης του Πένθχαουζ Ζακύνθου Χρυσόστομος που είναι υπέρ των προγαμιαίων σχέσεων και ο Φθιώτιδος Νικόλαος ένας από τους ελάχιστους επίσκοπους που υποστηρίζει τον Νεοβαρλααμισμό.

Επομένως ποιος πιστός λαμβάνει σοβαρά τις απόψεις τους;
“Εξεστιν Κλαζομενίοις ασχημονείν” και “εκ στόματος κοράκου ακούσεις κρα.”

Αγιε Πειραιώς!
Προσκυνούμε τη δεξιά σας!
Συνεχίστε απτόητος και αφήστε τους βάτραχους του συγκρητισμού και της μικροψυχίας να κοάζουν στο βάλτο της κακοδοξίας τους.

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Ο περιβόητος δημιουργός και
συνένοχος(του Γιέφτιτς
και του Μπούλοβιτς)
του εκκλησιαστικού

δράματος της Σερβίας
Αμφιλόχιος Ράντοβιτς.
Οπου τον συναντάτε να
τον αποδοκιμάζετε παντοιοτρόπως...

















Nέα είδησι από Σερβία

---------------------

Ο ι ΕΙΚΟΣΙ ΤΡΕΙΣ μοναχοί του Μαύρου Ποταμού στο Κόσσοβο μετά από την σημερινή θεία λειτουργία, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι τους και να ακολουθήσουν τον επίσκοπο και πατέρα τους Αρτέμιο.
Ο προσευχόμενος στον Αλάχ Αμφιλόχιος που παριστάνει τον "τοποτηρητή" του Κοσσόβου τους απείλησε ότι θα τους περάση όλους από εκκλησιαστικό δικαστήριο.
Οι μοναχοί του απάντησαν ότι επιμένουν στην απόφασί τους, χωρίς να αποχωρίζονται από το Σώμα της Εκκλησίας.
Ο σπουδαιότερος λόγος που εγκατέλειψαν το μοναστήρι είναι που έχασαν κάθε εμπιστοσύνη στην εκκλησιαστική διοίκησι με την παράνομη και αντικανονική απομάκρυνσι του επισκόπου Αρτεμίου, χωρίς να αποδειχθή τίποτα από όσα τον κατηγορούν.
Δηλώνουν ότι η Αδελφότητα είναι αδύνατον να μείνη στο μοναστήρι αφού εξόρισαν τον επίσκοπο και πνευματικό τους πατέρα.
Πιστοί χριστιανοί, τους προσέφεραν οίκημα για να διαμένουν όλοι μαζί στην Κεντρική Σερβία.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ
ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ;


Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=================

Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄είναι ο πρώτος Πάπας που επισκέπτεται την Κύπρο και η Κύπρος είναι η πρώτη ορθόδοξη χώρα που επισκέπεται αφ’ ότου ανέλαβε τα ηνία της Παπικής Εκκλησίας.

Δυστυχώς, ως μη όφειλαν, ο Μακαριότατος και άλλοι συνοδικοί αφελώς (αφελέστατα για να ακριβολογούμε) νομίζουν ότι η επίσκεψη του Πάπα θα βοηθήσει στην απελευθέρωση της πατρίδας μας από την Τουρκική κατοχή. Τόσον ο Μακαριότατος όσον και ο Αγιος Πάφου ευκαίρως - ακαίρως μιλούν για το παγκόσμιο κύρος του Πάπα και τη δυνατότητα που πιστεύουν ότι έχει να βοηθήσει την πατρίδα μας. Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται ότι το κατεξοχήν επιχείρημα που χρησιμοποεί ο Μακαριότατος για να πείσει ότι η Παπική επίσκεψη είναι αναγκαία για την ευόδωση των προσπαθειών να ελευθερωθεί η πατρίδα μας στην πραγματικότητα συνιστά το κατεξοχήν επιχείρημα που αναιρεί τις προσδοκίες του.

ΤΑ ΜΑΡΩΝΙΤΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΗΚΑΝ
ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

________________

Και εξηγούμαι: Είπε πολύ ορθά ο Μακαριότατος: Οταν έγινε το σχέδιο Ανάν τα Μαρωνίτικα χωριά της βόρειας Κύπρου βρέθηκαν να ανήκουν με χάρτη στην Ελληνική και όχι στην Τουρκική πλευρά. Ως εκ τούτου ορθά συνεπέρανε ότι αυτός που άσκησε στα παρασκήνια πίεση για να διαμορφωθεί έτσι ο χάρτης του σχεδίου Ανάν είναι ο Πάπας. Ως εδώ ουδείς διαφωνεί με το Μακαριότατο. Από εδώ και πέρα αρχίζουν προβλήματα. Αφού λοιπόν ο Πάπας κατόρθωσε να συμπεριλάβει τα Μαρωνιτικά χωριά στον Ελληνικό τομέα ο Μακαριότατος εντελώς αυθαίρετα εξήγαγε το συμπέρασμα ότι μπορεί να βοηθήσει και την απελευθέρωση της Κύπρου. Και ιδού γιατί το συμπέρασμα του Μακαριότατου είναι λανθασμένο. Το Βατικανό προσέγγισε παρασκηνιακά τις μεγάλες δυνάμεις και τους εξήγησε τι ζητά σε όποια μελλοντική λύση του Κυπριακού. Και οι μεγάλες δυνάμεις έδωσαν στον Πάπα αυτό ακριβώς που τους ζήτησε! Ο έστιν μεθερμηνευόμενον: Την υπαγωγή των Μαρωνιτικών χωριών στον Ελληνικό τομέα. Επομένως στον Πάπα εδόθη ήδη ΟΤΙ ζήτησε και ότι ήταν λογικό να τον ενδιαφέρει να ζητήσει. Ως εκ τούτου τώρα οι διαπραγματευτικές του ικανότητες είναι ακρωτηριασμένες επειδή ήδη πήρε αυτό που ζήτησε! Με ποιο κύρος θα πάει να ξαναζητήσει άλλα;

Η ΣΥΛΗΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
__________________

Βέβαια δεν του στοιχίζει τίποτα να πει στους 150 διπλωματικούς τους εκπρόσωπους του στον κόσμο να θέσουν θέμα σύλησης της θρησκευτικής μας κληρονομιάς στο βορρά. Αλλά αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι μπορεί να ασκήσει πίεση για να σταματήσει το κακό. Η Ουνέσκο, τα Ηνωμένα έθνη, η Ευρωπαική Ενωση κτλ. ΔΕΝ κατόρθωσαν να αναχαιτίσουν την Τουρκική βουλιμία και τη βαρβαρική μανία των καταχτητών της πατρίδας μας και θα μπορέσει να την αναχαιτίσει ο Πάπας;

ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ;
________________

Δυστυχώς ο Μακαριότατος έχει ένα πολύ άκομψο τρόπο να χαρακτηρίζει όλους όσους διαφωνούν με τις θέσεις του ανεγκέφαλους, ανόητους, επιπόλαιους κτλ. Ελπίζω εκ μέσης καρδίας να μη θεωρεί και τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ως ανόητο και ανεγκέφαλο. Αιρεσιάρχης είναι αλλά ανεγκέφαλος ΔΕΝ είναι. Είναι όχι απλά ευφυής αλλά κυριολεκτικά ιδιοφυής προσωπικότητα. Είναι άνετα πολύγλωσσος σε επτά γλώσσες, είναι διεθνούς φήμης πιανίστας με ιδιαίτερη ικανότητα ερμηνείας της μουσικής του Μότσαρντ και έχει σπάνια θεολογική και φιλοσοφική κατάρτιση. Επιπλέον ειναι εξαιρετικά έμπειρο πρόσωπο, επειδή διετέλεσε επιτελικό στέλεχος του Βατικανού για δεκαετίες και τυγχάνει διαπρεπής θεολόγος του Παπισμού. Είναι ζήτημα αν υπάρχουν δύο ή το πολύ τρεις θεολόγοι του Παπισμού με τις γνώσεις και την αντιληπτική ικανότητα του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄. Αν λοιπόν ο Μακαριότατος ή και άλλου συνοδικοί έχουν εκλάβει τον Πάπα Βενέδικτο για “κουτόφραγκο” που θα τον πάρουν και θα τον φέρουν εκεί που θέλουν απατούνται πλάνην οικτράν. Ο κάθε Πάπας έχει πίσω του την “Κουρία”. Εξυπηρετεί, ως εικός, τα συμφέροντα του Βατικανού και όσων βρίσκονται υπό τη δικαιοδοσία του. Δεν έχει ούτε το κίνητρο, ούτε τη δύναμη να μας βοηθήσει ακόμη και αν θα το ήθελε.

ΠΩΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

__________________

Φέρνω σε όλους ένα παράδειγμα για να αντιληφθούμε πόσο φρούδες είναι οι ελπίδες του Μακαριότατου, του Αγίου Πάφου αλλά και όποιου άλλου τρέφει την αυταπάτη ότι ο Πάπας θα γίνει ο ελευθερωτής της Κύπρου. Ο Πάπας επισκέφθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη αφού πρώτα η Τουρκία τον ταπείνωσε στην κυριολεξία. Ο Πάπας δήλωσε ότι ήθελε να επισκεφθεί τον Πατριάρχη χωρίς να ζητήσει προηγουμένως την άδεια της Τουρκικής κυβέρνησης. Και η Τουρκία; Εξανάγκασε τον Πάπα να αναβάλει την επίσκεψή του η οποία ΜΟΝΟΝ τότε πραγματοποιήθηκε όταν ο Πάπας αναγκάστηκε ντροπιασμένος να αναβάλει για ένα χρόνο το ταξίδι του και ΑΦΟΥ η Τουρκία τον ανάγκασε να ζητήσει την άδειά της για να το πραγματοποιήσει!!!
Φανταστείτε, πατέρες και αδελφοί, από ποιο άνθρωπο περιμένουμε βοήθεια για να ελευθερωθεί η Κύπρος!

ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ
______________

Αλλά αν αυτό το παράδειγμα δεν είναι αρκετό ας θυμηθούμε τι συνέβηκε κατά την επίσκεψή του Πάπα στην Τουρκία. Οπως είναι φυσικό ο Πάπας ήθελε να επισκεφθεί την Αγία Σοφία. Πήρε όμως σαφέστατη προειδοποίηση από τα Τουρκικά ΜΜΕ και τη διπλωματική οδό ότι, κατά την επίσκεψή του στην Αγία Σοφία, δεν θα έπρεπε να κάνει ούτε το σταυρό του!!! Και πώς αντέδρασε ο Πάπας; Ενήργησε ακριβώς όπως του υπεδείχθη!!! Πήγε σαν φοβισμένο ανθρωπάκι και έκανε ακριβώς ότι του υπέδειξαν να κάνει! Κατόπιν αυτής στάσης ποιος σοβαρός άνθρωπος πιστεύει ότι ο Πάπας που δεν τόλμησε να κάνει ούτε το σταυρό του στην Αγία Σοφία θα μπορέσει να ασκήσει δυναμική διπλωματία για να ελευθερωθεί η Κύπρος;

ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΑΡΧΙΕΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ;
________________

Αν ο Πάπας θέσει (που δεν θα θέσει) θέμα κατοχής της Κύπρου οι Τούρκοι θα τον ερωτήσουν αυτό ακριβώς που είπε ο Στάλιν για τον Πάπα: Πόσες μεραρχίες έχει το Βατικανό; Και η απάντηση είναι ούτε μία! Αραγε η πείρα μας διδάσκει ότι η Τουρκία κατανοεί καμιά γλώσσα εκτός από τη γλώσσα της δύναμης; Η στυγνή πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι ο Πάπας ΔΕΝ έχει τη δύναμη ελευθερώσει την Κύπρο και να τα βάλει με την Τουρκία. Θα αντιτείνει ίσως κάποιος: Μα δεν μιλάμε για στρατιωτική δύναμη αλλά για κύρος πνευματικό. Και απαντούμε στο επιχείρημα του "πνευματικού κύρους". Εδώ, ακόμη και πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο της παιδεραστίας των φραγκοπαπάδων, που έφερε το όποιο κύρος είχε ο Πάπας στο ναδίρ, δεν τόλμησε να επισκεφθεί την Τουρκία πριν ζητήσει την άδειά της! Δεν τόλμησε καν να βάλει στο σταυρό του στην Αγία Σοφία και θα μπορέσει να διώξει τους Τούρκους και να μας ελευθερώσει από την κατοχή;

Μα είμαστε σοβαροί;

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου