Δευτέρα 10 Μαΐου 2010















“ΣΦΡΑΓΙΣΑΝΤΕΣ

ΤΟΝ ΤΑΦΟ

ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΚΟΥΣΤΩΔΙΑΣ”


Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===============

Με τις σημερινές εκλογές αρχιερέων οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος “εσφράγισαν τον τάφο” της αδικίας, της αφιλαδελφίας και της μικρότητας “μετά της κουστωδίας”.

Για μια ακόμη φορά σφαγιάστηκε το δίκαιο, ανεσταυρώθη η αλήθεια και καταπατήθηκαν οι Κανόνες της Εκκλησίας.

Εκφράζουμε την αγάπη και το σεβασμό μας στο Σεβασμιότατο κ. Νικόδημο τον Κανονικό Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος που αδελφοί του στην Ιεραρχία τον σφαγίασαν για μια ακόμη φορά.

Δεν κουράστηκαν να συνθλίβουν ένα συνεπίσκοπό τους, που εις ουδέν έπταισεν, για τόσες δεκαετίες;

Είναι ντροπή αυτό που έγινε.

Μεγάλο αίσχος!

Αλλά έστιν Θεός στον Οποίο όλοι θα λογοδοτήσουμε.

Πού είναι αυτοί όλοι που ωρύονταν για το έκκλητο του Πατριαρχείου και το θεωρούσαν ως την πηγή και την κακοδαιμονία των πάντων;

Ογδόντα τόσοι αρχιερείς συνήλθαν επί τω αυτώ εν πνεύματι Αγίω.

Δεν μπορούσαν να αποκαταστήσουν την αδικία;

Ποιος τους έλυνε τα χέρια για να ενεργήσουν κατά Θεόν;

Τι τους ώθησε να καταπατήσουν το δίκαιο, να ποδοπατήσουν, για μια ακόμη φορά, τους κανόνες και να κλείσουν οριστικά τον κύκλο της ανομίας του εκκλησιαστικού εγκλήματος του 1974 με περιφανή νίκη του κακού;

Αισθάνομαι βαθύτατη θλίψη για τη συντελεσθείσα αδικία.

Απολογούμαι στο Σεβασμιότατο Αττικής επειδή για 36 χρόνια αποτύχαμε να τον βοηθήσουμε να σηκώσει το σταυρό της αδικίας που του έγινε.

Μια αδικία που βαρύνει όλους μας.

Νιώθω πραγματικά να με πνίγει το δίκιο για το άδικο που έχει συντελεστεί.

Θυμούμαι πριν δεκαετίες τη συνάντηση που είχα με το μακαριστό Θεολόγο στην Αθήνα.
Πόσο με εντυπωσίασε η ταπείνωση, η ευγένεια, η αρχοντιά και η καλωσύνη του! Ακακον αρνίον του Χριστού.

Η σκέψη μου ταξιδεύει στον ηρωικό Μητροπολίτη Παραμυθίας κ. Παύλο για την απέραντή του ταπείνωση και τους ομολογιακούς αγώνες του για να υπερασπιστεί την Ορθοδοξία.

Ενθυμούμαι την ταπεινή και σεβάσμια μορφή του αείμνηστου Νικολάου Χαλκίδος που έφυγε τόσο πρόωρα από τη μάταιη αυτή ζωή.

Αναπολώ την ευχάριστη συνάντησή μου με τον ιεραποστολικό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Λεωνίδα και την εκτίμησή μου για την ανεξάντλητή του αγάπη που είχε για το ποίμνιό του.

Νιώθω την πικρία του μακαριστού Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνου για την αδικία που υπέστη ο συναγωνιστής και αδελφός του μέχρι το τέλος Μητροπολίτης Αττικής Νικόδημος.

Και όλους τους άλλους αδικοσφαγμένους Μητροπολίτες που ανέμεναν από την Ιεραρχία να αποκαταστήσει την αδικία που τους έγινε με την αποκατάσταση του Σεβασμιότατου Αττικής στο θρόνο του.

Είναι ντροπή αυτό που έγινε σήμερα.
Μεγάλη ντροπή!
Και αντανακλά σε όλους μας.

Ο Θεός ας μας συγχωρήσει!

1 σχόλιο:

  1. Οι σύγχρονοι γνήσιοι πνευματικοί επίγονοι του Καιάφα απέδειξαν για μία ακόμη φορά περίτρανα ότι ούτε το Θεό φοβούνται κι ούτε τους ανθρώπους ντρέπονται!Ο παχυδερμισμός τους δεν έχει προηγούμενο!Όσο για τους μοιχεπιβάτες Μισιακούλη και Δικαιάκο τίποτε δεν ξεπλένει το ανοσιούργημά τους που έσπευσαν αγαλλομένω ποδί να αρπάξουν το θρόνο της μητροπόλεως Αττικής ζώντος του κανονικού μητροπολίτου Νικοδήμου!Μαύρη Δευτέρα η σημερινή για την Ελλαδική Εκκλησία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου