Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009





OI NΕΚΡΟΙ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ

Σήμερα είναι Σάββατο, ημέρα των νεκρών.
Το σημερινό Σάββατο διαφέρει από όλα τα Σάββατα του έτους.
Γι αυτό ονομάζεται Ψυχοσάββατο. Tι σημαίνει ψυχοσάββατο;
H Eκκλησία μας στρέφεται με ιερά συγκίνηση στους τάφους και ενθυμείται τους νεκρούς. Ποιούς νεκρούς; Oι νεκροί είναι πολλοί. Oι νεκροί, που είναι θαμμένοι εδώ στα κοιμητήρια είναι πιο πολλοί από τους ζωντανούς που βρίσκονται στην πόλη
Έχουμε δύο πόλεις· η μία αποτελείται από τους ζώντας, και η άλλη από τους κεκοιμημένους. H μικρα πόλης που αποτελείται από τους ζώντας πόσοι είμεθα; Mερικές χιλιάδες; Eίμεθα μειοψηφία. H μεγάλη πόλης, η απέραντος πόλις, είναι το νεκροταφείο. Πάνω από ένα εκατομμύριο είναι θαμμένοι εκεί μέσα.

Eμείς είμεθα η μειοψηφία, αυτοί είναι πλειοψηφία. Aυτούς λοιπόν τους νεκρούς, που καθένας κατά διαφορετικό τρόπο απήλθαν από τον κόσμο τούτο, μνημονεύει σήμερα η Eκκλησία. Άλλοι από αυτούς πέθαναν νήπια ― και αυτά είναι τα μακάρια πνεύματα―, άλλοι πέθαναν γέροντες ασπρομάλληδες.
Άλλοι πέθαναν μέσα στο σπίτι, και άλλοι έξω στους δρόμους ή στα βουνά. Άλλοι πέθαναν στην ξηρά, άλλοι στη θάλασσα.
Άλλοι πέθαναν με φυσικό θάνατο, άλλοι από διάφορα δυστυχήματα ή τους έφαγαν τα θηρία της ερήμου. Όλους αυτούς ενθυμείται σήμερα η Eκκλησία.

Eνθυμείται όμως και κάποιους άλλους. Ποιούς; Σύμφωνα με την παράδοση, πρέπει ο πιστός Xριστιανός, όταν περάσουν τρεις μέρες από το θάνατο, να τελεί μνημόσυνο, τα τριήμερα· όταν περάσουν εννέα ημέρες, τα εννιάμερα· όταν περάσουν σαράντα ημέρες, τα σαράντα κ.λπ.. Έχουν σημασία αυτά. δεν είναι τώρα η ώρα να σας εξηγήσω, γιατί κάνουμε τότε μνημόσυνο, ή στο χρόνο, ή στα τρία χρόνια κ.λπ..

Tώρα δυστυχώς πάνε κι αυτά, λησμονήθηκαν. Tώρα λησμονούν και τους νεκρούς!
Αν πάτε στην Iαπωνία, θα δείτε ότι τιμούν πολύ τους νεκρούς. Tα νεκροταφεία τους είναι περιβόλια, άλση ωραιότατα. Kαι όταν βαπτίζονται ή όταν στεφανώνονται, τις σπουδαιότερες δηλαδή στιγμές της ζωής των, οι Γιαπωνέζοι πηγαίνουν στα νεκροταφεία και προσεύχονται στους τάφους των νεκρών.

Eμείς…· θα έλεγα σκληρά λέξη, αλλά δεν την λέω. Kτηνώδης είναι η κατάστασης. Γινήκαμε αγριώτεροι των πάντων. Λησμονήσαμε τους νεκρούς. Xορτάριασαν τα μνήματα. Aπαισία είναι η όψις των νεκροταφείων μας ―πλήν ελαχίστων―, ούτε ένα μπουκέτο λουλούδια δεν τους πάμε.

Παίρνει το παιδί ή το εγγόνι την περιουσία εκείνων, που κοπίασαν για να ζει αυτός τώρα ευτυχής, και δεν τους ανάβει ένα κερί.
Yπάρχουν πολλοί κεκοιμημένοι που τους έχουν λησμονήσει οι πάντες.

Aλλ’ εδώ είναι το μεγαλείο της Eκκλησίας. Eάν όλος ο κόσμος τους λησμονεί, δεν τους λησμονεί όμως η μάνα· ναί, η μάνα.
Ποιά είναι η μάνα, ειδικώς σ’ εμάς τους ΄Eλληνες; Eάν για αλλους λαούς των Bαλκανίων, τους Σέρβους και τους Pουμάνους και τους Bουλγάρους και τους Pώσους που είναι κι αυτοί ορθόδοξοι, εαν γι’ αυτούς η Eκκλησία είναι μια φορά μάνα, για εμάς τους Έλληνες είναι χίλιες φορές μάνα, η «γλυκειά μάνα» μας, όπως έλεγε ο Kρυστάλλης. Αυτή η μάνα λοιπόν δεν λησμονει τα παιδιά της. Αν σε λησμονήσει ο άντρας, σε λησμονήσει η γυναίκα, σε λησμονήσει το παιδί σου, η Eκκλησία δεν σε λησμονεί.

Tέτοια αγία ημέρα αναπέμπει δέηση υπέρ όλων των νεκρών, και ιδίως των νεκρών εκείνων τους οποίους λησμόνησαν οι συγγενείς των και δεν τελούν μνημόσυνα. Yπέρ όλων αυτών τελεί σήμερα το μνημόσυνο.

Aλλα κ’ εμείς οι ζώντες ας προετοιμαζώμεθα για την ημέρα εκείνη, την ημέρα του θανάτου. Mή φανούμε αμελέστεροι από τους ειδωλολάτρες προγόνους μας. Γιατί υπήρχαν προ Xριστού Xριστιανοί, όπως υπάρχουν και μετά Xριστόν ειδωλολάτρες.

Προ Xριστού Xριστιανοί; Περίεργο πράγμα! Mάλιστα. Προ Xριστού Xριστιανός ήταν λ.χ. ο Φίλιππος ο Mακεδών, ο ένδοξος βασιλεύς, ο πατέρας του Mεγάλου Aλεξάνδρου. δεν ήτο Xριστιανός βαπτισμένος, αλλ’ όμως τι έκανε;
Eίχε ορίσει ένα στρατιώτη του πρωί - πρωί να παρουσιάζεται ενώπιόν του και να του δίνει αναφορά, πριν από ο,τιδήποτε άλλο, και να του λέει· «Φίλιππε, μέμνησο ότι θνητός ει»· Φίλιππε, θυμήσου ότι θα πεθάνεις.

Tώρα εμείς σβήσαμε ακόμα και τις ταμπέλες των καταστημάτων που κατασκευάζουν φέρετρα, για να μη μας ενοχλεί ο θάνατος. Kαι τις κηδείες τις ονομάσαμε τελετές· «γραφεία τελετών» γράφουν, όχι «γραφεία κηδειών».

Kαι όμως ο θάνατος έρχεται. Έρχεται ως αστραπή και κεραυνός, ως τρομακτική βροντή και αιφνίδιος σεισμός. «Όρος φιλοσοφίας», έλεγε ο Aριστοτέλης, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, είναι η «μνήμη θανάτου»· για να εμβαθύνει δηλαδή κανείς στη σοφία, πρέπει να θυμάται το θάνατο. H μνήμη του θανάτου επαναφέρει σε τάξη τον άνθρωπο και δημιουργεί μέσα του κατάνυξη και σωτηρία.

Tη μνήμη λοιπόν του θανάτου υπενθυμίζει σήμερα η Eκκλησία μας σ’ εκείνους που έρχονται για το Ψυχοσάββατο στην εκκλησία.
Ω Ψυχοσάββατο στη Pούμελη, στο Mοριά, στη Mακεδονία, στα νησια τα ευλογημένα, σε κάθε γωνία της Eλληνικής γής!

Oλοι την ημέρα αυτή τρέχανε με τα κόλλυβα από νωρίς στην εκκλησία.
Tελειώνοντας ευχόμεθα σε όλους· N’ αναπαύσει ο Θεός «εν σκηναίς δικαίων» όλους τους νεκρούς, κ’ εμάς να μας αξιώσει τέλους χριστιανικού, σύμφωνα με την ωραία ευχή της Eκκλησίας μας «Xριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Xριστού». Aμήν.

† επίσκοπος Αυγουστίνος

(ι. ναός Αγίου Γεωργίου πόλεως Φλωρίνης, Ψυχοσάββατον 12-2-1977)

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΩΜΑΣΤΕ

Παιδιά μου,

«Ίνα τι περίλυπος ει, ψυχή μου, και ίνα τι συνταράσσεις με; Ήλπισον επί τον Θεόν» (Ψαλμ. 41, 6). Με τούτα τα λόγια του Ψαλμωδού προσπάθησα να αντιμετωπίσω όλα τούτα τα γεγονότα σχετικά με την άφιξη και την υποδοχή του πάπα στη χώρα μας.

Ο πάπας ήλθε τελικά. Έπονται τα επόμενα βήματα, όχι της ένωσης - από τη δεκαετεία του 1960 ξεκίνησαν οι εναγκαλισμοί, μα ένωση δεν είδαμε - αλλά της εωσφορικής έπαρσης ορισμένων κοσμικών εκκλησιαστικών βαθύπλουτων ταγών του Ναζωραίου!

Ψελλίζοντας στον Κύριο το «εγώ δε ελπιώ επί Σε» (Ψαλμ. 55, 4), θα ανιχνεύσω το χθες. Βίοι παράλληλοι!

Το Βυζάντιο συρρικνώνεται. Οι αυτοκράτορες "δια ίδιον συμφέρον" ακολουθούν φιλενωτική τακτική. Συμπαρασύρουν και την Ορθόδοξη εκκλησιαστική ηγεσία. Στόχος και βαθιά επιθυμία του πάπα είναι η υποδούλωση της Ορθοδοξίας στον παπισμό.

Εκατό αντιπρόσωποι των Ορθοδόξων, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ο Αυτοκράτορας φτάνουν στη Δύση για να λάβουν μέρος στη σύνοδο.

Θα σταθώ στη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439). Ο πάπας Ευγένιος ο Δ΄ τους υποδέχεται. Δημιουργούνται κάποια προβλήματα, αλλά ρυθμίζονται. Ακόμα και το πού θα στηθούν οι θρόνοι! Τελικά, τοποθετείται στο μέσον των δύο θρόνων το Ευαγγέλιο!

Οι εργασίες της συνόδου άρχισαν Μεγάλη Τετάρτη!!! Επιλέγεται η τακτική του Ιούδα ...; υπογράφεται ενωτικός όρος. Δεν υπογράφει ένας Ορθόδοξος επίσκοπος: Ο άγιος Μάρκος ο Εφέσου, ο Ευγενικός.

Ο πάπας λυπημένος παραδέχεται: "Eι Mάρκος ουχ υπέγραψεν εποιήσαμεν ουδέν."

Αντίθετα, δύο Ορθόδοξοι επίσκοποι, ανάξιοι της αποστολής τους, ο Νικαίας Βησσαρίων και ο Μόσχας Ισίδωρος έμειναν στη Δύση και έλαβαν τα αξιώματα του καρδιναλίου και του Λατίνου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως!!!

Στις 12 Δεκεμβρίου 1452, στην Αγια-Σοφιά, συλλειτουργούν Ορθόδοξοι και Λατίνοι και μνημονεύεται το όνομα του πάπα!!! Το 1453, μετά από ένα χρόνο, "η Πόλις εάλω".

Λίγα χρόνια πριν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μιχαήλ Η΄ (1259-1282) θέλοντας να αποκρούσει το μέτωπο των Σέρβων και των Βουλγάρων, επιχείρησε μια ενωτική πολιτική με την παπική έδρα. Το Άγιον Όρος αντιστάθηκε. Στρατός προσπάθησε να επιβάλει την αυτοκρατορική θέληση. Συνοδευόταν από παπικούς και φιλενωτικούς "κληρικούς".

Στις Καρυές τους μοναχούς που αντιστάθηκαν στην ένωση, μαζί και τον Πρώτο, τον Άγιο Κοσμά το Νέο τους έσφαξαν. Στη Μονή Ζωγράφου τους έκαψαν ζωντανούς, στη Μονή Βατοπεδίου τους κρέμασαν και στη Μονή Ιβήρων, τους έπνιξαν στη θάλασσα! Κακό έκαμαν και στις Μονές Κουτλουμουσίου, Κωνσταμονίτου, Σκαμανδρηνού κ.ά...

Η ένωση δεν επήλθε. Η Ορθοδοξία νίκησε. Έστω κι αν η πολιτική και η θρησκευτική εξουσία το επεδίωξαν.

Παιδιά μου, σκανδαλιστήκαμε όλο αυτό το διάστημα, με τη στάση του Αρχιεπισκόπου, που θα μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος Έλληνας Αρχιεπίσκοπος που εγκατέλειψε την Ορθόδοξη παραδοσιακή στάση ...;

με την παραπομπή ενός τόσου σημαντικού θέματος στην ολιγομελή Διαρκή Ιερά Σύνοδο κι όχι στο σύνολο της Ιεραρχίας

και με την παθητικότητα των Ορθοδόξων κατά τα άλλα Χριστιανών, που ίσως και να υπέγραψαν στη συλλογή υπογραφών που μας πρότεινε πρόσφατα η Εκκλησία μας...

Δεν απογοητευόμαστε όμως, πρώτα γιατί χειρότερες μέρες έζησαν οι πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί του 1439, όπως διαβάσατε πιο πάνω, και δεύτερον γιατί όπως έλεγε ο αρχαίος Αθηναίος ποιητής Μένανδρος "όποιος κοπιάζει για κάτι καλό, δεν πρέπει να απελπίζεται ποτέ για τίποτε."

Κι εμείς, οι "μισαλλόδοξοι", οι "αυστηροί", οι "φανατικοί", όπως μας είπαν, κοπιάζουμε για την Ορθοδοξία, έτσι ώστε να παραμείνει πιστή στις παραδόσεις και στα κελεύσματα των αγίων Πατέρων μας και αλώβητη από τις ταπεινές και ύπουλες ενέργειες των "χιονανθρώπων" της εποχής μας.

Θα μου επιτρέψτε, παιδιά μου, να κλείσω με μια σύντομη προσευχή:

Kύριε, "ημάρτομεν, ανομήσαμεν, ασεβήσαμεν... ιερείς, και ο λαός Σου εξέστημεν επί το αυτό... άνες, Kύριε, ιλάσθητι, Kύριε" και "στερέωσον την Eκκλησίαν Σου, ήν εκτήσω τω τιμίω Σου αίματι".

Πατηρ Αθανάσιος Γιουσμάς

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009




Το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Οποιος από τους επισκέπτες του apotixisi.blogspot.com θέλει να εγγραφή στο περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μπορεί να μας στείλη τα στοιχεία του, είτε αφου τα γραψη μεσα στα σχολια, ειτε τηλεφωνικά στο 6972-896024, ειτε ταχυδρομικά στην διεύθυνσι Σουρωτή 57006 Βασιλικών Θεσσαλονίκης, είτε μέσω του ε-μέϊλ otsol@otenet.gr
Το περιοδικό μας δεν έχει καμμία σχέσι, ή επικοινωνία με το περιοδικό που φέρει τελείως ανέντιμα τον τίτλο ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ και εκδίδει κάποιος συνωμοσιολόγος καλόγηρος με ομόφρονάς του Ρελφιστάς. Μάλιστα, με πολυ-πολυ θράσος και αναίδεια, μας ζήτησαν και τον λόγο γιατί εμείς υποκλέψαμε τον τίτλο τους, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Εμείς ανακαλύψαμε τον τίτλο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μέσα από τα κείμενα του αγίου Μάρκου του Ευγενικού του Ατλαντος της Ορθοδοξίας και το πρωτοεκδώσαμε το 1994. Ενώ οι Ρελφιστές το εξέδωσαν το 1998. Λοιπόν;
Το περιοδικό μας δεν καθορίζει ετήσια συνδρομή, αλλά αφήνει τους συνδρομητές ελεύθερους να στείλλουν όσα χρήματα θέλουν, είτε μέσω λογαριασμού της Εθνικής 239/745675-15 ή της Πειραιώς 5216-019627-510.
Ασφαλώς και έχει έξοδα το περιοδικό και εμείς είμαστε φτωχαδάκια και δεν μπορούμε να τα πληρώνουμε από την τσέπη μας, ούτε είμαστε εφοπλιστές ή δεσποτόγατοι. Μας είναι απαραίτητες οι συνδρομές σας, αλλά αν υπάρχει και καποιος που αδυνατεί, να μην ντραπή να μας το γράψη και ας μην μας στείλη τίποτα. Οσοι όμως μπορούν να μην διστάζουν να στείλουν, γιατί το χέρι τους παθαίνει αγκύλωσι. Κατά τα άλλα αγαπούν την Ορθοδοξία!!! Αν δεν μπορείς, αγαπητέ, να ενισχύσης έναν γενναίο αντιπαπικό και αντιοικουμενιστικό αγώνα και δεν βγάζεις από την τσέπη σου δεκάρα για να βοηθήσης, είσαι ψεύτης και υποκριτής. Τα γράφω όλα αυτά γιατί λίγοι στέλνουν κάποια χρήματα και το περιοδικό δυσκολεύεται, κατα τα άλλα λόγια -λόγια με την οκά. Λοιπόν, θα περιμένουμε.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Επειδη ειμαστε υπερ της ελευθεριας του λογου, δημοσιευουμε την απαντησι στον σπουδαστη Β.Π. του κ. Αθ. Σακαρελου για να γινη στο θεμα ευρεια συζητησι. Δηλωνουμε οτι και εμεις διαφωνουμε σε πολλα με τις αποψεις του κ. Σακαρελου και θα διατυπωσουμε αυτες τις διαφωνιες μας. Μπορειτε ολοι να διατυπωσετε τις οποιες συμφωνιες ή τις διαφωνιες σας πολιτισμενα, ευγενικα, και επωνυμα ή ανωνυμα.



ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΥ
στον σπουδαστή Β. Π. περί των Εκκλησιών Παλαιού και Νέου
Ημερολογίου
--------------------------------------

Και τώρα, η σειρά μου ν’ απαντήσω στα ερωτήματα του σπουδαστή Β.Π.

Ο σπουδαστής Β. Π. με ρωτάει:

α. αν θεωρώ την Εκκλησία του Νέου αιρετική.
β. αν θεωρώ τα μέλη της αβάπτιστα.
γ. αν κοινωνούν σώμα και αίμα Χριστού, ή ψωμί και κρασί
δ. μήπως θα πρέπει όλοι οι Ορθόδοξοι να αποτελέσουμε μιά ενωμένη δύναμη κατά του κακού; Πώς θα γίνει αυτό, όταν ο ένας πολεμάει τον άλλο; Μήπως, πρέπει να τα «βρούμε» όλοι μαζί;

1. Ερωτώμαι, αν θεωρώ την Εκκλησία του Νέου αιρετική.

Απαντώ:
α. Εγώ, αυτό που γνωρίζω είναι ότι η Εκκλησία, στην οποία είμαι μέλος είναι Ορθόδοξη και συνέχεια της Εκκλησίας του Χριστού, που υπήρχε μέχρι το 1924, τότε δηλ. που προσπάθησε ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος να αλλάξει στη λατρεία της Εκκλησίας το Παληό Ημερολόγιο με το φράγκικο του Πάπα! Λέω, προσπάθησε ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος να αλλάξει το Ημερολόγιο, γιατί δεν μπόρεσε να το επιβάλει στην Εκκλησία, η οποία αρνήθηκε να το δεχθεί και αντέδρασε δυναμικά. Την αλλαγή δέχτηκε μόνο ο τότε ο υπ’ αυτόν κλήρος και μερίδα του λαού, η οποία ξεχώρισε από όσους απέκρουσαν το Νέο Ημερολόγιο.
Σημαντική μερίδα του λαού με ελάχιστους κληρικούς και μοναχούς, που προέρχονταν κυρίως από το Άγιο Όρος, αντέδρασαν, αποκήρυξαν τους καινοτόμους επισκόπους, και διέκοψαν την εκκλησιαστική «κοινωνία» με αυτούς. Δηλ. οι πιστοί αυτοί «αποτειχίστηκαν»! Αυτό σημαίνει ότι το ποίμνιο της μέχρι τότε υπάρχουσας Εκκλησίας διασπάστηκε σε δύο μερίδες, από τις οποίες η μία αποτέλεσε τους Παλαιοημερολογίτες και η άλλη αποτέλεσε τους Νεοημερολογίτες.
Οι Παλαιοημερολογίτες δεν άλλαξαν τίποτε. Οι Νεοημερολογίτες στις 10 Μαρτίου 1924 κοιμήθηκαν το βράδυ με το Παληό, και ξύπνησαν το πρωί με το Νέο. Δηλ. τους είπαν ότι ξημέρωσε η 23 Μαρτίου 1924!
Ερωτώ: Είναι δυνατόν ποτέ, άνθρωποι, που δεν προέβησαν ποτέ σε καμία ενέργεια να κοιμούνται το βράδυ Ορθόδοξοι και να ξημερώνουν το πρωϊ «εκτός Εκκλησίας»; Νομίζω, πως όχι! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Γιατί οι πιστοί αυτοί δεν δέχτηκαν το φράγκικο ημερολόγιο; Αυτό είναι άλλο θέμα, το οποίο δεν μπορούμε να αναπτύξουμε εδώ. Προφανώς, γιατί το είδαν σαν μιά φανερή εκδήλωση του Οικουμενισμού, της πιο επικίνδυνης αίρεσης της εποχής μας! Οι πιστοί αυτοί έκτοτε είναι η Εκκλησία του Χριστού, με χάρη μυστηρίων και κιβωτός της σωτηρίας των μελών της.

β. Εμένα, σαν απλό μέλος της Εκκλησίας που ανήκω, δεν με ενδιαφέρει τι είναι η Εκκλησία του Νέου. Αυτό είναι θέμα, που ενδιαφέρει τους ίδιους. Ας ψάξουν να μάθουν την αλήθεια, όπως έψαξα και εγώ, χρόνια ολόκληρα, για την Εκκλησία στην οποία ανήκω.
Πολλές φορές, διάφοροι Νεοημερολογίτες, κυρίως φίλοι, με πιέζουν στις συζητήσεις μας, να τους πω, σαν θεολόγος που είμαι, μιά γνώμη για το θέμα αυτό.
Τους απαντώ: Ρωτήστε τους Πατέρες!
Κι’ όταν με ρωτούν, τι λένε οι Πατέρες για το ζήτημα αυτό, τους απαντώ ότι λένε ότι δεν μπορεί ποτέ μιά Εκκλησία να είναι αιρετική!
Κι’ όταν με ρωτούν στη συνέχεια, αν η Εκκλησία τους είναι κακόδοξη και αιρετική, τους απαντώ να εξετάσουν την ιστορία της από το 1924 μέχρι σήμερα και θα διαπιστώσουν αν είναι Ορθόδοξη ή αιρετική.
Έτσι, η συζήτηση περιστρέφεται στα γεγονότα της αλλαγής του Ημερολογίου, στη σχέση της αλλαγής αυτής με τον Οικουμενισμό και στην προσχώρηση των εκκλησιαστικών της ηγετών σ’ αυτόν, στον Παπισμό και στη Μασονία! Συζητώντας τα παραπάνω θέματα καλόπιστα, κάτω από το πρίσμα της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων, αβίαστα καταλήγουν μόνοι τους οι συνομιλητές φίλοι μου στο συμπέρασμα, ότι η Εκκλησία τους είναι πράγματι κακόδοξη, γιατί εμφωλεύει σ’ αυτή ο Οικουμενισμός, ότι ενώθηκε ήδη από το 1965 με τον Παπισμό, και ότι οι ηγέτες της είναι αιρετικοί, Λατινόφρονες, ορισμένοι δε και μασόνοι. Ένας από αυτούς, ο διαβόητος Αθηναγόρας, δεν ήταν μόνο αιρετικός, ήταν και μασόνος, στην Κέρκυρα δε, που ήταν στην αρχή Μητροπολίτης, εκτελούσε χρέη και ραβίνου!
Είναι πλέον φανερό, ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας, είναι κατηγορηματικοί, ότι μιά τέτοια Εκκλησία, όπως την περιγράψαμε πιο πάνω, είναι κακόδοξη και δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί τη συνέχεια της Εκκλησίας που υπήρχε προ του 1924!

2. Ερωτώμαι στη συνέχεια, αν θεωρώ τα μέλη της Εκκλησίας του Νέου αβάπτιστα. Απαντώ, ότι δέχομαι, ό,τι λένε οι Πατέρες. Τι λένε;
Λένε, ότι χάρη μυστηρίων δεν μπορεί να έχει μιά αιρετική Εκκλησία! Αν η Εκκλησία του Βαρθολομαίου είναι αιρετική, κατά τους Πατέρες, δεν έχει σωστικό βάπτισμα!
Οι Πατέρες, που έλαβαν μέρος στην Σύνοδο της Καρχηδόνος, είπαν: «Ποιος μπορεί να δώσει αυτό που ο ίδιος δεν έχει; Ή πώς μπορεί να ασκεί έργα πνευματικά αυτός που απέβαλε το άγιο Πνεύμα; ... Και γι’ αυτό εμείς που είμαστε μαζί με τον Κύριο ... πρέπει να αποδοκιμάσουμε και να απορρίψουμε και να αποβάλουμε και να θεωρήσουμε ως βέβηλα όσα κάνουν αυτοί που του εναντιώνονται»!
Ερωτώ κάτι: Οι Παπικοί είναι βαπτισμένοι; Τους ξαναβαπτίζουμε, ή όχι! Ναι! Οι οπαδοί του Βαρθολομαίου, που ενώθηκαν με τον Πάπα κι’ αποτελούν πλέον την αυτή Εκκλησία, μήπως πρέπει και αυτοί να ξαναβαπτίζονται;
Και κάτι άλλο: Η Εκκλησία του Νέου, γιατί ξαναβαπτίζει, όσους έχουν βαπτισθεί στην Εκκλησία του Παλαιού;

3. Ερωτώμαι επίσης, αν οι του Νέου κοινωνούν σώμα και αίμα Χριστού, ή όχι.
Οι Πατέρες λένε ότι μόνο στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας τελείται το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και μόνο τα μέλη της μπορούν να κοινωνούν το σώμα και αίμα Κυρίου, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

4. Ερωτώμαι τέλος, μήπως θα πρέπει όλοι οι Ορθόδοξοι να αποτελέσουμε μιά ενωμένη δύναμη κατά του κακού; Πώς θα γίνει αυτό, όταν ο ένας πολεμάει τον άλλο; Μήπως, πρέπει να τα «βρούμε» όλοι μαζί;
Συμφωνώ απόλυτα με τον αγαπητό σπουδαστή Β.Π., αν και ο πρωταρχικός σκοπός μας δεν πρέπει ποτέ να είναι να αποτελέσουμε κάποια δύναμη κατά του κακού. Σκοπός μας πρέπει να είναι όλοι οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι να επανέλθουν στους κόλπους της Εκκλησίας, κατά τη ρήση του Μεγάλου Βασιλείου, «τους πεπλανημένους επανάγαγε»! Με την επιστροφή αυτή θα επιτευχθεί η ενότητα όλων των Ορθοδόξων υπό την στέγη της Εκκλησίας. Η επιστροφή αυτή των πεπλανημένων θα γίνει εάν ποτέ θα έχουμε την μία και αυτή Ορθή Πίστη!

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009




Ο ΑΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


Λάβαμε από τον εκλεκτό αγωνιστή Θεολόγο κ. Παν. Σημάτη την παρακάτω καταγγελια, από την οποία και δημοσιεύουμε σήμερα τον πρόλογο και αλλη φορά θα δημοσιεύσουμε και τα υπόλοιπα.


Αίγιο, 19/2/2009

Προς την

Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΑΘΗΝΑ

mkka.blogspot.com του Μητροπολίτη Καλαβρύτων

Blog εκκλησιαστικής αληθείας και προβληματισμού

ή Blog πνευματικών σκουπιδιών, ύβρεων και αιρετικών θέσεων;


Οι Κανόνες της Εκκλησίας μας θέλουν τον Επίσκοπο να κηρύττει συνεχώς το λόγο του Θεού, εξαιρέτως δε κάθε Κυριακή. Ένας σύγχρονος τρόπος «κηρύγματος» είναι και αυτός που γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα. Ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος, όμως, απενεργοποίησε την επίσημη εκκλησιαστική ιστοσελίδα της Ι. Μ. Καλαβρύτων, μέσα από την οποία θα μπορούσε να προσφέρει αυθεντικό κήρυγμα και νηφάλιο θεολογικό λόγο μ σύγχρονο τρόπο, και επικοινωνεί με το λαό μόνο μέσω του προσωπικού του blog, με τρόπο εκκοσμικευμένο και μη εκκλησιαστικό. Βέβαια, θα δικαιολογηθεί, πως με το blog του κηρύττει με περισσότερο άμεσο τρόπο το θείο λόγο. Γράφει σε κάποια από τις αναρτήσεις του blog του: «Από αύριο το Blog μας θα ασχολείται κυρίως με πνευματικά θέματα. Δεν θα λείπουν σχόλια σε εθνικά ή εκκλησιαστικά ζητήματα... Προεχόντως θέλουμε να κηρύσσεται ο λόγος του Θεού». Δυστυχώς, όμως, το όποιο «κήρυγμά» του είναι ανακατεμένο με …ακαθαρσίες, όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια.


Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτού του τρόπου επικοινωνίας είναι -και το ήξερε πολύ καλά, το έμαθε δε καλύτερα μόλις το δημιούργησε- πως μόνο το αρχικό κείμενο κάθε θέματος είναι δικό του και άρα, μόνο αυτό μπορούσε να είναι θεολογικά προσεγμένο. Έτσι, η πλειονότητα από τα κείμενα του blog δεν είναι δικά του, (εκτός από λίγες παρεμβάσεις), αλλά είναι ανεξέλεγκτες απόψεις των επισκεπτών και φίλων του∙ οι οποίοι (μαζί με τους προβληματισμούς και γόνιμες απόψεις),


α) είτε τον εκθειάζουν και μεγαλύνουν, αυτός δε δέχεται τους επαίνους, ενώ αντίθετα, πολλούς από εκείνους που του κάνουν κριτική τους αποκλείει (όπως καταγγέλουν οι αποκλεισθέντες),


β) είτε κάποιοι (μέσω του blog) εκθέτουν ανόητες, υβριστικές, βλάσφημες και αιρετικές ακόμα απόψεις, χωρίς αυτός να τις ανασκευάσει (εκτός από ελάχιστες), ή να τις αποκλείει, όπως κάνει για όσους τον κριτικάρουν.


Μοιραίως, λοιπόν, το μπλόγκ του γίνεται (επιτρέπει να γίνεται) άμβων, από τον οποίο προφέρονται μαζί με αλήθειες και αηδείς πνευματικές ακαθαρσίες, ακόμα και …αιρετικό κήρυγμα!


Θα ισχυριστεί, ίσως, ότι αυτή είναι η δεοντολογία. Ποιός όμως, τον υποχρέωσε να κάνει αυτό το blog εις βάρος των ψυχών των πιστών; Και πώς να δεχθούμε, τυχόν τέτοια δικαιολογία, αφού ως οικοδεσπότης (όπως ισχυρίζεται) διαγράφει, κατά το δοκούν, κάποια απ’ αυτά τα σκουπίδια που γράφουν οι επισκέπτες του, άλλα όμως, τα αφήνει για να μολύνουν την ατμόσφαιρα; Δικαιολογείται κάπου λέγοντας: Δυστυχώς «δεν έχω χρόνον για να απαντώ στα σχόλια των αγαπητών μου επισκεπτών, τα οποία με προσοχήν διαβάζω...Η σιωπή μου δεν σημαίνει είτε αποδοχήν, είτε ανοχήν σε απόψεις. Μερικές θέσεις ευρίσκουν απάντηση από τη μεταξύ σας επικοινωνία».


Αν με προσοχή τα διαβάζει όλα, γιατί, έστω εκ των υστέρων, δεν αφαιρεί όλα τα βλάσφημα, και κυρίως τις αναρτήσεις 3-4 υβριστών, βωμολοχούντων και αιρετιζόντων;

Με τη δικαιολογία ότι δεν έχει χρόνο, αφήνει τους επισκέπτες του να διαλέξουν μόνοι τους το σωστό. Αν οι πιστοί είναι δυνατόν να γνωρίζουν το σωστό, τότε τι χρειάζεται ο καθοδηγητικός ρόλος ενός Επισκόπου; Ποιος άραγε είναι ο δικός του ο ρόλος;

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όταν ερωτάται ή προκαλείται να απαντήσει αυτός στους επισκέπτες του, οι απαντήσεις του δεν είναι πάντα θεολογικά ακριβείς, εφ’ όσον, όπως φαίνεται, χάριν της αμεσότητας απαντά πρόχειρα και χωρίς βαθύτερη έρευνα του θέματος.

Επιλέγω κάποια παραδείγματα εκκοσμικευμένων, βλάσφημων και αιρετικών καταχωρήσεων από το πλήθος των αποθηκευμένων στα εκατοντάδες θέματα του blog. Για μερικά και ο ίδιος ο οικοδεσπότης-Μητροπολίτης έδειξε να ενοχλείται, δέχτηκε δε και τις διαμαρτυρίες επισκεπτών του. Κάποια υβριστικά και ασυνάρτητα, αφού διαβάστηκαν πρώτα από κάποιους και καταγράφηκαν, τα έσβησε και εδήλωσε ότι θα αποκλείσει από το μπλόγκ, αυτούς που γράφουν βλάσφημα και ασυνάρτητα. Όμως, παραδόξως, τους ξανα-επιτρέπει να γράφουν και να παρέχουν, αντί τροφής πνευματικής, δηλητήριο, τους αποκαλεί «αγαπητούς» του, και το κυριότερο βέβαια, ο Μητροπολίτης δεν ανασκευάζει τα αιρετικά μηνύματα.


Να σημειωθεί, πως σ’ έναν από τους τακτικούς επισκέπτες του, τον «ioanni eksomologiti» ή «vasilia tou dasous» -που εκφράζει μέσα στο blog φοβερές βλασφημίες κατά του Χριστού και της Παναγίας (συνήθως με λατινικούς χαρακτήρες), ασυναρτησίες και πλήθος άλλες αιρετικές καταχωρήσεις- επιτρέπει ο Μητροπολίτη Καλαβρύτων, όχι μόνο να καταχωρούνται τακτικότατα τα κείμενά του, αλλά επιτρέπει να έχει (μέσα στο ίδιο το Δεσποτικό blog) υποστηριχτές και οπαδούς-θαυμαστές! Τον επιτιμά κατά διαστήματα, του αφαιρεί δημοσιεύσεις και μετά πάλι του επιτρέπει να γράφει και τον αποκαλεί «αγαπητό» του. Κι ο Ιωάννης ή «vasilias tou dasous» δηλώνει πως είναι «βασιλεύς της εκκλησίας του χριστού εδώ στην γη… της εκκλησίας σου’’ Αμβρόσιε παιδί μου»!!! (σε μία από τις τελευταίες του καταχωρήσεις της 12/ΦΕΒ/2009) ή την παρακάτω (ως μικρό δείγμα γραφής): «kai tis poutanas pou pistevete eseis oi evraioi litourgoi tou theou miteras ''mou '' panagiasegw porni ekklisia tha se sintripso… 11 Μάρτιος 2008 12:18 μμ».

Ποιος ομφάλιος λώρος άραγε τους δένει; Ο Ιωάννης, υβρίζει, επίσης, αναπόδεικτα, όλους τους Επισκόπους και τον Πατριάρχη ως Μασσώνους. Κι αυτό έχει γίνει όχι μόνο μία φορά, για να δικαιολογηθεί ο Καλαβρύτων πως του ξέφυγε. Γράφει π.χ.: «Ορθοδοξος Πατριαρχης…τυγχανει τιμητικον μελος της Τουρκικης Μασωνικης Στοας…, η πλειονοτητα της Ιερας Συνοδου ειναι Μασονοι»!


Όχι μόνο δε ο «βασιλιάς του δάσους», αλλά και οι οπαδοί του δημοσιεύουν βλάσφημες και αιρετικές απόψεις μέσα στο μπλόγκ, του «βασιλιάς του δάσους "διδασκάλου" Ιωάννη» (που εκτός από απεσταλμένος του θεού αποκαλείται και «εωσφόρος»), οι οποίοι θεωρούν «πατέρα» τους και «γέροντα» τους -εκτός από τον Ιωάννη- και τον «Αμβρόσιο Αιγιαλίας» (ανορθόγραφα), χωρίς ο ίδιος να το αποποιείται και να τους αποκλείει από το blog του: «...Είμαστε οπαδοί του "διδασκάλου" Ιωάννη και ακόλουθοι του δρόμου που χαράζει η Θεία Χάρις …και σε μας τους οπαδούς του Ιωάννη, είναι ο πατέρας μας και γέροντας μας ο Αμβρόσιος Αιγιαλίας… ο Ιωάννης όσο ζούσε ηταν άγιος τώρα που πέθανε παραμένει να είναι πάλι ζώντανος, μα μπορούν να τον δούν μόνο όσοι φοράνε τα μάτια του σώματος του αίματος και του πνεύματος του Ιήσου μας Χριστού …ο Ιωάννης, είναι ο εωσφόρος… (4/12/08)» και «γνωριζω πως η πλειονοτητα της Ιερας Συνοδου ειναι Μασονοι».


Και παρακάτω οι οπαδοί του Ιωάννη απαντούν σε απορίες επισκεπτών του blog, όπως «Η nefeli» σε κάποιον που είχε την απορία: «Τίνος Ιωάννη "οπαδοί" μπορεί να είναι άνθρωποι που μπαίνουν εδώ και βρίζουν πρόστυχα ???? Πόθεν συνάγεται οτι ο Σεβασμιώτατος είναι οπαδός του Εωσφόρου-Ιωάννη?».


Και ο Καλαβρύτων, ενώ σε άλλες αναρτήσεις παρεμβαίνει και διαγράφει ή διαψεύδει, εδώ καμιά διάψευση. Ποιος είναι ο λόγος, λοιπόν, που δεν διέψευσε ακόμη, ότι οι αιρετίζοντες οπαδοί του Ιωάννη, δεν είναι «παιδιά του» -όπως στο μπλόγκ του ισχυρίζονται; Αντίθετα συνομιλεί μαζί τους τόσο φιλικά. Γράφει: «Χάρηκα ιδιατέρως για την παρουσία σας, αγαπητέ μου Βασιληά του Δάσους. Ένα σημείωμα της Νεφέλης με είχε ανησυχήσει... Παρά ταύτα επέτρεψα την ανάρτηση του σχολίου σας, τιμώντας το έντιμο πρόσωπό σας + Ο & Αι Α 23.11.2008».


Κάποιους που στο παρελθόν τόλμησαν να επισημάνουν θεολογικά του λάθη, τους επιπλήττει και αφορίζει και τους θεωρεί «αιρετικούς» και διεστραμμένους! (mkka.blogspot, 19.01.08). Αντίθετα, κάποιους που υβρίζουν, βωμολοχούν, γράφουν παραληρηματικά, ανόητα και αιρετικά κείμενα στο blog του, που απείλησαν και την ζωήν θεολόγου (πάλι με ανάρτηση στο μπλόγκ του), όλους αυτους τους επιτρέπει να γράφουν και τους αποκαλεί «αγαπητούς του και έντιμους». Και το φοβερότερο βέβαια, προσφέρει βήμα σε ανθρώπους που υβρίζουν την Εκκλησία, προπαγανδίζουν για μια αόρατη «εκκλησία» δική τους εμπνεύσεως, υβρίζουν το Χριστό και την Παναγία, σπέρνοντας την σύγχυση στους πιστούς. (Και από την άλλη -τραγική ειρωνεία- κατακεραυνώνει τα Μ.Μ.Ε. και την τηλεόραση, όταν δημοσιεύουν παρόμοιες βλασφημίες). Έχω δίκιο, λοιπόν, να ερωτώ: «Ποιος ομφάλιος λώρος άραγε τον δένει με τους οπαδούς του “βασιλιά του δάσους”»;


Παραθέτω μέρος μόνο του οχετού που παρελαύνει από το δεσποτικό blog, όχι για να σκανδαλίσω με τη σειρά μου, αλλά να καταθέσω τα πειστήρια της δηλητηριώδους πνευματικής τροφής που παρέχει το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου. (Για τους αναγνώστες αυτού του κειμένου σημειώνω, πως αυτά τα λίγα εισαγωγικά που διαβάσατε φτάνουν, δεν χρειάζεται να χάσετε το χρόνο σας για τα υπόλοιπα. Φτάνουν, όχι μόνο για να αγανακτήστε, μα για να απαιτήσουμε να σταματήσει πιά αυτή η ντροπή. Τα πολλά ας τα εξετάσει η Ι. Σύνοδος. Και δεν νομίζω πως θα ισχυριστεί ο Μητροπολίτης, πως αν δεν μας αρέσει, να μην μπαίνουμε στο μπλόγκ του, γιατί κι αυτός κάνει το ίδιο, παρακολουθώντας κανάλια και blogs και ασκώντας κριτική ακόμα και σε πράγματα δευτερότερα. Εδώ, όμως, στο blog του, υβρίζονται αναπάντητα επί μήνες, πρόσωπα της πίστεώς μας. Και κάθε τόσο ο Καλαβρύτων μας πληροφορεί με καμάρι, ότι το blog το έχει υψηλή επισκεψιμότητα, ότι δηλαδή είναι πολλοί εκείνοι που γεύονται την ανάμεικτη αληθειών και δηλητηρίου «τροφή» που τους προσφέρει.


Τι λένε, Σεβασμιώτατοι, οι Ιεροί Κανόνες, το Ιερατικό ήθος και η εκκλησιαστική ποιμαντική πρακτική; Επιτρέπουν να προσφέρεται στο λαό του Θεού αυτή η τροφή από Επισκοπικό blog; Επιτρέπεται να δημοσιεύονται εκεί απειλές κατά της ζωής οποιουδήποτε ανθρώπου; Επιτρέπει η Ι. Σύνοδος να υβρίζονται από Δεσποτικό μπλόγκ όλοι οι ιερείς ως σατανάδες, όλοι οι Μητροπολίτες και ο Πατριάρχης ως Μασσώνοι; (Αλήθεια,οι ίδιοι αποδέχονται τον χαρακτηρισμό;). Επιτρέπεται να υβρίζονται θεία πρόσωπα; Ή μόνο όταν εκφράζονται βλάσφημα λόγια από ανθρώπους εκτός της Ιεράς Συνόδου (π.χ. Μίμης Ανδρουλάκης), τότε κινητοποιούνται οι Επίσκοποι;

Σημάτης Παναγιώτης, θεολόγος j

_______________________

j Υ.Γ. Δεν θα ασχολούμουν με το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, αν δεν με ανάγκαζε να ασχοληθώ με αυτό από τις πρώτες ημέρες τις λειτουργίας του, επιτρέποντας να γράψουν από αυτό εναντίον μου, συγκεκριμένοι «αγαπητοί» φίλοι του και επισκέπτες, οι οποίοι ξεκίνησαν από ύβρεις, συνέχισαν (να γράφουν) ξεσηκώνοντας εναντίον μου γονείς και μαθητές, κάνοντας αναφορές στην οικογένεια, και έφτασαν ακόμα και μέχρι απειλών για τη ζωή μου. Αναφέρω εδώ δυο τέτοιες καταχωρήσεις στο Δεσποτικό μπλόγκ:


Στην πρώτη φαίνεται η προτροπή να εκδιωχθώ από την υπηρεσία μου (και είναι σαν συνέχεια του εγγράφου που έστειλε ο ίδιος ο Καλαβρύτων προς το Υπουργείο Παιδείας για να με τιμωρήσει): Γράφει φίλος -επισκέπτης του μπλόγκ του: «Μήπως πρέπει να επιληφθεί άμεσα η αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης? Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων? Ο Σύλλογος των καθηγητών» (εναντίον του Σημάτη;) (21/1/08 1:57 μμ).


Στη δεύτερη (26/1/08, 4:26 μμ) υπάρχουν απειλές για τη ζωή μου με λατινικούς χαρακτήρες:

«Ο/Η o vasilias tou dasous kai twn skoypidiwn twn thewn tis ghs.. είπε...
o
ergatis tou antixristou kirios kai theologos kirios panagiotis... metanoise panagioti

Οεργάτης του Αντιχρίστου κύριος και θεολόγος κύριος Παναγιώτηςμετανόησε Παναγιώτη
ilithie vlaka satana...egw eimai o pateras ris amartias.. ma kai o xristos toy geronta
ηλίθιε βλάκα σατανά…εγώ είμαι ο πατέρας της αμαρτίας… μα και ο Χριστός του γέροντα

se afto to sait... to spathi tis alithias tou laou... pros ton panagioti theologo kai se kathe
σε αυτό το σάϊτ… το σπαθί τις αληθείας του λαού προς τον Παναγιώτη θεολόγο και σε κάθε

theologo simati.. egw eimy o satanas... kathikia irodides to aima sas ta xeria tou ioannou

θεολόγο Σημάτη εγώ είμαι ο σατανάς καθήκια Ηρώδιδες το αίμα σας τα χέρια του Ιωάννου
tha vapsi sto kentro tis omoniasopos sfazete ton xristo san arni.... etsi sto telos
θα βάψει στο κέντρο της Ομόνοιας… όπως σφάζετε το Χριστό σαν αρνί…έτσι στο τέλος…
tha einai kai o therismos tis sporas sas.. porne esei tha rixthis... oyeeee dioti eimai edw.

θα είναι και ο θερισμός της σποράς σας… πόρνε εσύ θα ριχτείς… ουαί… διότι είμαι εδώ».


Μέρος εκείνου του πλήθους των ύβρεων το συγκέντρωσα και το έστειλα στην Ι. Σύνοδο (και με προσωπική επιστολή στον νυν Αρχιεπίσκοπο, τους Μητροπολίτες Θεσ/κης Άνθιμο, Σπάρτης Ευστάθιο, Τρίκκης Αλέξιο, Ηλείας Γερμανό, Κίτρους Αγαθόνικο, Άρτης Ιγνάτιο, Ναυπάκτου Ιερόθεο, Κονίτσης Ανδρέα, Μεσογαίας Νικόλαο, Πειραιώς Σεραφείμ, κ.ά. Αρχιερείς), περιμένοντας την επέμβασή τους και επισημαίνοντας ότι εγώ δεν έδωσα τροφή, δεν ενεπλάκην διόλου, δεν ανταπέδωσα τις ύβρεις, «δεν απέστειλα κανένα μήνυμα στο μπλόγκ του, ούτε έχω πρόθεση να στείλω».

Επειδή από Μητροπολίτες και Ι. Σύνοδο δεν υπήρξε ως τώρα -ένα χρόνο μετά- καμιά …απάντηση(!) και κατά διαστήματα συνεχίζουν να υπάρχουν αναφορές στο πρόσωπό μου στο εν λόγω blog, και κυρίως, επειδή γράφονται όλα αυτά τα υβριστικά κατά της Εκκλησίας, επαναφέρω το θέμα αναμένοντας, Σεβασμιώτατοι, «τα καθ’ ημάς».





Πως βλεπετε την παραπανω εικονογραφια;
Ντυμενο τον Χριστο σαν αυτοκρατορακι του Βυζαντιου;

Να παραβλεψουμε τον δεσποτικο μανδυα της Παναγιας μας.

Αλλα ο Χριστος αυτοκρατορακι, δεν παει πολυ, τι λετε;
Ειναι αυτος ο Χριστος που γεννηθηκε στο σπηλαιοαχουρι;
Ειναι αυτος ο Χριστος που εζησε παμπτωχος και ξυπολητος;
Ειναι αυτος ο Χριστος που δουλευε στο μαραγκαδικο του Ιωσηφ;
Ειναι αυτος ο Χριστος που δεν ειχε "που την κεφαλην κλινη" ;
Τι σχεσι εχει το αυτοκρατορακι με τον Χριστο;
Δεν μας αρεσει ο ταπεινος Χριστος;
Αρκετα δεν τον πλαστογραφησαμε;
Αρκετα δεν τον βλασφημησαμε;
Αρκετα δεν τον φτυσαμε και δεν τον μαστιγωσαμε;
Και οχι μονο τοτε επι Ποντιου Πιλατου, αλλα και στην ιστορια των 2000 χρονων;
Τι λετε;
Μηπως τρελλαθηκαμε;
Πεστε κατι και εσεις.
Χριστιανοι ειστε.
Και οφειλετε να απολογηθητε για οσα συμβαινουν γυρω σας και μαλιστα μεσα στην Εκκλησια.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009







Καταχωρώ ενα απόσπασμα από ομιλία του αρχιαιρεσιάρχου της Δύσεως προς τους Επισκόπους της Γαλλίας, που έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 2008 στην Λούρδη της Γαλλίας για να ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ εμείς οι ΔΙΑΛΟΓΟΣΚΕΠΤΙΚΤΙΣΤΕΣ και μία νεώτατη δήλωσι του αρχιαιρεσιάρχου της Ανατολής. Και αυτό για να μην ξεχνάμε - αφού αυτοί δεν σταματουν μας ξεχνουν - τον παπα των Παπών Βενέδικτο και το παπάκι του Βενέδικτου Βαρθολομαίο. Οι καραγκιόζηδες Πάπας της Δύσεως και πάπας της Ανατολής όπου βρεθούν και όπου σταθούν εκβράζουν τις κακοδοξίες τους. Κι σπεύδουν περιχαρείς και εν αγαλλιάσει καρδίας στην αιρετογιάφκα του Βατικανού και αφού διατηρήσουν ο καθένας τις .....διαφορετικότητες του, θέλουν να ενωθούν και να συλλειτουργήσουν!!! Αναμένονται μεγάλες αστειότητες και πρωτοφανείς ασέβειες. Απολαύστε τους και ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ τους.


« Η Εκκλησία – Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική – σας γέννησε μέσω του Βαπτίσματος. Αυτή η Ίδια σας κάλεσε στην υπηρεσία της. Εσείς της προσφέρατε την ζωή σας, πρώτα σαν διάκονοι και ιερείς, κατόπιν σαν Επίσκοποι.
Διάδοχοι των Αποστόλων, αντιπροσωπεύετε τον Χριστό, επικεφαλής των ενοριών που σας έχουν εμπιστευτεί, και προσπαθείτε να πραγματοποιήσετε σ’ αυτές την εικόνα του Επισκόπου που ’χει χαράξει ο Απόστολος Παύλος. Πρέπει να αναπτύσσεσθε συνεχώς σ’ αυτήν την οδό, για να μπορείτε να είστε όλο και πιο πολύ “ φιλόξενοι, φιλάγαθοι, σώφρονες, δίκαιοι, όσιοι, εγκρατείς ” (Προς Τίτον 1, 8-9). Ο Χριστιανικός λαός πρέπει να σας περιβάλλει με σεβασμό και συμπάθεια. Από καταγωγής η Χριστιανική μας παράδοση, επέμεινε πάνω σ’ αυτό το σημείο: “ Όλοι όσοι είναι για τον Θεό και τον Χριστό, είναι μαζί με τον Επίσκοπο ” έγραφε ο Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας!
Η Αποστολή σας, πνευματική πάνω απ’ όλα, συνίσταται στην προσπάθεια σας να δημιουργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε οι πιστοί να κατορθώσουν, για να αναφερθούμε γι’ άλλη μια φορά στον Άγιο Ιγνάτιο, “ να υμνήσουν με μια φωνή μέσω του Χριστού, τον Πατέρα ” και να κατορθώσουν τοιουτοτρόπως να κάνουν την ζωή τους μια προσφορά στον Θεό.
Σας ενθαρρύνω να συνεχίσετε να εργάζεσθε με εμπιστοσύνη και ενότητα, σε πλήρη κοινωνία με τον ΠΕΤΡΟ, ο οποίος ήλθε να επιβεβαιώση την πίστη σας!!! ».
===========================================================


Ιδού και η νέα δήλωσι, πολυ φρέσκια, προχθεσινή, του αρχιαιρεσιάρχου Πάπα της Ανατολής, στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ Θεσσαλονίκης την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009.

" Ο διάλογος με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποτελεί κοινή επιθυμία και κοινή απόφασι όλων των επί μέρους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Βάσει αυτής της κοινής επιθυμίας και αποφάσεως προχωρούμεν. Με δυσκολίας βεβαίως εκατέρωθεν και προβλήματα, αλλά και με πίστιν και ελπίδα και αγάπην. Το ότι υπάρχουν "διαλογοσκεπτικισταί" ή και υπεράγαν εσωστρεφείς εις τους κόλπους των τέκνων της Εκκλησίας, το γνωρίζομεν. Τους βεβαιούμεν ότι γνωρίζομεν και εκτιμώμεν πλήρως τον θησαυρόν τον οποίον έχομεν, όπως γνωρίζομεν και την υποχρέωσιν την οποία έχομεν, του θησαυρού αυτού να καταστήσωμεν κοινωνούς και τους εν τη Δύσει αδελφούς χριστιανούς. Το όνομα της Εκκλησίας είναι όνομα ενότητος και όχι χωρισμού και διαστάσεων. Και την ενότητα αυτήν, εν αληθεία και αγάπη πάντοτε, έχομεν ιεράν υποχρέωσιν να οικοδομώμεν, προς δόξαν Θεού. Δεν είμεθα ενδοτικοί εις τα της πίστεως, αλλά μεταδοτικοί. Ούτως εδιδάχθημεν υπό των Αγίων Πατέρων και επί της γραμμής των ιστάμεθα".

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Τρίτη Επιστολή προς Οδυσσέα
Αγαπητέ Οδυσσέα,

Η απάντησή σου, που ανάρτησες σήμερα 16 Φεβρουαρίου 2009,
με έκανε να «ξεκαρδιστώ» στα γέλια! Είσαι όντως αμίμητος!

Ομιλείς «περί πάντων και πασών», «περί ανέμων και υδάτων»,
όχι όμως και «περί του ενός», «ου έστιν χρεία», δηλ. περί αυτών για τα οποία συνεχώς σε ερωτώ από τις 2.2.2009, με την πρώτη δημοσίευσή μου.
Η «οφειλόμενη δεύτερη απάντησή» σου, με περίτεχνες «σάλτσες», σε εκθέτει ανεπανόρθωτα, γιατί δείχνει πόσο γυμνός από επιχειρήματα είσαι!

1. Προτού επικεντρωθώ στην ουσία της ανταπάντησής μου, που είναι η άρνησή σου να απαντήσεις στο ερώτημά μου, θα σου πω μερικά πράγματα, αν και δεν προσδοκώ πλέον να σε βοηθήσω να «έλθης εις εαυτόν»! Γέλασα, λοιπόν, με την «οφειλόμενη απάντησή» σου, γιατί :

α. Γράφεις ότι «οσοι διαβασαν την απαντησι μου ειπαν ότι ήταν τετραγωνικη, πληρης και αρκουντως τεκμηριωμενη και ήταν αυτή ακριβως που επρεπε να γραφη ως απαντησι στα γραφομενα σου χωρις κενα και επί όλων των σημειων»!
Φαίνεται, ότι όσοι σου είπαν τα πιο πάνω δεν διαθέτουν την ... κοινή λογική!


β. Γράφεις ότι «και στην νεα σου ανταπαντησι αποφευγεις και παλι να απαντησης σε όλα τα σημεια και απαντας μόνον επιλεκτικα. Π.χ. περί Ρωμανιδη και Σωτηροπουλου δεν λες τιποτα, ενώ εδώ το ζήτημα είναι πολύ σοβαρο»!
Αυτό, που κάνεις εσύ, κατηγορείς εμένα; Εγώ σου έθεσα το ερώτημα και σου ζήτησα να απαντήσεις. Και εσύ, αντί απάντησης απλώνεσαι σε άλλα ζητήματα, τα οποία δεν με αφορούν! Δεν το καταλαβαίνεις αυτό; Τι με ενδιαφέρει εμένα τι έκανε ο ένας ή ο άλλος; Εσύ, «ηλικίαν έχεις», ερώτησέ τους.


γ. Γράφεις, ότι «Δεν είναι καθολου μα καθολου αθωος ο μητροπολιτης που εξ ιδιας πρωτοβουλιας απαγορευει στον Νικολαο Σωτηροπουλο να ομιλει σε ναους της μητροπολεως Ναυπακτου. Και όχι μόνον.
Ο κ. Σωτηροπουλος συνδεονταν στενα με τον μακαριστο αρχιμανδριτη Αρσενιο Κομπουγια και όταν επισκεπτοταν την μονη Γοργοϋπηκοου στη Ναυπακτο εκει παντοτε ομιλουσε. Μέχρι και την τελευταια ημερα που μετετεθη ο προηγούμενος μητροπολιτης ο Αλεξανδρος.
Ο νέος μητροπολιτης Ναυπακτου Ιεροθεος, όταν το πληροφορηθηκε αυτό, ρητα, επιτακτικα και κατηγορηματικα τον απαγορευσε, δια του π. Αρσενιου, να ομιλη ακόμα και εκει. Γιατι αραγε;»
Και, που θέλεις να ξέρω εγώ, αν ο Σεβ. Ναυπάκτου Ιερόθεος, απαγόρευσε στον αγαπητό θεολόγο Νικ. Σωτηρόπουλο να ομιλεί στη Μητρόπολή του, τη στιγμή κατά την οποία ο προκάτοχός του Μητροπολίτης, του το επέτρεπε;
Νομίζω, Οδυσσέα, ότι ως εντρυφής στα κανονικά ζητήματα, γνωρίζεις, ότι μία οποιαδήποτε άδεια κάποιου προηγουμένου επισκόπου, ισχύει ενόσω αυτός είναι ο ποιμένας της επισκοπής αυτής. Μετά το θάνατο αυτού, απαιτείται καθένας που χρειάζεται μια τέτοια άδεια, πρέπει να τη ζητήσει από τον νέο ποιμενάρχη. Ζήτησε ποτέ την άδεια αυτή ο Ν. Σ. ;
Εσύ, τι λες; Είναι αποκλειστικό δικαίωμα κάθε επισκόπου να κρίνει εάν πρέπει να χορηγεί άδεια του σε οποιονδήποτε λαϊκό να κηρύττει στα όρια της επισκοπής του; Σε σένα, ο άγιος Ναυπάκτου χορήγησε άδεια να κηρύττεις στην επισκοπή του;

δ. Γράφεις: «ο κ. Σωτηροπουλος επεδειξε φιλαδελφα αισθηματα στον μητροπολιτη Ιεροθεο ακόμα και από την ημερα της ενθρονισης του, στην οποια ήταν παρων. Αλλά και μετεπειτα, όπως εμαθα, συνεφαγον μαζι και επανειλημενα»!

Αλήθεια; Επιδαψίλευσε αυτές τις «τιμές» ο Ν.Σ. στον Σεβ. Ιερόθεο;
Έ, τότε, έχεις δίκηο, είναι, όπως γράφεις, «εμπαθής» ο δεσπότης! (Εδώ γελάμε)!!!

ε. Γράφεις: «Δυστυχως, ο π. Ιεροθεος είναι ένας από τους σφοδρους διωκτες του. Γιατί αραγε; Μήπως μπορεις εσυ να δωσης καποια ερμηνεια του πραγματος; Υποθετω - προσεξε, υποθετω λέγω- ότι είναι δυο οι λογοι....»!

Είναι ο Σεβ. Ιερόθεος, κατά σε φίλε Οδυσσέα, «σφοδρός διώκτης» του θεολόγου Ν.Σ. επειδή, όπως καταλαβαίνω από όσα γράφεις, απαιτεί όσοι θέλουν να κηρύττουν στη Μητρόπολή του, να ζητούν την άδεια του;
Αυτός είναι ο «σφοδρός διωγμός» του αγαπητού Ν.Σ. από το δεσπότη;

στ. Γράφεις: «Ο πρωτος λογος είναι ασφαλως για να μην δυσαρεστηση τον «πατερουλη του» πατριαρχη Βαρθολομαιο τον οποίο καλεσε με μεγάλη τιμη, χαρα και αγαλλιασι να επισκεφθη την μητροπολι της Ναυπακτου. ....
Επλεξε μεγάλα εγκωμια στον αιρεσιαρχη Βαρθολομαιο και τον υπερυψωσε μεχρις εβδομου Ουρανου που, μας αναγκασε «να πεσουμε από τα συννεφα»Δεν διαβασες τα κείμενα της υποδοχης; Θελεις να τα αναλυσουμε, λεξι προς λεξι; Και σε ποιον επλεξε τα εγκωμια; Στον Ουνιτη Πατριαρχη που σερνει δεσμια την Ορθοδοξια στην αγκαλη του του πολυαιρεσιαρχου Παπα. Κατά τα αλλα ο μητροπολιτης Ιεροθεος γραφει- ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ!!!!-σωρεια αρθρων κατά του Παπισμού. Πες μου, αγαπητε Αθανασιε, πως δικαιολογειται αυτή η τακτικη; Δεν αποτελεί τακτικη …σχιζοφρενειας;»

Κάτι ξέρεις εσύ, αγαπητέ Οδυσσέα, από ... τακτικές «σχιζοφρένειας»!
Τις έχουμε απαριθμήσει άλλες φορές προηγουμένως!

ζ. Γράφεις: «Η μηπως βλεπεις κανενα επισκοπο σημερα, να ομοιαζει με τον ιερον Χρυσοστομον; Εγώ τουλαχιστον γνωρίζω ότι στην νεωτερη εκκλησιαστικη μας ιστορία, μονο ένας Αυγουστινος Καντιωτης υπηρξε η παραφωνια και ομοιαζει προς τους Πατερες».

Αυτό, που γράφεις, δεν είναι για γέλια, όπως τα πιο πάνω, αλλά για κλάματα! Δυστυχώς, ο Σεβ. Αυγουστίνος είναι μόνο ένας! Και ξέρεις πόσο τον αγαπώ, τον σέβομαι και τον εκτιμώ. Είναι όντως μέγας!
Θα πώς όμως κάτι, που το ξαναέγραψα. Δεν πήγε όμως ο Σεβ. στο κακόδοξο Φανάρι, επί ημερών Δημητρίου, που διακήρυξε ότι ακολουθεί τη γραμμή του Αθηναγόρα;

η. Και το πλέον αμίμητο!
Γράφεις: «Οσον αφορα το κειμενο που εγραφη για τον μητροπολιτη Ναυπακτου Ιεροθεο, οφειλω να διευκρινισω ότι η πατροτητα του δεν είναι ιδικη μου αλλα εκλεκτου συνεργατου μου»!!!

Μας «δουλεύεις», αγαπητέ Οδυσσέα; Μέχρι τώρα, τους επαίνους σου για τον σεβ. Ιερόθεο, τους παρουσίαζες, ως δικούς σου! Και σε επαινέσαμε για την αμεροληψία σου αυτή! Τώρα, μας λες, ότι άλλος έγραψε τα λόγια αυτά, ενώ εσύ τα θεωρείς υπερβολικά, και ότι «μερικα σημεια περιεχουν καποιες αληθειες περί του προσωπου του»!!!
Αυτή τη δημοσιογραφική δεοντολογία ακολουθούν οι δημοσιογράφοι, όπως λες ότι είσαι, αγαπητέ Οδυσσέα;
Και κάτι άλλο; Φοβάμαι, μήπως αύριο ισχυρισθείς, ότι και τα όσα έγραψες στις «οφειλόμενες απαντήσεις» σου, τις έγραψες όχι εσύ, αλλά κάποιος άλλος! Εκτός και πράγματι τις έγραψε, οπότε είσαι υποχρεωμένος να το ομολογήσεις από τώρα! Να γιατί είσαι αμίμητος, φίλε μου!!!


2. Τώρα, ας προχωρήσουμε στα σοβαρά, σε μερικές άλλες παρατηρήσεις:

α. Γράφεις: «Φιλτατε Αθανασιε. Νομιζω ότι θα επρεπε να ριψης όλα τα βελη σου, και να εισαι ατεγκτος και αυστηροτατος κριτης και επικριτης του φιλου σου μητροπολιτου Ναυπακτου Ιεροθεου.
Αν θελεις και εσυ για να εισαι συνεπης, εν λογοις και εν εργοις, θα επρεπε να φθασης μέχρι διακοπης κάθε κοινωνιας και κάθε επικοινωνιας μαζι του».

Είναι φανερό, ότι η στάση μου στο ζήτημα της αποτείχισης είναι διαμετρικά αντίθετη με τη στάση του Σεβ. Ιεροθέου. Πού είδες όμως εσύ ότι την θεωρώ «ανεκτή»;
Μου καταλογίζεις ευθύνη γιατί δεν εξαπολύω μύδρους εναντίον του;
΄Όχι, φίλε Οδυσσέα! Δεν το έκανα αυτό, ούτε θα το κάνω, ενόσω ο Σεβ. Ιερόθεος δεν λέει άλλα, και άλλα να κάνει! Δεν λέει π.χ. αποτειχιστείτε σεις, ενώ αυτός δεν θα αποτειχίζεται, όπως κάνεις εσύ! Αν το έκανε αυτό, θα τον επέκρινα! Τώρα ο άνθρωπος αυτός είναι συνεπής προς τον εαυτό του, όσο και αν διαφωνώ εγώ. Είναι δικαίωμά του να πιστεύει ό,τι θέλει. Έχει το δικαίωμα της πλάνης. Δεν είναι όμως υποκριτής και Φαρισαίος, όπως όσοι άλλα λένε και άλλα πιστεύουν! Πιστεύω, πως είναι τίμιος και θα βρει κάποια μέρα το δρόμο του!
Ύστερα, ο σεβ. Ιερόθεος αυτά που λέει, είναι μεστά πατερικής θεολογίας, που δεν ξέρω πόσοι άλλοι σήμερα τα λέγουν. Ασφαλώς, διαφωνώ με τη μη αποτείχισή του, αλλά δεν υπάρχουν σήμερα πολλοί «Ιερόθεοι»!
Ενώ, από «Οδυσσείς», και μάλιστα «πολυμήχανους», είναι γεμάτος ο κόσμος!

β. Γράφεις: «Αν θελεις και εσυ για να εισαι συνεπης, εν λογοις και εν εργοις, θα επρεπε να φθασης μέχρι διακοπης κάθε κοινωνιας και κάθε επικοινωνιας μαζι του»!!!

Πολύ «ακριβολόγος» είσαι για τους άλλους, αγαπητέ μου! ΄Εδώ, έχω επικοινωνία μαζί σου, που, με τα όσα δημοσίευσες προ καιρού σε βάρος της Πανάχραντης Μητέρας του Κυρίου μας, του είπα ότι «αυτοκτόνησες», χωρίς ποτέ να τα ανακαλέσεις ή τα όσα υποστηρίζεις για τη μη αποτείχισή σου, και δεν θα έχω με τον Σεβασμιώτατο;

γ. Γράφεις ακόμα: «Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ είναι το οραμα και η ανεκπληρωτη ακόμα άγια επιθυμια. Θαρθη η ωρα, αδελφε Αθανασιε. Να, πλησιαζει ο καιρος. Το οραμα θα εκπληρωθη»!!

Πότε; ΄Οταν θα φύγεις από τον κόσμο αυτό; Κι’ αν φύγεις, το οποίο απεύχομαι με όλη την καρδιά μου, σήμερα, αυτή τη στιγμή; Θέλεις να κριθείς από τον Κύριο, ως αιρετικός, ως Λατινόφρονας, δηλ. με τους Λατίνους; Θέλεις; Τι αναμένεις τότε;»Ιδού, νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας»!
Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ δεν είναι όραμα. Είναι εντολή Θεού!

δ. Γράφεις: «Οδευουμε ολοταχως προς τον θανατον, και τι απολογησομεθα;»

Τι «απολογησόμεθα, Οδυσσέα; Εσύ, μεν για την Πίστη σου και εγώ για τα έργα μου! Ο Θεός ας γίνει ίλεώς μας!


3. Τέλος, Φίλε Οδυσσέα, κλείνω την Επιστολή αυτή, με τη διαπίστωση:


Πάλι, για πολλοστή φορά, δεν απάντησες στο ερώτημά μου, γιατί ζητάς από τους άλλους να αποτειχιστούν, εσύ όμως μένεις προσκολλημένος στην Εκκλησία των Λατινοφρόνων του Νέου Ημερολογίου.
Τουλάχιστον, άλλαξε την επωνυμία του blog σου και μη το λες «αποτείχιση»! Βγάλε και τα φοβερά λόγια του αγίου Γερμανού:

"Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους.
Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες.
Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς".!!!!!

«Ο Θεός ου μυκτηρίζεται» (Γαλ. 6, 7), φίλε Οδυσσέα!

Δεν θέλεις να αποτειχιστείς; Δικαίωμά σου! Μη
συνιστάς όμως στους άλλους να κάνουν αυτό, που πρώτα εσύ ο
ίδιος δεν κάνεις!
Αυτό λέγεται φαρισαϊσμός. Ο Κύριος είπε, ότι
οι Φαρισαίοι «λέγουσι και ου ποιούσι» (Ματθ. 23, 3)!

Και το χειρότερο, μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις
την αντορθόδοξη στάση σου με αστείες υπεκφυγές!
Ο Κύριος λέγει: «Έστω ο λόγος υμών ναι ναι, ου ού.
το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστιν» (Ματθ. 5, 37)!

Με αγάπη Χριστού


ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΣ

Θεολόγος,επίτιμος δικηγόρος
τηλ. 6948274019

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου