Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009





Θελουμε να κανουμε μια διευκρινιστικη δηλωσι.

Όπως βλεπετε, διαφημιζουμε το περιοδικο μας ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ.
Το περιοδικο εκδιδεται από το 1994.
Ο τιτλος του περιοδικου είναι «εφευρεσι» ιδικη μας και είναι καταγεγραμμενη μεσα στην Άγια Γραφη και στα συγγραμματα των Αγίων Πατερων. Απο εκει την «αλιευσαμε».
Όλα αυτά τα 15 χρονια και μεσω του περιοδικου διεξαγουμε έναν τιτανιο αντιπαπικο και αντιοικουμενιστικο αγωνα.
Με την βοηθεια του Αγιου Τριαδικου Θεου σφυροκοπουμε ανελεητα τα δυο θηρια της Αβυσσου που εδώ και αιωνες, καταταλαιπωρουν την Εκκλησια του Χριστου.
Και ελπιζουμε να συνεχισουμε ανυποχωρητοι και μέχρις ότου εκπευσουμε το ζην.

Στη Θεσσαλονικη από το 1998 εκδιδεται και καποιο περιοδικο με τον τιτλο ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ και με εδρα του την Ταχυδρομικη Θυριδα 18407.
Με τους εκδοτες του, ουτε γνωριζομαστε, ούτε εχουμε καμμια επικοινωνια και καμμια απολυτως σχέση. Ούτε καν το περιοδικο τους ουδεποτε μας εστειλαν.
Εμείς δεν ασχολουμαστε καθολου μαζι τους, αυτοί όμως, όπως βλέπουμε και όπως πληροφορουμαστε, ασχολουνται πολύ μαζι μας.
Εμείς μέχρι σημερα νομιζαμε ότι ενοχλουμε μονον τους Φραγκολατινους και τους Οικουμενιστας.
Δεν γνωριζαμε οτι απο τον αγωνα μας ενοχλουνται και ορθοδοξοι μοναχοι και φιλομοναχοι.
Τους ευχομεθα να εχουν το ελεος του Θεου.

ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ

ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ.....

Η παρακάτω επιστολή εστάλη πριν από 10 μήνες στον μακ. αρχιεπίσκοπο κυριο Ιερώνυμο. Θα περιμέναμε από την πλευρά του μακαριωτάτου καποια κίνησι καλής θελήσεως και στα δύο παρατιθέμενα ζητήματα.

Και στο μεν πρώτο επραξε τα αντίθετα από όσα του γράψαμε και όσα του περιγράψαμε. Εδωσε πράσινο φως στον αρχιαιρεσιάρχη πατριάρχη για να ενεργεί στον ελλαδικό χώρο, όπως ενεργεί. Αδέσποτα.

Στο δεύτερο μείζον εκκλησιαστικό ζήτημα το ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΗ΅ΛΑΡΙΣΑΣ, μέχρι αυτής της στιγμής, ουδέν επραξε. Να ελπίζουμε ότι θα γίνουν κάποια βήματα έστω και τώρα; Λέμε ότι, η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία. !!! Ιδωμεν!!!

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε πατέρα Ιερώνυμε

Εύχεσθε υπέρ εμού και της κατ’ οίκον εκκλησίας μου.

Επιθυμώ και θέλω να τείνετε ευήκοον το ούς, για να σας ανοίξω την καρδιά μου και να σας μιλήσω σαν ένα μικρό παιδί και ένα απλό μέλος της Εκκλησίας μας, προς έναν πραγματικό και φιλόστοργο πατέρα.

Μεγάλη χαρά , μακαριώτατε, μου προξένησε η επιλογή σας για την θέση της αρχιεπισκοπής Αθηνών και της προεδρίας του Σώματος της Ιεραρχίας, της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Και αυτή η χαρά έγινε ενθουσιασμός από τις πρώτες εντυπωσιακές σας ενέργειες, κατά τις επόμενες ημέρες από της ανόδου σας, γιατί μας αναπτερώσατε την ελπίδα, τον πόθο και την λαχτάρα, να δούμε μια άσπρη ημέρα στον εκκλησιαστικό μας χώρο, μετά από τον καταστροφικό ανεμοστρόβιλο που διήλθε και διαπέρασε, που γκρέμισε και σκόρπισε ερείπια και χαλάσματα και σε όλους τους εκκλησιαστικούς τομείς.

Οφείλω να σας ομολογήσω, ότι ψάχνουμε και όλο ψάχνουμε, να ανακαλύψουμε στον εκκλησιαστικό μας ορίζοντα, έναν Μυριήλ του Βίκτωρος Ουγκώ, για να φέρη στις καρδιές μας την χαράν την μεγάλην, την εμπρέπουσαν εγκαύχησιν και την ειρήνην την πάντα νούν υπερέχουσαν.

Βέβαια, για να μην σας κουράσω προς το παρόν- γιατί ελπίζω να βρεθή στο μέλλον κάποια άλλη ευκαιρία για να συνομιλήσουμε δια ζώσης - σας αναφέρω δύο καυτά ζητήματα που απασχολούν εμάς αυτούς, αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους της Εκκλησίας, αλλά και αναμένουν εναγωνίως, την άμεση και ευεργετική παρέμβασι σας.

ΠΡΩΤΟΝ. Για μας, μακαριώτατε, το σπουδαιότερο από όλα τα εκκλησιαστικά ζητήματα, είναι ο πολύτιμος θησαυρός της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ που ενεπιστεύθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, σε όλους τους ανά τους αιώνας πιστούς και κυριαρχικά απαιτεί να την διατηρήσουν ανόθευτη και αλώβητη, από παντός σχίσματος και από πάσης αιρέσεως, αντί πάσης θυσίας.

Αυτά όμως που συντελούνται εδώ και πολλές δεκαετίες μπροστά στα μάτια μας, από διαφόρους εκκλησιαστικούς ηγέτες, είτε στην Ελλάδα, είτε αλλαχού, προκαλούν εις ημάς θλίψιν και μόνον θλίψιν, θλίψιν άφατον και πόνον απερίγραπτον. H αντοχή και η υπομονή μας, σχεδόν εξαντλούνται.

Ενεοί δε και διαπορούντες, αναλογιζόμαστε, που θα πάη αυτή η καταστασι ;

Πού οδηγούν, οι επιλήσμονες της ιεράς αποστολής τους εκκλησιαστικοί ηγέτες, την Ιεράν Ολκάδα Κυρίου Παντοκράτορος;

Προσέξατε, προσέξατε, μακαριώτατε, γιατί και η ιδική σας ευθύνη, είναι τεραστία. Και εμείς αναμένουμε να λάβετε την εμπρέπουσα ορθόδοξη στάση και να εμποδίσετε τους αναιδείς μειοδότας, από τον κατήφορο που τους έχει καταλάβει.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Δεν αγνοείτε, ασφαλώς, τα συμβαίνοντα εις την Λάρισαν την πολύπαθον πόλιν, εκεί όπου χτυπά η καρδιά της Ελλάδος.

Στον επισκοπικό θρόνο, δυστυχώς, ανήλθε άνθρωπος τελείως ακατάλληλος.

Με τα ΜΑΤ ήλθε και εγκαταστάθηκε και με την βία και το στανιό «διαποιμαίνει» τον λαό της Λάρισας. Ομιλώ, ως αυτόπτης και αυτήκοος, αφού ήμουν παρών στα γεγονότα, κατά την αξιοθρήνητη «ενθρόνισί του».


Όσοι δεν τον αποδέχονται αυτόν τον άνθρωπο, που συνείργησε απαραδέκτως κατά του αειμνήστου κεχαριτωμένου Θεολόγου και κατά εκατοντάδων χριστιανών που καταχτυπήθηκαν και αιμάτωσαν, από τα ροπαλοφόρα ΜΑΤ της άθεης κοσμικής εξουσίας, τους παραπέμπει στα δικαστήρια και απολαμβάνοντας της δικαστικής ευνοίας, τους καταδικάζει σε πολύμηνες φυλακίσεις και εμφανίζεται εκεί με το πρόσωπο ενός ανηλεούς διώκτου, απαραδέκτου από πάσης επόψεως, παρομοίου με τους βαρβάρους και ανηλεείς διώκτας, μοιχεπιβάτας Αρσάκιον και Αττικόν, της εποχής του ιερού Χρυσοστόμου.

Σταματήστε , μακαριώτατε, αυτό το ΜΑΚΕΛΕΙΟ, το μακελειό της Λάρισας.


Είναι εφιαλτικό και να το σκεφθή κανείς, να υπάρχει χριστιανός που να έχη παραπεμφθεί στα δικαστήρια 350 φορές. Να εχη κάτσει στο εδώλιο 350 ΦΟΡΕΣ. Φρικη ! ! ! Φρίκη, πραγματική. Εδώ ξεπεράσαμε το Νταχάου της Γερμανίας και τα Γκουλάγκ της Σιβηρίας ! ! !


Καθημερινά, και εξ αιτίας του κ. Λάππα, παραπέμπονται δεκάδες και εκατοντάδες χριστιανοί. Ναί, ΚΑ-ΘΗ-ΜΕ-ΡΙ-ΝΑ ! ! ! Τα δικαστήρια της Λαρισαϊκής πόλεως, είναι γεμάτα, κάθε λίγο και λιγάκι, από δικαζόμενους και καταδικαζόμενους χριστιανούς. Όπως και στο παρελθόν, από τον απεχθή Αρσάκιο και τον απεχθέστερο Αττικό, που ελεεινολογουσε ο ιερός Πατήρ.


Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά σ ή μ ε ρ α, εμείς οι χριστιανοί των άλλων πόλεων της Ελλάδος, απαθέστατοι, άδομεν και ψάλλομεν και τραγουδάμε τον «έρωτα» του Χριστού μας. Αλήθεια, μακαριώτατε, ΠΟΙΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΥ; Του Χριστού του σφαγιασθέντος αγαθότατου Θεολόγου; Των διωκομένων και καταδικαζομένων καθημερινά χριστιανών της πολυπαθούς Λάρισας;

Η του Χριστού, όλων ημών των άλλων, που δεν μας στοιχίζει τίποτα;


Και πώς είναι δυνατόν και επιτρεπτόν, να ασκηθή «ποιμαντική» από ένα τέτοιο «δεσπότη», που ορθά αποδοκιμάζεται από τους πιστούς ανθρώπους, για την αντικανονικότητά του, και την εν γένει συμπεριφορά του;

Καλείσθε, εσείς, μακαριώτατε, να παύσετε αυτήν την εξωφρενική εμφάνισι, ενός που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί τον Ιησούν Χριστόν και έχει απλώσει τον φόβον και τον τρόμον στην τοπική κοινωνία.

Δεν είναι δυνατόν ο κύριος αυτός, να εμφανίζει φωτογραφίες του με την μακαριότητα σας, και να κορδώνεται και να διαδίδη, ότι είστε και σεις κρύφιος υποστηρικτής του και συμπαραστάτης του, όλων αυτών των αθλιοτήτων.


Οι πιστοί χριστιανοί της Λάρισας που πέραν της εικοσιπενταετίας, μαρτυρικά κακοπάθησαν από φρικτούς μιτροφόρους διώκτας, άθλια και πανάθλια κακέκτυπα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αναμένουν την άμεση παρέμβασί σας, ίνα καταπαύση ο κλύδων.


Την 15ην του τρέχοντος μηνός Απριλίου, μετά από τις ασταμάτητες μηνύσεις και τα ασφαλιστικά μέτρα του διώκτου επικαθημένου του θρόνου, παραπέμπονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου - ακολουθούντες τον άγιο ορμαθό των μαρτύρων καταδιωκομένων χριστιανών - άλλοι δεκαοκτώ τον αριθμόν (18) πολύτεκνοι χριστιανοί, που απλά και μόνο εκφράζουν με αποδοκιμασίες την αντίθεσι τους να τον αποδεχθούν ως επίσκοπό τους.


Και εκείνος αγωνίζεται, πάση θυσία, όχι μόνον να τους αναγκάση με το στανιό να τον αποδεχθούν και να τον αναγνωρίσουν, αλλά λυσσωδώς επιδιώκει να σταθμίση και αυτήν την αναπνοή τους, γιά να πάψουν να φωνάζουν και να διαμαρτύρωνται. Και, ακούσατε, ακούσατε, ζητάει και να τον αποζημιώσουν ο καθένας ξεχωριστά από 20.000 ευρώ, για να τα δώση στά ……φιλανθρωπικά ιδρύματά του. Αλήθεια, είναι να γελάη κανείς ή να κλαίη; Ιδού, ανακαλύφθηκε σήμερα και μία νεα μορφή …. «αγίας» φιλανθρωπίας.

Σταματήστε, μακαριώτατε, επιτέλους αυτήν την απαράδεκτη κατάστασι, που εκθέτει ανεπανόρθωτα στα μάτια του κόσμου τούτου, την Εκκλησία του Χριστού και βλασφημείται το όνομά του Κυρίου μας, εν τοις έθνεσιν.


Οι ευσεβείς χριστιανοί της Λάρισας έδωσαν κατά το παρελθόν, μία υπόσχεσι:

Ότι θα δεχθούν οποιονδήποτε σταλεί εκεί και είναι αμέτοχος στις πανάθλιες καταδιώξεις του αγνού και πεφιλημένου ποιμενάρχου τους Θεολόγου.


Αναμένουμε την άμεση και επείγουσα παρέμβασι σας.

Εύχομαι διακαώς, ο Κύριός μας να σας ευλογή και να σας δίνη δύναμι και κουράγιο να προχωρήσετε στην ιερά αποστολή σας και να μείνετε στην ιστορία ως ο νέος Μυριήλ, που θα αναπαύση τους χριστιανούς και θα δοξάση το όνομα του Θεού και την αγία Του Εκκλησία.

Η χαρά μου θα είναι μεγάλη,, εάν μου δείχνατε, έστω και με ένα μικρό ….σημαδάκι, ότι με ακούσατε. Θα το περιμένω.

Μετά της προσηκούσης τιμής και του απεριόριστου σεβασμού μου

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Η ΠΙΣΤΙ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΜΟΓΓΟΛΟΤΟΥΡΚΙΑ

Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του "τουρκισμού"

Αφιερωμένο στους "προοδευτικούς" φίλους των παράνομων μεταναστών που φωνάζουν "Ο Αλλάχ είναι παντοδύναμος"...

Δυο Τούρκοι που ασπασθηκαν τον Χριστιανισμό διωκονται δικαστικα. Η δικη ομως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ηδη την καταδικαστική απόφαση τους για τον Χριστιανισμό...
Ένας ακόμη μάρτυρας κατηγορίας δεν εμφανίστηκε στη δίκη των Τούρκων Χριστιανών του Turan Topal (37 ετών - δεξιά στην φωτογραφία) και του Hakan Tastan (46 ετών - αριστερά), οι οποίοι κατηγορούνται για «την προσβολή του «τουρκισμού» και την διάδοση του Χριστιανισμού μέσω παράνομων μεθόδων». Ο Topal έγινε χριστιανός το 1989 και ο Tastan το 1994.

Το επίμαχο άρθρο 301 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Τουρκίας αντιμετωπίζει την προσβολή του «τουρκισμού» ως έγκλημα, ενώ το νομοθέτημα αξιοποιήθηκε ήδη από τη δικαστική εξουσία για την παραπομπή ενώπιον της Δικαιοσύνης δεκάδων συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένου και του τιμηθέντος με βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, Ορχάν Παμούκ (φωτο).
Το κυβερνών ΑΚΡ έχει δεσμευθεί ότι θα αλλάξει τον επίμαχο και επικίνδυνα ασαφή όρο «τουρκισμό» με τον πιο συγκεκριμένο «τουρκικό έθνος», ενώ οι Τούρκοι εισαγγελείς θα οφείλουν να εξασφαλίζουν την άδεια του υπουργείου Δικαιοσύνης, προτού ασκήσουν κατηγορίες βασισμένες στο άρθρο 301. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει επίμονα την τροπολογία του συγκεκριμένου άρθρου.

Στην τελευταία συζήτηση στο Δικαστήριο, ο δικαστής του Ποινικού Δικαστηρίου της πόλης του Silivri (προάστιο της Κωνσταντινούπολης), Mehmet Ali Ozcan, διέταξε μια αναθεώρηση των υποτιθέμενων παραβιάσεων του αμφισβητούμενου άρθρου του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα για «προσβολή του τουρκισμού», από τους δύο χριστιανούς προσήλυτους. Αλλά το δικαστήριο περιμένει ακόμα το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αποφασίσει εάν μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το άρθρο 301 του ποινικού κώδικα.
Ο δικαστής όρισε την επόμενη ακρόαση για τις 24 Φεβρουαρίου 2009 ενώ το δικαστήριο αναμένει μια απάντηση εάν οι Χριστιανοί μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το αμφισβητούμενο άρθρο. Οι Topal και Tastan κατηγορούνται ακόμα για εξύβριση του Ισλάμ (άρθρο 216) και την κατάρτιση αρχείων πληροφοριών για απλούς πολίτες (άρθρο 135).
Καθώς το δικαστήριο αναμένει απόφαση σχετικά με το άρθρο 301, αποδέσμευσε τους κατηγορουμένους, στην συζήτηση της 4ης Νοεμβρίου, από την αναγκαστική συμμετοχή στις μελλοντικές ακροάσεις. Αυτό, σύμφωνα με τον συνήγορο υπεράσπισης Haydar Polat, ήταν η μόνη πρόοδος που σημειώθηκε από το δικαστήριο. Ακόμη, πρόσθεσε ότι ένας μάρτυρας ή κάποια στοιχεία θα ήταν καλύτερα. Ελλείψει αυτών, είπε, οι κατηγορίες συνεχίζονται άσκοπα.

Αδύναμοι μάρτυρες

Οι αρχικές κατηγορίες που προετοιμάστηκαν από τον Δημόσιο Κατήγορο του Silivri, ενάντια στους Tastan και Topal, βασίστηκαν σε «ένα προειδοποιητικό τηλεφώνημα στην αστυνομία», που υποστήριζε ότι κάποιοι Χριστιανοί ιεραπόστολοι προσπαθούσαν να σχηματίσουν παράνομες ομάδες στα τοπικά σχολεία και ότι προσέβαλαν τον τουρκισμό, το στρατό και το Ισλάμ.
Παρότι το Δικαστήριο έστειλε κλήτευση σε 6 αστυνομικούς να έρθουν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας στην υπόθεση, κανείς δεν προσήλθε για να καταθέσει.
Στην ακροαματική διαδικασία της 24ης Ιουνίου, δύο έφηβοι μάρτυρες κατηγορίας, δήλωσαν ότι δεν ήξεραν τους κατηγορουμένους και δεν τους είχαν δει ποτέ πριν τους δουν στο δικαστήριο. Διάφοροι μάρτυρες δεν έχουν παρουσιαστεί κατά τις διάφορες ημερομηνίες που ορίστηκαν οι δίκες, και την προηγούμενη εβδομάδα ένας άλλος μάρτυρας που κλήθηκε από τη δίωξη, ο Kose, δεν εμφανίστηκε.
«Δεν υπάρχει καμία έλλειψη μαρτύρων, αλλά όσον αφορά εμείς, θεωρούμε ότι οι καταθέσεις αυτών των χαρακτήρων είναι άσχετες με την αλήθεια και γεμάτες αντιφάσεις,» είπε ο Polat. «Εννοώ ότι δεν υπάρχει κανένα πιστευτό και πειστικό επιχείρημα, ούτε ένας συναφής μάρτυρας».
Την προηγούμενη εβδομάδα ένας αστυνομικός από τον περίβολο όπου οι Topal και Tastan λέγεται ότι εθεάθησαν να κάνουν τις ιεραποστολικές δραστηριότητες κλήθηκε στο δικαστήριο για να καταθέσει. Είπε στο δικαστήριο ότι πράγματι δούλευε στον περίβολο, αλλά δεν ήξερε τίποτα για τις δραστηριότητες των δύο Χριστιανών.
Ένδεκα μήνες πριν, ο ίδιος ο διορισμένος Δημόσιος Κατήγορος είχε απαιτήσει από το δικαστήριο να απαλλάξει και τους δύο Χριστιανούς, δηλώνοντας ότι δεν υπήρχε «κανένα συγκεκριμένο, αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο» για να στηρίξει τις κατηγορίες εναντίον τους. Ο εισαγγελέας αυτός όμως απομακρύνθηκε από την υπόθεση, ενώ δύο μήνες αργότερα ο δικαστής της υπόθεσης αποσύρθηκε λόγω κατηγοριών ότι δεν είναι αμερόληπτος.
Δύο πρόσωπα - κλειδιά που αντιτάσσονται στο άρθρο 301 και προωθούν την έντονη ειδησεογραφική κάλυψη των πρακτικών της δίκης του Silivri είναι τώρα φυλακισμένοι, ανίκανοι να παρευρεθούν στο Δικαστήριο.
Ο υπερεθνικιστής δικηγόρος Kemal Kerincsiz και η Sevgi Erenerol, εκπρόσωπος της "Τουρκικής Ορθόδοξης Εκκλησίας" - ένα Τουρκικό εθνικιστικό δόγμα χωρίς σημαντική απήχηση - κατηγορούνται ότι παίζουν ηγετικό ρόλο στην Ergenekon, μια ομάδα υπερεθνικιστών, συνταξιούχων στρατηγών, πολιτικών, δημοσιογράφων και των μελών της μαφίας, η οποία βρίσκεται υπό έρευνα για συνωμοσία.
Η Erenerol (φωτο), η οποία ήταν ένα από τα πρόσωπα που συλλήφθηκαν πρόσφατα, στα πλαίσια της εξάρθρωσης του δικτύου της Ergenekon, είναι άτομο με πολύχρονη δράση εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα. Ταυτισμένη με το ακροδεξιό-φασιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης και με τη ΜΙΤ (η ίδια δήλωσε σε συνέντευξή της ότι έχει τακτικές επαφές με τη ΜΙΤ), συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις δράσεις της Ergenekon τα τελευταία χρόνια.
Από τα μέσα Ιανουαρίου, 47 άνθρωποι έχουν φυλακιστεί και αντιμετωπίζουν δίκη για συμμετοχή στο υποτιθέμενο δίκτυο εγκλήματος, που λέγεται ότι έχει ενορχηστρώσει τις πολυάριθμες δολοφονίες και τις βιαιότητες ως τμήμα μιας εθνικιστικής συνομωσίας για ανατροπή της Τουρκική κυβέρνηση μέχρι το 2009.
Ερωτηθείς για τις πιθανότητες να χαθεί η υπόθεση που δεν έχει σημειώσει καμία πρόοδο για δύο έτη λόγω της έλλειψης στοιχείων ενάντια στους κατηγορουμένους, ο Polat είπε ότι ήταν αισιόδοξος ότι οι πελάτες του θα έβρισκαν τη δικαιοσύνη στον τουρκικό νομικό λαβύρινθο.
«Ως δικηγόροι, πιστεύουμε ότι και οι δύο από τους πελάτες μας θα απαλλαχτούν» είπε.



Πόσοι από του Πατέρες ωνομάσθηκαν Μεγάλοι; Ελάχιστοι.
Ενας από αυτούς είναι ο Μέγας Φώτιος που σήμερα γιορτάζει.
Πάλεψε και νίκησε το αποφώλιο τέρας του Φραγκολατινισμού.
Εσωσε την Εκκλησία από το παμφάγο θηρίο της Αβύσσου.
Και απέβαλε από το εκκλησιαστικό Σώμα το μίασμα των Λατίνων,
άπαξ και διαπαντός.
Οσοι επιλήσμονες πατριάρχες το ξεχνάν αυτό, θα αποκηρυχθούν
από την εκκλησιαστική συνείδησι, ως προδότες της Πίστεως.
Υπάρχει μεγαλύτερη κατηγορία από αυτή;


Οι Αγιοι Πατέρες χαρακτηρίζουν τους Φραγκολατίνους
"λύκους βαρεις" μη φειδόμενους του ποιμνίου.



Δημοσιευουμε ενα κειμενο του μακαριστου Φωτη Κοντογλου για να φερουμε στη μνημη μας τον μεγαλο αυτο δασκαλο του Γενους μας.
Για το ζητημα της Συναξεως του Βολου θα επανελθουμε.



Παπική Ελλάδα = εξαφάνισι της Ελλάδας


Μεγάλο, πολύ μεγάλο και σπουδαίο είναι ένα ζήτημα που δεν του δώσανε σχεδόν καθόλου προσοχή οι περισσότεροι Έλληνες. Κι αυτό είναι το ότι από καιρό αρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοί να θέλουν και να επιδιώκουν να δέσουν στενές σχέσεις με τους παπικούς, που επί τόσους αιώνες μας ρημάξανε. Γιατί στ' αληθινά, δεν υπάρχει πιο μεγάλος αντίμαχος της φυλής μας, κι επίμονος αντίμαχος, που, σώνει και καλά θέλει να σβήσει την Ορθοδοξία.
Οι δεσποτάδες πού είπα πως τους έπιασε, άξαφνα κι αναπάντεχα, ο έρωτας με τους Λατίνους, λένε πως το κάνουμε από «αγάπη». Μα αυτό είναι χονδροειδεστάτη δικαιολογία και καλά θα κάνουνε να παρατήσουνε αυτά τα ροσόλια της «αγάπης», που την κάναμε ρεζίλι.
Ο διάβολος, άμα θελήσει να κάνει το πιο πονηρό παιγνίδι του, μιλά, ο αλητήριος γιά αγάπη. Ο,τι είπε ο Χριστός, το λέγει κι αυτός κάλπικα, για να ξεγελάσει. Τώρα, στα καλά καθούμενα, τους ρασοφόρους μας στην Πόλη, τους έπιασε παροξυσμός της αγάπης για τους Ιταλιάνους, που στέκουνται, όπως πάντα, κρύοι και περήφανοι και δεν γυρίζουνε να τους δούνε αυτούς τους «εν Χριστώ αδελφούς», που όσα τους κάνανε από τον καιρό των Σταυροφόρων ίσαμε τώρα, δεν τους τάκανε μήτε Τούρκος, μήτε Τάταρος, μήτε Μωμαχετάνος. Ίσως κι οι δικοί μας να κάνουν από παρεξηγημένη καλοσύνη.
Όπως είπα, οι περισσότεροι δικοί μας δεν δώσανε καμμιά σημασία σ' αυτές τις φιλοπαπικές κινήσεις, που είναι θάνατος για το γένος μας και που τις κινήσανε οι καταχθόνιες δυνάμεις που πολεμάνε τον Χριστό και που με τα λεπτά τους αγοράζουνε όλους, δεν δώσανε λοιπόν καμμία σημασία, γιατί τα θεωρούνε τιποτένια πράγματα, αν δεν είναι κι οι ίδιοι αγορασμένοι...
Τώρα τα μυαλά γινήκανε φαρδειά, και καταγίνονται με άλλα, κοσμοΐστορικά προβλήματα! «Θα καθόμαστε να κυττάζουμε τώρα παπάδες και Ορθοδοξίες»; Μα αυτούς δεν τους μέλλει κι αν εξαφανισθεί από τον κόσμο κάθε ελληνικό πράγμα. Και θα εξαφανισθεί όχι τόσο εύκολα με τον αμερικανισμό που πάθαμε, όσο αν γίνουμε στη θρησκεία παπικοί. Γιατί γι' αυτού πάμε.
Παπική Ελλάδα θα πει αξαφάνιση της Ελλάδας. Να γιατί είπα πως είναι πολύ σπουδαίο ζήτημα αυτές οι ερωτωτροπίες που αρχίσανε κάποιοι κληρικοί δικοί μας με τους παπικούς, κι η αιτία είναι το ότι δεν νοιώσανε τι είναι Ορθοδοξία ολότελα, μ' όλο που είναι δεσποτάδες.
Το κακό είναι πως ο λαός δεν πήρε, καλά - καλά, είδηση για τη συνωμοσία.Ποιος να τον πληροφορήσει αφού οι γραμματισμένοι τα θεωρούνε αυτά τα πράγματα ανάξια για τη μοντέρνα σοφία τους, και τρέχουν σημαιοφόροι σε κάθε νεωτερισμό; Από τότε που αρχίσανε οι λυκοφιλίες ανάμεσα στους δικούς μας και στους παπικούς (και σημείωσε πως οι δικοί μας φαγωθήκανε πρώτοι να πιάσουνε σχέση με τους Λατίνους σαν να πήρανε από κάπου διαταγή, κι ολοένα μιλάνε για «τον διάλογο μαζί τους, δίχως να ξέρουνε καλά - καλά τι λένε), από τότε λοιπόν, ακούμε, κάθε τόσο κάτι πράγματα θεατρικά, άνοστα, ανόητα, δίχως καμμιά σοβαρότητα, όπως είναι η λεγόμενη «Διάσκεψις της Ρόδου», τα νέα παρεκκλήσια του Βατικανού, κ.τ.λ.
Στη Ρόδο πήγανε οι δικοί μας με σκοπό να πουλήσουν την Ορθοδοξία, γιατί γι' αυτούς είναι καθυστερημένη μορφή του Χριστιανισμού, δηλαδή ένας βλάχικος χριστιανισμός και να αρχίσουν τον «διάλογον», που να τον πάρει η ευχή αυτόν τον «διάλογον».
Και τι κάνανε; Τίποτα! Λόγια πολλά και χαμένα, που να ντρέπεται κι ο τελευταίος Έλληνας Ορθόδοξος. Ο Πάπας λοιπόν θα προσεύχεται μπροστά στις δικές του φωτογραφίες! Δηλαδή τρελλάθηκαν οι άνθρωποι!
Αυτά δεν τα κάνανε μήτε οι αραπάδες της Αφρικής. Συλλογίζομαι πόση σοβαρότητα έχουν οι Μουσουλμάνοι στη θρησκεία τους, και που καταντήσανε τη θρησκεία του Χριστού αυτοί οι αθεόφοβοι Ιταλιάνοι, που προσκυνάνε αγάλματα της Παναγίας με κοκκινάδια , με σκουλαρίκια και με δαχτυλίδια.
Κι εμείς οι Ορθόδοξοι που φυλάξαμε το βαθύ μυστήριο της ευσεβείας, τώρα, στα καλά καθούμενα, πάμε να γίνουμε ένα μ' αυτούς που γελοιοποιήσανε τον Χριστό όσο κανένας άθεος. Αλλά, από που να πιάσει κανένας και πολύ να τελειώσει; Όσοι ήταν έως τώρα αδιάφοροι για τη θρησκεία και για την Εκκλησία, και που πολλοί απ' αυτούς την περιπαίζανε μάλιστα, όλοι αυτοί γινήκανε έξαφνα παπόφιλοι, και μασάνε σαν μαστίχι την ψεύτικη λέξη «αγάπη». Μεγαλύτερο ρεζιλίκι δεν έγινε.
Εμείς οι άλλοι που είμαστε κολλημένοι από νεότητος στην Εκκλησία μας, είμαστε στενοκέφαλοι, μοχθηροί, γυμνοί από αγάπη κι από αληθινή ευσέβεια. Η μόδα είναι τώρα να φαίνεσαι άνθρωπος της εποχής μας, που ένοιωσε τα «αιτήματα» της.
Πίστη ασάλευτη στην Ορθοδοξία, που εμείς οι προκομμένοι την πήραμε κληρονομιά και την πουλάμε «αντί πινακίου φακής» και ασπασμού της παντόφλας του Πάπα!
Μα σε τέτοιο σημείο εκφυλισθήκαμε; Αιτία είναι η έμφυτη ματαιοδοξία μας, που μας κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε έξυπνοι συγχρονισμένοι, προοδευτικοί, κι όχι καθυστερημένοι. Με τη συναίσθηση της κατωτερότητας που αποχτήσαμε, φοβόμαστε σαν τον διάβολο μήπως μας πούνε «παλιά μυαλά, παλιοημερολογίτες, καθυστερημένους». Και τρέχουμε να πάμε πρώτη σε κάθε κίνηση που περνά για «μοντέρνα», θέλεις μίμηση της «αφηρημένης ζωγραφικής», θέλεις ακαταλαβίστικες «λογοτεχνίες» (καημένη λογοτεχνία, πού κατάντησες!), θες φιλοπαπισμός, θες φιλοαμερικανισμός, στα πάντα, στα ντυσίματα μας(προ πάντων της νεολαίας), στον τρόπο που μιλάμε και σκεπτόμαστε, ακόμα και στις χειρονομίες.
Δηλαδή, καταντήσαμε μαϊμούδες του ανθρωπίνου γένους «εν ονόματι της προόδου και της θαυμάσιας εποχής μας».

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009



Τούτο εστι το καύχημα ημών, η πίστις ημών, η καλή κληρονομία των Πατέρων ημών. Μετά ταύτης

Θεώ παραστήναι ελπίζομεν και των ημαρτημένων λαβείν την άφεσιν. Ταύτης δε άνευ, ουκ οίδα ποία δικαιοσύνη της αιωνίου κολάσεως ημάς λυτρώσεται. (Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός).

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, που οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών.


Δημοσιευουμε στη συνεχεια, οπως υποσχεθηκαμε, κείμενο του Ορθοδοξου Συλλογου "Αγ. Θεοδωρος ο Στουδίτης" Βολου, οπου συγκροτειται αυτην την στιγμη η Συναξι των Κληρικων απο όλη την Ελλαδα, στην Ιερα Μονη Γαζεας Βολου. Απο το περιεχομενο της επιστολης θα κατανοησετε τον ιερο αγώνα που διεξαγουν οι αγιοι πατερες. Ειθε ο Θεος να τους φωτιση να παρουν τις πρεπουσες αποφασεις. Οι καιροι ου μενετοι.


ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«AΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

ΕΔΡΑ ΛΑΡΙΣΑ: 23ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 11

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΒΟΛΟΥ: ΓΑΛΛΙΑΣ 4

Τ.Κ. 38221 ΒΟΛΟΣ

Βόλος 5 Φεβρουαρίου 2009

Σεβαστοί πατέρες τῆς παρούσης συνάξεως εὐλογεῖτε.



Ἀπευθυνόμαστε σέ σᾶς πού ἀποτελεῖτε τήν ὀρθόδοξη ἀντιοικουμενιστική σύναξη πατέρων πού ἀγωνίζονται τά ἔσχατα χρόνια μέ πολλές θυσίες ἐνάντια στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποία θά μπορούσαμε νά τήν ὀνομάσουμε σύνοδο ὁσίων πατέρων, κατά τόν ὅσιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, ἐφ’ ὅσον θά ἐπληροῦντο ὅλες οἱ πατερικές προϋποθέσεις, πού ἰσχύουν γιά τήν ἐν καιρῷ αἱρέσεως χειμαζομένη ἐκκλησία.


Ἐπειδή ὑπακούουμε στήν ἀπόφασή σας νά μήν παρευρίσκονται λαϊκοί στήν ἐν λόγῳ σύναξη, ἄν καί ἐρωτώμενοι δέν θά συμφωνούσαμε σ’ αὐτό, διότι πάντοτε κλῆρος καί λαός πορευόταν μαζί στόν ἀγώνα κατά τῶν αἱρέσεων καί ἐπικράτησης τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὡς ἐκ τούτου ἀποκλείοντας τό λαό τόν ὁδηγεῖτε θέλοντας καί μή, πότε πίσω ἀπό τούς Ἐπισκόπους, πότε πίσω ἀπό τούς πνευματικούς καί πότε πίσω ἀπό ἀγωνιστές κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ὅμως καί αὐτοί δέν τόν ἀναπαύουν πλήρως ὡς πρός τήν τακτική τοῦ ἀγώνα καί τό τελικό ἀποτέλεσμα, σᾶς ἀποστέλλουμε τήν παρούσα ἐπιστολή μέ πόνο ψυχῆς καί ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, μέ τήν παράκληση νά ἀναγνωσθεῖ στή σύναξή σας καί νά προστεθεῖ στούς προβληματισμούς αὐτῆς.


Ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια διαμαρτύρεσθε ἔντονα διά αὐστηρῶν κειμένων, ἀντιοικουμενιστικῶν ὑπομνημάτων καί διακηρύξεων, σφοδρῶν ἀφυπνιστικῶν κηρυγμάτων, διοργανώσεων ὁμιλιῶν, συγκροτήσεων θεολογικῶν συνεδρίων καί ἡμερίδων, συντάξεων φυλλαδίων, συγγραφῶν βιβλίων καί πονημάτων καταγγέλλοντες τήν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία εἶναι πλέον κατεγνωσμένη. Ἀπό τά στόματα ὅμως ὅλων τῶν ἀντιοικουμενιστικῶν συγχρόνων πατέρων ἀκούγεται τό ἑξῆς παράδοξο: «Θά διαμαρτυρόμεθα, θά καταγγέλλουμε τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τούς φορεῖς της, πού εἶναι οἱ σημερινοί Ἐπίσκοποι, ἀλλά θά παραμείνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία ἀγωνιζόμενοι καί ἐνιστάμενοι», μνημονεύοντας βεβαίως ἕκαστος τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη του ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο ἕως τόν Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο, γιά νά ἀναφερθοῦμε καί στόν τοπικό Ἐπίσκοπο στήν Ἐπισκοπή τοῦ ὁποίου γίνεται τό παρόν συνέδριο καί ὁ ὁποῖος εἶναι κατά γενική ὁμολογία μέγας Οἰκουμενιστής καί ὀραματιστής μιᾶς νέας ἐκκλησίας χωρίς δογματικούς φραγμούς καί πατερικές ἀγκυλώσεις.


Θά κάναμε κατάχρηση τοῦ πολύτιμου χρόνου σας ἄν καταγράφαμε τά χωρία τῶν Ἁγ. Πατέρων τά ὁποῖα δίδουν ἐντελῶς διαφορετική γραμμή καί στάση ἐν καιρῷ αἱρέσεως καί διωγμοῦ τῆς Ἐκκλησίας. Πέραν αὐτοῦ δέν ἔχουμε σκοπό νά κάνουμε τόν δάσκαλο σέ κανένα ἀπό σᾶς, γιατί πιστεύουμε ὅτι καί τά χωρία γνωρίζετε καί τούς Πατέρες ἔχετε μελετήσει καί ὅτι ἡ βιοτή σας εἶναι ἀνάλογος.


Ὅμως ἐξομολογητικά σᾶς καταθέτουμε τήν ἀγωνία μας καί τήν ἀσφυκτική κατάσταση στήν ὁποία ἔχουμε περιέλθει. Ἡ κατάσταση αὐτή ἐγγίζει τά ὅρια τῆς σχιζοφρένειας. Ἀπό τή μία καταγγέλλεται ἡ αἵρεση καί οἱ φορεῖς της καί ἀπό τήν ἄλλη ἐπικρατεῖ ἡ θέση ὅτι γιά νά μείνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία πρέπει νά κοινωνοῦμε μέ τούς Οἰκουμενιστές. Ἀπό τή μία μᾶς παρατίθεται μία τράπεζα πλήρης μολυσμένων τροφῶν καί ἀπό τήν ἄλλη μᾶς διαβεβαιώνετε, γιά νά μήν ποῦμε ὅτι μᾶς παροτρύνετε διά τῆς στάσεώς σας αὐτῆς, νά δοκιμάζουμε, νά γευόμεθα καί νά γευματίζουμε ἀπό αὐτές τίς τροφές χωρίς νά ὑπάρχει κίνδυνος μολυσμοῦ καί θανατώσεώς μας. Στήν προκειμένη περίπτωση ποιός ἀπό σᾶς τούς ἀγωνιστές πατέρες μᾶς ἐγγυᾶται ὅτι δέν θά ἐπέλθει μολυσμός, δηλαδή πνευματικός θάνατος καί ἀπώλεια τῆς σωτηρίας μας, πρᾶγμα γιά τό ὁποῖο ὅλοι πασχίζουμε καί ἀγωνιοῦμε; Ποιός θά μποροῦσε νά συντάξει ἕνα κείμενο ἔστω καί μικρό στηριγμένο στή θεολογία τῶν πατέρων γιά νά ἀναπαύσει στίς ἀσφυκτιῶσες ἀπό ἔλλειψη πνευματικού ὀξυγόνου συνειδήσεις μας καί νά μᾶς καθησυχάσει ἀποδεικνύοντας μέ ἐπιχειρήματα καί τρόπο πατερικό ὅτι διαμαρτυρόμενοι καί καταγγέλλοντες ἁπλά διά λόγων τόν Οἰκουμενισμό, κοινωνοῦντες ὅμως παράλληλα διά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπικοινωνίας μέ τούς Οἰκουμενιστές θά ἀποφύγουμε τόν μολυσμό τῆς αἱρέσεως καί θά σωθοῦμε; Ὁ ἅγιος προστάτης τοῦ Συλλόγου μας λέγει σέ ἐπιστολή του πρός τήν σπαθαρία Μαχαρᾶ: «Ἔφης δέ μοι ὅτι δέδοικας εἰπεῖν τῷ πρεσβυτέρῳ σου, μή ἀναφέρειν τόν αἰρεσιάρχην, καί τοι περί τούτου εἰπεῖν σοι, τό παρόν, οὐ καθορῶ πλήν ὅτι μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν αὐτόν, κἄν ὀρθόδοξος εἴη ὁ ἀναφέρων» (PG. 99, 1669 A’).


Σέ ὁμολογιακό κείμενο μάλιστα πού δημοσιεύθηκε στόν Ὀρθόδοξο Τύπο (12-7-02) καί τό ὁποῖο ὑπεγράφη ἀπό τούς πρωτεργάτες τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγώνα , πολλοί ἀπό τούς ὁποίους εἶναι ἀνάμεσά σας, γράφετε: «Τό θέμα τῆς κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς ὡς καί τῆς ἐν συνεχείᾳ κοινωνίας μέ τούς κοινωνοῦντες, οἱ ὁποῖοι μέ τήν πράξη τους αὐτή ἀποβαίνουν ἀκοινώνητοι, εἶναι τό μεῖζον καί ἐπεῖγον θέμα στήν σημερινή ἐκκλησιαστική ζωή. Τό ἐκκλησιαστικό σῶμα νοσεῖ ἐπικίνδυνα. Ὑπεύθυνοι γιά τή νόσο εἴμαστε ὅλοι, ὄχι μόνον οἱ κοινωνοῦντες μέ τούς ἑτεροδόξους ἀλλά καί ὅσοι κοινωνοῦν μέ τούς κοινωνοῦντες. Ἡ ἐκτροπή καί ἡ παράβαση μοιάζει μέ τά συγκοινωνοῦντα δοχεῖα, μέ τή μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, ἡ ὁποία δέν περιορίζεται στόν προκαλοῦντα τή μόλυνση. Μνημονεύοντας τούς Πατριάρχας, ἀρχιεπισκόπους καί ἐπισκόπους στίς ἱερές ἀκολουθίες συμμετέχουμε στήν οἰκουμενιστική ἀποστασία...».


Ἀρκεῖ λοιπόν θεωρητικά μέ κάθε μέσο καί τρόπο νά πολεμοῦμε τήν αἵρεση, πρακτικά ὅμως διά τῆς μνημονεύσεως τῶν φορέων αὐτῆς νά συμπορευόμαστε μέ αὐτή; Εἶναι δυνατόν νά γίνεται αὐτό σύμφωνα μέ τούς Πατέρες; Τό ἁγιογραφικό ἐπίσης χωρίο « διό ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε, κἀγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς...» Β’ Κορινθ. 6,17) ποῦ ἑστιάζεται καί ποῦ ἔχει τήν ἀναφορά του στίς ἡμέρες μας; Ἐπιπλέον ἡ παροῦσα σύναξη ποιά ὑπόσταση μπορεῖ νά προσλάβει, ἀφοῦ ὑφίσταται σύνοδος Ἐπισκόπων, ὥστε νά μήν χαρακτηρισθεῖ ὡς μία παρασυναγωγή, τουλάχιστον κατά τό θεωρητικό μέρος της; Ἡ ὑπόστασή της νομιμοποιεῖται μόνο ἄν θεωρηθεῖ ὅτι ἡ σύνοδος ἔχει ναυαγήσει καί οἱ Ἐπίσκοποι ἔχουν μεταβληθεῖ σέ λύκους κατά τό ἁγιογραφικό (Ἰωάν. 10,12).


Συγχωρέστε μας γιά τόν πολύτιμο χρόνο σας πού ὑφαρπάξαμε, ἐλπίζουμε μέ τήν εὐλογία σας, ἀλλά ἐπειδή γνωρίζουμε ὅτι τό ἴδιο καί ἔτι περισσότερο ἀγωνιᾶτε καί ἐσεῖς γιά τά θέματα αὐτά τῆς πίστεως, γι’ αὐτό ἐξάλλου καί συγκεντρώνεσθε σέ τακτά χρονικά διαστήματα, ἀλλά κρίναμε ἀναγκαῖο νά σᾶς καταθέσουμε τόν ἔντονο προβληματισμό μας πού ἀποτελεῖ πλέον καί μόνιμο μέλημά μας, ὡς πρός τήν σωτηρία μας.


Ἄν κρίνετε ὅτι μέ ἔλλειψη διακρίσεως, φανατισμό, ὑστεροβουλία καί ἐγωϊσμό σᾶς ἀπευθύνουμε τόν ὠς ἄνω προβληματισμό μας, σᾶς ζητᾶμε νά μᾶς συγχωρέσετε, νά μᾶς θεωρήσετε ὡς πλανεμένους καί νά εὔχεσθε ἔτι περισσότερο γιά τήν σωτηρία μας. Θέλουμε ὅμως νά θεωρηθεῖ ἀφετηρία διά τήν σύνταξη τῆς παρούσας τά λόγια τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου: «ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως. Λάλει γάρ, φησί καί μή σιώπα.......ὥστε ὅτε περί πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμι; ἱερεύς; ἀλλ’ οὐδαμοῦ. ἄρχων; καί οὐδ’ οὕτως. στρατιώτης; καί ποῦ; γεωργός; καί οὐδ’ αὐτό τοῦτο. πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος. οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου. οὐά, οἱ λίθοι κράζουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις; ἡ ἀναίσθητος φύσις θεόν ἐπακήκοεν, καί αὐτός λαιλαπιστής;» (ΡG. 1321 B).


Κλείνοντας εὐχόμαστε ἡ παρούσα σύναξη νά καθοδηγηθεῖ καί νά εὐλογηθεῖ ἀπό τόν παντοδύναμο Τριαδικό Θεό μας, ὥστε νά φωτισθεῖτε νά πάρετε ὀρθόδοξες ἀποφάσεις πάντοτε ἐμφορούμενοι ἀπό τό Πανάγιο Πνεῦμα καί «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι».



Αἰτούμεθα τήν εὐχή σας.


Ὁ Σύλλογος νόμιμα ἐκπροσωπούμενος



Η Ορθοδοξία ειναι Μονόδρομος.

ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΓΑΝ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ.

Σημερα συγκροτειται στον Βολο μια σπουδαια συναντησι κληρικων, μοναχων και λαϊκων.
Στη διαρκεια της ημερας θα γινουμε αποκαλυπτικοτεροι.
Αφορα την στασι σημαντικης μεριδας ορθοδοξων κληρικων απεναντι στην αιρεσι του Οικουμενισμου και του Φιλοπαπισμου.
Η πρωτοβουλια ανηκει σε σημαντικη μεριδα κληρικων, μοναχων και λαϊκων.
Ειθε να ληφθουν αποφασεις που θα αναταραξουν τα λιμναζοντα υδατα.
Εμεις θα χαρουμε πρωτοι με τετοιες Πατερικες πρωτοβουλιες.
Η ιστορια γραφεται καθημερινα και απο τον καθενα μας.
Και ο Θεος καταγραφει την ιστορια του καθενος μας.
Και ΤΟΤΕ "βιβλοι ανοιγησονται και τα κρυπτα των ανθρωπων δημοσιευονται".
Νυν υπερ παντων ο αγων της Ορθοδοξιας.
Ο αιρεσιαρχης Βαρθολομαιος αφηνιασε κυριολεκτικα. Δεν υπολογιζει κανεναν. Δεν πειθαρχει πουθενα. Και σερνει πισω του ολους μας ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ.
Επιβαλλεται να αποκηρυχθη και να καταδικασθη. Αρκετα τον ανεχθηκαμε.
Η περαιτερω ανοχη μας εγγιζει τα ορια της προδοσιας.
Η Εκκλησια στην ιστορια καταδικαζε παντοτε τους αιρεσιαρχες. Ηρθε και η σειρα του.
Αρκετα αναταραξε τις ψυχες μας, αρκετα συγκλονισε τις συνειδησεις των Ορθοδοξων.
Η Πιστις των Ορθοδοξων κινδυνευει.Η Πατρωα ευσεβεια ριπτεται εις τους κυνας.
Και οι κυνες θα την καταπατησουν και θα την καταμαγαρισουν.
ΕΞΩ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009



ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ,

ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ


Για να δώσουμε ένα μέτρο της άκρατης επιπολαιότητος και της διαρροϊκής αμετροέπειας του Βαρθολομαίου, θ’ αναφέρουμε το εξής.

Το 1962-65 οι παπικοί συγκρότησαν τη Β΄Βατικάνεια «σύνοδο», με την οποία απέβλεπαν στην προώθησι της ιδέας της ενότητος, δηλαδή της υποταγής και απορροφήσεως του χριστιανικού κόσμου.

Στις 12 Οκτωβρίου του έτους 1962 έκαναν την πρώτη προπαρασκευαστική συνεδρία των εργασιών της «συνόδου».

Στη «σύνοδο» αυτή είχε προσκληθή μαζί με άλλες «χριστιανικές» ομολογίες και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αλλά η Ορθόδοξη Εκκλησία, γράφει ο καθηγητής Βλ.Φειδάς, δεν έστειλε αντιπροσώπους.

Ο ίδιος καθηγητής σχολιάζει.

Τέτοια δυνατότητα αποκλείεται από την συνοδική της παράδοσι.

Πρίν από 46 περίπου χρόνια λοιπόν ήταν αδιανόητο να συμμετάσχη Ορθόδοξη αντιπροσωπεία σε παπική «σύνοδο».

Το ορθόδοξο συνοδικό σύστημα ήταν σεβαστό από τους ηγέτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Υπήρχε άκρα επιφύλαξι στις παπικές προσκλήσεις και εφαρμοζόταν το «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».

Ενώ σήμερα ο Βαρθολομαίος, μόλις πήρε πρόσκλησι για να παρευρεθή σε παπική σύνοδο, (18.10.2008), ανταποκρίθηκε πάραυτα, όχι αποστέλλοντας αντιπρόσωπό του, αλλά μεταβαίνοντας και συμμετέχοντας ο ίδιος, εκφωνώντας δε και προσφώνησι – λόγο προς παπικούς συνέδρους.

Αν με αυτό το ρυθμό ο Βαρθολομαίος καταλύη θεσμούς αιωνίου κύρους, ποιος μπορεί να προβλέψη τι πρόκειται να κάνη στο μέλλον με την τόσο ακατάσχετη κινητικότητα, που θυμίζει την κινητικότητα εκείνου που είπε στο Θεό «Περιελθών την γήν και εμπεριπατήσας την υπ’ ουρανόν πάρειμι» (Ιώβ 1, 8).


Από την αντιπαράθεσι των γεγονότων προκύπτει ως συμπέρασμα η επικινδυνότητα του κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος έχει ξεπεράσει σε ανευθυνότητα κάθε προηγούμενο στην ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας.


Και ουνίτης να ήταν δεν θα είχε τόσο άμεση ανταπόκρισι.


Και η επικινδυνότητα του απειλεί το πολυτιμότερο και ύψιστο αγαθό, την Ορθόδοξη Εκκλησία!


Πώς μπορεί ο Ορθόδοξος λαός να έχη εμπιστοσύνη σε τέτοιο πατριάρχη που προβαίνει τόσο αλόγιστα σε τέτοιες προδοτικές κινήσεις;


Και πώς ένα πειθήνιο όργανο του παπισμού μπορεί να κατέχη το ύψιστο αξίωμα στην Ορθόδοξη Ανατολή;


Ο ευσεβής λαός μπορεί να σιωπά, αλλά η ανησυχία του αυξάνει μέρα με τη μέρα, και κάποια στιγμή αναμένεται η έκρηξι.


Και τότε θα δούμε αν ο αιρεσιάρχης είναι πατριάρχης.




Ο αρχιαιρεσιάρχης της Δύσεως
και ο αρχιαιρεσιάρχης της Ανατολής.

Μακρυά από αυτούς.
"Ως φεύγει τις, από όφεως".

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Δημοσιεύω ευχαρίστως, την ακόλουθη επιστολή, που έλαβα από τον παλαίμαχο αγωνιστη της Αληθείας, φίλτατό μου Θεολόγο και Επίτιμο Δικηγόρο κ. Αθανάσιο Σακαρέλο, που αναφέρεται κυρίως στον μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο αλλά και στο ΜΕΙΖΟΝ ζήτημα της ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ.

Θα ακολουθήση στη συνέχεια σχετική απάντησι.




3.2.2009

Φίλε Οδυσσέα, χαίρε εν Κυρίω.

1. Διάβασα με πολλή προσοχή το δημοσίευμά σου για τον Μητροπολίτη της Ναυπάκτου Σεβασμιώτατο Ιερόθεο. Τον γνωρίζω από πολλά χρόνια. Τον θαυμάζω, τιμώ και εκτιμώ βαθύτατα. Δεν είναι συνηθισμένος κληρικός. Βέβαια, δεν έχει ανάγκη της δικής μου τιμής και εκτίμησης. Πρόκειται περί πατερικού αναστήματος, βαθυνούστατου θεολόγου και πολυτάλαντου εκκλησιαστικού ηγέτη. Τα βιβλία του, μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες, μεταλαμπαδεύουν την Ορθοδοξία σ’ όλα τα πλάτη και μήκη του κόσμου.
Άλλωστε και συ, με τα όσα γράφεις στο δημοσίευμά σου, δείχνεις ότι τρέφεις στο πρόσωπό του ανάλογα με μένα αισθήματα αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης.
Θ’ αναφέρω εξάλλου την εκτίμηση που έτρεφε για τον Μητροπολίτη αυτόν ο κορυφαίος θεολόγος, μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης. Όταν ρωτήθηκε από σύγχρονο Ιεράρχη, ποιος από τους επισκόπους θα μπορούσε μετά το θάνατό του να τον αναπληρώσει στη θεολογία, αναφέρθηκε στον Ναυπάκτου Ιερόθεο!
Και όταν ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης πήρε το απόλυτήριό του από την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής, επειδή ο Βαρθολομαίος τον απείλησε ότι θα τον καθαιρούσε για τα όσα έγραφε για τους Λατίνους και τους Λατινόφρονες του Φαναρίου, κατέφυγε για προστασία στη Μητρόπολη της Ναυπάκτου!
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σεβ. Ιερόθεος είναι και αλάθητος. Μόνο ο Πάπας καυχιέται ότι είναι ... αλάθητος! Ακόμα κι’ οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν είναι αλάθητοι. Είναι απλανείς σε θέματα θείας εμπειρίας τους. Δεν γνωρίζω αν ο Σεβ. έχει αξιωθεί τέτοιων θείων εμπειριών, αν έφτασε δηλ. στη θέωση, για να καταστήσει τον
εαυτό του απλανή. Τουλάχιστον δεν σαρκάζει την πατερική αυτή ασκητική μέθοδο
θεραπείας του ανθρώπου, ούτε περιφρονεί τη νηπτική θεολογία, όπως κάνουν πολλοί
αδελφοί του επίσκοποι. Ο Σεβ. Ναυπάκτου την διδάσκει προφορικά και γραπτά, αλλά και
την βιώνει προσωπικά ο ίδιος.

2. Το δημοσίευμά σου όμως μου δίνει την ευκαιρία να προβώ σε μερικές
απαραίτητες επισημάνσεις, χάριν της αλήθειας.
Συμφωνώ μαζί σου στα όσα γράφεις για τον Βαρθολομαίο, όπως:
• ότι «έχει “σαρώσει” με το σάρωθρο της εκκλησιαστικής δικτατορίας και αιρετικής συνειδήσεως όλα τα ορθόδοξα δόγματα και τα έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων».
• ότι «η “εκκλησιολογία” του Βαρθολομαίου δεν διστάζει να θεωρή ως εκκλησίες ισότιμες με την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν τα αιρετικά παπικά, προτεσταντικά, εβραϊκά, ισλαμικά, ινδοϊστικά, εκβλαστήματα;»
• ότι «είναι έτοιμος να δεχθή το πρωτείο και το φιλιόκβε προκειμένου να ευοδωθούν οι παράξενες και ασεβείς αντιλήψεις του περί ενώσεως όλων των θρησκειών και αιρέσεων με την Ορθοδοξία»

Είναι ορθές, ορθότατες οι παρατηρήσεις σου αυτές για τον Βαρθολομαίο!

3. Μέμφεσαι τον Μητροπολίτη Ιερόθεο γιατί κάλεσε τον Βαρθολομαίο, να περάσει
από την Ναύπακτο μετά την επίσκεψή του στην Πάτρα, και γιατί δεν «του τα έψαλε» στην προσφώνησή του!
Νομίζω, φίλε Οδυσσέα, ότι το πρόβλημα δεν είναι εκεί!
Ο Βαρθολομαίος είναι όντως αιρετικός. Είναι Λατινόφρονας! Είναι ενωμένος ήδη με τον Πάπα και κάνει ό,τι μπορεί ο άνθρωπος να υλοποιήσει την «ένωση των Εκκλησιών», που υπέγραψε ο Αθηναγόρας με τον πάπα Παύλο 6ο το 1965.
Το μείζον πρόβλημα εν προκειμένω είναι άλλο. Το τι λένε οι άγιοι Πατέρες για μια τέτοια περίπτωση.
Λένε ότι κανένας, ούτε επίσκοπος, ούτε άλλος κληρικός, μοναχός ή πιστός δεν μπορεί να «κοινωνεί» με αιρετικό «ποιμένα», είτε Πατριάρχης είναι αυτός, είτε επίσκοπος, είτε άλλος κληρικός, ή και λαϊκός!
Ένας λαϊκός π.χ. δεν μπορεί να συμπροσεύχεται με άλλον λαϊκό, που είναι αιρετικός, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο «κοινωνεί» μαζί του. Ακόμα ένας πιστός όταν εκκλησιάζεται σε ναό, που μνημονεύεται επίσκοπος, έστω και αν αυτός ο επίσκοπος είναι κατά πάντα Ορθόδοξος, αυτός όμως με τη σειρά του μνημονεύει την Ιερά Σύνοδό του, της οποίας ο Προκαθήμενος Αρχιεπίσκοπος μνημονεύει τον αιρετικό Πατριάρχη, κοινωνεί με τον Πατριάρχη αυτόν και μολύνεται, κατά τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη!
Οι Πατέρες κι’ οι Ιεροί Κανόνες επιτάσσουν αποτείχιση! Δηλαδή παύση της «εκκλησιαστικής κοινωνίας» με κάθε αιρετικό, όπως είναι ο Βαρθολομαίος.
Και όταν κάποιος τηρήσει την πιο πάνω υποχρέωσή του στο «μείζον», που είναι η «αποτείχιση», τότε μπορούμε να ζητήσουμε, όπως εσύ εν προκείμενου, τη συμμόρφωση στα «έλασσον», που είναι οι κοινωνικές επαφές με τους αιρετικούς! Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο Ναυπάκτου έχει «κοινωνία»με τον Βαρθολομαίο, καλώς ή κακώς, έχει δευτερεύουσα σημασία το ότι τον προσκάλεσε να επισκεφθεί τη Ναύπακτο!
Ο Βαρθολομαίος πήγε πρόσφατα σ’ όλα τα μοναστήρια του αγίου Όρους, που όλοι οι Καθηγούμενοι, πλην της Εσφιγμένου, τον μνημονεύουν καθημερινά στις δεήσεις τους, και τον υποδέχθηκαν με λόγους εγκωμιαστικούς, χωρίς «να του τα ψάλλουν»!
Ακόμα και ο π. Γεώργιος Καψάνης, τον μνημονεύει και τον δέχθηκε με τιμές, παρότι πιστεύει ότι η Ένωση των Εκκλησιών «σχεδόν έχει γίνει»!!!
Θα ανέμενα, λοιπόν, να επισημάνεις στον εκλεκτό αυτόν Ιεράρχη την ανάγκη της αποτείχισής του. Και εδώ να εστίαζες την κριτική σου. Εγώ, νομίζω ότι η αγιωσύνη του γνωρίζει το τι πρέπει να πράξει και προπαντός πότε πρέπει να το πράξει. Ο ίδιος έχει την ευθύνη για μια τόσο σοβαρή ενέργεια, όπως είναι η αποτείχιση. Και ο ίδιος θα δώσει λόγο στο Θεό γι’ αυτό.

4. Αλλά, η ίδια ευθύνη που βαρύνει τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου, βαρύνει και όλους τους άλλους επισκόπους, όλους τους άλλους κληρικούς, τους μοναχούς, τους θεολόγους, τους άλλους λαϊκούς, πολύ περισσότερο, την τιμιότητά σου, αγαπητέ φίλε Οδυσσέα, που έχεις το εκλεκτό blog, με την επωνυμία «αποτείχιση», χωρίς ο ίδιος να δίνεις πρώτος το καλό παράδειγμα της αποτείχισης!
Βλέπεις, φίλε μου, ότι «και οι κρίνοντες κρίνονται»!
Θα μου επιτρέψεις, ν’ αναφερθώ για λίγο στην περίπτωσή σου. Εσύ εκκλησιάζεσαι σε ναό, που ο ιερέας μνημονεύει τον επιχώριο επίσκοπό του, αυτός τον Αρχιεπίσκοπο και εκείνος τον Βαρθολομαίο! Πώς ανέχεσαι, φίλε μου, να «κοινωνείς» με τον αιρετικό Βαρθολομαίο και παρά ταύτα σκανδαλίζεσαι γιατί ο Ναυπάκτου δέχτηκε τον άνθρωπο αυτό στη Μητρόπολή του, με τον οποίο στο κάτω κάτω έχει κοινωνία»;
Είναι συνέπεια αυτό;

Γνωρίζω ακόμα, ότι εκτιμάς βαθύτατα, όπως κι’ εγώ άλλωστε, ωρισμένους επισκόπους, (όπως τον μακαριστό Λαρίσης Θεολόγο, τον μακαριστό Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, τον π. Αυγουστίνο κλπ.), ωρισμένους αρχιμανδρίτες (όπως τον μακαριστό π. Επιφάνιο κτλ), άλλους θεολόγους κλπ.
Μπορείς να μου αναφέρεις έστω και έναν από αυτούς που να αποτειχίστηκε πραγματικά, είτε από τον Βαρθολομαίο ή τους προκατόχους του;
Μερικοί από αυτούς δεν τους επεσκέφθησαν στο Φανάρι;

5. Και μια τελευταία επισήμανση. Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου νομίζω ότι δεν ορέγεται άλλης Μητροπόλεως. Είχε αρκετές τέτοιες ευκαιρίες και όλες τις απέκρουσε. Πολλές φορές δήλωσε, ότι δεν θέλει να φύγει από την Ναύπακτο. Και πιστεύω ότι θα κλείσει τα μάτια του ως «Ναυπάκτου», μολονότι από άλλο πόστο θα μπορούσε ίσως να προσφέρει περισσότερα. Καλούς αγώνες και δίκαιους!

Φιλικώτατα
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΣ





2 Φεβ 2009, Δευτέρα


Σέρβος από το Στρπτσε μαχαιρώθηκε


Ντέγιαν Στάνογιεβιτς, Σέρβος από το Κόσσοβο μαχαιρώθηκε σήμερα στο χωριό Ντόνια Μπιτίνια, δήμος του Στρπτσε (νότιο Κόσσοβο), και οι ύποπτοι για την επίθεση αυτή είναι δυο

Αλβανοί από το Κόσσοβο εκ των οποίων ο ένας συλλήφθηκε ενώ ο άλλος δραπέτευσε.

Ο διευθυντής του Κλινικό-νοσοκομειακού κέντρου (ΚΝΚ) στην Γκρατσάνιτσα Δρ Στόγιαν Σέκουλιτς δήλωσε ότι ο Ντέγιαν Στάνογιεβιτς (33) βρίσκεται στο τμήμα χειρουργικής του ΚΝΚ στην Γκρατσάνιτσα με δυο μαχαιριές, αλλά ότι η ζωή του δεν διακινδυνεύει.

Λόγω του επεισοδίου αυτού οι Σέρβοι στο Στρπτσε ανησυχούν πολύ.

Η περιοχή του Στρπτσε είναι κυρίως σερβική, ενώ στο χωριό Ντόνια Μπιτίνια ζει και μικρότερος αριθμός Αλβανών.

Υπηρεσία Τύπου της Μητρόπολης Ράσκας-Πριζρένης

Ο εγκληματιας ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ
που κατακρεουργησε 700.000Σερβους.
Ο παπας τον ανακηρυξε "αγιο"!!!



ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΨΗΛΗΣ

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ



Το κρατίδιο του Βατικανού, σύμφωνα με στατιστικές, διακρίνεται για τον υψηλότερο δείκτη εγκληματικότητος στον κόσμο.
Μαρτυρείται ότι οι διωκτικές αρχές του Βατικανού το 2008 ασχολήθηκαν με 827 αστικές και ποινικές υποθέσεις, από τις οποίες το 90% παραμένουν ανεξιχνίαστες, διότι οι καταδιωκόμενοι δράστες διασχίζοντας λίγες δεκάδες μέτρων διαφεύγουν σε ξένη επικράτεια, την ιταλική, και παραμένουν ασύλληπτοι.

Τώρα το Βατικανό διαπραγματεύεται την περίπτωσι να ενταχθή στις εντοπιστικές δραστηριότητες του Shengen, για να διευκολυνθή στο ζήτημα της συλλήψεως των δραστών.

Βέβαια το Βατικανό έχει πολύ λίγους υπηκόους, περίπου χίλιους, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι «επίσκοποι», «ιερείς», «μοναχές», φρουροί, κ.λ.π.
Οι μισοί από αυτούς λείπουν σε διάφορες αποστολές σε ξένες χώρες.
Παρ’όλη την υψηλού βαθμού αστυνομική επιτήρησι (1 Ελβετός φρουρός αντιστοιχεί σε 4 μόνιμους πολίτες του Βατικανού), τα περισσότερα από τα δρώμενα γίνονται από τους ενδημούντες πορτοφολάδες και τσαντάκηδες, που δρούν στην ευρύτατη πλατεία του «Αγίου Πέτρου», από την οποία, όπως λέγεται, περνούν 18 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο.

Δεν λείπουν βέβαια και τα βαρύτερα εγκλήματα, όπως η απόπειρα δολοφονίας του πάπα Βοϊτίλα από έναν Τούρκο (1998), η απόπειρα δολοφονίας του αρχηγού των Ελβετών φρουρών και της συζύγου του, κ. ά.
Για τα εγκλήματα παιδεραστίας από παπικούς «κληρικούς» στην Αμερική δεν γίνεται λόγος εδώ. Αυτά αποτελούν άλλο μεγάλο κεφάλαιο.

Η είδηση για την πρωτειά της εγκληματικότητος του μικροσκοπικού κρατιδίου δεν μας εκπλήσσει.
Σε έναν τόπο όπου δολοφονείται η εξ αποκαλύψεως θεία διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και το σύνολο της δογματικής διδασκαλίας της Μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, τι θα περίμενε κανείς;

Σε ένα χώρο όπου αγιοποιούνται εγκληματίες ευθυνόμενοι για εκατοντάδες φόνους αθώων ανθρώπων, όπου υπογράφονται μυστικά έγγραφα πωλήσεως όπλων για κερδοσκοπικούς λόγους σε λαούς που βρίσκονται σε πολεμικές επιχειρήσεις με άλλους λαούς, όπου αποφασίζονται χρηματοδοτήσεις προπαγανδών, ουνιτικών και διπλωματικών επιχειρήσεων, «ιεραποστολών», οικονομικής αφαιμάξεως λαών, είναι πολύ να σημειώνωνται τα περισσότερα στατιστικώς μικροεγκλήματα;
Ενδιαφέρουσα είναι η θέσι που πήρε στο ζήτημα αυτό ο νύν πάπας των παπικών, ο πανούργος Βενέδικτος Ράτσιγκερ.
Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους τι σκέφτεται το Βατικανό για την καταστολή της εγκληματικότητος, απάντησε «ας προσευχηθούμε για τη μητρική προστασία της παρθένου Μαρίας».

Στην άλλη όχθη είναι η γνώμη του υπευθύνου στα οικονομικά του Βατικανού «επισκόπου», γνωστού και ως «γορίλα», σύμφωνα με τον οποίο «η εκκλησία δεν κυβερνιέται με τα Ave Maria».


Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι, όπως φαίνεται ο κ. Ράτσιγκερ δεν πρόκειται ν’ ασχοληθή με το ζήτημα της εγκληματικότητος του Βατικανού. Κατά βάσιν τον αφήνει αδιάφορο, αφού πρέπει να δώση προτεραιότητα σε άλλα «μεγάλα» ζητήματα, που τον απασχολούν, όπως είναι η ενίσχυσι της αγυρτείας της ουνίας, η απορρόφησι και εξαφάνισι της Ορθοδοξίας, η επικράτησί του ως αρχηγού θρησκειών κατά το σχέδιο της παγκοσμιοποιήσεως, η σύμπραξί του με τα «ειρηνευτικά» έργα του Μπούς, η ισχυροποίησι του πρωτείου και του αλαθήτου του, και τόσα άλλα πρώτης προτεραιότητος ζητήματα. Με την εγκληματικότητα της αυλής του θ’ ασχοληθή;

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009




ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Ποιος μπορεί ν’ αμφισβητήση την ορθόδοξη συνείδησι του χαρισματούχου μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου; Οι μεστοί λόγοι του και τα έμπλεα μυστικής θεολογίας πολλά συγγράμματά του, οι ορθόδοξες θέσεις του κατά του παπισμού και οικουμενισμού, τον ευθυγραμμίζουν με τη διδασκαλία των πατέρων. Ακόμη και στην προσφώνησί του προς τον πατριάρχη Βαρθολομαίο είχε το θάρρος σε κάποια αποστροφή του λόγου του να μιλήση για ορθόδοξη μαρτυρία. Το έργο του φιλόθεο. Η ποιμαντορία του έγκαρπος. Η αναγνώρισί του καθολική, ακόμη και από τους έξωθεν.


Αλλ’επειδή θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντί του δεν οκνούμε να πούμε ότι κατά τη φιλοξενία του κ. Βαρθολομαίου στη μητρόπολί του διακρίναμε κάποια αντιφατικότητα ή διπλωματικότητα. Και εξηγούμαστε.

Πως είναι δυνατόν ο ορθόδοξος αυτός επίσκοπος να καλέση και να υποδεχθή με τιμές στη μητρόπολί του τον πρωτοπόρο σε φιλοπαπικά και οικουμενιστικά ανοίγματα πατριάρχη Βαρθολομαίο;

Ο ορθόδοξος λαός πρέπει να πούμε αιφνιδιάστηκε από μία τέτοια απρόσμενη κίνησι.

Πως δικαιολογούνται έπειτα οι κολακευτικές και αναξιοπρεπείς αναφορές του στο πρόσωπο του Βαρθολομαίου, που έχει αποδείξει περίτρανα ότι είναι ουνίτης και με τις κινήσεις του θέλει να παρασύρη το ορθόδοξο πλήρωμα στην αποδοχή ουνιτικών ιδεοληψιών;


Επιτρέψτε μας, άγιε Ναυπάκτου, κάποια ερωτήματα, αφορμώμενα από τις δουλικές προσφωνήσεις σας – εκτός από το σημείο που προαναφέραμε – προς τον γυμνή τη κεφαλή ασπαζόμενο τις παπικές κακοδοξίες Βαρθολομαίο, ο οποίος έχει «σαρώσει» με το σάρωθρο της εκκλησιαστικής δικτατορίας και αιρετικής συνειδήσεως όλα τα ορθόδοξα δόγματα και τα έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.


1. Επειδή τρέφει αγάπη στο πρόσωπό σας, όπως δηλώσατε, έπρεπε να του ανταποδώσετε με τιμές και κολακείες;

Έτσι λέει ο Κύριος να αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς; Και να τιμάτε τους τιμώντας υμάς;

Πως δεν υπέπεσε στην οξυδέρκειά σας η ιδιοτέλεια της «αγάπης» του Βαρθολομαίου;

Οι πάντες έχουν αντιληφθή ότι σας «περιβάλλει» με αγάπη γιατί φοβάται την αντίθεσί σας σε θέματα πίστεως, τα οποία ως εγκρατής θεολόγος μπορείτε να υποστηρίξετε και να αποτελέσετε ανυπέρβλητο εμπόδιο στις υπερβολές του.



2. Μπορείτε να φαντασθήτε πόσο «πεσμένα» θα ήταν τα φτερά της πατριαρχικής αλαζονείας, αν είχατε αναλάβει ένα θεολογικό αντίλογο σε όσα κακόδοξα λέει και κάνει;

Θα μπορούσατε να συλλάβετε την παρηγορία και την ανόρθωσι του ορθοδόξου λαϊκού φρονήματος από μία τέτοια αντίθεσι υψηλής περιωπής με τον αχαλίνωτο Βαρθολομαίο;



3. Πως στηρίζετε ελπίδες να γίνη ο Βαρθολομαίος εγγυητής της ενότητος της Εκκλησίας, όταν γνωρίζετε ότι η «εκκλησιολογία» του Βαρθολομαίου δεν διστάζει να θεωρή ως εκκλησίες ισότιμες με την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν τα αιρετικά παπικά, προτεσταντικά, εβραϊκά, ισλαμικά, ινδοϊστικά, εκβλαστήματα;

Όταν και το πρωτείο και το φιλιόκβε είναι έτοιμος να δεχθή προκειμένου να ευοδωθούν οι παράξενες και ασεβείς αντιλήψεις του περί ενώσεως όλων των θρησκειών και αιρέσεων με την Ορθοδοξία;



4. Πως συμβιβάζετε στη συνείδησί σας τα ασύμβατα σήμερα να μιλάτε για Ορθοδοξία και ορθόδοξη βιωματική και αύριο να κολακεύετε τον καταλυτή της Ορθοδοξίας;

Ούτε οι μουσουλμάνοι ούτε οι μαρξισταί ούτε οι παντοειδείς αιρέσεις έχουν κάνει τόση ζημιά στην Ορθοδοξία όση ο κύριος αυτός εκ των ένδοθεν, τρέχοντας με ασύλληπτη επιπολαιότητα για την παράδοσι της Ορθοδοξίας στα νύχια του πεινασμένου και ακόρεστου θηρίου του Παπισμού.


Σεβασμιώτατε,

αδυνατούμε να εξηγήσουμε τη «δίγλωσση» συμπεριφορά σας. Δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε.

Μας περνούν κακοί λογισμοί μήπως η καρδιά σας έχει τρωθή από άλλες πολύφερνες «νύμφες», και ο πόθος σας αυτός μπορεί να εκπληρωθή ελέω Βαρθολομαίου;

Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, μολονότι φθάνουν στ’ αυτιά μας κάποιες ακριτομύθιες.


Σεβασμιώτατε,

σας τα λέμε ευθέως και ειλικρινώς γιατί σας σεβόμαστε και δεν θα παύσουμε να σας σεβόμαστε. Αλλά και διότι δεν θέλουμε να καταπίπτη το όνομά σας σε συναλλακτικές διαδικασίες, σε μια εποχή που πρέπει να ταξιδεύουμε με το αυτοκίνητο 6 ώρες για να συναντήσουμε ορθόδοξο και παρρησιασμένο επίσκοπο και σε μια περίοδο που δεν είναι λίγα τα όσα δυσμενή ακούστηκαν και ακούγονται για γαιοοικουμενικές συναλλαγές.


Παρακαλούμε δώστε εξηγήσεις γιατί το όνομά σας αξίζει περισσότερο από επίγειες δόξες και απολαυές, αλλά και διότι ο λαός του Θεού είναι στα πρόθυρα του σκανδαλισμού.




ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ


Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν• και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, οτι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, απο τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά. Ηγωνίσθησαν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άγιοι Πατέρες. Σήμερα αγών δεν γίνεται. Κληρικοί δὲν αγωνίζονται. Δεν υπάρχει πλέον αγωνιστικό πνεύμα. Τι μέλλει γενέσθαι; Ο αγώνας πέφτει στον λαό. Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, όπως όλα τα βάρη τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα αίματα, τα μαρτύρια, τα πάντα πέφτουν στον λαό μας, γιατί άμα γίνει καμία ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνωμε εδω οι ολίγοι για να χύσωμε το αίμα μας. Οπως όλα τα βάρη πέφτουν στον λαό, στον μικρό μας λαό, έτσι και το βάρος αυτό το εκκλησιαστικό πέφτει στον λαό, τον μικρό μας λαό.
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν• θα αγωνισθώμεν και πάλι, εναντίον της κακοηθείας και της διαφθοράς. Θ’ αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός. Θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα. Θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες το σύνθημα•

"Έως θανάτου αγώνισαι υπὲρ της αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου".


+Επισκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009


Blogger




ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΟΝ ΣΕΒ.ΑΜΒΡΟΣΙΟ


Καποιος επισκεπτης μας γνωστοποιησε το παρακάτω απαντητικο κειμενο του μητροπολιτη Αμβροσιου.


Ο/Η ΣΤΟΧΑΖΟΜΑΙ και ΓΡΑΦΩ...... είπε...ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ Δεν υπάρχει λόγος, αγαπητοί μου, να επιμένετε τόοοοοσο πολύ στο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων! Μπορείτε να έχετε τις απόψεις σας. Μπορεί και να είναι απόλυτα σωστές αυτές οι αποψεις. ΑΛΛΑ α) Δεν μπορείτε να με υβρίζετε. Καιβ) Είσθε εκτός θέματος. Τό θέμα μας είναι ο αείμνηστος Χριστόδουλος. γ) Σας υπεσχέθην, ότι θα διαβιβάζω το ερώτημα πρός την Ιεράν Σύνοδον. Έως τότε πρέπει να περιμένετε. Μη μου θυμίζετε αρτηριοσκληρωτικά άτομα. Συνέλθετε από το παραλήρημα. Άλλοιώς κτυπήστε αλλού πόρτα. Στο Blog έχω το δικαίωμα να επιλέγω τους συνομιλητές μου. Να το καταλάβετε. Με εντιμότητα + Ο Κ & Αι Α 1/2/2009 3:27 μμ



Δεν γνωριζουμε αν αναφερεται στην απαντησι μας.

Λυπουμεθα παντως με την ανταπαντησι του αυτη.


Μας λεει ότι κακως επιμενουμε τόοοοοσο πολύ στο ζήτημα των μεταμοσχευσεων. Γι αυτόν δεν είναι μειζον ηθικό, μειζον εκκλησιαστικό, μειζον κοινωνικο ζήτημα. Γιατί ανησυχουμε, λοιπόν ;

Κάθε μερα, σφαζονται εκατονταδες ζωντανοι ασθενεις και οι εκδοροσφαγεις γιατροι, αφού τους ναρκωσουν, - αληθεια αφού δεν είναι ζωντανοι, γιατι τους ναρκωνουν ; ποιος θα μας απαντηση ; - τους αφαιρουν τα εξης οργανα : ηπαρ, σπληνα, παγκρεας, 2 πνευμονες, 2 νεφρους, καρδια, 2 ματια, 2 κερατοειδεις οφθαλμου, οστα, μυελο οστων, δερμα, κλπ.. και τον εγκαταλειπουν ένα σκελεθρο με καποιες πετσες. Σφαγειο πραγματικο, καννιβαλισμος πραγματικος. Αυτά γινονται από τους χασαπηδες γιατρους καθημερινα και μολις παρουν το οκέϋ, όχι από τον ιδιο, αλλά από τους συγγενεις καποιου ασθενους.

Και γι αυτά τα καθημερινα ωμα και αποτροπαια εγκληματα δεν ανησυχει ο πατηρ Αμβροσιος, ούτε αισθανεται κανενα ελεγχο συνειδησεως.

Λεει ότι τον υβριζουμε. Μα που τον υβριζουμε; Γιατί αρνειται να μας αναφερει τις υβρεις μας για να ανακαλεσουμε ;

Μεγαλυτερο θέμα για τον σεβ. π. Αμβροσιο είναι ο Χριστοδουλος που πηγε να μεταμοσχευθη το συκωτι καποιου ασθενους αμερικανου. Το μνημοσυνο του . Αυτό είναι το μεγαλυτερο γεγονος των ημερων. Γιατί παραληρουμε για τις μεταμοσχευσεις ; Πασχουμε από αρτηριοσκληρωσι !!!

Μας υποσχεθηκε να διαβιβαση ερωτημα προς την Ιερά Σύνοδο. Αυτό δεν μας αρκει ;

Ένα ερωτημα θα κανη ο π. Αμβροσιος. Έτσι για να μας ικανοποιηση.

Δεν θα κανη καποιο έγγραφο και να ζηταει να τεθη σαν πρωτο θέμα προς συζητησι στη Σύνοδο της Ιεραρχιας. Ούτε θα ζητηση να συνελθη η Ιεραρχια για να συζητηση αυτό το θεμα

Ούτε θα παη στη Σύνοδο να δωση τη μαχη της αληθειας.

Ουτε θα καμη σωστη ενημερωσι στους αλλους αρχιερείς για να λαβουν γενναιες αποφασεις.

Θα κανη απλά ένα ερωτημα.

Τι άλλο θελουμε; Πολύ απαιτητικοι δεν ειμαστε ;

Και επειδη έχει το δικαιωμα στο blog του να διαλεγη τους συνομιλητες του εμας δεν μας θελει για συνομιλητες του αφού δεν γραφουμε εγκωμια στο προσωπο του. Δεν το λεει, αλλά το εννοει.

Εκείνο που μενει είναι εμεις να το καταλαβουμε, εμεις οι αρτηριοσκληρωτικοι, που παραληρουμε . Αυτός επιμενει να σκεφτεται, να στοχαζεται και να γραφει.


Τον κανουμε ένα ερωτημα. Αφού θελει να στοχαζεται και να γραφει μονος του ή με τους εγκωμιαστες του, γιατι δεν καμνει το blog του κλειστο χώρο; Γιατί το αφηνει ανοικτό και αναποφευκτα μπορουν να το παρακολουθουν οι παντες και από τα περατα της γης και δεν επιτρεπει σε κανενα να τον παρατηρει ή να τον ελεγχει ή ακόμα και να τον συμβουλευεται;

Το έχει το blog του για να κανη διαλογο με τον εαυτο του;

Πολύ συγχρονο μυαλό ο μητροπολιτης Καλαβρυτων και Αιγιαλειας!!! Γι αυτό παει καλα η Εκκλησία μας!!!

Οντως, Χριστος καθευδει. Πυρσος ουδαμου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου