Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009



ΠΟΛΙΤΕΙΑ == ΛΥΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Μεγάλη κοινωνική υποκρισία καλλιεργείται και σιγά-σιγά επικρατεί στα αστικά κέντρα και ύστερα διαχέεται και στην επαρχία. Η Αθήνα η πόλι των παραδοξοτήτων και των αντιφάσεων πρωτεύει. Τα κανάλια της, πιο μεγάλα και πιο παλιά, μεταδίδουν παντού, ακόμη και στο τελευταίο χωριουδάκι την κοινωνική υποκρισία, τη βία, τη βαρβαρότητα και την ….ανθρωποφαγία. Δεν είναι εύκολο βέβαια να καταγράψη κανείς όλα τα είδη των ψυχολογικών παρανοιών της παράφρονος κοινωνίας.

Θα γίνη λόγος εδώ μόνο για ένα ειδος κοινωνικής υποκρισίας, που εμπνέει γενική και άμεση απειλή της ζωής των αδυνάτων ανθρώπων.

Πρόκειται για το νέο νομοσχέδιο, που έχει ήδη ετοιμάσει η Πολιτεία, σχετικά με τη λεγομένη ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ, που θα «στηρίζεται» στην «εικαζομένη συναίνεσι». Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό όλοι οι πολίτες θα θεωρούνται δότες οργάνων και σε περίπτωσι εγκεφαλικού «θανάτου» τους, θα μπορούν τα συνεργεία των γιατρών που κάνουν αυτή τη δουλειά να ενσκήπτουν στον ανυπεράσπιστο άρρωστο και να του αφαιρούν ζωτικά όργανα (καρδιά, πνευμόνια, ήπαρ, μάτια, δέρμα, κ.ά.), για να τα μεταμοσχεύουν σε άλλους, συνήθως πλουσίους, και να επιμηκύνουν τη ζωή τους. Διότι γι’ αυτούς γίνεται ο λόγος, τους ανθρώπους του πλούτου.

Οι φτωχοί που δεν έχουν να καταβάλουν τα έξοδα της μεταμοσχεύσεως θα είναι οι αέναοι δύσμοιροι δότες και οι πλούσιοι που πληρώνουν και εξαγοράζουν μοσχεύματα και ιατρικές συνειδήσεις θα είναι οι εύμοιροι λήπτες. Διότι αυτοί είναι χρήσιμοι και πρέπει να ζήσουν. Οι φτωχοί με ιατρική βεβαίωσι «θα περιέρχωνται» σε κατάστασι εγκεφαλικού ή κλινικού θανάτου και θα κατασπαράσσωνται από τα ιατρικά συνεργεία, μέχρι να εκπνεύσουν. Και αν κάποιος παρά ταύτα δεν έχει εκπνεύσει και επιμένει να αναπνέει, παρόλο ότι του έχουν πάρει όλα τα όργανα, πράγμα σπάνιο, οι κατασπαράκτες τον αποσωληνώνουν και πεθαίνει. Προλαμβάνουν το Θεό που είναι το άλφα και το ωμέγα της ανθρωπίνης ζωής και στέλνουν στο θάνατο τους ανθρώπους προ της ώρας τους, γινόμενοι αδίστακτοι δολοφόνοι και επαληθεύοντες τη ρήσι «άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος».

Έτσι θα χορτάσουν τζάμπα όργανα οι μεταμοσχευτές, και βέβαια και χρήμα, αν ποτε μπορή να χορτάση κανείς από αυτό. Οργανα πολλά και καλά και για όλες τις ομάδες αίματος των πλουσίων ληπτών. Διότι οι πλούσιοι, είπαμε, δεν πρέπει να πεθαίνουν, για να πλουτίζουν οι γιατροί και να τα σκορπίζουν στα καζίνα. Δεν πρέπει να πεθαίνουν οι πλούσιοι και για το λόγο ότι δεν έχουν συντελέσει ακόμη την αφαίμαξι του πλούτου της γής και των εργαζομένων.

Όλα τα περίμενε κανείς, αλλά σε δολοφονία και ανθρωποφαγία που να υποστηρίζεται με νόμο του Κράτους δεν θα μπορούσε να φτάση η φαντασία και του πιο ευφάνταστου. Και στις κοινωνίες των αγρίων και ανθρωποφάγων ακόμη, που σήμερα δεν υπάρχουν, κι αν υπάρχουν κανένας δεν κινδυνεύει απ’ αυτούς, η ανθρωποφαγία γίνεται, αλλά δεν είναι νόμιμη. Ενώ στην «πολιτισμένη» ανθρωπότητα που διαθέτει μια προηγμένη μεταμοσχευτική ιατρική που παρατείνει τη ζωή των ολίγων, με κρατική νομοθεσία πλέον θα κατασπαράσσωνται οι άσημοι και οι φτωχοί. Αυτό θα πη πολιτισμός, αυτό θα πη εξέλιξι, αυτό θα πη κοινωνία!!!

Βέβαια ο μελετώμενος νόμος της «εικαζομένης συναινέσεως» εξαιρεί κάποιους που φρόντισαν και έκαναν δήλωσι ότι δεν επιθυμούν να γίνουν δότες. Αλλά πόσοι απ’ αυτούς θα κάνουν δήλωσι; Και πώς θα φέρουν στην εμφάνεια τη δήλωσι αν είναι μοναχικά πρόσωπα και δεν υπάρχουν γύρω τους συγγενείς που να γνωρίζουν και να υποστηρίζουν τη δήλωσί του; Και πώς πρέπει ν’ αμυνθούν οι άνθρωποι από τους «ανθρώπους», που έχουν γίνει λύκοι για τη ζωή τους; Σε ποιόν να την εμπιστευθούν;

Πώς να τη φυλάξουν από τους γιατρούς, που μέχρι τώρα γιάτρευαν και απ’ εδώ κι εμπρός θα σκοτώνουν; Πού να προσφύγουν;

Από τις σελίδες της «ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ» έχουμε συστήσει και στο παρελθόν (φ. 31/Ιούν. 2008), και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο, πρίν δηλαδή να ακουσθή ότι μελετάται ο υπάνθρωπος νόμος της «εικαζόμενης συναινέσεως» και έχουμε υποδείξει λεπτομερώς τι πρέπει να κάνη κάποιος που δεν θέλει να τον κομματιάσουν όταν θα βρίσκεται σε κατάστασι εγκεφαλικού θανάτου.

Τονίζουμε και στο φύλλο αυτό και πάλι. Όσοι δεν συμφωνούν με την εταιρεία λήψεως (=αρπαγής) και διαχειρίσεως(=εμπορευματοποιήσεως) οργάνων ή εταιρεία δολοφόνων και θέλουν να περισώσουν τη ζωή τους από τον κατασπαραγμό των «πολιτισμένων» ανθρωποφάγων να κάνουν το συντομώτερο μια δήλωσι και να γράφουν περίπου τα εξής:

ΔΗΛΩΣΙ – ΚΑΡΤΑ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΥ

Ο υπογεγραμμένος ….του……δηλώνω ότι σε καμμιά περίπτωσι ΔΕΝ είμαι δότης οργάνων. Και σε περίπτωσι που περιέλθω στον λεγόμενο εγκεφαλικό θάνατο και πάλι δηλώνω ότι ΑΡΝΟΥΜΑΙ σαφώς και απεριφράστως να δώσω μεταμοσχεύσιμα ή μη όργανα του σώματός μου. ΔΙΑΦΩΝΩ ριζικά με την εγκληματική πράξη αφαιρέσεως οργάνων εν ζωή, που σε τελική ανάλυσι είναι φόνος ή αυτοκτονία.

Θεσσαλονικη 1.1.2009

Ο δηλών (υπογραφή)

(αναγραφή του ονόματος ολογράφως)

Πλαστικοποιείστε την κάρτα και κουβαλάτε την πάντα μαζί σας.

Τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο απ’ όλους.

Οι γονείς μεριμνείστε και εφοδιάστε τα με την κάρτα.

Κρεμάστε τη στο λαιμό τους.

Μην το αμελήσετε.

Δεν υπάρχει εγγύησι χρόνου.

Πρίν κλείσουμε, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων.

Κύριοι Βουλευταί, είστε όλοι εγγράματοι. Τι θα πη «εικαζομένη συναίνεσι»; Προφανώς συμφωνείτε ότι σημαίνει «υποτιθέμενη συναίνεσι». Δηλαδή κάνετε χρήσι μιάς συναινέσεως που δεν έχει δοθή σε ζήτημα ζωής και θανάτου.

Σας ρωτάμε. Με ποια ηθική είναι σύμφωνη μια τέτοια λογική ; Επί πλέον μην ξεχνάτε ότι με την ψήφισι ενός τέτοιου αγρίου νόμου ανοίγετε το δρόμο να σας μιμηθούν στο μέτρο του δυνατού και οι ισχυρές ομάδες της κοινωνίας κατά των αδυνάτων, οπλιζόμενες με την εφεύρεσι της δολοφονίας.

Τότε λοιπόν αφού το κράτος μετέρχεται τέτοια δολιότητα και βία με νόμο της Βουλής των Ελλήνων, που δεν διαφέρει από εύσχημη ανθρωποφαγία, τρίς χειρότερη εκείνης των αγρίων και απολίτιστων λαών, και οι τράπεζες, και οι ασφάλειες ζωής, και τα κόμματα, και τα δικαστήρια, να κάνουν «εικαζόμενες συναινέσεις» των πελατών τους και να τους αρπάζουν εν ψυχρώ τις οικονομίες τους, τα κτήματά τους, την ψήφο τους, την αγνότητά τους, την ατομική κοινωνική πολιτική ελευθερία τους και ό,τι άλλο ιερό και όσιο έχουν σαν άνθρωποι-εικόνες του Θεού.

Με μια τέτοια απομίμησι του νόμου της Βουλής από ισχυρούς φορείς μπορείτε να φαντασθήτε πού θα φτάση αυτή η κοινωνία;

Γι αυτό σας παρακαλούμε από της θέσεως αυτής ΝΑ ΑΡΝΗΘΗΤΕ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΦΟΝΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.

Παρακαλούμε αρθήτε πάνω από τη σκοπιμότητα της ψηφοθηρίας.

Σε περίπτωσι που δεν απορρίψετε το νομοσχέδιο αυτό, ενώπιον Θεού και ανθρώπων θα είσθε υπεύθυνοι για τη μετατροπή της κοινωνίας σε ανθρώπινη ζούγκλα, στην οποία ο αδύνατος δεν θα έχη πλέον δικαίωμα ζωής, σε πέλαγος στο οποίο το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

Σκεφθήτε το καλά.

Το κειμενο είναι το κυριο αρθρο από το περιοδικο «ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» μηνος Φεβρουαριου 2009 που εκδιδει η παρεα μας.

Όσοι δεν το λαμβανετε γραφτητε το δυνατον ταχυτερα. Είναι το περιοδικο ΕΚΠΛΗΞΙ. Δεν θα το μετανοιωσετε. Η διευθυνση μας καταγραφεται πιο πάνω.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009



Ο αββας Μωϋσής ο Αγιορείτης που έλαβε όργανο παρμένο από καννιβαλικώς κατασπαραγμένον από τους εκδοροσφαγείς γιατρούς αναίσθητο και ανερώτητο βαριά τραυματισμένο ασθενή ζωντανό ανθρωπο.
ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΝΕΟΦΑΝΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗ

ΑΒΒΑ ΜΩΫΣΗ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ



2. Λέει ο αββας Μωυσής(εις το εξης Μ.) ; ΄΄Απαντώ μόνο σε όσα με αφορούν΄΄. Απαντάει
όμως σε όσα αφορούν όλους τους ανθρώπους, διολισθαίνοντας αμέσως
στην υποστήριξη των μεταμοσχεύσεων ως πράξεων μη δολοφονικών.
Γράφει κι άλλες απόψεις του με ύφος αλάθητου νομοθέτου, όλο που μοναδικό
σκοπό του έχει τη δικαίωση της πράξεως που διέπραξε. Και λέει στον
Ο.;

3. ΄΄Παρατηρώ ότι είσασθε πεπεισμένος στις απόψεις σας περί των
μεταμοσχεύσεων΄΄. Οι άλλοι, κι όταν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και
στις διαβεβαιώσεις επιστημόνων, δεν επιτρέπεται να έχουν γνώμη όπως
έχει ο Μ. Απατηλή ταχυδακτυλουργία του Μ. Ο Ο. δεν έχει απόψεις.
Επαναλαμβάνει την Αγία Γραφή. Ο Μ. είναι εκείνος που φτιάχνει κι έχει
απόψεις, βιβλικώς αστήρικτες κι αντιχριστιανικές και ανορθόδοξες, αλλά
σπεύδει φακιρικά να προλάβει να σπιλώσει τον Ο. ως τον ΄΄αγύριστο
ξεροκέφαλο΄΄ που έχει απόψεις. Αυτό το κάνει συνεχώς μ’ έναν πολύ
εντυπωσιακό φακιρικό τρόπο. Και συνεχίζει οικοδομώντας το κύρος
του; ΄΄Τις οποίες μεταμοσχεύσεις έχω μελετήσει και έχω υποστεί΄΄.
Ο καημενούλης! ΄΄Υπέστη΄΄ το ότι πήρε για δικά του τα συκώτια του
ζωντανού ακόμη τραυματία. Αντί να πει ΄΄Ο ακούσιος κι ανυπεράσπιστος
΄΄δότης΄΄ έχει υποστεί την αφαίρεση του οργάνου του, που εγώ του το
πήρα, για να επαυξήσω την κατά σάρκα ζωή μου, εφαρμόζοντας εις βάρος
του το ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄, λέει ΄΄έχω υποστεί΄΄.
Σιγά σιγά θα μας πει ότι υπέστη και μαρτύριο και θυσία. Θα το πει σαφέστερα
άλλωστε λίγο παρακάτω γράφοντας ότι ΄΄Τις θέσεις μου τις υπογράφω με
αίμα΄΄(§ 6). Ο εσταυρωμένος μάρτυς που επεξέτεινε τη σαρκική ζωή του
με το θάνατο του άλλου! Εμφανίζει ως θυσία του σε αίμα (= ζωή) μια
εγχείριση - μεταμόσχευση ξένου οργάνου προς όφελός του. ΄΄Υπογράφει με
αίμα΄΄. Μόνο ο φωτοστέφανος του μάρτυρος του λείπει. Ο καημένος
αδικήθηκε. Έτσι ΄΄τις έχει μελετήσει τις μεταμοσχεύσεις΄΄. Τι μελέτη κι
αυτή! Εμβριθής κι επισταμένη.

4. ΄΄Δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ότι έχω προ δεκαετίας μεταμοσχευθεί
ήπαρ΄΄. Ο Μ. έχει ισχυρή ροπή να χρησιμοποιεί για το εγώ του
παθητικά ρήματα (μεταμοσχευθεί), ακόμη κι όταν αυτός παίρνει από τον
άλλο που θανατώνεται, λες κι ο θανατούμενος είναι ο δράστης κι αυτός
είναι το θύμα! Για την ιστορία; ο Ο. δεν ήξερε ότι ο Μ. πήρε
το ήπαρ άλλου με μεταμόσχευση. Το έμαθε από το γράμμα αυτό του Μ.,
και στην απαντητική του επιστολή (8-11-07) εκφράζει την έκπληξή
του; ΄΄Εξεπλάγην από την πληροφορία που μου δίνετε ότι ΄΄προ
δεκαετίας είχατε κάνει εσείς προσωπικά μεταμόσχευση ήπατος΄΄. Ο Μ.
πρέπει να ζεματίστηκε από το λάθος του, γι αυτό τη δεύτερη επιστολή
του τη συντάσσει έτσι, ώστε να μη λέγεται για μεταμόσχευση τίποτα
ούτε ως μνεία ούτε ως υπαινιγμός (βλ. ιδιαιτέρως § 22). Αφού λοιπόν ο
καημένος ΄΄έχει υποστεί΄΄ (§ 3) κι ΄΄έχει μεταμοσχευθεί ήπαρ΄΄ (§ 4) και
΄΄υπογράφει με αίμα΄΄ (§ 6), γι αυτό

5. ΄΄Ετσι (= διά ταύτα) οι θέσεις μου΄΄, γράφει, ΄΄δεν είναι (σαν
τις δικές σου, Ο.) θεωρητικές ιδεολογικές και φανταστικές ή
τι άκουσα από δημοσιογράφους΄΄, αλλά ασκητικό βίωμα. Ούτε υπαινιγμός
για τις διαβεβαιώσεις των επιστημόνων και για την Αγία Γραφή, από
όπου συμπεραίνει ο Τ. Βαφτίζει φαντασιώσεις τις βιβλικές και
επιστημονικές απόψεις, που ακολουθεί ο Ο., και τον σχολάει τον άνθρωπο
ο θεόπνευστος αββάς Μωυσής ο νέος. Τις ξέρουμε φυσικά τις ΄΄θέσεις΄΄
του Μ., ότι είναι βιώματά του, αφού προσωπικά πήρε ήπαρ από
ανυπεράσπιστο ζωντανό άνθρωπο και το έχει τώρα αυτός.

6. Κι αυτό το ΄΄υπογράφει με αίμα΄΄. Ασφαλώς; με το αίμα του
ακουσίου κι ανυπεράσπιστου ΄΄δότου΄΄, που του πήρε τα συκώτια, πριν
εκείνος πεθάνει, και τα έχει τώρα δικά του, ενώ εκείνος στάλθηκε στον
τάφο. ΄΄Αίμα υπογραφής΄΄ είναι μόνο το αίμα εκείνου του οποίου
θυσιάζεται η ζωή; όχι το αίμα εκείνου που αυγατίζει τη ζωή του
με το παρμένο ήπαρ του θυσιαζομένου. Είδατε δικολαβία ο Μ. ; Το μαύρο
άσπρο, και το θύτη θύμα. Πάρτον και βάλτον να σου κάνει μαθήματα
πνευματικότητας έπειτα. Στάζει διάκριση και πνευματικότητα ο αββάς. Και
δικαιώνει μόνος του αυτή την πράξη του με τριπλή διαβεβαίωση του
κερδισμένου λήπτη για τον ακούσιο κι ανυπεράσπιστο ΄΄δότη΄΄. Αποφαίνεται
με αββάδικο θεόπνευστο κύρος;

7. ΄΄Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι βέβαια πορεία θανάτου.

8. Ουδείς ορθά διαγνωσμένος εγκεφαλικά νεκρός επέστρεψε στη ζωή.

9. Συντηρείται με μηχάνημα΄΄.
Συντηρείται πάντως; όπως συντηρείται με βηματοδότη κι ένας
καρδιακός. Και είναι ψέμα του Μ. το ότι ΄΄ουδείς επέστρεψε στη ζωή΄΄,
διότι πολλοί επέστρεψαν. Κι ο όρος ΄΄εγκεφαλικός θάνατος΄΄ είναι
αυθαίρετος όρος που επινόησαν οι χασάπηδες των μεταμοσχεύσεων, για να
κατοχυρώσουν τη φονική - καννιβαλική πρακτική τους. Επί αιώνες οι
γιατροί θεωρούσαν θάνατο το σταμάτημα της καρδιάς. Σήμερα ξέρουμε ότι
δεν είναι. Πολλών η καρδιά σταματάει, αλλά την ξαναβάζουν σε κίνηση
με καρδιομαλάξεις, κι ο άνθρωπος ζεί μια χαρά για πολλά χρόνια. Τι
λέει γι αυτό ο Μ. ; Το ότι ξέρει πως ΄΄επιστρέφουν΄΄ κάποιοι από τον
΄΄εγκεφαλικό θάνατο΄΄, όπως τον λέει, το δείχνει η φράση του ΄΄ορθά
διαγνωσμένος΄΄. Την ίδια ΄΄ορθή διάγνωση θανάτου εγκεφαλικού΄΄ είχαν κι
εκείνοι που ΄΄επέστρεψαν΄΄ κι έζησαν χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα,
επειδή κάποιος στοργικός σύζυγος ή τέκνο ή γονέας επέμενε να τους
΄΄διατηρεί στα μηχανήματα΄΄. Ο Μ. δεν αγνοεί καθόλου ότι οι
ισχυρισμοί του διαψεύδονται από ευσυνείδητους ειδικούς. Αλ’ επιμένει για
τέταρτη φορά;

10. ΄΄Σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται (!) ανεπανόρθωτα΄΄.
Ψέμα μυθομανές ελεγχομένης αλλά και στριμωγμένης συνειδήσεως.
Τι θα πει ΄΄ρευστοποιείται΄΄ ; Ούτε του όντως νεκρού με νεκρική ακαμψία δεν
΄΄ρευστοποιείται΄΄. Με τέτοιες μπούρδες τον δασκάλευαν αυτοί που
λιανίζουν τους τραυματίες, για να λαφυραγωγήσουν όργανα, σκυλεύοντάς
τους;

11. ΄΄Είναι λοιπόν ατόπημα;΄΄. Δεν κοιτάζει το δικό του
ατόπημα, αλλά σπεύδει να προλάβει να πετάξει στον Ο. ότι κάνει
΄΄ατόπημα΄΄! ΄΄Φωνάζει ο λήπτης να τρομάξει ο δότης΄΄! Τι συνείδηση!
Πολύ ζικ - ζακ. ΄΄Είναι λοιπόν ατόπημα να θεωρείτε χιλιάδες ιατρούς
δολοφόνους και χιλιάδες μεταμοσχευμένους (= λήπτες των ξένων οργάνων) να
ζουν με όργανα εκ δολοφονιών΄΄. Μόνος του λέει πόσο καταλαβαίνει τι
διέπραξε και τι είναι ο ίδιος. Όσο για το ΄΄χιλιάδες΄΄; Όχι
΄΄χιλιάδες΄΄ αλλ’ εκατομμύρια ιατρών και πελατών και εκτρώσεις κάνουν
και μεταμοσχεύσεις αρπαγμένων οργάνων κάνουν. Θα μας φοβερίξει με το
΄΄χιλιάδες΄΄; Ότι είναι ατόπημά μας να καταλογίσουμε φόνο σε χιλιάδες;
Προσπαθεί να κρυφτεί μέσα στις χιλιάδες; Επειδή είναι χιλιάδες, έχουν
και δίκαιο γι’ αυτό που διαπράττουν; Μπορούν οι χιλιάδες να κάνουν το
φόνο πράγμα θεάρεστο; Είναι δε εμφανές ότι η ηθική του αββά Μ.
είναι; ΄΄Αυτό που μου αρέσει να κάνω και με συμφέρει, δεν είναι
ποτέ αμαρτία΄΄.

12. ΄΄Θα;πρεπε όλοι να εχουμε κλεισθεί στη φυλακή΄΄. Ασφαλώς;
αν επικρατούσε στη γη δικαιοσύνη. Και το ΄΄όλοι΄΄ τι μας το λέει;
Για να μας φοβερίξει πάλι; Έτσι προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα σε
΄΄όλους΄΄. Όλοι οι τέτοιοι το ίδιο κάνουν. Δεν είναι δα και πολύ
έξυπνη η κίνησή του αυτή.

13. ΄΄Πάντοτε θα παρηγορώ τους ασθενείς και θα τους ενισχύω΄΄. Λες
και παρηγόρησε επαρκώς τη συνείδησή του, κι αναλαμβάνει να παρηγορήσει
και τους άλλους; και να τους ΄΄ενισχύσει΄΄ ο ισχυρός! Μόνος του
μας εξηγεί γιατί αποπειράθηκε να παρηγορήσει και τον αρχιεπίσκοπο.
Απεγνωσμένο νταηλίκι στριμωγμένης συνειδήσεως. Θυμούμαι την περιστερά του
Αισώπου με την κομμένη ουρά που πείθει κι άλλες να την κόψουν, για
να μην είναι σ’ αυτό μόνη.

14. ΄΄Οι μεταμοσχεύσεις είναι άθλος της χειρουργικής, πρόοδος και
φώτιση του Θεού΄΄. Και οι εκτρώσεις είναι άθλος της χειρουργικής.
Είναι γι’ αυτό ΄΄φώτιση του Θεού΄΄; Δεν του φτάνουν οι ΄΄χιλιάδες΄΄
και οι ΄΄όλοι΄΄, παίρνει μαζί του και το ΄΄Θεό΄΄. Ποιος αλήθεια είναι
΄΄ο θεός΄΄ του;

15. ΄΄Δικάστε με για συναυτουργό εγκλήματος, αν νομίζετε΄΄. Θέλει
να πει; ΄΄Αν τολμάτε; εμένα, ολόκληρο Μωυσή!΄΄. Πολύ καλά
χαρακτηρίζει την πράξη του μόνος του, αλλά βέβαια δεν θα τον
δικάσουμε εμείς, θα τον δικάσει ο Θεός, και θα έχει μάρτυρα τον
ακούσιο κι ανυπεράσπιστο ΄΄δότη΄΄, που ήταν ζωντανός, όταν με τη
συναίνεση του Μ. τον λιάνισαν οι τεμαχιστές των μεταμοσχεύσεων, για να
του αφαιρέσουν το ήπαρ και να το δώσουν στο Μ, που το περίμενε με
λαχτάρα, για ν’ αυγατίσει την κατά σάρκα ζωή του.

16. ΄΄Η συνείδησή μου δεν με ελέγχει΄΄. Προϋποθέτει ότι η
συνείδησή του είναι κανόνας πίστεως ηθικής και ορθοδοξίας. Μια
συνείδηση όμως μπορεί να μη λειτουργεί ή να υπολειτουργεί ή να
λειτουργεί στραβά και κυρίως δεν είναι το αλάθητο κριτήριο. Αν και
στην πραγματικότητα απ’ αυτό που λέει φαίνεται ότι τον ελέγχει.
Παρουσιάζει όμως κι άλλους μάρτυρες υπερασπίσεώς του.

17. ΄΄Οι γέροντες δεν με απέτρεψαν στο Aγιον Όρος να
μεταμοσχευθώ΄΄. (πάντα παθητικά ρήματα. Ο καημενούλης! πάντα ΄΄πάσχει΄΄,
ουδέποτε διαπράττει κάτι). ΄΄Δεν τον απέτρεψαν΄΄. ΄΄Τον προέτρεψαν΄΄;
Τους ρώτησε; Και ποιους; Και ήταν σίγουρα οι σωστοί γέγοντες; (Μας
παριστάνει και τον κάνοντα υπακοή!). Και ήταν οι γέροντες ενημερωμένοι;
Μπορούσαν να καταλάβουν ότι η μεταμόσχευση ξένου οργάνου ζωντανού
τραυματίου δεν είναι έμπλαστρο; Και ήταν θεόπνευστοι και αλάθητοι
εκείνοι οι ΄΄γέροντες΄΄;

18. ΄΄Δεν μπορώ να σας πείσω΄΄. Και μόνο τον Ο. δεν μπορεί; Και
πάλι καλά που το κατάλαβε. ΄΄Ούτε το επιθυμώ΄΄. Ωρέ καίγεται! Σ’ όλη
την έκταση της επιστολής του αυτό δείχνει. ΄΄Σας αφήνω στη γνώμη
σας΄΄. Δεν είναι γνώμη του Ο., είναι διδασκαλία της Αγίας Γραφής
(Έξοδ. 20, 15; Ματθ. 5, 21), είναι διαβεβαίωση των ευσυνειδήτων
ειδικών επιστημόνων. Ο Μ. πάντα έχει ως Κανόνα το ότι ο ίδιος έχει
δίκαιο και είναι ο αλάθητος, ακόμα κι όταν έχει προσωπικό κίνητρο και
συμφέρον, οπότε οι άλλοι έχουν μόνο ανόσια - ξεροκέφαλη γνώμη, ακόμη κι
όταν ακολουθούν την Αγία Γραφή. Πολύ Χριστιανός. Πάντα ξεκινάει από
την αφετηρία ότι το σωστό είναι οπωσδήποτε η γνώμη του. Κι όμως
πασχίζει ν’ αποδώσει την αυθαιρεσία του στον άλλο. Ο ίδιος μόνο
΄΄υφίσταται΄΄, ΄΄πάσχει΄΄, ΄΄μεταμοσχεύεται΄΄, ενώ ο άλλος τον
΄΄μεταμοσχεύει΄΄ (ο ΄΄δότης΄΄), τον αδικεί (ο Ο. ), τον πειράζει. Τι
χαρακτήρας κι αυτός! Τί ήθος! Τι συνείδηση! Τί πνευματικότης. Τί
διάκριση! Τι ασκητικότης! Τί νήψις! ΄΄Μέτρον πάντων χρημάτων΄΄ το εγώ
του.

19. ΄΄Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ΄΄. Αχ ο καημενούλης ο
ταπεινούλης! Αυτή την ατάκα - κλισέ την έχει άλλες δυο φορές και στη
Β΄ Επιστολή του (§§ 25; 26). Τη θεωρεί μεγαλοφυή, και την έχει
άμυνά του. Είναι φανερό ότι του τη δασκάλεψαν οι χασάπηδες των
καννιβαλικών μεταμοσχεύσεων, καθώς κι εκείνοι αμύνονται με το ίδιο
΄΄αφοπλιστικό΄΄, όπως νομίζουν, κλισέ. Κι ο Μ. φρονεί ότι το σλόγκαν
αυτό είναι πολύ σπουδαίο κι αναπάντητο. Όχι δεν ΄΄μας ενοχλεί΄΄ που
ζει. Ενόχλησε μόνον εκείνο τον τραυματία που θανατώθηκε, για να
επεκτείνει αυτός την κατά σάρκα ζωή του.


Στη Β΄ επιστολή ο Μ. είναι γεμάτος επιφυλακτικότητα, επειδή ο Ο.
του έγραψε μια πολύ δυνατή απάντηση στην Α΄ επιστολή του με 24
αναντίρρητα επιχειρήματα.

22. ΄΄Δεν απαντάει΄΄ στην επιστολή του Ο., επειδή δεν μπορεί ν’
απαντήσει. Του γράφει μόνο κάνοντας οσιακή επίδειξη. Ο Ο. όμως είναι
χορτάτος από τέτοια, δεν λιγουρεύεται. Και ΄΄δεν απαντάει΄΄ ο Μ.,
κυρίως επειδή δεν θέλει να ξεστομίσει δεύτερη φορά το πράγμα για το
οποίο αλληλογραφούν και για το οποίο μετάνοιωσε που άφησε να του
ξεφύγει στην Α΄ επιστολή του, ότι έκανε μεταμόσχευση ήπατος, του
ήπατος με το οποίο ζει τώρα, έχοντάς το πάρει από τραυματία, τον
οποίο οι χειρουργοί του με τη δική του συναίνεση και συγκατάθεση
έσφαξαν αποτελειώνοντάς τον και τον έστειλαν στον τάφο.
Για ν’ αποφύγει λοιπόν να ξαναονομάσει αυτό το πράγμα, λέει, τάχαμου
με οσιακή ανωτερότητα, ότι ΄΄Δεν θ’ απαντήσω στα ερωτήματά σας,; κλπ.΄΄.
Συνήθειά του να περνάει τον άλλο για χαζό. Ξέρουμε φυσικά ότι ΄΄Στου
πνιγμένου το σπίτι δεν μιλούνε για σχοινί και για σαπούνι΄΄. Αλλοτε
το φανερώνει όμως και μάλιστα το διατυμπανίζει και το διασαλπίζει,
αλλά σ’ εκείνες τις περιπτώσεις το κοκορεύεται ως υπόδειγμα ορθής
πρακτικής, καθώς του αρέσει να προβάλλεται και να θεσπίζει εμφανίζοντας
τον εαυτό του ως πρότυπο μιμήσεως. Όταν όμως μυριστεί ότι κάποιος δεν
το θεωρεί χριστιανικό, φυλάγεται, και δεν θέλει ούτε να το κατονομάσει
αυτό που διέπραξε. Ας είναι; παρακολουθούμε έτσι και τη συνείδησή
του ευκολότερα.

23. Οι απόψεις του Ο. και βέβαια είναι ΄΄τελικές΄΄, επειδή δεν
είναι δικές του, όπως θέλει να τις εμφανίζει ο Μ., αλλά της Αγίας
Γραφής (Έξοδ. 20, 15; Ματθ. 5, 21; Ρωμ. 13, 9; Γαλ. 5,
21; Αποκ. 9, 21), θεσμοί της Χριστιανικής πίστεως αιώνιοι κι
ακατάλυτοι, δόγματα και ηθικοί κανόνες της ορθοδοξίας. ΄΄Απόψεις΄΄ έχει
ο Μ., εκείνες που λέει μόνος του ΄΄Επιτρέψτε μου να έχω κι εγώ τις
απόψεις μου΄΄. Αυτές μάλιστα είναι δικές του, δεν είναι της Αγίας
Γραφής και της Εκκλησίας. Είναι σαν τις απόψεις που είχαν κι ο
Ωριγένης κι ο Αρειος κι ο Μακεδόνιος κι ο Νεστόριος κι ο Ευτυχής κι
ο Διόσκορος; προσωπικές απόψεις.

24. ΄΄Τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης΄΄ την έχει ήδη κι ο Ο.,
κι επιτρέπει στους γιατρούς να παρατείνουν τη ζωή του, αλλά με
φάρμακα και εγχειρήσεις, όχι με μεταμοσχεύσεις οργάνων άλλου ανθρώπου
ζωντανού, όπως έκανε ο Μ., ούτε με καμμιά άλλη σφαγή άλλου ανθρώπου.

25 - 26 και 29. Είπεν ο αββάς Μωυσής ο νέος: ΄΄Συγχωρέστε με
που ζω΄΄, και ΄΄Με συγχωρείτε που ζω΄΄ (παράβαλε και § 19), και ΄΄Ζω
για να μετανοώ΄΄, σε ύφος και στυλ πολύ μελό, για να μας κάνει
προφανώς να βουρκώσουμε για τον καημενούλη τον ταπεινούλη τον εαυτούλη
του. Αυτά είναι χασάπικα σλόγκαν δασκαλεμένα σ’ αυτόν από τους
χασάπηδες στο χασαπιό των μεταμοσχεύσεων, για να δικαιολογήσουν, όπως
είπα, κι εκείνοι την πρακτική τους. Το τρίτο ο Μ. το εξοσιώνει
κιόλας διασκευάζοντάς το προς το οσιακώτερον. Δεν μας βουρκώνουν τα
φονικά και καννιβαλικά χασάπικα σλόγκαν, που πάνε ντε και καλά να
εξοσιώσουν το φόνο. Αν συγκινηθούμε, θα συγκινηθούμε μόνο για τον
άνθρωπο που σφάχτηκε, για ν’ αυγατίσει η κατά σάρκα ζωή του Μ. Το
σλόγκαν που ταιριάζει να μάθει να λέει για τις μεταμοσχεύσεις είναι
΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄. Καννιβαλικό σλόγκαν βέβαια΄΄, αλλά το
μόνο κατάλληλο για την περίπτωση.

27. Λέει; ΄΄Δεν σας επιτρέπω επ’ ουδενί να μου λέτε πως δεν
μετέχω της ΄΄ημετέρας πίστεως΄΄. Δογματική ευθιξία τάχαμου, γνωστή από
τους αββάδες της Νιτρίας και της Θηβαϊδος. Ο Ο. αυτό το έγραψε
για έναν υποθετικό ΄΄γέροντα΄΄, του οποίου την ΄΄ευλογία΄΄ για τη
σφαγή των μεταμοσχεύσεων επικαλείται για την περίπτωσή του ο Μ., ο Μ.
όμως παραποιεί τα λόγια του Ο., όπως κάνουν οι χιλιαστές και γενικώς
οι αιρετικοί. Παλικαρισμός, δογματικής ευθιξίας! Αλλά πάντως, εφ’ όσον
κι ο Μ. έχει αυτή την αντιβιβλική αντιχριστιανική κι αντεκκλησιαστική
΄΄άποψή του΄΄ για τις μεταμοσχεύσεις, ασφαλώς και δεν μετέχει κι αυτός
της ημετέρας ορθοδόξου πίστεως. Είναι σα να λέει στον Ο. ο Μ.;
΄΄Πρόσεξε καλά! Εμένα το στύλο της ορθοδοξίας και κανόνα της ορθής
πίστεως λές ότι δεν μετέχω; Βλασφημείς την οσιότητά μου΄΄. Μας
παριστάνει τον ΄΄Κανόνα πίστεως και την εικόνα πραότητος, τον
γεωργούντα εν Αθήναις την έρημον ταις των δακρύων του ροαίς΄΄. Η
αλήθεια όμως είναι ότι το μη ορθόδοξόν του το βιώνει με το να ζει
πατώντας στο πτώμα ενός σφαγμένου από βούληση όχι δική του αλλά του
Μ. και των σχετικών τεμαχιστών.

28. Είπεν ο αββάς Μωυσής ο νέος; ΄΄Ολίγη σεμνότητα,
ταπεινότητα και φειδώ δεν βλάπτει΄΄. Πολύ σωστά. Αν είχε ο Μ. λίγο
απ’ αυτά, θα ήταν καλύτερα, και ίσως να μη διέπραττε αυτό που
διέπραξε.

29. Λέει; ΄΄Ζω για να μετανοώ΄΄. Το ακριβές ήταν να πει;
΄΄Ζω, επειδή δεν μετανόησα, και παραμένω αμετανόητος γι’ αυτό που
διέπραξα΄΄. Δεν ΄΄μετανοεί΄΄ κανείς συναινώντας σε σφαγή και ωφελούμενος
από σφαγή, και ισχυριζόμενος έπειτα ότι καλά έκανε.

30 - 32. ΄΄Νεκτάριος, Παϊσιος, Πορφύριος΄΄; δέχτηκαν ιατρική
περίθαλψη κι έκαναν εγχειρήσεις συνηθισμένες, όχι μεταμοσχεύσεις. Ο Μ.
όμως διολισθαίνει σε έντεχνο ψέμα, ότι ΄΄Να κι αυτοί οι τρεις έκαναν
ό,τι έκανα κι εγώ, μεταμοσχεύσεις΄΄. Όχι, δεν έκαναν μεταμοσχεύσεις.
Χιλιαστική η μέθοδός του. Εμφανής και η αυταρέσκειά του να
συγκατατάσσει, τόσο έντεχνα και φακιρικά το εγώ του στη ΄΄χορεία των
αγίων΄΄, επειδή στη βιοτή που εφήρμοσε ως ασκητική ΄΄εργασία΄΄ του το
χασάπικο και καννιβαλικό ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄. Να μην ξεχάσει
να μας αφήσει και φωτογραφία του σε κατάλληλη πόζα, για να του
φτιάξουμε και εικόνισμα. Το κάνουν κι άλλοι. Μήπως την έχει κιόλας
έτοιμη; Θέλουμε μία που να είναι χωρίς γυαλιά. Δεν πάνε τα γυαλιά σε
βυζαντινή εικόνα. Όσο για το παραπάνω μονολόγιστο καννιβαλικό σλόγκαν,
δεν είναι και πολύ νηπτικό, αλλά μπορεί να ταιριάξει σα στίχος σε
ιδιόμελο τροπάριο.

33. Ο άγιος Λουκάς ο Ρώσος ήταν γιατρός στη δεκαετία του 1920 -

30, οι μεταμοσχεύσεις πρωτοεμφανίστηκαν στην υφήλιο κατά τη δεκαετία
του 1960 - 70. Ο Μ. κάνει και τον άγιο Λουκά χασάπη των
μεταμοσχεύσεων, όπως έκανε εκείνος που παρέσυρε στην ΄΄άποψή του΄΄
ολόκληρο τάγμα αγγέλων. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Για
κάτι τέτοια τσαλίμια του Μ., ολίγον βλάσφημα, ΄΄δεν μετέχει της
ημετέρας πίστεως΄΄ και ορθοδοξίας. Ο άγιος Λουκάς μετείχε.

34. Λέει και στις δύο επιστολές του; ΄΄Εύχομαι εγκάρδια σε
σας;΄΄. Δεν το πιστεύω. Ξέρω καλά τι εύχεται για τον Ο. Ευτυχώς
δεν εισακούεται.

35. Και πάλι και στις δύο λέει; ΄΄Μετ’ ευχών ελάχιστος
μοναχός;΄΄. Δεν του χρειάζονται του Ο. οι αλλεπάλληλες ευχές ενός
που ζει έχοντας συναινέσει στη σφαγή κάποιου για το αυγάτισμα του
σαρκίου του. Και δεν είναι δα κι ΄΄ελάχιστος μοναχός΄΄, αλλά
΄΄μέγιστος αββάς Μωυσής ο νέος΄΄, κελεπούρι της υφηλίου, διοπετές στην
εποχή μας, διδάσκαλος διδασκάλων που αλωνίζει την Εκκλησία, ισάγγελος
ασκητής, ουδόλως φιλόζωος και ουδαμώς φιλόυλος και φιλόσαρκος,
νοσταλγών δε διακαώς έρωτι θείω και σφοδρώ και να σαι καλα
συν Χριστω ειναι, που θέλει να παραστήσει τον μέγαν
μεγαλωστί διδάχον και να επιβάλει στην Εκκλησία ως ετεροδιδασκαλία και
κακοδιδασκαλία τη μη χριστιανική αλλά χασάπικη πρακτική του, ενώ μετά
απ’ αυτό που διέπραξε δεν έχει εκκλησιαστικό λόγο, κι έχει κώλυμα για
ιερωσύνη και για το έργο του νουθετείν και κηρύττειν, και το μόνο
που θα τον σώσει είναι να σταματήσει να τριγυρνάει στις εκκλησίες, να
δηλώσει μετάνοια γι’ αυτό που διέπραξε, να επιστρέψει ως Αγιορείτης
στο Aγιον Όρος, να καθίσει στ’ αυγά του, να μην ξαναβγεί έξω στο
λαχταριστό του σαρκικό κόσμο, και να κλάψει εν μετανοία, ζητώντας το
έλεος του Κυρίου, κι όχι να εφαρμόζει το της Αποκαλύψεως;
μετενόησαν εκ των εργων αυτων (Αποκ. 9, 21).

Όταν οι χειρουργοί αφαιρούν από τον βαριά τραυματισμένον όργανά του
για μεταμόσχευσή τους σε άλλον, παρ’ όλο που ο τραυματίας
βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και, όπως λένε ψευδώς εκείνοι,
΄΄είναι φυτό΄΄, τον υποβάλλουν σε αναισθησία, διότι χωρίς αναισθησία
ο τραυματίας αντιδρά πολύ έντονα στην αφαίρεση,
ακριβώς όπως αντριδρά έντρομο το άφωνο έμβρυο μέσα στην κοιλιά
της μητέρας του και προσπαθεί να ξεφύγει, όταν το πλησιάζει
απειλητικά η κοφτερή κουτάλα - δαγκάνα του γιατρού
που διενεργεί την έκτρωση και θέλει να το τεμαχίσει.

Η αφαίρεση οργάνων, που ΄΄πρέπει να γίνει πριν από το θάνατο του τραυματίου,
επειδή αμέσως μετά το θάνατό του είναι άχρηστα΄΄, γίνεται χωρίς τη
βούληση και συγκατάθεση του ανερώτητου τραυματίου και είναι ασυζητητεί
φόνος; ανθρωποκτονία. Δεν μοιάζει με καμιά εγχείρηση, ούτε ως
δωρεά μοιάζει με την αιμοδοσία, κατά την οποία εγώ με δική μου
απόφαση και βούληση και εν πλήρει εγρηγόρσει, τετράγερος ων στην υγεία
μου, και με τα μυαλά μου τετρακόσια και τα μάτια μου τέσσερα, δίνω
αίμα, και δίνω μόνο το 1/20 του αίματός μου (300 γραμμάρια), που κι
αυτό είναι όργανο αναπληρώσιμο, κι αναπληρώνεται μόνο του κι εξ
ολοκλήρου μέσα σε δύο μήνες και μάλιστα φρεσκαρισμένο, και δίνω όποτε
κρίνω εγώ.

Και δεν αποφασίζει κανείς άλλος για μένα. Δεν αποφασίζει
για την αποτελείωσή μου κάποιος ΄΄στενός συγγενής μου΄΄, π.χ. η πεθερά
μου, ή μια σύζυγος που θέλει να μ’ αλλάξει κι αντικαταστήσει, ή
όποιος άλλος, συγκληρονόμος μου ίσως της πατρικής μου περιουσίας, που,
καθώς αναλογίζεται τις δαπάνες και τις ταλαιπωρίες του για τη φροντίδα
μου τη θεραπεία μου και τη νοσηλεία μου, προτιμάει να με ξεφορτωθεί
έτσι με μια ΄΄πολύ ανθρωπιστική και ευγενή χειρονομία του γεμάτη
ανθρώπινες ευαισθησίες΄΄, δωρίζοντας εκείνος τα όργανα τα δικά μου,
δηλαδή τη ζωή μου. Μήπως δεν έχουμε δει ανθρώπους, που μετά 20 - 25
χρόνια κώματος και ΄΄καταστάσεως φυτού΄΄ ανένηψαν πλήρως,
γκριζομάλληδες πια, κι έζησαν τετράγεροι και δραστήριοι άλλα 20 και 30 χρόνια;

Βέβαια οι γιατροί, που πείθουν τους ΄΄στενούς συγγενείς΄΄ να
συναινέσουν στο αποτελείωμα του ανερώτητου ακουσίου ΄΄δωρητού΄΄ και
΄΄δότου΄΄ οργάνων, είναι επιστήμονες, τουτέστιν άνθρωποι όχι αγράμματοι
ούτε ποιοτικά κατώτεροι, σαν τους οικοδόμους και τους αγρότες, είναι
άνθρωποι ανώτεροι και σίγουρα υπεράνω πάσης υποψίας. Έχω παρατηρήσει
ότι ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία γιατρός βούτηξε φακελάκι, ούτε
λεπτό ούτε χοντρό, ουδέποτε γιατρός εκβίασε ή εκμεταλλεύτηκε ή έγδαρε
πελάτη, ουδέποτε γιατροί σφάζουν με εκτρώσεις αθώα παιδιά, και ουδέποτε
εμπορεύονται σε παράνομες υιοθεσίες παιδιά που να τά ‘ χουν κλέψει
από ανυποψίαστους γονείς γεννήτορες, λέγοντάς τους ότι ΄΄το νεογνό πέθανε΄΄
και το πτωματάκι του το έρριξαν στον κλίβανο, για να μην το δουν
αυτοί και σοκαριστούν. Τέτοια πράγματα τα κάνουν μόνον αγράμματοι
μαραγκοί. Γιατί λοιπόν ένας γιατρός και μάλιστα κοτζάμ χειρουργός
μεταμοσχεύσεων να πείσει τους ΄΄στενούς συγγενείς΄΄ του τραυματίου να
τον τεμαχίσουν, για να του πάρουν τα όργανά του; Μήπως έχει παράλληλα
συμφέροντα μ’ εκείνους για το λιάνισμα του τραυματίου;

Μόνο σιδεράδες κι οδοκαθαρισταί και λούστροι και γύφτοι τα κάνουν
κάτι τέτοια. Οι γιατροί απαξάπαντες, σαν επιστήμονες που είναι και καλλιεργημένοι
άνθρωποι, είναι άνθρωποι ανώτεροι; για να μην πω ανώτατοι. Μήπως
θα έπαιρνε ποτέ χειρουργός των μεταμοσχεύσεων από έναν τραυματία 15
όργανα (καρδιά, 2 πνευμόνια, ήπαρ, σπλήνα, πάγκρεας, 2 νεφρούς, 2
μάτια, 2 κερατοειδείς οφθαλμού, οστά, μυελό οστών, δέρμα, κλπ.), για
να μεταμοσχεύσει δωρεάν ένα ή και δυο απ’ αυτά και να εμπορευθεί τα
υπόλοιπα σε ζάπλουτους ηλικιωμένους, οι οποίοι για μια μεταμόσχευση
μπορούν να δώσουν στο χειρουργό - έμπορο ανθρωπίνων οργάνων και δυο
δισεκατομμύρια; Αδύνατο να κάνει κάτι τέτοιο ένας γιατρός και μάλιστα
χειρουργός. Τέτοια κάνουν μόνο γκαραζιέρηδες και περιπτεράδες.

Μήπως είναι δυνατόν να συσταθεί καρτέλ χειρουργών - διευθυντών κλινικών και
νοσοκομείων - εμπόρων ανθρωπίνων οργάνων με μυστική τράπεζα πανάκριβων
οργάνων προερχομένων από λιάνισμα τραυματιών κι εξαφανισμένων παιδιών
από χώρες υπανάπτυκτες κι ανεπτυγμένες, το οποίο καρτέλ να προκαλέσει
και θέσπιση νόμων, που να εξασφαλίζουν ότι απαγορεύεται ; ανακοινώνεται
στους συγγενείς του ΄΄δότου΄΄ τραυματίου ποιος είναι ο λήπτης του κάθε οργάνου
(όπως κατά σύμπτωση προβλέπει η σημερινή πεφωτισμένη ελληνική νομοθεσία),
ώστε να μην μπορεί κανείς ποτέ να ελέγξει τι απέγιναν τα 15 όργανα
του λιανισμένου τραυματίου; Ουδέποτε οι γιατροί των μεταμοσχεύσεων
κάνουν τέτοια πράγματα. Αυτά τα κάνουν μόνο αγράμματοι κι απελέκητοι
ξυλοσχίστες και τενεκετζήδες και πωληταί ξηρών καρπών.

Μήπως είναι ποτέ δυνατόν χειρουργοί - έμποροι οργάνων να στήσουν
υπερσύγχρονα επιχειρησιακά χειρουργεία μεταμοσχεύσεων μέσα σε πλοία
αγκυροβολημένα 6 ναυτικά μίλια μακριά από κάθε παραλία, έξω δηλαδή από
τα χωρικά ύδατα οποιασδήποτε επικρατείας, κι εκεί έξω από κάθε νόμο
και αστυνομία να οργιάζει το εμπόριο των ανθρωπίνων οργάνων και των
αδεσπότων ή εξαφανισμένων παιδιών για το λιάνισμά τους και να

εκτελούνται μεταμοσχεύσεις πανάκριβες; Αδύνατον. Αυτά τα κάνουν μόνο
αμόρφωτοι μπαλωματήδες φθαρμένων παπουτσιών. Μπορεί να υπάρχουν
διεφθαρμένοι πολιτικοί, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, δικασταί, κληρικοί,
οδοκαθαρισταί, πωλήτριες, λαός πολύς, αλλά γιατροί και μάλιστα
χειρουργοί ουδέποτε. Οι χειρουργοί είναι απαξάπαντες ανώτεροι χρημάτων,
αδιάφθοροι, κατεβασμένοι στη γη από τον ουρανό, υπεράνω των
ανθρωπίνων αδυναμιών.

Πολλές φορές μάλιστα έχουν και γέροντα, που ΄΄τους δίνει ευλογία΄΄
για ό,τι φανταστείς, και τότε ακριβώς είναι των αδυνάτων αδύνατον να κάνουν
τέτοια πράγματα που κάνουν οι αμόρφωτοι ψιλικατζήδες, καφετζήδες,
παγωτατζήδες, και τενεκετζήδες. Οι γιατροί είναι ένσαρκοι άγγελοι.
Αλλά καλλίτερα στο ζήτημα της δωρεάς οργάνων να εφαρμόζει κανείς
την παροιμία ΄΄Φύλαγε τα ρούχα σου, για να ‘ χεις τα μισά΄΄, δηλαδή
΄΄Φύλαγε το κεφάλι σου, για να το ‘ χεις΄΄.


Κακά τα ψέματα. Η μεταμόσχευση οργάνων είναι και φόνος ανθρώπου
και καννιβαλισμός (΄΄Σε τρώω ζωντανό και ωμό, για ν’ αυγατίσω
τη ζωή μου με νέες δυνάμεις΄΄), χριστιανικώς τελείως απαράδεκτη κι
εκκλησιαστικώς καταδικαστέα τουλάχιστο με ισόβια ακοινωνησία.

Ως επιστημονική επιτυχία η μεταμόσχευση μπορεί ν’ αξιοποιηθεί,
μόνον όταν οι χειρουργοί των μεταμοσχεύσεων παίρνουν από τον ίδιο
τον πάσχοντα μέρη από υγιή περιοχή του σώματος, και τα μεταμοσχεύουν
σε περιοχές πάσχουσες, λ.χ. δέρμα από τους αφανείς γλουτούς, για να το
μεταμοσχεύσουν στο εμφανές μάγουλο του ίδιου ανθρώπου, το οποίο
παραμορφώθηκε από έγκαυμα, ή όταν παίρνουν από ΄΄δότη΄΄ ενήλικο υγιή
ξυπνητό και συναινούντα μόνο αναπληρώσιμα όργανα και μάλιστα
μόνο μικρό μέρος του συνόλου, λ.χ. λίγο αίμα, λίγο μυελό οστών, κλπ.
Τίποτε άλλο. Ουδέποτε όργανο αναντικατάστατο, ούτε και το ένα από τα διπλά.

Και ουδέποτε από τραυματία ή άλλως πως αναίσθητο ή ανήλικο.
Αυτή η ΄΄τελική άποψη΄΄ είναι η μόνη σύμφωνη με την Αγία Γραφή, και δεν
είναι άποψη του Ο. όπως τη διαβάλλει ο Μωυσής, για να
εξουθενώσει τον Ο. και να εκφαυλίσει την επιχειρηματολογία του.
Δεν θα τολμούσε ποτέ ο Ο. να έχει δικές του απόψεις.
Τελικές απόψεις κατ’ άνθρωπον έχει ο Μωυσής, αυτή δηλαδή την
καννιβαλική άποψη ΄΄Ο θάνατός σου η ζωή μου΄΄; ο μέγιστος Μωυσής
ο νέος, ο νεοφανής νομοθέτης της Χριστιανοσύνης.
Μωυσής νέος είναι βέβαια μόνο μέσα στους φανατικούς συνεργάτες του
χειρουργούς. Διότι έχει κίνητρο,; του έδωσαν εκείνοι κίνητρο
ισόβιο.

Έκτρωση, μεταμόσχευση, ευθανασία; οι τρεις φονικοί κι απάνθρωποι
και καννιβαλικοί θεσμοί της παρακμής στη φίλαυτη φιλοτόμαρη κι
αποστάτιδα εποχή μας. Κι ο αββάς Μωυσής ο Αγιορείτης εμφανίζεται ως
διαλαλητής του ενός τουλάχιστο από τους τρεις αυτούς παρακμιακούς
θεσμούς. Προπληρωμένος μάλιστα με μεταμόσχευσι και προωπλισμένος με το
σχετικό κίνητρο.

Με την παρούσα απάντησή ασφαλώς απευθύνομαι μόνο στους πιστούς
Χριστιανούς. Δεν ενδιαφέρομαι για τους άλλους. Έχουν διδάσκαλο τον αββά
Μωυσή και μπορούν να τον κρατήσουν.
Απευθύνομαι στους Χριστιανούς, για να ξεχωρίσω τη διδασκαλία της Εκκλησίας από την ετεροδιδασκαλία και κακοδιδασκαλία του Μωυσή του Αγιορείτου.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009


ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ

Για τις μεταμοσχεύσεις οργάνων ανταλλάχτηκαν δύο ζεύγη επιστολών
μεταξύ Οδυσσέα και Αγιορείτου μοναχού Μωυσή, στον οποίο χειρουργοί προ δεκαετίας έκαναν μεταμόσχευση
ήπατος που αφαίρεσαν από τραυματία.
Για το λόγο αυτό ο μοναχος Μωϋσης ενθάρρυνε τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να κάνει
μια τέτοια μεταμόσχευση, τότε που ο τελευταίος προσευχήθηκε δημοσία
΄΄Θεέ μου, κάνε να βρεθεί για μένα ένας δότης΄΄, δηλαδή τραυματίας
από τον οποίο, όταν θα είναι αναίσθητος, θ’ αφαιρεθεί το συκώτι του !
Έκανε τέτοιες εκπληκτικές προσευχές ο Χριστόδουλος, όπως κι εκείνη την
άλλη λίγο αργότερα ΄΄Θεέ μου γιατί αυτό (= ο καρκίνος) σ’ εμένα, κι
όχι σε άλλον ;΄΄. Οδυσσεας γράφει στον μοναχο Μωϋση. ότι σύμφωνα με σοβαρούς
επιστήμονες χειρουργούς η αφαίρεση οργάνων από ακούσιο κι ανυπεράσπιστο
τραυματία είναι σαφώς φόνος, σύμφωνα δε με την Αγία Γραφή ο φόνος
είναι βαρύ παράπτωμα (Έξοδ. 20,15˙ Ματθ. 5,21), ενώ αντίθετα ο μοναχος Μωϋσης
θεωρεί τις μεταμοσχεύσεις ΄΄ευλογία΄΄ του Θεού που χορηγείται μέσω των
χειρουργών με φώτιση του Θεού.


Εδώ καταχωρουνται οι δυο επιστολες του Οδυσσεα και οι δυο απαντητικές
επιστολές του μοναχου Μωϋση. που παρατίθενται με αριθμημένες τις
παραγράφους των, και στη συνέχεια σχολιάζονται κατά παράγραφο.

Προς τον μοναχό Μωϋσή , Καρυάς Αγίου Ορους

Σεβαστέ μου π. Μωϋσή, εύχεσθε εν Κυρίω.

Επιθυμώ να εισέλθω αμέσως στο ζήτημα που με απασχολεί.
Είναι σε όλους γνωστή η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου. Ακόμα και …οι πέτρες
γνωρίζουν όλα τα της ασθενείας του, όλες τις κινήσεις και τις μετακινήσεις του,
όσον αφορά την ασθένειά του, είτε στην Ελλάδα, ειτε στην Αμερική, αφου όλες οι
κάμερες πέφτουν επάνω του και μεταφέρουν μέχρι και στο τελευταίο σπίτι όλα τα
συμβαίνοντα. Τα πράγματα, όπως φαίνεται, δεν εξελίσσονται προς το καλύτερο, αλλά
προς το χειρότερο. Δυστυχώς θα μείνη και αυτός ένας αρχιεπίσκοπος μιάς κακής
ανάμνησης, που ήλθε, είδε και ….απέρχεται, ίδιος και απαράλλακτος με τους
άλλους - όπως λέμε, μας άφησε…την ίδια γεύσι - διαψεύδοντας και αυτός τις
ελπίδες όλων μας, για μία ριζική αλλαγή των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων.
Κρίμα, πολύ μεγάλο κρίμα, γιατί αποδείχθηκε και αυτός απαράδεκτος, σε όλα σχεδόν
τα εκκλησιαστικά ζητήματα.
Πέραν αυτών, εμένα σεβαστέ μου π. Μωϋσή, το ζήτημα της μεταμόσχευσης του ήπατος,
με σκανδάλισε, γιατί πιστεύω ότι «σκοτώνεται» κάποιος, για να του πάρουν το
όργανο και να το εμφυτεύσουν σε άλλον. Αυτό όμως λέγεται φόνος, πραγματικός
φόνος, και τίποτα μα τίποτα το διαφορετικό. Τα άλλα όλα που λέγονται, είτε με
κάλυψη επιστημονική, είτε με οποιαδήποτε άλλη διαφημιζόμενη μορφή κάλυψης,
είναι…. εκ του πονηρού. Η όχι ;
Νομίζω ότι εμείς οι άνθρωποι της Εκκλησίας δεν πρέπει να εμπιστευόμεθα εύκολα
τις αμφισβητούμενες σημερινές επιστημονικές αποφάνσεις π.χ. για τον υποτιθέμενο
εγκεφαλικό θάνατο. Γιατί αποδεικνύεται τελικά η όλη διαδικασία ένας
…καννιβαλισμός, μία συνέργεια σε πραγματική κακουργηματική δολοφονία. Αυτό
υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες.
Πληροφορίες αναφέρουν, ότι και εσείς σπεύσατε, όπως είπαν τα κανάλια, να
ενθαρρύνετε τον αρχιεπίσκοπο, στην ανόσια αυτή πράξι . Γιατί το πράξατε, π.
Μωυσή ; Γνωρίζετε, ότι μας σκανδαλίσατε ; Αυτό δεν αποκαλείται συνέργια σε
εγκληματική πράξι ; Δεν ονομάζεται ηθική συναυτουργία σε έγκλημα ;
Αλλά το …εγκλημα εχει και συνέχεια. Εκείνος, περιερχόμενος σε απελπιστική
κατάστασι από την άσχημη εξέλιξι της ασθενείας του εκραύγασε : Γιατί σε μένα,
Θεέ μου και όχι σε άλλον ;
Γνωρίζετε, πάτερ Μωϋσή, τι εντυπώσεις έχει δημιουργήσει ο αρχιεπίσκοπος από το
Μαϊάμι, με την προκλητική αναμονή του να περιμένη να σκοτωθή κανένας φουκαράς
για να πάρη αυτός το συκώτι του αλλά και με την εμφανή χλιδή του, την πολυτέλειά
του, και τις απανωτές δηλώσεις του;
Η αναμονή λήψης του ήπατος, δεν αποκαλείται …καννιβαλισμός ; Και πώς
αλλοιώς αποκαλείται ; Μπορείτε εσεις να δώσετε τον σωστό ορισμό ; Μήπως θα
πρέπει να αποδεχθούμε τον «πλασματικό» ορισμό, που φέρει το όνομα, εγκεφαλικός
θάνατος του ημιθανούς ανθρώπου; Και, ο εγκεφαλικός θάνατος, είναι θάνατος ; Πως
μπορούμε να μιλάμε για θάνατο, αφού η καρδιά του άλλου ακόμα χτυπάει ; Ποιος
θα μας απαντήση πειστικά ;
Ασφαλώς και όχι, η σημερινή ….καννιβαλική «επιστήμη» ;
Ισως να έχη απάντησι η Θεολογία των Πατέρων….Μήπως π. Μωυσή, εσεις που
είστε εντρυφής μελετητής των Πατέρων μπορείτε να με βοηθήσετε στη λύσι του
αινίγματος; Υπάρχει κάτι συγκεκριμμένο καταγεγραμμένο στα συγγράματά τους που θα
μπορούσε να ηρεμήση τις συνειδήσεις μας; Ειδ¶ άλλως, τι γίνεται; Φθάσαμε στο
σημείο να εγκρίνη και η Εκκλησία τον «επιστημονικό» κανιβαλισμό;
Με την προσήκουσα τιμή Οδυσσέας, Σουρωτη 57006 Βασιλικών

Αγιον Ορος 8.11.2007
Αγαπητέ κύριε Οδυσσέα.
Χαιρετε πάντοτε εν Κυρίω Ιησού!
1. Ελαβα την επιστολή σας της 2. 11. 2007 και σας ευχαριστώ.
2. Απαντώ μόνο σε όσα με αφορούν.
3. Βέβαια δυσκολεύομαι αρκετά ν¶ απαντήσω, γιατί παρατηρώ πως είσασθε
πεπεισμένος στις απόψεις σας περί των μεταμοσχεύσεων, τις οποίες μεταμοσχεύσεις
έχω μελετήσει και έχω υποστεί.
4. Δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ότι έχω προ δεκαετίας μεταμοσχευθεί ήπαρ.
5. Ετσι οι θέσεις μου δεν είναι θεωρητικές, ιδεολογικές και φανταστικές ή τι
νομίζω ή τι άκουσα από δημοσιογράφους.
6. Τις θέσεις μου υπογράφω με αίμα!
7. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι βέβαια πορεία θανάτου.
8. Ουδείς ορθά διαγνωσμένος εγκεφαλικά νεκρός επέστρεψε στη ζωή.
9. Συντηρείται στο μηχάνημα.
10. Σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται ανεπανόρθωτα.
11. Είναι λοιπόν φοβερό ατόπημα να θεωρείτε χιλιάδες ιατρούς δολοφόνους και
χιλιάδες μεταμοσχευμένους να ζούν με όργανα εκ δολοφονιών.
12. Θάπρεπε όλοι νάχουμε κλεισθεί στη φυλακή.
13. Πάντοτε θα παρηγορώ τους ασθενείς και θα τους ενισχύω.
14. Οι μεταμοσχεύσεις είναι άθλος της χειρουργικής, πρόοδος με τη φώτιση του
Θεού.
15. Δικάστε με για συναυτουργό εγκλήματος, αν νομίζετε.
16. Η συνείδησή μου δεν με ελέγχει.
17. Οι Γέροντες δεν με απέτρεψαν στο Αγιον Ορος να μεταμοσχευθώ.
18. Δεν μπορώ να σας πείσω. Ούτε το επιθυμώ. Σας αφήνω στη γνώμη σας.
19. Συγχωρέστε με που ζώ και σας ενοχλώ.
20. Εγκάρδια εύχομαι ο Κύριος να σας ενισχύει πλούσια να συνεχίζετε το έργο σας
εν αληθεία και αγάπη, εν αγάπη και αληθεία, με τη συνείδηή σας αναπαυμένη για
τις εύκολες κατηγορίες σας…
21. Μετ’ ευχών ελάχιστος μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης.



Σεβαστέ μου π. Μωυσή.

Εύχεσθε εν Κυρίω και έχετε πάντοτε τον καλό λογισμό.

Ελαβα την επιστολή σας με ημερομηνία 8.11.07 και δεν σας το κρύπτω ότι
αισθάνθηκα δύο μεγάλες εκπλήξεις.
1. Εξεπλάγην από την πληροφορία που μου δίδετε ότι «προ δεκαετίας είχατε κάμει
εσείς προσωπικά μεταμόσχευσι ήπατος». Δεν ήταν δυνατόν να το φαντασθώ.
2. Εξεπλάγην και διότι μου κάμνετε σκληράν προσωπικήν επίθεσιν ενώ η επιστολή
μου δεν αφορά εσάς προσωπικά αλλά αποκλειστικά και μόνο τον αρχιεπίσκοπο και την
τοποθέτησί μου έναντι του μεγάλου προβλήματος της μεταμόσχευσης ανθρωπίνων
οργάνων.
Λυπούμαι, αλλά στο πρόβλημα «μεταμοσχεύσεις» αυτή είναι η θέσι μου. Και είμαι
αμετακίνητος. Εκτός αν πεισθώ ότι κάμνω λάθος.
Σεις, την ιδικήν σας μεταμόσχευσι την δικαιολογείτε έτσι απλά, ως να μην
συμβαίνει ουδέν το εφάμαρτον. Φοβούμαι μήπως το κάμνετε ανεξέλεγκτα.
Προσπαθείτε να δομήσετε όσα η σημερινή ….καννιβαλική επιστήμη εκτελεί, και
να τα δικαιολογήσετε, κάθετα και κατηγορηματικά.
Αρα έχετε καταλήξει μέσα σας ότι όλα όσα εκάματε, καλώς τα εκάματε, και αφου
δώσατε το «πράσινο φώς» για τον εαυτό σας, δηλώνετε σήμερα, ότι ουδένα έλεγχο
συνειδήσεως έχετε.
Ενώ, ως γνωστόν, υπάρχει σοβαρότατος ιατρικός αντίλογος και μάλιστα από τον
σημερινό πιστό ιατρικό κόσμο.
Αλλωστε, ως λέγετε, και οι γέροντες του Αγίου Ορους δεν σας απέτρεψαν και σείς
ενεργοποιηθήκατε, στηριζόμενος είτε στην σιωπή τους, είτε στην άγνοιά τους.
Θέλω όμως εγώ, να σας θέσω πρό των προσωπικών σας ευθυνών, αφού σας υποβάλλω τα
παρακατω ερωτήματα και θα περιμένω τις απαντήσεις σας.
1) Τι είναι εκείνο που δίνει βιολογική ζωή στο σώμα; Δεν είναι η ψυχή;
2)Πεθαίνοντας το σώμα, η ψυχή δεν παραμένει αθάνατη και κατά την Δευτέρα
Παρουσία θα επανακτήση αφθαρτοποιημένο το αναστημένο της σώμα;
2) Το σώμα και η ψυχή δεν είναι κτίσματα του Θεού και δεν αποτελούν ιδιοκτησία
του; Εχουμε το δικαίωμα επεμβάσεως στην ιδιοκτησία του Θεού;
3) Ο άνθρωπος δεν αποκτά ψυχή και σώμα εξ άκρας συλλήψεως ενώ ακόμα δεν έχει
δημιουργηθεί κανένα ιδιαίτερο όργανο, ούτε ο εγκέφαλος, ούτε η καρδιά;
4) Πότε αναχωρεί η ψυχή από το σώμα ; Όχι όταν παύει οριστικά η
καρδιοαναπνευστική του λειτουργία; Πώς τολμάμε με την μεταμόσχευσι, να
επισπεύδουμε την καρδιοαναπνευστική λειτουργία; Ποιος μας δίδει αυτό το
αυθαίρετο δικαίωμα;
5) Η ψυχή δεν εδρεύει σε όλα τα όργανα του σώματος και ζωοποιεί και κινεί όλα τα
μέλη του; Νεκρούμενο ένα μέρος του σώματος (στην περίπτωσί μας του εγκεφάλου) η
ενέργεια της ψυχής από το μέλος αυτό αποσύρεται στα υπόλοιπα υγιή μέλη ή όχι;
Προφανώς ναι. Τότε, με ποιο δικαίωμα εμείς αποσύρουμε την ενέργεια της ψυχής από
υγιές μέλος μεταμοσχεύοντάς το σε άλλο άτομο;
6) Όταν δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος, δηλαδή έχουμε «εγκεφαλικό θάνατο» και η
καρδιακή λειτουργία διατηρείται με υποστηρικτικά μέσα, γίνει διακοπή της
υποστήριξης, τότε δεν παύει η λειτουργία αυτής και η ψυχή του ανθρώπου δεν
αποχωρίζεται από το σώμα του;
7) Όταν ληφθούν όργανα με υψηλή κυτταρική διαφοροποίησι, δηλαδή κερατοειδής,
δέρμα, νεφρά, αίμα, νωτιαίος μυελός, μέρος του ήπατος, κ.ά. δεν έχουμε ασφαλώς
διαχωρισμό ψυχής από το σώμα. Σε άλλες όμως περιπτώσεις αφαίρεσης οργάνων,
μπορεί να παραμείνη η ψυχή στο σώμα; Τι λέτε;
8) Εφ¶ όσον ο «εγκεφαλικά νεκρός» άνθρωπος, είναι «νεκρός» γιατί ναρκώνεται για
να λάβουν όργανά του; Και πώς εσείς αυτό δεν το λέτε «θάνατο» αλλά «βέβαιη
πορεία θανάτου»; Το ίδιο είναι;
9) Το ίδιο πράγμα είναι ο θάνατος ο βιολογικός και το ίδιο η πορεία προς το
θάνατο; Και επιτρέπεται να διακόπτεται αυτή η πορεία προς το θάνατο, για τον
οιονδήποτε λόγο και από τον οποιονδήποτε άνθρωπο; Αυτό δεν είναι προνόμιο του
Θεού;
10) Ο δότης προσφέρει τα όργανά του μετά θάνατον (δηλ. μετά την αποχώρησι της
ψυχής από το σώμα). Η όχι; Αν ναι, τότε τι αξία έχει η προσφορά του, αφού αυτό
που δίνει είναι για τα σκουπίδια;
11) Για τον κόσμο μια ημέρα, μια ώρα, ένα λεπτό, ένα σώμα είναι μία ημέρα, μία
ώρα, ένα λεπτό, ένα δευτερόλεπτο, πρίν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι
ένα δευτερόλεπτο αντιστοίχως. Για το Χριστό, μία ημέρα, μία ώρα, ένα λεπτό, ένα
δευτερόλεπτο, πρίν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι ένας αιώνας. Στο χέρι
μας είναι να διαλέξουμε με ποιόν είμαστε.
12) Μπορεί είτε η επιστήμη ή και η Θεολογία να βεβαιώσουν 1000% πότε αναχωρεί η
ψυχή από το σώμα;
13) Αν, όπως λέτε, σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται ανεπανόρθωτα, ο
Θεός δεν μπορεί να παρέμβει μέσα σ¶ αυτή την εβδομάδα για να σταματήσει ή να
αναστρέψει αυτή τη ρευστοποίηση; Αν όχι, δεν αρνούμεθα τη δυνατότητα του
θαύματος;
14) Αν ζούσαν σήμερα ο Λάζαρος, ο νεκρός της πόλης Ναϊν και η κόρη του Ιαείρου
δεν θα προλάβαιναν να αναστηθούν, αφού με τις ευλογίες ορισμένων ποιμένων μας,
θα τους είχαν αφαιρεθεί τα όργανα, για λόγους «προσφοράς».
15) Ασφαλώς τους ασθενείς πάντοτε θα πρέπει να τους παρηγορούμε και να τους
ενισχύουμε, αλλά η ενίσχυση αυτή θα φθάνει μέχρι το σημείο να δολοφονούμε
κάποιους άλλους, για να κρατήσουμε αυτούς στη ζωή; Τι σόι «δολοφονική» αγάπη
είναι αυτή;
16) Ο εγκεφαλικά νεκρός έχει νεκρό εγκέφαλο, αλλά δεν είναι ολικά νεκρός. Η
ενέργεια της ψυχής του έχει αποσυρθεί από το νεκρό αυτό όργανο, αλλά δεν έχει
αποσυρθεί από τα υπόλοιπα ζώντα όργανα. Ως εκ τούτου, ποιος έχει το δικαίωμα να
ενεργήσει στα ζώντα όργανα, ώστε να αποσυρθεί και από αυτά η ενέργεια της ψυχής;
17) Η επέμβαση στο έργο του Θεού και συγκεκριμένα η αφαίρεση της ενέργειας της
ψυχής από ένα ζων όργανο δεν είναι, κατά την Πατερική Θεολογία, φόνος;
18) Οι θείοι νόμοι δεν υπέρκεινται των πολιτικών νόμων; Η άμβλωση, κατά τους
πολιτικούς νόμους επιτρέπεται, κατά τους θείους νόμους απαγορεύεται και
θεωρείται φόνος παρ¶ όλον ότι έχουμε εγκέφαλο ή καρδιά ασχημάτιστα ή παντελώς
ελλείποντα όργανα (όπως τις 14 πρώτες ημέρες από της συλλήψεως, στη διαδικασία
των βλαστοκυττάρων). Ετσι δεν είναι σεβαστέ μοι πάτερ;
19) Η καθοδήγηση από ένα ποιμένα προς το ποίμνιό του να συνεργεί σε εγκληματική
πράξη (όπως η αφαίρεση ζωής από εγκεφαλικά νεκρό) ή να αποδέχεται προϊόντα
εγκλήματος (όπως η αποδοχή οργάνων από εγκεφαλικά νεκρό) δεν είναι βαρύτατη
προσβολή στο πρόσωπο του Χριστού;
20) Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι οι μεταμοσχεύσεις οργάνων από δότες, χωρίς
αφαίρεση της ζωής τους, πράγματι είναι άθλος και πρόοδος της επιστήμης με τη
φώτιση του Κυρίου.
21) Τα κακουργήματα των κοσμικών ανθρώπων κρίνονται ή εκδικάζονται υπό των
«αδίκων». Των πνευματικών ανθρώπων κρίνονται ή εκδικάζονται υπό των «αδίκων» ή
υπό των «αγίων»;
22) Αν ένας γέροντας συμφωνεί με την αφαίρεση ζωής, για να σωθεί μια άλλη ζωή,
τότε αυτός ούτε γέροντας είναι, ούτε μοναχός είναι, αλλ¶ ούτε και «της ημετέρας
Πίστεως μετέχει».
23) Ποιος είναι ο σκοπός και το τέλος του μοναχικού επαγγέλματος; Δεν είναι η
σωφροσύνη, η παρθενία η του σώματος χαλιναγωγία και ο υποπιεσμός, η φυγή των
κοσμικών πραγμάτων, η στένωση και η θλίψη; Τώρα, αν αντίθετα ο σκοπός αυτός
μεταβάλλεται σε απεγνωσμένη προσπάθεια παράτασης μιας επίγειας ζωής και
«γαντζώματος» στα εγκόσμια, τότε αυτός ο σκοπός δεν θεωρείται ξένος προς την
Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία;
Μετα της προσηκούσης τιμής και του επιβεβλημένου σεβασμού μου Οδυσσέας ,

Σουρωτή 57006 Βασιλικών. 8.12.07



Αγιον Ορος 7/20.12. 2007
Αγαπητέ κύριε Οδυσσέα, χαίρετε πάντοτε εν Ιησού Τεχθέντι!

22. Ελαβα την επιστολή σας της 8.12.2007 και τη μελέτησα. Δεν θ¶ απαντήσω στα
ερωτήματά σας, γιατί στα περισσότερα απαντάτε μόνος και δεν νομίζω ότι αναμένετε
απαντήσεις.
23. Εχετε απόψεις τελικές. Είναι δικαίωμά σας. Επιτρέψτε μου να έχω κι εγώ τις
απόψεις μου.
24. Εύχομαι να μη χρειασθείτε ποτέ τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης και να μη
επιτρέψετε στον εαυτό σας τη συνδρομή της για την παράταση της ζωής σας.
25. Μη ασχολείσθε μαζί μου. Προσπεράστε με. Συγχωρέστε με που ζώ.
26. Σας ζητώ να με συγχωρήσετε που ζώ και σας ενοχλώ.
27. Όμως δεν σας επιτρέπω επ¶ ουδενί να μου λέτε πως δεν μετέχω της «ημετέρας
πίστεως».
28. Ολίγη σεμνότητα, ταπεινότητα και φειδώ δεν βλάπτει.
29. Ζω για να μετανοώ.
30. Ο άγιος Νεκτάριος έκανε λάθος που εκοιμήθη στο νοσοκομείο;
31. Ο Γέροντας Παϊσιος είχε μεγάλο σφάλμα που εγχειρίσθηκε;
32. Ο Γέροντας Πορφύριος λάθευε που λάμβανε φάρμακα;
33. Ο άγιος Λουκάς της Κριμαίας ο θαυματουργός, που έκανε μεταμοσχεύσεις δεν
είναι της «ημετέρας πίστεως»;
34. Εγκάρδια εύχομαι σ¶ εσάς και την οικογένειά σας ο Τεχθείς εκ της Αγίας
Παρθένου δια την του κόσμου ζωή και σωτηρία να σας ενισχύει, ευλογεί και φωτίζει
πάντοτε.
Μετ’ ευχών ελάχιστος μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης.






Ιδου οι τρεις Κολοσσοι της Πατερικης μας Κληρονομιας.
Οι μεγαλυτεροι και οι αγιωτεροι μεταποστολικοι ανδρες.
Οι τρεις Ιεραρχαι.
Μπαρούφες
περί μεταμοσχεύσεων



Αρχιμ. Νεκτάριου Αντωνόπουλου,

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, Θήβα 2002(εκδόσεις Ακρίτας).



Ο συγγραφέας βιογραφεί τον άγιο Λουκά τον Ρώσο, γιατρό κι έπειτα αρχιεπίσκοπο των αρχών του 20ου αιώνα, και στη σελίδα 136 γράφει:


«Στο νοσοκομείο του Γενισέισκ επιχείρησε μια πρωτοποριακή και δυσκολότατη επέμβαση. Του έφεραν ένα νέο άνδρα με βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Ο επίσκοπος γιατρός, μην έχοντας άλλη λύση, αποφάσισε να κάνει μία «ηρωϊκή» επέμβαση κι επιχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από μοσχάρι στο νεαρό ασθενή, παρά τα πενιχρά μέσα που διέθετε. Ο γιατρός που διηγήθηκε το γεγονός αυτό, χαρακτηρίζει επιτυχημένη την επέμβαση, δίχως άλλες λεπτομέρειες για το πόσο έζησε ο ασθενής, τα μετεγχειρητικά προβλήματα κ.λ.π.Τονίζει όμως πως ο επίσκοπος Λουκάς άφησε έκπληκτους τους συναδέλφους του. Οι μεταμοσχεύσεις ήσαν τότε μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας. Πολλές δεκαετίες αργότερα θα γενικευθούν. Παρόλο που ήταν η πρώτη εγχείρηση μεταμόσχευσης, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή, προφανώς για πολιτικούς λόγους. Δεν θα έπρεπε να προβληθεί ένας «εχθρός του λαού»! Γι αυτό επίσημα ως πρώτη τέτοια εγχείρησι θεωρείται αυτή του καθηγητή Ι.Ι.Βορόνη το 1934 (μιά δεκαετία μετά), όταν έκανε μεταμόσχευση νεφρού χοίρου σε μια γυναίκα με ουραιμία».



Ο βιογράφος τοποθετεί το γεγονός στο έτος 1924. «Οι μεταμοσχεύσεις ήταν τότε στη σφαίρα της φαντασίας», γράφει, κι εξ αιτίας των Σοβιετικών κομμουνιστών η μεταμόσχευσι αυτή αποκρύφτηκε «για πολιτικούς λόγους», δηλαδή κομμουνιστικούς, και «γι αυτό επίσημα ως πρώτη τέτοια εγχείρησι θεωρείται αυτή του καθηγητή Ι.Ι.Βορόνη το 1934 (μια δεκαετία μετά)». Και μ’ αυτά τα λόγια του ο βιογράφος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστηρίζει ότι η ανακάλυψι-εφεύρεσι είναι του αγίου Λουκά. Ότι την πρώτη μεταμόσχευσι έκανε ο άγιος Λουκάς. Και συνειρμικά και με ψυχολογικό τρύκ, έτσι ευλόγησε και τη δωρεά οργάνων παρμένων από καννιβαλικώς κατασπαραγμένον αναίσθητο και ανερώτητο βαριά τραυματισμένον ζωντανό άνθρωπο, όπως στην περίπτωσι μεταμοσχεύσεως τέτοιων οργάνων στον ερημίτη των μεγαλοπόλεων και των αεροπλάνων Μωϋσή τον Αγιορείτη.

Δεν αποκλείεται μάλιστα οι σημερινοί εκδοροσφαγείς και καννίβαλοι των τέτοιων μεταμοσχεύσεων να ονομάσουν το κέντρο τους ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» θα έχουν και την ενθάρρυνσι του Μαντζαρίδη, του Μπαλογιάννη, του Νανά, του Μωϋσή του Αγιορείτη και του Μεσογαίας κυρού Χατζηνικολάου και αυτού του Νεκταρίου Αντωνοπούλου και άλλων τέτοιων νεοπατέρων. Είναι άλλωστε όλοι τους πάνω από 60 ετών και δεν έχουν τη δυνατότητα να γίνουν «δότες» οργάνων, αλλά μόνο λήπτες.

Τι να πώ ; Πρώτον, το 1924, ο Λένιν, ο οποίος κούρεψε, ξύρισε και αφάνισε τον άγιο Λουκά πρό πενταετίας, ήταν ήδη σε αφασία και ψυχορραγούσε και ήδη κυβερνούσε ο Στάλιν. Και το λεγόμενο του Αντωνοπούλου για τη μεταμόσχευσι του 1924 είναι μόνο μία μπαρούφα. Ψέμμα του διαβόλου.


Δεύτερον, μία τέτοια επιστημονική επιτυχία οι Σοβιετικοί θα την αξιοποιούσαν και θα την διατυμπάνιζαν έστω και ως κομμουνιστική, έστω και χωρίς να φανερώσουν ότι την επέτυχε ένας δεδιωγμένος απ’ αυτούς χριστιανός. Έτσι ακριβώς λίγο αργότερα αντικομμουνιστής δεδιωγμένος πάλι κι εξόριστος στα κάτεργα της Σιβηρίας ήταν ο διάσημος φυσικός καθηγητής Πανεπιστημίου Κοραλιώφ, ο οποίος έστειλε πρώτος στο διάστημα τα πρώτα διαστημόπλοια της ιστορίας, τα σοβιετικά, ξεπερνώντας τους Αμερικανούς και τον οποίο οι σοβιετικοί είχαν ανακαλέσει από την εξορία, τον είχαν βάλει αρχηγό των διαστημικών προγραμμάτων και των πυραυλικών συστημάτων, κι επειδή συνέχιζαν να τον έχουν ύποπτο και διακριτικά περιωρισμένο αιχμάλωτο και δέσμιο, δεν ανακοίνωσαν το όνομά του ποτέ, το 1989, όταν το Σοβιετικό καθεστώς κατέρρευσε.

Ο Αντωνόπουλος μας πουλάει πριονίδια για μαύρο χαβιάρι ;


Τρίτον. Τρείς χειρουργοί Καθηγηταί Πανεπιστημίου, τους οποίους ρώτησα σχετικά, δηλαδή οποιουδήποτε οργάνου που προέρχεται από ζώο σε άνθρωπο, δεν έγινε ποτέ ούτε είναι δυνατόν να γίνη. Δεν υπάρχει συμβατότης. Ούτε και από άνθρωπο σε άνθρωπο γίνεται πάντοτε. Λίγες είναι οι φορές που υπάρχει συμβατότης. Πρέπει δε να συμφωνούν και τα γονίδια (DNA).
Όταν τους είπα ότι κάποιος έγραψε για μόσχευμα μοσχαρίσιο σε άνθρωπο, μου είπαν, ο ένας «Τι παραμύθια της χαλιμάς είναι αυτά ;».
Ο άλλος, «Σοβαρολογείς ; Μυθολογία ήταν το βιβλίο ;».
Και ο τρίτος έκανε μια χειρονομία και είπε, «Μην τρελλαθούμε!».
Οι ίδιοι με πληροφόρησαν ότι η πρώτη μεταμόσχευσι οργάνου(νεφρού) από ανθρωπο σε άνθρωπο και μάλιστα της ίδιας οικογένειας έγινε στις Η.Π.Α. το 1955. ποτέ πουθενά πιο μπροστά. Αν γινόταν μεταμόσχευσι οργάνου από ζώο σε άνθρωπο το 1924, πολύ περισσότερο θα μπορούσε να γίνη σήμερα. Κι αν σήμερα γινόταν με μόσχευμα ζώου, δεν θα υπήρχε τόση και τόσο λυσσασμέη και μαφιόζικη αναζήτησι και εμπορία ανθρωπίνων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Δεν θ’ αναζητούσαν «δότες»¨.

Στη σφαίρα της φαντασίας βρίσκονται «μόνο» οι μεταμοσχεύσεις του αγίου Λουκά. Και στη σφαίρα της μυθομανίας και της μπαρουφολογίας και ψευδολογίας βέβαια.

Είναι ασεβές ψυχοφθόρο και ολέθριο να γράφουμε τέτοια ψέμματα σε βιβλία χριστιανικά.

Πρέπει δε να είμαστε προσεκτικοί ακόμη και στο ν’ ακούσουμε τέτοια ψέμματα από άλλους ή να διαβάσουμε σε άλλα βιβλία, να τα χάψουμε και να τα γράψουμε κι εμείς.

Και είναι ολέθριο και ψυχοφθόρο αυτό για τους αναγνώστες για τους εξής τρείς πολύ σοβαρούς λόγους.

Αν οι νοήμονες και σώφρονες και γνώστες της επιστημονικής αλήθειας, που θα διαβάσουν, πιστέψουν ότι αυτά, που λέμε, τα πιστεύουμε, θα πούν ότι τέτοια βλίτα είναι οι χριστιανοί και σε τέτοια ψέμματα και παραμύθια πιστεύουν, την ώρα που όλος ο άλλος κόσμος τα έχει τετρακόσια, και άρα κι όλη η χριστιανική πίστι είναι τέτοια παραμύθια. Και μακριά από αυτούς τους χαζούς και μυθομανείς κι’ από το ψέμμα που πιστεύουν.

2. Αν πάλι πιστέψουν ότι οι Χριστιανοί συγγραφείς και διδάσκαλοι, που γράφουν τέτοια, δεν είναι κουτοί, αλλά ξέρουν καλά ότι αυτά, που γράφουν, είναι ψέμματα, τα γράφουν όμως, για να ξεγελούν τα βλίτα που εκμεταλλεύονται, τότε θα πούν «Μακριά απ’ αυτούς τους απατεώνες που έπλασαν το Χριστιανισμό, για να κοροϊδεύουν και να εκμεταλλεύωνται τους άλλους, ενώ οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που διδάσκουν στους άλλους.

3. Κι αν καταλάβουν ή υποθέσουν ότι οι Χριστιανοί που τα γράφουν αυτά, δεν τα πιστεύουν, αλλ’ είναι πράκτορες πληρωμένοι και πιόνια της μαφιόζικης προπαγάνδας για τη «δωρεά οργάνων» και εμπορία οργάνων για τη μεταμόσχευσι, που σήμερα ζητάει καννιβαλικώς και σαν πεινασμένη ύαινα ν’ αφαιρή όργανα από αναίσθητους, ανυπεράσπιστους και ανερώτητους ζωντανούς βαριά τραυματισμένους, και παίζουν έτσι έναν πολύ βρώμικο ρόλο σ’ αυτή την καννιβαλική εμπορία, Χριστιανοί όντες, τότε ο διασυρμός της Χριστιανικής Πίστεως και της Εκκλησίας είναι πολύ μεγάλος. Να λ.χ. ακόμη κι ο Αγιορείτης αββάς Μωϋσής ο μεγάλος νηπτικός διδάχος, για να δικαιολογήση το ότι ζή έχοντας πάρει με μεταμόσχευσι το σηκώτι κάποιου άλλου ζωντανού που λιανίστηκε και θανατώθηκε ανερώτητος, επικαλέστηκε το ψέμμα ότι κι ό άγιος Λουκάς έκανε μεταμοσχεύσεις.

Παρατηρήστε δε το δεύτερο ψέμμα που έρριξε αυτός επιπροσθέτως και τεχνηέντως στο δίσκο της σχετικής μυθολογίας, δεν είπε ότι «μοσχαρίσιο μόσχευμα χρησιμοποίησε», αφήνοντας να εννοηθή ότι αφαίρεσι οργάνων από άνθρωπο έκανε.

Η τέτοια έξυπνη χρησιμοποίησι των αγίων για τη στήριξι των καννιβαλικών ψεμμάτων αγγίζει τα όρια της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος.

Ακόμη κι’ αν όντως ο άγιος Λουκάς είχε κάνει τη μεταμόσχευσι, που λέει ο Αντωνόπουλος, το πονηρό επιχείρημα του αββα Μωϋσή του Αγιορειτου δεν ευοδούται.

Ξεγελάει τους άλλους, για να στηρίξη με μία πλαστή «συμμαρτυρία» αγίου αυτό που διέπραξε αυτός! Θεέ μου, και δεν φοβάται !

Το ένα ψέμμα προστίθεται πάνω στο άλλο. «Αβυσσος άβυσσον επικαλείται». «Σπασμένο τηλέφωνο» με αδίστακτη κλιμάκωσι της ψευδολογίας, η οποία τελεσιουργείται όχι με το να λέγεται κάτι, αλλά, οσιακώτερα, με το να μη λέγεται κάτι. Έτσι δημιουργείται (από παπάδες, θα έλεγε κανείς, από έναν δηλαδή αρχιμανδρίτη κι έναν νηπτικό αββά μοναχό Αγιορείτη) μια σάπια παράδοσι, που θέλει την Εκκλησία υποστηρικτή του καννιβαλισμού της αφαιρέσεως οργάνων από ανυπεράσπιστους ζωντανούς ανθρώπους για μεταμοσχεύσεις. Άλλοι αργότερα θα την πλασσάρουν για ιερά παράδοσι των αγίων ημών πατέρων Αντωνοπούλου και Μωϋσή.

Η χριστιανική πίστι δεν έχει ανάγκη να στηρίζεται με ψέμματα, ούτε και με λίγα ψέμματα επιπροσθέτως, διότι είναι η αλήθεια αυτάρκης και πανίσχυρη.

Δεν υπάρχει χειρότερη διαβολή εναντίον της χριστιανικής πίστεως από την υποστήριξί της με ψέμματα.
Λυπούμαστε πολύ για τέτοια ψυχοφθόρα κι’ αντιχριστιανικά ψέμματα, δήθεν εποικοδομητικά, γραμμένα σε βιβλία «χριστιανικά».

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009






ΕΓΓΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ

ΧΙΛΙΟΥΣ (1.000) ΕΠΙΣΚΕΠΤΑΣ


Χωρις να εχουμε διαφημισει σχεδον καθολου την ιστοσελιδα ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ.
Χωρις να την εχουμε γνωστοποιησει ακομα ουτε απο το περιοδικο μας "ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ" αφου προχθες ταχυδρομηθηκε το φυλλο του Φεβρουαριου 2009.
Και αυτο ενω δεν εχουμε συμπληρωσει ουτε εβδομαδα απο την τοποθετησι της αριθμησης.
Πλησιαζουμε ηδη τους ΧΙΛΙΟΥΣ (1.000) επισκεπτας.
Ειθε ο Αγιος Θεός, να ευλογηση αυτον τον εποικοδομητικο ιστοτοπο.
Μακαριτης αρχιεπισκοπος Χριστοδουλος.



Επειδη οι πολλοί μαθαμε να κολακευουμε τους αλλους εστω και μετα θανατον (ακομη χειροτερα γιατι, αντι να ελαφρυνουμε την ψυχη τους, την βαραινουμε!!! ) εμεις θα πουμε, όπως αισθανομαστε, ολοκληρη την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Για ολα τα κακα ή καταστροφικα που εφερε στην Εκκλησια, ευχομεθα ο Θεος να τον συγχωρηση."Τα δε εργα αυτων (των ανθρωπων) ακολουθει μετ'αυτων"(Αποκ.14,13).

Μας εφερε τον αντιχριστο Παπα. Δεν το ξεχναμε, εκανε μυστικες συσκεψεις μαζι του, ισως και συμπροσευχες, τον στεφανωσε, τον εγκωμιασε .
Πηγε να τον επισκεφθη στη Ρωμη περιφρονωντας τον δικαιολογημενο αντιπαπισμο του ελληνικου λαου και αγνοωντας τις αποφασεις της Συνοδου.

Συνεβαλε οσον ολιγοι να συνεχισθη μεχρι σημερα, το απαραδεκτο μακελειο της Λαρισας. Και οι εκει χριστιανοι εξακολουθουν και σημερα να διωκονται.

Δεν αποκατεστησε τους 10 στους θρονους τους. Την πληγη την κληρονομησε στον επομενο και αντι να εξαλειψη αυτο το μεγαλο αμαρτημα απο τους ενοχους αρχιερεις, τους αφησε να φυγουν, οπως και ο ιδιος, χωρις να μετανοησουν για το μεγαλο αυτο εκκλησιαστικό εγκλημα. Τα εμπαθη "επιτιμια" που ο ιδιος κατεκρινε, ο ιδιος τα διετηρησε.

Προωθησε τους δικους του στους επισκοπικους θρονους ή ανθρωπους που δεν θα του δημιουργουσαν προβληματα. Νοοτροπια καταστροφικη για την Εκκλησια.

Αναθαρρησαν πολλοι ανωμαλοι κληρικοι και δεν τιμωρηθηκαν αυστηρα με συνεπεια σημερα να παραμενουν και να διαφθειρουν. Και κάθε λιγο εμφανιζεται και ένα σκανδαλο. Σαν το σημερινο του αρχιμανδριτου.

Γνωριζουμε και αλλα πολλα που δεν θελουμε να τα δημοσιοποιησουμε. Τα αφηνουμε στην ληθη γιατι ισως να βλαψουν.
Παντως, δεν εφερε το ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ μεσα στην Εκκλησια, οπως το περιμεναμε. Ηταν και αυτος σαν ενας απο τους αλλους. Τιποτα το διαφορετικο.
Μονο λογια, λογια, πολλα λογια....Και πολλη τηλεόραση....

Επειδη δεν ειμαστε καρδιογνωσται και δεν γνωριζουμε και τα καλα του, και αυτα τα γνωριζει μονο ο Θεος, ευχομεθα να ζυγισουν αυτα στην ακριβοδικαιη ζυγαρια του Θεου, για το καλο της ψυχης του.
Δεν επιθυμουμε την Φοβερη Κολασι για κανενα ανθρωπο.

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Ο……ΕΥΓΕΝΗΣ ΣΚΟΠΟΣ



Είχε το σκοπό του λοιπόν ο Ανδρέας Τζάκης, ο «διάσημος Ελληναμερικανός καθηγητής της ιατρικής και ηπατολόγος χειρουργός», που θα εγχείριζε το Χριστόδουλο, όταν εκείνος ψυχορραγούσε, και θα του περνούσε φρέσκο συκώτι, και θα του έδινε ζωή και υγεία, και τον τράβηξε μέχρι το Μαϊάμι, με τεράστια έξοδα του Ελληνικού δημοσίου, κι εν τέλει δεν του έκανε τίποτε πέρα από διάγνωση της αθεράπευτης καταστάσεώς του, την ίδια ακριβώς διάγνωση που έκαναν πριν από εκείνον και οι εδώ Έλληνες συνάδελφοί του, τους οποίους υποτίμησε τόσο.

Ο κακόμοιρος ασθενής ήταν ένας απελπισμένος πνιγόμενος, που, για να επιζήσει, «πιανόταν κι από τα μαλλιά του» κατά το λεγόμενο.
Τίποτε το μεμπτό σ' αυτή τη λαχτάρα για ζωή εκ μέρους του ασθενούς. Την έχει ο κάθε θνητός.

Ο Τζάκης όμως είχε τον ευγενή ανθρωπιστικό σκοπό του, που δεν ήταν βέβαια η φύσει αδύνατη διάσωση του Χριστοδούλου.
Και τόπαιξε πολύ αμερικάνικα, παρ' όλο που είναι βέρος Γκραίκο, αναλλοίωτος κι ανεπηρέαστος από κάθε ξενική αμερικάνικη νοοτροπία.
Είχε τον ευγενή σκοπό του.

Με φρέσκο ακόμη το νεοσκαμμένο χώμα στον τάφο του Χριστοδούλου, ο Τζάκης αναγγέλλει ως εθνικός ευεργέτης ότι ιδρύει στην Ελλάδα «Εθνικό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων» στη μνήμη του Χριστοδούλου («Είμαι ο Χριστόδουλός σας»).

Αξιοποιείται για τον ευγενή σκοπό του Τζάκη και το συναισθηματικό και συγκινησιακό στοιχείο της υποθέσεως.
«Θα σας κάνω και ειδικό «Εθνικό Κέντρο», που θα ονομαστεί ασφαλώς...»

ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ «Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ»

όπως λέμε ΤΣΙΠΟΥΡΑΔΙΚΟ «Η ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ»

ή ΞΗΡΟΚΑΡΠΑΔΙΚΟ «ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ»

ή ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟΝ «ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ».

Και στο «Χριστοδούλειον» (όπως λέμε στο «Αρεταίειον») θα τεμαχίζονται ζωντανοί όλοι οι βαριά τραυματισμένοι και αναίσθητοι και ανερώτητοι «δότες οργάνων», που θα προέρχονται από τα ιδιαιτέρως πολλά ελληνικά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα κυρίως.
Από τέτοια δυστυχήματα έχουμε μπερεκέτι. Είμαστε και σε κάτι παραγωγικοί και ασυναγώνιστοι.

Μερικά (μόνο;) ανθρώπινα τεμάχια θα πηγαίνουν και στην Αμερική του Τζάκη για τους εκεί πλουσίους εσχατόγερους που κάνουν σα λιμάρηδες για φρέσκα νεανικά όργανα. Συμβαίνουσι ταύτα και εν Ινδίαις. Και βεβαίως εν πάσαις ταις υπαναπτύκτοις τριτοκοσμικαίς χώραις, που για ένα κομμάτι ψωμί πωλούν και τεμαχισμένα τα παιδιά τους, και βεβαίως ατεμάχιστα τα κορίτσια τους σε Άραβες εμίρηδες σουλτάνους σεΐχηδες και πετρελαιάδες για παλλακίδες των χαρεμιών τους.
Εμπόριο μαύρης σαρκός, εμπόριο λευκής σαρκός, και εμπόριο τεμαχισμένης ζωντανής σαρκός. Διαλέχτε.

Ο «πνευματώδης» Χριστόδουλος με τις άφθονες εξυπνάδες του χρησιμοποιήθηκε και την ώρα που ψυχορραγούσε. Από την πολλή εξυπνάδα του.
Χρησιμοποιήθηκε ως διαφημιστικό του Τζάκη, μια χρήση που θυμίζει την παροιμία «Άλλος τα γένεια του καίγονται κι άλλος το τσιμπούκι του ανάβει».
Θα δήτε και «διάσημους» δημοσιογράφους να στηρίζουν την ίδρυση του ευαγούς «Χριστοδούλειου Κέντρου Μεταμοσχεύσεων» μέχρι και να δηλώνουν ότι εγγράφονται και οι ίδιοι ως «δότες οργάνων».

Επειδή όλοι τους ξέρουν ότι μετά τα 60 του δεν γίνεται κανείς δεκτός ως δότης ούτε οργάνων ούτε καν αίματος.
Και κοκορεύονται άφοβα. Όλοι αυτοί θ' ανάψουν τσιμπούκι. Θα ανάψη πολύ τσιμπούκι.

Οι Αμερικανοί έχουν στην Ελλάδα πολλούς πράκτορες ˙

και δημοσιογράφους
και μητροπολίτες
και καθηγητές θεολογικών σχολών
και αββάδες της ερήμου
και λοιπούς βιοηθικούς κήρυκες του καννιβαλισμού των μεταμοσχεύσεων.
ΖΩΝΤΑΝΕΨΕ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΟΣ Message List



Ένας νέος εγκεφαλικά νεκρός ανέζησε
Κώδικας:
http://www.imgap.gr/file1/sthavmata.html#apostolosgazepis



Μεσα στο αλαλουμ των ημερων αυτων και τον θορυβο που ξεσηκωθηκε με τον εγκεφαλικα νεκρο Αυστραλο νεαρο που τον " παραχωρησε " ο πατερας του, ζωντανο,στα "γερακια" των μεταμοσχευτων γιατρων χωρις να ερωτηθη ο ιδιος, και αφου έπεσαν επανω του και κυριολεκτικα τον κατασπαραξαν και τον αφησαν μόνο τις σαρκες και τα κοκκαλα, ερχονται ξαφνικα και αιφνιδια και πανω στην ωρα τη Θεια επεμβασει, "εγκεφαλικα νεκροι" που ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ και ερχονται για να μας βροντοφωνάξουν οτι οι ΕΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ και οσοι συμμετεχουν στις μεταμοσχευσεις διαπραττουν ωμες και αποτροπαιες δολοφονιες.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΟΥΣ" Ζ Ω Ν Τ Α Ν Ο Υ Σ . =====================================================


Τη Λαμπροτρίτη 17-4-2001 τιμήθηκε με την επιβεβλημένη λαμπρότητα στην Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ Γρίβας η μνήμη των νεοφανών αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης.

Στη γιορτή προσήλθαν ο μαθητής Λυκείου Απόστολος Ιω. Γκαζέπης από την Τερπνή Νιγρίτας Ν. Σερρών με τη μητέρα του Ευσταθία και άλλους συγχωριανούς, και διηγήθηκε ενώπιον του Μητροπολίτου, των στρατιωτικών Αρχών, του Καθηγουμένου της Μονής και προσκυνητών το συγκλονιστικό προσωπικό θαύμα διασώσεως από δυστύχημα.

Ιατρικώς ήταν αδύνατη και η παραμικρή περίπτωση ανανήψεως λόγω του εγκεφαλικού θανάτου που επήλθε μετά από βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Συγγενείς άλλων ασθενών έκαναν προσπάθεια να πείσουν τους γονείς για τη δωρεά οργάνων του! Όμως, η βαθειά πίστη της μητέρας που παρακαλούσε νυχθημερόν επί οκταήμερο τους νεοφανείς Αγίους έξω από την Εντατική συνέβαλε στην ανάνηψη και αποθεραπεία του υιού της, ο οποίος αξιώθηκε να δει και τους Αγίους.

Τη συγκλονιστική διήγηση μαγνητοφώνησε ο διευθυντής του “Ράδιο­Επιλογές” Πολυκάστρου και τη μετέδωσε από τον τοπικό ραδιοσταθμό. Στην ενυπόγραφη καταγραφή του φοβερού συμβάντος η κ. Ευσταθία Γκαζέπη, μητέρα του Αποστόλου, διηγείται τις τραγικές μέρες ως την ανάνηψη του γιου της.

Ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής και της Αγίας Ειρήνης (5-5-2000) ο 17χρονος Απόστολος συγκρούσθηκε με το μηχανάκι του με ένα αυτοκίνητο. Από το Ε. Σ. Υ. Νιγρίτας τον διεκόμισαν επειγόντως στο Νοσοκομείο Σερρών.
Αλλόφρων η μητέρα έσπευσε στο Νοσοκομείο και τον βρίσκει πάνω στο φορείο καθώς τον μετέφεραν για τον αξονικό τομογράφο. Δεν επέτρεψαν στη μητέρα να παρευρίσκεται, μόνο στον κουνιάδο της, στον οποίο μάλιστα είπαν ότι όλα ήταν κατεστραμμένα σαν να είχε πέσει βόμβα στον εγκέφαλό του (!), ήταν εγκεφαλικά νεκρός.

Στον πατέρα του παιδιού τόνισαν ότι, αν κατόρθωναν να σταθεροποιήσουν την πίεση του εγκεφάλου χωρίς επιπλοκή, υπήρχε μια ελπίδα ανάνηψης. Τον είχαν διασωληνωμένο, σε καταστολή. Τα πρώτα τρία εικοσιτετράωρα πολύ κρίσιμα.
Η μητέρα ξημερώθηκε προσευχόμενη στο Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους.
Το πρωί ζήτησε και της έφεραν στο Νοσοκομείο βιβλία θαυμάτων του αγίου Ραφαήλ κι άρχισε να διαβάζει και να παρακαλεί συνέχεια μέρα νύχτα εκ περιτροπής μαζί με όσες συγγενείς και γειτόνισσες συμπαραστέκονταν.
Στα ελάχιστα λεπτά που εισερχόταν στην Μ. Ε. Θ. σταύρωνε το γιό της με λαδάκια από προσκυνήματα διαφόρων Αγίων.

Τον ασθενή παρακολουθούσε ο νευροχειρουργός κ. Βόγας, τον οποίο μετακαλούσε η οικογένεια, καθώς το Νοσοκομείο δεν είχε δικό του νευροχειρουργό.
Στο τρίτο εικοσιτετράωρο, η εγκεφαλική πίεση ανέβηκε, ο εγκέφαλος αιμορραγούσε, το παιδί χανόταν.
Στην απελπισία τους θέλησαν να φέρουν κι άλλο γιατρό, παρ' ότι ο νευροχειρουργός τους διαβεβαίωσε ότι δεν ήταν ζήτημα ιατρικής φροντίδος, αλλά επιδείνωσης της καταστάσεως.
Κάλεσαν τον κ. Νικόλαο Μπασκίνη από την Θεσσαλονίκη.
Και ο νέος γιατρός επιβεβαίωσε την κρίσιμη κατάσταση με τα αιματώματα, ιδίως στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, με αμφίβολη την ανάνηψη.
Υπήρχε μια μηδαμινή ελπίδα να κάνουν χειρουργική επέμβαση.
Οι γονείς συγκατατέθηκαν.

Διαπιστώθηκαν περισσότερα τραύματα από όσα έδειχνε η τομογραφία, ο εγκέφαλος ήταν πρησμένος, άφησαν ανοιχτό το κρανίο και περίμεναν την εξέλιξη.
Το παιδί συνέχισε να βρίσκεται σε κώμα, με μηδανική πρόβλεψη σωτηρίας για τόσο σοβαρή κατάσταση.
Όταν έφυγαν οι νευροχειρουργοί, οι άλλοι γιατροί τους κάλεσαν να τους πουν ότι το παιδί ήταν εγκεφαλικά νεκρό. Παρασκευή βράδυ, 7 μέρες από το δυστύχημα, τα τέστ εγκεφαλικού θανάτου ήταν θετικά.
Η εφημερεύουσα γιατρός τους είπε να πάρουν κουράγιο, τουλάχιστον είχαν άλλο ένα παιδί, δυστυχώς ο Απόστολος έσβηνε, μόνο η καρδιά του κτυπούσε!

Η μάνα του παιδιού με αβάσταχτο πόνο παρακαλούσε τον Κύριο να αναστήσει το παιδί της, όπως ανέστησε το Λάζαρο.
Ένιωσε μέσα της μια φωνή, μια πληροφορία εσωτερική, να μην απελπίζεται, όσο ανάπνεε ο Απόστολος.
Όλο αυτό το διάστημα μέρα νύχτα οι γονείς, οι συγγενείς, οι συμμαθητές, οι γνωστοί προσεύχονταν για τον Απόστολο.
Επικοινώνησαν με το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στην Μυτιλήνη και με το Μοναστήρι μας στη Γρίβα και παρακάλεσαν να μνημονεύεται το όνομα του παιδιού.

Την Τρίτη, που είχε μεσολαβήσει, η μητέρα πήγε στο Ναό της Παναγίτσας στις Σέρρες, όπου ψάλλεται παράκληση στους νεοφανείς Αγίους.
Ο Ιερεύς της έδωσε βιβλίο με θαύματα της αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, διάβασε για την ανάνηψη ενός βαρύτερα τραυματισμένου και πήρε κουράγιο.
Το Σάββατο (13-5-2000), καθώς περίμενε για την ενημέρωση, ένιωσε νέα εσωτερική πληροφορία να κάνει κουράγιο, και το παιδί της θα γιατρευόταν.
Πράγματι, από κείνη τη μέρα άρχισαν κάποια σχετικώς ευνοϊκά σημεία: 7 τεστ εγκεφαλικού θανάτου θετικά, 2 αρνητικά!
Το μεσημέρι βελτιώθηκε περισσότερο η κατάσταση, τα μισά τεστ θετικά τα μισά αρνητικά!
Σημαδιακά ενύπνια στενών συγγενικών προσώπων αναπτέρωναν τις ελπίδες τους για ουσιαστική βοήθεια της Παναγίας και των νεοφανών Αγίων.
Η αδελφή της είδε τους τρεις Αγίους να της παραστέκονται στο διάδρομο έξω από την Εντατική και να της κάνουν ένεση με μια σύριγγα στη σπονδυλική στήλη, λέγοντας:
Πήγαμε μέσα στον Απόστολο, τώρα αυτή χρειάζεται δύναμη.
Και ο μικρός της γιος ο Ηλίας είδε τον αδελφό του να του λέει:
Πάμε να ανάψουμε τα καντηλάκια στο Εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής.
Πράγματι το είπε στη γιαγιά του, πήραν λάδι και πήγαν και τα άναψαν παρακαλώντας για τη ζωή του Απόστολου.

Ο εγκεφαλικά νεκρός, ανέλπιστα για τα ιατρικά δεδομένα, άρχισε να συνέρχεται! Τα τεστ εγκεφαλικού θανάτου ήταν αρνητικά πλέον.

Ξημερώματα εκείνης της μέρας μια άλλη θεία του είδε στον ύπνο της πως της τηλεφωνούσε μια άγνωστη γυναίκα για να της πει ότι ο Απόστολος ξύπνησε. Ποια είσαι εσύ; τη ρώτησε. "Είμαι η αγία Γλυκερία" αποκρίθηκε. Η Αγία γιορτάζει στις 13 Μαΐου!

Στο ενημερωτικό ιατρικό σημείωμα ο νευροχειρουργός κ. Ευάγγελος Βόγας αναφέρει τα εξής: «… Από το ιστορικό που πήρα από τους εφημερεύοντες συναδέλφους, ο ασθενής κατά την άφιξή του στα Εξωτερικά Ιατρεία βρισκόταν σε συγχυτικοδιεγερτική κατάσταση, αλλά είχε επαφή με το περιβάλλον, χωρίς να παρουσιάζει εστιακή νευρολογική σημειολογία. Κατά τη διάρκεια της εξέτασής του στον αξονικό τομογράφο, χρειάσθηκε να διασωληνωθεί, γιατί περιέπεσε σε κωματώδη κατάσταση.
Στην αξονική τομογραφία εγκεφάλου, βρέθηκαν τα εξής: κάταγμα ινιακού οστού αριστερά με υποκείμενη θλάση στο αριστερό ημισφαίριο της παρεγκεφαλίδας, εκτεταμένες αιμορραγικές θλάσεις στον δεξιό μετωπιαίο λοβό και σύστοιχο λεπτό υποσκληρίδιο αιμάτωμα, παρεκτόπιση της μέσης γραμμής προς τα αριστερά και οι δεξαμενές της βάσης του εγκεφάλου ήταν κλειστές.
Αποφασίζεται να αντιμετωπισθεί συντηρητικά και μεταφέρεται στην Μ. Ε. Θ. Τοποθετείται καθετήρας μέτρησης ενδοκράνιας πίεσης, και από την τρύπα που διανοίγεται στην σκληρά μήνιγγα για να τοποθετηθεί ο καθετήρας ενδοπαρεγχυματικά, εξέρχεται ποσότητα του υποσκληριδίου αιματώματος.
Η πρώτη μέτρηση ενδοκράνιας πίεσης είναι 42 mm Hg. Χορηγούνται υψηλές δόσεις πεντοθάλης για πρόκληση βαρβιτουρικού κώματος και η ΕΠ κρατιέται σε φυσιολογικά επίπεδα με ταυτόχρονη χορήγηση μαννιτόλης.
Στις 7. 5. 2000 παρουσιάζει πολυουρία (24 lit/24ωρο βλάβη υποθαλάμου;), αλλά η ΕΠ ελέγχεται και οι κόρες είναι ισομεγέθεις και αντιδρώσες στο φως.
Τις απογευματινές ώρες της 8. 5. 2000, παρουσιάζει αύξηση της ΕΠ, η οποία πολύ δύσκολα ελέγχεται και η δεξιά κόρη δεν αντιδρά στα φωτεινά ερεθίσματα.
Γίνεται επειγόντως νέα αξονική τομογραφία, στην οποία υπάρχουν τα εξής ευρήματα: πολλαπλές αιμορραγικές θλάσεις στο δεξιό μετωπιαίο λοβό και σύστοιχο υποσκληρίδιο αιμάτωμα, αιμορραγικές θλάσεις στον πόλο του δεξιού κροταφικού λοβού και σύστοιχο υποσκληρίδιο αιμάτωμα, παρεκτόπιση της μέσης γραμμής προς τα αριστερά και οι δεξαμενές της βάσης του εγκεφάλου κλειστές.
Στις 9. 5. 2000 η δεξιά κόρη ανοίγει (μυδρίαση δεξιά) και η ΕΠ ανέρχεται στα 35 mm Hg. Μεταφέρεται στο χειρουργείο, όπου γίνεται κρανιοτομία και μερική αφαίρεση του τεθλασμένου δεξιού μετωπιαίου λοβού. Στο τέλος της επέμβασης ο εγκέφαλος σφύζει, η σκληρά μήνιγγα αφήνεται ανοιχτή, ενώ οι κόρες είναι σε μυδρίαση χωρίς αντίδραση στα φωτεινά ερεθίσματα… »

Στις 12. 5. 2000 γίνονται οι δοκιμασίες εγκεφαλικού θανάτου και είναι όλες θετικές.
Στις 13. 5. 2000 η μυδρίαση των κορών υποχωρεί και παρουσιάζουν αντίδραση στο φως.
Σταδιακά μέχρι 16. 5. 2000 ο ασθενής παρουσιάζει δικές του αναπνοές, αντιδρά στις βρογχοαναρροφήσεις, παρουσιάζει μασητικές κινήσεις και προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια του.
18. 5. 2000: έχει επαφή με το περιβάλλον, εκτελεί εντολές, κινεί και τα τέσσερα άκρα». * * *

Όταν συνήλθε τελείως, παρουσίαζε μόνο ένα πρόβλημα στο αριστερό χέρι, λόγω του πολλαπλού τραυματισμού και των επεμβάσεων κατά τη διάρκεια θεραπείας στη Μ. Ε. Θ. Δεν μπορούσε να ανοίξει τα δάκτυλά του και είχε υπαισθησία. Επισκέφθηκαν αρκετούς γιατρούς. Ο νευρολόγος κ. Ηλίας Τσορλίνης (Εργαστήριο Κλινικής Νευροφυσιολογίας) συμπέρανε: «διάχυτη εκφύλιση του ωλενίου νεύρου ΑΡ στο αντιβράχιο, κάτω από το ύψος της έκφυσης του κλάδου για τον ωλένιο καμπτήρα του καρπού, χωρίς να υπάρχει το εστιακό block αγωγιμότητας».

Ένα βράδυ ο ίδιος ο Απόστολος είδε τον διάκονο άγιο Νικόλαο να λέει απευθυνόμενος στον πατέρα του:
— "Πήγατε σε τόσους γιατρούς· σε μένα γιατί δεν ήρθατε;"
— "Πως θα το κάνεις εσύ καλά;" ρώτησε ο πατέρας
— "Ξέρεις εσύ!" απάντησε ο aγιος.

Σε δεύτερο ενύπνιό του ο Απόστολος είδε πως βρέθηκε ο ίδιος σ' ένα εκκλησάκι και στο τέμπλο ήταν η κεφαλή του αγίου Ραφαήλ.
Ο ίδιος δίσταζε να πλησιάσει.
Τότε εμφανίστηκε ολόκληρος ο aγιος, του είπε πόσες φορές είχε εκκλησιαστεί τον τελευταίο καιρό, έπειτα του έπιασε το χέρι λέγοντας μια προσευχή, και με το άγγιγμα αυτό το χέρι πήρε μια λάμψη.

Σε λίγο καιρό αποκαταστάθηκε τελείως!


Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου