Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

ΑΗΔΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ.

ΑΗΔΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ.

O μητροπολιτης Αρκαλοχωριου της Κρητης Ανδρεας και ο καθηγητης Χαραλαμπος Ανδρεοπουλος απο τη Λαρισα κινουμενοι και οι δυο στο ιδιο μηκος της διαδρομης τους, ριχνουν βολες εναντιον του μακαριστου αρχιεπισκοπου Ιερωνυμου που αφησε εποχη και εγραψε ενδοξη ιστορια σε δυσκολη χρονικη περιοδο της πατριδας μας και της Εκκλησιας μας.
 Ζωντες στην επομενη ιστορικη περιοδο και εμεις και καμνοντας καποιες απλες συγκρισεις με τους επομενους του Ιερωνυμου αρχιεπισκοπους, βλεπουμε να διαζωγραφιζεται απο  μονο του, το πορτραιτο ενος Γιγαντα, με τρεις νανους.
Δεν θα αποδομηθη ποτε ο Ιερωνυμος Κοτσωνης αλλα θα μεινη στην συγχρονη ιστορια ως μια φωτεινοτατη εκκλησιαστικη προσωπικοτητα που θα τον νοσταλγουν και οι επομενες γενεες, οπως τον νοσταλγουμε και εμεις που τον γνωρισαμε και που ζουμε στην παναθλια εκκλησιαστικη πραγματικοτητα των παναθλιων ημερων μας.

2 σχόλια:

  1. Αγαπητέ κ. Τσολογιάννη,

    την λέξη «αποδόμηση» την οποία χρησιμοποιεί στον άρθρο του ο πανοσιολογιώτατος αρχιμ. π. Ειρηναίος Μπουσδέκης, εκδότης του (ιδρυθέντος υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Αττικής κυρού Νικοδήμου Γκατζιρούλη) περιοδικού «Ελεύθερη Πληροφόρηση» και εις το υπ΄ αριθμ. 354 τεύχος αυτού (σελ. 6), υποστηρίζοντας ότι ο Σεβ. Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέας (με το άρθρο του στην «Καθημερινή») και εγώ (με τη διατριβή και το βιβλίο μου) «αποσκοπούμε να αποδομήσουμε την μεγάλη ηγετική μορφή της Εκκλησίας, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, στιγματίζοντάς τον ως αντικανονικό», την λέξη, λοιπόν, αυτή («αποδόμηση»), έχω συχνά χρησιμοποιήσει στο βιβλίο μου («Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση», εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, [Μάϊος] 2017), όπως π.χ. στη σελ. 311, όπου, μεταξύ των πολλών άλλων σημαντικών για το ζήτημα γεγονότων, αναφέρονται και τα εξής:

    << (…) Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης υπήρξε ο μόνος εκ των 29 εκλεγέντων επί Ιερωνύμου, ο οποίος καθ’ όλην την εξαετία (1967-1973) ήλεγξε με δριμύτητα τις ενέργειες του τότε Αρχιεπισκόπου, με κορυφαία την αντίδρασή του στο θέμα της αντικανονικής συγκροτήσεως της Δ.Ι.Σ.: ήταν εκείνος ο οποίος, μαζί με τον Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο (Νικολάου), προσέφυγε τον Νοέμβριο του 1972 στο Σ.τ.Ε. και προκάλεσαν τον Απρίλιο του 1973 την έκδοση της υπ’ αριθμ. 1175/13.04.1974 αποφάσεως του ανωτάτου δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε παράνομη η συγκρότηση της Δ.Ι.Σ. με αποτέλεσμα να κλονισθεί συθέμελα το οικοδόμημα του Ιερωνύμου. Ήταν αυτοί οι οποίοι, κυριολεκτικά, αποδόμησαν το αντικανονικό σύστημα διοικήσεως που επεχείρησε να επιβάλλει ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, το «Ιερωνύμειον σύστημα, το επινοηθέν επί τω σκοπώ συγκεντρώσεως όλης της εκκλησιαστικής εξουσίας εις το πρόσωπον ενός…» (βλ. παραπομπή 69: εις Βλάχου, Ιεροθέου, «Οικουμενικό Πατριαρχείο και Εκκλησία της Ελλάδος, κλπ., σ. 364), όπως υποστήριζε ο Μητροπολίτης Φλωρίνης καταπολεμώντας με σφοδρότητα αυτό το «σύστημα» (…).

    Μετά την απόφαση του Σ.τ.Ε. και την εν συνεχεία απόφαση της Ιεραρχίας για συγκρότηση της Δ.Ι.Σ. κατά τα εκκλησιαστικώς κεκανονισμένα (πρεσβεία αρχιερωσύνης, εξ ημισείας συμμετοχή ιεραρχών από Παλαιά Ελλάδα και Νέες Χώρες), ο Ιερώνυμος θα απωλέσει τον έλεγχο του διαρκούς διοικητικού οργάνου της Εκκλησίας και θ’ αρχίσει γι’ αυτόν η αντίστροφη μέτρηση, με κατάληξη την υποβολή της παραιτήσεώς του τον Δεκέμβριο του 1973. Από τη στιγμή αυτή ανοίγει ο δρόμος για την ανάρρηση στον αρχιεπισκοπικό θρόνο του από Ιωαννίνων Σεραφείμ. (βλ. παραπομπή 70: Σε στιγμές εντάσεως ανάμεσα στον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ (Τίκα) και τον μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο (Καντιώτη), στη συνεδρίαση της Ιεραρχίας του 1979, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος (Νικολάου) υπερασπίζοντας τον Φλωρίνης θα υπενθυμίσει στον Αρχιεπίσκοπο: «Μακαριώτατε θα πρέπει να θυμάσαι πως εκεί που κάθεσαι, στη θέση του Ιερωνύμου, σε έφερε το Συμβούλιο της Επικρατείας μετά τις δικές μας προσφυγές που αν δεν τις κάναμε το 1973 όχι μόνο ο Ιερώνυμος θα ήταν ακόμη Αρχιεπίσκοπος, αλλά και πολλοί άλλοι αδελφοί δεν θα βρίσκονταν σ’ αυτήν την αίθουσα…», βλ. εφημ. «Μακεδονία», 26.09.1979, σσ. 1 και 13)...>>.

    (συνεχίζεται...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (η συνέχεια…)

    * Αναφορικώς, με την άποψη του π. Ειρηναίου ότι ο Σεβ. Αρκαλοχωρίου και εγώ, με τις θέσεις και τις δικές μας απόψεις για τον μακαριστό Ιερώνυμο τον «στιγματίζουμε ως αντικανονικό», θα παρατηρήσω απλώς ότι σχετικός χαρακτηρισμός («αντικανονικός» για τον Ιερώνυμο) ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος. Διατυπώθηκε από τα διοικητικά της όργανα στον Μάρτιο του 1974 με βάση το σκεπτικό το οποίο αναλύει διεξοδικώς ο Σεβ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος εις το προσφάτως (επανα-) κυκλοφορήσαν (Φεβρουάριος 2017) πόνημά του, το υπό τον τίτλο «Η αλήθεια δια το “Εκκλησιαστικόν Ζήτημα» (εκδόσεις «Βιβλίο και Εικόνα» της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων, σσ.80). Για το εν λόγω πόνημα, το οποίο μάλιστα κυκλοφορήθηκε ως «πόνημα πνευματικά ωφέλιμο και λίαν ενημερωτικό περί του εκκλησιαστικού ζητήματος της περιόδου 1967-1974» και εις το οποίο ο Σεβ. Καλαβρύτων k. Aμβρόσιος από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα περιγράφει, αναλύει και σχολιάζει τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ως «αντικανονικό», δεν έχω πληροφορηθεί αν υπήρξε παρομοία αντίδρασις εκ μέρους του π. Ειρηναίου Μπουσδέκη… (υπήρξε άρα γε;..)

    (Εις ό,τι με αφορά, αναφορικώς με την χρήση χαρακτηρισμών, εις την υποσημ. 16 (σελ. 29) του βιβλίου μου αναφέρω ότι: << Η κανονικότητα ή αντικανονικότητα ενός οργάνου διοικήσεως στον εκκλησιαστικό χώρο, όπως, εν προκειμένω της «Αριστίνδην» Συνόδου του 1967, μιας εκκλησιαστικής πράξεως ή ενός εκκλησιαστικού προσώπου (Επισκόπου ή οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας ή βαθμού κληρικού) κρίνεται από την Εκκλησία. Οι χρησιμοποιούμενοι στην παρούσα διατριβή παρόμοιοι χαρακτηρισμοί (περί κανονικότητος ή αντικανονικότητος) απορρέουν από τις ισχύουσες σχετικές συνοδικές αποφάσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος – μετά κριτικής προσεγγίσεως οσάκις τούτο κρίνεται αναγκαίο.>>).

    Αυτά επί του παρόντος, ως μια πρώτη περιληπτική απάντηση για το ποιοι και πως αποδόμησαν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και ποιοι τον έκριναν και χαρακτήρισαν ως «αντικανονικό». Προς τον αρχιμ. π. Ειρηναίο θα αποσταλεί αναλυτική απάντηση εις τα εφ΄ όλης της ύλης ζητήματα που θέτει μέσω του άρθρου του, η οποία θα σας κοινοποιηθεί προκειμένου οι αναγνώστες του ιστολογίου σας να έχουν μια αμφίπλευρη ενημέρωση ώστε να εξαγάγουν και οι ίδιοι τα δικά τους συμπεράσματά.

    Σας ευχαριστώ.


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου