Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Οντως, πρωτοφανης ΕΚΠΛΗΞΙ. Ο Αλεξανδρος, ( εγω τον ονομασα Αετο), διηνυσε 530 Χιλιομετρα για να ρθη να κοινωνηση απο τον Αποτειχισμενο απο τους συγχρονους Σατανικους Αιρετικους και την συγχρονη Φρικαλεα Παναιρεσι του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΜΟΥ, αρχιμανδριτη πατερα Ευθυμιο Τρικαμηνα.

Ο Αλεξανδρος, ( εγω τον ονομασα Αετο), διηνυσε 530 Χιλιομετρα για να ρθη να κοινωνηση απο τον Αποτειχισμενο απο τους συγχρονους Σατανικους Αιρετικους και την συγχρονη Φρικαλεα Παναιρεσι του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΜΟΥ, αρχιμανδριτη πατερα Ευθυμιο Τρικαμηνα.


 Ημων των Αποτειχισμενων - απο τις Αηδιαστικες Παναιρεσεις των ημερων μας - το Πολιτευμα,
εν Ουρανοις υπαρχει.


Αφιερωμα ιδιαιτερα στον Αετο Αλεξανδρο της Αθηνας αλλα και στους οπου γης αποτειχισμενους απο τους Απεχθεις απο τον Θεο Αιρετικους και τις Συχαμερες Αιρεσεις των ημερων μας και εντειχισμενους στους Αγιους του Θεου, κατα τον Αγιο Μαρκο τον Ευγενικο.




Μας θελγουν τα Ιμαλαϊα....

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

ΣΗΜΕΡΑ ο πατηρ Ευθυμιος ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ και παλι εδω στη Μακεδονια μας, για να μας κοινωνηση το ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΨΙΧΙΟΝ..

ΣΗΜΕΡΑ ο πατηρ Ευθυμιος ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ και παλι εδω στη Μακεδονια μας, για να μας κοινωνηση των Αχραντων Μυστηριων, το ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΨΙΧΙΟΝ.







Ο ιερομοναχος πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας ΣΗΜΕΡΑ Σαββατο 1 Αυγουστου της Προοδου του Τιμιου Σταυρου και της Αγιας Σολομονης και των επτα Μακαβαιων Παιδων θα τελεση την Θεια Λειτουργια στον ιερο ναο του Αγιου Μαρκου του Ευγενικου στην Σουρωτη Θεσσαλονικης για να μας κοινωνηση των Αχραντων Μυστηριων, το ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΨΙΧΙΟΝ.

Αληθεια, υπαρχει μεγαλυτερη χαρα απο αυτην την μεγαλη χαρα, μεγαλυτερη δυναμι απο αυτην την απειρων διαστασεων δυναμι, μεγαλυτερη ευτυχια, απο αυτην την απεραντη ευτυχια να ενωθουμε με τον Κυριο και Θεο μας; 




Δέσποινα του κόσμου, 
ελπίς 
και προστασία των πιστών…

Στα πρωτα Πανθρησκειακά βήματα, ξεσηκώθηκαν οι Ορθόδοξοι, ακολούθησε θύελλα διαμαρτυριών που κατέληξε σε Διακοπή Μνημοσύνου των δραστών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να επιβραδύνουν την Οικουμενιστική τους πορεία! Σήμερα, παρά το όργιο Οικουμενιστικών ενεργειών, παρά την ξεκάθαρη διακήρυξη κακοδοξιών, ή σιωπούμε ή απαντάμε με χαρτοπόλεμο!



ΕΞΩΜΟΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ ΣΕ ΤΖΑΜΙ!!!

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο
ΠΑΤΡΙΑΡ. ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
ΠΟΥ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ
 ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ!!!
Του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Απόσπασμα ἀπὸ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ, Ιανουάριος 1960, αρ. φυλ. 223
 
ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΗ!
«Εἴ τις κληρικὸς ἤ λαϊκὸς εἰσέλθοι εἰς συναγωγὴν
Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ
καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω» (ΞΕ΄ Ἀποστολ. Κανὼν)
Ἐκκλησιαστικὰ
     Ὅταν πρὸ μηνὸς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας μετὰ τῆς ἀκολουθίας αὐτοῦ περιώδευε τὰς χώρας τῆς Μ. Ἀνατολῆς πρὸς ἐπίσκεψιν τῶν ἱστορικῶν Πατριαρχείων Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας καὶ Ἀλεξανδρείας, πολλαὶ εἰδήσεις ἐδημοσιεύοντο εἰς τὰς πολιτικὰς ἐφημερίδας σχετικῶς μὲ τὸ ταξείδιον αὐτὸ καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ ταξειδίου. Ἀλλʼ ἐξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ τῆς πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.
Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος, ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί.
Καὶ γνωρίζομεν μὲν ἐξ ἄλλων περιπτώσεων ὅτι ὁ νῦν Οἰκουμ. Πατριάρχης διὰ λόγους πολιτικῆς σκοπιμότητος προβαίνει ἑκάστοτε εἰς διαφόρους ὑποχωρήσεις ἀπέναντι τῶν Ὀθωμανῶν ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, ὡς π.χ. ἡ ἐπιμνημόσυνος δέησις ὑπὲρ τῶν τεθνεώτων Τούρκων ἐν τῶ Πατριαρχικῶ Ναῶ, ἥτις προεκάλεσε δικαίως τὴν ἀγανάκτησιν καὶ τὸν αὐστηρὸ ἔλεγχο τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου πατρὸς Φιλοθέου Ζερβάκου, (ἴδε Ἐγερτήριον Σωτήριον Σάλπισμα σελ. 23), ἀλλὰ νὰ φθάση ὁ Πατριάρχης μέχρι τοῦ σημείου νὰ εἰσέλθη γυμνόπους καὶ προσευχηθῆ μὲ τοὺς σεΐχας, αὐτὸ θεωροῦμεν ἡμεῖς ἀπίστευτον. Μόνον ἐξωμότης Πατριάρχης θὰ ἠδύνατο νὰ πράξη κάτι τέτοιο! Διὰ τοῦτο φρονοῦμεν καὶ ἡμεῖς, καθὼς γράφει καὶ τὸ περιοδικὸν «Ἡ Ὀρθόδοξος σκέψις» ὅτι πρόκειται περὶ παρεξηγήσεως τῶν ἀνταποκριτῶν τῶν ἐφημερίδων, προελθούσης ἐκ τῆς, ὡς μὴ ὄφειλεν, ἐπισήμου ἐπισκέψεως τοῦ ἀρχαιολογικοῦ τεμένους τοῦ Ὀμάρ. Ἀλλʼ ἐν τοιαύτη περιπτώσει, ἐπειδὴ διὰ τῶν ἐφημερίδων ἡ εἴδησις διεδόθη εις τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης καὶ ἐπῆλθε μέγας σκανδαλισμὸς τῶν ψυχῶν, ἐπιβάλλεται εἰς τὸ Πατριαρχεῖον νὰ προβῆ εἰς ἐπίσημον ἀνακοινωθέν, δημοσία διαψεῦδον ὅτι ὁ Πατριάρχης συμπροσευχήθη εἰς τὸ τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Ὁσονδήποτε καὶ ἐὰν ἡ διάψευσις αὐτὴ στοιχίζη εἰς τὸν Οἰκουμ. Πατριάρχην, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ γίνη καὶ νᾶ δημοσιευθῆ τόσον εἰς τὸ ἐπίσημον δελτίον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ «Ἐκκλησία», ὅσον καὶ εἰς τὰ δημοσιογραφικὰ ὄργανα τοῦ Πατριαρχείου, τὴν ἐφημερίδα «Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας» καὶ τὸ περιοδικὸν «Ἡ Ὀρθοδοξία». Ἐὰν ἡ διάψευσις δὲν γίνη, ἕνα νέον ἐρωτηματικὸν θὰ προστεθῆ εἰς τὰ τόσα ἐρωτηματικά, τὰ ὁποῖα ἡ τακτικὴ τοῦ Πατριαρχείου κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἀπέναντι τῶν ἀλλοπίστων καὶ ἀλλοδόξων δημιουργεῖ.
Ἡ Ὀρθόδοξος συνείδησις ἀσφυκτιῶσα ἀναμένει τὴν ἐκ τῶν Πατριαρχικῶν χειλέων δημοσίαν διάψευσιν, ἵνα ἀναπνεύση καὶ δοξάση τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, ὅτι τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ὑποκλίνονται πρὸ τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ!
·     Η ΕΙΔΗΣΗ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ.
·     ΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ;
·     ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ, ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΥΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
·     Τώρα ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται, βλέπει τὰ ἐγκληματά του, ἀλλὰ ἐν τῷ Ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια. Περιμένει τὴν σκληρὴ τιμωρία του. ΑΣ ΜΗ ΞΕΓΕΛΙΩΜΑΣΤΕ, ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ· Δὲν θὰ ξεφύγει κανένας μας ἀπὸ τὸ αἰώνιο Δικαστήριο.

Η υπομονή στους πειρασμούς, προέρχεται από την γνησιότητα της Πίστεως! (Αγ. Γρηγοριος ο Παλαμας).

Η υπομονή στους πειρασμούς, προέρχεται από την γνησιότητα της Πίστεως!

(Αγ. Γρηγοριος ο Παλαμας).




 
 
«Ένα κείμενο που πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας. Ιδιαίτερα όσοι αυτόν τον καιρό πιέζονται από θλίψεις, όσοι απελπίζονται και νιώθουν απόγνωση.
 
 
Ο άγιος Γρηγόριος ερμηνεύει και αυτή τη διήγηση με την αναγωγική μέθοδο. Ιστορικά αυτή αποτελεί έκθεση του θαύματος της ηρέμησης των κυμάτων, ηθικά όμως υποδηλώνει την μέσω των πειρασμών τελειοποίηση της πίστεως, ενώ αναγωγικά παριστάνει τη δυσκολία του έργου των Αποστόλων στον εθνικό κόσμο.
 
 
Ο Ιησούς Χριστός ανάγκασε τους μαθητές να μπουν στο πλοίο και να μεταβούν στην απέναντι όχθη πριν από αυτόν. Αφού έθρεψε προηγουμένως σωματικά τις πέντε χιλιάδες, αποστέλλει τώρα τους μαθητές στην τρικυμιώδη θάλασσα των Εθνικών, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, αντιμετωπίζοντας παντός είδους πειρασμούς.
 
 
Η γνησιότητα της πίστεως στον Θεό χαρίζει υπομονή στους πειρασμούς, και αυτή πάλι τελειοποιεί την πίστη. Οι άνθρωποι βέβαια λυπούνται για τους πειρασμούς, που έπρεπε να χαίρονται, και «παρ’ εμού», λέγει ο ομιλητής, «ταύτην μάλιστα ζητείτε την άνεσιν των σωματικών πειρασμών, ης εγώ μάλλον καταφρονήσας προς ύμας ήλθον συμπάσχειν υμίν αιρούμενος». Ήταν περίοδος θλίψεως των Θεσσαλονικέων, πιθανώς λόγω πολιορκίας».



1. Ο αδελφόθεος Ιάκωβος λέγει, «να το θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη χαρά εάν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς». Δεν είπε απλώς να "χαίρεσθε", αλλά «να το θεωρήσετε μεγάλη χαρά», παραινώντας όχι να είναι κανείς αναίσθητος προς τα οδυνηρά πράγματα, γιατί αυτό είναι αδύνατο, αλλά εισηγείται να θεωρεί επικρατέστερο τον θεάρεστο λογισμό. Είπε, «κάθε χαρά», δηλαδή τέλεια, μέγιστη, ανελλιπή, και μάλιστα όταν οι πειρασμοί είναι ποικίλοι. Γιατί; Επειδή με την υπομονή των πειρασμών γυμναζόμαστε και γινόμαστε και δοκιμώτεροι στα σχετικά με τον Θεό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και αναγνωριζόμαστε ως ευδόκιμοι. Γιατί αυτό λέγει και η Σοφία Σολομώντος για τους αγίους· «ότι υπέβαλε ο Θεός αυτούς σε δοκιμασίες και τους βρήκε άξιους του εαυτού του».
Αρα λοιπόν δεν είναι γι' αυτούς ο πειρασμός αυτός άξιος κάθε χαράς; Αυτό αφού είπε και ο Θεός προς τον Ιώβ, τον απάλλαξε από τη λύπη για τον πειρασμό, λέγοντας· «νομίζεις ότι για άλλο λόγο σε μεταχειρίσθηκα έτσι, και όχι για να αποδειχθείς δίκαιος;». Τί ήθελε να του πει με αυτό; Σε μεταχειρίσθηκα έτσι, για να δοκιμάσω την πίστη σου προς εμένα, σε ευεξία, σε καλή φήμη και ευπορία, και φάνηκες δίκαιος, συμπεριφερόμενος ως προς αυτά σύμφωνα με το θέλημά μου, προς εμένα που σου τα πρόσφερα, διαχειριζόμενος και διοικώντας αυτά όπως εγώ ήθελα· σε μεταχειρίσθηκα έτσι, για να δοκιμάσω την πίστη σου σε μένα, σε καχεξία, σε αδοξία, σε απορία, και φάνηκες δίκαιος, λέγοντας· «αν δεχθήκαμε τα αγαθά από τα χέρια τού Κυρίου, τα κακά δεν θα τα υπομείναμε;».
2. Από πού λοιπόν προέρχεται η υπομονή στους πειρασμούς; Από τη γνησιότητα της πίστεως στον Θεό. Ώστε οι πειρασμοί είναι μέσα δοκιμασίας των πιστών. Γι' αυτό ο αδελφός τού Κυρίου Ιάκωβος, αφού μας παρήγγειλε να χαιρόμαστε όταν περιπέσομε σε πειρασμούς, πρόσθεσε· «η δοκιμασία της πίστεώς σας επεξεργάζεται υπομονή, και η υπομονή», λέγει, «ας έχει έργο τέλειο». Κανένα, λέγει, από τα έργα της αρετής να μη κολοβώσεις, περιερχόμενος σε μαλθακότητα από την επίθεση των πειρασμών, αλλά μαζί με την υπομονή ας υπάρχει σε σένα και η τελειότητα
της αρετής. Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν πετυχαίνει την τελείωσή του μόνο με τα ακούσια, αλλά πρέπει να συνυπάρχουν και τα εκούσια, που είναι η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η αγάπη προς τον Θεό και αναμεταξύ μας, και τα όσα ακολουθούν αυτήν, γιατί και αυτά μας χρειάζονται για την τελείωση, γι' αυτό ο θείος αυτός απόστολος γράφοντας προς εμάς προσθέτει· «και η υπομονή ας έχει τέλειο έργο, για να είσθε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να υστερείτε σε τίποτε», εννοώντας αυτό ακριβώς, ότι, αν θέλετε να δείχνετε τέλεια την προς τον Θεό πίστη σας, όχι μόνο να υποφέρετε γενναία πάσχοντας εξωτερικά, αλλά και οι ίδιοι από μόνοι σας να πράττετε τα θεάρεστα, έστω και αν είναι επίπονα· γιατί η πράξη και το πάθος, όταν συνεργάζονται μεταξύ τους για το αγαθό, παρέχουν στον άνθρωπο την κατά Θεόν τελείωση.
3. Πώς όμως δεν είπε, "να χαίρεσθε όταν πράττετε την αρετή", αλλά «όταν είσθε σε πειρασμούς»; Γιατί το να ασκούμε την αρετή εξαρτάται από μας και βρίσκεται στην εξουσία μας, το να περιπέσομε όμως στους πειρασμούς δεν εξαρτάται από μας. Επειδή όμως χωρίς αυτούς δεν υπάρχει τελείωση ή φανέρωση τής προς τον Θεό πίστεως, εκείνος που τρέχει προς την τελείωση τής πίστεως, όταν περιπέσει σε πειρασμούς, θα χαρεί που βρήκε το μέσο με το οποίο θα επιπετύχει την τελείωση. Γιατί στους τέλειους ως προς την πίστη για τη φανέρωση της τελειότητάς τους συμβάλλουν ωφέλιμα οι πειρασμοί, το πλέον θαυμαστό όμως είναι ότι όταν συμβεί να ρθουν τελειοποιούν και τους ατελείς, πράγμα που γίνεται φανερό και από τα λόγια τού ευαγγελίου που αναγνώσθηκε σήμερα.
4. Ας τα παρουσιάσομε όμως αυτά από την αρχή στην αγάπη σας. «Τον καιρό εκείνο ανάγκαζε ο Ιησούς τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να τον μεταφέρουν στην απέναντι όχθη, μέχρις ότου απολύσει τα πλήθη, και αφού απέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί ιδιαιτέρως». Και ερω­τούμε· ποιόν «εκείνον τον καιρό»; Όταν έθρεψε πέντε χιλιάδες ανθρώπους, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά, με πέντε άρτους και δύο ψάρια, και χόρτασαν τόσο πολύ, ώστε να γεμίσουν και δώδεκα κοφίνια με τα περισσεύματα των κλασμάτων, όπως ακούσαμε στις εκκλησίες την περασμένη Κυριακή (Την ογδόη Κυριακή Ματθαίου 14, 14-22).
5. Θα μπορούσε ίσως να απορήσει κανείς, για ποιο λόγο ανά­γκαζε τους μαθητές να μπουν στο πλοίο. Μπορούμε βέβαια να πούμε, ότι προγραμμάτιζε και τα στη συνέχεια, σπεύδοντας προς τα έργα τα οποία ήρθε να τελέσει πάνω στη γη. Εγώ όμως, γι' αυτό θα απορούσα, αν δεν τους ανάγκαζε. Επειδή δηλαδή εκείνος ήθελε να προβάλει σε όλους τον εαυτό του με τα έργα υπόδειγμα κάθε καλού, έδειξε βέβαια πως πρέπει κανείς να συναναστρέφεται τα πλήθη προς ωφέλεια των ψυχών και των σωμάτων, υπολειπόταν όμως να δείξει και πως πρέπει συνευρίσκεται με τον Θεό, το να προσηλώνει δηλαδή το νου του σ’ αυτόν απαλλαγμένο από όλα τα επίγεια· πολύ βέβαια συμβάλλει σ’ αυτό η μόνωση και ερημία και η κατ’ αυτήν ησυχία. Επειδή λοιπόν ήταν καιρός να διδάξει και αυτό, ότι είναι καλό η ερημία και ηρεμία, η προσευχή και η μόνωση, και γι' αυτό έπρεπε να ανεβεί στο όρος, ώστε να προσευχηθεί μόνος, και οι μαθητές επιθυμούσαν να είναι μαζί τους αδιάκοπα, και δύσκολα δέχονταν ν’ αποσπασθούν από εκείνον, πώς θα ανέβαινε μόνος στο όρος αν δεν τους ανάγκαζε να μπουν στο πλοίο και να το οδηγήσουν στην απέναντι όχθη;
6. Πρέπει όμως να προσέξομε εδώ και κάτι άλλο· όπως δηλαδή τώρα, αφού θεράπευσε και δίδαξε και έθρεψε το πλήθος με θαυμαστό τρόπο, απολύοντάς τους και ανεβαίνοντας στο όρος, ανάγκασε τους μαθητές να παραδώσουν τους εαυτούς τους στη θά­λασσα και στα κύματα, έτσι ύστερα, αφού με την ενανθρώπησή του θεράπευσε τη φύση μας, τη δίδαξε και την έθρεψε με τον εαυτό του, αφήνοντάς μας σωματικά και ανεβαίνοντας στον ουρανό, έστειλε τους μαθητές σ’ όλο τον κόσμο, με άλλα λόγια στην αλμυρή, επειδή είναι γεμάτη από πειρασμούς, θάλασσα των εθνικών, σαν με σκάφος, με το ευαγγέλιο και την κατ’ αυτό Εκκλησία, με το οποίο παραδόθηκαν στους πειρασμούς. Και όχι μόνο τους έστειλε, αλλά και τους ανάγκασε. Εάν κάποιος γνωρίζει τα σχετικά με τον Ιωάννη τον αγαπημένο από τον Χριστό θεολόγο, εάν κάποιος γνωρίζει γιατί επιτράπηκε η σχετικά με τον θάνατο του Στεφάνου θλίψη και ο διωγμός που ακολούθησε εκείνην, θα καταλάβει τί εννοώ· πράγματι δεν ήθελαν οι Απόστολοι να βγουν από τα Ιεροσόλυμα, αλλ' επειδή αναγκάσθηκαν από τον διωγμό, διασπάρθηκαν στον κόσμο, και έτσι εκπλήρωσαν την αποστολή.
7. Και δεν αναγκάσθηκαν απλώς να διαπλεύσουν την κοσμική θάλασσα, μέσα στην οποία υπάρχει κάθε θλίψη και κάθε είδος πειρασμού, αλλά και να προχωρήσουν πέρα από αυτήν, δηλαδή να νικήσουν και να βρεθούν πέρα από τους πειρασμούς με τη νίκη. Όμως δεν το κατόρθωσαν χωρίς τον Ιησού· γιατί λέγει· «το πλοίο ήδη βρισκόταν στο μέσο της θάλασσας βασανιζόμενο από τα κύματα· γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος». Δεν ήταν τότε περισσότερο αντίθετος σ’ αυτούς ο άψυχος άνεμος, όσο ήταν ο Δομετιανός και ο Τραϊανός και ο Νέρων αργότερα· ή καλύτερα αυτοί βέβαια και οι παρόμοιοι είναι άγρια κύματα εγειρόμενα φοβερά εναντίον τής Εκκλησίας, ενώ ο αντίθετος άνεμος που τους ταρακουνά και τους αναστατώνει είναι το πνεύμα της πονηρίας, ο αντικείμενος για πάντα στην Εκκλησία του Χριστού διάβολος. «Κατά την τέταρτη όμως», λέγει «φυλακή της νύχτας πήγε προς αυτούς ο Ιησούς περπατώντας πάνω στη θάλασσα», δηλαδή μετά την ένατη ώρα της νύχτας· γιατί οι νυχτοφύλακες συνήθιζαν να διαιρούν το διάστημα της νύχτας σε τέσσερα διαδοχικά τμήματα, ώστε, σύμφωνα με τις ισημερίες, η αρχή της τέταρτης φυλακής να είναι αρχή της δέκατης ώρας της νύχτας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Οι ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ του Γιεχωβα και διαστρεβλωτες τωβ Γραφων ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΘΗΚΑΝ...

 


ΑΝΟΙΓΜΑ
«Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη».—Ματθαίος 24:14.



Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ—ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Διαβάστε την Αγία Γραφή στο Διαδίκτυο

Μάρτυρες του Ιεχωβά—Ποιοι Είμαστε;

Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων από εκατοντάδες έθνη και γλώσσες, ενωμένοι με κοινούς στόχους. Θέλουμε πάνω από όλα να δίνουμε τιμή στον Ιεχωβά, τον Θεό της Αγίας Γραφής και Δημιουργό των πάντων. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να μιμούμαστε τον Ιησού Χριστό και είμαστε περήφανοι που λεγόμαστε Χριστιανοί. Όλοι μας αφιερώνουμε τακτικά χρόνο για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να μάθουν για την Αγία Γραφή και τη Βασιλεία του Θεού. Επειδή δίνουμε μαρτυρία μιλώντας για τον Ιεχωβά Θεό και τη Βασιλεία του, είμαστε γνωστοί ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αν και πολλοί μας αποκαλούν «Ιεχωβάδες» ή «Ιεχωβίτες», εμείς δεν αποδεχόμαστε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, τους οποίους θεωρούμε ανάρμοστους.
Περιηγηθείτε στον ιστότοπό μας. Διαβάστε την Αγία Γραφή στο Διαδίκτυο. Μάθετε περισσότερα για εμάς και τις πεποιθήσεις μας.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Ο πατηρ Ευθυμιος και παλι εδω στη Μακεδονια μας, για να μας κοινωνηση τον Θειον Μαργαριτην.

Ο πατηρ Ευθυμιος και παλι εδω στη Μακεδονια μας, για να μας κοινωνηση τον Θειον Μαργαριτην.







Ο ιερομοναχος πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας μεθαυριο Σαββατο 1 Αυγουστου της Προοδου του Τιμιου Σταυρου και της Αγιας Σολομονης και των επτα Μακαβαιων Παιδων θα τελεση την Θεια Λειτουργια στον ιερο ναο του Αγιου Μαρκου του Ευγενικου στην Σουρωτη Θεσσαλονικης για να μας κοινωνιση τον Θειον Μαργαριτην.

Αληθεια, υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια, απο αυτην την ευτυχια;

"Μη δώτε τα άγια τοις κυσι". Αποκλείονται της Θ. κοινωνίας παντελώς οι αιρετικοί και οι ακοινωνήτοι! Μια απάντηση στις συκοφαντίες περί "Εξουσίας της Θ. Μεταλήψεως"!

"Μη δώτε τα άγια τοις κυσι". 

Αποκλείονται της Θ. κοινωνίας παντελώς οι αιρετικοί και οι ακοινωνήτοι! 

Μια απάντηση στις συκοφαντίες περί "Εξουσίας της Θ. Μεταλήψεως"!



Προχθὲς δημοσιεύτηκε στὸ ἱστολόγιο «ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» ἕνα κείμενο ἀναφερόμενο στὸ γνωστὸ πόνημα τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτη «Περὶ συνεχοῦς Μεταλήψεως», ψέγον τὴν ἀκραία θέση ποὺ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν κάποιοι, δηλ. τὴν τριήμερη νηστεία ἐλαίου πρὶν τὴν Θ. Κοινωνία.
Κάποιος πολέμιος τοῦ «Πηδαλίου» καὶ τῶν . Κανόνων βρῆκε ἀφορμή, ἀναρτώντας τὸ κείμενο αὐτό, νὰ τὸ σχολιάσει χύνοντας καὶ πάλι χολή κατὰ τῶν ἀποτειχισμένων μὲ τίτλο: "ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ ΤΟ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ".
[Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ σήμερα, δημοσιεύοντας ἕνα ἀκόμα ἀκατανόητο, συκοφαντικὸ καὶ διαστρεβλωτικὸ τῶν θέσεών μας σχόλιο! Σχόλιο παραληρηματικό, σιβυλλικό, χωρὶς λογική, εἱρμὸ καὶ συνοχή, κατανοητὸ μόνο στοὺς “ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος” στοὺς ὁποίους ἀνήκει καὶ ἀπρόσιτο στοὺς πολλούς].
Εἶναι ὁ Ἀμέθυστος, ποὺ ἔχει χωρίσει τοὺς Ἁγίους σὲ κατηγορίες, ποὺ θεωρεῖ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη δεύτερης κατηγορίας Ἅγιο, ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος δὲν συμφωνεῖ μὲ τὶς φιλοσοφικές του «φωτισμένες» θεωρήσεις περὶ ἐξομολογήσεως, κι ἔτσι θέτει τὸν ἑαυτό του ὑπεράνω τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Ἱ. Κανόνων. Εἶναι αὐτὸς ποὺ θεωρεῖ ὅτι τὸ «Πηδάλιο» ἀποτελεῖ μιὰ ἀτυχὴ στιγμὴ τοῦ Ἁγίου καὶ ὅτι ὅσοι ἀποτειχίστηκαν ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας· ὅτι οἱ ἀποτειχισμένοι στηρίζονται σὲ κανόνες καὶ τοὺς ἐφαρμόζουν κατὰ γράμμα, ἐνῶ αὐτὸς στὶς Ἐντολές, παρότι μὲ ἑκατοντάδες σελίδες καὶ ἀναρτήσεις ἡ ἀναφορά μας εἶναι στὶς Ἐντολὲς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Του, τὶς ὁποῖες διερμηνεύουν οἱ Θεῖοι καὶ Ἱεροὶ Κανόνες (κατὰ τοὺς Ἁγίους Μ. Βασίλειο, ἅγιο Νικόδημο κ.λπ.) καὶ τοὺς ὁποίους αὐτὸς καταφρονεῖ.
Ἀποφεύγουμε νὰ σχολιάσουμε τὰ γεμάτα “ἥξεις ἀφήξεις” «θεοφώτιστα» κείμενά του, ἀλλὰ θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ ἕνα του σχόλιο σήμερα, γιὰ κάποιους ποὺ μᾶς τὸ ζητοῦν, χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσουμε κι ἐμεῖς τὶς ὕβρεις καὶ αἰσχρολογίες ποὺ μεταχειρίζεται στὸ ἱστολόγιό του. (Ἔνδειξη φωτισμοῦ κι αὐτές, ποιοῦ τάχα πνεύματος;).
Εἶναι, βέβαια, σίγουρο πὼς θὰ βρεῖ κάποιες νεφελώδεις καὶ βαρύγδουπες δικαιολογίες ἢ θὰ παρουσιάσει μονοσήμαντες ἑρμηνεῖες ἁγιογραφικῶν κειμένων καὶ πώς, ἀντὶ μιᾶς καλοπροαίρετης κριτικῆς, θὰ συνεχίσει τὶς συκοφαντίες καὶ τὴν σπίλωση τῶν Ἀποτειχισμένων, κατηγορώντας γιὰ αἵρεση αὐτοὺς ποὺ προσπαθοῦν (παρὰ τὶς ἀδυναμίες τους) νὰ ἐφαρμόσουν τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τὶς ὁποῖες αὐτὸς (ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ παραθέτουμε) διαστρέφει κακοδοξώντας, ἀφοῦ δείχνει νὰ πιστεύει πὼς ἀποτελεῖ τὸν ὑπέρτατο κριτὴ τῶν πάντων καὶ τὴν τελευταία αὐθεντία τοῦ Χριστιανισμοῦ τῆς ἐποχῆς μας!
Τὸ σχόλιό του εἶναι τὸ ἑξῆς:
 «ΣΧΟΛΙΟ: Αυτή η αίρεση είναι ο κληρικαλισμός. Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ. Σ' αυτή τήν υποχθόνια αίρεση κατέληξαν καί οι αποτειχισμένοι, παλαιοί καί νέοι, λόγω ανυπακοής. ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΔΩΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ. Ο Ιερεύς δίνει  σέ όλους αλλά δέν τόν λαμβάνουν όλοι καί δέν είναι ίδιος γιά όλους. Σήμερα κυκλοφορεί η πλάνη ότι επειδή ο αγιασμός τών δώρων δέν είναι τού ιερέως δέν μπορεί νά τόν δώσει σέ οποιονδήποτε. Εχει ευθύνη. Δυστυχώς γιά τούς πλανεμένους ο ιερεύς κάνει μόνο τήν θυσία. Τά υπόλοιπα ανήκουν στόν Κύριο. Από τό θράσος αυτής τής εξουσίας σήμερα οικουμενιστές καί μή φτάνουν καί στήν επινόηση νέων δογμάτων καί στήν ανακήρυξη νέων θεών. Η αδιαφορία μας γιά τήν αλήθεια τής πίστεως άρχισε νά μάς κοστίζει πολύ ακριβά.
Αμέθυστος».
Γιὰ νὰ δοῦμε, ὅμως (παραβλέποντας τὸ σκοτεινὸ ὕφος τοῦ σχολίου του): ἀποτελεῖ δεῖγμα «ἐξουσίας τῆς Θείας Μεταλήψεως καὶ Αἵρεση −ὅπως μᾶς κατηγορεῖ− ἡ φροντίδα τῶν εὐλαβῶν ἱερέων νὰ μεταδίδουν τὴν Θ. Κοινωνία κατὰ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, συναισθανόμενοι καὶ συνειδητοποιοῦντες τὴν εὐθύνη τους; Ἀποτελεῖ πλάνη ἡ τήρηση τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ;
Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἐφιστοῦν τὴν προσοχή μας −ἀκολουθοῦντες τὸν λόγο τοῦ Κυρίου− νὰ μὴ δημοσιεύουμε «βεβήλοις ἀκοαῖς καὶ ψυχαῖς τὰ θεῖα».
Ἄρα, πόσο πιὸ προσεκτικὸς πρέπει νὰ εἶναι ὁ ἱερεὺς ὅταν μεταδίδει τὸ ἴδιο τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου;
Καταδικάζει ὁ θεολόγος Γρηγόριος τὴν κατάπτωση νὰ «ρίπτουμε τὰ ἅγια τοῖς κυσί, καὶ βάλλομεν τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, βεβήλοις ἀκοαῖς καὶ ψυχαῖς τὰ θεῖα δημοσιεύοντες» (Λόγος Β΄ Ἀπολογητικὸς τῆς εἰς τὸν Πόντο φυγῆς…)
Ὁ Μ. Ἀθανάσιος γράφει: «…ὁ Κύριος παρήγγειλε “μὴ δῶτε τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Οὐ χρὴ γὰρ τὰ μυστήρια ἀμυήτοις τραγῳδεῖν, ἵνα μὴ Ἕλληνες μὲν ἀγνοοῦντες γελῶσι, κατηχούμενοι δὲ περίεργοι γενόμενοι σκανδαλίζωνται. ἀλλὰ καὶ ὅμως ποῖον ἢ ποῦ ἢ παρὰ τίσι κατέαγεν ποτήριον;…» (Μ. Ἀθανασίου, Ἀπολογητικὸς δεύτερος). Καὶ ἀλλοῦ:
«Τοῖς ἔχουσι πόθον ἀκούειν λάλει τὰ συμφέροντα, ἐὰν δὲ ἀκούῃ καὶ μὴ ποιῇ, μηδὲν λάλει. Λέγει γὰρ ὁ Κύριος· “μὴ δῶτε τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Κύνας γὰρ καὶ χοίρους ἀποκαλεῖ ὁ Θεὸς τοὺς ἐν ἀτίμῳ βίῳ διάγοντας· μαργαρῖται γὰρ τίμιοί εἰσιν οἱ τοῦ Θεοῦ λόγοι τοῖς ἀξίοις μόνοις διδόμενοι» (Μ. Ἀθανασίου, Περὶ παρθενίας).
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός γράφει «προκειμένου ειδικώς περί του μυστηρίου της θείας ευχαριστίας: “επεί γαρ εξ ενός άρτου μεταλαμβάνομεν οι πάντες, έν σώμα Χριστού και έν αίμα και αλλήλων μέλη γινόμεθα, σύσσωμοι Χριστού χρηματίζοντες. Πάση δυνάμει τοίνυν φυλαξώμεθα, μη λαμβάνειν μετάληψιν αιρετικών, μήτε διδόναι· μη δώτε γαρ τα αγία τοις κυσίν, ο Κύριος φησι, μηδέ ρίπτετε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, ίνα μη μέτοχοι της κακοδοξίας και της αυτών γενώμεθα κατακρίσεως. Eι γαρ πάντως ένωσίς εστί προς Χριστόν και προς αλλήλους, πάντως και πάσι τοις συμμεταλαμβάνουσιν ημίν κατά προαίρεσιν ενούμεθα· εκ προαιρέσεως γαρ η ένωσις αύτη γίνεται, ου χωρίς της ημών γνώμης· “πάντες γαρ εν σώμα εσμεν”, ότι εκ του ενός άρτου μεταλαμβάνομεν, καθώς φησιν ο θείος Απόστολος», Εκδ. Ορθ. Πίστεως 4, 13. MPG. 94, 1153 (Καρμίρη Ἰ., "Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, Μυστηριακή κοινωνία μετά των Ρωμαιοκαθολικών", τόμ. Β', Αθήνα 1953, σελ. 1000-1008.). -Δὲς καὶ Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς Ἀντίοχον Δ, [Περὶ τοῦ μὴ κοινωνεῖν αἱρετικοῖς]).
Στὸ παρακάτω κείμενο, τώρα, ὁ Μ. Βασίλειος εἶναι ἀπολύτως σαφής· ὁ ἱερέας πρέπει νὰ προσέχει σὲ ποιούς μεταδίδει τὰ μυστήρια [Κάτι ποὺ πολλοὶ Ἁγιορεῖτες ὡς ἕνα σημεῖο τὸ ἐφαρμόζουν, καί, ὅταν προσέρχονται ἄγνωστοι ἐπισκέπτες, τοὺς ρωτοῦν, πρὶν κοινωνήσουν, τὸ ὄνομά τους κι ἂν ἔχουν ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὴν Θ. Κοινωνία. Ἀντίθετα οἱ περισσότεροι ἱερεῖς στὶς ἐνορίες, μεταδίδουν τὴν Θ. Κοινωνία σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ προσέρχονται (Μουσουλμάνους, Βουδιστές, Παπικοὺς κ.λπ. ), παρὰ τὴν προειδοποίηση π.χ. ποὺ κάναμε σὲ ἱερεῖς, ὅτι ἐκκλησιαζόμενοι (κυρίως μαθητές) εἶναι ἄλλου δόγματος ἢ θρησκείας!].
Γράφει ὁ Μ. Βασίλειος: «Ἄξιον σεαυτὸν ποίησον τῶν ἱερῶν κανόνων· μὴ συλλειτούργει οὓς ὁ κανὼν ἀπωθεῖται. Ὅρα οὖν τίνι παρέστηκας, πῶς ἱερουργεῖς καὶ τίσι μεταδίδως. Ὅρα μὴ ἐπιλάθῃ τῆς δεσποτικῆς ἐντολῆς καὶ τῆς τῶν ἁγίων ἀποστόλων·Mὴ δῶτε γάρ, φησί, τὰ ἅγια τοῖς κυσί, καὶ τοὺς μαργαρίτας μὴ βάλητε ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”· …μὴ παραδῶς τὸν Υἰὸν τοῦ Θεοῦ εἰς χεῖρας ἀναξίωνΒλέπε τοὺς βουλομένους λαμβάνειν δωρεὰν ἐν τοῖς οἴκοις πῶς δίδωςΤοῖς δὲ τῆς θείας μεταλήψεως ἀξίοις μεταδίδου δωρεάν, ὡς καὶ αὐτὸς ἔλαβες· οἷς οἱ θεῖοι κανόνες οὐκ ἐπιτρέπουσι μὴ μεταδώσης» (Μ. Βασιλείου, Παραγγελία πρὸς ἱερεῖς).
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γράφει: «…ἴδωμεν δὲ καὶ τὰ ἑξῆς. “Mὴ δῶτε γάρ, φησί, τὰ ἅγια τοῖς κυσί, μηδὲ ρίψητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων”. Ὁ μὲν οὖν Χριστὸς καὶ ἐν προστάγματος τάξει τὴν ἐντολὴν δέδωκεν· ἡμεῖς δὲ ὑπὸ κενοδοξίας καὶ φιλοτιμίας ἀλόγου καὶ τοῦτο τὸ πρόσταγμα ἀνετρέψαμεν, ἀνθρώπους φθόρους καὶ ἀπίστους καὶ μυρίων γέμοντας κακῶν ἁπλῶς καὶ ἀνεξετάστως εἰς τὴν τῶν μυστηρίων παραδεχομένοις κοινωνίαν, καὶ πρὶν ἢ τῆς οἰκείας γνώμης δοῦναι βάσανον ἀκριβῆ, πάντα τὸν περὶ δογμάτων αὐτοῖς ἐκκαλύπτοντες λόγον, καὶ τὰ προπύλαια οὔπω δυνηθέντας ἰδεῖν ἀθρόως εἰς τὰ ἄδυτα ἄγοντες… Καὶ οὐκ ἐπὶ τῶν ἄλλων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν τὴν φρικωδεστάτην ταύτην παραβλέπομεν ἐντολήν, ἡνίκα ἂν τῶν ἀθανάτων μυστηρίων δέοι μετασχεῖν, μετὰ τῆς ἐγκειμένης ἡμῖν ἀκαθαρσίας τε καὶ ἀναισχυντίας τοῦτο ποιοῦντες πολλάκις» (Χρυσοστόμου Ἰωάννου, Πρὸς Δημήτριον Μονάζοντα, Περὶ Κατανύξεως).
Ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλο κείμενο ὁ Μ. Βασίλειος ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ τοῦ ἱερέως σὲ ποιούς μεταδίδει τὰ μυστήρια:
«Καὶ μὴ ὑποκρίνου, μηδὲ μεταδίδῳς τὸ θεῖον σῶμα ὅπου οὐ χρή. Σεαυτὸν ἄξιον ποίησον τῶν ἱερῶν κανόνων, καὶ συλλειτούργει ὡς οἱ κανόνες ἀπόθενται. Ὅρα οὖν πῶς παρίστασαι τῇ ἁγίᾳ τραπέζῃ, καὶ πῶς ἱερουργεῖς, καὶ τίνος μεταδίδως, καὶ πῶς καταστέλλεις· ὅρα οὖν, μὴ ἐπιλάθη τὰς δεσποτικὰς ἐντολὰς καὶ τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν τὰς παραδόσεις· φησὶ γάρ· «Μὴ δοτὲ τὰ ἅγιά τοῖς κυσί, μηδὲ ρίπτετέ τοὺς μαργαρίτες μου ἔμπροσθεν τῶν χοίρων». Ὅρα οὖν καὶ σύ, μὴ φόβῳ ὑπαχθῇς ἀνθρωπίνῳ, καὶ παραδώσῃς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἰς χεῖρας ἀναξίων· ἀλλὰ μὴ ἐντραπῇς τινα τῶν ἐνδόξων τῆς γῆς, ἀλλὰ μηδὲ αὐτῶν τῶν τὸ διάδημα φορούντων πτοηθῇς ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ ὅτε ἱερουργήσαις. Βλέπε τοὺς βουλομένους τὰ δῶρα μεταλαμβάνειν ἐν τοῖς οἴκοις· σὺ ὄψει, ὅτι καὶ ὑπὸ γυναικῶν χαρίζονται, ἀλλὰ καὶ ἀναξίων. Ὅρα οὖν, ὡς οἱ θεῖοι κανόνες καὶ αἱ σύνοδοι τῶν ἁγίων Πατέρων ἐπεκύρωσαν· οὕτω πράττε, καὶ μὴ μεταδίδῳς ἀναξίοις ἢ λαϊκοῖς, παρὰ ἐπιστρέψαι αὐτοὺς τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει. Οὐαὶ δὲ τοῖς μεταδιδοῦσιν αὐτοῖς! …Ταύτην τὴν παράδοσιν ἐὰν φυλάξῃς, ὦ ἱερεῦ, σώσεις σεαυτόν, καὶ οὓς μέλλεις διδάσκειν» (Μ. Βασιλείου, Λόγος περὶ Καταστάσεως ἱερέων).
Ἀλλὰ καὶ σὲ σχετικὴ μελέτη τοῦ καθηγητῆ Α.Π.Θ. π. Νικοδήμου Σκρέττα, μελετητῆ τῶν Κολλυβάδων, παρουσιάζονται παρόμοια κείμενα τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου καὶ ἄλλων, ἀλλὰ καὶ ὁ σχολιασμὸς τοῦ π. Νικοδήμου, διὰ τῶν ὁποίων ἀποδεικνύεται ἡ κακοπιστία καὶ ἡ πλάνη τοῦ Ἀμέθυστου. Γράφει ὁ π. Νικόδημος σὲ ἕνα σημεῖο:
«Πέραν τῶν ἀπολύτως ἀναγκαίων ὅρων γιὰ τὴν δυνατότητα συμμετοχῆς στὴν εὐχαριστία, ὅπως ἡ ἰδιότητα τοῦ πιστοῦ καὶ τετελειωμένου μέλους τῆς συνάξεως…, ἡ βέβαιη καὶ ἀκράδαντη πίστη ὅτι διὰ τῆς κοινωνίας μετέχει στὴ ζωοποίηση τοῦ ἀληθοῦς ἀχράντου σώματος καὶ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ τέλεση τοῦ μυστηρίου ὀρθοδόξως ἀπὸ τὴ μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἀποκλειομένων παντελῶς τῶν αἱρετικῶν, σχισματικῶν καὶ ἀκοινωνήτων, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες σημαντικὲς γενικὲς καὶ εἰδικὲς προϋποθέσεις γιὰ τὴν εὐχαριστιακὴ συμμετοχὴ τῶν πιστῶν» (Σκρέττα Νικόδημου, Ἀρχιμ., «Ἡ Θ. Εὐχαριστία καὶ τὰ προνόμια τῆς Κυριακῆς κατὰ τὴ διδασκαλία τῶν Κολλυβάδων» σελ. 95-97).
Καὶ εἶναι μὲν ἀλήθεια ὅτι «ποτὲ δὲν ταυτίσθηκε ὑποχρεωτικὰ ἡ προσέλευση στὴν εὐχαριστία μὲ ὑποχρεωτικὴ προσέλευση στὴν ἐξομολόγηση» σὲ «κάθε εὐχαριστιακὴ προσέλευση» (ὅπ. παρ., σελ. 102-103), ὁπωσδήποτε ὅμως, «ἡ ἄδεια καὶ εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ πατρός… θεωρεῖται ἀναγκαία» (ὅπ. παρ. σελ. 104). Γράφει ὁ ἅγιος Νικόδημος: «…καθαρθέντες πρότερον μὲ τὴν πρέπουσαν προετοιμασία τῆς ἐξομολογήσεως τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῆς συγχωρήσεως τῶν ἐχθρῶν καὶ τῆς ἀποδιώξεως τοῦ μίσους…, οὕτως ἂς προσέλθωμεν εἰς τὰ θεῖα μυστήρια…» (ὅπ. παρ.,  σελ. 107).
«”Ἡ τάξις εἶναι αὐτή: Νὰ μελίζεται ὁ ἅγιος ἄρτος εἰς κάθε λειτουργίαν καὶ νὰ πηγαίνουν οἱ πιστοί, ὅσοι δὲν κωλύονται, νὰ μεταλαμβάνουν”» (Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Περὶ συνεχοῦς μεταλήψεως, σελ. 54). «Τὴν θέση αὐτή… ὁ Νικόδημος στηρίζει ἐπαρκῶς στοὺς μυσταγωγοὺς Νικόλαο Καβάσιλα καὶ Συμεὼν Θεσσαλονίκης (ὅπ. παρ. 331).
«Ὅσο συχνότερα μεταλαμβάνει αὐτὸ τὸ ἅγιο αἷμα, τόσο συχνότερα μεταλαμβάνει αὐτὴν τὴν ἴδια τὴ ζωή. Ὅσο ὅμως μακρύνει τὴ μετάληψη, τόσο μακρύνεται καὶ ἀπὸ τὴ ζωή» (ὅπ. παρ. 343). «Ὅποιος δὲν κοινωνεῖ, μὴ κωλυόμενος, δὲν ἑορτάζει Πάσχα ἀληθινό. Ἀλλὰ καὶ ὅσοι πνευματικοὶ ἐμποδίζουν, ἀντὶ νὰ προτρέπουν, τὰ πνευματικά τους τέκνα νὰ μετέχουν συχνὰ καὶ πασχάλια στὰ εὐχαριστιακὰ δῶρα γίνονται παραβάτες τῶν ἱερῶν κανόνων» (ὅπ. παρ. 346).
«Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι οὔτε ὁ Νεόφυτος ὁ Καυσοκαλυβίτης ἀπαιτεῖ τὴν ἀνεξέλεγκτη, ἰδιόγνωμη, ἀδιάκριτη καὶ ἀπροϋπόθετη καθημερινὴ μετάληψη. Προτροπή του εἶναι νὰ κοινωνοῦν…, ὅταν ἀνεπιτίμητοι παρίστανται στὴ σύναξη» (σελ. 360). Και, ὡς γνωστόν, τὰ ἐπιτίμια τίθενται ἀπὸ τοὺς πνευματικούς! Οἱ ὁποῖοι καὶ κοινωνοῦν τοὺς πιστούς!
Καὶ ἀλλοῦ ὁ ἅγιος Νικόδημος λέγει: «…τάξις καὶ νόμος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νὰ μεταλαμβάνουν οἱ εὑρισκόμενοι χριστιανοὶ εἰς τὴν θείαν λειτουργίαν, ὅσοι δὲν εἶναι ὑπὸ κανόνα» (Σκρέττα, σελ. 405).
«Οἱ ἱερεῖς δὲν εἶναι ἰδιοκτῆτες, οὔτε καταχραστὲς τῶν οἰκονομουμένων γιὰ τὸν λαὸ θείων μυστηρίων, γι’ αὐτὸ, κατὰ τὸν Νικόδημο Ἁγιορείτη, “ὅσοι ἱερεῖς δὲν μεταλαμβάνουσι τοὺς μετ’ εὐλαβείας καὶ πίστεως προσερχομένους χριστιανοὺς εἰς τὴν θείαν κοινωνίαν, ὡς φονεῖς κρίνονται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ”» (Σκρέττα, σελ. 407).
Αὐτὰ πρὸς τὸ παρόν!
Σημάτης Παναγιώτης

ΞΟΡΚΙΣΜOΣ ΜΕΘΥΣΟΛΑΓΝΕIΑΣ

ΞΟΡΚΙΣΜOΣ ΜΕΘΥΣΟΛΑΓΝΕIΑΣ

Στο αγαπητό, μαχητικό και συναδελφικό μου Ιστολόγιο «Αποτείχιση και Πατερική Παράδοση» διάβασα το παρακάτω υπέροχο απόσπασμα κειμένου του πατρός Ευθυμίου:
http://paterikiparadosi.blogspot.com.au/2015/07/blog-post_57.html


Προς “αντι-Οικουμενιστές: Αυτό που ονομάσατε «παναίρεση», δεν είναι κάτι μικρό, αφού ανατρέπει το παν!
Εἶναι ἐπίσης σημαντικό, καί πρέπει νά τονισθῆ, αὐτό τό ὁποῖο ἀναφέρει ἑρμηνευτικά ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (σὲ κείμενο τοῦ ἀπ. Παύλου):
«Καὶ οὐκ εἶπεν, Ἐὰν ἐναντία καταγγέλλωσιν, ἢ ἀνατρέπωσι τὸ πᾶν, ἀλλά, Κἂν μικρόν τι εὐαγγελίζωνται παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα, κἂν τὸ τυχὸν παρακινήσωσιν, ἀνάθεμα ἔστωσαν».
Νομίζω, πατέρες, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός, διά νά ὀνομασθῆ εὐστόχως ἀπό ἐσᾶς καί ἀπό ἄλλους πολλούς «παναίρεσι», δέν ἀλλοιώνει κάτι «μικρόν ἤ τό τυχόν» ἀπό τό εὐαγγελικό κήρυγμα, ἀλλά ἀνατρέπει τό πᾶν.


π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς

Έλαβα έπειτα και προωθημένο σχόλιο του σαχλού Αμεθύστου:
 

«Μεγάλη σύγχυση προωθεί ο άνθρωπος. Σέ ποιόν απευθύνεται; Οι μόνοι αντι-Οικουμενιστές είναι οι παλαιοημερολογίτες καί τά αδέλφια τους οι αποτειχισμένοι. Συνεχίζουν νά υπάρχουν ορθόδοξοι, φίλε. Δέν είναι η εκκλησία οι Επίσκοποι καί οι Παπάδες, όπως προπαγανδίζεις. Οπως καί οι αποτειχισμένοι λιποτάχτησαν από τό σώμα τής εκκλησίας έτσι καί οι Οικουμενιστές θά αποσχισθούν από τήν Ορθοδοξία. Γιά νά μπορούν νά επιστρέψουν όταν μετανοήσουν. Ορθοδοξία δέν είναι ούτε ο άσωτος ούτε ο πρεσβύτερος. Είναι ο Πατήρ, φίλε βασανισμένε. Δέν έχουν διάκριση σήμερα οι χριστιανοί καί τό πανηγυρίζεις. Αλλά καί τά πανηγύρια έχουν ένα τέλος. Είχαμε τούς αληθινούς χρισιανούς, οι αληθινοί ορθόδοξοι μάς έλειπαν. “Ανατρέπει” τό πάν, δέν τό ανέτρεψε. Εσείς τό ανατρέψατε ήδη, χωρίς υπομονή, σάν νά τό επιθυμούσατε. Σάν νά σάς βάραινε η ορθή πίστη καί θέλατε κάτι πιό γρήγορο γιά τήν αναγνώριση καί τήν δόξα. Αναρχικοί καί ιδιοτελείς σάν τόν Ιούδα. 

AMEΘYSTOS»

ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΑΜΕΘΥΣΤΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ:


Τελικά αποδεικνύεται πως αυτοί οι αθεράπευτα ερεθιστικοί τύποι, οι λίαν σιχαμεροί και μοχθηροί “Αμέθυστοι” (διότι δεν είναι ένας αλλά τέσσερεις και σε λίγο θα σας αποκαλύψουμε τα ονόματά τους) διακατέχονται από το πωρωτικό σύνδρομο ψυχοδιανοητικών συγχύσεων και κομπλεξικοτήτων της “αντι-οικουμενιστικής” τους μπόχας.
Φιγούρες σκοτεινές, καρικατούρες τσαρλατανιστικές που προάγουν το σκότος με φλασάκια σεισμικών δονήσεων στο διαταραγμένο τους είναι. Στο μεθύσι τους απάνω φωτογραφίζουν άριστα την εσωτερική τους κένωση και συνάμα αποκαλύπτουν την πνευματική τους διαφθορά, την καταθλιπτική τους μιζέρια.


Εκθιάζουν και διαφημίζουν συστηματικά την αεννάως λοιδορίζουσα ασέβεια που διακυβερνά και διασαλεύει το ανεγκέφαλο γεμάτο ρωγμές κρανίο. Ηδονίζονται ψυχοσωματικά να προκαλούν σύγχυση με συσπάσεις ξαφνικού, υστερικού γέλωτα, οι καραγκιόζηδες της διαπλοκής, και συστρατεύονται σα ξελιγωμένοι βρυκόλακες του διαδυκτίου και δραπέτες ψυχιατρείου, ενδεδυμένοι με ζουρλομανδία διασαλεύσεως των εννοιών και αξιών που μηχανεύονται να σπιλώσουν.


Είναι οι μαγαρισμένοι, οι μουτζουρωμένοι, οι αείποτε σουρωμένοι στο καπηλειό του κατσικοκέρατου «εξαποδώ», καπηλεύοντες τον αγώνα και εχθρεύοντες αυτό που δεν μπορούν να φθάσουν.


Είναι οι αλεπουδίσιοι λιποτάχτες της αληθείας, οι συνωμότες της διαβολής. Οι προπαγανδιστές του δειλόσπορου συμβιβασμού και αιωνόβιοι άσωτοι δίχως επιστροφή. Τολμούν και καλούν εμάς να επιστρέψουμε στο δικό τους εξέραμα και να πιούμε από το μολυσμένο κρασί της παναιρετικής συνυπαρξίας.


Είναι οι πανηγυριτζίδες της ηττοπάθειας και περικεφαλαιοφόροι της ανέσπερης βλακείας που σας βαραίνει και σας περιδιαβαίνει βεβαρημένη αβαρία στα βλαμμένα μονοπάτια της πλάνας αυτοπροβολής, της αμέθυστης οίησης, της ζωντόβολης αλαζονείας και αρρωστημένης διαδυκτιακής σας δόξας.


Είστε σεις οι κακόβουλοι και υστερόβουλοι Αμέθυστοι. Κι ενώ κρέμεστε ήδη από την Αμέθυστη αγχόνη με υποπόδιο των ποδών σας τον πύρινο ποταμό, φτύνετε κατάμουτρα τον Χριστό κι αυτό ‘ναι το δικό σας “ευχαριστώ”, αχάριστα αποβράσματα της ΕΓΩλατρίας!

Νικολαος Πανταζης Θεολογος

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ 

ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΡΜΑΝΟ

 



Η πικρή ελληνική αλήθεια και μάλιστα από ένα Γερμανό! 

Η Γερμανία του 1953 όταν της χαρίστηκε το χρέος και η Ελλάδα του 2015 όταν δεν της χαρίζεται το χρέος.


Ανάμεσα στις χώρες που τότε χαριστήκαν στην Γερμάνια ήταν κύριε Σόιμπλε και η μικρή και καταπονημένη από τον πόλεμο Ελλάδα.
 
Η αλήθεια αυτή αποκτά ξεχωριστή αξία όταν λέγεται δημόσια από ένα Γερμανό σε ένα από τα μεγαλύτερα γερμανικά τηλεοπτικά κανάλια.


Σε μια Γερμανία που η ηγεσία της ξεχνά το παρελθόν της και ακόμα δεν αναγνωρίζει τις πολεμικές αποζημιώσεις που χρωστά στην χώρα μας και το χειρότερο, προπαγανδίζει στον γερμανικό λαό ότι οι Έλληνες είναι απατεώνες και κλεφτές, υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις.



ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΘΕΜΕΛΙΩΘΗ ΜΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΟΚ;

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΓΝΩΡΙΣΤΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΘΕΜΕΛΙΩΘΗ ΜΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΟΚ;


Απόσπασμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ»φυλ. 386, Ιουνίου-Ιουλίου 1977 Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ELLAS EOK ιστ

«…Αντιληφθήκατε, παρακαλώ τον κίνδυνο;  

Είναι κίνδυνος που απειλεί αυτήν τούτην την υπόστασιν του Ελληνικού Έθνους, το οποίο διακρίνεται εν μέσω λαών δια τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εθνικής ταυτότητος του. 
Εκδιώκεται το θρησκευτικόν μάθημα από τα σχολεία των άλλων κρατών της Ε.Ο.Κ; 
Πρέπει να εκδιωχθεί και από το ιδικόν μας εκπαιδευτικό πρόγραμμα. 
Εισάγεται εκεί ως μάθημα αναγκαίον η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας; 
Πρέπει να εισαχθεί και εδώ. 
Εγκρίνεται εκεί το αυτόματο διαζύγιο; 
Και εδώ πρέπει να εγκριθεί. 
Εψηφίσθη εκεί ως νόμιμος πράξη η αμβλωση; 
Και εδώ πρέπει να ψηφισθεί. 
Απαλλάσσονται πάσης ποινικής και ηθικής ευθύνης οι ομοφυλόφιλοι; 
Και εδώ πρέπει να γίνει το ίδιο. 
Εις όλα πρέπει να συμπορευώμεθα με την Ε.Ο.Κ. Η νομοθεσία πρέπει να εκσυγχρονισθεί συμφώνως προς τα πρότυπα της Ε.Ο.Κ.  

Έτσι η Ελλάς, δεμένη πλέον εις το άρμα της Ε.Ο.Κ., κινδυνεύει να χάσει την ηθική και θρησκευτική της ταυτότητα και να γίνει αγνώριστος. 

Όχι Έλλην, αλλὰ Ευρωπαίος, αυτό εἶναι το ιδανικό των νεωτέρων Ελλήνων, οι οποίοι έχουν θαμβωθεί από τα «κάλλη» της Ε.Ο.Κ.

Και μόνο δια τον κίνδυνο αυτό της αλλοιώσεως του χαρακτήρα της Ελλάδος έπρεπε ν᾽ αποκρουσθεί η ένταξις. 

Με την ἐλεύθερη είσοδο αισχρών εραστών του μαμωνά, ανθρώπων τυχοδιωκτών, αμοραλιστών, υλιστών και αθέων, η Ελλάς, η προσφιλής μας Πατρίς, κινδυνεύει να γίνει «Γαλιλαία των εθνών»

Και να ομιλήσωμε σαφέστερα, θα γίνει ἡ Ελλάς διεθνές πορνείον.

 Ποιός τίμιος άνθρωπος ενοικιάζει, και με υπέρογκα ακόμη μισθώματα, το πτωχικόν του σπίτι, δια να γίνει οίκος ανοχής; 

Και πως θα επιτρέψουμε, αυτός ο μικρός οίκος, ο οποίος εθεμελιώθη με τα αίματα των προγόνων μας, να γίνει διεθνής οίκος ανοχής; 

  Και αν ακόμη η Ε.Ο.Κ. επρόκειτο να στρώσει τους δρόμους μας με χρυσόν και να ικανοποιήσει όλας τας υλικάς επιθυμίας και ανάγκας μας, και πάλι δεν θα επιτρέπετο να δεχθώμεν την ηθικήν κατάπτωση και το “ξεπούλημα”».  

Προτιμότερο πτωχοί με τον Χριστό, παρά εκατομμυριούχοι με τον διάβολο!

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου