Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ΩΣΑΝΝΑ, ΩΣΑΝΝΑ, ΩΣΑΝΝΑ,

.... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ,

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,


ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ, ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ.





Μη φοβάσθε, έχετε προλάβει να μας τρελάνετε, εσείς, κ. Αμβρόσιε!




Δυστυχῶς ὅπως ἐκτιμᾶ ὁ Καλαβρύτων ἐπιβεβαιώνονται οἱ περὶ ὁμοφυλοφιλίας ἀντι-Εὐαγγελικὲς θέσεις τοῦ Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα ποὺ συζητήθηκαν στὴν «Μικτὴ Ἐπιτροπὴ» στὸ Σάμπεζυ, παρόντων τοῦ Δημητριάδος Ἰγνατίου καὶ Μεσσηνίας Χρυσοστόμου!
  Πηγή: "Ρομφαία"
     Δελτίο Τύπου εξέδωσε πριν από λίγο η Ιερά Μητροπόλη Καλαβρύτων που αφορά τις εργασίες της Μικτής Επιτροπής για την προετοιμασία της Μεγάλης Συνόδου, καθώς και για τα τελευταία δημοσιεύματα αλλά και διευκρινήσεις σχετικά με το θέμα της ομοφυλοφιλίας.



Ὁ κ. Ἀμβρόσιος δίδαξε (σιγοντάροντας τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα) ὅτι «τὸ filioque δὲν εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ θεολογούμενο», «ὁ παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση»· καὶ ἐπίσημα δήλωσε ὅτι «ποτὲ δὲν θὰ σᾶς διδάξω ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση», ἐμμένει δὲ ἀμετανόητα (ἀπὸ τὸ 2001) σ’ αὐτὴ τὴ διδασκαλία!
Τώρα, γιὰ χάρη ἐντυπώσεων, ξεκαθάρισμα ἐσωτερικῶν λογαριασμῶν κ.ἄ., κατηγορεῖ ἄλλους Μητροπολίτες γιὰ ἀντι-Εὐαγγελικὲς Οἰκουμενιστικὲς παρεκτροπές.
Οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν Μητροπολιτῶν καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος βεβαίως, σιωποῦν πλέον συνειδητά. Μόνον ὁ Πειραιῶς διαμαρτύρεται (μαζὶ μὲ 5-6 ἱστολόγια), ἀλλ’ ὅμως συνειδητὰ ΟΛΟΙ τους κοινωνοῦν μ’ αὐτὴ τὴ νέα Ἐκκλησία τῶν Ἀδελφῶν «ἐκκλησιῶν», τῆς «βαπτισματικῆς» καὶ «μετα-πατερικῆς» θεολογίας καὶ τῶν ἀδιάλειπτων θεομίσητων συμπροσευχῶν, ἐνῶ ἡ αἵρεση διαιωνίζεται καὶ ταχύτατα ἐπεκτείνεται!
"Πατερικὴ Παράδοση"



Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμβρόσιος προέβη στην ακόλουθη Δήλωση:
«Στο Chambesy της Γενεύης ἐλαβαν χώραν δύο Συνελεύσεις της Μικτής Επιτροπής Προπαρασκευής της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, η οποία πρόκειται να συγκληθή κατά το προσεχές έτος 2016.
Μετέχουν εκεί Ιεράρχες από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως επίσης και Καθηγητές της Θεολογίας. Προεδρεύει ο κατά πάντα σεβαστός Σεβ. Γέρων Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, τέως Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, εκ μέρους δε της Εκκλησίας της Ελλάδος οι Σεβ. Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.
Από ακριτομυθίες, οι οποίες διέρρευσαν, κατά τις Συνεδρίες του Φεβρουαρίου ε.έ. η Προπαρασκευαστική Επιτροπή ασχολήθηκε και με το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας!
Καθώς λέγεται, κατατέθηκε πρόταση του Σεβ. Προέδρου, ώστε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος «να εκφράζει τήν αλληλεγγύη της στις «σεξουαλικές μειονότητες» δηλ. στα άτομα, που υφίστανται διώξεις για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.
Η ομοφυλοφιλία, λοιπόν, είπαν, δεν πρέπει να αποτελεί αφορμή για να υφίστανται διώξεις οι αδελφοί μας.
Διέρρευσεν επίσης, ὀτι μερικοί των Αρχιερέων έλεγαν, και πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι το «μεγαλύτερο αμάρτημα»!
Τέλος, προς την κατεύθυνση αυτή λέγεται, πως συνετάχθησαν, δυστυχώς αν είναι αλήθεια, και οι Εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, σεβ. Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.
Εμείς προσωπικά ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, ότι στην Γενεύη συνετελέσθη μια τέτοια ΠΡΟΔΟΣΙΑ της χριστιανικής Ηθικής!
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ, ότι οι Μητροπολίτες Δημητριάδος και Μεσσηνίας εψήφισαν μια τέτοια ανήθικη διάταξη!
Παρά ταύτα τα γεγονότα που ακολούθησαν δεν μας αφή-νουν να ησυχάσουμε! Και ιδού το γιατί:
1. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου, με ανακοίνωσή του, που δημοσιεύθηκε από το ηλεκτρονικό πρακτορείο ειδήσεων «Romfea.gr» την 1ην Απριλίου ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ την ΕΙΔΗΣΗ, αλλά –δυστυχώς- την επιβεβαιώνει!

Δηλ. δεν λέγει, ότι είναι συκοφαντικά και ανυπόστατα, όσα εγράφησαν για την ομοφυλοφιλία, αλλά παρακαλεί τα Μέλη της Επιτροπής με τις λέξεις: «σταματήστε τις διαρροές στα ΜΜΕ»!
Άρα, εμμέσως πλην σαφώς, επιβεβαιώνει την δι’ ημάς εξοργιστική είδηση! Είναι σαν να λέγει: «Ναι, τα περί της ομοφυλοφιλίας τα συζητήσαμε και τα αποφασίσαμε, αλλά μη τα λέτε προς τα ἐξω»!!!!
Ο σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος προέβη σε μια Ανακοίνωση διά της Romfea.gr, διά της οποίας όμως –εμμέσως πλην σαφώς- επιβεβαιώνει και αυτός την εγκληματική Απόφαση της Γενεύης!
 
 

Η ΙΕΡΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΩΝ 7 ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ…ΤΟΥΡΚΟΙ

ashabkehftarsus1


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης



Για πρώτη φορά το 1996 είχα πληροφορηθεί αυτό το καταπληκτικό γεγονός πως χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι, (;;;), προσκυνούν μια σπηλιά, («Ashab i Kehf»), κοντά στην Ταρσό της Τουρκίας όπου εκεί, όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, είναι η ιερή σπηλιά των επτά χριστιανών μαρτύρων που κατέφυγαν εκεί κυνηγημένοι από τους διωγμούς των Ρωμαίων και μάλιστα αναφέρουν για πολλά θαύματα που γίνονται εκεί σε όσους αγρυπνούν προσευχόμενοι.


Ανάμεσα στην πόλη των Αδάνων όπου είναι το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ανατολίας και την ιστορική πόλη του Καχραμάν Μαράς, ανατολικότερα, υπάρχει μια λοφώδη περιοχή όπου τα παλαιοτέρα χρόνια οι πρώτοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας είχαν δημιουργήσει πολλές εστίες λατρείας. Στην περιοχή αυτή, υπάρχουν και ορισμένες κατακόμβες όπου οι χριστιανοί κατέφευγαν τότε για να γλιτώσουν από τις διώξεις των ειδωλολατρών και των Ρωμαίων, ενώ εκεί τελούσαν τα μυστήρια τους και ασκούσαν ελεύθεροι την λατρεία τους. Μια από αυτές τις κατακόμβες όμως, έχει σήμερα μια ιδιαίτερη σημασία για τους μουσουλμάνους Τούρκους της περιοχής και όχι μόνο, όπως θα δούμε παρακάτω.


Στην κατακόμβη αυτή, που ονομάζετε «Η κατακόμβη των εφτά Νέων Μαρτύρων», κοντά στα Άδανα, με πολλές σπηλιές και υπόγειους διαδρόμους, συγκεντρώνεται το ενδιαφέρων πολλών Τούρκων μουσουλμάνων από την περιοχή αλλά και από όλη την Τουρκία. Ο χώρος θεωρείται ιερός και όσοι πηγαίνουν εκεί πηγαίνουν για να προσκυνήσουν και να ζητήσουν κάποια χάρη από αυτούς που αγίασαν αυτόν τον χώρο. Μόλις κατεβείς μέσα στην κατακόμβη υπάρχει μια υπόγεια αίθουσα όπου δεσπόζουν δυο βραχώδεις τοποθεσίες. Οι Τούρκοι επισκέπτες πιστεύουν πως όποιος ακουμπάει εκεί την πλάτη του, τότε θα ξεχάσει όλα τα βάσανα του και θα νοιώσει ένα μοναδικό αίσθημα ανακούφισης και γαλήνης. Πιο πέρα υπάρχει ένας στενός διάδρομος για τον οποίο οι Τούρκοι λένε πως όποια γυναίκα καταφέρει να τον διαβεί και είναι άτεκνη, τότε θα αποκτήσει την ικανότητα να τεκνοποιήσει.
Όπως αναφέρει το συναξάρι οι Άγιοι Επτά Παίδες, τα ονόματα των οποίων είναι: Μαξιμιλιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος (ή Ιωάννης), Κωνσταντίνος και Εξακουστοδιανός, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). 

Όταν ξέσπασαν απηνείς διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι επτά παίδες μοίρασαν την περιουσία τους στους πτωχούς, εγκατέλειψαν την πόλη και κρύφτηκαν σε μία σπηλιά μέχρι να τελειώσει ο διωγμός. Έτσι δεν θα αναγκάζονταν να αρνηθούν την πίστη τους. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν στο καταφύγιό τους, προσευχήθηκαν στο Θεό κατά την διάρκεια της νύχτας να πεθάνουν για να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους. Ο Θεός εισάκουσε τη δέηση τους και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν. Ο βασιλιάς ανακάλυψε την κρυψώνα τους και διέταξε να φραγεί με μία μεγάλη πέτρα η είσοδος της σπηλιάς. Μετά από 194 χρόνια (περί το 446 μ.Χ.), επί Θεοδοσίου του Μικρού, έκανε την εμφάνισή της στην Έφεσο κάποια αίρεση που δίδασκε κατά της ανάστασης νεκρών. 

Εκείνη, λοιπόν, την εποχή, κάποιο παιδί στην αγορά της Εφέσου αγόρασε ψωμί με το νόμισμα της εποχής του Δεκίου , γεγονός ανεξήγητο. Ανέκριναν το παιδί, που ήταν ο Iάμβλιχος και τους οδήγησε στη σπηλιά και βρήκαν ζωντανά και τα υπόλοιπα παιδιά. Ήταν θαύμα Θεού που αποδείκνυε το αληθές της Αναστάσεως των νεκρών. Τέλος οι Επτά Παίδες κοιμήθηκαν αυτή την φορά φυσιολογικά.


Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι όσοι κατεβαίνουν εκεί κάτω, κυρίως γυναίκες με τις χαρακτηριστικές μουσουλμανικές μαντίλες, ανάβουν κεριά ενώ στην άκρη της στοάς υπάρχει ένα παλιός τάφος, όπου όπως πιστεύεται βρίσκεται η σωρός ενός χριστιανού Αγίου και ο χώρος είναι γεμάτος από τάματα των πιστών που ζητάνε κάποια χάρη.


Περιττό να πούμε ότι όλα αυτά έχουν προκαλέσει την οργή στο επίσημο μουσουλμανικό ιερατείο, ενώ αυτόκλητοι ισλαμιστές ιεροκήρυκες προσπάθησαν μάταια να πείσουν τους επισκέπτες της ιερής κατακόμβης πως αυτό που κάνουν, δεν είναι έκφραση μουσουλμανικής πίστης. Αλλά μάταια. Όπως είπαμε κάθε μέρα κατά εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες, έρχονται οι επισκέπτες να προσκυνήσουν στην ιερή κατακόμβη.


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Η ΤΟΥΡΚΙΑ «ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ»

Turkia-AdihristosΓράφει ο


Νίκος Χειλαδάκης

Η Τουρκία του νεοοθωμανιστή Ταΐπ Ερντογάν θα προκαλέσει με της επεκτατικές τις ενέργειες ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτά «προφητεύει» ένας Αμερικανός συγγραφέας, ο Joe Richardson, τα βιβλία του οποίου σχολιάζονται ευρέως στην γειτονική χώρα προκαλώντας πολλές συζητήσεις αλλά και ανησυχίες για το μέλλον της. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, η κρίση στην Συρία και η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην Μέση Ανατολή η οποία θυμίζει έντονα μια πυριτιδαποθήκη, ενισχύει τις απόψεις για τον καταλυτικό ρόλο που θα παίξει η Τουρκία στην έκρηξη ενός νέου παγκοσμίου πολέμου.


Σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, μεγάλη αίσθηση έχουν προκαλέσει στην Τουρκία οι απόψεις του Αμερικανού ευαγγελιστή συγγραφέα, Joe Richardson, που περιγράφονται στα βιβλία του και σύμφωνα με τις οποία η Τουρκία εκπροσωπεί σήμερα τον Αντίχριστο που επιθυμεί να κυριαρχήσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι απόψεις αυτές από την μια έχουν δημιουργήσει μια αίσθηση υπεροψίας για την Τουρκία που θέλει να πιστεύει πως είναι μια ανερχόμενη υπερδύναμη, από την άλλη όμως προκαλούν κάποιο δέος και κάποια σύγχυση σχετικά με την παρομοίωση της με τον Αντίχριστο.


Παρασκευή 3 Απριλίου 2015



ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΙ ΑΓΙΟΙ

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς * Ἅγιος Πορφύριος * Ἅγιος Παΐσιος

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ



 Aποτειχισι: Ο Αρχοντογιγαντας Αγιος Ιουστινος, ο φιλοσοφος νους Χριστου, ο Σφοδροτερος Πολεμιος της Φρικαλεας σημερινης ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ο γλυκυτατος και ευφραδεστερος Νεοχρυσοστομος της εποχης μας, ο καταγγειλας και αυτοαπομακρυνθεις και ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΙΣ απο τον πατριαρχην του Γερμανον, ο οποιος ασεβησε γραπτως, αποδεχομενος τις Αιρεσεις ως ισοτιμες "εκκλησιες" προσβαλων  την ακεραιοτητα της Αγιωτατης Ορθοδοξου Εκκλησιας μας.

Ετσι αντιδρουσαν παντοτε στην Ιστορια της Εκκλησιας μας, ολοι οι Αγιοι εναντι των Αιρεσεων και των Αιρετικων, ακομα και προ της συνοδικης καταδικης των.

 Οφειλουμε να τους μιμουμεθα και εμεις, απομακρυνομενοι και Αποτειχιζομενοι απο τους Αιρετικους των ημερων μας, Βαρθολομαιους κλπ και τους κοινωνουντας με αυτον, ως ΑΠΟ ΟΦΕΩΣ, δηλαδη αυτοστιγμει και ακαριαια και οχι συγκοινωνουντες μαζι τους εν ασεβεια, σαν αχρικαιριτες και σαν τακτικιστες ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ.

Μη βαδιζοντες στην γραμμη των Αγιων μας, αποκτουμε ανιατον τρικυμιαν φρενων, ψυχικον κραδασμον και ανηρεμον και ταραχωδη, σχεδον αχριστιανον, δηλαδη, μη ορθοδοξον βιον.



Μεγάλη εὐλογία γιὰ τὶς ζοφερὲς ἡμέρες μας εἶναι ἡ ἐπίσημη διακήρυξη τῆς Ἁγιότητος τριῶν συγχρόνων μας Πατέρων, τοῦ π. Ἰουστίνου Πόποβιτς, τοῦ π. Πορφυρίου καί τοῦ π. Παϊσίου.

Ἀπό τόν πρῶτο, τὸν π. Ἰουστῖνον, διδάχθηκα μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία του αὐθεντικὴ καὶ ζωντανὴ Θεολογία, τὴν ὁποία καὶ συζητοῦσα μὲ τοὺς Κληρικοὺς ἐν Χριστῷ μαθητάς του, ποὺ ἔκαναν τότε μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὴν Ἑλλάδα, ἰδιαιτέρως δὲ μὲ τὸν π. Ἀθανάσιον Γιέβτιτς καὶ τὸν π. Ἀρτέμιον Ραντοσάβλιεβιτς.

Εἴχαμε καὶ τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία νὰ εὑρεθοῦμε μὲ τὴν πρεσβυτέρα μου στὴν κηδεία τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς στὸ Μοναστῆρι τοῦ Τσέλιε (ἀνθοῦντος τοῦ Κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος), νά λάβω μέρος σ’ αὐτήν, νὰ προσκυνήσουμε τὸ εὐωδιάζον(!) σκήνωμά του καὶ νὰ τὸ συνοδεύσουμε μέχρι καὶ τῆς ταφῆς του.



π. Πορφύριος ὑπῆρξε κατὰ τὴν νεότητά του συνασκητὴς τοῦ Γέροντός μας π. Σίμωνος καί, ὅταν ὁ Γέροντάς μας ἀσθένησε σοβαρὰ καὶ διέκοψε τὴν ἐπικοινωνία του μὲ τὸν περιβάλλοντα κόσμο, ὁ π. Πορφύριος μὲ κατηύθυνε ὡς πρὸς τὸ ποιὲς ὁδηγίες νὰ δώσω στοὺς ἰατροὺς γιὰ νὰ παραταθῆ ἡ ζωὴ τοῦ π. Σίμωνος. Τότε, μοῦ διηγήθηκε καὶ περιστατικὰ ἀπὸ τὰ πρῶτα βήματα τῆς κοινῆς μοναστικῆς ζωῆς τους.

Βεβαίως, καὶ ἄλλες φορὲς μᾶς ἔδωσε συμβουλὲς γιὰ τὴν πνευματική μας ζωὴ καὶ γιὰ τὴν παιδαγωγικὴ τῆς οἰκογενείας μας, εἶχα δὲ τὴν εὐλογία –τότε ποὺ ἀσκήτευε στὰ Καλλίσια– νὰ λειτουργήσω μαζὶ μὲ τὸν π. Εἰρηναῖο Μπού­λο­βιτς (Ἀρχιμανδρίτη τότε καὶ σήμερα Μητροπολίτη τῆς Σερβι­κῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), συμπροσευχομένου τοῦ π. Πορφυρίου ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Μετὰ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ π. Πορφύριος ἐτέλεσε –μαζὶ μὲ ἐμᾶς τοὺς Λειτουργοὺς– τὸ Μυστήριο τῆς Βαπτίσεως νηπίου, τὸ ὁποῖο ἔλαβε τὸ ὄνομα Θεολόγος (υἱὸς τοῦ π. Χριστοδούλου καὶ τῆς Εὐτυχίας Χατζηθανάση), μὲ ἀνάδοχο τὸν ἀείμνηστο Καθηγητὴ τῆς Θεολογίας Κ. Σκουτέρην.



Τὸν π. Παΐσιον ἐγνώρισα ὅ­ταν ἤμουν 18 ἐτῶν καὶ εὐεργετή­θηκα πολλαπλῶς –καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά μου– ἀπό τήν ἀρετή, τὶς συμβουλὲς καὶ τὶς ἅγιες προσευχές του. Δυστυχῶς κάποιοι μὲ διέβαλαν καὶ συνεχίζουν νὰ μὲ διαβάλλουν –κυρίως στὴν περιοχὴ τῆς Θεσσαλονίκης– ὅτι τἄχα περιφρόνησα τὸν π. Παΐσιον καὶ ὅτι ...ἀσέβησα πρὸς αὐτόν, διαστρέφοντες τὶς θεολογικές μου ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς του, ποὺ ἀναφέρεται στὸ δαιμονικὸ σφράγισμα τῶν ἀνθρώπων, ἐπιφυλάξεις ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν θεολογικὴ ἀκρίβεια τοῦ ζητήματος αὐτοῦ, ὅπως τὴν ἐνέκρινε καὶ τὴν ἐπεσφράγισε στὰ σχετικὰ χειρόγραφα κείμενά μου μὲ τὴν γραφίδα του ὁ μακαριστὸς π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Οἱ συκοφάντες μου ἐξακολουθοῦν νὰ μὲ διασύρουν ὡς ...καταφρονητὴν(!) τοῦ ἁγίου Παϊσίου, παρ’ ὅτι πλειστάκις ἔγραψα, πολὺ πρὸ τῆς ἐπισήμου διακηρύξεως τῆς ἁγιότητός του, ὅτι τὸν θεωρῶ ἅγιον καὶ ὅτι «προσκυνῶ καὶ τὸν τόπον οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ»!

Εἶναι ἄξιο ἀπορίας τὸ πῶς δὲν θεωρήθησαν οὔτε θεωροῦνται καταφρονηταὶ ἀλλὰ καὶ ὑβρισταὶ τῶν ἁγίων, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν –καὶ, μάλιστα, ἀδίκως– ἐναντίον μεγάλων ἁγίων, ἐλέγξαντες θεολογικὲς δογματικὲς θέσεις τους, παρ’ ὅτι οἱ ἐλεγχόμενοι ἅγιοι ἦσαν ἄριστοι δογματικοὶ θεολόγοι καὶ ἑρμηνευταὶ καὶ ὄχι ὅπως ὁ ἅγιος Παΐσιος, τοῦ ὁποίου ἡ πνευματικὴ εἰδικότητα δὲν ἦταν ἡ θεολογική, δογματικὴ καὶ ἑρμηνευτικὴ διατύπωση τῆς Πίστεώς μας, ἀλλὰ ἡ καθοδήγηση τῶν ἀνθρώπων στὴν πνευματική τους ζωή.

Παραδείγματος χάριν, ὁ ἅγιος Γεννάδιος «ὁ θεολόγος καὶ ἐξηγητής», ὅπως γράφει ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, «εἶχε γράψει μιὰ δριμεῖα κριτικὴ κατὰ τῶν “Δώδεκα ἀναθεματισμῶν” τοῦ ἁγίου Κυρίλλου καὶ εἶχε κατηγορήσει τὸν ἅγιον Κύριλλον γιὰ βλασφημία στὸ ἔργο του “Πρὸς Παρθένιον”»(!), παλαιοὶ δὲ καὶ σύγχρονοι θεολόγοι κατηγοροῦν ἐπὶ Μονοφυσιτισμῷ τὸν ...ἅγιον Γρηγόριον Νύσσης!

Στὶς ἡμέρες μας, ὁ ἀείμνηστος Παναγιώτης Τρεμπέλας ἔγραψε ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς «ἔν τινι μέτρῳ εἰς τὴν αὐτὴν (ὡς ὁ Βαρλαάμ) παρεσύρθη σύγχυσιν κατὰ διεύθυνσιν ἀντίθετον»(!) καὶ συμφωνεῖ μὲ τὰ γραφέντα ἀπὸ τὸν καθηγητὴν κ. Γ. Μαντζαρίδην ὅτι ὁ ἅγιος Παλαμᾶς δὲν ἀπέφυγε ...«ὡρισμένας ὑπερβολὰς ἢ ἀστόχους φραστικὰς διατυπώσεις εἰς τὸν πυρετὸν τῆς πολεμικῆς συγγραφικῆς του δραστηριότητος»!

Ὁ ἀείμνηστος π. Ἰωάννης Ρωμανίδης καταφέρεται σκαιότατα κατὰ τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου –ὁ ὁποῖος, σημειωτέον, ἀπὸ Οἰκουμενι­κὲς Συνόδους ἀποκαλεῖται Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας– ἐπειδὴ μελέτησε τὸν ἅγιο Αὐγουστῖνο μέσῳ τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι πλαστογράφησαν κείμενα τοῦ ἁγίου, παρ’ ὅτι –ἐκτὸς τῶν πολλῶν ἄλλων– καὶ ὁ ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν αἵρεση ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς στὴν Σύνοδο τῆς Φλωρεντίας, γιὰ νὰ ἀποστομώση τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς, ποὺ προέβαλαν πλαστογραφημένα κείμενα τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου, χρησιμοποίησε κείμενα ἀπὸ τὰ γνήσια ἔργα τοῦ ἁγίου, «Μονόλογοι» (Soliloquia) καὶ «Περὶ Ἁγίας Τριάδος», ἀποκαλῶντας τον «μακάριον καὶ θεῖον Αὐγουστῖνον»!

Ὁ κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς ὑβρίζει προσωπικὰ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη καὶ συκοφαντεῖ μὲ ἀπίστευτο πάθος ὡς ...αἱρετικὰ τὰ κείμενά του –παρ’ ὅτι ἡ ἁγιότης τοῦ Πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας μας Νικοδήμου διεκηρύχθη ἰδιαιτέρως γιὰ τὰ συγγράματά του– χωρὶς ἀνάλογη ἀντίδραση τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἀρκέσθηκαν σὲ μιὰ ἐπιδοκιμασία τῶν δεκατριῶν ἄρθρων ποὺ ἔγραψα, ὑποστηρίζων τὸν ἅγιο Νι­κό­δημο. Μάλιστα, ἡ ἐπιδοκιμασία αὐτὴ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καὶ ἀποδοκιμασία τοῦ κ. Γιανναρᾶ ἐγρά­φη μετὰ τὴν ἐπιμονὴ τοῦ μακαριστοῦ ἀκαδημαϊκοῦ διδασκάλου μου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου τότε τῆς Ἱερᾶς Μο­νῆς Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους!

Ὑπάρχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ μνημονεύσουμε, ἀρκούμεθα ὅμως στὰ παραδείγματα ποὺ παραθέσαμε καὶ αὐτὸ γιατὶ μὲ τὰ παρατεθέντα ἡ ὑπὲρ ἡμῶν συνηγορία εἶναι ἰσχυροτέρα, ἀφοῦ ἐν ἀδίκῳ εὑρίσκονται οἱ ἀναφερθέντες ἐπικριταὶ τῶν ἁγίων καὶ ὄχι οἱ ἐπικρινόμενοι ἅγιοι.

Ἀξίζει, πάντως, νὰ προσθέσουμε τὴν περίπτωση τοῦ κατὰ τὰ λοι­πὰ εὐλαβεστάτου καθηγητοῦ, ἀειμνήστου Ἀνδρέα Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει βιβλίο μὲ τὸ ὁποῖο ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξη ἡ Χριστολογία τοῦ Μονοφυσίτου Σεβήρου, Πατριάρχου Ἀντιοχείας, παρ’ ὅτι αὐτὸς πολέμησε τὴν Χριστολογία τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ κατεδικάσθη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας! Καὶ νὰ συνυπολογίσουμε ὅτι ὁ Ἀνδρέας Θεοδώρου ἦταν Καθηγητὴς τῆς Ἱστορίας τῶν Δογμάτων καί, μέχρι σήμερα, δὲν ἔχει βρεθεῖ κανεὶς νὰ τὸν κατηγορήση γιὰ αὐτό!

Αὐτὰ γιὰ τοὺς κατηγόρους μου. Γιὰ μᾶς, ἡ χαρὰ εἶναι μεγάλη ἀπὸ τὴν ἁγιοκατάταξη τῶν τριῶν αὐτῶν συγχρόνων ἁγίων καὶ τὴν χαρά μας αὐτὴ ἐκδηλώσαμε μὲ πολλοὺς τρόπους ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἁγιο­γρά­φη­σή τους στὸν Ναόν μας καί, μάλιστα, σὲ ἐμφανὲς σημεῖο, δεξιὰ στὴν εἴσοδο τοῦ Κυρίως Ναοῦ.

Ἔχουμε τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁ Ναὸς μας εἶναι ὁ πρῶτος Κεντρικὸς Ναὸς πόλεως καί, μάλιστα, τῆς Πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος ἐτίμησε μὲ τοιχογραφία τὰ Τρία αὐτὰ Σκεύη τῆς Θείας Χάριτος.

Οἱ εὐχὲς καὶ οἱ προσευχές τους νὰ μᾶς συνοδεύουν πάντοτε!

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 152
Ἀπρίλιος 2015

ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ! 

Νικολάου Πανταζή


ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ!


 Tοῦ θεολόγου Νικολάου Πανταζῆ

Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της Μεγάλης Εβδομάδος. Η Ορθοδοξία θρηνεί, πενθεί και απηχεί το Θείο Δράμα. Δράμα η υπόθεση στο Βόλο. Στο νοητό Κυματοθραύστη Μώλο δεν αράζουν πλέον πλεούμενα γαλανόλευκα παρά μόνο Παπικά Υπερωκεάνια για Ενορχήστρωση Βατικάνια, δαιμονοσυμφωνική.
– «Φανατικός είσαι», κάποιος θα μου πει. «Δεν έγινε και τίποτα κακό, μια Συναυλία Μουσική, Έγχορδο Σεξτέτο». Αηδία Σκέτο! Και θα σας πω γιατί.
  1. Πρώτη Σκηνή, Βλασφημία Πρώτη:
Σε Ορθόδοξο Ναό ΔΕΝ τελούνται θέατρα και Συναυλίες, παρά μόνο Βυζαντινές και αυτές, εάν είναι «Καλλιτεχνικές» αστοχούν (με την πρωταρχική έννοια του αμαρτάνω, α-μάρτω = χάνω το στόχο μου»). Στόχος κάθε Βυζαντινής «Συναυλίας» (αδόκιμος όρος εν σχέσει με την Αγία μας Ορθόδοξη Λατρεία) είναι η τρίπτυχη προσευχή. Δηλαδή. Από την
α) Υμνωδία περνούμε στην
β) Δοξολογία, και από τη Δοξολογία στη
γ) Θεολογία!
Οι Βυζαντινοί Ύμνοι περιέχουν Άφθαστο και Ύψιστο Ορθόδοξο Πλουτισμό Θεολογίας. Η δε Θεολογία αναβιβάζει όχι μόνο το νου, («λογικήν λατρείαν σοι Χριστέ προσφέρομεν») αλλά κυρίως τη ψυχή στα Θεία Νοήματα και εξυπηρετεί τη Θεία Λατρεία. Κάθε άλλη «Καλλιτεχνική Συναυλία» υπηρετεί την Μουσικολογία, όχι τη Θεολογία. Θρέφει τα ώτα των απαθώς ακουόντων και γαργαλά τις μουσικόφιλες χορδές τους. Οι «Θεόφιλες» φωνές καταντούν Κοσμικές Ορχήστρες, «αρτίστες» και κοσμικοί τραγουδιστές.
Όταν λοιπόν ο Ορθόδοξος Ναός έχει τη Πανίερη, Αγία Φήμη να διενεργείται εντός του Μελωδία Θεϊκή, Μουσική Ουράνια, Αγγελική, Βυζαντινή και συ τελείς απαγορευμένη κοσμική, ετερόδοξη και αιρετική υμνωδία, τότε μετατρέπεις τον Οίκο του Πατρός, εις οίκον Εμπορίου Διαθρησκειακού. Έτσι βλασφημείς, βλάπτεις την Φήμη, και του Ναού αλλά και του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί εντός του Ναού, που εμπνέει τους Αγίους Πατέρες να συνθέτουν τέτοιους ασυκρίτους, υψοποιούς, Υπερόχους και Υπεροχικούς, Θεολογικούς Ύμνους.
  1. Δεύτερη Σκηνή, Βλασφημία Δεύτερη:
Η κάθε Παπική θρησκευτική, ενόργανη και ορχηστρική μουσική, κάθε «σοπράνικο», «τενορομπασομπάχαλο» Κοντσέρτο με φωτάκι χαμηλό και κεράκι σπαρματσέτο, αλλά και οποιαδήποτε άλλη ετερόδοξη θρησκευτική μουσική (είναι φοβερή αστοχία να αναφερόμαστε σε «εκκλησιαστική» μουσική ετεροδόξων διότι οι αιρετικοί δεν είναι Εκκλησία και εάν έτσι καταχρηστικώς το λέμε, τοποθετούμε επί τούτου «ε» μικρό και πάντοτε εντός εισαγωγικών για να τονιστεί η σχετικότητα και αρνητικότητα του πράγματος) κάθε λοιπόν αιρετική μουσική, αποτελεί βλάσφημη μη ευπρόσδεκτη από το Θεό προσευχή. Είναι πάντως δική τους, πωρωμένη, διεστραμμένη στο δόγμα προσευχή. Είτε είναι αυτή φωνητική και καλλιτεχνική, είτε είναι ενόργανη και ορχηστρική, είναι πάντως προσευχή, με το δικό τους τρόπο και πρέπει μόνο να γίνεται στο δικό τους τόπο!
Όταν λοιπόν εσύ, κ. Ιγνάτιε, ως Επί-σκοπός, ανεπίσκοπος τελείως, ουκ επί-σκοπείς, δεν εντοπίζεις, δεν θωρακίζεις, δεν αποτρέπεις και δεν καταργείς κάθε εκδήλωση και προσευχή αιρετική, σε Ναό μάλιστα που βρίσκεται υπό την επίβλεψή σου, τότε βλασφημείς, βλάπτεις τη φήμη της Αμολύντου Ιερότητος Ορθοδόξου Ναού. Βλάπτεις τη φήμη του Παναγίου Πνεύματος που χορηγεί την αγιότητα και ιερότητα και επισφραγίζει την Ορθόδοξη Λατρεία με τα αδιάρρηκτα δεσμά της Αληθείας.
Στα τραγικά, εξοργιστικά και απαράδεκτα γεγονότα του Βόλου, και μάλιστα μέσα στον Ορθόδοξο «ιερό» (υποτίθεται) Ναό της «Αναλήψεως του Χριστού» (ο Ναός χάνει αυτομάτως κάθε ιεροπρέπεια και ιερότητα όταν ενώπιον του Θυσιαστηρίου, ενώπιον του Δεσποτικού, των Αγίων Εικόνων, ενώπιον Αγγέλων και Αρχαγγέλων, ακούγονται και ξεχύνονται στο δάπεδο προσευχές αιρετικών, καθότι δεν αναπέμπονται, δεν αναβιβάζονται προς το Θεό), σε κάθε περίοδο του έτους αλλά, το χειρότερο και ανατριχιαστικότερο, κατά την Αγία και Φρικτή Μεγάλη Εβδομάδα, όλα αυτά αποτελούν Αντι-Κανονική, Αντορθόδοξη, Αντί-Χριστη και Παν-Συνοδικώς καταδικασμένη ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Συμπροσευχή έχουμε ακόμη και όταν εμείς ΔΕΝ συμμετέχουμε στην αιρετική υμνωδία και προσευχή, αλλά στεκόμαστε θεατές απαθείς κι απλοί, ως ακροατήριο. Συμπροσευχή υφίσταται ασχέτως εντός ποίου Ναού αυτή τελείται, είτε σε Ορθόδοξο, είτε ετερόδοξο, ακόμη και σε αίθουσα, στην ύπαιθρο ακόμη. Μη σας φανεί παράξενο, υπερβολικό και παρατραβηγμένο: Αλλ’ ακόμη και στην τηλεόραση ή στο ράδιο εάν αυτή τελείται, και μεις την αποδεχόμαστε ως κοινή και συνευδοκούμε, (“Ανάθεμα τοις συνευδοκούσι” = Ζ’ Οικουμ. Σύνοδος) πάλι έχουμε συμμετοχή, πάλι ευθυνόμαστε για συμπροσευχή, αν δεν πατήσουμε το κουμπί κι αλλάξουμε κανάλι. Πάλι θα το πω. Τέτοια απαγορευμένη συμπροσευχή  ΔΕΝ είν’ αποδεκτή από το Θεό, την μισεί, την απεχθάνεται, την αηδιάζει. Τη «ξερνά» και την ξεβράζει ως εμετό Θεϊκό. “Εμέσω αυτούς εκ του στόματός Μου!” (Αποκ. 3:16).
Έστω και εάν ο κάθε αιρετικός σκηνοθετεί, δραματοποιεί το ουρλιαχτό της Παναγίας, τον πόνο της Παναγίας από τη πύρινη ρομφαία που διαπερνά τη καρδιά της, και την ονομάζει «Παναγία του Πόνου» ας την πει όπως θέλει, ας το παρουσιάσει όπως θέλει, στο δικό του χώρο του όμως, στα όριά και περιθώριά του, έστω κι αν ο κάθε Ισπανός, με ‘γιά του και χαρά του, γδαρθεί και ξεσκιστεί και σε σταυρό γυμνός να κρεμασθεί, αυτή ‘ναι δική του προσευχή, θέατρο δικό του. Στο Ναό του. Και μεις τα δικά μας, στο Ναό μας. Το δρόμο τους, και το Δρόμο μας.
Οι Οικουμενιστές αρχιερείς όμως, και οι λοιποί σιγοντάρονες αυτούς ιερείς, μοναχοί και μοναχές και θεολόγοι που τους ανέχονται, εμπεριέχονται στη Μνημόνευση, ενέχονται στο μολυσμό, ευθύνονται για τον ανέσπερο μαγαρισμό, ενώνονται με την παναίρεση και ένοχοι καθίστανται για την βλασφημία. Με τη δική τους Κοινωνία, με τη δική τους ανοχή και συμβιβασμό, ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ στο Μέλος το Οικουμενιστικό και άρα, κάθε άλλο μέλος ορχηστρικό, βλάσφημο, αιρετικό, ευπρόσδεκτο κι αυτό, «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα!»
Δεν ξέρω εάν το «άφες αυτοίς» πράγματι ισχύει και για αυτούς. Οι τοιούτοι γαρ, οίδασι τι ποιούσι, και οίδασι καλώς. Αινούσι κακώς, αισχίστως, οικουμενιστικώς. Θα τους δικάσει όχι μόνο ο Θεός, αλλά και η ιστορία, και οι Ορθόδοξοι Πιστοί. Θα τους δικάσει ο χρόνος, η στιγμή και θα μετανιώσουν τη στιγμή της Μνημονεύσεως του Πάπα, αλλά τότε… μάλλον θα ‘ναι αργά…


Ὅταν θέλει νὰ φιλοσοφήση τὴ ζωὴ ἕνας ἄνθρωπος,

βλέπει ὅτι τοῦ ζητάει ὁ Θεὸς τὸ πιὸ ἁπλὸ πρᾶγμα.


O Θεὸς μᾶς εἶπε: θέλετε νὰ καλλωπισθεῖτε, νὰ φαίνεστε ὡραῖοι; Στολιστῆτε μὲ τὸν δικό μου καλλωπισμὸ καὶ τὴν δική μου ὀμορφιά.

Θέλετε νὰ εἶστε δυνατοὶ καὶ νὰ μὴν προσβάλεστε ἀπὸ τίποτε; Ὁπλιστεῖτε μὲ τὰ δικά μου ὅπλα.

Θέλετε νὰ ντυθεῖτε μὲ ὡραῖα ροῦχα; Φορέστε τὸ δικό μου ἔνδυμα.

Θέλετε νὰ τραφεῖτε μὲ ὡραῖα φαγητὰ καὶ ἀπολαυστικά; Φᾶτε στὴ δική μου τράπεζα.

Θέλετε νὰ ταξιδεύετε καὶ νὰ βλέπετε ὡραῖα μέρη; Ἀκολουθεῖστε τὴ δική μου ὁδὸ καὶ τὸ δικό μου δρόμο.

Θέλετε νὰ κληρονομήσετε πλούτη; Ἀποκτῆστε τὴ δική μου κληρονομιά.

Θέλετε νὰ μπεῖτε στὴν πατρίδα σας; Μπεῖτε στὴν πόλη τῆς ὁποίας τεχνίτης καὶ δημιουργὸς εἶμαι ἐγώ.

Ἐγὼ γι’ αὐτὰ ποὺ δίνω δὲν ζητῶ ἀμοιβὴ ἀλλὰ ἀντιθέτως προσφέρω καὶ μισθὸ σ’ αὐτοὺς ποὺ θὰ τὰ χρησιμοποιήσουν.

Τί  μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ αὐτὴ τὴ γενναιοδωρία;

Ἐκεῖνος εἶναι καὶ πατέρας, Ἐκεῖνος καὶ ἀδελφός, Ἐκεῖνος νυμφίος, Ἐκεῖνος σπίτι, Ἐκεῖνος τροφή, Ἐκεῖνος ροῦχο, Ἐκεῖνος ρίζα, Ἐκεῖνος στήριγμα καὶ θεμέλιο, Ἐκεῖνος ψυχή, Ἐκεῖνος ὅ,τι ἄλλο μπορεῖ νὰ ἐπιθυμήσει ἄνθρωπος. Πράγματι ἦρθε νὰ ὑπηρετήσει καὶ ὄχι νὰ ὑπηρετηθεῖ!

Ἐκεῖνος ποὺ φιλοσόφησε τέλεια στὴ ζωὴ καὶ ἐξάντλησε μέχρι καὶ τὶς τελευταῖες του δυνάμεις γι’ Αὐτόν, εἶναι ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.

Ταῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.



Δημήτρης Νεαπολίτης

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 152

Ἀπρίλιος 2015

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

τις καθ' υποτροπην ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ του Αρχιαιρεσιαρχου της Ανατολης. 



Αποτειχισι: Αει ΣΙΧΤΙΡ ρε, .... ΜΟΓΓΟΛΟΜΕΜΕΤΗΔΕΣ!!!

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ… ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ 16 ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ Α. ΑΙΓΑΙΟΥ!!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

σάρωση0001


Την καθεστώς κυριαρχίας των 16 ελληνικών νησιών και νησίδων του ανατολικού Αιγαίου και αυτών που βρίσκονται νότια της Κρήτης διαπραγματεύεται η τουρκική πλευρά με την ελληνική, αποκάλυψε ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, İsmet Yılmaz, σε ομιλία του μέσα στην τουρκική βουλή.

Την πρωτοφανή αυτή δήλωση που ουσιαστικά αμφισβητεί και επίσημα την ελληνική επικράτεια, έκανε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας απαντώντας σε επερώτηση βουλευτών της τουρκικής εθνικιστικής αντιπολίτευσης σχετικά με το τι ενέργειες πρόκειται να κάνει η Τουρκία για να σταματήσει η… «παράνομη» όπως ισχυριστήκαν, κατοχή των νησιών αυτών από την Ελλάδα.

Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας İsmet Yılmaz, μιλώντας στο τουρκικό κοινοβούλιο ανέφερε ότι η Τουρκία διαπραγματεύεται και συζητά με την Ελλάδα το καθεστώς των 16 νησιών την ελληνική κυριαρχία των οποίων αμφισβητεί η Τουρκία, καθώς και όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών προβλημάτων στο Αιγαίο, δηλαδή υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και γκρίζες ζώνες. Δηλαδή με λίγα λόγια έβαλε στο τραπέζι όλο το Αιγαίο με τις πρωτοφανείς τουρκικές αξιώσεις αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας που είναι κατοχυρωμένη βάσει διεθνών συνθηκών. Μάλιστα δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι στις συνομιλίες με την ελληνική πλευρά γίνονται διαπραγματεύσεις και για το θέμα της «τουρκικής», όπως υποστήριξε μειονότητας της δυτικής Θράκης, καθώς και το πρόβλημα της εκλογής των μουφτήδων της μειονότητας τους οποίους η Τουρκία θέλει και επιδιώκει να εκλέγονται απ’ ευθείας ουσιαστικά από την Άγκυρα.

Τα ευλόγα ερωτήματα εδώ που μπαίνουν αυτόματα είναι ποιος διαπραγματεύεται με ποιον τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ποιος δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να αμφισβητεί και επίσημα την ελληνική κυριαρχία σε χερσαίο ελληνικό έδαφος στο ανατολικό Αιγαίο ;


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Ποτε, ποτε, ποτε....


ΕΝΩΣΙ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ;;;;
 
ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ!!!!!!






Λόγος ευθύς προς την εξουσιολαγνική και αντίχριστη Δεσποτοκρατία, Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο



Συχνάκις οἱ οἰκουμενιστὲς καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» δεσποτοκράτες —στελέχη καὶ μέλη καὶ θιασῶτες τῆς ἀντιχρίστου καὶ ἑωσφορικῆς Δεσποτοκρατίας[1]— κατηγοροῦν τοὺς ἀποτειχισμένους ὅτι μὲ τὴν Ἀποτείχισή τους τίθενται «ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας» κι ἔτσι χάνουν τὴ δυνατότητα τῆς σωτηρίας τους!... Ἐλέγχουν τοὺς ἀποτειχισμένους μὲ ὑποκριτικὸ ἐνδιαφέρον, διότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, λόγῳ ἐλλείψεως ἱερέων καὶ πνευματικῶν, δὲν ἔχουν πλήρη καὶ τακτικὴ μυστηριακὴ ζωή.
    Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι πράγματι πολλοὶ εὑρίσκονται λατρευτικῶς ἐμπερίστατοι: ἐν μυστηριακῇ λιμοκτονίᾳ καὶ ἐν λατρευτικῇ πενίᾳ τελοῦντες καὶ ἐν ποιμαντικῇ ὀρφανίᾳ χειμαζομένοι. Γιὰ νὰ λειτουργηθοῦν, γιὰ νὰ κοινωνήσουν, γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν κ.λπ. πρέπει νὰ ταξιδέψουν ἀκόμη καὶ 800 χιλιόμετρα!... Αὐτὴ ἡ κατάσταση, ἄλλωστε, εἶναι ποὺ ἀποτρέπει πολὺ μεγάλον ἀριθμὸ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν νὰ ἀποτειχισθοῦν, ἐνῶ γνωρίζουν τὴ δέουσα ἁγιοΓραφικῶς καὶ ἁγιοΠατερικῶς ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη ἐν καιρῷ αἱρέσεως, καὶ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀποτειχισθοῦν. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι τὸ τίμημα ποὺ πρέπει νὰ καταβάλουμε, ἡ θυσία ποὺ καλούμεθα νὰ ὑποστοῦμε γιὰ τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, ὅπως πολλὲς φορὲς ἔχει συμβεῖ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ γιὰ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα, γιὰ ὁλόκληρες γενεές, νὰ βιώσουν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί: μυστηριακὴ πείνα καὶ λατρευτικὴ πενία καὶ ποιμαντικὴ ὀρφάνια!...
Καὶ ἐδῶ ἀναδεικνύεται ἔτι περισσότερο ἡ τεραστία εὐθύνη τῶν «ἀντὶ-οἰκουμενιστῶν» ἐπισκόπων καὶ ἱερέων καὶ γερόντων, οἱ ὁποῖοι —μὲ τὴν παύση τῆς Μνημονεύσεως τῶν αἱρετικῶν-οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καὶ μὲ τὴν Ἀποτείχισή τους ἀπὸ αὐτούς— θὰ ἔδιδαν ὄχι μόνον τὸ παράδειγμα τῆς ὀρθῆς στάσεως καὶ τῆς ἐπιβαλλομένης πράξεως ἐν καιρῷ αἱρέσεως στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ θὰ διασφάλιζαν τὴ λατρευτικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωὴ τῶν ἀποτειχιζομένων. Ὡστόσο μὴ-ἀποτειχιζόμενοι οἱ ἴδιοι καὶ ἀενάως ἐπαμφοτερίζοντες, ἀλλὰ καὶ καταπολεμοῦντες τοὺς ἀποτειχισμένους ὡς σχισματικοὺς —ἐνῶ ὁ ιε΄ ἱ. Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (Κωνσταντινούπολις, 1282-1285) ὄχι μόνον ρητῶς λέγει ὅτι δὲν εἶναι σχισματικοί, ἀλλὰ ὅτι ἐντιθέτως ἀποτρέπουν τὸ σχῖσμα καὶ μάλιστα γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἄξιοι ἐπαίνων!!!— οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» παγιδεύουν στὴν αἵρεση καὶ στὴν ἀπώλεια τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀποτρέποντάς τον ἀπὸ τὴν μόνη ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη τῆς Ἀποτειχίσεως ἐν καιρῷ αἱρέσεως!!!
    Ἰδιαιτέρως οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» καλοῦν τοὺς ἀποτειχισμένους νὰ «ἐπιστρέψουμε στὴν Ἐκκλησία», κάνοντας «ὑπακοή» στὴν ἄτυπη μὲν ἐξουσιοκρατικὴ καὶ ἐπισκοποκεντρικὴ δὲ Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, ἡ ὁποία, χάριν τῆς «ἑνότητός» της ὡς Συνάξεως, ἀπεμπολεῖ τὴν ὀρθὴ καὶ ἐπιβαλλομένη Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἐπιλέγοντας τὴν «ἀποτείχισή» της ἀπὸ τὸν Χριστὸ διὰ τῆς κοινωνίας της μὲ τοὺς αἱρετικούς!...
   Πλειστάκις καὶ συχνάκις μὲ ἐμπεριστατωμένη καὶ ἀστασίαστη ἁγιοΓραφικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ καὶ ἱεροΚανονικὴ ἐπιχειρηματολογία οἱ ἀποτειχισμένοι[2] —καὶ ἰδιαιτέρως ὁ Γέροντάς μας, ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς μὲ πολλὰ ἄρθρα του καὶ μὲ πολυσέλιδα βιβλία του[3]— ἔχουν δώσει ἀπαντήσεις στὶς μετὰ-νεο-ἀντὶ-Πατερικὲς κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις τῶν «ἀντὶ-οἰκουμενιστῶν», ὡς πρὸς τὴ δεόντως ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν καιρῷ αἱρέσεως, ποὺ εἶναι ἡ παύση τῆς Μνημονεύσεως τῶν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρυσσόντων αἵρεση ἐπισκόπων καὶ τῶν μετ᾿ αὐτῶν κοινωνούντων καὶ ἡ Ἀποτείχιση ἀπὸ αὐτούς. Ἀλλά, δυστυχῶς, εἰς μάτην!...
     Τοὺς δείχνουμε τὸν ἁγιοΠατερικὸ «ἥλιο», κι ἐκεῖνοι καμώνονται πὼς βλέπουν μόνον τὸ ἀχνὸ δάκτυλό μας, ποὺ ὅμως δὲν κατευθύνεται ἀπὸ τὴν ἔναντι τῆς αἱρέσεως στάση καὶ πράξη τῶν συγχρόνων —ὄντως χαρισματικῶν— γερόντων, οἱ ὁποῖοι ὡστόσο δὲν ἀποτειχίσθηκαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους τους, παραθεωροῦντες ἐπ᾿ αὐτοῦ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, τὶς ἁγίες οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες!...
     Καὶ κράτησαν αὐτὴ τὴ στάση οἱ σύγχρονοι γέροντες χάριν μίας ἑώλου οἰκονομίας τόσο ὑπὸ τὴν πίεση, κυρίως, τοῦ παλαιοημερολογητισμοῦ ὅσο καὶ ὑποτιμήσεως τῆς δυναμικῆς τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος διέσπασε καὶ ὑπερκέρασε τὰ βαθειὰ ριζωμένα ἀντὶ-αἱρετικὰ ἀντανακλαστικὰ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ κατὰ τοῦ Παπισμοῦ, ὡς ἀπόρροια τῶν ἀποφάσεων τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου (1962-1965)[4] περὶ τῆς προωθήσεως τῆς «ἑνότητος» τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν —ὑπὸ τὸν Πάπα καὶ ὄχι ὑπὸ τὸν Χριστό, βεβαίως— ὄχι σὲ θεολογικὸ-δογματικὸ ἐπίπεδο, ἀλλὰ στὸν σκοπίμως ἀκατήχητο καὶ οὐσιαστικῶς ἀποίμαντο λαό, ἐφαρμόζοντας τὸν λεγόμενο «λαϊκὸ Οἰκουμενισμό» τῆς χωρὶς τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ «ἀγαπολογίας» καὶ τῆς κοσμικῆς ἀνειρήνευτης «εἰρήνης»!... Ἄλλωστε ἡ παύση τῆς Μνημονεύσεως τοῦ πατριάρχη Ἀθηναγόρα (1970-1973) ἀπὸ τρεῖς ἀρχιεπισκόπους[5] καὶ τὶς μισὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπηχώντας στὰ τότε ἀκόμη ἐνεργὰ ἀντὶ-παπικὰ ἀντανακλαστικά, ἀφοροῦσε στὰ «ἀνοίγματά» του (συνάντηση Πατριάρχη καὶ Πάπα στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 1964, ἄρση ἀναθεμάτων καὶ ἀκοινωνησίας, συμπροσευχὲς κ.π.ἄ.) καὶ στὸν ἀθεολόγητο «θεολογικό» διάλογο μὲ τοὺς παπιστές!...
     Ἔτσι καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» —μὲ τὴ σειρά τους— παραθεωροῦν ὅτι καὶ οἱ σύγχρονοι χαρισματικοί, ἀκόμη καὶ ἅγιοι, γέροντες εἶναι ἄνθρωποι καὶ γι᾿ αὐτὸ ὑποκείμενοι στὸ λάθος καὶ στὴν ἁμαρτία· καὶ ξεχνοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ —τοῦ μόνου ἀναμαρτήτου— νὰ φεύγουμε μακριὰ ἀπὸ τοὺς πλάνους ψευδοδιδασκάλους· ἀλλὰ καὶ ὑπερσκελίζουν τὸ παύλειον παράγγελμα: «καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ᾿ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. α΄ 8). Καὶ ἀκόμη λησμονοῦν ὅτι τιμᾶμε τὸν ἱερὸ Αὐγουστῖνο ὡς ἅγιο μέν, ἀπορρίπτουμε τὶς ἄστοχες διδασκαλίες του δέ, ὅπως τὴ διδασκαλία του ἐκείνη ποὺ ὁδήγησε στὸ κακόδοξο δόγμα τῆς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεως τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, δηλαδὴ στὴν αἵρεση τοῦ filioque!...[6]
    Ἄρα ἡ ἐμμονή τους στὴ στάση τῶν συγχρόνων γερόντων —καὶ ἡ ὑποτίμηση ἕως ἀπόρριψη τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τοῦ παρελθόντος— εἶναι ἕνα πραγματικὸ σχῖσμα, ποὺ χωρίζει μετὰ-νεο-ἀντὶ-Πατερικῶς τὴν Ἐκκλησία σὲ «παλαιά» καὶ «νέα»!!! Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάληξη τῆς ἀφροσύνης καὶ τῆς ἀσυνεπείας ποὺ ἐπιβάλλει ἡ ἰδιοτέλεια τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ καὶ τῆς Δεσποτοκρατίας, ὅπως αὐτὴ ἀναπαράγεται καὶ καλλιεργεῖται καὶ καρποφορεῖ στὰ σπλάγχνα τοῦ «ἀντὶ-οἰκουμενιστικοῦ» χώρου!...
    Γι᾿ αὐτὸ μὲ τὸ παρὸν κείμενο —ποὺ νομίζω ὅτι διερμηνεύει τὸ φρόνημα καὶ ἐκφράζει τὰ αἰσθήματα ὅλων τῶν ἀποτειχισμένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν— ἀπευθύνω λόγον εὐθὺ πρὸς τὴν ἐξουσιολαγνικὴ καὶ ἀντίχριστη, οἰκουμενιστικὴ καὶ «ἀντὶ-οἰκουμενιστικὴ» Δεσποτοκρατία, ὄχι γιὰ νὰ πειστεῖ —διότι πλέον ἔχει ἀκαταλύτως ὁμώσει τὴν ὑπακοή της καὶ τὴν ὑποταγή της εἰς τὸν βύθιον δράκοντα καὶ οἰκειοθελῶς ἔχει ἁλυσοδεθεῖ στὰ ἑωσφορικὰ κάτεργά του!— ἀλλὰ γιὰ νὰ ὁριοθετηθεῖ ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως ἡ θέση μας ἀπέναντί της: εἴμεθα ἐκτὸς τῆς ἀλλοτρίου «ἐκκλησίας» τῆς Δεσποτοκρατίας, διότι εὑρισκόμεθα ἐντὸς τῆς οἰκείας μας Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ!... Γι᾿ αὐτὸ ἀπευθυνόμαστε στὴ Δεσποτοκρατία ὡς καθεστὼς καὶ στοὺς δεσποτοκράτες ὡς πρόσωπα. Γι᾿ αὐτὸ εὐθαρσῶς καὶ μὲ παρρησία ἀρθρώνουμε λόγον εὐθὺ πρὸς αὐτούς...
     Κρατεῖστε τὴ δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία σας!
     Κρατᾶμε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας!
    Εἶναι γεγονὸς ὅτι οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι, ποὺ λειτουργεῖτε ὡς δεσποτοκράτες, στερεῖσθε τῆς θείας Χάριτος καὶ κυριολεκτικῶς ἀποστατεῖτε ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἐργαζόμενοι γιὰ τὸν Ἀντίχριστο, καὶ ἔτσι οἰκειοθελῶς ἀλλοτριώνεσθε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη τοῦ ἱεροῦ Εὐγγελίου καὶ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τὴ διδασκαλία τους, μὲ τὸ παράδειγμά τους καὶ μὲ τὴ βιοτή τους, παραγγέλλοντάς μας νὰ τὴν κρατήσουμε αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτη καὶ ἀκεραία. Τὸ μόνο ποὺ σᾶς ἀπέμεινε εἶναι ἡ ἐξουσία κι αὐτὴ χωρὶς οὐσία τὴν ὁποίαν ὄχι μόνον ταυτίσατε μὲ τὴν ὕπαρξή σας, ἀλλὰ καὶ δὲν διανοεῖσθε κἂν τὴ ζωής σας χωρὶς αὐτήν, ὥστε ἡ ἐξουσία κατέστη: ἡ ἐκ τῶν οὐκ ἄνευ προϋπόθεση καὶ τὸ ἀποκλειστικὸ περιεχόμενο καὶ ὁ μοναδικὸς σκοπὸς αὐτῆς τῆς ὑπάρξεώς σας!...
     Πρὶν γίνετε δεσπότες καὶ ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, πουλᾶτε τὴν ψυχή σας στὸν Διάβολο (μυστικὲς ἐλίτ, Μασωνία κ.λπ.) γιὰ ν᾿ ἀποκτήσετε τὴν δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία· ἐπὶ ἔτη πολλὰ διαπλεκόμενοι μὲ μυστικὰ καὶ ἀντίχριστα καὶ ἐκκλησιομαχικὰ κέντρα ἀποφάσεων δυνάμενα ὡστόσο νὰ ἱκανοποιήσουν τὰ ἐξουσιολαγνικὰ ὄνειρά σας εἰς τὰ ὁποῖα κέντρα πλειστάκις καὶ συχνάκις δίδετε σαφεῖς καὶ ἀκατάλυτες ἀποδείξεις τῆς ἐξαρτήσεώς σας καὶ τῆς ἀφοσιώσεώς σας εἰς αὐτά. Παραδίδεσθε εἰς τοὺς ἀντιχρίστους γιὰ νὰ ἀναδειχθεῖτε εἰς τὴν ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, συγκροτώντας ἕναν αὐτόνομο ὑπὲρ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἑρμαφρόδιτο ἐξουσιαστικὸ μηχανισμό, ποὺ ἀενάως αὐτὸ-ἀναπαράγεται, διαιωνίζοντας καὶ μεγεθύνοντας καὶ κακοφορμίζοντας τὸ δεσποτοκρατικὸ καθεστὼς μὲ κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις καὶ σκάνδαλα!!!
     Καὶ ὅταν ἀποκτήσετε τὴν πολυπόθητη δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία, δίδετε «γῆν καὶ ὕδωρ» πρὸς τοὺς «μέντορές» σας καὶ πειθηνίως ἱκανοποιεῖτε τὶς ὅποιες ἀντίχριστες ἀπαιτήσεις τους, τόσο γιὰ νὰ διατηρήσετε τὴν «ἐξουσία σας» ὅσο καὶ γιὰ νὰ διακριθεῖτε, ὡς ἄξιοι καὶ πανάξιοι τῆς ἐμπιστοσύνης τους καὶ τῆς εὐεργεσίας τους, διαγκωνιζομένοι μάλιστα μεταξύ σας γιὰ τὴν καλύτερη θέση καὶ σχέση ἑνὸς ἑκάστου ἀπὸ ἐσᾶς ἀπέναντί τους, εἰς ἕναν ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων ἀνάμεσά σας ἀνταγωνισμό!... Ὅπως λ.χ. ὁ διαγκωνισμὸς μεταξὺ τῶν Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου καὶ Ἀθηνῶν Χριστοδούλου· ἐμφανῶς μὲν γιὰ τὴν εὔνοια τοῦ Πάπα, ἀφανῶς δὲ γιὰ τὴν εὔνοια τῶν μεντόρων καὶ χειραγωγῶν τοῦ Πάπα!!!
     Ὡστόσο ταυτοχρόνως: Στάζετε ἀβυσσαλέο μίσος καὶ θανατηφόρο φαρμάκι, ἀσκεῖτε ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ τρομοκρατία καὶ ὑλικὴ βαρβαρότητα, ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἔχουν τὴν ἀτυχία νὰ πέσουν εἰς τὴ δυσμένειά σας. Ἐπιφυλάσσετε ἐξευτελισμοὺς καὶ προπηλακισμοὺς καὶ ἐξοντωτικὲς διώξεις κατὰ τῶν ὑφισταμένων σας ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ διοικητικῶν ὑπαλλήλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν σας. Κυριολεκτικῶς ἀφανίζετε ἠθικῶς καὶ οἰκονομικῶς καὶ κοινωνικῶς ἐκείνους ποὺ θὰ καταγγείλουν τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν καίσαρα-Πάπα τοῦ Βατικανοῦ, τὴν παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἢ θὰ ἐλέγξουν τὴ Δεσποτοκρατία καὶ τὰ ἔργα της, καὶ πολὺ περισσότερο ἐὰν ἐλέγξουν εἰδικῶς καὶ συγκεκριμένα τὰ ἔργα καθενὸς ἀπὸ ἐσᾶς!... Τότε ἐγκαταλείπετε καὶ τὰ προσχήματα· τὸ μένος καὶ ἡ ἐκδικητικότητά σας ὄχι μόνον δὲν συγκρατοῦνται ἀλλὰ στεροῦνται καὶ τῆς ἐλαχίστης ρανίδος ἐλέους!... 
 

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας: Η Εκκλησία είμαστε εμείς! Το απεχθὲς στρατοκρατικό πνεύμα των Οικουμενιστών!

Περγάμου Ιωάννης:

''Σταματήστε τις διαρροές στα ΜΜΕ''


0ziiz


Ἀντὶ νὰ δίνει, ὡς ὤφειλε, πλήρη ἀναφορὰ στὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς συζητήσεις τῶν Διορθοδόξων Ἐπιτροπῶν, ὥστε νὰ μὴν δημιουργοῦνται παρερμηνεῖες, καὶ νὰ μὴ ἀγνοεῖ ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ τὰ προ-αποφασιζόμενα «γι’ αὐτὸν ἀλλὰ χωρὶς αὐτόν», ὁ Μητροπολίτης Περγάμου θέλει νὰ ἐπεκτείνει τὸν «στρατιωτικὸ νόμο» ποὺ ἔχουν ἐπιβάλει στὴν Ἐκκλησία ἡ φατρία τῶν Οἰκουμενιστῶν ἡγετῶν.

Θέλει δηλαδή, νὰ μὴ μαθαίνει ὁ λίγος λαὸς ποὺ ἀκόμα ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας τίποτα, ὥστε νὰ μὴ ἀντιδρᾶ καὶ χαλᾶ τὰ σχέδιά τους. 

Ἂς τὰ κατανοήσουν αὐτὰ οἱ χαρτοπολεμιστὲς ἀντι-Οἰκουμενιστές. Ἂς ἀναλογισθοῦν ἄλλη μιὰ φορά, πόσο μεγάλο κακὸ κάνουν στὴν Ὀρθοδοξία καὶ στὸν ἑαυτό τους, ἐπικοινωνοῦντες μὲ αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου τοὺς Ἐπισκόπους, ποὺ νομίζουν πὼς εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ δὲν ὑπολογίζουν τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ. Μόνο τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τους φοβοῦνται καὶ τρέμουν, γιατὶ τότε θὰ ἀποδειχθεῖ ὅτι ἡ ἰδέα πὼς αὐτοὶ εἶναιη Ἐκκλησία, πέφτει στὸ κενό. Ὅσο οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς "κοινωνοῦν" μὲ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς, νὰ ξέρουν πὼς αὐτοὶ ἐλάχιστα τοὺς ὑπολογίζου. Ἀντίθετα τοὺς θεωροῦν συμμάχους τους, γιατὶ καταφέρνουν μὲ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές, νὰ  κρατοῦν τὸν Λαὸ σὲ ἀδράνεια, παροπλισμένο.
                                       "Πατερικὴ Παράδοση"



Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης


Να σταματήσουν τις "διαρροές" σε δημοσιογράφους και να μην επιτρέπεται η λήψη φωτογραφιών ζήτησε ο προεδρεύων της ειδικής διορθόδοξης επιτροπής που έχει συσταθεί για την προπαρασκευή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης ζήτησε κατά τη διάρκεια της Γ' συνεδρίας της επιτροπής στο Σαμπεζύ της Γενεύης από όλα τα μέλη της, να μην μιλούν στους εκπροσώπους των ΜΜΕ για τα όσα θέματα τίθενται επί τάπητος.

Αφορμή για την "απαγόρευση" αποτέλεσε η είδηση που ήθελε την προπαρασκευαστική επιτροπή στην προηγούμενη συνεδρία της να ζητά την κατάθεση τροπολογίας με την οποία η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος θα εκφράζει την αλληλεγγύη της στις "σεξουαλικές μειονότητες", δηλαδή τα άτομα που υφίστανται διώξεις για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.

Η ομοφυλοφιλία, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν πρέπει να αποτελεί αφορμή "για να υφίστανται διώξεις οι αδελφοί μας" έλεγαν αρχιερείς και πως δεν είναι το "μεγαλύτερο αμάρτημα".

Υπέρ αυτών των θέσεων τάχθηκαν όλοι οι αρχιερείς ελληνικής καταγωγής και ψήφισαν υπέρ.

Ειδικότερα από την Εκκλησία της Ελλάδος ψήφισαν υπέρ της προστασίας των σεξουαλικών μειονοτήτων οι μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Δημητριάδος Ιγνάτιος.

Έντονα διαφώνησαν οι εκπρόσωποι των Εκκλησιών της Ρωσίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και Ρουμανίας.

Αποτειχισι: Λεγουν και γραφουν τιποτα διαφορετικο οι Αποτειχισμενοι Πατερες και τα ιστολογια που εκφραζουν την Αποτειχισι απο την Αιρεσι και τους Αιρετικους; ΟΧΙ ΑΣΦΑΛΩΣ. Αλλα ποσοι τεινουν ευηκοον ους, για να ακουσουν;

"Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους 

θα δρα με πανουργία 

για να οδηγήσει στην αίρεση"

 

Του Αγίου στάρετς Ανατολίου 
της Όπτινα

 


«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα δρα με πανουργία για να οδηγήσει στην Αίρεση, αν ήταν δυνατόν, και τους εκλεκτούς. Δεν θα ξεκινήσει με την ψυχρή απώθηση των δογμάτων της Αγίας Τριάδος, της Θεότητος του  Ιησού Χριστού, και της παρθενίας της Θεοτόκου, αλλά θα ξεκινήσει ανεπαίσθητα να καταστρέφει τις διδασκαλίες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας και την μεγάλη τους πνευματικότητα, που έφτασε σε μας μέσω των Αγίων Πατέρων, από το Άγιον Πνεύμα.



 Λίγοι θα παρατηρήσουν αυτά τα καλοπιάσματα του εχθρού, μόνον εκείνοι που είναι πολύ πεπειραμένοι στην πνευματική ζωή. Οι Αιρετικοί θα αποκτήσουν ισχύ πάνω στην Εκκλησία, και θα τοποθετήσουν τους υπηρέτες των παντού. 


Οι ευλαβείς θα ατενίζονται καταφρονητικά. 
Ο ίδιος ο Κύριος είπε ότι από τους καρπούς των θα τους αναγνωρίσετε, και έτσι, από τους καρπούς των καθώς και από τις ενέργειές των Αιρετικών, προσπαθήστε να τους διακρίνετε από τους αληθινούς ποιμένες. 


Αυτοί είναι πνευματικοί κλέφτες, διαρπάζοντες τη πνευματική ποίμνη, και θα εισέλθουν στο μαντρί (την Εκκλησία), σκαρφαλώνοντας με κάποιο άλλο τρόπο, χρησιμοποιώντας δύναμη και καταπατώντας τους ιερούς κανόνες. 


Ο Κύριος καλεί αυτούς ληστές (Ευαγ. Ιω. 10,1). Πράγματι, η πρώτη τους ενέργεια θα είναι η καταδίωξη των αληθινών ποιμένων, η φυλάκιση και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θα είναι αδύνατο γι' αυτούς να διαρπάσουν το ποίμνιο.



Γι' αυτό το λόγο παιδί μου, όταν βλέπεις την καταπάτηση της Πατερικής παραδόσεως, και των θείων εντολών στην Εκκλησία, των εντολών που ορίσθηκαν από το Θεό, γνώριζε ότι οι Αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και κατά το χρόνο δράσης τους μπορεί να κρύβουν την ασέβειά τους, ή να καταστρέφουν την Αγία Πίστη ανεπαίσθητα, προκειμένου να επιτύχουν καλύτερα στην σαγήνευση και προσκόλληση των απείρων στα δίχτυα τους. 

Η καταδίωξη θα κατευθύνεται όχι μόνον εναντίον των ποιμένων αλλά εναντίον όλων των δούλων του Θεού, διότι όλοι όσοι θα καθοδηγούνται από την αίρεση δεν θα υποφέρουν την ευσέβεια.



Αναγνωρίστε αυτούς τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και την αγάπη της ισχύος. 
Θα είναι συκοφάντες, προδότες, παντού δεικνύοντες έχθρα και κακοήθεια. 
Γι' αυτό ο Κύριος είπε ότι οι καρποί τους θα τους κάνουν γνωστούς. 


Οι αληθινοί υπηρέτες του Θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τον συνάνθρωπό τους και είναι υπάκοοι στην Εκκλησία.



Οι Μοναστές θα ταλαιπωρηθούν υπερβολικά από τους Αιρετικούς, και η μοναστική ζωή θα καταφρονηθεί. Τα (ενεργά) Μοναστήρια θα σπανίζουν, ο αριθμός των μοναχών θα ελαττωθεί, και αυτοί που θα παραμείνουν θα υποφέρουν από βία. Αυτοί που μισούν την μοναστική ζωή, εντούτοις, έχοντας μόνο την αμφίεση της ευσεβείας, θα αγωνίζονται να προσελκύσουν τους μοναχούς με το μέρος τους, υποσχόμενοι σ' αυτούς προστασία και κοσμικά αγαθά, και απειλώντας αυτούς που τους αντιτίθενται με εξορία.



Αυτές οι απειλές θα προκαλέσουν μεγάλη απόγνωση στους μικρόψυχους, αλλά εσύ παιδί μου, να χαίρεσαι για το ότι έχεις ζήσει μέχρι αυτό τον καιρό, διότι τότε οι πιστοί που δεν θα έχουν δείξει άλλες αρετές, θα λάβουν στέμματα, μόνο διότι θα έχουν μείνει σταθεροί στην πίστη, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου: «Κάθ΄ ένας που, όντας μαζί Μου (εν Εμοί), θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και Εγώ, όντας μαζί του (εν αυτώ), μπροστά στον Πατέρα μου τον εν Ουρανοίς» (Ματθ. Ι-32).


(Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω κα' γώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν Ουρανοίς).




«Φοβού τον Κύριο τέκνο μου. \
 Φοβού να χάσεις το στέμμα που ετοιμάστηκε για σένα, 
φοβού το να ριχτείς από το Χριστό στο εξώτερο σκότος και στα αιώνια βάσανα. 
Στάσου γενναίος στην πίστη, και αν είναι αναγκαίο, υπόμεινε καταδίωξη και άλλες λύπες, διότι ο Κύριος θα είναι μαζί σου και οι άγιοι Μάρτυρες και πνευματικοί θα κοιτάζουν σε σένα και τον αγώνα σου με ευχαρίστηση.



Αλλά αλλοίμονο στους μοναχούς εκείνες τις ημέρες που θα καθηλωθούν από ιδιοκτησίες και πλούτη, οι οποίοι λόγω της αγάπης της ειρήνης (ανάπαυσης) θα είναι έτοιμοι να υποταχθούν στους αιρετικούς. Θα αποκοιμίζουν την συνείδησή τους, λέγοντας:

«Εμείς διατηρούμε και σώζουμε το Μοναστήρι και ο Κύριος θα μας συγχωρήσει».



Οι ατυχείς και τυφλοί αυτοί δεν λογαριάζουν καθόλου ότι δια της αιρέσεως οι δαίμονες θα εισέλθουν στο Μοναστήρι, και κατόπιν δεν θα είναι ένα Άγιο Μοναστήρι, αλλά μόνο τοίχοι, από τους οποίους η Χάρη θα έχει απομακρυνθεί.





Ο Θεός εντούτοις είναι ισχυρότερος από τον εχθρό, και δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τους δούλους του. Οι αληθινοί Χριστιανοί θα παραμείνουν μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου, μόνο θα προτιμήσουν να ζουν σε απομονωμένα ερημικά μέρη»

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου