Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Η "Νέα" Εκκλησία είναι εδώ! Αυτος ο άνθρωπος δεν θα δίσταζε να είναι παρών και στα εγκαίνια του ναού του Αντίχριστου!

Η "Νέα" Εκκλησία είναι εδώ! Αυτος ο άνθρωπος δεν θα δίσταζε να είναι παρών και στα εγκαίνια του ναού του Αντίχριστου!



Στα εγκαίνια Εβραϊκής Συναγωγής στην Ανδριανούπολη ο Οικουμενικός Πατριάρχης

Στα εγκαίνια Εβραϊκής Συναγωγής στην Ανδριανούπολη ο Οικουμενικός Πατριάρχης



Στα εγκαίνια Εβραϊκής Συναγωγής παραβρέθηκε την επομένη του Ευαγγελισμού ο Οικουμενικός Πατριάρχης....

Η ανακοίνωση του Φαναρίου αναφέρει σχετικά: 


Η Α. Θ. Παναγιότης ο Πατριάρχης, κατόπιν απευθυνθείσης Αυτώ προσκλήσεως υπό του Εξοχ. κ. Bülent Arınç, Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως της Τουρκίας, συνοδευόμενος δε υπό του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Βαρθολομαίου, Αρχιγραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, την πρωΐαν της Πέμπτης, 26ης Μαρτίου, μετέβη εις Αδριανούπολιν (Edirne) και ετίμησε διά της υψηλής παρουσίας Του την τελετήν εγκαινίων της μεγάλης Συναγωγής της πόλεως, παρουσία της Α. Εξοχότητος, άλλων τοπικών αρχόντων και πλήθους εκ της Εβραικής Κοινότητος.
 
 

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

To Σαβατο της Διακαινησιμου 18 Απριλιου ο αρχιμανδριτης πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας θα λειτουργηση στο εκλησακι του Αγιου Μαρκου του Ευγενικου Σουρωτης Θεσσαλονικης.


Ο πατηρ Ευθυμιος

σημερα Σαββατο 28 Μαρτιου, λειτουργος του Θειου Μυστηριου στον Αγιο Μαρκο τον Ευγενικοστην ΣΟΥΡΩΤΗ Θεσσαλονικης.

Επιτρεπεται η προσελευσι σε ολους τους Μακεδονες.


To κατανυκτικοτατο χαριτωμενο εκκλησακι του Αγιου Μαρκου του Ευγενικου του Ατλαντος της Ορθοδοξιας.


Ο αρχιμανδριτης Ευθυμιος Τρικαμηνας ως λειτουργος στο εκκλησακι του Αγιου Μαρκου.


Κανουμε εκκλησι για αμισθο Αντιοικουμενιστη κληρικο ή υποψηφιο κληρικο προς χειροτονιαν, για να μας λειτουργει συνεχως και παντοτε αφου μαλιστα οι Αποτειχισμενοι ολο και αυξανουν.


OYΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΩΝ ...ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.



 
 
 Ὁ Κύριός μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς θέλει θερμοὺς ὁμολογητὲς τῆς πρὸς Αὐτὸν Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καὶ ὄχι χλιαροὺς θιασῶτες καὶ θεατὲς τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας μας· ἐπίσης ἀπαιτεῖ ἀπὸ ἐμᾶς τὸ ναί μας νὰ εἶναι «ναί!» καὶ τὸ ὄχι μας νὰ εἶναι «ὄχι!» ἀποκλείοντας τὶς διχοστασίες μας καὶ τοὺς ἐπαμφοτερισμούς μας. Ὁ  Κύριος, περισσότερο ἀπὸ δούλους καὶ μισθωτοὺς μᾶς θέλει υἱοὺς καὶ θυγατέρες Του!...
 
 
     Ἡ ἁγιοΓραφικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ καὶ ἱεροΚανονικὴ ἐπιχειρηματολογία περὶ τὴν δέουσα ὀρθὴ στάση μας καὶ τὴν ἐπιβαλλομένη ὀρθὴ πράξη μας, ὡς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἔναντι τῶν αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἔχει ἀπὸ πολλοῦ χρόνου κατατεθεῖ, συζητηθεῖ καὶ ἤδη ἐφαρμόζεται ἀπὸ πολλοὺς ἀδελφούς μας, συνετὰ καὶ συνεπῆ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του καὶ Ἐκκλησίας μας. Ἰδιαιτέρως ἔχει μιλήσει καὶ γράψει καὶ δημοσιεύσει σχετικῶς ὁ Γέροντάς μας, ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς.[1] Οἱ ἐνδιαφερόμενοι μάλιστα ἤδη τὰ ἔχουμε πληροφορηθεῖ καὶ ἐν πολλοῖς μελετήσει, ὅπως μέλλει νὰ τὰ πληροφορηθοῦν καὶ μελετήσουν πολλοὶ καὶ πλείονες ἡμῶν στὸ μέλλον!...
 
 
      Ἀλλὰ ἀκριβῶς ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἀρχίζει ἡ μεγάλη εὐθύνη καὶ ἡ ἀδήριτη ὑποχρέωση, γιὰ τὸν καθένα πού: (α) πληροφορεῖται ὅτι ὑπάρχει αἵρεση ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ μάλιστα σήμερα ἡ παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία διδάσκεται γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἀπὸ αἱρετικοὺς ἐπισκόπους, ἀκολουθουμένους ἀπὸ αἱρετίζοντες ποὺ κοινωνοῦν μαζί τους· καὶ (β) ἐνημερώνεται γιὰ τὴ δέουσα ὀρθὴ στάση μας καὶ τὴν ἐπιβαλλομένη πράξη μας ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἔναντι τῶν ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας αἱρετικῶν.
 
 
      Πράγματι, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ λαμβάνουμε γνώση τῶν τεκταινομένων, ἡ εἰρηνικὴ περίοδος τῆς πνευματικῆς ἀθωότητός μας καὶ ―τρόπον τινά― τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀνεμελιᾶς μας τελειώνει, καὶ τὴ διαδέχεται ἡ ἐμπόλεμος περίοδος τῆς πνευματικῆς ἐγρηγόρσεως καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐθύνης, τῶν ἀγώνων γιὰ τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας, τῆς μαρτυρίας μας καὶ ἐνδεχομένως τοῦ μαρτυρίου μας, μὲ καταλυτικὲς συνέπειες γιὰ τὴ σωτηρία μας εἰς τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅπως τελείωσε ἡ πρὸ τοῦ Χριστοῦ περίοδος τοῦ σκότους καὶ τῆς ἁμαρτίας μὲ τὴν ἐξαγορά μας διὰ τῆς Σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ διὰ τῆς Ἀναστάσεώς Του ἄρχισε ἡ περίοδος τῆς μετανοίας μας καὶ τῆς σωτηρίας μας...
 
 
      Μπορεῖ κανεὶς σοβαρὰ νὰ ἰσχυρισθεῖ εἰς τὴν μετὰ Χριστὸν ἐποχή, ὅταν μάλιστα στὴν χώρα του ἔχει κηρυχθεῖ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι δὲν γνωρίζει τὴν Ὁδὸ τῆς σωτηρίας; Ἀκριβῶς μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἐκεῖνος ποὺ πληροφορήθηκε τὴν ὕπαρξη τῆς αἱρέσεως καὶ τῶν αἱρετικῶν ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι δὲν γνωρίζει τὸ ἔγκλημα καὶ νὰ ἐμφανίζεται, διὰ τῆς σιωπῆς καὶ τῆς ἀδρανείας του, ἀθῶος τοῦ αἵματος!... Καὶ ἀκόμη περισσότερο δὲν δύναται νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι γνωρίζει μὲν ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἀκολουθήσει καὶ νὰ ἐφαρμόσει δεόντως τὴν ὀρθὴ στάση καὶ τὴν ἐπιβαλλομένη πράξη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν καιρῷ αἱρέσεως!...
 
 
       Καὶ μάλιστα οὐδόλως ἀπαλλάσσεται ἰσχυριζόμενος, ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὸν μετριασμὸ καὶ τὴ δυσκολία καὶ τὸν κόπο καὶ τὰ ἔξοδα ―ἐνίοτε καὶ τὴν πλήρη ἀπουσία γιὰ πολὺ μεγάλο χρονικὸ διάστημα― τῆς μυστηριακῆς καὶ λατρευτικῆς ζωῆς, κυρίως τὸν τακτικὸ ἐκκλησιασμὸ καὶ τὴν θεία Κοινωνία, παραθεωρώντας βεβαίως τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ λήψη τῶν «μυστηρίων» ἀπὸ αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες δὲν εἶναι σωτηρία ἀλλὰ καταδίκη, ὅπως διδάσκουν ἡ ἱερὰ Παράδοση, οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες μας, ἰδιαιτέρως δὲ χαρακτηριστικὰ καὶ παραστατικὰ καὶ δυναμικὰ περιγράφει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης!...
 
 
      Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ στάση μοιάζει μὲ ἐκείνη τοῦ ἀσθενοῦς, ποὺ ἐνῶ ὁ γιατρὸς τοῦ ἀπαγορεύει διατροφικὲς καὶ ἄλλες κακὲς συνήθειες, ὅπως τὸ κάπνισμα ―καὶ δὲν εἶναι ἀνίερη ἡ παρομοίωση, διότι τὰ «μυστήρια» στὰ χέρια τῶν αἱρετικῶν καταντοῦν βλαβερὴ συνήθεια καὶ δουλικὴ ἐξάρτηση σὰν τὸ κάπνισμα καὶ ἀκόμη χειρότερα!― ὁ ἀσθενὴς τὸν παρακούει, μὲ συνέπεια νὰ ὑφίσταται τὰ ὀλέθρια ἀποτελέσματα τῶν καταχρήσεών του!... Διότι ἡ ἐν γνώσει καὶ ἐπιγνώσει λήψη τῶν «μυστηρίων» ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ὄντως κατάχρηση ἐκτὸς τῆς ἀληθινῆς καὶ καθηγιασμένης μυστηριακῆς καὶ λατρευτικῆς ζωῆς!!!
 
 
      Ἐκεῖνος, λοιπόν, ποὺ δὲν κατανοεῖ καὶ δὲν δέχεται ὄχι μόνον ὡς ὀρθοδόξως ἀνυπόστατα ἀλλὰ καὶ ὡς σωτηριακῶς ἐπιβλαβῆ τὰ «μυστήρια» τῶν αἱρετικῶν, δὲν ἔχει κατανοήσει καὶ δὲν βιώνει τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας ὡς μετουσίωση τοῦ Χριστοῦ καὶ ὡς ἀλλοίωση τοῦ ἀνθρώπου στὴ μυστηριακὴ συνάντησή του μὲ τὸν Χριστό, ἀλλὰ τὰ ἐκλαμβάνει ὡς ἐξαρτησιακὴ συνήθεια μίας λατρευτικῆς παραστάσεως-ρουτίνας. Καὶ ἀκριβῶς ἐδῶ ὁ ἐξαρτησιακὸς χαρακτήρας τῆς λατρευτικῆς ζωῆς εἶναι ἐκεῖνο ἀπὸ τὸ ὁποῖο δὲν μπορεῖ νὰ ἀποστεῖ, ὅπως ὁ ἀσθενὴς δὲν μπορεῖ νὰ ἀποστεῖ· ἀπὸ τὴν ἐξαρτησιακὴ συνήθεια τοῦ καπνίσματος ποὺ τὸν βλάπτει!...
 
 
     Καὶ ἀκόμη, ἡ λήψη τῆς «κοινωνίας» ἀπὸ τὰ χέρια τῶν αἱρετικῶν ―πάντα γιὰ ἐκεῖνον ποὺ γνωρίζει!― καταντᾶ, ἀπὸ πνευματικὴ εὐωχία τῆς λήψεως τοῦ σώματος καὶ τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἑνώνει τὸν κοινωνοῦντα μὲ Αὐτόν, σὲ ἁμάρτημα πνευματικῆς γαστριμαργίας πρὸς μίαν ἑωσφορικὴ ἀπομίμηση τῆς καθηγιασμένης θείας Κοινωνίας, ἡ ὁποία ἀπομίμηση ἑνώνει τὸν κοινωνοῦντα ὄχι μὲ τὸν Χριστὸ ἀλλὰ μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸν Σατανᾶ!!! Ἐν τέλει, ὅπως εἶναι μεγάλη καὶ ἀσυγχώρητη ἁμαρτία καὶ προδοσία τοῦ Χριστοῦ νὰ μεταλαμβάνει ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἀπὸ τὰ χέρια τῶν αἱρετικῶν παπιστῶν καὶ προτεσταντῶν καὶ μονοφυσιτῶν κ.ἄ. στοὺς δικούς τους ναούς, διότι ἔτσι ἑνώνεται μὲ τὶς αἱρέσεις τους κατὰ τοῦ Χριστοῦ, τὸ ἴδιο θανάσιμη ἁμαρτία εἶναι νὰ μεταλαμβάνει καὶ νὰ δέχεται τὰ ἀνίερα πλέον «μυστήρια» ἀπὸ τὰ χέρια αἱρετικῶν καὶ αἱρετιζόντων ἐντὸς τῶν Ὀρθοδόξων Ἱερῶν Ναῶν μας, διότι ἔτσι ἑνώνεται μὲ τὴν παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!!
 
 
      Μὲ ὅλα αὐτά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐπιχειρῶ νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή μας εἰς τὴν ἀσύνετη στάση καὶ ἀσυνεπῆ πράξη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἔναντι τῶν αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐὰν γνωρίζουμε γιὰ τὰ αἱρετικῶς τεκταινόμενα στὴν Ἐκκλησία μας καὶ ὅτι ὁ ἐπίσκοπος αἱρετικῶς διδάσκει, καὶ παρόλα αὐτὰ συνεχίζουμε νὰ λαμβάνουμε τὰ «μυστήρια» τῶν αἱρετικῶν, παραθεωρώντας τὸ γεγονός, ὅτι λαμβάνοντας τὰ μιαρὰ καὶ ψευδῆ «μυστήριά» τους μολύνεται ἡ ψυχή μας καὶ «κατακαίγεται» ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας!!!
     
 
  Ὁ μολυσμὸς βεβαίως δὲν βρίσκεται εἰς καθ᾿ ἑαυτὰ τὰ μυστήρια, ἀλλὰ εἰς τὴν προαίρεση καὶ τὴ γνώση ἢ τὴν ἄγνοια ἐκείνου ποὺ προσέρχεται σὲ αὐτά. Λ.χ. ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα, ποὺ προσέρχονται γιὰ τὸ ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου σὲ αἱρετικὸ ἢ αἱρετίζοντα ἐπίσκοπο: ἐὰν ὁ ἄνδρας γνωρίζει περὶ τῆς αἱρέσεως ―δηλαδὴ δὲν βρίσκεται ἀκόμα στὴν ἀμφιβολία καὶ στὴ σύγχυση, καὶ ἔχει πεισθεῖ πλέον ὅτι ἡ κοινωνία μὲ τοὺς κοινωνοῦντας τοῖς αἱρετικοῖς ἀπαγορεύεται ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες― τότε δεχόμενος ἱερολογία τοῦ μυστηρίου ἀπὸ κοινωνοῦντα τοῖς αἱρετικοῖς, εἶναι φανερὸ ὅτι συναριθμεῖται στὴν αἵρεση, ἀφοῦ τὸ μυστήριο, εἶναι μὲν ἔγκυρο γιὰ τὸν ἀγνοοῦντα λαό, ἀλλὰ σὲ αὐτὸν ποὺ γνωρίζει τοῦ προσφέρει μολυσμό· ἐνῶ, στὸ παράδειγμά μας, τὸ ἴδιο Μυστήριο προσφέρει εὐλογία στὴ γυναίκα ποὺ δὲν γνωρίζει καὶ γι᾿ αὐτὴν εἶναι ἱερό, ἔγκυρο, κανονικό.
 
 
     Τὸ Μυστήριο, ποὺ τελεῖται ἀπὸ αἱρετικὸ ἐπίσκοπο ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τὴν ἴδια στιγμὴ εἶναι ταυτοχρόνως ἔγκυρο καὶ ἄκυρο, ἀναλόγως τῆς προαιρέσεως ἐκείνου ποὺ προσέρχεται σὲ αὐτό, ἀναλόγως τῆς γνώσεως ἢ τῆς ἀγνοίας του περὶ τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου!! Ἀναλόγως τῆς προαιρέσεώς μας, ἄλλος εὐλογεῖται καὶ ἄλλος «καίγεται»-μολύνεται!!! Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι καινολογία οὔτε αὐθαίρετο ἐφεύρημα, διότι εἶναι γνωστό, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ προσέρχεται εἰς τὴν θεία Κοινωνία ἀμετανόητος καὶ μὲ γεμάτη τὴν ψυχή του ἀπὸ μῖσος καὶ ἐμπάθεια, ὄχι μόνον πνευματικῶς δὲν ὠφελεῖται ἀλλὰ βαρύτατα ἁμαρτάνει!... Ἄλλωστε καὶ ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, μεταλαμβάνοντας τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, δὲν εὐλογήθηκε ὅπως οἱ ἄλλοι Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως κολάσθηκε, διότι ἡ προαίρεσή του ἦταν πονηρή!... Συμβαίνει ὅπως στὴν περίπτωση ποὺ ἕνα κατάλληλο φάρμακο γιὰ μία συγκεκριμένη πάθηση κάνει μὲν καλὸ σὲ ἐκεῖνον ποὺ πάσχει ἀπὸ αὐτήν, ἀλλὰ τὸ ἴδιο φάρμακο εἶναι ἐπιβλαβὲς καὶ ἐνίοτε θανατηφόρο γιὰ κάποιον ποὺ πάσχει ἀπὸ κάποιαν ἄλλη πάθηση!...

Ὡς ἐχέφρονα τέκνα τοῦ Θεοῦ, λοιπόν, μὲ τὴν εἰκόνα Του τυπωμένη στὰ πρόσωπά μας, δηλαδὴ μὲ τὴν ἐλευθερία τῆς βουλήσεώς μας καὶ μὲ τὸ αὐτεξούσιο τῆς συνειδήσεώς μας, πιστεύω ὅτι μποροῦμε ὑπὸ τὴν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ σκεφθοῦμε σοβαρὰ τὰ ἀνωτέρω, ὥστε διὰ τῆς δυνατότητος τοῦ «καθ᾿ ὁμοίωσιν» καὶ τῶν δικῶν μας πνευματικῶν προσπαθειῶν καὶ ἀγώνων ―μὲ αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτο τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας, ἀλλὰ μὲ τὴ δέουσα ὀρθὴ στάση μας καὶ τὴν ἐπιβαλλομένη ὀρθὴ πράξη μας ἐν καιρῷ αἱρέσεως― νὰ καταστοῦμε κατὰ χάριν θεοὶ εἰς τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ!...
 
 

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Πλαίσιο κειμένου: Αἱ προειδοποιήσεις τοῦ ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς ὅτι, ἐὰν συγκληθῆ Σύνοδος χωρὶς Ἁγιοπνευματικάς προϋποθέσεις, θὰ ἐπιφέρη μεγάλας πληγάς εἰς τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας φαίνεται, πὼς δὲν εἰσακούονται. Ἡ νέα Σύνοδος θὰ ἀκυρώση καὶ τὴν Ἁγίαν Γραφήν; Μὴ γένοιτο!


φθάσαμεν ες τ κατάντημα ν ζητομεν κα δεύτερον γάμον τν κληρικν!



Η ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ

ΘΑ ΑΤΙΜΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ;







Του Πρωτοπρεσβυτέρου π.  Βασιλείου  Ε. Βολουδάκη


Ἡ σχεδιαζομένη ἀπὸ ἐτῶν Πανορθόδοξος Σύνοδος προετοιμάζεται πυρετωδῶς τὰ τελευταῖα δύο χρόνια, παρὰ τὶς θεοπαράδοτες προειδοποιήσεις τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς περὶ τῶν τραυμάτων  ποὺ θὰ ἐπιφέρη στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μία Σύνοδος Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία εἴτε ὑπηρετοῦν πολιτικὲς σκοπιμότητες, γενόμενοι ὑποχείρια πολιτικῶν σχεδιασμῶν, εἴτε στεροῦνται καὶ στοιχειώδους ποιμαντικῆς διακρίσεως, θεολογικοῦ καταρτισμοῦ καὶ  ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος. Ἤδη, μάλιστα, ἡ Σύνοδος αὐτὴ προσδιορίσθηκε, γιὰ νὰ διεξαχθῆ κατὰ τὸ προσεχὲς ἔτος 2016!

Φαίνεται πὼς οἱ προειδοποιήσεις τοῦ Θεοῦ διά τῶν ἁγίων Του δὲν εἶναι ἐπαρκεῖς γιὰ τὰ νεκρωθέντα ἀπὸ τὸν κοσμικὸ θόρυβο ὦτα μας καὶ γι’ αὐτὸ περισσότερο βέβαιο  εἶναι  νὰ περιμένουμε Παγκόσμιο Πόλεμο, παρὰ Πανορθόδοξο Σύνοδο!

Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται «ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ», μὲ τὰ προτεινόμενα πρὸς συζήτησιν θέματα τῆς μελλούσης αὐτῆς συνόδου, τὰ ὁποῖα, ὄχι μόνο δὲν συμβάλλουν στὴν καλλιέργεια τοῦ ἤθους τῶν χριστιανῶν «πρὸς εὐσέβειαν» ἀλλὰ καὶ παροτρύνουν τοὺς πιστοὺς νὰ ἀρνηθοῦν, ἐκτὸς τῶν Ἁγίων καὶ αὐτὴν τὴν Ἁγία Γραφή!

Ἡ νέα ἀντιεκκλησιαστικὴ πρόταση πρὸς τὴν ἑτοιμαζομένη Σύνοδο μᾶς γνωστοποιήθηκε πρὶν λίγες ἡμέρες, στὶς 9 Μαρτίου 2015,  μὲ ἄρθρο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφεμ(Κυκκώτη) στὸ «γιορείτικο Βμα».

Μὲ τὸ ἄρθρο του αὐτὸ ὁ Σεβασμιώτατος, ἔντεχνα, ὡς ἐκφραστῆς μιᾶς τάχα πολυχρονίου ἀνάγκης τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, ἀνασύρει ἄρθρο τοῦ 1920(!) τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Παγκυπρίου Ἱεροδιδασκαλίου, Ἀρχιμ. Μακαρίου Μαχαιριώτη, στὸ ὁποῖο εὐθέως ζητεῖται ἡ …καθιέρωση(!) δευτέρου Γάμου τῶν Κληρικῶν καὶ ἡ τέλεση Γάμου ἀπὸ τοὺς ἤδη χειροτονηθέντας  Κληρικούς!

Τί νὰ πρωτοειπῆ κανεὶς με τέτοιον καταιγισμὸ ἀντιχριστιανικῶν ἀπόψεων Ὀρθοδόξων Ἱερέων  καὶ Ἱεραρχῶν; Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ὅτι ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἔχει γράψει ὅτι μία Πανορθόδοξος Σύνοδος μπορεῖ νὰ ἀκυρώση ἀποφάσεις ἀκόμη καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων(!), παρὰ τὴν ἀπαγορευτικὴ ὁμοφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας καὶ τὴν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας ἀνανέωση τῆς ἀπαγορεύσεως αὐτῆς ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνον Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος μᾶς προειδοποίησε ὅτι: «Πσα νέα Οκουμενικ Σύνοδος δν θ εναι οτε γία οτε Οκουμενικ οτε γδόη, ἐὰν πρωτίστως δν δεχθ τς προγενεστέρας Οκουμενικς κα σαλεύτους ποφάσεις των»! Τώρα, μὲ τὴν εἰσήγηση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε περὶ δευτέρου γάμου τῶν Κληρικῶν, παρ τν κατηγορηματικ προσταγ το γίου ποστόλου Παύλου, πληροφορούμεθα ὅτι ἡ μέλλουσα Σύνοδος θὰ ἀκυρώση καὶ τὴν Ἁγία Γραφή!

Ἔχουμε ἐπίγνωση ὅτι ἡ φωνή μας εἶναι ἰσχνοτάτη καὶ δὲν ἔχει ἐλπίδα νὰ ἀκουσθῆ ἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες ποὺ σχεδιάζουν τὴν μελλοντικὴ Σύνοδο καί, πολὺ περισσότερο νὰ εἰσακουσθῆ. Ὡστόσο, ἔχουμε χρέος νὰ ὑπενθυμίσουμε στὸ εὐσεβὲς Ὀρθόδοξο Πλήρωμα τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς πρὸς τὸν Γάμο καὶ τὴν Ἱερωσύνη,  πρὸς καταρτισμὸν τῶν νεωτέρων,  ἀλλὰ καὶ διότι τὸ ἐνσυνείδητο Ὀρθόδοξο Πλήρωμα (Κλῆρος καὶ Λαὸς) εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ φανερώση τὴν Κρίση τοῦ Θεοῦ ὡς πρὸς τὸ ἐὰν ἡ Σύνοδος εἶναι  Ἁγία ἢ Λῃστρική.

Μὲ αὐτή, λοιπόν, τὴν προοπτικὴ ἀναπτύσσουμε τὸ θέμα, «πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων, πρὸς οἰκοδομὴν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ».



*  *  *

  Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας θεωρεῖ τὸ μυστήριο τοῦ Γάμου ὡς τὴν σπουδαιότερη ὑπόθεση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἐπέλεξε τὴν ἔγγαμη ὁδό, τὴν σπουδαιότερη μετὰ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα. Καὶ αὐτό, γιατί ἂν ἡ μοναδική καὶ ἀποκλειστική σχέση δύο ἑτεροφύλων ἀνθρώπων καλλιεργηθῆ μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, πραγματοποιεῖται ὁ σκοπός τοῦ ἐγγάμου ἀνθρώπου, δηλαδή νὰ ὁλοκληρώση τὴν προσωπικότητά του καὶ νὰ νοιώση, πραγματικά καὶ ὄχι μόνο συναισθηματικά, ριζωμένος στὸν Θεό. Γι᾽ αὐτό,  τὸ θέμα δευτέρου γάμου τῶν κληρικῶν εἶναι λελυμένο γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ δὲν συζητεῖται. Εἶναι ἱεροσυλία καὶ μόνη ἡ ἀπόπειρα συζητήσεως, ὅταν αὐτὴ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐξεύρεση μιᾶς νέας λύσεως. Τό συζητοῦμε -ὅπως προείπαμε- γιά τήν ἐνημέρωση τῶν ἀγνοούντων ἀλλά καί γιά νὰ διατρανωθῆ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἠχηρά καὶ ἐπίσημα, ὅτι ἀπαγορεύεται ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ὁ δεύτερος γάμος τῶν κληρικῶν ὡς ἀντιχριστιανικὴ καὶ βέβηλη πράξη, ὡς αἰτία βαρυτάτου σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν, ὡς «ἔργῳ» διαφθορά τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν καὶ χειραγώγησή τους πρὸς ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, δεδομένου ὅτι στὸ προκείμενο θέμα δὲν ἔχουμε μόνο τὴ δέσμευση τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀλλὰ καὶ τὴν κατηγορηματική δέσμευση τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι πὼς ὑπάρχουν ὅρια αἰώνια, τὰ ὁποῖα, ἂν τὰ ξεπεράσουμε, βρισκόμαστε «ἔξω τοῦ Νυμφῶνος Χριστοῦ». Καὶ κάτι ἀκόμη πολύ σημαντικό: Ὅσοι ξεπέρασαν ἢ ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ ξεπεράσουν τὰ αἰώνια καὶ ἀπαρασάλευτα ὅρια, ποὺ ἔθεσε ὁ Θεός, καὶ δὲν ἐγκαταλείπουν τὴν ἱερωσύνη ἀλλὰ θέλουν νὰ μένουν γαντζωμένοι σ’ αὐτὴν καὶ νὰ τὴ συρρικνώνουν στὰ ὅριά τους, αὐτοὶ ἔχουν χάσει πρὶν ἀπὸ ὁ,τιδήποτε ἄλλο τὴ λογική καὶ τὴν αἰδῶ τους.



μοναδικός γάμος εναι πιταγή τς γ. Γραφς



Ὁ ἕνας καὶ μοναδικός γάμος τῶν κληρικῶν εἶναι ἐπιταγή τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ» πρέπει νὰ εἶναι ὁ κληρικός –γράφει ὁ Θεὸς διὰ χειρὸς τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου– καὶ μάλιστα ὁ κληρικὸς καὶ τῶν τριῶν βαθμῶν τῆς Ἱερωσύνης, ἐφ’ ὅσον προτρέπονται καὶ οἱ Διάκονοι νὰ συμμορφωθοῦν πρὸς τὴν ἐπιταγὴ αὐτή: «Διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων» (1 Τιμ., 3, 2-12).

Αὐτή ἡ ἐπιταγή, λοιπόν, δὲν εἶναι διαπραγματεύσιμη. Δὲν συζητεῖται. Ὅποιος μπορεῖ, τὴν ἀντέχει, ἢ μᾶλλον ὄχι μόνο τὴν ἀντέχει ἀλλὰ ὁ τίμιος καὶ ἀληθινὸς ἄνθρωπος καὶ ἂν ἀκόμη δὲν ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ἐπιταγή θὰ τὴν ἐθέσπιζε, θὰ τὴν ὅριζε στὸν ἑαυτό του, γιατί ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μονοθέσια, ζητάει τὴν ἀποκλειστικότητα καὶ τὴ μοναδικότητα στὴ σχέση τοῦ γάμου, γιατί μέσα ἀπ’ αὐτὴ τὴν μοναδική καὶ ἀποκλειστική σχέση θὰ ἀσκήση ὁ ἄνθρωπος τὸ ἐρωτικό στοιχεῖο τῆς ψυχῆς του, ὥστε αὐτὸ νὰ μπορέση νὰ στραφῆ σωστά καὶ ὁλοκληρωτικά στὸν Θεό.

Ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς γάμος τῶν κληρικῶν εἶναι μονόδρομος, γιατί μόνο ὁ πρῶτος γάμος εἶναι μυστήριο. Μόνο ὁ πρῶτος γάμος τελεῖται μέσα στὴ Θεία Λειτουργία καὶ μόνο μὲ τὸν πρῶτο γάμο ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μεταλαμβάνη ἀνεμπόδιστα.

Ὁ δεύτερος γάμος ἀνήκει στὴν Παλαιά Διαθήκη, εἶναι ἔκπτωση, εἶναι παραχώρηση τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται στὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἐξ ἄλλου, γι’ αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, λόγω τῆς ἀνωριμότητος ποὺ δείχνουν, τελοῦντες δεύτερο γάμο, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱ. Κανόνες, ἔχουν ἐπιτίμιο.

Ἄν, λοιπόν, ἰσχύση ἡ παραχώρηση τοῦ δευτέρου γάμου ὄχι μόνο γιὰ τοὺς λαϊκούς, ποὺ δὲν ἔχουν πνευματικὴ ὡριμότητα, ἀλλὰ ἰσχύση καὶ γιὰ τοὺς κληρικούς, τότε ποῦ καὶ πότε θὰ ἰσχύση ἡ “ἀκρίβεια” τῆς Ἐκκλησίας μας; «Ἐάν τὸ φῶς τὸ ἐν ἡμῖν (δηλαδή ἡ ἱερωσύνη) σκότος ἐστὶ (δηλαδή κατάπτωση) τὸ σκότος πόσον»; Θὰ πρέπει, τελικά, νὰ ἀναζητήσουμε τὰ Χερουβείμ καὶ τὰ Σεραφείμ, γιὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὴν “ἀκρίβεια”; Καὶ ὕστερα, μὲ «τὶ μοῦτρα» θὰ διδάσκουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ μένουν πιστοί στὸν πρῶτο γάμο τους, ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας δὲν τὸν σέβονται;


ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗ ΤΟΝ ΞΕΧΝΑΤΕ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ;

ΙΔΟΥ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ 

ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΝ 

ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ







Πρωτοφανούς σπουδαιότητος ανάλυση: «...δεν ενδιαφέρονται για την ένωση των Εκκλησιών, αλλά για την προσωπική τους ένωση με τον Χριστό, που τούς λείπει»!


Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Πέτρος Χιρς, Διδάκτωρ της Θεολογίας, αναλύει με πολλή σαφήνεια και ειλικρίνεια τις προϋποθέσεις της πραγματικής Ιεραποστολής της Ορθοδοξίας μεταξύ των αιρετικών, αλλά και τις προδοτικές ελλείψεις και τα σφάλματα του Οικουμενισμού. Η ομιλία του π. Χίρς έγινε τον Δεκέμβριο του 2014 στην Πάτρα, διοργανούμενη από την Χριστιανική Εστία Πατρών.

Η ουσία της ομιλίας του π. Πέτρου Χιρς, συνοψίζεται στο ότι η επιστροφή των αιρετικών (ετεροδόξων) στην Εκκλησία είναι υπόθεση του Θεού, η δε δική μας συμβολή σε αυτήν είναι το να μη εμποδίσουμε την επίγνωση της Ορθοδοξίας εκ μέρους των αιρετικών, εξ αιτίας του θεολογικού σχετικισμού και της γενικής εκκοσμικεύσεως εκ μέρους μας. Ουσιώδης είναι στη διαδικασία της επιστροφής η επίγνωση της αληθούς Εκκλησιολογίας, το ότι ο Χριστός ταυτίζεται με το Σώμα Του, την Μία Εκκλησία, την Ορθόδοξη. Την Εκκλησία χωρίζει χαώδης διαφορά από την ετεροδοξία (δηλ. την αίρεση), τον Ρωμαιοκαθολικισμό, τον Προτεσταντισμό, Αγγλικανισμό κ.λπ.

Μετά από μια σύντομη εξιστόρηση της μεταστροφής του στην Ορθοδοξία από τον Αγγλικανισμό, ο ομιλητής αναλύει τα εξής τρία σημαντικά σημεία: (α) τί αναζητεί ο ετερόδοξος και τί όχι· (β) πώς οι Ορθόδοξοι εμποδίζουμε την προσέλευση των αιρετικών στην Αλήθεια, την Εκκλησία· και (γ) τί ρόλο παίζουμε εμείς σε αυτήν τη μεταστροφή.

1.    Σύμφωνα με τα λόγια του αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου οφείλουμε «να δώσουμε την καλή ανησυχία» στους ετεροδόξους. Εμείς συνήθως κάνουμε διάλογο με τους «αναπαυμένους» στην αίρεση ηγέτες των αιρέσεων, οι οποίοι δεν αναζητούν την αλήθεια. Οι απλοί πιστοί των ετεροδόξων, νιώθουν ότι η χάρη του Θεού τους πολιορκεί «έξωθεν» (αλλά την στερούνται έσωθεν, στην καρδιά) και ουσιαστικώς ψάχνουν την Ορθοδοξία, χωρίς να την γνωρίζουν, γι΄ αυτό και μάχονται κατά της εκκοσμίκευσης που προωθούν οι ηγέτες τους. Οι ετερόδοξοι που θέλουν να βρούν τον Χριστό (α) δεν ενδιαφέρονται για την ένωση των Εκκλησιών, αλλά για την προσωπική τους ένωση με τον Χριστό, που τούς λείπει· (β) δεν θέλουν να οικειοποιηθούν τα εξωτερικά χαρίσματα που η Ορθόδοξος Εκκλησία ΕΧΕΙ, αλλά αυτό πού ΕΙΝΑΙ, δηλ. ο Χριστός· (γ) δεν αναζητούν λύσεις σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, αφού άλλωστε η περί αυτά ηθικολογία είναι πιο ανεπτυγμένη εκεί, στην αίρεση· και (δ) δεν αναζητούν μια «οικονομία» (συγκατάβαση), όπως λ.χ. του μεικτού γάμου, απλώς για να εξοικονομήσουν τις προσωπικές τους προοπτικές. Η «οικονομία» εμποδίζει την γνωριμία με την αλήθεια. Πολύ σημαντική είναι η γνώση της εκκλησιαστικής Ιστορίας. Οι Προτεστάντες και οι Παπικοί δεν γνωρίζουν την ιστορία της Εκκλησίας, γι’ αυτό και δεν κατανοούν αρχικώς γιατί η Ορθοδοξία είναι η Μία Εκκλησία· όσοι ήλθαν στην Ορθοδοξία ήλθαν συνήθως μέσω της ιστορικής μελέτης τους.

2.    Την προσέλευση των αιρετικών, των ετεροδόξων, στην Ορθοδοξία την μεθοδεύει ο ίδιος ο Θεός, αλλά συνήθως την εμποδίζουμε οι ίδιοι οι Ορθόδοξοι, ως εξής: (α) όταν νομίζουμε ότι η προσωπική μας αρετή και όχι ο Χριστός θα ελκύσει τους αιρετικούς στην Αλήθεια·  (β) όταν νομίζουμε, ότι από εμάς εξαρτάται η προσέλευσή τους και κάνουμε ανεπίτρεπτες μεθοδεύσεις και αλλοιώσεις· (γ) όταν δεν είμαστε ευγνώμονες για την κληρονομιά των Πατέρων, και για τον λόγο αυτό μεταρρυθμίζουμε την εκκλησιαστική Παράδοση και τους ιερούς Κανόνες και  (δ) όταν απομακρυνόμαστε από την μεθοδολογία των Αγίων, την μέθοδο του Χριστού, ο οποίος είναι όχι μόνον η κατάληξη του δρόμου, αλλά και η Οδός («Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή» Ἰω. 14, 6). Δεν επιτυγχάνεται καλός σκοπός με κακό τρόπο.  Με κόπο και αίμα οι Πατέρες θεμελίωσαν τους ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Δυστυχώς, όπως ήδη και οι Ρωμαιοκαθολικοί, έτσι και πολλοί υψηλά ιστάμενοι Ορθόδοξοι δεν αναγνωρίζουν πια την ύπαρξη αιρέσεως !

3.    Ο δικός μας ρόλος ως Ορθοδόξων στην μεταστροφή των ετεροδόξων στην Αλήθεια προσδιορίζεται από τον σκοπό, πού είναι η σωτηρία μέσω της γνώσεως της Αλήθειας («γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» Ἰω. 8, 32). Αν οι ετερόδοξοι δεν καταλάβουν την απόστασή τους από την Εκκλησία, δεν θα φθάσουν ποτέ στην επιθυμία να επιστρέψουν στον Οίκο του Πατρός. Αν τους λέμε ψέμματα, ότι ήδη είναι μέσα στην αλήθεια, μέσα στην Εκκλησία – αν και ετερόδοξοι, εκτός Ορθοδοξίας – τούς έχουμε θάψει ζωντανούς. Είναι μισανθρωπία να τους διαβεβαιώνουμε ότι είναι εντός της Εκκλησίας. Πρέπει να υπάρχει ομολογία της Ορθοδοξίας, όχι ταύτιση του «χοιροστασίου» της αιρέσεως με  τον Οίκο του Πατρός (όπως στην παραβολή του Ασώτου). Ούτε ένας ετερόδοξος δεν έγινε ποτέ Ορθόδοξος μέσω των «οικουμενικών» θεολογικών διαλόγων, διότι η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του Οικουμενισμού.





 
Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΙΤΗ


Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του ιεροκήρυκος π.Δανιήλ Αεράκη, αρχιμανδρίτου, με τίτλο «Η κάρτα του Ουρανοπολίτη».



Οι τίτλοι  των «ενοτήτων», ο χωρισμός σε ενότητες  και οι παραπομπές σε χωρία της Αγίας Γραφής  παρατίθενται με πρωτοβουλία   του απομαγνητοφωνήσαντος την ομιλία από 5 βίντεο του youtube.



 Ομιλία: Η κάρτα του Ουρανοπολίτη - Μέρος 1

https://www.youtube.com/watch?v=4thhcxVV80c

ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΨΕΥΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ

«Μ ταρασσσθω μν καρδα μηδ δειλιτω» (Ιωάν.15,27, πρβλ. Ιωάν.14,1). Πάντοτε επίκαιρη  η προσταγή αυτή του Κυρίου μας, ιδίως στις μέρες μας, που υπάρχει αληθινή τρομοκρατία αλλά και ψεύτικη,  και τρομοκρατία της σκιάς.

-Η αληθινή τρομοκρατία είναι η τρομοκρατία που υπάρχει έξω: Η τρομοκρατία των πειρασμών, η τρομοκρατία που επιβάλλει το κακό και τη διαφθορά, η τρομοκρατία της βίας.

- Και υπάρχει και η ψεύτικη τρομοκρατία:  Τα μορμολύκεια.  Η απάτη. Ο Απόστολος Παύλος, λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, επειδή αγαπούσε πολύ τα πνευματικά του παιδιά τα οποία τα γέννησε και μερικά στη φυλακή τα γέννησε, εν Χριστώ Ιησού, και επειδή φοβόταν πολύ μήπως αποπροσανατολιστούν από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού τα παιδιά του, οι χριστιανοί, και επειδή φοβόταν μήπως τεντώσουν, όπως γράφει, τα αυτιά τους σε εκείνους  οποίοι ήσαν «κνηθόμενοι την ακοήν» [«σται γρ καιρς τε τς γιαινούσης διδασκαλίας οκ νέξονται, λλ κατ τς πιθυμίας τς δίας αυτος πισωρεύσουσιν διδασκάλους, κνηθόμενοι τν κοήν» (2 Τιμ.4,3)]· δηλαδή «γαργαλούσαν  τα αυτιά» των ανθρώπων,  γι΄ αυτό εφιστά την προσοχή όλων των χριστιανών της εποχής, και των αιώνων, και των σημερινών, να προσέχουν μπροστά στην απάτη, τη θρησκευτική απάτη που είναι η χειρότερη απ’  όλες τις απάτες.

Βασικά, ένα θα πω στην αρχή, ότι ο Χριστός με την Πρώτη Του Παρουσία και με τη Δευτέρα Του Παρουσία, που είναι πιο σίγουρη από την πρώτη ότι θα γίνει, ο Χριστός ήταν είναι και θα είναι ο Ήλιος της αγάπης, της αλήθειας και της Πίστεως βέβαια ο Ήλιος.    Επομένως «όποιος ακολουθεί τον Χριστό», λέει ο ίδιος, «ο μ περιπατήσ ν τ σκοτί, λλ’ ξει τ φς τς ζως» (Ιωάν. 8,12).



ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ – ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ – ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

Επειδή στις μέρες μας πολλοί σύρονται και παρασύρονται μ’ αυτό που ακούτε αυτές τις μέρες που έχει τρελάνει τους χριστιανούς,  απλοποιώ και το λέω «κάρτα του πολίτη», δεν είναι αυτό το θέμα σήμερα όμως, παρεμφερές. Επειδή πολλοί παρασύρονται στην εξέταση του μέλλοντος,  του μελλοντικού «αντικειμένου», του μελλοντικού «αντιχρίστου», του μελλοντικού «αθέου», του μελλοντικού «εκτάκτου σημείου» όπως λένε, του μελλοντικού «εκτάκτου προσώπου» όπως λένε, εγώ δεν το βρήκα πουθενά βέβαια όπως θα σας το αποδείξω, κι επειδή γύρω από αυτό το θέμα του «υιού της απωλείας», «υιού τη ανομίας», του «αντικειμένου», ποικίλα ονόματα δίνουν, και  παίρνουνε  πολλά ονόματα και από την Αγία Γραφή, και φυσικά τρομοκρατούν  τους ανθρώπους, γι΄αυτό σήμερα θα βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους ΑγιοΓραφικά και ΑγιοΠατερικά.

- Άλλο, αδελφοί μου, έξαρσις του κακού από αντίθεες δυνάμεις και από αντίχριστες δυνάμεις, από αντιχρίστους και των τριών γενών, υπάρχουν οι αντίχριστοι,  με όμικρον γιώτα, άντρες δηλαδή, αι αντίχριστοι, θηλυκού γένους, γυναίκες,  όλο λέμε ο αντίχριστος, γιατί δεν λέμε η αντίχριστος, κι είναι πιο πολλές οι γυναίκες αι αντίχριστοι, και υπάρχουν και τα ουδέτερα, τα αντίχριστα. Πάντα λοιπόν υπήρχαν οι αντίχριστοι, αι αντίχριστοι, τα αντίχριστα και τι είναι; Να σας το πω ποια: Μια έξαρση του κακού.  Πάντα υπήρχε το φώς, πάντα υπάρχει το σκοτάδι. Πάντα υπήρχε ο Χριστός, πάντα θα υπάρχει ο αντίχριστος. Εάν λοιπόν το πρόσωπο που λένε μερικοί ότι θα έρθει κάποτε  αυτό το πρόσωπο, και που νομίζουν μερικοί ότι είναι ένα απ’  τα πρόσωπα ή τα πρόσωπα που τα ονομάζει ο Απόστολος Παύλος στη Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς επιστολή…

Παρένθεση:  Όταν με αξίωσε ο θεός να τελειώσω την ερμηνεία του αποστόλου Παύλου και η τελευταία επιστολή που μου είχε απομείνει ήταν η Δευτέρα (Β)’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή, όταν εξεδόθη, μου είπε κάποιος  σπουδαίος θεολόγος και επίσκοπος: Λέει «-ερμηνεύσατε και την Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς;» Λέω «με την χάρι  του Θεού». «-Α, πολύ ωραία! Τότε θα δούμε, λέει, μέσα ποιος είναι ο Αντίχριστος!». Λέω, «Σεβασμιώτατε, δεν υπάρχει η λέξις αντίχριστος στη Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς Επιστολή» «Μα ξέρεις, μου λέει, εκεί δεν υπάρχει…  εκεί δεν μιλάει για ένα μυστηριώδες πρόσωπο που το ονομάζει … » (Β΄Θεσ. 2’5 κ.ε) .«-Να σας το θυμίσω εγώ πως το ονομάζει», γιατί προσπαθούσε να θυμίσει τα ονόματα. «Το ονομάζει ο «υιός της απωλείας», το ονομάζει «ο άνθρωπος της ανομίας», το ονομάζει «ο αντικείμενος», τον ονομάζει «ο υπεραιρόμενος», τον ονομάζει «ο θρονιασμένος μέσα στον Ναό», τον ονομάζει «ο κατέχων», το ονομάζει «το κατέχον»,  όλα αυτά τα ονόματα, ναι υπάρχουν,  λέω, στη Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς Επιστολή, αλλά, ποιος σας είπε ότι αυτά τα ονόματα ταυτίζονται με  κάποιο πιθανό πρόσωπο που λέγεται «Αντίχριστος»» ; Εάν λοιπόν το πρόσωπο αυτό που άλλοτε λέγεται αντικείμενος, υπεραιρόμενος, άνθρωπος της αμαρτίας, υιός της απωλείας, άνθρωπος της ανομίας, κατέχων, το κατέχον, εάν όλα αυτά δηλώνουν παρακαλώ τον αντίχριστο, έχω να κάνω μερικά απλά ερωτήματα:

-Το ένα ερώτημα είναι, γιατί ο Χριστός χρησιμοποίησε τον όρο «υιός της απωλείας» και γιατί ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί τον όρο «αντικείμενο» για μία γυναίκα.  Ο μεν Χριστός χρησιμοποιεί τον όρο «υιός της απωλείας» για έναν άντρα. Ποιον ονομάζει ο Χριστός «υιός της απωλείας», το θυμάστε;  (το ακροατήριο απαντά: Τον Ιούδα! )

Ο π. Δανιήλ συνεχίζει:  - Τον Ιούδα,  α μπράβο! «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας» (Ιωάν. 17,12 πρβλ. Μαρκ. 14,21).

Έ, λέει κι ο Απόστολος Παύλος ότι θα έλθει ο υιός της απωλείας.  Σας ερωτώ λοιπόν: Εάν  υιός της απωλείας ίσον ο αντίχριστος, το μυστηριώδες πρόσωπο που κρύβεται πίσω απ’ το θηρίο του δεκάτου τρίτου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως και πίσω απ’ το χάραγμα και πίσω απ’ το σφράγισμα και πίσω από τον μυστηριώδη αριθμό χξστ’ αν λοιπόν, προσέξτε τη λογική της Γραφής τώρα! και τη δική μου φυσικά,  εάν ο υιός της απωλείας είναι ο αντίχριστος, τότε  ο Ιούδας είναι ο αντίχριστος!  Ότι ο Ιούδας κατάντησε αντίχριστος αφού πήγε κόντρα στο Χριστό και τον πρόδωσε τον Χριστό, αυτό είναι γεγονός. Είναι εκ των πρώτων αντιχρίστων. Αλλά το ότι ο Ιούδας  «θα»  είναι  «ο» μελλούμενος αντίχριστος, που λένε μερικοί, αφού θα είναι ο υιός της απωλείας, ε, τότε,  δεν είναι ανοησία;  Ήρθε λοιπόν ο αντίχριστος κατά το λόγο του Κυρίου. Και δεν ήρθε ένας!  και δεν ήρθαν δύο!  και δεν ήρθαν τρεις!  ήρθαν χιλιάδες,  ήρθαν εκατομμύρια.   Εάν λοιπόν «ο αντικείμενος», κάθε ένας που πάει κόντρα στον Χριστό ,  «ο αντίχριστος», το μυστηριώδες πρόσωπο, τότε, με συγχωρείτε, μία γυναίκα της εποχής μας, δεν είναι μία, είναι δύο, είναι τρεις, είναι πέντε, είναι δέκα, είναι εκατό χιλιάδες, είναι ένα εκατομμύριο στην Ελλάδα, είναι κάπου δύο εκατομμύρια στην Ελλάδα, τότε αυτές οι γυναίκες είναι οι αντίχριστες, το ότι είναι αντίχριστες διότι πάνε κόντρα στο θέλημα του Θεού, (ο  π.Δανιήλ αναφέρεται  στις εκτρώσεις και στην αποφυγή τεκνογονίας)  φυσικά είναι! Αλλά όχι  «είναι το μυστηριώδες πρόσωπο που πρέπει να φοβόμαστε ότι τάχα θα έρθει κι άμα έρθει, θα μας φάει», ξέρετε! «Κι άμα θα’ρθει», αυτός ο αντίχριστος «θα καταργήσει την ελευθερία μας»! Κι αυτός ο αντίχριστος «μ’ ένα μαγικό τρόπο θα μας μεταβάλει σε πιόνια, όπως με το μαγικό ραβδάκι της η Κίρκη μετέβαλε τους ανθρώπους σε γουρούνια»!  Ε, αυτό δεν νομίζετε ότι είναι υβριστικό εναντίον της εν Χριστώ Ιησού ελευθερίας και του Αίματος του Ιησού Χριστού και του Σταυρού και της Αναστάσεως;



ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΣ - ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ- ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ – ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ – ΤΣΙΠΑΚΙ – ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ



-Ακούστε λοιπόν ο Απόστολος Παύλος ποιο πρόσωπο ονομάζει «αντικείμενο» (Β΄ Θεσ.2,4) Γιατί, λέει (λένε)  να:  μιλάει για αντικείμενον  και ο αντικείμενος είναι ο αντίχριστος. Ο απόστολος Παύλος μιλάει για «αντικείμενον» ξέρετε που χρησιμοποιεί την λέξι;

Στο θέμα που όντως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σήμερα εναντίον του θελήματος του Θεού. Στο θέμα της τεκνογονίας παρακαλώ!

 Ακούστε τι λέει ο Απόστολος Παύλος: «Θέλω οι γυναίκες», νεότερες μάλιστα,  «νεοτέρας τας γυναίκας», το λέει στην πρώτη προς Τιμόθεον επιστολή  «θέλω νεοτέρας γαμείν!». Να παντρεύονται. Προκειμένου να περιεργάζονται και να κουτσομπολεύουν και να δημιουργούν προβλήματα μες στην Εκκλησία και μάλιστα οι νεαρές  χήρες, που ήταν την εποχή εκείνη, «θέλω να παντρεύονται, να μπαίνουν στο ζυγό του γάμου». Παρακάτω:  «βούλομαι γαμείν, τεκνογονείν» ! [«βούλομαι οὖν νεωτέρας (χήρας) γαμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῖν, μηδεμίαν ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικειμένῳ λοιδορίας χάριν.  ἤδη γάρ τινες ἐξετράπησαν ὀπίσω τοῦ σατανᾶ» (Α΄Τιμ.5,14-15)]

Ας τ΄ακούσουν μερικοί  που δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η αποφυγή της τεκνογονίας είναι το πιο αντίχριστο σχέδιο του χειρότερου Αντιχρίστου! Κανείς δε μιλάει γι’ αυτό, ούτε για τις εκτρώσεις πού ΄ναι το αίσχιστο του Αντιχρίστου, κανείς δε μιλάει!  Αλλά… «θα ‘ρθει κάποιος «αντίχριστος» και θα μας  βάλει το τσιπάκι και δεν θ’ αγοράζουμε ψωμί και φασόλια» !!! Αυτό μας νοιάζει!!!  Δηλαδή έτσι δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε, δηλαδή θα πεινάσουμε!!!  Αδελφοί μου, όπως πάμε θα πεινάσουμε και πεινάνε πολλοί άνθρωποι. Επειδή πεινάνε στη Γη, ο «αντίχριστος» τους έκανε να πεινάνε;  Η δική σου αντίχριστη συμπεριφορά, η δική μας πλεονεξία,  μέσα μας τον έχουμε τον αντίχριστο!!!   Ακούστε λοιπόν τον Παύλο και ν’ αφήσουμε τα παραμύθια και να δεχτούμε την αλήθεια. Λέει ο Παύλος, λοιπόν: «θέλω τις γυναίκες: γαμείν, τεκνογονείν, οικοδεσποτείν» ! Στο σπίτι τους νοικοκυρές, μητέρες, στοργικές, μαγείρισσες. Αυτό δεν αποκλείει να δουλέψει η  γυναίκα σε μια όντως γυναικεία διακονία. Στον κόσμο υπάρχουν επαγγέλματα που προσιδιάζουν στις γυναίκες.

Παρακάτω: «Μηδεμίαν αφορμήν διδόναι», να μη δίνουν καμμιά αφορμή «τω αντικειμένω»! » (Α΄Τιμ.5,14-15). Στο Διάολο, στον Αντίχριστο, μη δίνουν αφορμή λοιδωρίας κάποιου, διότι όπως συμπεριφέρονται οι γυναίκες οι διεφθαρμένες που τσαλαπατούν το νόμο της τεκνογονίας κι έχουν ανακαλύψει πολλούς τρόπους και οι άντρες και οι γυναίκες, αλλά οι γυναίκες έχουν την δυνατότητα να διορθώνουνε το κακό, άρα, δεν υπάρχουν (μόνο) οι αντίχριστοι, υπάρχουν και αι αντίχριστοι, σήμερα λοιπόν οι λεγόμενο Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα κατά 99,5 % καταπατούν ασύστολα το θέλημα του Θεού στο ζήτημα της τεκνογονίας και κατά τα άλλα  ασχολούμαστε αυτές τις μέρες αν θα πάρουμε την κάρτα του πολίτη, αφού έχουμε προσλάβει μέσα μας και τον έχουμε δεχτεί, όλον τον αντίχριστο μέσα μας και μας κάνει ό,τι θέλει!!!



ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΕΡΑΙΡΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΘΡΟΝΟΝ ΘΕΟΥ – ΘΗΡΙΟΝ ΤΑ ΠΑΘΗ

ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟΣ 


 Εάν λοιπόν, μερικοί λένε, μα ο αντίχριστος δεν θα’ναι αυτός που λέει ο Απόστολος Παύλος στη Δευτέρα προς Θεσσαλονικείς Επιστολή, ότι θα έρθει με μια έξαρση και μια έπαρση υπεραιρόμενος εγωϊστικά,  και μάλιστα, λέει,  θα μπει και μέσα στο ναό του Θεού και θα καθίσει στο θρόνο, έτσι,  δεν το λέει αυτό, λέει;  (Β΄Θεσ.2,5)   λέει μάλιστα ο Απόστολος Παύλος «θα έρθει εις τον Ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι και θα θρονιαστεί, ε, νάτος θα΄ρθει». Πότε θάρθει, άντε ψάξτε να βρήτε πότε θά΄ρθει! Θα σας πω εγώ τώρα ποια είναι τα έσχατα, παρακάτω, έτσι;  Όμως, αν ο αντίχριστος, προσέξτε με τώρα τα λογικά μου επιχειρήματα, αν ο αντίχριστος θα’ναι εκείνος ο οποίος θα θρονιαστεί σ’ ένα θρόνο που λέγεται θρόνος του ναού του θεού, με συγχωρείτε, τον περιμένουμε;







 Ήρθε!  Έχει θρονιαστεί. Σε δυο ναούς.

-Το σώμα μας είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος ή δεν είναι;   [«Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;» (Α΄ Κορ3,16), «ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος» Β΄Κορ.6,16)].   Το λέει ο Απόστολος Παύλος; Είναι ναός!  Και ωραιότερος ναός από κάτι άλλους ναούς. Μέσα μας αφήσαμε κι έχουν θρονιάσει τα πάθη μας και μας κυριεύουν και μας κατεξουσιάζουν κι έχουν κάνει κατάληψη κι έχουμε γίνει τυφλά όργανα κι έχουμε γίνει εξαρτήματα αυτού του θρονιασμένου θηρίου που λέγεται πάθος ή πάθη, μερικοί έχουμε και δύο και τρία πάθη. Τι ψάχνετε έξω να τον βρήτε αφού θα θρονιαστεί;

- Έπειτα θα πείτε μήπως ναό εδώ εννοεί ο Απόστολος Παύλος τον ναό του Θεού;  Δεν το λέει βέβαια, δεν το λέει ότι ναός της εκκλησίας, αλλά, υποτίθεται, ναός της Εκκλησίας; Ναι, εγώ το δέχομαι,  και ποιος σας είπε ότι τον περιμένουμε να ‘ρθει να θρονιαστεί,  δεν έχει θρονιαστεί σήμερα στους ναούς μας;  Με συγχωρείτε, όταν μεσ’ στον ναό πού’ ναι ναός της ταπεινώσεως, της διακονίας και  της λειτουργίας και της συλλειτουργίας, ξαφνικά  μπαίνει ένα πρόσωπο και θρονιάζεται και υπεραίρεται, και καμαρώνει,  και κουμαντάρει τα πάντα, και τον τρέμουν παπάδες και λαϊκοί, και χτυπάνε πανηγυρικά και τρελά οι καμπάνες γιατί θρονιάστηκε, και καμαρώνει σαν παγώνι, και ντύνεται προκλητικά, σας ερωτώ, είναι θρονιασμένος στο δεσποτικό θρόνο ο Χριστός την ώρα εκείνη; Φαντάζεστε το Χριστό να μπαίνει μεσ’ στην εκκλησία με τέτοια επιδεικτικότητα, με τέτοιο εντυπωσιασμό, με τέτοια έπαρση, να ντύνεται με καμιά ουρά, μ΄αυτό το μανδύα τον τεράστιο, να φοράει καμιά μίτρα, να κρατάει πατερίτσες, να κρατάει σκήπτρα, και –«Να, εδώ είμαι, με βλέπετε; Ελάτε όλοι να φιλήσετε το χέρι μου». Με συγχωρείτε, τον Επίσκοπο τον σέβομαι, δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς Επίσκοπο, αλλά τον «υπεραιρόμενον» και αυτόν που μπαίνει στην Εκκλησία και θρονιάζεται στον θρόνο του Θεού (Β΄Θεσ.  2,5) «ως θεός», ο κόσμος πια διαμαρτύρεται μ’ αυτήν την κατάσταση, με συγχωρείτε, όταν λέει ο Παύλος αυτό, ξέρετε τι εννοεί; Να σας το πω τι εννοεί: Την ειδωλοποίηση και τη θεοποίηση του εγώ μας. Ναι, αυτός είναι ο «αντικείμενος», αυτός είναι ο «υπεραιρόμενος». Ο πατήρ Επιφάνειος (Θεοδωρόπουλος) ο μακαριστός έλεγε, γιατί δεν του άρεζαν:  «τρία πράγματα στον κόσμο, τρία είδη στον κόσμο, τρία όντα στον κόσμο έχουνε ουρά: Τα φίδια, τα πουλιά και οι δεσποτάδες»! Συγνώμη, τι ουρές είναι αυτές και δος του και τις σέρνουμε  τρία τέσσερα παιδιά, την ουρά, αυτά τα πράγματα είναι μέσα στη λατρεία του Αληθινού Θεού; Μεσ’ στην ταπείνωση της Φάτνης; Μεσ’ στη διακονία του λαού; Μεσ’ στο συλλείτουργο που είναι όλες οι ψυχές συναμαρτωλές και ζητάμε το έλεός Του; Θέλετε να σας πω και κάτι άλλο; Μη ζητάτε ότι θα θρονιαστεί κανένας αντίχριστος στην Εκκλησία, και μην ψάχνετε αν  θα ‘ρθει κανένας πάπας  να έρθει στην εκκλησία. Όταν οι τύποι θρονιάζονται στην Εκκλησία και εκθρονίζεται η ουσία, πέστε μου, δεν είναι ο «υπεραιρόμενος», ο «καθήμενος ως θεός  μεσ’ στο ναό του Θεού»;   Όταν την Κυριακή ημέρα που’ναι η μέρα της Αναστάσεως  εκθρονίζεται πέρα για πέρα η Ανάστασις κι έγινε κατάληψις  απ΄τα μνημόσυνα, και κανείς δεν δοξάζει την Ανάσταση, αλλά τρέχουν όλοι να ικανοποιήσουν τους «πελάτες»  που λέγονται μνημόσυνα, με συγχωρείτε, δεν έχουμε θρονιασμένο τον αντίχριστο μεσ’ στην εκκλησία;

 ‘Όταν θρησκειοποιείται η Εκκλησία  κι έγινε μια «θρησκεία του κόσμου τούτου», και δεν είναι η Εκκλησία των κατακομβών και των Μαρτύρων, του Αγίου Πνεύματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού, τότε δεν έχουμε θρονιασμένο κάποιο θηρίο αντίχριστο μεσ’ στην Εκκλησία;

-Γιά να σοβαρευτούμε λοιπόν και να μην ψάχνουμε ότι θα’ ρθει κάποιο σκοτεινό πρόσωπο, γιατί εγώ πουθενά δεν πείστηκα ποτέ ότι μες στην Αγία Γραφή υπάρχει αυτό το πρόσωπο. 



ΟΧΙ ΜΟΥΡΤΖΟΥΦΛΗΔΕΣ – ΟΧΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ



Τότε; Δύο ερωτήματα, και θ’ απαντήσω πολύ απλά χωρίς να σας δημιουργήσω τρομοκρατία, αφού θέλω να σας βγάλω απ΄την τρομοκρατία! 

Έτσι μια παρένθεση για να κάνουμε ένα διαλειμματάκι: Χτες το μεσημέρι κατά τις μία η ώρα, πήρα ένα τηλέφωνο. Ε, «είστε ο πατήρ ..τάδε;» λέω «ναι», πώ πώ, αλήθεια μου λέει, λέω, αλήθεια κυρία Γαλάτεια Σουρέλη, ήταν η Σουρέλη, την ξέρετε τη Γαλάτεια; Υπέροχη γυναίκα, ναι, αλήθεια της λέω, και πώς με θυμήθηκες;  Λέει «-Πάτερ μου, πάτερ μου, πάτερ μου, να ΄σουνα κοντά, να ΄σουνα κοντά», - τι θα’ κανες; «θα ΄πεφτα στα πόδια σου» -Γιατί κυρία Σουρέλη, τι σού’ κανα; «-Μας έχουν τρομοκρατήσει, μας έχουν τρομάξει, κόλαση, καζάνια, κακό,  άκουσα την ομιλία σου τώρα στο σταθμό» (εγώ δεν την είχα ακούσει φυσικά, δεν προλαβαίνω να ακούσω όλες τις ομιλίες αυτές), λέει  «-Άκουσα και είπα : Να φως! Να χαρά! Να ελπίδα! Να Χριστός!  Να Παράδεισος, αχ και να τον έβλεπα αυτό τον άνθρωπο» -Αδελφή μου, μας έχουν κάνει μουντούς,  μουρτζούφληδες, καζάνια, κόλαση, αντίχριστοι, κάρτα πολίτου, σφράγισμα, χάραγμα, τρομοκρατία, για σηκωθείτε, για σταθείτε! Αλίμονο αν ο Χριστός   είναι όλα αυτά τα πράγματα! 



ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 


Κι επειδή όλη αυτή η τρομοκρατία δουλεύει γύρω από δυο λέξεις, απ΄τη λέξη «αντίχριστος» κι απ’ τη λέξη «σφράγισμα» και «χάραγμα», επί τη βάσει της Γραφής θα ακούσετε πράγματα,  που δεν τα έχετε ξανακούσει!



Πρώτον:  Τη λέξη αντίχριστος. Τι σημαίνει αντίχριστος; Υπάρχει η λέξη αντίχριστος μέσα στην Αγία Γραφή;

-Κατ΄αρχάς δεν υπάρχει καθόλου στην Καινή Διαθήκη παρά μόνο σε ένα μικρό βιβλίο της Καινής Διαθήκης.  Η  Αποκάλυψις δεν είναι  μικρό βιβλίο, είναι  πολύ μεγάλο βιβλίο. Πόσα κεφάλαια έχει, ξέρετε; Είκοσι τρία κεφάλαια, είναι από τα πιο μεγάλα βιβλία της Καινής Διαθήκης. - Μέσα λοιπόν στην Αποκάλυψι του Ιωάννου, το θεόπνευστο αυτό βιβλίο, ναι, Θεόπνευστο και Ιερό Βιβλίο, δεν υπάρχει πουθενά η λέξις «αντίχριστος»!

-Όποιος αντιχριστολογεί, όποιος εσχατολογεί,  όποιος μελλοντολογεί, όποιος ταράζει τις συνειδήσεις των ανθρώπων, δεν μ’ ενδιαφέρει αν εκφράζεται σε μια εφημερίδα Ορθόδοξη ή σε κάποιο περιοδικό, δεν με ενδιαφέρουν αυτά, για μένα σταυρώθηκε ο Χριστός και μου χάρισε το Ευαγγέλιό Του και τους Αγίους  Πατέρες κι επομένως μη μου πείτε «έγραψαν οι τάδε», αυτό δεν με απασχολεί.

-Θα σας πω λοιπόν ότι πουθενά δεν υπάρχει η λέξις αντίχριστος, το έχω πει πολλές φορές σε μερικούς τέτοιους! Υπάρχει, λέει!  Πού;  του λέω;  -  Στην Αποκάλυψη!  - Άμα μου το βρεις, εγώ θα σου δώσω δύο εκατομμύρια ευρώ! Δεν έχω τίποτε να σου δώσω γιατί ξέρω ότι δεν θα το βρείς. –Λέει, σοβαρά; - Έχεις διαβάσει λέω, ποτέ την Αποκάλυψη;   Φυσικά δεν την έχουν διαβάσει! Απλώς τους κόλλησαν το μάτι στον τελευταίο στίχο του δεκάτου τρίτου κεφαλαίου. Και θα πω, γιατί το άλλο δέκατο τρίτο κεφάλαιο της πρώτης προς Κορινθίους Επιστολής που αστράφτει και λάμπει από Ουρανό, κι είναι ο ύμνος της αγάπης και κινεί σε ενέργεια αγάπης και σε φιλανθρωπία, γιατί αυτό το δέκατο τρίτο κεφάλαιο που ‘ ναι ο ύμνος της αγάπης δεν το προσέχουν οι περίεργοι, αλλά τρέχουν σε ένα μόνο στίχο του δεκάτου τρίτου πάλι κεφαλαίου της Αποκαλύψεως;

Απλούστατα, γιατί θέλουν εύκολη θρησκευτικότητα, γιατί ρέπουν στην περιέργεια και δεν τους αρέσει η ενέργεια, διότι εύκολα παρασύρονται από παλαβούς, πλανεμένους, τρελούς, ανισορρόπους και διότι και διότι και διότι; Ο σπουδαιότερος λόγος:

-Αυτό είναι το μέσον του Αντιχρίστου! Του μεγάλου Αντιχρίστου που πάντα υπάρχει, γιατί ένας είναι ο Αντίχριστος ο μεγάλος και πολλοί οι μικροί! Ο Διάβολος φυσικά, η μεγαλύτερη επιτυχία είναι να μας κολλάει εκεί! Ακούστε λοιπόν πού υπάρχει η λέξις «αντίχριστος»; Υπάρχει σε πληθυντικό βαθμό «αντίχριστοι», πολλοί, άρα δεν είναι ένας, δεν περιμένουμε έναν που λένε μερικοί, και, λέει,   που είναι αυτή η φράσις; Είναι στην πρώτη καθολική Επιστολή του Ιωάννου. Και τι λέει λοιπόν εκεί; Για εσάς που ξέρετε γράμματα,  ε;  «και (νῦν ) ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν». (Α Ιωαν. 2,18). Τι σημαίνει «γεγόνασιν»; Έχουν γίνει, έχουν έρθει οι αντίχριστοι, ήρθαν, είναι και θα έρχονται, όσοι αντιστέκονται στο θέλημα του Θεού, και διώκουν το Χριστό, όσοι βρίζουν και βλαστημάνε  το Χριστό,  όσοι πολεμάνε την αλήθεια, όσοι διαστρέφουν την αλήθεια, όλοι οι διώκτες του Χριστιανισμού ανά τους αιώνας, και σήμερα, που διώκεται σήμερα ο χριστιανισμός, ναι, όλοι αυτοί είναι στρατευμένοι της αθεϊας, δηλαδή του μεγάλου Αντιχρίστου, δηλαδή όργανα του Διαβόλου, δηλαδή αντίχριστοι. Και πιο συγκεκριμένα; Α, ποιος είναι αντίχριστος πιο συγκεκριμένα;  Θα ρωτήσουμε τον άγιο Ιωάννη πάλι να μας πει, και όχι τους αντιχριστολογούντας. Ο Ιωάννης λοιπόν θα μας πει,  προσέξτε την σοβαρότητα του θέματος.  Όποιος, λέει ο Ιωάννης, όχι «όποιος σας βάλει τσιπάκι,  ή γραμμικό κώδικα», όλα αυτά ξέρετε τίνος είναι; Θα σας πω απλά, όλα αυτά, barcode και τα λοιπά, ξέρετε  τίνος είναι; Είναι των πιο εξτρεμιστικών προτεσταντικών  ομάδων της Αμερικής. Μόνο αυτοί μιλάνε για αυτά. Τώρα, πώς ήρθε εδώ στην Ελλάδα, μη με ρωτάτε, ξέρω πως έχει έρθει κι από ποιους έχει έρθει. Μη με ρωτάτε! Πάντως μόνο  οι τρελοί προτεστάντες της Αμερικής, εξτρεμισταί δηλαδή, γιατί οι προτεστάντες   δεν ασχολούνται με αυτό, ούτε οι παπικοί, ούτε οι Ορθόδοξοι όλης της Οικουμένης, εδώ ξεσηκώθηκαν μερικοί για να τρελάνουνε τους ανθρώπους, να τους αποπροσανατολίσουν, ακούστε λοιπόν τι λέει ο Ιωάννης:  [τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. (Α Ιωαν.2,22).] Αντίχριστος είναι όποιος δεν πιστεύει  ότι ο Ιησούς εστιν  ο Χριστός.  Δηλαδή όποιος δεν πιστεύει ότι ο Ιησούς δεν είναι ένα πρόσωπο, απλώς  άνθρωπος,  αλλά είναι ο Χριστός δηλαδή ο Μεσσίας δηλαδή ο Λυτρωτής δηλαδή ο Σταυρωμένος και Αναστημένος Κύριος δηλαδή ο Υιός του Θεού που έγινε υιός του ανθρώπου, αυτός, όποιος δεν το πιστεύει και συγχρόνως Τον πολεμάει, είναι αντίχριστος, αυτό είναι όλη η υπόθεση, ακούστε πώς το λέει ο Ιωάννης στην πρώτη του καθολική Επιστολή! Ας μου βρούν ένα άλλο χωρίο περί  αντιχρίστου! Πουθενά! Άρα λοιπόν, η θα υπακούμε στο λόγο του Θεού ή θα φτιάχνουμε δικές μας  τρελές θεωρίες.  Ακούστε τι λέει λοιπόν ο Ιωάννης: «καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν». (Α Ιωαν 2,18) Νυν ! τώρα έ;   Τώρα έχουν έρθει! Τις εστιν ο ψεύστης; Και τις εστίν ο αντίχριστος;  Ο αντίχριστος είναι ο ψεύτης, ο Διάβολος. Κι ο ψεύτης είναι αντίχριστος. Ποιος; «Ο αρνούμενος ότι ο Ιησούς εστίν ο Χριστός. Ούτος εστιν ο Αντίχριστος».  Να, το, αυτός είναι, αυτός που αρνείται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Ποιος άλλος:  Ο ίδιος αλλά πώς; Ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον Υιόν. Όποιος αρνείται ότι ο Γιός είναι ομοούσιος με τον Πατέρα. «ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει» (Α Ιωαν 2,23). Το είπε ο Χριστός «πιστεύετε ες τν Θεόν, κα ες μ πιστεύετε» (Ιωάν. 14,1),  όποιος δεν πιστεύει στον Πατέρα δεν πιστεύει στον Υιόν, διότι ο Υιός είναι απεσταλμένος του Πατέρα.









ΧΑΡΑΓΜΑ– ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΑΟΡΑΤΟ -  ΑΓΙΟ  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΧΑΡΑΓΜΑ



Σημασία λοιπόν αγαπητοί ακροατές δεν έχει η πολυπραγμοσύνη και η περιέργεια γύρω από κάποιο πιθανό πρόσωπο.  Πολλές φορές έχω μιλήσει κι έχω πει: Έχουμε δυο δρόμους, την βεβαιότητα και την πιθανότητα. Γιατί φρακάρουμε όλοι στην πιθανότητα και δεν βαδίζουμε απλά και χαρούμενα στην βεβαιότητα;  Επειδή όμως μερικοί μιλάνε και για σφράγισμα και για χάραγμα, εδώ θα αποκαλυφθούν μπροστά σας μερικά πράγματα: Δε μου λέτε, αδελφοί μου, χάραγμα, η Αποκάλυψις, και σφράγισμα, μιλάει,  του Αντιχρίστου;  Αν εγώ σας πω ότι μια φορά μιλάει για ένα τέτοιο σφράγισμα, μια φορά μόνο μιλάει, εκεί στο χωρίο αυτό του θηρίου,  του θηρίου, όχι του αντιχρίστου, τώρα πώς ταύτισαν το θηρίο με τον αντίχριστο, τρέχα γύρευε! Κι εγώ θα σας αποκαλύψω απόψε ότι ΤΡΕΙΣ φορές, στο 9ο κεφάλαιο, στο 7ο κεφάλαιο και στο 14ο κεφάλαιο μιλάει ο Ιωάννης, προσέξτε: Για ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΓΜΑ! Για ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ!  Πού; Εκεί που λένε ότι θα γίνει το χάραγμα «του αντιχρίστου»! Πέστε: Στο μέτωπο λέει θα μας σφραγίσουνε. Έτσι δε λένε; Θα μας βάλουν σφράγισμα στο μέτωπο και στο χέρι, έτσι δε λένε; Εγώ λοιπόν θα σας πω ότι και μία και δύο και τρεις φορές λέει η Αποκάλυψη ότι οι χριστιανοί, όσοι πιστεύουν στο Χριστό, είναι χαραγμένοι! Ακούτε;   χαραγμένοι! Τι έκανε ένας, κάνα σουβλί το πυράκτωσε, το ‘καψε και σας έκανε το σφράγισμα, το σημείο του σταυρού στο μέτωπο; Σας το΄κανε κανείς, πέστε μου, κανείς; Όχι!  Άρα, δεν είστε Χριστιανοί! Κι όμως είστε! Οι μάρτυρες και οι άγιοι, που τους τιμάμε, τους έκαναν με κανα σουβλί εδώ, πυρακτωμένο, το σφράγισμα που λέει «επί του μετώπου αυτών»; Κανένας, μόνο δύο άγιοι υπάρχουν στην Εκκλησία μας ο Θεοφάνης και ο Θεόδωρος, οι γραπτοί, που μαρτύρησαν κατ’ αυτό τον τρόπο, πυράκτωσαν κάτι σουβλιά και τους γράψαν εδώ τα πιο αντίχριστα πράγματα στο μέτωπό τους. Λοιπόν, σφραγίστηκαν οι άγιοι με τέτοιο χάραγμα; Όχι! –΄Αρα δεν είναι χριστιανοί ! Λάθος! Είναι και παραείναι!  Άρα τι συμβαίνει;

Ακούστε τι συμβαίνει για να δείτε και τη λύση του μυστηρίου.



ΑΟΡΑΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ – ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ  



Αλλά πρέπει να ακούσετε πρώτα τα χωρία, ε; Ακούστε λοιπόν τι λέει: [«ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς καὶ ἐῤῥέθη αὐταῖς… » (Αποκ. 9,4 κ.ε.) ]

Και ερρέθη – στο 9ο κεφάλαιο,  ερρέθη, ταις εξουσίαις  τώρα, έτσι, ποιες είναι οι εξουσίες; Οι ακρίδες. Είναι συμβολικό, ή είναι πραγματικό; Πέστε μου! (απάντηση από το ακροατήριο: συμβολικό). Πατήρ Δανιήλ: Συμβολικό! Θα μας κυβερνάν οι ακρίδες; Όχι! Κι΄όμως, «οι ακρίδες» λέει. Γιατί είναι ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ  αυτό,  και το χξστ΄ (εξακόσια εξήκοντα έξ) δεν είναι συμβολικό;  Θα δείτε φοβερά πράγματα. Γιατί 180 αριθμοί στην Αποκάλυψη είναι όλοι συμβολικοί και το 666 για τους τρελούς είναι πραγματικό;  Γιατί;  Εξηγήστε μου! Επί ποιας ερμηνευτικής;  Επί ποίων πατέρων; Κι επί ποίας Γραφής στηρίζεται αυτό; Ακούστε λοιπόν τι λέει:  «Ερρέθη στις ακρίδες», είπε στις ακρίδες, ο Θεός έδωσε εντολή  να μην αδικήσουν, να μην κάνουν κακό στο χορτάρι ούτε στο χωράφι ούτε στα δέντρα παρά μόνον στους ανθρώπους. Ανθρώπους. Γιατί; Για ποιους; Οίτινες, τι σημαίνει οίτινες; Οι οποίοι!  «οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα» όχι του Αντιχρίστου, το χάραγμα τοῦ Θεοῦ!    [«ἐῤῥέθη αὐταῖς ἵνα μὴ ἀδικήσωσι τὸν χόρτον τῆς γῆς οὐδὲ πᾶν χλωρὸν οὐδὲ πᾶν δένδρον, εἰ μὴ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν».  Αποκ. 9,4)].   Ακούσατε ποτέ να σας μιλάνε για χάραγμα του Θεού αυτοί; Ποτέ!  Για ελάτε ρε κύριοι, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; Και λέτε μόνο το χάραγμα του σατανά;  Οίτινες ουκ έχουσι το σφράγισμα, το χάραγμα του Θεού «ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν».  Και σας ερωτώ: Έχουμε εμείς οι άνθρωποι του Θεού καμιά σφραγίδα στο μέτωπο, κανένα χάραγμα;  Κανένα! Δεν είμαστε χριστιανοί; Είμαστε! Άρα, τι σημαίνει αυτό, προσέξτε τι σημαίνει, τη λέξη μου: Προσέξτε τη λέξη: Ότι αυτό το χάραγμα κι αυτό το ευλογημένο σφράγισμα είναι: Μια λέξη κρατήστε τη: Και θα την πούμε δυνατά: Είναι ΑΟΡΑΤΟ χάραγμα! Τι είναι; Πέστε; ΑΟΡΑΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ. Γιατί, σας ερωτώ τώρα το χάραγμα και το σφράγισμα του Θεού που τρεις φορές (αναφέρεται στην Αποκάλυψη) είναι αόρατο, το λέμε, «σφραγίς Δωρεάς» , δεν λέμε; «Πνεύματος Αγίου», το Πνεύμα το Άγιο δεν φαίνεται, αδελφοί μου. Γιατί,  το σφράγισμα αυτό του Θεού είναι αόρατο,  και το άλλο σφράγισμα είναι … ορατό; Και το φοβόμαστε μήπως μας το βάλουν εδώ πέρα ή εδώ!!!. Ντροπή αδελφοί μου τέτοια διαστρέβλωση της Αγίας Γραφής!!!   Ακούστε παρακάτω όμως γιατί δεν είναι ένα το χωρίο!

Η προς Διόγνητον επιστολή, εκείνο το περίφημο κείμενο της πρώτης Εκκλησίας (Αποστολικοί Πατέρες του δευτέρου αιώνος), το καταπληκτικό κείμενο που περιγράφει τους χριστιανούς, ακούστε τι λέει: «Οι χριστιανοί, πατρίδας οικούσι οικείας αλλ΄ως πάροικοι». Δεν είναι πολίτες της Γης, εγώ δε μιλάω για κάρτα πολίτου σήμερα, θα μιλήσω για «κάρτα Ουρανοπολίτου». Ποιος σας είπε ότι εγώ είμαι πολίτης της Γης! Γεννήθηκα σε μια πόλη, συμβαίνει να είμαι πολίτης της Ελλάδος. Λάθος όμως ότι έχω πόλη!  «οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.» (Εβρ.13,14) .

 Άρα, για να μιλήσουμε λίγο, πριν τελειώσω, για την «κάρτα του Ουρανοπολίτη», που τη χάσαμε! Και δε μιλάμε για την κάρτα του πολίτη. Λέει λοιπόν η προς Διόγνητον επιστολή: «Οι χριστιανοί, μετέχουσιν μεν της Γης, αλλά υπομένουν τα πάντα ως ξένοι της Γης. Πάσα ξένη πατρίς εστίν αυτών και πάσα πατρίς ξένη». Όπου και νάναι ζούνε διότι είναι πάροικοι και παρεπίδημοι. Ακούστε τι κάνουν οι Χριστιανοί και πέστε μου, αυτούς που ασχολούνται με αυτά τα πράγματα, κάνουν τέτοια πράματα; Ακούστε, «οι χριστιανοί παντρεύονται, γαμούσιν, ως πάντες», αλλά αυτοί γιατί γαμούσιν, γιατί παντρεύονται; «Τεκνογονούσιν»! Μια Ελλάδα που έπαψε να τεκνογονεί και παρέδωσε όλο το χώρο σε αλλοδαπούς. Καθόμαστε και ασχολούμαστε με σκιές και με τρίχες! Παρακάτω:  «τεκνογονούσιν», αυτοί είναι οι χριστιανοί. «Ου ρίπτουσι τα γεννόμενα». Πω  πω! Ακούτε;  Δεν κάνουν εκτρώσεις οι χριστιανοί. Για να ξεσηκωθούμε,  να κάνουμε κάνα συλλαλητήριο να πάψουν να σφάζονται τα παιδιά της Ελλάδος και να μην μιλάμε για καμιά κάρτα του πολίτη που μας έχει δέσει καλά με αλυσίδες ο Αντίχριστος και δεν έχουμε πλέον σπλάχνα οικτιρμών ! Και παρακάτω λέει: «Επί γης διατρίβουσιν, εν Ουρανώ πολιτεύονται». Ο δε άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αδελφοί μου, μιλώντας, ότι, εμένα λέει, με ενδιαφέρει να έχω το εισιτήριο του Ουρανουπολίτη, η κάρτα του Ουρανοπολίτη, ακούστε πως το λέει ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Ουκ οίδας» δεν κατάλαβες «ότι αποδημεί ο παρών βίος» φεύγουμε απ’ αυτή τη ζωή;  




Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου