Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Η ΠΛΗΡΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ! Τι άλλο να περιμένει κανείς από τον κ. Άνθιμο!

Αποκλειστικό:                              (από ιστολόγιο "Κατάνυξις")

 Η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης στον (αστερό)κοσμό της, προβάλλει νεοεποχίτικη εκδήλωση

Η κακόγουστη και αιρετική απεικόνιση της Γεννήσεως του Χριστού! Οι Οικουμενιστές  δεν σέβονται πλέον τις Παραδόσεις μας!

 

Θέματα που αναφέρονται στην ανάρτηση: Εκκοσμίκευση της εκκλησίας, Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, Χριστούγεννα, οικονομική κρίση, νέα εποχή.
Ενός κακού μύρια έπονται. Η Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης από το επίσημο site της, αλλά και μέσω εγκυκλίου που διαβάστηκε σε όλους τους Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεως, ανακοίνωσε με χαρά οτι η Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης συνεργάζεται με τον Αστερόκοσμο, το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο πάρκο στα βαλκάνια που προσφέρει αναψυχή και μεταφέρει τον παλμό των εορτών του Αγίου Δωδεκαημέρου, μέσα στη δύσκολη περίοδο που διερχόμεθα.
Μερίμνησε για την κατασκευή της φάτνης, μια ευθεία παραπομπή στην αιρετική διδασκαλία της Αγίας οικογένειας, όπως με κατηγορηματικό
τρόπο απέδειξε στο θαυμάσιο βιβλίο του ο μοναχός Σεραφείμ. Απέδειξε πως είναι δυτικής, παπικής προελεύσεως. Ο Ιωσήφ ήταν ηλικιωμένος και προστάτης της Θεοτόκου, “...ζάλην ένδοθεν έχων...”. Ποτέ στην ορθόδοξη παράδοση, δεν απεικονίζεται ο Ιωσήφ σαν τον Τζον Τζον γνωστής νεοεποχίτικης κουκλοοικογένειας, συνομήλικος σύζυγος της Αειπαρθένου Μαρίας.
8888888888.jpg
Ποιος εντεταλμένος φαεινός νους της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης, κατά τον στολισμό της "φάτνης", δεν παρέλειψε να τοποθετήσει πάνω στην ράβδο του Ιωσήφ, τα κρίνα; Τέτοιος θρησκευτικός ερασιτεχνισμός; Αποδέχεται η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης πλήρως την αιρετική και παγανιστική διδαχή περί των Χριστουγέννων, που πηγάζει από τα αιρετικά απόκρυφα ευαγγέλια της αιρέσεως των γνωστικών; Μόνον ο δαιμονικός παπισμός συντηρεί τέτοιες απαράδεκτες εικόνες, αλλά αυτός ήδη προ καιρού έχει απωλέσει την Ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή. Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης θα έπρεπε να είναι προσεκτική, να μην ολισθαίνει σε αιρετικές κακοτοπιές.
Διαβάζουμε από το επίσημο site του "Αστερόκοσμου", οτι το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: Ο Μάγος της χριστουγεννιάτικης πλατείας σε ένα εντυπωσιακό καθημερινό πρόγραμμα. Ψάχνοντας τον Άι Βασίλη: Μια εξαιρετική καθημερινή παράσταση από δύο σπουδαίους καλλιτέχνες οι οποίοι θα παίζουν με τον κόσμο, θα τον πειράζουν αλλά ταυτόχρονα θα τον βοηθούν να βρει το γραφείο του Άι Βασίλη για να κερδίσουν μικρές σοκολατένιες πλακίτσες! «Το Εργοστάσιο Δώρων του Άι Βασίλη», ένα μικρό θεματικό πάρκο με «δωμάτια» όπου στο καθένα γίνεται και μια μίνι (2λεπτη) παράσταση! Από το Ταχυδρομείο, το εργαστήρι δώρων του Τζεπέτο, της Ράφτρας, μέχρι το Γραφείο του Άι Βασίλη! Παντομίμες, Stand up Comedies και πολλές εκδηλώσεις στη Σκηνή του παραμυθένιου περιπτέρου 13!”. Ο Πολύδωρος Βιργίλιος, ιταλικής καταγωγής ιστορικός που έζησε το 15ο-16ο αι., μας περιγράφει τα εξής: “Χοροί, μάσκες, παντομίμες, θεατρικά έργα και άλλες τέτοιες χριστουγεννιάτικες διαταράξεις που τώρα συνηθίζουν οι Χριστιανοί προήλθαν από τις ρωμαϊκές γιορτές, τα Σατουρνάλια [σ.σ. γιορτή προς τιμήν του Κρόνου] και τα Βακχανάλια [σ.σ. εορτασμός του Βάκχου]. Αυτό θα έπρεπε να κάνει όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς να απεχθάνονται αιώνια τέτοια έθιμα”. Πώς τολμάει η Ι.Μ.Θ. να κάνει διαφήμηση σε εορταστική εκδήλωση που περιέχει τόσα αιρετικά και παγανιστικά στοιχεία;
Όπως παρατήρησαν και μας μετέφεραν πολλοί φίλοι του Ιστολογίου μας, στην επίσημη εορτή της Ιεράς Μητροπόλεως για τα Χριστούγεννα, όπου σκοπός ήταν να μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων, επιλέχθηκαν ασυνήθιστα τραγούδια (Santa Claus Is Coming To Town) με αμφιλεγόμενο ρεπερτόριο.
Ο εκμοντερνισμός στην Ι.Μ.Θ. είναι τόσος που το μήνυμά της είναι η “μαγεία των Χριστουγέννων” με ό,τι αυτό σημαίνει!!! Ένα ψεύτικο “πνεύμα”, ένα κλασσικό προϊόν της παγκοσμιοποίησης, καθαρά δυτικής προέλευσης που η Νέα Εποχή θέλει να έχουν τα Χριστούγεννα.
Εδώ η ευθύνη του Παναγιωτάτου και των συμβούλων του είναι τεράστια, διότι απευθύνεται στα μικρά παιδιά. Όταν ο Ορθόδοξος ποιμενάρχης διαφημίζει τη “μαγεία των Χριστουγέννων” στα μάτια των παιδιών, ισοπεδώνονται παραδόσεις, αξίες, αλλά και μεγάλα ή και ιερά πρόσωπα των λαών όπως ο άγιος Ιεράρχης Μέγας Βασίλειος.
Ο Ποιμενάρχης γίνεται δωρεάν διαφημιστής μιας ψεύτικης και γεμάτης … μαγείας εορτής και ΟΧΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ και ΑΛΗΘΙΝΗΣ, όπως την θέλει η Ορθοδοξία μας! Προτείνουμε, η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης να διαβάσει τα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, για να επαναπροσδιορίσει μέσα της τα Ορθόδοξα Χριστούγεννα... 
Εμείς στο Ιστολόγιο Κατάνυξις, ως παραδοσιακοί, για άλλους συντηρητικοί και φανατικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, θα περιμέναμε από την Ιερά μας Μητρόπολη, να ενεργεί στον αντίποδα του κοσμικού life style, με προτάσεις και δράσεις που προάγουν τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής, να θυμηθούμε όσα ξεχάσαμε, να γνωρίσουμε όσα αγνοούμε και να γιορτάσουμε τις εορτές του Αγίου δωδεκαημέρου παραδοσιακά, γιατί οι γιορτές αυτές μοσκοβολούν Ελλάδα και Ορθοδοξία.
Το δύσκολο είναι στον καιρό τούτο που ο κόσμος στερείται τα βασικά, να προσφέρουμε τη δυνατότητα στους δοκιμαζόμενους αδερφούς μας, να βρούν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια, να ξαναβρούν την πίστη στο Θεό. Αν δεν μπορεί η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης να δει αυτούς τους ανθρώπους, αυτή την ανάγκη στα περισσότερα σπίτια, τότε φοβόμαστε πως είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Διαβάστε στη συνέχεια, εκτός από την εν λόγω σχετική εγκύκλιο της Ιεράς Μητροπόλεως, που αναγνώσθηκε σε όλους τους Ιερούς Ναούς της Θεσσαλονίκης και δύο εκπληκτικά ορθόδοξα και περιεκτικά άρθρα από το διαδίκτυο που υπερασπίζονται τα αυτονόητα.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ!


Φωτογραφία


«Και οι κύνες αναιδείς τη ψυχή, ουκ ειδότες πλησμονήν και εισί πονηροί ουκ ειδότες πάντες εν ταις οδοίς αυτών εξηκολούθησαν, έκαστος κατά το εαυτού» (Ησαΐα νστ΄ 10).
 
 
Ένα προδοτικό πολιτικό κατεστημένο, μια ξεπουλημένη οικονομική ελίτ που ποτέ δεν αισθάνθηκε ελληνικά, μια εγκληματικά αναίσθητη τραπεζιτική ολιγαρχία, που είναι όργανο ξένων ανθελλήνων τοκογλύφων, και μια οικουμενιστική νεοταξική θρησκευτική ηγεσία, έφεραν την μοναδική χώρα στον κόσμο με τόσους ήρωες στην ιστορία της, στην σημερινή άθλια κατάσταση και μνημονιακή σκλαβιά. Η Νέα Τάξη είχε οργανώσει καλά τα σχέδια της για την εξόντωση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας σε συνεργασία με τους Εφιάλτες της σύγχρονης Ελλάδας.
Και ενώ τα γεγονότα τρέχουν και συχνά ξεπερνούν και τους πιο υποψιασμένους, είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιούμε κάποια βασικά στοιχειά αυτής της «Μυστικής Ελίτ» που διαφεντεύει σήμερα τον κόσμο και η οποία από παλιά σκόπευε στην ολοκληρωτική καταστροφή της Ελλάδας. Αλλά ποια είναι τα βασικά σημεία αυτής της σατανικής και ανθελληνικής συνομωσίας σε τοπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο:
 
 
1) Η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με ένα ενιαίο νόμισμα, έναν ενιαίο στρατό και στο τέλος μια ενιαία θρησκεία. Προς το σκοπό αυτόν θα κυκλοφορήσουν στον κόσμο διάφορες ιδέες δήθεν «θρησκευτικής απελευθέρωσης», ενώ θα χρησιμοποιηθεί ως βάση το κίνημα της «Νέας Εποχής» για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας.
 
 
2) Η πλήρη εξάλειψη των εθνικών κρατών. Αυτό επιτυγχάνεται με την πρόκληση της πλήρους κατάρρευσης των οικονομιών των διάφορων εθνικών κρατών και τη δημιουργία ενός πολιτικού χάους. Έτσι θεωρείται ότι θα γίνει πολύ πιο εύκολη η διάλυση του συστήματος των εθνικών κρατών και η επιβολή της μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
 
 
3) Η εφαρμογή ενός ηλεκτρονικού συστήματος επιτήρησης και ελέγχου των πολιτών και ένα αυστηρό αστυνομικό και στρατιωτικό σύστημα επιβολής της εξουσίας τους.
 
 
4) Το τέλος της βιομηχανοποίησης και την μετάβαση στην λεγόμενη «μεταβιομηχανική κοινωνία μηδενικής ανάπτυξης», με εξαίρεση τις βιομηχανίες των υπολογιστών και των υπηρεσιών.
 
 
5) Την υποδούλωση των λαών με ελεγχόμενες πολιτικές και οικονομικές «κρίσεις» τις οποίες θα προκαλούν οι ίδιοι και θα διαχειρίζονται σύμφωνα με τα στενά τους συμφέροντα.
 
 
6) Την πρόκληση περιορισμένων πολέμων, λιμοκτονιών και ασθενειών στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, για να περιοριστεί ο αριθμός των «άχρηστων καταναλωτών», αφού οι πρώτες ύλες αρχίζουν να σπανίζουν.
Εκτός αυτών, όμως, θα πρέπει να περιοριστεί με έλεγχο των γεννήσεων και ο πληθυσμός των «πολιτισμένων» δυτικών κρατών.
 
 
7) Την υποστήριξη και την ενίσχυση «υπερεθνικών» ιδρυμάτων όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, (UN), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF), η Παγκόσμια Τράπεζα (BIS) και το Παγκόσμιο Δικαστήριο (World Court). Ειδικότερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα θα χρησιμοποιηθούν για την οικονομική υποδούλωση των κρατών μέσω των παρεχόμενων σε αυτά δανείων που, συνήθως, δεν μπορούν να ξοφλήσουν ποτέ και έτσι επαναδανείζoνται, για να ξεπληρώσουν ένα μόνο μέρος των προηγούμενων οφειλών τους ή μόνο των τόκων τους, δημιουργώντας νέα μεγαλύτερα κάθε φορά οφειλόμενα ποσά μέχρι να σφίξει γερά η θηλιά γύρω από το λαιμό τους και να αναγκαστούν να μετατραπούν σε πειθήνια όργανα της διεθνούς οικονομικής Ελίτ, υπακούοντας άμεσα στις επιταγές της. Κλασσικό παράδειγμα υποδούλωσης η ελληνική περίπτωση.
 
 
8) Τον έλεγχο των πολιτικών και των κυβερνήσεων, ώστε να βρεθούν τελικά στις σημαντικές θέσεις δικοί τους άνθρωποι, ανεξάρτητα από το κόμμα που αυτοί προέρχονται. Η Ελίτ άλλωστε, δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Χρησιμοποιεί απλώς τα κόμματα, για να διαιρεί και να διχάζει το λαό. Με αυτόν τον τρόπο τον ελέγχει και τον κυβερνά ευκολότερα. Στο γενικό αυτό βασικό σχήμα εντάσσετε και η προώθηση διάφορων «σωτήρων» πολιτικών που εμφανίζονται ξαφνικά, για να βγάλουν δήθεν μια χώρα από τη δεινή της κατάσταση.
 
 
9) Να υποθάλψουν και να χρησιμοποιήσουν την τρομοκρατία, για να προωθήσουν ευκολότερα τους σκοπούς τους, με τα «αντιτρομοκρατικά» μέτρα που θα «χρειαστεί» να πάρουν. Να στηρίξουν την εξάπλωση εξτρεμιστικών θρησκευτικών λατρειών και οργανώσεων όπως το τελευταίο τους «προϊόν», οι Τζιχαντιστές.
 
 
10) Την εισαγωγή νέων λατρειών, προτύπων μουσικής, κουλτούρας και συμπεριφοράς, υποστηρίζοντας και τα ήδη υπάρχοντα όταν αυτά εξυπηρετούν τους σκοπούς τους για την εσωτερική αλλοτρίωση της ανθρωπότητας.
 
 
11) Την ανάδειξη και ποινικοποίηση άρνησης κάθε είδους φυσικής διαστροφής, όπως ομοφυλοφιλία, παιδεραστία, κτηνοβασία, σαν στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
 
 
12) Την κατεύθυνση κάθε επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης σύμφωνα με τα συμφέροντα τους. Εδώ είναι σημαντικό να επισημάνουμε το ενεργειακό παιχνίδι όπως «παίζεται» από την παγκόσμια Ελίτ η οποία έχει αποκλείσει τις έρευνες για «ελεύθερη» ενέργεια.
 
 
13) Την εξασθένηση και την εξαχρείωση της εργατικής τάξης με τη δημιουργία μαζικής ανεργίας. Καθώς οι δουλειές λιγοστεύουν λόγω της πολιτικής της μεταβιομηχανικής μηδενικής ανάπτυξης, οι εξαχρειωμένοι κι αποθαρρυμένοι εργάτες θα καταφύγουν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά. Για το σκοπό αυτόν έχει αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα δράσης, που είναι γνωστό ευρέως με το όνομα «Υδροχοϊκή Συνωμοσία».

Όπως βλέπουμε πολλά από αυτά έχουν ήδη εφαρμοστεί στην χώρα μας όπου η σημερινή πολιτική ακόμα και θρησκευτική ηγεσία υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο την εφαρμογή των νεοταξικών εντολών, (βλέπε π.χ. το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο).

 
Η συνειδητοποίηση της πορείας εφαρμογής της Νέας Τάξης και η αποκάλυψη του ρόλου όλων αυτών των συνεργών της παράδοσης στους νεοταξικούς σατανιστές, παρά την καθημερνή μιντιακή πλύση εγκεφάλου, είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα αντίστασης.
 
 
Το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι η αφύπνιση αντίστασης που θα δημιουργήσει ικανά αναχώματα στην υποδούλωση της ανθρωπότητας στις δυνάμεις του Αντίχριστου. Εδώ θα παίξουν τον σημαντικό ρόλο όσοι έχουν την δύναμη να ορθώσουν λόγο αντίστασης είτε είναι κοσμικοί, είτε είναι ρασοφόροι. Θα υπάρξουν παρεμβάσεις και εξελίξεις ανατροπής των σχεδίων των καταχθονίων, γιατί τα σχέδια τους όσο τέλεια και αν είναι, είναι νομοτελειακά αδιέξοδα, καθώς αγνοούν το πιο σημαντικό. Αυτό δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον σκοπό της δημιουργίας του ανθρώπου και του κόσμου και της σωτηριολογικής επέμβασης του Θεανθρώπου. Αλώστε τα γεγονότα της εποχής μας ήταν γνωστά και τα είχαν προφητέψει εδώ και πολλούς αιώνιες.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πειραιώς Σεραφείμ: Ο Ολυμπιακός ενσαρκώνει τις αξίες και τις αρετὲς του γένους μας!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ
ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ,
ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΙΣ!


Εἴδαμε τὴν ἀνάρτηση τῆς «Ρομφέας» γιὰ τὸ «Κύπελλο»–τιμητικὴ διάκριση ποὺ ἔλαβε ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἀπὸ τὸν πρόεδρο τοῦ Ὀλυμπιακοῦ καὶ θυμηθήκαμε κάποιες ἄλλες βραβεύσεις ἀπὸ τὸν Πειραιῶς τῆς ἴδιας ποιότητος! Συγκεκριμένα τὶς βραβεύσεις ἀπὸ τὸν κ. Σεραφεὶμ τοῦ Δημητριάδος Ἰγνατίου καὶ τοῦ Σύρου Δωροθέου.
Καὶ σκεφτήκαμε: μὲ ποιά λογικὴ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, καὶ ἰδιαίτερα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, χρησιμοποίησαν -γιὰ τὴν ἀναβολὴ τῆς  Ἀποτειχίσεως ποὺ εἶχαν ἐξαγγείλει(!)- τὸν ἰσχυρισμὸ πώς: τώρα ποὺ πλαισιώνουν τὴν ἀντι-Οἰκουμενιστικὴ «Σύναξή» μας Μητροπολίτες τῆς ἐμβέλειας καὶ τοῦ ...κύρους τοῦ Πειραιῶς, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ μνημονεύουμε αὐτοὺς τοὺς Ἐπισκόπους καὶ ἰδιαιτέρως τὸν «λέοντα» κ. Σεραφείμ;
Πάντως, στὴν χθεσινὴ βράβευσή του ὁ Πειραιῶς, δὲν παρέλειψε καὶ πάλι νὰ ἐξάρει τὸν Ὀλυμπιακό, ὡς ἰδανικό, ὡς μιὰ «ἰδέα»! Δηλαδή, ἔθεσε ὡς πρότυπο τὸν Ὀλυμπιακό (ὅπως καὶ πολλὲς ἄλλες ὁμάδες) μὲ τὶς «παράγκες» τους, τοὺς στημένους ἀγῶνες, τὸ τζόγο, τὴν σκανδαλώδη ἀγοροπωλησία παικτῶν, τὴν διακίνηση τεράστιων χρηματικῶν ποσῶν, τὴν ἐκμετάλλευση νέων καὶ μεγάλων κ.λπ.!
Αὐτὰ τὰ ἰδανικὰ ἔχει ὁ κ. Σεραφείμ; Μήπως, κάπως ἔτσι βλέπει καὶ τὴν θεσμικὴ Ἐκκλησία;
Διαβάστε τὰ ἐμετικὰ λόγια τοῦ κ. Σεραφεὶμ πρὸς τὸν πρόεδρο Μαρινάκη καὶ τὴν παρέα του:

«Αγαπητέ Πρόεδρε, αγαπητέ Δήμαρχε, αγαπητοί παλαίμαχοι και ινδάλματά μας, αγαπητοί δημοσιογράφοι και αγαπητοί μαθητές, ο Ολυμπιακός Πειραιώς δεν είναι απλώς μια ομάδα, ένας στόχος∙ αλλά είναι μια οικογένεια, μια ιδέα. Μια ιδέα η οποία ενσαρκώνει τις αρετές του γένους μας, τη φιλοπατρία, την ευστάθεια, τον ανδρισμό, την λεβεντιά, την ρωμιοσύνη του «ευ αγωνίζεσθαι» και γενικώς όλες τις αξίες που συνέθεταν και συγκροτούν την πατρίδα και τη φυλή μας»!

Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ὑψηλὴ διδάγματα ἠθικὴ τοῦ Πειραιῶς, παρακολουθήστε καὶ τὰ ἀνάλογα πρακτικὰ διδάγματα συνεπείας στὴν Πίστη. Ὁ ἀντι-Οἰκουμενιστὴς Πειραιῶς Σεραφείμ, τίμησε δύο Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους!
Τὸν μητροπολίτη τῆς μεταπατερικῆς αἱρέσεως, τὸν
Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο (αἵρεση χαρακτηρίστηκε στὴν Ἡμερίδα –ποὺ ὀργάνωσε ὁ ἴδιος ὁ κ. Σεραφεὶμ στὸν Πειραιᾶ– ἡ μεταπατερική θεολογία ποὺ λανσάρει ἡ Θεολογικὴ Ἀκαδημία Βόλου),
καὶ τὸν μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο! Μάλιστα ὁ κ. Δωρόθεος «παραλαμβάνων την τιμητική διάκριση, διά χειρών του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο Σεβ. κ. Δωρόθεος Β΄, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε και τὰ ἑξῆς ...προφητικά:
«Η διάκριση αυτή, που για μένα είναι μια απροσδόκητη έκπληξη και αποκτά μεγαλύτερη αξία, καθώς την παραλαμβάνω από έναν άξιο και αγαπητό Ιεράρχη, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ... Σε μένα, ανήκει ένα μέγιστο μερίδιο ευθύνης να διαχειρίζομαι σωστά αυτή την αγάπη και την εμπιστοσύνη του λαού, που πιστεύει, μαζί με τον Ελύτη ότι εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις!» (ἐδῶ).
 
 

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Οι όροι της αληθούς ενώσεως 

της αιρέσεως του Παπισμού 

με την Ορθόδοξη Εκκλησία




 
 
 
 
 
Μελετώντας κανείς τά κείμενα τοῦ Οἰκ.  Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ αἱρεσιάρχου «πάπα» Φραγκίσκου, κατά τήν πρόσφατη θρονική ἑορτή τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου (29, 30-11-2014), διαπιστώνει τήν    ἔντονη καί διακαή ἐπιθυμία καί τῶν δύο γιά πλήρη κοινωνία καί ἑνότητα μεταξύ τους. Γιά νά γίνουμε πιό συγκεκριμένοι, παραθέτουμε τά λεχθέντα τους ἀπό τά ἴδια τά κείμενά τους.

 
Πρῶτον, ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος στήν προσλαλιά του πρός τόν αἱρεσιάρχη «πάπα» Φραγκίσκο, κατά τήν δοξολογία στόν Πατριαρχικό Ναό κατά τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψή του στό Οἰκ. Πατριαρχεῖο στίς 29-11-2014, δήλωσε : «Ἡ ἐνταῦθα ἔλευσις Ὑμῶν… μαρτυροῦσα τήν βούλησιν Ὑμῶν καί τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ὅπως συνεχισθῇ ἡ ἀδελφική μετά τῆς ἡμετέρας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σταθερά πορεία, πρός ἀποκατάστασιν τῆς πλήρους κοινωνίας μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν». Καί λίγο παρακάτω ἐπανέλαβε : «…ἵνα ἐπανεύρωμεν τήν πλήρη μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν κοινωνίαν…»[1].
 
 
Δεύτερον, στήν ὁμιλία του πρός τόν Ποντίφηκα, κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στόν Πατριαρχικό Ναό στίς 30-11-2014, ἐπεσήμανε : «Διά τῆς πρό πεντήκοντα ἐτῶν συναντήσεως ἐκείνων ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει ὁ ροῦς τῆς ἱστορίας ἤλλαξε κατεύθυνσιν, αἱ παράλληλοι καί ἐνίοτε συγκρουόμεναι πορεῖαι τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν συνηντήθησαν εἰς τό κοινόν ὅραμα τῆς ἐπανευρέσεως τῆς ἀπολεσθείσης ἑνότητος αὐτῶν, ἡ ψυγεῖσα ἀγάπη ἀνεζωπυρώθη, καί ἐχαλυβδώθη ἡ θέλησις ἡμῶν ὅπως πράξωμεν πᾶν τό καθ᾿ ἡμᾶς, ἵνα ἐκ νέου ἀνατείλῃ ἡ ἐν τῇ αὐτῇ πίστει καί τῷ κοινῷ Ποτηρίῳ κοινωνία ἡμῶν. Ἔκτοτε ἤνοιξεν ἡ ὁδός πρός Ἐμμαούς, ὁδός πιθανῶς μακρά καί ἐνίοτε δύσβατος, πλήν ἀνεπίστροφος, ἀοράτως τοῦ Κυρίου συμπορευομένου μεθ᾿ ἡμῶν, ἄχρις οὗ Οὗτος ἀποκαλυφθῇ ἡμῖν «ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου» (Λουκ. κδ΄ 35)». Στή συνέχεια τόνισε : «Τήν πίστιν ταύτην ἐβίωσαν καί ἐδογμάτισαν οἱ κοινοί Πατέρες τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, συνελθόντες ἐξ ἀνατολῶν καί δυσμῶν ἐν οἰκουμενικαῖς συνόδοις, κληροδοτήσαντες αὐτήν εἰς τάς Ἐκκλησίας ἡμῶν ὡς θεμέλιον ἀκλόνητον τῆς ἑνότητος ἡμῶν. Τήν πίστιν ταύτην, τήν ὁποίαν διεφυλάξαμεν κοινήν ἐν τῇ ἀνατολῇ καί ἐν τῇ δύσει ἐπί μίαν χιλιετίαν, καλούμεθα καί πάλιν νά θέσωμεν ὡς βάσιν τῆς ἐνότητος ἡμῶν, ὥστε «σύμψυχοι, τό ἕν φρονοῦντες» (Φιλ. β΄ 2-3), νά χωρήσωμεν μετά τοῦ Παύλου ἐπί τά πρόσω «τά μέν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενοι τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενοι» (Φιλ. γ΄ 14)». Λίγο ἀργότερα ὑπογράμμισε : «…ἐπείγει ὅσον ποτέ ἄλλοτε ἡ πορεία πρός τήν ἐνότητα ὅσων ἐπικαλοῦνται τό ὄνομα τοῦ μεγάλου Εἰρηνοποιοῦ». Τέλος, ἀνέφερε ὅτι «ἡ ἑνότης, περί τῆς ὁποίας ἡμεῖς πολυπραγμονοῦμεν, πραγματοποιεῖται ἤδη εἴς τινας περιοχάς, ἀτυχῶς, διά τοῦ μαρτυρίου»[2].
 
 
Τέλος, στήν κοινή δήλωση, πού ὑπέγραψαν ὁ «πάπας» Φραγκῖσκος καί ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος στίς 30-11-2014, μεταξύ τῶν ἄλλων γράφεται ὅτι :  «Ἐκφράζομεν τήν εἰλικρινῆ καί σταθεράν ἀποφασιστικότητά μας, ὑπακούοντες εἰς τό θέλημα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ἐντείνωμεν τάς προσπαθείας μας διά τήν προώθησιν τῆς πλήρους ἑνότητος ὅλων τῶν Χριστιανῶν καί, ὑπεράνω ὅλων, μεταξύ τῶν Καθολικῶν καί τῶν Ὀρθοδόξων»[3].
 
 
Ἀπό την πλευρά του ὁ ἀρχηγός τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ κ. Φραγκῖσκος στήν ὁμιλία του πρός τόν Οἰκ. Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στόν Πατριαρχικό Ναό στίς 30-11-2014, ἐπεσήμανε : «Τό νά συναντηθοῦμε καί νά κοιτάξει ὁ ἕνας τό πρόσωπο τοῦ ἄλλου, τό νά ἀνταλλάξουμε τόν ἀσπασμό τῆς εἰρήνης, τό νά προσευχηθουῦμε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, ἀποτελοῦν οὐσιαστικές διαστάσεις τῆς πορείας ἐκείνης πρός τήν ἀποκατάσταση τῆς πλήρους κοινωνίας πρός τήν ὁποίαν τείνουμε». Καί πρόσθεσε : «Γιά μιά εὐτυχή σύμπτωση, αὐτή ἡ ἐπίσκεψή μου γίνεται ἀρκετές μέρες μετά ἀπό τόν ἑορτασμό τῆς 50ῆς ἐπετείου τῆς ἔκδοσης τοῦ Διατάγματος τῆς δεύτερης συνόδου τοῦ Βατικανοῦ Unitatis Redintegratio γιά τήν ἀναζήτηση τῆς ἑνότητος μεταξύ ὅλων τῶν χριστιανῶν. Πρόκειται γιά ἕνα θεμελιώδες κείμενο, μέ τό ὁποῖο ἀνοίχθηκε ἕνας νέος δρόμος γιά τήν συνάντηση μεταξύ τῶν καθολικῶν καί τῶν ἀδελφῶν τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν καί ἐκκλησιαστικῶν κοινοτήτων». Ταυτόχρονα συμπλήρωσε : «Φρονῶ σημαντικό νά ἐπισημάνω τόν σεβασμό αὐτῆς τῆς ἀρχῆς ὡς οὐσιαστικῆς καί ἀμοιβαίας προϋπόθεσης γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς πλήρους κοινωνίας, πού δέν σημαίνει ὑποταγή τοῦ ἑνός στόν ἄλλο, οὔτε ἀφομοίωση, ἀλλά μᾶλλον ἀποδοχή ὄλων τῶν δωρεῶν, πού ὁ Θεός ἔδωσε στόν καθένα, γιά νά φανερώσει σέ ὀλόκληρο τόν κόσμο τό μέγα μυστήριο τῆς σωτηρίας, πραγματοποιηθέν ἀπό τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, διά μέσου τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Θέλω νά διαβεβαιώσω τόν καθένα ἀπό σᾶς ὅτι, γιά νά φθάσουμε στόν ἀναζητούμενο σκοπό τῆς πλήρους κοινωνίας, ἡ Καθολική Ἐκκλησία δέν προτίθεται νά ἐπιβάλει καμία ἀπαίτηση, παρά μόνον ἐκείνη τῆς ὁμολογίας τῆς κοινῆς πίστεως, καί ὅτι εἴμαστε ἔτοιμοι νά ἀναζητήσουμε ἀπό κοινοῦ ὑπό τό φῶς τῆς διδασκαλίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς ἐμπειρίας τῆς πρώτης χιλιετίας, τούς τρόπους  μέ τούς ὁποίους νά ἐξασφαλισθεῖ ἡ ἀναγκαία ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας στίς σημερινές συνθήκες : τό μόνο πρᾶγμα πού ἡ Καθολική Ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ καί ἐγώ ἀναζητῶ́, ὡς Ἐπίσκοπος Ρώμης "τῆς Ἐκκλησίας τῆς προκαθημένης τῆς ἀγάπης", εἶναι ἡ κοινωνία μέ τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες». 
 
 Καί κατέληξε : «Παναγιώτατε, εἴμαστε ἤδη  ἐν πορεία πρός τήν πλήρη κοινωνία καί ἤδη μποροῦμε νά βιώσουμε σημαντικά σημεῖα μιᾶς πραγματικῆς ἑνότητας, ἔστω καί ἄν αὐτή εἶναι ἀκόμα μερική»[4].
 
 
Μετά τά παραπάνω ἀναρωτιέται κανείς, ἄν οἱ ὅροι, πού θέτουν ὁ Οἰκ. Πατριάρχης καί ὁ «πάπας» Φραγκῖσκος, εἶναι οἱ ἀληθεῖς ὅροι τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἤ οἱ ψευδεῖς ὅροι μιᾶς ψευδοενώσεως. Καί, τέλος πάντων, ποιοί εἶναι οἱ ἀληθεῖς ὅροι τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως, σύμφωνα πάντα μέ τήν διαχρονική παράδοση καί αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας;
 
 
Σύμφωνα μέ τόν ἀοίδιμο παν. ἀρχιμ. κυρό Σπυρίδωνα Μπιλάλη[5], δύο εἶναι οἱ ὄροι τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία : Α) Ἕνωση ἐπί τοῦ ἐδάφους τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας καί Β) Δογματική ἕνωση στήν Ὀρθόδοξη πίστη.
 
 
Α) Ἕνωση ἐπί τοῦ ἐδάφους τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας
Ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου Θεολογίας, ἀπό τό Σχίσμα τοῦ 1054 καί μετά, τονίσθηκαν κατ'ἐπανάληψιν οἱ ὅροι τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως τοῦ Παπισμοῦ μέ τήν Ὀρθοδοξία, οἱ ὁποῖοι, ἀτυχῶς, μέχρι καί σήμερα δέν   ἔγιναν ἀποδεκτοί ἀπό τόν πλανεμένο ἀκόμη Παπισμό. Ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός στήν προδοτική ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας κάλεσε τόν Παπισμό νά ἄρει ἀπό τό μέσον τήν αἰτία τοῦ Σχίσματος, χάριν τῆς ποθητῆς ἑνώσεως  : «Ἀδύνατόν ἐστιν ἀνακαλέσασθαι τήν εἰρήνην, ἐάν μή λυθῆ τό τοῦ σχίσματος αἴτιον»[6]. Ὁ Παπισμός εἶναι ὁ μόνος καί κύριος ὑπεύθυνος τοῦ Σχίσματος[7]. Ὁ ρῶσος Μητροπολίτης Βρυξελλῶν κυρός Βασίλειος, κατά τήν Ε΄ Πανορθόδοξη Διάσκεψη τῆς Γενεύης τό 1968, ἀπαντώντας στίς ἀπαράδεκτες κατηγορίες τοῦ οἰκουμενιστοῦ Σεβ. Μητρ. Χαλκηδόνος κυροῦ Μελίτωνος περί φανατισμοῦ καί μισαλλοδοξίας τῶν Ὀρθοδόξων, τόνισε : «Δέν πρόκειται περί ἐκκλησιαστικῆς διαιρέσεως καί μονοπλεύρου φανατισμοῦ καί μισαλλοδοξίας ἤ ἀπομονωτισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλά περί σχίσματος τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρώμης, τό ὁποῖο φέρει τήν εὐθύνη τοῦ σχίσματος, ἕνεκα τῶν γνωστῶν λατινικῶν ἑτεροδιδασκαλιῶν περί τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα, τοῦ Filioque κ.τ.λ. Οὐδόλως φέρει τήν εὐθύνη τοῦ σχίσματος ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐπειδή κατέχει τήν πληρότητα τῆς χάριτος»[8].Ὁ Παπισμός, πού προκάλεσε τό Σχίσμα, καλεῖται ἤδη νά ἄρει τά αἴτια τοῦ Σχίσματος καί νά ἐπανέλθει στήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας,  συντελώντας στήν ἕνωσή του μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐάν θέλει νά ἐφαρμόσει τόν γνωστό λόγο «ὁ τρώσας καί ἰάσεται». Ὁ Παπισμός θά συντελέσει πράγματι στήν ἀπό ὅλους ποθητή καί μόνιμη ἕνωση, ἐάν μετακινηθεῖ ἀπό τήν θέση του κατά ἕντεκα ὁλόκληρους αἰῶνες καί βρεθεῖ στό ἔδαφος τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ὅταν ἀπήγγειλλε τό ἴδιο Σύμβολο τῆς Πίστεως μέ τήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἀναγνώριζε ὡς ὑπέρτατη ἐκκλησιαστική ἀρχή καί στόμα τοῦ ἀλαθήτου τῆς Ἐκκλησίας τήν Οἰκουμενική Σύνοδο.
 
 
Ὑπέρ τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐπί τοῦ ἐδάφους τῆς ἀρχαίας ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, μίλησαν καί ἔγραψαν ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι ἀπέκρουσαν τίς ἀντορθόδοξες ἑνωτικές θεωρίες περί δογματικῆς συνυπάρξεως, οἱ ὁποῖες ἐκπορεύθηκαν ἐσχάτως ἀπό τούς ἐγκεφάλους κάποιων οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων καί θεολόγων. Ἀναφέρουμε ὀνομαστικά καί μόνον τήν ἐν Κων /λει Σύνοδο τοῦ 1895[9], τόν Παναγιώτη Τρεμπέλα[10], τήν ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπεία στό Β΄  Συνέδριο περί πίστεως καί τάξεως τό 1937 στό Ἐδιμβοῦργο[11], τήν ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπεία στό Β΄  Συνέδριο τοῦ λεγομένου «Π.Σ.Ε.» στό Ἔβανστον τό 1954[12], τούς Μακ. Ἀρχιεπισκόπους Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρούς Θεόκλητο Β΄[13] καί Χρυσόστομο Β΄[14], τόν καθηγητή Παναγιώτη Μπρατσιώτη[15], τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς κυρό Μιχαήλ[16], τόν Ἰωάννη Καρμίρη[17], τόν καθηγητή Λεωνίδα Φιλιππίδη[18], τόν καθηγητή Κων/νο Μουρατίδη[19] καί τόν καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Πετρουπόλεως Ossinin[20].
 
 
Πῶς, ὅμως, θά ἐπέλθει ἡ ἀληθής ἕνωση, ὅταν ὁ Παπισμός, ἀποδεχόμενος κατ’ἀρχήν μόνο τούς κανόνες τῆς Α΄ ἐν Νικαία Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325) καί τῆς Σαρδικῆς (343), ἀδιαφόρησε ὡς πρός τήν νομοθεσία σέ σχέση μέ τήν ἐκκλησιαστική εὐταξία καί πειθαρχία τῶν ὑπολοίπων Ἀνατολικῶν Συνόδων, Οἰκουμενικῶν ἤ Τοπικῶν[21]; Ὁ Παπισμός, χάριν τῆς ἑνώσεως, καλεῖται νά ἀπορρίψει ὅλες τίς πλάνες τῶν, μετά τό Σχίσμα τοῦ 1054, δεκατεσσάρων ψευδοοικουμενικῶν συνόδων του, νά ἀπορρίψει ὅλα τά πλανεμένα παπικά Δεκρετάλια καί νά ἀποδεχθεῖ ἀνεπιφυλάκτως τίς ἑπτά Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους (ὅπως ἐπίσης καί τήν Η΄ ἐπί Μ. Φωτίου καί τήν Θ΄ ἐπί ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ), ὅλες τίς τοπικές, οἱ ὁποῖες προσέλαβαν οἰκουμενικό κῦρος, καί τούς Ἱερούς Κανόνες τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν οἰκουμενικό κῦρος, ἐπικυρούμενοι ἀπό τόν Β΄ Κανόνα τῆς ΣΤ΄ Ἁγίας καί Οἰκ. Συνόδου.
 
 
Ἡ αὐθεντία καί ἡ Παράδοση τῆς ἀρχαίας Οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μόνη βάση καί τό μόνο ἀσφαλές κριτήριο πιστότητας ἤ ἀποκλίσεως μιᾶς συγχρόνου Ἐκκλησίας. Κάθε Ἐκκλησία, πού καινοτομεῖ, ἀποκόπτει τόν ἑαυτό της αὐτομάτως ἀπό τήν ἑνότητα μέ τήν ἀρχαία Οἰκουμενική Ἐκκλησία. Ὁ πάπας Ρώμης Κελεστῖνος Α΄, σύγχρονος τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, προσηλωμένος στήν ἐκκλησιαστική ἀρχαιότητα, διεκήρυξε : «Παυσάσθω ἡ καινοτομία μιαίνειν τήν ἀρχαιότητα»[22].
 
 
Οἱ Παπικοί, οἱ κληρονόμοι τῆς πλάνης, χάριν τοῦ θαύματος τῶν θαυμάτων, δηλ. τῆς ἑνώσεως, εἶναι ἀνάγκη νά παρεκκλίνουν ἀπ’ ὅλες τίς αἱρετικές ἀποκλίσεις τῆς αἱρετικῆς παρασυναγωγῆς τους, καί νά ἐπανεύρουν τήν εὐθεῖα ὁδό, πού ὁδηγεῖ στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Τήν παρέκκλιση ἀπό τήν πλανεμένη ἀπόκλιση τῶν προγόνων ζητᾶ ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος : «Δέν ὑποχρεούμαστε νά ἀκολουθοῦμε τίς πλάνες τῶν προγόνων μας καί τῶν οἰκείων μας, ἀλλά τό κῦρος τῶν Γραφῶν καί τίς διαταγές τοῦ Θεοῦ»[23]. Ἐπιστροφή τῶν πλανεμένων στήν πρωταρχική χριστιανική διδασκαλία ἀπαιτεῖ καί ὁ ἅγιος Κυπριανός : «Ὅταν ἀπό τήν συνήθεια καί τήν παράδοση λείπει ἡ ἀλήθεια, αὐτές δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ ἀρχαιότητα τῆς πλάνης. Ὑπάρχει ἕνα πολύ ἀσφαλές μέσον, μέ τό ὁποῖο οἱ θρησκευτικές ψυχές μποροῦν νά διακρίνουν αὐτό πού εἶναι ἀληθές ἀπό αὐτό πού δέν εἶναι. Ἀρκεῖ νά φθάσουν στήν πρώτη ἀρχή τῆς θείας διδασκαλίας, ἐκεῖ ὅπου τερματίζεται ἡ ἀνθρώπινη πλάνη. Ἄς ἐπιστρέψουμε ἐκεῖ στήν πρωταρχική διδασκαλία, ἡ ὁποία δόθηκε ἀπό τόν Κύριό μας, ὡς τήν εὐαγγελική ἀρχή, στήν ἀποστολική παράδοση, ἀπ’ὅπου πηγάζει ὁ λόγος τῶν σκέψεων καί τῶν πράξεών μας»[24].
Β) Δογματική ἕνωση στήν Ὀρθόδοξη πίστη
 
 
Ἡ ἕνωση θά γίνει μόνο μέ βάση τήν ταυτότητα τῆς δογματικῆς πίστεως. Χωρίς ἑνότητα στήν πίστη, ὁποιοσδήποτε ἑνωτικός ὁραματισμός θά καταντᾶ πάντοτε καθαρά οὐτοπία. Οἱ οἰκουμενιστικές θεωρίες τῆς δογματικῆς συνυπάρξεως, πού βασίζονται στόν ἀντορθόδοξο συγκρητισμό, ἀποτελοῦν γέφυρα τῆς ψευδοῦς ἑνώσεως καί θέτουν σέ κίνδυνο τήν ἴδια τήν ὕπαρξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ μυστηριακή κοινωνία, ὡς πρῶτο στάδιο ἑνώσεως, χωρίς τήν δογματική ἕνωση, ἀποτελεῖ στήν οὐσία ἄρνηση τῆς ὀρθοδόξου δογματικῆς διδασκαλίας περί τοῦ ὑπερφυοῦς Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Αὐτοί, πού δέν τοποθετοῦν τήν δογματική ἕνωση ὡς θεμέλιο τῆς ἑνώσεως, λόγω τῆς συγχύσεως ἀπό τόν Οἰκουμενισμό, ἀπομακρύνουν τήν ποθητή ἡμέρα τῆς ἀληθοῦς ἑνώσεως.
 
 
Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, σπεύδοντας ὅπως-ὅπως σέ μιά ψευδῆ ἕνωση, δέν δίστασε νά δηλώσει, ὅπως φαίνεται στά ἀνωτέρω ἀποσπάσματα τῶν κειμένων του, πού παραθέσαμε στήν ἀρχή, ὅτι κατευθύνεται πρός τό κοινό Ἅγιο Ποτήριο καί ὅτι πρέπει νά καταρριφθοῦν καί οἱ τελευταῖοι φραγμοί γιά τήν μετοχή στό κοινό Ποτήριο Ὀρθοδόξων καί παπικῶν. Οἱ πατριαρχικές δηλώσεις προφανῶς ἀγνοοῦν τήν πραγματικότητα τῆς πείσμονος ἐμμονῆς τῶν παπικῶν σ’ὅλες τίς φοβερές αἱρέσεις τους. Τά ἀπαράδεκτα πατριαρχικά κείμενα ἑτοιμάζουν, φαίνεται, τήν ὁδό γιά αὐθαίρετη καί πραξικοπηματική ἄνωθεν ἕνωση, χωρίς τήν δογματική ἕνωση στήν Ὀρθόδοξη πίστη. Δυστυχῶς, τά περισσότερα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καί οἱ περισσότερες Ὀρθόδοξες αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες σιγοῦν καί δέν δίνουν τήν δέουσα ἀπάντηση στά προκλητικά λόγια τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Ὅμως, τήν ἔμπρακτη ἀπάντηση δίνει τό πανορθόδοξο πλήρωμα, τό ὁποῖο, πιστό στήν Ὀρθόδοξη πίστη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἀποδοκιμάζει ὁποιοδήποτε Βαρθολομαιϊκό ἑνωτικό πραξικόπημα καί ἀποδεικνύεται γιά μιά ἀκόμη φορά ὁ ἄγρυπνος φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως πολύ χαρακτηριστικά συμπεραίνεται α) ἀπό τήν συνεχιζόμενη συλλογή χιλιάδων ὑπογραφῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν στό ἐξαίρετο καί ἐμβριθέστατο, θεολογικότατο καί ἐπιστημονικότατο κείμενο τῆς Συνάξεως Κληρικῶν καί Μοναχῶν μέ θέμα : «Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου»[25], καί β) ἀπό τό κείμενο διαμαρτυρίας ἑκατοντάδων ἁπλῶν πολιτῶν, ἀλλά πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό νομό Ἡμαθίας πρός τόν Οἰκ. Πατριάρχη                             κ. Βαρθολομαῖο[26].  
Τήν ἀνάγκη τῆς  δογματικῆς ἑνώσεως ὑπογραμμίζουν ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι, ὅπως ὁ Κων/νος Δυοβουνιώτης[27], ὁ Ἀλέξανδρος Σμέμαν[28], ὁ Χρῆστος Ἀνδροῦτσος[29], ὁ Παναγιώτης Τρεμπέλας[30] καί ἡ ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπεία τό 1954 ἐνώπιον τοῦ Β΄ Συνεδρίου τοῦ λεγομένου «Π.Σ.Ε.» στό Ἔβανστον[31].             
 
 
Σύμφωνα μέ τόν Βούλγαρο ὀρθόδοξο θεολόγο S. Zankow, «ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε τήν ἄποψη ὅτι ἡ παγκόσμια χριστιανική ἀγάπη συνεπάγεται ἀδιαφορία πρός τίς δογματικές διαφορές καί ὅτι πάνω σ’αὐτή τήν ἀδιαφορία μπορεῖ νά στηριχθεῖ ἡ ἕνωση. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι φρονοῦμε ὅτι, ὅπως ὁ Χριστιανισμός ἤ ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία χωρίς ἀρχές εἶναι ἀδύνατος καί παράλογος, ἔτσι καί ἡ ἕνωση χωρίς ἑνότητα στήν πίστη εἶναι ἀδύνατη καί παράλογη»[32]. Ἡ δήλωση αὐτή τοῦ S. Zankow, πού ἔγινε τό 1925, ἰσχύει καί σήμερα, καί ἀποτελεῖ ἀποστομωτική ἀπάντηση στή θεωρία τῆς δογματικῆς συνυπάρξεως τῶν συγχρόνων οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων καί θεολόγων καί στή θεωρία τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου περί ἀποχρωματισμοῦ τῶν θεολογικῶν διαφορῶν μέσω τῆς ἀγάπης.
 
 
Ἡ δογματική ἕνωση πρέπει να γίνει μόνο μέ βάση τήν ὀρθόδοξη δογματική διδασκαλία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἴδια καί ἀπαράλλακτη μέ τήν διδασκαλία τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Ἐάν ὁ Παπισμός, χάριν τῆς ἑνώσεως, ποθεῖ εἰλικρινῶς νά βρεθεῖ καί πάλι στό ἔδαφος τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας καί νά ἑνωθεῖ δογματικῶς μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πρέπει νά ἀπορρίψει ὅλες τίς πλάνες του καί νά ἀποδεχθεῖ τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σχετικά μέ τό δόγμα, τήν λατρεία καί τήν ἐκκλησιαστική ὀργάνωση, ὅπως ὀρθῶς παρατηρεῖ ἐν προκειμένω ὁ Χρῆστος Ἀνδροῦτσος[33].
 
 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ 

ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ!



 
 
Ἴσως, γιὰ νὰ ἀποσβέσει τὶς ἐντυπώσεις ἀπὸ τὴν ἔντονη ἀποδοκιμασία τῶν πολιτῶν τῆς Τήνου στὸ πρόσωπό του,  ὁ κ. Δωρόθεος Πολυκανδριώτης, μητροπολίτης Σύρου, «ἐπέτρεψε» στὸν ἑαυτό του μιὰ πρωτοτυπία, ὑπερβαίνοντας καὶ αὐτὲς τῶν Παπικῶν! Μιὰ τούρτα ποὺ ἀπεικόνιζε τὸ πρόσωπό του!!!
 
 
Ἐξάλλου, μιλώντας γιὰ τὸ ἱερὸ Εἰκόνισμα τῆς Παναγίας, εἶπε ὅτι ἀποτελεῖ σημεῖο ἑνότητας μὲ τοὺς ἀλλόδοξους!!! (Νὰ ἐντάσσει, ἄραγε, στοὺς ἀλλόδοξους καὶ τοὺς Μουσουλμάνους; Γιατὶ αὐτοί, τελευταῖα, μπαίνουν πράγματι στοὺς Ναούς μας, ἀλλὰ γιὰ νὰ γκρεμίσουν καὶ νὰ σφάξουν).
 
 
Καὶ στὴ συνέχεια, ἰσοπεδώνοντας ἄλλη μιὰ φορὰ τὰ πράγματα, μίλησε γιὰ συν-οδοιπορία μετὰ τῶν Παπικῶν, (παρὰ τὶς αἱρέσεις) στὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, μὲ πνεῦμα καταλλαγῆς (δηλαδή, ἀποδοχῆς τῶν αἱρετικῶν -ἐλᾶτε ὅπως εἶστε!- χωρὶς ἀποβολῆς τῶν κακοδοξιῶν τους!).
Ἄρα, τί μᾶς χρειάζονται τὰ Δόγματα καὶ ἡ Πίστη;

Εἶπε ὁ κ. Δωρόθεος:

 
«Το ιερό Εικόνισμα αποτελεί σημείο ενότητας όλων, Ορθοδόξων, ετεροδόξων και αλλοδόξων, η οποία πηγάζει από την ευλάβεια που έχουμε όλοι προς το πρόσωπο της Θεοτόκου και την αγία Εικόνα, την οποία ενότητα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.
 
 
Αυτές τις μέρες συνοδοιπορούμε όλοι προς τον κοινό τόπο, που είναι το ταπεινό Σπήλαιο της Βηθλεέμ και πρέπει να φθάσουμε ως εκεί με πνεύμα καταλλαγής, αγάπης και ειρήνης!».
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου