Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Ἡ κατάρα τῆς παπικῆς μούμιας 

 

 

Εἶναι πλέον διαπιστωμένη ἡ κατάρα καὶ οἱ πληγὲς -πιὸ δεινὲς καὶ ἀπὸ τὶς 10 τοῦ Φαραὼ- ποὺ ἔχουν πλήξει ὅσους Ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς καὶ ἄρχοντες προσπάθησαν νὰ ἐναγκαλιστοῦν τὸν Παπισμὸ καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς καὶ τὸν Ὀρθόδοξο λαὸ ποὺ ἐκπροσωποῦσαν, ἀφοῦ ὅταν ἁμαρτάνει ἕνας Ἀρχιερεὺς ἢ ἄρχοντας εἶναι σάν νὰ ἁμαρτάνει ὅλος ὁ λαός.

Ὁ Πατριάρχης Ἰωσὴφ ὁ Β΄πέθανε αἰφνιδίως, πάνω στὸ φαϊ καὶ ἐνόσω εὑρίσκονταν στήν ψευτοσύνοδο τῆς Φλωρεντίας, λίγες μέρες πρίν ὑπογράψει τὸν «Ὄρο» τς ἑνώσεως τῆς Ἐκκλησία μας μὲ τὸν Πάπα

Ὁ Αὐτοκράτωρ Ἰωάννης Η΄ ὁ Παλαιολόγος καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Δεσπότης Δημήτριος ἐπιστρέφοντας στὴν Κων/λη ἀπὸ τὴν Παπικὴ Φεράρα-Φλωρεντία βρῆκαν τὶς νέες γυναῖκες τους νεκρὲς ἀπὸ βαριὰ ἀρρώστια, ἐνῶ ὁ αὐτοκράτορας μετὰ ἀπὸ σύντομο χρονικὸ διάστημα, βαριὰ καταθλιπτικὸς καὶ ἀποψυχωμένος, πέθανε ἄδοξα.

Καὶ ὕστερα ἀπὸ τὸ Παπικὸ φλὲρτ πολλῶν Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ ἀρχόντων τῆς Κων/λεως καὶ συγκεκριμένα μετὰ ἀπὸ 14 χρόνια τς ληστρικῆς συνόδου τῆς Φλωρεντίας ἀλώθηκε ἡ Πόλη τῶν Πόλεων ἀπὸ τὸν Μωάμεθ καὶ τὰ σκυλιά του.

Ἀλλὰ ἂς ἔρθουμε καὶ στὰ δικὰ μας χρόνια:...

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ποὺ ἔφερε μετὰ ἀπὸ 1000 χρόνια τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα, ἔφυγε σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα μὲ δύο πρωτογενείς καρκίνους.

Τί ἀπέγιναν ὅμως καὶ κάποιοι ἄλλοι Μητροπολίτες ποῦ πρωτοστάτησαν στὴν ὑποδοχὴ τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα;

Ὁ Ἀττικῆς Μπεζενίτης ἀφοῦ φυλακίσθηκε γιὰ οἰκονομικὰ  ἀδικήματα, πέθανε κατόπιν καθηρημένος καὶ ἀκυρωμένος στὴν συνείδηση τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ.

Ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας Τιμόθεος ἔνα χρόνο μετὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα, πέθανε ἀπὸ ἀνακοπῆ καρδιᾶς στὸ σπίτι του στὴν Ἀθήνα.

Ὁ Μητροπολίτης Σερρῶν Μάξιμος Ξυδᾶς πέθανε ἀπὸ αἰφνίδιο θάνατο δύο χρόνια μετὰ τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα..

Ὁ πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλιωτιδος καὶ Φαναριοφαρσάλων ἀποχώρησε μὲ θλιβερὸ τρόπο ἀπὸ τὴν Μητρόπολή του.

Ἡ Μαρτυρικὴ Κύπρος μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα στὰ Ἅγια χώματά της καὶ ἐνῶ μέχρι πρότινος εἶχε ἀνθοφοροῦσα καὶ ἀνιούσα οἰκονομία, πῆρε παραδόξως τὴν κατιούσα φθάνοντας στὰ ἴδια χάλια καὶ στὴν ἴδια κρίση μὲ ἐμᾶς ποὺ ἐπίσης ὑποδεχθήκαμε πρὶν τὸν θάνατο τοῦ Μακαριστοῦ  Χριστοδούλου τὸν «Ἁγιώτατο» Πάπα στὴν Ἀθήνα,  στὴν πόλη ποὺ κήρυξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ λοιπὸν ἐπιθυμεῖ κανεὶς εὐσεβὴς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς νὰ ἐναγκαλισθεῖ καὶ νὰ ὑποταχθεῖ στὸν Πάπα καὶ στὶς κακοδοξίες του;

Γιά ποιά ἐλπίδα μιλᾶμε; Ποιό καλό μπορεί να βγεί, εάν ο ένας παναιρετικός Οικουμενιστής Πατριάρχης ευλογεί τον άλλον αιρετικό, τον Πάπα;


Όταν η ειδησεογραφία ξυπνά την εν Χριστώ ελπίδα ...

 π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος 

 

«ἐπιτίθημι τήν χεῖρά μου ἐπί τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ»
(Μία φωτογραφία ἀπό τό μέλλον …)

Ἐν τοῖς Πατριαρχεῖοις  …
“Laetentur Caeli
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ :
«Εὐλόγησον, Δέσποτα, ἐμέ καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης».
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:
«Βούλει, ἄνθρωπε, γενέσθαι ὀρθόδοξος καί ἀποτάσσῃ πᾶσι τοῖς αἰσχίστοις καί ἀλλοτρίοις δόγμασι τῶν Λατίνων
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ :
«Ναί, Δέσποτα ἅγιε, ἐξ ὅλης μου τοῦτο ποιῶ τῆς ψυχῆς».
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:
«Ἀποστρέφῃ τελείως καί τάς συνάξεις τῶν Λατίνων ἐν ταῖς αὐτῶν Ἐκκλησίαις, ἤ καί αὐτῶν τῶν λατινοφρόνων, καί τούς τά ἄζυμα ἰουδαϊκῶς ἤ ἀπολλιναριστικῶς ταῦτα ἱερουργοῦντας, ὡς αἱρετικούς
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ, δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ:
«Ναί, Δέσποτα ἅγιε, ἐξ ὅλης μου τοῦτο ποιῶ τῆς ψυχῆς».

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ:
«Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.  Ἐπί τῷ ὀνόματί σου, Κύριε, ὁ Θεός τῆς ἀληθείας, … ἐπιτίθημι τήν χεῖρά μου ἐπί τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ τόν καταξιωθέντα καταφυγεῖν ἐπί τό ἅγιον ὄνομά σου … Ἀπόστησον ἀπ’ αὐτοῦ τήν παλαιάν ἐκείνην πλάνην… Αὐτός, Δέσποτα, τόν δοῦλόν σου ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΝ, τόν ἐπιστρέφοντα ἐκ τῆς Λατινικῆς πλάνης πρός τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου σου  … πρόσδεξαι … συνάπτων αὐτόν καί ἐνῶν τοῖς ἀληθέσι δόγμασι τῆς ἁγίας σου καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας … στερέωσον αὐτόν διαμένειν ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει καί ὁμολογίᾳ σου … μή μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ . κάθαρον αὐτοῦ τήν ψυχήν αἱρετικῆς ἀχλύος καί πάσης ἄλλης δυσσεβείας καί σύναψον αὐτόν δι’ ἡμῶν προστρέχοντα τῇ ὀρθοδόξῳ σου ποίμνῃ».
Μ. ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ  τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου:
«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ τοῦ ἀπεκδεχομένου τό παρά σου μέγα καί πλούσιον ἔλεος».
Ὤ!  τότε ! πραγματικά 
«Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί» - “Laetentur Caeli”   ΑΜΗΝ


Πάτρα 5.12.2014
γιά τήν ἀκρίβεια τῆς ἐν Χριστῷ ἐλπίδος
π. Ἀναστάσιος  Γκοτσόπουλος
τηλ. 6945-377621,  agotsopo@gmail.com
_________________________________________

Σχόλιο:  Ὁ π. Ἀναστάσιος μᾶς "μάλωσε" μὲ e-mail ποὺ μᾶς ἔστειλε, ἐπειδὴ σὲ προηγούμενη ἀνάρτηση ἄρθρου του δὲν γράψαμε -κατὰ λάθος- τὴν πηγή τοῦ ἄρθρου. (Ἴσως, αὐτὸ τό ἔκανε, γιὰ νὰ μὴ νομίσουν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Πατέρες ὅτι στέλνει καὶ σὲ μᾶς, τοὺς μολυσμένους, τὰ ἄρθρα του). Γι' αὐτὸ σημειώνουμε ὅτι τὴν ἀνάρτηση αὐτὴ τὴν βρήκαμε στὸ ἀμόλυντο πατριαρxικὸ-Οἰκουμενιστικὸ ἱστολόγιο "Ἀναστάσιος".

Ὁ θεόκλητος ἅγ. Νικόλαος καὶ οἱ «ἀλλαχόθεν», ἐξ Οἰκουμενιστικῶν χειρῶν σύγχρονοι Ἐπίσκοποι!






ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

Προστάτης θερμότατος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Νικόλαε, τὰ τῶν αρσεων, διδάγματα ἄθεα, λων σὺν παρρησ, καὶ κανὼν ἀνεδείχθης, πσιν ρθοδοξας, ὑπὲρ πάντων πρεσβεύων, τῶν ἐφεπομένων σου θείαις, διδασκαλίαις καὶ εἰσηγήσεσι.

Ταχὺ δέξαι Δέσποινα, τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, καὶ ταύτας προσάγαγε, τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, Κυρία πανάμωμε, λσον τὰς περιστάσεις, τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, σντριψον μηχανίας, καὶ κατάβαλε θράσος, τῶν πλιζομνων θων, Πάναγνε κατὰ τῶν δούλων σου.

Λόγῳ τὸν Λόγον ἀπεκύησας, τὸν τῷ λόγῳ πᾶσαν πρὸς ὕπαρξιν, παραγαγόντα λογικήν, φύσιν ἅμα καὶ ἄλογον, ἀλογίας ἐκλυτρούμενον, βροτοὺς παντευλόγητε.

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ
 
 
Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων... Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν. Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οκ γνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.  Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, κα νομν ερσει.
 
 
Σκαιρὸ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναγκαῖον νὰ ἐξετάσουμε: Ποιός εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος καὶ ποιμήν, ὁ μὴ «εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας..., ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν»;
Μισθωτὸς ποιμήν, ἄρα ψευδοεπίσκοπος, εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δὲν γίνεται Ἐπίσκοπος καλούμενος ἀπὸ τὸν Θεό (Θεόκλητος), οὔτε ἐπιλεγεὶς ἀπὸ τὸν Λαό (Λαόκλητος), ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ ἐπαιτεῖ γλοιωδῶς τὴν ἀνακήρυξή του σὲ Ἐπισκοπο· εἶναι ὁ σύγχρονος διαπλεκόμενος Ἐπίσκοπος, ποὺ γιὰ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος, ἀναλαμβάνει «ὑποχρεώσεις» ἔναντι αὐτῶν (τῶν Οἰκουμενιστῶν ἡγετῶν Ἐπισκόπων)  ποὺ τὸν ἐπέλεξαν καὶ ἄρα δὲν εἰσέρχεται διὰ τῆς «θύρας», ἀλλὰ «ἀλλαχόθεν»!
Ἔτσι ἐξελέγη καὶ ἔλαβε τὸ «δεσποτικό» «ἀξίωμα» ἡ σύγχρονη νέα φουρνιὰ τῶν Μητροπολιτῶν. Καὶ πῶς περιμένουμε νὰ ἀντιδράσουν, νὰ ἐλέγξουν (ἢ ὅπως ὁ ἅγιος Νικόλαος νὰ χαστουκίσουν), ἢ νὰ πολεμήσουν τοὺς ἐκλέκτορές τους –οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους– ποὺ τοὺς προώθησαν καὶ τοὺς ἐλέγχουν; Πως νὰ κλείσουν τὴν «θύρα» εἰς τὸν Οἰκουμενισμό, ἢ νὰ ἐκδιώξουν ἐκ τῆς ποίμνης τοῦ Κυρίου τοὺς αἱρετικοὺς συμποιμένες καὶ ἐκλέκτορές τους;
 
 
Γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, θέτωντας τὰ γνωρίσματα τοῦ γνησίου ποιμένος καὶ τοῦ μισθωτοῦ ψευδοποιμένος:
Ὅποιος δὲν ἐκδιώκει τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, δὲν εἶναι ποιμὴν, ἀλλὰ ψευδοποιμήν!

Ἅγιος ωάννης ὁ Χρυσόστομος:
 
 
«Θες τ γνωρσματα κατρου, κα το ποιμνος, κα το πλνου κα λυμενος, κα π' ατν παρχων ατος ξετζειν τν τν πραγμτων λθειαν. 
Κα πρτερον τς πλνος κα κλπτης δεκνυσιν, π Γραφν ατν οτω καλν κα λγων· 
 μήν, μν λγω μν, μ εσερχμενος δι τς θρας ες τν αλν τν προβτων, λλ ναβανων λλαχθεν, κενος κλπτης στ κα λστς.
ρα τ δεγματα το λστο· 
 πρτον, τι ο παρρησίᾳ εσρχεται· δετερον, τι ο κατ τς Γραφς·
 τoτο γρ στι τ, Μ δι τς θρας.  
νταθα δ κα τος πρ ατο ανττεται, κα τος μετ' ατν σομνους· 
τν τε ντχριστον κα τος ψευδοχρστους...
Εκτως δ θραν τς Γραφς κλεσεν. 
Αται γρ μς προσγουσι τ Θε, κα τν θεογνωσαν νογουσιν· 
αται πρβατα ποιοσιν, αται φυλττουσι, κα τος λκους οκ φισιν πεισελθεν
Καθπερ γρ τις θρα σφαλής, οτως ποκλεει τος αρετικος τν εσοδον, ν σφαλείᾳ καθιστσα μς περ ν ν βουλμεθα πντων, κα οκ ἐῶσα πλανσθαι.
Κν μ παραλσωμεν ατήν, οκ σμεθα εχερωτοι τος χθρος. 
Δι τατης κα τος ποιμνας κα τος ο ποιμνας εσμεθα παντας. 
Τ δ στιν, Ες τν αλν; 
Πρς τ πρβατα κα τν κενων πρνοιαν.  
γρ μ τας Γραφας χρμενος, λλ ναβανων λλαχθεν· 
τουτστιν, τραν αυτ κα μ νενομισμνην τμνων δν· 
οτος κλπτης στν.
... Επν δέ, ναβανων λλαχθεν, κα τος γραμματας νξατο, τι δδασκον ντλματα, διδασκαλας νθρπων, κα τν νμον παρβαινον...».
 
(Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὑπομνημα Εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγελιστήν, ὁμιλ. ΝΘʹ).


 

Η καρδιά της "νέας Εκκλησίας" χτυπά και στην Κοζάνη!




Σωτήρες της Εκκλησίας;

Λέγαμε κι ἐμεῖς! 
Οὐδεὶς ἐνεργὸς Οἰκουμενιστὴς θὰ παρουσιαστεῖ ἀπὸ τὴν μητρόπολη Κοζάνης; 
Τί στὸ καλὸ κάνει ἐκεῖ ὁ Δεσπότης; 
Καὶ νά, ποὺ ἐπὶ τέλους μίλησε καὶ ἡ Κοζάνη Οἰκουμενιστικά! 
Τέτοιες ἀθεολόγητες ἀνοησίες καὶ ἀντιπατερικὲς κορῶνες, οὔτε ἕνας σοβαρὸς παπικὸς θεολόγος δὲν θὰ ἔλεγε.
Θὰ ρωτούσαμε (γιατὶ ἀποτελεῖ χάσιμο χρόνου νὰ ἀντικρούσουμε) τὸν π. Ἀμβρόσιο Σταμπλιάκα καὶ τὸν μητροπολίτη του Παῦλο Παπαλεξίου:
α) Δέχονται τὸν Γέροντα Παΐσιο καὶ τὴ στάση του ἀπέναντι στὶς αἱρετικὲς κινήσεις τοῦ Ἀθηναγόρα (πόσο μᾶλλον τοῦ Βαρθολομαίου!).
β) Δέχονται τὶς τοποθετήσεις τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς γιὰ τοὺς Διαλόγους, τὸν Οἰκουμενισμὸ κ.λπ;
γ) Μὲ ὅσα εἶπε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος, ἤθελε νὰ σώσει τὴν Ἐκκλησία ἢ μήπως τοὺς πιστοὺς ἀπὸ ψευδοποιμένες τύπου Βαρθολομαίου καὶ Ἀμβρόσιου Σταμπλιάκα;
δ) Καὶ κάτι τελευταῖο· ἐρώτηση θεολογικῆς κρίσεως: Ποιοί, π. Ἀμβρόσιε, εἶναι "νήπια, κλυδωνιζόμενα... ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης" (ἀπ. Παῦλος). Ὅσοι ἐμμένουν στὴν Πίστη ἢ ὅσοι ἀκολουθοῦν (ὅπως ἐσύ) τὸν ἀρχηγέτη τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο;
Πηγή: «Αμέν»
Σκέψεις με αφορμή τη συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου στην Κωνσταντινούπολη την 29η και 30η Νοεμβρίου 2014.
Από τον αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου Αμβρόσιο Σταμπλιάκα, εφημέριο του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης.
Ο διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών μετράει ήδη πενήντα χρόνια από την ευλογημένη ιστορική συνάντηση του Πατριάρχη Αθηναγόρα και του Πάπα Παύλου Στ΄ στα Ιεροσόλυμα τον Ιανουάριο του 1964, οπότε και ξεκίνησε συμβολικά. Έκτοτε ο διάλογος συντελείται εν μέσω ωδίνων και οδυνών με Επιτροπές εκατέρωθεν, που συνδιασκέπτονται συχνά πυκνά «μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως…» (Εφ. 4, 13). Εξάπαντος αυτό το τελευταίο, το φτάσιμο στην ενότητα της πίστεως, είναι η προϋπόθεση που θέτουν και οι δυο πλευρές για την ευχαριστιακή ενότητα.
Ωστόσο, δεν λείπουν οι τραγικές και μίζερες φωνές ανθρώπων «νηπίων, κλυδωνιζομένων και περιφερομένων παντί ανέμω της διδασκαλίας εν τη κυβεία των ανθρώπων, εν πανουργία προς την μεθοδείαν της πλάνης»
(πρβλ. Εφ. 4, 14). Κι αυτό συμβαίνει είτε γιατί δεν παρακολουθούν με σοβαρότητα και συνέπεια τους διαλόγους, ώστε να ξέρουν τί και πώς διαμείβεται εκεί, είτε γιατί –εάν τελικά τους παρακολουθούν–  δεν κατανοούν τα λεγόμενα, διότι είναι άγευστοι της πατερικής θεολογίας. Έτσι, λοιπόν, πέφτουν στο κενό οι φωνές και οι απειλές τους κάθε φορά που Πατριάρχης και Πάπας συναντιούνται, διότι τελικά ούτε η Ένωση πραγματοποιείται ούτε κατ’ επέκταση η Συλλειτουργία.
Γεννιέται, λοιπόν, εύλογο το ερώτημα, έπειτα από τα παραπάνω, ποιός έχει ανάγκη σωτηρίας και ποιός είναι εκείνος που σώζει;! Γιατί, εκείνοι οι εν Χριστώ αδελφοί μας που διαφωνούν με τον διάλογο και αντιδρούν, φωνάζοντας και απειλώντας, έχουν πάθει, μάλλον, σύγχυση ως προς τον ρόλο τους. Φοβούνται –ή μάλλον είναι σίγουροι– πως με τις συναντήσεις και τον διάλογο η Ορθόδοξη Εκκλησία κινδυνεύει! Λησμονούν, όμως, ότι οι ίδιοι είναι μέλη της Εκκλησίας, με σκοπό να σωθούν εντός αυτής κι όχι να την σώσουν! Άλλωστε, ποιός τους έχρισε σωτήρες της Εκκλησίας; Ή, μήπως, αυτοχρίσθηκαν; Φαίνεται να έχουν ξεχάσει το αυτονόητο  –εάν τους μένει χρόνος από την πολεμική τους για μελέτη της Καινής  Διαθήκης– «εκ μέρους γαρ γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν» (Α΄ Κορ. 13, 9).
Όπως και να έχει το πράγμα, όλοι είμαστε «διδακτοί Θεού»· και ακριβώς έτσι αισθανόμενοι Πατριάρχης και Πάπας ενεργούν όσα ενεργούν. Η Εκκλησία δεν έχει ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες. Είναι η ίδια ο χώρος της σωτηρίας. Και  διαθέτει χαρισματούχους, διαθέτει «ποιμένας και διδασκάλους προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφ. 4, 11-12). Η δική μας εργασία είναι η προσευχή. Άλλωστε, «τω δε δυναμένω υπέρ πάντα ποιήσαι υπερεκπερισσού ών αιτούμεθα ή νοούμεν κατά την δύναμιν την ενεργουμένην εν ημίν, αυτώ η δόξα εν τη εκκλησία και εν Χριστώ Ιησού εις πάσας τας γενεάς του αιώνος των αιώνων, αμήν» (Εφ. 3, 20-21).

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΟΙ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ!

Ὁμιλία–συζήτηση π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ  ΚΑΙ  ΣΚΕΨΕΙΣ
γιὰ τὴν ΗΜΕΡΙΔΑ περὶ ΙΕ΄ ΚΑΝΟΝΟΣ
στὴν Μητρόπολη ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Οἱ ἀνοησίες καὶ τὰ ψεύδη ποὺ ἀκούστηκαν ἐκεῖ







μουν αὐτὲς τὶς ἡμερες σὲ κάποια Ἡμερίδα ποὺ ἔγινε στὸν Πειραιὰ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς μὲ θέμα τὴν Ἀποτείχιση μὲ βάση τὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας ἐπὶ ἁγίου Φωτίου Συνόδου. Δὲν εἴμαστε προσκεκλημένοι στὸ Συνέδριο αὐτό.

Θὰ σᾶς μεταφέρω τὶς διαπιστώσεις ποὺ ἔκανα, γιατί εἶναι σημαντικές, ἐφόσον οἱ λεγόμενοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ὀργανώνουν τέτοιες στημένες Ἡμερίδες, γιὰ νὰ βγάλουνε προκαθορισμένα συμπεράσματα καὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς Χριστιανοὺς σὰν πρόβατα στὴν Νέα Ἐποχή, στὴν Παγκοσμιοποίηση, στὸν Ἀντίχριστο, στὸ σφράγισμα, ἐνῶ οἱ Πατέρες, μᾶς ἔχουν ἀσφαλισμένους στὰ θέματα τῆς Πίστεως, δηλαδή, δηλαδὴ μᾶς ἔχουν διδάξει,  τί θὰ κάνουμε ἐν καιρῷ αἱρέσεως.



Ἡ Ἡμερίδα αὐτὴ εἶχε σὰν σκοπὸν νὰ βγάλει ἄλλα συμπεράσματα. Ἀκοῦστε τὶς διαπιστώσεις μας καὶ τὶς πρῶτες σκέψεις μας πάνω σ’ αὐτὰ τὰ πράγματα, ποὺ θὰ τὶς ὀργανώσουμε καλύτερα τὶς σκέψεις αὐτές, γιατὶ πρέπει νὰ ἀντιδροῦμε σ’ αὐτὰ ποὺ σερβίρουν οἱ Οἰκουμενιστὲς κι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές.

Ἡ πρώτη διαπίστωση ἀπὸ τὴν Ἡμερίδα εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὑπῆρχε πλήρης ἀδυναμία νὰ στηρίξουν οἱ ὁμιλητὲς τὶς θέσεις τους, καὶ γι’ αὐτὸ τὶς στήριζαν στὸν ὀρθολογισμὸ καὶ στὸν παραλογισμό. Δηλαδή, δὲν μποροῦσαν νὰ στηρίξουν τὶς θέσεις τους στὴν Ἁγία Γραφή, στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ στὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων. Αὐτὰ τὰ τρία πράγματα εἶναι ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα καθορίζουν τὴν γραμμὴ ἐν καιρῷ αἱρέσεως. Δὲν ἀκούστηκε οὔτε ἕνα ἁγιογραφικὸ χωρίο, οὔτε ἕνας ἱερὸς Κανόνας, πέρα ἀπὸ τὸν ΙΕ’ Κανόνα, τὸν ὁποῖον κι αὐτὸν τὸν παραποίησαν, δῆθεν ἑρμηνευοντάς τον, οὔτε μιὰ Πατερικὴ διδασκαλία ποὺ νὰ λέει, τί πρέπει νὰ κάνουν οἱ Χριστιανοὶ ἐν καιρῷ αἱρέσεως.



Ἄρα λοιπόν, ὑπάρχει ἀδυναμία σ’ αὐτούς· δὲν μποροῦν νὰ στηρίξουν αὐτὰ ποὺ διδάσκουν, ὅτι δηλαδὴ πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους μέχρι νὰ ἀποφασίσει ἡ Σύνοδος καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ μᾶς σερβίρουν, γιὰ νὰ εἴμαστε πειθαρχημένοι στὴν Παγκοσμιοποίηση καὶ στὴν Νέα Ἐποχή, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς δὲν μποροῦν νὰ τὰ στηρίξουν στὴν Ἁγία Γραφή, στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ στὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.



Ἦταν τρεῖς οἱ Εἰσηγήσεις ποὺ γίνανε. Ἡ μία ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς μὲ θέμα: «Ἡ ἀποτείχιση ὑπὸ τὸ φῶς τῆς ζωῆς καὶ τῶν ἀγώνων τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου», μὲ τὴν ὁποία μᾶς γέμισε μὲ ψέματα ὁ Πειραιῶς! Εἶπε δηλαδή, ὅτι δὲν ἀποτειχίστηκε ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὅτι ἦταν λάθη αὐτὰ ποὺ ἔπραξε ὁ ἅγιος ὁ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης καὶ μετὰ μετενόησε ὁ Ἅγιος καὶ συμφιλιώθηκε δῆθεν, καὶ ὅτι ἀναγνώρισε τὰ λάθη ποὺ ἔκανε!



Κάτι τέτοιες ἀνοησίες εἶπε ὁ Πειραιῶς, βασιζόμενος γιὰ ὅλα αὐτὰ σὲ ψευδῆ στοιχεῖα. Τὰ στοιχεῖα του τὰ πῆρε ἀπὸ ἕναν οἰκουμενιστὴ καθηγητὴ τῆς θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τὸν Βασίλειο Τσίγγο, τὸν ὁποῖο τὸν εἴχαμε μελετήσει, εἶχε κάνει μία μελέτη γιὰ διδακτορικὴ διατριβή.



Ἀκροατής: Τὴν ἑρμηνεία ποὺ κάνανε στὸν Κανόνα, ἐγὼ ποὺ τὸ διάβασα λίγο μπερδεύτηκα, δὲν κατάλαβα τί ἐννοούσανε. Λέει ὅτι ἕνας ἱερέας μπορεῖ νὰ διακόψει τὸ Μνημόσυνο, ὅταν ὅμως ἡ αἱρετική του θέση ἐμφανιστεῖ ἐνώπιον Συνόδου...



π. Εὐθύμιος: Ναί, ὁ Κανόνας γράφει ὅτι γιὰ νὰ εἴμαστε σίγουροι πὼς δὲν κάνουμε σχίσμα, πρέπει ἡ αἵρεσις ποὺ θὰ κηρυχθεῖ, νὰ εἶναι μιὰ αἵρεση γνωστή, νὰ μὴν εἶναι ἄγνωστη καὶ νὰ ἔχει συζητηθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους ἢ νὰ ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ Συνόδους προηγούμενες, ἢ νὰ τὴν ἔχουν καταδικάσει κάποιοι Ἅγιοι τὴν αἵρεση αὐτή, γιὰ νὰ εἶναι σίγουρος ὁ καθένας, ποῦ βαδίζει. Σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση ποὺ εἶναι μιὰ αἵρεση γνωστή, καταδικασμένη ἀπὸ Συνόδους ἢ ἀπὸ Πατέρες –λέει ὁ Κανόνας–οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἀποτειχίζονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὅταν τὴν κηρύττουν αὐτὴν τὴν αἵρεση «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», καὶ νὰ μὴν μνημονεύουν οἱ ἱερεῖς τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους στὴν Θ. Λειτουργία.



Ἀκροατής: Στὴν περίπτωση αὐτὴ λένε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι κατεγνωσμένη αἵρεση...



π. Εὐθύμιος: Ἀκόμα καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, ἕνας ἀπὸ τοὺς Εἰσηγητές (ὁ π. Βασίλειος Παπαδάκης) εἶπε ὅτι δὲν ὑπάρχει αἵρεσις στὴν Ἐκκλησία! Τὰ ἄτομα ποὺ λένε κάποια αἱρετικὰ πράγματα, εἶναι μεμονωμένα· δὲν ὑπάρχει κάποια αἵρεσις ποὺ αὐτὴν τὴν στιγμὴ νὰ κατατρώγει τὴν Ἐκκλησία.



Ἀκροατής: Αὐτὸ πῶς τὸ σχολιάζετε;



π. Εὐθύμιος: Ἂν λέμε ὅτι δὲν ὑπάρχει αἵρεσις σήμερα, εἶναι σὰν νὰ κοιμόμαστε, σὰν νὰ εἴμαστε ἐμεῖς τρελοί, ἀφοῦ κι ὁ ἴδιος ὁ Πειραιῶς μιλάει γιὰ αἵρεση, ἀναθεμάτισε τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.



Ὁ τρίτος ὁμιλητὴς ἦταν ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος.



Ἐμᾶς μᾶς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ μιλήσουμε στὸ τέλος, μὲ κάποιες παρεμβάσεις ποὺ κάναμε κι φάνηκε, ὅτι ὅλο τὸ ἀκροατήριο –ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς– διαφωνοῦσε μὲ τοὺς εἰσηγητές.



Ἐπίσης μιὰ ἄλλη διαπίστωση. Θεωροῦν ὅτι ἡ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν ἰσχύει, ἂν δὲν τὴν ἐπικυρώσει ἡ Σύνοδος!



Ἀκροατής: Ὤ!



π. Εὐθύμιος: Προσέξτε, νὰ τὸ ἐξηγήσουμε αὐτό. Ὅταν λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζητε παρ’ ὃ εὐαγγελισάμεθα, ἀνάθεμα ἔστω», αὐτοὶ λένε: αὐτὸ τὸ ἀνάθεμα γιὰ νὰ ἰσχύσει πρέπει νὰ τὸ ἐπικυρώσει Σύνοδος! Νὰ τὸ ἐπικυρώσει γιὰ τὸν κάθε αἱρετικό, καὶ ὀνομαστικὰ μάλιστα! Ἀλλιῶς δὲν ἰσχύει!



Τί λένε ὅμως γι’ αὐτά, ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος; Ὅ,τι γράμματα εἶναι γραμμένα στὴν Ἁγία Γραφή, τὰ ἔχει πεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τὸ λέει καθαρὰ ὁ ἅγιος Μάξιμος: «Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ Ἀγγέλους ἀναθεματίζει παρὰ τὸ κήρυγμά τι διδάσκοντας». Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: ὅταν λέγω Παῦλο, τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ λέγω· ἐκεῖνος μιλοῦσε μὲ τὸ στόμα τοῦ Παύλου.



Αὐτοὶ λένε τώρα, ὅτι γιὰ νὰ ἰσχύσουν αὐτὰ ποὺ γράφει ἡ Ἁγία Γραφή, πρέπει νὰ τὰ ἐπικυρώσει Σύνοδος! Δηλαδή (ἀφοῦ τὰ ἐπικυρώνει) ἡ Σύνοδος εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή! Ἀνώτερη ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὸ Χριστό! Αὐτὸ παρουσιάζουν.



Εἶναι βλασφημία αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Δηλαδή, σὰ νὰ λέμε τώρα: λέγει ἡ Ἁγία γραφὴ «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι»· γιὰ νὰ ἰσχύσει αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ ἐπικυρώσει Σύνοδος! Ἐκτὸς ἂν λένε, ὅτι αὐτὸ ἰσχύει μόνο γιὰ τὰ ἀναθέματα ποὺ λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος! Ὅλα τὰ ἄλλα τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἰσχύουν ἀπὸ μόνα τους.



Αὐτὴ ἡ βασικὴ σκέψη τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν εἶναι δαιμονική. Γιατί, ἂν πρέπει νὰ ἐπικυρώσει Σύνοδος τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιὰ νὰ ἰσχύσουν, σημαίνει ὅτι ἡ Σύνοδος εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὑποτακτικὸ τῆς Συνόδου. Ἡ Ἁγία Γραφὴ τίθεται ὑπὸ τὴν ἐξέταση τῆς Συνόδου! Δηλαδή, ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι κατώτερη ἀπὸ τὴν Σύνοδο! Αὐτὸ εἶπαν οὐσιαστικὰ μέσα στὴν Ἡμερίδα αὐτή.



Μιὰ ἄλλη διαπίστωση ποὺ ἔκαναν. Θεωροῦν –καὶ μάλιστα τὸ εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Πειραιῶς– ὅτι ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ Π.Σ.Ε. δὲν εἶναι ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία· καὶ ὅτι πρέπει νὰ βγεῖ ἀπὸ ἐκεῖ ἡ Ἑλλάδα, ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ μὴν νομίζουν οἱ Προτεστάντες ὅτι ἰσχύουν οἱ θεωρίες τους. Μόνο γι’ αὐτό. Δὲν κάνουμε, λένε, καμιὰ ἐκτροπή, δὲν κάνουμε τίποτα κακὸ ποὺ εἴμαστε ἐκεῖ πέρα, σ’ αὐτὸ τὸ χῶρο ποὺ ἔχουνε βάλει τὴν Ὀρθοδοξία μέσα στὶς 350 πόρνες-ἐκκλησίες! Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Πειραιῶς.



Μιὰ ἄλλη διαπίστωση. Ἔγινε πλήρη διαστροφὴ τῶν κειμένων καὶ τῶν γεγονότων τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, καὶ εἰδικὰ ἔγινε πλήρη διαστροφὴ τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτη, τὸν ὁποῖο ἔχω μελετήσει ἀρκετά. Εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Πειραιῶς ὅτι ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἔκανε λάθος ποὺ ἀποτειχίστηκε, μετενόησε μετὰ καὶ ἐπέστρεψε καὶ συμφιλιώθηκε· καὶ γι’ αὐτὰ τὰ λάθη του, δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε τίποτα ἐμεῖς. Εἶναι ὁμολογητής, βέβαια, ἀλλὰ μόνο γιὰ τὴν Εἰκονομαχία! Ἐνῶ οἱ βιογράφοι γράφουν ἄλλα πράγματα, χάριν τῆς ὁμολογίας τῶν δύο ἀποτειχίσεών του στὴν μοιχειανικὴ αἵρεση, ποὺ ἐδῶ ἔχουμε παράβαση Συνοδικὴ μιᾶς Εὐαγγελικῆς Ἐντολῆς.



Αὐτὸ διδάσκει ὁ ἅγιος Θεόδωρος. Ὁποιαδήποτε παράβαση Εὐαγγελικῆς Ἐντολῆς (Συνοδικά) εἶναι αἵρεσις, γιατὶ τὸ εἶπε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Δὲν μποροῦμε νὰ κρίνουμε αὐτὰ ποὺ εἶπε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ νὰ τὰ βάλουμε στὴ δική μας τὴ λογική.



Αὐτὸ δὲν τὸ δέχονται, οὔτε οἱ Οἰκουμενιστές, οὔτε οἱ Ἀντι-Οἰκουμενιστές. Πρέπει, λένε, νὰ τὸ πεῖ ἡ Σύνοδος γιὰ νὰ εἶναι κάποιος αἱρετικός, καὶ νὰ τὸ πεῖ καὶ ὀνομαστικά, μάλιστα, νὰ τὸν καταδικάσει. Καὶ μετὰ θὰ ἀποτειχιστοῦμε ἀπὸ αὐτόν.



Σ’ αὐτὴν λοιπόν, τὴν περίπτωση εἶπαν πολλὰ ψέματα καὶ γιὰ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους Πατέρες. Κάποια στοιχεῖα ἀνέφερε, εἰδικὰ ὁ π. Βασίλειος Παπαδάκης, τὰ περισσότερα δὲν ἦταν ἀπὸ ἁγίους...



Ἀκροατής: Δηλαδὴ καὶ οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νὰ ἐγκριθοῦν ἀπὸ νέες Οἰκουμενικὲς Συνόδους; Πού παραβιάζονται...;



π. Εὐθύμιος: Οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύονται κατὰ τὸ δοκοῦν. Ἔπειτα, δὲν ἀναφέρουν τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων. Ἑρμηνεύουν τὸν ΙΕ΄ Κανόνα, ὅπως θέλουν. Λέει, π.χ. ὁ Κανόνας ὅτι, ὅταν κηρύξει τὴν αἵρεση κ.λπ.



Οἱ κανόνες δὲν τίθενται ὑπὸ τὴν ἔγκριση κάποιας ἄλλης Συνόδου, γιατὶ τότε, ἡ μία Σύνοδος μπορεῖ νὰ καταργεῖ τὴν ἄλλη. Αὐτὸς ὁ Κανόνας ὁ ΙΕ΄ εἶναι καὶ μὲ ἄλλους κανόνες σύμφωνος· αὐτοὶ τὸν πῆραν ἀπομονωμένα, τὸν ἀπομόνωσαν, ὅπως κάνουν οἱ Γιεχωβάδες καὶ εἶπαν, γιὰ νὰ ἐφαρμοσθεῖ ὁ Κανόνας αὐτὸς πρέπει ἡ Σύνοδος νὰ ἀποφασίσει ὅτι ὑπάρχει αἵρεση, νὰ τὴν καταδικάσει τὴν αἵρεση ἡ Σύνοδος γιὰ νὰ εἴμαστε σίγουροι.



Κοιτάξτε τώρα μιὰ ἄλλη διαστροφή. Ὅλοι λένε (αὐτὴ τὴν καραμέλα λένε τώρα οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές), ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε σκοτισμένοι ἄνθρωποι. Δὲν εἴμαστε σὰν τοὺς Ἁγίους Πατέρες, δὲν ἔχουμε τὸν φωτισμό τους καὶ γι’ αὐτὸ θὰ παραμείνουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία (ἐννοοῦν στὴν Ἐκκλησία στὴν ὁποία ὑπάρχει ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ) γιὰ νὰ μὴν κάνουμε σχίσμα.



Ὅταν ὅμως κάποιος δὲν εἶναι φωτισμένος –ἐμεῖς δὲν εἴμαστε φωτισμένοι– τί πρέπει νὰ κάνει; Νὰ τηρεῖ αὐτὰ ποὺ λένε οἱ Ἅγιοι. Ἂν ἐγὼ εἶχα φωτισμὸ σήμερα, μποροῦσα νὰ κάνω καὶ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δὲν εἶπαν οἱ Ἅγιοι, γιατὶ τὸ ἀπαιτοῦσε ἡ ἐποχή μας. Ἔκαναν κι οἱ Πατέρες κάποια πράγματα ποὺ δὲν τὰ εἶχαν πεῖ οἱ Ἅγιοι στὴν ἐποχή τους, γιατὶ τὸ ἀπαιτοῦσε ἐκείνη ἡ ἐποχή, τότε. Ἀναγνώρισαν τὸ βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν κατ’ οἰκονομία –ἡ Σύνοδος τὸ ἀναγνώρισε, ἐπειδὴ ἦσαν πάρα πολλοί λέγαν τὸ Χριστὸ κτῖσμα. Ἐμεῖς ποὺ δὲν εἴμαστε φωτισμένοι τί πρέπει νὰ κάνουμε; Νὰ τηροῦμε μὲ ἀκρίβεια αὐτὰ ποὺ εἶπαν οἱ Ἅγιοι γιὰ νὰ μὴν πλανηθοῦμε.



Αὐτοὶ τί λένε τώρα; Ἐφ’ ὅσον ἐμεῖς δὲν εἴμαστε φωτισμένοι, νὰ μένουμε μέσα στὸ στόμα τοῦ λύκου, τοὺς αἱρετικούς, γιὰ νὰ μὴ κάνουμε σχίσμα. Μά, ἀφοῦ ἐμεῖς δὲν εἴμαστε φωτισμένοι, δὲν πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς φωτισμένους ἁγίους Πατέρες (ποὺ λένε νὰ φεύγουεμ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς); Ὄχι, λένε αὐτοί · πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς αἱρετικούς! Καταλαβαίνετε τί διαστροφή, τί δαιμονικὸ πνεῦμα; Ἀπὸ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές! Τί νὰ περιμένει κανεὶς ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές; Ἀλλὰ εἶναι ἀδελφάκια τώρα πλέον.



Θεωροῦν τώρα οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς αὐθεντία τοὺς ἑαυτούς των. Ἐφ’ ὅσον ἑρμηνεύουν ὅπως θέλουν τὸν Κανόνα, δὲν στηρίζονται στὴν Ἁγία Γραφή, σὲ ἄλλους ἱεροὺς Κανόνες. Γιατὶ οἱ ἱεροὶ Κανόνες εἶναι σύμφωνοι, ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων εἶναι σύμφωνη καὶ με τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ μὲ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες, αὐτὸ τοὺς λέμε ἐμεῖς· ὑπάρχει μιὰ ὁμοφωνία Ἁγίας Γραφῆς καὶ ἱερῶν Κανόνων  καὶ δὲν μποροῦμε νὰ πάρουμε τὸν Κανόνα καὶ νὰ τὸν ἑρμηνεύσουμε ὅπως θέλουμε ἐμεῖς. Ἐφ’ ὅσον λοιπόν, αὐτοὶ δὲν δέχονται αὐτὴ τὴν διαχρονικὴ συμφωνία Ἁγίας Γραφῆς, ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἁγίων Πατέρων, θεωροῦν κατ’ οὐσίαν αὐθεντίες τοὺς ἑαυτούς των καὶ θέλουν ἐμεῖς νὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε.



Λένε: γιὰ νὰ μὴν κάνουμε σχίσμα· τὸ πρόβλημά τους εἶναι τὸ σχίσμα (τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν) δὲν εἶναι ἡ αἵρεση πλέον, γιατὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές (ὁ π. Βασίλειος) εἶπε ὅτι δὲν ὑπάρχει αἵρεση, ἀλλὰ μεμονωμένα ἄτομα λένε κάποιες ἀπρέπειες, ὡς μὴ ὤφειλε, καὶ κάνουν κάποιες ἐκτροπές. Ἀλλὰ αὐτὲς οἱ ἐκτροπές –λένε– γινόντουσαν καὶ παλαιά. Ἄρα λοιπόν, δὲν ὑπάρχει πρόβλημα ἀποτειχίσεως. Καὶ μᾶς ὁδηγοῦν, πλέον, σὰν αὐθεντίες αὐτοί· ἑρμηνεύουν ὅπως θέλουν τὸν Κανόνα αὐτόν. Καὶ ὅσοι βαδίζουν τὴν Πατερικὴ ὁδὸ τῆς ἀποτειχίσεως ποὺ διδάσκουν οἱ Κανόνες, καὶ οἱ Πατέρες, καὶ ἡ Ἁγία Γραφή, ποὺ ἀναθεματίζει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἀναθεματίζει ὅποιον διδάσκει διεστραμμένα κ.λπ. (καὶ δὲν θέλουν ἐπικύρωση τὰ λόγια αὐτὰ τῆς Ἁγίας Γραφῆς), αὐτοὺς τοὺς θεωροῦν ὅτι κάνουν σχίσμα, ὅτι εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας.



Ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, εἴμαστε παρασυναγωγὴ γι’ αὐτούς, ἂς πιστεύουμε αὐτὰ ποὺ λέει ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες κ.λπ.,  ἐπειδὴ δὲν ἐπικοινωνοῦμε μὲ τὰ πρόσωπα αὐτά. Δηλαδή, οἱ αὐθεντίες πλέον εἶναι τὰ πρόσωπα, ὄχι οἱ θεσμοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔχουν γίνει αὐτοὶ αὐθεντίες καὶ λένε: Δὲν μᾶς ἀκολουθᾶς, δὲν εἶσαι μέσα στὴν Ἐκκλησία μας (δηλαδή στὴν αἵρεση, γιατὶ Ἐκκλησία πλέον ἴσον αἵρεση, γιατὶ εἶναι μέσα στὴν Ἐκκλησία ὁ Οἰκουμενισμός, ἔχει μπεῖ ἐντὸς τῶν τειχῶν)· δὲν μᾶς ἀκολουθᾶς, λοιπόν, δὲν μᾶς ἀναγνωρίζεις; Ἔχεις κάνει σχίσμα, εἶσαι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Αὐτὰ τὰ λένε οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς μὲ πρῶτο τὸν Πειραιῶς.



Καὶ μιὰ τελευταία διαπίστωση ποὺ θέλω νὰ σᾶς κάνω, γιὰ νὰ σᾶς πῶ καὶ κάποιες σκέψεις μετὰ καὶ νὰ τὰ συζητήσουμε καὶ λιγάκι, ἂν θὰ θέλατε.



Μιὰ τελείως προσωπική μου ἐκτίμηση εἶναι ὅτι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς εἶναι χειρότεροι πλέον ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές. Διότι καὶ αἱρετικὲς διδασκαλίες ἔχουν, καὶ ὕπουλοι εἶναι, καὶ ὑποκριτές, ἐπειδὴ παρουσιάζονται ὡς ἀγωνιζόμενοι ἐναντίον τῆς αἱρέσεως, ἐνῶ τὴν ὑποθάλπουν, τὴν βοηθοῦν καὶ τὴν ἀναγνωρίζουν στὰ πρόσωπα τῶν Οἰκουμενιστῶν καί, βέβαια, τίποτα περισσότερο δὲν μπορεῖ νὰ περιμένει κανείς, ἀπ’ ὅ,τι περιμένει ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς Οἰκουμενιστές. Δηλαδή, δὲν μποροῦμε νὰ περιμένουμε τίποτα, κατὰ τὴν ἰδική μου ἐκτίμηση (αὐτὰ ποὺ εἶδα μέσα στὴν Ἡμερίδα σᾶς λέω)· ὅ,τι μποροῦμε νὰ περιμένουμε ἀπὸ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ ἀπὸ τὸν Ζηζιούλα, μποροῦμε νὰ περιμένουμε ἀπὸ τὸν Πειραιῶς καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους πατέρες ἀντι-Οἰκουμενιστές.



Αὐτὴ τὴν ἐκτίμηση ἔκανα ἐγώ, καὶ μακάρι νὰ πέσω ἔξω.



Ἀκροατής: Πιστεύετε, πάτερ, ὅτι δὲν θὰ ἀλλάξει τίποτα μὲ ὅσα ἔγιναν αὐτὲς τὶς ἡμέρες στὸ Φανάρι;



π. Εὐθύμιος: Ὄχι, ὄχι. Δὲν θὰ ἀλλάξει τίποτα, γιατί...



Ἀκροατής: Δηλαδὴ δὲν θὰ ὑπάρξει μεγαλύτερη ἀντίδραση;



π. Εὐθύμιος: Ἔτσι εἶχαν πεῖ ὅταν εἶχε ἔρθει ὁ Πάπας στὴν Ἑλλάδα. Μετὰ θὰ ἀποτειχιστοῦμε, θὰ κάνουμε...



Ἀκροατής: Ὄχι, αὐτὸ τώρα εἶναι τὸ πολὺ προχωρημένο...



Ἄλλος ἀκροατής: Καὶ στὸ Φανάρι τὰ ἴδια ξανάγιναν τὸ 2006...



π. Εὐθύμιος: Τὸ πολὺ προχωρημένο. Ὑπάρχει πιὸ προχωρημένο ἀπὸ τὸ νὰ ἀναγνωρίσεις κάτι ποὺ γίνεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, νὰ ἀναγνωρίσεις ὅτι ὑπάρχει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκεῖ; Στὸ Μπαλαμέντ τὸ ἀναγνωρίσαμε αὐτό, ὅτι ἐκτὸς Ἐκκλησίας ὑπάρχει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα! Αὐτὸ ἔγινε τὸ 1992. Δὲν ὑπάρχει πιὸ προχωρημένο νὰ γίνει. Αὐτὸ εἶναι τὸ «κοινὸ ποτήριο», νὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι κάτι ποὺ γίνεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, χωρὶς νὰ μετανοήσει αὐτὸς ποὺ τὸ ἔχει.



(Μποροῦμε) νὰ ποῦμε, κατ’ οἰκονομία: ἐπειδὴ μετανοεῖς κι ἔρχεσαι στὴν Ὀρθοδοξία, δίνεις τὸ λίβελό σου, γιὰ τὴν αἵρεση (τὸν Παπισμὸ κ.λπ.) καὶ σοῦ ἀναγνωρίζουμε τὸ βάπτισμά σου καὶ σοῦ κάνουμε μόνο τὸ μύρωμα.



Αὐτοί, τί εἴπανε στὸ Μπαλαμέντ; Κι ἐδῶ κι ἐκεῖ ὑπάρχει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ποὺ τελεῖ τὸ Μυστήρια καὶ εἴμαστε ἀπὸ κοινοῦ συνυπεύθυνοι γιὰ τὴν Ἐκκλησία! Δηλαδή, οἱ αἱρετικοὶ μὲ τοὺς Ὀρθόδοξους εἶναι συνυπεύθυνοι γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ μυστήρια! Καὶ ἀπαγορεύεται –εἶπαν στὸ Μπαλαμάντ– ὁ ἀναβαπτισμός. Ἔγκυρα μυστήρια, κι ἐδῶ κι ἐκεῖ, χωρὶς νὰ μετανοήσει κανείς.



Καὶ γι’ αὐτὸ στὴ Γερμανία π.χ., ὅπως ἀκοῦμε ἀπὸ διάφορους πιστούς, τοὺς λένε: ἀφοῦ θὰ ἑνωθοῦμε, γιατὶ νὰ ἔλθετε σὲ μᾶς, ἀφοῦ εἴμαστε ἕνα, δὲν χρειάζεται. Καὶ τοὺς ἔχουν ἀπαγορεύσει, ὄχι νὰ βαπτίζουνε, ἀλλὰ καὶ νὰ μυρώνουνε, ἀφοῦ θὰ γίνουμε ἕνα δὲν χρειάζεται νὰ βαπτιστεῖς...



Ἀκροατής: Ἀναφέρθηκε στὴν Ἡμερίδα αὐτὴ γιὰ τὸ δυνητικὸ τοῦ Κανόνος;



π. Εὐθύμιος: Ναί, αὐτὸ εἴπανε. Ὅτι ὁ Κανόνας αὐτὸς εἶναι δυνητικός· δηλαδὴ ὑπάρχουν Κανόνες ποὺ δὲν εἶσαι ὑποχρεωμένος νὰ τοὺς τηρεῖς. Ἄλλος μπορεῖ νὰ τὸν τηρήσεις κι ἄλλος ὄχι. Ἀλλὰ κατ’ οὐσίαν τὸν ἀκυρώνει τὸ Κανόνα· ἐφ’ ὅσον πρέπει νὰ καταδικασθεῖ ἡ αἵρεσις πρῶτα, καὶ ὀνομαστικὰ οἱ αἱρετικοί, ἀκυρώνεται ὁ Κανόνας  κατ’ οὐσίαν. Δυνητικὸς λέει, ὁ Κανόνας· ἀπὸ ὑποχρεωτικὸς γίνεται δυνητικός, κατ’ οὐσίαν ἀνύπαρκτος, γιατί, ἐφ’ ὅσον πρέπει πρῶτα νὰ καταδικασθεῖ ἡ αἵρεση, πρέπει νὰ περιμένουμε τοὺς ἴδιους τοὺς αἱρετικοὺς νὰ καταδικάσουν τοὺς ἑαυτούς των.



Ἀκροατής: Ἄρα φτάνουμε στὶς θέσεις τοῦ π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου.



π. Εὐθύμιος: Ὄχι, δὲν εἶπε τέτοια πράγματα ὁ π. Ἐπιφάνιος. Ὁ π. Ἐπιφάνιος εἶπε πώς, ὅποιος ἀποτειχίζεται, καλὰ κάνει, ἀλλὰ κι ὅποιος δὲν ἀποτειχίζεται (μιλοῦσε στὴν ἐποχὴ τὴ δική του, τὴν δεκαετία τοῦ 1960-70), εἶναι μέσα στὴν Ἐκκλησία. Δυνητικὸ τὸν εἶπε τὸν Κανόνα, ἀλλὰ δὲν τὸν κατήργησε. Ἐδῶ τὸν καταργοῦνε, τώρα, αὐτοί.



Ἀκροατής: Στὸ Φανάρι γίνονται πολὺ περισσότερα ἀπὸ ὅσα ἔγιναν τὸ 2006. Αὐτὸ πόσο θὰ συνηγορήσει ὡς πρὸς τὴν ἀρνητικὴ τοποθέτηση τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν;



π. Εὐθύμιος: Τὸ «κοινὸ ποτήριο» εἶναι ἡ κόκκινη γραμμή, λένε οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, τὸ καταλάβατε; Ὅ,τι καὶ νὰ κάνουν ἄλλο...



Ἀκροατής: Δηλαδὴ «ἄχρι καιροῦ» πάλι θὰ ποῦνε;

π. Εὐθύμιος: Ναί, ναί. «Ἄχρι καιροῦ», εἰς αἰῶνας αἰώνων! Δὲν θὰ γίνει...



Ἀκροατής: Δηλαδή, ἂν θὰ γίνει τὸ «κοινὸ ποτήριο»...



π. Εὐθύμιος: Δὲν θὰ γίνει τὸ «κοινὸ ποτήριο», μὴ νομίζετε ὅτι ὁ Πάπας θὰ πάει νὰ κοινωνήσει ἀπὸ τὸ δικό μας....



Ἀκροατής: Θὰ γίνει ἡ ἴδια τακτική...



π. Εὐθύμιος: Ἡ ἴδια τακτική, χαρτοπόλεμος, Συνάξεις, παρασυνάξεις, Ἡμερίδες... Εἶναι γιὰ νὰ κοιμᾶται ὁ λαός. Μέχρι νὰ ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, μέχρι... τὸ σφράγισμα...



Βλέπετε μέσα στὴν Ἐκκλησία σήμερα πράγματα, ποὺ δὲν εἶχαν γίνει 2000 χρόνια. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει αἵρεση μέσ’ στὴν Ἐκκλησία, λέει ὁ ἅγιος Θεόδωρος μιλώντας σὲ ἕνα Ἡγούμενο: «αἵρεσις, λέει, φεύγειν τὴν αἵρεσιν, ἤγουν τοὺς αἱρετικούς». Οὔτε, λέει, νὰ μνημονεύεις στὶς Μυσταγωγίες, οὔτε, οὔτε... Διότι «μέγισται ἀπειλαὶ κεῖνται παρὰ τῶν ἁγίων μέχρι καὶ ἑστιάσεως». Βλέπετε, αὐτὲς τίθενται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, δὲν τίθενται ὑπὸ κρίσιν. Οἱ ἀπειλὲς τίθενται καὶ μέχρι τοῦ σημείου, ἂν θὰ φάγω μαζί του ἰδιωτικά, ὄχι νὰ φάγωμε μαζὶ στὴν Ἁγία Τράπεζα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου