Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Τα περιθώρια στενεύουν. Οι Οικουμενιστές κάνουν τις τελευταίες επιτελικές τους κινήσεις.






Τὸ πλοῖο τῆς Ἐκκλησίας κλυδωνίζεται ἀπὸ τὴν τρικυμία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ οἱ Ἐπίσκοποι ἐκλαμβάνουν τὴν τρικυμία  ὡς  νανούρισμα τῆς ἐξουσιολαγνείας τους!




Ρέγχουν στὸ ἀμπάρι τοῦ πλοίου, σὰν νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα, ὅπως ἐκεῖνος ὁ ἀνυπάκουος προφήτης Ἰωνάς, πρὶν ἡ παιδαγωγικὴ πρόνοια τοῦ Θεοῦ τὸν συνετίσει. Κι αὐτὸς μὲν συνετίστηκε καὶ τελικά, μετανοῶν, συνετέλεσε στὴν σωτηρία ὁλοκλήρου χώρας, οἱ σύγχρονοι ὅμως θέσει «προφῆτες», ἐπιδεικνύουν ἀντὶ μετανοίας σκλήρυνση («κατὰ πλάκας»).


 
Καθημερινὰ οἱ Οἰκουμενιστὲς κερδίζουν «πόντους» στὴν τελικὴ ἐπιβολὴ τῆς Παναιρέσεως. Οἱ τύποις «ὀρθόδοξοι» ἡγέτες τῆς Παναιρέσεως, ἐνδεδυμένοι «πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραίνονται καθ' ἡμέραν λαμπρῶς» στὶς ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Οἰκουμενιστικὲς περιοδεῖες, μὲ συμπόσια καὶ συμπροσευχές, καὶ ἐθίζουν τὸν λαὸ μὲ τὰ νέα αἱρετικὰ ἤθη, προετοιμάζοντάς τον στὴν ἀποδοχὴ τῆς Πανθρησκείας, ποὺ εἶναι τὸ ζητούμενο τῆς Νέας Τάξης.



Τί νὰ παρουσιάσει κανεὶς καὶ τί νὰ παραλείψει; Βομβαρδίζονται οἱ πιστοὶ μὲ χιλιάδες εἰκόνες καὶ βίντεο συμπορεύσεως «Ὀρθοδόξων»,  Παπικῶν καὶ Προτεσταντῶν. Ἀπὸ τὸ παιχνίδι δὲν λείπουν καὶ εἰκόνες μὲ ἐναγκαλισμοὺς εἰδωλολατρῶν, Μουσουλμάνων κ.λπ. Στὶς ἐπίσημες χειροτονίες οἱ Ὀρθόδοξοι Ναοὶ γέμισαν μὲ κοκκινοσκούφηδες καρδινάλιους. Στὴ Σύρο, στὸ Φανάρι, στὸ Βελιγράδι, στὸ Ἀμὰν τῆς Ἰορδανίας, στὴ Γερμανία κ.ἀ.



Φαντάζομαι ὅτι μιὰ τέτοια εἰκόνα αὐτῆς τῆς βλάσφημης συμπεριφορὰ τῶν συγχρόνων Ἐπισκόπων θὰ ἔβλεπε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ὁράματα στὴ νῆσο Πᾶτμο, ἡ ὁποία καὶ θὰ τοῦ προκάλεσε μεγάλη λύπη!



Ἀλλὰ καὶ πέρα ἀπὸ τὸ καθαυτὸ οἰκουμενιστικὸ ντεκόρ, ὁ Οἰκουμενισμὸς ὡς ἐκκοσμίκευση ἔχει εἰσχωρήσει παντοῦ.



Ἑκατοντάδες ἐνοριακὰ «πνευματικὰ» κέντρα δημιουργοῦνται· πόσα ὅμως ἀπὸ αὐτά, πέρα ἀπὸ τὴν προσφορὰ ἐσόδων ἐκ τῶν Μνημοσύνων,  προσφέρουν πνευματικὸ ἔργο;



Ἑκατοντάδες κηρύγματα γίνονται κάθε ἑβδομάδα· πόσα ὅμως ἀπὸ αὐτὰ ὁδηγοῦν σὲ μετάνοια, ἐνημερώνουν γιὰ τὴν παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας, τὸν Οἰκουμενισμό; Ἀκούστηκε ἀπὸ χείλη καθηγητὴ Πανεπιστημίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ὅτι οἱ ἱερεῖς φοβοῦνται νὰ ἐνημερώσουν τὸ λαὸ γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, γιατὶ τοὺς τὸ ...ἀπαγορεύουν ρητὰ ἢ ἔμμεσα οἱ περισσότεροι Ἐπίσκοποι!!! Ἀρκετοὶ Ὀρθόδοξοι ἱερεῖς ἤδη βαπτίζουν τὰ παιδιὰ χωρὶς νὰ τὰ βουτοῦν ὁλόκληρα στὸ νερό, μερικοὶ δὲ τὰ "ραντίζουν" ἀντὶ νὰ τὰ βαπτίζουν, μιμούμενοι τοὺς Παπικούς.

Σεις οι αγαμοι Ορθοδοξοι κληρικοι, μιμηθειτε τον γενναιο ιερομοναχον της Ανδρου.

Ιερομ. Ευθύμιος Χαραλαμπίδης

 

Η Μητρόπολι Συρου, υπὸ τὴν ποιμαντορία τοῦ ἐπισκόπου Σύρου κ. Δωρόθεου, ἐξουνιτίζεται συστηματικά.

 

_DSC2066.JPG
Ο Ομολογητης ιερομοναχος Ευθυμιος Χαραλαμπιδης που ειχε το θαρρος να παυση το μνημοσυνο του Λατινοφρονος μητρ. Συρου κ. Δωροθεου, μὲ ἐπιστολήν του πρὸς τὸν «Ο.Τ.» διδει περισσοτερες εξηγησεις γιατι επαυσε το μνημοσυνον του επισκοπου του.

Ελπιζουμε να τον μιμηθουν και αλλοι ιερομοναχοι μαλιστα με ρυθμον χιονοστιβαδας, για να δη μια ασπρη μερα η Εκκλησια μας που καταταλαιπωρειται αφανταστα απο την Παναιρεσι του Οικουμενισμου που απλωσε τα διχτυα της μεχρι του περατος ολοκληρου του πλανητη. 


«Ἀποστέλλω στὴν ἔγκριτη ἐφημερίδα σας κάποιες σκέψεις, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀπόφασή μου νὰ διακόψω τὸ Μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου καὶ ἀφορμῶνται ἀπὸ δυὸ πρόσφατα γεγονότα.



Τὸ ἕνα εἶναι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου τὸν Μάϊο τοῦ 2014 στὴν Ἁγία Γῆ. 
Παρακολουθήσαμε μὲ ὀδύνη τὴν συμπεριφορὰ τοῦ ὀρθόδοξου Πατριάρχη. 


Τὸν εἴδαμε νὰ συμπροσεύχεται μὲ τὸν Πάπα, νὰ ἀλληλοασπάζονται, νὰ δέχεται ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὸ θεατρινίστικο... χειροφίλημα ἀπὸ τὸν Πάπα, νὰ συμπορεύεται μετὰ τοῦ Πάπα εἰς τὰ ἅγια προσκυνήματα καὶ δὴ εἰς τὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μας, ὡσὰν ὁ βλασφημῶν τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ἀποσχισθεὶς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία αἱρετικὸς Πάπας νὰ ἦτο συνεπίσκοπός του!



Κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες μας, αὐτὲς οἱ ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχη ἀποτελοῦν πνευματικὴ μοιχεία. 
Κι ὅμως, πέρα ἀπὸ κάποιες μεμονωμένες διαμαρτυρίες, κλῆρος καὶ λαὸς παθητικὰ ἀποδέχονται πλέον τὶς βλάσφημες πράξεις του. 


Εἰδικὰ οἱ ποιμένες δὲν ἐξεγέρθησαν, δὲν ἤλεγξαν τὶς παράνομες πράξεις του, ὥστε νὰ σταματήσει τὸ κακό. Ἀλλὰ ἀπεναντίας σὰν νὰ εἴμαστε ὅλοι ὑπνωτισμένοι, δὲν ἔχουμε τὸ σθένος, σύσσωμοι καὶ ὁμόψυχοι, νὰ ἀντιδράσουμε σ’ αὐτὸ τὸ καταστροφικὸ ρεῦμα, ποὺ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸ Φανάρι.



Ἀλλὰ κατὰ τὸν μέγαν ἐν θεολόγοις καὶ μέγιστο Ὁμολογητὴ ἅγιο Μάξιμο, ἡ ὀρθὴ πίστις εἶναι «τὸ μέγα καὶ πρῶτον τῆς σωτηρίας φάρμακον». 
Γράφει: «Φυλάξομεν, δέ μᾶλλον τό μέγα καί πρῶτον τῆς σωτηρίας ἡμῶν φάρμακον τήν καλήν λέγω τῆς πίστεως κληρονομίαν· ὁμολογοῦντες ψυχῇ τε καί σώματι μετά παρρησίας, ὡς οἱ Πατέρες ἡμᾶς ἐδίδαξαν» (Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ P.G. 91, 465).



Τὸ δεύτερον γεγονὸς ποὺ μᾶς ἄφησε ἄναυδους, συνέβη στὶς 2 Ἰουλίου τοῦ 2014 στὴν Σύρο. 
Εἴδαμε τὸν ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο Σύρου Δωρόθεο, νὰ προσέρχεται στὴ λυκοφωλιὰ τῶν Παπικῶν τῆς Σύρου καὶ νὰ ...συμμετέχει στὴν χειροτονία τοῦ αἱρετικοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου Πέτρου! 


Ἐκφώνησε λόγο γιὰ τὴν εὐόδωση τοῦ ἔργου τοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν ἐκλατινισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων· φώναξε «ἄξιος» (φρῖξον Ἥλιε!) καὶ πρόσφερε παπικὴ μίτρα στὸν αἱρετικό ἐπίσκοπο καὶ ἐπὶ πλέον (ὤ τῆς μεγίστης πλάνης) εἶπε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς: Μαζί «εἰς τό τίμιον πρόσωπόν σας ἀνεγνωρίσαμεν καί ἀναγνωρίζομεν ἕνα ἀδελφόν ἀπό καρδίας, μέ τόν ὁποῖον μᾶς συνδέουν ἄριστοι καί ἀδιάπτωτοι δεσμοί κοινῆς καί ἀδελφικῆς συνοδοιπορίας»!



Ἡ πράξη του αὐτή, μάλιστα, συνέβη τὴν ἡμέρα ποὺ εἰδικὰ στὴν Ἄνδρο, τιμᾶται ἡ Παναγία ἡ Μυροβλύτισσα (ἡ εἰκόνα εἶναι δῶρο ἀπὸ τὴν Παναγία τῶν Βλαχερνῶν ΚΠόλεως) ποὺ εἶναι καὶ προστάτιδα τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς. 


Καὶ κανένας Ἐπίσκοπος ἢ κληρικὸς δὲν διαμαρτυρήθηκε, ἐκτὸς ἀπὸ κάποια ἐκκλησιαστικὰ Μ.Μ.Ε.



Αὐτὰ εἰδικὰ τὰ γεγονότα, αὐτὲς οἱ αἰσχρὲς πράξεις μὲ πλημμύρισαν ἱερὴ ἀγανάκτηση καὶ μὲ ἔκαναν νὰ ἐφαρμόσω τὴν ἀπὸ πολὺ καιρὸ κυοφορούμενη καὶ μελετώμενη ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου μου. 


Εἶπα, πρέπει νὰ ξεπεράσω τοὺς δισταγμοὺς τῆς ὑπακοῆς στὸν Ἐπίσκοπο, ἐφ’ ὅσον αὐτὸς δὲν ὑπακούει καὶ δὲν ἐφαρμόζει τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας, ἀντίθετα καταλύει ὅλον τὸν Εὐαγγελικὸν νόμο, ὅλους τοὺς Ἁγίους μας, ὅλους τοὺς ἀγωνιστὲς μοναχούς μας, μὲ τὰ παραδείγματα τῶν ὁποίων μᾶς ἐγαλούχησε ὁ Γέροντάς μας.



Εἴμαστε στὴν Μητρόπολη Σύρου δώδεκα νησιά. Ὑπάρχουν σ’ αὐτὰ πολλὰ μοναστήρια, πολλοὶ ἱερεῖς, ἱερομόναχοι, μοναχοί, μοναχὲς καὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοί. 


Καὶ μέχρι τώρα, εἴτε ἀπὸ ἄγνοια, εἴτε ἐφαρμόζοντας μιὰ κακῶς ἐννοούμενη ὑπακοή, (ὅπως ἁγιοπατερικὰ ἀναλύει τὸ γεγονὸς ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης) ποτὲ δὲν διαμαρτυρηθήκαμε δημόσια, παρότι μέσα μας “βράζαμε”, γιὰ ὅσα ἀπαράδεκτα συμβαίνουν στὴν Μητρόπολή μας. 
(Ἐγὼ προσωπικὰ εἶχα προχωρήσει ἐδῶ καὶ κάποιους μῆνες στὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου μου, πρὶν τοῦ τὸ ἀνακοινώσω καὶ ἐπίσημα). 

Ἐδῶ καὶ δεκαετίες γίνονται μικτοὶ γάμοι· 

χρόνια τώρα οἱ βαπτίσεις ἀντικαταστάθηκαν μὲ τὸ χρίσμα· 

ἡ Θ. Κοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μεταδίδεται στοὺς Παπικούς καὶ παράλληλα οἱ δικοί μας «κοινωνοῦν» τὴν “ὄστια” ἀπὸ τοὺς παπικούς. 

Καὶ παρόλα αὐτά, ἐπικρατεῖ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή».

Ἐλπίζω νὰ δημοσιεύσετε αὐτὴ τὴν ἐπιστολή, σὰν μιὰ ὁμολογιακὴ μαρτυρία, γιὰ νὰ πληροφορηθεῖ ὁ λαός μας καὶ οἱ εὐσεβεῖς ἱερεῖς μας καὶ μοναχοί, αὐτὰ ποὺ γίνονται στὴν Ὀρθόδοξη Μητρόπολή μας, ἡ ὁποία κάτω ἀπὸ τὴν ποιμαντορία τοῦ ἐπισκόπου Σύρου κ. Δωρόθεου ἐξουνιτίζεται συστηματικά.



Νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς μυροβλύτιδος Παναγίας τῆς Ἄνδρου, ποὺ ἀναβλύζει μύρον ἅγιον· τοῦ ἁγίου μεγάλου Ἱεράρχου Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ καὶ προστάτου τῆς Ἱ. Μονῆς μας καὶ τὶς ταπεινὲς εὐχές μου.



Ἱερομόναχος Εὐθύμιος (Χαραλαμπίδης)».

 
Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2038, 26 Σεπτεμβρίου 2014

Το Αγιωνυμον Ορος ΕΑΛΩ απο εναν Αιρεσιαρχη τον οποιον μνημονευει ΜΟΛΥΝΟΜΕΝΟ και κατα τον θρηνουντα Αγιορειτην Μεγαν Νικοδημον ΠΑΝΟΥΚΛΙΑΖΟΜΕΝΟ.





H ΠΡΩΤΗ ΓΕΝΝΑΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΙΩΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΜΗΝΥΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΚΛΑΡΟΥΧΩΝ ΤΗΣ ΑΝΙΕΡΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Διαβαζαμε παληοτερα βαρυσημαντα κειμενα της παλαι ποτε Ιερας Κοινοτητας του Αγιου Ορους και εμεις οι εν τω κοσμω πιστοι, δοξαζαμε τον Θεο και  αντλουσαμε θαρρος και δυναμι και Πνευμα Αγιο απο αυτες.
Σημερα οχι μονον δεν υπαρχουν τετοια κειμενα, αλλα αν παρουσιασθη καποιος θαρραλεος μοναχος που να εκφραζη την εντονη διαμαρτυρια του στις πρωτοφανεις αιρετικες ασχημιες και πραγματικες βλασφημιες του Αιρεσιαρχου επισκοπου τους παγκακιστου Βαρθολομαιου, απειλουνται.


Ο θαρραλεος μοναχος και επιτροπος της μονης Μεγιστης Λαυρας πατηρ Σαββας Λαυριωτης, τολμησε και παλι ξανατολμα, βαδιζοντας στην γραμμη των προηγουμενων Αγιορειτων, να διαμαρτυρηθη με μια νεα περισπουδαστη απαντησι - επιστολη στους Ιεροκοινοτικους υποτακτικους, δουλους  και ραγιαδες του Αρχιαιρεσιαρχου Βαρθολομαιου, την οποια και θα δημοσιευσουμε στη συνεχεια. 
Η πρωτη του επιστολη εχει ως ακολουθως:


Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων.


Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ ὀρθοδόξου τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορά τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελείτε στίς ἠμέρες μας.  

Ἔνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
 Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαῒκούς. 
Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἰρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαῖου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. 
Μέ ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. 
Τό ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορείτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μάλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχείον, ὅπως καί ἔγινε.
Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωπούν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πῶς δέν πρέπει νά ἀποκοπούμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές καί Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δεῖ ὅταν αὐτός ἔχει αἰρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.
Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορείτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς Ἐκκλησίες τοῦ Σατανά, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἰρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὄλες τίς «Ἐκκλησίες», πού συμπροσεύχεται μέ αἰρετικούς, Ἐβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνούν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. 

Νά τόν χαίρονται. 
Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβούνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστικαν καί ἁγίασαν τά χώματα τούτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἴμα τους, καί σήμερα, οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνούν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλεγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὄμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.
Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. 

Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.
Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλούν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.
Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαίο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὀμολογίας του, καί νά συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

Μετά τιμῆς.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Αποτειχισι: Χριστιανοι, Iδου ποσο τηρουν τα λογια των Αγιων οι Ποιμενες σας. Μιμηθειτε τους, λοιπον, και αναμεινατε τον κολασμον του Θεου. Με ρωτατε, πoιον κολασμον; Ως τον ασεβη Ισραηλ εν τη Αιγυπτω. Αναμεινατε.

«Μηδέποτε συμφιλιάσῃς μετὰ αἱρετικῶν. 

Μὴ συμφάγῃς, μὴ συμπίῃς, μὴ συνοδοιπορήσῃς.

Μὴ εἰσέλθῃς εἰς οἶκον αὐτῶν, μηδὲ εἰς ἐκκλησίαν· 

πάντα γὰρ ὅσα εἰσίν, ἀκάθαρτα εἰσίν, καθὼς λέγει ὁ Παῦλος, ὅτι τοῖς μεμιασμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.

Ἀσφαλίζου οὖν τὴν ψυχήν σου, ἀγαπητέ. 

Μὴ συμφιλιάζῃς αἱρετικοῖς, ἵνα μὴ συγκοινωνήσῃς τῇ κοινωνίᾳ αὐτῶν· 

ὅτι γάρ, καθὼς εἶπεν ὁ Κύριος, οὐκ ἔχουσιν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, οὐδὲ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, οὐδὲ ἐν τῷ μέλλοντι· 

δηλον ότι οὐδὲ οἱ συμμιαινόμενοι αὐτοῖς· 

ἕκαστος γὰρ θερίσει ὃ ἔσπειρε»[1].


Αγιου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου, Περὶ μετανοίας καὶ κατανύξεως, l. 29-36.

 ================================================

ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΠΑΝΕ ΚΙ ...ΕΡΧΟΝΤΑΙ! 
Τώρα μολύνουν και την Αγία Τράπεζα! 
Αλλά οι αντι-Οικουμενιστές κοινωνούν μαζί τους, είναι αμόλυντοι! 
Δεν μολύνονται από τίποτα!

 

Οικουμενισμός στην Ι. Μ. Θεσσαλονίκης! Ο αιρετικός Πατριάρχης των Αρμενίων ασπάζεται την Αγ. Τράπεζα καθοδηγούμενος υπό του Θεσ/νίκης κ. Ανθίμου! 

 

5.jpg
Οικουμενισμός στην Ι. Μ. Θεσσαλονίκης! Ο αιρετικός Πατριάρχης των Αρμενίων ασπάζεται την Αγ. Τράπεζα καθοδηγούμενος υπό του Θεσ/νίκης κ. Ανθίμου!
Ως γνωστόν, την Αγία Τράπεζα ενός Ορθοδόξου Ναού την ασπάζονται μετά προσκυνήσεως οι χειροτονημένοι ορθόδοξοι ιεροδιάκονοι, ιερείς και επίσκοποι της Εκκλησίας μας. Μοναχοί και λαϊκοί δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Πόσο μάλλον οι αιρετικοί! Και όμως, ο παναγιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, οδήγησε προς προσκύνηση τον μονοφυσίτη πατριάρχη των Αρμενίων διά της Ωραίας Πύλης στο ιερό του μητροπολιτικού Ναού Αγ. Γρηγορίου Παλαμά (ίσως και στα ιερά των άλλων Ναών που επισκέφτηκαν από κοινού). Με αυτήν την κίνηση όμως αναγνωρίζει ιεροσύνη στον αιρετικό Πατριάρχη! Δίχως άλλο, η πράξη αυτή σε συνδυασμό με την παντελή απουσία καταδίκης του Οικουμενισμού υπό της παναγιώτητάς του (έστω μίας), αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες!

Αφήνουμε σε σας  τις υπόλοιπες σκηνές (π.χ. τον χαιρετισμό - χειροφίλημα(;) στον μονοφυσίτη πατριάρχη)!

Παραθέτουμε το ανακοινωθέν εκ της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης καθώς και ορισμένες χαρακτηριστικές φωτογραφίες


Ἄλλος ἕνας ὀρθόδοξος ποὺ φιλᾶ τὸ χερι αἱρετικοῦ! Κι ὁ κ. Ἄνθιμος ἐπιδοκιμάζει!!!
 

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΦΗ!!!


Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΡΩΤΟΤΡΟΠEI ΜΑΖΙ ΤΟΥ

 

  Eίναι ανίκανη η διοικούσα εκκλησία να φυλάξει την παρακαταθήκη την οποία έλαβε από την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ή συμμάχησε με τους εχθρούς της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ; Ας μη ξεχνούν οι προδότες ιεράρχες οτι θα έχουν το τέλος του Ιούδα.
  Διαβάζουμε τους πανηγυρισμούς των αιρετικών από το νομοσχέδιο που ακόμα και το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή έριξαν αρνητική ψήφο.  Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ήταν απούσα και δεν έλαβε θέση!!!! Έμεινε άλαλη και κουφή!!!!!
Αυτή την θέση παίρνει σ᾽ όλα τα μεγάλα γεγονότα,  που ταλανίζουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό!

Υπερψηφιστηκε επι της αρχης το νσ για τις θρησκευτικες κοινοτητες..(ΕΔΩ)

Ποιός θ” αντισταθεί; Ο άλλαλος αρχιεπίσκοπος που μόνο το γονάτισμα της Κυριακής τον ενοχλεί και βγάζει εγκυκλίους;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνη π. Αυγουστίνος Καντιώτης μπαίνει και πάλι μπροστά στον αγώνα και διαμαρτύρεται από τα ουράνια·

Διαβάστε απόσπασμα της «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», φυλ. 161, του Αὐγουστου 1954.

   «Ἄξια πένθους, δακρύων πολλῶν τὰ καθʼ ἡμᾶς, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται. «Ἡ ΜΙΑ Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία» ἐν τοῖς ἐσχάτοις τούτοις καιροῖς χειμάζεται δεινῶς. Ἡ Ὀρθοδοξία ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Δὲν εἶνε ἐκφραστικὸν σχῆμα, ἀλλὰ σκληρὰ πραγματικότης. Ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ ἰδιατέρως τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στόχος ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιθέσεως. Ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὐλισταί, ἄπιστοι, ἄθεοι, ἀλλὰ καὶ αἱρετικοὶ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ποικιλώνυμοι, πτερωτοὶ δράκοντες τῆς Ἀποκαλύψεως, βαρεῖς λύκοι καλυπτόμενοι μὲ τὴν δορὰν τοῦ προβάτου ἔχουν ἐπιδράμει εἰς τὸν δυστυχισμένον μας λαόν. Ἀποτελοῦν μακρὰν οὐράν; Οὐνῖται, Παπισταί, Ἐπισκοπιανοί, Πρεσβυτεριανοί, Πεντηκοστιανοί, Ἀβδεντισταὶ (Σαββατισταὶ) Πλημμούθιοι, Christian Science (Χριστιανικῆς Ἐπιστῆμης ὀπαδοί), Μεταλληνοῦ τινος ὀπαδοί, καὶ οἱ πάντων αἱρετικῶν αἱρετικώτεροι περιβόητοι Χιλιασταὶ (μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ) ὅλα τὰ εἴδη τῶν αἱρέσεων εὑρίσκονται καὶ δροῦν παρʼ ἡμῖν. Ἡ Ἑλλὰς διεθνὴς ἔκθεσις αἱρέσεων. Οἱ αἱρετικοὶ περιάγουν θάλασσαν καὶ ξηρὰν διὰ νὰ προσελκύσουν ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν μὲ ποικίλα μέσα τὸν κερδίσουν τὸν μεταβάλλουν εἰς «υἱὸν γεένης διπλότερων αὐτῶν», φανατικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας κατήγορον καὶ λυσσαλέον ἐχθρόν».


ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ


«…Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ κατʼ ἐξοχὴν φρουροὶ τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ, οἱ ὁποῖοι φρικτὰς ἀνέλαβον εὐθύνας κατὰ τὴν ὥραν τῆς χειροτονίας των, νὰ πέσουν ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων. Ἀλλοι βλέποντες ὅτι τὸ ποίμνιον καθημερινῶς ἐλαττώνεται ἀπὸ τὴν κακοποιὸν δρᾶσιν τῶν αἱρέσεων, θὰ ἔπρεπε ὅλοι νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ, τῶν κωδώνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν κρουόμενων πενθίμως διὰ τὴν κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ἁρπαγὴν χιλιάδων τέκνων ἐκ τῶν ἀγκάλων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν νὰ συνέλθουν εἰς ἱστορικὴν συνεδρίαν, νὰ μελετήσουν ἐπισταμένως τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων, νὰ ἐκδώσουν ἐγκύκλιον, νὰ εἰδοποιήσουν μὲ φωνὴν σάλπιγγος Ἀποκαλύψεως τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν περὶ τοῦ κινδύνου, τὸν ὁποῖον διατρέχει οὖτος νὰ χάση τὸν ἀδάμαντά του, τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, νὰ λάβουν συγκεκριμένην θέσιν, νὰ σταθεροποιήσουν τὸ μέτωπον, ἀνανεώνοντες τὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων διὰ τῶν ὁποίων ἐπὶ ἀπειλῆ καθαιρέσεως καὶ ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματικὴ ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Τὶς διὰ τοιαύτας ἐνεργείας θὰ ἠδύνατο νὰ κατηγορήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν; Οὕτω ἐνεργοῦσα θὰ ἐκινεῖτο ἐντὸς τοῦ κύκλου τῶν ἱερῶν καθηκόντων της. Θὰ ἀπήχει τὸ αὐστηρὸν τῆς Ὀρθοδοξίας πνεῦμα, τὸ πνεῦμα τῆς Κ. Διαθήκης, ὅπερ διὰ τοῦ στόματος τοῦ κορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου διατάσσει:
  • «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς, ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὁ αὐτοκατάκριτος»(Aπόστολος Παύλος).
  • «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι»(Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός)
  • Με εγκύκλιον ἐπιστολὴν το Πατριάρχης Κων)λεως Ἱερεμίου τοῦ Γ” το 1724 γράφει ὅτι οἱ αἱρετικοὶ τελοῦν ὑπὸ τὸ ἀνάθεμα πολλῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων· «ὅπου ἀναθεματίζουσι τοὺς ἀθετοῦντας τὰ δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ οὐδὲ διὰ Ἐκκλησίαν δὲν τὴν λογίζουν… καὶ ἐπειδὴ ἐξεχώρησαν ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔκαμαν ἄλλην ἰδικήν της τερατώδη ἀνομοίαν καὶ παντάπασι ξεχωρισμένην ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν, ἀναντίρρητον ἐστίν, ὅτι αἱρετικοὶ εἶναι καὶ ἀνυπολόγητο καὶ καμμίαν συγκοινωνίαν μὲ ἡμᾶς δὲν ἔχουσι, ὅτι τὰ ἡνωμένα δὲ εἶνε διηρημένα, τὰ δὲ διηρημένα δὲν εἶνε ἡνωμένα καὶ ἄς ματαιολογοῦσιν ὅσα θέλουσιν».
Ἀλλʼ ἀντὶ τούτων τί βλέπομεν! τί ἀκούομεν; Μίαν χαλάρωσιν τῆς αὐστηρότητος, μίαν χλιαρότητα τῆς πίστεως ἀπερίγραπτον. Ἡ λέξις «αἱρετικὸς» δὲν ἐμποιεῖ πλέον τὴν φρίκην τῶν προηγουμένων γενεῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Συναναστροφὴ ὀρθοδόξων μετὰ τῶν προδοτῶν τῆς πίστεως γίνεται ἄνευ φόβου. Ποιμένες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ὀρθοδοξίας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῶν ξένων «ἐκκλησιῶν». Τοὺς ὑποδέχονται. Τοὺς προσφωνοῦν. Τοὺς θαυμάζουν. Ποῖοι; Οἱ διάδοχοι τῶν ἀειμνήστων ἐκεῖνων Ποιμένων καὶ Διδακάλων τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἐκ τῶν ὁποίων εἰς ἐρώτησιν αἱρετικοῦ «μὲ γνωρίζεις;» ἀπήντησε˙ «ναὶ Σὲ γνωρίζω ὡς πρωτότοκον υἱὸν τοῦ Σατανᾶ». Μιὰ τοιαύτη γλῶσσα, ἱκανὴ νὰ προφυλάξη τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ φέρη εἰς συναίσθησιν τοὺς ἀποστάτας, σήμερον ἔχει ἐγκαταλειφθῆ ὡς γλῶσσα ἀγροίκων ἀνθρώπων. Σήμερον οἱ… εὐγενεῖς μας θεολόγοι φοροῦν μαλακὰ χειρόκτια καὶ λαλοῦν ἄλλην γλῶσσα, γλῶσσαν μελιστάλακτον. Ἀναλύονται ὡς στήλαι ἐκ ζακχάρεως πρὸ τῶν αἱρετικῶν. Νέαι σχέσεις ἐγκληματικῆς ἀβρότητος μετὰ κλεπτῶν καὶ ληστῶν τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἐνεκαινιάσθησαν ἐν Κων)πόλει καὶ Ἀθήναις. Τῶν τρυφερῶν δὲ τούτων σχέσεων σῆμα κατατεθέν: Μία λέξις, τὴν ὁποίαν τὰς ἡμέρας αὐτὰς τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐπαναλαμβάνουν οἱ ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ τῆς ὑφηλίου καὶ ὁ παγκόσμιος τύπος, ἡ λέξις Evanston.

απο το Αυγουστινος Καντιωτης

ΟΤΑΝ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ Π.Σ.Ε. ΚΑΙ ΕΠΕΠΛΗΤΤΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ "Ο ΣΩΤΗΡ"!


Τὸ 2005 ὁ νῦν μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, ἦταν Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως. Δὲν εἶχε πάρει ἀκόμα τὴν περιζήτητη Μητρόπολη Πειραιῶς. Ὁπότε ἡ συμμετοχή του σὲ Οἰκουμενιστικὲς φιέστες καὶ ἡ ὑπακοὴ στὸν Οἰκουμενιστὴ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ποὺ ἔφερε τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα, ἦταν δεδομένη.
Στὸ πλαίσιο αὐτό, καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Λαός μὲ  ἡγέτες πρωτοπρεσβύτερους, καθηγητὲς Πανεπιστημίου καὶ Ἁγιορεῖτες Πατέρες α) διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὸ κατόρθωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νὰ φέρει τὸν Πάπα στὴν Ἑλλάδα, β) διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴν διεξαγωγὴ τοῦ Συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε. στὴν Ἀθήνα καὶ κατεδίκασε τὴν Οἰκουμενιστικὴ πολιτικὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ὁ κ. Σεραφεὶμ ὑπηρέτησε πιστὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο! Κι ἂν δὲν κάνουμε λάθος, ὁ Χριστόδουλος τοῦ ἐξασφάλισε τὴ θέση στὸν Πειραιά. (Ἢ μήπως ὁ διορισμός του ἦταν ἐκ Θεοῦ;). Ἔγινε μάλιστα Ἐπίσκοπος χωρὶς ποίμνιο! Ἄραγε, ὡς νομικὸς δὲν γνωρίζει τοὺς Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἀπαγορεύουν τέτοιες χειροτονίες;
Στὴν προσπάθειά του αὐτὴ νὰ ἔχει τὴν εὔνοια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, καὶ ἐκτὸς ἀπὸ κάποιες ἐκδουλεύσεις του πρὸς αὐτόν, τὶς ὁποῖες πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὸν μακαριστὸ πρώην Ἀττικῆς Νικόδημο Γκατζιρούλη, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ διάφορα δημοσιεύματα τῆς ἐποχῆς, ἀκόμα
α) ἔστειλε ἐπιστολὴ ὡς Ἀρχιγραμματεὺς τῆς Ι. Συνόδου, μὲ τὴν ὁποία ἔψεγε τὴν Ἀδελφότητα τοῦ «ΣΩΤΗΡΟΣ», ἐπειδὴ αὐτὴ διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴν σύγκληση τοῦ Συνεδρίου τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ποὺ ὁ Χριστόδουλος πέτυχε (μὲ ὕπουλη μεθόδευση) νὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν Ἀθήνα.
β) συμμετεῖχε ὁ ἴδιος στὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε., παρὰ τὸν σάλο ποὺ εἶχε ξεσηκωθεῖ ἐναντίον τῆς διεξαγωγῆς τοῦ αἱρετικοῦ Συνεδρίου, ἀπὸ τοὺς πιστούς. Καὶ ὅπως βλέπετε στὴ φωτογραφία, στὸ Συνέδριο συμμετεῖχαν κι ἄλλοι δύο Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι, ὁ Δημητριάδος καὶ ὁ Σύρου!
Εἶναι φυσικό, λοιπόν, νὰ δυσκολεύεται νὰ ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστικὸ δεσποτικὸ του περίγυρο, ποὺ ἱκανοποίησε τὴν δίψα του νὰ γίνει Δεσπότης. Εἶναι φυσικὸ νὰ δυσκολεύεται νὰ ἐφαρμόσει Ἱεροὺς Κανόνες (ὅπως αὐτὸς τῆς Διακοπῆς Μνημονεύσεως), διότι ἔτσι διακινδυνεύει αὐτὸ ποὺ τόσο πολὺ ἐπιθυμοῦσε! (Γιατὶ ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου συνεπάγεται καθαίρεση!). Εἶναι φυσικὸ νὰ προσπαθεῖ νὰ πλήξει τὴν Ἀποτείχιση, ἀφοῦ δὲν ταιριάζει στὶς προδιαγραφές του, τὸν πονοκεφαλιάζει καὶ τοῦ μουντζουρώνει τὴν ἀντι-Οἰκουμενιστικὴ εἰκόνα ποὺ ἕως τώρα καλλιεργεῖ.
Καὶ εἶναι φυσικὸ γιὰ μᾶς, νὰ τοῦ ὑπενθυμίζουμε τὴν διαχρονικὴ Πατερικὴ Παράδοση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὶς πράξεις του, νὰ τοῦ ὑποβάλλουμε ἐρωτήματα, ἔστω κι ἂν δὲν πρόκειται νὰ ἀπαντήσει μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀλλὰ μὲ βάση τὴν νοθευμένη ἀπὸ τὴν Παναίρεση, μετα-πατερικὴ Οἰκουμενιστικὴ πρακτική.

Δημοσιεύουμε τμῆμα τῆς Ἐπιστολῆς (ὁλόκληρη ἐδῶ)



Επιστολή τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ι. Συνόδου
Θεοφ. Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ
Ἐν Ἀθήναις τῇ 21ῃ Ἀπριλίου 2005


Πρός
Τόν Ἀξιότιμον
κ. Γεώργιον Καφοῦρον,
Ἐκδότην τοῦ Ὀρθοδόξου
Χριστιανικοῦ Περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ».
Ἐνταῦθα

Ἀξιότιμε Κύριε, ...μετ’ ἐκπλήξεως, ἀλλά καί πικρίας, ἀνέγνωμεν τό δημοσίευμα τοῦ ὑμετέρου Περιοδικοῦ (ἀριθμ. 1883/17.4.2005, σελ. 150-152) ὑπό τόν τίτλον «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ», τό ἀναφερόμενον εἰς τό ἀπό 9ης ἕως 16ης Μαΐου 2005 ἐν Ἀττικῇ συγκληθησόμενον Συνέδριον τοῦ Π.Σ.Ε. διά τήν Ἱεραποστολήν καί τόν Εὐαγγελισμόν μέ τόν γενικόν τίτλον «Ἐλθέ, Ἅγιον Πνεῦμα, ἴασε καί συμφιλίωσε», γεγονός τό ὁποῖον χαρακτηρίζεται ὑφ' ὑμῶν ὡς «θλιβερόν».
Διά τοῦτο ἀπαντῶντες καί εἰς ὑμᾶς ἐπιθυμοῦμεν νά γνωρίσωμεν ὑμῖν τήν τῶν πραγμάτων ἀλήθειαν ...καί σημειοῦμεν τά ὡς κάτωθι:
α. Εἰς τό Π.Σ.Ε. μετέχει ἀπό χρόνου μακροῦ ἡ Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπως μετέχουν καί αἱ ἄλλαι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι μετά τῶν ὁποίων εἴμεθα συνηρμοσμένοι «ὥσπερ χορδαί κιθάρᾳ»
β. Κατά τήν μακράν παρουσίαν ἡμῶν εἰς τάς Συνεδρίας τοῦ Π.Σ.Ε. ἀγωνιζόμεθα νά δίδωμεν μαρτυρίαν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως,
Εἰς ἀπάντησιν δέ παντός κακῶς ἐνημερωμένου καί πρός διασκέδασιν πάσης καχυποψίας περί τῆς στάσεως τῶν Ὀρθοδόξων ἐν τῷ Π.Σ.Ε. κατηγορηματικῶς ἀναφέρει καί διακηρύσσει, ὅτι " ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, πιστή εἰς τήν Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, εἰς τήν ταυτότητα τῆς ἐσωτερικῆς Αὐτῆς δομῆς καί εἰς τήν διδασκαλίαν τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, συμμετέχουσα ἐν τῷ Ὀργανισμῷ τοῦ Π.Σ.Ε. οὐδόλως παραδέχεται τήν ἰδέαν τῆς " ἰσότητος τῶν Ὁμολογιῶν" καί οὐδόλως δύναται νά δεχθῇ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὥς τινα διομολογιακήν προσαρμογήν.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκτιμᾶ τήν πολυδιάστατον ταύτην δραστηριότητα τοῦ Π.Σ.Ε. καί ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν δυνατοτήτων Αὐτῆς συνεργάζεται εἰς τούς προμνημονευθέντας τομεῖς.
ε. Εἰς τό Συνέδριον αὐτό δέν πρόκειται νά γίνῃ συμπροσευχή. Ἑκάστη θρησκευτική ὁμάς θά προσεύχηται κεχωρισμένως, ὡς ἔχει ἤδη συμφωνηθῆ παρά τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς.
Ταῦτα γνωρίζομεν ὑμῖν πρός ἔγκυρον καί ὑπεύθυνον ἐνημέρωσιν ὑμῶν συνιστῶντες ἵνα πείθησθε καί ὑπείκητε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, οἵτινες «ἀγρυπνοῦσι ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (πρβ. Ἑβρ. ιγ΄, 17).
Ἐντολῇ καί Ἐξουσιοδοτήσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς.
† Ὁ Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ.

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Αγιος (κατά τους λόγους σας) Σωτηρόπουλος, σας προτρέπει να διακόψετε τη Μνημόνευση των Οικουμενιστών, κ. Σεραφείμ!






 
 
Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στὸ τελευταῖο «Ἀνακοινωθέν» του (ποὺ καταφέρεται κατ’ ἐκείνων ποὺ ἀποτειχίζονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές) χρησιμοποιεῖ τὰ ὀνόματα κάποιων Ἁγίων καὶ σεβαστῶν ὀνομάτων, χωρὶς νὰ ἐπεξηγεῖ, γιατί τὰ χρησιμοποιεῖ. Εἶναι φανερό, βέβαια, ὅτι τὰ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴ σκέψη-συμπέρασμα πὼς οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ δὲν μίλησαν γιὰ Ἀποτείχιση καὶ ἄρα ἦσαν ...ἐναντίον τοῦ ΙΕ΄ ἱεροῦ Κανόνα!
 
Πονηρή τακτική,
 
 
α) Γιατὶ ἡ μὴ ἐφαρμογὴ ἑνὸς Ἱ. Κανόνα, δὲν ἀκυρώνει τὸν Κανόνα, ἀλλὰ κρίνει αὐτοὺς ποὺ δὲν τὸν ἐφήρμοσαν!
 
 
β) Γιατὶ ὁ Πειραιῶς ἀποκρύπτει τὴν πραγματικότητα, ὅτι ἐκείνη τὴν ἐποχή –ἕως τὸ 1995 περίπου, ποὺ ἐκοιμήθησαν οἱ Ἅγιοι αὐτοί– δὲν ἐγίνετο συζήτηση περὶ ἀποτειχίσεως –μὲ τὶς προϋποθέσεις ποὺ γίνεται σήμερα– ἀφοῦ σήμερα λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν ἡ αὐστηρὴ ἐφαρμογὴ τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος: ἀποτείχιση, δηλαδή, ἀπὸ τοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς σύμφωνα μὲ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας.
 
 
Τότε, κάθε σκέψη ἀντίδρασης διὰ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ Ἀποτειχίσεως, ἀνεστέλλετο, διότι ἔφερε στὴν μνήμη τὰ σχίσματα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καὶ τὶς μεταξύ τους δικαστικὲς διαμάχες κι αὐτὸ ἔβαζε φρένο σὲ κάθε σκέψη περὶ ἀποτειχίσεως.
 
 
γ) Ὅταν ἔγινε Πατριάρχης ὁ Βαρθολομαῖος ἄρχισαν σιγά-σιγὰ νὰ γίνονται γνωστὰ στοὺς πολλοὺς τὰ αἴσχη τῶν Οἰκουμενιστῶν (ποὺ πρὶν ἐκρύβοντο ἢ ἦσαν γνωστὰ σὲ λίγους). Τότε ἄρχισαν νὰ κυκλοφοροῦν εὐρέως κείμενα, ἔγχρωμες φωτογραφίες, βίντεο (κυρίως ἀπὸ τοὺς Παλαιοημερολογῖτες) μὲ τὰ αἴσχη τῆς Καμπέρας, τῆς Ραβέννας κ.λπ., ἰδίως δὲ μετὰ τὸ 2000, ποὺ τὸ Ἴντερνετ ἄρχισε νὰ χρησιμοποιεῖται ἀπὸ περισσότερο κόσμο, κυκλοφόρησαν καὶ CD καὶ ἔτσι διαδίδονταν ταχύτατα αὐτά, οἱ εἰκόνες κυρίως, ποὺ ἀπέδιδαν πειστικὰ τὴν πραγματικότητα τῆς προδοσίας τῶν Οἰκουμενιστῶν.
 
 
δ) Καταλυτικὸ ρόλο γιὰ τὴν ἐξέγερση ἑνὸς μεγάλου μέρους τοῦ Ὀρθόδοξου Λαοῦ, ἔπαιξε ἡ πρόσκληση καὶ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα τὸ 2001, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ διεξαγωγή -πάλι στὴν Ἀθήνα- τοῦ Συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε. τὸ 2005, μὲ πρωταγωνιστὴ καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.
Παρών στο Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε. καὶ ὁ κ. Σεραφείμ, μετὰ τῶν Δημητριάδος καὶ Σύρου!
Κυρίως ὅμως ἐνόχλησε φοβερὰ τὸ «ἡμι-συλλείτουργο» στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι, τὸ 2006, ὁπότε καὶ μνημονεύτηκε ὁ Πάπας Βενέδικτος, τοῦ ἐψάλει ἡ «φήμη»-Πολυχρόνιο καὶ τροπάρια(!) ποὺ συνέθεσε ἁγιορείτης μοναχός(!), ἀπήγγειλε ὡς ὀρθόδοξος Προεστὼς τὸ «Πάτερ ἡμῶν, εὐλόγησε ἀπὸ τὴν "Ὡραία Πύλη" ὁ αἱρετικὸς Πάπας, μέσα στὸν Ὀρθοδοξο ναὸ τοὺς Ὀρθόδοξους(;), δηλαδὴ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τοὺς παρόντες Επισκόπους, τοὺς Ἱερεῖς καὶ ὑπόλοιπους παρόντες πιστούς! Τὸ θέαμα ἦταν γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους φρικτό.

 
 
Αὐτὴ περίπου τὴν χρονικὴ στιγμὴ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Καθηγούμενοι, Ἀρχιμανδρῖτες, Ἱερεῖς, Μοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ συγκεντρώθηκαν στὴ Ἱ. Μ. Μελισσοχωρίου καὶ ὑπὸ τὴν προεδρία κυρίως τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου καὶ καθηγητῆ Πανεπιστημίου π. Θεοδώρου Ζήση συζήτησαν τὰ γεγονότα. Κατὰ τὴν συζήτηση ποὺ ἔγινε, ἄκουσαν (χειροκροτοῦντες θερμά) τὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Κύριλλο, νὰ προαναγγέλει τὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχη.
Βεβαίως, οἱ «μεγάλες δυνάμεις» δὲν ἐπέτρεψαν τοῦτο νὰ γίνει (μὲ διαφόρων εἰδῶν ἐπεμβάσεις, ἐκβιασμούς, παραπληροφόρηση, ἐκφοβισμούς) καὶ ἔτσι ἡ ἁγιοπατερικὴ στάση τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου ἀναβλήθηκε (=ματαιώθηκε) στὸν χῶρο τῶν ἐπίσημων «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», στὸν ὁποῖο ἐνετάχθη ὄψιμα καὶ ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, γιὰ νὰ δώσει, μὲ τὸ Ἐπισκοπικὸ του «βάρος», κύρος στὴν ματαίωση τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές! Καὶ δυστυχῶς, δὲν αἰσχύνονται οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς καὶ ὁ Πειραιῶς νὰ ἀποκαλοῦν οἱ ἴδιοι τὸν Οἰκουμενισμὸ Παναίρεση, καὶ νὰ μὴν κάνουν ὅτι ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅταν ὑπῆρχε καὶ μία «μικρὴ» αἵρεση, ἔστω καὶ ὑποψία αἱρέσεως!
 
 
Σ’ αὐτὸ τὸ κλῖμα ἔζησε καὶ μὲ νεανικὸ πάντα ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγωνιστικότητα (παρὰ τὶς ὅποιες ὑπερβολές) ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος. Μέσα στὴν σύγχυση ποὺ ἐπικρατοῦσε, καὶ ἐπικρατεῖ, καὶ ἐντείνεται (δεῖγμα τῆς περιόδου τῶν ἐσχάτων, ὅπως ἔχει προφητευθεῖ), δὲν δείλιασε, δὲν ὑποχώρησε, δὲν συμβιβάστηκε, οὔτε μπροστὰ σὲ Ἀρχιεπισκόπους, οὔτε μπροστὰ σὲ Πατριάρχες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀφορισθεῖ μὲ ἄκυρο ἀφορισμὸ ἀπὸ φαρισαϊκὸ συνέδριο.
Βλέποντας ὁ Ν. Σωτηρόπουλος τὴν κατάντια τὸν ἱερωμένων καὶ τὴν ἀπραξία τους,  μὲ ἄρθρο προέτρεπε στὴν Ἀποτείχιση,  ἔχοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι πρῶτοι αὐτοὶ ἔπρεπε νὰ Διακόψουν τὸ Μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι ὁ ἁπλὸς λαός, χωρὶς ἱερεῖς θὰ ἐστερεῖτο τὴν δύναμη τῶν Μυστηρίων. Αὐτὴ ἡ θέση τὸν ἀνάγκασε –πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του– νὰ γράψει ἕνα ἄρθρο (ποὺ ἅρπαξαν κάποιοι γιὰ νὰ ποῦν ὅτι ὁ Σωτηρόπουλος ἦταν ἐναντίον τῆς Ἀποτειχίσεως), μὲ τὸ ὁποῖο κατεφέρετο μόνο ἐναντίον ἐκείνων (ὅπως διευκρίνησε), ποὺ χωρὶς νὰ ἔχουν ἱερέα, ἀποτειχίζονται. Ἀπόδειξη ὅτι πολλὲς φορὲς μετέβη στὸ Βόλο (τελευταία φορὰ τὸ 2011) ὡς ὁμιλητὴς σὲ ἐκδηλώσεις ποὺ ὀργάνωναν οἱ Ἀποτειχισμένοι μὲ τὴν παρουσία τοῦ πνευματικοῦ τους π. Εὐθυμίου Τριακαμηνᾶ.
 
 
Δὲν συμφωνοῦμε, βέβαια, μὲ αὐτή του τὴν θέση, διότι ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς ἐρεύνησε ἐπισταμένως τὰ περὶ Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ μὲ τὰ βιβλία του μᾶς κάνει γνωστὴ τὴ στάση τῶν Ἁγίων. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, δηλαδή, ὅταν διέκοπταν τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου καὶ ὁμολογοῦσαν Ὀρθόδοξα πίστη στὸν Χριστό καὶ τὴν Ἐκκλησία Του (τὰ ὁποῖα διέστρεφαν οἱ αἱρετικοί), ἀλλὰ καὶ οἱ Ἅγιοι μάρτυρες ὅταν ὁμολογοῦσαν Χριστὸ καὶ γιὰ χρόνια ἐφυλακίζοντο, δὲν τὰ ἔκαναν αὐτά, ἀφοῦ πρῶτα ἐξασφάλιζαν τὴν Θ. Κοινωνία.
 
 
Ἐπειδὴ λοιπόν, ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς ἐσέβετο καὶ εἶχε διακηρύξει ὅτι ὁ Σωτηρόπουλος «εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος», ἂς διαβάσει τὴ θέση του γιὰ τὴν Ἀποτείχιση. Λέγει τσουχτερὲς ἀλήθειες, ποὺ τὸν ἀφοροῦν ἰδιαίτερα!


"Σαθρά Επιχειρήματα"
Τοῦ ἀείμνηστου Νικολάου Σωτηρόπουλου
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν «ρθόδοξο Τύπο», φ. 1680, 2007)

 
«ΤΟ ΚΑΚΟ μ τος οκουμενιστς κκλησιαστικος γέτες παράγινε... Γι’ ατ ο εσεβες ζητον ν γίνη κατ τν οκουμενιστν κκλησιαστικν γετν κάτι σχυρότερο π τς διαμαρτυρίες. Κα σχυρότερο π τς διαμαρτυρίες ενε τ ν παύσουν ο κληρικο τ μνημόσυνο προϊσταμένων, δίως δ το ρχιοικουμενιστο Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου.
 
 
λλ' κτς τς . Μονς σφιγμένου το γίου ρους, το π. Εθυμίου Τρικαμην κα νς δύο κόμη κληρικν, θ ερεθον λλοι ρωες κληρικοί, γι ν παύσουν κα ατο τ μνημόσυνο νόχων στ ψιστο ζήτημα τς Πίστεως; πασι το μνημοσύνου δν στοιχίζει μόνο στος νόχους· στοιχίζει κα σ’ ατος πο παύουν τ μνημόσυνο, στοιχίζει πηνες διωγμούς.
 
 
 
Γι’ ατ κα κληρικοί, ο ποοι προηγουμένως ταν πρ τς παύσεως το μνημοσύνου, τώρα, κατόπιν, πως φαίνεται, καταθλιπτικν πιέσεων, κα πολογισμο συνεπειν, κόστους δηλαδ σ’ ατούς, λέγουν, τι δν πρέπει ν παυθ τ μνημόσυνο το Πατριάρχου κα λλων. Κα γι ν δικαιολογήσουν τν παλινδία τους φέρουν δύο πιχειρήματα.
 
 
Δν πρέπει, λέγουν, ν γίνη πασι το μνημοσύνου χάριν τς νότητος τς κκλησίας, κα γι ν μ καθαιρεθον ο παύοντες τ μνημόσυνο κα βρεθον κτς κκλησίας.
 
 
Σαθρ τ πιχειρήματα κα ντίθετα πρς τος Ι. Κανόνες, τν ΛΑ΄ ποστολικ κα τν ΙΕ' τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, π τ βάσει τν ποίων δύναται κληρικς ν παύση τ μνημόσυνο προϊσταμένου γι θέμα πίστεως κα δικαιοσύνης.
 
 
Κατ τν ΙΕ' Κανόνα τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ο παύοντες τ μνημόσυνο δν προσβάλλουν τν νότητα τς κκλησίας, λλ' νεργον πρ τς νότητας· δν δημιουργον σχίσμα, λλ' νεργον κατ το σχίσματος. π λεξει Κανν λέγει: “Οκ πισκόπων, λλ ψευδεπισκόπων κα ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, κα ο σχίσματι τν νωση τς κκλησίας κατέτεμαν, λλ σχισμάτων κα μερισμν τν κκλησίαν σπούδασαν ρύσασθαι”.
 
 
πίσης Κανν γι' ατος τος κληρικος λέγει, τι, χι μόνο δν πόκεινται σ πιτίμιο, λλα κα ενε ξιοι τιμς. Κα συνεπς, ν δίκως καθαιρεθον, δν ενε κτς κκλησίας, λλ' ξιώτερα μέλη τς κκλησίας. Καθαιρέθηκαν δίκως κα μεγάλοι Πατέρες κα ενε ο καθαίρετοι πύργοι τς κκλησίας.
 
 
ς παυθ λοιτν τ μνημόσυνο τν προδοτν τς Πίστεως, μήπως μετανοήσουν κα σωθον. Ατ πιβάλλει γάπη πρς τν ρθοδοξία, λλ κα πρς ατούς».
Σωτηρόπουλος Νικόλαος

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου