Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Αποτειχισι: Σαν πολυ ....κρυφτουλη δεν παιζετε ολοι σας, πατερ ΙΩΗΛ, με την Ορθοδοξο Πιστι; Διαφορετικα απαντηστε μας:Πῶς συμβιβάζεται ἡ καταγγελία τοῦ Πατριάρχη ὡς αἱρετικοῦ καὶ ταυτόχρονα ἡ μνημόνευσή του ὡς Ὀρθοδόξου; Πως; Πως; Πως; Επιτελους απαντηστε, ΠΩΣ;;;Άλλο οι ξένοι αιρετικοί, κι άλλο οι ...δικοί μας;



ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. ΙΣΤ' 13-19)
Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης
«οἰκουμενισμὸς ἔχει ἀποσκορακίσει ἀπὸ τὴν συνείδηση τῶν ὑψηλὰ ἱστάμενων ποιμένων καὶ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τους τὴν ἀλήθεια;»

«...Βρισκόμαστε στην περιοχή της Καισαρείας του Φιλίππου. Ο Χριστός απευθύνει την ξεκάθαρη ερώτηση προς τους μαθητές Του.

- Τι ιδέα έχουν για εμένα οι άνθρωποι; Ποιος νομίζουν ότι είμαι; Και οι μαθητές του απαντούν:

- Άλλοι νομίζουν πως είσαι ο Ιωάννης ο βαπτιστής, άλλοι πως είσαι ο Ηλίας, άλλοι ο Ιερεμίας ή ένας από τους Προφήτες.

- Εσείς οι μαθητές μου, που συνεχώς, νύχτα και ημέρα ευρίσκεσθε μαζί μου, τι γνώμη έχετε; ποιος πιστεύετε ότι είμαι;

Στην καίρια αυτή ερώτηση, το «στόμα των Αποστόλων», με τον αυθορμητισμό που τον διέκρινε απάντησε·

- “Συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος” (Ματθ. ΙΣΤ´ 16).

...............................................................................................................

...Ἂς περάσουμε να δούμε την ομολογία της Θεότητος του Χριστού εκ μέρους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Δεν είναι τόσο απλό το θέμα όσο φαίνεται φίλοι μου. Δεν χρειάζεται δηλ. απλώς να ομολογείται στη θεωρία η Θεότης του Κυρίου. Επιβάλλεται η κάθε Ορθόδοξος τοπική Εκκλησία να κατέχει και την εμπειρία των φωτισμένων και θεούμενων Αγίων οι οποίοι διακηρύσσουν πως εκτός του Σώματος της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία.

Και ορθούται εμπρός μας το ερώτημα:

Οι ποιμένες μας, οι υψηλά ιστάμενοι το γνωρίζουν και το κηρύσσουν αυτό, ή το σαράκι του οικουμενισμού έχει αποσκορακίσει από την συνείδησή τους και από την διδασκαλία τους την αλήθεια που κηρύσσει το Ι. Ευαγγέλιο και η Εκκλησία μας; Και πώς μπορεί να ισχυρίζεται κανείς από την μιά ότι πιστεύει στην Θεότητα του Χριστού και από την άλλη να συμπροσεύχεται με αλλοδόξους, αλοθρήσκους, μάγους και σατανιστές για την ειρήνη δήθεν του κόσμου, για την προστασία του περιβάλλοντος και για τα παγόβουνα της Ανταρκτικής;

Πώς συμβιβάζεται η Αγιοκατάταξη Οσίων Γερόντων που έγραψαν και εκήρυξαν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας μας και ταυτοχρόνως εστηλίτευσαν τις πλάνες και τις αιρέσεις και από την άλλη να αγκαλιάζονται οι αιρετικοί ως δήθεν ποιμένες και να συναγελάζονται οι ορθόδοξοι με τους διεστραμμένους και ομοφυλόφιλους σε δήθεν θεολογικά συνέδρια;

Πώς; Πώς; Πώς;

Ας είμαστε ευθείς και ξεκάθαροι. Ή πιστεύουμε στην Θεότητα του Χριστού και στην μοναδικότητα της Εκκλησίας Του, ή παίζουμε θέατρο και προκαλούμε τα αναθέματα των Αγίων Πατέρων. Όλα τ' άλλα είναι απλές φιλολογίες για τους «εφιάλτες» και τους αφελείς».









Σαφῶς, ἐδῶ ὁ π. Ἰωήλ, ἀναφέρεται στὸν κακόδοξο καὶ Πανοικουμενιστὴ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Εὔλογη ἡ ἀπορία του καὶ ἡ ἀγανάκτησή του γιὰ τὴν καταπάτηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ κυρίως γιὰ τὶς αἱρετικές του διδασκαλίες. Μπορεῖ, ὅμως, νὰ μᾶς δικαιολογήσει ὁ καλὸς ἀρχιμανδρίτης, γιατί συμπεριφέρεται κατ’ ὅμοιον τρόπο, μὲ αὐτὸν ποὺ καταγγέλλει; Ὅταν μάλιστα ὁμολογεῖ ὅτι ὁ «οἰκουμενισμὸς ἔχει ἀποσκορακίσει ἀπὸ τὴν συνείδηση τῶν ὑψηλὰ ἱσταμένων ποιμένων καὶ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τους τὴν ἀλήθεια ποὺ κηρύσσει τὸ Ἱ. Εὐαγγέλιο»; Ἐπίσκοποι χωρὶς τὴν Ἀλήθεια = χωρὶς Χριστό!

Μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει στὸ ἐρώτημα:

Πῶς συμβιβάζεται ἡ καταγγελία τοῦ Πατριάρχη ὡς αἱρετικοῦ καὶ ταυτόχρονα ἡ μνημόνευσή του ὡς Ὀρθοδόξου;

Πῶς; Πῶς; Πῶς;

Ξεχωρίζουν οἱ Ἅγιοί μας καταδικασμένους καὶ μὴ καταδικασμένους αἱρετικούς; Ἔκανε τέτοιες διακρίσεις ὁ ἅγιος Μάξιμος, π.χ., ἢ ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς;

Βλέπετε, κάθε ἑορτὴ τῶν Ἁγίων μας, εἶναι εὐεργετικὴ πρὸς ἀναθεώρηση τῆς ὅλης βιοτῆς μας, πρὸς φωτισμό, διόρθωση, μετάνοια.
Ὅλο τὸ ἄρθρο: thriskeftika.blogspot.gr/2014/06/blog-post_28.html

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ από τον άγ. Ιουστίνο




γιοςουστῖνος Πόποβιτς: «Διότι, ἐὰν “προπαρασκευασθῇ” κατὰ τὸν περιγραφέντα τρόπον καὶ συνέλθη μεθαύριον, ὃ μὴ γένοιτο, μία τοιαύτη Σύνοδος, ἓν μόνον ἀποτέλεσμα δυνάμεθα νὰ ἀναμένωμεν ἐξ αὐτῆς: σχίσματα, ἢ καὶ αἱρέσεις, καὶ ὁπωσδήποτε ἀπώλειαν πολλῶν, δυσαριθμήτων ψυχῶν»!
Στὴν Σύνοδο θὰ γίνει ὅ,τι στηλιτεύει καὶ ἀπαγορεύει ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος, ποὺ αὐτοὶ ἁγιοκατάταξαν!  Ἄρα γιὰ ποιά Σύνοδο μιλᾶμε;

Καὶ ποιά Σύνοδο εὔχονται καὶ ἀναμένουν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς γιὰ νὰ διαφοροποιηθοῦν; Δὲν ἐπαρκοῦν οἱ διαπιστώσεις τοῦ Ἁγίου γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Δὲν τοὺς φτάνει ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν ἀναγνωρίζει τοὺς Οἰκουμενιστὲς ὡς ἐκπροσώπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ὡς ψευδο-ποιμένες;
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ
ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
(Ὅπως δημοσιεύτηκε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» τοῦ 1978)
 Α΄ μέρος
Πανιερώτατε,
Προσφάτως ἐπραγματοποιήθη ἐν Σάμπεζυ τῆς Γενεύης ἡ "Πρώτη Προσυνοδικὴ Διάσκεψις" (21-28 Νοεμβρίου 1976). Λαβὼν εἰς χεῖρας καὶ μελετήσας τὰ Πρακτικὰ καὶ τὰς Ἀποφάσεις τῆς Διασκέψεως ταύτης, αἰσθάνομαι τὴν εὐαγγελικὴν ἀνάγκην, ὅπως, κατὰ τὴν συνείδησίν μου, ὡς μέλος τῆς Ἁγίας καὶ Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καίτοι ὁ ἐλάχιστος ἐκ τῶν λειτουργῶν Αὐτῆς, ἀπευθυνθῶ διὰ τοῦ παρόντος ἱκετευτικοῦ ὑπομνήματός μου πρὸς τὴν Ὑμετέραν Πανιερότητα καὶ δι’ Ὑμῶν πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρων τὰς διαπιστώσεις καὶ παρατηρήσεις μου ὡς πρὸς τὴν προετοιμασίαν τῆς ἐν λόγῳ μελλούσης Συνόδου. Παρακαλῶ τὴν Ὑμετέραν Πανιερότητα καὶ τοὺς λοιποὺς Πανιερωτάτους Ἀρχιερεῖς, ὅπως μετ’ εὐαγγελικῆς ἀγάπης καὶ προσοχῆς ἀκούσητε τὴν φωνὴν ταύτην μιᾶς ὀρθοδόξου συνειδήσεως, τοσούτῳ μᾶλλον, καθ’ ὅσον ἡ φωνὴ αὕτη, δόξα τῷ Θεῷ, σήμερον οὐδόλως εἶναι μία, οὔτε ἀπομονωμένη εἰς τὸν ὀρθόδοξον κόσμον προκειμένου περὶ τῆς ἐν λόγῳ μελλούσης Συνόδου.
Ἐκ τῶν Πρακτικῶν καὶ τῶν Ἀποφάσεων αὐτῆς τῆς νῦν ὀνομαζομένης "Πρώτης Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως", λαβούσης χώραν, –ἀγνοῶ διὰ ποῖον λόγον,– ἐν Γενεύῃ, ὅπου μόλις ὀλίγαι ἑκατοντάδες ὀρθοδόξων ὑπάρχουν, φαίνεται, ὅτι αὕτη ἔχει ἀποφασίσει καὶ ἑτοιμάσει ἕνα καινουργῆ κατάλογον τῶν θεμάτων διὰ τὴν μέλλουσαν ”Μεγάλην Σύνοδον” τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ ἐν λόγῳ πρόσφατος Διάσκεψις δὲν ὑπῆρξε πλέον μία ἐκ τῶν λεγομένων "Πανορθοδόξων Διασκέψεων", ὅπως ἦσαν αἱ Διασκέψεις τῆς Ρόδου καὶ αἱ μετ’ αὐτάς, οὔτε πάλιν ὑπῆρξεν ἡ οὕτω καλουμένη "Προσύνοδος", διὰ τὴν ὁποίαν μέχρι πρό τινος εἰργάζοντο, ἀλλ’ ἦτο ἡ "Πρώτη Προσυνοδικὴ Διάσκεψις", εἰσερχομένη πλέον εἰς τὸ στάδιον τῆς ἀμέσου προετοιμασίας τῆς πραγματοποιήσεως τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
Ἡ Διάσκεψις αὕτη δὲν εἰργάσθη πλέον βάσει τοῦ προτέρου "Καταλόγου θεμάτων", ὁρισθέντος εἰς τὴν Α΄ Πανορθόδοξον Διάσκεψιν τῆς Ρόδου τῷ 1961, καὶ παραμείναντος ὑπὸ ὑπεξεργασίαν μέχρι καὶ τοῦ ἔτους 1971, ἀλλὰ προέβη εἰς "ἀναθεώρησιν" ἐκείνου καὶ καθώρισε νέον, ἰδικόν της, "Κατάλογον θεμάτων" διὰ τὴν Σύνοδον. Ἐν τούτοις φαίνεται, ὅτι οὔτε αὐτὸς εἶναι ὁ τελικὸς κατάλογος, ἀλλ’ ἐνδέχεται μάλλον νὰ ὑποστῇ καὶ αὐτὸς ἀλλαγήν τινα ἢ νὰ συμπληρωθῇ.
 

Ο Αρχιεπίσκοπος Αρμενίων Ελλάδος στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

Ο Αρχιεπίσκοπος Αρμενίων Ελλάδος στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

27062014449
Την εθιμοτυπική επίσκεψη του Μητροπολίτη Αρμενίων Ορθοδόξων Ελλάδος, Αρχιεπισκόπου κ. Χορέν Τογραματζιάν, δέχθηκε στο γραφείο του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.
Ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος συνοδευόταν από κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες του, έτυχε θερμής υποδοχής από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας. 
Ο κ. Χορέν ζήτησε να ενημερωθεί σχετικά με την ύπαρξη κοινότητας Αρμενίων στην πόλη της Καλαμάτας και συζήτησε με τον κ. Χρυσόστομο το θέμα της επίσημης επίσκεψης του Πατριάρχη κ. Αράμ Κισισιάμ, του Αρμενικού Πατριαρχείου της Κιλικίας, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην Ελλάδα.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ευχαρίστησε τον Αρμένιο Αρχιεπίσκοπο για την επίσκεψή του και αντάλλαξαν δώρα σε ανάμνηση της συναντήσεώς τους.
GTS 2523
GTS 2526
GTS 2532

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Για την Παναίρεση του Οικουμενισμού, πότε θα μας προειδοποιήσετε "αγιότατοι"!


imgres        Για μία ακόμη χρονιά, σε συνέχεια προηγούμενων προσηλυτιστικών δραστηριοτήτων της, η νεοπροτεσταντική οργάνωση «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» προγραμματίζει μία ευρείας κλίμακας προσηλυτιστική δραστηριότητα, με την ονομασία «Ιησούς του Ναυή 7», το χρονικό διάστημα μεταξύ 9 και 17 Ιουλίου 2014, στους νομούς Κιλκίς, Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής.
    Η εν λόγω κίνηση, με πρόσχημα τη διανομή της Καινής Διαθήκης διανέμει ποικίλο υλικό προτεσταντικού χαρακτήρα ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη πίστη.
     Η «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» αν και ιδρύθηκε το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα θεωρεί την Ορθόδοξη πίστη ως «πνευματικά δεσμά αιώνων», όπως η ίδια έχει δηλώσει στο παρελθόν.
    Υπενθυμίζουμε για μία ακόμη φορά ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ως μέλη του ενός και μοναδικού Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, δεν έχουν ανάγκη τις διάφορες νεοφανείς αιρετικές κινήσεις, ούτε τους διάφορους αυτοχειροτονημένους «κηρυκές» τους από το εσωτερικό η το εξωτερικό.


Σᾶς πείραξε «ἁγιότατοι» Μητροπολίτες τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας «η προσηλυτιστική δραστηριότητα (των προτεσταντών), με την ονομασία “Ιησούς του Ναυή 7”, το χρονικό διάστημα μεταξύ 9 και 17 Ιουλίου 2014»!!!
Σᾶς πανικόβαλε δηλαδή, καὶ ἐξέγειρε τὴν ποιμαντική σας "εὐαισθησία" μιὰ φοῦχτα γραφικοὶ προτεστάντες!
Ἀλλὰ δὲν σᾶς πείραξε ἡ πολυχρόνιος δραστηριότητα τῶν συναδέλφων σας (ποὺ ὡς ἐργαζόμενοι καὶ εὐνοοῦντες τῶν Οἰκουμενισμὸ εἶναι ψευδο-Ἐπίσκοποι), τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῶν Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, Μεσσηνίας Χρυσόστομου Σαββάτου, Δημητριάδος Ἰγνάτιου Γεωργακόπουλου, Καλαβρύτων Ἀμβροσίου Λενῆ, Σύρου Δωρόθεου Πολυκανδριώτη, Μεσογαίας Νικολάου Χατζηνικολάου (ποὺ οὐσιαστικὰ διδάσκει τὴν θανάτωση Ἐγκεφαλικὰ νεκρῶν), κ.ἄ.
Σᾶς πείραξαν αὐτοὶ ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν μάνδρα, ἀλλὰ δὲν σᾶς πείραξαν αὐτοὶ οἱ λύκοι, ποὺ εἶναι μέσα στὴν μάνδρα καὶ θύουν τὰ πρόβατα!!!

Ο ΑΡΧΙΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΗΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΣΑΤΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΕΦΤΙΤΣ ΑΣΧΗΜΟΝΕΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ

 

 

Εμεις τα γραφαμε, αλλα ποιος να τα ακουσει; Οι τυφλωμενοι και κοιμισμενοι απο τον Διαβολο χριστιανουληδες; ΄Η οι εργαζομενοι στην ανομια και παρανομια δεσποτοκολακες; Μηπως ο διαβοητος Σωτηρικος Χατζηνικολαου μοιχεπιβατης ή ο διαβοητος Σταμουλης της χρεωκοπημενης θεολογικης που του επλεξαν εγκωμιο και τον παρουσιασαν ως τον σαλωτερο των σαλων και αγιοτερο των αγιων;

Δεν θα γραψω αλλα γιατι θα πρεπει να φανερωσω πολλους και πολλα που αποτελουν εκκλησιαστικα παρασιτα που αργα ή γρηγορα θα αποκαλυφθουν.

Η περιπτωσι του γνησιωτατου τεκνου του αγιου Ποποβιτς μητροπολιτου Ρασκας και Πριζρενης ΑΡΤΕΜΙΟΥ που κατακρεουργηθηκε απο τους συμμοριτες Σερβους ψευδαδελφους του, αποτελει την μεγαλυτερη μαρτυρια του αντιχριστιανικου βιου και της Πολιτειας των ραδιουργων Ληστοσυμμοριτων της Σερβιας.

Παρουσιαζουμε πιο κατω την μαρτυρια ξενων και αγνωστων εις ημας Αγιορειτων μοναχων που εγιναν μαρτυρες των πρωτοφανων ασχημιων ενος εξ αυτων του ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΑΥΡΟΥ ΓΙΕΦΤΙΤΣ.

Απολαυστε την απεχθεστατη εικονα ενος "καραγκιοζη επισκοπου", που αποτελει σημερα τον ενθερμοτερο οπαδο και θιασωτη και φερεφωνο της Ζηζιουλιας Αιρετικης Θεολογιας, του δεξιου βραχιονος του Αρχιαιρεσιαρχου Οικουμενιστου Πανθρησκειαστου της Κωνσταντινουπολεως Βαρθολομαιου του Παγκακιστου.

Αργα ή γρηγορα θα αποκαλυψουν και οι αλλοι το πραγματικο προσωπο τους.

Χρονικό της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (φωτο)

Χρονικό της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (φωτο)
του Μοναχού Παΐσιου Καρεώτη.

 

Φίλος αγαπητός εκ Σερβίας με προέτρεψε να παρευρεθούμε στην ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς και στην Θεία Λειτουργία της μνήμης του. Μέσα μου υπήρχε υλικό, και έτσι η φωτιά άναψε. Θυμήθηκα τη ζωή και τα του Αγίου, την υπομονή και την σταθερότητά του στην ομολογία του Χριστού, την μαρτυρία του μέσα σε μία γενέα άπιστη και διεστραμμένη.

Με την φωτιά αυτή μέσα μου, παρακίνησα και δύο αδερφούς Αγιορείτας Ιερομονάχους, οι οποίοι και αυτοί άναψαν, ως φιλάγιοι και ευλαβώς έχοντες προς τον Άγιον. Έτσι ξεκινήσαμε, και Τετάρτη πετάξαμε για Βελιγράδι, όπου μας περίμενε ο φίλος εκ Σερβίας για να μας μεταφέρει στο Βάλιεβο. Εκεί μας περίμενε ευγενικώς και ο επίσκοπος Α…, ο νεοεκλεγείς ως Α…, αλλά λόγω μεγάλης καθυστερήσεως του αεροπλάνου, έφυγε, αλλά μας μήνυσε ότι είμαστε φιλοξενούμενοι του Πατριαρχείου, και ότι έδωσε εντολή στην αυριανή Θεία Λειτουργία να λειτουργήσει και ο π. Α… στη Ιερά Μονή Τσέλιε. Θαύμασα, άνωθεν, την φυσική ωραιότητα του Βελιγραδίου, η οποία παραμένει μία βιώσιμη πόλις, πνιγμένη στο πράσινο, και ελπίζω οι ρυθμοί αναπτύξεως να μην την φέρουν προς την ασφυξία του τσιμέντου.

Φθάσαμε στο Βάλιεβο για διανυκτέρευση, και μαζί με μας έφθασαν και περί τις 10 ευλαβέστατες μοναχές από το Μαυροβούνι, με την ηγουμένη Αγγελίνα. Όλοι, φιλοξενούμενοι του αγαπητού φίλου. Μας συγκίνησε η φιλοξενία και η ευλάβεια όλων των μελών της οικογένειας. Εδώ ακούσαμε τα πρώτα απαγορευτικά, ότι ο επίσκοπος Γιέφτιτς ήθελε να είναι παρόντες μόνο οι δικοί του. Εμείς σχολιάσαμε, ότι από την ώρα που είναι Άγιος ο π. Ιουστίνος, ανήκει στην εκκλησία, και δεν είναι ιδιωτική υπόθεση κανενός. Ο τοπικός επίσκοπος έχει τον πρώτο λόγο και όλοι ακολουθούμε. Έτσι δεν δώσαμε σημασία στις αιθέριες απαγορεύσεις.

Το πρωί ξεκινήσαμε πολύ νωρίς για το μοναστήρι, το Τσέλιε, που τιμάται στους Αγίους Αρχαγγέλους, το οποίο από άσημο έγινε διάσημο χάρη στον Αγ. Ιουστίνο. Φθάσαμε, και μαζί μας έφθασαν και άλλοι ευλαβείς ρασοφόροι. Πηγαίναμε προς τον τάφο του Αγίου και εκεί ακούσαμε τις πρώτες φωνές διαμαρτυρίας, υπό του επιθυμούντος να έχει ως ιδιοκτησία τον Άγιο, και μακάρι να του έμοιαζε στο ελάχιστο ως “γνήσιος” αυτοτιτλοφορούμενος υιός και διάδοχος. Δεν δώσαμε σημασία και περάσαμε στο ναό για την Θ. Λειτουργία. Εκεί ο επίσκοπος Α… γνώρισε τον π. Α… και περιχαρής του πρότεινε, να λειτουργήσει. Μία πρόσκληση εις διπλούν. Μαινόμενος εισήλθε στο Ιερό ο επίσκοπος Γιέφτιτς, για να εμποδίσει να λειτουργήσει ο π. Α… διότι αυτός δεν τον είχε στο πρόγραμμά του, και δεν τον ενδιέφεραν οι εντολές εκ του Πατριαρχείου.
Τότε με πολλή ευγένεια του λέει ο επίσκοπος Α…, “θέλεις να ξεφορέσω και εγώ, και να φύγω;”. Έκανε πίσω ο ταραχοποιός, και λέει “καλά! να λειτουργήσει και μετά να φύγει”. Παρών ήταν και ο επιτόπιος επίσκοπος Μ…, μία φυσιογνωμία απλή και ειρηνική. Ο επίσκοπος Γιέφτιτς, παραβλέποντας την Ηγουμένη της Μονής και τον επιτόπιο επίσκοπο είχε καλέσει τους δικούς του, ως ειδικούς στις εκταφές και στο τυπικό των ανακομιδών. Η απορία μου όμως είναι, αφού ήταν τόσο έμπειρος ο ειδικός, γιατί μέτεπειτα μόλις άνοιξε το φέρετρο του Αγίου και φάνηκαν τα Άγια οστά, τον έπιασε ένα τρέμουλο στο χέρι, και αμέσως βγήκε από τον λάκκο. Απορίες δυσεπίλυτες. Η Θ. Λειτουργία, μέσα σε ένα αργοσύντομο ρυθμό προχώρησε μεγαλοπρεπώς, και έφθασε στο τέλος. Εν τω μεταξύ έφθασε και άλλος λαός και ρασοφόροι. Με το μάτι, τους αρίθμησα γύρω στους 60 – 70 ανθρώπους. Λίγο πριν την απόλυση, βγήκαν οι λειτουργούντες προς τον τάφο του Αγίου, έκαναν δέηση, και εισήλθαν στον ναό. Στη συνέχεια θα άρχιζαν την εκταφή.Με συγκίνησαν τα δάκρυα μερικών Σέρβων ρασοφόρων πάνω στον τάφο του Αγίου, και πολλών λαικών, οι οποίοι βουρκωμένοι, σιγόψαλλαν το απολυτίκιο του Αγίου.
Μαζεύτηκαν γύρω από τον τάφο του Αγίου, και ο εφησυχάζων επίσκοπος Γιέφτιτς, άρχισε να ταράζει την κατανυκτική ατμόσφαιρα, που είχε δημιουργηθεί. Φώναζε και έδιωχνε ρασοφόρους, μοναχούς και μοναχές, μιλώντας στην γλώσσα τους, και δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Ρώτησα και μου είπαν ότι έλεγε: “ Όλοι να πάτε στην εκκλησία μέσα, φύγετε από εδώ”. Ήθελε να μείνει με τους δικούς του. Άσχημη συμπεριφορά έδειξε σε έναν Ηγούμενο Σέρβο, από διπλανό Μοναστήρι, που ήξερε τον Άγιο. Με αγριότητα αποπήρε τον π. Βασίλειο Κρόουλινγκ, παλαιό Αγιορειτη, συγκύπτον γεροντάκι, που με τους δύο υποτακτικούς του είχε έρθει με ευλάβεια στον Άγιο, γι’ αυτή την σημαντική στιγμή.

ETOΣ ΙΒ ΚΟΖΑΝΗ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1956 ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 186
«ΣΠΙΘΑ» ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΚΟΝΚΟΡΔΑΤΟΝ;

(2 απόσπασμα της ΣΠΙΘΑΣ)



ΥΠΟΠΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

  -prodosia pist. ist 

Ἡ Ἑλλὰς χώρα τῶν πλέον παραδόξων καὶ ἑτεροκλήτων συμβάσεων. Ἀπʼ ὅλας τὰς μετὰ τῶν ξένων πολιτικὰς καὶ οἰκονομικὰς συμβάσεις ποὺ συνῆψεν ἡ Ἑλλάς, ἡ χειροτέρα θὰ ἧτο ἐκείνη, ἡ ὁποῖα εἰς τὰ κρανία ὡρισμένων Ἑλλήνων ἐπὶ μῆνας ἐμελετᾶτο καὶ ἐσχεδιάζετο καὶ ἐπὶ τέλους δειλὰ-δειλὰ ἔκαμε τὴν ἐμφάνισίν της εις τὸν ἐξωτερικὸν κόσμον καὶ εἰς τὰ χεῖλη τῶν πολλῶν ἐφέρετο μὲ τὸ λατινικὸν ὄνομα: «concordatum». Τὶ δὲ ἐστὶ «concordatum»; Συμφωνία, σύμβασις ἐκκλησιαστικὴ μεταξὺ Πάπα(*) καὶ Ἑλλάδος. Σύμβασις, ἡ ὁποία ὄχι πλέον ὑλικὰ ἀγαθά, τὸ ὕδωρ, τὸ φῶς, τὰ πολύτιμα μέταλλα ἐσκόπευε νὰ ἀφαιρέση ἀπὸ τὴξν ἐξουσίαν τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ θέση αὐτὰ ὑπὸ τὸν ἔλεγχον ξένων ἑταιρειῶν, ἀλλὰ κατὰ τρόπον ἔμμεσον ἤρχετο νὰ πλήξη τοὺς Ἕλληνας εἰς τὰ ἱερώτερα τῶν συναισθημάτων των, ἤρχετο νὰ μειώση τὴν αἴγλην, νὰ ἐξουθενώση, νὰ ἐκμηδενίση τὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν πολυτιμότερων ἀγαθόν, τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, διὰ τῆς ὁποίας ζῆ καὶ ἀναπνέει καὶ ἔχει λόγον ὑπάρξεως ἐν τῶ κόσμω τὸ ἔθνος ἡμῶν.
  • (*) Γράφομεν «ἡ σύμβασις μεταξὺ Πάπα καὶ Ἑλλάδος» καὶ ὄχι ἡ μεταξὺ καθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ Ἑλλάδος σύμβασις. Διότι φρονοῦμεν, ὅτι κακῶς ἡ ὑπὸ τοῦ Πάπα ἀπολυταρχικῶς κυβερνωμένη  Δυτικὴ Ἐκκλησία ὀνομάζεται καθολική. Ὁ τίτλος «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» δὲν ἀρμόζει ποσῶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν αὐτήν, ἡ ὁποία πρέπει νὰ ὀνομάζεται δικαίως: Παπικὴ Ἐκκλησία. Ὁ ἀείμνηστος ἱεράρχης Σμύρνης Βασίλειος ἀπαντῶν εἰς τὴν περὶ ἐνώσεως ἐγκύκλιον τοῦ Πάπα Λέοντος ΙΓ΄ ἐξαπέλυσε τὴν 7ην Ἰουνίου 1895 πρὸς τὸ εὐσεβὲς ποίμνιόν του ἐγκύκλιον, ἐν τῆ ὁποία τὴν Δυτικὴν Ἐκκλησίαν ὡνόμαζε Παπικὴν Ἐκκλησίαν. «Μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκησία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐν τῶν ἱερῶ τῆς Πίστεως συμβόλω ὁμολογοῦμεν καὶ κηρύττομεν, δὲν δύναται νὰ εἶνε ἄλλη παρά ἐκείνη, ἥτις ἀνέκαθεν διακρατεῖ ἀκεραίαν καὶ ἀναλλοίωτον τὴν ἀλήθειαν ταύτην, ἀπαραβάτως καὶ ἀδιαστρόφωςστοιχοῦσα καὶ ἀκολουθοῦσα ἀπʼ ἀρχῆς ἄχρι σήμερον εἰς τὴν ἀκρίβειαν τῆς διδαχῆς τῶν θείων Πατέρων τῶν ἑννέα πρώτων ἀπὸ Χριστοῦ αἰώνων, ἀλλὰ τοιαύτην ἀκρίβειαν, ἐκτὸς τῆς καθόλου Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, οὔτε ἡ Παπικὴ Ἐκκλησία τηρεῖ, ὡς ἀρίδηλως καταδεικνύεται ἐκ τῆς ἱστορίας τῶν δέκα τελευταίων αὐτῆς αἰώνων, οὔτε τὰ πολυποίκιλα συστήματα τοῦ ἀπὸ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας προελθόντος Προτεσταντισμοῦ». Ταῦτα ἔγραφε καὶ ἐκήρυττεν ὁ ἀείμνηστος ἐκεῖνος ἐπίσκοπος, ἀκοίμητος φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας. Δυστυχῶς κατὰ τὰς τελευταίας δεκαετηρίδας ἤρχισε νὰ ἐπικρατῆ μεταξὺ τῶν θεολογικῶν καὶ θρησκευτικῶν κύκλων τῆς Πατρίδος μας ἀπέναντι τῶν Παπικῶν μία ὑπερβολικὴ ἀνοχή. «Μή, πρὸς Θεοῦ, μὴ θίξωμεν τοὺς καθολικοὺς ἀδελφούς μας. Ὁ Πάπας; Ἅγιος, κορυφή…». 
  •  
  •  

Σχέδιον διὰ τὴν κατάργησιν τῶν Ἱ. Μητροπόλεων κατὰ τὸ ἥμισυ εἰς τὸ ὄνομα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως;




  Εἰς τὸ προσκήνιον πρότασις, ὁποία διετυπώθη ὑπὸ τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν κ. Ἀλεξ. Παπαδοπούλου εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ μνημονίου

• Μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι κατὰ τὴν συνταγματικὴν ἀναθεώρησιν θὰ προταθῆ ἡ μείωσις τοῦ ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν κατὰ τριάκοντα ἢ ἑκατό.
• Ὀλέθριαι αἱ συνέπειαι ἀπὸ τὴν ὑλοποίησιν τοῦ σχεδίου, διότι μεγάλαι περιοχαὶ τῆς Χώρας θὰ μείνουν ἀποίμαντοι πρὸς μεγάλην χαρὰν τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων, αἱ ὁποῖαι ἁλωνίζουν εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Αἱ πληροφορίαι διὰ συρρίκνωσιν τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων ἐνισχύονται καὶ ἀπὸ δημοσιευθεῖσαν ὁλοσέλιδον πρότασιν εἰς τὴν ἐφημερίδα «δημοκρατία καὶ Ὀρθοδοξία» μὲ τὸ σκεπτικὸν ὅτι ὁ κρατικὸς προϋπολογισμὸς δὲν δύναται νὰ χρηματοδοτῆ Μητροπόλεις, αἱ ὁποῖαι δὲν ἔχουν ἕδραν τὴν πρωτεύουσαν τῶν Νομῶν. Προτείνεται ἡ κατάργησις τριάκοντα Μητροπόλεων μεταξὺ τῶν ὁποίων περιλαμβάνονται: Ἡ Ἱ. Μητρόπολις Γόρτυνος (ἀντιπαπική), Κονίτσης (ἀντιπαπική), Γλυφάδας (ἀντιοικουμενιστική), Περιστερίου (θεωρεῖ τὴν Οὐνίαν ἀγκάθι εἰς τοὺς διαλόγους μετὰ τῶν Παπικῶν), Νικαίας, Νέας Ἰωνίας. Συνολικῶς προτείνεται νὰ παραμείνουν ἑπτὰ αἱ Μητροπόλεις εἰς τὴν Ἀττικήν. Πάντα ταῦτα ἐνῶ δὲν γίνονται χειροτονίαι νέων κληρικῶν καὶ ἡ ἔλλειψίς των εἶναι ἔντονος εἰς χίλια ἑκατὸ χωρία τῆς Ἑλληνικῆς ὑπαίθρου
Ὅταν ἡ Ἑλλὰς εἰσῆλθεν εἰς τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸν Ταμεῖον, διὰ νὰ ἀντιμετωπίση τὰ οἰκονομικά της προβλήματα καὶ ὑπέγραψε τὰ «ἐπάρατα» διὰ τὴν συντριπτικὴν πλειοψηφίαν τοῦ λαοῦ «μνημόνια», κατετέθησαν προτάσεις, ὑπὸ προσωπικοτήτων, διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῆς κρίσεως. Ὁ πρώην ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν κ. Ἀλέξανδρος Παπαδόπουλος εἰς μακροσκελὲς ὑπόμνημά του διὰ τὴν «σωτηρίαν τῆς χώρας» εἶχε προτείνει μεταξὺ ἄλλων τὴν συρρίκνωσιν τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, κατὰ τὸ ἥμισυ.
Διότι ἕν τοιοῦτον μέτρον θὰ εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν μείωσιν τῶν κρατικῶν αὐτοκινήτων (ποὺ χρησιμοποιοῦνται) ὑπὸ Σεβ. Μητροπολιτῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλων, τὴν κατάργησιν κτιρίων - ἐπισκοπείων, τὴν κατάργησιν θέσεων διοικητικῶν καὶ ἄλλων ὑπαλλήλων κ.λπ. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν εἶχε δώσει τότε «ἰδιαιτέραν ἔμφασιν» εἰς τὰς προτάσεις τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Παπαδοπούλου, τὰς ὁποίας προωθεῖ διὰ προβολήν, εἰς τὸν τύπον, «μηχανισμὸς» τὸν ὁποῖον συνεκρότουν ἄνθρωποι τοῦ περιβάλλοντος τοῦ κ. Κων. Μητσοτάκη. Ἡ πρότασις μὲ τὴν πάροδον τῶν ἐτῶν ἐλησμονήθη. Ἴσως, διότι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἔχει ἀναλάβει τὴν διαχείρισιν τῆς ἀνθρωπιστικῆς κρίσεως. Φαίνεται ὅμως ὅτι τὸ θέμα ἀπασχολεῖ τὰ στελέχη τῶν κομμάτων, τὰ ὁποῖα συγκυβερνοῦν τὴν Χώραν, ἀλλὰ δὲν ἀποτολμοῦν νὰ θέσουν τὸ θέμα εὐθέως.
Παρασκηνιακῶς τὸ συζητοῦν καὶ δὲν ἀποκλείεται κατὰ τὴν Συνταγματικὴν ἀναθεώρησιν νὰ τὸ φέρουν εἰς τὸ προσκήνιον, μὲ τὸ ἐπιχείρημα, πὼς ὅταν ὁ Πρωθυπουργὸς θὰ εἰσηγηθῆ μείωσιν τοῦ ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν κατὰ τριάκοντα ἢ καὶ ἑκατό, διατὶ νὰ μὴ μειωθῆ καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐπισκόπων; Ὑπογραμμίζεται πὼς δὲν ἔχομεν μόνον ἐπισκόπους μὲ ὀργανικὰς Διοικητικὰς θέσεις, ἀλλὰ καὶ βοηθοὺς ἐπισκόπους ἢ ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι κατέχουν τιμητικοὺς θρόνους καὶ στεροῦνται ποιμνίου.
Εἰς περίπτωσιν κατὰ τὴν ὁποίαν ὑλοποιηθῆ ἕν τοιοῦτον σχέδιον ὁλόκληραι περιοχαὶ θὰ εἶναι ἀποίμαντοι. Ἕν τοιοῦτον σχέδιον θὰ βοηθήση τὴν ἅλωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος ὑπὸ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν. Ἤδη περισσότερα ἀπὸ χίλια ἑκατὸ χωρία δὲν ἔχουν κληρικόν, ἐνῶ πολλαὶ περιοχαὶ ἐξυπηρετοῦνται ἀπὸ συνταξιούχους κληρικούς. Ἐὰν καταργηθοῦν καὶ αἱ μισαὶ ἀπὸ τὰς ὑπαρχούσας Μητροπόλεις μεγάλαι περιοχαὶ θὰ εἶναι ἀποίμαντοι. Τοῦτο βεβαίως δὲν πολὺ ἐνδιαφέρει τὴν πολιτείαν, ἡ ὁποία σαρώνει μὲ τὴν βοήθειαν ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολιτῶν ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξον (μάθημα Θρησκευτικῶν, ἀναγνώρισις αἱρέσεων καὶ παραθρησκειῶν μὲ τὴν ὑποβολὴν τριακοσίων ὑπογραφῶν εἰς τὸ πρωτοδικεῖον, ἵδρυσις καὶ ἀνέγερσις τεμένους, τμῆμα ἱσλαμικῶν σπουδῶν εἰς τὸ Τμῆμα Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, μεταπατερικὴ Θεολογία κ.λπ.) εἰς αὐτὸν τὸν τόπον.
 

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η εμπειρική δύναμη της πίστεως



 Η εμπειρική δύναμη της πίστεως



Οι Άγιοι δείχνουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ορθόδοξη θεολογία έχουν αποτελέσματα
 
του π. Ι. Ρωμανίδη



Από όλα αυτά φαίνεται η μεγάλη αξία των Αγίων της Εκκλησίας, που είναι τα πραγματικά μέλη του Αναστημένου Σώματος του Χριστού και τα πραγματικά μέλη της Εκκλησίας. Οι Άγιοι δείχνουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ορθόδοξη θεολογία έχουν αποτελέσματα. Γι’ αυτό η εορτή των Αγίων Πάντων έχει πολύ μεγάλη σημασία και σπουδαιότητα. Όταν μια Εκκλησία οδηγή τον άνθρωπο στην αγιότητα, τότε διακρίνεται για την επιτυχία, διαφορετικά είναι αποτυχημένη. Θεολογία που δεν «παράγει» Αγίους, δεν είναι Ορθόδοξη.
«Το κριτήριο της Ορθοδοξίας είναι η επιτυχία. Ποια είναι η επιτυχία; Η επιτυχία είναι να περνάη κανείς από την κάθαρση, να πάη στον φωτισμό και εν καιρώ να φθάση στην θέωση ή σε αυτή την ζωή ή στην άλλη. Οπότε, σωστή θεολογία κρίνεται από την επιτυχία της θεολογίας και σωστή εφαρμογή της θεραπευτικής αυτής θεολογίας κρίνεται από το κατά πόσον ο Επίσκοπος, και ο κλήρος γενικά, επιτυγχάνουν στο έργο τους. Οπότε, θα έλεγε κανείς, ότι το βασικό κριτήριο της Ορθοδοξίας είναι η Κυριακή των Αγίων Πάντων».
Αυτό φαίνεται και στην εποχή των Μαρτύρων, αλλά και των Νεομαρτύρων. Όταν ένας μάρτυρας κατά τους αρχαίους διωγμούς και ένας Νεομάρτυρας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας άντεχε τα βασανιστήρια και δεν ηρνείτο τον Χριστό, αυτό ήταν δείγμα ότι η πίστη του ήταν ορθή και αυτό ήταν το μεγαλύτερο κήρυγμα.
«Εκείνα τα χρόνια δεν είχαν ηθικολογικά κηρύγματα μορφωμένων θεολόγων, οι οποίοι λένε ωραία πράγματα για να επηρεάσουν με την ωραιολογία τον κόσμο. Οι καλόγεροι την εποχή εκείνη δεν ενδιαφερόντουσαν για τέτοιου είδους κατήχηση και διδασκαλία. Εκείνο που τους ενδιέφερε ήταν τι είναι η δύναμη αυτής της πίστεως, τι είναι η εμπειρική μαρτυρία αυτής της πίστεως, που κάνει έναν άνθρωπο να πιστεύη. Γι’ αυτό, βλέπουμε εκείνα τα χρόνια, όλοι οι άνθρωποι, ήταν με τα κομβοσχοίνια».
Εμείς στηριζόμαστε στην εμπειρία των Αγίων, αφού αυτοί απέκτησαν την γνώση του Θεού.
«Ο Προφήτης και οι Απόστολοι και οι Άγιοι της Εκκλησίας είναι η αυθεντία η δική μας περί του Θεού. Εμείς έχουμε πίστη στον Θεό μέσω αυτών των ανθρώπων. Δεν μπορούμε να έχουμε άμεση εμπειρία περί του Θεού, εκτός αν έχουμε φθάσει στο στάδιο του φωτισμού και της ενώσεως ή Θεώσεως στην πνευματική μας ζωή».
Η μεγάλη αξία των Αγίων έγκειται και στην προσευχή τους για μας. Επειδή είναι Θεούμενοι, έχουν παρρησία στον Θεό και πρεσβεύουν για μας. Επικαλούμαστε τις πρεσβείες τους, επειδή γνωρίζουμε ότι είναι φίλοι του Θεού και έχουν μεγάλη παρρησία στον Θεό.
Αυτό το βλέπουμε στον Αβραάμ που συζητούσε με τον Θεό να μη καταστρέψη τα Σόδομα και τα Γόμορα, όπως και στον Μωυσή που μάλωνε με τον Θεό υπέρ του λαού.

Πηγή: Σεβ. Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη". Τόμος Α'

Αναίρεση ψευδών κατηγοριών

 


του Θεολογου Νικολαου Πανταζη





Στο άρθρο του αδελφού μας Νικολάου Πανταζή, περί καλοπροαίρετης αντιφωνίας του στον αγαπητό του διδάσκαλο Νικολαο Σωτηροπουλο, τέθηκε το παρακάτω σχόλιο το οποίο στάθηκε αφορμή για εκτενέστερη μαρτυρία και κατάθεση ψυχής.
Αν και τα έχουμε πει πολλές φορές, επειδή όμως κάποιοι αναμασούν τις ξεπερασμένες κατηγορίες και ανασκαλίζουν τα ήδη προ πολλού απαντημένα θέματα, παρουσιάζουμε στην άδολη αγάπη σας την ανόθευτη, Αγιοπατερική Αλήθεια.








Ανώνυμος 24/6/14 - 10:57 μ.μ.



"Αν το ερώτημα "διατί παραμένουμε στην οικουμενική τους αγκάλη" απευθύνεται στον κ. Σωτηρόπουλο, τότε κάνει λάθος ο ερωτών, διότι ο ερωτώμενος, αφωρισμένος ών, δεν παραμένει στην Εκκλησία, ούτε πολύ περισσότερο ευρίσκεται στην αγκάλη του κ. Βαρθολομαίου.
Είναι εκτός Εκκλησίας, εδώ και πολλά χρόνια, και επομένως το ερώτημα δεν έχει νόημα."



Απάντηση:



Ο ύποπτος ανώνυμος λανθάνει στον ορθολογιστικό συλλογισμό του και πολύ περισσότερο, και μάλιστα χειρότερο, στην ανύπαρκτη αίσθηση δικαιοσύνης εντός του! Κρίμα. Ντροπή.



Ο κ. Σωτηρόπουλος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΩΣ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ!



            • Όσοι διαθέτουν το παραμικρό, ελάχιστο βαθμό ανθρωπίνου και εκκλησιασικού δικαίου

            • όσοι δεν είναι προκατειλημένοι από φαυλοκρατική εμπάθεια

            • όσοι δεν είναι τυφλωμένοι από το διαβολικό το μίσος

            • όσοι έχουν ίχνος αξιοπρεπείας και προαπαιτούμενου σεβασμού στους Ιερούς Κανόνες αλλά και στον ίδιο τον εαυτό τους, θα ερευνήσουν αν μπορούν, θα διαβάσουν αμερόληπτα και θα εξετάσουν αντικειμενικά και ΘΑ ΙΔΟΥΝ πως ο ψευδο-κουρελο-αφορισμός αυτός είναι ευθύς εξ' αρχής άκυρος, ανυπόστατος και περιφρονητέος, πάραυτα αποσυρτέος.



Η άρση του επιβάλλεται και δεν πρέπει να αναβάλλεται, για λόγους διακινδυνεύσεως της ιδίας της σωτηρίας των αδίκως καταρασθέντων. Η άδικη κατάρα επιστρέφει όχι μόνο στις κεφαλές τους αλλά και επιβαρύνει ανεπανόρθωτα την ψυχή τους...



Άλλο πράγμα βέβαια, εάν ο παναδίκως και αντικανονικώς "αφορισθείς" επικυρώνει την άδικη αυτή πράξη με απόδοση και αναγνώριση εξουσίας αυτών των αιρετικών λυκοποιμένων επάνω του...



Η φράση σου λοιπόν "αφωρισμένος ών, δεν παραμένει στην Εκκλησία" είναι παράλογη και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Παραμένει στην αιρετική, Βαρθολομεϊκή Παραεκκλησία έως ότου ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΙ.



Η ενοχοποιητική και μολυσματική αγκάλη του Βαρθολομαίου είναι οικουμενική. 
Όποιος υπάγεται εκουσίως και δουλοπρεπώς στην ΜΟΙΧΗ ΚΑΙ ΠΟΡΝΙΚΗ "Μητέρα εκκλησία"

            # που τα έφτιαξε με άλλον Διαβολοπατέρα Πάπα,

            # που Μνημόνευσε δημοσίως τον Πάπα ως Ποιμενάρχη και έτσι

            # αυτομάτως αποδέχτηκε όλα τα "πιστεύω" του Αιρεσιάρχου

            # που υποτάχτηκε οικειοθελώς στο Πρωτείο του Πάπα,

            # που κατήργησε την Μοναδικότητα της Εκκλησίας και ακύρωσε την Αποκλειστικότητά της και έτσι

            # έθεσε τον πεπτωκοτα εαυτό της ΕΚΤΟΣ Σώματος του Χριστού, καθότι "ο κολλώμενος τη πόρνη εν σώμα εστίν" (Α' Κορ. 6, 16) και ο κολλώμενος τη Πόρνη τη μεγάλη του Βατικανού γίνεται ΕΝΑ σώμα με τον Πάπα,

            # που υπερήφανα κατεφρόνησε και βλασφήμως κατεπάτησε τους Αγίους Πατέρες αχρηστεύοντας τη διαχρονική διδασκαλία τους και βλασφημώντας το Άγιο Πνεύμα που τους εφώτισε, όσοι λοιπόν ανήκουν σ' αυτή τη σκοτεινή, ψυχρή, δολία και δεσποτοκρατική εκκλησία θέτουν τον πολύ μικρό, περιορισμένο και ξεπερασμένο εαυτό τους ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας.


Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014



ΙΔΟΥ Η ΠΛΕΡΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ 
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΘΕΟΦΟΒΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ 
ΤΟΥ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑ    

 ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ κκ ΚΟΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 1413/2014  ΤΟΥ ΣτΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΩΚΟ.




Δεν εκπλήσσομαι αλλά προβληματίζομαι για μία ακόμη φορά, διαβάζοντας τα όσα αναληθή, παραπλανητικά και προσχηματικά δήλωσε και ισχυρίστηκε ο Άγιος Αιτ/νίας κκ. Κοσμάς στην έγκριτη εφημερίδα σας στις 7-6-2014 στη στήλη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» αναφορικά με την ουσία, το περιεχόμενο και το διατακτικό της υπ’ αριθμ. 1413/2014 απόφασης του ΣτΕ που δικαίωσε πανηγυρικά κι αναμφισβήτητα τον π. Χριστόφορο Μουτάφη. Μία απόφαση η οποία ρητά αναγράφει στο διατακτικό της ότι «δέχεται την αίτηση κατά τα λοιπά. Ακυρώνει την 61/6-9-2013 πράξη του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας με την οποία ο αιτών παύθηκε από τα καθήκοντά του ως πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου, καθώς και την 63/10-9-2013 πράξη του ιδίου Μητροπολίτη, με την οποία αποσπάσθηκε και τοποθετήθηκε ως πρόεδρος του εν λόγω Εκκλησιαστικού Συμβουλίου ο Αναστάσιος Αυγέρης, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Αλεξίου Κλεισορρευμάτων. Απορρίπτει αντιστοίχως την ασκηθείσα παρέμβαση. Αναπέμπει την υπόθεση στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας για τις νόμιμες ενέργειες, σύμφωνα με το αιτιολογικό».  


Γι’ αυτό προβληματίζομαι και διερωτώμαι αν ο Άγιος Αιτ/νίας διάβασε και μελέτησε την παραπάνω απόφαση πριν δηλώσει τα όσα κατέγραψε η έγκριτη εφημερίδα στην παραπάνω στήλη. Δηλώσεις που, φοβάμαι, ότι, τον εκθέτουν στη συνείδηση όλων μας, αλλά και στη δική του αρχιερατική συνείδηση που πρέπει να τη χαρακτηρίζει το υψηλό αίσθημα ευθύνης, η αυστηρότητα, η συνέπεια και ιδιαίτερα η αγνότητα και η καθαρότητα των προθέσεών του, όταν αποφασίζει να τοποθετηθεί για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως ορθά επισημαίνει και η εφημερίδα σας «για τη στάση της Μητρόπολης να μη δίνει μια δημόσια απάντηση γύρω από το όλο ζήτημα που κρατά χρόνια κλπ.», και να μην εκτίθεται, τόσο ο ίδιος, όσο και η εκκλησία μας με όσα δήλωσε στην εφημερίδα σας καθότι τον εκθέτει: 1) το ίδιο το περιεχόμενο της υπ’ αριθμ. 1413/2014 απόφασης του ΣτΕ όπου πουθενά δεν αναγράφεται σε αυτήν ότι α) «αναμένουμε να αναιρεθούν από τη Μητρόπολη μετά από κάλεσμα του ΣτΕ οι σχετικές αποφάσεις .. κι ότι ο Μητροπολίτης κάνει λόγο για μια απλή διαδικαστική παράλειψη από πλευράς Μητρόπολης ... κι ότι «σε καμία περίπτωση  για δικαίωση του π. Χριστόφορου Μουτάφη». Που το γράφει αυτό η απόφαση;; που ήδη ευρίσκεται και στα χέρια σας. β) ότι το ΣτΕ «δεν επικύρωσε τη θέση του π. Χριστοφόρου, αλλά απλά ζήτησε επανάληψη της ακροαματικής διαδικασίας», κείμενο και διατύπωση που δεν υπάρχει σε κανένα σημείο της απόφασης του ΣτΕ αλλ’ ούτε προβλέπεται και διατυπώνεται κάτι τέτοιο στην απόφαση αυτή, γ) ότι δήθεν η ακροαματική διαδικασία και τα πορίσματα της Μητρόπολης δεν εστάλησαν δήθεν εγγράφως στο ΣτΕ, όταν από το υπ’ αριθμ. 888/23-10-2013 πολυσέλιδο έγγραφο της Ι. Μ. Αιτ/νίας αλλά και στο μεταγενέστερο που απέστειλε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου κ. Ρηγάτου που επέλεξε από την Πάτρα κι όχι από τις εκατοντάδες των Αιτ/νων δικηγόρων, μετά την εκδίκαση της υπόθεσης στις 19-12-2013, και μάλιστα με κούριερ λόγω του μεγάλου όγκου του υπομνήματός της και της πληθώρας των ογκωδέστατων σχετικών, άλλων επιπλέον, εγγράφων, από αυτά που είχε αποστείλει τον Οκτώβρη του 2013, διαψεύδουν τον παραπάνω Μητροπολίτη και τον ισχυρισμό του καθότι είχαν αποσταλεί από αυτήν όλα τα έγγραφα. Πως, λοιπόν, καταλήγει ο Άγιος Αιτ/νίας στο έωλο και ψευδές αυτό συμπέρασμα και στη σχετική ψευδή δήλωση του, και σε ποιο σημείο το αναγράφει η απόφαση του ΣτΕ ότι η δήθεν η παράλειψη αυτή της Μητρόπολης να αποστείλει τάχα τα αορίστως αναγραφόμενα έγγραφά της, δεν πρόκειται για δικαίωση του π. Χριστοφόρου;;    
2) Ο Άγιος Αιτ/νίας, ο αυτοαποκαλούμενος στο κείμενό σας «πατέρας και ποιμένας κι όχι τιμωρός» της βασανισμένης και ταλαιπωρημένης Μητρόπολής μας, -από τα έργα και τις ημέρες των γνωστών αγνώστων που δρουν τα τελευταία 15 έτη σε αυτήν, όπως επώνυμα καταγγέλθηκαν από επώνυμους Αιτ/νες και έχουν αποφανθεί και θα αποφανθούν τα Ελληνικά Δικαστήρια και οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές της πολιτείας μας, αλλά και με έγγραφη ειδική επισήμανση της Ιεράς Συνόδου προς τον παραπάνω Μητροπολίτη «να ενεργεί νομίμως και κανονικώς» [υπ’ αριθμ. 3277/14-2-2014 έγγραφο Ι. Συνόδου]- αφού δηλώνει στις 7-6-2014 ότι το ΣτΕ δεν δικαιώνει τον π. Χριστόφορο τότε γιατί εξέδωσε το υπ’ αριθμ. πρωτ. 462/16-5-2014 επίσημο έγγραφο του, το οποίο,μάλιστα, υπογράφει και ο ίδιος, βάσει του οποίου αποφαίνεται ότι αποδέχεται κι εκτελεί την υπ’ αριθμ. 1413/2014 απόφαση του ΣτΕ και ότι με το έγγραφο αυτό, μάλιστα, προβαίνει σε ακύρωση τόσο της υπ’ αριθμ. 61/6-9-2013 πράξης της Ι. Μ. Αιτ/νίας με την οποία είχε αφαιρέσει την Προεδρία του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της ενορίας της Αγίας Βαρβάρας από τον π. Χριστοφόρο και τον καθιστά και πάλι Πρόεδρο του παραπάνω Συμβουλίου, όσο και της υπ’ αριθμ. 63/6-9-2013 έτερης πράξης του με την οποία είχε αποσπάσει και τοποθετήσει ως Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του προαναφερόμενου ναού τον εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Αλεξίου Κλεισορρευμάτων π. Αναστάσιο Αυγέρη. Να σημειωθεί μάλιστα ότι με το ίδιο αυτό έγγραφο υπάρχει ρητή αναφορά προς τον π. Χριστοφόρο ότι «αποκαθίστασθε σήμερον εις τα αφαιρεθέντα καθήκοντα του Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου». Κατόπιν αυτού δεν θα κάνω άλλο σχόλιο για τον Άγιο Αιτ/νίας. Τον αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας και του χριστιανικού πληρώματος, όχι μόνο της Αιτ/κής εκκλησίας αλλά και ολόκληρης της εκκλησίας της Ελλάδος και των Μητροπολιτών αυτής για να προσευχηθούμε να δώσει ο Κύριος έλεος και συγχώρεση και ταυτόχρονα ανάνηψη.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου