Αποτειχισι: Πως ειναι δυνατον, οι αγραμματοι καθηγητες της θεολογικης σχολης, να ενεκριναν την Οικουμενιστικη διατριβη του κ. Βασ. Τσιγκου;
===========================
Σὲ
Ἡμερίδα γιὰ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ.
Δημητριάδος στὸ Βόλο, ὁ καθηγητὴς θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
κ. Τσίγκος Βασίλειος ὑπὸ τὰ μειδιάματα τοῦ κ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου
Γεωργακόπουλου, ἐκφώνησε ὁμιλία, διὰ τῆς ὁποίας διέστρεψε φρικτὰ τὴν διδασκαλία
τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, προσαρμόζοντάς την στὶς προδιαγραφὲς τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ καὶ παρουσιάζοντας τὸν Ἅγιο νὰ ὑποστηρίζει ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες
θέσεις, ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ συναντοῦμε στὰ συγγράμματά του.
Απάντηση π. Ευθ. Τρικαμηνά
προς τον καθηγητή
Πανεπιστημίου Βασ. Τσίγκο
Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι
αὐτὸ τὸ ἔκανε συνειδητά, ἀφοῦ εἶναι γνώστης καὶ ἐπὶ χρόνια μελετητὴς τοῦ ἔργου
τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καί, ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ π. Εὐθύμιος στὸ κείμενο ποὺ
δημοσιεύουμε, «ὅταν συνέγραψα τό
βιβλίο μέ τίτλο “Ἡ
Ἀντιμετώπισις τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατά τόν ὅσιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη
–Ἡ διακοπή τῆς μνημονεύσεως”, τὸ ἀπέστειλα πρός ἐνημέρωσι καί καλοπροαίρετη κριτικὴ» καὶ στὸν
καθηγητή κ. Βασ. Τσίγκο, ποὺ ἔχει
ἀσχοληθῆ εἰδικά μέ τόν ὅσιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, πλήν ὅμως, τά συμπεράσματα τά
ὁποῖα ἐξήγαγε εἰς τήν διδακτορική διατριβή του ἦταν τελείως ἀντίθετα ἀπό αὐτά
πού ἐπαρουσίαζα στό βιβλίο μου... Τά στοιχεῖα πού ἐπαρουσίαζα τήν κατεδείκνυαν
ψευδῆ κατά πάντα, ἀντιπατερική καί κυρίως ἄκρως βοηθητική εἰς τήν σημερινή
ἐπέκτασι καί ἑδραίωσι τῆς αἱρέσεως».
(Ἡ ὁμιλία στὴν ἱστοσελίδα http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7623)
Ὁ κ. Τσίγκος
ἔσφαλε φρικτῶς, καὶ μὲ τὴν ὁμιλία στὸ Βόλο ἀπέδειξε ὅτι συνεχίζει
ἀδιόρθωτα νὰ ἐπιμένει στὸ σφάλμα του, χωρὶς νὰ δικαιολογήσει ἢ νὰ ἀντικρούσει
τὰ καταγγελθέντα λάθη του καὶ χωρὶς νὰ ἐξηγήσει, γιατί ἀπέκρυψε ἢ διέστρεψε τόσα
καὶ τόσα κείμενα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, τὰ ὁποῖα ἐπεσήμανε καὶ παρουσιάζει
ὁ π. Εὐθύμιος στὸ βιβλίο του καὶ κάποια ἀπ’ αὐτὰ καὶ σ’ αὐτὴ τὴν δημοσίευση.
Καὶ κάνοντας περισσότερο συγκεκριμένο τὸ λόγο
του ὁ π. Εὐθύμιος, ἐπισημαίνει τὰ «βασικὰ καὶ
οὐσιώδη θέματα» στὰ ὁποῖα κατά τήν γνώμη του, ὑπάρχει «οὐσιώδης καί ἐκ διαμέτρου» ἀντίθετη θεώρηση «μεταξύ τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου καί τοῦ
καθηγητοῦ κ. Β. Τσίγκου», ὅπως π.χ. στὰ θέματα «τῆς ἀποτειχίσεως, τῆς διακοπῆς τῆς μνημονεύσεως, τοῦ σχίσματος, τῆς αἱρέσεως,
τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία θεωρεῖ (ὁ κ. Τσίγκος) Ἐπισκοποκεντρικὴ καὶ ὄχι Χριστοκεντρικὴ καί ὡς ἐκ τούτου ἡ ἀπόσχισις ἀπό
τόν Ἐπίσκοπο σημαίνει, γιά τόν κ. καθηγητή, ἔξοδο ἀπό τήν Ἐκκλησία, δημιουργία
σχίσματος κλπ.»!!!
Ὅλα αὐτὰ φανερώνουν (σημειώνει ὁ π. Εὐθύμιος) ὅτι
ὁ κ. Τσίγκος συνέβαλε καί συμβάλλει «στήν
προώθησι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», καὶ τοῦ καταλογίζει «μία προσπάθεια συνοδοιπορίας μέ τήν αἵρεσι τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ καί ἀθωώσεως τῶν ἀρχηγῶν της».
Ὁ κ. Τσίγκος ὅμως δὲν θέλησε «νά ἀπαντήση καί νά παρουσιάση τά ἀνάλογα ἀποδεικτικά
στοιχεῖα, πού μέ συστηματικό τρόπο εἶχε συγκεντρώσει καί ἐπεξεργασθεῖ ὑπό τήν
ἐποπτεία τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καί τίς ὑποδείξεις ὁμάδος καθηγητῶν
(συνεχίζει ὁ π. Εὐθύμιος), ὥστε νά μήν ἐπιτρέψη
νά ἀλλοιώνεται ἡ διδασκαλία ἑνός μεγάλου Πατρός, καί ἐμένα νά βοηθήση νά
διορθώσω τίς τυχόν λανθασμένες θέσεις μου».
Ἀλήθεια, τονίζει ὁ π. Εὐθύμιος, δὲν κατάλαβε ὁ
κ. Τσίγκος, ὅτι μὲ ὅσα εἶπε «κατηγορεῖ εὐθέως
τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη», παρουσιάζοντάς τον «ὡς ἀδιάκριτο καί ἐπαναστάτη», ποὺ ἐπαναστατεῖ συνεχῶς
«γιά πράγματα ἀσήμαντα, ἥσσονος σημασίας καί
ἀνάξια λόγου» καὶ ἀκόμα περισσότερο ἔμμεσα
τὸν ὑβρίζει, δίνοντας τὴν αἴσθηση ὅτι πρόκειται περὶ κάποιου Ἁγίου καινοτόμου
καὶ αἱρετίζοντος, ἀφοῦ ἀποφαίνεται ὅτι ὁ Ἅγιος «ἀνάγει σέ θέματα πίστεως καί αἱρέσεως πράγματα ἁπλά καί ἰάσιμα»;
Δὲν καταλαβαίνει, ἀκόμα, ὁ κ. Τσίγκος ὅτι
στραγγαλίζει τὴν ἀλήθεια, παρουσιάζοντας τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο νὰ διδάσκει ὑπακοὴ
στοὺς αἱρετικοὺς ποιμένες, ἐνῶ ὁ ἱερὸς πατὴρ διδάσκει τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα; «Πείθεσθε
τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρὸς ᾖ, καὶ μὴ
πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτὸν καὶ
παραίτησαι, μὴ μόνον ἂν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών»!
Καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσει τὸν καλέσαντα
αὐτὸν μητροπολίτη Δημητριάδος, στὴν προσπάθειά του νὰ φιμώσει τὶς φωνὲς
διαμαρτυρίας μελῶν τῆς Μητροπόλεώς του, οἱ ὁποῖοι εἴτε διαμαρτύρονται, εἴτε
ἔχουν ἀποτειχισθεῖ γιὰ τὴν αἱρετίζουσα οἰκουμενιστικὴ του δράση.
Καὶ ἐρωτᾶ ἔμμεσα τὸν κ. Τσίγκο ὁ π. Εὐθύμιος:
«Ἐφ’ ὅσον λοιπόν, σύμφωνα μέ
τίς θεωρίες σας, ἡ ἀποτείχισις ὡς πρᾶξι μαρτυρεῖ ἔλλειψι ταπεινώσεως, ἡ
παραμονή εἰς τούς αἱρετικούς ποιμένες καί Ἐπισκόπους θά μαρτυρεῖ (σαφῶς) ἔλλειψι
ἐγωϊσμοῦ καί συνεπῶς πλούσια ἀρετή ταπεινώσεως. Δηλαδή τό νά φύγη κάποιος
μακρυά ἀπό τόν λύκο καί τό φαρμακερό φίδι (ἔτσι ἐχαρακτήριζαν οἱ Πατέρες τούς
αἱρετικούς) σημαίνει γιά ἐσᾶς κ. Καθηγητά, ἔλλειψι ταπεινώσεως, καί τό νά
παραμείνη εἰς τό στόμα τοῦ λύκου σημαίνει ταπείνωσι καί παραμονή στήν Ἐκκλησία.
Θεωρῶ κ. Καθηγητά ὅτι, ἄν δέν χάσαμε τίς ἔννοιες τῶν λέξεων, ἀσφαλῶς
κινδυνεύουμε διά τῆς ἐπιστήμης νά χάσωμε τά λογικά μας. Πάντως ἐδῶ φαίνεται
καθαρά ὁ σκοπός τῆς εἰσηγήσεώς σας εἰς τό ἱερατεῖο τοῦ Βόλου καί τό τί ἤθελε
ἀπό ἐσᾶς ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ὅταν σᾶς προσκάλεσε γιά νά ὁμιλήσετε στούς
ἱερεῖς του».
"Πατερικὴ Παράδοση"
Ἀκολουθεῖ ἡ Ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθύμιου
Τρικαμηνᾶ:
Απαντησι προς
τον κ. Βασιλειο Τσιγκο
ἀναπληρωτή καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
σχετικά μέ τήν
εἰσήγησί του στήν ἱερατική σύναξι τοῦ Βόλου
στίς 15 Ἀπριλίου 2013
«Κοινωνία τῶν πιστῶν μέ
τήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπο ἢ διακοπή της χάριν τῆς ἀλήθειας;
Τό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου
ἔναντι τῶν προκλήσεων τῶν καιρῶν μας».
Β΄Τελευταιο
Tώρα κ.
Καθηγητά, ἄν ὅλοι αὐτοί ἐπλανήθησαν καί ἀναγνώρισαν ὡς ὁμολογητή τόν ὅσιο, ἐξ’
αἰτίας τῆς ἀποτειχίσεώς του λόγῳ τῆς μοιχειανικῆς αἱρέσεως, ὄντως τότε,
χρειαζόμεθα τούς ἐρευνητάς καί ἐπιστήμονας θεολόγους πρός ἀποκατάστασι τῆς
ἀληθείας καί πλάνης, οἱ ὁποῖοι θά ἀποφανθοῦν διά τήν μεγιστοποίησι τοῦ θέματος
καί, βεβαίως, θά τό ἑστιάσουν εἰς τήν μοιχεία τοῦ αὐτοκράτορος. Πάντως πιστεύω
ὅτι οἱ ἰδέες σας, ἄν καί ἀνορθόδοξες, θά ἄρεσαν στόν προσκαλέσαντα Ἐπίσκοπο
Ἰγνάτιο, διότι αὐτόν οὐδόλως τόν ἐνδιέφερε τί ἔπραξε ὁ ὅσιος, ἀλλά τί πρέπει νά
κάνη διά νά διατηρῆ σέ πειθαρχία καί σέ πλήρη νάρκωσι τό ἱερατεῖο καί τό
ποίμνιό του.
Στήν συνέχεια εἰσηγεῖσθε τά
ἑξῆς: «Ἀπό τήν πλευρά του ὁ ἱερός Πατήρ, στίς ἐπιστολές αὐτῆς τῆς περιόδου
ἐπιχειρηματολογεῖ διά πολλῶν παραδειγμάτων γιὰ τό χρέος, τό καθῆκον πού
αἰσθάνεται ὅτι ἔχει νά διορθώνει, ὅταν χρειάζεται, ἀκόμη καί τούς
ἀνωτέρους του». Ἐδῶ πρέπει κ. Καθηγητά, νά τονίσωμε ὅτι ὁ ὅσιος ὁμιλοῦσε καί
ἐδίδασκε στίς ἐπιστολές μόνο ὅταν τοῦ ὑποβάλλοντο ἐρωτήσεις, ἀπέφευγε δέ
συστηματικά νά κάνη τόν δάσκαλο καί μάλιστα στούς ἀνωτέρους του· ἐξαίρεσι
ἀποτελοῦσαν, τά θέματα τῆς πίστεως γιά τά ὁποῖα ἐδίδασκε ὅτι ἦτο ὑποχρεωμένος
νά ὁμιλῆ, ὥστε νά μήν ἐπικυρώνη διά τῆς σιωπῆς τήν αἵρεσι. Ὁμιλοῦσε βεβαίως καί
ὅταν ἐκατηγορεῖτο, γιά σοβαρά θέματα ὅπως τήν δημιουργία σχίσματος, τήν
καθαίρεσι καί τόν ἀναθεματισμό των κλπ. (Φατ. 25, 68, 9-39, 114, 76-43, 125, 26-48,
134, 135 κλπ).