Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013



BAINOME ΠPOΣ KATAPΓHΣH 


TOY OPΘOΔOΞOY BAΠTIΣMATOΣ;


του κ.ηστου  Λιβανου


   



 «Ἀνατέτραπται μὲν τὰ τῆς εὐσεβείας δόγματα, συγκέχυνται δὲ Ἐκκλησίας θεσμοίἨμαύρωται κανόνων ἀκρίβεια, ἐξουσία τοῦ ἁμαρτάνειν πολλή»,  

ἔγραφε τὸν 4ο μ.X. αἰῶνα M. Bασίλειος σὲ ἐπιστολή του «Πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους Ἐπισκόπους» διεκτραγῳδώντας τὴν οἰκτρὰ τότε, λόγῳ τοῦ Ἀρειανισμοῦ, κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας.1 Ἆράγε τί θὰ ἔλεγεν μέγας φωστὴρ τῆς Kαισαρείας, ἐὰν ζοῦσε σήμερα καὶ ἔβλεπε τὰ ὅσα συμβαίνουν στὴν Ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς παναιρέσεως τοῦ Oἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἐξ ἴσου αἱρετικῆς ἐκκοσμικεύσεως κλήρου καὶ λαοῦ



T θὰ ἔλεγε, ἐὰν ἔβλεπε «ὀρθοδόξους» ἐπισκόπους νὰ ἀποδέχωνται τὶς προτεσταντικὲς θεωρίες τῶν Kλάδων καὶ τῆς Bαπτισματικῆς Θεολογίας, τὴν Mεταπατερικὴ λεγομένη Θεολογία, τὴν δολίως κεκαλυμμένη ψευδοένωση μὲ τοὺς Mονοφυσῖτες, τοὺς μικτοὺς γάμους, τὴ χρήση νεοελληνικῶν μεταφράσεων στὴν θ. Λατρεία, τὸν γυναικεῖο γυμνισμὸ μέσα στοὺς ναούς, τὰ σωρηδὸν ἐκδιδόμενα ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς διαζύγια, καὶ γενικῶς τὴν γενικευμένη ἀποστασία τῶν ἐσχάτων τούτων καιρῶν;

   


 Mέσα στὴ φοβερὴ αὐτὴ πνευματικὴ λαίλαπα τῶν καιρῶν μας ἕνας ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς ἐκκλησιαστικοὺς θεσμούς, ποὺ ἀνατρέπονται, εἶναι καὶ τὸ ἱερὸ Mυστήριο τοῦ Bαπτίσματος, δὲ ἐγκληματικὴ πνευματικῶς ἀδιαφορία, ἀφωνία καὶ ἀπραξία τῶν ὑπευθύνων εἶναι πολὺ πιὸ ἐξοργιστικὴ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀνατροπὴ καὶ σταδιακὴ κατάργηση αὐτοῦ τούτου τοῦ ἱεροῦ Mυστηρίου.




ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΟΥΝΙΤΙΚΗ ΤΗΝ 

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ






 O ενας, ο διαβοητος κρυπτοΟΥΝΙΤΗΣ και πασιγνωστος Οικουμενιστης, που μας ειπε στην ημεριδα της Θεσσαλονικης, οτι πρεπει να υπερβουμε τους Πατερες και αποδοκιμασθηκε αγριως, ...εφυγε και ξεβρωμισε λιγο η Θεολογικη σχολη.


Tωρα, ελευθερος και ...κοτσονατος, θα φανη χρησιμοτερος στο αρμα του Πανθρησκειασμου.


Ο Αρχιαιρεσιαρχης Βαρθολομαιος, καπου θα τον ....στριμωξη για να προσφερη, στο προδοτικο εργο του.


Ολοι οι εξωμοτες, αξιοποιουνται αναλογα. 



Ο ετερος, ο παμπτωχος μαλιστας και ...γελαδερος μεγαλοαστερας Μαρτζελλος τουνομα, που υπεγραψε με τους Ουνιτες του Φαναριου, οτι εχουμε το ιδιο βαπτισμα με τους Προτεσταντες, στελνει και προμηθευει το Φαναρι και με νεοεκολαπτομενους αποφοιτους Οικουμενιστες, οπως τελευταια καποιον απο την Καστορια.


Ο αλλος, ονομα και πραμα, Μαγγας και Μαγγιορος, μαλουρας σκετος και πραγματικος, απο τα νεωτερα ....μπουμπουκια που φιλοδοξησαν δοξες και τιμες που θα λαβη απο τον Αρχιαιρεσιαρχη της Ανατολης.


Περιμενουμε να φυγουν και αλλοι, για να απαλλαγουμε απο τους μαγαρισμενους, αν και εχουν αυξηθη επικινδυνα. 



Πριν απο λιγες μερες, συμπροσευχηθηκαν με τους Αιρετικους Φραγκολατινους, στον ναο τους στην οδο Φραγκων, σε πεισμα των Αγιων και Ιερων Κανονων, που απαγορευουν με αφορισμο τους συμπροσευχομενους με τους Αιρετικους.


Αυτοι, απομιμουμενοι τον Αρχιτρομοκρατη και Αρχιαιρεσιαρχη Αρχηγο τους, τον Μαχαραγια του Βοσπορου, τους παραβλεπουν, τους παραβαινουν και τους ευτελιζουν, οπως και εκεινος, προκλητικα και ...νταηλιδικα!!!











ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ... 

  

================

 

Ο Αιρετικος ΟΥΝΙΤΗΣ Σαλαχας, ευχαριστει τους Αιρετικους ΟΥΝΙΤΕΣ, τεως ορθοδοξον "πατριαρχην" Βαρθολομαιον και τους καθηγητες της ΟΥΝΙΤΙΚΗΣ θεολογικης σχολης Θεσσαλονικης.

 

 

Βασικά σημεία από την ενθρονιστήρια ομιλία του Αποστολικού Εξάρχου των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος, Αιρετικων ΟΥΝΙΤΩΝ, Αιρετικου Δημητριου Σαλάχα.


(24 Μαΐου 2008)




Ο Αιρετικος ΟΥΝΙΤΗΣ ΣΑΛΑΧΑΣ, με τον πατερουλη του, Αρχιαιρεσιαρχη παπα Βενεδικτο της Ρωμης.





Ο Αιρετικος ΟΥΝΙΤΗΣ ΣΑΛΑΧΑΣ, με τον αρχηγο των Παμπαλαιων Αιρετικων, Φραγκολατινων της Αθηνας.





- Υπήρξα πανεπιστημιακός διδάσκαλος πολλών Ορθοδόξων σπουδαστών, κληρικών και λαϊκών, στη Ρώμη και στο Παρίσι, και όλοι γνωρίζουν καλά τις σκέψεις και τα φρονήματα μου έναντι της Ορθοδοξίας. 



Με αυτές τις ειλικρινείς προθέσεις θα συνεχίσω τη νέα μου διακονία ως επίσκοπος στην Ελλάδα.


 
- Προς επισφράγιση αυτού, κατά τη συνάντηση μου την περασμένη Δευτέρα εδώ στην Αθήνα με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, μου πρόσφερε αυτό το άγιο ποτήριο, σύμβολο της πλήρους ενότητας την οποία επιζητούμε με την διακαή προσευχή μας και τον διάλογο αγάπης και αλήθειας. 




Αυτό το άγιον ποτήριον θα χρησιμοποιήσω σήμερα και αύριο κατά την πρώτη μου αρχιερατική θεία λειτουργία, εγκαινιάζοντας τη νέα μου διακονία στην Εκκλησία υπέρ της των πάντων ενώσεως.



 
- Μη με θεωρείτε «ουνίτη», αλλά ενωτικό ιεράρχη.
 




- Τιμή και συγκίνηση για μένα η παρουσία του εκπροσώπου του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθηγητού Νικολάου Μαγγιώρου. 



Σας παρακαλώ, κύριε καθηγητά, να διαβιβάσετε προς τον πρόεδρο του Τμήματος καθηγητή κ. Πέτρον Βασιλειάδη και ελλογιμοτάτους κυρίους καθηγητάς τις ευχαριστίες μου.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013



ΟΧΙ ΑΛΛΗ 

ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ


Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ
πρὸς τὸν Μητροπολίτην Ναυπάκτου Ἱερόθεον Βλάχον





Ἕνας ἀνέλεγκτος Δεσπότης, μερικοὶ εὐσεβεῖς διωκόμενοι Μοναχοί, γιὰ νὰ ἀκριβολογοῦμε ἕνας ἀφέντης καὶ οἱ δοῦλοι του καὶ πλῆθος ἀγανακτησμένων εὐσεβῶν Χριστιανῶν ἀπὸ τὴ συμπεριφορὰ τοῦ Μητροπολίτου (Δεσπότη καὶ ἀφέντη) συνθέτουν μιὰ ζοφερὴ εἰκόνα ποὺ ἁπλώνει βαριὰ τὴ σκιά της στὴν ὄμορφη πόλη μας τὴν Ναύπακτο. Τὴ δική μας πόλη, τὴν πόλη τῶν πατεράδων μας καὶ τῶν παππούδων μας καὶ ὄχι τοῦ ξενόφερτου, γιὰ κακή μας τύχη, Ἱεροθέου Βλάχου καὶ τῶν φίλων του ποὺ μᾶς ἔφερε ἀπὸ ἄλλους τόπους. Ποτὲ δὲν ἀγάπησε τὴν πόλη μας. Δεκαπέντε χρόνια τώρα γκρεμίζει ὅ,τι ὡραῖο ὑπῆρχε στὴ Ναύπακτο. Περιφρονεῖ τὸ λαό της καὶ φέρεται σὰν μονάρχης καὶ δικτάτωρ, συκοφαντώντας καὶ ὑβρίζοντας τοὺς πιστοὺς ποὺ δὲν τοῦ ἀρέσουν, διότι ἔχουν τὸ θάρρος νὰ μὴ δέχωνται «ἀναντίλεκτα» ὅ,τι λέγει καὶ διατάζει. Ἔχουν τὸ θάρρος ποὺ μόνο ἡ ἀγάπη στὴ δικαιοσύνη καὶ στὴν ἀλήθεια δίνει στοὺς ἀνθρώπους τὴ δύναμη νὰ ἀγωνίζωνται κόντρα στὰ προσωπικά τους συμφέροντα. Τοὺς δίνει τὸ κουράγιο νὰ μένουν ἀσυμβίβαστοι καὶ νὰ μὴ ταυτίζωνται μὲ τὴν ἐξουσία, ἀποβλέποντες σὲ ποικίλα συμφέροντα.





Καὶ τώρα ἔρχομαι, Δεσπότη μου, στὰ γεγονότα τῆς 30ῆς Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ποὺ θὰ μιλούσατε στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς γιὰ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες. Ἀλήθεια τοὺς ἀναπτύξατε τὰ βασανιστήρια ποὺ ὑπέστη ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἐξ αἰτίας κάποιων διεστραμμένων κακοποιῶν Ἀρχιερέων, κατόπιν ἀπανθρώπων καὶ ἐξοντωτικῶν ἀποφάσεων κάποιων «ἱερῶν Συνόδων»;  Τοὺς θυμίσατε τὰ λόγια τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Οὐδένα γὰρ λοιπὸν δέδοικα (φοβήθηκα) ὡς τοὺς Ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων»;




Καὶ ἐγὼ σήμερα ποὺ σᾶς γράφω αὐτὴ τὴν ἐπιστολή, τὰ ἴδια λόγια ἐπαναλαμβάνω μὲ πολὺ πόνο ψυχῆς. Ἔχω βλέπετε ζήσει πενήντα πέντε χρόνια μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ εἶδα καὶ ἔζησα πολλά. Θέλετε νὰ σᾶς σεβώμεθα. Πῶς νὰ σᾶς σεβαστοῦμε, ἐσεῖς μᾶς σεβαστήκατε; Χρόνια καὶ χρόνια μᾶς συκοφαντεῖτε καὶ μᾶς βρίζετε μὲ τὰ χειρότερα λόγια. Τί δὲν ἔχετε γράψει ἐναντίον μας. Ὅτι ἔχουμε «βορβορώδη ψυχὴ καὶ ἰδιαίτερη ψυχοπαθολογικὴ προσωπικότητα». Γράψατε γιὰ μᾶς ὅτι «οἱ ἄνθρωποι ποὺ συνδέονται μὲ τὴν Μονὴν ἔχουν ἀρρωστήσει ἐκκλησιολογικὰ καὶ πνευματικά». Τώρα μᾶς ἀποκαλεῖτε «χούλιγκανς» καὶ «ταλιμπάν». Καὶ ὅπως κάνουν ὅλοι οἱ δειλοί, προσπαθεῖτε νὰ ρίξετε τὰ βάρη στοὺς πνευματικούς μας Πατέρες. Μὴ προσπαθῆτε νὰ ἐξαπατήσετε τὸν πιστὸ λαό. Ὅ,τι συμβαίνει στὴ Ναύπακτο ὀφείλεται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὴ δική σας ὑπεροπτικὴ καὶ δικτατορικὴ συμπεριφορά. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο διώκετε τὸ Μοναστήρι καὶ συκοφαντεῖτε τοὺς πιστοὺς μᾶς θυμίζει ἐκείνους τοὺς Ἱεράρχες, τοὺς διῶκτες τῶν ἁγίων Πατέρων μας. Ἱεράρχες ἦταν καὶ ἐκεῖνοι. Μήπως τοὺς ὀφείλουμε σεβασμό;




Οἱ πνευματικοί μας Πατέρες τοῦ Μοναστηριοῦ μας ποὺ μᾶς μεγάλωσαν μὲ βαθειὲς χριστιανικὲς ἀρχὲς ἔκαμαν ἕνα σφάλμα. Δὲν μᾶς προετοίμασαν καὶ δὲν μᾶς εἶπαν ποτὲ ὅτι καὶ σήμερα ὑπάρχουν μέσα στὴν Ἐκκλησία μας Ἱεράρχες διῶκτες Μοναστηριῶν καὶ πιστῶν.
Ὡς πρὸς τὰ γεγονότα τῆς ἡμέρας τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν, τὸ πλῆθος τῶν ἀγανακτησμένων πιστῶν δὲν ἀποδοκίμαζε τοὺς καλεσμένους σας, ὅπως ψευδῶς ἀνακοινώσατε, ἀλλὰ μόνον ἐσᾶς προσωπικῶς.
Καὶ τώρα λίγα λόγια γιὰ νὰ καταλάβῃ ὁ λαὸς ποῦ φθάνουν τὰ ὅρια τῆς ὑποκρισίας:




1)     Ἀποκαλεῖτε «ἀμονάχους μοναχοὺς» τοὺς Μοναχοὺς τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Ἐκεῖνοι ἔδωσαν τὴ ζωή τους στὸ Μοναστήρι μας. Ἐσεῖς σὲ ποιὸ Μοναστήρι Μονάσατε; Σὲ ποιὸν Ἡγούμενο ὑποταχθήκατε, ὥστε νὰ ξέρετε ἐκ πείρας τί θὰ πῇ Μοναχισμός; Ἀφῆστε λοιπὸν τέτοιους χαρακτηρισμούς. Μὴ πιάνετε ἀναμμένα κάρβουνα. Θὰ καῆτε.




2)     Σὲ μία συνέντευξή σας στὴν ἐφημερίδα «ΑΥΓΗ» (4-11-2012) εἴπατε, σὰν νὰ ἀπευθύνεστε σὲ ἀνθρώπους χωρὶς μνήμη, ὅτι «ὑπῆρξαν Ἱεράρχες οἱ ὁποῖοι συνεργάστηκαν μὲ τὴ χούντα. Τέτοια φαινόμενα  δὲν πρέπει νὰ ἐπαναληφθοῦν σήμερα ἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες».
Ὅμως, Δεσπότη μου, ἐσεῖς συνεργασθήκατε στενὰ μὲ τὴ χούντα. Κληρικὸ σᾶς χειροτόνησε καὶ σᾶς ἀνέδειξε ἐκεῖνος ὁ καλοκάγαθος μακαριστὸς Μητροπολίτης Ἐδέσσης κυρὸς Καλλίνικος, ὁ ὁποῖος ἐξελέγη ἀπὸ τὴν ὀλιγομελῆ ἀριστίνδην Σύνοδον τῆς δικτατορίας. Μητροπολίτην δὲ Ναυπάκτου, πάλι γιὰ κακή μας τύχη, σᾶς ἔκαμε ὁ χουντικὸς Ἀρχιεπίσκοπος κυρὸς Σεραφεὶμ μὲ ψήφους ἀρκετῶν συνεργασθέντων μὲ τὴ χούντα Ἀρχιερέων. Τώρα κατηγορεῖτε, ὅπως συνηθίζετε, ὅλους τοὺς ἄλλους. Ἐλᾶτε ὅμως ποὺ οἱ ἄνθρωποι θυμοῦνται καὶ  γελᾶνε μὲ αὐτὰ ποὺ λέτε!




3)     Βοηθηθήκατε πολὺ ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ ὀργάνωση τῆς «ΖΩΗΣ» ὡς μαθητὴς στὸ μαθητικὸ οἰκοτροφεῖο τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου. Ἀργότερα σᾶς χειροτόνησε ὁ φίλος καὶ συνεργάτης τῆς «ΖΩΗΣ» Μητροπολίτης Ἐδέσσης κυρὸς Καλλίνικος. Καὶ ἐσεῖς ἀποδίδοντας τὴν εὐεργεσία, ὅπως ὅλοι οἱ ἀχάριστοι, τὰ βάζετε κατὰ τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων.
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, πῶς τολμᾶτε νὰ βρίζετε καὶ νὰ ἀποκαλῆτε «χούλιγκανς» καὶ «ταλιμπὰν» τοὺς εὐσεβεῖς Χριστιανοὺς τῆς Ναυπάκτου, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ σᾶς ἀνεχθοῦν ἄλλο καὶ σᾶς ἀποδοκιμάζουν ὅπου σταθεῖτε;



Ἂν χρησιμοποιήσουμε τὸ δικό σας σκεπτικό, μποροῦμε καὶ ἡμεῖς νὰ σᾶς ρωτήσουμε: Ἀλήθεια σὲ ποιὸ Θεὸ πιστεύετε; Πάντως ὄχι στὸ Θεὸ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς δικαιοσύνης. Ὁ Χρυσοῦς Κανὼν τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι: «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λκ. ς΄ 31). Ἐπίσης, ὁ Χριστὸς ἔδωσε καὶ τὴν συγκεκριμένη κορυφαία καινούργια ἐντολὴ τῆς ἀγάπης: «Ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. ιγ΄ 34).
Αὐτὴ ἡ θεία Διδασκαλία εἶναι ἄγνωστη σὲ σᾶς. Τὴν διαβάσατε, ἀλλὰ τὴν προσπεράσατε καὶ ἀντὶ ἀγάπης, ἐκπέμπετε μῖσος, ὕβρεις καὶ κακία. Θυμηθήκατε νὰ γράψετε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δίκαιος. Ἂν αὐτὸ ὄντως τὸ πιστεύετε, τρέμετε τὴν δικαία τιμωρία του. Ἔχετε βασανίσει καὶ σκανδαλίσει πολλὲς ψυχές. Ἡ θεία δίκη σᾶς ἀναμένει.




Δεσπότη μου, τί θέλετε καὶ βγάζετε Δελτία Τύπου καὶ ἐκτίθεσθε πιὸ πολὺ καὶ μᾶς δικαιώνετε ἀπολύτως; Ἐκθέτουμε ἡμεῖς τὴν Ἐκκλησία; Ἡμεῖς φέραμε τὸν Μεσαίωνα ἐπειδὴ διαμαρτυρόμεθα; Ἐπειδὴ δὲν ὑποκύπτουμε «ἀναντίλεκτα» στὶς δεσποτοκρατικὲς ἐντολές σας ;
Τὸν Μεσαίωνα, Δεσπότη μου, τὸν φέρατε ἐσεῖς καὶ μόνον ἐσεῖς. Τὰ κείμενά σας καὶ οἱ ἐνέργειές σας μόνο μεσαιωνικὴ νοοτροπία ἀποπνέουν. Πᾶρτε το ἀπόφαση καὶ μὴ προσπαθῆτε νὰ δικαιολογηθῆτε. Ἂν φταίῃ κάποιος γιὰ ὅσα γίνονται στὴ Ναύπακτο, αὐτὸς εἶστε μόνον ἐσεῖς. Ἂν δὲν ἐπιτρέπατε στὸν ἐγωισμὸ νὰ σᾶς ἐπηρεάζῃ καὶ κάνατε μία ἀντικειμενικὴ αὐτοκριτική, θὰ βλέπατε τὴν ἀλήθεια. Δὲν ἔχουμε πλέον μεσαίωνα καὶ φύγετε ἀπὸ ἐκείνη τὴ νοοτροπία. Τώρα ὅση δύναμη καὶ ἐὰν διαθέτετε δὲν μπορεῖτε νὰ μᾶς ρίξετε «στὴν πυρά».
Μᾶς συκοφαντεῖτε ὅτι μεταβάλαμε «τὴν Ἐκκλησία σὲ γήπεδο ποδοσφαίρου». Ψεύδεσθε προκλητικῶς! 




Ἡμεῖς διαμαρτυρηθήκαμε καὶ σᾶς ἀποδοκιμάσαμε στὸ πεζοδρόμιο ἔξω ἀπὸ τὴν αἴθουσα καὶ χωρὶς νὰ κλείσουμε τὴ συγκοινωνία. Καὶ ἀφοῦ μᾶς προκαλεῖτε, ἀποκαλύπτουμε στὸ εὐρύτερο κοινὸ ὅτι σεῖς μετατρέψατε τὸν Ἱερὸ Ναό, κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία, σὲ διαφημιστικὸ γήπεδο τοῦ προσώπου σας.
Οἱ Ναυπάκτιοι ἔμειναν ἄναυδοι καὶ ἀηδίασαν ὅταν φίλος σας Μητροπολίτης ἐκ Βορείου Ἑλλάδος σᾶς ἐγκωμίασε καὶ σᾶς ἐξύμνησε μέσα στὴ Θεία Λειτουργία ὡς Θεό. Αὐτὰ εἶπε γιὰ σᾶς ὁ ὑμνολόγος σας Μητροπολίτης:
«Ἔχετε ἐδῶ Ἐπίσκοπον, ὁ ὁποῖος εἶναι ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος».
Τερατώδης βλασφημία κατὰ τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ἐξομοίωσε ἀπολύτως μὲ τὸν Χριστό ὁ ὑμνητής σας. Αὐτὰ ποὺ εἶπε γιὰ σᾶς εἶναι ἀκριβῶς καὶ κατὰ λέξη αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό:
«Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος» (Ἑβρ. ζ΄ 26).
Καθόλου δὲν ἀντιδράσατε οὔτε ὅταν ἐλέχθησαν αὐτὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ οὔτε ὅταν τὸ περιοδικὸ ποὺ γράφεται ἀπὸ θεολόγους «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» (Ἰανουάριος 2008) ἐσχολίασε μὲ αὐστηρότητα αὐτὴ τὴν ἀθλιότητα καὶ ἀνιερότητα μέσα στὸ Ναό. Δεχθήκατε λοιπὸν νὰ δοξασθῆτε καὶ νὰ ὑμνηθῆτε ὡς Θεός !!! Σημεῖα τῶν καιρῶν, προδρομικὰ τοῦ Ἀντιχρίστου !!!




Πρὸ ὀλίγου καιροῦ, πάλιν ἐντὸς Ναοῦ κατὰ τὸν Ἑσπερινὸν τῆς ἑορτῆς μεγάλου Ἁγίου, δεχθήκατε σκανδαλωδῶς ὑπερβολικὸν ὕμνο τοῦ οἰκεῖου φίλου σας Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος διέθεσε τὰ 4/5 περίπου τῆς ὁμιλίας του διὰ νὰ δοξάσῃ ἐσᾶς καὶ παρεμπιπτόντως ἀναφέρθηκε στὸν ἑορταζόμενο καὶ τιμώμενο Ἅγιο.
Αὐτὰ κάνετε. Ἀλληλοδιαφημίζεσθε, ἀλληλοϋποστηρίζεσθε καὶ ἀλληλοεξυπηρετεῖστε καὶ νομίζετε ὅτι δικαιώνεσθε στὰ μάτια τοῦ λαοῦ. Προσέχετε μὴ πάθετε ὅ,τι ἔχουν πάθει καὶ οἱ πολιτικοί. Μὴ σᾶς ἀπαξίωσῃ ἐντελῶς ὁ λαός. Δὲν ζοῦμε πιὰ στὸν Μεσαίωνα. Ὅλοι πλέον κρίνονται καὶ τὰ πάντα ἔρχονται στὸ φῶς. Ποῖοι λοιπὸν μετατρέπουν τὴν Ἐκκλησία σὲ γήπεδο;  Τοὐλάχιστον λίγη αὐτογνωσία. Μὴ προκαλῆτε.




Λέτε ὅτι προσεύχεσθε γιὰ μᾶς. Ἔχετε ἀλήθεια παρρησία ἐνώπιον του Θεοῦ νὰ προσεύχεσθε γιὰ αὐτοὺς ποὺ καθημερινῶς σκανδαλίζετε, βρίζετε καὶ διώκετε;  Δεσπότη μου, ἐμεῖς οἱ διωκόμενοι καὶ συκοφαντούμενοι προσευχόμεθα γιὰ σᾶς. Ἰδίως ὅταν σᾶς βλέπουμε νὰ τελῆτε τὴν Θεία Λειτουργία. Πῶς μπορεῖτε νὰ λειτουργῆτε μὲ τόσο μῖσος μέσα στὴν ψυχή σας; Δὲν φοβᾶστε καθόλου τὸ Θεό; Ἡμεῖς πάντως τὸν φοβούμεθα καὶ προσευχόμεθα διὰ νὰ σᾶς βοηθήσῃ νὰ γίνετε ἕνας πραγματικὸς πνευματικὸς ποιμήν, ἀποπνέων ἀγάπην καὶ ἐνδιαφέρον διὰ τὸ ποίμνιόν σας καὶ ὄχι κακία, ὕβρεις καὶ μῖσος.

Φεβρουάριος 2013            
            
                          Πρεσβυτέρα Εἰρήνη Ἰ. Διώτη
                                               
                                          Ναυπάκτια



Υ.Γ. Φρίκη !  Ἕνα δεῖγμα γιὰ νὰ ἀρχίσῃ νὰ μαθαίνῃ ὁ λαὸς τί γίνεται στὰ παρασκήνια. Τὴν 5-4-2012 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὁμοφώνως ἀπεφάσισε καὶ ἐξέφρασε ρητῶς τὴν βούλησή Της καὶ ἄνευ ὅρων νὰ ἀνακληθῇ πρὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἐπιβληθὲν στὴ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας καὶ εἶχε ὑποχρέωση, κατὰ νόμον, ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος νὰ ἐκτελέσῃ τὴν ὁμόφωνη αὐτὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση. Ὅμως, ὁ ἐμπαθὴς Ἐπίσκοπος Ἱερόθεος Βλάχος παρέσυρε καὶ παρεπλάνησε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο μὲ τὸ ἐντελῶς ἄσχετο πρόσχημα ὅτι προϋπόθεση νὰ ἀνακληθῇ τὸ ἐπιτίμιο αὐτὸ εἶναι ἡ τροποποίηση τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Μονῆς. Ἡ ψευδολογικὴ καὶ αὐθαίρετη αὐτὴ ἐπέμβαση εἶναι μία ἀκόμα ἐξαπάτηση τοῦ Ναυπάκτου καὶ ἀποτελεῖ συνταρακτικὸ ἐκκλησιαστικὸ πραξικόπημα τῶν ἡμερῶν μας. Ἡ σκανδαλώδης αὐτὴ ὑπόθεση δὲν ἔκλεισε. Τώρα ἀνοίγεται.

Απίστευτο: Εμφανίζονται σταυροί 

 

μέσα στην Αγιά Σοφιά!

 



 Ένα απίστευτο φαινόμενο λαμβάνει χώρα στην Αγία Σοφία. Πάνω από τους ασβεστωμένους τοίχους εμφανίζονται σταυροί!

Το παράδοξο για όλους εμάς που δεν...
κατέχουμε την τέχνη της αγιογραφικής... είναι ότι τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν από παχύ στρώμα ασβέστη (περίπου δύο δάχτυλα), όπως φαίνεται και σε συγκεκριμένη φωτογραφία, για να καλύψουν τα χριστιανικά σύμβολα και επάνω στον ασβέστη εμφανίστηκαν αυτοί οι σταυροί.

Και δίκαια αναρωτιέται ο επισκέπτης, αφού δεν τους έβαψε μετέπειτα κάποιος, είναι δυνατόν να «πότισαν» από τον τοίχο μέχρι την εξωτερική στρώση του σοβά;

Και γιατί να εμφανιστούν μόνο οι σταυροί και να μην εμφανιστούν και οι υπόλοιπες τοιχογραφίες-αγιογραφίες, οι οποίες είναι και σε ψηφιδωτή μορφή (δηλαδή αποκλείεται ο «τυχαίος» εμποτισμός, αφού το επιστρωθέν υλικό είναι ψηφίδα);

Ακόμη όμως και εάν επρόκειτο για καλυμμένες με σοβά αγιογραφίες, αποτελεί πολύ παράδοξο γεγονός να μην φαίνονται με γυμνό μάτι, αλλά να αποτυπώνονται στον φωτογραφικό φακό! Τότε έχουμε μία παραδοξότητα, που ίσως θα πρέπει να ελεγχθεί..

Αγιογράφος, που έχει εργαστεί και σε ψηφιδωτές εικόνες, λέει χαρακτηριστικά:

«Για να καταλάβετε μιλάμε για ένα αδρανές υλικό π.χ. πέτρα (όπως τα ψηφιδωτά) είναι αδύνατον να αποδώσει χρώμα ως χημική αντίδραση στον νωπό σοβά (όχι και μόνο εμπεριέχει ασβέστη) ώστε να απεικονίσει το σχήμα Σταυρού»...

Οι σταυροί όπως όλοι παρατηρούμε είναι ορθόδοξοι (ισοσκελείς) βυζαντινοί και αποτελούν σύγχρονο φαινόμενο (των τελευταίων μηνών...). Για την περίπτωση που πρόκειται για μεταλλικούς σταυρούς που οξειδώθηκαν, αγιογράφος είπε: «Και όπως και εσείς θα γνωρίζετε το σίδερο με συνδυασμό με το πέρασμα του χρόνου και τις ατελείωτες καιρικές συνθήκες προκαλεί οξείδωση και το κόκκινο χρώμα (σκουριά) απλώνεται σαν καρκίνωμα. Οπότε σε ένα αριστούργημα σε όλους τους τομείς σε καμία περίπτωση δεν θα βάλανε υλικό από σίδερο...

Επίσης, αν μπορείτε να φανταστείτε, όλος ο Ναός και τα άλλα αρχιτεκτονικά κτίσματα σε όλης της Βυζαντινής Περιόδου αποτελείται από κομμάτια κεραμικών, ασβέστη, ποταμίσια άμμος, χαλίκι και ατελείωτα... αυγά!

Το φρέσκο (τεχνική των Βυζαντινών για τις τοιχογραφίες), αποτελείται από πάστα ασβέστη που είναι από πέτρα, άμμο ποταμού, και μαρμαρόσκονη, σε τρεις στρώσεις (μαύρο φρέσκο, κίτρινο φρέσκο και άσπρο φρέσκο) και πάνω εκεί γίνονται οι Αγιογραφίες. Οι σκόνες χρωμάτων ανακατεύονται μόνο με νερό και τίποτα άλλο γιατί το υλικό που τα κολλάει πάνω στον τοίχο είναι ο ασβέστης. Ο ασβέστης βγαίνει με το νερό από τον σοβά πρός την επιφάνεια (με τον καιρό) και συναντώντας το διοξείδιο του άνθρακα από

τον αέρα γίνεται πάλι ασβεστόλιθος. Δηλαδή ενώ στεγνώνει ο τοίχος βγαίνει από το σοβά και μαρμαρώνεται πάνω στα χρώματα, τα οποία θα παραμείνουν πιασμένα στη μέση του ασβεστόλιθου για πάντα. Αυτά τα έμαθα (την τεχνική) από τον βοηθό καθηγητή στη Θεολογική Σχολή του Βουκουρεστίου Ρουμανίας Mihai Coman.»

Αξίζει όμως να σταθούμε και στην περίπτωση της μη συμμετρίας των σταυρών με τα υπόλοιπα (μεταγενέστερα προφανώς) ισλαμικά σχήματα. Και αυτή η μη συμμετρία προδίδει πως καμία σχέση δεν έχουν οι σταυροί με την μετέπειτα διακόσμηση του ναού. Κανείς αγιογράφος δεν θα καλλιτεχνούσε παραβιάζοντας την λογική της καλαισθησίας, πόσο δε μάλλον στην περίπτωση του Ναού της Αγίας Σοφίας που αποτελούσε (και συνεχίζει να αποτελεί) πραγματικό κόσμημα στον χώρο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής.

Πώς εξηγείται όμως πως οι σταυροί βρίσκονται παντού μέσα στην Αγία Σοφία και συγκεκριμένα στα τέσσερα θολωτά σημεία; Κάποιοι μιλούν για θαύμα...(στην φωτογραφία δεξιά βλέπετε το αρκετά μεγάλο πάχος του σοβά, που φρόντισαν να βάλουν οι Τούρκοι για σειρά εκατονταετιών, προκειμένου να αποκρύψουν με απόλυτη βεβαιότητα τις αγιογραφίες και τα ψηφιδωτά του Ναού της Αγίας Σοφίας).

Εμφάνιση αγγέλων κάτω από τον σοβά.

Δεν είναι όμως μόνο αυτή η περίπτωση, αφού στο τέλος του Ιουλίου του 2009,στο φως ήρθε η παράσταση ενός αγγέλου, η οποία ήταν καλυμμένη εδώ και έξι αιώνες από συντηρητές στην Αγία Σοφία. Ο Τούρκος Αχμέτ Εμρ Μπιλτιλί, ένας εκ των συντηρητών, δήλωσε ότι έχουν ως στόχο τώρα να φέρουν στην επιφάνεια και δεύτερο άγγελο, που χρονολογείται από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Τα μωσαϊκά είχαν καλυφθεί λίγο μετά την Άλωση της Πόλης, το 1453, και τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Οι Τούρκοι, αντί να μετακινήσουν τα μοναδικής ομορφιάς μωσαϊκά της Αγίας Σοφίας, τα κάλυψαν με μέταλλο και γύψο (προσφιλής τακτική του πολιτισμού της Τουρκίας).

Και η συνέχεια της πρώτης ανακάλυψης, έφερε μια μεγάλη ιστορική αποκάλυψη έρχεται στο φως ύστερα από αιώνες «σκότους». Αυτή τη φορά τέσσερις άγγελοι ζωγραφισμένοι πάνω σε μωσαϊκό ήταν για χρόνια κρυμμένοι, εν γνώσει των τουρκικών αρχών, κάτω από πολλά στρώματα ασβέστη και τέσσερις τεράστιες ασπίδες, στις τέσσερις κολώνες που στηρίζουν τον τρούλο της Αγιάς Σοφιάς.

Οι τέσσερις άγγελοι, που ο καθένας τους έχει έξι φτερά, δημιουργήθηκαν μεταξύ 900 – 1300 π.Χ.

Μάλιστα, στα μέσα του 1800, ο Ιταλός αρχιτέκτονας Fossati, τους είδε κάνοντας επισκευές στο ναό. Τη διαταγή να καλυφθούν με ασβέστη έδωσε ο σουλτάνος Abdulmecit. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν πάνω τους ασπίδες, που αναγράφουν αραβικές προσευχές.

Ωστόσο, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και οι τέσσερις μοναδικές τοιχογραφίες θα βγουν ξανά στο φως, δίνοντάς μας μια γεύση από την αξεπέραστη τέχνη των προγόνων μας.


ΤΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΙΑ ΠΙΚΡΑΓΚΑΘΑ 


της ΒΙΛΑΣ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ
           
     

(Ο τιτλος και η λεζαντα της Αποτειχισης)






O διαβοητος νεοορθοδοξος θιασωτης του νεοταλιμπανισμου, εξαλλος αντιεκκλησιαστης Ζουμπουλακης.




του Αγωνιστου Μητροπολιτου 

Πειραιως κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ



Ὁ Ἐλλογιμώτατος κ. Σταῦρος Ζουμπουλάκης μετά τήν ἀποχώρησή του ἀπό τό ἐξαίρετο λογοτεχνικό περιοδικό «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ» ἐπιχειρεῖ νά διατηρηθῆ στήν ἐπικαιρότητα μέ τήν κυκλοφόρηση ἑνός πονηματίου πού τό ἐπιγράφει «Χρυσή Αὐγή καί Ἐκκλησία» ἀπό τίς ἐκδόσεις ΠΟΛΙΣ καί μέ τό ὁποῖο ἐπαναφέρει παλαιότερα ἄρθρα του. 



Στήν ἐκδοτική του αὐτή προσπάθεια μοῦ κάνει τήν ἰδιαιτάτην τιμήν νά μέ περιλαμβάνει χαρακτηρίζοντάς με ὡς «Ἑλληνορθόδοξο φονταμενταλιστή» πού διαθέτω «μανιχαϊστική σκέψη» πού θεωρῶ «τήν Δύση συλλήβδην αἱρετική καί τήν Ἀνατολή ὡς ὀρθοτομή (sic) τῆς ἀλήθειας», πού ἐπιδίδομαι σέ «συνωμοσιολογικό ἀντισημιτισμό» πού «ἀρνοῦμαι κάθε ἀνανέωση καί ἀλλαγή» πού ἔχω «ἀκαμψία ἐπί τῆς σεξουαλικῆς ἠθικῆς» καί πού πάσχω ἀπό «ὁμοφοβία» (Τό Βῆμα τῆς Κυριακῆς 3/2/2013, Συνέντευξη πρόσωπο πρός πρόσωπο). Πρέπει νά τονίσω ὅτι δέν ἔχω τήν χαρά νά γνωρίζω τόν κ. Ζουμπουλάκη, τόν ὁποῖο ἅπαξ παρηκολούθησα ὁμιλοῦντα στήν ἐκδήλωση τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΗ μέ θέμα «Ἀναστοχασμός σχέσεων Ἐκκλησίας – Πολιτείας» κατά τήν ὁποίαν ὑπέβαλε τήν «βαρύγδουπον» πρότασιν τῆς καταργήσεως τῶν ἄρθρων τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος περί κακοβούλου βλασφημίας τῶν θείων. Ἐπί τῶν ἀνωτέρω ἐπάγομαι τά κάτωθι:






1. Ὁ τίτλος τοῦ πονηματίου «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ & ΕΚΚΛΗΣΙΑ» εἶναι ὄχι μόνον ἀπαράδεκτος ἀλλά καί ἐξαιρετικά ἐπικίνδυνος διότι ἐπιχειρεῖ τό ὅλον πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία νά τό παρουσιάσει ὡς μέρος πού εἶναι ἡ συγκεκριμένη κομματική προσπάθεια. Ἡ ἀντικειμενικότης τοῦ κ. Ζουμπουλάκη ἀποδεικνύεται πασιδήλως ἀπό τό γεγονός ὅτι ὡς Ἐκκλησία ἐμφανίζει τόν Σεβ. Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιο,  τόν Σεβ. Δρυϊνουπόλεως κ. Ἀνδρέα καί τήν ἐλαχιστότητά μου νά φερόμεθα  συντεταγμένοι μέ τό κόμμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί ἀποσιωπᾶ πλήρως ἑτέρους Σεβ. Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι δημοσίᾳ ἔχουν καταφερθῆ κατά τοῦ ἐντός τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος λειτουργοῦντος συγκεκριμένου πολιτικοῦ σχηματισμοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ἐκφράζεται συνοδικῶς καί σχετική συνοδική ἀπόφασις στηρίξεως οἱουδήποτε κόμματος δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει διότι αὐτό θά ἀπομείωνε τήν αὐτοσυνειδησία Της ὡς ὅλου καί ὡς κοινωνίας Θεοῦ καί ἀνθρωπότητος.






2. Ἡ δῆθεν ἐμπλοκή μου μέ τόν συγκεκριμένο πολιτικό χῶρο ἀποδεικνύεται κατά τόν κ. Ζουμπουλάκη, πού ὁμολογεῖ μέν ὅτι δέν ἔχω ποτέ ἐκφρασθῆ ὑπέρ αὐτοῦ ἀπό τό γεγονός, ὅτι σέ ἕναν δημόσιο χῶρο ἑνός Ἀστυνομικοῦ Τμήματος ὅπου ἡ πρόσβασις εἶναι ἐλευθέρα ἐπιτελῶν ἔννομο δικαίωμά μου ὡς πολίτης, τοῦ ὁποίου ἐξυβρίζετο κακοβούλως ἡ θρησκευτική του συνείδησις ἐδέχθην τήν αὐτόκλητη δήλωσι συμπαραστάσεως τεσσάρων ἐκλεγμένων μελῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Δηλαδή κατά τόν κ. Ζουμπουλάκη ἡ ἔννομος ἐνέργειά μου ὑποβολῆς μηνύσεως γιά κακόβουλη βλασφημία τῶν θείων ἀποτελεῖ κομματική πολιτική ἐκδήλωση συμπαράστασης στόν συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό.






3. Γιά νά ξεκαθαρίσω καί πάλι τή θέσι μου, ὁ συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός προβάλλει καί καλῶς προβάλλει τόν ἐθνικισμό ὡς ἀγάπη στήν πατρίδα μέσα σέ ἕνα ἐθνικομηδενιστικό καί κακῶς ἐννοούμενο πολυπολιτισμικό  περιβάλλον ἀλλά διαφωνῶ μέ τήν σημειολογία ναζιστικῶν χαιρετισμῶν ἤ μέ τήν «ἀναρρίχιση» τῆς νεολαίας του σέ βουνοκορφές γιά τόν ἑορτασμό τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου καί τήν ἀπόδοση τιμῆς σέ μία κτιστή ἀσυνείδητη μάζα ἐνέργειας, ὅπως εἶναι τό ἄστρο τοῦ πλανητικοῦ μας συστήματος καθώς καί μέ παλαιότερες ἀναρτήσεις πού ἀναφέροντο σέ παγανιστικές καί ἀποκρυφιστικές ἀντιλήψεις.






4. Ἡ πλέον ἀπόλυτος ἀπόδειξις ὅτι ὁ χαρακτηρισμός μου ἀπό τόν κ. Ζουμπουλάκη ὡς  φονταμενταλιστή καί κατά συνέπειαν ἀσκοῦντος βία τίθεται μόνο γιά λόγους ἐντυπωσιασμοῦ, εἶναι αὐτό καθ’ ἑαυτό τό γεγονός τῆς δημοσιεύσεως αὐτῶν τῶν κειμένων του, διότι ἄν πίστευε πράγματι ὅτι εἶμαι φονταμενταλιστής θεωρῶ ὅτι δέν θά εἶχε τήν τόλμη νά τό κάνει ὅπως δέν ἔχει τήν τόλμη νά ψέξει ἐφ’ ὅσον δηλώνει χριστιανός τόν ἀντιτριαδισμό καί τήν ἀπομείωση τοῦ Θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Σωτῆρος μας ἀπό τήν δῆθεν ἀποκάλυψι τοῦ Κορανίου καί τοῦ Ἰσλάμ. «Ἰδού στάδιον δόξης λαμπρόν» κ. Ζουμπουλάκη γιά νά ἴδωμε πόσο ἀτρόμητος εἶσθε μπροστά στόν πραγματικό φονταμενταλισμό.






5. Ὁ ἀγαπητός κ. Ζουμπουλάκης προφανῶς εἶναι ἄμοιρος νομικῶν γνώσεων δι’ αὐτό καί εἰσηγεῖται τήν κατάργησι τῶν ἄρθρων τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος πού ἀφοροῦν στήν κακόβουλη βλασφημία τῶν θείων, μή ἀντιλαμβανόμενος ὅτι ὁ ποινικός νομοθέτης ἀσφαλῶς δέν προστατεύει μέ τά ἄρθρα αὐτά τόν αἰώνιον καί πανυπερτέλειον Θεόν, ἀλλά τήν κοινωνικήν συνοχήν ὅπως διεξοδικά κατά τό παρελθόν ἔχω ἀναφέρει. Οὔτε ἀπήντησε ποτέ στήν δημόσια πρόσκλησή μου νά δηλώση ὅτι παραιτεῖται κατ’ ἀντιστοιχίαν ἀπό τήν ἐφαρμογή τῶν ἄρθρων τοῦ Ποινικοῦ Νόμου πού ἀφοροῦν στήν ἐξύβριση καί τήν συκοφαντία τοῦ προσώπου του καί τῆς οἰκογενείας του.






6. Οὐδέποτε ἰσχυρίσθην ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι τοπικῶς ἤ χρονικῶς προσδιοριζομένη διότι ἡ Ἀλήθεια δέν εἶναι ἰδέα ἀλλά πρόσωπον αὐτός ὁ ἐνανθρωπίσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ καί δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον ἀπεδείχθη ἱστορικῶς ὅτι ἡ Ἀλήθεια καί εἷς ἀποτελοῦν τήν πλειονοψηφίαν π.χ. Ἁγ. Ἰωάννης Δαμασκηνός καί ἡ ληστρική Σύνοδος τῆς Ἱερείας. 



Δέν πάσχω ἀπό «συνωμοσιολογικό ἀντισημιτισμό» διότι δέν μέμφομαι κανέναν λαόν ἀλλά μόνον τήν ἐξαλλαγή τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ σέ σατανιστικό Καμπαλισμό καί Ταλμουδισμό πού προωθεῖ καί διδάσκει καί σέ Πανεπιστημιακές ἕδρες ὁ διεθνής Σιωνισμός ὅπως καταγγέλουν οἱ ἴδιοι οἱ λεγόμενοι «Ὀρθόδοξοι Ἑβραῖοι». 



Ἄς πληκτρολογήσουν οἱ ἀναγνῶστες, γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές, τίς γνωστές ἱστοσελίδες http://www.israelversusjudaism.org καί http://www. jewsnotzionists.org/index.htm



Συμφωνεῖ ὁ κ. Ζουμπουλάκης μέ τήν Μασονία τόν κρυπτογραφικό Θεό Μ.Α.Τ.Σ., τήν κρυπτοκρατία τῆς Μπίλντεμπεργκ, τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς καί τῶν ἄλλων Σιωνιστικῶν διεθνιστικῶν ὀργανώσεων; 



Εἶναι ἄσχετο θέμα ἡ πρόσφατος ἔγκλησις τῆς Ἀμερικανικῆς Κυβερνήσεως κατά τῆς γνωστῆς ἑταιρείας ἀξιολογήσεως τῆς χρηματοπιστοληπτικῆς ἱκανότητος τῶν κρατῶν STANDARDS & POORS ἰδιοκτησίας τοῦ ὁμίλου Ρότσιλντ ἐπιλέκτου στελέχους τοῦ Σιωνιστικοῦ λόμπυ; 



Μήπως ἐνθυμεῖται τό Ἀνακοινωθέν τοῦ Μεγάρου Μαξίμου γιά τήν ἀπαίτησι τοῦ ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν ΗΠΑ γιά τήν διαγραφή τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητες τῶν Ἑλλήνων;





Τέλος δέν σχολιάζω τά περί ἀκαμψίας  ἐπί τῆς σεξουαλικῆς ἠθικῆς καί τῆς δῆθεν ὁμοφοβίας διότι ἀπολύτως πιστεύω στήν μεταφυσική τῶν λόγων καί τῶν ἔργων ἑνός ἑκάστου. 



Πάντως εὐχαριστῶ τόν ἀγαπητόν κ. Ζουμπουλάκη γιά τόν νέα ἀπομείωση πού ὑφίσταμαι πρός χάριν τοῦ ἀληθινοῦ Χριστοῦ τῶν Εὐαγγελίων καί τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. 



Δέν τό ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὁ Χριστιανισμός τόν ὁποῖον προβάλλει εἶναι ἀνθρωποπαθοῦς ἐπινοήσεως καί φυσικά ἀνυπόστατος ἀλλά αὐτό θά τό διαπιστώσει ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως.   

  

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ



+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Eσυ, ηλιθιε λαε, ψηφισες τους τρεις Βρυκολακες, που σου πινουν το αιμα.

Και εσυ καθημερινα, συνεχιζεις να τους ψηφιζεις. 

Εισαι αξιος, της τυχης σου. 

Ηλιθιε λαε, "ξεπεσμενη ρατσα, φελαχα ρατσα" ειπε, (ο πιθηκογεννημενος Καζαντζακης).



Χρυσόστομος Σμύρνης, 

 

κήρυξ Οικουμενισμού (3)




Ο ασκητης των σπηλαιων των Τεμπων, ιερομοναχος Ευθυμιος Τρικαμηνας, ο οποιος "καθηρεθη" παρανομως, παρατυπως και αντικανονικως, απο τους ΟΝΤΩΣ ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΙΣΧΥΝΗΣ των ημερων μας. 

Αρα η "καθαιρεσι", ειναι ΑΚΥΡΗ, ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ, ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ, ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ και ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΤΕΑ.


ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ  
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ:



Ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ


ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ 

 ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ




ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟ:



Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
 ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΗΚΕ ΑΓΙΟΣ




ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

  ΛΟΥΘΗΡΑΝΟΥΣ




ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 70 ΧΡΟΝΙΑ 

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ




Δ. Ι. ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!!



«Ἔπειτα λοιπόν ἀπό ὅλες αὐτές τίς δάφνες, τίς ὁποῖες ὁ Χρυσόστομος ἔπλεξε στούς προτεστάντες τῆς Ἀμερικῆς, φυσικό καί ἑπόμενο ἦταν καί αὐτοί πρῶτοι νά τόν ἀναγνωρίσουν ὡς ἅγιο, σύμφωνα μέ τήν ἀναφορά, τήν ὁποία κάνει ὁ Χρ. Σολομωνίδης (Β' τόμος, σελ. 254):
"Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Ἡ  ἀμερικανική  ἐπισκοπική Ἐκκλησία σέ Συνέλευση 110 Ἱεραρχῶν τόν Ἰούνιο τοῦ 1923, ἀνεκήρυξε ἅγιο καί μάρτυρα τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας τόν Χρυσόστομο, θῦμα τῆς τουρκικῆς θηριωδίας..."».


Γ΄ ΜΕΡΟΣ



Συνεχίζουμε τὴν ἀνάρτηση ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ. Τὸ Γ΄ μέρος περιλαμβάνει τὶς σελ. 136-147.



Θά ἀναφέρωμε μία ἀκόμη ἐπιστολή τοῦ Χρυσοστόμου πρός τούς Ἐπισκοπιανούς τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἀρχεῖο του πού διεσώθη ἀπό τόν ἀνεψιό του μητροπολίτη Αὐστρίας Χρυσ. Τσίτερ, προκειμένου νά φανῆ ἐκδηλότερον ἡ σχέσις του μέ τούς αἱρετικούς καί τά φρονήματά του δι΄ Αὐτούς: 
    «Τῷ Σεβασμιωτάτῳ Ἐπισκόπῳ Σικάγου ἠγαπημένῳ δ' ἐν Χριστῷ ἀδελφῷ κ. Καρόλῳ Ἄνδερσον εἰς Σικάγον.
    Χάρις καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ Πατρός καί Κυρίου ἡμῶν  Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἄσμενος ἐδεξάμην τήν ἐπιστολήν τῆς Ὑμετέρας φίλης μοι καί ποθεινῆς Σεβασμιότητος, ἡ δέ τῆς ἀπαντήσεως βραδύτης ἀποδοτέα εἰς τήν βραδύτητα τῆς λήψεως τοῦ ὡραιοτάτου βιβλίου, ὅ μόλις ἐπ' ἐσχάτων λαβών, σπεύδω εἰς τήν ἀπάντησιν τῶν τιμίων Αὐτῆς γραμμάτων.
Καί πρῶτον διά  τήν ἐξαίρετον ταύτην τιμήν τῆς ἰδιοχείρου ἀφιερώσεως τοῦ πολυτίμου λειτουργικοῦ βιβλίου, ἐγκολπίου τῆς φίλης  Ἀμερικανικῆς Ἐπισκοπιανῆς Ἐκκλησίας, Σᾶς εἶμαι ἀπείρως εὐγνώμων, διότι τοῦτο θ' ἀναπολῇ πάντοτε εἰς τήν μνήμην μου τήν  ἱλαράν μορφήν Σας.
Ἔπειτα, ἡδίστην διακρατῶν τήν ἀνάμνησιν τῆς εὐγενοῦς καί ἀδελφικῆς ἐπισκέψεως τῶν ὑψηλῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς χώρας ἐκείνης, ἐξ ἧς ἐξεπέμφθησαν, μάλιστα κατά τόν παρόντα πόλεμον, αἱ ἰδεώδεις ἀρχαί τοῦ δικαίου, καί ἐν ᾗ ἐσφυρηλατήθη ἡ παγκόσμιος εἰρήνη, θερμάς ἀναπέμπω πρός τόν Ὕψιστον εὐχάς, ὅπως ἐπιστέψῃ διά πλήρους ἐπιτυχίας τό ἔργον Ὑμῶν, ὑπέρ οὗ ἀγωνίζεται καί εὔχεται πρός Κύριον καί ὅλος μέν ὁ  Ἀμερικανικός λαός, ἐκπροσωπούμενος ὑπό τοῦ Ἐξοχωτάτου αὐτοῦ Προέδρου, ἰδιαίτατα δ' ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία τῆς Ἀμερικῆς, ἐκπροσωπουμένη ὑπό τῆς σοφῆς αὐτῆς Κορυφῆς καί τῶν περί αὐτήν ἐν κοινότητι πίστεως εὑρισκομένων σοφωτάτων προϊσταμένων τῶν λοιπῶν κατά τόπους Ἐπισκοπιανῶν  Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀμερικῆς.
Ἐθαύμασα ἀληθῶς τόν ζῆλον Ὑμῶν τόν ἀποστολικόν, δι' οὗ, μετά τῶν εὐσεβεστάτων καί ὀτρηρῶν συνεργατῶν Σας, μή φειδόμενοι κόπων καί διαπερῶντες μακρά πελάγη, περιήλθετε τάς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κατηχήσητε καί καλέσητε τάς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πρός στενωτέραν ἐπικοινωνίαν τῶν ἁπανταχοῦ πιστευόντων καί βεβαπτισμένων εἰς τό ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή πάντων ἡμῶν, ὡς ἀληθεῖς διάδοχοι Αὐτο καί τῶν Ἀποστόλων.
Καί ὄντως, μόνον διά τοιούτου ζήλου, τιμῶντος τούς ζηλωτάς, δύναται νά ἐπιτευχθῇ αἰσία διευθέτησις ἐκείνων ἅπερ ὁ μέν Θεός ἥνωσεν, οἱ δέ ἄνθρωποι ἐχώρισαν· καί εὐχαρίστως τις διαβλέπει ἐν Ὑμῖν τούς ἀξίους καί ὀτρηρούς ἐργάτας τηλικούτου ἔργου, ὧν ἡ βαθεῖα πρός τόν Χριστόν πίστις καί ἡ ἀπαράμιλλος ἐνεργητικότης καί ἐργασία ὑπέρ τοῦ Εὐαγγελίου ἐγγυᾶται ἄν ὄχι τήν πλήρη ἐπιτυχίαν, πάντως ὅμως τήν εὐοίωνον  προπαρασκευήν τῆς ἐν οὐ μακρῷ χρόνῳ ἐπιτελέσεως τοῦ εὐκταίου ἔργου τῆς συνεννοήσεως καί ἑνώσεως τῶν ψυχῶν καί καρδιῶν πάντων τῶν εἰς Χριστόν πιστευόντων.
Ηὐτηχήσαμεν νά ἴδωμεν Ὑμᾶς εἰς εὐτυχεῖς στιγμάς τῆς ἀρχομένης ἀνατολῆς καί ἐπιλάμψεως τοῦ φωτός τῆς ἐλευθερίας εἰς τούς πολυπαθεῖς λαούς τῆς Ἀνατολῆς καί νά διατρανώσωμεν Ὑμῖν τά ἱερά καί εὐγνώμονα πρός τάς προστάτιδας τοῦ δικαίου Δυνάμεις αἰσθήματα, ὑφ' ὧν διακατεχόμεθα, διότι ἐν ταῖς ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας προσπαθείαις τῶν φιλελευθέρων καί πεπολιτισμένων λαῶν τῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς διαβλέπομεν ἀνατέλλουσαν τήν ἠώ τῆς ἐπανιδρύσεως τῆς περικλεοῦς κατ' Ἀνατολάς βασιλείας τοῦ Χριστο, ἤτοι τῆς ἐπανιδρύσεως τῆς Χριστιανικῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, ἡ ὁποία ἐχρησίμευσε ὡς τό προπύργιον τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τό ἀπόρθητον τεῖχος ἐναντίον ὅλων τῶν βαρβαρικῶν ἐφόδων κατά τοῦ Χριστιανικοῦ ὀνόματος ἐξ Ἀνατολῶν, ἐκ Δυσμῶν, ἐκ Βορρᾶ καί ἐκ Νότου, καί πρός τήν ἀνάμνησιν τῆς ὁποίας ὅλαι αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι τῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς χρεωστοῦσι φόρον σεβασμοῦ καί εὐγνωμοσύνης.
Ἡ ἐπίσκεψις Ὑμῶν ἐσημειώθη ἐν τοῖς χρονικοῖς τῆς Ἐκκλησίας Σμύρνης καί τῶν λοιπῶν κατ' Ἀνατολάς Ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ ὡς τό πρῶτον βῆμα καί τό εὐοίωνον σημεῖον τῆς παρά πάντων ποθουμένης συναντήσεως ἐπί τό αὐτό καί ἐντελοῦς συναδελφώσεως τῆς καθ' Ὑμᾶς φίλης Ἐκκλησίας μετά τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς.
Ἐνθυμεῖσθε, πιστεύω, ὅτι τοῦ λόγου ὄντος περί τῆς ἐν αὐτῷ καί ὑπό ἔποψιν ὄχι μόνον φρονημάτων, ἀλλά καί τόπου συναντήσεως τῶν κατ' Ἀνατολάς Ἐκκλησιῶν μετά τῆς Ὑμετέρας γερασμίας καί τῶν ἄλλων κατά τήν Εὐρώπην καί Ἀμερικήν Ἐκκλησιῶν, διά μακρῶν ἐγώ ἀνέπτυξα, καί Ὑμεῖς μετά συγκινήσεως ἀπεδέξασθε, ὅτι ὡς τόπος συναντήσεως τῶν ἐκλεκτῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ οὐδείς ἄλλος εἶνε ἐνδεδειγμένος, οὔτε ὁ ναός τοῦ Ἁγ. Πέτρου ἐν Ρώμῃ οὔτε ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Παύλου ἐν Λονδίνῳ, οὔτε ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου ἐν Ἐδιμβούργῳ, οὔτε ὁ ναός τῆς Παναγίας ἐν Παρισίοις, οὔτε ὁ ἐν Σικάγῳ ἤ ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ ἱερώτατος ναός πρός ἐπιτέλεσιν τοῦ μεγάλου ἔργου τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, καί οὗτος  εἶνε ὁ ἱεροπρεπέστατος ἐξ ὅλων τῶν ναῶν τῆς ὅλης Οἰκουμένης, ὁ ἱερός ναός ὁ ἐπ' ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, ὅς ἐστι τό θεμέλιον τῆς πίστεως ἡμῶν, ὁ ἱδρυμένος ἐν τῇ Βασιλίδι τῶν πόλεων, ὁ ἱερός ναός τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, ὅστις εἶνε «Xριστός, Θεοῦ δύναμις, Θεοῦ σοφία καί ἡ εἰρήνη  ἡμῶν» (Κορινθ. Α', 1,24).
Ἀκριβῶς τό ἔργον τῆς συνεννοήσεως καί ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν ἀνάγκη ν' ἀρχίσῃ  ἐκεῖθεν πού διεσπάσθη, διεσπάσθη δέ ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σοφίᾳ, ὁπότε οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Πάπα ἔθετον ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης τήν βοῦλαν τοῦ ἀφορισμοῦ, διά τῆς ὁποίας ἀφώριζον κατά τό φαινόμενον αὐτοί τήν Ἀνατολικήν Ἐκκλησίαν, πράγματι δ' αὐτοί ἀπεσπῶντο τοῦ ὀργανικοῦ σώματος τῆς μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Ἔφθασεν εἰς τάς  ἀκοάς μου ὅτι πρός συνάντησιν τῶν Ἐκκλησιῶν ὡρίσθη ὡς τόπος συγκεντρώσεως τῶν ἀρχηγῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἡ Χάγη· ὀλίγῳ πρότερον αἱ Ἐκκλησίαι τῆς Ἀνατολῆς ἐκλήθησαν εἰς τήν Οὐψάλαν τῆς Σουηδίας, νῦν ἀγνοῶ ποῖον τόπον ἐξελέξατο ἡ Ἐπισκοπιανή Ἐκκλησία τῆς Ἀμερικῆς πρός συνάντησιν τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν.
Θά ἐπεθύμουν νά μοί ἐπιτραπῇ νά ὑποδείξω ὅτι τηλικοῦτον ἔργον, ὁποῖον ἡ παγκόσμιος συνεννόησις τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, πρέπει νά στεγασθῇ ὄχι εἰς κοσμικόν ἤ Βασιλικόν τι ἀνάκτορον, ὄχι εἰς ἐκκλησίας σεμνυνομένας ἐπ' ὀνόματι τούτου ἤ ἐκείνου τοῦ Ἁγίου ἤ τοῦ Ἀποστόλου, ἥ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀλλ' ὡς ἀνωτέρω εἶπον, εἰς τόν ἀρχαιότατον καί ἱερώτατον τῆς ὅλης ὑφηλίου ναόν τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ, ὅστις κατά στοιχειώδη ἀπαίτησιν τῆς θείας καί ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης πρέπει ν' ἀποσπασθῇ πλέον ἐκ τῆς βεβηλώσεως τῶν ἐθνῶν, καί ν' ἀποδοθῇ εἰς τάς χεῖρας τῆς κατ'  Ἀνατολάς Χριστιανοσύνης.
Τοῦτο ἀναμένει ὁ Χριστιανικός λαός τῆς Ἀνατολῆς ἀπό τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου τῆς Ἀμερικῆς, τοῦτο δέον νά κηρύξετε μεγαλοφώνως καί «ἐπί τῶν δωμάτων» (Ματθ. 10, 27), ἐν τῷ Σικάγῳ καί τῇ Ν. Ὑόρκῃ καί πανταχοῦ τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου, ἧς ἡ ἐπέμβασις εἰς τά πράγματα τῆς ἠπειρωτικῆς Εὐρώπης διά τόσον μεγάλης καί ἀπείρου ἀξίας ἐσημειώθη εὐλογίας.
Ἀναμένων νά μάθω τάς σοφάς Ὑμῶν σκέψεις ἐπί τοῦ ἀπασχολοῦντος ἡμᾶς ζητήματος τῆς συνεννοήσεως καί ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν ἐπί τό αὐτό πνευματικῶς καί σωματικῶς καί παρακαλῶ νά γένησθε ὁ διερμηνεύς καί τῶν αἰσθημάτων τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης μου καί πρός τούς λοιπούς σοφωτάτους Ὑμῶν συνοδοιπόρους καί συναποστόλους, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας νά σημειωθῶ μετ' ἀπείρου ἀγάπης καί τιμῆς.
Ἐν Σμύρνῃ τῇ 1 Ὀκτωβρίου 1919
Ἀδελφός ἐν Χριστῷ
Ὁ Σμύρνης Χρυσόστομος.
(Γ' Τόμος, σελ. 106- 109).

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου