Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Θαυμαστό σημερινό


εκκλησιαστικό Γεγονός 



Η ανεύρεσι των λειψάνων 

της 19χρονης Αγίας Ακυλίνας 

μετά από 267 χρόνια.

Ω νέοι του Χριστού αθληταί και μάρτυρες, 
τα γλυκύτατα πάσι Χριστιανοίς και πράγματα και ονόματα...
του επουρανίου Βασιλέως παρεμβολή καινή και γενναιότατον στράτευμα, της Αγίας Τριάδος οι διαπρύσιοι Κήρυκες, 
της θεότητος του Ιησού Χριστού διαλαληταί καρτερόψυχοι, 
της των Χριστιανών ευσεβείας οι υπέρμαχοι και της ασεβείας οι αντίπαλοι, οι των παθημάτων του Κυριόυ κοινωνοί και μιμηταί και ακόλουθοι, 
οι νικηταί και οι τροπαιούχοι των τριών μεγάλων εχθρών, 
σαρκός και κόσμου και Κοσμοκράτορος...
εσείς αληθώς είσθε ο ανακαινισμός όλης της Ορθοδόξου Πίστεως,
εσείς εδείξατε αναπολογήτους τους αλλοπίστους εν τη ημέρα της Κρίσεως, εσείς είσθε η δόξα της Ανατολικής Εκκλησίας 
και των αιρετικών η καταισχύνη και ο έλεγχος...

(Νεον Μαρτυρ., αγ. Νικοδημου, εκδ.γ΄σελ.22).




        Η Αγία Ακυλίνα γεννήθηκε το έτος 1745 μ.Χ. στο Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης. 
Το σπίτι της σώζεται μέ­χρι και σήμερα, ανακαινισμένο και σε πολυ καλή κατάσταση.
        Εδώ ζούσε μαζί με τους χριστιανούς γονείς της τον πατέρα της το Γιώργη και τη Μητέρα της που δυστυχώς δε διασώθηκε το όνομά της. 





Μια μέρα ο πατέρας της Ακυλίνας μάλωσε με ένα τούρκο και πάνω στο θυμό του μαχαίρωσε τον τούρκο και τον άφησε νεκρό.
 Όλο το χωριό αναστατώθηκε και όλοι οι Χριστιανοί τρομαγμέ­νοι έτρεχαν να κρυφτούν για να γλυτώσουν απ' την μα­νία των τούρκων για εκδίκηση. 
Ο Γιώργης καταδικάζε­ται σε θάνατο, οι τούρκοι θα τον κρεμάσουν. 
Αν όμως θέλει να γλυτώσει τη ζωή του, υπάρχει λύση, αρκεί να τουρκέψει. 
Ο Γιώργης δειλιάζει μπρος στην κρεμάλα, προδίδει την πίστη του και υπόσχεται να τουρκέψει σιγά-σιγά και την οικογένειά του.
        Οι Χριστιανοί σαν το άκουσαν φαρμακώθηκαν.
Όλοι με ένα στόμα έλεγαν..: «Ακούς εκεί, να βρεθεί Ζαγκλιβερινός να προδώσει τη Πί­στη του!».
       



 Εκείνες όμως που φαρμακώθηκαν πιο πολύ, ήταν η Γυναίκα του και η Ακυλίνα.
        Ντυμένες και οι δυο στα μαύρα, κλείστηκαν μέσα και κλαίνε για τον πατέρα τους που έγινε προδότης της πίστεως και της πατρίδος. 

Άδικα η καλή του γυναίκα προσπαθεί να τον κάνει να συνέλθει, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί. 
Αυτός τυφλωμένος από τα δώρα, ούτε θέλει ν' ακούσει για το Όνομα του Χριστού.
        Έτσι η μόνη παρηγοριά της Μάνας μένει τώρα η Ακυλίνα, και προσπαθεί να την αναθρέψει όσο πιο καλά γίνεται Χριστιανικά σα να διαισθάνονταν ότι θ' ακολου­θήσει το δρόμο του Μαρτυρίου.
        



Και δεν άργησε να ξεσπάσει η καταιγίδα. 
Το έτος 1764 μ.Χ. ο Γιώργης παίρνει διαταγή του πασά που ήταν διοικητής της Θεσσαλονίκης να πείσει την κόρη του να γί­νει τουρκάλα, γιατί την είδε στη βρύση και θαμπώθηκε από την ομορφιά της ο γιος του και τη θέλει για γυναί­κα του. 
Χάρηκε ο Γιώργης γι' αυτή την μεγάλη τιμή, και τρέχει στο σπίτι του να της πει το μεγάλο νέο και τα μάτια του γυάλιζαν γι' αυτά που του έταξε ο πασάς. 
Η Ακυλίνα πάγωσε. 
Μάνα και Κόρη τον βγάζουν έξω από το σπίτι και ούτε θέλουν να τον ακούσουν. 
Αλλά ο «τούρκος» δεν υποχωρεί εύκολα. 
Λυσσάει, στην αρχή με γλυκόλογα και υποσχέσεις, όταν όμως βλέπει την Α­κυλίνα, που ήταν μόλις 19 χρόνων, να μένει ασυγκίνητη σε όλα αυτά, αλλάζει τακτι­κή και διατάζει βασανιστήρια. Η ατίμητη Μάνα την εμ­ψυχώνει γενναία λέγοντάς Την:
        -Παιδί μου πρόσεχε, μην αρνηθείς το Χριστό. Αυτή η ζωή είναι πρόσκαιρη μπροστά στον Παράδεισο και στην Αιωνιότητα Της Μακαρίας Ζωής.

        



Τα μαρτύρια αρχίζουν.
        Την γυμνώνουν, την χτυπούν, την μαστιγώνουν με βέργες και συρματένια σχοινιά. 

Το σώμα της γίνεται ό­λο μια πληγή. 
Το αίμα της χύνεται ποτάμι και βάφει τη Μακεδονική γη του Ζαγκλιβερίου. 
Η Ακυλίνα έχει τα μάτια στον Ουρανό και προσπαθεί να επαναλάβει:
        «Χριστιανή είμαι και Χριστιανή θα πεθάνω».

        Τρεις μέρες την βασάνισαν. 

Την τρίτη μέρα το απόγευμα μέσα στους πόνους και στην αιμορραγία την φέρ­νουν στο σπίτι της. 
Η Μάνα της την σφίγγει στην α­γκαλιά της μόλις τη βλέπει και το μόνο που νοιάζεται να ρωτήσει είναι:
        «Παιδί μου μήπως δείλιασες και αρνήθηκες το Χριστό;»

        Η Ακυλίνα προσπαθεί με δυσκολία να απαντήσει:
        «Μητέρα έκανα όπως μου είπες. Το διαμάντι που μου εμπιστεύθηκες το φύλαξα καθαρό και αμόλυντο και τώρα πάω κοντά στο Χριστό και Θεό μου».

        



Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1764 όταν έφυγε η  Αγία της ψυχή.
        Από το Άγιο Λείψανό της ξεχύθηκε μια ανέκφρα­στη Ουράνια ευωδία και όλοι οι δρόμοι απ' όπου το πέ­ρασαν ευωδίαζαν για πολλές ήμερες.
        Οι τούρκοι για να τη θεωρήσουν δική τους έστω και μετά θάνατο, διέταξαν να τη θάψουν στο τουρκικό νε­κροταφείο, δίπλα στην πλατεία του χωριού.
        Το ίδιο βράδυ ένα φως κατέβηκε πάνω στον τάφο της σαν άστρο και έμεινε για ώρες πολλές.
        Τότε τρεις Ορθόδοξοι Ζωντανοί Χριστιανοί, Παλληκάρια του Χριστού έκαναν όρκο μυστικό και έκλεψαν το σώμα της Αγίας. 

Πού το έθαψαν όμως; 
Παρέμενε αγνωστος μεχρι τις μερες μας.




Και ξαφνικα το ευχαριστο νεο που περιμεναν απο την ημερα του θανατου της επι 267 ολοκληρα χρονια διαδοθηκε απο την μητροπολι του Λαγκαδα.
Ως γνωστον, με την ελευσι του νεου μητροπολιτου Λαγκαδα κ. Ιωαννου ανακαλυφθηκε το σημειο που βρισκονταν τα λειψανα της Αγιας Κυρανας με θαυματουργικο τροπο και η ανακομιδη τους εγινε με ολη την εκκλησιαστικη λαμπροτητα.
Ομως ειχαμε και νεες αποκαλυψεις οτι η Αγια Κυρανα ειχε προσωπικη φιλια μα την Αγια Ακυλινα ή Αγγελινα που διεμενε στο Ζαγκλιβερι.
Ποθος μεγαλος των Ζαγκλιβερινων ανα τους αιωνες ηταν να βρεθουν τα λειψανα και της Αγιας Ακυλινας.
Και τα λειψανα ανευρεθησαν με την εμφανισι της Αγιας σε διαφορους ανθρωπους που τους υπεδειξε και το σημειο που ησαν εναποτεθειμενα.
Ο πρωτοσυγκελος της μητροπολεως Ιερισσου αποκαλυψε οτι εψαχναν χρονια τωρα σε 8 σημεια που ειχαν πληροφοριες οτι βρισκονταν τα ιερα λειψανα της Αγιας.
Πλην εις ματην.
Τα λειψανα ανευρεθησαν στην Οσσα οπου ανευρεθησαν και τα λειψανα της φιλης της Αγιας Κυρανας.
Και ο μητροπολιτης Λαγκαδα αυτες τις μερες απεφασισε να αποδωση τα λειψανα της Αγιας Ακυλινας στην μητροπολι Ιερισσου και Αγιου Ορους με την προσελευσι των πατερων της μητροπολεως για την παραλαβη τους.
Ας παρακολουθησουμε την συνεχεια της χαρας του λαμπρου αυτου αξιοθαύμαστου γεγονοτος. 


Μέσα σε κλίμα κατανύξεως με τη συμμετοχή πολλών ιερέων, μοναχών και πλήθους πιστών της Μητροπόλεως μας ετελέσθη την Τρίτη 22 Μαΐου ἐ.ἔ. στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσης αγρυπνία επί τῇ αποδόσει του Πάσχα προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου και συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θερμών κ. Δημητρίου στην οποία ο Σεβασμιώτατος ανήγγειλε επισήμως την εύρεση  των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Ακυλίνης-Αγγελίνη.
Στην αγρυπνία παρέστη αντιπροσωπεία ιερέων από την Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού αποτελουμένη από τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην π. Χρυσόστομον Μαϊδώνην, τον Γενικόν Αρχιερατικόν Επίτροπον Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην π. Ιγνάτιον Ριγανάν, τον Αιδεσιμολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον π. Παναγιώτην Κορκόντζηλαν, ιερατικόν προϊστάμενον της ενορίας Αγίου Γεωργίου Ζαγκλιβερίου, καθώς και τον ἱερομόναχον π. Μάξιμον Ιβηρίτην, ο οποίος ήταν παρών κατά την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων της Αγίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του εμφανώς συγκινημένος αναφέρθηκε αρχικώς στο Συναξάριον και αφηγήθηκε το χρονικό της ευρέσεως των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Νεομάρτυρος Αγγελίνης ή Ακυλίνης υπογραμμίζοντας όλα εκείνα τα θαυμαστά γεγονότα που ακολούθησαν και συμβάλλουν στην πιστοποίηση των λειψάνων.
Εν συνεχείᾳ, αναφέρθηκε  στα μηνύματα του μαρτυρίου της Αγίας η οποία με τη ζώσα παρουσία της μας καλεί να μένουμε σταθεροί στην ορθόδοξη πίστη και να δίδουμε ομολογία πίστεως μέσα από τη συμμετοχή μας στην ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας.  
Η πάνσοφη Πρόνοια του Θεού, όπως χαρακτηριστικώς τόνισε ο Σεβασμιώτατος, επέλεξε αυτή τη στιγμή για να μας εμφανίσει τη ζωντανή χάρη Του μέσῳ της Αγίας νεομάρτυρος Ακυλίνης-Αγγελίνης και να ενδυναμώσει την πίστη μας.


Κλείνοντας την ομιλία του υπενθύμισε την ευχή που είχε κάνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Νικόδημος την τελευταία φορά που είχε ιερουργήσει στον Ιερά Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών και είχε εκφράσει την επιθυμία και την παράκληση του προς την Αγία να βρεθούν τα λείψανά της, όπως ευρέθησαν προσφάτως και της Αγίας Κυράννης
Κατόπιν, ομίλησε ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Αρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης ο οποίος στο λόγο του αναφέρθηκε στο όνειρο και την επιθυμία όλων των γενεών των κατοίκων του Ζαγκλιβερίου να ευρεθούν τα λείψανα της Αγίας.
Οι Ζαγκλιβερινοί από το 1764 προσηύχοντο να βρεθούν τα λείψανα της αγίας. 
Ήταν, όπως σημείωσε, η προσευχή του δεσπότη μας ο οποίος ίδρυσε την ενορία και έχτισε τον Ναό της Αγίας στο Ζαγκλιβέρι. Τώρα, όπως τόνισε, στην ώρα της δοκιμασίας της υγείας του Σεβασμιωτάτου Ιερισσού, εμφανίστηκε η Αγία και του έδωσε αυτή τη χαρά.


Επίσης, στη συνέχεια του λόγου του ανέφερε πως ότι συνέβη εδώ συνέβη και στη Μυτιλήνη με την εμφάνιση του Αγίου Ραφαήλ. Βέβαια, εκεί δεν γνωρίζαμε τίποτα, ούτε βιογραφικά, ούτε ιστορικά αλλά βάσει αποκαλύψεων τα μάθαμε όλα σε αντίθεση με τα Ιερά λείψανα της Αγίας της οποίας γνωρίζαμε το βίο της.
Τέλος, ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού σημείωσε πως μέχρι σήμερα είχαν γίνει πολλές έρευνες προκειμένου να βρεθούν τα λείψανα της Αγίας. Μάλιστα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, υπήρχαν οχτώ περιπτώσεις πιθανών σημείων τα οποία είχαν υποδειχθεί από διάφορους ως μέρη ενταφιασμού της Αγίας τα οποία σημεία ερευνήθηκαν χωρίς αποτέλεσμα. Αντιθέτως, όμως εδώ στην Όσσα, έξωθεν του Ιερού Βήματος του Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών αποκαλύφθηκε η ίδια η Αγία και υπόδειξε το μέρος.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού π. Ιγνάτιος Ριγανάς, ο οποίος μετέφερε με τη σειρά του τον εόρτιον πασχάλιον ασπασμόν καθώς και τα συγχαρητήρια του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ.κ. Νικοδήμου προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας.


Κατόπιν, αναφέρθηκε στο μεγάλο γεγονός που βιώνουμε απόψε, την κατάθεση δηλαδή του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Ακυλίνης-Αγγελίνης, όπως πιθανόν ήταν το όνομά της και ίσως για λόγους απλοποιήσεως να το έκανε επί το Ελληνικώτερων ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Ακυλίνα, μία τάση που συνηθίζουν να έχουν στην περιοχή της Χαλκιδικής. Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με την περιοχή Μπάρι της Ιταλίας, όπου μετεκομίσθησαν τα λείψανα του Αγίου Νικολάου, και την είχε καταγράψει ως Πάρος, για να γίνει το τοπωνύμιο κατανοητό. Για τις σημαντικές και άκρως ενδιαφέρουσες αυτές πληροφορίες ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε θερμώς τον Γενικόν Αρχιερατικόν Επίτροπον Ιερισσού, π. Ιγνάτιον Ριγανάν.
Η Αγια Ακυλινα γιορταζει στις 27 Σεπτεμβριου.
 lagkada2
lagkada3


Εκδήλωση – Μνημόσυνο 

για την Άλωση της Πόλης (29 Μαΐου 2012)


ΙΕΡΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ ΠΑΙΟΝΙΑΣ ΚΙΛΚΙΣ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ – ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
1453 - 2012
Τρίτη, 29 Μαΐου 2012: ἡμέρα ἀνάμνησης τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (29 Μαΐου 1453).
Στό Ἱερό Κοινόβιο, μέ ἀφορμή τή θλιβερή αὐτή ἐπέτειο, θα τελεσθεῖ ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ τῶν ψυχῶν τῶν προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι θυσίασαν τή ζωή τους στίς ἀλησμόνητες πατρίδες τῆς Ρωμιοσύνης.
Μετά τήν θεία Λειτουργία καί τό Μνημοσύνο (9-10.30΄π.μ.) ἡ Καθηγήτρια τῆς Νεοελληνικῆς Φιλολογίας, τοῦ Τμήματος Φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν κ. Μαρία Μαντουβάλου θά μιλήσει στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς ἀναπτύσσοντας τό ἐπίκαιρο θέμα:


«Τά αἴτια τῆς Ἅλωσης 

καί τρόποι ἀποφυγῆς μελλοντικῶν ἁλώσεων»
 της κωλοτουμποκρατίας....




Κυριακή των Πατέρων αύριο.
  Και βέβαια ο νους μας πηγαίνει, πρώτα-πρώτα, στους Πατέρες της Εκκλησίας. Που κάποτε ήταν αληθινοί πατέρες, αφού αγκάλιαζαν όλα τα ανθρώπινα προβλήματα.
Ενώ οι τωρινοί απλά υποκρίνονται. Τουλάχιστο οι περισσότεροι. Γιατί κάποιοι όλο και κάτι προσπαθούν να κάμουν για τον δεινοπαθούντα λαό.

Αλλά αυτά,που κάνουν, με την ελεημοσύνη, είναι απλώς μπαλώματα και μερεμέτια. Όταν το πρωταρχικό και το ουσιαστικό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, καθήκον τους, είναι η δικαιοσύνη:

Αφού, ο Χριστός συνιστά το:
«Ζητείτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν».
Αλλά , στην τωρινή συγκυρία, όταν μιλούμε για πατέρες η σκέψη μας, πηγαίνει, περισσότερο, στους, λεγόμενους, εθνοπατέρες. 
 
Απ’ τους οποίους οι περισσότεροι μάλλον εθνοπροδότες θα έπρεπε να λέγονται. Ή, ακόμη καλύτερα, λυκοπατέρες.
Γιατί δεν έπεσαν, απλά, ως άνθρωποι, σε κάποια λάθη. Έτσι ώστε να έχουν δικαίωμα στη συγγνώμη μας. Αλλά ενήργησαν, όπως όλα δείχνουν, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου. Μαζί με τη συμμορία των τοκογλύφων.
Για να κερδίζουν οι τοκογλύφοι, αλλά και ταυτόχρονα αυτοί οι ίδιοι αστρονομικά ποσά, τζογάροντας πάνω στην εξαθλίωση του λαού και το ξεπούλημα της πατρίδας.

Και, για να καταλάβουμε το βαθμό της εξαχρείωσής τους, ας κάνουμε τον κόπο να τους συγκρίνουμε με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Καποδίστρια:

Με βάση κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα, που μας πρόσφερε ο φίλος Παναγιώτης Ανανιάδης:

Ο γιατρός του Καποδίστρια, λέει το ένα παράδειγμα, του συνέστησε ότι έπρεπε να βελτιώσει την διατροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε:
«Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε, όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει…». 

Το Πανελλήνιο(γνωμοδοτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια), εξάλλου, και η Γερουσία ψήφισαν το μισθό, που έπρεπε να δίνεται στον Κυβερνήτη. Και τις δύο φορές ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό.
«Αποστρέφομαι, απάντησε, το να προμηθεύω εις τον εαυτόν μου τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουν την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων. Περικυκλωμένοι από πλήθος ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν…
Οι μισθοί όσων εξ υμών συμμετάσχουν εις την κυβέρνησιν…..πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της».

Για συγκρίνετε, λοιπόν, τον Καποδίστρια με τους σημερινούς μεγαλοπατεώνες. Που χωρίς ντροπή και φιλότιμο βλέπουν το λαό να υποφέρει και να αυτοκτονεί από απελπισία και του πετάνε κατάμουτρα το «μαζί τα φάγαμε!!!»! Και πολλές παρόμοιες αθλιότητες.
Τη στιγμή, που, εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται. ότι έχουν ρουφήξει ακόμη και το μεδούλι του λαού…

Και κατηγορούν εκείνους που θέλουν να κάνουν μονομερή, υπέρ του λαού, καταγγελία του μνημονίου. Όταν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις αποτελούν αίσχιστη υπέρ των τοκογλύφων μονομέρεια.
Και πηγαινοέρχονται, με αλλεπάλληλες κωλοτούμπες από κόμμα σε κόμμα. Φτύνοντας αυτούς, που πρωτύτερα έγλειφαν και γλείφοντας αυτούς, που προηγουμένως είχαν φτύσει. Οι κατάπτυστοι!…

Έτσι ώστε, στη χώρα της δημοκρατίας, να επιβληθεί του λοιπού πολίτευμα της κωλοτουμποκρατίας.

Και το πλέον παράδοξο είναι ότι το ένα από τα κόμματα των αλλεπάλληλων σκανδάλων, της ανεξάντλητης κωλοτούμπας και εν τέλει της έσχατης προδοσίας, είναι, λέει, ένα από τα φαβορί για την επικράτηση στις επόμενες εκλογές…


Γιατί λένε ότι στη συνείδηση κάποιων ψηφοφόρων οι κάποιες λεκτικές ακροβασίες των αντιμνημονιακών βαραίνουν περισσότερο από τα βοώντα και κράζοντα κακουργήματα των μνημονιακών.

Για να μας θυμίζουν, έτσι, τον απόστολο Παύλο, που στην αυριανή περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων, θα μας μιλήσει για τους βαρείς λύκους, που πέφτουν αχόρταγοι πάνω στο λαό.

Και, ενώ τον κατασπαράζουν, παρουσιάζονται ως οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του και εγγυητές του μέλλοντός του…

Αφού, υπόσχονται, για μια ακόμη φορά, ότι, του λοιπού, θα βόσκουν χορταράκια και δεν θα κατασπαράζουν τα εύπιστα αρνάκια…

παπα-Ηλίας



  

ΦΙΛΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ



του αρχιμ. Αθανασίου Σιαμάκη



Η σχοινοτενής απάντηση του αγαπητού Ι.Κ. στα γραφόμενά μου αποδεικνύει ακριβώς εκείνο που έγραψα πιο πάνω για τη λογιότητά του, ότι με παιδική αφέλεια επικαλείται όποια πληροφορία  συναντήσει χωρίς βάσανο, ακόμη και από τα απόκρυφα. 
 Η όλη απάντησή του είναι μία λίστα τέτοιων αναξιόπιστων μαρτυριών, που αρύονται την ασεβή και βλάσφημη πληροφορία από τον αποκρυφιστή (Παρέπεμψα σε σημείωση του Κων. Σιαμάκη, και παραπέμπω και πάλι στην ίδια πιο πάνω).


Αυτό του συμβαίνει διότι δεν έχει προσωπική πρόσβαση στα ιερά κείμενα της Γραφής, που αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα, μήτε αξιολογικό κριτήριο. 
Όλες οι μαρτυρίες του αντλούνται έξω από τα ιερά κείμενα της θείας αποκαλύψεως.
Αν έρριχνε μια ματιά στο Κολοσσαείς 4,10, θα έβλεπε ότι το πατριαρχείο Ιεροσολύμων κάνει αθέμιτη παραποίηση και ανεπίτρεπτη κατάχρηση του χωρίου, διότι δεν αναφέρεται τίποτε σ’ αυτό για τον Πέτρο, αλλά μόνο για το Μάρκο. 
Και βέβαια προηγείται η Γραφή και έπεται το πατριαρχείο. 
Κι όμως ο φίλος Ι.Κ. παραθέτει την καταφώρως αδικούσα το εν λόγω χωρίο  γνώμη του πατριαρχείου ως έγκυρη.


Δεν φαίνεται επίσης να πείθεται, για τον ίδιο λόγο, ότι ο Καραβιδόπουλος είναι βαριά επηρεασμένος από την Τυβίγγεια προτεσταντική «θεολογία» και υπηρετεί με τις εκδόσεις του (κυρίως με τη συνέκδοση της Αγίας Γραφής και των αποκρύφων, πράξη πονηρή και βλάσφημη, διότι ισοπεδώνει τα γνήσια βιβλία με εκείνα τα βλάσφημα νόθα ή απόκρυφα) στην άμβλυνση ιεροκρυφίως του ορθοδόξου κριτηρίου των αναγνωστών του.
 Απόδειξη της αδόκιμης χρήσεως των πληροφοριών βλέπει κανείς και στην απάντηση που δίνει για τα μη μαρτυρούμενα στην Αγία Γραφή σχετικώς με το πρόσωπο της μητέρας του Κυρίου, αφήνοντας τον αναγνώστη να θεωρεί ότι είναι θεμιτό η προφορική παράδοση της εκκλησίας να στηρίζεται στα βλάσφημα και ασεβή απόκρυφα. 


Αν ήταν έτσι το πράγμα, τότε υπενθυμίζεται ότι η ίδια εκκλησία τα ονόμασε απόκρυφα και νόθα και τα απέρριψε από τον κανόνα. 
Και φυσικά η εκκλησία δεν μπορεί να φάσκει και ν’ αντιφάσκει. 
Δεν μπορεί μια τέτοια παράδοση, που υιοθετεί μυθεύματα αιρετικών συγγραφέων,  να είναι της εκκλησίας.
\Τέτοια χρήση «μαρτυριών» δείχνει μεν αθωότητα, αλλ’ αυτή δεν φτάνει· 
Ο Κύριος θέλει οι Χριστιανοί να είναι «φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί». 
Το σαπούνι δεν είναι τυρί, όσο κι αν αφρίζει όταν το μασάει ο αφελής. 


Αδυνατεί επίσης να καταλάβει ότι η αυθεντία είναι η Γραφή και όχι τα σχόλια επί της Αγίας Γραφής.
 Τέλος ο λόγος για τα πρωτόκλιτα· 
Το μη καθαρόν των εις θηλυκών πρωτοκλίτων στη γενική και δοτική μετατρέπεται σε -ης -η αντιστοίχως (ρίζα -ης -η· μούσα -ης -η· γλώσσα -ης -η· μάζα -ης, και Σάπφειρα Σαπφείρης Σαπφείρη, με κατέβασμα του τόνου στην παραλήγουσα κατά το άκανθα ακάνθης ακάνθη, διότι αυτό συμβαίνει στα τρισύλλαβα ονόματα) (Βλ. και Γραμματική Αχιλλ. Τζαρζάνου).


Και πάλι ευχαριστώ τον κ. Ι.Κ. για τη δεύτερη ευκαιρία που μου έδωσε, δηλώνοντας επιπροσθέτως ότι  θα είναι και η τελευταία μου, διότι ζητήματα απλά όταν γίνονται σύνθετα δεν έχουν τελειωμό. 
Δεν παραλείπω τέλος να δηλώσω ότι τα γραφόμενά μου δεν έχουν χαρακτήρα αντιδικίας, αλλά φιλικού διαλόγου, χωρίς απαιτήσεις και δεσμεύσεις. 
Ευχαριστώ.

 

Δυστυχῶς 

αὐτή εἶναι σήμερα 

ἡ Ὀρθοδοξία μας!



Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται. 

Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. 

Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν. 


Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος. 


Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας.

 Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

απο την Ορθοδοξη Φωνη



Παραλειπόμενα για την Αναληψι
 
Ἀστροναῦτες τοῦ Ουρανοῦ
 
Διαστημικό γεγονός
 
 
του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη
 
 
 
Καταπληκτικό γεγονός διηγείται ο ευαγγελιστής Λουκάς στο πρώτο κεφάλαιο των Πράξεων και στο τελευταίο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του. Αν πριν διακόσια χρόνια βρισκόταν κάποιος να περιγράψη πῶς εκτινάσσεται ένας πύραυλος ή ένα διαστημόπλοιο προς το αχανές σύμπαν, ασφαλώς η διήγησίς του θα εθεωρείτο φανταστική. Κανένας δεν θα τον πίστευε. Η επιστήμη όμως έχει πλέον  πολλά παρόμοια επιτεύγματα. Θυμίζουμε το χρονικό της εκτοξεύσεως του πρώτου επανδρωμένου διαστημοπλοίου στη σελήνη:
«19 Ιουλίου 1969. Περιμένουν όλοι με αγωνία σπουδαίο γεγονός. Ξαφνικά κρατάνε την αναπνοή τους! Ατενίζουν προς τα ύψη. Όλο και ψηλότερα τα μάτια. Βλέπουν το διαστημόπλοιο με τους πρώτους αστροναύτες. Εκτοξεύεται, υψώνεται, γίνεται μια μικρή κουκίδα, και σε δευτερόλεπτα χάνεται από τα μάτια. Βυθίζεται στο άπειρο. Δυό άνθρωποι διασχίζουν το στερέωμα, περνάνε την ατμόσφαιρα της γης. Ετοιμάζονται για… προσελήνωσι!»
 
Η Ανάληψις
 
Καταπληκτικό γεγονός αναμφίβολα. Το άλλο όμως γεγονός είναι απείρως ανώτερο. Μας το παρουσιάζει η ουράνια τηλεόρασις, που ονομάζεται Αγία Γραφή. Πρόκειται για την Ανάληψι του Χριστού.
● Διαστημικό κέντρο η Βηθανία, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ.
● Θεατές του γεγονότος της θείας εκτοξεύσεως οι Μαθητές Του. Ενώ συζητούσαν με τον αναστημένο Διδάσκαλο, ξαφνικά βλέπουν μέσα σε φωτεινή νεφέλη το Χριστό, με λάμψι θεϊκή.
● Πριν καλά - καλά συνέλθουν από την έκπληξι, βλέπουν τον Κύριο να ξεφεύγη από την ατμόσφαιρα της γης, ν’ ανεβαίνη ψηλά, να διασχίζη τους ουρανούς, να χάνεται στο Άπειρο…
● Θείος αστροναύτης, ο Ιησούς Χριστός. Οι πρώτοι αστροναύτες σταμάτησαν το ταξίδι τους στη σελήνη και έμειναν για κάποια λεπτά στο άγονο και αποτρόπαιο τοπίο της. Ο Ιησούς όμως διέσχισε τους ουρανούς και έφτασε στο θρόνο του επουρανίου Πατρός και «εκάθισεν εν δεξιᾶ της μεγαλωσύνης εν υψηλοῖς» (Εβρ.α΄3.ι΄12).
● Θα παρέμενε απίστευτο το γεγονός, αν δεν υπήρχε η ωστική δύναμις, που προκάλεσε την εκτόξευσι του Χριστού, την «εις ουρανούς άνοδον». Είναι η θεϊκή Δύναμίς Του, αφού ο Χριστός είναι ο παντοδύναμος Θεός.
Εκείνος, που ενέκλεισε στη διάνοια του ανθρώπου τη δύναμι να δαμάζη την ύλη και να υποτάσση τα στοιχεία της φύσεως∙ Εκείνος, που ενέκλεισε σ’ένα μικρό «άτομο» ύλης τεράστια δύναμι∙ Εκείνος, που δημιούργησε τη γη, τον ουρανό και τις ουράνιες δυνάμεις∙ Εκείνος, ο παντοδύναμος Δημιουργικός Λόγος, ο Ιησούς Χριστός, δεν μπορεί να διασχίση τους ουρανούς και ν’ανέλθη στο θρόνο της Θεότητος (Εβρ.ιβ΄2);
● Το γεγονός της Αναλήψεως, για όσους βέβαια δέχονται την παντοδυναμία του Χριστού, είναι η σφραγίδα των επί γης θαυμάτων του Χριστού.
● Είναι το πλήρωμα του σχεδίου της θείας οικονομίας.
 
Κατάβασις και ανάβασις
 
«Ο καταβάς –λέει ο απόστ. Παύλος- αυτός εστι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα» (Εφεσ.δ΄10).
● Θαυμαστό το γεγονός της Αναλήψεως. Όσο θαυμαστό είναι και το γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως.
Από τους ουρανούς των ουρανών κατέβηκε ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, κατά τη Σάρκωσι. Στους ουρανούς ανέβηκε ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού, κατά την Ανάληψι.
● Άγγελοι συνοδεύουν τον σαρκωθέντα Λόγο, εμφανίζονται και ψάλλουν ύμνους χαράς και δοξολογίας (Λουκ.β΄13-14).
● Άγγελοι συνοδεύουν τον αναληφθέντα Λόγο του Θεού (Πράξ.α΄10).
● Άγγελος εμφανίζεται στους ποιμένες της Βηθλεέμ (Λουκ.β΄9), να τους καθησυχάση μετά το σάστισμα που τους προκάλεσε το θείο Φώς της Γεννήσεως.
● Δυο άγγελοι, λευκοντυμένοι, εμφανίζονται στους Μαθητές, που στέκουν έξω από τη Βηθανία και ατενίζουν εκστατικοί τους Ουρανούς. Η βεβαίωσις των αγγέλων: «Άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, όν τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πράξ.α΄11).
● Όταν έκλινε τους ουρανούς για να κατεβῆ, ήταν μόνο Θεός.
● Τώρα, που διασχίζει τους ουρανούς και ανεβαίνει, δεν είναι μόνο Θεός. Είναι και άνθρωπος. Ανεβαίνει ως Θεάνθρωπος. Και ως Θεάνθρωπος παραμένει στους ουρανούς, «ιλασμός περί των αμαρτιών ημών» (Α Ίωάν.β΄2).
● Ήρθε στη γη και βρήκε την ανθρώπινη φύσι πεσμένη στα έσχατα βάθη. Την προσέλαβε και την εξαγίασε με όλες τις ενέργειες της θείας οικονομίας. Καθάρισε τον άνθρωπο με το τίμιο Αίμα Του πάνω στο Σταυρό.
Τον ανέστησε με την Ανάστασί Του.
Και τώρα με την Ανάληψί Του παίρνει την ανθρώπινη φύσι, την ανεβάζει ψηλά και την κάνει «συγκάθεδρον τῶ Πατρί» (Εφεσ. β΄5-6).
● Όταν ο Λόγος του Θεού κατέβηκε από τον Ουρανό, ήρθε «εν αφανεῖ δόξη».
Όταν ανέβηκε στον Ουρανό, με την Ανάληψί Του, ανέβηκε «εν φανερᾶ δόξη». «Ανελήφθης εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημῶν» (Απολυτίκιο εορτῆς).
Η δόξα, που φάνηκε κατά την Ανάληψι, είναι απόδειξις ότι ο Χριστός, που οι εχθροί θέλησαν να ταπεινώσουν με την εξουθένωσι του Σταυρού, είναι ο δοξαζόμενος Θεός. Αλλ’ αποτελεί και προμήνυμα της άλλης δόξας, της άπειρης, που θα έχη ο Χριστός όταν ξανακατεβῆ.
● Κατέβηκε ο Χριστός με τη θεία Του ενανθρώπησι. Ανέβηκε με τη θεία Του Ανάληψι. Θα ξανακατεβῆ με τη Δευτέρα Του Παρουσία. Αυτό βεβαιώνουν και οι δυο άγγελοι: «Ούτος ὁ Ιησούς ὁ ἀναληφθείς αφ’ ὑμών,  ούτως ελεύσεται, όν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτόν πορευόμενον εἰς τον οὐρανόν» (Πράξ.α΄11).
 
Θα αναληφθοῦμε …
 
Το γεγονός της Αναλήψεως είναι διδακτικώτατο για μας. Δεν έχει μόνο τη θεολογική του σημασία. Δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός, που έγινε κάποτε για το Χριστό, τον Κύριο της δόξας. Είναι και γεγονός, που επαναλαμβάνεται πολλές φορές για τους πιστούς και θα επαναληφθῆ «εν δόξη» για όλους εκείνους, που θα ζουν κάτω στη γη κατά τη στιγμή της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου.
● Η ψυχή του πιστού, που αγωνίστηκε σ’ αυτό τον κόσμο και έζησε με το όραμα της Βασιλείας των Ουρανών, την ώρα της εξόδου από το σῶμα, αναλαμβάνεται στους ουρανούς. Ο άνθρωπος της πίστεως και της αγιότητος γίνεται ουρανοπολίτης, θεόπτης, ουρανοβάμων!
● Την αλήθεια αυτή παρουσιάζει ο απόστ. Παύλος πολύ ζωντανά στην πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή και για όλους εκείνους, που κατά τη Δευτέρα Παρουσία θα βρίσκωνται εν ζωῆ: « Έπειτα ἡμείς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἃμα σύν αὐτοῖς άρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς απάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς αέρα, και οὓτω πάντοτε σύν Κυρίῳ ἐσόμεθα» (Α΄Θεσ.δ΄17).
 
Διά της ταπεινώσεως στο ύψος
 
Μια ουράνια έπαρσις μας περιμένει. Έπαρσις, που θα μας πάρη από τη γη, για να μας φέρη στους ουρανούς.
● Μια έπαρσις μας κατέβασε από τον ουρανό στη γη. Μια έπαρσις θα μας ανεβάση από τη γη στον ουρανό.
Η σατανική έπαρσις, η υπερηφάνεια του Διαβόλου και του πρώτου ανθρώπου, μας καθήρεσε από τον παράδεισο και μας ωδήγησε χαμηλά, στην αμαρτία και στο θάνατο.
Θέλησε ο άνθρωπος ν’ ανεβῆ πιο ψηλά από τον Θεό. Και έπεσε πολύ χαμηλά.
Τώρα, για ν’ ανεβάση ο Θεός τον άνθρωπο πάλι ψηλά, κατέβασε τον Υιό Του πολύ χαμηλά.
● Ταπεινώθηκε ο Χριστός την εσχάτη ταπείνωσι. Και ύστερα δοξάστηκε. Προτοῦ εμφανιστῆ μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης, στην ένδοξη Ανάληψί Του, εμφανίστηκε μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης, πάνω στο φρικτό και ταπεινωτικό Σταυρό.
  Διά της ταπεινώσεως στο ύψος. «Ο ταπεινῶν ἑαυτόν υψωθήσεται», βεβαιώνει ο Κύριος (Λουκ.ιδ΄11).
Αν δεν ταπεινωθούμε, δόξα δεν θα γευτούμε.
Αν στον κόσμο αυτόν αρνηθούμε το Σταυρό, ανάληψις στον Ουρανό για μας δεν θα γίνη.
Αν δεν υποστοῦμε στον κόσμο αυτό εξευτελισμούς και ταπεινώσεις, δεν θα δούμε θρόνο και πρόσωπο Θεού.
 
Ψηλά τα μάτια
 
Να ταπεινωθούμε για να υψωθούμε.
● Αλλά και να υψωθούμε για να… υψωθούμε! Ταπεινοί στο φρόνημα, αλλά τα μάτια ψηλά. Έτσι λέει ένας ύμνος της Αναλήψεως: «Επάρωμεν όμματα και νοήματα, πετάσωμεν τας όψεις και τας αισθήσεις».
● Ψηλά τα μάτια είχαν οι Μαθητές, και ατένιζαν (Πράξ.α΄10) τους ουρανούς την ώρα της Αναλήψεως. Ψηλά και μεις τα μάτια. Μας έφαγαν τα χαμηλά, η ύλη και ο κόσμος, η χαμοζωή, η λάσπη. Καιρός να σηκώσουμε κάπως τα μάτια. Να ατενίσουμε τους ουρανούς, τις θείες πραγματικότητες.
● Ψηλά οι αισθήσεις.
● Ψηλά η διάνοια. Αρκετά κολλήσαμε το μυαλό μας στα χαμηλά. Καιρός για ψηλές σκέψεις, για ψηλά νοήματα, για ψηλά αισθήματα.
●Ψηλά οι καρδιές μας.
Έτσι θ’ αξιωθούμε μια μέρα ν’ ανεβούμε ψηλά στον ουρανό, στη δόξα του αναληφθέντος «αφ’ ημών εις τους Ουρανούς» Ιησού Χριστοῦ. 

"Κοινωνία": Δυναμικό παρόν 

στις εκλογές της 17 Ιουνίου 2012

 
Η Πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ενημερώνει τους ψηφοφόρους της ότι θα δώσει δυναμικά το παρόν και στις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, αυτόνομη, πιστή στο...

Όραμα και στις Αρχές της, με υποψηφίους σε ολόκληρη την Επικράτεια!

Στις 17 Ιουνίου ο Ελληνικός λαός θα έχει άλλη μια ευκαιρία –ίσως την τελευταία- να αναχαιτίσει την πολιτική λαίλαπα που καταστρέφει την Πατρίδα μας και να υψώσει δυνατή φωνή μέσα στην Βουλή η οποία θα αναγκάζει και τα άλλα κόμματα να εργάζονται προς το συμφέρον της Ελλάδος και μόνο!


Ψήφος στην «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» δεν είναι χαμένη ψήφος! Ψήφος στην «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» σημαίνει εισαγωγή της φωνής των Ορθοδόξων Ελλήνων μέσα στο Κοινοβούλιο! Αρκετά ανεχθήκαμε μια ενωμένη μειοψηφία να ενεργεί εναντίον της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού! Ήρθε καιρός να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω!!


Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Τι θά συμβεί 

όταν καταρρεύσει το σύστημα…


Οκτώβριος 1929 !

Τό οικονομικό κράχ   τώρα μόλις αρχίζει...


 
Και τώρα θα σας διηγηθώ μια ιστορία από μία μικρή, υποθετική έστω χώρα τού Ευρωπαϊκού Νότου πού θα την ονομάσουμε συμβολικά Γκρέστ, και στήν οποία μια ωραία πρωϊα οί πολιτικοί της δήλωσαν αδυναμία πληρωμών και βάρεσαν μία αναίσχυντη πτώχευση…

Το σενάριο ίσως να θυμίζει τον «Πόλεμο των Κόσμων» και την «απόβαση» των Εξωγήϊνων του Όρσον Ουέλς πού συντάραξε ραδιοφωνικά την Αμερική κάπου στα 1938, και ήταν βέβαια μια καταστροφολογική απάτη.

Εδώ όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και πραγματεύονται πρακτικούς τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς σε μια ενδεχόμενη, γιατί όχι,  οικονομική κρίση…

« Τά τελευταία χρόνια λοιπόν, πολλοί σύγχρονοι  άγιοι γέροντες και ασκητές έχουν προειδοποιήσει τά πνευματικά τους παιδιά αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους ότι το ενδεχόμενο να έχουμε ταραχές μετά από μια οικονομική καταστροφή της χώρας, πλησιάζει γρήγορα, και ότι είναι ίσως μπροστά μας...









Οι ταραχές αυτές θα προκληθούν  μόλις το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρεύσει και οι πολίτες βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή και ωμή πραγματικότητα της καθημερινής επιβίωσης….




Μια πραγματικότητα που ίσως σήμερα, ή δεν έχουμε επαρκώς κατανοήσει, ή  αποφεύγουμε επιμελώς να την δεχτούμε θεωρώντας ότι είναι αδύνατον να μάς συμβεί…





ΠΟΙΟΙ  ΘΑ  ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ;
=======================


Υπάρχουν τρείς τύποι ανθρώπων
πού θα μπορέσουν να διαφύγουν  όταν γίνει η κατάρρευση :

Αυτός πού θα είναι τυχερός,

Αυτός πού θα είναι απόντας,

και αυτός πού θα είναι κατάλληλα προετοιμασμένος…

Επειδή όμως αδύνατο είναι να γνωρίζουμε από τώρα αν ανήκουμε εμείς και οι οικογένειες μας στον πρώτο, ή τον δεύτερο τύπο, τότε καλό θα ήταν να επιλέξουμε τον τρίτο τύπο του υποθετικού σεναρίου μας.

Είναι ο τρίτος τύπος, και είναι αυτός πού είναι, « ο κατάλληλα προετοιμασμένος...»


Κατάλληλα προετοιμασμένος…


Από μέρες τώρα, σ΄ αυτό τό υποθετικό μικρό κρατίδιο της Ευρώπης το Γκρέστ, οί πολίτες του παρακολουθούν με αγωνία τα όσα ψευδώς ή αληθώς μεταδίδουν τα κατεχόμενα – διαπλεκόμενα ΜΜΕ «περί πτώχευσης, ή σωτηρίας της χώρας…»

Στην μικρή αυτή χώρα οι πολίτες αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με αγωνία για το μέλλον τους σε επαγγελματικό, κοινωνικό, οικογενειακό, αλλά και  Εθνικό επίπεδο.

Οι τρόποι αντίδρασης του καθενός είναι ξεχωριστοί, αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι βλέπουν με φόβο το αύριο…

Άραγε, σκέπτονται οί περισσότεροι, τί θα μας ξημερώσει αύριο ;

Και έτσι, για άλλους μέν υπάρχει σωτηρία, για άλλους υπάρχει επαρκής χρόνος πριν το πιστωτικό γεγονός και τα επακόλουθά του, και για κάποιους, ελάχιστους ίσως, έχουμε φτάσει ήδη και πατάμε πάνω στα γεγονότα.

Ο τρόπος που βλέπει ο καθένας τα πράγματα είναι άμεσα συνδεδεμένος και με την προετοιμασία του.

Οι μέρες ακολουθούν η μία την άλλη με το ίδιο καθημερινό άγχος και με τον αγώνα του καθενός να μη χάσει τα όσα τόσα χρόνια πάλευε για να αποκτήσει.

Και ξαφνικά έχουμε ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ.


ΤΟ  ΚΡΑΤΟΣ  ΒΑΡΕΣΕ  ΠΤΩΧΕΥΣΗ !


Το Κράτος κατέβασε τα ρολά των ταμείων και ο καθένας βρίσκεται μόνος να αντιμετωπίσει  τώρα τις παρενέργειες της πτώχευσης.

Φθάνοντας στα ΑΤΜ των Τραπεζών το πρώτο σοκ που δέχεται ο πολίτης είναι, ότι βλέπει το Τραπεζικό σύστημα να έχει καταρρεύσει και να μη υπάρχουν καθόλου μετρητά.

Τά ΑΤΜ είναι άδεια από λεφτά, τα ρολά των Τραπεζών κατεβασμένα, οί υπάλληλοι άφαντοι !

Η πρώτη αντίδραση του είναι να ελέγξει το πορτοφόλι του για να δει πόσα λεφτά έχει σε μετρητά, και τότε καταλαβαίνει ότι με αυτά τα χρήματα πρέπει να καλύψει ΟΛΕΣ τις ανάγκες του σε αγαθά για όσο διάστημα χρειαστεί το τραπεζικό σύστημα να επανέλθει, έστω σε μια υποτυπώδη κατάσταση οικονομικών συναλλαγών.

Η αμέσως επόμενη αντίδραση θα είναι να επικοινωνήσει με τα δικά του άτομα για να επιβεβαιώσουν τη θέση που βρίσκονται, τις πρώτες αντιδράσεις τους, το σημείο συνάντησης τους που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι το σπίτι τους, και να τους ενημερώσει ότι πρέπει όλοι να πάνε επειγόντως πρώτα από κάποια μάρκετ και να προσπαθήσουν να αγοράσουν προμήθειες πριν γυρίσουν στο σπίτι…

Μπακάλικα μικρά, φιλικά και αδελφικά έχουν από χρόνια σχεδόν εξαφανιστεί σ΄ αυτή την μικρή Ευρωπαϊκή χώρα, γιατί οί μεγαλοκαρχαρίες των μονοπωλίων είχαν φροντίσει να τα ισοπεδώσουν με τα σούπερ μάρκετ τους…

Οί ειδήσεις ήταν βέβαια από καιρό ανησυχητικές για επερχόμενη οικονομική κατάρρευση και κλείσιμο των αγορών, αλλά οί περισσότεροι  δεν πολυπίστευαν ότι θα μπορούσε αυτό να συμβεί, με αποτέλεσμα να μη έχουν προμηθευτεί τίποτα, ούτε και κάποιες απλές κονσέρβες έστω και για κάποιες πρώτες  μέρες της κρίσης μέχρι να ξεθολώσουν τα πράγματα…


Τά ερωτήματα που ζητούν τώρα επειγόντως απαντήσεις είναι τα εξής:

Πόσο μπορώ να αντέξω εγώ και η οικογένεια μου με τις υπάρχουσες προμήθειες;

Πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση με το Τραπεζικό σύστημα;

Πού θα μπορέσω να βρω επιπλέον προμήθειες για να εξασφαλίσω στην οικογένεια μου τα αναγκαία;

Πόση βενζίνη έχω στο αυτοκίνητό μου σε περίπτωση που χρειαστεί να εγκαταλείψω την πόλη για να πάμε στους συγγενείς μας στην ύπαιθρο;

Τί γίνεται με τη δουλειά μου αυτή τη στιγμή; Είμαι ακόμα εργαζόμενος, ή είμαι από αυτή τη στιγμή αυτομάτως απολυμένος;


Αυτά είναι από τα βασικά ερωτήματα που ζητούν άμεσες απαντήσεις και λύσεις και που θα μπορέσουν να απαντηθούν μόνο με την ψύχραιμη και λογική αντίδραση και ενέργεια.


ΟΤΑΝ  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ…

Καθώς ο πολίτης μας φεύγει από την Τράπεζα και μπαίνει στο αυτοκίνητό του για να κατευθυνθεί προς κάποιο μάρκετ, ψάχνει και για βενζινάδικο ώστε με κάποιο μέρος των μετρητών του να καλύψει την ανάγκη του σε βενζίνη που ξέρει ότι θα του χρειαστεί ίσως σήμερα, ίσως τις αμέσως επόμενες ημέρες…







Όσα από τα βενζινάδικα βρίσκει εν λειτουργία, βλέπει να έχουν σχηματιστεί τεράστιες ουρές αυτοκινήτων που περιμένουν με κορναρίσματα και φωνές των οδηγών να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ τους.

Εδώ τίθεται στον πολίτη το εξής δίλημμα:
 
Περιμένω για βενζίνη ή ψάχνω για τρόφιμα και άλλες προμήθειες;

Αποφασίζει να μπει στην ουρά των αυτοκινήτων που περιμένουν.
Τα καταφέρνει ύστερα από αρκετή ώρα να γεμίσει μισό ντεπόζιτο γιατί παραπάνω δεν του έδιναν ώστε να πάρουν όλοι, και ξεκινάει για αναζήτηση τροφίμων.

Ξέρει ότι ο χρόνος είναι εναντίον του.
Τηλεφωνεί στους δικούς του και προσπαθεί να μάθει αν οι δικές τους ενέργειες, είχαν κάποιο αποτέλεσμα.

Τον ειδοποιούν ότι όλες οι αγορές είναι κλειστές και ότι ψάχνουν τώρα σε μικρά συνοικιακά καταστήματα τροφίμων για προμήθειες αλλά ότι και αυτά είναι, ή κλειστά ή έχουν φοβερή ανατίμηση στα προιόντα τους.

Η μαύρη αγορά έχει ήδη ξεκινήσει το μαύρο έργο της..

Τηλεφωνεί στην εργασία του και δεν απαντάει κανένας.
 
Τηλεφωνεί στα αφεντικά του στα προσωπικά τους τηλέφωνα και εκεί μαθαίνει ότι η εταιρεία του έχει κλείσει μέχρι νεωτέρας.

Κλείνει το τηλέφωνο γνωρίζοντας ότι είναι άνεργος, απλήρωτος, με μισό ντεπόζιτο βενζίνης και μερικά ευρώ στην τσέπη για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που δεν γνωρίζει ούτε την εξέλιξη της ούτε τη χρονική διάρκεια της…

Ενώ συνεχίζει να οδηγεί προς την κατοικία του βλέπει ένα συνοικιακό μάρκετ να μαζεύει κάποια είδη που υπήρχαν στο έξω μέρος και να είναι έτοιμο να κατεβάσει και αυτό τα ρολά του.

Παρκάρει και πλησιάζει με το χέρι να ακουμπά τα χρήματα στη τσέπη του λες και κάποιος θα προσπαθήσει να του τα πάρει στα επόμενα λίγα βήματα που απομένουν, μέχρι την είσοδο στο μαγαζί.
 





Ο μαγαζάτορας τον κοιτάζει με επιφύλαξη και καχυποψία...

Τον ρωτάει απότομα τι θα ήθελε και αυτός του απαντά ότι θέλει να αγοράσει κάποια τρόφιμα για το σπίτι.
Στην ουσία τον παρακαλά για να τον αφήσει να ψωνίσει.

Με αρκετό δισταγμό ο μαγαζάτορας του επιτρέπει την είσοδο και αυτός προσπαθεί να μαζέψει όσα τρόφιμα μπορεί και του επιτρέπουν τα χρήματά του.

Το μαγαζί έχει κλείσει τις πόρτες.

Πλησιάζει, όπως έκανε τόσο καιρό στο ταμείο και ο μαγαζάτορας του λέει ότι τα τρόφιμα έχουν πάρει αύξηση λόγω της έκρυθμης κατάστασης.

Τελικά κατάφερε και αγόρασε μόνο το 1/5 από όσα υπολόγιζε πως θα αγόραζε με τα χρήματα που είχε μαζί του.

Φεύγει οργισμένος και απογοητευμένος αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να αντιδράσει.
Συνεχίζει με το αυτοκίνητό του για να φτάσει στο καταφύγιο του.
 
Ενώ ακόμα οδηγεί ακούει και βλέπει περιπολικά να τον προσπερνούν με τις σειρήνες τους και τους φάρους αναμμένους.
 
Αισθάνεται άμεσα την ανάγκη του καταφυγίου γιατί ξέρει ότι η κατάσταση σε λίγο θα έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και ότι όσο περνά η ώρα τα φράγματα της ηθικής της κοινωνίας αρχίζουν να σπάνε ένα ένα…

ΣΠΙΤΙ  ΚΑΙ  ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ…


Επιτέλους κατάφερε και έφτασε στο σπίτι.
 
Κατεβαίνει με τα λίγα αγαθά που αγόρασε και με το βλέμμα να ελέγχει δεξιά αριστερά μπαίνει στο σπίτι του γρήγορα.
 
Μέσα βρίσκεται η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του ηλικίας περίπου 12 χρονών. 

Όλοι είναι αναστατωμένοι με την κατάσταση και την ανατροπή της καθημερινότητάς τους.

Ψάχνουν στα μάτια του πατέρα και συζύγου την ελπίδα.
Δεν βλέπουν τίποτα.
 
Τους αγκαλιάζει και προσπαθεί να ηρεμήσει τα παιδιά που τα έδιωξαν από το σχολείο οι δάσκαλοί τους λέγοντάς τους ότι από εδώ και πέρα θα πρέπει να παρακολουθούν τις ειδήσεις για να μάθουν αν και πότε θα συνεχίσουν πάλι τα μαθήματά τους…

Αγκαλιάζει τη σύζυγό του και την βλέπει να τρέμει λέγοντάς του ότι κάποιοι με μηχανή προσπάθησαν να της αρπάξουν την τσάντα της ενώ έφευγε από το κατάστημα που εργαζόταν γιατί της ανακοίνωσαν ότι θα παραμείνουν κλειστά μέχρι να ομαλοποιηθεί η οικονομική κατάσταση.

Ανταλλάσουν μεταξύ τους τις εικόνες που κατέγραψε ο καθένας από αυτούς μέχρι να φτάσει στο σπίτι.
Μόνο τρόμο και αναστάτωση προκαλούν τα όσα ακούνε να λέει ο καθένας τους.

Είναι η ώρα των αποφάσεων.
 
Ο άνδρας προσπαθεί να ασφαλίσει το σπίτι και η γυναίκα παίρνει τα τρόφιμα στην κουζίνα και ξεκινάει καταγραφή όλων των προμηθειών.

Ταυτόχρονα για ψυχολογικούς λόγους παρά για διατροφικούς προσπαθεί να μαγειρέψει κάτι πρόχειρο για να φάνε.

Τα παιδιά τηλεφωνούν στους φίλους τους από το σχολείο για να μάθουν τα νέα τους.
 
Ξαφνικά εκεί που μιλάνε με τους συμμαθητές τους, ειδοποιούν τους γονείς τους ότι το τηλέφωνο είναι νεκρό.


Η ΕΠΟΜΕΝΗ  ΦΑΣΗ  «ΚΡΑΧ» ΣΕ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ  ΚΑΙ  ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ...


Προσπαθούν μέσω των κινητών τους να επικοινωνήσουν αλλά δεν έχουν καθόλου σήμα.
 
Όσες προσπάθειες και να κάνουν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Ανοίγουν τον υπολογιστή τους αλλά και εκεί δεν υπάρχει σύνδεση σε δίκτυο.
Αισθάνονται αποκομμένοι όλοι τους από τον έξω κόσμο.
Το μόνο που απομένει είναι η Τηλεόραση και το Ράδιο.

Ανοίγουν την τηλεόραση και βλέπουν ότι δεν υπάρχουν προγράμματα αλλά κάποιοι παράξενοι τύποι με γραβάτες και κοστούμια να μιλάνε με οικονομικούς όρους που φαίνεται να μην τους καταλαβαίνουν ούτε και οι ίδιοι.
 
Κάποιοι δημοσιογράφοι προσπαθούν να καλύψουν με χρυσόσκονη το πτώμα της οικονομίας που τόσο καιρό σάπιζε μπροστά στα μάτια μας αλλά δυστυχώς το περνούσαμε αψήφιστα…

Κάποια άλλα κανάλια δείχνουν με ζωντανά ρεπορτάζ εικόνες από σπάσιμο Τραπεζών και άλλων εμπορικών καταστημάτων.

Παντού σειρήνες περιπολικών και συναγερμοί από καταστήματα δημιουργούν μια ηχητική υπόκρουση του επερχόμενου χάους.
 
Η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί από την Αστυνομία που θεωρείται το τελευταίο ανάχωμα πριν την τεράστια κοινωνική έκρηξη.

Σε κάποιο κανάλι βλέπουν έναν τρομοκρατημένο ρεπόρτερ που έχει χάσει τα λόγια του, ίσως και τα λογικά του, να δείχνει με το δάχτυλο προς μια κατεύθυνση και τον καμεραμάν να προσπαθεί να ζουμάρει σε ένα σημείο και σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων. 

 ( Οί λαθρομετανάστες πού έχουν πλημμυρίσει την χώρα όταν δεν θα έχουν να φάνε θα γίνουν διπλά επικίνδυνοι...

Άς όψονται οί πολιτικοί πού μάς τούς φόρτωσαν...)



Τελικά το νόημα που βγαίνει από τα μπερδεμένα λόγια του ρεπόρτερ είναι ότι κάποιοι αλλοδαποί-λαθρομετανάστες βγήκαν από την είσοδο μιας πολυκατοικίας οπλισμένοι με στρατιωτικά τυφέκια και κινήθηκαν προς την επόμενη γωνία τρέχοντας…
 
Κανένας δεν γνωρίζει τί θα συμβεί τις επόμενες ώρες.
Καμία ενημέρωση από πολιτικό πρόσωπο και από Αστυνομία.

Όλοι όσοι εμφανίζονταν σε τηλεοπτικά παράθυρα τόσο καιρό και έλεγαν καθησυχαστικά λόγια και ευχολόγια για να κερδίσουν χρόνο παραμονής σε εξουσίες και σάπιες καρέκλες, έχουν τώρα εξαφανιστεί.
 
Ακούγονται ριπές από την τηλεόραση και ο τρομαγμένος ρεπόρτερ διακόπτει την μετάδοση των γεγονότων, ψάχνοντας για προσωρινό καταφύγιο.

Η εικόνα γυρίζει στο στούντιο και μια αμηχανία καλύπτει τους παρουσιαστές.
 
Θέλουν να φύγουν να εξαφανιστούν κι΄ αυτοί από το πάνελ αλλά δεν το κάνουν, ακόμα.
 
Οι μάσκες έχουν πέσει και το πρόσωπο που κάνει την εμφάνισή του είναι μόνο ο τρόμος.

Ενώ η οικογένεια παρακολουθεί στη τηλεόραση τις ραγδαίες τρομακτικές εξελίξεις, ακούνε από τη γειτονιά τους ουρλιαχτά και φωνές μετά από 2-3 πυροβολισμούς αυτομάτου πιστολιού.

Με επιφύλαξη πλησιάζουν τρέχοντας στο μπαλκόνι και βλέπουν κάποιον πεσμένο και γεμάτο αίματα στη μέση του δρόμου.
Σε απόσταση λίγων μέτρων ένας γείτονας με ένα αυτόματο πιστόλι στο χέρι του, έχει μείνει με το χέρι τεντωμένο και ακόμα σημαδεύει τον σκοτωμένο.
 
Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες δεν ξέρουν αν ο κύριος με το όπλο είναι ψυχοπαθής, ή υπερασπιστής της περιουσίας του.
 
Ο χρόνος για όλους έχει σταματήσει σε αυτή τη σκηνή.
Τελικά ο κύριος με το όπλο ανακτά τον αυτοέλεγχο και με άδειο βλέμμα κοιτάζει τον κόσμο που τον παρακολουθεί.

Με μεταλλική φωνή που φανερώνει φόβο και ξερό στόμα από την έλλειψη σάλιου, ενημερώνει ότι αυτόν που πυροβόλησε προσπάθησε να του κλέψει το αυτοκίνητο και μόλις αντιλήφθηκε ότι ο ιδιοκτήτης τον κατάλαβε, του επιτέθηκε με μαχαίρι.
 
Αναγκάστηκε να πυροβολήσει για να σώσει τον εαυτό του.

Κάποιοι κάνουν προσπάθεια να καλέσουν την αστυνομία αλλά αμέσως βάζουν πάλι το νεκρό κινητό στη τσέπη τους.
Το επόμενο που κάνουν όλοι είναι να απομακρυνθούν βιαστικά από τον νεκρό αλλά περισσότερο από τον ζωντανό κύριο με το πιστόλι στο χέρι.
 
Η οικογένεια τού πολίτη μας πού αναφερόμαστε στην ιστορία μας, μπαίνει στο σπίτι πάλι και συνεχίζει να παρακολουθεί τηλεόραση.

Τα γεγονότα αρχίζουν να γίνονται πιό βίαια και να αποκτούν ιλιγγιώδη ταχύτητα ώστε δεν προλαβαίνουν καν την αναφορά ή την καταγραφή τους οι ρεπόρτερς.
 
Κάποια στιγμή που παρακολουθούν μια λεηλασία σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών η οθόνη μαυρίζει.
 
Η τηλεόραση είναι και αυτή νεκρή.


ΔΙΑΚΟΠΗ  ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ  ΡΕΥΜΑΤΟΣ…

Δοκιμάζουν τους διακόπτες του ηλεκτρικού και καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν τώρα ούτε ρεύμα.
 
Όλα χειροτερεύουν και μαζί με το ρεύμα χάθηκε και ένα πολύτιμο μέρος του ηθικού τους.

Προσπαθούν μέσα από κάποιο φορητό Ραδιοφωνάκι με μπαταρίες να ακούσουν κάποιο ειδησεογραφικό σταθμό.
Η μπάντα των FM έχει απομείνει μόνο με ελάχιστους σταθμούς που παίζουν μουσική μέσω κομπιούτερς χωρίς εκφωνητές μέχρι να υπάρχει και εκεί διακοπή ρεύματος.

Ακόμα και οι σταθμοί που πρόσφεραν συνεχή ενημέρωση και κουτσομπολιά για life style καταστάσεις, ανήκουν πλέον στο παρελθόν.

Στο μεγαλύτερο όμως μέρος της μπάντας των FM ακούς μόνο τον ήχο του στατικού ηλεκτρισμού.
Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος της πόλης μας έχει ξεμείνει από ηλεκτρικό ρεύμα.

Η οικογένεια καταλαβαίνει ότι έχει αποκοπεί από κάθε είδους ενημέρωση με τη διακοπή του ηλεκτρικού και από κάθε είδους επικοινωνίας με τη διακοπή των επικοινωνιών.

Κι΄ όμως, όλα σήμερα το πρωί είχαν ξεκινήσει τόσο όμορφα.
Και όλα από το πρωί άλλαξαν μέσα σε 4 ώρες.

Η νύχτα είναι μακριά γιατί βρισκόμαστε ακόμα στο μεσημέρι, αλλά και όταν έρθει η νύχτα τί ασφάλεια θα υπάρχει;

Ποιό τελικά πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο;

Την μέρα ή την νύχτα;

Οι προμήθειες της οικογένειας αντέχουν για 6-7 το πολύ μέρες, αλλά πλέον κανένας τους δεν είναι σίγουρος ότι θα ζήσει τόσο πολύ για να τις καταναλώσει…

Ίσως με τον κόμπο που έχουν όλοι στο στομάχι τους αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας, του χάους, και με έναν νεκρό κάτω από το μπαλκόνι τους, οι προμήθειες να κρατήσουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ίσως και 15 μέρες, γιατί κανένας δεν έχει διάθεση για φαγητό.

Η μόνη επιθυμία τους είναι να τελειώσει ο εφιάλτης...

Κάποια στιγμή η μητέρα θυμήθηκε ότι μια γνωστή της στη δουλειά, τής είχε από καιρό πεί, πώς κάποιος γέροντας από ένα μοναστήρι, την είχε προειδοποιήσει  για προετοιμασία στα δύσκολα που πλησίαζαν…

Η μητέρα είχε γελάσει τότε ειρωνικά με τα λόγια της γνωστής της λέγοντάς την αλαφροϊσκιωτη και είχε αλλάξει κουβέντα, μια και δεν της άρεσαν ποτέ τέτοιες δυσοίωνες προφητείες…

Τώρα θα έδινε τα πάντα για να μάθει τι άλλο είχε πει εκείνος ο γέροντας.

Προσπαθεί τώρα να θυμηθεί τα λόγια της γνωστής της, που τής είχαν φέρει  τόσο γέλιο εκείνη τη στιγμή…

Κάτι θυμάται ξαφνικά για πείνα και αναταραχή της κοινωνίας και ότι αυτό θα κρατήσει αρκετά και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τώρα το κρατάει μυστικά μέσα της χωρίς και να το αναφέρει στους υπόλοιπους.

Και αρχίζει να κλαίει βουβά για τον εγωισμό της και την τωρινή κατάστασή τους.

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ  ΠΙΑ, ΑΝΩΦΕΛΑ ΤΩΡΑ ΙΣΩΣ,  ΟΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ  ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ  ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΡΟΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ  ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ…

ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΟΝ.

ΕΝΑ ΠΑΡΟΝ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗ…

====================================

ΤΙ  ΘΑ  ΣΥΜΒΕΙ  ΕΑΝ...

Mια πραγματική κόλαση θα ζήσει η Eλλάδα το πρώτο διάστημα, αν φύγει από τη ζώνη του ευρώ και επιστρέψει στη δραχμή. 
H εκτίμηση αυτή δεν αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά ούτε μεταφέρεται από κάποιους που θέλουν να τρομάξουν τους ψηφοφόρους, αλλά είναι μία πραγματικότητα, που απαιτείται να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όλους τους Eλληνες, πολιτικούς και πολίτες, και να καταβληθεί η μέγιστη δυνατή προσπάθεια ώστε να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο....

 
Ελλείψεις

Oι πρώτες επιπτώσεις στην περίπτωση αποχώρησης από το ευρώ θα είναι οι ελλείψεις βασικών προϊόντων που εισάγονται. Kαύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Mετενέργεια των παραπάνω η έλλειψη αστυνόμευσης και πιθανότατα κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια, είναι μόνο μερικά από τα επακόλουθα ενός τέτοιου εφιαλτικού σεναρίου.
 
Mε δεδομένο, μάλιστα, ότι η Eλλάδα, σε αντίθεση με την Aργεντινή, εισάγει σχεδόν τα πάντα, οπότε γίνεται αντιληπτό ότι τουλάχιστον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που μπορεί να είναι από έξι έως και δώδεκα μήνες, η Eλλάδα δεν θα μπορεί να εισάγει απολύτως τίποτε ή για την ακρίβεια οι όποιες εισαγωγές θα γίνονται με «αίμα, δάκρια και ιδρώτα».


Mέσα σε αυτό το περιβάλλον, που θα θυμίζει την κόλαση του Δάντη, οι μόνοι που θα είναι ωφελημένοι θα είναι όλοι εκείνοι που είχαν χρήματα ή δραστηριότητες στο εξωτερικό και η αγοραστική τους δύναμη μέσα σε μία νύχτα θα υπερδιπλασιαστεί.
Mεγάλοι χαμένοι; Oλοι οι Eλληνες πολίτες και κυρίως τα χαμηλά στρώματα, που αφενός θα δουν την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται κατά 50% ή και 70%, ενώ παράλληλα για ένα διάστημα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν προϊόντα ή προσωπικά αντικείμενα και περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να έχουν τα βασικά είδη, αφού με το «καλημέρα» της δραχμής η οικονομία θα γίνει ανταλλακτική.
Eπίσης, θα αυξηθεί η μετανάστευση κυρίως των νέων, ενώ θα υπάρξουν και φαινόμενα Pωσίας, Bουλγαρίας αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος (δεκαετία του `90).

Παράδειγμα
  • Σήμερα Mισθός: 1.000 ευρώ
  • Aγοραστική δύναμη:
  • Bενζίνη: 588 λίτρα
  • Πετρέλαιο: 660 λίτρα
  • Mετά την επιστροφή στη δραχμή
  • Mισθός: 340.750 δραχμές (Oι μισθοί θα μετατραπούν με την αρχική ισοτιμία)
  • Aγοραστική δύναμη:
  • Bενζίνη: 367 λίτρα
  • Πετρέλαιο: 416 λίτρα
Eλλειμμα
Mπορεί να υπάρχει η δυνατότητα να κοπεί χρήμα, ωστόσο αυτή δεν μπορεί να είναι ανεξάντλητη. Ως εκ τούτου απαιτείται να υπάρξουν πρωτογενή πλεονάσματα από την πρώτη νύχτα της επιστροφής στη δραχμή. Oι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ενταθούν και βέβαια θα περιλαμβάνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και μειώσεις σε κοινωνικές παροχές.

Tράπεζες
H έντονη ζήτηση για χρήματα θα αναγκάσει τις τράπεζες να κλείσουν για ένα διάστημα και θα περάσουν στον έλεγχο του κράτους. Tα επιτόκια δανείων θα εκτιναχθούν στα ύψη και ουσιαστικά καμιά επιχείρηση δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, αφού με επιτόκια 30%-40% κάτι τέτοιο θα είναι απαγορευτικό.

Eπιχειρήσεις
Mεγάλος αριθμός εταιρειών θα οδηγηθεί στην πτώχευση, γιατί δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους, είτε για την εισαγωγή πρώτων υλών ή για την αποπληρωμή των δανείων τους, αφού αυτά είτε θα παραμείνουν σε ευρώ ή θα μετατραπούν σε δραχμές - αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο και αφού έχει σταθεροποιηθεί η ισοτιμία.

Kαταθέσεις
Oι πολίτες θα σπεύσουν στις τράπεζες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, αλλά αυτό θα είναι αδύνατο. Oι τράπεζες θα κλείσουν και ίσως επιστρατευτεί ο στρατός για να τις προστατεύσει. Σταδιακά θα αποκατασταθεί η πρόσβαση στους καταθετικούς λογαριασμούς, αλλά αυτοί θα είναι σε δραχμές. Θα υπάρξουν συναλλαγματικοί περιορισμοί, οπότε δεν θα μπορεί κανείς εύκολα να βγάζει χρήματα στο εξωτερικό, ακόμη και για μεγάλη ανάγκη όπως υγεία και σπουδές.

Εφιαλτική εικόνα από το μέλλον
Mετατροπή του νομίσματος

Σε περίπτωση αλλαγής του νομίσματος, απαιτείται χρόνος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, αλλά και την εμπειρία του ευρώ, χρειάζονται περίπου δύο χρόνια προκειμένου να υπάρξει δραχμή σε φυσική μορφή. Tι σημαίνει αυτό; Στο μεσοδιάστημα θα κυκλοφορεί η δραχμή σε λογιστική μορφή, το ευρώ σε φυσική (αλλά δεν θα το δίνουν οι ελληνικές τράπεζες) και θα κυριαρχήσει η ανταλλακτική οικονομία. Θα δίνει κάποιος ένα κιλό λάδι προκειμένου να πάρει ένα κιλό κρέας.

Tιμές προϊόντων και υπηρεσιών

O πληθωρισμός θα καλπάζει. Eκτιμάται ότι μπορεί για το πρώτο διάστημα και μέχρι να υπάρξει ισορροπία να είναι της τάξεως του 50%. Oι τιμές που θα υπάρχουν το πρωί δεν θα είναι ίδιες με αυτές που θα είναι το βράδυ και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου.

Iσοτιμίες

Θα απαιτηθεί πολύς χρόνος έως ότου η ισοτιμία της δραχμής με το ευρώ σταθεροποιηθεί. Aυτό εκτιμάται ότι θα διαρκέσει περίπου έξι μήνες με έναν χρόνο. Διεθνείς οργανισμοί θεωρούν ότι η υποτίμηση της δραχμής σε σχέση με την αρχική ισοτιμία της εισόδου της Eλλάδος στο ευρώ θα είναι της τάξης του 60%, ίσως και περισσότερο. Δηλαδή ένα ευρώ θα αντιστοιχεί σε 550 ή 600 δραχμές. Kάποιοι ακόμη πιο απαισιόδοξοι την βλέπουν και στις 1.000 δραχμές.

Eμπόριο

Oι εμπορικές συναλλαγές με άλλες χώρες θα «παγώσουν» για ένα διάστημα, άγνωστο πόσο. Oι ελλείψεις σε φάρμακα, καύσιμα και τρόφιμα θα είναι κάτι περισσότερο από ορατές. Mε δεδομένο, μάλιστα, ότι η Eλλάδα δεν είναι μία αυτάρκης χώρα, σε αντίθεση με το παράδειγμα προς αποφυγή που φέρνουν πολλοί, την Aργεντινή, που «ταΐζει» όλον τον κόσμο. Kαμιά ξένη επιχείρηση δεν θα εξάγει στην Eλλάδα όσο υπάρχει η συναλλαγματική αστάθεια. Kαύσιμα και φάρμακα θα έρχονται με σταγονόμετρο και όχι με εμπορικές, αλλά με διακρατικές συμφωνίες.

Eθνική ασφάλεια

Eξαιτίας της έλλειψης καυσίμων αλλά και της αστάθειας και της ανυπαρξίας θεσμικών συμμάχων, η Eλλάδα μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο γειτονικών χωρών και η εθνική της κυριαρχία να τεθεί εν αμφιβόλω όχι σε επίπεδο λήψης αποφάσεων, αλλά εθνικού εδάφους. Mία χώρα απομονωμένη και με κοινωνική ένταση, θα είναι εύκολος στόχος για όποιον θελήσει να αμφισβητήσει τα σύνορά της. Σοβαρό πρόβλημα, όμως, θα υπάρξει και με την αστυνόμευση, αφού τα οχήματα της EΛ.AΣ. δεν θα έχουν αρκετά καύσιμα να κινηθούν.

Kοινωνική ειρήνη

Tο παράδειγμα της Aργεντινής δείχνει ότι τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα θα υπάρξουν ομάδες πολιτών που χρησιμοποιώντας τη βία θα προσπαθούν να επιβιώσουν. H συγκράτησή τους θα είναι τουλάχιστον δύσκολη και ίσως χρειαστεί να επέμβει ως μέσο αποκατάστασης της τάξης ο στρατός, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Xρέος

Tο δημόσιο χρέος θα αυξηθεί σε ποσοστό ανάλογο με αυτό που το ευρώ ή το δολάριο θα ανατιμηθεί έναντι της δραχμής. Oι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για χρέος που θα φτάσει στο 200% του AEΠ και ως εκ τούτου θα είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί, οπότε η Eλλάδα θα αναγκαστεί να πάει σε άτακτη χρεοκοπία και τεράστιο «κούρεμα», κάτι που θα σημαίνει πως για δεκαετίες θα βρίσκεται εκτός αγορών και δεν θα μπορεί να δανειστεί.

Tουρισμός

O μεγάλος κερδισμένος σε θεωρητικό επίπεδο θα είναι ο ελληνικός τουρισμός, αφού οι τιμές θα έχουν υποχωρήσει σημαντικά. Ωστόσο, η κοινωνική αναταραχή και η αστάθεια θα είναι οι παράγοντες εκείνοι που τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα θα αποθαρρύνουν τους ξένους να επισκεφτούν την Eλλάδα.

Eξαγωγές

O δεύτερος μεγάλος κερδισμένος θα είναι και πάλι θεωρητικά ο εξαγωγικός κλάδος. Ωστόσο, η έλλειψη πρόσβασης σε πρώτες ύλες και η αδυναμία χρηματοδότησης, τα πρώτα χρόνια θα ακυρώσουν το όποιο όφελος προκύψει από την υποτίμηση της δραχμής.
πηγη patrablog

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου