Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

ΤΟ ....ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ

του παπαΣαραντου


Γεμισαμε με νοσηρους χριστιανους.
Αλλοι βαζουν πανω απο το Θεο τον π. Παϊσιο ή αλλους γερονταδες, αλλα κυριως τον π. Παϊσιο.
Ζουμε μια πραγματικη ....φρενιτιδα.

Αλλοι κολουν διπλα στον γεροντα τους και τον λατρευουν και τον θαυμαζουν και του εξομολογουνται οχι μονο τις αμαρτιες τους, αλλα ακομα και ...ποσες φορες την ημερα πανε στην τουαλεττα του σπιτιου τους!!!
Δεν τολμουν να αμφισβητησουν τιποτα απο την αφεντια τους, εστω και αν δημιουργησαν γυρω τους καταστασεις ....κατ' εικονα και ομοιωσι τους!

Αλλοι πανε στο μοναστηρι της Σουρωτης ή σε αλλα μοναστηρια συγκεκριμμενων αγιων και θαυματοποιων και εκλιπαρουν θεραπειες και ιασεις χωρις να εχουν κοψει ουτε ενα απο τα παθη τους ή να κανουν καποια αλλη προσπαθεια ανακαινιστικη του κακοηθεστατου και βρωμερου εαυτου τους.

Δεν διαβαζουν ποτε Αγια Γραφη και τους γνησιους ερμηνευτες της τους Πατερες της Εκκλησιας αλλα αγοραζουν ολα τα βιβλια των συγχρονων γερονταδων και δεν περιφερουν στο στομα τους παρα μονο τα λογια τους.
Αρρωστες, νοσηρες, εξωφρενικες, αντιεκκλησιαστικες καταστασεις.

Ενα τοις εκατο (1%) χριστιανοι εκκλησιαζονται και αυτοι ειναι απλα θρησκευομενοι, επιδερμικοι και της λαμπαδουρας χριστιανοι.
Ποσοι αραγε απο αυτο το ενα τοις εκατο 1% ειναι πιστοι και ευσυνειδητοι, ειναι αγνωστο.
Ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος αναρωτιοταν καποτε μεσα στην γεματη απο χριστιανους Αγια Σοφια αν θα σωθουν μονο...... πεντε (5)!!!!!!!

Μια τετοια αρρωστημενη καταστασι παρατηρουμε να απλωνεται και στα παπαΣαραντια ...βιλαετια!
Σας παρουσιαζουμε σημερα ενα βιντεο (ερχονται στα χερια μας καθημερινα διαφορα πραγματα) και ....επεται συνεχεια.
Δεν ειχαμε μονο σημερα το ακτιστο φως στο Ορος Θαβωρ της Μεταμορφωσεως.

Για τα ...τεκνα του παπα Σαραντου, το ακτιστο φως και η αγια νεφελη περιλουει και τον γεροντα τους, τον παπαΣαραντο, τον ακολουθο, υμνητη και εγκωμιαστη των μοιχεπιβατων της Αττικης, τεως και νυν.
Θα θελαμε να ξεραμε, ο ιδιος τι λεει για αυτες τις νοσηροτητες των τεκνων του;
Απολαυστε, λοιπον, το νεο παπαΣαραντιο....ακτιστο φως, που διαχεεται επανω στον ιδιο και στα αμφια του!!! και περιμενουμε τις αποψεις σας.










Ο αφιλος συκοφαντης

.... Μεθυσμενος

..."Αμεθυστος"!


Ο ...αλκοολικος ...Αμεθυστος παραληρει.
Παραληρει πραγματικα οταν παραπατα και τρικλιζει και περιφερεται τηδε κακεισε απο τους παραλογισμους της ...μεθης του.
"Ο Οδυσσεας", αποφαινεται ο ...παντογνωστης και ψυχοδιαγνωστης, που μενει σε αποστασι χιλια μετρα απο τον ταφο του π. Παϊσιου, " ειναι εναντιον του γεροντος π. Παϊσιου".
Το γραφει αυτο και δεν ντρεπεται.
Ομως γιατι να ντραπη;
Αυτος ειναι ενας... βερος φονταμενταλιστης και στο φρονημα και στα λογια του.
Και εν τω ονοματι του ...Μωαμεθ, - του Χριστου ηθελα να πω! - ειναι ικανος να σκοτωση ανθρωπο που δεν πιστευει στις ανοησιες που πιστευει αυτος, απο τις οποιες ...βριθει το ιστολογιο του και ζαλιζει τους αναγνωστες του με τις ...αμπελοφιλοσοφιες του!!!!

Ουδεις αλανθαστος, ουδεις αναμαρτητος και ουδεις ανεξελεγκτος, μεσα στην Ορθοδοξια, ...Μεθυσμενε!
Το αλαθητο των αγιων, υποστηριξαν πρωτοι οι αιρετικοι φραγκοι και αυτο για να ισχυροποιησουν τη διδασκαλια του φιλιοκβε.
Αυτους ακολουθεις.
Εγω στη ζωη μου δεν εμαθα να λατρευω ανθρωπους, ακομα και αγιους, αλλα να τους ερευνω και να τους αποφευγω στα οσα - ακομα και αυτοι οι αγιοι - δεν ορθοδοξουν αλλα....κακοδοξουν!!!
Δεν ειναι δικη μου η αποψι, αλλα αυτων τουτων των Αγιων Πατερων.
Λεγει ο Μεγας Φωτιος:

"Επιλειψει με η ημερα τους ανδρας απαριθμουμενον, ους τη μεν των Πατερων τιμη σεμνυνομεν.
Εν οις δε της αληθειας παρηνεχθησαν, ου μιμουμεθα" (Μιν 102κ,
813κ)

Θελεις, λεγει ο Μεγας Φωτιος, να βρης την αληθεια;

"Τον Δεσποτην αυτον εχεις,
των οικουμενικων συνοδων τας ψηφους,
χορον θεοφορων Πατερων αριθμου κρειττονα"(102κ,817κ).


Δεν το λεγω εγω αυτα. Ο Μεγας Φωτιος τα λεγει.

Να προσκομισω τι λεγει και ο αγιος Νικοδημος;

" Ημιν, ου μελει τι ειπον ή τι εφρονησαν μερικοι Πατερες.
Αλλα τι λεγει η Αγια Γραφη
και αι αγιαι Οικουμενικαι Συνοδοι
και η κοινη των Αγιων πατερων δοξα.

Ου γαρ δογμα συνιστα
η γνωμη τινων εν τη Εκκλησια" (Πηδαλιον σελ. 7β υποσημ.2κ).


"Τινας γαρ αυτων τας ρησεις ουκ αποδεχομεθα,
καιτοι τάλλα σφοδρα θαυμαζοντες" (Μ.Φωτιος ΕΠΕ 4κ,440κ).


Αυτα οσον αφορα ...ρησεις τινας του π. Παϊσιου ειχα υπ' οψιν μου και δεν περιμενα τα βιντεο για να ισχυροποιησω την γνωμη μου.
Στα αλλα φληναφηματα του ...Μεθυσμενου, θα απαντησω αλλοτε.
Μονο για την ασχετοσυνη μου λεγω κατι του π. Παϊσιου:

"Θεε μου ειμαι ενα κτηνος.
Ελεησε και μενα και ολον τον κοσμο"(π. Παϊσιος, π. Ισαακ, σελ. 558κ).

Την ευλογια σου ναχω ...ΑΜΕΘΥΣΤΕ!!!!
Παρακατω καταχωρω το κειμενο του αμεθυστου.

Blogger Ο amethystos είπε...

Ο Οδυσσέας της "αποτείχισης" είναι εναντίον του γέροντος Παϊσίου, όπως είναι και οι παλαιοημερολογίτες εναντίον του Παϊσίου, διότι ο Οδυσσέας της "αποτείχισης" είναι υπέρμαχος ενός δευτέρου σχίσματος μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, άνευ ουσίας και αυτό, του σχίσματος των Ιερωνυμικών επισκόπων με τους Σεραφειμικούς. Διότι όπως είναι γνωστό ο Σεραφείμ κυνήγησε τις οργανώσεις, χωρίς μεγάλη αποτελεσματικότητα και αυτή του την αποτυχία την πληρώνουμε μέχρι σήμερα.
Οι οργανώσεις ενστάλαξαν μέσα στην χριστιανική κοινωνία την βεβαιότητα ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι χριστιανοί. Το ίδιο ισχυρίζονται και οι παλαιοημερολογίτες.
Και οι διαμάχες αυτές, εκτός του ότι χωρίζουν τους χριστιανούς, είναι άσχετες με την αληθινή χριστιανική ζωή. Όπως είναι και ο Οδυσσέας άσχετος χριστιανός.
Όσον αφορά το χριστιανικό σου φρόνημα θα παρατηρήσουμε ότι αυτοαναφέρεσαι, ότι σε πολλά σημεία ταυτίζεσαι με τον Κύριο και ότι με τα τσιτάτα που χρησιμοποιείς δεν διαφέρει το στυλ σου σε τίποτα από εκείνο του Τρεμπέλα. Η αυτοαναφορά και ο εγωκεντρισμός είναι εξάλλου ο σκοπός και των οργανωσιακών και των παλαιοημερολογιτών.


Ομοβροντία απο χριστιανους του Βόλου κατα του - ελεω Χριστοδουλου - δεσπότη Βόλου


ΤΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ

ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΟΣΛΟ

ΚΑΙ ΟΙ «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ»

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ


Γράφει ο κ. Ιωάννης Ν. Μαρκάς


Συγκλονισμένη η παγκόσμια κοινή γνώμη, παρακαλούθησε με κομμένη την ανάσα πρίν από λίγες ημέρες, τα όσα τραγικά διαδραματίστηκαν στο Όσλο της Νορβηγίας, με τους δεκάδες νεκρούς που άφησε πίσω του ένας και μόνο δράστης, ο 32χρονος Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ.
Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση ήταν πως ο στυγνός αυτός δολοφόνος, δεν είναι κάποια τυχαία προσωπικότητα, αλλά γόνος γνωστής διπλωματικής οικογένειας της Νορβηγίας (όπως θα λέγαμε και δω στην Ελλάδα «παιδί από καλή οικογένεια»), έχοντας παράλληλα –κι αυτό είναι σίγουρα το πιο ενδιαφέρον- την ιδιότητα του ενεργού μέλους της τεκτονικής στοάς της Νορβηγίας, κοινώς είναι μασώνος!
Μάλιστα ο φρενοβλαβής αυτός άνθρωπος, είχε «ανεβάσει» στο διαδύκτιο και ιδιαίτερα σε ιστοσελίδες «κοινωνικής δυκτίωσης» (facebook, twitter), διάφορα μηνύματα εναντίον του ισλάμ, ενώ ταυτόχρονα εμφανιζόταν ως «ακροδεξιός» και «φιλοσιωνιστής»...


Αυτό όμως που προκάλεσε μεγαλύτερη αίσθηση, ήταν πως αρκετοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το τραγικό αυτό γεγονός, προσαρμόζοντάς το, με όρους και προϋποθέσεις που εξυπηρετούν την προπαγάνδα τους, ότι δηλαδή «ο δράστης ήταν χριστιανός» και ότι «ορίστε που οδηγεί ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός» και άλλα παρόμοια.
Τον πειρασμό αυτό δεν απέφυγαν ούτε οι ορθόδοξοι οικουμενιστές, που για μια ακόμη φορά βρήκαν καλή ευκαιρία να προβάλλουν τα οφέλη της «θρησκευτικής πολυ-πολιτισμικότητας» και της «αμοιβαίας ανοχής και συνεργασίας μεταξύ δογμάτων και θρησκειών», μη παραλείποντας να κατακεραυνώσουν όσους πιστούς τούς ελέγχουν και στέκονται εμπόδιο στα «πολιτισμένα» τους σχέδια.

Πρώτος και καλύτερος –ποιος άλλος;- ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Δημητριάδος, κ. Ιγνάτιος, που έπειτα από τον συνεχή θόρυβο που προκαλούν οι ενέργειες, τόσο του ίδίου, όσο και της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών», -και που σχολιάζονται (πανορθοδόξως και πανελλαδικά) δυσμενώς από συνεπισκόπους του, αλλά και κληρικούς, μοναχούς, λαϊκούς- πέρασε στην αντεπίθεση, αφού σε πανηγυρικό εσπερινό στον Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής Βόλου, συνέδεσε –με μαεστρία είναι αλήθεια- το τρομοκρατικό χτύπημα στο Όσλο, με εκείνες τις «θρησκευτικές ομάδες» και τα «άτομα» που σπέρνουν τον φανατισμό στην κοινωνία. Χαρακτήρισε μάλιστα, χωρίς να γίνει περισσότερο συγκεκριμένος, τα άτομα αυτά ως «ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες», που πάντοτε ψάχνουν για «εχθρούς» και που «αδυνατούν να ελέγξουν το θυμό τους, πιστεύοντας ότι με τη βία μπορούν να κυριαρχήσουν στην κοινωνία».


Είναι προφανές ότι ο σεβασμιώτατος επιχείρησε με τον –πραγματικά- χαρισματικό τρόπο που τον διακρίνει, να «περάσει» έντεχνα στο εκκλησίασμα το «τρομοκρατικό» ψευτοδίλημμα: «χριστιανός αγάπης» ή «χριστιανός φονταμενταλιστής»!
Και παρουσίασε το παράδειγμα του «ψυχοπαθή» Μπρέιβικ, παραβλέποντας κάτι το πολύ ουσιαστικό ΄ ότι ο συγκεκριμένος δράστης, δεν ήταν απλά ένας «χριστιανός», αλλά ήταν ένας γνήσιος δυτικός χριστιανός-σταυροφόρος, σαν αυτούς που ο ίδιος και οι θεολόγοι του «καλοϋποδέχονται» στην «Ακαδημία» και μας τους παρουσιάζουν ως κανονικούς χριστιανούς, με ιερωσύνη και μυστήρια, αλλά και μετοχή στη σωτηρία.
Οι οποίοι ναι μεν εμφανίζονται ως «ειρηνοποιοί» και «άνθρωποι της αγάπης», αλλά στην πραγματικότητα είναι «προβατόσχημοι λύκοι», όντας αμετανόητοι στην πλάνη τους, γνήσιοι εκφραστές του δυτικού –ιμπεριαλιστικού- χριστιανισμού, του «χριστιανισμού» εκείνου που αποβλέπει στο πως θα καθυποτάξει την Ορθοδοξία, με απλά λόγια πρόκειται περί γνησίων «δολοφόνων» της μίας και μοναδικής Αλήθειας!

Συνεπώς, αν κάποιους θα έπρεπε να αποκαλέσει «ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες» ο σεβασμιώτατος Δημητριάδος, είναι όλους αυτούς τους αιρετικούς με τους οποίους βρίσκεται σε κοινωνία.
Είναι γνωστό σε όσους εντρυφούν στην πατερική γραμματεία, πως για τους ορθοδόξους, αληθινά ψυχασθενείς είναι –εκτός από όσους πάσχουν από ψυχικά νοσήματα- και όλοι όσοι βρίσκονται εν αποστασία ή στην αίρεση ή βιώνουν ποικίλες μορφές ηθικής αμαρτίας.
Όλοι αυτοί δηλ. που στερούνται της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, ακριβώς λόγω της αποδεδειγμένης εμμονής τους στην πλάνη και στην απιστία τους, αλλά και της πεισματικής εναντιώσεώς τους προς την αληθινή πίστη του Χριστού.
Όμως οι παπικοί και οι διάφορες ομάδες προτεσταντών που προσέρχονται στην «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών», όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι, αλλά αντιθέτως παρουσιάζονται ως «αξιόλογες προσωπικότητες» και «σπουδαίες μορφές της θεολογίας» από τον μητροπολίτη Δημητριάδος.


Και μια τελευταία επισήμανση. Σίγουρα δεν είναι τυχαία η συχνή αναφορά από τον σεβασμιώτατο, κ. Ιγνάτιο, και τους «προοδευτικούς» θεολόγους του, που ομιλούν για «πατερικό φονταμενταλισμό» και για «ψυχοπαθολογικούς χριστιανούς».
Κι αυτό διότι απώτερος σκοπός και στόχος των «ακαδημαϊκών», αποτελεί η ποινικοποίηση των αντιαιρετικών αγώνων, όπως επιτάσσει η «Νέα Τάξη των Πραγμάτων» και όπως υποδεικνύουν οι φιλοσιωνιστές γκουρού της «Νέας Εποχής».
Ακριβώς κατά το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου εκεί ήδη υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο που κάνει λόγο για «ρητορική μίσους» (ο περίφημος νόμος «hate speech»), και οδηγεί σε ποινική καταδική όλων όσων μάχονται κατά του διεθνούς Σιωνισμού, των αιρετικών, ή ακόμα και των ομοφυλοφίλων.

Εισερχόμεθα επομένως, σε μια εποχή πρωτοφανούς ολοκληρωτισμού, που με το μανδύα της δημοκρατίας και της νομιμότητας, θα εγκαθιδρυθεί στην παγκόσμια υφήλιο το πιο δικτατορικό καθεστώς ελέγχου των πάντων.

Μόνο που ξεχνάει ο άγιος Δημητριάδος κάτι πολύ σημαντικό και κεφαλαιώδες για τους ορθοδόξους χριστιανούς: ότι οι φυλακές και οι διωγμοί γεννούν αγίους και ομολογητές της πίστεως!

Αν ο ίδιος πιστεύει πραγματικά στις δημοκρατικές αξίες, ας δέχεται την κριτική για τις αντιπαραδοσιακές ενέργειές του και ας μην προσπαθεί να μπερδέψει τους πιστούς.
Και όπως εκείνος «προσεύχεται» για όλους εμάς «τις ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες», έτσι και εμείς προσευχόμαστε για εκείνον, όπως επιτέλους διακόψει την κοινωνία με τους αιρετικούς και αποτινάξει από δίπλα του όλους αυτούς τους εκσυγχρονιστές και «κουλτουριάρηδες» θεολόγους που τον περιστοιχίζουν, και οι οποίοι με τις καταστρεπτικές και αντίχριστες ιδεολογίες τους, τον οδηγούν –με τη θέλησή του βεβαίως- στην οδό της απωλείας, ήτοι στον όλεθρο της παναιρέσεως του οικουμενισμού.

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011


Νικόλαος Σωτηρόπουλος:


Κριτική στο βιβλίο του Γ.Πατρώνου

«Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ,

Μιὰ ἐκσυγχρονιστικὴ

ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση»


(5-τελευταίο)



Διαβάστε και Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Κριτική στο βιβλίο του Γ.Πατρώνου «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ, Μιὰ ἐκσυγχρονιστικὴ ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση» ΜΕΡΟΣ Α΄, ΜΕΡΟΣ Β΄ , ΜΕΡΟΣ Γ΄ και ΜΕΡΟΣ Δ΄


πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 5/8/൨൦൧൧


ΘΕΟΛΟΓΙΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΟΦΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ




Στὴ Β´ πρὸς Θεσσαλονικεῖς ᾿Επιστολή, κεφάλαιο β´, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὁμιλεῖ σαφῶς, σαφέστατα, καὶ μὲ πολλὰ λόγια, τεκμήρια, γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο ὡς πρόσωπο καὶ ἄνθρωπο, τὸν σατανικώτερο καὶ ἀπαισιώτερο ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Πλάνοι καὶ ἀπατεῶνες εἶχαν διαδώσει ὅτι ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα γίνεται ἡ δευτέρα παρουσία. Καὶ πολλοὶ πίστευσαν στὴ διάδοσι, ἔπαυσαν νὰ ἐργάζωνται, καὶ περίμεναν ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ ἐμφανισθῇ ὁ Χριστός... ῾Ο δὲ Παῦλος, γιὰ νὰ ἄρῃ τὴν πλάνη καὶ νὰ καθησυχάσῃ τοὺς πιστούς, ἔγραψε, ὅτι δὲν θὰ ἔλθῃ ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, «ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός» (Β´ Θεσ. β´ 3–4). Χρειάζεται ἑρμηνεία αὐτὸ τὸ χωρίο ὡς πρὸς τὴ φύσι καὶ τὸ χαρακτῆρα τοῦ ᾿Αντιχρίστου; Δὲν εἶνε αὐτονόητο; ᾿Ασφαλῶς εἶνε αὐτονόητο. ᾿Αλλ᾿ ὁ κ. Πατρῶνος δυστυχῶς μυωπάζει, δὲν βλέπει τὸ χωρίο ὡς σαφές, σαφέστατο, καὶ μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἑρμηνεύσωμε τὸ αὐτονόητο. Κατὰ τὸν κ. καθηγητὴ ὁ ᾿Αντίχριστος δὲν εἶνε κανένα μελλοντικὸ καὶ ἀναμενόμενο πρόσωπο, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα σημαίνεται τὸ κακὸ κατὰ τῆς ᾿Εκκλησίας, τὸ ὁποῖον ὑπάρχει σ᾿ ὅλους τοὺς χριστιανικοὺς αἰῶνες. Λάθος, κ. Πατρῶνε! Κατὰ τὸν ἀποστολικὸ λόγο ὁ ᾿Αντίχριστος θὰ ἔλθῃ στὸ μέλλον. Θὰ ἔλθῃ «ἡ ἀποστασία πρῶτον», τὸ ἀποκορύφωματοῦ κακοῦ, καὶ τότε θὰ «ἀποκαλυφθῇ», θὰ ἐμφανισθῇ, ὁ ᾿Αντίχριστος. Καὶ ἀφοῦ πρῶτα ἔλθῃ ἡ ἀποστασία καὶ ὁ ᾿Αντίχριστος, ἔπειτα θὰ ἔλθῃ καὶ ὁ Χριστός. ῾Ο ᾿Αντίχριστος, λοιπόν, οὔτε στὴν ἀποστολικὴ ἐποχὴ ὑπῆρχε, καίτοι τὸ κακὸ κατὰ τῆς ᾿Εκκλησίας ὑπῆρχε, οὔτε στὶς ἡμέρες μας ἔχει ἀκόμη ἐμφανισθῆ, καίτοι εἶνε ἡμέρες ἀποστασίας ἀπὸ τὴν πίστι. Θὰ ἐμφανισθῇ στὸ ἀποκορύφωμα τῆς ἀποστασίας πρὸς τιμωρία ὅσων δὲν θέλησαν νὰ κυβερνηθοῦν ἀπὸ τὸ Χριστό, καὶ εἶνε ἄξιο καὶ δίκαιο νὰ κυβερνηθοῦν ἀπὸ τὸν ᾿Αντίχριστο.


῾Ως πρὸς τὴ φύσι καὶ τὸ χαρακτῆρα τοῦ ᾿Αντιχρίστου ρητῶς ὁ ᾿Απόστολος λέγει, ὅτι εἶνε «ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας», ὁ κατ᾿ ἐξοχὴν ἁμαρτωλὸς καὶ ἀσεβὴς ἄνθρωπος, ὁ χείριστος τῶν ἀνθρώπων. ᾿Επίσης λέγει, ὅτι εἶνε «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας», ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπωλείας, χαρακτηρισμὸς μὲ τὸν ὁποῖον ὁ Χριστὸς χαρακτήρισε τὸν ᾿Ιούδα (᾿Ιωάν. ιζ´ 12), ἰσχύει δὲ γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο σὲ μεγαλύτερο βαθμό. ῾Ο ᾿Αντίχριστος θὰ εἶνε ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπωλείας, τῆς καταστροφῆς, μὲ τὴν ἔννοια, ὅτι θὰ κλείσῃ τὴν ἀνθρωπότητα μέσα σ᾿ ἕνα ἠλεκτρονικὸ κουτί, θὰ τὴν ἐλέγχῃ καὶ θὰ τὴν καταστρέψῃ μὲ τὴν ἄνευ προηγουμένου σὲ σκληρότητα καὶ κακουργία δικτατορικὴ καὶ τυραννικὴ ἐξουσία του.


῾Ο Ταμερλᾶνος, ὁ Τσεγκὶς Χάν, ὁ Χίτλερ καὶ ὁ Στάλιν θὰ ὠχριοῦν πρὸ αὐτοῦ! ῾Ο ᾿Αντίχριστος θὰ εἶνε ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπωλείας καὶ μὲ τὴ χειρίστη ἔννοια, ὅτι, ὅσους θὰ τὸν δεχθοῦν, θὰ ὁδηγήσῃ στὴν αἰώνια ἀπώλεια, καὶ ὁ ἴδιος θὰ ὁδηγηθῇ σ᾿ αὐτὴτὴν ἀπώλεια.


῾Ο ᾿Αντίχριστος θὰ εἶνε «ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα». Δηλαδὴ θὰ ἐναντιωθῇ καὶ θὰ σηκώσῃ τὸ κεφάλι του ἐναντίον κάθε ἄλλου, ποὺ ὀνομάζεται Θεὸς ἢ εἴδωλο. Θὰ εἶνε τόσο σατανικὸ καὶ ὑπερήφανο ὄν, ὥστε θὰ θέσῃ τὸν ἑαυτό του ὑπεράνω ὅλων τῶν Θεῶν, τῶν ψευδῶν καὶ τοῦ ἀληθινοῦ. Αὐτὸ δείχνει ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος εἶνε πρόσωπο ὅμοιο μὲ τὸ Σατανᾶ καὶ ῾Εωσφόρο, ἀφοῦ ὁ Σατανᾶς σημαίνει τὸν πρῶτον «ἀντικείμενον», καὶ ῾Εωσφόρος κατάντησε νὰ σημαίνῃ τὸν «ὑπεραιρόμενον», τὸ πλέον ὑπερήφανο ὄν. Τέτοια θὰ εἶνε ἡ ἀξίωσι τοῦ ᾿Αντιχρίστου γιὰ τὸν ἑαυτό του, «ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεὸς». ῾Ο ᾿Αντίχριστος δηλαδὴ θὰ ἐνθρονισθῇ στὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ ὡς Θεός! ῾Ο Θεός, ὅπως φαίνεται, θὰ ἐπιτρέψῃ νὰ κατασκευάσουν πάλι οἱ ῾Εβραῖοι τὸν ῾Εβραϊκὸ ναὸ καὶ ἐκεῖ νὰ ἐνθρονίσουν τὸν ᾿Αντίχριστο ὡς Μεσσία καὶ Θεό. Τὸν ᾿Ιησοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ μὲ λόγια διακήρυξε καὶ μὲ ἔργα ἀπέδειξε, ὅτι εἶνε ὁ Μεσσίας καὶ ὁ Θεός, οἱ ῾Εβραῖοι ἀπέρριψαν καὶ σταύρωσαν. Τὸν ᾿Αντίχριστο, τὸν ψευδομιμητὴ τοῦ Χριστοῦ, τὸν πίθηκο τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴν ἔκφρασι τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου, θὰ δεχθοῦν ὡς Μεσσία καὶ Θεό. Μὲ τὴ φράσι, «ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός», ὅπου ἡ λέξι «ἀποδεικνύντα» εἶνε μετοχὴ ρήματος ἀποπειρατικοῦ ἐνεστῶτος, ὁ ᾿Απόστολος θέλει νὰ εἰπῇ, ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος θὰ προσπαθῇ ματαίως νὰ ἀποδείξῃ γιὰ τὸν ἑαυτότου, ὅτι Θεὸς εἶνε αὐτός, ὄχι ὁ ᾿Ιησοῦς.


Καὶ τώρα ἐρωτοῦμε· ᾿Αφοῦ ὁ ᾿Αντίχριστος εἶνε «ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας», «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας», «ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος», ὁ ἀποδεκτὸς ἀπὸ τοὺς ῾Εβραίους, ὁ ἐνθρονιζόμενος «εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεός», καὶ ὁ προσπαθῶν νὰ ἀποδείξῃ τὸν ἑαυτό του Θεό, δὲν εἶνε ἀπ᾿ αὐτὰ φανερὸ καὶ ὁλοφάνερο, ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος εἶνε πρόσωπο, ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ παραστήσῃ τὸν ἑαυτό του ὡς «Θεόν»; Δὲν εἶνε ψευδομιμητὴς τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ;


῞Οπως ὁ ᾿Ιωάννης, ἔτσι καὶ ὁ Παῦλος δὲν θεωροῦσε τὸ θέμα τοῦ ᾿Αντιχρίστου παρωνυχίδα καὶ ἀνάξιο λόγου, ὅπως τὸ θεωροῦν μερικοὶ σήμερα. Καὶ ἄλλοτε ὁ Παῦλος εἶχε μιλήσει στοὺς Θεσσαλονικεῖς γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο, καὶ τώρα ἐπανέρχεται καὶ λέγει· «Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὤν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;» (στίχ. 5). Λησμονεῖτε ὅτι σᾶς ἔλεγα αὐτά, ὅταν ἀκόμη ἤμουν μαζί σας; Δυστυχῶς πολλοὶ χριστιανοὶ ἢ ἀγνοοῦν ἢ λησμονοῦν τὴ διδασκαλία τῆς Γραφῆς γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο καὶ ἐπηρεάζονται ἀπὸ ἐσφαλμένες ἀντιλήψεις.


Στὸ στίχ. 6 ὁ ᾿Απόστολος γράφει· «Καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ». Καὶ τώρα γνωρίζετε τί εἶνε ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖο τὸν ἐμποδίζει, ὥστε νὰ ἐμφανισθῇ ὅταν ἔλθῃ ὁ καιρός του. Τὴν ἐποχὴ τῶν ᾿Αποστόλων καὶ μέχρι τὰ μέσα τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος ὁ ᾿Αντίχριστος, ὁ ὁποῖος θὰ εἶνε καὶ πολιτικὸς ἄρχων, δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ ἐμφανισθῇ, διότι οἱ ᾿Ισραηλῖτες δὲν εἶχαν κράτος, ἦταν ὑπὸ κατοχή. Τώρα δὲν ὑπάρχει ἐμπόδιο, ἀφοῦ οἱ ᾿Ισραηλῖτες ἀπέκτησαν κράτος. ῾Ο καιρὸς τοῦ ᾿Αντιχρίστου εἶνε ἐγγύς. Πόσο ἐγγύς, ὁ Θεὸς γνωρίζει. Πάντως, ὅταν οἱ ῾Εβραῖοι κτίσουν τὸ ναό, θὰ ξέρωμε, ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ᾿Αντιχρίστου ἔφθασε. Μὲ τὴν παγκοσμιοποίησι προετοιμάζεται τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν παγκόσμιο δικτάτορα.


Στοὺς στίχ. 7, 8 ὁ ᾿Απόστολος λέγει· «Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται· καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος». ῎Ηδη βεβαίως ἡ σκοτεινὴ ὑπόθεσι τῆς ἀνομίας ἐνεργεῖται. Πρέπει μόνο ν᾿ ἀναμένωμε, ἕως ὅτου φύγῃ ἀπὸ τὴ μέση ἐκεῖνος, ποὺ τώρα ἐμποδίζει. Καὶ τότε θὰ ἐμφανισθῇ ὁ ἄνομος (ὁ ᾿Αντίχριστος). Κατὰ τὸν κ. Πατρῶνο ὁ ᾿Αντίχριστος δὲν εἶνε πρόσωπο, ἀλλ᾿ εἶνε τὸ κακὸ κατὰ τῆς ᾿Εκκλησίας, τὸ ὁποῖο ὑπάρχει σ᾿ ὅλους τοὺς χριστιανικοὺς αἰῶνες. ᾿Εδῶ τὸ κακὸ ὀνομάζεται «ἀνομία». ῾Ο δὲ ᾿Απόστολος κάνει διάκρισι μεταξὺ «ἀνομίας» καὶ «ἀνόμου». Καὶ γιὰ μὲν τὴν ἀνομία λέγει ὅτι εἶνε ἤδη παροῦσα, γιὰ δὲ τὸν ἄνομο λέγει, ὅτι δὲν εἶνε παρών, θὰ ἐμφανισθῇ στὸ μέλλον. Πῶς λοιπὸν ὁ κ. Πατρῶνος δὲν παραδέχεται ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος εἶνε πρόσωπο τοῦ μέλλοντος;


Εἴπαμε ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος θὰ εἶνε ὁ χειρότερος καὶ ἀπαισιώτερος ἄνθρωπος, ὁ μεγαλύτερος δικτάτωρ καὶ τύραννος τῆς ἀνθρωπότητος. Νὰ φοβηθοῦμε γι᾿ αὐτὸ τὸν ᾿Αντίχριστο; ῎Οχι! ῾Ο ᾿Αντίχριστος δὲν θὰ εἶνε αὐτοδύναμος. ῾Η δύναμί του θὰ εἶνε ἀπὸ τὸ Σατανᾶ. ῾Ο δὲ Σατανᾶς ἔχει περιωρισμένη δύναμι. «Μείζων ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ», γράφει στοὺς πιστοὺς ὁ ᾿Ιωάννης (Α´ ᾿Ιωάν. δ´ 4). ῾Ο Θεός, ποὺ εἶνε στοὺς πιστούς, εἶνε ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸ Σατανᾶ, ποὺ εἶνε στὸν κόσμο. Καὶ πόσο ἰσχυρότερος εἶνε ὁ Θεός; ᾿Ασυγκρίτως, διότι ἔχει ἄπειρη δύναμι καὶ εἶνε παντοδύναμος. Μπροστὰ στὸ Χριστό, τὸν ἐνανθρωπήσαντα Θεό, ὁ ᾿Αντίχριστος καὶ ὁ Σατανᾶς εἶνε σχεδὸν μηδενικά! Γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο στὸ στίχ. 8 ὁ ᾿Απόστολος λέγει, «καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ». ᾿Εδῶ «ἐπιφάνεια» σημαίνει «λάμψις». ᾿Εδῶ ἐπίσης καὶ στὸν ἑπόμενο στίχ. 9 «παρουσία» σημαίνει «δύναμις» (Βλέπε ἑρμηνεία τοῦ Β´ Θεσ. β´ 8–9 στὸ ἡμέτερο ἔργο «῾Ερμηνεία δυσκόλων χωρίων τῆς Γραφῆς», τόμ. Γ´, σελ. 366–370). ῾Η ἔννοια τοῦ χωρίου εἶνε· Καὶ τότε θὰ ἐμφανισθῇ ὁ ἄνομος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος θὰ ἐξολοθρεύσῃ μὲ τὴν πνοὴ τοῦ στόματός του καὶ θὰ καταργήσῃ μὲ τὴ λάμψι τῆς δυνάμεώς του. Τόσο ἰσχυρὸς εἶνε ὁ Κύριος, ὥστε μὲ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός του καὶ μὲ τὴ λάμψι τῆς δυνάμεώς του θὰ διαλύσῃ τὸν ᾿Αντίχριστο. Νὰ μὴ φοβούμεθα λοιπὸν τὸν ᾿Αντίχριστο. Τὴν ἁμαρτία νὰ φοβούμεθα. Καὶ τὸ Χριστὸ νὰ παρακαλοῦμε, ἂν ὁ ᾿Αντίχριστος ἔλθῃ στὶς ἡμέρες μας, νὰ μᾶς δώσῃ δύναμι νὰ τὸν ἀντιμετωπίσωμε, ὅπως ἔδωσε δύναμι στοὺς μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς καὶ ἀντιμετώπισαν τοὺς πολεμίους τῆς Πίστεως.


Σφραγίζουμε τὴν κριτικὴ τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Πατρώνου «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ.Μιὰ ἐκσυγχρονιστικὴ ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση». Καὶ λέγουμε ὅτι ὁ κ. καθηγητὴς μὲ τὸ βιβλίο του δὲν ἔκανε «προσέγγιση» στὴν ᾿Αποκάλυψι, ἀλλὰ καὶ στὰ ἄλλα ἱερὰ κείμενα, ποὺ χρησιμοποίησε. ᾿Αντιθέτως μὲ τὴν «ἐκσυγχρονιστικὴ ἑρμηνευτική» του ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὰ ἱερὰ κείμενα μὲ ὅση ἀπόστασι ἔχει ἡ γῆ ἀπὸ τὸν οὐρανό! Κατέταξε δὲ τὸν ἑαυτό του στοὺς εἰδήμονες καὶ εἰδικοὺς στὰ θεολογικά. ῞Οσους δὲ φρονοῦν, ὅπως οἱ Πατέρες, ὅτι ἡ ᾿Αποκάλυψι εἶνε προφητικὸ βιβλίο, ὁ ᾿Ιωάννης περιῆλθε σὲ ἔκστασι καὶ εἶδε ὁράματα, ὁ ᾿Αντίχριστος εἶνε πρόσωπο κλπ., αὐτοὺς ὕβρισε ὡς ἀδαεῖς, ἐπιπολαίους, φανατικούς, νευρασθενεῖς, ψυχοπαθεῖς!


Ν᾿ ἀντιστρέψωμε τοὺς ἰσχυρισμούς τοῦ κ. Πατρώνου; Καὶ νὰ ἐπιστρέψωμε σ᾿ αὐτὸν τὶς ὕβρεις; ῾Ο κ. Πατρῶνος, λέγουμε σαφῶς καὶ ἀπεριφράστως, εἶνε αἱρετικός. Καὶ κάνει τοὺς πιστοὺς νὰ λένε· Εἶνε αὐτὸς καθηγητὴς τῆς ᾿Ορθοδόξου Θεολογίας; Δυστυχῶς εἶνε καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλοι. Καὶ εὔχονται οἱ πιστοὶ νὰ μετανοήσουν καὶ ν᾿ ἀναγνωρίσουν δημοσίως τὰ αἱρετικά τους φρονήματα, γιὰ νὰ μὴ καταδικασθοῦν. ῾Η Διοικοῦσα ᾿Εκκλησία ἂς τοὺς ἐρευνήσῃ θεολογικῶς καὶ ἂς τοὺς βοηθήσῃ νὰ ἐπανέλθουν στὶς γραμμὲς τῆς ᾿Ορθοδοξίας καὶ στὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας. ῾Η δὲ ᾿Αποστολικὴ Διακονία, γιὰ νὰ εἶνε ὄντως ᾿Αποστολική, ἂς μὴ ἐπαινῇ καὶ ἂς μὴ ἐκδίδῃ ἀντορθόδοξα βιβλία. ῍Ας ζητήσῃ δὲ καὶ ὁ κ. Πατρῶνος καὶ ὁ Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς ᾿Αποστολικῆς Διακονίας Φαναρίου ᾿Αγαθάγγελος ἕνα συγγνώμην ἀπὸ τὸν ᾿Ορθόδοξο λαό. Δὲν θὰ εἶνε μειωτικό, ἀλλὰ τιμητικὸ γι᾿ αὐτούς. Καὶ θὰ εἶνε περισσότερο τιμητικό, διότι τὸ συγγνώμην στὴν ὑπερεγωιστικὴ ἐποχή μας εἶνε σπανιώτατο, σχεδὸν ἐξέλιπε. Θ᾿ ἀκουσθῇ ἆραγε τὸ συγγνώμην ἀπὸ τὸν καθηγητὴ καὶ τὸν ἐπίσκοπο; ῾Ο πιστὸς λαὸς ἀναμένει στὸ ἀκουστικό του.

Ομοβροντιες


απο χριστιανους


του Βολου




ΑΣ ΠΑΡΗ


ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ


ΚΑΙ ΑΣ ΦΥΓΗ



Ο σεβ. Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος ζει σε μια κατάσταση ψυχικής παράκρουσης. Ας ησυχάσει, δεν κινδυνεύει η ζωή του από ανθρώπους, που έχουν «εμμονές» και είναι «κολλημένοι» στην ορθόδοξη παράδοση και στη λατρεία της ορθοδόξου εκκλησίας, όπως την παραλάβαμε από τους Πατέρες της εκκλησίας.


Κατά τη γνώμη του σεβ. Ιγνατίου η εμμονή μας στην ορθόδοξη παράδοση συνιστά ψυχοπαθολογία.


Είναι η περίφημη δημοκρατία του αντιχρίστου που, όπως έχει επισημάνει ο π. Ιωσήφ ηγούμενος Ι. Μ. Ξηροποτάμου Αγίου Όρους, θα αρκεί η υπογραφή δύο τριών ψυχιάτρων (π.χ. π. Β. Θερμού και δύο άλλων ομοίων του), για να χαρακτηριστούν οι χριστιανοί ψυχοπαθείς και να οδηγηθούν στα ψυχιατρεία, όπως αυτό έγινε σε άθεα και ολοκληρωτικά καθεστώτα.


Ας μην είναι τόσο αλαφροήσκιωτος και βλέπει φαντάσματα κι εφιάλτες.


Την ερώτηση, ποια είναι αυτή η δύναμη που καθιστά τον άνθρωπο θηρίο και αρχίζει και σκοτώνει ανθρώπους, όπως ο νέος του Όσλο, ας μην την κάνει μέσα στην ορθόδοξη λατρεία, ας την απευθύνει στους φίλους του τους σιωνιστές, που όταν πέσει η μάσκα της αγάπης και της ειρήνης ο άνθρωπος γίνεται θηρίο, όπως ο νέος του Όσλο, ας την απευθύνει στους φίλους του τους παπικούς, που έχουν στο ενεργητικό τους θρησκευτικούς πολέμους, σταυροφορίες, ιερές εξετάσεις, συγχωροχάρτια και συνόδους, που έριξαν ανθρώπους στη πυρά, ας την απευθύνει επίσης στους φίλους του τους μουσουλμάνους, που το ιερό τους βιβλίο τους παροτρύνει να σκοτώνουν τους απίστους για να σώσουν την ψυχή τους.


Η Ορθοδοξία δεν παρήγαγε ποτέ ανθρώπους όπως ο νέος του Όσλο, αλλά παρήγαγε αγίους και μάρτυρες, τους οποίους η ακαδημία του σεβ. Ιγνατίου τους βλασφημεί.


Η απάντηση στην ερώτηση, ποια είναι αυτή η δύναμη η οποία καθιστά τον άνθρωπο θηρίο όπως τον νέο του Όσλο, είναι ότι όταν ο άνθρωπος χάσει την πίστη στον αληθινό Θεό γίνεται θηρίο, όταν το δόγμα, που είναι η αποκρυστάλλωση του ορθοδόξου βιώματος, διά της αιρέσεως φθαρεί, φθείρεται και το ήθος και οι φρένες του ανθρώπου και καθίσταται φρενήρης όπως ο νέος του Όσλο.


Δεν κινδυνεύει η ζωή του από ανθρώπους, που έχουν τέτοιου είδους «εμμονές» κι είναι «κολλημένοι» στην ορθόδοξη παράδοση, μόνο του λέμε κάτω τα βέβηλα χέρια από το ιερό σώμα της ορθοδόξου λατρείας, ζητάμε επίσης ή να κλείσει την ακαδημία θεολογικών σπουδών, που διδάσκει την αίρεση του οικουμενισμού, ή να την πάρει και να σηκωθεί να φύγει.

Λωρίτου Ελένη



Oμοβροντιες απο χριστιανους του Βολου




Αγωνιώδης Επικοινωνιακή Καταιγίδα από τον

Δημητριάδος Ιγνάτιο!!!



Σε ¨Αγωνιώδη Επικοινωνιακή Καταιγίδα¨ μέσω θρησκευτικών ιστοσελίδων έχει επιδοθεί ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος προσπαθώντας με την συχνή δημοσιότητα των κυρηγμάτων του και τις φωτογραφίες εν μέσω του κόσμου να κατασβήσει τις φωτιές που έχουν ανάψει στον Βόλο το κήρυγμα του στον πανηγυρικό Εσπερινό της Αγίας Παρασκεύης και οι Νεωτερισμοί του.


Στο εν λόγω κήρυγμα ούτε λίγο ούτε πολύ, παρομοίασε τους πιστούς και όλους όσους διαφωνούν με την Μετα-Πατερική Θεολογία και τις Μεταφράσεις στην Δημοτική των ιερών κειμένων (εν ώρα ιερών ακολουθιών) με τον φανατικό δολοφόνο του Όσλο!


Αφού ονόμασε τους διαφωνούντες με τις καινοτομίες του «Ψυχοπαθολογικές Προσωπικότητες» και ανθρώπους που «δεν μπορούν να δούνε την αλήθεια» συνέχισε και ανέφερε «…γίνονται άνθρωποι με εμμονές και εκδικητικές τάσεις, προτιμούν να ανήκουν σε μια μειονότητα παρά να ζουν στην αλήθεια ...».


Με την Μετα-Πατερική Θεολογία και τις Μεταφράσεις αρνείστε τον Τριαδικό Θεό σαν ύπαρξη Σεβασμιώτατε, αφού αυτός ήταν που φώτισε τους Θεοφόρους Πατέρες και μας άφησαν τα Ιερά Ρήματα Τους!!!


Μπορεί ατυχώς να θέλησε να παρουσιάσει τους διαφωνούντες με τον Μανιακό του Όσλο, αλλά πολύ επιτυχώς παίρνει την θέση των Δημίων που φόνευσαν τους Αγίους Ιερομάρτυρες Πατέρες όταν τους κλείνει το στόμα και τους απαξιώνει με τις καινοφανείς θέσεις της Ακαδημίας του. Και όταν αλλάζει τα Ιερά Ρήματα τους με τις Μεταφράσεις στην Δημοτική, οδηγώντας έτσι την Εκκλησιά σε μια «Νέα Εποχή»!!!


Μπορούν άραγε όσοι έχουν ξεσηκωθεί με την Μετα-Πατερική Θεολογία και υποστηρίζουν τους Αγίους Πατέρες μας όπως: Ο Μητροπολίτης Πειραιώς, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, ο Μητροπολίτης Κυθήρων, ο Μητροπολίτης Γλυφάδος κ. Παύλος, ο οποίος χαρακτηρίζει ως διαστρεβλωτική και καταστροφική αυτή τη θεολογία, ο εγκυρότατος Πανεπιστημιακός και Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης ( που χαρακτήρισε ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ) και πολλοί ακόμη Κληρικοί, Θεολόγοι και Πιστοί να θεωρούνται από τον κ. Ιγνάτιο «Ψυχοπαθολογικές Προσωπικότητες» και άνθρωποι που «δεν μπορούν να δούνε την αλήθεια»???


Η Πλάνη και η Διαστροφή σε όλο της το Μεγαλείο!!!


Ο Θεός θέλει Ειλικρινή Μετάνοια και Όχι Επικοινωνιακή Πολιτική Σεβασμιώτατε!


Δεν είναι διαχείριση Οικονομικής Κρίσεως ή αύξηση της πρόθεσης ψήφου, είναι Βασιλεία Ουρανών και Εκκλησία θεμελιωμένοι από το Άγιο Πνεύμα με Αίμα Μαρτύρων Σεβασμιώτατε! (εκτός και αν οι ιερομάρτυες από κάποιους στο Βόλο θεωρούνται άνθρωποι με εμμονές και εκδικητικές τάσεις, που προτιμούσαν να ανήκουν σε μια μειονότητα (όπως οι πρώτοι Χριστιανοί) παρά να ζουν στην αλήθεια).

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011



ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ


ΚΑΤΑΣΤΑΣΙ



του Ομολογητού Θεολόγου κ. Νικολ. Σωτηροπούλου



Τι προπάντων και κυρίως επιθυμει ο άνθρωπος, ο οποίος πιστεύει, ότι διαφέρει από τα ζώα, δεν εκμηδενιζεται από το θανατο, αλλ' υπάρχει αιωνίως; Τη σωτηρία του επιθυμει. Τα άλλα, τα πρόσκαιρα, έχουν μικρή αξία, η οποία κατά το θανατο γινεται μηδενικη. "Ου παραμένει πλούτος, ου συνοδευει δόξα. Επελθών γαρ ο θάνατος ταυτά πάντα εξηφανισται".


Για να επιτυχωμε τη σωτηρία, τι προπάντων χρειαζεται; Σε τι πρέπει ν' αποδιδωμε την πρώτη σημασία; Σε τι να επικεντρώνωμε το ενδιαφέρον μας όσο βρισκομαστε σ' αυτο τον κοσμο και σ' αυτή τη ζωή; Στην πίστι, είναι η απάντησι. Στην πίστι με έννοια υποκειμενικη, και με έννοια αντικειμενικη. Με έννοια υποκειμενικη πίστι σημαινει να πιστευωμε. Και με έννοια αντικειμενικη πίστι σημαινει εκείνο, το οποιο πρέπει να πιστευωμε, "την άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν"(Ιουδ. 3), την αλήθεια δηλαδή, η οποία παραδοθηκε στους πιστούς για πάντοτε, η οποία έχει διαχρονική ισχύ και σημασία.


Στο Ρωμ. α 17, ένα από τα δυσκόλα χωρία της Γραφής, το οποιο παρερμηνεύεται, ο απόστολος Παύλος ομιλει για "δικαιοσύνην Θεού εκ πίστεως εις πίστιν". Η φράσι "δικαιοσύνη Θεού" σημαινει τη δικαίωσι, τη σωτηρία, την οποία δινει ο Θεός. Της δε φράσεως "εκ πίστεως εις πίστιν" η ορθή ερμηνεία εινε, ότι η σωτηρία προέρχεται από την πίστι στην πίστι, από το να πιστευωμε στην αλήθεια, την οποία ο Θεός αποκαλυψε στους ανθρώπους ως απαραιτητη για τη σωτηρία και ονομάζεται και αυτή "πίστις". Επειδή η αποκαλυφθεισα αλήθεια του Θεού εινε αντικειμενο πίστεως, γι' αυτο και αυτή ονομάζεται "πίστις". Όταν λεμε, ότι οι ευσεβείς έχουν πίστι, εννοουμε, ότι πιστευουν. Οποιος δεν πιστεύει, δεν εινε ευσεβής. Κι όταν λεμε, ότι οι ήρωες αγωνισθηκαν υπέρ πίστεως, η οι μάρτυρες μαρτυρησαν για την πίστι, με τη λέξι πίστι σ' αυτες τις περιπτώσεις προφανώς εννοουμε την αλήθεια της αγιωτατης Θρησκείας μας.


Για να σωθουμε, πρέπει να πιστευωμε. Όχι δε μονο να πιστευωμε, αλλά και να ομολογουμε την αλήθεια της πίστεως."Καρδία πιστεύεται εις δικαιοσύνην, στόματι δε ομολογείται εις σωτηρίαν", λέγει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. ι 10). Με την καρδια πιστεύει κανείς για δικαίωσι, και με το στόμα ομολογει για σωτηρία. Οποιος πιστεύει με την καρδια, αλλά δεν ομολογει με το στόμα, εινε δειλός και θα κολασθή (Αποκ. κα 8). Και οποιος ομολογει με το στόμα, αλλά δεν πιστεύει με την καρδια, εινε υποκριτής και επίσης θα κολασθή. Για να σωθουμε, πρέπει και να πιστευωμε ειλικρινώς και να ομολογουμε ευθαρσώς.


Επειδή από την πίστι στην πίστι, στην αποκαλυφθεισα αλήθεια, εξαρτάται η σωτηρία μας, γι αυτο ο Σατανάς τιποτε δεν πολεμει, όσο την πίστι. Την πολεμει παντοιοτρόπως. Με λογισμούς αμφιβολίας, με αιρέσεις, με απιστία, με αθεΐα, με σκάνδαλα, με σκοτεινες δυνάμεις και με όλα τα μέσα της δημοσιοτητος, καταπληκτικά στην εποχή μας από τεχνολογικης πλευρας, αλλ' ως επί το πλείστον υπονομευτικα της χριστιανικής πίστεως και απαίσια. Ιδιαιτερως ο Σατανάς, ο εχθρός της σωτηρίας των ανθρώπων, πολεμει την πίστι εσωτερικως της Εκκλησίας με προδοσιες της πίστεως από πολλούς αναξίους εκκλησιαστικούς ηγετες και αλλα ανάξια της Εκκλησίας πρόσωπα.


Αφού δε ο Σατανάς παντοιοτρόπως πολεμει την πίστι, και οι πιστοί παντοιοτρόπως οφειλουν ν' αγωνίζωνται υπέρ της πίστεως. Προπάντων δε οφειλουν ν' αγωνίζωνται υπέρ της πίστεως οι Επίσκοποι. Ως στρατηγοί στη στρατευομένη Εκκλησία οφειλουν να μεθοδευουν τον καλόν αγώνα της πίστεως και να ηγούνται του αγώνος. Κατα το παρελθον οι Επίσκοποι συγκροτησαν Συνόδους, Οικουμενικες και Τοπικες, και καταδικασαν αιρέσεις και αναθεματισαν αιρετικούς, ακολουθούντες το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου, ο οποίος κατα αιρετικών διδασκάλων εξαπελυσε κεραυνούς: "Εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελιζηται υμίν παρ' ο ευηγγελισαμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω, ει τις υμάς ευαγγελιζεται παρ' ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω".(Γαλ.α 8-9).


Στην εποχή μας, εποχή της προφητευμενης αποστασίας και πολλών σημείων, που δειχνουν, ότι βρισκομαστε εγγύς Αντιχρίστου, οι αιρέσεις έχουν υπερπληθυνθη. Εμφανιστηκε δε στην εποχή μας και η αίρεσι των αιρέσεων, η παναίρεσι του Οικουμενισμου. Όχι δε παναίρεσι μονο, αλλά και πανθρησκεία. Οι οπαδοί "της παγκοσμιοποιησεως" και "της νέας εποχής", νέας κατ' ευφημισμο, ισοπεδωνουν τα πάντα. Άλλοι ενσυνειδητως και άλλοι ασυνειδητως δουλευουν πυρετωδώς να ενωθη η Ορθοδοξια με ολες τις αιρέσεις και με ολες τις ψευτοθρησκειες, και να χαθη έτσι η αλήθεια μέσα σε μία τετοια ένωσι, και να επικρατήση ο Σιωνισμός, και να θριαμβευση ο Σατανάς και ο ερχόμενος Αντίχριστος. Οι πολιτικοί άρχοντες του κόσμου, και οι δικοί μας πολιτικοί άρχοντες, πού να καταλαβουν από τετοια πράγματα! Γραφες δεν διαβαζουν, γρυ δεν καταλαβαινουν από τετοια πράγματα. Από αλλα πράγματα καταλαβαινουν οι ταλαίπωροι και δυστυχείς, λεφτα και κοσμικες εξουσιες και δοξες, ψευτοαγαθά και ψευτοδοξες, όπως αποδεικνυουν τα νεκροταφεια...Αν ίσως υπαρχουν και εξαιρέσεις στον πολιτικο κοσμο, αυτες επιβεβαιωνουν τον κανόνα.


Για τις αιρέσεις, ιδίως την παναίρεσι και πανθρησκεία του Οικουμενισμου, ο οποίος με το πρόσχημα της αγάπης, της ειρήνης και της προόδου των λαών έχει εξαπλωθη πολύ, ώστε όχι μονο σε πολλούς λαϊκούς να έχη αμβλυνθη το Ορθοδοξο αισθητηριο, αλλά και πολλοί ηγετες της Εκκλησίας να εινε Οικουμενιστες και προδοτες της Ορθοδοξιας, δεν έπρεπε να γινη μία νέα Οικουμενική Σύνοδος, για να καταδικάση τον Οικουμενισμο; Δεν έπρεπε τουλάχιστον να γινουν Τοπικες Σύνοδοι γι' αυτο το σκοπο; Όσοι Επισκοποι δεν έχουν προσβληθή από το μικροβιο του Οικουμενισμου, δεν έπρεπε να υψωνουν στεντόρεια τη φωνή κατα του Οικουμενιμου; Ολίγοι βεβαίως φωναζουν. Αλλά δεν έπρεπε να φωναζουν όλοι, και επιμονως να ζητούν τη σύγκλησι Συνόδου προς καταδίκη του Οικουμενισμου και των Οικουμενιστων ηγετών, των προδοτών της πίστεως;


Δυστυχώς στην πλειονότητα της Ιεραρχίας επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή. Οι ποιμενικοί κύνες εινε, κατα τον προφήτη, "ενεοι", δεν γαυγιζουν κατα την επιδρομή εναντίον του ποιμνίου νοητών λύκων. Οι ορισθέντες φύλακες και φρουροί της ιεράς παρακαταθήκης, της πίστεως, κοιμωνται ύπνον νήδυμον. Και αφηνουν τους Οικουμενιστες ν' ασελγαινουν στο σώμα της Εκκλησίας και να οργιαζουν με προκλητικες δηλώσεις και ενεργειες υπέρ των αιρετικών. Με αβρές σχέσεις μαζί τους, με ανωφελείς και ματαίους διαλόγους, με διαχριστιανικες και διαθρησκειακες συναντήσεις, τις οποιες προκάλει και στις οποιες προεδρευει ο Παπας, ενώ οι Ορθόδοξοι Ιεραρχες συμμετεχουν αναξιοπρεπως και δουλοπρεπώς, ως παρακατιανοι. Ύπηρξαν δε και Έλληνες κληρικοι, οι οποίοι υποκλιθηκαν ενώπιον του Παπα και του φιλησαν το χερι, όπως ο μητροπολίτης Γαλλιας Εμμανουηλ. Το όνομα του σημαινει "μεθ' ημών ο Θεός", αλλ' η συμπεριφορά του σημαινει "μεθ' ημών ο Παπας"! Και μονο διότι ο Παπας με απόφανσι και απόφασι της πρώτης Συνόδου του Βατικανου έχει το δικαίωμα να επεμβαίνη στο ιερο κειμενο της Εκκλησίας, τη θεοπνευστη Γραφη, και να προσθέτη και να αφαιρή και να τροποποιη κατα το δοκούν, θετοντας τον εαυτό του υπεράνω και των Αποστόλων, δεν έπρεπε κανείς Ορθόδοξος να έχη σχέσι μαζί του. Ο Παπας με τις υπερφιαλες αξιώσεις του μετέβαλε το Χριστιανισμο σε Εωσφορισμο.


Οι Οικουμενιστες ηγετες της Εκκλησίας όχι μονο υποστηριζουν αιρετικούς, ιδίως τον Παπα, αλλά και διώκουν απηνως και καταδικαζουν κληρικους και λαϊκούς, οι οποίοι αγωνίζονται υπέρ της Ορθοδοξιας και εναντίον του Οικουμενισμου. Προσφατο παράδειγμα η καταδίκη από τη Διοίκησι της Σερβικης Εκκλησίας του Αντιοικουμενιστου Επισκοπου Αρτεμιου, γνησίου πνευματικού τέκνου του οσίου Ιουστινου Ποποβιτς και σεμνωματος της Σερβικης Εκκλησίας. Ας σημειωθη δε, ότι η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον τροπο, με τον οποιο παρουσιασε τη σχετική ανακοινώσι της Συνόδου της Εκκλησίας της Σερβιας, συμφωνησε με την καταδίκη του Αρτεμιου!


Ανυποφορη στους πιστούς η εκκλησιαστική κατάστασι, διότι οι μεν Οικουμενιστες ηγετες καταπροδιδουν την πίστι, οι δε άλλοι Ιεραρχες δεν εξεγείρονται κατα των προδοσιών της πίστεως, αλλά και αντιχριστιανικών συμπεριφορών, και αντιηθικών και εγκληματικων νόμων των πολιτικών αρχόντων, και εθνικών προδοσιών, και κραυγαλεων κοινωνικών αδικιών.


Κατασκανδαλιζονται οι πιστοί, και κύματα μεγάλης αγανακτήσεως εγείρονται στις ψυχες τους, κύματα Ατλαντικου ωκεανού. Και πολλοί πιστοί διερωτωνται: Πιστευουν οι δεσποταδες στο Θεο; Και μερικοί πιστοί δεν θελουν πλέον να ανηκουν σε Επισκοπες με Οικουμενιστες Επισκόπους και αποστασιοποιουνται, πηγαινουν και εκκλησιαζονται σε αλλες Επισκοπες.


Τι να ειπουμε, αγαπητοί αναγνωστες, για την όσο ποτε άλλοτε τόσο προκλητική και εξοργιστικη εκκλησιαστική κατάστασι; Εμεις, όσοι ελεηθηκαμε να είμεθα πιστοί, ένα να ειπουμε, και να το ειπουμε στον Θεο με εντονη προσεύχη:


Κύριε, η Εκκλησία δική σου εινε. Εγινες άνθρωπος και θυσιαστηκες με τον οδυνηροτερο τροπο και απεκτησες την Εκκλησία με το αίμα σου. Κάνε, σε παρακαλουμε, Κύριε, επεμβασι στην Εκκλησία σου και αλλαξε την ανυποφορη εκκλησιαστική κατάστασι με τρόπους, που γνωρίζει η πανσοφία σου και δύναται η παντοδυναμια σου. Ελεησε, Κύριε, και το Ελληνικο Έθνος, το οποιο άλλοτε σε δοξασε όσο κανένα αλλο Έθνος και το αντιδοξασες, τώρα δε απιστοί και υλικως άπληστοι πολιτικοί ηγετες το έχουν περιαγαγει σε κατάστασι υλικής και πνευματικής χρεωκοπιας, υποτελείας στους ξένους , και διεθνους ονειδισμού και εξευτελισμού. Η δεξιά σου, Κύριε, ας φέρη θαυμαστή αλλοίωσι και στην Εκκλησία και στο Έθνος προς δόξαν του αγίου ονόματός σου. Αμήν.


Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Αυγουστου 2011κ

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου