Σάββατο 4 Ιουνίου 2011






Ξεσηκωθείτε Ελληνες.

Στα όπλα...

Ξεσηκωθείτε.


Αυτοί οι βρυκόλακες που κάθησαν στο σβέρκο μας,
θα μας πιούν και όσο αίμα μας έμεινε.

Ενας και ενας ειναι, δεν τους βλέπετε πόσο κωμικοί είναι;

Δεν δισταζουν σε τίποτα, όμως όχι επάνω τους, αλλά επάνω μας.

Ξεπατώνουν τα πάντα, διαλύουν τα πάντα, κονιορτοποιούν τα πάντα.

Αυτοί οι αδίστακτοι ΑΤΙΜΟΙ και ΑΤΙΜΑΣΜΕΝΟΙ.


Ο λυσσασμένος ΓΑΠ έρχεται ...δριμύτερος και θρασύτερος.

Γκρεμίστε την ξενοκίνητη κυβέρνησι της συμφοράς των Ελλήνων
και της συμφοράς του Γένους των Ελλήνων.

Αυτά τα κατοχικά δουλάκια των Σιωνιστών δεν καταλαβαίνουν με τίποτα.


Αν δεν χυθεί αίμα δεν πρόκειται να ξεκουμπισθούν τα ανδρείκελα και οι μαινάδες τους.

Διώξτε τους ξενόδουλους προσκυνημένους.

Eδώ και τώρα, ΣΗΜΕΡΑ να σηκωθέι και να φύγει η κυβέρνησι της ξετσιπωσιάς, του χαους, των ασυνείδητων προδοτών.
προς αγανακτισμένους

Αγαπητοί φίλοι

Δεν ξέρω για πόσες μέρες είστε αγανακτισμένοι. Εγώ είμαι μια ζωή. Και όχι, γιατί έχω κάποιο σύνδρομο αγανάκτησης. Αλλά γιατί από μικρό παιδί έζησα κάτω απ’ το ζυγό της ανάγκης και της φτώχειας.

Οι δυο μεγάλες χαρές της παιδικής μου ηλικίας ήταν, όταν στην προσχολική μου ζωή φόρεσα γουρουνοτσάρουχα και στη ν 4η του Δημοτικού φόρεσα πάνινα παπούτσια.
Η φτώχεια μας δεν ήταν αποτέλεσμα της τεμπελιάς μας. Γιατί δουλεύαμε μέρα νύχτα. Στα καπνά και σε όλα τα μέτωπα. Ήταν αποτέλεσμα της κλοπής και της ληστείας του κράτους, των βιομηχάνων και των μεσαζόντων.
Που σημαίνει ότι ήταν αποτέλεσμα της αλυσιδωτής αδικίας.

Η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία μπορεί να κλέβει και να ληστεύει απεριόριστα. Παράνομα και νόμιμα. Χωρίς να φοβάται τίποτε.
Έχουμε μπουχτίσει να βλέπουμε και ν’ ακούμε απ’ τα παράθυρα των τηλεοράσεων τους κλέφτες και τους απατεώνες να βρίζουν οι μεν τους δε για τις κλοπές και τις ληστείες και τις απάτες τους.

Είδατε μήπως κανέναν να δικαστεί και να καταδικαστεί; Να μπει στη φυλακή και να επιστρέψει τα κλεμμένα; Κανένας!
Έχουν νομικά και συνταγματικά κατοχυρωμένη την ασυλία της αλητείας και της ασυδοσίας τους. Αλλά…

Η νομική και οικονομική αλητεία και ασυδοσία δεν είναι μόνο εθνικό, αλλά και διεθνές σπορ. Που σημαίνει ότι οι ντόπιοι κλέφτες και απατεώνες είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τους διεθνείς. Και έχουν την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή τους
Με αποτέλεσμα να προαχθούν από κλέφτες και απατεώνες, σε εφιάλτες και προδότες. Έτσι που, όχι μόνο το λαό, να ληστεύουν, αλλά και την ίδια την πατρίδα να προδίδουν και να την ξεπουλάνε.

Και, γι’ αυτό, ακριβώς, σε συνεργασία με τους διεθνείς τοκογλύφους, μεθόδευσαν το τεράστιο χρέος.
Και, τώρα υποστηρίζουν τον παραλογισμό ότι, για να ξεχρεωθούμε, πρέπει να χρεωνόμαστε ολοένα και περισσότερο. Πληρώνοντας ολοένα και μεγαλύτερους τόκους.

Στο όνομα, λοιπόν, αυτού του παραλογισμού ψήφισαν, πριν ένα χρόνο, το μνημόνιο της εσχάτης προδοσίας και υπόγραψαν τη δανειακή σύμβαση της εθνικής δολοφονίας.
Σύμφωνα με την οποία αποφάσισαν την αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτηση της πατρίδας μας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τα περιουσιακά της στοιχεία!…
Που σημαίνει ότι η μαφία των τοκογλύφων μπορεί να ξεπουλάει, ακόμη και τους αρχαιολογικούς μας χώρους και τις παραμεθόριες περιοχές. Ακόμη-ακόμη και τις ένοπλες δυνάμεις της πατρίδας μας!…
Και υπάρχουν ακόμη Έλληνες που χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν την έσχατη αυτή προδοσία και δολοφονία της πατρίδας μας….

Και μπαίνει το ερώτημα: Εμείς τι κάνουμε;

Και ασφαλώς θα πούμε ότι εμείς, οι αγανακτισμένοι δεν ανήκουμε στους χειροκροτητές της προδοσίας. Μάλιστα ήρθαμε εδώ για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας και την αγανάκτησή μας.

Αλλά αρκεί αυτό;

Πιστεύουμε ότι υπάρχει περίπτωση να συγκινήσουμε τους μεταλλαγμένους αυτούς ανθρώπους; Που είναι ολόιδιοι με το θάνατο! Τυφλοί, κουφοί και χωρίς σπλάχνα. Σαν τα ταριχευμένα πτώματα. Συνειδητά ασυνείδητοι και αποφασισμένοι! Για να υπηρετήσουν πιστά τα αφεντικά της παγκόσμιας διαβολοκυβέρνησης. Και ορκισμένοι να φέρουν σε πέρας την έσχατη προδοσία του ξεπουλήματος της πατρίδας μας!…

Ε, και λοιπόν-ίσως πείτε- και τι να κάνουμε; Να πάρουμε τουφέκια, μαχαίρια τσεκούρια και να επαναστατήσουμε;
Σε καμιά περίπτωση! Άλλωστε στην περίπτωση αυτή οι εφιάλτες και οι πάτρωνές τους διαθέτουν περισσότερα όπλα. Είναι προετοιμασμένοι. Και πιθανώς να το εύχονται κιόλας. Για να βρουν έτσι πάτημα και να κάμουν το ληστρικό τους καθεστώς τους ακόμη καταπιεστικότερο και ασφυκτικότερο.

Ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικότερος δρόμος και τρόπος αντίδρασης είναι η άμεση και γρήγορη πολιτική οργάνωση.
Το 60% των Ελλήνων είναι εναντίον τους. Και, όπως αυτοί συνεννοούνται μεταξύ τους, για να επιβάλλουν το καθεστώς της έσχατης προδοσίας και του ξεπουλήματος, παρόμοια να βρούμε κι εμείς ένα minimum συναίνεσης. Για να ανατρέψουμε το προδοτικό τους καθεστώς και να αποτρέψουμε την καταστροφή της πατρίδας μας.

Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να προκηρύξουν σύντομες εκλογές. Να δημιουργήσουν κυβέρνηση συναίνεσης. Και να προχωρήσουν στο ξεπούλημα και της διάλυση της κρατικής και εθνικής μας υπόστασης. Και στην οριστική υποδούλωση στο εφιαλτικό καθεστώς της χρεοκοπίας και της τοκογλυφίας.
Όχι, λοιπόν, παθητική ομφαλοσκόπηση απέναντι στο νεκροταφείο των συνειδήσεων της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας.
Αλλά άμεση και γρήγορη οργάνωση για την ανατροπή της εφιαλτικής χρεοκρατίας και την αποτροπή του εξευτελιστικού πλειστηριασμού των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας…

Έτσι ώστε να μην καταντήσει η Βουλή των Ελλήνων από ναός της δημοκρατίας, Βαστίλη της τοκογλυφίας….

Παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

Η υποκρισια του Aμβροσιου

...ορια δεν έχει...

Περναει τους Ελληνες

για ...χαχολους!!!


Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων

....παίζει τον «αγανακτισμένο»!!!


Από τον Κώστα Π.

Όταν οι εξουσίες συναντώνται
Υποκρισίας το ανάγνωσμα!


«Να βγούμε όλοι στις πλατείες! Να γίνουμε όλοι "Αγανακτισμένοι Πολίτες"», έγραφε ο μητροπολίτης Καλαβρύτων στο προσωπικό του ιστολόγιο (mkka.blogspot.com, 31/5/2011).
Και συνέχιζε: «Μετά την αποτυχία της Συσκέψεως των Πολιτικών Αρχηγών στο Μέγαρο Μαξίμου (Παρασκευή 27η Μαΐου 2011) τα πράγματα δείχνουν πως οδηγούμεθα στην πλήρη υποδούλωση».


Αυτά, όμως, για εντυπωσιασμό.

Γιατί, δυό μέρες μετά από αυτή τη δήλωση, με παρόντα τον Πρωθυπουργό στα Καλάβρυτα (κατά την υποδοχή του Πρωθυπουργού του Καναδά), ο κ. Αμβρόσιος (αν και «αγανακτισμένος») εξυπηρέτησε την εξουσία, ως σάρξ εκ της σαρκός της, και προέτρεπε τον κόσμο να μην προβεί σε αποδοκιμασίες και να μη γίνουν επεισόδιο κατά την υποδοχή του Πρωθυπουργού στα Καλάβρυτα.


Υποδέχτηκε έξω από το ναό τον Παπανδρέου
στα Καλάβρυτα με το Ευαγγέλιο στο χέρι, τον προσφώνησε: «Εξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος» και του «χάρισε χρυσό μετάλλιο» (εφημ. «Πρώτη της Αιγιάλειας» 2/6/2011). Μάλιστα, του απηύθυνε τον λόγο, «Εξ ονόματος του ιερού Κλήρου και του πιστού Λαού της Επαρχίας μου»! (http://mkka.blogspot.com/2011/05/blog-post_30.html).


Τώρα, ποιος πιστός λαός τον εξουσιοδότησε,
φάνηκε από τις αποδοκιμασίες που εισέπραξε τέσσερες μέρες μετά, όταν συμμετείχε σε κινητοποιήσεις της Ε.Β.Ο., ώστε να δηλώσει «φανερά ενοχλημένος (και) πως σκέφθηκε να αποσύρει(!) τη στήριξή του στους εργαζομένους γιατί τον προσέβαλλαν» (εφημ. «Αιγίοχος», 2/6/2011).


Αυτά λοιπόν, προσέφερε η μία «εξουσία» στην άλλη εξουσία,
στον Γ. Α. Παπανδρέου, για τον οποίον το Ρεσάλτο έγραφε: «Δεν θα υπήρχε, ίσως, καταλληλότερος από τον ΓΑΠ για να εκφράσει, σήμερα, την παρακμή, τη σήψη και το δωσιλογισμό του καθεστώτος ΣΥΝΟΛΙΚΑ, την ένδεια του πνεύματος, την αχρωμία της συνείδησης, την κυριαρχία της χυδαίας μετριότητας, του ψεύδους και της τυποποιημένης ανοησίας» (http://resaltomag.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html#more).


Και κατόπιν, σαν καλός «αγανακτισμένος»
κατέβηκε ο κ. Αμβρόσιος στο Αίγιο (την 1 Ιουνίου) και απόντος πλέον του Πρωθυπουργού πήγε να παίξει τον «αγανακτισμένο». Είπε: «Η τύχη της αγαπημένης μας Πατρίδος, η οποία μέ το 1ο Μνημόνιο ετέθη υπό ξενικήν κατοχήν και της οποίας το μέλλον προβλέπεται ακόμη πιό ζοφερό με το 2ο Μνημόνιο! Είμαι λοιπόν δίπλα σας, είμαι στο πλευρό σας! Μαζί θα αγωνισθούμε μέχρι την τελική νίκη»!


Ας σκεφθεί, όμως, ο κ. Αμβρόσιος μη κερδοσκοπικά,
πόσο αρμόζει στο προφίλ του η φράση: «Οι “υποκινητές” είναι η ΕΠΕΜΒΑΣΗ των μηχανισμών του καθεστώτος και της Νέας Τάξης πάνω στο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της λαϊκής κίνησης και της οργής» (resaltomag.blogspot.com, 2/6/2011).


Το γραφικό της υπόθεσης δε είναι ότι έβγαλε και ανακοίνωση ο Καλαβρύτων,
δηλώνοντας ότι το «Σάββατο 4.06.2011 θα κτυπήσουν οι καμπάνες όλων των Ιερών Ναών… Ένα πούλμαν με Εφημερίους θα μεταβεί στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα το βράδυ της Παρασκευής 03.06.2011 για να μετάσχουν στην διαμαρτυρία των αγανακτισμένων πολιτών» (http://mkka.blogspot.com/2011/06/blog-post.html).


Γιατί, κ. Αμβρόσιε, δεν τα είπες ο ίδιος στον Πρωθυπουργό, γιατί δεν τον αποδοκίμασες στα Καλάβρυτα; Δεν μάθαινες εκεί ανάμεσα στις χειραψίες και τα χαμόγελα με τον Πρωθυπουργό, ότι έξω υπήρχαν από τον απλό λαό «αντιδράσεις παρά τα πρωτόγνωρα μέτρα ασφαλείας» για τα Καλάβρυτα αλλά τον τίμησες και με την παρουσία σου;
(εφημ. «Τα Νέα της Αιγιάλειας», 1/6/2011).


Γιατί δεν έδειχνες με την ειρηνική απουσία σου από την υποδοχή την δυσαρέσκειά σου;
Αλλά, βέβαια, χάνει τέτοιες τιμές και μεγαλεία ο Δεσπότης. Αυτά είναι η ψυχή του. Αν όμως αντιδρούσες δυναμικά εκεί θα γλύτωναν οι ιερείς σου που με εντολή-άδειά σου θα κατέβουν στη πλατεία Συντάγματος, τις πιθανές αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα από το πλήθος των Αγανακτισμένων, σαν κι αυτές που ένιωσες στο πετσί σου προχθές. Αλλά αυτό δεν σε πειράζει, αφού εσύ δεν θα είσαι παρών!


Και ένα σχόλιο για τον Αμβρόσιο από αιγιώτικο ιστολόγιο:



«Ανώνυμος είπε... Ο Αμβρόσιος πριν την επίσκεψη του ΓΑΠ στα Καλάβρυτα προέτρεψε να μην γίνουν επεισόδια. Μετά την επίσκεψη, καλεί τον κόσμο να κατέβει στις πλατείες κατά της κυβέρνησης!
α)Είναι μήπως διχασμένη προσωπικότητα;
β)Έχει προσωπικά συμφέροντα…;».


(http://www.blogger.com/comment.g?blogID=2507656318102005865&postID=942336103774781480).

Ε.Κ.Σ.


Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5713

Τι κάνει ένας παπάς;



του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη





Τίτλοι φρίκης! Έτσι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι τίτλοι των ελληνικών εφημερίδων των τελευταίων μηνών. Ζωγραφίζουν τη φρίκη από το αίμα της βίας και τρομοκρατίας, από τις ληστείες και τις κομπίνες, από το οικονομικό κατρακύλισμα, από πράξεις κερδοσκοπίας και εκμεταλλεύσεως, από τα ποικίλα σκάνδαλα.


Να γιατί προκάλεσε ευχάριστη έκπληξι ο τίτλος της τελευταίας σελίδας της εφημερίδας «Καθημερινή» (14 Μαΐου 2011). Πρόκειται για εγκώμιο ενός λειτουργού του Θεού, ενός ορθοδόξου ιερέως, ενός απλού παπά. Ο τίτλος: «Μάννα από παπά σε μετανάστες»!


Πρόκειται για τον ιερέα της Ηγουμενίτσας π. Θεόδωρο Ζώη, εφημέριο του εκεί ι.Ναού Αγίου Σπυρίδωνος.


● Ο π. Θεόδωρος δεν είπε, όπως τόσοι άλλοι, λαϊκοί και κληρικοί: «Αν κάνω τόσα παιδιά που θέλει ο Θεός, πώς θα τα θρέψω και θα τα μεγαλώσω;». Τήρησε το θέλημα του Θεού. Έκανε έντεκα (11) παιδιά! Απόλυτα, δηλαδή, παραδομένος στην πρόνοια του Θεού Πατέρα.


● Ο π. Θεόδωρος δεν είπε: «Έχω τόσα δικά μου παιδιά. Μου φτάνουν. Πώς να νοιαστώ και για τα παιδιά του κόσμου; Εγώ έχω ανάγκη να με βοηθάνε». Όχι, δεν είπε έτσι, και προπαντός δεν κατέφυγε στη ζητιανιά των «τυχερών».

Σκέφτηκε: «Μόνο τα δικά μου είναι παιδιά; Τα άλλα; Ο κόσμος που πεινάει; Οι δυστυχισμένοι αλλοδαποί, που συνωστίζονται στην πόλι μας, δεν πρέπει να ζήσουν;».


● Και ρίχτηκε στη δουλειά. Χίλιοι μετανάστες τον έχουν αγκαλιάσει σαν πατέρα τους, κι’ εκείνος τους έχει αγκαλιάσει σαν παιδιά του. Όλοι γύρω του, σεμνοί και ταπεινοί, περιμένουν τη φροντίδα του.


Δική του η φροντίδα; Δική του είναι η πίστις, που έχει θέσει σε θαυμαστή λειτουργία τη φροντίδα του Θεού, που είναι πατέρας όλων, μαύρων και λευκών, Ευρωπαίων και Αφρικανών και Ασιατών και «πάσης φυλής και γένους».


● Ένας παπάς δραστηριοποίησε κόσμο πολύ στην πόλι και στη γύρω περιοχή. Τυροκόμοι του πάνε τυρί, αρτοποιοί του πάνε ψωμί (στη μισή τιμή), δάσκαλοι και νηπιαγωγοί των μαθητών τους τη συμπαράστασι.


Και οι αλλοδαποί ξεχνούν για λίγο το δράμα και τις μεταξύ τους διαφορές. Στο πρόσωπο του παπα-Θόδωρου βλέπουν το Θεό της αγάπης, που τρέφει τα σπουργίτια, όπως και τα γεράκια!


● Χίλιοι άνθρωποι καθημερινά χορταίνουν από το ζεστό φαγητό της Εστίας του παπα-Θόδωρου. Τον βλέπουν και κάνουν δυό κινήσεις:

Μια μπροστά: Παπά! Παπά!...

Μια ψηλά: Θεό! Τεό!...


● Τι μπορεί να κάνη ένας παπάς!

Αλλά και τι μπορεί να κάνη ένας δημοσιογράφος, αν μάλιστα έχει και γλαφυρή πένα, όπως η κ.Μαρίλη Μαργωμένου! Προβάλλει την πιο αισιόδοξη όψι της ζωής: Την Αγάπη!


Το δημοσίευμα τελειώνει ως εξής:

«Οι μετανάστες θα φάνε και σήμερα. «Και αύριο;» , ρωτάω. «Έχει ο Θεός», απαντάει ο παπα-Θόδωρος, και με το δεξί του χέρι δείχνει ψηλά»!

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Μήν πάψετε να λέτε

το χαρμοσυνότερο τραγούδι

και μετά την Ανάληψι




ΙΔΟΥ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ

ΣΚΟΤΕΙΝΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤOY ΜΑΣ



του μητροπολίτου Πειραιώς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ


Καθώς βαθαίνει η κρίση και η ύφεση συγκλονίζει την χώρα μας οι εκβιασμοί της Κυβέρνησης δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών αποδεικνύουν εναργέστατα την βασιμότητα της γνωστής δήλωσης του πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου του ΔΝΤ περί «προεκλογικών υπογείων διαδρομών» δια την οικονομική υποδούλωση και εξαθλίωση της χώρας με στοχοθεσία την απομείωση των οικονομικών της αξιών και μεγεθών και την αρπαγή του φυσικού της πλούτου και των βασικών υποδομών της σε εξευτελισμένες τιμές εφαρμόζοντας την γνωστή μέθοδο των αρπακτικών του διεθνιστικού συστήματος.


Ναυαρχίδα όλου αυτού του δολίου και αισχρού σχεδιασμού είναι η σατανοκίνητη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα του διαμονιώδους Σιωνιστικού τέρατος και η οποία είναι η συντονίστρια των διαφόρων μασονικών και ναζιστικής υφής οργανώσεων που στοχεύουν στην παγκόσμια ολιγαρχική και τυρρανική διακυβέρνηση.


Πρώτα μέλη της ναυαρχίδας υπήρξαν ο Πολωνοεβραίος Ρότζερ Ρέντιγκερ και ο ναζιστής πρίγκηπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, χρηματοδότες δε όλος ο «καλός» κόσμος Σιωνιστές και Ναζιστές Ρότζιλντ, Ροκφέλερ, Schiff, Kuhn, Loeb, Ουόλεμπεργκ κλπ.


Αυτή η οργάνωση ανέλαβε να δημιουργήσει όλα τα διεθνή όργανα που θα υπηρετούσαν δήθεν την παγκόσμια ειρήνη.


Για παράδειγμα τον Ο.Η.Ε. του οποίου το κτίριο κτίστηκε σε οικόπεδο των Ροκφέλερ. Ο μακροβιότερος Γραμματέας του ήταν ο διαβόητος Κουρτ Βαλτ Χάιμ, σκληρός ναζιστής με κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος. Καριέρα μεγάλη έκανε στον Οργανισμό ο επίσης διαβόητος Κόφι Ανάν, σύζυγος της ανεψιάς του Ουόλεμπεργκ, ενός από τους κύριους χρηματοδότες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.


Με πρόσχημα το «αντικομμουνιστικό άλλοθι» δημιούργησαν όλες τις οργανώσεις που ελέγχουν τον πλανήτη. Δημιούργησαν την Παγκόσμια Τράπεζα με πρώτο Πρόεδρο τον εβραίο Ευγένιο Μάγιερ, πατέρα της Κ. Γκράχαμ, η οποία είναι ηγετικό στέλεχος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.


Ο έλεγχος των Διεθνών Οργανισμών όπως του ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, του Διεθνούς Δικαστηρίου κλπ έδωσε την δυνατότητα του ελέγχου της παγκόσμιας μεταπολεμικής τάξης.


Μέσα από τους διαδρόμους του σιωνισμού, μέσα σε αυτή την «χρυσή μήτρα» παρήχθησαν όλα τα γνωστά σήμερα golden boys, άνθρωποι οι οποίοι εντασσόμενοι στο σύστημα ταξίδευαν εκ του ασφαλούς στις ύπατες θέσεις των ηγεσιών των Κρατών και των πολυεθνικών εταιριών.


Έτσι επιτέθηκαν σε όλον τον κόσμο ιδρύοντας διεθνείς ενώσεις με σκοπό την επιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης.


Τα γνωστά ονόματα, Κίσινγκερ, Γούλφοβιτς, Όλμπράιτ, Περλ, Χάντιγκτον, Τσόμσκι και ένας στρατός των ΜΜΕ με επικεφαλής επιφανή στελέχη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, όπως την Κ. Γκράχαμ της Ουάσιγκτον Πόστ, έστησε ένα τεράστιο δίκτυο πλύσης εγκεφάλου, ένα παγκόσμιο δίκτυο παραπληροφόρησης και μια βιομηχανία παραγωγής προπαγανδιστικού υλικού.


Τα περίφημα δίκτυα CBS, ABC, NBC και CNN αποτελούν τους επικοινωνιακούς βραχίονες αυτού του συστήματος. Ο Σάμερ Ρέντστόουν (το γένος Ρόθστάϊν) έχει τον έλεγχο του CBS, στη Viacom, στο MTV (πρόεδρος ο Μπράϊαν Γκρέϊντεν) και ταυτοχρόνως ιδιοκτήτης της Black Entertainment Television. Πρόεδρος του CBS είναι ο Λέσλι Μούνβς, ο μεγάλος ανηψιός του Δαβίδ Μπεν Γκουριόν.


Ο Μίκαελ Άϊσνερ είναι ο κύριος ιδιοκτήτης της Disney Capitol Cities, που κατέχει το ABC. Ο Ντέϊβιντ Γουέστιν είναι πρόεδρος του ABC News.


Ο Λόϋντ Μπράουν είναι πρόεδρος του ABC Entertainment. Ο Νηλ Σαπίρο είναι πρόεδρος του NBC News.


Ο Τζέφρυ Ζούκερ είναι επικεφαλής του NBC Entertainment με τον Τζακ Μέγιερς δεξί του χέρι. Παρ’ ότι ο Ρούμπερτ Μέρντοχ του Fox δεν είναι Εβραίος, ο πρόεδρος της εταιρείας Μελ Καραμάζιν, ο Νο 2 Πήτερ Τσέρνιν και οι Γκάϊλ Μπέρμαν και Σάντυ Γκρούσοου είναι.


Ο Μέρντοχ έχει λάβει πολλά βραβεία από διάφορα εβραϊκά ιδρύματα. Ο Τζέϊμι Κέλνερ είναι πρόεδρος της Turner Broadcasting. Ο Γουόλτερ Άϊζάκσον είναι διευθυντής ειδήσεων στο CNN, όπου βρίσκονται επίσης οι Γουλφ Μπλίτζερ, Λάρυ Κιγκ, Πάουλα Ζαν και η κόρη του Τεντ Κόππελ, Αντρέα.


Ο Τζόρνταν Λεβίν είναι πρόεδρος της Warner Entertainment.


Ο Χάουαρντ Στίγκερ της Sony Corp. of America. Ο Ρόμπερτ Σίλερμαν είναι ιδρυτής της Clear Channel Communications. Ο Ιβάν Σέϊντενμπεργκ είναι πρόεδρος της Verizon Communications. Ο Τέντυ Σέμελ (πρώην συμπρόεδρος στη Warner) στη Yahoo.


Ο Μπάρυ Ντίλερ, πρώην ιδιοκτήτης της Universal Entertainmet, είναι πρόεδρος της USA Interactive. Ο Τζόελ Κλάϊν, πρόεδρος των επιχειρήσεων Bertelsmann στην Αμερική (το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα του κόσμου).


Τα ανάλογα αφορούν και τα μεγάλα έντυπα των Η.Π.Α. Ο Μορτ Ζούκερμαν, επικεφαλής του συμβουλίου προέδρων των Μειζόνων Εβραϊκών Οργανισμών των ΗΠΑ είναι ιδιοκτήτης των US News, World Report, NY Daily News.


Ο Άρθουρ Σούλτσμπεργκερ Τζ. εκδίδει τους New York Times, την Boston Globe, κ.α. Ο Μάρτυ Πέρετζ την New Republic και ο Γουίλιαν Κρίστολ την Weekly Standard. Ο Ντόναλντ Γκράχαμ Τζ. είναι πρόεδρος στο Newsweek και στην Washington Post. Ο Μάϊκλ Λεντίν του σκανδάλου Ιράν-Κόντρας, εκδίδει το National Review. Ο Ρον Ρόζενταλ και ο Φιλ Μπρονστάϊν διευθύνουν την SF Chronicle.


Ο Ντέιβιντ Σνάϊντερμαν κατέχει την Village Vioce και άλλα εβδομαδιαία «εναλλακτικά» έντυπα. Στο Χόλλυγουντ, που από εβραίους πήρε τη σημερινή μορφή του ως «πλυντήριο», δεσπόζουν ο Στήβεν Σπήλμπεργκ, ο Ντέϊβιντ Γκέφεν και ο Τζέφρυ Κράντζμπεργκ της Dreamworks, ο Άϊσνερ της Disney, ο Άμυ Πασκάλ πρόεδρος της Columbia και πολλοί άλλοι.


Ερευνώντας τους διευθύνοντες συμβούλους όλων αυτών των μηχανισμών και του παγκόσμιου μηχανισμού παραγωγής και διασποράς προπαγάνδας της νέας τάξης, βλέπομε πως έστησαν ένα παγκόσμιο μηχανισμό ο οποίος αποφασίζει ποιός θα γίνει διάσημος, ποιός θα αναλάβει την ηγεσία ενός λαού η μιας πολυεθνικής εταιρείας και ποιοί θα γίνουν image mekers της ελεγχόμενης παραπληροφόρησης του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου σε όλη τη γη.


Γνωστά τα ονόματα του Χάϊμ Σαμπάν, του Ρ. Μέρντοχ, του Ρ. Λώντερ, του Κόνραντ Μπλακ, του Ντε Μπενεντέτι.


Με επικεφαλής την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπό τον σιωνιστή Γκρίνπαν και με εκτελεστικά όργανα την Παγκόσμια Τράπεζα με επικεφαλής το σιωνιστή Γούλφενσον και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με επικεφαλής τον σιωνιστή Τρισέ και την περίφημη Ντόϊτσε Μπανκ της κας Μέρκελ με επικεφαλής τον σιωνιστή Άκερμαν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα.


Την επίθεση ξεκίνησε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, (ομήρου του σιωνιστικού τέρατος), με στόχο το σύνολο των κρατών της γης και με κεφάλαια, αυτά της Λέσχης Μπίλντεμνπεργ. Με την μείωση των επιτοκίων στόχος τους έγινε να «πλημμυρίσουν» την Δύση με φθηνό χρήμα, ώστε να καταστρέψουν το βιομηχανικό της κεφάλαιο. Γιγαντώθηκαν αφύσικα με τον «αέρα» των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ και μετά βγήκαν στον πλανήτη να σαρώσουν τα πάντα.


Έριξαν χρήμα στην αγορά με τρόπο που να καταστρέφει το κεφάλαιο. Χρηματοδότησαν το εμπόριο και αυτό εξουθένωσε την παραγωγή. Ντοϊτσε Μπανκ, Γκόλντμαν Σαξ και άλλος υπό τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας σάρωσαν τα πάντα.


Ο «βομβαρδισμός» της Ευρώπης ήταν πλήρης και ισοπεδωτικός. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το σύνολο της παραγωγής της Δύσης μεταφέρθηκε στην Κίνα, η Δύση έμεινε παντελώς άνεργη.


Η αυτοκρατορία της Μπίλντεμπεργκ υψώνεται πάνω σε νεκρά κουφάρια εργοστασίων.


Για να μην αντιδρούν οι λαοί σε αυτή την καταστροφή χρησιμοποιήθηκαν χρήματα ώστε να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας νέας πρωτοφανούς και «μυστηριώδους» οικονομίας, η οποία δημιουργεί ανάπτυξη και ευημερία χωρίς παραγωγή.


Μιας νέας οικονομίας, η οποία δημιουργεί χρήμα από το χρήμα. Μιας νέας οικονομίας η οποία συντηρεί κάποιον χωρίς να είναι απαραίτητο αυτός να εργάζεται.


Όλες αυτές οι «ψευδιασθήσεις» δημιουργήθηκαν από το φθηνό χρήμα και τον υπερδανεισμό, είτε αυτός αφορούσε τα μη παραγωγικά κράτη, είτε τα «άνεργα» νοικοκυριά.


Τα δάνεια είχαν περάσει και στον απλό κόσμο και γι’ αυτό οι λαοί δεν αντιδρούν την στιγμή της καταστροφής. Οι σιωνιστές στην πραγματικότητα εξαγόρασαν την απάθειά τους, τους νάρκωσαν προκειμένου να μην αντιδράσουν.


Την ίδια ώρα που η Δύση ισοπεδωνόταν με αυτόν τον περίεργο βομβαρδισμό χρήματος στον λεγόμενο υπανάπτυκτο κόσμο ο Γούλφενσον της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Τράπεζας που σύμφωνα με τον πρ. αντιπρόεδρό της Τζόζεφ Στίγκλιτς όχι μόνο δεν βοηθούσε τα κράτη να ξεφύγουν από τις κρίσεις αλλά αντίθετα δημιουργούσε τις κρίσεις με «φθηνό»χρήμα, ωδήγησε σε εγκληματικό υπερδανεισμό και εν τέλει στην ομηρεία του.


Τα χρήματα δόθηκαν χωρίς κανένα αναπτυξιακό στόχο και μετατράπηκαν σε διαφθορά. Με τα χρήματα αυτά δεν χτίστηκε ούτε ένα σχολείο, ούτε ένα εργοστάσιο, ούτε ένα νοσοκομείο.


Έγιναν βίλες, σκάφη αναψυχής, αμοιβές πόρνων, πολυτελή αυτοκίνητα διεφθαρμένων αξιωματούχων.


Σε κράτη θεόφτωχα ξεπηδούσαν μέσα σε μια νύχτα διεσεκατομμυριούχοι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι δένουν απόλυτα με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών σιωνιστών. Οι λαοί στην κυριολεξία λιμοκτονούν κάτω από τις συνθήκες κάλυψης του δανεισμού τους και ξεπουλούν σε εξευτελιστική τιμή ότι πολυτιμότερο διαθέτουν.


Ορυχεία, πετρελαιοπηγές, φυτείες κλπ πήγαν μέσα σε λίγα χρόνια στα χέρια των πολυεθνικών. Ο ανεπτυγμένος κόσμος δεν αντιδρά γιατί απλούστατα οι εγκληματίες έχουν εξασφαλίσει την σιωπή του, ελέγχοντας την ενέργεια και μέσω αυτής την τεχνολογία.


Οι 7 αδελφές των πετρελαίων γνωρίζουν το παιγχνίδι του εκβιασμού κάθε φορά που η ανθρωπότης αντιδρά στα εγκλήματα του συστήματος.


Από την στιγμή που με τον υπερδανεισμό έδεσαν το σύνολο των κρατών του πλανήτη στο άρμα τους, στόχος τους έγιναν οι ίδιοι οι λαοί των πιο ανεπτυγμένων κρατών.


«Σκόρπισαν» χρήμα και πρέπει να το «μαζέψουν». Ελέγχοντας τα διεθνή όργανα και τις κυβερνήσεις των διεφθαρμένων, τις οποίες επέβαλαν με την πλύση εγκεφάλου των εγκαθέτων ΜΜΕ έσπασαν τα προστατευτικά φράγματα των εθνικών οικονομιών.


Ο,τι νόμο θέλουν μπορούν να τον περάσουν με ένα άρθρο μέσα σε μία νύχτα και όποιος αντιδρά φεύγει από τη «μέση». Μόνοι τους αποφάσισαν, νομοθέτησαν και εκτέλεσαν το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα όλων των εποχών.


Έβαλαν τους λαούς στα Χρηματιστήρια και τους λεηλάτησαν εκ του ασφαλούς. Αυτοί αποφάσισαν να γίνεται το χρηματιστηριακό παιγχνίδι με «αέρα». Γνωστή η δράση την σιωνιστών Μπάφετ και Σόρος, Μπλάκφάϊντ της Γκόλντμαν Σαξ, Φουλντ της Λέμαν Μπρόδερς, Schwab της ομώνυμης εταιρείας κλπ.


Λεηλάτησαν το ένα χρηματιστήριο μετά το άλλο, τον έναν λαό μετά τον άλλο και με τις επενδυτικές τους τράπεζες «μόλυναν» την χρηματοοικονομική αγορά με «τοξικά» ομόλογα με στόχο να λεηλατήσουν και τους «κουμαπράδες»των λαών.


Τα χρήματα που δεν βρίσκονταν στην αγορά αλλά στα Ταμεία των μεγάλων ΔΕΚΟ και των ασφαλιστικών οργανισμών.


Η δύναμη τεραστίων δημοσίων επιχειρήσεων και ο πλούτος μιας ολόκληρης γενιάς εργαζομένων έγιναν «τοξικά»χαρτιά άνευ αξίας και έτσι επαναλαμβάνουν τώρα στις κατεστραμένες χώρες της Δύσεως την ίδια μέθοδο με τις υπανάπτυκτες, τις οδήγησαν στον υπερδανεισμό για να αρπάξουν αυτά που οι λαοί θεωρούν «ιερά και όσια» και τα οποία ήταν αδιαπραγμάτευτα.


Έχοντας υπό την απόλυτη εξουσία τους τις διεφθαρμένες ηγεσίες είναι εύκολο να το καταφέρουν.


Με τα χρήματα που άρπαξαν από τα χρηματιστήρια αγοράζουν πάμφθηνα τις δημόσιες επιχειρήσεις μέσω τοπικών εγκαθέτων που έχει εκπαιδεύσει η μασονική γάγραινα και έχει αχρειώσει το σαρκολατρικό, ηδυπαθές και υλιστικό και ουσιαστικά αθεϊστικό ιδεολόγημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της παγκόσμιας εωσφορικής και σατανιστικής θρησκείας.


Στόχος είναι βέβαια, όλος ο πλανήτης, όλα τα κοιτάσματα των μη ανανεωσίμων πόρων του πλανήτη, οι τηλεπικοινωνικές, ενεργειακές και υδρευτικές υποδομές. Το σύνολο των αμυντικών, υγιειονομικών, ασφαλιστικών και τραπεζικών συστημάτων.


Οι γεωργικές εκτάσεις, η τεχνολογία των βιομηχανικών κλάδων. Μέχρι και το οδικό δίκτυο έχουν βάλει ως στόχο απόκτησής του.


Πλήρης απόδειξη των ανωτέρω αποτελεί το γεγονός ότι το Αμερικανικό Κράτος που τους εξέθρεψε και τους ανέχθηκε είναι τόσο υπερχρεωμένο που μοιάζει περισσότερο με το Μπαγκλαντές παρά με δυτική δημοκρατία. Έντεκα τρισεκατομμύρια δολλάρια χρωστούν οι ΗΠΑ.


Τρία εκατομμύρια εξώσεις εκδόθηκαν τον τελευταίο χρόνο. Τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τα δημόσια συσσίτια. Πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί είναι επισήμως οι ανασφάλιστοι. Δεν υπάρχει λοιπόν η θρυλική Αμερικανική αυτοκρατορία αλλά αντιθέτως η οικονομική αυτοκρατορία των Σιωνιστών μελών της λέσχης Μπίλντεμπεργκ.


Σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητος τα κράτη έχουν μια οικονομική ομοιογένεια, την ομοιογένεια της καταστροφής.


Ο,τι ανήκε στους λαούς σήμερα ανήκει στις πολυεθνικές του Σιωνισμού. Προδόθηκαν οι λαοί από τις δοτές ηγεσίες τους. Κεφάλαια και αγορές παραδόθηκαν στα αφεντικά των Μπίλντεμπεργκς. Αν δει κάποιος τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στην Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Βρετανία κλπ.


Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Μπλερ και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Βρετανικός λαός. Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Σαρκοζί και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Γαλλικός λαός. Μέχρι και η πρώην «κομμουνίστρια» Μέρκελ μέσα από τους διαδρόμους της Λέσχης έφτασε στην θέση της Καγκελαρίας της Γερμανίας. Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης είναι επιλεγμένοι από την λέσχη. Όλοι τους διορισμένοι να υπηρετούν τα αφεντικά τους εις βάρος των λαών που τους ψηφίζουν.


Το ίδιο συμβαίνει και με τα συλλογικά όργανα της Ε.Ε. Από το θλιβερό Μπαρόζο μέχρι τον Σολάνα, όλοι λειτουργούν με «ραβασάκια» της Λέσχης.


Όποιος αντιδρά δεν πάει απλά σπίτι του αλλά φυλακή για διαφθορά. Έχουν στήσει μια βιομηχανία παραγωγής μελλοντικών ηγετών με την δύναμη των μέσων διεθνούς προπαγάνδας, τα οποία διαθέτουν δημιούργησαν μια τρομερή βιτρίνα για κάποια πολύ συγκεκριμένα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.


Το περίφημο Ivy League περιλαμβάνει 8 από αυτά απρόσιτα για τους πολλούς, προσιτά για τους εκλεκτούς της Λέσχης και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι ελέγχονται πλήρως με προέδρους σιωνιστές Εβραίους. Στο Τάφτ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Bacow.


Στο Χάρβαρντ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Summers, που διαδέχθηκε τον επίσης εβραίο Neil Redenstine. Στο Γέιλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Richard Levin. Στο Πρίνστον πρόεδρος είναι η εβραία Shirley Tilghman, που διαδέχθηκε τον εβραίο Harvey Shapiro.


Στο Κορνέλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Jeffrey Lehman. Στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας πρόεδρος είναι η εβραία Judith Robin. Εκεί κατασκευάζονται οι δοσίλογοι της Νέας Τάξης και οι ηγέτες της Νέας Εποχής. Δεν φορούν πλέον κουκούλες, ούτε κρύβονται όπως οι προκάτοχοί τους.


Σήμερα φορούν πανάκριβα ρούχα και τα πρόσωπά τους προβάλονται στα περιοδικά των αφεντικών τους. Σήμερα θεωρείται must να μιλούν μεταξύ τους in english, στην γλώσσα των αφεντικών.


Να λοιπόν, γιατί συγχαίρω από τα βάθη της ψυχής μου το κίνημα «αγανακτισμένων», να γιατί σπεύδω να ασπασθώ μετ’ ευλαβείας τον μαΐστορα του τόπου και του τρόπου μας κυρ Μίκη Θεοδωράκη και τους πανεπιστημιακούς μου δασκάλους Γ. Κασιμάτη και Αιδεσιμ. Κωνσταντίνο Μπέη που υψώνουν άφοβα το λάβαρο της αντίστασης στην άθλια σιωνιστική καταιγίδα και που χρεωστούν στην ιστορία τους να κατονομάσουν και να καταδείξουν όλους τους ανωτέρω στυγνούς εγκληματίες της γης.


Τελειώνοντας, από το ταπεινό μου μετερίζι του ελαχίστου διακόνου του ευχαριστιακού σώματος της Εκκλησίας με στεντόρια φωνή διασαλπίζω στο ευλογημένο μου ποίμνιο τους μακαρίους λόγους της οριακής Αποκαλύψεως «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι.


Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ’ εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού, εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (22:12-13)


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

τα γαϊδούρια...

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί συνηθίζουν να αποκαλούν κάποιους ανθρώπους γαϊδούρια. Και μου φαίνεται ιδιαίτερα εξοργιστικό, που τώρα τελευταία το χαρακτηρισμό αυτό τον χρησιμοποιούν και για κάποιους πολιτικούς.

Πρώτα-πρώτα τα γαϊδουράκια είναι συμπαθέστατα. Ακόμη και στη φωτογραφία, που τα βλέπουμε, ξεκουράζεται η ψυχή μας, απ’ την απέραντη αθωότητα, που εκπέμπει το βλέμμα τους!

Νιώθουμε μήπως το ίδιο, όταν είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε τις φάτσες κάποιων παμπόνηρων πολιτικών; Ιδιαίτερα, όταν μας τους μοστράρουν διαρκώς τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Και προπάντων, όταν τους βλέπουμε να περιστρέφονται στους κάδους των τηλεοπτικών πλυντηρίων…

Δεν είναι οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι άκρως αποκρουστικοί; Και δεν πλημμυρίζουν την ψυχή μας, καθώς τους βλέπουμε και τους ακούμε, αισθήματα αποστροφής και δυσανεξίας!…

Αν τα γαϊδουράκια μιλούσαν την ίδια με μας γλώσσα, θα μπορούσαν να μας περάσουν γενεές δεκατέσσερις, για την ανέντιμη και ρατσιστική συμπεριφορά μας απέναντί τους. Και ούτε λίγο ούτε πολύ θα μπορούσαν να μας πουν:

Βρε άνθρωποι , πού βρήκατε το θράσος να μας προσβάλλετε κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Αναλογιστήκατε ποτέ ποιες μεγάλες υπηρεσίες προσφέραμε εμείς σε περασμένες εποχές στο ανθρώπινο γένος; Κι ακόμη σήμερα, στις υπανάπτυκτες περιοχές της Γης! Και πόσο κόπο έχουμε καταβάλει, για να θρέψουμε και υπηρετήσουμε ακόμη και την απανθρωπιά σας…..

Και φτάσατε στο σημείο να μας συγκρίνετε ακόμη και με κάποιους πολιτικούς. Οι οποίοι-όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Δημήτρης Ψαθάς, θα χρειάζονταν χιλιάδες χρόνια, για ν’ αποκτήσουν τη φιλοτιμία των γαϊδάρων……

Μήπως κλέψαμε και ληστέψαμε ποτέ εμείς και η κομματική συμμορία μας το λαό και τα δημόσια ταμεία; Και μάλιστα να έχουμε φτάσει στο κατάντημα να έχουμε προβλέψει νομικές και συνταγματικές ασφαλιστικές δικλείδες, για το καθεστώς της ληστοκρατίας μας! Με παραγραφές και ασυλίες! Και άλλα παμπόνηρα και ανέντιμα νομοθετικά τερατουργήματα……

Μήπως εξαπατήσαμε ποτέ το λαό, υποσχόμενοι προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν», για να του κλέψουμε την ψήφο του; Και, αφού τον μπλέξουμε στα δίχτυα της απάτης μας, μετεκλογικά να τον «γδάρουμε» ανάποδα!
Και να διαπράξουμε, μάλιστα, την πρωτοφανή αυτή βαρβαρότητα στο όνομα του σοσιαλισμού…

Θα ήταν ποτέ δυνατόν να προδώσουμε-χωρίς ντροπή και φιλότιμο- την πατρίδα μας; Και στο όνομα αυτής της προδοσίας να τη βγάλουμε στο σφυρί! Για να την πουλήσουμε στα παλιατζίδικα των εμπόρων των εθνών, όσο-όσο. Βάζοντας έτσι πλάτη στην αισχροκέρδεια των τοκογλύφων. Και εισπράττοντας, για λογαριασμό μας, τα ευνόητα αργύρια της προδοσίας!

Βέβαια, θα μας πείτε ότι τα γαϊδούρια δεν έχουν πατρίδα…

Μήπως όμως είναι προτιμότερο να μην έχει κάποιος πατρίδα, παρά να έχει πατρίδα και θεό του το Μαμωνά και τη συμπαρομαρτούσα κακουργία του!

Και να φτάνει μέχρι του σημείου να προδίδει, για χάρη του, ακόμη και την πατρίδα του…

Παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com


ΖΩΗ


ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ


Μη κλαίτε τους νεκρούς!



του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη




Τις δυσκολώτερες εξετάσεις ο χριστιανός τις δίνει μπροστά στο φέρετρο.

Πώς αντιμετωπίζει το θάνατο; Όπως τον αντιμετωπίζουν οι άθεοι; Ή όπως αρμόζει σε πιστούς, που πιστεύουν, ότι η ζωή συνεχίζεται;


Πριν από μερικά χρόνια συναντήθηκαν δυο ισχυροί άντρες μεγάλων κρατών, ο ένας θεωρητικά άπιστος, ο άλλος θεωρητικά πιστός, αλλά στην πράξι υλιστής.

Ο πρώτος είπε κάπως ειρωνικά στο δεύτερο:

- Δεν νομίζω, ότι διαφέρουμε ιδεολογικά. Και σεις βλέπω να τρέμετε μπροστά στο θάνατο, όπως κι εμείς. Ποια, λοιπόν, η διαφορά μας;


Κι όμως υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους πιστούς και τους απίστους.


● Για τους πρώτους ο θάνατος δεν είναι το τέρμα της ζωής, αλλ’ είναι αρχή μιας νέας ζωής. Για τους άλλους ο θάνατος είναι το φρικτό τέρμα της ζωής.


● Για τους πρώτους η στιγμή του θανάτου δεν είναι για κλάματα. Για τους άλλους είναι αφορμή θρήνων και κοπετών και οδυρμών.

Κάποτε αυτοί οι θρήνοι γίνονται συνήθεια και σε χριστιανούς ακόμα!

Άλλη είναι η στάσις των πιστών μπροστά στο θάνατο, άλλη των απίστων. Διαφορετική η ψυχολογία εκείνου, που σταματά στο χειμώνα, και διαφορετική εκείνου, που πιστεύει, ότι μετά το χειμώνα θα έρθη οπωσδήποτε η άνοιξις. Τα λόγια του Παύλου, που τα ακούμε σε κάθε εξόδιο ακολουθία δείχνουν το διαχωρισμό έναντι του θανάτου: «Ου θέλομεν δε υμάς αγνοείν, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα» (Α΄Θεσ.δ΄13).


● «Μη έχοντες ελπίδα». Απελπισμένοι νοιώθουν οι κοσμικοί και άπιστοι για το θάνατο κάποιου προσώπου.

- Πάει, χάθηκε ο άνθρωπος! Δεν θα τον ξαναδούμε. Κι ήταν τόσο καλός!

Όποιος δεν πιστεύει στην ανάστασι και στη μετά θάνατον ζωή θρηνεί, όπως θα θρηνούσε, αν ένα πολύτιμο πετράδι έπεφτε στη θάλασσα και το έχανε.


● Λέει σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος: «Το κατακόπτεσθαι επί τοις απελθούσι των ουκ εχόντων εστίν ελπίδα, εικότως… Συ δε ο προσδοκών ανάστασιν, τίνος ένεκεν οδύρῃ; Άρα των μη εχόντων ελπίδα εστί το οδύρεσθαι» (Ε.Π.Ε. 22,472). Μετάφρασις: Το να οδύρεται κανείς για τους τεθνεώτες είναι γνώρισμα εκείνων, που δεν έχουν ελπίδα για την άλλη ζωή… Συ όμως, που περιμένεις ανάστασι, για ποιο λόγο οδύρεσαι; Άρα το να οδύρεται κανείς είναι ίδιον εκείνων, που δεν έχουν ελπίδα.


● Οι χριστιανοί έχουν ελπίδα. Και είναι αυτή βεβαία και ασφαλής (Εβρ. στ΄19). Όσο είναι σίγουρο, ότι μετά τη δύσι του ήλιου έρχεται η ανατολή, ότι μετά τη νύχτα έρχεται η μέρα, ότι μετά τη σπορά έρχεται η βλάστησις και ο θερισμός, ότι αυτός που κοιμάται ξυπνάει, τόσο, και πολύ περισσότερο, είναι σίγουρο, ότι μετά το θάνατο έρχεται η ζωή. Τόσο είναι σίγουρο, ότι τη στιγμή του θανάτου «μεταβαίνομεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν.ε΄24).


● Για τους χριστιανούς, όσοι αφήνουν την τελευταία τους στη γη αναπνοή, δεν αποκαλούνται νεκροί αλλά κεκοιμημένοι (Α΄Θεσ. δ΄14-15).

Ο θάνατος είναι κοίμησις.


● Κοίμησις φυσικά του σώματος, όχι της ψυχής. Η ψυχή, και όταν το σώμα σε τούτη τη ζωή κοιμάται, αυτή δεν κοιμάται. Έτσι και όταν το σώμα νεκρώνεται τη στιγμή του θανάτου, η ψυχή δεν πεθαίνει. Ζή ελεύθερη από τα δεσμά του σώματος∙ η ψυχή του χριστιανού φτερουγίζει στην πατρίδα της, στον ουρανό. Η ψυχή ζη την αιωνιότητα από την ώρα του θανάτου.

Το σώμα κοιμάται, για ν’ αναστηθή. Λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Τίνος ένεκεν θρηνείς, ει πιστεύεις ότι αναστήσεται, ότι ύπνος και κοίμησις το πράγμά εστι;» (Ε.Π.Ε. 22,474). Μετάφρασις: Για ποιο λόγο θρηνείς, αν πιστεύης, ότι θ’αναστηθή ο άνθρωπός σου, ότι ύπνος και κοίμησις είναι ο θάνατος;

Στ’ αλήθεια, πώς κάνουμε έτσι μπροστά στο φέρετρο δικού μας ανθρώπου; Είμαστε χριστιανοί; Ποια δικαιολογία μπορούμε να βρούμε;


● Για το χωρισμό; Βέβαια, ο χωρισμός προκαλεί κάποια θλίψι. Μα είναι προσωρινός, αφού σύντομα θα ξανασυναντηθούμε με το πρόσωπό μας.


● Για το ότι χάσαμε το στήριγμά μας; Μα, διερωτάται ο Χρυσόστομος, ο άντρας σου ή το παιδί σου μπορούν να σου ασφαλίσουν τη ζωή, ενώ ο Θεός δεν μπορεί;


● Για το ότι αγαπούσαμε αυτόν, που έφυγε; Βέβαια η αγάπη προξενεί κάποιο πόνο, αλλ’ όχι απαρηγόρητο θρήνο και μοιρολόγια και κατάρες προς το Θεό, που πήρε τον άνθρωπό σου. Μήπως αυτό φανερώνει, ότι λίγο αγαπάς το δικό σου άνθρωπο, και ακόμη λιγώτερο ή και καθόλου το Θεό;

Όποιος αγαπά το Θεό, δεν απελπίζεται. Όποιος αγαπά σωστά τον άλλον, χαίρεται, γιατί πήγε γρηγορώτερα στη μακαριότητα της αιωνιότητας.


● Για το ότι η συνήθεια επιβάλλει να μαυροντυθούμε και να φανούμε τεθλιμμένοι συγγενείς; Δηλαδή, η κοσμική συνήθεια είναι πάνω από την πίστι; Λέει ο Χρυσόστομος: «Οράς, ότι ουκ από συνηθείας, αλλ’ από απιστίας ημίν ο θρήνος γίνεται;» (Ε.Π.Ε. 22,480).


Η Ανάστασις του Χριστού εγγύησις


Οι νεκροί θ’ αναστηθούν. Δεν μπορεί να γίνη διαφορετικά. Αφού αναστήθηκε ο Χριστός, αφού αναστήθηκε η Κεφαλή, θ’ αναστηθή και το σώμα.


● Η Ανάστασις του Χριστού άνοιξε το δρόμο της αναστάσεως όλων των ανθρώπων.


● Η Ανάστασις είναι πολύτεκνη. Από τότε, που γέννησε τον πρώτο της Υιό, τον Ιησού Χριστό, είναι επόμενο να μας γεννήση όλους. Θα μας γεννήση, αφού ο Χριστός είναι «πρωτότοκος εκ των νεκρών» (Κολοσ. α΄18). «Ει πιστεύομεν, ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτώ» (Α΄Θεσ. δ΄14).

Εντύπωσι κάνει, ότι μιλώντας ο απ. Παύλος για τον Ιησού Χριστό, χρησιμοποιεί το ρήμα «απέθανε», ενώ για τους ανθρώπους χρησιμοποιεί το ρήμα «εκοιμήθησαν». Γιατί;


● Το υπερβατικό για το Χριστό είναι ο θάνατος. Ο Θεός δεν πεθαίνει ποτέ. Έγινε άνθρωπος ο Θεός και ως άνθρωπος υπέστη αυτό, που δεν μπορούσε ως Θεός να υποστή. Ο θάνατος του Ιησού είναι η υπέρβασις της αγάπης του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.


● Το υπερβατικό για τους ανθρώπους είναι η κοίμησις, η ανάστασις. Ο άνθρωπος ήταν φυσικό να πεθαίνη. Για να ζήση ο άνθρωπος υπέστη το σταυρικό θάνατο ο Θεάνθρωπος. Ο θάνατός Του η ζωή μας!

Χρησιμοποιεί ακόμη το ρήμα «απέθανε» για τον Ιησού, για να φανή, ότι όντως σωματικώς πέθανε, νεκρώθηκε. Δεν ήταν φαινομενικός ο θάνατός Του, αλλά πραγματικός.

Και για να τονιστή περισσότερο το «ανέστη». Ό,τι πεθαίνει, αυτό ανασταίνεται. Στην περίπτωσι του Κυρίου, η ανάστασίς Του δεν ήταν μόνο δική Του ανάστασις. Ήταν καρποφόρος ανάστασις. «Πάντας συνανέστησε».

Μιλώντας ο Ίδιος για την ανάγκη να πεθάνη, προκειμένου ν’ αναστηθή και να συναναστηθούμε όλοι μαζί Του, λέει: «Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μή ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνη, αυτός μόνος μένει∙ εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει» (Ιωάν. ιβ΄24).


Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι αν πιστεύουμε στο θάνατο και στην ανάστασι του Ιησού. Και στο περίφημο κεφάλαιο της αναστάσεως, στο 15ο της Α΄προς Κορινθίους Επιστολής, αυτή την πίστι στην ανάστασι του Ιησού παρουσιάζει στα ζωηρά επιχειρήματά του ως προϋπόθεσι, αλλά και ως απόδειξι της δικής μας αναστάσεως. Όποιος δεν πιστεύει, ότι θ’ αναστηθούν από τα μνήματα οι νεκροί, αυτός δεν πιστεύει και στην Ανάστασι του Χριστού, αφού ο Χριστός «απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο» (Α΄Κορ. ιε΄20).


Εφ’ όσον λοιπόν, πιστεύουμε, ότι αναστήθηκε ο Χριστός, πιστεύουμε, ότι και οι άνθρωποί μας, που κοιμήθηκαν, θα ξυπνήσουν. Η δύναμις που ενήργησε την ανάστασι του Κυρίου, η ίδια θα ενεργήση και την ανάστασι όλων των κεκοιμημένων. «Ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτῷ».

Τι σημαίνει αυτό το «διά του Ιησού;» Δυο πράγματα σημαίνει:


● Το ένα: Οι Χριστιανοί κοιμούνται, πεθαίνουν, «δια του Ιησού», δηλαδή, με την πίστι στον Ιησού. Πιστεύουν ακράδαντα, ότι δεν σβήνουν με το θάνατο, αλλ’ ότι θα ζουν τη ζωή την αθάνατη.


● Το άλλο: Ο Θεός θα τους οδηγήση, μαζί με τον Ιησού, στην ένδοξη και αιώνια ζωή. Εν ονόματι της αναστάσεως και της δόξας του Ιησού, θ’ αναστηθούν και θα δοξασθούν και οι κοιμηθέντες.


Ζώντες και κεκοιμημένοι


Η ένδοξη ζωή είναι για όλους. Και για όσους, κατά τη μέρα της δευτέρας παρουσίας, θα έχουν κοιμηθή, και για όσους θα βρίσκωνται ζωντανοί. Οπωσδήποτε η δευτέρα παρουσία θα βρη ορισμένους χριστιανούς ζώντες.

Η προσδοκία των πρώτων χριστιανών έλεγε, ότι κοντινός θα ήταν ο χρόνος της ελεύσεως του Κυρίου. Μπορεί κι εμείς, έλεγαν, να είμαστε ακόμα ζωντανοί και να υποδεχτούμε τον Κύριο, «ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς».

Μιλάει ο Παύλος και για τους κοιμηθέντες και για τους ζώντες, τους «περιλειπομένους»: «Ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι, εις την παρουσίαν του Κυρίου ου μη φθάσωμεν τους κοιμηθέντας» (Α΄Θεσ.δ΄15).


● Πού θ’ ανήκουμε εμείς; Στους ζώντες ή στους κοιμηθέντες; Μικρή σημασία έχει αυτό. Σημασία έχει, ότι είτε ζούμε, είτε πεθάνουμε, η δευτέρα παρουσία θα είναι και για μας. Και τα δικά μας πεπραγμένα, όλα «γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού» (Εβρ.δ΄13).


● Το αν θα προηγηθούν άλλοι, το αν στη σειρά θα είμαστε πρώτοι ή τελευταίοι, αυτό ελάχιστη σημασία έχει.


● Είναι φυσικό βέβαια να προηγηθή η ανάστασις των νεκρών. Όταν πρόκηται να γίνη ένα ταξίδι, προηγείται η αφύπνισις εκείνων, που κοιμούνται. Να ξυπνήσουν. Οι ξύπνιοι τους περιμένουν να ξυπνήσουν.


● Έτσι θα προηγηθή η ανάστασις των κεκοιμημένων. Αλλά και για λόγους δικαιοσύνης. Τα σώματα των αγίων προηγούνται και στην ανάστασι και στη δόξα.

Άλλωστε από τη στιγμή, που θα γίνη η δευτέρα παρουσία του Κυρίου, δεν θα υπάρχη χρόνος. Όλα θα γίνουν «εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι∙ σαλπίσει γαρ, και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι» (Α΄Κορ.ιε΄52).

Οι ζώντες, όσο ζουν, φυσικά βρίσκονται μέσα στο χρόνο. Στα τέλη του χρόνου, λοιπόν, θα δουν να έρχεται ο Κύριος, ν’ ανασταίνωνται οι νεκροί. Από κει και πέρα όμως, χρόνος δεν θα υπάρχη. Θα περάσουν και αυτοί στην άχρονη αιωνιότητα. Όχι όπως είναι. Θα αλλάξουν όλοι. «Ιδού μυστήριον λέγω∙ Πάντες μεν ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα» (Α΄Κορ.ιε΄51).


● Μη λησμονούμε, ότι πρόκειται για μυστήριο. Και ας μη πολυπραγμονούμε. Ας μη θέλουμε, με επικίνδυνη περιέργεια, να εισέλθουμε στο μυστήριο και να ερευνήσουμε τα πράγματα.

Ένα ενδιαφέρει: Να ετοιμαζώμαστε για την υπάντησι του Κυρίου. Να γρηγορούμε!


Η στιγμή της δευτέρας παρουσίας


Θα κατεβή ο Κύριος. Η πρώτη Του παρουσία αποτελεί την εγγύησι και για τη δεύτερη παρουσία Του.


● Η εκπλήρωσις της επαγγελίας για την πρώτη κατάβασι του Υιού του Θεού, αποτελεί εγγύησι, ότι θα εκπληρωθή και η άλλη επαγγελία για τη δεύτερη κατάβασί Του.


● Ποια επαγγελία (υπόσχεσι) έδωσε ο Θεός και δεν εκπληρώθηκε; Η επαγγελία της δευτέρας καταβάσεώς Του επανελήφθη και λίγο προτού αναληφθή στους ουρανούς. Οι δυο λευκοντυμένοι άγγελοι διαβεβαίωσαν τους μαθητές που παρακολουθούσαν εκστατικοί: «Τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται όν τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πράξ.α΄11).


● Θα κατεβή ο Κύριος. Μόνο, που τη φορά αυτή η κατάβασίς Του δεν θα είναι συγκατάβασις. Δεν θα είναι κένωσις της θεϊκής δόξης.


● Θα είναι φανέρωσις εν δόξῃ. Θα έρθη με όλο το θεϊκό μεγαλείο και κύρος Του. Θα έρθη όχι ως άφεσις, αλλ’ ως δικαιοσύνη.


● Θα κατεβή. Θα ηχήση αγγελική σάλπιγγα. Εγερτήριο! Νεκροί, εγέρθητε! Όλοι εγέρθητε! Και το παράγγελμα θα εκτελεστή αμέσως (Ιωάν. ε΄28).

Όσοι δεν ξέρουν η δεν θέλουν να ξέρουν και να πιστεύουν στην παντοδυναμία του Θεού, απορούν ή αμφιβάλλουν για την ανάστασι όλων των νεκρών.


● Εκείνος, που πραγματοποιεί το δύσκολο, δεν μπορεί να πραγματοποιήση το εύκολο;


● Το δύσκολο είναι η εκ του μη όντος δημιουργία. Το εύκολο είναι η ανάστασις υπαρχόντων σωμάτων, έστω και καέντων και εξαφανισθέντων. Το εύκολο είναι η ζωοποίησις προϋπαρχούσης ύλης. Λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Τι ευκολώτερον, εκ του μη όντος εις το είναι παραγαγείν, ή διαλυθέντα αναστήσαι πάλιν;» (Ε.Π.Ε, 22,490). Μετάφρασις: Τι είναι πιο εύκολο; Από το μηδέν να φέρη ο Θεός κάτι στην ύπαρξι, ή, αν αυτό διαλυθή, να το αναστήση πάλι;


● Για όσους είτε αμφισβητούν, είτε απορούν για την ανάστασι των νεκρών, στήριγμα στην πίστι είναι οι τόσες και ποικίλες αναστάσεις, που συμβαίνουν καθημερινά στη ζωή.


● Αναστάσεις στη φύση, με τα φυτά.


● Αναστάσεις στο στερέωμα με τον ήλιο, που πεθαίνει καθημερινά και ανασταίνεται.


● Αναστάσεις στο ανθρώπινο γένος, με τις γεννήσεις και ιάσεις.


● Αναστάσεις, προ παντός, στους αμαρτωλούς, που εγείρονται πνευματικά από το λάκκο της αμαρτίας και ζουν την αλλαγή της ζωής.


Αρπαγή των ζώντων


Θαυμαστή θα είναι η ανάστασις των νεκρών κατά την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Θαυμαστή θα είναι και η αρπαγή των ζώντων. Από τη γη θα αρπαγούν σε μια άλλη κατάστασι.


● Όπως νεφέλη άρπαξε το Θεάνθρωπο Κύριο και Τον ανέβασε στον ουρανό, στα δεξιά του Πατρός, έτσι νεφέλες θ’ αρπάξουν τους ανθρώπους, που θα συμβή να ζουν κατά τη μέρα εκείνη, για να τους φέρουν μπροστά στο φοβερό βήμα του Κυρίου.


● Οι άγιοι, όσοι αγωνίζονται για τη ζωντανή τους ομολογία και για την έμπρακτη αγάπη, αυτοί θα βρίσκωνται πάντοτε με τον Κύριο στη βασιλεία Του την επουράνια. Οι άλλοι, όσοι μόνοι επέλεξαν την οδό της σκληρότητας και αμετανοησίας, αυτοί θα πορευτούν στον τόπο, που για το Σατανά υπάρχει, δηλαδή στην αιώνια κόλασι (Ματθ.κε΄41).


● Για την αλλαγή της καταστάσεως, του όλου σκηνικού της ζωής, λέει ο απ. Παύλος: «Έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α΄Θεσ.δ΄17).

Μεγάλη περιέργεια δείχνουν ωρισμένοι για το χρόνο και τον τρόπο της δευτέρας παρουσίας. Για το τι σημαίνει αρπαγή, νεφέλη, αλλαγή, συντέλεια του κόσμου, νέα γη και νέος ουρανός.

Αλλ’ η Γραφή πουθενά δεν ικανοποιεί την περιέργεια αυτή. Άλλωστε φανερώνει εγωισμό να θέλουμε να συλλάβουμε τα ασύλληπτα∙ να κατανοήσουμε όσα ο Κύριος απέκρυψε και δεν είναι αναγκαία να πληροφορηθούμε. Ας ακούσουμε τι σχετικά λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Παιδεύθητι, ώ άνθρωπε, εν τοις κάτω και τοις ενταύθα, και μη περιεργάζου μηδέ πολυπραγμόνει τον ουρανόν. Την γην ουκ οίδας, ειπέ μοι, αφ΄ής ετέχθης, εν ή ετράφης, ήν οικείς, ήν πατείς, ής άνευ ουδέ αναπνεύσαι δύνασαι, και τα τοσούτον αφεστηκότα πολυπραγμονείς;» (Ε.Π.Ε. 22,496-498). Μετάφρασις: Προσπάθησε, άνθρωπε, να μελετήσης τα ευρισκόμενα στη γη και να μη περιεργάζεσαι ούτε να καταπιάνεσαι με τον ουρανό. Τη γη δεν γνωρίζεις, όπου γεννήθηκες και όπου τράφηκες∙ τη γη, που κατοικείς, που πατείς, που χωρίς αυτήν δεν μπορείς ούτε ν’ αναπνεύσης, και καταπιάνεσαι να εξηγήσεις όσα απέχουν τόσο πολύ;


● Ένα ενδιαφέρει το χριστιανό: Να ζη έτσι στον παρόντα βίο, ώστε την ώρα της μεγάλης αλλαγής του σύμπαντος κόσμου, άγγελοι στα φτερά τους να τον «αρπάξουν» και να τον φέρουν στη δόξα του Κυρίου.


● Η σκέψις της δευτέρας παρουσίας, η πίστις στην έλευσι του Χριστού, η ελπίδα της βασιλείας των ουρανών είναι η «παράκλησις» των πιστών.

Ο ένας ενισχύει τον άλλον μ’ αυτή την ελπίδα. Και όλοι μαζί παρακαλούν τον Αγαπητό: «Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού» (Αποκ.κβ΄20).



Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκης


Περιοδικό «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ» τ. 554-Ιούνιος 2011

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου