Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011


25 Δεκ Χριστούγεννα Μθ 2,1-12


Μάγοι - αστέρι



του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμάκη


Ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο Ευαγγέλιό του δεν κάνει λόγο για τη γέννηση του Χριστού· από τη γενεαλογία της κατά σάρκα γεννήσεως του Χριστού και τον αρραβώνα και γάμο της παρθένου, παρακάμπτοντας τη γέννηση, προχωρεί στην προσκύνηση των μάγων, που διαβάζεται στις εκκλησίες ανήμερα των Χριστουγέννων.
Ας δούμε λοιπόν τα θέματα μέρους του ευαγγελικού αναγνώσματος της ημέρας αυτής, και όχι όλου, για λόγους οικονομίας.


• Αφού γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, ιστορεί ο Ματθαίος, στις μέρες που βασίλευε ο Ηρώδης, να, και καταφτάνουν στα Ιεροσόλυμα μάγοι προερχόμενοι από την ανατολή, που ρωτούν·
Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που γεννήθηκε;
Διότι είδαμε το αστέρι του στην ανατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε.


1.Πότε ήρθαν οι μάγοι στη Βηθλεέμ;
Ευθύς αμέσως μετά τη γέννηση, στη φάτνη, όπως λένε οι μισοί αρχαίοι σχολιασταί, ή 2 χρόνια αργότερα, όπως λένε οι άλλοι μισοί, που ασχολούνται με το θέμα; Λογικότερη φαίνεται η δεύτερη γνώμη.
Αμέσως μετά τη γέννηση αποκλείεται να ήρθαν, διότι, όπως μαρτυρεί το ιερό κείμενο, οι μάγοι βρήκαν το παιδί και τη μητέρα του σε σπίτι, πάνω από το οποίο στάθηκε το αστέρι.
Γίνεται λόγος για παιδί και για σπίτι, κι όχι για φάτνη και βρέφος.
Πρέπει να έφτασαν, κατά τη γνώμη μου, περίπου ένα χρόνο μετά τη γέννηση. Τούτο φαίνεται πιο σύμφωνο και με την επιλογή του Ηρώδου να σφάξει τα νήπια από διετούς και κατωτέρω.
Για τον ακριβέστερο προσδιορισμό ας δούμε όλες τις μαρτυρίες.


• Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ (Μθ 2,1· Λκ 2,16-20).


• Γίνεται η προσκύνηση των ποιμένων στη Βηθλεέμ (στη φάτνη την ίδια βραδιά) (Λκ 2,16-20).


• Στις 8 μέρες περιτέμνεται στα Ιεροσόλυμα (Λκ 2,39).


• Στις 40 μέρες αφιερώνεται στο ναό στα Ιεροσόλυμα (Λκ 2,39).


• Μετά την αφιέρωση φεύγουν για Γαλιλαία (Λκ 2,39).


• Οι μάγοι τον βρίσκουν στη Βηθλεέμ (Μθ 2,1).


• Άρα ο Ιησούς βρέθηκε στη Βηθλεέμ σε μία άλλη επίσκεψή τους, που έγινε για μη ιστορούμενους λόγους.
Προφανώς δε έγινε στην πρώτη επέτειο της γεννήσεώς του, και φιλοξενούνταν για κάμποσες μέρες ή σε συγγενικό ή σε ενοικιαζόμενο σπίτι.
Σ’ αυτό το διάστημα ήρθαν οι μάγοι και τον προσκύνησαν παιδί σε σπίτι (Μθ 2,9-11), κι όχι βρέφος στη φάτνη, όπως οι ποιμένες.
Ο Ηρώδης για να είναι σίγουρος πρόσθεσε άλλο ένα χρόνο και όρισε η σφαγή να γίνει από διετούς και κατωτέρω.


2. Τί ξέρουμε για τον Ηρώδη;
Πολλά, αλλ’ εδώ θα λεχθούν ελάχιστα.
Ο Ηρώδης, σύμφωνα τόσο με τις πληροφορίες των ευαγγελιστών όσο και κυρίως του Ιωσήπου, ήταν σκληρός και αιμοβόρος Εδωμίτης.
Έγινε βασιλιάς από τους Ρωμαίους όχι χωρίς δωροδοκίες και δουλικές υπηρεσίες.
Ο Ιώσηπος, ιστορικός και θαυμαστής του, αναφέρει ότι εκτός από τα νήπια ο Ηρώδης σκότωσε και το μισό συγγενολόι του, επειδή φοβόταν μη του αρπάξουν τη βασιλεία.


3. Οι μάγοι.
Ήταν πλούσιοι μορφωμένοι και κάτοχοι υψηλών θέσεων στην πατρίδα τους, τη Μεσοποταμία ή Περσία ή Αραβία, που τότε οι δύο πρώτες απ’ αυτές ήταν ένα κράτος.
Μέσα στις άλλες ασχολίες τους είχαν και την αστρολογία, τη μητέρα της σημερινής αστρονομίας, και πιθανώς να είναι οι πρώτοι αστρονόμοι και ιδρυταί της αστρονομίας στη χώρα τους.
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος δεν λέει πόσοι ήταν.
Οι αρχαίοι ερμηνευταί όλοι τους λένε ότι ήταν πολλοί, ολόκληρο καραβάνι.
Ο Ρωμανός λέει σύστημα μάγων.
Γι’ αυτό η παρουσία τους έκανε αίσθηση στα Ιεροσόλυμα.
Άλλωστε δεν ήταν μόνοι, αλλά και με προσωπική φρουρά και ίσως και με τις γυναίκες τους.
Με φρουρά διότι έπρεπε να περάσουν μέσα και από άλλα έθνη εχθρικά, για να φτάσουν στα Ιεροσόλυμα.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κουβαλούσαν πολύτιμα πράγματα, και ότι οι ληστείες ήταν συχνές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ταξίδευαν με άμαξες μεγάλες και ευρύχωρες, για να μπορούν να διανυκτερεύουν κιόλας σ’ αυτές, κι όχι βέβαια πάνω σε καμήλα.
Το ότι ήταν τρεις σε καμήλες, και μετά έγιναν τέσσερις, είναι όψιμο παραμύθι του ευφάνταστου και ονειροπόλου παπισμού, που τους ήθελε τόσους όχι χωρίς σκοπιμότητα.
Όσο για το κίνητρο των μάγων ο Ιωάννης χρυσόστομος λέει ότι δεν είχαν κανένα κίνητρο υλικό ή διπλωματικό, αλλ’ ήταν καθαρά έλλαμψις τη διανοία αυτών παρά Θεού γενομένη.
Παρορμήθηκαν από το Θεό με φώτιση, λέει, και έκαναν ό,τι έκαναν σαν ιδιόμορφοι θεήλατοι προφήτες, για να ξυπνήσουν και δώσουν μήνυμα στους Ισραηλίτες.


4. Τί ήταν το αστέρι;
Τζάμπα κοπιάζουν οι αστρονόμοι και οι παλιοί και οι σύγχρονοι να το προσδιορίσουν.
Το αστέρι ήταν ξεχωριστό και ασυνήθιστο.
Κινούνταν όχι από την ανατολή προς τη δύση, όπως όλα, αλλά από το βορρά προς το νότο.
Και πώς κινούνταν;
Σωστά λέει σύγχρονος ερμηνευτής ότι δεν είχε καν τροχιά.
Οι κινήσεις του μοιάζουν μάλλον με κινήσεις πυγολαμπίδος, παρά με κίνηση αστέρος.
Εμφανιζόταν στους μάγους και μέρα, αντιστεκόμενο στη λάμψη του ηλίου, διότι μέρα κινούνταν οι μάγοι και μέρα τους οδήγησε στο σπίτι όπου ήταν ο Ιησούς.
Έπειτα, το αστέρι άλλοτε φαινόταν και άλλοτε όχι.
Προχωρούσαν οι μάγοι, προχωρούσε κι αυτό· σταματούσαν, σταματούσε.
Πιθανώς να το έβλεπαν μόνο οι μάγοι και κανένας άλλος.
Προσδιόρισε ακόμη και το χωριό, και το σπίτι, και το παιδί.
Άρα το αστέρι, όπως λέει ο Ιωάννης χρυσόστομος, ήταν μία θεία δύναμη φωτεινή, λογική, ενσυνείδητη, που οι μάγοι την ονόμασαν αστέρι, αστέρι του, γιατί έτσι την είδαν.
Περίπου σαν τη φωτεινή στήλη που καθοδηγούσε παλιά τον Ισραήλ στην έρημο.


5. Ένα λογικό ερώτημα που ξεπηδάει στην όλη υπόθεση είναι, από πού ο ευαγγελιστής Ματθαίος έμαθε και κατέγραψε στο Ευαγγέλιό του τα σχετικά με τα όσα εξακρίβωσε ο Ηρώδης από τους μάγους, και σχετικά με τους υπολογισμούς του, πάνω στις οποίες στήριξε την απόφασή του, για τη σφαγή των νηπίων.
Διότι κανένας προφήτης δεν μίλησε για το θέμα και καμμιά άλλη υπερφυσική πληροφορία δεν υπάρχει, για ν’ αντλήσει από εκεί.
Ούτε είχε πρόσβαση στο παλάτι του Ηρώδου.
Επισημαίνεται δε ότι, λόγω της δυσκολίας της απαντήσεως, κανένας αρχαίος σχολιαστής δεν ασχολήθηκε με το θέμα.
Ασχολήθηκε και απάντησε μόνο νεώτερος ερμηνευτής, δίνοντας σωστή ερμηνεία στη λέξη σύντροφος, που απαντάται στις Πράξεις (13,1) και λέγεται για τον Μαναήν, που ήταν στέλεχος μεγάλο της πρώτης εκκλησίας της Αντιοχείας, ότι ήταν σύντροφος, δηλαδή ομογάλακτος, του Ηρώδου του τετράρχου.
Σύμφωνα με αυτήν, η μάνα του Μαναήν θήλαζε και τον Ηρώδη, (τότε οι μεγάλες κυρίες απέφευγαν να θηλάζουν οι ίδιες τα παιδιά τους) και οι δυο τους ήταν δυο αγαπημένα «αδέρφια» από τη μικρή τους ηλικία, και καλοί φίλοι, μεγαλωμένοι εν πολλοίς στο παλάτι.
Ο Μαναήν λοιπόν έδωσε την πληροφορία στην εκκλησία, και από αυτήν άντλησε ο Ματθαίος.
Επειδή η συνέχεια της ευαγγελικής περικοπής μας βγάζει από τα όρια μιας συνηθισμένης ομιλίας, θα συνεχίσουμε την ομιλητική και ερμηνευτική επεξεργασία της σε άλλη ομιλία.

6 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά και αγωνιστικά. Οι καιροί είναι δύσκολοι η Εκκλησία θέλει μαχητές, απολογητές και ελεγκτές του κακού. Οι χριστός μας θέλει στους καθημερινούς πνευματικούς και κοινωνικούς αγώνες και όχι στην πολυθρόνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για τρείς μάγους διδαχθήκαμε στο σχολείο. Εκ της Περσίας έρχονται "τρεις" μάγοι με τα δώρα, τραγουδάμε στα κάλαντα. Μελχιόρ, Γάσπαρ, Βαλτάσαρ, τα "ονόματα των τριών" μάγων όπως αναφέρονται στην παραφιλολογία, που μάλιστα οι μυθολόγοι "ξέρουν" ότι προσέφεραν αντίστοιχα χρυσάφι, λιβάνι, σμύρνα!

    Πρωτότυπη η παρατήρηση του μη ονομαζόμενου ερμηνευτή, ως προς τη λέξη "σύντροφος" και τα σχετικά συμπεράσματα για τις πληροφορίες του Ματθαίου!!!.

    Αντιχριστιανικά ιστολόγια, αμφισβητούν τη σφαγή των νηπίων, ως μαρτυρούμενη μόνο από το Ευαγγέλιο, αλλά μαθαίνουμε ότι και ο Ιὠσηπος τη μαρτυρεί.

    Αυτά και τα άλλα καθιστούν την ανάρτηση του π.Αθανασίου χρήσιμη, διδακτική και σπουδαία.

    Καλοκαίρι ή άνοιξη ίσως να έγινε η Γέννησι του Χριστού, αφού το πιο λογικό ήταν η απογραφή που απαιτούσε μετακίνηση πληθυσμού στον τόπο καταγωγής του, δεν θα προκηρυσσόταν χειμώνα, άλλωστε οι ποιμένες την άνοιξη ή καλοκαίρι ξενυχτούν και αγραυλούν, στην ύπαιθρο, φυλάσσοντας τα ποίμνια, και προσέχοντας τις γέννες των αμνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η γέννηση του Χριστού έγινε το βράδυ της 4ης προς την 5η Σεπ. του έτους της απογραφής (1 Σεπ. άρχιζε η φορολογική απογραφή σύμφωνα με το edictum = διάταγμα = αρχή της ινδίκτου) η οποία γινότανε κάθε 15 χρόνια. Λέγει ο Λκ. β΄ 1-3: "Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απoγράφεσθαι πάσαν την οικουμένην. αύτη η απογραφή πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου". Ο Ιωσήφ με την έγκυο Μαρία έσπευσαν να απογραφούν στον τόπο καταγωγής τους (Βηθλεέμ) και δαπάνησαν 3-4 ημέρες για να φθάσουν εκεί από τον τόπο κατοικίας τους (Ναζαρέτ). Διανυκτέρευσαν στο στάβλο και τη νύκτα εγεννήθη ο Θεός (Θεού εμφάνιση = Θεοφάνεια). (Το θέμα αυτό διεξέρχεται διεξοδικά ο θεολόγος και φιλόλογος Δρ. Κ. Σιαμάκης).
    Στα μέσα του 4ου αιώνα νομίστηκε ότι ο Κύριος γεννήθηκε όχι 5 ημέρες μετά την έναρξη του φορολογικού έτους, αλλά 5 ημέρες μετά την έναρξη του πολιτικού έτους και έτσι η Θεοφάνεια (αργότερα η Χριστού γέννα) τοποθετήθηκε στις 5 Ιανουαρίου. Σύντομα η εορτή έγινε διήμερη 5 και 6 Ιανουαρίου (5 Ιανουαρίου σαν πνευματική γιορτή και 6 Ιανουαρίου σαν κοσμική). Αργότερα η κοσμική γιορτή (6) επισκίασε την πνευματική (5) της οποίας ο απόηχος έμεινε στις μέρες μας για τους πολύ πιστούς, που πιστεύουν ότι εκείνη την ημέρα ανοίγουν τα ουράνια (Θεού φανέρωση). Μετέπειτα η Θεοφάνεια = η Χριστού γέννα έγινε τα Θεοφάνεια = τα Χριστούγεννα.
    Μετά τη νομιμοποίηση της χριστιανικής πίστης (313) υπήρξε πρόβλημα στην Εκκλησία. Στις 24 Δεκεμβρίου εορτάζοντο από τους ειδωλολάτρες τα γενέθλια του θεού Ήλιου = Μίθρα (χειμερινό ηλιοστάσιο). Η εορτή ήτανε πανηγυρική με αρνί σούβλας και πίτες. Για να μη δημιουργούνται προβλήματα στις οικογένειες στις οποίες άλλα μέλη ήτανε χριστιανοί και άλλα ειδωλολάτρες, ο πάπας Ρώμης Ιούλιος Α΄ (337-352) μετέθεσε τα Χριστούγεννα από τις 6 Ιαν. στις 25 Δεκ. την επόμενη μέρα από τα γενέθλια του Μίθρα, ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι και τούτο χωρίς απόφαση Συνόδου.
    Μετά τη μετάθεση της εορτής των Χριστουγέννων και για να μη μείνει κενή και χωρίς εορτή η 6 Ιαν. τοποθετήθηκε σ’ αυτήν η βάπτιση, παρ’ όλο που στα Ευαγγέλια φαίνεται σαφώς, ότι ο Χριστός βαπτίστηκε στις μέρες του Ιουδαϊκού Πάσχα (γύρω στην 1η Απριλίου). Έκτοτε τα Θεοφάνεια που ήτανε εορτή γέννησης και φανέρωσης του Θεού (του 2ου προσώπου της Αγ. Τριάδας) έγινε εορτή βάπτισης του Χριστού και φανέρωσης του Θεού (και των τριών προσώπων της Αγ. Τριάδας).

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστούμε, επίσης Χρόνια πολλά και ευλογημένα, σε όλους, στον κ.Οδυσσέα, στους αρθρογράφους, στους σχολιαστές, στους επισκέπτες.

    Συμπληρωματικά, με το 3ο σχόλιο, στην Ανατολική Εκκλησία ο ξεχωρισμός του εορτασμού Χριστουγέννων - Φώτων άρχισε από το 376 μ.Χ., ενώ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην Αντιόχεια εφάρμοσε τον ξεχωριστό εορτασμό από το 386 μ.Χ. Η Αρμενική Εκκλησία, μάλλον δεν το άλλαξε και εορτάζει Χριστούγεννα και Θεοφάνεια, την ίδια ημέρα.

    Όπως αποδεικνύεται στο 3ο σχόλιο, η τοποθέτηση της εορτής της Γεννήσεως την 25 Δεκεμβρίου, επίσης και της Βαπτίσεως 6 Ιανουαρίου, είναι σε συμβατικές ημερομηνίες, και ας μη δίνουμε δογματική αξία σε ημερομηνίες και ημερολόγια. Εκτός από τη γιορτή του ήλιου -Μίθρα, οι Δυτικοί επέλεξαν την 25 Δεκεμβρίου, διότι συσχέτισαν τα λόγια του Προδρόμου "Εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελατούσθαι" (Ιωάνν. γ' 30), δηλ. τον νοητόν Ήλιον, με την χειμερινό Ηλιοστάσιο, όπου αρχίζει η αύξηση της διάρκειας της ημέρας (περίεργη προσέγγιση)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πως η γέννηση του Χριστού έγινε τη νύχτα της 4 ης Σεπτεμβρίου τη στιγμή που το ευαγγέλιο δείχνει πόσο κρύο έκανε εκείνη τη βραδυά αφού τα αρνάκια ζέσταιναν το βρέφος;Το Σεπτέμβριο και αρχές συνήθως κάνει ζέστη.Αν βάλουμε ότι στο Ισραήλ μήνα Μάρτιο αρχίζει η ζέστη καθότι είναι πιό ζεστό μέρος από την Ελλάδα,τον μήνα Σεπτέμβριο θα είχε ζέστη.Ας μας εξηγήσει ο κύριος Ι.Κ;;;;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναφέρθηκε, ότι τα γεγονότα της γέννησης βρίσκονται στη μελέτη του φιλολόγου-θεολόγου Δρ. Κ. Σιαμάκη.
    Τα στοιχεία που συνηγορούν στο ότι ο Χριστός γεννήθηκε ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου είναι το γεγονός της φορολογικής απογραφής, που γινόταν κάθε 15 χρόνια με διάταγμα (έδικτον), εξ ου και η Εκκλησία μας εορτάζει ως αρχή του εκκλησισατικού έτους την 1η Σεπτεμβρίου, που ονομάζει αρχή της Ινδίκτου, δηλ. έναρξη του διατάγματος της απογραφής. Η απογραφή δεν γινόταν χειμώνα, λόγω του ψύχους, ούτε το θέρος, λόγω της ζέστης, όπου οι μετακινήσεις των πολιτών θα ήταν δύσκολες.
    Όσον αφορά τα Ευαγγέλια:
    Το κατά Ματθαίον δεν αναφέρει γέννηση σε στάβλο, παρά μόνο την επίσκεψη των Μάγων σε σπίτι.
    Το κατά Λουκάν αναφέρει τη γέννηση σε στάβλο και βοσκούς που έμεναν στο ύπαιθρο φυλάγοντας βάρδιες τη νύκτα για το κοπάδι τους (2. 8). Προφανώς, το χειμώνα οι βοσκοί δεν κάθονται έξω, μέσα στο κρύο να φυλάνε τα πρόβατα. Βέβαια, ένας στάβλος είναι ζεστός από τα χνώτα των ζώων.
    Στις εικονογραφίες δεν υπάρχουν αρνιά μέσα σε στάβλο. Αντίθετα:
    Η εικονογραφική παράδοση της Ορθοδοξίας φυλάει μ' ακρίβεια τον καθιερωμένο τύπο της γέννησης, που είναι ο πιο πλούσιος κι ο πιο πλήρης σε περιεχόμενο. Στη μέση, μπροστά από κάτι βουνά το σπήλαιο όπου είναι ξαπλωμένος ο Χριστός στην φάτνη, ανάμεσα σε δύο ζώα• πλάι, η Παρθένος ξαπλωμένη κι’ αυτή σ' ένα στρωσίδι• στο πάνω μέρος, οι Άγγελοι και το αστέρι• από τη μια μεριά του σπηλαίου, οι Ποιμένες, από την άλλη oι Μάγοι, που έρχονται να προσκυνήσουν το Χριστό. Κάτω, στις δύο άκρες, από εδώ δύο γυναίκες πλένουν το Παιδί και από εκεί ο Ιωσήφ καθισμένος απέναντι σ' έναν γέροντα όρθιο που κρατάει ένα ραβδί.
    Τα Ευαγγέλια δεν λένε τίποτε για το σπήλαιο• μας πληροφορεί γι' αυτό η Παράδοση. Η πιο αρχαία γραπτή μαρτυρία σχετικά μ' αυτό είναι εκείνη του φιλόσοφου και μάρτυρα Ιουστίνου, ο οποίος λέγει: «Μην έχοντας ο Ιωσήφ που να κατοικήσει σ' εκείνη την πολίχνη, εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά όχι πολύ μακριά από την Βηθλεέμ».
    Το Παιδί που είναι ξαπλωμένο στη φάτνη είναι ο ίδιος o Θεός που φανερώθηκε σ' εκείνους που κάθονταν «εν σκότει και σκιά θανάτου», για να τους σώσει από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος, για να μεταμορφώσει την ανθρώπινη φύση και να της ξαναδώσει το αρχαίο κάλλος.
    Η μαύρη τρύπα του σπηλαίου πάνω στην εικόνα παριστάνει συμβολικά τον υλικό κόσμο, που σκιάζεται από την αμαρτία και όπου ανατέλλει ο «Ήλιος της Δικαιοσύνης».
    Η ενανθρώπηση του Θεού αρχίζει και καταλήγει με την ταπείνωση. Η εικόνα μας δείχνει την κένωση της θεότητας, την ταπείνωση, το ολοκληρωτικό κατέβασμα Εκείνου που στην φάτνη προδιατυπώνει και τον θάνατό του, τον τάφο του, όπως με τα σπάργανα προσημαίνει το σάβανο του.
    Μέσα στο σπήλαιο, δίπλα στον Σωτήρα, βλέπουμε το βόδι και το γαϊδούρι. Τα Ευαγγέλια δεν αναφέρουν αυτά τα ζώα• εν τούτοις, σ' όλες τις εικόνες της γέννησης τα συναντάμε πλάι στο Παιδί. Η θέση που κατέχουν στο ίδιο το κέντρο της εικόνας φανερώνει την σπουδαιότητα, που η Εκκλησία αποδίδει σ’ αυτή τη λεπτομέρεια. Η παρουσία των ζώων αυτών εξηγείται, αναμφίβολα, από την πρακτική ανάγκη, όπως την δείχνει η Ακολουθία των Χριστουγέννων: η Παρθένος ταξίδεψε καθισμένη πάνω σ' ένα γαϊδουράκι• όσο για το βόδι, το' χε οδηγήσει εκεί ο μνήστορας Ιωσήφ που ήθελε να το πουλήσει για ν' ανταποκριθεί στα έξοδά του ταξιδιού. Αλλ' αυτή η πρακτική ανάγκη δεν είναι αρκετή για να δικαιολογήσει την παρουσία των ζώων τόσο κοντά στον Λυτρωτή. Την εξηγεί η προφητεία του Ησαΐα: «Έγνω βους τον κτησάμενον, και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού• Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός με ου συνήκεν». Ο Θεός, κατεβαίνοντας στην γη και έχοντας γίνει άνθρωπος, δεν βρήκε θέση ανάμεσα στους ανθρώπους, γιατί αυτοί δεν τον δέχθηκαν. Το σπήλαιο και η φάτνη ανήκουν στα ζώα. Παριστάνοντας το βόδι και το γαϊδούρι, η εικόνα μας θυμίζει την προφητεία του Ησαΐα και μας καλεί στην γνώση και στην κατανόηση του Μυστηρίου της θείας οικονομίας, που εκπληρώθηκε με την γέννηση.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου