Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Πρωτοφανης

αμετανοησια

και ασεβεια

Αγιορειτη αββα


Πηρε φορα και δεν τον σταματαει κανεις.
Νεος ....Αποστολος Παυλος των ημερων μας.
Και μαλιστα με το ...χρωμα και με το αρωμα του Αγιορειτη.
Σημερα που ζουμε εποχες δυσκολες και δυσκολοερμηνευτες, το ....αγιορειτικο, ειτε θυμιαμα, ειτε λαδι, ειτε κομποσχοινι, ειτε γενι, ειτε ρασο, ειτε καλογηρος... πιανει και πιανει πολυ.
Και με το ονομα και με τον τιτλο του αββα και μαλιστα Μωυσεως του προφητου του Σιναϊτου - Αγιορειτου... πιανει ακομα περισσοτερο.
Για λιγο εχετε ολα αυτα τα ευηχα....προσοντα;

Εμεις στο παρελθον του συστησαμε να εξαφανισθη στα βαθεα της Αγιορειτικης ερημου για να κλαψη εκει τις αμαρτιες του.
Και καποια αρχη και εξουσια, να του απαγορευση να ξαναμιληση μετα απο την θανασιμη αμαρτια της ληψης δολοφονικου οργανου.
Ο μεγαλοαββας κωφευσε στις συστασεις μας... κομπορρημονως και υπερηφανως!!!
Και αφου μας ανακηρυξε τρελλους και αυτος και το τεκνο του ο ....φανατικος ανδρας Χρυσοστομος, αναχωρησε για τον υπερωκεανειον δρομον του και τις υπερποντειες οδοιποριες του.

Γυριζει ολη την γη και ολη την οικουμενη.
Γυριζει την Ευρωπη και την Ασια και την Αμερικη.
Ειτε κεκλημενος, ειτε ακαλεστος.
Και ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ.
Δεν σταματιεται με τιποτα και δεν μπορει να τον σταματηση κανεις.
Με το αζημιωτο βεβαια.
Προκειται για πρωτοφανη οντως αφηνιασμο και σατανικη αμετανοησια ρασοφορου.
Προκειται για θρασος πρωτου μεγεθους και με αυτοβουλη υφαρπαγη της γνωμης της ορθοδοξου θεολογιας ως συνηγορου των ΚΑΝΙΒΑΛΙΚΩΝ μεταμοσχευσεων των σατανικων ημερων μας.

Ως "κορυφαιο ιατρικο επιτευγμα" συνεχιζει να θεωρει ο αββας Μωυσης τις καθαροτατα δολοφονικες μεταμοσχευσεις, σε σημερινο του δημοσιευμα στην κοσμικη εφημεριδα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", που θεαται τον Θεο και εμφανιζεται να λαμβανει τις ανιερες πληροφοριες του απο το ...θεοπτιον Ορος του Αθωνος!!!
Και αυτον τον αφηνιασμο του θρασυτατου αββα Μωυσεως, δεν ερχεται καμμια κοινοτητα έστω και "Ανιερη" να τον επιπληξη και να τον καταστηση υποδικο για την αναιδεια και το θρασος του, που τολμαει ο τολμητιας αυτος ρασοφορος και υφαρπαζει και αυτην την γνωμη της Ορθοδοξου Θεολογιας που ακομα επισημα δεν ωμιλησε, αλλα ανεπισημα διαφωνει και αποδοκιμαζει τις Κανιβαλικες μεταμοσχευσεις των ημερων μας.


Και συνεχιζει να λεγη ο μεγαλοαββας με τα μεγαλα γενια και την στομφατη φωνη:

"Για ακόμη μια φορά, να πούμε ότι οι μεταμοσχεύσεις αποτελούν κορυφαίο ιατρικό επίτευγμα, που έδωσε ζωή σε χιλιάδες πονεμένους και καταταλαιπωρημένους και μάλιστα πρόσφερε ποιότητα ζωής.

Δεν είμεθα ειδικοί, παρότι ασχολούμεθα επί πολλά έτη με την υπόθεση αυτή και είμαι από δεκατεσσάρων ετών μεταμοσχευμένος ήπατος, με διάφορες επιπλοκές στην αρχή, αλλά με αρκετά καλή κατάσταση τώρα.


Υπάρχουν ορισμένοι που αντιτίθενται σφοδρά και εμπαθώς θα έλεγα στις μεταμοσχεύσεις οργάνων, όχι μόνο μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά και Ορθόδοξοι που θέτουν θεολογικούς λόγους και άλλους. Φυσικά, ο καθένας μπορεί να έχει επί του θέματος την άποψή του, τη γνώμη του και την ιδέα του
".

Ωστε "εδωσε ζωη σε χιλιαδες πονεμενους και ταλαιπωρημενους", ε;
Και απο ποιους πηραν τα οργανα και τους τα ...μεταμοσχευσαν;
Απο τα μοσχαρια;
Απο τα βλαστοκυτταρα;

΄Η απο τους νεκρους ανθρωπους;
΄Η απο τους ζωντανους ασθενεις ανθρωπους;
Απο τους νεκρους, λενε και επαναλαμβανουν ψευδεστατα στις τηλεορασεις, οι ανιεροι προπαγανδιστες...χασαπηδες γιατροι.
Και εσυ το ιδιο υποστηριζεις;
Ασφαλως και ναι.
ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ.

Τους ρωτησαν, αββα Μωυσέα;

Αυτο, δεν μας το λες.
Αλλα μηπως εχεις τσιπα, για να αισθανθης την ενοχη σου και - αφου υποστηριζεις τις κανιβαλικες μεταμοσχευσεις - την συνενοχη σου και σχεδον την ηθικη συναυτουργια σου στις συνεχιζομενες καθημερινα χιλιαδες μεταμοσχευσεις;
Αυτον που εδωσε σε σενα το σηκωτι του τον ρωτησαν αββα, πριν του το ξεριζωσουν και σου το τοποθετησουν, αφου μετα αυτος αμεσως πεθανε, ενω ηταν ζωντανος και εσυ ζης χαριν αυτου του ανερωτητου δολοφονηθεντος ασθενους;

Λεει στη συνεχεια ο αββας:
"... Και μαλιστα προσφερε ποιοτητα ζωης".
Και εδω αββα ΨΕΥΔΕΣΑΙ;

Μολις προχθες δημοσιευσαμε μοναδικο επιστημονικο ερευνητικο κειμενο που αποδεικνυεται περιτρανα οτι οι μεταμοσχευθεντες εχουν απειρα προβληματα και καμμια ποιοτητα ζωης με τον τιτλο:
Οι επιπτώσεις των μεταμοσχεύσεων στην ψυχολογία των ληπτών“ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ”στην προσωπικοτητα; του Θεολόγου κ. Λέοντα Μπάρκ (Δες στην ετικετα Μεταμοσχευσεις).

Ακομα λιγο αββα και θα μας πης οτι μονο οι μαρτυρες του Γιεχωβα και οι ομοιοι τους, (εμεις δηλαδη και καποιοι αλλοι) εχουμε τις αποψεις αυτες και οχι τις δικες σου και των αθεων ....χασαπηδων γιατρων.
Εκει φθανει η καταντια σου, αξιοθρηνητε ψευτοαγιε ψευτοαββα.

Οσον αφορα το θέμα των μεταμοσχεύσεων, θεωρουμε οτι δεν μπορεί "να έχει ο καθένας την άποψή του", αλλά πρέπει να ακολουθεί τις θέσεις της Εκκλησίας, η οποία, αν και διαχρονικα δεν είχε αναπτυχθεί η πρακτική των μεταμοσχεύσεων, πλην όμως έχει αποφανθεί περί της ζωής και του θανάτου, περί της ψυχής και το πότε αυτή αποχωρεί του σώματος, από πολλούς Πατέρες που ασχολήθηκαν με τα θέματα αυτά και κυρίως από τους Μ. Βασίλειο και Νύσσης Γρηγόριο.

Επομένως, ω ΤΑΛΑ, πριν ρωτήσεις, οπως εγραψες, τους γεροντάδες του Αγιου Όρους, που, οπως εσυ λες, σου έδωσαν την άδεια της μεταμόσχευσης ήπατος, θα έπρεπε να εντρυφήσεις στα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι έχουν αποφανθεί τελεσίδικα περί της ΖΩΗΣ και του ΘΑΝΑΤΟΥ.

Εκείνο δε που μας ενοχλεί ιδιαιτερα, είναι η ειρωνική έκφραση σε επιστολή διαμαρτυρίας σου:
"Συγχωρέστε με που ζω και σας ενοχλώ", λες και ασχοληθήκαμε με κοσμικά πράγματα, όπως εσυ π.χ. με τα παράσημα και τις περγαμηνές που έχεις στο κελλί σου για να αυτοθαυμάζεσαι.


Εμείς, ασχοληθήκαμε με θέματα πίστεως και το θέμα της ζωής και του θανάτου είναι θέμα ΠΙΣΤΕΩΣ και δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ανόητων ή καλοθελητών ή αγαθοποιών γεροντάδων, που ως φαίνεται δεν έχουν ούτε κόκκον σινάπεως σωφροσύνης και ορθοφροσύνης.

Βέβαια, "οι μεταμοσχεύσεις αποτελούν κορυφαίο ιατρικό επίτευγμα, που έδωσε ζωή σε χιλιάδες πονεμένους και καταταλαιπωρημένους", αλλά συγχρόνως αφαίρεσε τη ζωή από χιλιάδες ΚΑΤΑΚΟΜΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟΥΣ, που ανερωτητοι και εν αγνοία τους έδωσαν τα όργανά τους, για να σωθούν χιλιάδες, μεταξύ των οποίων και ευάριθμοι ρασοφόροι υποκριτές, σαν την ...αφεντια σου.

Από όλα τα ανωτέρω φαίνεται, ότι ο μεγαλοαββάς Μωυσης, ενώ έχει πλούσια την έξωθεν πληροφόρηση, στερείται εσωτερικής πληροφόρησης, ως προς την ορθοπραξία, που απαιτείται να ακολουθήσει σε τέτοια κρίσιμα διλήμματα.

3 σχόλια:

  1. Το αγιορείτης μου άρεσε. Ο π.Μωυσης έχει να πατήσει στο Άγιο Όρος κάτι χρόνια. Πιο συχνά βρίσκεται στο Όρος ο ΓΑΠ παρά ο αββάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και βέβαια τα θέματα ζωής και θανάτου, ψυχής και σώματος αποτελούν καίρια θέματα Πίστεως, λυμμένα από αιώνων από την Εκκλησία και εάν δεν τα γνωρίζει ο αββάς, μπορούμε να τον πληροφορήσουμε:

    Α/

    Σχετικά με το που βρίσκεται και πως ενεργεί η ψυχή, οι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν, ότι η ψυχή δεν εδρεύει σε συγκεκριμένο όργανο, αλλά ευρίσκεται σ’ όλα τα σημεία του σώματος, ζωοποιούσα και κινούσα τα μέλη αυτού (αγίου Γρηγορίου Νύσσης, περί κατασκευής του ανθρώπου, 12, PG 44, 156 CD), αλλά και: «η ψυχή συνέχουσα το σώμα, ω και εκτίσθη, πανταχού του σώματος εστίν, ουχ ως εν τόπω, ουδ’ ως περιεχομένη, αλλ’ ως συνέχουσά τε και περιέχουσα και ζωοποιούσα τούτο, κατ’ εικόνα και τούτ’ έχουσα Θεού» (άγιος Γρηγόριος Παλαμάς). Εάν η ψυχή περικλείετο αποκλειστικά σε κάποιο όργανο (ακόμη και την καρδιά), τότε με την παύση της λειτουργίας αυτού του οργάνου, θεωρητικά θα έπαυε και η ύπαρξή της. Γι’ αυτό και στην κλινική παρατήρηση, ο άνθρωπος βρίσκεται εν ζωή με ή χωρίς τις αισθήσεις του, όταν του έχει αφαιρεθεί η καρδιά κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης ή μεταμόσχευσης ή τοποθέτησης τεχνητής καρδιάς.
    Βιολογική ζωή χωρίς ύπαρξη της ψυχής μέσα στο σώμα δεν νοείται. Στην περίπτωση αποκοπής, καταστροφής ή νέκρωσης ενός ζωτικού οργάνου, οπότε ο άνθρωπος επιβιώνει με υποστηρικτικές ενέργειες, η ψυχή εξακολουθεί να παραμένει σ’ όλα τα υπόλοιπα όργανα του σώματος, εκτός του ελλείποντος ή νεκρωθέντος. Ο Μ. Βασίλειος περιγράφει γλαφυρά τη συστολή της ενέργειας της ψυχής από νεκρωθέν όργανο. Όταν αρχίσουν να νεκρώνονται τα μέλη και τα όργανα του σώματος, η ψυχή «συστέλλεται» στα ζωντανά όργανα, για να εκφράσει από αυτά τις ενέργειές της, μέχρι να μη μπορεί η καρδιά να συντηρήσει τον παρακμάζοντα οργανισμό και σταματήσει. Η ζωή συντηρείται με συνδυασμό λειτουργίας πολλών οργάνων και η ψυχή «τα πλείστον διεστώτα μέλη (του σώματος) προς μιαν σύμπνοιαν και κοινωνίαν άγειν» ((Β.Ε.Π. τ. 54, σελ. 36). Επομένως, στην περίπτωση νέκρωσης του εγκεφάλου (δηλ. του «εγκεφαλικού θανάτου»), η ενέργεια της ψυχής αποσύρεται από το νεκρό αυτό όργανο, αλλά δεν παύει να υπάρχει στα υπόλοιπα όργανα του σώματος. Έτσι, η ψυχή παραμένει στο υπόλοιπο σώμα και ο άνθρωπος θεωρείται, ως βιολογικά ζωντανός οργανισμός, δεδομένου, ότι διατηρείται, έστω και με τεχνητά μέσα η καρδιοαναπνευστική λειτουργία και επομένως δεν έχει λυθεί ο δεσμός μεταξύ της ψυχής και του σώματος. Εάν σ’ αυτή την περίπτωση γίνει διακοπή της υποστηρικτικής λειτουργίας του ασθενούς, τότε προκαλείται θραύση του δεσμού ψυχής και σώματος και η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, οπότε τούτο παραμένει άνευ πνοής. Η ενέργεια αυτή θεωρείται ενεργητική πρόκληση θανάτου, η οποία για την Εκκλησία θεωρείται φόνος, όπως ακριβώς η άμβλωση. Στην περίπτωση αυτή, ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας είναι ο ιατρός, που ενεργεί στη διακοπή της υποστηρικτικής λειτουργίας του «εγκεφαλικά νεκρού» ανθρώπου, ο δε ηθικός αυτουργός ο δίδων την εντολήν αυτήν συγγενής του ασθενούς ή και ο ίδιος ο ασθενής με συναίνεσή του σε αφαίρεση οργάνων του, σε περίπτωση «εγκεφαλικού του θανάτου». Συνεργός στη δολοφονία αυτή θεωρείται ο λήπτης οργάνου από «εγκεφαλικά νεκρό», καθότι συναινεί στη διατήρηση της ζωής του, σε βάρος της ζωής του δότη, ο οποίος σ’ αυτή την περίπτωση, δέχεται να του αφαιρεθεί η ζωή (δηλ. αυτοκτονεί) ή κάποιοι συγγενείς του εντέλλονται την δολοφονία. Στην περίπτωση, που στην πράξη αυτή εμπλέκονται και μοναχοί, τότε έχουμε το οξύμωρο, οι νεκροί κατά κόσμον (μοναχοί), να συνεργούν στην αυτοκτονία τους (ως δότες) ή να προσπαθούν να «γαντζωθούν» στην εφήμερη τούτη ζωή, (οι νεκροί αυτοί) ως λήπτες!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Β/

    Είναι άξια αναφοράς ορισμένα σημεία στη διαδικασία αυτή της μεταμόσχευσης, από θεολογικής πάντοτε πλευράς: 1/ Όταν ένα όργανο του σώματος αντικατασταθεί από ένα ξένο όργανο (π.χ. η καρδιά, από μια ξένη καρδιά), η ενέργεια της ψυχής, που υπάρχει σ’ όλο το υπόλοιπο σώμα δεν επανέρχεται στο νέο (ξένο) όργανο. Δηλαδή, σε μια ξένη καρδιά ενός δότη σ’ ένα σώμα δεν υπάρχει ενέργεια της ψυχής του λήπτη σ’ αυτό. Η ξένη καρδιά είναι άνευ ψυχής! 2/ Εάν ο «εγκεφαλικά νεκρός» είναι πράγματι νεκρός, η προσφορά των οποιωνδήποτε οργάνων του στερείται του χαρακτήρα της αγάπης, εφ’ όσον αυτή δεν του στοιχίζει τίποτε, γιατί προσφέρει άχρηστα γι’ αυτόν όργανα, δεν στερείται ούτε θυσιάζει κάτι χρήσιμο για τον εαυτό του. Πρόκειται για πράξη συμφεροντολογική, ιδιοτελή και εγωιστική, διότι περιμένει κανείς αμοιβές και ανταπόδοση εκ μέρους του Θεού, χωρίς να στερηθεί ή να θυσιάσει κάτι από τον εαυτό του. Αντίθετα, οι αρετές της θυσίας και της αγάπης προς τον πλησίον εφαρμόζονται απόλυτα στην προσφορά οργάνων από ζώντες δότες, όταν πρόκειται για διπλά όργανα και ιστούς. Προσφέρουν τότε θυσιάζοντες και ελαττούμενοι. Άρα, στην περίπτωση αυτή, ο δότης προσφέρει τα όργανά του μετά θάνατον (δηλ. μετά την αποχώρηση της ψυχής από το σώμα) ή όχι; Αν ναι, τότε τι αξία έχει η προσφορά του, αφού αυτό που δίνει είναι για τα σκουπίδια; 3/ Ούτε η Επιστήμη, αλλά ούτε και η Θεολογία ξέρουν τη στιγμή της αναχώρησης της ψυχής από το σώμα και κανείς δεν μπορεί να έχει λόγο σ’ αυτό. Αυτό αποτελεί το μυστήριο του θανάτου, όπως αναγράφεται στα σχετικά τροπάρια της Εκκλησίας μας και είναι γνωστό, ότι «ου φέρει το μυστήριον έρευναν». 4/ Άλλο πράγμα ο θάνατος (ο βιολογικός) και άλλο πράγμα η πορεία προς το θάνατο αυτό. Πάντως, δεν αναφέρεται στην Πατερική Θεολογία, να επιτρέπεται να διακόπτεται αυτή η πορεία προς το θάνατο, για τον οιονδήποτε λόγο και από τον οποιονδήποτε άνθρωπο. Αυτό ανήκει στο προνόμιο του Θεού. Εξ άλλου το εάν π.χ. σε μια εβδομάδα ο εγκέφαλος ρευστοποιείται ανεπανόρθωτα (όπως υποστηρίζεται από την Ιατρική), ο Θεός δεν μπορεί να παρέμβει μέσα σ’ αυτή την εβδομάδα για να σταματήσει ή να αναστρέψει αυτή τη ρευστοποίηση; Αν όχι, τότε αρνούμεθα τη δυνατότητα του θαύματος; 5/ Για τον κόσμο (και βέβαια και για την Ιατρική) μια ημέρα, μια ώρα, ένα λεπτό, ένα δευτερόλεπτο, πριν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι μια ημέρα, μια ώρα, ένα λεπτό, ένα δευτερόλεπτο αντιστοίχως. Για το Χριστό, μια ημέρα, μια ώρα, ένα λεπτό, ένα δευτερόλεπτο, πριν το χωρισμό της ψυχής από το σώμα είναι ένας αιώνας. Στο χέρι μας είναι να διαλέξουμε με ποιον ήμαστε, με τον κόσμο ή με το Χριστό. 6/ Με τη λογική του «εγκεφαλικού θανάτου», αν ζούσαν σήμερα ο Λάζαρος, ο νεκρός της πόλης Ναϊν και η κόρη του Ιαείρου δεν θα προλάβαιναν να αναστηθούν, αφού με τις ευλογίες ορισμένων ποιμένων μας, θα τους είχαν αφαιρεθεί τα όργανα, για λόγους «προσφοράς». 7/ Ο εγκεφαλικά νεκρός έχει νεκρό εγκέφαλο, αλλά δεν είναι ολικά νεκρός. Η ενέργεια της ψυχής του έχει αποσυρθεί από το νεκρό αυτό όργανο, αλλά δεν έχει αποσυρθεί από τα υπόλοιπα ζώντα όργανα. Ως εκ τούτου, ποιος έχει το δικαίωμα να ενεργήσει στα ζώντα όργανα, ώστε να αποσυρθεί και από αυτά η ενέργεια της ψυχής; Εξ άλλου, είναι ξεκάθαρο, ότι η επέμβαση στο έργο του Θεού και συγκεκριμένα η αφαίρεση της ενέργειας της ψυχής από ένα ζων όργανο είναι, κατά την Πατερική Θεολογία, φόνος. 8/ Σύμφωνα με τους Ι. Κανόνες της Εκκλησίας, οι θείοι νόμοι υπέρκεινται των πολιτικών νόμων. Έτσι, ενώ η άμβλωση, κατά τους πολιτικούς νόμους επιτρέπεται, κατά τους θείους νόμους απαγορεύεται και θεωρείται φόνος, παρ’ όλον ότι έχουμε εγκέφαλο ή καρδιά ασχημάτιστα ή παντελώς ελλείποντα όργανα (όπως τις 14 πρώτες ημέρες από της συλλήψεως, στη διαδικασία των βλαστοκυττάρων).

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου