Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010



το Ισλαμαμπάντ

ψηφίζει «εν Αθήναις»



ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

14Νοεμβρίου

Πετάξτε τους

πετάξτε τους

πετάξτε τους

στα ....Τάρταρα

τους ληστοσυμμορίτες

και τους εντολοδόχους τους

Το μόνο που τους αξίζει...


Μήν τους ανοίγετε την πόρτα

Θα πιούν το αίμα των παιδιών μας






ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΣΥΓΝΩΜΗ !!



Βλέποντας και διαβάζοντας καθημερινά τα όσα γίνονται στην Ελλάδα μου έρχεται στο νου ένα ερώτημα..
Τί πραγματικά θα έλεγαν οι πρόγονοί μας για αυτή την κατάσταση και τι θα έλεγαν για εμάς τους Νεοέλληνες , και μόνο στη σκέψη τρομάζω !!

Νομίζω ότι μόνο μια λέξη θα έβγαινε απο το στόμα τους .... ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!

Και δε θα είχαν και άδικο γιατί οι μόνοι που ειλικρινά φταίμε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας , είμαστε εμείς.
Καθημερινα το μόνο που ακούω είναι παράπονα, αγανάκτηση και θυμό για την "κρίση" που κάποιοι μας φόρτωσαν στην πλάτη.
Δεν κάτσαμε όμως ποτέ να σκεφτούμε ότι αυτούς τους κάποιους εμείς τους βάλαμε σε αυτές τις "καρέκλες" εμείς τους δώσαμε τα ηνία της δικής μας ζωής.
Και όλα αυτά στο όνομα της καλοπέρασης μας , του βολέματος μας .

Νομίζαμε ότι βγάζοντας ένα πολίτικο - φιλαράκι θα περνάγαμε εμείς καλά χωρίς να σκεφτούμε το καλό όλων, το καλό της πατρίδας μας .
Μας έφαγε ο μοντερνισμός, ο νεοπλούτισμος και οι αδυσώπητες φιλοδοξίες μας.
Με λίγα λόγια "βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας " με τη μόνη διαφορά ότι "τυφλώσαμε" και τους άλλους αυτούς που δεν φταίνε σε τίποτα .
Και αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι ότι δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας αλλά συνεχίζουμε και τα ξανακάνουμε.

Αλήθεια, πόσο πωρωμένοι είμαστε τελικά ;;;

Θέλω να ρωτήσω κάτι αυτούς που συνεχίζουνε και υποστηρίζουνε τους "δημίους" μας ...
Δε σκεφτήκατε κύριοι και κυρίες, ότι μαζί με εσάς παρασέρνετε και όλους μας στην κατάντια σας;;;;
Δε σκεφτήκατε ότι τα παιδιά σας σε λίγο καιρό δε θα θυμούνται τίποτα από την Ελλάδα μας και την Ιστορία της ;;;;
Και πιο πολύ τα παιδιά των παιδιών σας δε θα λέγονται πια Έλληνες αλλά πολίτες της "Παγκοσμιοποίησης ";;;

Βρέθηκα τις προάλλες μάρτυρας σε μια συζήτηση, εν όψη εκλογών, μεταξύ μιας μάνας ενός υποψηφίου και ενός ψηφοφόρου στην οποία η πρώτη απαιτούσε ψήφο επειδή κάποια στιγμή βοήθησε την μάνα του δεύτερου και έπρεπε τώρα να της το ανταποδώσει όπως είπε αυτολεξή.
Αυτή είναι η σημασία της ψήφου για εσάς ;;;;χάρη ;;;;ρουσφέτι;;;;

Γι αυτό πολέμησαν οι προγονοί μας;;;; για να έχετε εσείς το δικαίωμα να ψηφίζετε τους "δολοφόνους "μας ;;;;;

Και αντί να τους μαζέψουμε όλους να τους κλείσουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και να τους ρίξουμε στον Καιάδα , στα Τάρταρα μαζί με το κλειδί συνεχίζουμε να τους προσκυνάμε.


Αυτούς που μας χλευάζουν , μας μειώνουν , που τρώνε το "ψωμί "των παιδιών μας με "χίλιες μασέλες "!!!


Αν εσάς δε σας ενδιαφέρει να λέγεστε Έλληνες με όλη τη σημασία της λέξεως εμένα με πονάει και μόνο η σκέψη να χάσω την χώρα μου, να την παραδώσω στα όρνεα να σκίσουν της σάρκες της.

Αυτή την xώρα που για αιώνες έδωσε τα "φώτα "της σε όλο τον κόσμο και τώρα αντί να μας λένε και ευχαριστώ τους χρώσταμε και από πάνω .

Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά θέλω να κλείσω με ένα μεγάλο ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ στους σύχρονους "Εφιάλτες" της Πατρίδας μας και να ζητήσω ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ στην Ελλάδα μας που αφήσαμε και συνεχίζουμε να τους αφήνουμε να την καταντήσουν έτσι .


"Πολεμάς να στυλώσεις, Κυβερνήτη, με τα καράβια και με τα φουσάτα

της πολιτείας το σαλεμένο σπίτι!
Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα:

Το νου μας πρώτα στήλωσε και χτίσε, και πρώτ' απ' όλα αλφαβητάρι κράτα...
Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι.
Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε

κακά στοιχειά· το μάγεμα τους λύσε.

Και στα χείλια οι καρδιές μας πάλι ας πάνε.

Σύμμετρα υψώσου, πύργε της ζωής.
Τρανοί κι αν είναι οι τάφοι, τάφοι θάναι.

Στον ήλιο τόπο θέλουμε κι εμείς.

(Κωστής Παλαμάς )"



ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Εθνική προδοσία

με τα ελληνικά πετρέλαια



Στο ελληνικό υπέδαφος υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα άμεσα εκμεταλλεύσιμα φυσικού αερίου και κοιτάσματα πετρελαίου (κυρίως στο βόρειο Αιγαίο και τη δυτική Ελλάδα) που θα απέδιδαν στα κρατικά ταμεία ετησίως 250 -300 δισ. ευρώ.

Δηλαδή η Ελλάδα θα ήταν μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης αντί να είναι αιχμάλωτη του Δ.Ν.Τ.

Όμως η μυστική διπλωματία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και η πορεία προς μια συνδιαχείριση του Αιγαίου απαγορεύουν κάθε προσπάθεια αυτή την στιγμή εκμετάλλευσης του ελληνικού υπόγειου θησαυρού.

Οι φοβερές αυτές αποκαλύψεις έγιναν χθες στην εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα «Αθέατος Κόσμος» στο Alter από Έλληνες καθηγητές Πανεπιστημίων και Αμερικανούς ερευνητές του ελληνικού υπεδάφους.

Παράλληλα, ο καθηγητής Γεωλογίας στο πανεπιστήμιο Πατρών κ. Αβραάμ Ζελιλίδης έκανε την εξής συγκλονιστική αποκάλυψη:

«πριν δύο χρόνια σε απλή εξόρυξη για ανεύρεση νερού στο Τυμπάκι της Κρήτης πετάχτηκε από το υπέδαφος με μεγάλη πίεση φυσικό αέριο που το καίγαμε επί μία εβδομάδα. Ζητήσαμε επειγόντως έγκριση τοποθέτησης αγωγού για την εκμετάλλευση της τεράστιας ποσότητας φυσικού αερίου που υπάρχει στο υπέδαφος της Μεσσαράς της Κρήτης και η απάντηση από το υπουργείο Ενέργειας ήταν να στείλουν συνεργεία της νομαρχίας και να κλείσουν με τσιμέντο τις οπές από όπου έβγαινε το φυσικό αέριο».

Επίσης ο καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης κ. Αντώνης Φώσκολος με επίσημους γεωλογικούς χάρτες έδειξε ότι στη θαλάσσια λεκάνη νότιας της Κρήτης υπάρχει κοίτασμα πετρελαίου μεγέθους σχεδόν του κοιτάσματος της Αλάσκας.

Ενώ τα κοιτάσματα αυτά τα κλέβουν Αιγύπτιοι, Λίβυοι και Αλγερινοί με εξέδρες εξόρυξης που έχουν ήδη στήσει, η Ελλάδα κρύβει ακόμα και τις μελέτες των επιστημόνων στην περιοχή.
Στη διάρκεια της εκπομπής όλη τη νύχτα χιλιάδες τηλεθεατές μιλούσαν για εθνική προδοσία και για μία μυστική διπλωματία, η οποία καταδικάζει την Ελλάδα σε επαίτη της Ευρώπης.

http://www.roufianos.com/


Δρ. Χρήστος ΤΣΑΤΣΑΝΙΦΟΣ

ΠΑΝΓΑΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ Ε.Π.Ε.

Λεωφ. Κηφισίας 131

11524 ΑΘΗΝΑ

Tηλ. 210.6929484, 210.6915926

Τοτ. 210.6928137

Ηλ.-Δι. pangaea@otenet.gr












Νοσταλγείστε τον ΓΙΓΑΝΤΑ Χρυσόστομο

μπροστά στο θλιβερότατο φαινόμενο

της μηδαμινότητας

των εκκλησιαστικών μας ηγετών

===================================

Τα παράπονα

του Ιερού Χρυσοστόμου


ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΥ

Ηγουμένου Ιεράς Μονής Τατάρνης Ευρυτανίας


Παραπονείται, λοιπόν, ο Άγιος για την συμπεριφορά των πιστών μέσα στο ναό, για τις πολλές απουσίες τους, για την αδιαφορία τους:

«Σήμερα όλοι σας έχετε μεγάλη χαρά. Μόνον εγώ έχω απέραντη λύπη. Κι αυτό, γιατί όταν αναλογισθώ πώς όταν πέραση η εορτή και αυτό το πλήθος πάλι θα εξαφανισθή. Καίγομαι και λυπούμαι κατάκαρδα. Τόσα παιδιά γέννησε η Εκκλησία και όμως δεν τα βλέπη για να τα απόλαυση σε κάθε σύναξι, αλλά μόνον όταν υπάρχη κάποια μεγάλη εορτή. Πόση αγαλλίασις πνευματική, πόση χαρά, πόση δόξα για τον Θεό, πόση ωφέλεια για τις ψυχές θα υπήρχε, αν σε κάθε σύναξι βλέπαμε να είναι γεμάτη η εκκλησία; Τι μπορώ, για πες μου, να σε διδάξω για όλα τα αναγκαία της πίστεως, όταν έρχεσαι στην εκκλησία μία ή δύο φορές τον χρόνο; Για την ψυχή, για το σώμα, για την αθανασία, για την Βασιλεία των ουρανών, για την κόλασι, για την γέεννα, για την μακροθυμία τού Θεού, για την συγχώρησι, για την μετάνοια, για το βάπτισμα, για την άφεσι των αμαρτιών, γι’ αυτή την δημιουργία, την ουράνια και την επίγεια, για την φύσι των αγγέλων, για την κακουργία των δαιμόνων, για τα τεχνάσματα τού διαβόλου, για τον τρόπο ζωής των Χριστιανών, για τα δόγματα, για την ορθή πίστι, για τις διεφθαρμένες αιρέσεις;» (Λόγος εις το άγιον Βάπτισμα).


Παραπονείται για την αδιαφορία των Χριστιανών για τα πνευματικά. Ερμηνεύων το τού Κυρίου «Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται ημίν» (Ματθαίου ΣΤ’, 33), αναφέρει:

«Προσέξτε, μη ζητείτε, λέγει ο Κύριος, τα τού παρόντος βίου διόλου. Εμείς όμως συνεχώς αυτά ζητούμε. Λέγει να επιζητείτε τα επουράνια. Εμείς όμως ούτε για λίγη ώρα δεν τα επιζητούμε. Ίσα ίσα όση μέριμνα επιδεικνύουμε για τα βιωτικά, τόσην ολιγωρία και αδιαφορία έχουμε για τα πνευματικά. Μάλλον δε η αδιαφορία μας είναι πολύ περισσότερη» (Ομιλία ΚΒ’ εις τον Ματθαίον).

Είχε δε ο ιερός Πατήρ πρόβλημα με το ακροατήριόν του. Άλλοτε συνωθούντο, άλλοτε εξηφανίζοντο.

Κάποια μεγάλη Τεσσαρακοστή συνέβη το εξής: Αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα την ερμηνείαν εις την εξαήμερον τού Μωυσέως, τις εξ δηλαδή ημέρες της δημιουργίας. Ομιλία πρώτη:

«Χαίρω και ευφραίνομαι γιατί βλέπω να στολίζεται η Εκκλησία τού Θεού με το πλήθος των παιδιών της. Σάς βλέπω όλους να τρέχετε προς τον ναό με πολλή την χαράν». Έρχεται η Καθαρά Τρίτη: «Είμαι γεμάτος σήμερα με χαρά μεγάλη, βλέποντας τα αγαπημένα σας πρόσωπα». Τα ίδια και την Καθαρά Πέμπτη: «Βλέποντας, αγαπητοί, την μεγάλη σας προθυμία στο να συγκεντρώνεσθε στην σύναξί μας στον ναό, διακατέχομαι από μεγάλη χαρά και δεν παύω να δοξάζω τον φιλάνθρωπο Θεό για την προκοπή σας».

Έρχεται όμως και το Σάββατο:

«Θέλω να αρχίσω την συνειθισμένη μου διδασκαλία, αλλά διστάζω και υποφέρω. Λίγο φύσηξεν ο διάβολος και ξεχάσατε όλη την προηγούμενη διδασκαλία και την καθημερινή παραίνεσι. Τρέξατε οι πάντες στην σατανική εκείνη πομπή, στον Ιππόδρομο. Βγάλατε από τις ψυχές σας την σύνεσι της αγίας Τεσσαρακοστής και πέσατε στα δίχτυα τού διαβόλου». Κρίμα στα τόσα κηρύγματα.

Συνέβαιναν όμως διάφορα παράξενα πράγματα. Πολλοί από τους ακροατάς νύσταζαν, άλλοι δεν πρόσεχαν ή πρόσεχαν άλλου.

«Αλλά ξυπνήστε και αφήστε την βαρυεστημάρα. Σάς κηρύττουμε ερμηνεύοντες την Αγία Γραφή, και σεις αντί να προσέχετε παίρνετε τα μάτια σας από μένα και κοιτάτε προσεκτικά τις λαμπάδες και τον νεωκόρο που τις ανάβει. Δεν βλέπετε τίποτε το παράξενο, ούτε κάτι το παράδοξο. Βλέπετε ένα άνθρωπο που κάνη συνηθισμένα πράγματα. Και όμως στρέφετε προς τα εκεί τα πρόσωπα σας» (Λόγος Δ’ εις την Γένεσιν).

Πολλοί βαρυόντουσαν τα συνεχή κηρύγματα. Πήγαιναν στα πρώτα και σιγά-σιγά αραίωναν:

«Τι συμβαίνει; Όσο προχωρούν οι εορτές, τόσον και οι συγκεντρώσεις γίνονται αραιότερες. Αλλ’ ας μη βαρυόμαστε εμείς οι παρόντες. Αυτές οι συνάξεις γίνονται αραιότερες ως προς το πλήθος, αλλ’ όχι ως προς την προθυμία. Λιγότερες σε αριθμό, αλλ’ όχι και στον ιερό πόθο» (Ομιλία προς τους εγκαταλείψαντας την σύναξιν της Εκκλησίας).

Οι δε Κωνσταντινουπολίτες ήσαν λίαν ευπαθείς και στις καιρικές συνθήκες. Καταπέλτης ο ιερός Πατήρ:

«Τι συμβαίνει λοιπόν; Έπρεπε όλη η Πόλις να είναι εδώ, παρούσα σήμερον. Και όμως ελάχιστοι από τους πιστούς προσήλθαν. Γιατί άραγε; Μήπως αίτιον είναι η λάσπη και η βροχή; Δεν θέλω να το πιστέψω. Δεν είναι η λάσπη αλλ’ η ραθυμία σας και η πεσμένη σας προθυμία. Πώς μπορούν να συγχωρηθούν αυτοί που απουσιάζουν, την στιγμή που αυτοί οι μάρτυρες που ήλθαμε να τιμήσουμε περιφρόνησαν και αυτή την ίδια τους την ζωή; Και είναι δυνατόν να εμποδισθούν από την λάσπη;» (Ομιλία εν τη παλαιά Πέτρα).

Πιστεύει ότι «όπου υπάρχει πλούτος και άρπαγες εκεί ο άνθρωπος είναι λύκος. Όπου υπάρχει πλούτος και θηριωδία εκεί βλέπω λιοντάρι και όχι άνθρωπο» (Λόγος ΣΤ’ εις τον πτωχόν Λάζαρον). Δεν υπάρχει σχεδόν λόγος όπου να μη καταφέρεται κατά της ασπλαχνίας των πλουσίων και της ανάγκης για φιλανθρωπία και ελεημοσύνη.
ΟΙ αντίπαλοί του τον κατηγορούσαν:
«Αεί κολλάσαι τοις πλουσίοις». Και απαντούσε: «Κολλώμαι πλουσίοις ότι κολλώνται πτωχοίς». Αυτός ο άνισος αγών τον ωδήγησε στην εξορία και τον μαρτυρικό θάνατο. Όμως ποτέ δεν υπεχώρησε καίτοι εγνώριζε τι τον περιμένει.

Ας επανέλθουμε όμως στο παράπονο του ιερού Πατρός για την συμπεριφορά των Χριστιανών μέσα στον ναό:

«Όταν γίνεται προσευχή, νέοι και γέροντες κάθονται ψυχροί. Ανάξιοι και καθάρματα μάλλον παρά νέοι, καγχάζοντας, συνομιλούντες και κοροϊδεύοντες αλλήλους, καθισμένοι στα γόνατα… Βλέπετε πόση κακία κατέχει την οικουμένη… Βλέπω και άλλους να κουβεντιάζουν όρθιοι, ενώ τελείται η θεία Λειτουργία. Οι δε πιο ανόητοι απ’ αυτούς, όχι μόνον την ώρα της προσευχής αλλά και την ώρα που δέχονται την ευλογίαν τού ιερέως. Τι τόλμη, Θεέ μου, πότε θα έλθη η σωτηρία; Πώς θα μπορέσουμε να εξιλεώσουμε τον Θεό; Δεν καταλαβαίνεις ότι συμπροσεύχεσαι με αγγέλους; Με αυτούς συμψάλλεις, με αυτούς υμνείς και στέκεσαι και γελάς; Δεν φοβάσαι τον Θεό;» (Ομιλία ΚΔ εις τας Πράξεις).


Και εντός τού ναού ευρισκόμενοι «ενωτισθώμεν» τα παράπονα τού ιερού Πατρός διά τους μετέχοντας εις την θείαν Ευχαριστίαν. Ερωτά κατά πρώτον:

«Ποιους πρέπει να παραδεχθούμε; Αυτούς που κοινωνούν μια φορά τον χρόνο; Αυτούς που κοινωνούν πολλές φορές; Αυτούς που κοινωνούν λίγες; Ούτε τους άπαξ, ούτε τους πολλάκις, ούτε τους ολιγάκις. Αλλά μόνον αυτούς που έχουν καθαρή συνείδησι. Αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά και βίον ανεπίληπτον. Αυτοί μπορούν να προσέρχωνται πάντοτε. Οι άλλοι ούτε μία φορά τον χρόνο. Γιατί παίρνουν κρίμα καταδίκη, κόλασι και τιμωρία» (Ομιλία ΙΖ’ εις την προς Εβραίους).

Και αλλού λέγει:

«Γνωρίζω ότι πολλοί από σας θα έλθουν να κοινωνήσουν επειδή ήλθε κάποια εορτή. Σας είπα και σας ξαναείπα: δεν πρέπει να εξετάζετε πότε θα έλθη η εορτή για να κοινωνήσετε, αλλά να καθαρίζετε την συνείδησί σας και τότε να εγγίζετε αυτή την ιερά θυσία. Γιατί ο μαγαρισμένος και ο ακάθαρτος, έστω και αν έλθη εορτή δεν δικαιούται να κοινωνήση εκείνη την άγια και φρικτή σάρκα. Ο καθαρός όμως, αυτός πού με ακριβή μετάνοια έχει σφογγίση τα πλημμελήματά του, και κατά την εορτή και πάντοτε μπορεί να συμμετέχη στα θεία Μυστήρια και έτσι να γίνεται άξιος των δωρεών του Θεού. Όμως μερικοί τα περιφρονούν όλα αυτά και ενώ είναι γεμάτοι από μύρια κακά, σαν δουν να έρχεται η εορτή, σαν να τους σπρώχνη κάτι, εγγίζουν τα άχραντα Μυστήρια, τα οποία ενώ είναι τέτοιοι ούτε να δουν δεν επιτρέπεται» (Λόγος εις το άγιον Βάπτισμα).

Για την μετοχή στην θεία Ευχαριστία χρειάζεται επιμελής προετοιμασία:

«Σας παρακαλώ, όταν πρόκειται να μετάσχετε στην θεία Κοινωνία, πρέπει πριν από πολλές ημέρες να καθαρίζετε τους εαυτούς σας με μετάνοια, προσευχή, ελεημοσύνη και με απασχόληση στην πνευματική ζωή» (Λόγος ΣΤ’ «Περί Ακατάληπτου»).

Ασχολείται εις πολλάς του ομιλίας με τον τρόπο προσελκύσεως εις την θείαν Κοινωνίαν και παραπονείται εντόνως διά την συμπεριφορά των Χριστιανών:

«Υπάρχει ένα αμάρτημα. Ποιο; Το να μη προσέρχεσθε με φρίκη, αλλά κλωτσώντας, χτυπώντας, γεμάτοι θυμό, φωνάζοντας, κοροϊδεύοντας, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, γεμάτοι ταραχή… Στην αγορά να υπάρχη ησυχία και στην εκκλησία κραυγές; Στο πέλαγος γαλήνη και στο λιμάνι τρικυμία; Γιατί θορυβείς; Πες μου, άνθρωπε μου, γιατί βιάζεσαι; Υπάρχει η ανάγκη κάποιων πραγμάτων; Αλλ’ είναι δυνατόν να σκέπτεσαι κάποιες υποθέσεις, κατ’ αυτήν την ώρα; Θυμάσαι ότι ευρίσκεσαι στην γη; Νομίζεις ότι ευρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους; Και δεν είναι το μυαλό σου σκέτη πέτρα, το να νομίζης κατ’ αυτόν τον καιρό ότι πατάς στην γη και ότι δεν συγχορεύεις με τους αγγέλους; Μυστήρια λέγονται και όντως είναι. Όπου δε υπάρχουν μυστήρια εκεί επιβάλλεται σιγή. Με πολλήν λοιπόν σιγή, με πολλή ευταξία, με την πρέπουσα ευλάβεια να προσερχώμεθα σ’ αυτήν την θυσία» (Λόγος εις το άγιον Βάπτισμα).

«Αφήστε λοιπόν, κραυγάζει ο Πατήρ, αφήστε τα φαγητά και τα μαγικά. Αξιοθαύμαστο και μοναδικό φαγητό είναι ο Σταυρός. Αυτός έχει μεγίστην ισχύ. Ευτυχής η ψυχή που επικαλείται το όνομα τού Ιησού Χριστού, που για μας σταυρώθηκε. Αυτό το όνομα να επικαλεσθή και κάθε αρρώστια θα φύγη και κάθε επιβουλή σατανική θα υποχώρηση» (Κατήχησις ΙΒ’).

«Δεν γνωρίζεις πόσα κατώρθωσεν ο Σταυρός; Κατέλυσε τον θάνατο, έσβησε την αμαρτία, αχρήστευσε τον Άδη, διέλυσε την δύναμι τού διαβόλου και δεν είναι ικανός και αξιόπιστος να σού δώση την υγεία τού σώματος; Ανέστησε όλη την οικουμένη και συ δεν τον εμπιστεύεσαι;» (Λόγος εις τον Σταυρόν).

Υπάρχουν κάποιες φεμινίστριες της συμφοράς που ανιστορήτως κατηγορούν τους αγίους Πατέρας επί μισογυνισμώ. Απ’ αυτή την συκοφαντία (διότι περί συκοφαντίας πρόκειται) δεν εξαιρείται ο άγιός μας. Τιμά τις αγαθοπροαίρετες, ελέγχει τις ελαφρόμυαλες. Λέγει (και πολύ σωστά):

«Μέγαν αγαθόν γυνή, ωσπερούν και κακόν μέγα» (ομιλία Κ’ εις την προς Εβραίους). Με αυτό το «μέγα αγαθόν» ο ιερός Πατήρ είχε στενάς και επωφελείς σχέσεις. Η Ολυμπιάς, η Πενταδία, η Πρόκλη, η Σαλβίνα, ήσαν από αυτές. Δεν είχεν όμως σχέσεις με το «μέγα κακόν». Τις «ανασείστριες και ταραξάνδριες» γυναίκες, την Ευγραφία, την Μάρσα, την Καστρικία. Δεν ανείχετο τον προκλητικόν τρόπον ζωής των.

«Γραίδες ούσαι διό τον χρόνον, τι ανηβάν παραβιάζεσθε το σώμα, βροστρύχους επί τού μετώπου φέρουσαι καθαπερ εταιρίδες, υβρίζουσαι και τας λοιπάς ελευθέρας, επί απάτη των συντυγχανόντων και τούτο χήραι;» (Παλλαδίου, Βίος Ι. Χρυσοστόμου κεφ. Δ’ και Η’).

Άλλ’ ας έλθουμε σε κάποια αλλά παράπονα. Ασχάλλει ο άγιος διά τις ιεροκατηγορίες:

«Ακονίζουμε την γλώσσα μας κατά των ιερέων» (ομιλία ΠΣΤ’ εις το κατά Ιωάννην). «Εάν αυτοί που κακολογούν τον πατέρα ή την μητέρα τους πρέπει να θανατώνονται (κατά την Παλαιά Διαθήκη), ποιας τιμωρίας θα είναι άξιος αυτός που τολμά να κατηγορήση εκείνον που είναι κατά πολύ αναγκαιότερος και καλύτερος από τους γονείς; Και δεν φοβάται μήπως άνοιξη η γη και τον καταπιή ή μήπως πέσει κεραυνός απ’ τον ουρανό και κατακαύση την κατηγορούσα γλώσσα του;» (Ομιλία εις Πρίσκιλλαν και Ακύλαν). Η χάρις των μυστηρίων δεν εξαρτάται από το ποιόν τού τελούντος κληρικού. Ο κληρικός απλώς «την εαυτού δανείζει γλώτταν και την εαυτού παρέχει χείρα» (ομιλία ΠΣΤ’ εις το κατά Ιωάννην). Ο ιδιωτικός βίος τού κληρικού δεν παρακωλύει τον αγιασμόν των μυστηρίων. «Και δι’ αναξίων είωθεν ο Θεός ενεργείν» (Ομιλία Η’ εις την Α’ προς Κορινθίους).

«Δεν μας χαρίζεται η χάρις τού άγιου Πνεύματος εξ αίτιας της αρετής των ιερέων. Αυτός καθήκον έχει να ανοίγη το στόμα του, το πάν είναι έργον Θεού» (ομιλία ΠΣΤ’ εις το κατά Ιωάννην). Και διά να μη παρεξηγηθή προσθέτει: «Τα λέγω αυτά χωρίς να παραδέχωμαι αυτούς που αναξίως μετέρχονται την ιερωσύνη».

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ;


ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ


ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


ΘΥΜΗΘΗΚΕ


Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ


ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ


Για την αποχριστιανοποίηση της Παιδείας μας συνένοχοι με την κυβέρνηση

ο Αρχιεπίσκοπος, η Ι. Σύνοδος και όλοι εμείς που τους ανεχόμαστε


του Λεόντιου Διονυσίου



Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παρά τις παρακλήσεις, που εδώ και 2 χρόνια δέχεται από τον θεολογικό κόσμο, για να παρέμβει δυναμικά, ώστε να εξασφαλιστεί το υποχρεωτικό του μαθήματος των θρησκευτικών (αφού μάλιστα αυτό είναι και από το Σύνταγμα κατοχυρωμένο), δυστυχώς «αγρόν ηγόρασε». Στις συναντήσεις του με τους υπουργούς Παιδείας και τον Πρωθυπουργό, όλο αυτό το διάστημα, άλλα μυστικά συζητούσαν. Για το θέμα των θρησκευτικών ή συνέπλεε με την εχθρική προς το μάθημα κυβερνητική πολιτική ή σιωπούσε, ή διόριζε ως υπεύθυνο του περιοδικού της Ι. Συνόδου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» τον εκλεκτό της κυβερνήσεως, που με μια «μικρή ομάδα ευρωθεολόγων έχει καταλάβει καίριες θέσεις της Αρχιεπισκοπής και προωθούν την αλλοίωση του ορθόδοξου χαρακτήρα του θρησκευτικού μαθήματος» κατά τον ειδικευμένο στο θέμα θεολόγο κ. Ιωάννη Τάτση.


Μάλιστα, αυτή την ομάδα δέχθηκε «η Συνοδική Επιτροπή για την Παιδεία (13/4/2010) για να συζητήσει μαζί τους για το μάθημα των Θρησκευτικών. Στο Δελτίο Τύπου που κυκλοφόρησε μετά τη συνάντηση εμφανίζονται όλα τα μέλη της Συνοδικής Επιτροπής να συμφωνούν με τις απόψεις» αυτών των θεολόγων οι οποίοι στοχεύουν στην «απορθοδοξοποίηση του θρησκευτικού μαθήματος και μετατροπή του σε θρησκειολογικό» (Ορθ. Τύπος, 14/5/2010).


Συγκεκριμένα η απραξία του Αρχιεπισκόπου: Ι) την 1/9/09 στη συνάντησή του με τον υπουργό Παιδείας δεν συζήτησε για το μάθημα των θρησκευτικών, γιατί σύμφωνα με τον κ. Τάτση «κάθε ζήτημα που μπορεί να προκαλέσει σύγκρουση (και τέτοιο είναι το ζήτημα των Θρησκευτικών) δεν τίθεται καν στο τραπέζι του διαλόγου. Γιατί όμως η Διοικούσα Εκκλησία ακολουθεί γραμμή σύμπλευσης με την κομματοκρατία και δεν ελέγχει τα άνομα θεσμοθετήματα της Πολιτείας;» («thriskeftika.blogspot», 3/9/2009).
ΙΙ) Στη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με την υπουργό στις thriskeftika.blogspot»)«τη φορολόγηση της Εκκλησίας…Καμία αναφορά δεν έγινε στο ζήτημα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά, το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος (και όχι μόνο αυτός) δείχνει να έχει λησμονήσει οριστικά».


ΙΙΙ) Την 1.12.09 πάλι τα «thriskeftika» γράφουν: «Εύλογα όμως διερωτάται κανείς. Τόσο εύκολα θα υποχωρήσει ο Αρχιεπίσκοπος και η Σύνοδος και στο ζήτημα …του μαθήματος των Θρησκευτικών; …Και γιατί οι υπόλοιποι επίσκοποι σύρονται πίσω από την αρχιεπισκοπική συμπάθεια προς τους κυβερνώντες;».


Σημαντική σημείωση: Αυτή η αδράνεια και σιωπή του Αρχιεπισκόπου κρίθηκε σκόπιμη και ύποπτη, όπως αποκάλυψαν οι «aktines.blogspot» την στιγμή που ο κ. Ιερώνυμος έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής που θα επιφέρουν στην Ελλάδα τα κυβερνητικά μέτρα για την Παιδεία, όπως φαίνεται από παλαιότερες δηλώσεις του (24.04.09). Μιλώντας στο Αίγιο το 2009 είχε πεί: «τα θρησκευτικά πρέπει να είναι υποχρεωτικά στο σχολείο γιατί συμβάλλουν στη σωστή θρησκευτική αγωγή των παιδιών… Η κοινωνία μας αποχριστιανίζεται και αφελληνίζεται» σιγά σιγά, είτε υπεύθυνα είτε σκόπιμα. Μην είμαστε αφελείς» (aktines.blogspot.com/2010/10/blog-post_4702.html).


Ας μην είμαστε, λοιπόν, αφελείς! Ο αρχιεπίσκοπος και η Ι. Σύνοδος σιωπούν όταν πρέπει (όταν βολεύει την κάθε κυβέρνηση) και ομιλούν, όταν πρέπει (όταν δεν ενοχλεί την εκάστοτε κυβέρνηση ή την ευνοεί ο λόγος τους!).


Έτσι, μετά 2 χρόνια, αφού ξεσηκώθηκε ολόκληρος ο θεολογικός κόσμος της χώρας θα έρθει το θέμα και στην Ι. Σύνοδο, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος 3 μέρες πριν τις εκλογές επιτέλους αναστατώθηκε, ως από μία ξαφνική επιφοίτηση και τώρα κατάλαβε το πρόβλημα: «Μας έχουν αναστατώσει, είπε, όσα ακούγονται και γράφονται τον τελευταίο καιρό για την προαιρετική διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Δεν είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο θέμα ούτε η ΔΙΣ, ούτε κανένας ιεράρχης να σταθούν άφωνοι»! (Δύο χρόνια, Μακαριώτατε, πώς ήταν δυνατόν;)!


Άρα λοιπόν, για να μη μεταφραστεί αυτός ο ξεσηκωμός και η οργή μετά καταψήφιση της φίλης προς τον Αρχιεπίσκοπο κυβερνήσης και κατόπιν εορτής, θα μελετήσει και το θέμα αυτό η Ι. Σύνοδος. Και ως συνήθως, θα το παραπέμψει σε κάποια επιτροπή, έως ότου η κυβέρνηση περάσει το θέμα στη Βουλή! Αλλά τότε οι εκλογές θα έχουν περάσει!!!

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Σχολιασμοί σε ανώνυμο άρθρο


ΕΛΕΟΣ!


ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ


ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ


ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Με πρόσφατη συνεδρίασή της η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε μεταξύ των άλλων να συστήσει μια επιτροπή η οποία θα μελετήσει το περιεχόμενο ορισμένων σχολικών βιβλίων, (συγκεκριμένα των Θρησκευτικών, της Ιστορίας και της Γλώσσας) ώστε στην συνέχεια με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να καταθέσει τις απόψεις της στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας και να ενημερώσει τον λαό του Θεού.


Η απόφαση αυτή της Ιεράς Συνόδου προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, ιδιαίτερα από όσους δεν επιθυμούν την ανάμιξη της Εκκλησίας μας στα κοινά, αλλά θέλουν να περιορίσουν όλη την δράση της μόνο εντός των τοίχων των Ιε­ρών Ναών. Μόνο μια εξαίρεση επιτρέπουν και αυτή είναι το να περιθάλπει η Εκκλησία τους αδύνατους οικονομικά, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, καλύπτοντας έτσι τις αδυναμίες του Κράτους σε θέματα κοινωνικής πρόνοιας.


Πολλοί δημοσιογράφοι, με άρθρα τους στον τύπο, κατηγόρησαν την Εκκλησία για το ενδιαφέρον της για τα σχολικά βιβλία, θεωρώντας ότι κάνει υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο Κυριακάτικης Εφημερίδος που φέρει τον τίτλο: «Έλεος! Η Εκκλησία θέλει να λογοκρίνει τα σχολικά βιβλία». Και ο ανώνυμος αρθρογράφος συνεχίζει: «Δεν είμαστε Αφγανιστάν, δεν είμαστε Ιράν, είμαστε όμως η χώρα όπου η Εκκλησία εισβάλλει ανενόχλητη στη δημόσια ζωή και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, φτιάχνει ή γκρεμίζει πολιτικές καριέρες, βρίσκεται πάντα στο απυρόβλητο και δεν πληρώνει τους φόρους που της αναλογούν, ενώ εξακολουθεί να θησαυρίζει από το υστέρημα των θρη­σκευ­όμενων. Τελευταίο επίτευγμα της Εκκλησίας είναι η απόφασή της να ασχοληθεί με την «αποχριστιανοποίηση» που διακρίνει στα σχολικά βιβλία, συστήνοντας επιτροπή η οποία θα βγάλει πόρισμα και στη συνέχεια θα συζητήσει με το υπουργείο Παιδείας. Η Εκκλησία, δηλαδή, ευθέως λέει ότι θέλει να κάνει προπαγάνδα και προσυλητισμό στους μαθητές, ενώ δεν κρύβει τις προθέσεις της να συγκρουστεί με την Κυβέρνηση αν δεν εξυπηρετηθούν οι επιδιώξεις της. Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά σε μια ευρωπαϊκή χώρα το 2010; Και όμως...» (βλ. FREE SUNDAY, 10-10-2010, σελ. 11).


Όπως βλέπουμε με το άρθρο αυτό γίνεται συνολική αρνητική κριτική προς την Εκκλησία μας, και μάλιστα με εμπάθεια και προκατάληψη, και πάνω σε διάφορα θέματα. Ας τα σχολιάσουμε λοιπόν με την σειρά:


Διαμαρτύρεται ο ανώνυμος αρθρογράφος μας, ότι τάχα η Εκκλησία εισβάλλει ανενόχλητη στη δημόσια ζωή και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Το ερώτημα όμως είναι: Ποιός θα έπρεπε να εμποδίσει την Εκκλησία να ασχοληθεί με τα κοινά; Μήπως ο ελληνικός λαός που στην απόλυτη πλειοψηφία του είναι Ορθόδοξος και θέλει, αν όχι και απαιτεί, την πα­ρου­σία της Εκ­κλη­σίας μας στα δημόσια πράγματα, και επιθυμεί να ακούει τον λόγο της πάνω σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο μας; Φυσικά όχι. Άλλωστε διαχρονικά η Εκκλησία μας πάντοτε ήταν πα­ρούσα στην δημόσια ζωή, και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο έχει σημαντικά κενά στην γνώση της Ελληνικής Ιστορίας. Εδώ βλέπουμε ότι μπορεί να εισβάλλει ανενόχλητος στην δημόσια ζωή ο κάθε ανιστόρητος και προκα­τειλημμένος δημοσιογράφος, αρθρογραφώντας σε εφημερίδες και μιλώντας σε τηλεοπτικές εκπομπές, την στιγμή μάλιστα που εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του. Και δεν έχουν το δικαίωμα αυτό οι ποιμένες της Εκ­­κλη­­σίας, που είναι οι εκπρόσωποι του πιστού λαού; Δηλαδή αν θελήσουν να τοπο­θετηθούν πάνω σε κρίσιμα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την πορεία του Έθνους μας, πρέπει κάποιος να τους εμποδίσει; Έχουν λογική τέτοιες απόψεις; Έπειτα απ’ ότι γνωρίζουμε στα Δημοκρατικά πολιτεύματα ακόμη και ο κάθε πολίτης μπορεί να τοποθετηθεί δημόσια για όποιο θέμα θέλει. Γιατί αυτό να απαγορεύεται ειδικά στην Εκκλησία; Για όλους ισχύουν οι αρχές της Δημοκρατίας, ειδικά όμως για την Εκκλησία πρέπει να ισχύουν οι περιορισμοί που βάζουν οι Δικτατορίες; Μήπως τελικά έχουν δίκιο, όσοι υποστηρίζουν, ότι στην χώρα μας το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, και όσοι το υπηρετούν, δεν θέλουν να ακούγεται η φωνή της Εκκλησίας και άλλες ελεύθερες φωνές, γιατί δεν θέλουν πολίτες με γνώση και κρίση ώστε να μπορούν να τους ελέγχουν εύκολα;


Αλήθεια, αν τα κέντρα λήψης των αποφάσεων ακούσουν από την Εκκλησία κάτι σωστό και αληθινό, είναι κακό να το λάβουν υπόψιν τους; Δεν θα είναι για το καλό των πολιτών; Άλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι ότι η Εκκλησία ποτέ δεν επέβαλε τις απόψεις της στην Πολιτεία. Απλώς τοποθετήθηκε ή διαμαρτυρήθηκε πάνω σε διάφορα θέματα υψίστης σημασίας. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του θρησκεύματος στις ταυτότη­τες, που, παρά την ενυπόγραφη διαμαρτυρία τριών εκατομμυρίων πολιτών, ο τότε Πρωθυπουργός με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις επέβαλε την άποψή του, άποψη προσωπική ούτε κάν του κόμματός του, και έβγαλε το θρήσκευ­μα από τις ταυτότητες των Ελλήνων.


Ας μη φοβάται λοιπόν την Εκκλησία ο ανώνυμος αρθρογράφος μας, ας φοβάται καλύτερα όλους αυτούς που, αφού πάρουν την ψήφο του Ελ­ληνικού λαού, μετά κάνουν αυτά που τους υπαγορεύουν τα συμφέροντά τους ή ξένα κέντρα αποφάσεων. Ας φοβάται επίσης και κάποιους συνα­δέλφους του που αρθρογραφούν υπακούοντας και αυτοί σε κάποια κέντρα αποφάσεων, κομματικά ή άλλα. Κι αν στην πατρίδα μας δεν υπάρχει θέση για την Εκκλησία μας στα κέντρα λήψης αποφάσεων, τότε αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι όλες οι θέσεις στα κέντρα αυτά είναι κατειλημμένες από εχθρούς των πραγματικών συμφερόντων του λαού μας.


Έπειτα, αν η Εκκλησία έχει την δύναμη να φτιάχνει ή να γκρεμίζει πολιτικές καριέρες, αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι ο λαός μας έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην Εκκλησία του, παρά σε αυτούς που επι­διώκουν μεν πολιτική καριέρα, αλλά δεν πείθουν κανένα ότι επιδιώκουν να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Άν πιάσουμε δε την συζήτηση για το ποιός πληρώνει ή δεν πληρώνει φόρους σ’ αυτόν τον τόπο, θα γελάσει κά­θε πικραμένος. Πάντως η Εκκλησία ποτέ δεν απέκρυψε την ιδιοκτησία της. Κι αν εξακολουθεί να θησαυρίζει από το υστέρημα των θρησκευομένων, όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα, αυτό φανερώνει απλά, ότι μόνο την Εκκλησία εμπιστεύεται ο πιστός λαός, γιατί έχει την βεβαιότη­τα ότι η προ­σ­φορά του σ’ αυτήν θα πιάσει τόπο, και θα αξιοποιηθεί για το κοινό καλό. Και έχει αυτήν την βεβαιότητα γιατί βλέπει καθημερινά το έργο της Εκκλησίας και την προσφορά της στους ανθρώπους. Όσο για το ποιός θησαυρίζει αρκεί κανείς ν’ ακούσει τι λέει κάθε μέρα ο μέσος Έλληνας γι’ αυτό το θέμα. Ότι αν ορισμένοι πολιτικοί και κάποιοι μεγαλοδημοσι­ογράφοι έδιναν στο Δημόσιο Ταμείο το ήμισυ της πραγμα­τικής τους περιουσίας, τότε θα είχε μηδενιστεί το χρέος της Ελ­λάδος. Μπορεί ν’ ακού­γεται υπερ­βολικός ο λόγος, αλλά μέσα στην υπερβολή του κρύβει μεγάλες αλήθειες.


Τουλάχιστον η Εκκλησία μας έχει αποδείξει ιστορικά ότι σε κρίσιμες περιόδους για την επιβίωση του Έθνους προσφέρει τα πάντα στον λαό, ακόμη και τα καντήλια των Ναών της. Υπάρχει κανείς που μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό; Αν το κάνει, η ιστορία θα τον διαψεύσει αμέσως.


Και ερχόμαστε στο τελευταίο σημείο. Επειδή η Εκκλησία θα ασχο­ληθεί με τα σχολικά βιβλία, άρα θέλει –κατά τον ανώνυμο αρθρογράφο– να κά­νει προπαγάνδα και προσηλυτισμό στους μαθητές. Μα ούτε αυτό το στοιχειώδες δεν γνωρίζει ένας δημοσιογράφος, που υποτίθεται ότι ενημε­ρώνει αντικειμενικά και διαφωτίζει τον αναγνώστη, ότι προπαγάνδα και προσηλυτισμός γίνεται, όταν γίνεται, προς αλλοδόξους και αλλοθρήσκους και όχι προς ομοδόξους. Δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει προπαγάνδα και προσηλυτισμό στο ορθόδοξο ποίμνιό της; Θα τρελαθούμε τελείως; Είναι σαν να λέμε ότι όταν για παράδειγμα το Κομ­μουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος ενημερώνει τα μέλη του για κάποια θέματα, κάνει προπαγάνδα και προσηλυτισμό στους κομμουνιστές! Αντέχουν στην λογική αυτοί οι ισχυρισμοί;


Όταν λοιπόν η Εκκλησία ομιλεί, απευθύνεται στα παιδιά της, στο ποίμνιό της αλλά και σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Γιατί ο πιστός λαός, περιμένει ν’ ακούσει από τους ποιμένες του, υπεύθυνες και τεκμηριωμένες θέσεις, όχι μόνο για το θέμα των σχολικών βιβλίων αλλά για όλα τα θέ­ματα που τον απασχολούν στην καθημερινή του ζωή.


Αφήστε δε που ει­δικά για τα θέματα της Παιδείας είναι και συνταγματική υποχρέωσή της να ασχολείται, γιατί όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος, (άρθρο 16, παρ. 2) σκοπός της Παιδείας είναι η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών. Μήπως έχει αλλάξει το Σύνταγμα και δεν το μάθαμε;


Κλείνοντας το άρθρο του ο αγαπητός μας δημοσιογράφος διερωτάται αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά σε μια ευρωπαϊκή χώρα το 2010. Θά απαντήσουμε με μια είδηση. Στις αρχές Οκτωβρίου (4-8/10/2010) συνε­δρίασε στο Στρασβούργο το Συμβούλιο της Ευρώπης με κύριο θέμα: «Εκ­παί­δευση για την Θρησκεία και την Δημοκρατία. Πολιτισμός, Διάλογος και το Συμβούλιο της Ευρώπης». Στη συνεδρίαση της Ομάδας εργασίας έλαβαν μέρος ειδικοί επιστήμονες επί του θέματος της Θρησκευτικής Εκ­παίδευσης από διάφορες χώρες: Ιταλία, Βουλγαρία, Γαλλία, Λεττονία, Ολ­λανδία, Νορβηγία, Ελβετία, Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία. Κατά την διάρκεια των συζητήσεων οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν ότι η θρησκευτική εκπαίδευση είναι κεντρικής σημασίας για τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να δημιουργήσει συνειδητούς Ευρωπαίους πολίτες και να συμ­βάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Κοινωνική συνοχή. (Βλ. ιστοσελίδα Romfea.gr 11-10-2010)


Άρα οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητούν για την ανάγκη και την αξία της Θρησκευτικής εκπαίδευσης. Η Ελλάδα δεν είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να κάνει έναν πολιτισμένο διάλογο για τα θέματα αυτά; Μόνο στην Ελλάδα οι αρμόδιοι δεν δέχονται καμιά συζήτηση και πρό­ταση. Πως κατά τα άλλα καυχόμεθα ότι δεν είμαστε Αφγανιστάν ή Ιράν; Αλλά βλέπετε ότι στην Ελλάδα έχουμε κάποιους καλοθελητές δημο­σιογράφους και κάποιους ψευτοπροοδευτικούς διανοούμενους, που την συζήτηση και τον διάλογο τα ονομάζουν λογοκρισία, και τις εποικοδο­μητικές προτάσεις τις θεωρούν εισβολή στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Κι έτσι τώρα ήρθε η σειρά μας να αναρωτηθούμε κι εμείς: «Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά σε μια Ευρωπαϊκή χώρα του 2010;» Και όμως ....!


π. Πασχάλης Γρίβας


ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Αριθμ. Φύλλου 101

Νοέμβριος 2010

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010



Και τώρα εντολή της τρόικα...

χιλιάδες απολύσεις ,

νέοι φόροι 15 δις ευρώ...


Στις 15 του μηνός θα έλθει ξανά στην Πατρίδα το Εκτελεστικό Απόσπασμα των Οικονομικών Δολοφόνων ΟΝΕ-ΔΝΤ.

Όπως είπε κυβερνητικός παράγοντας στον παπαγάλο του Κατοχικού Μνημονίου , δημοσιογράφο Χ.Κώνστα, αυτά που θα ακούσουμε τότε θα μάς κάνουν να ξεχάσουμε μονομιάς τα όσα αφορούν τις περιφερειακές εκλογές.

Εμείς σκεφτόμαστε πιο «πονηρά» όμως και λέμε ότι αν την Κυριακή η δοσιλογική κυβέρνηση πάρει μια βροντερή απάντηση στις κάλπες , τότε τα περιθώρια της να επιβάλλει νέα μέτρα θα είναι ανύπαρκτα.

Γι αυτό ας γίνουμε εμείς οι εφιάλτες τους, μαυρίζοντας αυτούς που έφεραν το ΔΝΤ και θέλουν να μας τσιπαρουν μέσω της ρουφιανοκάρτας του πολίτη, λές και είμαστε μοσχάρια στη Μιννεσότα.

η εικονοσύνθεση από το περιοδικό «Επικαιρα»


ΑΙΣΧΟΣ ΑΙΣΧΟΣ

Ο ...αχυρένιος της Σερβίας διατάσσει την βάρβαρη σύλληψι των διαμαρτυρομένων Μοναχών



molitveniskup_6112010-7

Με εντολή του Αρχισυμμορίτου της Συμμορίας των Παρανομούντων της Σερβίας συλλαμβάνεται ο άοπλος μοναχός Αντώνιος από πλήθος γεροδεμένων αστυνομικών. Μεταφέρεται στην Αστυνομία και κρατείται παράνομα ώρες ολόκληρες.

Ο μοναχός Αντώνιος με εκατοντάδες Σέρβους ορθοδόξους πιστούς κάνουν εδώ και μήνες ειρηνική διαμαρτυρία έξω από το Πατριαρχείο, για:


1) Να εκδηλώσουν την συμπαράστασή τους στον αδίκως και παρανόμως και αντικανονικώς εκδιωχθέντα και εξορισθέντα Αντιλατίνο και Αντιοικουμενιστή Μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο.

2) Για να εκδηλώσουν την διαμαρτυρία τους για τις φιλοπαπικές και οικουμενιστικές θέσεις του Οικουμενιστού προεκλεγμένου "πατριάρχου" Ειρηναίου και της φιλοπαπικής ομάδος του, που ονομάζεται "Διαρκής Ιερά Σύνοδος" της Σερβίας (SOC) και αποτελείται από 4 μιαιφόνους δεσποτάδες που -όπως φαίνεται- μέχρι να πεθάνουν θα παραμείνουν οι ίδιοι!


3) Ζητούν η Σερβία να μείνει Ορθόδοξη χώρα και να μην υποταγεί στον Αντίχριστο Πάπα.

PROSKL. SOC ιστ

Συγκεντρώνονται ειρηνικά κάθε Σάββατο και ψάλλουν ύμνους στο Θεό και προσεύχονται. Αυτό ενοχλεί όπως φαίνεται τον Οικουμενιστή και Λατινόφρονα "πατριάρχη" Ειρηναίο και την παρέα του και θέλει να τους διαλύσει. Οι συγκεντρώσεις τώρα που θα συγκληθεί η Συμμορία των Παρανομούντων αποκαλουμένη "Ιεραρχία" της Σερβίας στις 17 Νοεμβρίου θα είναι καθημερινές και όπως φαίνεται γίνεται για να επικυρώσει τις παράνομες πράξεις της SOC και να "καθαιρέσει" τον καλύτερο επίσκοπο της Σερβίας Αρτέμιο, γιατί·

α) Είναι αντιοικουμενιστής και θα φέρει εμπόδια στην έλευση του Πάπα τo 2013.


β) Δεν θέλει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου,


γ) Φέρει εμπόδια στις μεγάλες κατοχικές δυνάμεις, που βομβάρδισαν την Σερβία και


δ) Έχει κοντά του εκατοντάδα ιερέων και μοναχών που είναι έτοιμοι και στη φωτιά να πέσουν υπερασπιζόμενοι την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ.

Να δούμε θα βρεθεί κανένας Σέρβος ορθόδοξος επίσκοπος που θα αντιδράσει και δεν θα υπογράψει την ετοιμαζομένη ΚΑΝΙΒΑΛΙΚΗ ΣΦΑΓΗ του επισκόπου Αρτεμίου ή θα παραμείνουν όλοι τους δειλοί και άνανδροι και θα υπογράψουν την καταδίκη του αθώου αδελφού τους;


ΑΓΡΙΑ


ΒΕΒΗΛΩΣΗ

ταφη Σερβ.

Άγρια βεβήλωση σε κοιμητήριο του Κοσσυφοπεδίου, στο χωριό Mušutište στη Σούβα Ρέκα.
Άνοιξαν ένα Σέρβικο κοιμητήριο και κατέστρεψαν τά 90% των μνημάτων των ορθοδόξων Σέρβων, που ήταν θαμμένη από το 1999.
Γκρέμισα τις πλάκες από τα μνήματα των Σέρβων και συνέτριψαν τους σταυρούς.
Ας μη ξεχνούμε ότι αυτή είναι η τακτική των μουσουλμάνων για να εκφοβίσουν και διώξουν τον ορθόδοξο Σέρβικο πληθυσμό που μένει ακόμα στο Κοσσυφοπέδιο.

Αυτά έκαναν και στην Κωνστατινούπολη. Μ’ αυτόν τον τρόπο έδιωξαν από την Πόλη τους λίγους Έλληνας ορθοδόξους που είχαν μείνει στον τόπο τους.


Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου που εγκατέλειψαν τον τόπο τους και ζουν τώρα στην Σερβία, από τον φόβο των Μουσουλμάνων Αλβανών επισκέπτονται ομαδικά τους τάφους των γονέων τους στο Κοσσυφοπέδιο από το 2003. Μια τέτοια επίσκεψη στο χωριό SUVA Reka 50 εκτοπισμένοι κατοίκων του χωριού, ενώ βρισκόταν στην αυλή της κατεστραμμένης Σέρβικης εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα μνήματα άκουσαν ριπές από αυτόματα όπλα. Φοβήθηκαν και δεν προχώρησαν στους τάφους. Συγκεντρώθηκαν γύρω από τα ερείπια της εκκλησίας και έφυγαν. Ο εκπρόσωπος του γκρούπ Ντράγκολιουμπ Μιλόσεβιτς είπε ότι αυτό πρώτη φορά συμβαίνει και είναι ένα είδος εκφοβισμού.

Την περιοχή την φυλάει Αστυνομική Υπηρεσία του Κοσσυφοπεδίου και η αυστριακή KFOR. Λένε ότι μόνο ομαδικά και με την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων μπορεί κανείς να επισκεφτεί τους τάφους των γονέων του και των σκοτωμένων συγγενών και φίλων των.

Το Σάββατο στις 6-11-2010 επισκέφθηκαν 500 Σέρβοι το βόρειο τμήμα της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, επισκέφθηκε το πρωί, στο All Souls, το Ορθόδοξο νεκροταφείο στο νότιο τμήμα της πόλης. Δεν υπήρξαν επεισόδια, αλλά διαπίστωσαν ότι πάνω από το 90% οι ταφόπετρες ήταν κατεστραμμένες. Τα μνήματα έχουν χορταριάσει αφού δεν είναι εύκολο οι Σέρβοι να πάνε μόνοι τους σ’ αυτούς τους χώρους και να τους περιποιηθούν.


Αυτή την ειρήνη έφεραν οι μεγάλες δυνάμεις που βομβάρβισαν την Σερβία και χαϊδεψαν τους μουσουλμάνους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Ας τους χαίρεται ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Σερβίας και ο νέος 80χρονος Λατινόφρονας και Οικουμενιστής πατριάρχης με την φιλοπαπική και φιλοδυτική ομάδα των σέρβων Γιέφτιτς, Μπούλοβιτς, Ράντοβιτς, που εξόρισαν τον άγιο Μητροπολίτη του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιο, τον προστάτη των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου και έκαναν άνω κάτω την Μητρόπολη του και άφησαν ελεύθερο το πεδίο στους Αλβανούς.

Στις 17 Νοεμβρίου συνεδριάζει η Σέρβικη Παρανομία. Άραγε θα βρεθεί κανένας ορθόδοξος Σέρβος ιεράρχης να τους πει το «ουκ εξεστίν σοι» ή θα νίψουν τας χείρας τους σαν τον Πιλάτο και θα τους δώσουν την ψήφο τους για να καθαιρέσουν τον εξόριστο άγιο Κανονικό Μητροπολίτη του Κοσσυφοπεδίου Αρτέμιο για να ανοίξουν τον δρόμο στο Πάπα το 2013 που κάλεσε ο Φιλοπαπικός πατριάρχης Ειρηναίος. Ο Πάπας κλήθηκε στην Κροατία για να τιμήσει τον καρδινάλιο σφαγέα 700.00 ορθοδόξων Σέρβων, που δεν έγιναν καθολικοί και στην συνέχεια θα επισκεφθεί την Σερβία!

Μόνο άνθρωποι που στερούνται λογικής και αναίσθητοι μπορούν να καλούν στον τόπο τους έναν ηθικό αυτουργό χιλιάδων σφαγιασθέντων ορθοδόξων Σέρβων και των νέων σφαγέων της Σερβίας, που βομβάρδισαν πρόσφατα τον λαό της και κατέστρεψαν τον τόπο τους.











ΟΥΚ ΕΚΛΕΙΨΕΙ


ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ


ΕΚ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΟΥ”



«Οὐκ ἐκλείψει σοι ἀνὴρ ἀπὸ προσώπου μου καθήμενος ἐπὶ θρόνου Ἰσραήλ͵ ...»

(Β’ Παραλ. στ’.16)



Tου θεολόγου κ. Ιωάννη Ρεντζίδη




Εὐλόγως διερωτᾶται κάθε εὐσεβής χριστιανός,

ἐὰν ἀργοῦν οἱ ἀρχές τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐὰν ἐτέθησαν κατά μέρος οἱ Ἱεροὶ Κανόνες της.

Ἐὰν τὸ πνευματικὸ βουλευτήριο τῆς Ἐκκλησίας κατελύθη ἢ κατελήφθη ἀπὸ τοὺς ὑπεναντίους.

Καὶ ὅμως ὁ Κύριος διαβεβαιώνει ὅτι δὲν θὰ ἐκλείψη Ἡγούμενος ἀπὸ τὸν λαό Του.



Α. Τὰ προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας


Κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἡ Ἐκκλησία μας παρουσιάζει ποικίλα προβλήματα. Πολλοὶ ἀποφαίνονται γι’ αὐτή τήν κατάστασι μὲ διαφόρους τρόπους. Καταγράφουν καὶ περιγράφουν καταστάσεις νεοπλασίας στὸ ἀνθρώπινο μέρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ:


“Πολλοί ἐπίορκοι κατέκλυσαν τὴν Ἐκκλησία”, διακήρυξε κάποιος Προκαθήμενος.

“Η Ἐκκλησία μας ἔχει ὑποστεῖ μεγάλη ἐκκοσμίκευσι”, διαμαρτύρεται ἕτερος, ἐπίσης Προκαθήμενος.

“Κατέστη καθεστὼς ἡ ἀνηθικότητα καὶ ἡ φιλοχρηματία”, βεβαιώνουν πολλοὶ ἄλλοι.


Δυστυχῶς, κάποιοι “ὑψηλόβαθμοι” καὶ μὴ ρασοφόροι φροντίζουν νὰ μὴ ἐκτίθενται στὸν πολὺ κόσμο, ἀλλὰ ἡ ἠθική τους ὑπόστασις βρίσκεται πολὺ κάτω του ἐπιπέδου τοῦ ἀδιαφόρου ἢ κοσμικοῦ λαϊκοῦ.


Τὰ ἀλληλοδιαδόχως ἀνακύπτοντα οἰκονομικὰ σκάνδαλα ἀποτελοῦν κοινὸ μυστικὸ καὶ πολυχρόνιο κληρονομιά. Παράδειγμα· γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ σκάνδαλα τῆς περιόδου 1994-1998 συνετάχθη ἕνα φοβερὸ πόρισμα (τοῦ Μητροπολίτου Καρυστίας) καὶ μία καταλυτικὴ ἔκθεσις (τοῦ Μητροπολίτου Φιλίππων). Συνάμα, ἡ ποινικὴ δικαιοσύνη ἀπέδωσε ἑπτὰ κακουργηματικὲς πράξεις καὶ ἀρκετὲς πλημμεληματικὲς σὲ ὑψηλοβάθμους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως. Ἀξίζει νὰ σημειωθῆ ὅτι, μὲ μετατροπὴ τῶν κακουργημάτων σὲ πλημμελήματα, τὰ ἀδικήματα παρεγράφησαν, δίχως τὰ ποινικὰ δικαστήρια νὰ ἐκδικάσουν τὴν οὐσία τῆς ὑποθέσεως. Ἀκόμη, συνετάχθη μία τρομερὴ ἔκθεσις (τοῦ Μητροπολίτου Φιλίππων) γιὰ τὰ σκάνδαλα τῆς ἤδη καταργηθείσης ὀργανώσεως “Ἀλληλεγγύη”. Προσέτι, αὐτὴ τὴν ἐποχὴ ἐκκρεμοῦν τέσσερις διώξεις, γιὰ κακουργηματικὲς πράξεις, τοῦ “Ὑπουργείου Οἰκονομικών” τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.


Εἶναι γνωστὸ πώς, γιὰ ὅλα αὐτὰ ἐπιβάλλεται πρὸς τὸ παρὸν ἡ σιωπὴ τῶν κατηγορηθέντων ὡς ἐνόχων, συνενόχων καὶ συνεργῶν, καὶ βεβαίως τῆς κεντρικῆς Διοικήσεως. Ἕνα σκοτεινὸ πέπλο συγκαλύψεως περιβάλλει τὰ πάντα. Αὐτές, καὶ πολλὲς ἄλλες καυτὲς ὑποθέσεις ἐτέθησαν στὰ ἀρχεῖα καὶ σὲ ἑπτασφράγιστα γραφεῖα.


Τὸ οἰκονομικὸ καὶ τὸ ἠθικὸ κλῖμα εἶναι δυσῶδες, ἀλλὰ καμία διαδικασία καθάρσεως δὲν λαμβάνει χώρα. Οὐδεὶς ἐκ τῶν σκανδαλοποιῶν καὶ τῶν ἐπιόρκων κληρικῶν τῆς ἡγεσίας δὲν καθηρέθη (πλὴν ἑνὸς καὶ αὐτὸ ἀναγκαστικῶς καὶ ἐκ τοῦ νόμου, λόγω καταδίκης του σὲ ἑξαετῆ φυλάκισι).


Δυστυχῶς, γιά τὴν Ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, ἐπικαιροποιῶντας τὸν Ἀϊνστάϊν, “Τὸ ψεῦδος ὑψώθηκε καὶ ἔγινε εὐγένεια”. Στὰ χέρια τῶν ἐπιόρκων οἱ λόγοι κατέστησαν εὐπείθεια ἀπάτης.



Β. Ὑπάρχουν καλοὶ Ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ καὶ Ἰανοὶ



Βεβαίως ὑπάρχουν καλοὶ Ἐπίσκοποι στὴν Ἐκκλησία μας. Ἀλλὰ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἔχουν συνειδητοποιήσει τὸ μέγεθος τῶν προβλημάτων. Ἄλλοι ἔχουν συμβιβασθεῖ μὲ τὸ καθεστώς.


Νὰ τονίσουμε ὅτι κάποιοι ἄλλοι χαρακτηρίζονται Ἰανοί, διότι διαθέτουν δύο πρόσωπα καὶ δύο πλευρές.

Κοιτάζουν δηλαδὴ καὶ πρὸς τὸν εὐσεβῆ λαὸ καὶ πρὸς τοὺς διεφθαρμένους ἐξουσιαστές.

Γιὰ παράδειγμα· διαφωνοῦν μὲ τὴν ἐκδίωξι τοῦ Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος κ. Νικοδήμου.

Διαφωνοῦν (σιγοψιθυρίζοντας) μὲ τὴν κατάτμησι τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἀττικῆς. Ἀλλὰ... κατόπιν, ψηφίζουν τοὺς νέους μοιχεπιβάτες τῶν ἀντικανονικῶς δημιουργηθέντων Μητροπόλεων, παρίστανται στὶς ἐνθρονίσεις τῶν μοιχεπιβατῶν, τοὺς προσκαλοῦν στὶς γιορτὲς καὶ στὶς πανηγύρεις τους, τοὺς ἀποδέχονται καὶ τοὺς ἀναγνωρίζουν χωρὶς κανένα πρόβλημα ὡς “καλοὺς ποιμένες”.


Μὲ ἄλλα λόγια αὐτή ἡ τακτική δύναται νά παραλληλισθῆ μὲ τὸ ἑξῆς:


Σὲ μία ὁμάδα ἀνθρώπων, κάποιοι ἀποφασίζουν νὰ ληστεύσουν μία τράπεζα.

Μερικοὶ διαφωνοῦν καὶ διαμαρτύρονται.

Οἱ πολλοὶ ἀπαντοῦν ὅτι τὸ ἐγχείρημα θὰ ἐκτελεσθῆ ὁπωσδήποτε.

Τότε οἱ διαφωνοῦντες συμπορεύονται μὲ τοὺς ἄλλους, διαμοιράζονται ἀπὸ κοινοῦ τὴ λεία τῆς ληστείας καὶ νέμονται τὰ κέρδη τῆς παρανόμου ἐνεργείας!!!


Μέ βάσι τίς προηγούμενες θλιβερές διαπιστώσεις, δικαίως διερωτᾶται κανείς: Μὰ δὲν ἀκούγεται φωνὴ ἀληθείας καὶ δὲν ὑπάρχει ἀνάστημα ἀντιστάσεως;



Γ. Ὁ Θεὸς πάντοτε ἀποστέλλει ἡγέτες γιὰ τὸ λαό Του



Δυστυχῶς, τὸ σημερινὸ ναυάγιο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς κατ’ ἄνθρωπον ἀκυβερνήτου πλεύσεως τοῦ Ἱεροῦ Σκάφους.

Ἀπὸ τὴν γέφυρα ἀπουσιάζουν τὰ στιβαρὰ καὶ καθαρὰ χέρια τοῦ δυνατοῦ “Κυβερνήτου”.


Συνεπῶς, ὑπάρχει ἀδήριτος ἀνάγκη γιὰ Οἰακοστρόφο προικισμένο μὲ εἰδικὰ χαρίσματα καὶ ὑψηλὲς πνευματικὲς Ἀρχές. Μὲ βούλησι ἰσχυρὴ καὶ ἰδέες ὑπέροχες καὶ καινοφανεῖς.

Χρειαζόμεθα ἕνα μεγάλο “Ὁραματιστή”. Ἕνα ὑπέροχο “Πατερικὸ Καινοτόμο” ἄνδρα.


Ὅταν ἡ λαίλαπα τοῦ Ἀρειανισμοῦ ἐμαίνετο ὁ Θεὸς ἀπέστειλε τὸ Μέγα Ἀθανάσιο νὰ σηκώση τὸ βάρος.

Τότε ἐλέχθη: “Ἀθανάσιος ἐνάντια στὴν οἰκουμένη”.

Ὅταν ἐκοιμήθη αὐτὸς ὁ μεγάλος Ἐκκλησιαστικὸς ἥρωας, ἡ εὐθύνη μετεφέρθη στὴν Καππαδοκία στὸν Μέγα Βασίλειο καὶ παραλλήλως μ’ αὐτὸν στὴν Ναζιανζὸ στὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο.


Ἀλλά, θὰ ρωτήση κανεὶς τί ἔκανε τότε ἡ Ρώμη, ἡ Κωνσταντινούπολις, τὰ Ἱεροσόλυμα;

Ἄλλοτε παρακολουθοῦσαν, ἄλλοτε συνακολουθοῦσαν καὶ ἐνίοτε ἐναντιωνόντουσαν.

Τόπος τῆς χαρισματικῆς δυνάμεως κατέστη ἡ Ἀλεξάνδρεια, ἡ Καισάρεια, ἡ Ναζιανζὸς καὶ ὄχι οἱ Πρωτεύουσες!

Αὐτό συνέβη διότι, “τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἂλλ΄ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ πνεύματος.” (Ἰωάνν. γ’ 8).

Ὁ Θεὸς ἀποφασίζει μόνος Του πῶς, πότε, καὶ ποιὸν θὰ φωτίση, γιὰ νὰ τὸν ἀκολουθήση ὁ λαός.

Ὁ Θεὸς ἀποφασίζει ποιὸς θὰ εἶναι ὁ “Ταμειοῦχος τῆς Ὀρθοφροσύνης”.

Ὁ Θεὸς ἀποφαίνεται καὶ ἐμεῖς ἀκολουθοῦμε.


Καὶ στὶς ἡμέρες μας στὴν Ἑλλάδα ἀκούγονται διάφορες φωνὲς ἀληθείας. Ὅμως οἱ κυριότερες καὶ πιὸ οὐσιαστικὲς εἶναι δύο:


Οἱ συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες τῶν ὀπαδῶν τοῦ ἁγίου Ἐπισκόπου Λαρίσης, τοῦ μακαριστοῦ Θεολόγου.


Καὶ ἡ φωνὴ τοῦ δυνατοῦ Νικοδήμου (Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος).


Ὁ ἀγώνας τους δὲν εἶναι γιὰ μικρὰ πράγματα ἐπιπέδου Μητροπόλεως.

Μέσα ἀπὸ τὶς κινήσεις τους συγκροτεῖται “Μέτωπο” ἠθικῆς ἀντιστάσεως. Ὀρθώνεται “Πύργος” ἀληθείας καὶ δικαιοσύνης γιὰ ὁλόκληρο τὴν Ἐκκλησία μας.



Δ. Πνευματικὸς ἡγέτης ὁλοκλήρου της Ὀρθοδοξίας



Ὅποιος συμπορεύεται μέ τὸν ἀποφασιστικό Νικόδημο εὑρίσκεται εἰς ἀσφαλῆ πορεία.

Ὅποιος στηρίζει εὐθαρσῶς τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς Λαρίσης σηκώνει σημαία πρωτοπορείας.


Ὁ Ἀρχιερεύς Νικόδημος πολεμᾶ:

Γιατί εἶναι ζῶν λύχνος καὶ ἱλαρὸν φῶς.

Γιατί εἶναι πρωτοστάτης τοῦ πνευματικοῦ πολέμου.

Γιατί εἶναι ἀκοίμητος φύλακας στὶς ἐπάλξεις τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ χώρου.


Ὅταν κάποιος γίνεται Ἐπίσκοπος καὶ ὀρθοφρονεῖ ἐν μέσω κακοφρόνων, τότε ὁ Θεὸς τοῦ χαρίζει τὴν “Ἐπιστασία” καὶ τὴν “Ἐποπτεία” ὁλοκλήρου της Ἐκκλησίας. Τὸν καθιστᾶ σθεναρὸ “Ἐπιστάτη” καὶ “Ἐπόπτη” τοῦ Ἱεροῦ Χώρου.


Πολλοὶ ἴσως θὰ προβάλλουν τὴν ἔνστασι:

Καὶ οἱ Προκαθήμενοι οὐδέν κατεργάζονται;

Ὁ Ἐπίσκοπος Νικόδημος εἶναι πάνω ἀπὸ τοὺς Ἀποστολικοὺς θρόνους;


Σ’ αὐτό τό ἐρώτημα σημειώνουμε τά εὔστοχα λόγια τοῦ ἀετοῦ τῆς Όρθοδοξίας τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου.


“Τι σημαίνει πάνω καὶ κάτω; Ἐδῶ πρόκειται γιὰ τὴν ἀλήθεια, τὴν ἠθική, τὰ δόγματα. Ὅποιον ὁ Θεὸς φωτίσει περισσότερο αὐτὸν πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε. Ὅποιος ἀγωνίζεται περισσότερο, ὅποιος ὑποφέρει περισσότερο γιὰ τὴν ἀλήθεια, τὴν ἠθικὴ τὸ δίκαιο ἐκεῖνος εἶναι ὁ “Πρωτοστάτης”. Τὰ ἄλλα εἶναι δευτερεύοντα καὶ γιὰ τὴν τάξι, πού βέβαια πρέπει νὰ ὑπάρχη στὴν Ἐκκλησία” (Γρηγορίου Θεολόγου).


Ὁ Θεὸς μέσα ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς ἀνέδειξε τὸν ἐξόριστο Νικόδημο γνήσιο ἐκφραστὴ ὁλοκλήρου της Ἐκκλησίας.

Λέοντα” προστασίας, γιὰ τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Καπετάνιο” θεσπέσιο γιὰ τὴν Ἱερὴ Ὁλκάδα.

Βασιλιά” ἀκοίμητο γιὰ τὸ Ἱερὸ Κάστρο.


Μποροῦμε νὰ ρωτᾶμε ποιὸν θὰ ἀκολουθοῦμε;

Μποροῦμε νὰ προβληματιζώμεθα ἂν ἐπειδὴ ἐδιώχθησαν ἀπὸ τοὺς θρόνους των, πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε τὸν Μέγα Ἀθανάσιο καὶ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο;

Ὄχι βεβαίως, ἀλλὰ τοὺς ἀκολουθοῦμε γιατί εἶναι οἱ ἐπιλεγμένοι ἀπὸ τὸ Θεὸ “Ἠγέτες” τῆς Ἐκκλησίας!


Μποροῦμε νὰ ρωτᾶμε ποιὸν θὰ ἀκολουθοῦμε;

Μποροῦμε νὰ ἀμφιβάλουμε, ἐπειδὴ ὁ σθεναρός Νικόδημος ἔχει ἐκδιωχθῆ ἀπὸ τὸ θρόνο του;

Ὄχι, ἀφοῦ ἀγωνίζεται καὶ θυσιάζεται γιὰ τὴν ἀλήθεια, τὴν παραδοσιακὴ πορεία καὶ τὸ Πατερικὸ πνεῦμα!

Δὲν μᾶς πτοοῦν οἱ ἐξορίες καὶ οἱ ἐξοντωτικὲς διώξεις τῶν χαρισματικῶν Πατέρων!

Ἐμεῖς αὐτοὺς ἀκολουθοῦμε!!!.



Ε’. Πολλὰ κάστρα ὑψώνουν σημαία ἀληθείας



Ὁμοῦ μὲ τὸν ἀποφασιστικό Νικόδημο συμπαρατάσσονται πολλοὶ Κληρικοί, Μοναχοί, Μοναχὲς καὶ εὐλαβεῖς λαϊκοί.

Πολλὰ εἶναι τὰ κάστρα πού ὑψώνουν σημαία ἀγωνιστικῆς ἀληθείας.

Ὅλοι αὐτοὶ ἀκολουθοῦν (διακριτικά, ἀλλὰ συνειδητὰ) τὸν πνευματικὸ ἡγέτη τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ταπεινωθέντα Νικόδημο, κόντρα στὴν ὅποια προπαγάνδα καὶ στὴν ὅποια πίεσι τῆς ἐξουσίας.


Ἔχουν ἐπίγνωσι γιὰ τὸ ποιὸς φυλάσσει τὴν ἀλήθεια.

Ποιὸς εἶναι κατηρτισμένος πνευματικά, φωτισμένος ἐξαιρετικά, σοφὸς κατὰ Θεὸν καὶ δυναμικὸς μοναδικά.

Σ΄ αὐτὸ τὸν πνευματικὸ πόλεμο ἀκολουθοῦμε τὸν ἄνθρωπο πού φέρει τὰ στίγματα τοῦ Ἰησοῦ ἐν τὴ θνητῆ αὐτοῦ σαρκί.

Σὲ ἐποχὴ πού οἱ “ζηλωτικοὶ” τύποι ἐκμεταλλεύονται τὰ σκάνδαλα γιὰ νὰ παρασύρουν ἀνθρώπους σὲ ἀκρότητες ἢ καὶ σχισματικὲς ὁμάδες, οἱ νουνεχεῖς δὲν ἐκτρέπονται ἀπὸ τὸ μέτρο καὶ τὴν κανονικότητα τῆς Ἐκκλησίας.

Τὰ φωτισμένα πνεύματα ἀπορρίπτουν τὶς μονομέρειες καὶ διαθέτουν συνετὴ διάκρισι. Γνωρίζουν βαθύτατα σὲ τί καταστροφὴ μᾶς ὁδηγοῦν οἱ ἀκρότητες.



ΣΤ . Γιατί τόσα χρόνια δὲν τοὺς ξέχασε ὁ λαός;



Εἶναι λογικὸ νὰ ἀναρωτιέται κανεὶς γιατί μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια δὲν ξέχασε ὁ λαὸς τὸν ἅγιο Ἐπίσκοπο Θεολόγο καὶ τὸν ἐνάρετο Ἀρχιερέα Νικόδημο;

[Παραλείπω τὰ ὀνόματα τῶν Μητροπόλεών τους (Λαρίσης, Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος) γιὰ νὰ τονίσω ὅτι αὐτοί κυρίως ἀνήκουν στὴν καθόλου Ἐκκλησία].

Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ δὲν ἐλησμόνησε τοὺς διωκομένους Ἀθανασίους καὶ Χρυσοστόμους στὸ διάβα τῶν αἰώνων.

Δηλαδή, ἐπειδὴ διαφυλάσσουν γνησία τὴν Πατερικὴ Παράδοσι καὶ ἀνόθευτο τὴν ἀλήθεια.


Ἂν οἱ ἐξουσιασταὶ ἄφηναν τὸ λαὸ νὰ μιλήση θὰ ξεχυνόταν ὡς θάλασσα ὑποδοχῆς πρὸς τὸν μακαριστό Θεολόγο καί πρός τόν σεβάσμιο κ. Νικόδημο.

Ὅπως κάποτε μία τέτοια ἀνθρωποθάλασσα “ζεούση καρδίᾳ”, ὑπεδέχθη τὸν ἐξόριστο Μέγα Ἀθανάσιο (20 Φεβρουαρίου τοῦ 362 μ.Χ.).


Εἶναι προφανὲς πώς ὁ σεβαστός Νικόδημος παραμένει οὐσιαστικὰ σχεδόν ὁ μοναδικὸς σθεναρὸς ἀγωνιστὴς Ἐπίσκοπος κατὰ τὰ τελευταία χρόνια:

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ τὸ δικό του δίκαιο, ἀλλὰ γιὰ τὸ δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας!

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ προσωπικὴ ἠθικὴ ἀποκατάστασι, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἠθικὴ στὴν Ἐκκλησία!

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ τὴν Μητρόπολι Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος, πού τρομοκρατικῶς, ἀνηθίκως καὶ ἀδίκως τοῦ ἀφήρεσαν, ἀλλὰ γιὰ σύμπασα τὴν Ἐκκλησία.

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ γιὰ νὰ συνεγείρη τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ σὲ ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας!

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ γήϊνα σχήματα, ἀλλὰ γιὰ ἐπουράνια πράγματα!

Δὲν ἀγωνίζεται γιὰ μικρὰ ζητήματα, ἀλλὰ γιὰ ὕψιστα ὁράματα!

Δέν ἀγωνίζεται κατ’ οὐσίαν παρά, γιά νά δώση θάρρος καί δύναμι σέ πολλούς νά συναγωνίζωνται γιά θέματα δογματικά, ἠθικά, πνευματικά.

Ἑπομένως, κατὰ τὴν σύγχρονη ἐποχή:

Ἐὰν εἴπης Ἐπίσκοπος ὁ νοῦς πηγαίνει κυρίως στὸν κ. Νικόδημο!

Ἐὰν εἴπης κ. Νικόδημος ὁ νοῦς πηγαίνει στὸν σωστὸ Ἐπίσκοπο!



Ζ’. Τοῦ ἐφόρεσαν λαμπρὰ ἐσθῆτα



Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἀναφέρει:

Ἐξουθενήσας [δὲ] αὐτὸν [τὸν Κύριο] [καὶ] ὁ Ἡρώδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ καὶ ἐμπαίξας περιβαλών ἐσθῆτα λαμπράν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτω” (Λουκ. κγ’ 11).

Τὸν ἐξουδένωσε καὶ Τοῦ ἐφόρεσε λαμπρὸ Βασιλικὸ ἔνδυμα, γιὰ νὰ τὸν ἐξευτελίση.


Δυνάμεθα νὰ κάνουμε ἀναφορικὰ μὲ αὐτὸ τὸ συμβὰν δύο παραλληλισμούς.

Πρῶτον, οἱ ἀνάξιοι Ὑψηλόβαθμοι Κληρικοὶ φοροῦντες τὶς λαμπρὲς στολὲς τους ἐξευτελίζονται καὶ γελοιοποιοῦναι ἐνώπιον τοῦ λαοῦ.

Δεύτερον, σὲ πολλοὺς ἡρωϊκοὺς Κληρικοὺς “ἐφόρεσαν” ὡς μανδύα τὴν χλεύη τῆς ἐξορίας καὶ τῶν διωγμῶν.

Κατ’ ἀλήθεια αὐτοί ἐνεδύθησαν τὸν ἐρυθρὸ Βασιλικὸ χιτῶνα τοῦ Κυρίου μὲ τιμὴ καὶ δόξα.

Αὐτοὶ μόνοι ἀποτελοῦν τοὺς ἀληθεῖς Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας καὶ “Ἡγουμένουςπαντός τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς οἰκουμένης.

Καὶ οἱ ἴδιοι, ἐν ταπεινώσει, διαθέτουν πλήρη τὴν αὐτοσυνειδησία τῆς ἡγετικῆς πνευματικῆς ἀποστολῆς τους μέσα στὸν Ἱερὸ Χῶρο ἀγωνιζόμενοι ἀπὸ τοὺς ἀφιλοξένους τόπους τῆς ἐπιγείου ἐξορίας τους!!!



Ἀθῆναι 9-11-2010

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου