Σάββατο 1 Μαΐου 2010



Θα δημοσιεύσουμε σε συνέχειες την σπουδαία και μοναδική στο είδος της επιστημονική μελέτη του χειρούργου ουρολόγου ιατρού Νικ. Τζαφέστα περί της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Χριστού.
Επειδή είναι περίπου πενήντα σελίδες θα την καταχωρήσουμε σε τρείς ίσως και σε τέσσερις συνέχειες.

Σήμερα καταχωρούμε το βιογραφικό σημείωμα του ιατρού κ. Τζαφέστα, τον Πρόλογο και την Εισαγωγή της Επιστημονικής Μελέτης και θα ακολουθήση η συνέχεια.
Η θαυμάσια αυτή επιστημονική μελέτη δημοσιεύεται ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στο Μπλόγκ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ.


Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


Ανάσταση: μύθος ή πραγματικότητα;

Έρευνα πάνω στις διηγήσεις της Αγίας Γραφής που αφορούν στο Πάθος και στην Ανάσταση του Χριστού


του ιατρού κ. Νικ. Τζαφέστα


Ο Νίκος Τζαφέστας γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1967.

Σπούδασε Ιατρική στο κρατικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης «La Sapienza» από όπου αποφοίτησε το 1993 με «άριστα».

Το 2003 κατόπιν εξετάσεων, έλαβε την ειδικότητα της Ουρολογίας μετά κανονική εξαετή άσκηση στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας και το Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ο Άγιος Σάββας». Είναι μέλος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας και της European Association of Urology.

Σήμερα, ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα ως ιδιώτης Χειρουργός Ουρολόγος. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Όσον αφορά στη σοφία του κόσμου τούτου, εκτός της ουρολογίας την οποία υπεραγαπά, ασχολείται με τους υπολογιστές και το internet, ενώ αγαπά ιδιαίτερα την ακαδημαϊκή θεολογική γνώση, έχοντας βαθιά επίγνωση ότι η αληθινή Θεολογία, είναι πεδίο γνώσης βιωματικό, λειτουργία της καθαρής καρδιάς, καρπός της προσευχής προς τον Τριαδικό Θεό, δώρο του Αγίου Πνεύματος. Θεολογία είναι η θέα του Θεού, δηλαδή η Βασιλεία Του, την οποία εύχεται να κερδίσουν όλοι οι αναγνώστες της μελέτης αυτής, αλλά και όλος ο κόσμος.



ΠΡΟΛΟΓΟΣ


Οι σκέψεις που ακολουθούν δεν θα ωφελούσαν ένα άγιο. Ένα ζωντανό μέλος της Εκκλησίας, ένα αληθινό ακόλουθο του Χριστού που παίρνει το σταυρό του και Τον ακολουθεί [Μαρκ.8,34]. Τέτοιοι άνθρωποι, δεν είχαν ανά τους αιώνες και δεν έχουν ανάγκη επιστημονικών αποδείξεων για να πιστέψουν στην Ανάσταση του Χριστού. Έχουν τις δικές τους βιωματικές αποδείξεις, γιατί αισθάνονται τον Αναστάντα Χριστό κοντά τους, ένοικο της καρδιάς τους και συνοδοιπόρο της πνευματικής πορείας τους. Τι να πει ο ορθός λόγος, τι να πει η λογική για την Ανάσταση του Χριστού π.χ στον Άγιο Σπυρίδωνα; Τι να πεις για την Ανάσταση του Χριστού σε όλους τους αγίους της κάθε εποχής…!

Αυτή η μελέτη απευθύνεται σε όλους εμάς, που ζητούμε επιστημονικές αποδείξεις για να πιστέψουμε στο ιστορικό γεγονός της σωματικής ανάστασης του Χριστού, μετά το σταυρικό Του θάνατο. Σε όλους εμάς που είμαστε «μπολιασμένοι» με το «μικρόβιο» του ορθολογισμού. Ας μη παρεξηγηθεί αυτή η φράση: δεν είναι κακός ο ορθολογισμός. Κακός γίνεται, όταν θέλει να μπει σε «ξένα χωράφια». Σε πεδία γνώσης για τα οποία δεν είναι η κατάλληλη μέθοδος έρευνας. Όταν προσπαθεί να εξηγήσει με μεθόδους φυσικές, πράγματα υπερφυσικά και υπέρλογα, όπως είναι τα «πράγματα» του Θεού.

Όμως, ο Θεός γνωρίζει την φύση των πλασμάτων του. Συγκαταβαίνει στις αδυναμίες τους και δεν θέλει να Τον ακολουθούν και να Τον πιστεύουν στα τυφλά, χωρίς επίγνωση. Τους δίνει και τα μέσα και τη δυνατότητα της έρευνας. Επιτρέπει την έρευνα ο ίδιος ο Χριστός [Ιωαν.5:39] και δεν την αποτρέπει.[1] Τους δίνει την Επιστήμη ως δώρο· «και αυτός έδωκεν ανθρώποις επιστήμην ενδοξάζεσθαι εν τοις θαυμασίοις αυτού·» [Σοφία Σειράχ 38:6].

Με τις σκέψεις αυτές έγινε η προσπάθεια και η μελέτη αυτή. Απευθύνεται στους καλοπροαίρετους ερευνητές, αυτούς που ερευνούν με το πνεύμα και τη διάθεση του αποστόλου Θωμά. (Αλλά ας μην ξεχνούν και ότι: «μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες». [Ιωαν.20:29]) Για τους κακοπροαίρετους και φανατικούς όμως, δυστυχώς, δεν υπάρχει λύση. Το βεβαίωσε ο ίδιος ο Χριστός: Και νεκρός να αναστηθεί, δε θα πιστέψουν [Λουκ.16:31].

Εύχομαι, η μελέτη αυτή να γίνει αφορμή ώστε, από τον ορθό λόγο και την επιστήμη να περάσουμε όλοι, στη βίωση της Αναστάσεως του Χριστού στη ζωή μας. Να γίνει αιτία πνευματικής προσπάθειας, ώστε η Ανάσταση του Χριστού να γίνει βίωμα της καρδιάς και όχι αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Το Άγιο Πνεύμα να διδάξει όλη την αλήθεια στις καρδιές μας [Ιωαν.16:13] και την Ανάσταση και τη Ζωή.

(Σημείωση: σε όλο το κείμενο της μελέτης αυτής, ενώ αναφέρονται όλες οι αγιογραφικές παραπομπές όπου αυτές χρειάζονται, δεν παρατίθενται πάντα και τα αντίστοιχα χωρία. Αυτό γίνεται διότι είναι επιθυμία μου, να ανατρέξει ο ίδιος ο αναγνώστης να τα διαβάσει κατευθείαν από την Αγία Γραφή, την οποία πρέπει να μελετούμε, με οδηγό την Εκκλησία, σε καθημερινή βάση).



ΕΙΣΑΓΩΓΗ


Στο διάβα των αιώνων, πολλοί άνθρωποι όλων των κατηγοριών και των τάξεων, έχουν αρνηθεί το Χριστό και έχουν απορρίψει την πίστη σ’ Αυτόν. Πολλοί από αυτούς, απλά επέλεξαν να αγνοήσουν το κεντρικό σημείο του Χριστιανισμού που είναι η σωματική Ανάσταση του Χριστού μετά τον φυσικό θάνατό Του και άλλοι προσπάθησαν να την «εξηγήσουν» διατυπώνοντας διάφορες θεωρίες. Αλλά, η ιστορική αλήθεια που αφορά στο συγκεκριμένο γεγονός δεν μπορεί να απορριφθεί «a priori» χωρίς να εξετάσει κανείς τα γεγονότα μέσα από το πρίσμα της λογικής, της ιατροδικαστικής και της ιστορίας.

Κάποτε, ένας φοιτητής σε ένα Πανεπιστήμιο ρώτησε τον καθηγητή McDowell[1] γιατί δεν απορρίπτει το χριστιανισμό. Ο καθηγητής του απάντησε με τα παρακάτω λόγια:

«για τον εξής απλό λόγο: ότι δεν είμαι ικανός να εξηγήσω ένα απόλυτα ιστορικό γεγονός, αυτό της Ανάστασης του Ιησού Χριστού[2]

Πώς μπορεί να εξηγήσει κανείς τον άδειο τάφο; Είναι δυνατό να υπάρχουν φυσικές εξηγήσεις του γεγονότος αυτού, που να αντέχουν στη προβληματική της έρευνας, που να περνούν τις δοκιμές του σκεπτόμενου νου;

Τίθεται ένα ιστορικό ζήτημα:

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ένας «θεωρούμενος» Ιουδαίος Προφήτης απεσταλμένος του Θεού, ο οποίος όμως δεν αρνούνταν να θεωρείται ότι είναι ο Μεσσίας, ο Χριστός, τον οποίο είχαν αναγγείλει οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, συνελήφθη από το θρησκευτικό-πολιτικό κατεστημένο της Ιερουσαλήμ (Αρχιερείς, Γραμματείς και Πρεσβύτεροι του λαού), δικάστηκε σαν να ήταν ο χειρότερος κακούργος και εκτελέστηκε με τον πιο ατιμωτικό και απάνθρωπο τρόπο, αυτόν του σταυρικού θανάτου από τους ρωμαίους κατακτητές της τότε Ιουδαίας, την εποχή που ρωμαίος διοικητής ήταν ο Πόντιος Πιλάτος. Όμως, τρεις ημέρες μετά τη Σταύρωση και την Ταφή Του, και παρά το γεγονός πως υπήρχε ισχυρή στρατιωτική φρουρά η οποία φύλαγε τον τάφο ώστε να μη κλαπεί το νεκρό σώμα, ο τάφος βρέθηκε άδειος!

Οι μαθητές Του διακήρυξαν ενώπιον του λαού και των αρχόντων ότι ο Χριστός αναστήθηκε! Έλεγαν πως Τον είδαν, συνομίλησαν, έφαγαν μαζί Του πολλές φορές και ο ευαγγελιστής Λουκάς στο βιβλίο του «Πράξεις των Αποστόλων», διαβεβαιώνει πως ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές Του πολλές αποδείξεις και τεκμήρια της Ανάστασης Του και όχι μόνο στους ένδεκα, αλλά και σε πολλούς περισσότερους πριν αναληφθεί στους ουρανούς [Πραξ.1:3].

Από τότε, οι μαθητές ξεχύθηκαν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και δίδασκαν αυτά τα οποία είχαν ζήσει και κυρίως το γεγονός της Ανάστασης. Μπορούσες να τους βασανίσεις, να τους χτυπήσεις μέχρι θανάτου, να τους κάψεις, να τους στερήσεις οικογένεια, αγαπητούς συγγενείς και φίλους, να τους υποβάλεις σε οποιοδήποτε βασανιστήριο ή απειλή μπορούσε να φανταστεί ανθρώπινος νους, αλλά δεν μπορούσες με τίποτα, να τους κάνεις να πάψουν να ομολογούν σε κάθε στιγμή της ζωής τους, ότι Τον είδαν ζωντανό και αναστημένο σωματικά, μετά το σταυρικό Του θάνατο [Ιωαν.1:14, Β’Πέτρ.1:16, Α’Ιωαν.1:1].

Ο απόστολος Παύλος γράφει πως, η Ανάσταση του Χριστού είναι το θεμέλιο της πίστης: «εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα καὶ τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν.» [Α’Κορινθ.15:14]. Χωρίς αυτήν, δεν έχει καμία αξία η Εκκλησία. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η εγγύηση της αλήθειας της Εκκλησίας. Ό,τι διδάσκει η Εκκλησία, είτε για την παρούσα βιολογική ζωή, είτε για την μέλλουσα, στηρίζεται στην Ανάσταση. Χωρίς την Ανάσταση, η Εκκλησία δεν διαφέρει σε τίποτε από τις άλλες θρησκείες. Είναι όλα αναπόδεικτα και παραμένουν θέμα πίστης και τίποτε περισσότερο. Γιατί να πιστεύω στο Χριστό και όχι σε κάποια άλλη θρησκεία; Γιατί να πιστεύω σε ένα Θεό και όχι σε πολλούς, ή σε τίποτα; Γιατί να υπάρχει συνέχιση της ζωής μετά τον τάφο και όχι εκμηδένιση, ή μετενσάρκωση, ή οτιδήποτε άλλο; Γιατί να συνεχίζουμε συνειδητή ζωή με ανταπόδοση για τις πράξεις μας και να μη γινόμαστε μέρος μιας απρόσωπης «συμπαντικής ενέργειας» όπως πιστεύουν πολλοί; Ποιος αποδεικνύει ότι αυτά που πρεσβεύει ανταποκρίνονται στην αλήθεια που ισχύει στην πέραν του τάφου ζωή; Αν όμως όντως υπήρξε Ανάσταση του Χριστού, όλα εξηγούνται, όλα αποδεικνύονται, όλα τεκμηριώνονται.

Αν ο Χριστός αναστήθηκε, τότε νικήθηκε κατά κράτος και αυτός που με τη συνέργεια του ανθρώπου, υποκίνησε όλα τα κακά της ανθρώπινης ιστορίας: Ο υπεύθυνος, ο υποκινητής και ηθικός αυτουργός όλης της κακίας, ο Σατανάς, ο «όφις ο αρχαίος» [Αποκ.12:9], εκθρονίστηκε [Ιωαν.12:31] και δεν έχει πλέον καμία δύναμη, καμία εξουσία πάνω στους ανθρώπους.

Αν ο Χριστός αναστήθηκε, ο θάνατος, και η κάθε λογής δυστυχία αποκτούν άλλη σημασία, αφού, λόγω της Ανάστασης του Χριστού ο βιολογικός θάνατος δεν είναι το τέλος.

Αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός, τότε ο άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει καμία απάντηση στο βασανιστικό και τραγικό γεγονός του θανάτου. Εκκλησία χωρίς Ανάσταση, είναι εκκλησία άχρηστη, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι είναι και επιζήμια για τα μέλη της, αφού η βίωση της γνήσιας και αληθινής εκκλησιαστικής ζωής, η συνεπής μετοχή σ’ αυτή απαιτεί θυσίες. Θυσίες, που αν δεν έχουν ανταπόδοση είναι ανώφελες και μάταιες.

Υπάρχουν πολλοί που τιμούν το Χριστό ως ένα σπουδαίο άνθρωπο, ως Διδάσκαλο, ως επαναστάτη και υπερασπιστή των αδυνάτων ενάντια στους ισχυρούς, ως ένα φωτισμένο άνθρωπο όπως τόσοι που πέρασαν ανά τους αιώνες. Πιστεύουν ότι ο Χριστός υπήρξε και πρόσφερε στην ανθρωπότητα κάποιες σπουδαίες ιδέες, ένα φιλοσοφικό σύστημα σωστής ζωής, δίδαξε την αγάπη και τη συμφιλίωση μεταξύ των ανθρώπων. Ό,τι περίπου, μπορεί να έκαναν και άλλοι αρχηγοί θρησκειών, ή φιλοσοφικών συστημάτων και ρευμάτων.

Αυτό όμως που κάνει το Χριστό να ξεχωρίζει από όλους τους άλλους, είναι το γεγονός ότι η βιογραφία Του δεν τελειώνει με το θάνατό Του, όπως συμβαίνει με τις βιογραφίες όλων των άλλων σπουδαίων ανθρώπων, αλλά με τη σωματική Του Ανάσταση από τους νεκρούς. Για το Χριστό, αναφέρεται, ότι υπάρχει αυτή η τεράστια διαφορά. Μια διαφορά, που συγκλονιστικά περιγράφεται αιώνες πριν να υπάρξει ο Χριστός ως άνθρωπος σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Προφητεύεται ακριβώς αυτό, το ότι στο Χριστό δεν τελειώνουν όλα με το θάνατο Του. Στο βιβλίο του Ιώβ στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε για το Χριστό: «ανοίγονται δε σοι φόβω πύλαι θανάτου πυλωροί δε άδου ιδόντες σε έπτηξαν»[Ιωβ.38:17].

Αν λοιπόν ο Χριστός αναστήθηκε, αν τον Χριστό Τον τρέμουν οι «πύλες του θανάτου» και ανοίγονται μπροστά Του, τότε δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος άνθρωπος, αλλά και κάτι άλλο. Γιατί, από τους ανθρώπους, κανένας δεν γύρισε από το θάνατο. Αδάμαστος εχθρός, φοβερό μυστήριο για την ανθρώπινη ύπαρξη, ανίσχυρες μπροστά του οι επιτυχίες και οι χαρές, οι ηδονές της ζωής. Προσωρινές μόνο, οι νίκες της Ιατρικής όσον αφορά στην υγεία και την ίαση. Προσωρινές μόνο αυταπάτες όλα: «μία ροπή και ταύτα πάντα θάνατος διαδέχεται» [ιδιόμελο τροπάριο της νεκρώσιμης ακολουθίας].

Αφού λοιπόν η Ανάσταση είναι ζήτημα τόσο ζωτικής σημασίας, ας επιστρέψουμε στα ιστορικά γεγονότα και ας τα αναλύσουμε με βάση τον ορθό λόγο και την επιστήμη.



[1] McDowell: Απολογητής της ευαγγελικής εκκλησίας, συγγραφέας πολλών βιβλίων με πιο γνωστά τα «More Than A Carpenter», «Evidence That Demands A Verdict», «Right from Wrong». Ο McDowell είναι ευρέως γνωστός για πολλά σεμινάρια, διαλέξεις και βιβλία χριστιανικής απολογητικής. Ως λαϊκός απολογητής δραστηριοποιήθηκε στις Η.Π.Α και σε πολλές άλλες χώρες.


Λεφτά υπάρχουν. Το Τέμενος στην Αθήνα θα ανεγερθεί με δαπάνη του ελληνικού Δημοσίου

Την ίδια στιγμή που σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία περνάει μέσα απο το σόκ της οικονομικής κρίσης, την ίδια στιγμή που η εθνική συνοχή είναι όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητη, την ίδια στιγμή η Ελληνική κυβέρνηση "ανάβει πράσινο φώς" για την ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους στον Βοτανικό.( Hellas on the Web)

Στην περιοχή του Βοτανικού "Ναυτικό Οχυρό", το οποίο απέχει περίπου 700 μέτρα από το νέο σταθμό του Μετρό, στον Αγιο Σάββα.

Το σχέδιο προβλέπει επίσης την τοποθέτηση ενός ιμάμη που θα αμείβεται από το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά προβλέπεται επίσης ότι η κάθε μουσουλμανική κοινότητα θα έχει το δικαίωμα να φέρει τον δικό της θρησκευτικό λειτουργό. (Εγκληματικότητα)

Το υψηλό βέβαια κόστος, το οποίο καθυστερούσε την ανέγερση επί κυβερνήσεως ΝΔ (είχαν ακουστεί ποσά ύψους μέχρι και 10 εκατ ευρώ) δε φαίνεται να στέκεται εμπόδιο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που εν μέσω οικονομικής κρίσης και περικοπών ακόμη και στον αέρα που αναπνέουμε, βρίσκει παρόλα αυτά τα χρήματα για κατασκευή μουσουλμανικού τεμένους και νεκροταφείου.( Hellas on the Web)

«Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που θα γίνει επιτέλους ένας επίσημος χώρος. Θα είναι ένα σημαντικό βήμα για την ανεμπόδιστη άσκηση των θρησκευτικών μας καθηκόντων», δηλώνει στην «Κ» ο κ. Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδος.

Ηδη τους τελευταίους μήνες είχαν πυκνώσει οι συσκέψεις για το ζήτημα με τη συμμετοχή των συναρμόδιων φορέων δηλαδή των υπουργείων Παιδείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, του δήμου Αθηναίων, του ΓΕΝ και του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας. Οπως αποφασίστηκε σε σύσκεψη το Τέμενος θα ανεγερθεί σε έκταση 17 στρεμμάτων στην περιοχή του Βοτανικού, όπου σήμερα βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Κέντρου Συντήρησης Αυτοκινήτων Ναυτικού. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό από τη στιγμή που θα ολοκληρωθούν όλες οι νομικές διαδικασίες παραχώρησης της χρήσης του χώρου στο υπουργείο Παιδείας, θα απαιτηθούν περίπου 6 έως 12 μήνες για τη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του Πολεμικού Ναυτικού.

Το Τέμενος θα ανεγερθεί με δαπάνη του ελληνικού Δημοσίου μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο που προώθησε το 2006 η τότε υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, το κτίσμα του Τεμένους θα πρέπει να είναι σύμφωνο με τους όρους και τους περιορισμούς δόμησης της περιοχής. Σύμφωνα με τους ισχύοντες, ο στεγασμένος χώρος προβλέπεται να είναι 839 τ.μ., θα έχει είσοδο από την Ιερά Οδό μέσω της Οδού Ασυρμάτου, ενώ θα συνορεύει με τον Ιερό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου.

Το ζήτημα ανέγερσης Τεμένους στην Αθήνα τέθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’30. Η συζήτηση ξεχάστηκε με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τη μεταπολίτευση και ιδιαιτέρως τη δεκαετία του ’80 το ζήτημα τέθηκε εκ νέου από πρέσβεις μουσουλμανικών κρατών. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 το θέμα απασχόλησε και πάλι την τότε κυβέρνηση. Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων οδήγησαν το 2000 στην ψήφιση του νόμου 2833 που προέβλεπε την ανέγερση Τεμένους και Ισλαμικού Πολιτιστικού Κέντρου με χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία. Για τον σκοπό αυτό η Πολιτεία παραχώρησε έκταση στην Παιανία αλλά βρέθηκε αντιμέτωπη με τους κατοίκους της περιοχής αλλά και τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που δεν συμφωνούσε η πρώτη εικόνα των ταξιδιωτών στην Ελλάδα από το αεροδρόμιο να είναι ένας μουσουλμανικός μιναρές.

Καθώς η επίλυση του ζητήματος δεν προχωρούσε, αίσθηση προκάλεσε η πρόταση της τότε δημάρχου Αθηναίων, κ. Μπακογιάννη, που πρότεινε την επαναλειτουργία του τζαμιού στο Mοναστηράκι, που σήμερα φιλοξενεί το Mουσείο Λαϊκής Tέχνης. Τελικά, ύστερα από «ζυμώσεις» στο εσωτερικό της κυβέρνησης της Ν.Δ. προωθήθηκε η λύση του Βοτανικού. Συνεργάτες της πρώην υπουργού Εξωτερικών εκφράζουν την ικανοποίησή τους για την απόφαση να προχωρήσει η διαδικασία ανέγερσης του Τεμένους. «Η κ. Μπακογιάννη πάντοτε ήταν υπέρ της δημιουργίας Τζαμιού. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιλογή του χώρου καθώς και στην απεμπλοκή του ζητήματος από την “προστασία” ξένων συμφερόντων» δηλώνουν στην «Κ» συνεργάτες της πρώην υπουργού. Το 2006 η υπουργός Παιδείας κ. Μ. Γιαννάκου παρουσίασε τον σημερινό νόμο που προβλέπει την ανέγερση Τεμένους με έξοδα της Ελληνικής Πολιτείας. («Καθημερινή» 02/05/2010)

Από τις ΑΚΤΙΝΕΣ

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010






















Νέα από την Σερβία





ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

ΑΠΟΜΙΜΟΥΝΤΑΙ

ΤΙΣ ΦΑΥΛΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ


Εφθασαν να σκεφθούν να κατατμήσουν το Βελιγράδι στα δύο για να «βολέψουν» τον Αρτέμιο, αρκεί να μην πάη στο Κόσσοβο

Η εντολή των Αμερικάνων είναι ο Αρτέμιος να μην ξαναπάη στο Κόσσοβο διότι τους δημιουργεί προβλήματα στις προσπάθειές τους να ανεξαρτοποιήσουν το Κόσσοβο.
Και ο Λύκος-πατριάρχης Ειρηναίος ταπεινό γκαρσόνι των Αμερικάνων πειθαρχεί.
Εκπαραθύρωσε τον Αρτέμιο και τοποθέτησε στη θέσι του τον τραμπούκο και ταύρο εν υαλοπωλείο Αθανάσιο Γιέφτιτς.

Εφθασαν στο σημείο τα γκαρσόνια των Αμερικάνων να σκεφτούν να χωρίσουν στα δύο το Βελιγράδι και το ένα κομμάτι να το δώσουν στον Αρτέμιο.
Εμαθαν και αυτοί και εφαρμόζουν την φαύλη πρακτική που εφαρμόζεται στα Ελλαδικά εκκλησιαστικά πράγματα.
Παρατυπίες, παρανομίες, παραβιάσεις, πραξικοπήματα, εξτρεμισμοί κ.λ.π.

Ο ανακριτής Ντούσαν Μιλενκοβιτ στηριζόμενος μόνο σε εγγραφο μητροπολίτου του Οργανωμένου Κακού - της λεγομένης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, που έγραφε ότι υπάρχουν υπόνοιες χρηματικών καταχρήσεων και χωρίς μέχρι στιγμής κανένα άλλο στοιχείο έκλεισαν δύο αθώους κληρικούς στη φυλακή!!! και ταυτόχρονα εκδίωξαν από την έδρα του το Κόσσοβο τον μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο.

Ο επίσκοπος Αρτέμιος εξετάστηκε ως μάρτυρας στο δικαστήριο, για την υπόθεση των 2 πνευματικών του παιδιών του Βιλοβσκη και του Σουμποτιτσκη.

Ο μηχανικός που χρησιμοποίησε τα χρήματα αυτά για τα οποία κατηγορούνται οι αθώοι κληρικοί (τα 350.000 ευρώ), κατέθεσε και είπε• ότι αυτός πήρε τα χρήματα και τα χρησιμοποίησε για την επισκευή των ναών και των ιερών μονών.

Σήμερα ο απεσταλμένος μάρτυρας κληρικός της λεγομένης Διαρκούς Συνόδου κατέθεσε ότι δεν βρήκε η Σύνοδος καταχρήσεις και κλοπές.

Αγιοποίησαν τον Αντιοικουμενιστή και Αντιλατίνο αρχιμανδρίτη Ιουστίνο Πόποβιτς, ενώ οι ίδιοι ερωτοτροπούν με τον Αρχιαιρεσιάρχη Πάπα.
Δεν χρειάζονταν να τον αγιοποιήσουν.
Ηδη ο πιστός λαός τον είχε αγιοποιήσει από χρόνια στην συνείδησί του.
Με την "αγιοποίησι τους" , που δεν συμβαδίζει με τα έργα τους, ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ΑΤΙΜΑΣΘΗΚΕ.

Οπως μου είχε πή προσωπικά ο ίδιος ο επίσκοπος Αρτέμιος πρό ημερών που τον συνάντησα στη Θεσσαλονίκη, ο π. Ιουστίνος ο Πόποβιτς με αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Σερβία ΘΡΗΝΕΙ, ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΟΔΥΡΕΤΑΙ.

Aποφασίσθηκε οι εργασίες της Συνόδου να συνεχίσουν την Δευτέρα για να ασχοληθούν και με την υπόθεσι του επισκόπου ΑΡΤΕΜΙΟΥ.

Πειραιεύς 30 Ἀπριλίου 2010


Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν


Τό ἀπό 29 Ἀπριλίου 2010 Ἀνακοινωθέν τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀναφερόμενον εἰς τήν ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐκδίκασιν τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς τοῦ μοναχοῦ Παντελεήμονος Μπεζενίτου, ἐπιτυχῶς καί μετά τηρήσεως τῶν κανονικῶν προβλέψεων ἀλλά καί τοῦ Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ 1850 περί τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἠσχολήθη μέ τήν παρατύπως καί ἀντικανονικῶς ὑποβληθεῖσαν ὑπό τοῦ ἐν θέματι ἔκκλητον προσφυγήν κατά τῆς διοικητικῆς ἀποφάσεως τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί ἀπομακρύνσεως αὐτοῦ ἐκ τοῦ Μητροπολιτικοῦ Θρόνου τῆς τότε ἑνιαίας Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί ἐκ τῆς διοικήσεως τοῦ Νομικοῦ Προσώπου Αὐτῆς, διότι ἡ τυχόν ἐκδίκασις τῆς εἰρημένης προσφυγῆς θά καθιστοῦσε κανονικῶς ὑπόλογον τήν Ἁγίαν καί Ἱεράν Σύνοδον δι’ εἰσπήδησιν εἰς τά interna ἑτέρας Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.


Κατά ταῦτα ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δύναται αὐθωρεί νά χωρήσῃ εἰς τήν πλήρωσιν τῶν ἐκ τῆς ἑνιαίας Μητροπόλεως Ἀττικῆς προκυψασῶν ἤδη δύο νέων Ἱ. Μητροπόλεων Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ καί Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως.


Ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅμως, ὅτι ἡ διά τοῦ Ἀνακοινωθέντος τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γνωστοποιηθεῖσα Ἀπόφασις τῆς Ἁγίας καί Ἱ. Συνόδου τῆς 29/4/2010, εἶναι προδήλως ἀτυχής, ἀνεφάρμοστος καί ἀλυσιτελής καί τοῦτο διότι ἐκλαμβάνει ἐσφαλμένως τό ἐκ τῶν διατάξεων τοῦ ἄρθρου 160 τοῦ Νόμου «Περί ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων καί τῆς πρό αὐτῶν διαδικασίας» ὡς τίθενται καί ἰσχύουν κατά τά σαφῶς ὁριζόμενα ὑπό τῆς παραγρ. 1 τοῦ ἄρθρου 44, τοῦ Νόμου 590/1977 «Περί Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» ἔννομον ἀποτέλεσμα καί δεσμίαν νομικήν ἐνέργειαν ἐκ τῆς ἀμεκτακλήτου καταδίκης εἰς ἐγκληματικήν ποινήν καθείρξεως τοῦ μοναχοῦ Παντελεήμονος Μπεζενίτου ἐπιβληθεῖσαν καθαίρεσιν ὑπό τοῦ Πρωτοβαθμίου δι’ Ἀρχιερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, ὡς ποινήν προϋποθέτουσαν ἐπιβολήν διά κανονικῆς διαδικασίας.


Ἐπιπροσθέτως διότι διέλαθε τῆς προσοχῆς τῆς Ἁγίας καί Ἱ. Συνόδου τῆς 29ης Ἀπριλίου 2010 ὅτι ἡ Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐνήργησεν νομίμως καί κανονικῶς κατόπιν τῆς ἀνακοινώσεως εἰς Αὐτήν ὑπό τοῦ ἁρμοδίου Εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου, λαβοῦσα ὑπ’ ὄψιν Αὐτῆς ὅτι τήν σχετικήν νομικήν ρύθμισιν τοῦ ἰσχύοντος εἰδικοῦ περί Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων Νόμου τήν εἶχεν συναποδεχθεῖ καί κυρώσει τόσον ἡ ἰδία Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσον καί τό Σεπτόν Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον κατά τήν ψήφισιν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977).


Ὡσαύτως διέλαθε τῆς προσοχῆς τῆς Ἁγίας καί Ἱ. Συνόδου ὅτι διά τῆς γνωστῆς ἀνεπερείστου Ἀποφάσεως τοῦ Πρωτοβαθμίου δι’ Ἀρχιερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς ληφθείσης κατά πλειονοψηφίαν ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Μελετίου, ἐκρίθη ὁριστικῶς καί τελεσιδίκως ἐπί τῆς κανονικῆς διαδικασίας εἰς βάρος τοῦ ἐν θέματι ὅτι δέν ὑφίσταται ἀφορμή πρός κατηγορίαν καί ἀνεστάλη πᾶσα περαιτέρω καταδίωξις.


Συνεπῶς λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς παγίας ἀρχῆς τοῦ δεδικασμένου πού καί κανονικῶς προβλέπεται ὑπό τοῦ 25ου Κανόνος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διά τῆς φράσεως: «Λέγει γάρ ἡ Γραφή, οὐκ ἐκδικήσεις δίς ἐπί τό αὐτό», ἐπικυρωθέντος ὑπό τῆς ἐν Τρούλλῳ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου εἶναι κανονικῶς καί νομικῶς ἀδύνατος ἡ διά τά αὐτά πραγματικά περιστατικά τῆς ποινικῆς καί κανονικῆς διαδικασίας νέα τυχόν ἐκδίκασις.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ



ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΠΙΣΩΠΛΑΤΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==============

Oλοι συμμετείχαν με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση στην ενθρόνιση του νέου ηγουμένου της Ιεράς Μονής Συμβούλου Χριστού κ. Νείλου την περασμένη Κυριακή. Ατυχώς όμως! Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος επέλεξε δυο μέρες αργότερα να καταφέρει πισώπλατη μαχαιριά στον αντιοικουμενιστικό αγώνα σε Ιερατικό συνέδριο της Μητρόπολής του.

Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
____________________

Αναφέρει το πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Ρομφαία”: “Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και συμφώνως με τα όσα το εκκλησιαστικό τυπικό ορίζει τελέσθηκε χθες η ενθρόνιση του ηγουμένου της Ιεράς Μονής του Συμβούλου Χριστού Αρχιμανδρίτη Νείλου. Η ακολουθία της ενθρονίσεως τελέστηκε κατά την διάρκεια του εσπερινού της Κυριακής χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου και Γέροντος της Μονής κ. Αθανασίου ο οποίος στην ομιλία του προς τον ενθρονιζόμενο ηγούμενο εξήρε το νόημα της ταπεινώσεως, αρετή η οποία πρέπει να κοσμεί τον προϊστάμενο κάθε μοναστικής κοινότητας έχοντας ως πρότυπο τον Αρχιποιμένα Χριστό”.


ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ
_________________

Στην ενθρόνιση παρίστατο και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου Αρχιμανδρίτης Εφραίμ πνευματικός αδελφός του Σεβασμιότατου Λεμεσού και πλήθος λαού: Κληρικοί, μοναχοί και λαικοί. Συμπροσηύχοντο επίσης ευσεβείς πιστοί οι οποίοι διένειμαν αντιπαπικά φυλλάδια του παραδοσιακού συλλόγου ΠΑΧΟΚ. Ο σύλλογος αυτός πρωτοστατεί στον αντιοικουμενιστικό αγώνα και έδωσε δυναμικό παρόν εναντίον του “Διαθρησκειακού συνεδρίου” to 2008 και εναντίον των Παπικών κατά την πρόσφατη συνάντηση Παπικών - Ορθοδόξων στην Πάφο.


ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ
_____________

Στα φυλλάδια του ΠΑΧΟΚ γίνεται αναφορά στην επίσκεψη του Πάπα. Χαρακτηρίζεται ανεπιθύμητος στην Κύπρο επειδή είναι αρχηγός αιρέσεως. Γι’ αυτό είναι αδιανόητο να του απευθύνεται πρόσκληση επίσκεψης από την Εκκλησία της Κύπρου. Ταυτόχρονα τονίζεται το γεγονός ότι επειδή ξεσηκώθηκε παγκόσμια κατακραυγή εξαιτίας της συγκάλυψης των παιδεραστών φραγκοπαπάδων ο Πάπας Βενέδικτος ο οποίος ενέχεται για τo έγκλημα είναι ηθικά ανίσχυρος να μιλήσει για τα δίκαια της Κύπρου. Γι’ αυτό η επίσκεψή του θα αποβεί αιτία σκανδαλισμού και όχι αρωγή προς το λαό της Κύπρου. Ταυτόχρονα καλεί τους επισκόπους της Εκκλησίας της Κύπρου να πάρουν θέση για την έλευση του Πάπα και να μην επιτρέψουν να συντελεστεί η παρανομία με την Παπική επίσκεψη στη νήσο των Αγίων και των ηρώων.


Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ
______________

Ο Σεβασμιότατος Λεμεσού δεν αντέδρασε την ώρα που τα μέλη του ΠΑΧΟΚ διένειμαν τα φυλλάδια και όλα τέλειωσαν ειρηνικά. Ολοι οι πιστοί έφυγαν από την ενθρόνιση συγκινημένοι και κατανυγμένοι για το νέο ευχάριστο εκκλησιαστικό γεγονός. Τα μοναστήρια ήταν αείποτε τα φρούρια της Ορθοδοξίας. Οσο περισσότερα δημιουργούνται και όσο πιο πολλές αγνές ψυχές που αγαπούν το Χριστό αφιερώνονται σε αυτά και αγωνίζονται με ταπείνωση τόσο πιο πλούσια η ευλογία του Θεού.


ΤΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΘΕΝΤΑ ΣΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
___________

Εκεί λοιπόν που όλοι νόμιζαν ότι όλα πήγαν κατά Θεόν ο Σεβασμιότατος Λεμεσού κ. Αθανάσιος, ως μη όφειλε, δυο μέρες αργότερα ανακίνησε το θέμα στο Ιερατικό συνέδριο της Μητροπόλεως κατά τη διάρκεια του οποίου μίλησε απαξιωτικά για την ενέργεια των μελών του ΠΑΧΟΚ και το περιεχόμενο του φυλλαδίου!!! Μια νέα δηλαδή οδυνηρή έκπληξη που ο Σεβασμιότατος Λεμεσού επεφύλαξε στους πιστούς. Υπενθυμίζουμε κατωτέρω μερικά από τα οικουμενιστικά παρατράγουδα του Σεβασμιότατου ο οποίος αν και λαλίστατοςκατά καιρούς εναντίον του Οικουμενισμού έχει πλουσιότατη οικουμενιστικήδράση καταχωρημένη στο παθητικό του.


ΕΔΩΣΕ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΑΣΧΗΜΙΑ
__________________

Καταρχήν ο Σεβασμιότατος έδωσε τη συγκατάθεσή του για κάθε οικουμενιστική ασχημία που συνέβηκε τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Οχι μόνον ψήφισε υπέρ της διοργάνωσης της Διαθρησκειακής αλλά το πνευματικό του τέκνο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος υπήρξε ο κύριος οργανωτής του συνεδρίου της “Διαθρησκειακού Συνεδρίου” του 2008. Το ίδιο έκανε με την έλευση του Πάπα στην Κύπρο. Οχι μόνον ο ίδιος αλλά και όλοι οι επίσκοποι που επηρεάζει έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για να προσκληθεί ο Πάπα.

ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕΤΑΜΕΛΗΘΗΚΕ
________________

Λίγο πριν το “Διαθρησκειακό συνέδριο” του 2008 στη Λευκωσία η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου η Ακρόπολη της Κυπριακής Ορθοδοξίας έστειλε ελεγκτική επιστολή στους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου. Η επιστολή αυτή έκανε τρομερή αίσθηση μεταξύ του πληρώματος της Εκκλησίας και ανάγκασε την πλειοψηφία των μελών της Συνόδου να απόσχει από τις εργασίες του συνεδρίου της ανομίας παρά την περί του αντιθέτου αρχική τους πρόθεση. Είναι χαρακτηριστική η στάση του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου ο οποίος όχι μόνον ψήφισε στη σύνοδο υπέρ της διοργάνωσης του Διαθρησκειακού συνεδρίου αλλά και πρωτοστάτησε διά του πνευματικού του τέκνου επισκόπου Νεαπόλεως Πορφυρίου στη διοργάνωσή του. Οταν αντελήφθη την αντίδραση της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου της Ακρόπολης της Κυπριακής Ορθοδοξίας ανέκρουσε πρύμναν. “Ηλθεν εις εαυτόν” πιστέψαμε αφελώς καλοπροαίρετα όλοι τότε. Σε Ιερατικό Συνέδριο της Μητροπολέως του έκανε στροφή 180 μοιρών και είπε στους ιερείς του ότι ο ίδιος δεν θα παραστεί στο “Διαθρησκειακό συνέδριο” και τους πρότρεψε να πράξουν το ίδιο. Αυτά συνέβησαν πριν δύο χρόνια και μας γέμισαν όλους χαρά.

ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
_________________

Και όμως! Δυστυχώς σε Ιερατικό συνέδριο που πραγματοποίησε προχθές στη Μητρόπολή του, μετά την ενθρόνιση του νέου ηγουμένου της Μονής Συμβούλου Χριστού, κατάφερε πισώπλατη μαχαιριά εναντίον των αγωνιζομένων πιστών που διένειμαν φυλλάδια εναντίον της έλευσης του Πάπα στην Κύπρο και καλούσαν τους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου να μην παραστούν στην υποδοχή του Πάπα και να ματαιώσουν την έλευση του Πάπα.

ΕΥΛΟΓΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
_________________

Η στάση του Σεβασμιότατου Λεμεσού εμβάλλει σε μεγάλες ανησυχίες τους πιστούς. Καταρχήν απέδειξε ότι δεν ήλθεν “εις εαυτόν” όταν ανέκρουσε πρύμναν κατά το “Διαθρησκειακό συνέδριο” του 2008. Απλά φοβήθηκε το πνευματικό κύρος της Μονής Σταυροβουνίου και έκανε πίσω. Τώρα στο πρόσφατο Ιερατικό συνέδριο της Μητρόπολής του έδειξε για μια ακόμη φορά τα πραγματικά του συναισθήματα για τον Οικουμενισμό που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από αυτά που ισχυρίζεται ότι πρεσβεύει στις ομιλίες του.

ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΚΩΝ
________________


Οι πιστοί προσεύχονται η απαξίωση με την οποία μίλησε στο ιερατικό συνέδριο για όσους αγωνίζονται εναντίον του Οικουμενισμού και διαμαρτύρονται για την έλευση του Πάπα στην Κύπρο να μην είναι προάγγελος νέων οικουμενιστικών ενεργειών του Σεβασμιότατου. Ελπίζουν ότι η στάση του αυτή δεν προλειαίνει ενεργή παρουσία του Μητροπολίτη Αθανάσιου και των επισκόπων πιου ελέγχει στην υποδοχή του Πάπα κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα. Ακόμη και στην περίπτωση που τυχόν ο Πάπας θα φέρει λείψανα του Αποστόλου Βαρνάβα στην Κύπρο. Στο Σεβασμιότατο εναπόκειται να διασκεδάσει κάθε εύλογη ανησυχία που προκλήθηκε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ εξαιτίας της δικής του απαράδεκτης συμπεριφοράς.

ΕΤΣΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ;
_________________

Υπενθυμίζουμε στο Σεβασμιότατο ότι έχει Αγιορειτικές ρίζες και ότι οι Αγιορείτες αντετάχθηκαν έντονα στην επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα. Σύμφωνα με ποια λογική θεωρείται ανεπίτρεπτη η επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα και είναι θεμιτή στην Κύπρο; Δεν φτάνει που ο Σεβασμιότατος έδωσε την πλήρη συγκατάθεσή του για να απευθυνθεί πρόσκληση στον Πάπα; Είναι ανάγκη να καρφώνει πισώπλατα τους αγωνιζόμενους πιστούς που διαμαρτύρονται για την έλευση του αιρεσιάρχη της Ρώμης;













Οι φραγκολατίνοι πάντοτε πειθαρχικοί και υπάκουοι στους Χιτλερικούς ΝΑΖΙ.
Πάντοτε αδιάντροποι, πάντοτε ξεφτιλισμένοι...


Για να μην ξεχνάμε...

ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΓΕΡΜΑΝΟΙ

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ


ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ «ΔΑΝΕΙΟ» ΤΩΝ ΝΑΖΙ, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΑ 70 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, ΟΣΟ 2,5 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

(ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΚΛΟΠΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ)
70 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΑΤΣΑΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Γερμανική Κατοχή για την Ελλάδα δεν έχει τελειώσει ακόμη, αφού βρίσκεται υπό Γερμανική Κατοχή ένα μεγάλο μέρος της Εθνικής μας Περιουσίας, ένα μεγάλο μέρος του Εθνικού μας Πλούτου, που κατέστρεψαν ή διάρπαξαν και κατακρατούν οι Γερμανοί, για να αποτελούν σήμερα χώρα υψηλότατης πιστοληπτικής ικανότητας «ΑΑΑ»!

Η Γερμανία κατακρατεί όλες τις νόμιμες Επανορθώσεις, που κατοχύρωσε στη χώρα μας η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946, ως αποζημιώσεις προς την Ελλάδα, αλλά κατακρατεί και το αναγκαστικό Κατοχικό «Δάνειο» που μας άρπαξε κυριολεκτικά το Βερολίνο, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, αφήνοντας να πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι Έλληνες και τα Ελληνόπουλα, από την πείνα και τις κακουχίες!
Αλλά κρατεί και Επανορθώσεις ακόμη και από τον καιρό του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και αποζημιώσεις από τις ημέρες της Ουδετερότητας, πριν η Ελλάδα μπει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940!


Συγκεκριμένα, η Γερμανία μας οφείλει:

1. Την καταβολή του υπολοίπου των Επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αξίας περίπου 275 εκατομμυρίων ευρώ!

2. Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας κυρίως σκαφών (βομβαρδισμοί, τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία) κατά την περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας, ύψους 153 εκατομμυρίων δολαρίων του 1946, που η σημερινή τους αξία υπολογίζεται σε περίπου 5 δις ευρώ!

3. Την επιστροφή του Αναγκαστικού Κατοχικού «Δανείου» που πήρε η Γερμανία από την Κατεχόμενη και ανήμπορη να αντιδράσει Τράπεζα της Ελλάδος, ύψους 3,5 δισ. δολαρίων σε τιμές του 1944, σημερινής αξίας περίπου 14 δις ευρώ!

4. Τις Επανορθώσεις των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τιμές του 1946, που υποχρεώθηκε από τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) να μας πληρώσει, για τις τεράστιες ζημιές και πολλαπλάσιες βλάβες που προξένησε στην Ελληνική Οικονομία, που κλονίζεται σήμερα, με τιμητή μάλιστα τη Γερμανία! Η σημερινή αξία των κατοχυρωμένων αυτών Επανορθώσεων, υπολογίζεται σε τουλάχιστον 51 δις ευρώ!
Από το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη Θεσσαλονίκης στις 2-9-1944, όπου οι «πολιτισμένοι» Γερμανοί έκαψαν ζωντανούς μέσα σε φούρνο 149 Έλληνες, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, ακόμη και βρέφη, ενώ κατέστρεψαν ολόκληρο το μαρτυρικό χωριό, παραδίδοντάς το στις φλόγες.

Το Σύνολο των παραπάνω οφειλών (με ένα ελάχιστο επιτόκιο της τάξης του 3%), υπολογίζεται σε σημερινή αξία να ισοδυναμεί – όπως φαίνεται και παραπάνω – με τουλάχιστον 70 δισεκατομμύρια ευρώ!!!
Εκ των οποίων η Γερμανία έχει καταβάλει μόνο το απειροελάχιστο ποσό, των μόλις 115 εκατομμυρίων μάρκων το 1960…
Σημειώνεται πως στα παραπάνω ποσά, δεν περιλαμβάνονται αποζημιώσεις για τα θύματα (που μόνο για το Δίστομο ορίστηκαν από το Πρωτοδικείο Λειβαδιάς το 1997 σε 9,5 δις δραχμές ή περίπου 28 εκατομμύρια ευρώ), αλλά ούτε και για την ανυπολόγιστη καταστροφή και κυρίως κλοπή αρχαιολογικών και θρησκευτικών μας θησαυρών, που πρέπει να επιστραφούν!

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Τα οικονομικά προβλήματα, σαν αυτό που μαστίζει τη χώρα, αντιμετωπίζονται όχι μόνο με συγκράτηση και περικοπή δαπανών, αλλά και με είσπραξη των οφειλομένων και ιδίως εκείνων που οφείλει – και ως ηθική αποζημίωση – να καταβάλει κάποια χώρα, που έχει καταστρέψει μια άλλη και μάλιστα σχεδόν ολοσχερώς!

Η Σταύρωση της Ελλάδος, βασισμένη σε στοιχεία της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ 14/11/1997, σε απεικόνιση του ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ – Για όλες τις τεράστιες καταστροφές της Ελλάδος, η χώρα μας απαίτησε στη Διάσκεψη των Παρισίων το 1946, ως Επανορθώσεις, το ποσό των τότε 12 δις δολαρίων, αλλά οι Σύμμαχοι μας κατακύρωσαν μόνο 7,2 δις…

* Σημειώνουμε ότι για τον αριθμό των θυμάτων υπάρχουν άλλες εκτιμήσεις για 750.000 με 800.000
(βλ. σχετικά αναλυτικό πίνακα παρακάτω)
Η καταστροφή της Ελλάδος από τη Γερμανία ήταν τρομακτική, τόσο κατά την Κατοχή, όσο και κατά την εκδικητική αποχώρηση/υποχώρηση, όπου κατέστρεψαν όλες τις υποδομές της χώρας, όπως και η Γενοκτονία στην οποία υπέβαλαν τον άμα

«Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ»

Θύματα και Απώλειες Ελλάδος

Νεκροί πολέμου 1940-41 13.327
Εκτελεσμένοι (σε ολόκληρη την Ελλάδα) 56.225
Θανόντες όμηροι (στα γερμανικά στρατόπεδα) 105.000
Νεκροί από βομβαρδισμούς 7.120
Νεκροί σε μάχες της Εθνικής Αντίστασης
(σύμφωνα με γερμανικά στοιχεία) 20.650
Νεκροί στη Μέση Ανατολή 1.100
Απώλειες Εμπορικού Ναυτικού 3.500
Σύνολο 206.922
Νεκροί από πείνα & σχετικές ασθένειες 600.000
[σ.σ. ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 806.922]
Απώλειες από υπογεννητικότητα 300.000
Σύνολο απωλειών 1.106.922


Στοιχεία από το βιβλίο «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ», Αθήνα 2006, Εθνικό Συμβούλιο για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

χο και υπό κατοχή ελληνικό πληθυσμό, με την καταλήστευση του Εθνικού Πλούτου μας και την υποχρέωση της Ελλάδας να πληρώνει εκείνη τα δυσβάσταχτα έξοδα του Στρατού Κατοχής, οδηγώντας σε θάνατο από πείνα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες!

Για όλα αυτά η Γερμανία, από τη στιγμή που επανενώθηκε, δεν έχει αποζημιώσει την Ελλάδα! Και είναι πια η ώρα να πληρώσει το χρέος της, όχι μόνο από οικονομικής πλευράς, αλλά κυρίως από ανθρώπινη, από ηθική υποχρέωση!
Σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή κατάσταση, με ένα τεράστιο χρέος, συνεπεία κατά πολύ και της Μεγάλης Καταστροφής που μας προξένησε η Γερμανία, την ώρα που οι Γερμανοί – με μπροστάρη τον επικεφαλή της Deutsche Bank Τζόζεφ Άκερμαν και τα γερμανικά ΜΜΕ – επιτίθενται με πρωτοφανή σφοδρότητα εναντίον της Ελλάδος, χαρακτηρίζοντάς τη πότε «βόμβα» και πότε «το προβληματικό παιδί», ο πολιτικός κόσμος, αλλά και όλοι μαζί ενωμένοι οι Έλληνες πολίτες, οφείλουν να διεκδικήσουν μέχρι του τελευταίου ευρώ, όλες τις επανορθώσεις, αποζημιώσεις και οφειλές της Γερμανίας!

Μόνο η εγγραφή αυτών των βεβαιωμένων οφειλών στον Προϋπολογισμό, θα εκμηδένιζε αυτόματα το έλλειμμα, θα δημιουργούσε πλεόνασμα και θα εξυπηρετούσε (πλήρωνε) και ένα μέρος από το Δημόσιο Χρέος, αλλάζοντας την οικονομική εικόνα της Ελλάδος, μετατρέποντάς τη, σε μια από τις πιο υγιείς και δυναμικές οικονομίες της Ευρώπης!

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ

Είναι πλέον εθνική ανάγκη, να εξεταστεί πολύ σοβαρά το Ζήτημα και να προχωρήσει επίσημα η Ελλάδα στις νόμιμες αυτές και ελάχιστες τελικά διεκδικήσεις, μπροστά την τιτάνια καταστροφή της Γερμανίας κατά της Ελλάδος.
Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ φέρνει το καυτό Ζήτημα στην επιφάνεια, ακριβώς για να συζητηθεί εκτός των άλλων και μέσα στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος και γνωρίζει το θέμα ως τέως ΥΠΕΞ!
Είναι μια μοναδική ευκαιρία, να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα στο Συμβούλιο, για την άμεση ενεργοποίηση των Ελληνικών Διεκδικήσεων!

ΟΦΕΙΛΕΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Και η Αλβανία οφείλει στη χώρα μας την απόδοση ποσού 218.000.000 δραχμών (σε τιμές 1942), που κατέβαλε αναγκαστικά η κατεχόμενη τότε Ελλάδα στα Τίρανα το 1942, για ζημιές που προκάλεσε δήθεν ο Ελληνικός Στρατός στην Αλβανία, κατά την νικηφόρα προέλασή του στη Βόρειο Ήπειρο!
Ήταν μια ατιμωτική καταβολή, με την Ελλάδα υπό Γερμανική-ιταλική-βουλγαρική Κατοχή, συν την εγκληματική δράση των Τσάμηδων στην Ήπειρο!
Και το ποσό αυτό, με τον υπολογισμό ενός ικανού επιτοκίου, οφείλει να επιστραφεί, όχι τόσο για οικονομικούς, όσο για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας και τιμής!

Κάτι τέτοιο θα δώσει βαθιά ανάσα όχι μόνο στον Ελληνισμό και το Κράτος, όχι μόνο στην Οικονομία και την Κοινωνία, αλλά και θα σφυρηλατήσει αποφασιστικά την ενότητα του Ελληνισμού, δημιουργώντας θετικές προσδοκίες, ελπίδα, αλλά και άριστες προοπτικές!
Δεν μπορεί να κινδυνεύει η Εθνική Οικονομία, να σβήνουν χιλιάδες θέσεις εργασίας – λόγω της συρρίκνωσης του εισοδήματος των καταναλωτών, αλλά και της μείωσής τους λόγω ανεργίας (φαύλος κύκλος) – δεν μπορεί να ακούγεται ότι κινδυνεύουν μισθοί, ταμεία, συντάξεις, δεν μπορεί να καταρρέουν χιλιάδες οικογένειες, χιλιάδες σπίτια και να αδιαφορούμε για το τεράστιο και σωτήριο ποσό των Γερμανικών Επανορθώσεων, Αποζημιώσεων και Οφειλών!
Δεν μπορεί να πεθαίνει η Ελλάδα, για να ευημερεί η Γερμανία!
Δεν μπορεί να ξαναζήσουμε την εφιαλτική «Κατοχή», με χιλιάδες κοινωνικά και οικονομικά θύματα, για να μας κατηγορεί δημόσια η Γερμανία σαν «προβληματικούς», την ώρα που μας χρωστά 70 ολόκληρα δισεκατομμύρια ευρώ!
Δεν μπορεί!

Τα στοιχεια μας τα εστειλε φιλος του ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου