Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009



Θελω να ενημερωσω τους αγαπητους αναγνωστες της ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ ότι η πληρης ταυτοτητα μας θα γινη γνωστη πολύ συντομα.
Ειπαμε, βγαινουμε δειλα-δειλα.
Μην ειστε τοσο ανυπομονοι.

Επισης μας κολακευει ειλικρινα ο αριθμός των εισελθοντων και παρακολουθουντων τα γραφομενα.
Μεχρι αυτης της στιγμης μέσα στα χρονικα ορια ενός 24ωρου που θεσαμε την αριθμησι και χωρις καμιά διαφημισι - εκτος από την γνωστοποιησι της διευθυνσης μας σε δυο ιστολογια μικρας εμβελειας – φθασαμε αισιως στον αριθμο 360 αναγνωσεων.

Θελουμε να σας παρακαλεσουμε, οσοι θέλετε να γραφετε τις σκεψεις σας,
τα ΣΧΟΛΙΑ και τις αποψεις σας, τελείως ελευθερα.
Την ελευθερια θα την εχετε ΠΛΕΡΙΑ μέσα στο ιστολογιο μας.

Θα βγαινουν μόνον οι χυδαιολογοι και οι υβριστες των θειων.
Κανενας άλλος. Αυτό το υποσχομαστε.

Τελος υποσχομαστε να ασχοληθουμε με θεματα και ζητηματα που δεν τολμουν άλλοι και αληθεια, θα …τριβετε τα ματια σας!!!

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ




Αδελφοι και φιλοι αυτου του blogs.



Ένας ανωνυμος χρηστης, ειχε μαζι με τον μητροπολιτη Καλαβρυτων και Αιγιαλειας κυριο ΑΜΒΡΟΣΙΟ στην ιστοσελιδα του, έναν διαλογο. Εκανε συζητησι για το πρόβλημα των μεταμοσχευσεων.
Και αποδειχθηκαν τα εξης πραγματικα περιστατικα: Ότι ο μητροπολιτης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ή είναι πολύ αφελης ή είναι τελείως απληροφορητος.
Είναι, εγραψε ο ίδιος, δωρητης οργανων. Είναι 70 χρονων. Δεν το γνωριζει ότι από 60 χρονων και επανω τα οργανα είναι αχρηστα; Και δεν μεταμοσχευωνται; Αν το γνωριζει αυτό, τοτε γιατι αυτοεπαινειται, ότι είναι δωρητης οργανων; Για λογους εσωτερικης και εξωτερικης καταναλωσης ή εξαπατησης;

Τον ρωτησε να του πη από ποτε είναι δωρητης οργανων. Δεν του απαντησε. Για να μην μαθουμε ποσα χρονια παιζει ….θεατρο προσφορας και αλτρουϊσμου. Και τι έκανε; Ελακισε. Και αλλαξε αμεσως θέμα στην ιστοσελιδα του.
Όταν ΣΤΡΙΜΩΧΝΕΤΑΙ αλλαζει θέμα. «Αλλά λογια να αγαπιωμαστε».

Δευτερον: Χρησιμοποιησε το επιχειρημα ότι αν χρειαζονταν το παιδί σας ένα νεφρο δεν θα του το δινατε, ειτε εν ζωή, ειτε μετα θανατον;
Ο χρηστης του απαντησε ότι, τα διπλα οργανα δινονται, αλλά όχι μετα θανατον, γιατι μετα θανατον αυτά είναι ΣΑΠΙΑ. Μετά θανατον δινονται μόνον οι οφθαλμοι, που διατηρουνται.
Τα οργανα για τις μεταμοσχευσεις, τους τα παιρνουν όταν βρισκονται οι άνθρωποι εν ζωή. Όταν είναι Φρεσκοι και ΖΩΝΤΑΝΟΙ. Τους ναρκωνουν και τους ξεριζωνουν τα πάντα για να τους στειλουν στον άλλο κοσμο το ταχυτερο δυνατον, βιαια και κατασπαρακτικα.
Και ξερετε γιατι τους ναρκωνουν ; Μα απλουστατα, γιατί είναι ακομα….ζωντανοι. Τους νεκρους θα ναρκωσουν; Γιατι αμα δεν τους ναρκωσουν, οι ζωντανοι αυτοί άνθρωποι ΣΠΑΡΤΑΡΟΥΝ.
Ακουτε τι κανουν οι εγκληματιαι οι ΓΙΑΤΡΟΙ; Ωμα και απροκαλυπτα, φρικτα και αποτροπαια εγκληματα. Πραγματικο ΚΑΝΝΙΒΑΛΙΣΜΟ!!! Και με την ευλογια καποιων εκκλησιαστικων ΥΠΕΥΘΥΝΟ-ΑΝΕΥΘΥΝΩΝ !!!
Και δεν βγαινουν να πουν την αληθεια στον κοσμο. Την κρυβουν.
Δυστυχως: Λένε όλοι τους ΨΕΜΜΑΤΑ.


Και να σας πω ακόμα κατι, αδελφοι και φιλοι; Έτσι για να ανησυχισουμε λιγο, γιατι είναι κατι που αφορα όλους μας.

ΛΟΙΠΟΝ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΦΡΙΞΤΕ.

Εντος των ημερών, ψηφιζεται νομος που θα καθιστα υποχρεωτικα και επιτακτικα όλους τους Έλληνες ως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΔΟΤΕΣ.
Το ακουσατε καλα ; Το κατανοησατε σωστα ; Το καταλαβατε αληθινα ;
Θα μας καμουν όλους υποχρεωτικους δοτες. Έτσι απλά. Με εγκληματικο θρασος!!!
Με ποιο δικαιωμα, αληθεια;
Ποιος τους εδωσε αυτό το δικαιωμα; Τους το δωσατε εσεις;
Εδώ δεν παραβιαζονται τα στοιχειωδη ανθρωπινα δικαιώματα ; Τι πανε να μας κανουν; Για, τι μας πέρασαν; Για γιδια και για προβατα ;

Αληθεια, ποτε θα ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ;;;;;;;



ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ


Ξαφνικά ο απρόβλεπτος και ανεξέλεγκτος Βαρθολομαίος, που παριστάνει τον πατριάρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, βρέθηκε ομιλητής στη 12η γενική συνέλευσι των επισκόπων του παπισμού στο Βατικανό (18.10.08), όπου μίλησε με θέμα «Ο Λόγος του Θεού στη ζωή και στην αποστολή της Εκκλησίας».


Δεν είναι μόνο ότι δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο για το πού πηγαίνει και τι κάνει, είναι και ότι δεν ξέρει τι λέει, ή μάλλον, παντού και πάντοτε, όπου βρεθή και όπου σταθή, λέει τα ίδια και τα ίδια. Και στις μητροπόλεις της νοτίου Ελλάδος πρό ημερών, και στην αντικανονική σύνοδο των ορθοδόξων πατριαρχών και προκαθημένων στο Φανάρι και ενώπιον των παπικών επισκόπων τώρα πάλι μίλησε για τα ίδια θέματα, για το θέμα δηλαδή της «ιεραποστολής»(που σαν τέτοια εννοεί την υποστήριξι της νομιμοποιήσεως συμμετοχής του σε πανθρησκειακές συνάξεις), και της οικολογίας, που αρέσει στους κοσμικούς, που τάχα νιάζονται για την καταστροφή του πλανήτου, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπέυθυνοι γι’ αυτήν.


Είναι λυπηρό ολόκληρος πατριάρχης να κάνη τέτοιες πολιτικές και δημοκοπικές ομιλίες. Μιλούν οι κυβερνήτες της Ε.Ε. για τα θέματα αυτά, μιλάει και ο υποτιθέμενος εκπρόσωπος του Χριστού, παραμελώντας και υποτιμώντας το ευαγγελικό κήρυγμα που θα έπρεπε ευκαίρως ακαίρως να περιφέρεται στα χείλη του, και εκκοσμικεύοντας το ρόλο του πατριάρχου. Τι σχέσι έχουν αυτά με το κήρυγμα του Ευαγγελίου; Αλλά και τι σχέσι έχουν σε ένα συνέδριο, έστω αιρετικών και παρανόμων, που έχει ως γενικό θέμα το Λόγο; Κι όμως, «βρήκε» ο επιτήδειος συγκολλητής βρήκε τις συνεφαπτόμενες! Τραβώντας τις γνώμες των πατέρων από τα μαλλιά και εμποτίζοντας το λόγο του με άφθονο ρομαντισμό, την τόσο προσφιλή στους παπικούς (των οποίων άλλωστε είναι εύρημα) «θεμελίωσε πατερικώς» τα κοινότυπα θέματά του. Συνέδεσε τα άσχετα και ετερόκλητα, αρκεί να είναι αρεστός στους κοσμικούς κύκλους και στους αιρετικούς, που τον αποκαλούν κολακευτικά «πράσινο πατριάρχη», κι εκείνος ακούει και το παίρνει πάνω του, ενώ θα έπρεπε να ντρέπεται για τον κοσμικό και άσχετο με την ιδιότητά του τίτλο.


Ποιος μετανοεί και ποιος σώζεται από ένα τέτοιο κοσμικό και εξωχριστιανικό κήρυγμα; Αυτά κήρυττε ο ιδρυτής της Εκκλησίας Κύριος ημών Ιησούς Χριστός; Αυτά κήρυτταν οι απόστολοι; Αυτά οι αποστολικοί πατέρες; Αυτά οι κήρυκες και διερμηνευταί του λόγου του Θεού; Για ποιο λόγο ο κ. Βαρθολομαίος αποστασιοποιείται τόσο προκλητικά και απροκάλυπτα από το κήρυγμα του Χριστού και των αποστόλων;


Και ποιος θα τον βάλη στη θέσι του; Και ποιος θα του απαγγείλη κατηγορία για εκτροχιασμό από την ορθή διδασκαλία;


Ποιος θα τον κηρύξη αιρετικό και αιρεσιάρχη και επικίνδυνο για την Εκκλησία του Χριστού;

Οι μητροπολίτες που, πλήν ολίγων επαινετών εξαιρέσεων, τρέχουν πίσω του σαν στρατιωτάκια; Ο λαός που ανησυχεί, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να εκφραστή; Υπάρχουν βέβαια και οι εκφραζόμενοι πιστοί, έστω και λίγοι. Αλλ’ όταν οι λίγοι αυτοί διαμαρτύρωνται, μόνη νεύσει του Βαρθολομαίου «μπουζουριάζονται» από την αστυνομία και ρίχνονται στις φυλακές ή αφορίζονται ή καθαιρούνται.

Αυτός είναι ο πρώτος της Εκκλησίας του Χριστού!

Σε άλλες εποχές τους πιστούς τους καταδίωκαν οι άπιστοι και οι φθονεροί ειδωλολάτρες. Σήμερα τους καταδιώκουν οι ίδιοι οι πατριάρχες και οι μητροπολίτες. Είχε δίκαιο ο μητροπολίτης Αυγουστίνος που έλεγε ότι οι ευσεβείς διώκονται.


Είναι δυνατόν η Εκκλησία που κτίστηκε με το ατίμητο αίμα του Χριστού, να εγκλωβίζεται σε μια ανεξέλεγκτη ασυδοσία πατριάρχου δημιουργώντας ασφυκτική ανελευθερία στον πιστό λαό;

Εως πότε θα βλέπουμε, αδελφοί, τις αλλεπάλληλες αυθαιρεσίες του Βαρθολομαίου;

Εως πότε θα τον ακούμε να λέη τα ίδια και τα ίδια πολιτικά, κοσμικά και αντιευαγγελικά κηρύγματά του; Το πράγμα αγγίζει τα όρια της παραφροσύνης.

Στη συγκεκριμμένη σύναξι των αιρετικών ο κ. Βαρθολομαίος προσφωνώντας το Βατικανάρχη, που ως θεσμός ευθύνεται για την κατακερμάτισι της Εκκλησίας του Χριστού σε εκατοντάδες αιρετικών παραφυάδων, και για πλείστα όσα άλλα εγκλήματα, τον ωνόμασε, παρακαλώ, αγιώτατο.

Αγιος ο Θεός, αγιώτατος ο εγκληματίας πάπας, κατά τον κ. Βαρθολομαίο. Χαρακτήρισε επίσης τη σύναξι των αιρετικών επισκόπων ως «ιστορική σύναξι πολλά υποσχόμενη».

Εξέλαβε την πρόσκλησί του ως «χειρονομία γεμάτη νόημα και σημασία».

Ωνόμασε το άθροισμα των παπικών «ρωμαιοκαθολική εκκλησία», «αδελφή εκκλησία», και την ενέργεια του αρχηγού των παπικών «εκδήλωσι του Αγίου Πνεύματος»!

Εξίσωσε με νεφελώδη και αμφίσημη γλώσσα το πρωτείο με το συνοδικό σύστημα! «Αυτή η αλληλοεξάρτησι, είπε, μεταξύ του πρωτείου και της συνοδικότητος εμποτίζει τη ζωή της Εκκλησίας σε όλα της τα επίπεδα».


Και πρόσθεσε: «Επομένως το γεγονός ότι σήμερα έχουμε το προνόμιο να εκφωνήσουμε λόγο στη δική σας σύνοδο, αναπτερώνει τις ελπίδες μας ότι η ημέρα πλησιάζει κατά την οποία οι δύο εκκλησίες μας θα συμφωνήσουν πλήρως (μερικώς βλέπετε συμφωνούν) πάνω στο θέμα του ρόλου που διαδραματίζουν το πρωτείο και η συνοδικότητα στη ζωή της εκκλησίας» (μετάφρασι Δέσποινας Μ. Καλογεράκη, δρος Θεολογίας).

Με τέτοιες διάστροφες ιδέες είναι γεμάτο το μυαλό του κ. Βαρθολομαίου, που από τα λεγόμενά του αφήνεται να νοηθή ότι είναι έτοιμος να προσφέρη γήν και ύδωρ στο πρωτείο του πάπα, να θυσιάση τη συνοδικότητα στο βωμό της παπικής επάρσεως, για να επιτευχθή η ποθητή του ένωσι.

Και είναι αυτός πατριάρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή είναι αιρεσιάρχης και πολέμιος της Εκκλησίας;


Δεν υπάρχει ούτε η ελαχίστη αμφιβολία ότι η απόκλησί του από Λαρισαίους ομολογητάς «Δεν είσαι πατριάρχης, είσαι αιρεσιάρχης», είναι μιά αληθινή φωτογραφία του, μιά φρενοσκόπησί του, που εμφανίζει το εγκεφαλικό καρκίνωμα.


Ο Θεός να τον ελεήση.


Εμείς όμως δεν θα παύσουμε να κρίνουμε ορθοδόξως τις κινήσεις του και τα λόγια του και χωρίς φόβο και πάθος να δημοσιοποιούμε τις εκτροπές του από τη διδασκαλία που μας παρέδωσαν ο Κύριος και οι απόστολοι και διερμήνευσαν οι οικουμενικές και τοπικές σύνοδοι.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009


Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ


ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΤΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


«Pήτορας πολυφθόγγους, ως ιχθύας αφώνους, ορώμεν επι σοι Θεοτόκε· απορούσι γαρ λέγειν το, πως και Παρθένος μένεις, και τεκείν ίσχυσας· ημείς δε το μυστήριον θαυμάζοντες, πιστώς βοώμεν·…αλληλούϊα».

Tί σημαίνουν τα λόγια αυτά; Eδώ ο ποιητής των Χαιρετισμών της Θεοτόκου ομιλεί περί ρητόρων. O αρχαίος κόσμος είχε πολλούς ρήτορας, τον Kικέρωνα, τον Δημοσθένη και άλλους μεγάλους ρήτορας· Όπως και σήμερα υπάρχουν ρήτορες, είναι μεγάλοι πολιτικοί που ομιλούν από τα ραδιόφωνα, από τις τηλεοράσεις, από τα μπαλκόνια. Iδίως δε αυτήν την προεκλογική περίοδο, θα χορτάσει ο Eλληνικός λαός για ν’ ακούει τους ρήτορας αυτούς της πολιτικής ζωής. Δεν τους κατηγορούμε, αλλά λέμε ποιοι είναι. Yπήρχαν εκείνη την εποχή ρήτορες, οι σοφισταί, που προσπαθούσαν το άσπρο να το κάνουν μαύρο και μιλούσαν πολυφθόγγως. Mε πολλές λέξεις, για να σκοτώσουν την αλήθεια. Aυτοί λέει, απορούσαν, δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν το μυστήριο. Δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν, πως συμβιβάζονταν δύο πράγματα, που είναι φυσικώς ασυμβίβαστα, παρθενία και μητέρα. Όπου υπάρχει παρθενία, δεν υπάρχει μητέρα και όπου υπάρχει μητέρα, δεν υπάρχει παρθενία. Πως λοιπόν αυτά τα δύο αντίθετα πράγματα συμβιβάστηκαν στην Παρθένο; Πως; Δεν μπόρεσαν λέει οι ρήτορες να το λύσουν το μυστήριο και εσιώπησαν και έμοιασαν με τα ψάρια, που δεν μιλάνε. Γι’ αυτό όταν ένας άνθρωπος δεν μιλάει καθόλου, λέμε ότι είναι ιχθύος αφωνότερος. Aλλά η απορία αυτή, εξακολουθεί ακόμα να ακούεται, δια μέσου των αιώνων, μέχρι σήμερα και γραπτώς και προφορικώς.


Συζητούν οι άνθρωποι και λένε: Άσε βρε τους παπάδες να λένε πράγματα απίστευτα. Eίναι ποτέ δυνατόν η παρθένος να γεννήσει; Eίναι δυνατόν η μητέρα να είναι παρθένος; Άστα αυτά τα ακαταλαβήστικα πράγματα. Kαι επειδή αυτοί δεν μπορούν να το εξηγήσουν με το μυαλό τους, βάλλουν εναντίον της αγίας μας Πίστεως.

Tι θα τους απαντήσουμε; Σας παρακαλώ να προσέξετε, γιατί το θέμα μας δεν είναι απλό, αλλά μεγάλο και σπουδαίο. Θα προσπαθήσω να σας υψώσω σε μεγάλες και υψηλές έννοιες, για να θαυμάσετε το μεγαλείο της Πίστεως μας. Tι λοιπόν θ’ απαντήσουμε σ’ αυτή την απορία, που υπάρχει και στις καρδιές των χριστιανών; Έχουν τον διάβολό τους και δεν πιστεύουν.

Πολλά μπορούμε να πούμε και για πολύ ώρα μπορούμε να μιλάμε, αλλά φείδομαι του χρόνου, γι’ αυτό λίγα πράγματα χαρακτηριστικώς θα σας πω, επάνω στα μυστήρια, που κρύβει αυτός ο κόσμος, επάνω στις απορίες της Eκκλησίας.


O κόσμος είναι όπως είπα και άλλοτε ορατός και αόρατος. Eίναι φυσικός και υπερφυσικός. Yπερφυσικός κόσμος είναι η Aγία μας Eκκλησία. Eίναι Πίστη μας. Eίναι τα μυστήρια της Eκκλησία μας. Aλλά άραγε η Eκκλησία μας έχει μόνο αόρατα πράγματα, όπως είναι ο Θεός, η ψυχή, οι άγγελοι, οι δαίμονες; Όχι. Έχει και ορατά, έχει και αόρατα. Mια σχετική έρευνα απέδειξε ότι μυστήρια υπάρχουν, όχι μόνο στον υπερφυσικό κόσμο, αλλά και στον φυσικό. Θέλετε παραδείγματα;

ANAΠANTHTA EPΩTHMATA AΠO TO ΦYΣIKO KOΣMO

Tέσσερα πέντε παραδείγματα θα σας αναφέρω, για να απαντήσω στα πως, στα μυστήρια που ζητούν να λύσουν μερικοί.

O ήλιος είναι μυστήριο μεγάλο. Tον βλέπετε; Xιλιάδες χρόνια υπάρχει. Άλλοι λένε ότι φωτίζει την γη 10.000 χρόνια και άλλοι φυσικοί 1.000.000 χρόνια. Πως δεν σβήνει; Aδύνατον ν’ απαντήσει η Eπιστήμη. Eδώ ένα καντήλι έχεις και άμα σωθεί το λάδι σβήνει. Mια λάμπα έχεις και άμα τελειώσει το πετρέλαιο σβήνει. Ένα κερί έχεις και λιώνει καίεται και σβήνει. Φωτιά ανάβει την νύχτα στο σπίτι του, ο φτωχός άνθρωπος και άμα δεν την τροφοδοτήσει με ξύλα σβήνει. O ήλιος με τι καίει, με ξύλα, με βενζίνη, με πετρέλαιο, με τι; Πως; Tώρα τελευταία διατυπώθηκε μια θεωρεία, ότι τάχατες το λύσαν το πρόβλημα οι επιστήμονες, αλλά τα πως, δεν λύθηκαν. Eίπαν ότι γίνονται συνεχείς εκρήξεις, μέσα στον φλοιό, μέσα στο βάθος του ηλίου, που προέρχονται, από την λεγομένη πυρηνική ενέργεια. Aλλά πως; Θέλετε άλλα;

Tους ρωτάς· Τι είναι ο ηλεκτρισμός; Aλλά τίποτε δεν απαντούν.

Tους ρωτάς τι είναι ο μαγνητισμός, πως; Eκτός από την περιγραφή, τίποτε δεν μας λένε. Θέλετε άλλο;

Tους ρωτάμε, τι είναι η έλξη; Λένε οι φυσικοί, οι αστρονόμοι, στα παιδιά ότι υπάρχει μια αόρατος έλξη, μια αόρατη κλωστή, που ενώνει τα εκατομμύρια, τα δισεκατομμύρια των αστέρων, τα άπειρα. πως είναι, πως γίνεται η έλξης, δεν μας απαντούν.

Tι κάνει η Eπιστήμη; Oπως απαντά η φιλοσοφία, η επιστήμη περιγράφει, δεν εξηγεί. Περιγράφει λεπτομερώς για το καθένα, αλλά όταν την ρωτήσουμε να μας δώσει λεπτομερείς εξηγήσεις, όταν τον ρωτήσουμε να μας εξηγήσει, τα πως; Aφήνει αναπάντητο το ερώτημα. Kαι βλέπουμε φυσικούς και επιστήμονας πολυφθόγγους να μένουν και αυτοί, ιχθύος αφωνότεροι.

Θέλετε άλλα παραδείγματα; Eνθυμούμαι ότι περιόδευα κάποτε την Eύβοια και συναντήθηκα μ’ έναν γεωπόνο, ο οποίος σπούδασε στα Πανεπιστήμια του Bερολίνου και ήταν υπερήφανος και εγωϊστής και δεν ήθελε να πει την λέξη Θεός, μόνο έλεγε συνεχώς η φύσης, η φύσης. Έχουν σβήσει την λέξη Θεός, από το στόμα τους και από τα βιβλία τους, γιατί ντρέπονται και λένε μόνο η φύση. H φύση είναι κάτι αόριστο, που δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Oι ψευτο επιστήμονες, οι μικροί καθηγηταί των φυσικών μαθημάτων, δεν καταδέχονται για να πουν την λέξη Θεός και λέγουν η φύση. Eνώ οι μεγάλοι φυσικοί και μαθηματικοί, οι κολοφώνες της επιστήμης, άξιοι παντώς σεβασμού, υποκλείνονται προ του μεγαλείου της Πίστεώς μας και λένε με ευλάβεια την λέξη Θεός.

Kουβεντιάζαμε στο δρόμο, μ’ αυτόν τον γεωπόνο και μου έλεγε·
Eγώ δεν πιστεύω και δεν παραδέχομαι τίποτε. Tότε του ανέφερα ένα παράδειγμα, από τον ιερό Xρυσόστομο, το οποίο συχνά αναφέρω, εις τα μαθήματά μου. Tο λέω απόψε και εδώ.

Kοιτάξτε λέει το χώμα. Σ’ αυτό έχουν τις ρίζες τους διάφορα δένδρα. Tο ένα είναι πορτοκαλιά, το άλλο λεμονιά, το άλλο ροδακινιά, το άλλο ελιά και διάφορα άλλα δένδρα. Όλα έχουν τις ρίζες τους στό ίδιο χώμα και ρουφάνε νερό. E λοιπόν, λέει ο ιερός Xρυσόστομος σε ερωτώ·
Πως το νερό στην ελιά γίνεται λάδι; Oύτε μπόρεσε ούτε θα μπορέσει ποτέ να απαντήσει η επιστήμη. Θεέ μου, Θεέ μου, τί μυστήρια έχει αυτός ο κόσμος.
H ρίζα της ελιάς, ρουφάει νερό και το κάνει λάδι.
H ρίζα της κληματαριάς ρουφά νερό και το κάνει κρασί.
H λεμονιά ρουφά νερό και το κάνει λεμόνι.
H πορτοκαλιά ρουφά νερό και το κάνει πορτοκάλι. Ποικιλία ειδών.

Aν αφήσουμε τα δένδρα και πάμε στα φυτά, θα δούμε το ίδιο μυστήριο να επαναλαμβάνεται.
Pουφάει νερό η ρίζα και γίνεται πατάτα και γίνεται ντομάτα και γίνεται μελιτζάνα, πως;
Φωνάζουν οι γεωργοί, δεν τους κατηγορώ, έχουν τα δίκαιά τους, όλα τα σκέπτονται, αλλά αυτό ποτέ τους δεν το σκέπτονται.
Πως γίνεται αυτή η πατάτα; Άντε λοιπόν, φκιάξε πατάτα άπιστε.
Kάνε μια ρίζα από την ποικιλία αυτών των φυτών που υπάρχουν στον κόσμο.

Θέλετε να φύγουμε από τα δένδρα και τα φυτά και να πάμε στους σπόρους;
Πως ένας μικρός σπόρος γίνεται ένα τεράστιο δένδρο; Άντε να το εξηγήσεις.

Θες άλλο; Δες τα αποδημητικά πουλιά, δες τα χελιδόνια που έρχονται την Άνοιξη. Πετούν από πολύ μακριά και έρχονται στο ίδιο μέρος, στις ίδιες τους τις φωλιές. Έχουν βάλει δακτυλίδια στα πόδια των πουλιών και τα βλέπουν να έρχονται στο ίδιο μέρος. Σε ποιά Σχολή της αεροπορίας εφοίτησαν; Στην Σχολή του Θεού. Άντε τώρα να λύσεις το φαινόμενο αυτό. Oι αεροπόροι χάνουν πολλές φορές τον προσανατολισμό τους. Όπως ένας νεαρός αεροπόρος προχθές, 25 ετών. Έχασε τον προσανατολισμό του, πάνω από την Mυτιλήνη και έπεσε στα βράχια και σκοτώθηκε. Aυτά τα αποδημητικά πτηνά, που εσπούδασαν και μπορούν να διανύουν τεράστιες αποστάσεις, χωρίς να χάνουν τον προσανατολισμό τους και να έρχονται στις ίδιες τοις φωλιές; Aς μας το εξηγήσουν οι άπιστοι.

Πως λοιπόν το ένα, πως το άλλο.

Θέλεις να σου αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα;
Tο μυρμήγκι ξέρετε ότι έχει ασύρματο; Oι δυο κεραίες που έχει στο κεφάλι του είναι ασύρματος. Άντε τώρα να το εξηγήσεις και αυτό.

Θέλεις κι άλλο;
H μέλισσα πετάει από λουλούδι σε λουλούδι, παίρνει τον ανθό και τον κάνει μέλι. Άντε τώρα εσύ ο εργοστασιάρχης, ο επιστήμονας, ο μεγάλος και υψηλός, να πάρεις τον ανθό και να κάνεις μέλι.

Aφήνουμε τώρα τα δένδρα, τα φυτά, τα πουλιά, τα πάντα και ερχόμαστε στον άνθρωπο.
Φτάνει μόνον ο άνθρωπος, για να αποδείξει ότι υπάρχει Θεός.

Aς δούμε το μάτι. Πως βλέπεις; ο οφθαλμίατρος περιγράφει το μάτι, δεν το εξηγεί.
Περιγράφει το αυτί ο οτολαρυγγολόγος, δεν το εξηγεί.
Περιγράφει το στομάχι, που λιώνει τις τροφές και τα έντερα, δεν τα εξηγεί.
Περιγράφουν τα πάντα, δεν δίνουν όμως εξηγήσεις. Δεν απαντούν στα πως.
Περιγράφουν τα κύτταρα. Πω-πω, όπως λέγουν οι επιστήμονες, τα κύτταρα είναι ένα τεράστιο εργοστάσιο, εκατομμύρια είναι. Όπως εδώ ο ναός, αποτελείται από εκατομμύρια λίθους, ο ένας επάνω στον άλλο με τάξη έτσι και τα κύτταρα. Πως; Mυστήριο είναι και αυτό.
Πως το νερό γίνεται αίμα; Mέχρι στιγμής δεν μπόρεσαν να κάνουν αίμα. Mετάγγιση αίματος φωνάζουν. Θέλω αίμα.
Πως το αίμα στο μαστό της μάνας γίνεται γάλα;

Πως γίνεται νεύρα;
Πως γίνεται σάρκα;
Πως γίνεται εγκέφαλος;

Πως; Πως; Μίλα άπιστε. Iχθύος αφωνότεροι μένουν.

Bλέπετε τι μεγάλη αξία έχει ο ακάθιστος ύμνος, ο οποίος μας δίνει τέτοια μεγάλα και αθάνατα παραδείγματα.

O άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος, φιλόσοφος, απηύθυνε στους απίστους 100 ερωτήματα, στα οποία δεν μπόρεσαν να απαντήσουν. Θα πεις τώρα προόδευσε η επιστήμη; Aυξήθηκαν όμως τα πως.
Ποιό είναι το μεγαλύτερο πως;

Eπέπρωτο στον αιώνα μας να ανακαλύψουν ότι μέσα σε ένα πετραδάκι να εγκλείεται τεράστια δύναμη, η πυρηνική ενέργεια. Πως; Έτσι τα όρισε ο Θεός.
Συνεπώς ποια είναι η απάντηση;

«Tα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ». Πιστεύεις; Tίποτε δεν είναι αδύνατο στο Θεό.

O Θεός λοιπόν ο οποίος έκανε όλα τα ωραία αυτά και θαυμαστά και μυστηριώδη πράγματα·
ο Θεός ο οποίος έκλεισε μέσα στην ύλη τεράστια δύναμη·
ο Θεός που έκανε από ένα σπόρο να γίνεται ένα δένδρο πελώριο·
ο Θεός που έκανε να πετούν τα πτηνά και να επιστρέφουν στις φωλιές τους·
ο Θεός ο οποίος έκανε τα μεγάλα, θαυμαστά κι αναρίθμητα πράγματα·

ο Θεός είπε η Παρθένος να γεννήσει.

Λύσε όλα τα άλλα μυστήρια ω άπιστε και άθεε και μετά να έχεις την θρασύτητα, για να σου πω, πως η Παρθένος έτεκε. Δόξα την Aγία Tριάδα, δόξα τω Θεώ.
Mέσα από τα βάθη της καρδιάς μας να πούμε και εμείς τον ύμνο της Παναγίας.
Kαι ενώ οι άπιστοι μένουν στον απιστία τους, εμείς θαυμάζουμε τον Θεό, σε όλη την φύση, σε όλα τα μεγαλεία, σε όλα τα έργα, σε όλη την δημιουργία.
Kαι λέμε δόξα τη Aγία Tριάδι και ψάλλουμε διαρκώς με όλη την καρδιά μας, το αλληλούϊα.
H Eκκλησία δεν είναι ψέμα. Eίναι η Aλήθεια, είναι η μεγαλύτερη φιλοσοφία του κόσμου. Kαι πρέπει να διαβάζουμε, να μελετούμε, να εγκύπτουμε σε όλα αυτά που μας παραδίδει και να θαυμάζουμε τα μυστήρια που είναι απλωμένα σε όλο τον κόσμο.

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

"Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες. Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς". Αγιος Γερμανός Β΄ Κωνσταντινουπόλεως (1222-1240)


"Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες. Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς". Αγιος Γερμανός Β΄ Κωνσταντινουπόλεως (1222-1240)
21 Ιανουαρίου: Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή

Ένας φιλόσοφος άγιος του 6ου αιώνα
(που του έκοψαν τη γλώσσα, επειδή «μιλούσε»!)
ζωγραφίζει ωμά την απανθρωπιά του Ισραήλ

Τελικά η αλήθεια, γι’ άλλους είναι φως που φωτίζει και γι’ άλλους φωτιά που καίει. Και όσοι είναι σκοτεινοί στην ψυχή, προετοιμάζουν το αιώνιο πυρ, καίγοντας και βομβαρδίζοντας απάνθρωπα αθώους συνανθρώπους τους.
Ο Μάξιμος -ο φιλόσοφος άγιος της Εκκλησίας μας που τον γιορτάζουμε σήμερα- περιγράφει από τον 6ο αι. το σκληροτράχηλο Ιουδαϊκό έθνος με τα μελανότερα χρώματα. Το κείμενό του αυτό, είναι σα να βγήκε από ένα σύγχρονο παρατηρητή, που έζησε τη φρίκη των γεγονότων των τελευταίων πενήντα χρόνων και ιδίως, όσων τραγικών συμβαίνουν τελευταίως στη Γάζα:

«Βλέπουμε ένα εθνος από την έρημο και βάρβαρο ν’ αλωνίζει σαν δική του την ξένη χώρα, την ειρηνική πολιτεία να διαρπάζεται από θηρία άγρια κι ανήμερα, που έχουν μόνο ένα απλό ανθρώπινο σχήμα, και ένα λαό Ιουδαϊκό, που χαίρεται ανέκαθεν με το αίμα των ανθρώπων και μια μόνο ευαρέστηση του Θεού γνωρίζει, το φόνο του πλάσματός του, και γι αυτό περισσότερο μανιάζει, να γίνει περιφανέστερος από όλους όσοι έγιναν διαβόητοι για την κακία τους, και που νομίζει ότι ο Θεός λατρεύεται μ’ αυτά που μισεί, τον μόνο πιο άπιστο από όλους τους λαούς της γης, και γι αυτό πάρα πολύ επιτήδειο να υποδέχεται την εξουσία των εχθρών, προπομπεύοντας με κάθε τρόπο και κάθε προθυμία την παραμονή του πονηρού. Και με όσα πράττει προαναγγέλλει την παρουσία του Αντιχρίστου, επειδή αγόησε την παρουσία του αληθινού Σωτήρα, τον Αντίχριστο που είναι εχθρικός και παράνομος, μισάνθρωπος και μισόθεος, και γι αυτό είναι ακόμα πιο μισάνθρωπος, επειδή είναι μισόθεος, και που του παραχωρείται να χαίρεται με τις ύβρεις κατά των αγίων, γιατί πλησιάζει η εκδίκησι, για να λάβει την δίκαια τιμωρία του, αφού αποδείχθηκε στα πράγματα τέλεια η βιαιότητά του κατά του Θεού και η ανταρσία του. Βλέπουμε τον προστάτη λαό του ψεύδους, τον δημιουργό του ανοσίου εγκλήματος και τον εχθρό της αληθείας….». (Μαξίμου Ομολογητού, PG 91, 540AC).

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟ: Ο άγ. Μάξιμος ο Ομολογητής έζησε την εποχή που αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Κώνστας Β΄. Γεννήθηκε το 580 στην Κωνσταντινούπολη. Καταγόταν από επιφανή οικογένεια και ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641) τον προσέλαβε ως αρχιγραμματέα του. Εκάρη μοναχός και αντέδρασε στην αίρεση της εποχής, την στιγμή που οι σύγχρονοί του θεολόγοι, Επίσκοποι και Πατριάρχες ζούσαν σε σύγχυση και είτε αδρανούσαν -όπως σήμερα πολλοί ομόλογοί τους απέναντι σε παπισμό και Οικουμενισμό- είτε υποστήριζαν την αίρεση Μονοθελητισμού.
Για την εμμονή του στην Ορθόδοξη πίστη κακοποιήθηκε, διαπομπεύθηκε, του έκοψαν την γλώσσα και το χέρι (“γλώσσαν ένδον από του φάρυγγος και της παραψαυούσης επιγλωττίδος παρανόμως εκτέμνουσιν” και “σμίλη και σφύρα την δεξιάν του… εκκόπτουσιν”).
Πέθανε το 662 μ.Χ. στην Θράκη, όπου είχε εξοριστεί, επειδή υπερασπίστηκε την ορθόδοξη πίστη. Η μνήμη του εορτάζεται στις 13 Αυγούστου και στις 21 Ιανουαρίου.
Ούκ έστιν, έως ενός; (Ρωμ.3,12)



Δεν υπάρχει στην Ελλάδα ούτε ΕΝΑΣ, μα ούτε ΕΝΑΣ Επίσκοπος με ανδρείο ορθόδοξο προδρομικό φρόνημα

γιά να καταγγείλη τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως αιρεσιάρχη;

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Ούκ έστιν, έως ενός; (Ρωμ.3,12)


Δεν υπάρχει στην Ελλάδα ούτε ΕΝΑΣ, μα ούτε ΕΝΑΣ Επίσκοπος με ανδρείο ορθόδοξο προδρομικό φρόνημα γιά να καταγγείλη τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως αιρεσιάρχη;

ΕΝΔΟΞΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΓΓΥΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ


Έτσι για να θυμόμαστε.
====================



Tο 1970 τρείς επίσκοποι της Ελλαδικής Εκκλησίας,των λεγομένων «Νέων Χωρών»,διέκοψαν την εκκλησιαστική μνημόνευση του πατρ.Αθηναγόρα εξαιτίας των οικουμενιστικών τολμημάτων τού τελευταίου.

Τους ακολούθησαν όλα τα κοινόβια μοναστήρια του Αγίου Όρους.


«Ως σεισμός συνεκλόνισε τους πάντας η εύτολμος και ευσυνείδητος απόφασις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ.Αμβροσίου περί διακοπής του μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.Αθηναγόρου.

Ωρισμένους δυσηρέστησε και εθορύβησεν η απόφασις αύτη' ασφαλώς όμως ενθουσίασε και εχαροποίησε το πλήρωμα της αγωνιώσης και αγωνιζομένης Ορθοδοξίας, όλους τους τίμιους και ευσεβείς Ορθοδόξους, οι οποίοι πιστεύουν, ότι η Αγία ημών Ορθοδοξία δεν είναι απλούν τι σχήμα, δόξα τις ανθρωπίνη, κυοφορηθείσα εν τη ανθρωπίνη διανοία και αποτεχθείσα δια του ανθρωπίνου λόγου, αλλά αυτή αύτη η ΑΛΗΘΕΙΑ, η άνωθεν εκ του Παττρός των Φώτων καταβάσα και, κατά την δωρεάν του Αγ. Πνεύματος, λαληθείσα «πολυμερώς και πολυτρόπως» δια των προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων, κέντρον δε έχουσα τον Υιόν και Λόγον.

Τους τοιούτους η αρχιερατική ενέργεια του ζηλωτού Ιεράρχου ου μόνον εχαροποίησεν, αλλά και ενίσχυσεν εν τη επαινετή προσηλώσει των προς την Ορθοδοξίαν.

Η ενέργεια αύτη του Σεβασμιωτάτου Ελευθερουπόλεως έχει βαρύτητα και σπουδαιότητα, διότι:

α) Αποτελεί εκδήλωσιν της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, ήτις είναι κριτήριον άμα και φρουρός της Ορθοδοξίας.

β) Είναι σύμφωνος προς τον ΙΕ' Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, όστις διασφαλίζων το κύρος και την αξίαν της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, παρέχει τω πιστώ το δικαίωμα της διακοπής μνημοσύνου αιρεσιοδιδασκάλου Επισκόπου και προ συνοδικής διαγνώμης.

γ) Έχει το προηγούμενον εις την Ιστορίαν, όπου διαπρεπείς ομολογηταί της Ορθοδοξίας διέκοψαν το μνημόσυνον αιρετικά φρονούντων και διδασκόντων ανωτέρων κληρικών.

δ) Παρέχει την ευθαρσή αφορμήν προς μίμησιν και υπ' άλλων ζηλωτών Ιεραρχών, ώστε να θεμελιωθή και τυπικώς μία καταγγελία κατά του Οικουμενιστού Πατριάρχου και των εκείνω ομοφρόνων, ήτις ή θα συνέτιζε τους ληρούντας ή θα κατεδίκαζε αυτούς συνοδικώς.


Δια τους ανωτέρω λόγους η διακοπή του μνημοσύνου του Οικουμενιστού Πατριάρχου, όστις, δι' όσων φρονεί και διακηρύσσει, απεργάζεται την αποσύνθεσιν της Ορθοδοξίας, η διακοπή, λέγομεν, του μνημοσύνου τοιούτου Πατριάρχου θεμελιοί πράξιν συνετούς και σώφρονος αμύνης, καθ' όλα συνεπούς προς το πνεύμα και την πράξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Δεν γνωρίζομεν ποία θα είναι η συνέχεια του διαβήματος' διότι ασφαλώς θα ασκηθώσιν επί του ομολογητού Ιεράρχου παντοίαι πιέσεις, ίνα «σωφρονισθή», ή, οπωσδήποτε επισκιασθή η σημασία του διαβήματος.

Είναι θέμα εντελώς προσωπικόν δια τον Άγιον Ελευθερουπόλεως η παραιτέρω αντίδρασις' Πάντως όμως η ενέργεια αύτη, ομού με ετέρας άλλας ενεργείας, ως η υπό του Σεβασμιωτάτου Φλωρίνης κ. Αυγουστίνου ευθαρσής καταγγελία του, απ' άμβωνος του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών ανερυθριάστως καρναβαλιολογήσαντος εν κατανυκτική περιόδω της Εκκλησίας, ανεκδιηγήτου από Χαλκηδόνος Μητροπολίτου, και η επ' αυτού επίσης καταδίκη του εκλεκτού και διαπρεπούς Καθηγητού του Πανεπιστημίου κ. Κ. Μουρατίδη, αλλά και η εν Αμερική τιμία αποχώρησις κοινοτήτων και Ιερέων από τον κλοιόν της απαισιωτέρας κατά της Ορθοδοξίας αποπείρας αφανισμού αυτής, υπό το απατηλόν σύνθημα «της των πάντων ενώσεως», της κατευθυνομένης υπό Ιακώβου Αμερικής, δίδουν το μέτρον της σοβαρότητος της καταστάσεως, αλλά και τον βαθμόν της αγρυπνούσης Ορθοδόξου Συνειδήσεως.

Η Ορθοδοξία δεν αποτελεί περιοχήν εξελίξιμον' αλλ' ιερόν θεοδίδακτον μυστήριον πιστευόμενον εν ειλικρινεία και απεριέργω διαθέσει, βιούμενον δε εν ταπεινώσει και απλότητι.

Εφ' όσον «Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας», κατ΄ ακολουθίαν και «Ορθοδοξία χθες και σήμερον η αυτή και εις τους αιώνας».

Τα πλήθη των εν Ουρανοίς Μαρτύρων, Ομολογητών και Πατέρων της Ορθοδοξίας, εν αρμονική συμφωνία προς το ανά τα πέρατα της Οικουμένης πλήρωμα της Μιάς, Αγίας Ορθοδόξου, Καθολικής και Αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας, εν μαχίμω συναγερμώ κραυγάζουν: «φύλακες γρηγορείτε».

Και την φωνήν αυτήν οφείλουν να ακούσουν, προ παντός, οι Επίσκοποι και οι Κληρικοί, μιμούμενοι εν προκειμένω τον Μάρκον τον Ευγενικόν, τον Γρηγόριον Παλαμάν και άλλους της Ορθοδοξίας πρόμάχους.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι ο εγκόσμιος τύπος της Διοικήσεως (απαραίτητος και αυτός, εν ακολουθία όμως προς την μεταφυσικήν υφήν του Μυστηρίου της Ορθοδοξίας) αλλά η Πίστις και εν τη Πίστει εξωχρονική και εξωχωρική μυστηριακή συνάντησις της τε Στρατευομένης και θριαμβευούσης Εκκλησίας και των εν Γη αγωνιζομένων τέκνων αυτής.

Αστραπή, λοιπόν, Ορθοδοξίας εν το ζόφω της συγχύσεως των ημερών μας η ενέργεια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Αμβροσίου, ήτις ελπίζομεν και αναμένομεν να καταυγάση πολλάς συνειδήσεις, δια να εκτελέσουν το χρέος των προς την Αγίαν Ορθοδοξίαν.


Υ.Γ. Ήδη και ο Σεβασμιώτατος Φλωρίνης κ. Αυγουστίνος, διέκοψε το μνημόσυνον του Οικουμενικού Πατριάρχου' ως δε πληροφορούμεθα και ο Σεβασμιώτατος Παραμυθίας κ. Παύλος ηκολούθησεν.

Επέστη καιρός να τεθή φραγμός εις πάσαν ανίερον απόπειραν νοθεύσεως της ακηράτου Ορθοδοξίας.

Όσοι πιστοί προσέλθετε! (10 Απριλίου 1970)»

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ: ΜΕΡΟΠΗ ΝΑ ΓΙΝΗ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ


Σε έξαρση βρίσκεται στη Μερόπη το πλιάτσικο, οι ζωοκλοπές, οι λεηλασίες αγρόκηπων και εσπεριδοειδών καθώς και οι καταλήψεις αγροικιών και ακατοίκητων σπιτιών από Αφγανούς και Πακιστανούς λαθρομετανάστες που έχουν "καταλάβει" το χωριό.
Ήταν επόμενο, νομοτελειακά, ότι κάποια στιγμή κάθε μορφής παραβατικών πράξεων θα λάμβανε χώρα.
Πριν ενάμιση χρόνο άρχισαν να καταφτάνουν στη Μερόπη και να εγκαθήστανται κατά κύματα λαθρομετανάστες κυρίως από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Ο πραγματικός αριθμός των λαθρομεταναστών δεν είναι γνωστός, είναι δεδομένο όμως ότι επρόκειτο για εκατοντάδες κι ότι ο αριθμός τους αυξάνεται ραγδαία.
Απορίας άξιο είναι το γιατί επιλέχτηκε η Μερόπη να εγκατασταθούν, αφού στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα φτωχό γεροντοχώρι χωρίς καμμιά πιθανότητα εξεύρεσης εργασίας.
Άγνωστο παραμένει επίσης γιατί οι αρχές και ειδικότερα η αστυνομία και η τοπική αυτοδιοίκηση εθελοτυφλούν στις περιστάσεις.
Ερχόμενοι στη Μερόπη οι λαθρομετανάστες, κατ'αρχή έκαναν κατάληψη για εξασφάλιση στέγης στις αγροικίες των χωρικών, στους στάβλους των ζώων και σε παλαιά ακατοίκητα σπίτια.
Την ημέρα τους την περνούν ανά ομάδες 20-30 ατόμων στα σταυροδρόμια και στις αλάνες του χωριού πιάνοντας ήλιο για να λιάζονται, ενώ οι περισσότεροι τους ξημερωβραδιάζονται μιλώντας στο μοναδικό καρτοτηλέφωνο.
Όταν βραδιάζει και το κρύο γίνεται αφόρητο και τσουχτερό αποτραβιούνται στις καλύβες και στα χαλάσματα.
Ανάβουν φωτιές και τα δρομάκια του χωριού αποπνέουν μια αποπνικτική μυρωδιά τηγανισμένου κρεμμυδιού.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τους διακρίνει κανείς να κυκλοφορούν στα στενά του χωριού σε ομάδες 2 ή τριών ατόμων. Έχει αναφερθεί από πολλούς κατοίκους ότι δέχονται χτυπήματα στα κουδούνια των σπιτιών τους στα προχωρημένα μεσάνυχτα χωρίς να βλέπουν όμως κανέναν...
Το πρωί που ξημερώνει, ψάχνεται το κάθε γεροντάκι να δει τι του λείπει...
Το πρώτο καιρό επέδραμαν νύχτα.
Έκλεβαν κηπευτικά, θερμοκηπευτικά, τα μπουκάλια με το λάδι από τα μνήματα του νεκροταφείου κ.α.
Το κακό όμως έχει πια ξεφύγει από κάθε μέτρο.
Τελευταία θύματά τους υπήρξαν ένα ηλικιωμένο δύστυχο ζευγάρι συγχωριανών μας, ο Ιωάννης και η Αικατερίνη Μπαλτουμά, που σήμερα στις 11 το μεσημέρι δέχτηκαν θρασύτατη εισβολή στην αυλή του φτωχικού τους από ομάδα λαθρομεταναστών, και μπρος στα έντρομα μάτια τους τους άρπαξαν όλα τα κηπευτικά του κήπου τους και εννέα κοτόπουλα!(τόσα είχαν).
Είναι περιττό να υπογραμμιστεί το ότι η ανασφάλεια και ο τρόμος βασιλεύει στο χωριό μας.
Οι κάτοικοι κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους φοβούμενοι ακόμα και γιά τη ζωή τους πιά.
Ανάβουν καντήλι και κάνουν το σταυρό τους να δώσει ο Θεός να ξημερωθούν.
Να δώσει ο Θεός, γιατί Κράτος, Αστυνομία, και θεσμοί, δεν δίνουν μία...
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΩΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΟΙ



ΚΩΔΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: IBRAHIM PROJECT
http://meropitopik.blogspot.com/

Αποκάλυψη ΣΟΚ!Πριν λίγες μέρες αναρωτηθήκαμε μέσα από το ιστολόγιό μας, γιατί επιλέχτηκαν οι στάχτες της Μερόπης Μεσσηνίας να εγκατασταθούν εκατοντάδες λαθρομετανάστες Αφγανοί και Πακιστανοί αμέσως μετά τη φονική πυρκαγιά που κατ' έκαψε το χωριό τον Αύγουστο του 2007, αφού στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα φτωχό γεροντοχώρι χωρίς καμιά πιθανότητα εξεύρεσης εργασίας, τονίζοντας το πλιάτσικο και τις λεηλασίες στις οποίες προβαίνουν καθημερινά.

Την απάντηση την πήραμε και είναι άκρως σοκαριστική!Τόσο οι πυρκαγιές του 2007 όσο και η μαζική εγκατάσταση των μουσουλμάνων στη περιοχή, είναι μέρος οργανωμένου σχεδίου από εξ ανατολών ισλαμικών κέντρων συνεργαζόμενων με μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και με εκτελεστικά όργανα τους αντεξουσιαστές.

Το επιχειρησιακό σχέδιο φέρει την κωδική ονομασία "Ibrahim project" λόγω της ίδιας καταστροφής, στην ίδια περιοχή (Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία), από τον Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου το καλοκαίρι του 1827 κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης, και του σχεδίου του να μεταφέρει Σλάβους μετοίκους για έλλειψη κοινωνικής συνοχής.

Την συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη, έκανε πρώτος ο ιστότοπος serbianna στις 9-12-2008, και ακολούθως το πλέον έγκυρο και έγκριτο περιοδικό σε θέματα εθνικής ασφάλειας "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ" (τεύχος Φεβρουαρίου 2009) στο οποίο θα βρείτε τις λεπτομέρειες που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας.

Η στενή συνεργασία του αντεξουσιαστικού χώρου και της άκρα αριστεράς με ισλαμικά κέντρα για κοινό μέτωπο δεν είναι καινούργιο "φρούτο".

Οι Ιταλικές μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών, αποκάλυψαν το 2006 οτι οι ανωτέρω ομάδες της Ιταλίας είχαν θέσει σε εφαρμογή σχέδιο συνεργασίας με ισλαμιστές εξτρεμιστές για "κοινό αγώνα".

Την είδηση δημοσίευσαν οι Ιταλικές εφημερίδες.Στο Παρίσι, στο εμπορικό κέντρο printemps στις 14 του Δεκέμβρη αποκαλύφτηκαν εκρηκτικά, των οποίων την ευθύνη ανέλαβε ομάδα Αφγανών.

Τις ίδιες μέρες στην Αθήνα κατά τα επεισόδια, οι περισσότεροι συλληφθέντες ήταν Αφγανοί και Πακιστανοί λαθρομετανάστες και ας θυμηθούμε τη δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα όταν μίλησε για "Ταλιμπάν κουκουλοφόρους".

Οι καταστροφικές φωτιές του καλοκαιριού του 2007, οι ορδές των λαθρομεταναστών που κατά κύματα μας καταφτάνουν καθημερινά, τα έκτροπα του Δεκέμβρη του 2008 και η συνέχεια που αναμένουμε, είναι ζήτημα πολιτικό, και απαιτούνται ευφυείς κινήσεις από πολιτικούς ηγήτορες όλων των κομματικών αποχρώσεων που διατελούν σε παρατεταμένη περίοδο αφασίας...

Πηγές: serbianna, Περιοδικό: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ (διαβάστε το!)


Σχετικά με την πατριαρχική επίσκεψη στη Ναύπακτο.


Αγαπητοί αδελφοι χαίρετε !




Πληροφορηθήκαμε από τα Μ.Μ.Ε. ότι, πριν από ένα μήνα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επισκέφθηκε την πόλη της Ναυπάκτου, μετά από πρόσκληση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεου. Υπό άλλες συνθήκες, η επίσκεψη του Προκαθήμενου της Ορθοδοξίας σε ελληνικό έδαφος θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη είδηση. Το μαρτυρικό Φανάρι ήταν πάντοτε συνδεδεμένο άρρηκτα με τον Ελληνισμό και την θυγατέρα του, την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι, εδώ και έξι αιώνες, η πρωτόθρονη Εκκλησία των Ορθοδόξων βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων, περνώντας δύσκολες στιγμές μέχρι και σήμερα.



1. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΠΤΩΣΗ

Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίσθηκε και αναπτύχθηκε η Οικουμενική κίνηση και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να συμμετάσχει και αυτό σ’ αυτήν, μαζί με κάποιες Προτεσταντικές παραφυάδες. Δυστυχώς, αυτός ο συναγελασμός με τους ετερόδοξους συνοδεύτηκε και από ανεπίτρεπτες εκπτώσεις στο δόγμα. Έτσι γεννήθηκε η «αίρεση του Οικουμενισμού», βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η σχετικοποίηση της Αλήθειας και η υποτίμηση των δογμάτων της Πίστεως, χάριν μιας ανόητης και ανούσιας αγαπολογίας και ειρηνολογίας. Το επιχείρημα που πάντα ακουγόταν: «Μην ανησυχείτε, διπλωματικές κινήσεις κάνει το Πατριαρχείο για να επιβιώσει», δεν ευσταθεί. Οι επίσκοποι δεν είναι πολιτικοί, αλλά ποιμένες, και πρέπει να προβάλλουν απαραχάρακτη «μέχρι κεραίας» την αλήθεια του Ευαγγελίου (Ματθ. 5:18,19), εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στον Θεό και όχι στους ανθρώπους. (Ψαλ. 115:11 (113:19) και Ψαλ. 146:3 (145:3)).



2. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ , ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΣΑΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ

Σήμερα πλέον είναι τόσο ακραίες και προκλητικές οι αντορθόδοξες ενέργειες του Παναγιότατου, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε και ως πρόσχημα η δικαιολογία ότι «όσα κάνει, τα κάνει για λόγους πολιτικής».
Κατ’ αρχάς, ο Πατριάρχης αποδίδει εκκλησιαστική υπόσταση στον Παπισμό (και μάλιστα δέχτηκε να αποκαλείται «Καθολική Εκκλησία»1) παρ’ όλο που, στο παρελθόν, πολλές Σύνοδοι τον καταδίκασαν2 και πλήθος Αγίων τον πολέμησαν3 και παρά το γεγονός ότι, μέχρι και σήμερα, εμμένει πεισματικά στις δεκάδες αιρετικές κακοδοξίες του. Μάλιστα, το πιο φοβερό που εκστόμισε ο Πατριάρχης είναι ότι οι θεοφόροι Πατέρες που εναντιώθηκαν στον Παπισμό πλανήθηκαν από το διάβολο και πρέπει, είπε, να… προσευχόμαστε γι’ αυτούς για να τους λυπηθεί ο Θεός και να τους ελεήσει!4 Να σημειώσουμε, εδώ, ότι ο επίσκοπός σας, με πολλά άρθρα, έχει καταδείξει το αιρετικό και αντιχριστιανικό πρόσωπο του παπισμού.
Εξάλλου, στην τελευταία Συνέλευση του «Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε.) που έγινε το 2006 στη Βραζιλία, υιοθετήθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ―μεταξύ αυτών και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κύπρου― το πιο αντίχριστο «εκκλησιολογικό» κείμενο που είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας5: Εκεί, η Ορθοδοξία απαρνήθηκε (και πάλι) την αλήθεια ότι είναι η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» και ότι αυτό που οριοθετεί την Εκκλησία είναι η κοινή ορθή Πίστη, η Παράδοση και η Αποστολική διαδοχή. Επίσης δέχτηκε ότι είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται σε κοινωνία με όλες τις προτεσταντικές ομολογίες του Π.Σ.Ε., προκειμένου να εκπληρώσει την Καθολικότητά της! Είναι απίστευτες και φρικτές οι βλασφημίες κατά του Αγίου Πνεύματος που αποδέχτηκαν οι Ορθόδοξοι(;) εκπρόσωποί μας, όπως λόγου χάριν το ότι ονόμασαν «διαφορετικές διατυπώσεις της ίδιας πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος» τις κακοδοξίες και τις πλάνες των αιρετικών ψευδοεκκλησιών του Π.Σ.Ε.!­6
Ο δε Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία που εκφώνησε πριν από λίγους μήνες (17/2/2008) στην έδρα του Π.Σ.Ε. στην Ελβετία7, επ’ ευκαιρία της εξηκοστής επετείου από την ιδρύσή του, αφού πρώτα εξύμνησε την παναίρεση του Οικουμενισμού(!) ό­χη­μα της οποίας είναι το Π.Σ.Ε., στη συνέχεια εγκωμίασε το προαναφερθέν, εκθεμελιωτικό της Ορθοδοξίας, κείμενο ― συμφωνία, λέγοντας ότι με αυτό θα απαλλαγούν «αι [340] Εκκλησίαι του Χριστού» από τις «αγκυλώσεις του παρελθόντος» και θα συνεχίσουν την «κοινήν ημών πορείαν προς την ενότητα»!8 Ο Πατριάρχης θεωρεί ότι η Εκκλησία είναι διηρημένη και ομολογεί ξεκάθαρα ότι, γι’ αυτόν, τόσο ο Παπισμός όσο και οι ετερόδοξες ομολογίες του Π.Σ.Ε. δεν είναι αιρέσεις αλλά «Εκκλησίαι», «συγγενείς και οικείαι εν Χριστώ και συγκληρονόμοι και σύσσωμοι της επαγγελίας του Θεού»! 9
Κάθε Κυριακή στην εκκλησία ομολογούμε ότι: «Πιστεύω εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Το Σύμβολο της Πίστεως θεσπίστηκε από Οικουμενικές Συνόδους (Α’ και Β’), κι όμως ο Παναγιότατος το αθετεί! Αυτές τις αιρετικές δοξασίες του Πατριάρχη, τις ισοπεδώνει ο μεγάλος Δογματολόγος της Ορθοδοξίας, ο Σέρβος όσιος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο οποίος γράφει: «Διαίρεσις, σχίσμα της Εκκλησίας είναι πρωτίστως ένα πράγμα οντολογικώς αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη, πλην υπήρξε και θα υπάρξη έκπτωσις εκ της Εκκλησίας. Έτσι έχουν κατ' αρχήν αποκοπή οι Γνωστικοί, κατόπιν οι Αρειανοί,… κατόπιν οι Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οι Προτεστάνται,…»10. Ο συμφυρμός με τους αιρετικούς γίνεται με πρόφαση την πραγματοποίηση του οράματος της ενώσεως όλων των Χριστιανών της γης, που υπακούει, δήθεν, στην επιθυμία του Κυρίου: «ίνα πάντες εν ώσι» (Ιω. 17,21). (=για να είναι όλοι ένα). Όμως, ο λόγιος Μητροπολίτης σας κ. Ιερόθεος, με ακαταμάχητη και θεολογικά τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, απέδειξε ότι ο κ. Βαρθολομαίος και οι άλλοι οικουμενιστές διαστρέφουν αυτό το λόγο του Κυρίου που αναφέρεται στην –εν Αγίω Πνεύματι– ενότητα των Ορθοδόξων μεταξύ τους και όχι στην ένωση Ορθοδόξων–κακοδόξων11.
Ερωτούμε: Σε ποιά εποχή της εκκλησιαστικής ιστορίας οι αιρέσεις αναγνωρίζονταν ως «αδελφές Εκκλησίες»; Ο Απόστολος Παύλος, ο συγγραφέας του «Ύμνου της Αγάπης» δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τους αιρεσιάρχες «λύκους» (Πραξ. 20:29) και συνιστά «μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν» να τους εγκαταλείπουμε ως διεστραμμένους (Τιτ. 3:10,11). Επίσης ο Παύλος εξαπέλυσε και αναθέματα εναντίον των αιρετικών διδασκάλων! (Γαλ. 1:8,9) Άραγε ο Παναγιώτατος θεωρεί τον εαυτό του ευγενέστερο, αγιότερο και σοφότερο από το θεόπνευστο πρωτοκορυφαίο Απόστολο;



3. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛ­ΛΕΣ ΘΡΗ­ΣΚΕΙΕΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕ­Ο!

Αγαπητοί συνάδελφοι, πολύ ορθά έχει γραφεί ότι ο Οικουμενισμός είναι η χειρότερη και ασεβέστερη αίρεση όλων των αιώνων. Όλες οι αιρέσεις ωχριούν μπροστά του, διότι καμία από αυτές ―ακόμη και οι πιο βλάσφημες― δεν τόλμησαν να κάνουν αυτό που κάνει ο Οικουμενισμός, να αρνηθούν τη σωτηριολογική αποκλειστικότητα του Χριστού! Είναι αρκετές οι φορές που ο Παναγιώτατος ―αλλά και άλλοι Αρχιερείς― διακήρυξε ότι και στις άλλες θρησκείες λατρεύεται ο ίδιος Θεός!12 Έτσι ο Πατριάρχης έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Αγία Γραφή (Ψαλμοί 96:5, Ιω. 14:6, Πραξ. 4:12, Α' Ιω. 2:23, B' Ιω. 1:9, Ματθ. 12:30) και καθιστά ανώφελη όχι μόνο την Ενσάρκωση και τη σταυρική Θυσία του Κυρίου, αλλά και τα μαρτύρια εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών!
Καταπέλτης κατά των πατριαρχικών πανθρησκειακών κακοδοξιών είναι ο Μητροπολίτης σας, ο κ. Ιερόθεος, ο οποίος γράφει: «Όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι ένας Θεός υπάρχει και όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον ένα και μοναδικό Θεο, έχουν παντελή άγνοια των αληθειών της Πίστεως».13 Μάλιστα, ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος, προχωρεί ακόμη περισσότερο και αποφαίνεται πως: «Οποιος λέει, ότι στις διάφορες θρησκείες (Χριστιανισμό, Μωαθεμανισμό, Βουδδισμό κ.λ.π.) οι άνθρωποι με διαφορετικά ονόματα λατρεύουν τον ίδιο Θεο, έχει αρνηθεί έμπρακτα το βάπτισμα! Γιατί έχει χάσει την ουσία της Χριστιανικής Πιστης, που είναι η πίστη και η ομολογία ότι σωτήρας είναι μόνο ο Χριστός»14!
Κατά τον Γέροντα Παΐσιο, την αγιασμένη αυτή μορφή του Αγίου Όρους, η παναίρεση του Οικουμενισμού είναι η αίρεση-πρόδρομος του Αντίχριστου! Ο μακαριστός Γέροντας μας διαβεβαίωσε ότι: «Ο Οικουμενισμός είναι διαβολικό σχέδιο που εξυπηρετεί τους Σιωνιστές οι οποίοι ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία και τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν όλες οι Θρησκείες»!15 Το Σεπτέμβριο του 2007 στη Γροιλανδία, ο Παναγιότατος συμπροσευχήθηκε με ετερόδοξους αλλά και αλλόθρησκους, παρά τη ρητή απαγόρευση των Ιερών Κανόνων!
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι ο γειτονικός σας Μητροπολίτης, ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του (2007) δεν δίστασε, προς τιμήν του, να προειδοποίησει πως: «Κάθε σχέση με τις νεοεποχίτικες ιδέες των οικουμενιστών, που θέλουν να ζυμώσουν με τις διάφορες ψευτοθρησκείες την αμώμητη Ορθοδοξία, είναι αποστασία.»! 16



4. Ο κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Σε μήνυμα που έστειλε, το 2001, σε Παγκόσμιο Συνέδριο κατά του ρατσισμού στη Νότια Αφρική17, ο κ. Βαρθολομαίος σχετικοποιεί τις έννοιες «Θεός», «Αλήθεια», «Αποκάλυψη», και καταργεί την εντολή του Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε (=εκχριστιανίσετε) πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός…» (Ματθ. 28:19-20).



5. ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΤΡΑΠΕΝΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΣ ΔΑΠΑΝΗΡΕΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ

Ερωτάται ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και οι συνεπίσκοποί του: Πως μπορούν και ανέχονται όλα αυτά τα χρόνια τις αιρετικές ενέργειες του Πατριάρχη, με τις οποίες αθετείται το Ευαγγέλιο, περιφρονούνται οι Οικουμενικές Συνόδοι και προσβάλλονται οι Άγιοι που αγωνίστηκαν ενάντια στις αιρέσεις που ο κ. Βαρθολομαίος, σήμερα, ελαφρά τη καρδία, αναγνωρίζει ως Εκκλησίες;
Προσκαλώντας τον αιρετίζοντα Πατριάρχη και πλέκοντάς του το εγκώμιο, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου φάσκει και αντιφάσκει. Οι πράξεις του φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τα λόγια και τα γραπτά του και να τον διαψεύδουν. Άραγε, όλα όσα έγραψε, μέχρι σήμερα, ο κ. Ιερόθεος, τα πίστευε ή τα έγραφε για να παραστήσει τον περισπούδαστο θεολόγο;

Όσον αφορά την Ιεραρχία, είναι γνωστό το ότι ενώ η πλειοψηφία των Αρχιερέων διαφωνεί με τον Πατριάρχη, κανείς, ωστόσο, δεν τολμά να του ασκήσει την παραμικρή κριτική! Συμπεριφέρονται όλοι σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Είχε δίκιο ο Γέροντας Παΐσιος που έγραψε ότι: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές.»18
Οι δαπανηρές κοσμικές φιέστες που στήθηκαν, πριν από ένα μήνα, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αποδίδοντας τιμές αρχηγού κράτους στον Πατριάρχη, με τη συμμετοχή του κρατικού μηχανισμού, με μεγάλη αστυνομική δύναμη, με πομπές, με αγήματα, με επιβλητική μεγαλοπρέπεια, με τυποποιημένα «πρωτόκολλα», με ξύλινους λόγους στην καθαρεύουσα, με προσφωνήσεις, αντιφωνήσεις, αμετροεπείς φιλοφρονήσεις και ανταλλαγές δώρων, δεν συνάδουν και δεν έχουν καμία σχέση με τον ταπεινό Ιησού τον Ναζωραίο. Όλ’ αυτά, βέβαια, δεν κακοφαίνονται στον κ. Βαρθολομαίο. Του αρέσουν και τα επιζητεί γιατί είναι ένας άνθρωπος εκκοσμικευμένος. Θα αναφέρουμε, ως παράδειγμα, ότι σε πρόσφατη συνάντησή του με τον αμερικανό πρεσβευτή, δήλωσε, χωρίς να ντραπεί, ότι το Πατριαρχείο και οι αιμοσταγείς Η.Π.Α…διαπνέονται από τα ίδια ιδανικά!19 Επίσης να γνωστοποιήσουμε στους συναδέλφους που τον έραναν με ροδοπέταλα, ότι, το 1993, ο κ. Βαρθολομαίος «αφόρισε» αδίκως ένα κορυφαίο Ναυπάκτιο αντιαιρετικό και ερμηνευτή θεολόγο, και μάλιστα χωρίς να τον καλέσει σε απολογία, χωρίς συγκεκριμένο κατηγορητήριο, χωρίς κλήση μαρτύρων και χωρίς να του κοινοποιήσει τον «αφορισμό»! Τέτοιες φοβερές ενέργειες δεν αποτόλμησαν ούτε και τα πλέον ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα οποία καλούσαν σε απολογία τους αντιφρονούντες, πριν τους δικάσουν, και εμφάνιζαν ένα, έστω κατασκευασμένο, κατηγορητήριο. Κι ενώ αρκετοί Αρχιερείς ―συμπεριλαμβανομένου και του νυν Αρχιεπισκόπου― θεωρούν άκυρο τον «αφορισμό» και του επιτρέπουν να κηρύξει στις μητροπολιτικές τους περιφέρειες, ο κ. Ιερόθεος δεν επιτρέπει στον σπουδαίο θεολόγο να μιλήσει στην πατρίδα του! Τα σχόλια δικά σας.
Πιστεύουμε ότι, θα ήταν συνετότερο, οι επίσκοποι, αντί να οργάνωναν ανούσιες και δαπανηρές φιέστες που προκαλούν τον κόσμο, να κρατούσαν τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που θα εξοικονομούνταν και να τα έδιναν στους φτωχούς, τώρα που μπήκε και ο χειμώνας. To κείμενο αυτό το κοινοποιήσαμε στο Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο. Κατά τα άλλα είναι ομιλητικότατος και πολυγραφότατος. Αν οτιδήποτε απ’ αυτά που γράψαμε είναι ψευδές ή ανακριβές, τον παρακαλούμε να βγει δημόσια και να μας διαψεύσει.

Β. Κερμενιώτης, 3ο ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας
Δ. Εμμανουήλ, 3ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Αυτό γράφτηκε στο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ Ορθόδοξων και Παπικών, το 1993, στο Balamand του Λιβάνου.
2. Η Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου, το 880 μ.Χ.―που ονοµάστηκε «8η Οικουµενική»― καταδίκασε την αίρεση του Filioque. Επίσης ο Παπισµός καταδικάστηκε από τις Ησυχαστικές Συνόδους του 1341, 1347, 1451 και από τις νεώτερες πατριαρχικές Συνόδους της Κωνσταντινουπόλεως του 1722, 1727 και 1838.
3. Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης, Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Άγιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης και άλλοι.
4. Προ δέκα ετών είχε πει: «Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν [εννοεί το Σχίσμα] προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου Όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού». (Περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 563, σελ. 6).
5. «Κείμενο επί της Εκκλησιολογίας της Θ’ Συνελεύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών»(ΠΣΕ),
http://orthodoxia-agiapisti.blogspot.com/2008/01/porto-alegre-2006.html
6. Το ίδιο.
7. «Ομιλία του Οικ. Πατριάρχου επ’ ευκαιρία της 60ης επετείου από της ιδρύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών». Υπάρχει στην ιστοσελίδα του Πατριαρχείου :
www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=876&tla=gr
8. Το ίδιο.
9. Το ίδιο.
10. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας», (Γαλλική μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995. Αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» στις 29/6/2007.
11. Από την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ναυπάκτου στο Διορθόδοξο Συνέδριο της Θεσσαλονίκης «Οικουμενισμός: Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις» (20-24 Σεπτεμβρίου 2004). Την απομαγνητοφωνημένη εισήγηση του Σεβασμιωτάτου, μπορείτε να τη διαβάσετε από την ιστοσελίδα:
www.oodegr.com/oode/oikoymen/praksi1.htm
12. Βλ. ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην «Α’ Διαθρησκειακὴ Συνάντηση των Βρυξελλών» (19-20 Δεκεμβρίου 2001) στο περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 603 (31/12/2001), σελ. 7 : «Παρακαλούμεν θερμώς εαυτούς και αλλήλους, να δώσωμεν εις τους πιστούς μας και τον κόσμον όλον, ανόθευτον το ειρηνοποιόν μήνυμα του ενός και μόνου αληθινού Θεού», καθώς και την ομιλία του στην «Παγκόσμιο Διάσκεψη Θρησκείας και Ειρήνης στη Riva del Garda της Ιταλίας» (4/11/1994) στο περ. «Ορθοδοξία», του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 1994, σελ. 745-754 (η ομιλία είναι στα αγγλικά). Μετάφραση: «Πρέπει να συντελέσουμε όλοι μας στην προώθηση των πνευματικών αρχών του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο εφ’ όσον είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάντες και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδιστές και Κουμφουκιανοί, ήλθε ο καιρός όχι απλώς για προσέγγιση, αλλά για μια συμμαχία…».
13. Περιοδικό « Εκκλησιατική Παρέμβαση» Ναυπάκτου, αριθ. 71/Δεκέμβριος 2001
14. Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Αγαλλίαμα Καρδίας», Πρέβεζα 1997.
15. Από το βιβλίο: «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι - Πνευματική Αφύπνιση», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 175-180.
16. Ολόκληρο το χριστουγεννιάτικο (25/12/2007) μήνυμα του Σεβασμιότατου, μπορείτε να το διαβάσετε στην ιστοσελίδα: www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=622&Itemid=2
17. Μήνυμα του κ. Βαρθολομαίου στην «Παγκόσμια Διάσκεψη ενάντια στο ρατσισμό, τις φυλετικές διακρίσεις, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία», που έγινε το 2001 στο Durban της Νότιας Αφρικής. Μπορείτε να το διαβάσετε (στα αγγλικά) από την ιστοσελίδα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας. (
www.orthodoxa.org/GB/patriarchate/speech/statement.htm). Η μετάφραση του επίμαχου τμήματος, είναι η εξής: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν επιδιώκει να πείσει τους άλλους για μια συγκεκριμένη αντίληψη της αληθείας ή της αποκαλύψεως, ούτε επιδιώκει να τους μεταστρέψει σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψεως... Οποτεδήποτε οι άνθρωποι αντιδρούν στις τοποθετήσεις και τα πιστεύω των άλλων με βάση το φόβο και την αυτοδικαίωση, παραβιάζουν το θεόσδοτο δικαίωμα και την ελευθερία των άλλων να γνωρίσουν τον Θεό και το συνάνθρωπό τους με τρόπο που προσιδιάζει στην ταυτότητα τους, ως λαών».
18. Επιστολή που ο Γέρων Παΐσιος έστειλε στις 23/1/1969 στον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Δημοσιεύτηκε από το περιοδικό «Παρακαταθήκη», τεύχος 52 του 2007.
19. Από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αμερική (Ουάσινγκτον):
www.greekembassy.org/embassy/content/en/Article.aspx?office=1&folder=19&article=23730

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,
Ο ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ




Καταγγέλομεν, στεντορεία τη φωνή, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο ενώπιον της Τριαδικής Θεότητος και ενώπιον του Πανορθοδόξου Κόσμου, ως αιρεσιάρχη της φρικτής αιρέσεως του παναιρετικού Οικουμενισμού. Και ιδού αι αποδείξεις: Ουδέποτε η ορθόδοξος αντιπροσωπεία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως έπαυσε να διακηρύττη, ενώπιον των ετεροδόξων, των αιρετικών δηλαδή, ότι αυτή μόνη αποτελεί την ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Αυτή η διακήρυξι σήμερα επί Πατριάρχου Βαρθολομαίου έπαυσε να υπάρχει και ο Πατριάρχης διακηρυττει ότι δεν έχουμε ΜΙΑ πλέον αλλά ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ.

Το 1961 στο Νέο Δελχί ενώπιον του Γ΄Συνεδρίου του Π.Σ.Ε. η ορθόδοξος αντιπροσωπεία των Ορθοδόξων Εκκλησιών και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσαν:

« Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι μία ομολογία, μία εκ των πολλών, μία μεταξύ των πολλών. Διά τους Ορθοδόξους, η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι «η» (καθαυτό) Εκκλησία. Η Ορθόδοξος Εκκλησία έχει την αντίληψιν και συνείδησιν, ότι η εσωτερική της δομή και η διδασκαλία της συμπίπτουν προς το αποστολικόν κήρυγμα και την παράδοσιν της αρχαίας αδιαιρέτου Εκκλησίας…».

Μέχρι και ο προκάτοχος του Βαρθολομαίου ο πατριάρχης Δημήτριος και μαζί του ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Νικόλαος σε κοινό βαρυσήμαντο μήνυμά τους προς τους απανταχού ορθοδόξους την Κυριακη της Ορθοδοξίας του έτους 1973, αφού προέβησαν σε μία ορθοδοξότατη ομολογία πίστεως, διακήρυξαν ότι:

«Η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία είναι ο φορεύς της Ευαγγελικής αληθείας, ως αύτη παρεδόθη εις ημάς υπό του Κυρίου δια των Αποστόλων, και διετυπώθη υπό των Αγίων Πατέρων και εθεμελιώθη, δια των ομολογητών και μαρτύρων και αγίων, και επιστεύθη και εβιώθη πανταχού και πάντοτε και υπό πάντων των εις ευαρέστησιν του Κυρίου πιστευσάντων…Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκφράζει την ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ του Χριστού επί της γής».

Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος ουδέποτε έκαμε την ίδια ή παραπλήσια διακήρυξι ενώπιον των αιρετικών. Αυτός, όπως ο ίδιος ομολογεί, αναγνωρίζει όλες τις αιρέσεις ως ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ όμοιες με την Ορθόδοξο Εκκλησία. Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι αιρεσιάρχης της φρικτής αιρέσεως του Σατανικού Οικουμενισμού. Ιδού το «Πιστεύω του», που είναι τελείως διαφορετικό από το Πιστεύω των Ορθοδόξων Χριστιανών όπου Γής, που διακηρύττει πάντοτε, αλλά το διακήρυξε και πρόσφατα την 17.2.2008 στην έδρα του Παγκοσμίου Συνονθυλεύματος των Αιρέσεων, στην Ελβετία :

«Σήμερον, υπέρ ποτέ, είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξις αδελφικών δεσμών μεταξύ διηρημένων Εκκλησιών και η γεφύρωσις των διαιρέσεων ημών.
Η αγάπη είναι ουσιώδης διά την διεξαγωγήν του μεταξύ των ημετέρων Εκκλησιών διαλόγου εν πλήρει ελευθερία και εμπιστοσύνη.
Είναι ουσιώδης δια την αναγνώρισιν ότι αι απορρέουσαι εκ του διαφορετικού δι’ εκάστην Εκκλησίαν τρόποι απαντήσεως εις θέματα ηθικής αποκλίνουσαι απόψεις δεν είναι απαραιτήτως ανυπέρβλητοι, εκ του γεγονότος ότι αι Εκκλησίαι δίδουν μαρτυρίαν περί του Ευαγγελίου εντός διαφορετικών πλαισίων…».


Τι σημαίνουν όλα αυτά ; Σημαίνουν ότι αρνείται την αποκλειστικότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία και αποδέχεται ψυχή τε και σώματι και διακηρύττει συνεχώς, αδιαλλείπτως και απεριφράστως ΓΥΜΝΗ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ την χειροτέρα αίρεσι του 20ου αιώνος, την παναίρεσι του Οικουμενισμού.


Τον καταγγέλομεν ενώπιον του Πανορθοδόξου Κόσμου, ως αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη αυτής της Διαβολικής αιρέσεως, της αιρέσεως του επάρατου Οικουμενισμού.


Καταγγελομεν ενωπιον του Πανορθοδοξου Κοσμου και ενώπιον κάθε Δημοκρατικου ανθρωπου οπου Γης, τον εμπυριζοντα, αναιδως και αναισχυντως, τους Ορθοδοξους πιστούς, Οικουμενιστην, Ουνίτην και Λατινοφρονα Πατριαρχην Βαρθολομαιον και προσυπογραφομεν μυριαις χερσι και μεταδιδομεν μυριοις στομασιν και στεντορεια τη φωνη ότι ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ.

ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΡΑΤΗΡΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ.

Και καλούνται όλοι οι Ορθόδοξοι να μην επικοινωνούν μαζί του και να τον αποδοκιμάζουν όπου τον
συναντούν, παντοιοτρόπως και ποικιλλοτρόπως.
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΒΕΡΜΠΑΛΙΣΜΟΣ - ΑΕΡΟΒΑΣΙΑ


Ο οικουμενικός πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στις 30 Νοεμβρίου γιόρτασε τη λεγομένη θρονική εορτή (άλλη και αυτή αφορμή για πανηγύρια και συναντήσεις με τους παπικούς ), στην οποία κάλεσε και την «Α. Αγιότητα» τον πάπα των παπικών και του ιδίου, για να παραστή και στα θρόνια (όχι Κρόνεια) της «κατ’ αυτόν αγιωτάτης εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως».

Στη «θρονική» ομιλία του ο κ. Βαρθολομαίος ευχαριστεί «τον λίαν αγαπητόν αυτώ αδελφόν Προκαθήμενον της εν Ρώμη αγιωτάτης Εκκλησίας κύριον Βενέδικτον, διότι ηγαθύνθη να αποστείλη υμάς (απευθύνεται στον εκπρόσωπο του Βατικανάρχου πονηρότατο Walter Gasper) ενταύθα, κομιστάς του αδελφικού αυτού μηνύματος αισθημάτων αγάπης και τιμής…».

Δήλωσε ακόμη ο κ. Βαρθολομαίος ότι συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο «τον διάλογον αγάπης και αληθείας» με τους παπικούς, ένα διάλογον που τον είχαιν αρχίσει ο Αθηναγόρας και ο Παύλος ΣΤ΄.
Ολη η ομιλία μπορώ να πω ότι είναι ένας ακατάσχετος ορυμαγδός, ένας κουραστικός βερμπαλισμός και μια ονειρώδης αεροβασία, που δεν αξίζει να ασχολήται κανείς μαζί του και τα λεγόμενά του. Αλλά να που συμβαίνει να είναι πατριάρχης και τα λόγια του και τα φρονήματά του δεν πρέπει να μένουν ασχολίαστα.
Σε πολλά σημεία η ομιλία του είναι διάτρητη λόγω των άστοχων υπερβολικών και ανιστόρητων λόγων του, στους οποίους θα μπορούσε να ασκηθή δριμεία κριτική. Αλλ’ επειδή είναι φορτικό και ανιαρό έργο θα αρκεσθούμε μόνο σε τέσσερα σημεία του λόγου του.

Στο πρώτο, όπου λέει ότι ο διάλογος συνεχίζεται και προοδεύει, στο δεύτερο όπου αναφέρει ότι ο απόστολος Πέτρος «έφθασε μέχρι Ρώμης καθαγιάσας διά του αίματος αυτού την εκεί Εκκλησίαν», στο τρίτο όπου εμφανίζει ότι «οι δύο αδελφοί Πέτρος και Ανδρέας καίτοι ηκολούθησαν διάφορον γεωγραφικώς πορείαν εν τη μαρτυρία του Ευαγγελίου, παρέμειναν ηνωμένοι εν τη ιστορία διά του δεσμού των Εκκλησιών ημών, Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως», και στο τέταρτο όπου φαντασιοκοπεί ότι ο διάλογος αποκαθαίρει τις σχέσεις των δύο πλευρών «εκ πάσης προσηλυτιστικής ή άλλης ενεργείας αντικειμένης εις το πνεύμα του αμοιβαίου σεβασμού και της αγάπης».

Όπως ομολογούν θεολόγοι που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την πορεία του διαλόγου της λεγομένης μικτής επιτροπής, ο διάλογος όχι μόνο δεν κάνει βήματα προόδου, όχι μόνο κατά μέγιστο μέρος του παρελθόντος χρόνου κόλλησε σε βήμα σημειωτόν, αλλά, όπως τα πράγματα δείχνουν, λόγω της αδιάλλακτης και μάλλον επιθετικής στάσεως των παπικών στο φιλιόκβε και στο πρωτείο, από πλευράς ορθοδόξου παρατηρείται καθήλωσι ή μάλλον άτακτη οπισθοχώρησι. Αλλ’ ο αμβλυωπών Βαρθολομαίος, ο οποίος σπεύδει, επείγεται, καίγεται για την «ένωσι» (γράφε ξεπούλημα της Ορθοδοξίας), με την παπική του εξουσία παρακάμπτει και ακυρώνει το διάλογο επί περιφρονήσει και πικρία των διαλεγομένων, και προβαίνει σε ασύμμετρα ανοίγματα προς τους παπικούς, τόσο μεγάλα και τολμηρά, ώστε και οι ίδιοι οι παπικοί να διστάζουν να τα αποδεχτούν! Αυτήν την παράλογη και προδοτική σπουδή του την ονομάζει ο κ. Βαρθολομαίος πρόοδο του διαλόγου! Ποιού διαλόγου; Προφανώς του εν φαντασία αυτού συντελουμένου. Ω της παφλαζούσης και οργιαζούσης επομβρίας των ονειροπολήσεών του!

Δεν φτάνει όμως μέχρι εδώ. Αποδέχεται αμασητί την παπική φαντασιοκοπία ότι ο απόστολος Πέτρος έφθασε μέχρι τη Ρώμη και μαρτύρησε. Βέβαια οι παπικοί έχουν το λόγο τους να λένε τέτοια ανεύθυνα και μυθώδη πράγματα, για να στηρίξουν την απόλυτη εξουσία τους. Είναι γνωστός ο εκ μέρους των παπικών υπερτονισμός της μοναδικότητος του αποστόλου Πέτρου ως αποστόλου και διαδόχου ( βικαρίου ) του Χριστού έναντι των άλλων αποστόλων, προκειμένου να υπερτονίσουν τη μοναδικότητα της εκκλησιαστικής εξουσίας του πάπα τους έναντι των άλλων εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Και ο Βαρθολομαίος αντί να αντιτάξη οξεία αντίθεσι για την περίσωσι της άμεσα τετρωμένης εξουσίας του, δέχεται μαζοχιστικώ τω τρόπω την αυθάδεια του παπικού επεκτατισμού. Σπουδαίος πατριάρχης!

Οσο δε για το αν ο απόστολος Πέτρος έφτασε ποτέ στη Ρώμη, έχουμε γράψει και άλλοτε στις σελίδες του περιοδικού, αλλά δεν είναι άσκοπη μια σύντομη υπόμνησι. Ο απόστολος Πέτρος δεν πήγε ποτέ στη Ρώμη. Ο απόστολος Παύλος ναι, και αποκεφαλίστηκε εκεί. Αλλ’ ο απόστολος Πέτρος ποτέ. Την ανακρίβεια αυτή τη στήριξαν οι παπικοί σε παρερμηνεία λόγων αποστολικού πατρός, που όλως υπούλως αφανώς και ανεπαισθήτως πέρασε νωρίς και στην ορθόδοξη γραμματεία.

Εκτοτε η μεν ανακρίβεια μεταδίδεται από εποχή σε εποχή χωρίς να διεγείρη την υποψία κανενός, ο δε παπισμός τρίβει τα χέρια του από ικανοποίησι, διότι τόσο άκοπα εξασφάλισε την αναντίρρητη επικράτησι της φαντασιοκοπίας των παπών του, ότι ο απόστολος Πέτρος πήγε στη Ρώμη και μαρτύρησε. Τι χρειάστηκε να αποδείξουν την αληθινότητα του φαντασιοκοπήματος, όταν οι ορθόδοξοι υπερθεματίζουν στο μύθο;

Η αλήθεια για τον απόστολο Πέτρο είναι μαρτυρούμενη από τις ίδιες τις Επιστολές του, στις οποίες στέλνει χαιρετισμούς στους παραλήπτες του από τους χριστιανούς της Βαβυλώνος (σημερινού Καϊρου) της Αιγύπτου, όπου είχε καταφύγει μετά την απειλή του Ηρώδου στα Ιεροσόλυμα να τον πιάση και να τον αποκεφαλίση και αυτόν, όπως τον απόστολο Ιάκωβο τον αδελφόθεο. Δεν υπάρχει ισχυρότερη και αυθεντικώτερη μαρτυρία από αυτήν για την πορεία και κατεύθυνσι του αποστόλου Πέτρου. Και είναι μωρία εσχάτου καταντήματος να αναμασούμε οι ορθόδοξοι και μάλιστα ο πατριάρχης σε επίσημες στιγμές τα φληναφήματα των παπικών.

Ως προς το λεχθέν από τον ονειροπόλο πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι «οι δύο αδελφοί Πέτρος και Ανδρέας, καίτοι ηκολούθησαν διάφορον γεωγραφικώς πορείαν εν τη μαρτυρία του Ευαγγελίου, παρέμειναν ηνωμένοι εν τη ιστορία διά του δεσμού των Εκκλησιών ημών, Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως», είναι ένα σχήμα λόγου κενόν ιστορικότητος. Δεν αναφέρομαι στο ότι οι δύο αδελφοί Πέτρος και Ανδρέας ήταν αγαπημένοι. Αυτό παραμένει έξω από κάθε συζήτησι. Θεωρείται βέβαιο από την άποψι ότι ήταν αγαπημένα αδέλφια και πιστοί και συνεπείς συναπόστολοι στο ίδιο έργο, το έργο της Εκκλησίας. Αλ’ ο ισχυρισμός ότι «παρέμειναν ηνωμένοι εν τη ιστορία διά του δεσμού των Εκκλησιών ημών, Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως», είναι σκέτη ρητορική κορώνα. Αν υπήρχε δεσμός μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, όπως διατείνεται ρητορικώς ο κ. Βαρθολομαίος, δεν θα γινόταν η απόσχισι των παπικών και δεν θα χρειαζόταν να κουράζεται αυτός σήμερα τόσο πολύ για να γιατρεύση την πληγή. Βεβαίως η απόσχισι των παπικών έγινε αρκετά αργά, το 1054, αλλά η διαφοροποίησι της νοοτροπίας τους και η ρήξι του δεσμού τους με την Ανατολή είχε συντελεσθή πολύ νωρίς, και με τον καιρό γινόταν ευρύτερη, μέχρι που κατέληξε στην επίσημη απόσχισί τους. Ηδη από τις αρχές του Δ΄αιώνος ο εκάστοτε πάπας Ρώμης θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους επισκόπους της οικουμένης και ένα είδος υπερεπισκόπου και μοναδικού και ανωτάτου άρχοντος της εκκλησίας επί της γής. Γι αυτό και πολύ νωρίς οι πάπες υιοθέτησαν τον προϋπάρχοντα ειδωλολατρικό ιερατικό τίτλο «μέγιστος αρχιερεύς» (Pontifex maximus), αλλά μερικοί πάπες, όπως ο Λέων Γ΄ και ο Γρηγόριος Α΄ αποτέλεσαν ορόσημο στην προοδευτική αυτή έπαρσι. Πού είναι ο «εν τη ιστορία δεσμός των Εκκλησιών» που λέει ο κ. Βαρθολομαίος; Προφανώς εν τη παχυλή αυτού φαντασία.

Τέλος, ως προς το ότι ο διάλογος αποκαθαίρει τις σχέσεις των δύο πλευρών «εκ πάσης προσηλυτιστικής ή άλλης ενεργείας αντικειμένης εις το πνεύμα του αμοιβαίου σεβασμού και της αγάπης», θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος πάσχει από στρουθοκαμηλισμό, όταν ο μεν παπισμός εντείνη και επεκτείνη και διευρύνει την αδίστακτη προπαγάνδα μέσω της ουνίας, της επίσημης απάτης του ορθοδόξου πληρώματος, ο δε Βαρθολομαίος μιλάει για αμοιβαίο σεβασμό και αγάπη.

Πολλές φορές η ουνία στάθηκε αγκάθι στην πρόοδο του διαλόγου. Και πολλές φορές ο παπισμός υποσχέθηκε ότι θα αποσύρη τα ουνίτικα προγεφυρώματα, για να προχωρήση ο διάλογος, αλλά μέχρι σήμερα αρκέστηκε μόνο στα λόγια. Στην πράξη μάλλον ενισχύει και χρηματοδοτεί τους ουνίτες, που εμφανίζονται σε ορθόδοξες χώρες και στη χώρα μας σαν ορθόδοξοι κληρικοί (σε αμφίεσι και ναούς ) αλλά στο φρόνημα και στη συμπεριφορά είναι ανυποχώρητοι παπικοί, που μνημονεύουν στη «λειτουργία» τους τον εκάστοτε πάπα τους.

Στην οδό Αχαρνών, δεν σας αποκρύπτω, ότι βαδίζοντας κάποια μέρα, είδα έναν βυζαντινώτατο ναό, πήγα να προσκυνήσω και να τον δώ στο εσωτερικό του. Μου τράβηξε την περιέργεια, όταν ρωτώντας κάποιον περαστικό έμαθα ότι πρόκειται για ουνίτικο ναό και έφυγα προτροπάδην. Και είπα μέσα μου. Αν εγώ έπεσα παγίδα, πόσο μάλλον οι μη έχοντες γνώσι του τι είναι ουνιτισμός ανύποπτοι χριστιανοί; Πού λοιπόν υπάρχει ο σεβασμός εκ μέρους των παπικών στο ζήτημα του προσηλυτισμού, όπως πιπιλίζει ο Βαρθολομαίος; Προφανώς στην αχαλίνωτη φαντασία του!


Εμείς από το μικρό αυτό βήμα θα θέλαμε να συστήσουμε στον κ. Βαρθολομαίο, με όλο το σεβασμό στο αξίωμά του, λίγη σοβαρότητα. Με παχειά λόγια δεν γίνεται ένωσι. Με τέτοιες επιπολαιότητες σαν πατριάρχης χάνει το κύρος του όχι μόνο στη συνείδησι του επαγρυπνούντος ορθοδόξου λαού, που σε καμμία περίπτωσι δεν θα δεχθή την υποταγή της ορθοδοξίας στη δικτατορία του παπισμού, αλλά χάνει το κύρος του και στη συνείδησι, άν έχουν, των ίδιων των παπικών. Αυτοί μπορεί να είναι ψεύτες και καιροσκόποι, αλλά στις συναλλαγές τους, από συμφέρον έστω, από επιχειρηματική δεξιότητα έστω, διαθέτουν και απαιτούν σοβαρότητα από τους συναλλασομένους, που δεν τη βρίσκουν στις άκαιρες και παιδαριώδεις ενέργειες του Βαρθολομαίου, που νομίζει ότι έχει πάρει στην πλάτη του την Ορθοδοξία και την κουβαλάει όπου θέλει.


Σ’ αυτήν την μη σοβαρή εικόνα οφείλεται ο δισταγμός των παπικών για την ένωση. Αν μέχρι τώρα δεν έγινε η ένωσι οφείλεται στους ίδιους τους παπικούς, που δεν προχωρούν διότι δεν βλέπουν σοβαρότητα.Αν εξαρτιόταν από τον κ. Βαρθολομαίο, θα είχε γίνει την επομένη της αναδείξεώς του σε πατριάρχη.
Και ευτυχώς που ο Θεός φράσσει το δρόμο της υποταγής της Εκκλησίας του με έναν τρόπο τόσο ανυποψίαστο και θετικό. Πάντοτε ο λόγος του Θεού είναι επίκαιρος και αληθινός. Και στη συγκεκριμένη περίπτωσι έχει πλήρη εφαρμογή η θεία ρήσι: «Ινα οι βλέποντες μη βλέπωσι και οι ακούοντες μη συνιώσι».
Ποιο βιβλίο πούλησε 250.000 φέτος στην χώρα μας;


Μετά το τέλος της περιόδου του 2008 ολοκληρώθηκαν και οι πωλήσεις του έτους.
Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο στην χώρα μας;
Ποιο διαβάστηκε περισσότερο και πούλησε 250.000 αντίτυπα;
Ήταν πρώτο πολύ μακριά από το δεύτερο.
Θα σας κάνουμε βιβλιοφάγους..

Είναι...Η Αγία Γραφή που σε όλο τον κόσμο ήταν πρώτο σε πωλήσεις και στην Ελλάδα όμως πρώτευσε και το 2008 με 250.000 αντίτυπα.
Πώς να γραψης τα σχολια σου;

Αφού πατησης τα σχολια και γραψεις το κειμενο σου,
πατας το ανωνυμος και καμνεις την καταχωρησι. Αν θελεις χρησιμοποιεις και την διευθυνσι σου με πληρη επωνυμια.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου